شبیه سازی یک جنگ طولانی ... (اپیزود یکم : اوکراین ) شبیه سازی یک جنگ طولانی ... (اپیزود یکم : اوکراین )

[MR9 109,931]

بر 2 بهمن 1401 در 12:34 , MR9 گفت:

 

شمشیر داموکلس تسلیحات ارزان قیمت ، اوکراین- ناتو و معضل دفاع در برابر سامانه های تهاجمی کم هزینه

 

 

 

 

بخش دوم و پایانی

 

 

یکی از اولویت های گرینکویچ به غیر ازبرنامه ریزی ماموریتهای پروازی آموزشی در حمایت از متحدین در حوزه درگیری خلیج فارس و همچنین اجرای حملات ضد داعش ، اجرای عملیات های ضد پهپاد بعنوان بخشی ازیک برنامه کلان برای فشار گسترده بر روی شبکه دفاع هوایی و موشکی کشورهای متحد ایالات متحده است که شامل یک برنامه ضد الکترونیک و ضد ضد الکترونیک و همچنین پروازهای مسلح به آموزش ارتشهای منطقه ای محسوب می شود . مجموع این تلاش های یک دفاع چندلایه را با هدف حداکثرسازی کارایی و اثربخشی ایجاد خواهد کرد .

 

 

به گفته این نظامی ارشد سنتکام ، تهدید سامانه های هوایی بدون سرنشین (UAS / مجوعه عواملی است که باعث می شود یک هواپیمای بدون سر نشین(UAV یا Drone)  کار کند: مثل ایستگاه کنترل زمینی، خلبانی که از راه دور پرنده را کنترل می کند ، ارتباطات ، تجهیزات پشتیبانی و غیره) بطور دائم در حال تغییر است و همزمان راه کارهای خنثی کردن این تهدید نیز مرتبا تغییر می کند . این روند درست مشابه مقابله با تهدیدات بالستیکی و  کروز بوده ولی این نکته را می بایست مورد توجه قرار داد که هیچ کشوری تا امروز نتوانسته ، به تنهایی تهدید سامانه های رزمی بدون سرنشین را بطور کامل خنثی کند .

با این وجود و ضمن توجه به این نکته که ارتش ایالات متحده با وجود استفاده از سامانه های پیشرفته تر ، هنوز موفق به خنثی سازی کامل سامانه های بدون سرنشین نشده ، ارتش اوکراین وضعیت به مراتب بغرنج تری را بخود می بیند و این هم در حوزه قدرت آتش دفاع هوایی و هم وجود یک استراتژی مشخص بازدارندگی قابل مشاهده است . این مساله با قابلیت های موجود و دردسترس شاهد-136 که توانایی تغییر مسیر در میانه پرواز را دارند ، تشدید شده ، اگر چه این پهپادها در برابر اهداف سخت سازی شده کارایی محدودی دارند ( البته با انتشار ویدئویی که درآن سرجنگی شاهد از یک دیوار بتونی عبور کرده و به یک ترانس برق آسیب شدید وارد نموده ، این ادعا هم در بتدریج در حال رنگ باختن است .م ) ،اما توانایی این نوع سلاح ها در انهدام اهداف کمتر محافظت شده ، نگرانی های جدی را پدید آورده است .

 

 

به گفته مایکل نایتز ، تحلیلگر نظامی انستیتو واشنگتن ، بدون سرنشین های سری شاهد ، کلاهک جنگی بزرگی ندارند ، ولی دقت بالایی را به نمایش  می گذارند ، تعمیر و نگهداری و شلیک به نسبت ساده ای دارند و در یک حالت اولیه ، کاربر چنین این تسلیحاتی ، همواره به اهداف با آسیب پذیری بالا و البته ارزشمند بلحاظ نظامی یا در قالب زیرساختهای حیاتی ، حمله ور خواهد شد .

در همین زمینه ، دولت بایدن مدعی است که ایران تا کنون (ژانویه 2023 ) صدها فروند از این سلاح ها را به روسیه تحویل داده  و کارشناسان فنی نیروهای مسلح ایران نیز برای ارائه پشتیبانی های فنی و آموزش نحوه استفاده به کریمه اعزام شده اند . با توجه به این مساله ، جان هاردی ، کارشناساس امنیتی بنیاد دفاع از دموکراسی ( یکی از بدنام ترین مجموعه های ضد ایرانی .م ) معتقد است که  عملکرد بدون سرنشین های شاهد مزیتهای زیادی را در پی دارد ولی مهمترین آن ، بررسی چگونگی عملکرد تسلیحات ایرانی در میدان جنگ مدرن است . درواقع ، ایران با اتخاذ و اجرای استراتژی تکثیر پهپادی خود ، نخست بدنبال یادگیری بیشتر بوده ، دوم بدنبال بهبود جایگاه نظامی خود در منطقه است ، سوم مسیر مشخصی را برای انحراف اذهان غرب و ناتو از خاورمیانه دنبال می کند.

 

 

براساس گزارش های موجود منتشره از سوی موسسات تحلیل دفاعی ،  شاهد-136 با بردی در حدود 600 مایل و سرعت پیمایش حدود 100 مایل درساعت ، تحرک بسیار کمتری از هواپیماهای سبک سسنا دارد ولی با مجهز شدن به  سامانه های هدایت اینرسیایی و ماهواره ای ، تبدیل به یک ابزار موثر جنگی شده است . در همین زمینه ، فرماندهی آموزش و دکترین ارتش ایالات متحده ( ترادوک )  شاهد-131 که نسخه کوچکتری از شاهد 136 است ، نیز کارکردی مشابه گونه بزرگترش را به نمایش می گذارد . تحقیقات موجود نشان می دهد که  اجزای پیشرفته این بدون سرنشین ها نظیر قطعات نیمه هادی و اجزاء مربوط به سامانه هدایت اینرسیایی شاهد از شرکتهای خارجی تهیه شده  و در داخل ایران بصورت یکپارچه در می آید .

 

 

 

باا ین حال ، ارتش روسیه از نیمه دوم اکتبر 2022 در کنار شلیک انبوه موشک های کروز کالیبر ، بالستیک های اسکندر و نمونه های هواپرتاب کروز ، یک استراتژی مشخص را برای محروم کردن 1 میلیون اوکراینی از انرژی برق بواسطه شلیک صدها پهپاد شاهد136 در پیش گرفت است . این روند برای اشباع شبکه دفاع هوایی اوکراین  صورت می گیرد و گفته میشود مبداء اصلی بخش قابل توجهی از این حملات ، از کریمه است . کارشناسان نظامی معتقدند که این حملات عمدتا درشب صورت می گیرد ، چرا که  شبکه  دفاع هوایی اوکراین ، بدلیل فعالیت فشرده در طول روز ، تقریبا از حالت هوشیاری کامل خارج می شود ، ضمن اینکه شناسایی پهپادهای مهاجم در شب به مراتب سخت تر به نظر می رسد . سایت های پرتاب این سامانه بسیار دورتر از دسترس سامانه های هیمارس ارتش اوکراین قرار دارند  ، ضمن اینکه واحدهای نظامی اوکراین هنوز به سامانه های بردبلندتر نظیر اتامز مسلح نشده اند که گفته شده علت عدم تحویل آنها ، کاهش خطر گسترش درگیری در اوکراین و رویارویی مستقیم ایالات متحده و روسیه است .

 

 

بدین ترتیب ، تا زمانی که ارتش روسیه امکان شلیک این پهپادها را دراختیار داشته باشد ، هزینه های پرداخت شده توسط اوکراین ، سیر صعودی خواهد داشت ، چرا که این پهپادهای 20 هزار دلاری ، ارزان ترین سامانه های تهاجمی است که روسها ازآن استفاده می کنند در حالی که  چیزهای بسیار زیادی برای ارائه به ایران از فناورهای نظامی گرفته تا تولید مشترک مواد هسته ای می توانند داشته باشند . علاوه براین ، همکاری نزدیک میان این دو کشور ، به معنای بازشدن دست ایران در استفاده از حق وتوی  روسها درشورای امنیت سازمان ملل است .

 

 

 

برخی از ناظران نظامی معتقدند که  پهپادهای ارزان قیمت ایرانی ، هزینه های به نسبت قابل توجهی را به پدافند هوایی اوکراین تحمیل می کنند ، تاجایی که گفته میشود هزینه شلیک هر موشک از سامانه دفاعی هوایی نظیر اس-300 به یک میلیون دلار نیز می رسد  حتی سامانه های پیشرفته تر غربی نیز به ازای هر شلیک ، ده ها هزار دلار خرج بر روی دست دولت کیف می گذارد . این بدان معناست که در یک راهبرد رقابتی ، کاربرد شاهد 136 به این دلیل است که حریف مجبور خواهد شد تا هزینه های بیشتری را برای خنثی سازی حملات ، متقبل شود و این روند هرقدر به جلو حرکت نماید ، سیر صعودی بخود خواهد گرفت و احتمالا دست برتر را در اختیار خواهد داشت.

 

 

به گفته تام کاراکو ، حملات پهپادی روسها به اوکراین ، بیشتر جنبه فرسایشی دارد و این مساله تا بدانجا ادامه پیدا نموده که حتی ایالات متحده بطور رسمی اعلام نمود که حتی استفاده از ظرفیتهای مازاد موجود برای تامین نیاز اوکراین ممکن است در کوتاه مدت پاسخگو نباشد . درعوض ، سرمایه گذاری بر روی جنگ الکترونیک میتواند تا حدی این تهدید را خنثی کند . حضور سامانه های دفاع هوایی نظیر استینگر و نمونه متحرک آن یعنی آونجر ، تا حدی به این مساله کمک نموده ولی هنوز مسیرطولانی برای خنثی سازی آن می بایست طی گردد . درواقع به گفته  کارشناسان نظامی غربی ، هزینه سرنگونی هر فروند از پهپادهای سری شاهد یک چالش بزرگبوده و یک مشکل در ابعاد جهانی است .

 

پی نوشت :

1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

2- منبع : AIR AND SPACE FORCES MAGAZINE---JANUARY/FEBRUARY 2023

 

[MR9 109,931]

پلنگ آلمانی در برابر خرس روسی 

تحویل لئوپاردها به کیف چگونه بر تعادل میدان نبرد در اوکراین تاثیر می گذارند ؟!!

 

 

 

مقدمه :

متن پیش رو ، ترکیبی از دو نظر غربی و شرقی در خصوص رویارویی تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد2آ4 در برابر  پرتعداد ترین تانک های اصلی میدان نبرد روسیه ( تی-72 / تی-80 و تی-90 )  محسوب می شود .

اگر چه در بازه زمانی برگردان این متن به فارسی (فوریه 2023) هنوز این درگیری  رخ نداده ، ولی بررسی  تقابل سخت افزارهای زرهی غربی و شرقی از دریچه دید دوطرف جالب به نظر می رسد .

نکته اصلی این متن درآن است که با توجه به سوگیری شدید تحلیلی در فضای وب نسبت  به هرکدام از دو طرف ، سعی شده حد امکان و بدون ضربه به متن اصلی از برگردان جملاتی که بار احساسی دارند ، خودداری شود 

 

آغاز :

با اعلام تحویل تانک های اصلی میدان نبرد لئوپارد به اوکراین ، برای چندمین بار در ماه های اخیر ، مبحث اثرگذاری این سخت افزار نظامی در محافل نظامی شدت گرفت . آلمان ، به دلایل مختلف یکی از کشورهایی است که نقش محوری در تجهیز و تسلیح اوکراین برعهده دارد ، هر چند انگیزه های محتاطانه آلمان ها که بر روی مولفه هایی نظیر سابقه دشمنی با روسیه ، تبدیل شدن روسها به تامین کننده اصلی انرژی اروپا و فرهنگ به نسبت دیرینه ( البته آلمان ها تا سال 1945 به خروس جنگی اروپا شهرت داشت و تنها پس از اشغال پایه و اساس طولانی مدت نظامی گری در این کشور برچیده شد .م ) ضد نظامی گری پایه گذاری شده بود  تا حدودی مقامات برلین را دچار محافظه کاری قابل ملاحضه ای نمود.

 

 

 

 

با این حال استراتژی محتاطانه برلین در کمک به اوکراین تا پیش از فوریه 2022  ادامه داشت ولی با آشکار شدن شواهدی مبنی بر یک عملیات نظامی تهاجمی و سپس حمله روسها به اوکراین ، این روند ، صورت متفاوتی بخود گرفت . بدین ترتیب در حالی که ارتش بریتانیا چیزی در حدود 2000 قبضه موشک ضد زره و تعداد مشخصی از خودروهای زرهی سبک را به کیف تحویل می داد ، ارتش لهستان و لیتوانی سامانه های دفاع هوایی دوش پرتاب را در اختیار ارتش اوکراین قراردادند و ترکیه نیز اجازه تولید مشترک بدون سرنشین بیرقداررا صادر نمود ، اما آلمان ها تنها به ارسال چندهزار عدد کلاهخود نظامی بسنده کردند که این امر مورد اعتراض بقیه کشورها قرار گرفت .

با این وصف و علیرغم سرعت آهسته کمک های نظامی آلمان ها ، روند سیر صعودی پیدا نمود تا درنهایت به انتشار خبر تحویل تانکهای لئوپارد-2 منتهی گردید . به همین دلیل برخی معتقدند که عملیات نظامی روسیه دراوکراین می تواند آغازی بر تغییر چشم اندازهای امنیتی در اروپا گردد ولی سئوال اصلی اینجاست که ورود لئوپارد به صحنه نبرد چه تاثیری بر تعال نظامی صحنه نبرد از خود برجای خواهد گذاشت ؟!

 

 

 

مرحله یکم : مقایسه سخت افزارهای روسی و آلمانی

درواقع امر ، تحلیل نظامی براساس شمارش تعداد تانکها ، پیاده نظام ، هواپیما و ... امری غیردقیق و غیرعلمی است . با این حال یکی از جامع ترین منابعی که تنوع و کمیت سخت افزارهای نظامی را در مقیاس جهانی به شکل سالانه بررسی می کند ، موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک ( IISS) است که نسخه سال 2022 آن درست قبل از تهاجم روسها به اوکراین منتشر گردید و به تقریب ، منبع معقولی برای درک این نکته که ارتش روسیه  چه تعداد تانک و در چه گونه هایی را قبل از شروع جنگ بصورت عملیاتی در اختیار داشت ، محسوب می شود . با توجه به این مساله ، ارتش روسیه در فوریه سال 2022 چیزی در حدود  2927 دستگاه تانک اصلی میدان نبرد را در سازمان رزم نیروی زمینی خود می دید که این تعداد در کنار 330 دستگاه نمونه موجود در یگان های تفنگدار دریایی و حدود 160 دستگاه در واحدهای هوابرد ، در مجموع ، 3417 دستگاه تانک اصلی میدان نبرد را به نمایش می گذاشت ، در حالی که گفته میشود روسها تعداد 10200 دستگاه تانک دیگر را بصورت ذخیره نگهداری می کنند .

 

 

در این میان ، با گذشت حدود 11 ماه و 15 روز از شروع جنگ ، براساس اطلاعاتی که منابع غربی مدعی آن هستند ، ارتش روسیه تا ابتدای فوریه 2023 در حدود 1446 دستگاه تانک را از دست داده اند که مجموع تعداد منهدم شده یا به غنمیت گرفته شده از سوی ارتش اوکراین محسوب می شود که اگر این عدد مبناء قرار گیرد ، حدود نیمی از تانکهای عملیاتی ارتش روسیه از دست رفته است . بااین حال منابع غربی معتقدند که این رقم تنها 90درصد از تلفات روسها محسوب می شود  و هنوز 10درصد از موارد ثبت شده را نمی توان بطور قطع به ارتش روسیه منتسب نمود .

اما با وجود تمامی ابهامات ، اگر عدد 1446 دستگاه مبنایی برای بررسی نرخ تلفات روسها در نظر گرفته شود ، موارد ذیل قابل بررسی به نظر می رسد:

1-از 2260 دستگاه تانک تی-72 شامل گونه های مختلف ، 934 دستگاه منهدم یا به غنمیت گرفته شده که نرخ تلفاتی در حدود 39 درصد را نشان می دهد .

2- از 580 دستگاه تانک تی-80 شامل گونه های مختلف ، 374 دستگاه منهدم یا به غنمیت گرفته شده که نرخ تلفاتی در حدود  64 درصد را به نمایش می گذارد .

3- از 417 دستگاه تانک تی-90 شامل گونه های مختلف ، 44 دستگاه منهدم یا به غنمیت گرفته شده که نرخ تلفات حدود 11 درصد را قابل مشاهده می نماید .

 

 

اگر رقم 10200 دستگاه تانک ذخیره ارتش روسیه را که قبل از تهاجم ادعا شده شامل 7000 دستگاه تانک تی-72 ( شامل نسخه های AوB) ، تی-80 در حدود  3000 دستگاه (شامل نمونه های BV ، B وU) و چیزی در حدود 200 دستگاه تانک تی-90 بدانیم ، این بدان معناست که درصورت طولانی شدن جنگ در اوکراین ، میدان جنگ به شکل فزاینده ای تحت تاثیر حضور تی-72 قرار خواهد گرفت که بیشترین تعداد تانک در انبارهای ارتش روسیه  را تشکیل می دهد . علاوه براین ، ممکن است شاهد افزایش فعالیت خط تولید تی-90 نیز بود که پیشرفته ترین تانکی است که روسها بصورت انبوه می توانند آن را تولید و به میدان ارسال کنند ( اگر نرخ تلفات 11 درصد براساس تعداد اعزامی به صحنه نبرد مبناء قرار گیرد ) هر چند تعداد تی-90 های موجود درمقایسه با سایر نمونه ها ، محدود به نظر می رسد.

منابع غربی در این زمینه معتقدند که  تانک اصلی میدان نبرد T-72B3 که در دهه دوم قرن21 بروزرسانی های جدیدی را دریافت نموده که شامل سامانه های هدفگیری بهبود یافته ، سامانه بارگذار خودکار و زره های واکنشی است ، توانمندی بسیار بیشتری را نسبت به نمونه های پایه تی-72 از خود نشان میدهد . علاوه براین ، نسخه تی -90 ام  که به نسبت ، بیشترین نمونه تولید شده این تانک محسوب می شود ، نیز می تواند یکی از تاثیرگذارترین سخت افزارهای زرهی روسها بشمار آید . 

 

 

 

در این میان با توجه به اینکه گفته شده قرار است نسخه لئوپارد-2آ6 ( دربرخی منابع نسخه 2آ4( به کیف تحویل شود ، تحلیل زیر عمدتا براساس سناریوی رودرویی میان تی-72بی3 / تی-90ام در برابر ببرهای آلمانی چیده شده است : 

الف- وزن :  لئوپارد 2آ6 بیشتر از 60 تن وزن دارد که درمقایسه با تی-72بی3 با 50تن و تی-90ام با وزنی بیشتر از 50 تن ، سنگین تر به نظرمی رسد .

 

 

 

راست : L/55

چپ : 2A46

 

 

ب- توپ اصلی :  لئوپارد2آ6 ، به یک توپ با کالیبر 120م.م ( L/55) که گونه بلندتر از نمونه نصب شده روی تانک آبرامز ( نسخه آ-2(  مجهز شده در حالی که تی-72بی3 و تی-90 ام به توپ 125 م.م بدون خان 2A46 مسلح شده اند .

ج- برد موثر : لئوپارد2آ6 در حال حاضر می تواند مهمات هدایت شونده لیزری ضد زره خود را در یک برد 8000 متری بسمت اهداف شلیک کند که به نسبت بیشتر از نمونه های روسی است که بسته به نوع مهمات مورد استفاده ، برد موثری در حدود 3تا5 هزارمتر را دراختیار دارند .

 

 

 

مقایسه آرایش استقراری خدمه  تی-72بی3 (راست ) و لئوپارد2آ4

 

 

د-خدمه :  لئوپارد2آ6 از 4 خدمه بهره می برد که درمقایسه ، یک خدمه بیشتر از نمونه های تی-72بی3 و تی-90ام است .

 

  

 

مقایسه میزان ضخامت زرهی پیشانی سه تانک اصلی میدان نبرد روسی و آلمانی 

از چپ به راست : تی-80 /تی-72بی/ لئوپارد2آ4

 

ه- مجموعه حفاظت زرهی : هر سه تانک به زره های متعارف مجهز شده اند ، اما لئوپارد2آ6 با مجهز شدن به زره های فاصله دار ( در نسخه های صادراتی لئوپارد2 به زره هایی از جنس مواد مرکب برای حفاظت بیشتر مسلح می شوند ) بقاء پذیری مناسبی را به نمایش می گذارد ، در حالی که  تی-72 بی3 با ترکیبی از زره های فولادی و کامپوزیتی و تی-90ام نیز با زره های مشبک نیز درصدد برآمده اند تا میزان تهدید را به حداقل ممکن کاهش دهند . این درحالی است که لئوپارد2آ6 با مجهز شدن به زره های واکنشی میتواند ضریب کارایی بهتری را به نمایش گذارد هر چند هنوز مشخص نیست که چنین چیزی به اوکراین تحویل شود . متقابلا تی-72بی3 و تی-90ام با مسلح شدن به زره های واکنشی کنتاکت-5 و رلیکت (Relikt ) ادعاهای بیشتری در این زمینه دارند .

مرحله دوم - ورود پلنگهای آلمانی به صحنه نبرد چه معنایی دارد ؟!

برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که  اگر تخمین های موجود در خصوص میزان ذخیره تانکهای ارتش روسیه و همچنین میزان تلفات آنها در 11 ماه اخیر در بهترین حالت ، نادرست باشد ، پیش بینی نحوه تاثیرگذاری ورود لئوپارد2 بر روند جنگ با چالشهای بسیار بیشتری روبرو می شود ولی می توان پیش بینی ها را براساس 5 عامل اصلی مورد مطالعه قرار داد

 

 

1- تعداد کل (کمیت )

نخستین عاملی که  می توان روی آن تحلیل نمود ، تعداد کل تانکهایی است که قرار است به اوکراین تحویل شود که بدیهی است عامل مهمی خواهد بود . پیش از جنگ ، عملیاتی بودن 987 دستگاه تانک درارتش اوکراین تقریبا پذیرفته شده بود ( شامل 858 دستگاه تانک در نیروی زمینی ، 69 دستگاه تانک در واحدهای تفنگدار دریایی ، 60 دستگاه تانک در واحدهای هوابرد و تعداد نامشخصی در واحدهای وزارت کشور ) علاوه براین ، داده های موجود نشان میداد که  حدود 1132 دستگاه تانک در انبارهای ارتش اوکراین بصورت ذخیره موجود بوده که قسمت اعظم آنها را تانکهای به نسبت قدیمی تی-64 تشکیل می داد که اگر چه بخش عمده ای ازآنها یکسری بروزرسانی هایی نظیر سامانه های کنترل آتش جدید ، تصویرسازهای حرارتی و زره های واکنشی را بخود می دیدند ولی ارتش اوکراین با ناوگانی قدیمی وارد نبرد شد .

تحویل چندصد دستگاه تی-72 از سوی لهستان و جمهوری چک ، اگرچه قدرت آتش زرهی ارتش کیف را بهبود داد ولی ارسال لئوپارد2 به معنای افزایش کیفی این قدرت آتش محسوب می شود  . تا امروز ، آلمان متعهد شده که دو گردان لئوپارد2 را به کیف تحویل دهد  که بسته به شیوه تحویل ممکن است بین 80 تا 112 دستگاه تانک باشد . علاوه براین ، ارتش اوکراین  مستمرا بدنبال تسلیحات ضد زره بود که ارتش آمریکا از سال 2018 بتدریج آن را به اوکراین تحویل می داد ( ضد زره جاولین) که تاامروز تعدادآن به 30 هزار قبضه  از این موشک به کیف ارسال شده است .

 

 

 

 

راست : چالنجر-2

چپ : آبرامز ام1آ2

 

همزمان با تحویل لئوپارد ، ایالات متحده و بریتانیا نیز اعلام کرده اند که 31 دستگاه آبرامز از گونه آ-2 و 14 دستگاه چالنجر-2 را به ارتش اوکراین تحویل می دهند که این درمجموع به معنای اضافه شده 100 دستگاه تانک پیشرفته به نیروی زمینی اوکراین خواهد بود . بدین ترتیب اگر این الگو در حوزه ارسال سامانه های راکت انداز ، ضد زره و ... تکرار شود ، تاثیر افزون تری را برصحنه نبرد از خود برجای خواهد گذاشت ( البته آخرین خبرها در 6 فوریه حاکی ازآن است که آبرامزها در اوایل 2024 تحویل می شوند .م )

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

برای مشاهده دقیق تصاویر روی آنها کلیک کنید 

این تصاویر ، مجموعه از عکس های ماهواره ای ثبت شده از دپوهای زرهی ارتش روسیه در سراسر این کشور است که گفته میشود حدود 10200 دستگاه تانک را در خود جای داده 

با این حال منابع غربی معتقدند که  روسها در اعلام این عدد اغراق می کنند و تعداد نمونه هایی که امکان بازسازی و اعزام آنها به جنگ دردسترس قرار دارد ، عدد کمتری است 

 

با وجود تمامی این اعداد و ارقام ، مقایسه تعداد تانکهای ارتش اوکراین و تعداد تانکهای ذخیره ارتش روسیه (10200 دستگاه ) اهمیت پیدا می کند  ، هر چند مشخص نیست که چه تعداد از این رقم ادعایی ، میتواند بسرعت عملیاتی شود و حتی برخی معتقدند که  این رقم می تواند کمتر نیز باشد ( نویسنده معتقد است که بخشی ازاین عدد ادعایی تنها روی کاغذ بوده و ممکن است سالها پیش تعدادی از این تانکها اوراق نیز شده باشد  )

 

 

 

 

نتیجه ای که از بحث در خصوص کمیت تانکها می توان گرفت ، این است که  عملکرد ارتش اوکراین در حوزه دفاعی ناشی از عدم توجه به برتری حریف در کمیت تانکهای در دسترس بوده ، بدین معنی که ارتش اوکراین موازنه سخت افزاری را به کناری نهاد و تعادل در صحنه نبرد را بواسطه کاربرد عامل روحیه رزمی ایجاد نمود . درواقع ، انتظار تحلیلگران این بود که روسها بدلیل برتری در نیروی انسانی و تجهیزات ، تعادل صحنه نبرد را به نفع خود تغییر دهند ولی این اتفاق رخ نداد و برعکس هر اندازه از جنگ گذشت، اوکراین بدون آنکه درمقام آفند محض قرار گیرد ، همزمان با تلفات شدید روسها در حوزه زرهی ، تعداد تانکهای عملیاتی خود را افزایش داده ( بصورت غنیمت گرفتن تانکهای مهاجم ، تعمیر تانکهای آسیب دیده خودی و دشمن ، و درنهایت دریافت نمونه های جدید .م ) است . بدین ترتیب  ، برخی معتقدند که  تزریق تانکهای جدید به ارتش اوکراین ، بخصوص نمونه های به نسبت پیشرفته ای نظیر لئوپارد ، این توازن فرسایشی را که گفته میشود به نفع اوکراین پیش می رود ، می تواند  مجددا به نفع کیف تغییر دهد .

 

 

 

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد ....

2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

 

 

 

[MR9 109,931]

بسم ا...

 

بخش دوم .....

 

 

2- جدول زمانی تحویل

اگر چه هنوز مشخص نیست که جدول زمانی تحویل کامل تانکهای لئوپارد چگونه برنامه ریزی شده ولی حداقل 14 دستگاه از این تانکها از ذخیره ارتش آلمان برداشت خواهد شد که به گفته ارتش آلمان ، " گام اول " خواهد بود . همزمان ارتش بریتانیا نیز اعلام نموده که تا انتهای ماه مارس 2023  ، چالنجرهای خود را به اوکراین ارسال می کند ولی برخی معتقدند که بخش عمده تانکهای آبرامز و لئوپارد در بازه زمانی بهار تا تابستان 2023 در میدان نبرد مشاهده می شوند .

 

 

تحویل لئوپاردهای کانادایی 

 

هنگامی که روسها  در فوریه 2022 به اوکراین حمله بردند ، شرایط و اقلیم زمستانی ، پیشروی را دچار مشکل کرد ، و اینکه با شروع یک زمستان دیگر ، جنگ ایستا ( موضعی ) مجددا دیده می شود که این جنگ در امتداد یک خط قابل تشخیص جریان دارد . اما با گرم شدن هوا ، بسیار بعید خواهد بود که این خطوط همچنان به شکل فعلی حفظ شوند چرا که هر دوطرف برای شروع عملیات نظامی از بهار سال 2023 دلایل خود را دارند ،اما  آیا اوکراین می تواند روی تانکهای جدید حساب باز کند یا خیر ، که این عامل اصلی در کسب نتایج روی زمین به نظر می رسد .

 

 

میزان حفاظت زرهی دوسمت تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد2آ4

 

4-3 آموزش ، تعمیر و نگهداری /آماد و پشتیبانی

تمامی تانکهای اصلی میدان نبردی که  قرار است به اوکراین تحویل شود ، سامانه های رزمی پیشرفته و پیچیده ای محسوب می شوند . به مانند هر ماشین دیگر ، این پیچیدگی به معنای قطعات بیشتر و اجزای پیچیده تری است . سامانه های کنترل آتش این تانکها ، رقومی (دیجیتال)  بوده و پشتیبانی به مراتب بالاتری را در مقایسه باسامانه های روسی طلب می کنند . علاوه براین ، فاصله یابهای لیزری ، ابزارهای به غایت دقیقی محسوب می شوند که باید مستمرا بازبینی شده  و در کنار آن ، تعمیر یا جایگزینی زره های واکنشی نصب شده روی لئوپارد ، وضعیت کاملا متفاوتی با همتایان روسی که روی بدنه فولادی ، پیچ و مهره شده یا روی آنها کیسه شن قرار می گیرد را به نمایش می گذارد . مضاف براین ، آموزش خدمه فرآیند زمان بری را خواهد داشت .

 

 

تحویل لئوپاردهای کانادایی 

 

بدین سان ، بیشتر از 100 دستگاه تانکی که قرار است به اوکراین تحویل داده شود ، اگر پشت خطوط اصلی منتظر قطعه یدکی باشند یا تکنسین های فنی برای راه اندازی این سامانه ها وجود نداشته باشد ، امکان تغییر توازن در نبرد را به اوکراین نخواهد داد . درواقع ، چالش های مربوط به  تعمیر و نگهداری ،و درکنار آن بحث پشتیبانی ، یکی از بزرگترین چالش های مربوط به تنظیم جدول زمان بندی تحویل تانکهای مزبور خواهد بود . در این رابطه ، آلمان قصد دارد تا پرسنل اوکراینی را در آلمان آموزش دهد  ،اما این مساله خود یک چالش جدید است ، چرا که روند آموزش نیز چندان کوتاه نخواهد بود .

 

 

 

 

 آرایش قرارگیری خدمه لئوپارد2آ4

 

ارتش ایالات متحده  برای آموزش خدمه آبرامز بصورت استاندارد 24 هفته  را درنظرگرفته که درشرایط اضطراری می توان آن را فشرده تر برگزار کرد ولی الزامات تعمیر و نگهداری یک سامانه پیشرفته نظیر آبرامز در محیط رزمی باعث شده تا تحلیلگران این سئوال را مطرح کنند که تانکهای جدید چگونه می توانند در نبرد اوکراین تاثیرگذار باشند ؟!این مساله یک چالش لجستیک برای کشورهای غربی و اوکراین محسوب می شود .

 

نقل قول

درواقع ، رساندن و تحویل تانک به اوکراین ، یک داستان است ، برقرار کردن و حفظ جریان تحویل مهمات و قطعات یدکی به موقعیتی که تانکهای اوکراینی بدان نیاز دارند تا تاثیرگذاری مطلوبی را به نمایش بگذارند ، داستان متفاوتی خواهد بود .

 

در آنسوی جبهه ، ارتش روسیه بشدت با مشکلات لجستیکی روبرو بوده و همچنان است که این امر نشان میدهد که چگونه این نوع چالش ها می تواند در صحنه نبرد تغییرات بزرگی را ایجاد نمایند . اوکراین براساس روند فعلی ، هنوز مزیت خوبی در حوزه لجستیکی دارد و انعطاف پذیری قابل توجهی را در حفظ خطوط خود به نمایش گذاشته ، ولی یکپارچه سازی خط تامین مهمات و قطعات یدکی ، آن هم مهمات و قطعاتی که منحصر به فرد بوده و قبلا در ارتش اوکراین سابقه استفاده نداشته ، بطور قطع یک چالش به نظر می رسد . به گفته برخی ناظران نظامی ، هر تانک لئوپارد ، آبرامز و چالنجر ، قطعات جداگانه ای را به شکل مرتب یا دوره ای مصرف می کنند که با هر تانک عملیاتی فعلی در ارتش اوکراین متفاوت است  . در نتیجه ، اینکه ارتش اوکراین یا ناتو ، تا چه اندازه ای سریع و چگونه این قطعات و مهمات را از یک بخش کشور به نقطه ای که تانک مربوطه درآن از کار افتاده یا مهمات آن تمام شده ، می رساند ، نقش بسیار موثری در میزان تاثیرگذاری این تانکها ایفا می نماید .

 

 

 

آرت ورک های نبرد 73 Easting

 

5- بکارگیری

آخرین مولفه ای که  می توان در حوزه میزان تاثیرگذاری تانکهای جدید بر صحنه نبرد اوکراین ذکر نمود ، شیوه کاربرد آن ها در میدان نبرد است . در این رابطه ، تحویل و سازماندهی این تانکها یک مساله و استفاده حداکثری از آنها در صحنه نبرد نیز مساله دیگری است . بدان معنا که ارتش اوکراین ازاین تانکها در آفند استفاده خواهد کرد یا در مقام دفاع  ؟!!! آیا واحدهای زرهی مجهز به تانکهای غربی برای درگیرشدن با واحدهای زرهی ارتش روسیه به شکل آزاد عمل خواهند کرد یا علیه اهداف با سطح تهدید کمتری بکار گرفته خواهند شد ؟! آیا ارتش اوکراین از تانک های جدید خود در ترکیب با پیاده نظام ، مهندسی –رزمی و توپخانه استفاده خواهد کرد تا به درون خطوط دفاعی ارتش روسیه نفوذ کند ؟! آیا این تانکها بیشتر بعنوان یک ابزار ضد تانک کاربرد پیدا می کنند یا اینکه ارتش کیف همچنان از تسلیحات ضد زره موجود خود در نقش اصلی ضد زره استفاده می کند و تانکهای جدید برای ماموریتهای بهتری اختصاص خواهند یافت ؟؟  و درنهایت ، آیا این تانکها در ترکیب با تانکهای شرقی موجود در واحدهای زرهی ارتش اوکراین قرار می گیرند تا به شکل اختصاصی سازماندهی می شوند ؟!

 

 

نمای شماتیک برخورد دو نیروی زرهی در نبرد 73 Easting

 

درواقع امر ، اگر چه کمیت تانکهای مورد استفاده توسط طرفین از اهمیت بسیار بالایی برخوردار خواهد بود ، ولی تاکتیکهای بکارگرفته شده نیز جایگاه خود را دارد . در مشهورترین نبرد زرهی جنگ دوم خلیج فارس ( 1991) که به 73 Easting نیز مشهور شد ، واحدهای زرهی ارتش آمریکا ، که درمواجهه با یگان های تانک گارد ریاست جمهوری ارتش عراق قرار گرفتند ، درمجموع ، طرف عراقی ، تعداد تانک بیشتری در اختیار داشت ولی مزیت آشکار واحدهای آمریکایی در حوزه فناوری ، باعث شد تا قاعده قدیمی برتری در کمیت تا حدودی رنگ ببازد

 

نقل قول

 البته روند و جریان این نبرد نیازمند مطلب جداگانه است در ماهیت وقوع و احتمالات مستتر درآن  ، اما این منطق مشهور از دکترین نبرد هوا-زمینی که قانون اساسی نبرد در قرن بیست و یکم از 3بند اصلی تشکیل شده است 1 - نسبتهای آغازین " نتیجه نهایی نبرد" را تعیین نمی کند،  2- مهم نیست که چه کسی ، تعداد بیشتری در اختیار دارد یا خیر - بدین معنی که با وجود اینکه سوری ها (جنگ 1973) ، ستون پشت ستون واحدهای مکانیزه در اختیار داشتند ( به مانند عراق در جنگ 8 ساله ) این مساله هیچ کمکی به آنها نکرد.و 3- هرکس ابتکار عمل را از طرف مقابل بگیرد ( خواه در حال حمله باشد یا دفاع ، یا اینکه کمیت نیروهایش زیاد باشد یا کم ) به هرحال پیروز خواهد شد . بدین معنی که حتی یک ارتش کوچک که بلحاظ راهبردی در وضعیت تهاجمی قرار دارد می تواند ابتکار عمل را از دست حریف خارج سازد. ،

میتواند تا حدودی ره گشا باشد .م )

 

به زبان ساده  تانکهای آمریکایی  امکان شناسایی و درگیر شدن با هدف را از فاصله دورتری داشتند و این توان انهدام بیشتری را بدانها می داد ، اما برخلاف تصورات موجود ، این فقط یک بخش ماجرا بود ، چرا که  دکترین رزمی ارتش آمریکا و وظایف مندرج در کتابچه های راهنمای میدانی بود که موفقیت اصلی را رقم زد و باعث شد تا درحدود نیمی از 300 یا 400 دستگاه تانک عراقی ، بدون انهدام یک دستگاه تانک آمریکایی ، از دست بروند .

 

 

واحدهای درگیر در نبرد 73 Easting

 

 

در این میان ، آنچه که دانستن آن اهمیت دارد ، این است که  آیا زمانی که حملات احتمالی ارتش روسیه در بهار 2023 آغاز شود ، روسها به شیوه کلاسیک خود ، یعنی متمرکز کردن واحدهای زرهی در مقیاس بزرگ و ایجاد یک منطقه مانوری از چنین یگان هایی برای رویارویی با ارتش اوکراین ادامه میدهند ؟ و آیا اوکراین این چالش را قبول خواهد کرد یا اینکه ذخایر زرهی خود را برای استفاده در محورهای خاص ، در عقب نگاه خواهد داشت ؟! 

 

 

نشانه های که درطول جنگ 11 ماهه ثبت شده نشان میدهد  که روسها برای کسب موفقیت در مقیاس بزرگ ، تلاش می کنند تا منابع نظامی خود را بطور گسترده وارد عمل کند در حالی که متقابلا ، واحدهای اوکراینی بدلیل محدودیتهای خاص خود ، بیشتر تلاش نمودند تا با ابتکارعمل بیشتر ، جنگ را ادامه دهند . در نتیجه ، اگر این الگو ادامه پیدا کند ، احتمالا تانکهای جدید تاثیرات بیشتری را به نمایش می گذارند .

 

 

در این میان ، برخی از کارشناسان نظامی غربی معتقدند که  وقتی روسها در فوریه 2022 به اوکراین حمله بردند ، مزیت اصلی آنها در پیشروی سریع ، حضور پرتعداد واحدهای زرهی بود ولی از آن زمان به بعد ، این اوکراین بود که تاحدودی دست برتر را در اختیار گرفت ( البته این جمله یک مقداری مبهم هست ، بدین معنا که فقط بدلیل شیوه کاربرد زرهی توسط روسها ، کیف ابتکارعمل را بدست گرفته یا نه ، بحث کلی تری را باید در این حوزه وارد صحنه کرد تا متن معنای بیشتری را بخود بگیرد .م )  که این نیز ناشی از بکارگیری بهتر زرهی توسط ارتش اوکراین است . با این حال ، روند فوق مطلق نیست ، چرا که روسها با مشکلات لجستیکی قابل توجهی روبرو هستند ( در چند ماه نخست جنگ ، مباحثی نظیر مشکلات در تامین سوخت یا توانایی های محدود در بازیابی تانکهای آسیب دیده ) در افزایش تعداد تلفات روسها موثر بوده است ( که البته ظاهرا این مشکلات کمتر شده .م )  . بدین ترتیب ، برخی مدعی اند که می تون ضعف اوکراین در حوزه کمیت و کیفیت را با کاربرد تاکتیک های جدید تا حدودی برطرف نمود .

 

 

 

نمای فوقانی و داخلی لئوپارد و جانمایی سامانه های رزمی و پشتیبانی 

 

 

درصورتی  که این مساله  بصورت یک الگوی مشخص برنامه  ریزی و دنبال شود ، پس از تحویل تانکهای لئوپارد2 و مابقی نمونه ها ، پتانسیل تاثیرگذاری روی صحنه نبرد تا حدودی افزایش پیدا خواهد کرد ولی مجموع این تحلیل ها فقط زمانی صحت پیدا می کند که تانکهای فوق تا بهار سال 2023 آمادگی کامل را برای نبرد پیدا کنند و این مساله یعنی کسب آمادگی نیز بدان معناست که  ناتو و ارتش های غربی بتوانند ترکیب آموزش ، تعمیر و نگهداری ، لجستیک موثری را برای حفظ استمرار عملیات این تانکها در اختیار ارتش اوکراین قرار دهند .

 

 

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد ....

2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

 

[951 12,821]

 با سلام

یه سوالی که در مورد تحویل این تانکها به اوکراین مطرحه ، اگه بر فرض گردانهای پرتعداد این تانکها هم به اوکراین تحویل داده بشه ( جدا از مسئله کارایی تانکها بصورت منفرد ) چه تغییری در صحنه جنگ اتفاق می افته ؟!

تانک عموما یه سلاح تهاجمیه و کشوری که قصد و توان انسانی و مدیریتی تهاجم گسترده را به دشمن در جبهه نبرد نداشته باشه ، تانک اون کارایی لازم را براش نداره . الان هم اوکراین در مقام مدافع در این جنگ بسر میبره و توان تک گسترده به روسیه را هم ، از هر نظر نداره .

ویرایش شده در بهمن 1 توسط 951

[MR9 109,931]

بخش سوم و پایانی 

 

 

 

 

 ابهام قبل از ورود به صحنه نبرد

درخصوص این واقعیت که  آلمان و چند کشور اروپای غربی / شرقی ،  تصمیم خود را درخصوص تحویل تانکهای لئوپارد 2آ4 به اوکراین اتخاذ کرده و آن را علنی کرده اند ، بسیار گفته و نوشته شده است که بخشی از تحلیل های مربوط به آن در سطور بالا مورد بررسی قرار گرفت . با این حال ، اگر نسخه تحویلی ، همانی باشد که در خبرها اعلام شده  ( بدلیل تفاوت های موجود در برخی رسانه ها در خصوص تحویل نسخه 2آ4 یا 2آ6 ) اینک براساس اعلام رسمی ، کشورهای آلمان ، لهستان ، نروژ ، اسپانیا قرار است چند ده دستگاه تانک را به ارتش کیف تحویل دهند . اما روسها از شیوه حفاظت این محصول غربی بطور دقیق چه اطلاعاتی دارند و قرار است چگونه با آنها مقابله کنند ؟! متن پیش رو ، نگاه شرقی ( روسی ) به ماجرای دفاع دربرابر این جنگ افزار جدید در صحنه نبرد اوکراین بحساب می آید .

 

 

 

این شکل از روی منابع روسی به فارسی ترجمه شده ... 

 

 

لئوپارد2آ4.... آیا کارایی آن به اندازه تبلیغات صورت گرفته بر روی آن است ؟!!

از یک نظر ، تحلیل در خصوص قابلیت های رزمی این تانک اصلی میدان نبرد آلمانی ، دو چهره مشخص را از خود به نمایش می گذارد . درواقع ، از یک طرف نمی توان مزیتهای این فناوری را شامل سهولت کاربرد ، قابلیت اطمینان بالا و درنهایت کیفیت سامانه های بکار رفته درآن را انکار نمود که به شکل ذاتی ، معرف کیفیت محصولات نظامی آلمانی است . اما از سوی دیگر ، جنگ درسوریه و حضور ارتش ترکیه  و وارد شدن در عملیات نظامی علیه بخشی از شبه نظامیان حاضر در این کشور ویران شده و بالتبع ارسال تانک های لئوپارد 2آ4 و داده های ثبت شده درآن که حتی گفته میشود برخی از سامانه های زرهی ترک با استفاده از مهمات ضد زره قدیمی نظیر مالیوتکا ، منهدم شده اند ، باعث میشود تا تردیدهایی در زمینه کارایی این سخت افزار فراهم آید . اگر چه باید معترف بود که در خصوص انهدام لئوپاردهای تُرک ، اغراق هایی نیز صورت گرفته ، اما انتشار تصاویر لئوپاردهای منهدم شده ارتش ترکیه به شکل نسبی ، ضربه مشخصی را به شهرت این تانک وارد نمود . در نتیجه ، حضور رزمی این تانکها توسط ارتش ترکیه در صحنه عملیات نظامی و انهدام چند دستگاه ازآن را نمی توان یک تصویر کامل از شکست فناوری این تانک محاسبه نمود ولی لئوپارد به مانند همتایان بریتانیایی و روسی خود از چند نقطه ، ضعف های مشخصی را بخود می بیند ( در بخش های انتهایی و فوقانی تانک )  و این رامی توان در خصوص همه تجهیزات مورد کاربرد در صحنه رزمی اوکراین صادق دانست .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

از دید منابع روسی ، بحث بقاء پذیری یک تانک اصلی میدان نبرد را می بایست با ارزیابی میزان حفاظت آن در بخش جلویی و برجک  مورد بررسی قرار داد  ، هر چنددر این میان برخی معتقدند که در صحنه نبرد ، الزاما قرار نیست تنها به پیشانی تانک شلیک کند ، اما لئوپارد2آ4 به مانند همتایان شرقی و غربی خود ، در این زمینه صاحب شهرت به نظر می رسد . با توجه به این مساله ، در نگاه نخست ، وضعیت جالبی را شاهد خواهیم بود ، بدین معنی که  هیچ تصویر مستندی درخصوص انهدام این تانک از بخش پیشانی وجود ندارد که نتیجه طبیعی چنین امری ، آن است که نمیتوان تحلیل نمود که این بخش نقطه ضعفی را از خود نشان خواهد داد یا خیر ، اما با توجه به دارایی های ضد زره زمین و هواپایه ارتش روسیه ، میتواند برای مدافعان ، به یک ضعیف کننده اعصاب ( کنایه از حفاظت موثر دراین بخش و تضعیف اثر بخشی سامانه های ضد زره .م ) تبدیل گردد .

 

آیا لئوپارد2آ4 با شاخص های یک تانک پیشرفته مطابقت دارد ؟!

به اعتقاد کارشناسان روسی ، این تانک آلمانی ، علیرغم تبلیغات صورت گرفته روی آن ، یک فناوری به نسبت قدیمی است که امکان تاثیر گذاری ماورایی بر روی صحنه نبرد را دراختیار ندارد ، هر چند در منابع غربی ، ( چه مراجع مستند و چه ویراستاران ویکی پدیا) به این تانک یک قدرت جادویی در دفاع همه پرتابه های ضد زره موجود در سازمان رزمی ارتش روسیه  اعطاء کرده اند . اما در واقعیت ماجرا ممکن است روند مقداری متفاوت باشد .

 

 

 

این شکل از روی منابع روسی به فارسی ترجمه شده ... 

 

 

لئوپارد2آ4 از سال 1985 در خط تولید قرار گرفت و بمدت شش سال ، یعنی تا مارس 1992 این فرآیند ادامه پیدا نمود . براساس داده های موجود ، تمامی تانکهایی که در این بازه زمانی تولید شدند ، دو سطح حفاظت زرهی مشخص را در قالب  B-tech و C-tech دریافت نموده اند که تانکهای تحویلی از سال 1985 تا 1987 سطح حفاظت B-tech را دارا هستند . از سال 1988 تا 1992 نمونه های تحویلی به بوندس وهر ، سطح حفاظتی C-tech را بخود می بینند که به شکل منطقی ، بقاء پذیری بیشتری را برای تانک مزبور فراهم می نمود و اگر این داده که لئوپاردهای صادراتی از نوع B-tech بوده اند ، مورد پذیرش قرار گیرد ، نسخه هایی که بطور مستقیم از ارتش آلمان به اوکراین ارسال خواهند شد ،احتمالا از نمونه C-tech خواهند بود . با این حال ، ارتش آلمان هنوز داده های دقیق تری را در این زمینه منتشر ننموده  ولی به احتمال بسیار زیاد ، زره های سرامیکی روی برجک این تانکها نصب خواهد شد ( یا بصورت نصب شده ارسال می شود ) که برای خنثی کردن تاثیر ضربه ناشی از برخورد موشکهای ضد زره مجهز به کلاهک های تجمعی ( مضاعف/ دوگانه ) استفاده می شود . در ادبیات علمی غرب ، به این زره ها ، سطوح حفاظتی واکنشی غیر انفجاری ( NERA) گفته میشود که تجهیزات زرهی روسی نیز بدان مجهز شده اند ، در نتیجه لئوپارد در این زمینه ، بدون رقیب محسوب نمی  شود . با این وصف ، مناقصه ارتش سوئد تاحدودی می تواند تصویر روشن تری را از نمونه های اولیه لئوپارد2آ4 برای مخاطب ایجاد کند ( نسخه Leopard 2 Improved که از فناوری های نسخه 2آ5   استفاده نموده )  و همچنین لئوپاردهای 2آ5 همین ارتش ( با شناسه STRV-122 ) که سطح حفاظت بهتری را به نمایش می گذارند .

 

https://www.aparat.com/v/flOHN

 

بدین ترتیب ، اگر تصویر ارائه شده مبنایی برای قضاوت باشد ، بخش پیشانی تانک اصلی میدان نبرد لئوپارد2آ4 با سطح حفاظت B-tech ( ارائه شده توسط کشورهایی غیر از آلمان ) امکان مقاومتی میان 70-60 درصد را در برابر مهمات ساب کالیبر ( حدود 300 م.م ضخامت فولاد ) را فراهم می آورد ولی این میزان در برابر مهمات ضد زره قوی تر ، که امکان نفوذ به درون زرهی به ضخامت 500-400 م.م را دارد ، به حدود  30-20 درصد خواهد رسید . ( این اعداد برای شلیک مستقیم از روبرو به پیشانی تانک است )

 

 

 

 

این شکل از روی منابع روسی به فارسی ترجمه شده ... 

 

زره پیشانی لئوپارد2آ4 براساس داده های ثبت شده در منابع آشکار (باز) ، درصورتی که  براساس استاندارد B-tech تحویل شود ، در بخش پیشانی با ضخامتی درحدود 400-350 م.م  تا 700-600 م.م  در بخش های مختلف ، میتواند در برابر مهمات ساب کالیبر یا کلاهک های تجمعی مقاومت کند . این مساله در نمونه های تی-72 بی و تی-80 یو بدلیل استفاده از زره های غیرفعال ، به نظر بالاتر می آید ( در بخش پیشانی ) .

 

 

 

 

این شکل از روی منابع روسی به فارسی ترجمه شده ... 

 

اما حفاظت سطح C-tech ( تقویت شده ) گرچه با نمونه قبلی ، تفاوت هایی را نشان میدهد ، ولی براساس گزارش هایی که  بریتانیایی ها منتشر کرده اند ، ( مقایسه بین C-tech و حفاظت چلنجر ) ، لئوپارد آلمانی در بخش پیشانی برجک ، با زرهی به ضخامت 420-410 م.م  امکان مقابله با مهمات ساب کالیبر و در بخش هایی با ضخامت حدود 800-750 م.م  دربرابر مهمات شدید الانفجار ضد زره را در اختیار داشت که به ادعای روسها ، این ارقام ضعیف تر از سطح حفاظت تی-72بی و تی-80یو بدون دفاع فعال به نظرمی رسد . با توجه به این مساله ، سطح حفاظت لئوپارد2آ4 براساس داده های موجود و بدون تغییرات احتمالی ، مقداری با استانداردهای امروزین فاصله دارد، هر چند این تحلیل که این سطح حفاظت کاملا بی فایده است نیز درست به نظر نمی رسد ، بدین معنی که با مهمات ضد زره قدیمی نمیتوان ان تانک را متوقف نمود .

 

  

 

از راست به چپ : پرتابه  3VBM19  /  3BVM22-23     / 3BM42

 

آیا راهی برای متوقف کردن پلنگ آلمانی وجود دارد ؟!!

در سطور پیشین ، به شکل مختصر ، ضعف های این تانک در بخش انتهایی بدنه و فوقانی بررسی شد ، اما وقتی امکان شلیک مهمات ضد زره بصورت عمود بر زره تانک فراهم شود ، حتی مهمات قدیمی ضد زره می تواند حرفهایی برای ارائه داشته باشد تا جایی که منابع روسی معتقدند که  مهمات ضد زره توپهای 30 م.م نیز در سطح مشخصی ، توان وارد کردن آسیب به این تانک آلمانی را دارند . علاوه براین ، توپخانه ، مین ضد تانک ، بدون سرنشین های انتحاری ( و البته مسلح کردن زمین عملیات .م ) نیز میتواند برای هر خودروی زرهی در صحنه نبرد خطرناک باشد .

 

 

مهمات (شامل خرج و پرتابه ) توپ 2A46

 

اما به واقع باید گفت که رودرویی با لئوپارد2آ4 از بخش پیشانی با استفاده از مهمات ضد زره با کلاهک تجمعی ، راکتهای ضد زره قدیمی و .. اثر مطلوبی نخواهد داشت و این مساله بخصوص برای آن دسته از کسانی که معتقدند ، امکان نابود کردن این تانک با موشکهای ضد زره مالیوتکا وجود دارد ، می بایست توجیه شود . اما برای خدمه تانکهای روسی ، استفاده از مهمات ساب کالیبر میتواند تا حدودی ره گشا باشد ، اگر مهمات اورانیومی به اوکراین تحویل نشود ، مهمات Mango  یا حتی نمونه های موسوم به Leads ( در نسخه های تولید شده از تنگستن ) میتواند موثر باشد . مضاف براین ، امکان کاربرد موشکهای ضدزره هدایت شونده نیز از تانکهای روسی علیه لئوپارد وجود دارد که البته در خصوص کارایی مشخصی ، بحث های کامل تری باید صورت گیرد .در حوزه تسلیحات ضدزره موجود در سازمان رزمی پیاده نظام ارتش روسیه ، نمونه های کنکورس-ام ، میتس-ام ، کورنت و همچنین نمونه های متاخر Khrizantema-S و Shturm می تواند کارایی مناسبی را به نمایش گذارد .

 

پی نوشت : 

بن پایه 1

بن پایه 2

3-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

 

[MR9 109,931]

بسم ا...

 

پایان صبر مسکو ؟!!!!

مواجهه جنگنده های سوخو-27نیروی هوایی روسیه  با بدون سرنشین های ام کیو-9 ریپر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده

 

 

در تازه ترین برخورد سخت افزاری میان ناتو و روسیه که در حاشیه جنگ اوکراین رخ داد ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده مدعی شده  که یکفروند پهپاد ام کیو-9 ریپر این نیرو پس از برخورد با یک فروند جنگنده روسی سوخو-27 در دریای سیاه سقوط نمود . براساس داده های منتشر شده از سوی سرویس های خبری ، فرماندهی نیروی هوایی ایالات متحده معتقد است که این حادثه در نتیجه رهگیری غیر حرفه ای  این بدون سرنشین توسط رهگیرهای روسی رخ داده است (در مجموع همه آماتور هستند وفقط نیروی هوایی آمریکا هست که حرفه ای عمل می کند !!! ) 

 

 

مسیر پرواز احتمالی ام کیو-9 ساقط شده 

 

طبق آخرین بیانیه منتشرشده از سوی فرماندهی اروپایی ناتو ( EUCOM) این برخورد در ساعت 7:03 دقیقه روز 14 مارس 2023 به وقت محلی اتفاق افتاده وبه ادعای این منبع ، سوخو-27 های روسی با ملخ این پهپاد برخورد کرده که این باعث شد تا کاربران این پهپاد ، مجبور شوند بدون سرنشین نامبرده را برفراز دریای سیاه ، رها کنند . به گفته این منبع ، سوخوهای روسی برای چند مرتبه ، سوخت جت را بر روی این پهپاد پاشیده و در زمان پرواز جمع با این پهپاد ، به شکل غیر حرفه ای عمل نموده اند .اگرچه هنوز انگیزه خلبانان روسی از این کار مشخص نیست ولی مقامات آمریکایی هنوز عمدی از این کار از سوی نیروی هوایی روسیه ، برداشت نکرده اند .درهمین رابطه ، یکی از مقامات نیروی هوایی به شکل غیر رسمی اعلام نموده که  روسها به شکل عمد قصد سرنگونی این پهپاد را داشته اند ولی به نظر می رسد این برخورد تنها یک ناتوانی در کنترل پرنده بوده است .

 

 

با این حال هنوز مشخص نیست که  این ام کیو-9 از کدام مبداء و یگان نظامی برفراز دریای سیاه پرواز می کرده ولی گفته میشود نیروی هوایی ارتش ایالات متحده هم اکنون زیرساختهای متعددی را در خاک رومانی و حتی پایگاه دریایی سیگونلا ( ایتالیا ) در اختیار دارد و به تقریب مدتها قبل از شروع عملیات نظامی ارتش روسیه در اوکراین ( فوریه 2022 ) این پهپادها عملیاتهای استاندارد اطلاعاتی ، شناسایی و نظارتی را در منطقه فوق الذکر دنبال می کردند . به همین دلیل برخی معتقدند که این ام کیو-9 ، احتمالا جمعی دسته یکم از گروه عملیاتی سی و یکم نیروی هوایی ایالات متحده است .

 

 

ام کیو-9

 

از سویی دیگر ، وضعیت سوخو-27 روسی که گفته شده به این پهپاد برخورد کرده مشخص نیست . پس از برخورد ، فیلم ویدئویی برای چند ثانیه قطع شد و مشخص نگردید که به جنگنده روسی چقدر آسیب وارد شده ولی این که جنگنده فوق به پایگاه مبداء خود بازگشته ، صحت دارد . در همین رابطه ، گزارش های تایید نشده ای در خصوص فرود یکفروند سوخو-27 در یک پایگاه هوایی مستقر در کریمه منتشر شده که گفته میشود این پایگاه محل استقرار هنگ رهگیر 38 نیروی هوایی روسیه بوده که به جنگنده های سوخو-27 اس ام مجهز است . علاوه براین هنوز مشخص نیست که  ارتش ایالات متحده پس از حادثه اقدامات خاصی را انجام داده یا نه ولی به گفته یکی از مقامات نیروی هوایی ، این نیرو با روسها به شکل مستقیم تماس نگرفته ولی از اینکه سایر مقامات چنین ارتباطی را برقرارکرده اند یا خیر نیز اطلاعاتی وجود ندارد .

 

 

 

رهگیری هواگردهای اطلاعاتی ناتو ( آریز اوریون - سمت راست ) و بمب افکن های بی -52 ( سمت چپ ) توسط رهگیرهای روسی 

 

سخنگوی وزارت امورخارجه ایالات متحده نیز در کنفرانس مطبوعاتی پس از این حادثه بیان نمود که این کشور با شرکای خود در اروپا تماس برقرار نموده تا ماوقع را با آنها درمیان گذارد . علاوه براین ، وزارت امورخارجه نیز با روسها در تعامل است و احتمالا سفیر این کشور به وزارت امورخارجه احضار می شود تا مراتب اعتراض شدید واشنگتن به مسکو ابلاغ شود .ژنرال جیمز هکر ، از نیروی هوایی ارتش آمریکا نیز اعلام نموده که ام کیو-9 ساقط شده  در حال اجرای یک ماموریت عادی برفراز دریای سیاه بود که توسط جنگنده های روسی رهگیری شد و پس از مورد اصبت قرار گرفتن ، ساقط گردید .پیش از این ، وزارت دفاع بریتانیا در اکتبر 2022 مدعی شد بود که سوخو-27 های روسی حداقل یک تیرموشک را بسوی هواگردهای اطلاعاتی RC-135W ریوت جوینت نیروی هوایی سلطنتی شلیک کرده بودند که هرگز مشخص نشد این کار چه دلیلی داشته و سرانجام آن چه شده است . به همین دلیل پس از آن جنگنده های یووفایترتایفون نیروی هوایی سلطنتی ، برای اسکورت این هواگردها اعزام شدند .

 

 

 

علاوه براین ، درسال 2019 نیز نیروهای مسلح ایران  پس از مدتها انجام ماموریتهای اطلاعاتی ، یکفروند بدون سرنشین آرکیو-4 ان را برفراز خلیج عمان سرنگون نمودند  که البته به تنش چندانی منجر نشد.با این حال ، دریای سیاه ، اکنون یک محیط پرتراکم هوایی و دریایی است که به شکل طبیعی خطرات زمان جنگ  را بخود می بیند ، هر چند برخی معتقدند که این حادثه ، احتمالا جرقه ای برای تشدید درگیری ها بر سرمناقشه اوکراین است و این حادثه شاید اخطاری باشد از سوی پوتین به کشورهای غربی که کمک های نظامی به کیف را کاهش دهند . هر چند این داستان ادامه پیدا خواهد کرد .

پی نوشت :

1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

بن پایه 1

[MR9 109,931]

بسم ا... 

 

سقوط ریپر

سه برداشت از رهگیری و انهدام بدون سرنشین ام کیو-9 ارتش ایالات متحده

 

 

 

 

در اوایل هفته جاری ( 14-13 مارس 2023 ) دوفروند جنگنده سوخو-27 نیروی هوایی روسیه در یک اقدام بی سابقه ، یک فروند پهپاد ام کیو-9 متعلق به ارتش ایالات متحده را رهگیری و مبادرت به سرنگونی آن نمودند . دراین میان ، وزارت دفاع آمریکا نیز با انتشار فیلمی 42 ثانیه ای ، شیوه رهگیری این بدون سرنشین را به نمایش گذاشت بطوریکه جتهای روسی با پاشش سوخت بر روی این پهپاد ، کاربر این بدون سرنشین را مجبور نمود تا هدایت آن را رها کرده  و این روند منجر به سقوط آن به درون آبهای دریای سیاه گردید . این ویدئو بخوبی نشان داد که جتهای روسی از سلاح برای ساقط کردن این پهپاد استفاده نکرده اند ولی شیوه پرواز ومانور این جنگنده در مسیر پروازی این پهپاد تا حدودی نیت تهاجمی جتهای سوخو را نشان می داد در حالی که هنوز مشخص نیست که آیا خدمه روسی قصد داشتند با ضربه فیزیکی این پهپاد را از کنترل کاربر آن خارج کنند ، یا اینکه این برخورد ناخواسته بوده  و تنها یک اشتباه محاسباتی در هنگام پرواز جمع با این بدون سرنشین آمریکایی بوده است !

 

https://www.aparat.com/v/b8w1X

 

با این حال ، صرف نظر از قصد روسها از انجام چنین کاری ، ناظران نظامی غربی معتقدند که  سه درس بزرگ را می توان در پی این حادثه آموخت .نخست اینکه  این حرکت عمدی ارتش روسیه ، بیشتر به نوعی قدرتنمایی در حوزه هوایی به منظور بهبود بیلان نیروی هوایی این کشور و توجیه عملکرد به نسبت ضعیف آن در صحنه جنگ اوکراین بوده تا فرصتی برای تجدید تاکتیک فراهم شود .دوم اینکه پیکربندی های شناسایی – رزمی ، امروزه محاسبات صحنه رزم را بطور کامل تغییر داده بطوریکه دولتها این  فرصت را بدست آورده اند  که رفتار خصمانه تری را درمقایسه با هواگردهای رزمی سرنشین دار از خود به نمایش گذارند .سومین نتیجه گیری را هم می توان بدین صورت ارائه نمود که کاربرد پهپادهای بزرگی که در عراق و افغانستان بخوبی به استراتژی نظامی ایالات متحده کمک کرده اند ، ممکن است در برابر دشمن همتا و در مقیاس بزرگ ، بقاء کمتری داشته باشند .

 

 

 

 

چالش اصلی ، عملکرد نیروی هوایی روسیه در جنگ اوکراین

تحلیلگران نظامی غربی براین عقیده اند که  چرا جنگنده های روسی به جای اجرای عملیات پشتیبانی نزدیک از واحدهای نیروی زمینی در باخموت ، یک بدون سرنشین شناسایی در آبهای بین المللی را رهگیری می کنند ؟ پاسخ به این سئوال از منظر ناظران نظامی غربی به عملکرد نیروی هوایی روسیه و بیلان آن در صحنه جنگ اوکراین ارتباط پیدا می کند .به گفته این دسته از ناظران نظامی  عملکرد نیروی هوایی روسیه از ابتدای جنگ تا کنون را می توان دست کم ، تکان دهنده توصیف نمود تا جایی که به گفته برخی ، این عملکرد یکی از بزرگترین غافلگیرهای جنگ محسوب می شود ، چرا که بخش عمده ای از صاحب نظران معتقدند که روسها در ابتدای عملیات نظامی خود در اوکراین بسرعت برتری هوایی را در اختیار خواهند گرفت ،اما یکسال پس از شروع جنگ نیز این مساله هنوز محقق نشده است .

 

 

براساس آمار منابع غربی ( که البته سوء گیری هم دارد .م ) ارتش روسیه تا امروز چیزی در حدود 79فروند  هواگرد بال ثابت ، 79 فروند بالگرد ، هفت فروند پهپاد رزمی و 194 پهپاد شناسایی را از دست داده  که از جمله این تلفات ، یکفروند سوخو-27 است که  برای ساقط کردن ام کیو-9 از آن استفاده شد . این تلفات برای ارتشی در مقیاس ارتش روسیه ، قابل ملاحضه به نظر می رسد چرا که تجهیزات از دست رفته ، گران قیمت بوده و جایگزینی آنها حتی اگر تمامی زیرساختهای صنعتی – نظامی روسیه نیز بسیج شود ، سالها بطول خواهد انجامید . اما نکته اصلی در اینجاست که تلفات فوق الذکر باعث شده تا روسها شیوه استفاده از توان هوایی خود را تغییر دهند . اما در مجموع ، ارتش روسیه علیرغم اینکه  سومین ناوگان بزرگ  هوایی را پس از ایالات متحده و چین در اختیار دارد ، این نیرو تا این ساعت ، نقش حاشیه ای را برعهده داشت است .در نتیجه اگر این فرض که حمله به ام کیو-9 عمدی بوده باشد ، بعنوان مبنایی برای تحلیل قرارداده شود ، یک توضیح میتواند وجود داشته باشد که پوتین یا یکی از فرماندهان ارشد ارتش روسیه  مجوز رهگیری تهاجمی پهپادهای آمریکایی را صادر کرده تا توجه افکار عمومی روسیه را از ناتوانی نیروی هوایی روسیه منحرف نماید . این به دستگاه رسانه ای روسیه اجازه میدهد تا سرنگونی این پهپاد را بعنوان یک دستاورد بزرگ تلقی نموده و در پیرامون آن دست به تبلیغات بزنند. ( البته این تحلیل از سمت ناظرانی دارد ارائه میشود که مبنای فروش سالانه تسلیحاتی آنها ، تبلیغات پرحجم رسانه ای است .م )

تغییر محاسبات در صحنه رزم هوایی

در حالی که این مساله  به واقع امر ، ناقض قوانین بین المللی نبوده باشد ( حداقل براساس قوانین درگیری پیش از جنگ ارتش روسیه ) ، دست زدن به این عمل ، به نوعی می تواند بیان کننده پیامدهای جدید سیاسی و نظامی کاربرد پهپادها در عملیات جنگی باشد . درآغاز جنگ ، بخشی از تحلیلگران نظامی اوکراینی و غربی خواستار منطقه پرواز ممنوع برفراز اوکراین بودند  که به نظر می رسد این درخواست هرگز بصورت جدی بعنوان یک گزینه مطرح نشد ، چرا که این خطر وجود داشت که دست زدن به این کار ، منجر به جنگ میان روسیه و ناتو شود . در همین رابطه ، تنها راه برای اعمال منطقه پرواز ممنوع ، درگیری مستقیم بین جتهای روسی و ناتو می بود که از نگاه روسها ، این مساله به معنای اقدام جنگی تعبیر شده وعواقب آن قابل پیش بینی نمی بود . این مساله در اروپا مسبوق به سابقه بود ، چرا که  ابرقدرتها هراندازه به صورت نیابتی به هم پیمانان خود کمک می کردند ، اما بدلیل وجود عامل مهمی به اسم تسلیحات هسته ای ، مستقیم وارد درگیری نمی شدند و این روند پس از پایان جنگ سرد نیز بصورت یک هنجار پذیرفته شده ، ادامه پیدا نمود .

در نتیجه ، صرف نظر از اینکه این برخورد عمدی بوده یا سهوا اتفاق افتاده ، بسیار بعید به نظر می رسد که اگر این هواگرد ، سرنشیندار می بود ، عکس العمل روسها بدین صورت ، به وقوع می پیوست . درواقع ، علیرغم تنش های قبلی ، نیروی هوایی روسیه هرگز سوخت جت را بر روی یک هواگرد سرنشین دار که در حریم هوایی بین المللی پرواز می کرده ، نریخته و حتی در زمان پروازهای جمع نیز فاصله ها تا این حد نزدیک نمی شد . طبیعتا" روسها احساس کرده اند که چون این هواگرد بدون سرنشین بوده ، می تواند دست به رفتارهای تهاجمی بزند .

درواقع تا امروز ، نه ایالات متحده و نه روسیه ، نیت و قصد دست زدن به کارهایی که منجر به جنگ میان دوقدرت شود را در دستور کار خود قرارنداده اند . سرنگونی عمدی یا غیرعمدی یک هواگرد سرنشین دار که میتواند به مرگ خلبان منجر شود ، خطر تشدید تنش ها را در پی دارد در حالی که سرنگونی یک هواگرد 32 میلیون دلاری احتمالا بطور مستقیم به تنش منتهی نخواهد شد . هر چند رفتار روسها در قبال پهپادها می تواند درآینده به یک استاندارد تبدیل شود . ( دقت کنید ، تحلیلگر موصوف ، بشدت از عکس العمل روسها غافلگیر شده و تقریبا چنین استنباط می شود که انتظار نداشتند که علیه یک هواگرد آمریکایی ، چنین رفتاری صورت بگیرد ، که البته مشخص هست روسها از چه کسانی در این زمینه ، الگو گرفتند .م )

 

 

 

پهپادهای آمریکایی و کاهش بقاء پذیری در جنگهایی با مقیاس بزرگ

پهپادهایی در رده ام کیو-9 یا ام کیو-1 در دوره ای طراحی شده اند که  برتری هوایی ایالات متحده یک امر پذیرفته شده محسوب می شد . این هواگردهای بدون سرنشین ، پس از اتمام دوره جنگ سرد وارد صحنه نبرد شدند که هیچ نیروی دیگری قادر به  ایجاد چالش برای این کشور نبود و این استاندارد در جریان نبردهای افغانستان و عراق نیز تا حدودی اثبات شد . بدین ترتیب ، درست درزمانی که هیچ تهدید در حوزه پدافند هوایی ارتش آمریکا را تهدید نمی کرد ، این هواگردها با خیالی آسوده ، در حالی که  براساس مقدورات خود ، مسلح شده بودند ، برفراز صحنه نبرد پرسه می زدند و با توجه به فرض اولیه ، نیازی به داشتن قابلیت های پیشرفته تر نظیر اجرای مانورهای گریز از دست یک مهاجم احتمالی نیز نداشتند . چنین روندی باعث شد تا ارتش ایالات متحده  تغییرات چندانی را در پهپادهای رده ام کیو-9 صورت ندهد . درواقع امر ، جتهای سرنشیندار به گونه ای طراحی شده اند که امکان اجرای مانورهای گریز از دست جنگنده دشمن یا موشکهای دفاع هوایی را به شکل استاندارد در اختیار دارند و حتی قابلیت دفاع از خود با نصب سامانه هایی که موشکهای حرارتی را فریب داده و منحرف می کنند را نیز به نمایش می گذراند ولی پیاده کردن چنین روندی برای بدون سرنشین های کوچکتر و ارزان تر تاحدودی به صرفه نبوده  ، هر چند این سئوال ایجاد میشود که  اگر پهپاد در برابر چنین دشمنی ، به اندازه کافی دوام نیاورد و بقاء پذیری لازم را نداشته باشد ، چه فایده ای برای کاربر آن خواهد داشت ؟!

در نتیجه ، حادثه فوق الذکر نشان داد که اگر چه  نیروی هوایی آمریکا احتمالا وقوع چنین رفتاری را از سوی روسها پیش بینی نمی نمود ، و برای این ماموریت ، پشتیبانی لازم را فراهم ننمود ، اما آسیب پذیری این سامانه ها به عینه مشاهده شد و در درگیری های آینده در برابر یک دشمن همتا ، این مساله باید مورد توجه قرار گیرد . بدین ترتیب سئوال این است که آیا ارتش ایالات متحده باید بسوی طراحی و تولید بدون سرنشین های مانورپذیر با قابلیت دفاع از خود حرکت کند ؟!!! یا روی پهپادهایی سرمایه گذاری شود که از دست دادن آنها ، هزینه چندانی را بر ارتش تحمیل ننماید .

 

پی نوشت :

1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

2- نکات جالبی در متن بیان شده .. با دقت آن را بررسی بفرمایید .

3- مقاله مرتبط در تاپیک اوکراین

4- با تشکر از برادر عزیز ، جناب @alrkhs

بن پایه

[MR9 109,931]

 

 

گئورگی ساموئلوویچ ایسرسون 

دهه بیست میلادی 

 

جنگ یکساله اوکراین - روسیه  در یک نگاه .!

 

 

 

 

بر 10 مرداد 1401 در 12:08 , MR9 گفت:

 

 

 

در حالت استاندارد ، نیروی مهاجم و نیروی مدافع  ، در جریان عملیات نظامی ، یک نقطه اوج عملکرد دارند . برای نیروی آفند کننده ، نقطه اوج زمانی هست که از آن به بعد ، توان رزمی آفند کننده نسبت به نیروی مدافع کاهش پیدا می کند ( برای روسها این مساله بعد از تصرف و پاکسازی سوردونتسک و لیسیچانسک رخ داد ، برای همین حدود 10 روز عملیات نظامی در مقیاس گسترده متوقف شد ولی حملات ایذایی به منظور فعال نگه داشتن جبهه ، ادامه پیدا کرد )  ولی برای نیروی مدافع ، نقطه اوج زمانی هست که  نیرو و آتش مورد نیاز برای متوقف واحدهای مهاجم به انتهای خودش نزدیک می شود و از آن به بعد ، تنها کاری که از مدافعان قابل مشاهده میشود ، عقب روی ( با میل و اختیار ) و عقب نشینی ( با اجبار دشمن )  هست .

 

 

 

 

 

 

[MR9 109,931]

بسم ا...

 

تاکتیک های جدید ارتش روسیه در اوکراین 

بخش دوم 

 

 نکته : طبق قانون برای مخاطب قرار دادن یک پست نیازی به نقل قول همه متن نیست ، اما برای این که مخاطب بسرعت ، مطلب قبلی را مطالعه کند ، بخش اصلی پست قبلی در پست جدید نیز مجددا ارائه شد 

 

 

 

در ادامه بررسی اسناد بدست آمده از واحدهای روسی و کنکاش در تغییر تاکتیکهای یگان های درگیر در خطوط تماس با ارتش اوکراین ، جزوه های آموزشی رزم شهری که برای " واحدهای حمله " ارتش روسیه تدوین شده ، تحلیل می شود :

 

بر 12 اسفند 1401 در 03:10 , MR9 گفت:

 

 

تاکتیک های جدید ارتش روسیه در اوکراین 

بخش یکم 

 

ارتش اوکراین مدعی شده که براساس محتویات یک دفترچه آموزشی که اخیرا از ارتش روسیه بدست آمده ، روسها در حال فراگیری تاکتیکهای جدید برای جبران محدودیتهای موجود در صحنه رزم اوکراین هستند . براساس گزارش های موجود ، ارتش روسیه در حال سازماندهی واحدهای جدید رزمی در مقیاس گردان است که برای اجرای حملات جبهه ای ( مستقیم ) به مواضع مستحکم شده ارتش اوکراین طراحی شده است . در این طراحی ، هر گردان ، به شش دستگاه تی-72 ، 12 دستگاه خودروی جنگی پیاده نظام و مجموعه از راکت اندازهای ترموباریک ، سامانه های ضد زره هدایت شونده ، توپخانه خودکششی و خمپاره اندازهای خودکششی سبک مجهز می شود . براساس این اطلاعات ، هر گردان جدید ، از 3 گروهان پیاده و یک گروهان زرهی است و هر گروهان نیز شامل عناصر فرماندهی ، دو دسته هجومی ، یک تیم پهپاد ، یک دسته مجهز به خودروهای رزمی پیاده نظام ، یک دسته پشتیبانی آتش ، یک دسته توپخانه  ، یک دسته ذخیره است . گروهان زرهی نیز به یک دستگاه تانک ، چهار خودروی رزمی پیاده نظام مسلح به موشکهای ضد زره هدایت شونده ، تیربارهای سنگین و خمپاره انداز مجهز خواهد بود . هر دسته نیز به تیم های سه نفره تقسیم شده  که عناصر اصلی مانوری این گردان ها محسوب می شوند . براساس طراحی صورت گرفته ، پس از 60 ثانیه اجرای آتش تهیه توپخانه ، دست به حمله می زند در حالی که با خاموش شدن آتش توپخانه سنگین ، خمپاره اندازها وظیفه پشتیبانی را برعهده می گیرند .

ارتش روسیه پس از شکستهای ثبت شده در یک مقطع زمانی ، به این نتیجه رسید که سازمان رزمی گردان های تاکتیکی موجود در نیروی زمینی بیش از سنگین و کُند بوده به همین دلیل براساس تجارب موجود ، دست به تغییر سازمان رزمی خود زد

براساس اسناد بدست آمده از ارتش روسیه ، این واحد تازه سازمان یافته ، در مقیاس یک گردان بوده که برای پیشروی  در مناطق متراکم جنگلی ، خطوط مستحکم شده و محیط های شهری بازطراحی شده است که درواقع امر یک گردان تقویت شده ( به اصطلاح  گردان بعلاوه .م ) بوده  تا در نوک پیکان تهاجمی ارتش قرارگیرد

این یگان بر اساس نوع ماموریت محوله به آن ، از 2 تا 3 گروهان ، یک واحد فرماندهی ، یک واحد پشتیبانی توپخانه ، شناسایی ، زرهی ، دفاع هوایی ، جنگ الکترونیک ، پشتیبانی آتش ، شعله افکن ، مهندسی ، واحد ذخیره و واحد بازیابی تجهیزات تشکیل می شود

 

جنگ افزارهای سازمانی هر گردان بدین شرح است

سه دستگاه تانک تی-72 ، دو قبضه زدیو-23 و سه قبضه سامانه دفاع هوایی دوش پرتاب

12 قبضه شعله افکن قابل حمل توسط پیاده نظام

شش قبضه اس پی جی (2اس9)

شش قبضه توپ کششی دی-30

دو قبضه  نارنجک انداز

دو قبضه تیربار سنگین

دو قبضه موشک ضد زره هدایت شونده

دو جفت تک تیرانداز

یگان اصل آفندی این گردان ، شامل یک گروهان پیاده است که از یک واحد فرماندهی ، یک تیم پهپاد ، عناصر پیاده نظام ، یک دسته پشتیبانی آتش ، یک دسته زرهی ، یک واحد ذخیره بهره می برد

تسلیحات سازمانی یک گروهان در گردان های جدید ارتش روسیه 

 

هر گروهان ، از دو دسته تشکیل می شود که هر دسته از اجزاء فوق الذکر سازماندهی شده است 

هر دسته ، از 12 تا 15 نفر عنصر پیاده تشکیل می شود که به تیمهای 3 نفره تقسیم شده 

بااین تبصره که امکان تقویت این تیم ها وجود دارد 

براساس طراحی صورت  گرفته ، بین توقف آتش توپخانه و شروع حمله به مواضع مستحکم شده ، نباید بیشتر از 60 ثانیه ، زمان صرف شود 

دراین مرحله استفاده از پهپادهای شناسایی ، توصیه شده است 

تصرف مواضع دفاعی متروکه بطور کامل ممنوع شده چرا که امکان آلوده آنها به تله های انفجاری بسیار بالاست

ضمن اینکه تخلیه مجروحان و کشته ها ، تنها برعهده تیم های تخلیه بوده و عناصر پیاده در حال پیشروی حق چنین کاری را ندارند 

کنترل آتش توپخانه ( خمپاره انداز )  در اختیار فرمانده هر دسته رزمی است 

تنها فرمانده گردان حق درخواست آتش پشتیبانی هوایی را دارد 

در جریان عملیات تهاجمی ، عناصر زرهی امکان اجرای عملیات درقالب گردان را دارند ،

ضمن اینکه اگر ضرورت ایجاب نماید ، امکان توزیع آنها در میان گروهان ها نیز امکان پذیراست .

پیشروی واحدها در فضای باز ممنوع بوده و تنها می بایست از کناره های منطقه پیشروی صورت گیرد

 

به گفته تحلیلگران غربی ، این دستورالعمل جدید نشان میدهد که ارتش روسیه قصد دارد تا واحدهای رزمی خود را با سازمان رزمی کوچکتر ، درمقایسه با واحدهای حجیم و سنگین قبلی ، تقسیم نماید . دراین سازمان رزمی جدید ، تانکهای تی -72 برای اجرای آتش پشتیبانی مستقیم دربخش انتهای ستون پیاده وارد عمل می شوند. در همین رابطه ، عقب کشیدن واحدهای زرهی و دادن نقش پشتیبانی از پیاده نظام ، به معنای درس گرفتن روسها از تلفات شدید زرهی در سال گذشته میلادی است . در حالی که این امر ، روند جذب نیروهای تازه بسیج شده  را نیز ساده ترمی کند . به گفته تحلیلگران اوکراینی ، سازمان رزم جدید در ارتش روسیه ، تا حد زیادی متاثر از تجربیات گروه واگنر در باخموت بوده که اتکاء کمتری به آتش انبوه خواهد داشت .

 

 

 

 

راست : 3

چپ : 2

 

مفاد اصلی این سند در درجه نخست ، شامل ایجاد منفذ در دیوارها و نرده های شهری توسط آتش زرهی یا مواد منفجره برای ایجاد حداکثر ایمنی پیاده نظام و خودداری از حرکت در جاده های و خیابان های مستقیم است . علاوه براین ، ایجاد نقاط دیده بانی بر روی پشت بام ها در محیط شهری ، ممنوع شده و برای تسهیل اجرای عملیات ، برای خیابان های شهر ، نام گذاری جدیدی صورت گیرد ، چرا که از یکسو ، مدافعان مشخصات خیابان ها را قبل از ورود نیروهای خودی از بین برده و بدلیل آشنایی با میحط چندان مشکلی پیدا نمی کنند ولی نامگذاری جدید می تواند باعث سردرگمی آنها شود  .

 

 

 

راست : 4

چپ : 5

 

حمله به محیط های شهری با اجرای آتش توپخانه آغاز می شود و پس از عبور واحدهای پیاده از حداکثر برد آتش توپخانه ، انتقال آتشبارها به جلو یا افزایش برد با دستور فرمانده میدان صورت خواهد گرفت . در صورتی که  ساختمانهای چند طبقه توسط دشمن ، مستحکم سازی شده باشد ، برای پاکسازی هر ساختمان از این نوع ، به جای حمله مستقیم باید با استقرار در ساختمان های مجاور ، آن را زیر آتش قرار داد تا امکان دفاع از آن سلب شود .

 

 

 

 

راست : 7

چپ : 6 

 

همزمان با این روند ، تیم های آتش کهشامل خمپاره اندازهای سبک و نیمه سنگین می شود ، وظیفه پاکسازی ورودی ساختمان ها را برعهده دارند و معمولا باید بدین صورت عمل نمود که  ابتدا ورودی و خروجی های زیرزمین را مسدود کرده تا از فرار مدافعان جلوگیری بعمل  آید . برای شروع پاکسازی ، ابتدا یک جوخه پیاده در امتداد راه پله ، در گروه های 3 نفره بسوی طبقات بالاتر حرکت می کند در حالی که یکدیگر را با آتش پشتیبانی می کنند ، در حالی که پاکسازی هر طبقه ، برحسب تعداد اتاق ها ، صورت می گیرد .

 

 

 

 

راست :  9 

چپ : 8

 

براساس تجربه های ثبت شده ، برای پاکسازی هر طبقه از یک آپارتمان ، سه نفر کافی است در حالی که وقتی این سه نفر مشغول پاکسازی هستند ، یک تا دو نفر ، ماموریت دارند تا با استقرار در راه پله ، از غافلگیر شدن تیم پاکسازی جلوگیری بعمل آورند . برای پاکسازی راهروهای مشترک در طبقات بالاتر که احتمالا مین گذاری شده باشد ، باید به همین روش عمل نمود . پس از ایمن سازی تمام طبقات ، دیوار آپارتمان توسط مواد منفجره سوراخ می شود تا به ساختمان های مجاور دسترسی پیدا شود .

 

 

 

راست : 10 

چپ : 11 

 

ناظران نظامی معتقدند که هر اندازه از آغاز جنگ دراوکراین می گذرد ، واحدهای رزمی روس ، انعطاف پذیری بیشتری را از خود به نمایش  می گذارند ولی مشکل اینجاست که اعمال این دستورالعمل ها ، همچنان از رده های بالابه پائین صورت می گیرد و اغلب کورکورانه توسط پیاده نظام روسی اجرا می گردد . بااین حال ، بدلیل پیچیدگی محیط رزم در شهر ، واحدهای درگیر در چنین محیط هایی نیازمند تجهیزات و تدارکات لازم هستند و حتی با اعمال آموزش های فشرده ، برای داشتن یک تیم موثر ، زمان قابل توجهی نیاز است .

 

 

پی نوشت :

1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

2- رزم شهری در جنگ اوکراین - اندازه ، نسبت ها و ارتباط آن با اصول جنگ

 

 

[MR9 109,931]

بسم ا...

 

مهمات ضد زره اورانیومی  بریتانیایی در اوکراین

پایانی بر استراتژی سوار-زرهی ارتش روسیه  یا آغاز روند انهدام زرهی غربی ارتش اوکراین

 

 

 

در بیست وچهارم مارس 2023 دولت بریتانیا تصمیم گرفت تا در کنار تحویل تانک های اصلی میدان نبرد چالنجر-2 ، مهمات ضد زره اورانیومی را به ارتش اوکراین تحویل دهد . با اعلام این خبر ، هیاهوی بسیار زیادی پدید آمد و پیامدهای زیست محیطی و اثرات سوء کاربرد چنین مهماتی بر انسان ها در صدر تحلیل ها قرار گرفت . با این وصف ، برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که  علت ارسال چنین مهماتی از سوی بریتانیا به اوکراین ، نبود مهمات ضد زره متعارف موثرتری در زرداخانه فعلی ارتش این کشور است .

 

 

راست : مهمات ضد زره L28A1

چپ : مهمات ضد زره تنگستنی  3BM60 /Lead-2  که  سلفش با شناسه Lead-1 D مهمات ضد زره اورانیومی محسوب می شد

 

ماهیت مهمات ضدزره اورانیومی

مهمات ضد زره اورانیومی که تا امروز ، به شکل انحصاری توسط ارتشهای غربی در عراق به مورد استفاده قرار گرفته ، فلسفه اصلی مهمات ضدزره ، یعنی وارد کردن بیشترین صدمات به تجهیزات زرهی دشمن را به شکل عینی و به نوعی ، در کامل ترین شکل خود ، به نمایش می گذارد ، هر چند میزان آلودگی محیطی این سری از مهمات ضد زره نیز یکی از مهمترین تبعات آن پس از خاتمه درگیری ها بحساب می آید .

 

 

 

راست : مهمات ضد زره اورانیومی  L26A1

چپ : مهمات ضد زره تنگستنی L23A1

 

 

با این حال ، تولید چنین مهماتی در انحصار طرف غربی نبوده  و اتحاد شوروی سابق با معرفی مهمات سری( Nadfil / (3BM29و Vanty و همچنین پس از سقوط اتحاد شوروی ، معرفی مهمات Lead-1 در زمره کشورهایی قرار دارد که  دست به طراحی و تولید و ذخیره این نوع مهمات زده است ، با این تفاوت که روسها تا امروز از این مهمات استفاده ای نکرده اند  که  چرایی این بحث ، خود بحث جداگانه ای را می طلبد .

 

 

 

نمای شماتیک یک مهمات ضدزره اورانیومی

نارنجی : خرج پرتاب

آبی : جرقه زن الکتریکی

سبز : کفشک

سفید : پرتابه تولیدشده از اورانیوم ضعیف شده

 

با این وصف ، اورانیوم ضعیف شده ، بعنوان یکی از محصولات جانبی روند غنی سازی اورانیوم بشمار می رود که کاربردهای مشهوری تری نظیر تولید سوخت برای راکتورهای هسته ای و یکی از اجزای اصلی مهمات هسته ای را بخود می بیند با این تبصره که چنین محصولی ، نخست در مقدار فراوان و دوم به نسبت با هزینه های پائین قابل دسترسی است که این امر ، تولید چنین مهماتی را در مقایسه با سرمایه گذاری بر روی مهمات ضد زره با محوریت فلز تنگستن بسیار مقرون به صرفه می کند ، هر چند ارزان بودن تولید چنین مهماتی ، به مهم ترین عاملی تبدیل شده که کارشناسان نظامی دنیا را وادار می کند تا بسمت بکارگیری آن کشیده شوند ، با ذکر این مساله که  مهمات ضد زره اورانیومی در مقایسه با همتایان تنگستنی خود ، امکان نفوذ به درون صفحات زرهی ضخیمی تر را در اختیار دارند ( گفته شده این رقم به 10 درصد و بیشتر هم می رسد )  در حالی که چگالی کمتری را نسبت به تنگستن از خود به نمایش می گذارند . بنابراین ، ویژگی فلز اورانیوم  به گونه ای است که در لحظه برخورد به سطح هدف ، نقطه تماس مطلوب تری را نسبت به سایر گلوله های ضد زره ایجاد کرده و به عمق زره نفوذ می کند . علاوه براین ، در هنگام برخورد مهمات اورانیومی به هدف ، مقدار بسیار زیادی ، گرما تولید می شود که این امر نیز کمک زیادی در بهینه شدن میزان نفوذ این مهمات می نماید . در نتیجه ، این سری از مهمات ضد زره ، جایگزین به نسبت موثر و در عین حال ارزان ، در مقایسه با گلوله های ضد زره تنگستنی است .

 

 

 

مهمات 3BM-59/60

 

چرا مهمات اورانیومی بریتانیایی ؟!!

از یک نظر ، ظاهر نامگذاری این رده از مهمات ضد زره بسیار فریب دهنده است ، چرا که  علیرغم اینکه بخش اصلی این مهمات از محصولات فرعی روند غنی سازی اورانیوم محسوب می شود ، اما هنوز قوانین سفت وسختی برای صادرات آن وجود ندارد تا کاربرد آنها را محدود نماید ، هر چند صحبتهایی در خصوص طبقه بندی این مهمات در رده تسلیحات غیرمتعارف در جریان است ولی تا امروز هیچ تلاشی برای از میان بردن ذخیرهای تولید شده از این مهمات و ممنوعیت کامل آن صورت نگرفته است.

به هرترتیب ، محدودیت صادرات این نوع مهمات در اروپا ، تنها بر روی کاغذ ثبت شده  و ایالات متحده نیز گرچه یکی از بزرگترین کاربران آن بشمار می رود ، اما دراین زمینه بسیار محتاطانه عمل کرده  است .

 

 

 

 

راست : مهمات ضد زره اورانیومی 3BM-46

چپ: مهمات ضد زره اورانیومی 3BM32 /Vant

 

اما بریتانیا وضعیت متناقضی را تا کنون به نمایش گذاشته ، چرا که حتی پس از فروش چالنجر-2 به عمان ، از تحویل مهمات ضد زره اورانیومی خودداری کرده و تنها مهمات تنگستنی را به این کشور تحویل داده است . اکنون این سئوال مطرح می شود که چرا لندن در خصوص اوکراین ، دست به چنین عملی زده یا خواهد زد ؟

 

 

مهمات اورانیومی L27A1

 

جواب به سئوال را باید در فهرست مهمات ساب کالیبر تنگستنی استاندارد ارتش بریتانیا جستجو نمود که منحصرا به مهمات L23A1 محدود شده و سابقه طراحی و تولید آن به دهه هشتاد میلادی بازمی گردد . براساس ادعای برخی ناظران نظامی ، میزان نفوذ این مهمات  همواره یک چالش جدی برای سازمان بکارگیرنده آن بشمار می رفت ، چرا که گفته می شد میزان نفوذ آن پس از شلیک در یک برد 1000 متری ، تنها 425 م.م به درون زرهی از جنس فولاد همگن است که چنین عملکردی برای از کارانداختن موثر تانکهای روسی شامل تی-80 بی وی ام ، تی-72بی3 و تی-90 کافی به نظر نمی رسد ، هر چند باید به این نکته اذعان نمود که  این مهمات بریتانیایی برای تانکهای تی-72بی که فاقد زره های اضافی باشند ، دردسرهای جدی را ایجاد خواهد کرد .

 

شماتیک مهمات ضد زره L23A1

در نتیجه ، ارسال مهمات تنگستنی به همراه تانکهای چالنجر-2 به نوعی بازگشت به عقب در حوزه تصویرسازی از توان بریتانیا در تجهیز ارتش اوکراین خواهد بود . در این میان ، برخی ممکن است مدعی باشند که لندن ، مهمات سری L28 را نیز به اوکراین تحویل می دهد ، اما داده های موجود نشان می دهد که مهمات فوق الذکر اگر چه در مقایسه با همتایان خود ، عملکرد بهتری دارد ، اما تا کنون به شکل محدود و با تمرکز بربازار صادرات تولید شده اند  و تحویل تعداد انبوه از این مهمات به ارتش اوکراین امکان پذیر به نظر نمی رسد و این باعث شده تا جایگزین آن یعنی مهمات ضد زره اورانیومی برای ارسال به کیف انتخاب شود .

 

 

راست : جدول میزان نفوذ مهمات L23A1 در بردهای مختلف

چپ : مقایسه زره پیشانی تانک های غربی در برابر تانکهای روسی

 

 

بدین ترتیب ، اگر این تحویل صورت گیرد ، به احتمال بسیار زیاد ،  در قالب ارسال دونوع مهمات شامل نمونه های L26A1 و یا  L27A1 خواهد بود . براساس اطلاعات موجود در منابع مختلف ، نمونه L26A1 امکان نفوذ به درون زرهی به ضخامت 530 م.م در یک برد 1000 متری را درا ختیار دارد که در حال حاضر یک تهدید جدی برای تانکهای روسی بشمارمی آید که فاقد زره های اضافی یا کیت های ارتقاء زرهی هستند ( منظور زره های انفجاری واکنشی از سری کنتاکت است )

نمونه دوم یعنی L27A1 تهدید به مراتب جدی تری است  چرا که گفته میشود میزان نفوذ آن از برادر کوچکترش ، به مراتب بیشتر بوده و طبق برخی گزارش ها در یک برد 1000 متری می تواند به درون زرهی به ضخامت 625 م.م نفوذ کند که این مساله برای تانکهای ارتش روسیه که به سامانه های پیش گفته مجهز هستند ، می تواند خطرناک باشد.اما اینکه کدام یک از این دو مهمات یا هردو ، به اوکراین ارسال شده یا می شود ، هنوز در پرده از ابهام قرار دارد ولی برخی معتقدند که نمونه L27A1 شانس بیشتری را در اختیار دارد .

 

پی نوشت :

1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

منبع 1

منبع2

 

 

 

[MR9 109,931]

بسم ا...

 

جنگ اوکراین

آشکارسازی قابلیتهای موشکهای غیر استراتژیک ارتش روسیه

 

 

کاربرد موشکهای بالستیک تاکتیکی توسط ارتش روسیه در جنگ با اوکراین ، برخلاف انتظار رهبران سیاسی – نظامی مستقر در مسکو ، نتایج دلخواه و مورد انتظار آنها را برآورده ننمود در حالی که انتشار اطلاعات جدید در خصوص صادرات یا واردات موشکهای بالستیک از ابتدای جنگ تاکنون ، به تلاش های بین المللی برای کنترل اشاعه موشکی آسیب رسانده و اعتبار روسیه را در خصوص پایبندی به  تعهدات این کشور در زمینه کنترل تسلیحات را تضعیف کرده است . این مساله بخصوص پس از استفاده گسترده ارتش روسیه از موشکهای بالستیک و همچنین سامانه های موشکی کروز علیه اهداف زمینی بازتابهای جدیدی را در حوزه مفهومی کنترل تسلیحات از خود برجای گذاشته ، در حالی که استفاده روسها از موشکهای بالستیک- کروز با اهداف دوگانه ( وجود قابلیت تغییر کلاهک از متعارف به هسته ای و برعکس .م ) علیه اهداف مورد نظر در اوکراین باعث شده تا تمامی قوانین مربوط به  گسترش فناوری موشکی زیرسئوال رود . علاوه براین ، کاربرد این موشکها ، کمک چندانی به  روسها برای دستیابی به اهداف نظامی از قبل تعیین شده نکرده اند  و این امر باعث شده تا برخی تحلیلگران نظامی ،دیدگاه های خود را در خصوص کاربرد موشکهای غیراستراتژیک در زمان جنگ اصلاح کرده و بازتعریف نمایند .

 

 

 

بیلان قابل قبول ؟!!

ارتش روسیه ، از حدود نیمه جنگ تا امروز ، مجموعه متنوعی از موشکهای موجود در زرادخانه خود  شامل چند نوع موشک بالستیک و کروز را برای هدف قراردادن زیرساختهای نظامی و حیاتی ارتش اوکراین بکاربرده  و به همین دلیل ، دپارتمان های اطلاعاتی ارتش های غربی موفق شده اند تا با بررسی بقایای این موشکها ، نتایج به مراتب بهتری را در حوزه بررسی توانمندی های این نوع سلاح ها نسبت به زمانی که ارتش روسیه از این جنگ افزارها در سوریه استفاده می نمود ، بدست آورند . درواقع ، داده های بدست آمده از این سلاح ها ، افق جدیدی را در خصوص فلسفه طراحی روسیه پس از فروپاشی شوروی شامل اجزاء اصلی شامل سامانه های هدفگیری و همچنین میزان استفاده از قطعات با منشاء غیر روسی را ایجاد نموده است . این داده ها بویژه درمورد سامانه های موشکی اس اس -26 اسکندر-ام  ، موشک بالستیک هواپرتاب آ. اس -24 ( KH-47) کینژال و همچینن سامانه های قدیمی تری نظیر بالستیکهای توچکا –یو ( SS-21 ) در کنار موشکهای کروز هواپرتاب نظر خا-101 ( AS-23A ) و نمونه های اصلاح شده  خا-55 ( AS-15B ) و احتمالا موشک خا-555 ( AS-22 ) و همچنین سامانه های تسلیحاتی نظیر موشک اسکندر-کا ( SCC-7 ) ، 3ام14 کالیبر ، اس اس .ان-26 اونیکس بیشترین فراوانی اطلاعاتی را به نمایش می گذارند. با این حال هنوز مشخص نیست که روسها از موشکهای برد بلندتر 9ام729 ( SCC-8) استفاده کرده اند یا خیر ، چرا که برخی معتقدند این موشکها برای درگیری احتمالی با ناتو و ایالات متحده ذخیره سازی شده اند . مضاف براین ، روسها در ژانویه 2023 به شکل رسمی اعلام کرده اند با استقرار سامانه های موشکی SSN-23 ( زیرکون ) می توانند مراکز کنترل- فرماندهی را درون خاک ایالات متحده  هدف قرارداده و منهدم نمایند .

 

 

 

با تمامی این موارد ، تحلیلگران غربی معتقدند که عملکرد رسته موشکی ارتش روسیه در جنگ با اوکراین در سطح ضعیف قابل تحلیل است که علت اصلی آن را باید در ضعف روسها در برنامه ریزی ناکافی جستجو نمود . این بدان معناست که  ارتش روسیه بدلیل اطلاعات محدود ، نظارت وشناسایی ضعیف و عدم وجود سامانه های رصد پویا ، تمامی تجربه های بدست آمده خود در طول دهه نود و سپس ده سال نخست قرن بیست و یکم را به کناری نهاده و این به دکترین موشکی این کشور آسیب وارد نموده است .

علاوه براین ، با آشکار شدن وابستگی مسکو به  اجزاء و قطعات غیرروسی برای تولید انبوه برخی از نمونه های تازه طراحی شده خود ، این کشور تا حدودی در بازسازی برخی قابلیتهای موشکی خود با مشکل مواجه شده  و این امر می تواند بر تامین مهمات ارتش روسیه و همچنین فروش خارجی این کشور تاثیر گذارد . در همین رابطه ، دپارتمان اطلاعاتی ارتش نروژ مدعی شده که روسها بتدریج استفاده از موشکهای پیشرفته خود را علیه اوکراین محدود خواهند کرد تا توان بازدارندگی خود را دربرابر ناتو همچنان حفظ نمایند .

 

نقل قول

بدین ترتیب ، میتوان اقدامات روسها را که اکنون در 4 زمینه متفاوت انجام می شود و میتواند بر آینده  رژیم کنترل موشکی تاثیر گذار باشد ، طبقه بندی نمود :

 

1- ایجاد سازگاری میان ذخیره موشکهای موجود ( نوع و تعداد ) با روند جنگ

در حال حاضر ، ارتش روسیه طیف بسیار متنوعی از موشکهای ضدکشتی ، پدافند هوایی ، کروز را برعلیه اهداف زمینی استفاده می کند و برای اینکار ، در پیکربندی های شلیک این موشکها نیز تغییراتی را اعمال کرده است . این سامانه ها شامل سیستم های دفاع ساحلی پیشرفته ای نظیر کا-300 پی باستیون ( SSC-5) و همچنین طرح های قدیمی تر نظیر خا-22 ( AS-4) و همچنین خا-32 ( AS-4A) می باشد . علاوه براین ، گزارش های متعددی وجود دارد که ارتش روسیه از سامانه های پدافندی اس-300 برای حمله به اهداف زمینی استفاده می کند ( در خصوص وجود چنین قابلیتی در اس-400 هنوز داده های دقیقی وجود ندارد ) ولی اگر این توانایی را در اس-400 شاهد باشیم ، بدلیل برد بیشتر ، تهدید جدیدی برای اوکراین خواهد بود . با این وصف ، تحلیلگران نظامی ، قبل از شروع جنگ ، اطلاع داشتند که اس-300 قابلیت حمله به اهداف زمینی محدودی  را داراست و هم روسها و هم ارتش بلاروس ، از چنین قابلیتی استفاده کرده اند ولی بدلیل اینکه دقت این موشکها پائین است ، ناظران نظامی غربی براین باور قرارنداشتند که  از این سامانه ها برای حمله به اهداف زمینی استفاده شود.  این درحالی است که  خا-22 ، خا-32 و هم اس-300 به گونه ای طراحی شده اند که امکان نصب کلاهک های هسته ای در آنها وجود دارد (برای جبران دقت پائین و همچنین تقویت قدرت تخریب آنها ) . این درحالی است که نیروی هوایی اوکراین نیز از مهمات ضد رادار آمریکایی استفاده می کند که تاپیش از این ، امری غیرممکن بحساب می آمد.

 

 

 

اما بروز چنین تغییراتی در سامانه های موشکی ، می تواند تمامی تلاش های گذشته و آینده را برای کنترل تسلیحات موشکی ، بدلیل پیچیده تر شدن ایجاد تمایز میان سامانه های موشکی و نوع ارتباط آنها با پیکربندی های شلیک ، برباد داده و مشکل کند . بعنوان مثال ، اگر یک موشک ضدکشتی که برای انهدام شناورها مورد استفاده قرار گیرد ، با تغییر کاربری ، برای انهدام اهداف زمینی بکار رود ، این امر می تواند تلاش ها برای محدود کردن برد موشکهای بالستیک زمین به زمین را که هدف اصلی پیمان محدودسازی نیروهای هسته ای میان برد ( INF) در سال 1987 بود بطور کامل از میان ببرد . درواقع ، مشکل اصلی اینجاست که بازرسهای تسلیحاتی ، تنها می تواند از روی ظاهر سامانه های تسلیحاتی ، کاربرد آن را ارزیابی نماید و متقابلا ، اگرتغییر کاربری صورت گیرد ، و امکان شناسایی آن نیز وجود نداشه باشد ، این امر یک چالش بسیار بزرگ برای INF خواهد بود .

 

 

 

2- موشکها با قابلیت حمل کلاهک های دوگانه :

درطول یکسال و چند ماه از شروع جنگ در اوکراین ، ارتش روسیه از سامانه های موشکی استفاده نموده که می توانند کلاهکهای متعارف و هسته ای را با خود بسمت هدف ، حمل نمایند و تمایل ارتش روسیه برای ادامه این کار ، تعجب تحلیلگران نظامی را برانگیخته است . درواقع ، بخش قابل ملاحضه ای از تحلیلگران نظامی معتقدند بودند که مسکو، از موشکهای پیشرفته خود نظیر کینژال تنها برای هدف قراردادن اهداف استراتژیک ( مثل مراکز فرماندهی یا پناهگاه های ذخیره سازی تسلیحات هسته ای ) استفاده می کند ولی در عمل ، این امر محقق نشد و کاربرد این سامانه علیه اهداف تاکتیکی رصد گردید . به همین دلیل اداره اطلاعات ارتش نروژ بدین نتیجه رسیده که  ارتش روسیه بلحاظ کاربرد سامانه های تسلیحاتی پیشرفته خود ، در نقطه اوج قرار دارد و این باعث کاهش توان بازدارندگی آن شده است ، به همین دلیل ، در حال تبدیل مهمات ذخیره هسته ای خود به  سامانه های متعارف بوده  ، هر چند اثبات این امر مقداری مشکل به نظر می رسد .

 

 

 

 

بدین ترتیب ، کاربرد موشکهایی با قابلیت دوگانه متعارف – هسته ای ، در جنگ اوکراین ، در شرایطی که تحلیلگران نظامی پیشنهاد کرده اند تا پیمان آینده کنترل تسلیحات با روسیه ، می بایست  بر محدود کردن یا حدف موشکهای کروز با توان حمل کلاهک های دوگانه باشد ، میتواند به یک روند بی پایان در اشاعه این نوع سلاح ها تبدیل شود . این نوع سلاح ها ( بخصوص موشکهای کروز ) متعارف  از همان طراحی موشکهای هسته ای بهره می برند ولی با مسلح شدن به کلاهکهای متعارف ، صرفا برای اجرای حملات غیرهسته ای استفاده می شوند و به این دلیل که هم روسها و هم چینی ها ، با تولید چنین موشکهایی ، بدنبال اجرای کامل استراتژی خود ( این مفهوم در قالب استراتژی درهم تنیدگی تعریف شده .م  ) هستند ، این امر می تواند تمایز بین تسلیحات هسته ای و متعارف را بسیار پیچیده تر نماید. این رفتار ممکن است توسط هند ، کره شمالی و پاکستان نیز در پیش گرفته شود ( حتی جمهوری اسلامی ایران هم می تواند با در پیش گرفتن سیاست های خاص ، به شکل زیرکانه ای ، وارد باشگاه دارندگان سلاح هسته ای شود .م )

 

 

 

3- پیکربندی های شلیک متحرک :

براساس داده های موجود ، ارتش روسیه ، به راحتی پرتابگرهای موشکهای بالستیک اسکندر را از خاور دور به اوکراین منتقل نموده است تا بعنوان سکویی برای حملات بالستیکی از آنها استفاده کند و بطور طبیعی می تواند مجددا این پرتابگرها را با قطار یا هواپیما مجددا به هر نقطه ای که مورد نیاز باشد ، منتقل نماید و از این بابت ، فریب روسها در توقف استقرار سامانه های ام729 در حالت رزمی ، بخوبی آشکار کننده است . بدین ترتیب ، رویکرد فعلی غرب در محدودسازی موشکهای روسی ، منطقی احمقانه به نظر می رسد ، چرا که روسها با انتقال سامانه های متحرک خود به شرق این کشور ، به غرب اطمینان داده بودند که هیچ موشک هسته ای میان بردی در مرزهای غربی این کشور وجود ندارد ولی در عمل قابلیت انتقال آنها درسریع ترین زمان ممکن برای ارتش روسیه باقی ماند .

 

 

با این حال ، مجموعه اتحادیه اروپا ، از میانه های سال 2021 توافق کردند تا این موضوع را با روسیه حل کنند ولی ایالات متحده با موکول کردن آن به انتهای سال 2021 ، باعث ایجاد تاخیر در این مساله شد و سپس با شروع جنگ دراوکراین ، این مساله بطور کامل به دست فراموشی سپرده شد . در این میان برخی معتقدند که اگر این مذاکرات پیشرفت می نمود ، توکیو و سئول درگیر مباحث پیچیده بازدارندگی در برابر روسیه می شدند ( بدلیل انتقال این موشکها  به شرق روسیه ) ولی شروع جنگ ، ایالات متحده را از دادن هرگونه امتیاز به کشورهای شرق آسیا تا حدودی نجات داد .

 

4- خرید و فروش غافلگیرکننده سامانه های موشکی :

 

دراوایل سال 2023 ،  مسکو با انتقال سامانه های اسکندر-ام به بلاروس ، باعث شد تا بند نخست رژیم کنترل موشکی ( که خرید وفروش موشکهای کروز و بالستیک با قابلیت حمل 500 کیلوگرم سرجنگی در بردهای بیشتر از 300 کیلومتر را ممنوع می کند ) بطور کامل بی اعتبار شود . در همین زمینه ،پوتین اعلام نموده که  موشکهای تحویلی به بلاروس ، قابلیت حمل کلاهک های هسته ای را بطور کامل دارند و برد آنها به 500 کیلومتر نیز می رسد .

 

بر 24 مهر 1401 در 22:51 , MR9 گفت:

اما در مهمترین خبر روز 16 اکتبر ، واشنگتن پست مدعی شده که  روسیه در حال دریافت موشک های بالستیک هدایت شونده دقیق و همچنین محموله های اضافی از بدون سرنشین های انتحاری و رزمی از ایران است و این سلاح های بطور خاص برای اوکراین دریافت می شوند . در هفته های اخیر ، ارتش روسیه بهشکل گسترده از پهپادهای شاهد136 و شاهد 131 استفاده کرده است . علاوه براین ، بدون سرنشین های مهاجر-6 نیز در میدان نبرد مشاهده شده که با پایایی حدود 12 ساعت و برد حدود 200 تا 500 کیلومتر ، عملیات رزمی را تجربه می کنند .این روزنامه آمریکایی مدعی شده که مقامات ایرانی در 18 سپتامبر وارد روسیه شده  تا شرایط را برای تحویل موشک های فاتح-110 و ذوالفقار نهایی نمایند . در حالی که گفته می شود ایران در حال آماده سازی محموله نخست این موشکهاست . موشک فاتح -110 با برد حدود 300 کیلومتر به یک سرجنگی 650 کیلوگرمی و ذوالفقار با بردی 700 کیلومتری به یک سرجنگی 450 کیلوگرمی مسلح می شود .مضاف براین سلاح ها ، ده ها فروند مهاجر-6 و تعداد بیشتری شاهد -136 نیز در راه است  و برخی خبرها نیز حاکی از ورود مشاوران ایرانی به منظور علمیاتی سازی این سلاح ها است . مقامات آمریکایی مدعی هستند که  ایران بطور مستقیم این سلاح ها را به روسها تحویل می دهد ولی ممکن است این تسلیحات در خطوط تولید شرکتهای روسی تولید و روانه میدان نبرد شده باشد .

 

 

 

تا پیش از این ، روسیه تنها یک نسخه با برد کوتاه تر از اسکندر- ای ( حدود 280 کیلومتر ) را به ارمنستان و الجزایر صادر کرده بود و متقابلا گفته می شود که قرار است تا سامانه های موشکی فاتح-110 و ذوالفقار  را از ایران ، تحویل بگیرد که ناقض رژیم کنترل فناوری موشکی و همچنین قطعنامه 2231 شورای امنیت نیز محسوب می شود . این خریدها ، در کنار دریافت پهپادهای شاهد-136 ، مهمات تهاجمی و بدون سرنشین های مسلح مهاجر-6 وضعی را بسیار اسفناک نموده است . این روند به اعتقاد بخش قابل توجهی از تحلیلگران نظامی غربی ، ضربه ای بسیار مهلک به  پیمان عدم اشاعه سامانه های موشکی است و هرگونه مذاکره میان روسیه و ایالات متحده  را درآینده بسیار پیچیده خواهد نمود.

 

پی نوشت :

1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

بن پایه

2- به شکل خلاصه ، این تحلیلگر غربی معتقد است که همه باید خلع سلاح بشوند و تنها کشور یا کشورهای متبوع خودشون در زمینه فناوری ابزار تخریب ، به جدیدترین جنگ افزارها ، مسلح بشوند که البته در دنیای پس از جنگ اوکراین ، چنین  استدلال هایی به مطایبه نزدیکتر هست  ، به این دلیل که همه به دنبال مسلح کردن بیشتر خود خواهند رفت .

[MR9 109,931]

چالش نیروی انسانی برای ارتش اوکراین

 

 

متیو لاکسمور ، تحلیلگر وال استریت ژورنال در این زمینه می نویسد ، یکسال پس از شروع جنگ در اوکراین ، یک اوکراینی حاضر است برای فرار از جنگ ، 10 هزار دلار بپردازد ، دیگری ، 5 اخطار برای معرفی به پادگان  را نادیده گرفته ، سومی از رفت و آمد در مکان های عمومی ، از ترس هجوم پلیس نظامی و بازداشت به منظور اعزام به جنگ  ، دوری می کند . این وضعیت حال حاضر در اوکراین است و پس از گذشت دوازده ماه از آغاز مخاصمات ، ارتش اوکراین در جذب نیروی انسانی مورد نیاز برای مقاومت در برابر تهاجم روسها و بیرون راندن آنها ازخاک خود ، با چالش های فزاینده ای روبرو است .

 

 

اما ، وضعیت در آغاز اینگونه نبود ، بطوریکه با شروع درگیری در فوریه 2022 ، هزاران داوطلب در خارج از مراکز سربازگیری صف آرایی کردند  تا به جنگ اعزام شوند ولی با کشته و زخمی شدن بخش قابل توجهی از این نیروهای داوطلب ، ارتش اوکراین درصدد است تا نیروهای جایگزینی را جذب کند ولی مشکل اینجاست که باقی مانده نیروهای موجود در سن خدمت ، نه تمایل و نه آموزش کافی را دارند ولی بالاجبار ، بکارگیری می شوند . این مساله باعث شده تا تعداد فزاینده ای از مردان در سن خدمت سربازی ، دست به تلاش های متعددی برای جلوگیری از اعزام به جبهه بزنند . با این حال ، علیرغم چنین وضعیتی ، اوکراین موفق شده تا  به شکل مرتب ، تلفات خود را جایگزین کند و تا حد زیادی نیز موفق شده تا روند پیشروی ارتش روسیه  را متوقف ودر برخی محورها ، نیز آنها را ودارد به عقب نشینی نماید ، علاوه براین ، تعداد قابل توجهی که در مراکز آموزشی غرب ، دوره های نظامی را گذرانده اند ، برای اجرای ضدحملات بهاری ، مجددا به این کشور باز می گردند .

 

 

اما علیرغم بالا بودن سطح حمایت از تلاش های دفاعی ارتش اوکراین در نظرسنجی ها ، به نظر می رسد که تعداد داوطلبان برای اعزام بخدمت ، در حال کاهش است . در پاسخ به این سئوال ، مقامات کیف مدعی هستند که  جمعیت اوکراین حدود یک سوم روسیه است و بدلیل مهاجرت میلیونها نفر از زمان آغاز جنگ و عدم شباهت شیوه سربازگیری در اوکراین به روسیه ، این روند ، کاهش یافته است .در این میان ، ولودیمیر زلنسکی ، سه روز پس از تمدید فرمان بسیج عمومی که درآن نیروهای ذخیره و مردان حاضر در سن خدمت به شکل اجباری ، بخدمت فراخوانده شدند ، مدعی شد که این کشور نمیتواند به مانند روسیه عمل کند ولی فرار از خدمت سربازی در اوکراین یک مساله بسیار جدی است . در همین رابطه ، مسکو با بسیج بیشتراز 300 هزارنفر در سپتامبر 2022 به شکل رسمی به مردم روسیه اعلام نمود که برای یک جنگ طولانی مدت آماده شوند .

 

 

 

 

اوکراین در فوریه 2022 ، ارتشی ثابت به استعداد رزمی 260 هزار نفر در اختیار داشت که طبق برآوردهای منابع غربی ، حدود 100 هزارنفر از این تعداد ، کشته یا زخمی شده اند ولی تبلیغات رسانه ای رسانه های اوکراینی ، همچنان ادامه دارد و با استفاده از عبارات تهییج کننده ای نظیر " ازآنچه برای شماست ، دفاع کنید " و چاپ انبوه پوسترها و بیلبوردهای خیابانی که بیشتر با محوریت موضوعاتی حاوی خشم و نمادهای یونان باستان به مردم چنین القاء می کند که خشم خود را به قدرت تبدیل کنید .درکنار تلاش برای جذب نیروهای داوطلب ، ارتش اوکراین به شکل فزاینده ای به سربازگیری اجباری با استفاده از واحدهای پلیس نظامی در مکان های عمومی اتکاء دارد . براساس آمار دپارتمان امنیت عمومی و آژانس امنیت داخلی اوکراین ، چیزی در حدود 26 اکانت تلگرامی که مکان و زمان سربازگیری را به شکل عمومی اعلام می کردند ، بطور کامل بسته شده و با صاحبان آنها برخورد شده است .( درمیان سوپر استراتجیستهای !!! وطنی ، کسی دراین زمینه ، نگران نشد که این امر به معنای زیرپاگذاشتن آزادی بیان هست !!!! چرا ؟!!! چون وقتی پای تمامیت ارضی ، حفظ امنیت جامعه ، دفاع در برابر نیروی خارجی و ... وسط بیاید ، همه کشورها ، حکومتها و .... با کسانی که  برخلاف جریان آب شنا می کنند ، برخورد قاطع خواهد کرد .م ) 

 

 

 

 

از سویی دیگر ، دریافت احضاریه در اوکراین ، سه معنای مختلف را دارد . نخست اینکه به سادگی مردان در سن خدمت را به دفاتر استخدام معرفی کرده تا با دریافت اطلاعات ، بانک اطلاعاتی ارتش به روز شود ، دوم اینکه ممکن است در خصوص تناسب اندام تحت معاینه پزشکی قرار گیرد و یا اینکه از مراجعه کننده خواسته می شود تا وسایل خود را بسته بندی کرده و خود را به پادگان ارتش معرفی نماید .

بعنوان مثال ، یک مدیر 25 ساله در یکی از شرکتهای اوکراینی که در حوزه ارزهای دیجیتال فعالیت می کند ، مدعی شده که در چند ماه گذشته ، بشدت از حضور در کافه ها ، رستوران ها و سایر مکان های عمومی پرهیز نموده و از تماس تلفنی نیز پرهیز دارد . وی مدعی است که نیاز به بسیج را درک می کند ولی معتقد است که سهم خود را با پرداخت مبلغی ماهانه به نیروهای مسلح ، ادا می کند . وی مطمئن است که افرادی بهتر از او ، میتوانند وارد جنگ شوند در نتیجه وارد جنگ نشده و به افراد بد شلیک نمی کنم ، ولی شکل های متعددی از جنگ در برابر روسیه وجود دارد .

 

 

روسلان بورتنیک ، رئسی موسسه مطالعات سیاسی اوکراین نیز معتقد است که  تغییرات اخیر در ارتش ، بسیاری از نیروها را برای معرفی و اعزام به جبهه ، دلسرد نموده ، بطوریکه با انتشار خبرهایی مکرر از بدفتاری با نیروها و همچنین کاهش پاداش های نیروهای حاضر در خطوط مقدم ، که گفته شده اقدامی صرفه جویانه است ،در کنار وضع قوانین جدید در ژانویه 2023 در خصوص مجازات فرار از خدمت و نافرمانی ، تعداد نیروهایی که داوطلبانه  مراجعه می کنند ، سیری نزولی را بخود گرفته است . علاوه براین ، رسوایی های افشاء شده و ویدئوهای موجود از رفتار با مردانی که  از مراجعه به دفاتر استخدام ، خودداری کرده اند نیز در این وضعیت سهم قابل ملاحضه ای را دارد ، بطوریکه یک فرد معلول در غرب اوکراین ، برای سپری کردن دوره خدمت سربازی ، فراخوانده شد و علیرغم این که  یک دست نداشت ، پس از 10 روز آموزش ، به خطوط درگیری فرستاده شد و در عرض یکماه کشته شد .

 

 

دراین میان ، اگرچه مقامات اوکراینی ، اعزام نیروهای فاقد آموزش را به جبهه ، انکار می کنند ، اما اعتراف کرده اند که مدت آموزش بدلیل نیازهای روزافزون جنگی ، کوتاه تر شده  است . اسرای اوکراینی که باخموت به دست روسها افتاده اند نیز در ویدئوهای منتشره مدعی هستند که مدت آموزش آنها از چند روز تا چند هفته متغییر بوده است .

نادیده گرفتن احضاریه ها براساس قانون به اتهامات کیفری منجر می شود ولی مقامات اوکراینی مدعی هستند که این مجازاتها به ندرت ، صورت می گیرد . یک جوشکار 38 ساله در شرق دنیروپتروفسک علیرغم اینکه پدر3 فرزند بوده  واز مادری مبتلا به سرطان نگهداری می کند و مشکلات سلامتی دارد ، تا کنون ، 5 احضاریه را دریافت کرده ولی می گوید که  این احضاریه را به چالش می کشد . در مقابل ، میکولا اوسنکو ، یک کارگر 33 ساله از همان روستا ، که در نوامبر 2022 احضار شده و هم اکنون برای بهبودی جراحات ، به خانه برگشته ، مدعی شده که بهتر است افرادی که نمی خواهند بجنگند به جبهه اعزام نشوند ، درعوض با آنهایی که می خواهند بجنگند ولی هنوز احضار نشده اند ، باید تماس گرفته شود .

 

 

با ممنوعیت خروج مردان 18 تا 60 ساله از اوکراین ، برخی از این دسته از مردان متوسل به راه های غیرقانونی برای خروج می شوند ، برخی لباس زنانه می پوشند ، برخی به قاچاقچیان پول میدهند تا  آنها را از اوکراین خارج کنند و برخی نیز خود را به آب رودخانه های مرزی بخصوص در رودخانه های مرزی با مجارستان می زنند که حتی منجربه فوت افراد نیز شده است .

به گفته مقامات اوکراینی ، درسال 2022 ، چیزی در حدود 66374 مرد اوکراینی با استفاده از اسنادی که توسط نهادهای بشردوستانه تهیه شده و بدانها اجازه می دهد تا  از اوکراین خارج شده و پس از مدت مشخصی بازگردند ، از این کشور رفته اند و گفته می شود حدود 9300 نفر از این تعداد هرگز بازنگشته اند . به گفته منابع رسانه ای اوکراین ، طرح های فرار از اوکراین ، اغلب هزاران دلار هزینه دارد که شامل خرید صندلی مسافر در کنار رانندگان کامیونی است که از کشور خارج می شود ، رشوه دادن به پزشکان برای صدور معافیت یا ثبت نام در دانشگاه ها با استفاده از مدارک جعلی است .

 

 

 

 

یک مرد 37 ساله اهل کیف که سابق براین صاحب یک فروشگاه قطعات خودرو بود ، پس از پرداخت 10 هزار دلار موفق شد از اوکراین فرار کند ، چرا که با شروع جنگ ، همه کسب و کارش از بین رفته بود . وی مدعی است که با پرداخت 2500 دلار ، یک کارت دانشجویی از دانشگاهی در ورشو تهیه کرده  ولی یکروز پس از دریافت کارت در سپتامبر 2022 ، خروج دانشجویان پسر ممنوع شده است ، سپس با پرداخت 3000 دلار ، برای خرید اسنادی در ارتباط با معافیت پزشکی تلاش نمود ولی پس از پرداخت پول ، فروشنده به تماس های وی پاسخ نداد . در نهایت ، با پرداخت مقداری پول ، اسنادی را مبنی بر امدادگر بودن را بدست آورد و شبانه به مرز لهستان سفر نمود و حدود 60 دقیقه وقت گذاشت تا نگهبان را قانع نماید که قصد فرار ندارد و درنهایت اجازه ورود به لهستان را بدست آورد .

 

با تمامی این مسائل ، هنوز جریان نیروهای داوطلب به ارتش برقرار است و نظرسنجی ها نشان دهنده حمایت عمومی از جنگ است ولی  اوکراینی ها معتقدند که   زمان به نفع اوکراین نیست و نارضایتی میان سربازان بدلیل تلفات بالا ، در حال افزایش است . انگیزه های مالی نیز از میان رفته و برخی فکر می کنند ، میتوانند آن پول  را با تلاش بیشتر بدست آورند بدون اینکه جان را به خطر اندازند.

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بن پایه

 

 

  

[MR9 109,931]

زرهی ارتش روسیه

مسیرهای تامین و لجستیک

 

در اواخر مارس سال 2023 ، مدودف مدعی شد که ارتش روسیه در سال جاری میلادی ، 1000 دستگاه تانک کاملا جدید را دریافت خواهد کرد که این خبر ، به ناگاه ، هیجان زیادی در فضای رسانه ای روسیه ایجاد نمود . اگر چه تا این زمان ( اوایل آوریل 2023)هنوز اطلاعات جدیدی در این زمینه  ارائه نشده ، ولی سئوال مهم تری که احتمالا در میان مخاطبان بوجود آمده ، این است که ارتش روسیه ، تانکهای مورد نیاز خود را از چه منبعی دریافت یا اینکه چه شرکتها و مجموعه های صنعتی ، ماموریت تعمیر و نگهداری یا بازسازی و ارتقاء زرهی ارتش روسیه را برعهده دارند؟!

 

در طول جنگ دوم جهانی ، ارتش سرخ اتحاد شوروی ، خودروهای زرهی و توپهای خودکشی سنگین خود را از شرکتهای ذیل تامین می نمود :

 

 

 

1-کارخانه شماره 183 مستقر در نیژنی تاگیل ( تخلیه شده از منطقه صنعتی خارکف ، قبل از پیشروی واحدهای ورماخت در اوکراین)

2- کارخانه  کالسکه سازی نیژنی تاگیل

3- کارخانه تراکتورسازی کیروف ( تخلیه شده از منطقه صنعتی لنینگراد )

4- کارخانه شماره 112 کراسنایا سوروموف

5- کارخانه صنایع سنگین اورال در سوردلووسک

6- کارخانه شماره 174 در اُمسک

7- کارخانه تراکتور سازی استالینگراد

 

علاوه بر مجموعه های اصلی فوق الذکر ، مجموعه های کوچک تری نیز وجود داشتند که درطول جنگ دوم جهانی ، چیزی در حدود 13 هزار دستگاه تانک و توپ خودکششی را به ارتش سرخ تحویل دادند . این شرکتها شامل :

1- کارخانه شماره 117 ویسکا ( در منطقه صنعتی گورکی )

2- خط تولید کارخانه GAZ در شهر گورکی

3- خط تولید کارخانه  ایزوورا در لنینگراد

4- کارخانه شماره 189 در لنینگراد

این زیرساختها ، در مجموع بیشتر از 116 هزار دستگاه تانک و توپ خودکششی ( شامل 33 نوع توپ خودکششی ، 13 نوع خودروی زرهی و 6 نوع تانک ) را در سه شیفت کاری تولید کرده و به ارتش سرخ تحویل دادند .حال سئوال این است که  پس از فروپاشی اتحاد شوروی و در روسیه فعلی ، روند تولید تانک و خودروهای زرهی به چه شکلی است ؟ در پاسخ به این سئوال باید گفت که  امروز ، چیزی در حدود 52 نمونه مختلف از خودروهای زرهی ( شامل تانک اصلی میدان نبرد ، توپهای خودکششی ، خودروهای رزمی پیاده نظام ، نفربرهای زرهی ، خودروهای  مهندسی – رزمی ) که در ارتش روسیه خدمت می کنند ، توسط 7 شرکت مادرتخصصی زرهی تولید شده یا مورد بازسازی و ارتقاء قرار می گیرند .

 

 

1- دفتر طراحی و تولید مشترک اورال واگن زاوود ( نام قبلی،کارخانه فیلیکس درژینسکی ) اززیرمجموعه های شرکت مادر روستوک:

اورال واگن زاوود ، امروزه یک مجموعه صنعتی تمام عیار در حوزه زرهی است که توان طراحی و تولید طیف متنوعی از خودروهای زرهی را در اختیار دارد . محصولات این شرکت شامل :

- تانک اصلی میدان نبرد تی-90 و نسخه صادراتی آن ( تی -90 اس )

- تانک اصلی میدان نبرد تی-72بی3

- خودروهای بازیابی زرهی BREM-1Mو BREM-1

- خودروی زرهی مهندسی IMR-3M

-  خودروی زرهی پلگذار MTU-72

- تانک برف روب TBS-86

 

 

علاوه براین ، بر روی کاغذ ، این مجتمع نظامی ، میتواند تانک اصلی میدان نبرد تی-14 ، نفربر T-15 و همچنین خودروی زرهی BMOP ترمیناتور-2 را نیز تولید کند . ذکر این نکته نیز جالب توجه است که  واژه " بر روی کاغذ" به معنای این است که تحت شرایط خاص ، این امکان برای شرکت فوق وجود دارد ،در حالی که  به شکل عملی ، قابلیت مونتاژ قطعات خودروهای نامبرده برای آن از پیش فراهم شده است .

با تمامی این اوصاف ، ارزیابی کامل از توان صنعتی شرکت اورال واگن زاوود بسیار دشوار به نظرمی رسد . اگرچه برخی از منابع ، توان تولید این شرکت را براساس درآمد کسب شده توسط آن برآورد کرده اند ، اما تا امروز دو عدد خاص برای این شرکت وجود دارد که یکی عدد 250 دستگاه در سال است که به اعتقاد برخی ، رقم حداقلی است و دومی که از سوی مدودف بیان شد ( 1000 دستگاه )  ولی به شکل میانگین ، زیرساختهای اورال واگن زاوود ، اجازه تولید 300 تا 500 دستگاه تانک در سال را به روسها می دهد که البته رقمی بسیار خوشبینانه است . به اعتقاد برخی میل بلاگرهای روسی ، این شرکت روسی ، کارگر کافی برای فعال کردن خطوط تولید خود بصورت 3 شیفه را در اختیار ندارد ، در حالی که می دانیم بخشی از پرسنل این شرکت ، در مرز میان روسیه و اوکراین و در آمادگاه های صحرایی ، مشغول بازسازی تانک ها و خودروهای زرهی از کار افتاده هستند .

دراین میان ، شرکت فوق ، دراوج قدرت خود به سال 1985 میلادی ، سالانه توانست 1559 دستگاه تانک تی-72 را تولید کند ، در حالی که این رقم پس از فروپاشی اتحاد شووری ، به رقم 300 دستگاه رسید . در مجموع ، اورال واگن زاوود ، همزمان در حال تولید تانکهای جدید ، به روزرسانی تانکهای موزه ای تی-62 و تی-54 و درنهایت بازسازی تانک های آسیب دیده در میدان نبرد است.

 

2- کارخانه ماشین سازی روبتسوفسکی ( شعبه دوم اورال واگن زاوود )

این کارخانه که در مقایسه با اورال واگن زاوود ، کوچکتر است ، در آلتای مستقر بوده  و برای سالها ، تامین کننده اصلی قطعات نفربرهای BMP-1  بشمار می آمد . به همین دلیل ، بعدها ، این شعبه بصورت تخصصی  برای تولید چنین سامانه های تخصیص پیدا نمود که شامل :

- خودروی زرهی شناسایی – رزمی BRM-3K لینکس

- خودروی زرهی شناسایی PRP-4MU

- خودروی تعمیراتی شنی دار RM-G دسنا

- خودروی شنی دار ترابری GT-TM

- نفربر زرهی MT-LB

در مجموع ، شرکت فوق الذکر ، چشم انداز تولید و بهینه سازی نفربرهای سبک زرهی در کلاس BMP و  BMD را بخود می بیند و امکان تبدیل شدن به مرکزی برای ارتقاء و بهینه سازی این سامانه های زرهی را در اختیار دارد .

 

 

3- شرکت مهندسی حمل و نقل اورال

این مرکز ماشین سازی ، به شکل خاص وظیفه تولید تراموا ( سیستم حمل ونقل ریلی شهری ) را در روسیه برعهده دارد ولی به شکل دوگانه ، می تواند شاسی مورد نیاز سامانه های توپخانه ای خودکششی را نیز تولید کند . براساس داده های موجود ، محصولات نظامی این شرکت عبارتند از :

- تولید شاسی  کامل توپخانه خودکششی 2 اس19

- تولید شاسی کامل توپخانه خودکششی 2اس3 ام2

- ارتقاء کامل سامانه توپخانه ای خودکششی سنگین 2اس7 و 2اس7ام پایون

- تعمیر ونگهداری و بروزرسانی خمپاره انداز های متحرک 240 م.م  2اس4

 

 

 

 

یکی از جالب توجه ترین نکات مربوط به این شرکت آن است که بخش بسیار کوچیکی از ظرفیت تولیدی آن در حال حاضر برای وزارت دفاع مشغول کار است و درصورتی که  ارتش درخواست کند ، امکان تولید بیشتر توپخانه خودکششی 2اس19 وجود دارد ولی ظاهرا با انتقال تی-62 به اوکراین برای ایفای نقش توپخانه ، ظاهرا هنوز تمایلی به این کار دیده نمی شود .

 

 

 

 

 

4- شرکت مهندسی حمل و نقل اُمسک

این شرکت برای مدتهای بسیار طولانی ، بر روی تولید و توسعه تانکهای اصلی میدان نبرد تی-80 / تی-64 کار می نمود ولی امروز ، تجهیزات دیگری را در خطوط خود دارد که شامل :

- سامانه راکت انداز ترموباریک توس-1 ای

- خودروی حامل مهمات و بارگذار سامانه توس-1 ای با شناسه  TZM-T

- خودروی شنی دار PTS-4

- تانک پل گذار MTU-2020

 - تانک پلگذار سنگین TMM-6

 

 

علاوه براین ، گفته می شود که این کارخانه همچنان قابلیت تولید تی-80 را حفظ نموده و احتمالا با سفارش وزارت دفاع ، این امکان وجود دارد که  تعداد بیشتری تی-80 به ارتش تحویل شود .

 

 

5- کارخانه ماشین سازی کورگان

این شرکت نیز مسئولیت تولید نفربرهای زرهی سبک را برعهده دارد که شامل :

- نفربر BMP-2M

- نفربر BMP-3

- نفربر BTR-MDM

-نفربر BMD-4M

- خودروی زرهی مهندسی BREM-L

- زره کوب 2اس25

این شرکت از معدود زیرساختهای نظامی روسیه است که  همچنان بلحاظ کمی ، توسعه پیدا می کند و گفته میشود تحویل تجهیزات سفارش داده شده از سوی ارتش ، همواره در زمان مقرر و بدون تاخیر صورت می گیرد .

 

 

6- کارخانه تراکتور سازی ولگوگراد :

انچه که در تصویر دیده می شود ، به شکل فاجعه باری ، تمام چیزی است که از یک کارخانه غول پیکر روسی که زمانی تولید کننده بزرگ تراکتور بود ، باقی مانده است . زیرساختهای غیرنظامی بخش شمالی این کارخانه بطور کامل تخریب شده  ولی بخش نظامی جنوبی آن همچنان فعال است و گفته می شود تمامی محصولات آن به شکل اختصاصی ، برای واحدهای هوابرد ارتش روسیه است که شامل :

- نفربر BMD-4

-نفربر BTR-D

- زره کوب 2اس25

 

 

 

 

خوشبختانه ، شرکت ماشین سازی ولگوگراد ، که سالها در زمینه تولید تجهیزات نظامی فعالیت می نمود ، از بخش غیرنظامی آن یعنی کارخانه تراکتورسازی که پیش از این ورشکست شده بود ، جدا شده و امروز شعبه از شرکت ماشین سازی کورگان محسوب می شود که مشغول تولید خودروهای زرهی سبک هستند .

 

 

7- کارخانه مهندسی آرزوماس

این شرکت ، تنها مجموعه ای است که  بخشی از شرکت مادر روستوک محسوب نمی شود و نکته جالب اینجاست که تنها مجموعه نظامی روسی است برروی نفربرهای زرهی چرخدار متمرکز شده که محصولات آن شامل :

- نفربر BTR-80A

- نفربر BTR-82A

- نفربر آمبولانس BMM برروی شاسی BTR-90

- خودروی BREM-K

 

 

 

 

8- شرکت مهندسی موتوویلیخا :

در ابتدای متن گفته شد که امروز تنها 7 شرکت هستند که مسئولیت تولید سخت افزارهای زرهی را برای ارتش روسیه برعهده دارند. ولی سرنوشت هشتمین شرکت هنوز در پرده از ابهام قرار دارد  چرا که این مجموعه از سال 2017 ورشکسته شده  ولی گفته می شود سرنوشتی نظیر تراکتورسازی ولگوگراد را بخود خواهد دید ( تعطیلی بخش غیرنظامی و ادامه فعالیت بخش نظامی ) . با این حال ، امروز محصولات ذیل در این مجموعه تولید می شوند :

-  توپ خودکششی 2اس9

- توپ خودکششی 2اس23

- توپ خودکششی 2اس31

- خمپاره انداز خودکششی 2اس4

 

نتیجه گیری :

به شکل واضحی ، علیرغم وجود زیرساختهای بزرگ در روسیه ، وضعیت زرهی ارتش روسیه با توجه به تلفات در اوکراین ، چندان جذاب به نظر نمی رسد . اگر چه امکان دستیابی به رقم تولید 400 تا 500 دستگاه تانک ممکن است وجود داشته باشد ، ولی این رقم برای جبران خسارتهای وارده چندان کافی به نظر نمی رسد . در واقع امر ، اگرچه شرکت اورال واگن زاوود یک هیولای زرهی به تمام معناست ولی این شرکت به تنهایی نمی تواند مشکلات امروز را حل کند .

 

 

در نتیجه اتصال اورال واگن زاوود به شرکتهای پشتیبانی نظیر اُمسک ، یعنی جایی که هنوز میدانند که چگونه به شکل انبوه ، تانک تولید کنند ، ضرورت دارد . درنتیجه سئوال این است که   مقامات مستقر در کرملین یا وزارت دفاع چگونه می توانند به افسانه تولید صدها دستگاه تی -72بی3 و تی-90 ، تحقق بخشند ؟!! درواقع ، چنین جنگهایی ، تنها توسط کارگران و مهندسین است که بسوی پیروزی رهنمون می شود ، چرا که باهوش ترین فرماندهان نظامی ، بدون در اختیار داشتن تانک ، نمی تواند ادعای پیروزی را پیش بکشد .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

بن پایه

 

[MR9 109,931]

نظریه پیروزی در جنگ اوکراین از دید کرملین

 

========

هدف از جنگ ، نیل به  صلح بهتری است ، حتی از دید خودتان ...!!!

سربازیل لیدل هارت

 

 

در بیست و چهارم فوریه 2022 ، ارتش روسیه ، مرحله جدیدی از عملیات نظامی خود را در خاک اوکراین آغاز نمود و البته در میان تعجب همگان ، ارتش اوکراین ( با کمک همه جانبه مجموعه کشورهای عضو ناتو .م ) تا امروز موفق شده تا در برابر این تهاجم ، مقاومت کند . علاوه براین ، در ماه های پس از آن نیز ، در حالی که ارتش اوکراین بتدریج از حمایتهای همه جانبه غرب بهره می برد ، توانست بخش هایی از متصرفات ارتش روسیه را مجددا بازپس بگیرد و البته  خسارتهای قابل توجهی را به سازمان رزمی ارتش روسیه در کنارتحمل تلفات فراوان ، وارد کند.

 

 

در این میان ، ترکیبی از موفقیتهای بدست آمده در سطح تاکتیکی ، در کنار جلب حمایتهای سیاسی –نظامی غرب باعث شد تا سیاستمداران و صاحبنظران استدلال کنند که اوکراین می بایست تا آزادسازی تمامی قلمروهای تصرف شده توسط ارتش روسیه  که شامل کریمه و مناطق جدایی طلب دونباس است ، به جنگ ادامه دهد  ، چرا که با ادامه جنگ ، روسیه در حالی که منزوی و تحریم شده ، نخواهد توانست دربرابر اوکراین به موفقیت مورد نظر خود دست پیدا کند .با این وصف ،  دستیابی به موفقیتهای تاکتیکی در جنگ ، لزوماً با معیارهای قابل سنجش مانند تلفات نظامی و یا قلمروهای تصرف شده  یا آزاد شده  به شکل عینی قابل تعیین نیست . هر چند این موارد از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است ، اما دستیابی به پیروزی ، نهایتاً به ادراک  طرفین از روند درگیری بستگی خواهد داشت .

 

 

 

با این فرض اولیه ، اکنون ضرورت دارد که درعمل ، دیدگاه روسیه در خصوص ماهیت پیروزی در اوکراین ، مورد بررسی قرار گیرد . این بررسی ، از جهت اهمیت دارد که چهارچوب فرهنگ استراتژیک روسیه ابتدا مطالعه شده و سپس با توجه به اینکه ، فرهنگ فوق بشدت  بر جهان بینی سیاستمداران کرملین ، بخصوص ولادیمیر پوتین  ، تاثیر دارد ، درک بیشتری را از چگونگی مفهوم سازی بحران ها از سوی رهبری روسیه بدست می آورد . در این میان ، باید توجه داشت که  فرهنگ استراتژیک روسیه و غرب بعنوان زیربنای اتخاذ سیاست های استراتژیک از یکدیگر متفاوت بوده  و این خود نیز بدان معناست که  دیدگاه روسیه در خصوص دستیابی به پیروزی در صحنه نبرد اوکراین میتواند با آنچه که در ذهن تحلیلگران اوکراینی یا غربی می گذرد ، تفاوت داشته باشد .

 

 

نظریه پیروزی .. بنیادها و اصول

مفهوم " نظریه پیروزی " به شکل طبیعی ، نقشه شروعی برای بررسی دیدگاه روسیه در خصوص ماهیت پیروزی در اوکراین به نظر می رسد . درواقع ، مفهوم فوق الذکر ، بدان معناست که  پیروزی در جنگ ، بیشتر یک درک ذهنی از موقعیت بشمارمی رود تا یک واقعیت عینی قابل اندازه گیری . اگر این تعریف بعنوان مبنایی برای تحلیل در نظر گرفته شود ، ملاحضاتی را می توان در این خصوص مورد بررسی قرارداد .

نخست اینکه ، جنگ بالذات یک فعالیت سیاسی است  و به شکل طبیعی ، تعریف پیروزی نیز یک امر سیاسی محسوب می شود . علاوه براین ، کارشناسان می توانند بطور مستقل نتیجه جنگ را در سطوح مختلف ، به شکل نسبی ، تعیین نمایند . این گزاره ، ما را به این سئوال رهنمون می کند که  " چه کسی برنده شد ؟" که البته این سئوال ، یک پاسخ نخواهد داشت .

 

 

علاوه بر پیچیدگی پاسخ به سئوال فوق ، درک مفهوم " پیروزی " در سطوح تاکتیکی ، علمیاتی و استراتژیکی نیز از یکدیگر ، تفاوت دارد (  مفهوم سطح عملیاتی در جنگ ، در ابتدا از سوی  دانشکده نظامی فرونز اتحادشوروی سابق وارد ادبیات نظامی دنیا شد .م ) درواقع ، یک نیروی متخاصم ، می تواند در هر سه سطح ، به پیروزی برسد ، بدون این که سه سطح فوق ارتباطی با یکدیگر داشته باشند . اما بر خلاف پیروزهای بدست آمده در سطح استراتژیک ، موفقیتهای ثبت شده در سطوح عملیاتی و تاکتیکی  را می توان به آسانی و با سنجه های قابل مشاهده ، تعیین نمود . اما مساله اینجاست که  تنها سطح تعیین کننده ای که میتواند معرف برنده یا بازنده جنگ باشد ، سطح استراتژیک بوده  و تنها در این سطح است که  دلایل سیاسی جنگ مورد توجه و دقت قرار می گیرند .

 

 

بدین ترتیب ، جنگ زمانی متوقف می شود که یک یا دوطرف درگیر ، تصمیم بگیرند که توقف درگیری ، جایگزین بسیار بهتری ، در مقایسه با ادامه آن است . این روند ، تحلیل هزینه – فایده جنگ خواهدبود که تمامی تلاش ها را برای استفاده از ابزار نظامی به منظور دستیابی به اهداف سیاسی ، در راستای آن قرار می دهد  . در نتیجه ، تعقیب کورکورانه اهداف ، بخصوص در دراز مدت ، به یک خطر تبدیل می شود ، چرا که می تواند اختلالات بسیار جدی در کارکرد حوزه هایی نظیر اقتصاد ، جامعه و یا حتی نیروی های مسلح  پدید آورد .

 

 

در این میان ، باید به این نکته توجه داشت که جنگ یک فرآیند پویا است و این احتمال را باید در نظر داشت که ممکن است اهداف سیاسی ، در طول جنگ ، براساس روندی که وجود دارد ، تغییر نموده و جایگاه آن عوض شود . مضاف براین ، اهداف تعیین شده از سوی دوطرف ، میتواند کارکردهای مختلفی را از خود به نمایش گذارد بدین معنا که طراحی عملیات نظامی برای نیل به یک هدف سیاسی صورت نمی گیرد . گاهی اوقات ، هدف از اجرای عملیات نظامی ، ایجاد ارتباطات انگیزشی و تاثیر گذاری بر روی بافت جامعه طرف مقابل اجرا می شود  و گاهی اوقات نیز ادامه جنگ و اعلام اهداف حداکثری ، با هدف کشاندن حریف به پای میز مذاکره ، صورت می گیرد . در نتیجه ، ارزیابی یک جنگ ، صرفاً نباید براساس سنجش میزان نیل به اهداف اعلام شده ، فرمول بندی گردد ، چرا که با گذشت زمان و تغییر شرایط سیاسی ، دیدگاه ها در خصوص نتیجه یک جنگ  نیز ممکن است دچار تفاوت هایی گردد .

 

 

بنابراین ، پیروزی در یک جنگ ، عمدتاً محدود به درک زمانی و ذهنی از وضعیت سیاسی پس از خاتمه درگیری هاست . در این میان ، برای نخبگان سیاسی یک کشور ، این درک زمانی و ذهنی که در بافت جامعه پدید می آید ، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است . در همین راستا ، نخبگان سیاسی هر کشوری می کوشند تا از موفقیتهای نظامی در سطوح عملیاتی و تاکتیکی استفاده کرده  تا یک افق نوید بخش را در سطح استراتژیک برای جامعه خود فراهم آورند . در مجموع ، یک پیروزی استراتژیک  ممکن است بیشتر در نتیجه تلاش برای هدایت کردن ذهن جامعه بدست آید تا اینکه سرمایه گذاری سنگینی برای تجزیه و تحلیل موفقیتهای نظامی در سطح تاکتیکی انجام شود که این نشان میدهد  که حوزه عملیات اطلاعاتی تا چه اندازه می تواند در دستیابی به یک پیروزی در سطح استراتژیک تاثیر گذار باشد .

 

پی نوشت :

1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند .

2- ادامه دارد .....

[MF44 5,042]

7 hours قبل , MR9 گفت:

https://fa.wikipedia.org/wiki/پاسخ_کازاک‌های_زاپوروژی { ممکن است کپی کارهای خوبی باشند ولی برای ما آماتور محسوب میشوند چون  اینجا انجمن میلیتاری است }