تبارشناسی جریان تکفیر و جهادگرائی تکفیری

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

 

فصل نخست

بخش ششم: قلمروئی برای جهادگرائی

 

43 سال پیش (دی ماه 1358 ه.ش/ دسامبر 1979 م) ، واحدهای «ارتشِ چهلمِ شوروی سابق» در بسیاری از ولایت‌های افغانستان مستقر شده بودند و در انتظارِ حمله به مراکز تجمعِ «مخالفان مسلحِ دولت کمونیستی کابل» به‌سر می‌بردند. [این مخالفان مسلح بعدها به مجاهدین افغان مشهور شدند]

 

از همان ابتـدا این پرسش مطرح بود که چه عواملی باعثِ تصمیم رهبران شوروی مبنی بر اشغال افغانستان شده است؟

برخی تاکنون برای پاسخ به این سوال به نتیجۀ قطعی نرسیده‌اند.

 

اما برخی دیگر:

- رسیدن شوروی به آب‌های گرم (عمل به وصیت پطر کبیر)

- تلاش شوروی برای انحراف توجه آمریکا از کوبا و سایر متحدانِ کمونیستش در آمریکای مرکزی و جنوبی

- سعی شوروی برای پایان دادن به اختلافات داخلیِ «حزب دموکراتیک خلق افغانستان»

- تقویت دولت کابل و جلوگیری از افتادنِ این دولت به دامان امریکا

و ...

را از عوامل اصلیِ تصمیم رهبران شوروی برای حمله به افغانستان عنوان کرده‌اند.

 

 

6-6 : اسرار ناگفته جنگ آمریکا و شوروی در افغانستان (بخش اول)

 

در این میان ، آنچه در گذشته کمتر مورد توجه قرار گرفته بود؛ نقش امریکا برای تحریکِ شوروی در حمله به افغانستان بود.
 

نقل قول

این دیدگاه در گذشته طرفدارانِ کمتری داشت، اما به مرور زمان که «مستنداتی» از نقش امریکا برای تحریک و البته ترغیبِ شوروی در حمله به افغانستان منتشر شد، جایگاهی بین کارشناسان باز کرد و به‌تدریج مورد توجه قرار گرفت.

 

نقل قول

اکنون این نظریه از چنان اهمیتی برخوردار شده که می‌تواند «علت اصلیِ حملۀ شوروی به افغانستان» تلقی گردد.

 

این دیدگاه، عمدتاً متکی به «اسناد» و «شواهد» نهادهای امنیتی و اطلاعاتی امریکایی است. این اسناد به‌تدریج پس از فروپاشی شوروی، در رسانه‌های امریکایی مطرح گردید که بخشی از آن، نیز از «طبقه‌بندی محرمانه» خارج و «رسماً توسط وزارت خارجۀ امریکا و سازمانِ سیا» منتشر شده است.

 

 

در سال 1998 برژینسکی در مصاحبه ای با نشریه فرانسوی «لو نوول آبزرواتور» عنوان نمود :

 

نقل قول

ما روس ها را مجبور به مداخله نکردیم. ولی تعمداً احتمال مداخله آنان را افزایش دادیم ... که در این مورد انجام عملیات مخفیانه عالی ترین راهکار بود. این کار تأثیر به سزائی بر نقشه های شوروی در تله افغانستان داشت ...

 

روزی که شوروی رسماً تهاجم به افغانستان را آغاز کرد من به رئیس جمهور کارتر نوشتم که :

نقل قول

«هم اکنون زمان آن است که یک جنگ ویتنام را به شوروی تقدیم کنیم»

 

البته برژینسکی در این مصاحبه تأکید دارد که تا هفته بعد از تهاجم به افغانستان هیچ نیروئی «به پشتیبانی از شورشیان افغان» فرستاده نشد.

 

در یک «سند از حالت محرمانه خارج شده کاخ سفید» می بینیم که پرزیدنت کارتر با امضای فرمانی در 12 تیر ماه 1358 [یعنی شش ماه پیش از آغاز تهاجم شوروی به افغانستان] ؛ مجوز اختصاص بودجه جهت پشتیبانی از «مجاهدینِ مخالفِ دولتِ افغانستان» را صادر کرد. 

[ این مجوز قسمتی از برنامه آژانس مرکزی اطلاعات/سیا تحت عنوان «عملیات گردباد» ^(*) را شامل میشد]

 

 

در همین راستا، روزنامۀ «واشنگتن‌پست» دوشنبه ۱۷ دیماه 1397 (برابر با هفتم ژانویه 2019) ، گزارشی را بر اساس اسناد سازمان سیا و وزارت خارجۀ امریکا منتشر کرد که نشان می‌دهد امریکا کمک به «اخوانی‌ها» و «مجاهدین» را ماه‌ها پیش از حملۀ شوروی به افغانستان آغاز کرده بود.

 

طبق منابع این نشریه ، سازمان سیا با میانجی‌گری «برژینسکی» مشاور امنیت ملی امریکا در ۲۸ فوریه ۱۹۷۹، از «جیمی کارتر» رییس‌جمهور سابقِ امریکا خواست که برنامۀ توزیع سلاح به مخالفان مسلحِ دولت کابل را امضا کند.

 

هرچند کارتر در نخست محتاطانه با این موضوع برخورد کرد، اما سرانجام در سومِ جولای همان سال، برنامۀ توزیع سلاح به مخالفان مسلحِ دولت کابل را امضا کرد که از همان ابتدا، بخش بیشترِ این کمک‌ها به سوی «گلبدین حکمتیار» [مشهورترین چهره اخوانی در بین مجاهدین] روانه شد.

بر اساس منبع، کارتر در نخستین اقدام، مبلغ ۶۹۵ هزار دلار به مجاهدین افغانستان کمک کرد که شامل پول نقد و سایر کالاهای مورد نیاز مجاهدین بود.
 

 

نقل قول

این پست (و ادامه همین بخش در پست بعدی) متکی به اصل گزارش واشنگتن‌پست است که بر اساس اسناد از طبقه بندی خارج شده سازمان اطلاعات مرکزی امریکا و همچنان کاخ سفید و وزارت خارجۀ این کشور تهیه شده است.

 

 

 

------------------------------------------

*: عملیات گردباد (Operation Cyclone) اسم رمز برنامه عملیاتی آژانس اطلاعات مرکزی ایالات متحده (سیا) برای تسلیح و تامین مالی مجاهدین افغان در افغانستان از سال 1979 تا 1992 بود [یعنی از قبل و در طول مداخله نظامی اتحاد جماهیر شوروی در حمایت از جمهوری دموکراتیک افغانستان] . 

این برنامه به جای سایر گروه‌های [کمتر ایدئولوژیک] مقاومت افغانستان که با شوروی می‌جنگیدند، به شدت به حمایت از گروه‌های اسلامگرای شبه‌نظامی [از جمله گروه‌هایی با پیوندهای عمیق جهادی] گرایش داشت که اتفاقا مورد علاقه رژیم ضیاءالحق [پاکستان] و عربستان هم بودند.

 

 

 

 

ادامه دارد ...

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

 

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

 

فصل نخست

بخش ششم: قلمروئی برای جهادگرائی

 

اگر ما زمان آغاز توزیع سلاح توسط امریکا به مجاهدین را جولای ۱۹۷۹ بدانیم، این تاریخ شش‌ماه پیشتر از اشغال افغانستان توسط ارتش سرخ در ۲۷ دسامبر 1979 است . یعنی پیش از این‌که شوروی تصمیم بگیرد افغانستان را اشغال کند، امریکا جنگ در حیاط‌خلوت و قلمرو شوروی را آغاز کرده بود.

 

در همین زمان که مجوز توزیع سلاح توسط کارتر به مجاهدین صادر شد، رسانه‌های دولتی افغانستان در تیرماه ۱۳۵۸، از کشف سلاح‌های غربی در افغانستان خبر دادند.

نقل قول

این سلاح‌ها از نوع مسلسل های اتوماتیکِ انگلیسیِ «L2A3» و «L1A1» بودند که دولت افغانستان ادعا داشت امریکا در اختیار شورشیان قرار داده است.

 

این موضوع چنان جدی بود که وزارت خارجۀ امریکا در تاریخ ۲۶ ژوئن ۱۹۷۹ برابر با پنجم تیرماه ۱۳۵۸، با ارسال نامۀ محرمانه به سفارت امریکا در کابل، از دیپلمات‌های امریکا خواست که تبلیغات دولت افغانستان را خنثی کنند.

نسخه‌یی از این نامه که توسط «وارن کریستوفر» جانشین وزیر امور خارجۀ امریکا امضا شده، به سفارت امریکا در تهران نیز فرستاده شده است.

 

تجهیز مجاهدین به سلاح های اتوماتیک و جدید به جای آنفیلدهای قدیمی ، اولین حرکت موثر C.I.A در افغانستان بود

 

همزمان با این، «کی.جی.بی» سرویس اطلاعات شوروی نیز اطلاع حاصل کرد که امریکا عملاً به حمایت مخالفانِ مسلح دولت افغانستان اقدام کرده است. این سازمان در قدم اول، از رسانه‌های روسی خواست که موضوع حمایتِ امریکا از شورشیانِ افغانستان را علنی کنند.

 

خبرگزاری «تاس» روسیه، در تاریخ ۲۷ ژوئن ۱۹۷۹ طی مطلبی به قلم «یوری کورنیلف» تحت عنوان «افغانستان در دفاع از انقلاب» نوشت که دیپلمات‌های امریکایی در کابل، مستقیماً با شورشیان ارتباط برقرار کرده و علیه دولت کابل به جنگ تبلیغاتی دست زده‌اند.

 

در آن زمان این ادعا، سروصدای زیادی به‌پا کرد تا جایی که وزارت خارجۀ امریکا مجبور شد طی مکتوبِ محرمانه‌ای در تاریخ سوم جولای ۱۹۷۹ برابر با ۱۲ تیرماه ۱۳۵۸ از کاردار سفارت امریکا در کابل بخواهد که با سفیر شوروی در کابل دیدار کند و به او بگوید که چنین چیزی واقعیت ندارد.

 

این مکتوب نیز که به امضای کریستوفر رسیده بود ، نسخه‌یی از آن به سفارت امریکا در تهران ارسال شد.

 

نقل قول

این نامه ها در ۱۳ آبان ۱۳۵۸ به دست انقلابیونِ ایرانی افتاد و کمی بعد منتشر شد.

 

 

 

 

6-7 : اسرار ناگفته جنگ آمریکا و شوروی در افغانستان (بخش پایانی)

 

جالب است که در نوشتۀ روزنامه واشنگتن‌پست نیز به صراحت گفته شده است که سازمان سیا، شش‌ماه پیش از حملۀ شوروی به افغانستان، به نفع مخالفان دولتِ کابل تبلیغات را آغاز کرده بود.

 

از طرف دیگر، در آن زمان وزارت خارجۀ امریکا از «سفارت این کشور در مسکو» نیز خواسته بود که با مقاماتِ شوروی در این‌باره گفت‌وگو کند.

 

رایزن سیاسی سفارت امریکا در مسکو در تاریخ پنجم جولای ۱۹۷۹ با «ویکتوراف ایزاکف» معاون رییس بخش امریکای وزارت خارجۀ شوروی دیدار کرد و از او خواست که رسانه‌های روسی را از انتشار اخبار دروغین و کذب در برابر امریکا بازدارد؛ زیرا امریکا از شورشیان افغانستان حمایت نمی‌کند.

 

اما حقیقت این بود که رایزن سیاسی سفارت امریکا در مسکو دروغ می‌گفت، زیرا در آن‌زمان کمک‌های امریکا به مخالفان مسلح دولت افغانستان آغاز شده بود.

 

سناتور چارلی ویلسون و استینگرهای اهدائی به مجاهدین افغان - مکان : کمپ آموزشی CIA در پاکستان

 

تفنگ انگلیسی آنفیلد - یادگار سناتور چارلی ویلسون از حضور در کمپ مجاهدین افغان 

 

یک سند دیگر نشان می‌دهد که عناصری از مجاهدین افغانستان، هشت ماه پیش از اشغال افغانستان توسط شوروی، با امریکایی‌ها رابطه استوار ‌برقرار کرده بودند. این سند در تاریخ ۱۴ می ۱۹۷۹ برابر با ۲۴ اردیبهشت ماه ۱۳۵۸ از سفارت امریکا در اسلام‌آباد به وزارت خارجۀ امریکا ارسال شده است.

 

نقل قول

متن سند در جلد پنجم «اسناد لانۀ جاسوسی امریکا» در بخش دوم از قسمتِ «افغانستان آغاز بحران» صفحۀ ۲۶۴ درج است.

 

در این سند به‌صراحت گفته شده است که نمایندۀ مجاهدین روز ۲۳ آوریل ۱۹۷۹ همراه با سید احمد گیلانی به سفارت امریکا در اسلام‌آباد مراجعه کردند.

 

نقل قول

جالب است که این دو نفر، قطعاتی از یک جنگندۀ «میگ۲۱» را نیز با خود به سفارت امریکا آورده بودند و در اختیار مأمورانِ امریکایی قرار دادند.

 

آن‌ها مدعی بودند که این قطعات از جنگندۀ دولت افغانستان است که در آوریل 1979 توسط مجاهدین در منطقۀ «زدران» ولایت پکتیا سرنگون شده است.

 

نمایندۀ مجاهدین [منظور گلبدین حکمتیار است] ، پس از ارایۀ گزارش کامل، شماری عکس و تصاویر جنگ افغانستان را نیز در اختیار مأمورانِ امریکایی گذاشت.

 

نقل قول

در چنین وضعیتی بود که کرملین تصمیم گرفت در شش دی ۱۳۵۸ از زمین و هوا افغانستان را اشغال کند و فاجعه ای انسانی را شکل دهد؛ همان اقدامی که امریکا از ماه‌ها پیش انتظارش را می‌کشید.

 

 

 

ادامه دارد ...

 

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

[MF44 5,019]

5 hours قبل , mehran55 گفت:

در چنین وضعیتی بود که کرملین تصمیم گرفت در شش دی ۱۳۵۸ از زمین و هوا افغانستان را اشغال کند و فاجعه ای انسانی را شکل دهد؛ همان اقدامی که امریکا از ماه‌ها پیش انتظارش را می‌کشید

سلام -البته بیش از همه این موارد نقش "امین " رهبر وقت افغانستان را نباید نادیده گرفت که قصد چرخش به سمت غرب و تکرار رفتار سادات با عوامل شوروی را داشت که باعث تحریک بیش از پیش شوروی شد {کتاب اسناد میتروخین  نکات جالبی اشاره کرده است }

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

بر 2 خرداد 1401 در 20:23 , MF44 گفت:

سلام -البته بیش از همه این موارد نقش "امین " رهبر وقت افغانستان را نباید نادیده گرفت که قصد چرخش به سمت غرب و تکرار رفتار سادات با عوامل شوروی را داشت که باعث تحریک بیش از پیش شوروی شد {کتاب اسناد میتروخین  نکات جالبی اشاره کرده است }

 

کاملا درسته

علاوه بر ایجاد شک و شبهه شدید در مورد وفاداری "امین" به بلوک شرق (به عنوان دلیل مداخله شوروی در افغانستان) ؛ موارد متعدد دیگری هم ذکر شده ، مثل اختلافات داخلی دفتر K.G.B و G.R.U در کابل و حمایت هر کدام از این دفاتر از یکی از دو جناح حزب کمونیست حاکم در افغانستان.

اما چون موضوع اون دو پست بیشتر حول نقش آمریکا در کشانیدن شوروی به باتلاق افغانستان بود ؛ به سایر گزینه ها پرداخته نشد.

 

 

 

فصل نخست

بخش ششم: قلمروئی برای جهادگرائی

 

نخستین روز سال نو 1978 سرمای سوزناکی در «ایندیاناپولیس» حاکم بود و باد شدیدی می‌وزید.

 

درحالی‌که احتمالا بیش‌تر اهالی شهر با گیجی به‌جامانده از مشروبِ شبِ سال نو میلادی از خواب بیدار می‌شدند، «مرکز آموزش اسلامی» این شهر میزبان مبلغان و واعظان برجسته‌ی خاورمیانه بود.

در میان آن‌ها عبدالله عزام، ستاره 36 ساله رو‌به‌اوجِ «اخوان‌المسلین اردن» نیز دیده می‌شد.

 

در آن‌روز عزام با یک طالب جوان سعودی به‌نام «اسامه بن لادن» ملاقات می‌کند. بن لادن جوان در آن روزها اما ، به اندازه‌ی امروز معروف نبود.
 

 

نقل قول

ایندیاناپولیس شاهد لحظه‌ی تاریخی بود؛ ملاقاتی که زمینه را برای ظهور شبکه‌ی گسترده‌ای از گروه‌های جهادی در ایالات متحده فراهم کرد.

 

این‌که عزام و بن لادن در امریکا با یکدیگر ملاقات کردند، تصادفی نبود.

 

آنها در امریکا ملاقات کردند چون برخلاف سایر کشورها [و حتی کشورهای خاورمیانه] ، ایالات متحده به آنها و سایر اسلام‌گرایان اجازه داده بود تا بدون مداخله دولت ، تبلیغ کنند ؛ کمک‌های مالی جمع‌آوری و پیرو جذب کنند.

 

 

 

6-8 : جذابیت آمریکا دهه 80 برای جهادگرایان (بخش اول)

 

در خلال این تحقیق با این پرسش اساسی مواجه شدم که براستی چرا جهادی ها در دهه 80 میلادی آمریکا را دوست داشتند؟

 

تحقیقات نشان می‌دهد که در دهه 1980، اسلام‌گرایان تندرو از خاک ایالات متحده در حدی سود بردند که قبلا نظیرش دیده نشده بود. در واقع، امریکا برای بیش از یک دهه جز مهمان‌نوازترین خاک‌های جهان برای جذب و استخدام جهادی‌ها بود.

برای دانستن چرایی این مسأله به جنگ افغانستان باید نگاه کرد.

 

عزام و بن لادن چند سال پس از ملاقات در ایندیاناپولیس، «مكتب الخدمات» را تأسیس کردند، نهادی مستقر در پیشاورِ پاکستان که تلاش می‌کرد جنگجویان مسلمان را برای «جهاد» به افغانستان بیاورد.

عزام به‌عنوان رییس این نهاد، پیشگام یک تلاش جهانی برای جمع‌آوری کمک مالی و سربازگیری، به‌خصوص از کشورهای حوزه خلیج فارس و ایالات متحده بود.

 

تصویری منحصر به فرد یکی از اولین دوره های آموزشی عرب افغان ها - کمپ سیا در پاکستان

 

اگرچه عزام از سال 1981 به‌بعد در پاکستان مستقر شد، اما دست‌کم سالی‌ یک‌بار به آن‌سوی اقیانوس اطلس سفر می‌کرد.

او تا پایان دهه 1980 از نیویورک، تگزاس، کالیفرنیا، سیاتل و چند ایالت دیگر امریکا بازدید کرده بود.

 

نقل قول

عزام همواره یک پیام داشت:

مسلمانان امریکا باید در افغانستان بجنگند یا دست‌کم به جهاد در افغانستان کمک پولی کنند.

 

او نه مخفیانه و در زیرزمین خانه‌ها ؛ بلکه در رویدادهای بزرگی چون گردهمایی سالانه «انجمن جوانان مسلمان عرب» که معمولا صدها نفر در آن شرکت می‌کردند، سخنرانی می‌کرد.

عزام در آپارتمان‌های هواداران محلی جوان خود اقامت می‌کرد و آنها را با کاریزما و سبک زندگی فروتنانه خود تحت تاثیر قرار می‌داد.

 

مقامات امریکا در اواخر دهه 1980 از این فعالیت‌ها آگاه شدند، اما عزام را تهدید نمی‌دانستند.

 

نقل قول

در دسامبر 1984، عزام مجله‌ «الجهاد» را راه‌اندازی کرد ؛ ماهنامه‌ای که به زبان عربی و با نیت بالابردن آگاهی عمومی در مورد «هدف جهاد در افغانستان» منتشر می‌شد.

 

این مجله طی هشت ماه ناشر امریکایی پیدا کرد و تا اواخر دهه 1980 شبکه‌ی سرتاسری از توزیع‌کنندگان را داشت که هر ماه هزاران نسخه از این مجله را به فروش می‌رساندند.

تا اواخر این دهه امریکا به یکی از مهم‌ترین بازارهای فروش مجله الجهاد تبدیل شد.

 

 

فعالیت‌های عزام اما به اینجا ختم نشد.

 

نقل قول

در اواخر سال 1987، گروهی از فعالان در «بروکلین» به عزام پیشنهاد کردند که سازمان غیردولتی آن‌ها را که تحت نام «مرکز مهاجران الکفاه» ^(*) به‌تازگی تأسیس شده بود، به «شاخه امریکایی» مکتب الخدمات تبدیل کنند.

 

عزام از این پیشنهاد خوشحال شد و بعدا در «مجله الجهاد» نوشت که:

نقل قول

 

من از این‌که [براداران] شاخه مکتب الخدمات را باز کردند، یک وکیل استخدام کرده، برای او مجوز دولتی گرفته‌اند و شروع به هماهنگی سفرها به افغانستان کرده‌اند خوشحالم…

 

من یک حساب بانکی به نام خود در بروکلین در بانک «Independence Saving Bank» باز کرده‌ام که شماره حساب آن 016714446 است…

 

هرکس که می‌خواهد چک بفرستد، می‌تواند به این آدرس ارسال کند: مکتب الخدمات شاخه بروکلین (خیابان 552 آتلانتیک، بروکلین نیویورک، تلفن 9207-797-718). 

 

نام مرا هم پشت چک بنویسید: «داکتر عبدالله عزام»

 

 

 

 

ادامه دارد ...

 

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

ویرایش شده در خرداد 1 توسط mehran55
اصلاح اشتباهات تایپی

[zed 4,645]

با سلام خدمت همه دوستان گرامی

عالی است . لطفا ادامه دهید .

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

بر 4 خرداد 1401 در 18:34 , zed گفت:

با سلام خدمت همه دوستان گرامی

عالی است . لطفا ادامه دهید .

 

با سلام و تشکر 

به روی چشم.

 

 

فصل نخست

بخش ششم: قلمروئی برای جهادگرائی

 

مرکز الکفا به‌زودی شاخه‌های محلی خود را در «آتلانتا»، «بوستون»، «شیکاگو» و «توسان» ایجاد کرد. این نهاد حتا یک خط تلفن ملی داشت که از شیکاگو کنترل می‌شد و مردم می‌توانستند برای شنیدن خبرنامه‌های صوتی درباره‌ی جهاد افغانستان با آن تماس بگیرند.

 

این تلاش‌ها نتیجه‌ داد: صدها مسلمان از سراسر آمریکا به جهاد افغانستان پیوستند و برخی حتی به چهره‌های برجسته‌ی این جنبش جهادی نوپا تبدیل شدند.

 

نقل قول

«وائل حمزه جلیدان» به جمع‌آوری‌کننده‌ی اصلی کمک‌های مالی برای مکتب الخدمات در پیشاور تبدیل شد، «محمد بایزید» به یکی از بنیان‌گذاران القاعده تبدیل شد و «ودیع‌الحاج» نیز به القاعده پیوست.

(ودیع‌الحاج بعدا به‌دلیل دست‌داشتن در بمب‌گذاری سفارت‌خانه‌های ایالات متحده در شرق آفریقا در سال 1998، محکوم شد.)

 

 

مسلمانان آمریکایی در جامعه عرب-افغان‌ها اقلیت بودند، اما مهارت‌های زبانی و سطح بالای تحصیلات‌شان، آن‌ها را نزد جهادی‌های خارجی مستقر در افغانستان از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار کرده بود 

 

اما چگونه امکان داشت که امریکا به حوزه‌ی سربازگیری عزام تبدیل شود؟ 

 

دلیل اصلی آن آزادی‌های سیاسی برای تبلیغ جهادگرائی در ایالات متحده بود که نظیرش در جهان وجود نداشت.

عزام و دستیارانش به‌عنوان فعالان دینی-مذهبی شناخته می‌شدند و این آنها را در جایگاهی قرار داده بود که نسبت به آن، سطح بالایی از مدارا در جامعه و دولت ایالات متحده وجود داشت.

 

در عین‌حال، دولت ایالات متحده عزام و همراهانش را تهدید امنیتی نمی‌دانست، زیرا در آن‌زمان، اسلام‌گرایان اهل سنت تقریبا هرگز مرتکب حملات تروریستی در غرب نشده بودند.

 

 

 

 

6-9 : جذابیت آمریکا دهه 80 برای جهادگرایان (بخش دوم و پایانی)

 

خارج از پاکستان، ایالات متحده تنها کشوری بود که در آن عزام می‌توانست شاخه رسمی مکتب الخدمات خود را تأسیس کند.

نکته جالب اینجا است ؛ عربستان سعودی که «در کُل» تلاش‌های عزام را تأیید می‌کرد، هرگز به او اجازه نداد دفترش را در خاک سعودی باز کند. حتی مقامات سعودی گاهی ‌اوقات سخنرانی‌های او را لغو می‌کردند.

سایر کشورهای خاورمیانه که رویکرد خصمانه‌تری هم داشتند.

 

عزام در دهه 1980 تنها می‌توانست به عربستان، امارت متحده عربی، کویت، بحرین و اردن سفر کند. سایر کشورها به او اجازه‌ی ورود نمی‌دادند و اردن نیز پس از 1984 دروازه‌ی خود را به‌ روی او بست.

 

برای عزام، آمریکا همچنان یک کشور دم‌ِدست بود. در آن‌زمان شما می‌توانستید با یک ویزا به جامعه‌ی بزرگ، ثروتمند و یک‌زبانه دسترسی داشته باشید.

 

اروپا اما دست‌وپاگیرتر بود؛ جدا از چندزبانه‌بودن کشورهای اروپایی، شما باید برای سفر به هر کشور ویزای جداگانه دریافت می‌کردید.

 

عزام به چندین کشور اروپایی از جمله بریتانیا، آلمان، اسپانیا و ایتالیا سفر کرد، اما هرگز تلاش نکرد زیرساختی برای استخدام و سربازگیری در اروپا، مانند آنچه در آمریکا داشت، ایجاد کند. 

 

 

فعالیت‌های عزام کمک کرد که اخوان‌المسلمین حضور قدرتمندی در ایالات متحده به‌ویژه‌ در جوامع دانشجویی مسلمان داشته باشد.

برای مثال، مهمانان «نشست ایندیاناپولیس در سال 1978» [که در پست قبلی به اون اشاره شد] ، اعضای اخوان‌المسلمین بودند.

 

در دهه 1980 میلادی ، اخوان‌المسلمین به یک جنبش خشونت‌پرهیز تکامل یافته بود اما صلح‌جو نبود و عمیقا به مبارزات آزادی‌خواهانه مانند مقاومت فلسطین و جهاد افغانستان اهمیت می‌داد.

سابقه‌ی عزام در اخوان‌المسلمین به وی امکان داد تا طی دهه 1980 به راحتی با فعالان سراسر آمریکا ارتباط برقرار کند. 

 

چک 2000 دلاری در وجه موسسه الکفاه (Al Kifah Refugee Center)

 

نقل قول

 

لانه‌ی جهادی‌ها در امریکا چندان دوام نیاورد، زیرا خیلی زود خشونت را به داخل خاک ایالات متحده کشاند.

 

 

در نوامبر 1990، یک افراط‌گرای اسلامی مصری‌تبار، «مئیر کاهان» [یک خاخام راست‌گرای افراطی اسرائیلی-امریکایی] را به قتل رساند.

 

در اوایل سال 1993، ستیزه‌جویان خودروئی را در زیر «مرکز تجارت جهانی نیویورک» منفجر کردند که شش کشته و بیش از هزار زخمی برجای گذاشت.

 

در اواسط سال 1993، نیروهای F.B.I نقشه‌ی حملات احتمالا مرگ‌بارتر در نقاط دیدنی نیویورک را خنثی کردند که در نتیجه در سال 1995 تعدادی از اسلام‌گرایان مستقر در امریکا محکوم شدند.

 

با این حوادث، شبکه‌های جهادی بیش‌تر زیر ذره‌بین ایالات متحده قرار گرفت و تازه پس از حملات یازدهم سپتامبر بود که این نظارت به سرکوب تبدیل شد.

 

نقل قول

طبق ادعای مقامات آمریکائی :

امروزه امریکا یکی از بدترین مناطق جهان برای جهادگرایان فراملی است.  

 

 

یکی از مهترین دلائل این‌که در دهه 1980 امریکا مناسب‌ترین مکان برای جهادگرایان بود، این است که همه ، جهادی که در افغانستان جریان داشت را برحق می‌دیدند و هیچ‌کس از اعراب مستقر در افغانستان و امریکایی‌هایی که به آن‌ها ملحق می‌شدند، احساس خطر نمی‌کردند.

 

نقل قول

ما این مسأله را در مراحل اولیه جنگ داخلی سوریه نیز شاهد بودیم؛ وقتی که اکثر جامعه بین‌المللی از شورش علیه رژیم بشار اسد حمایت کردند.

هم دولت‌های غربی و هم دولت‌های منطقه‌ای، در ابتدا مایل نبودند از رفتن شهروندان‌شان به سوریه جلوگیری کنند زیرا هدف شورش را مشروع می‌دیدند.

 

بعدا وقتی کشورهای اروپایی دیدند که هزاران نفر از شهروندان‌شان به دولت اسلامی و سایر گروه‌های اسلام‌گرا می‌پیوندند و خطر حمله به خانه را به عنوان سوغات این سفر با خود حمل می‌کنند، اقدامات سخت‌گیرانه‌تری علیه جنگ‌جویان خارجی روی دست گرفتند. 

 

 

نقل قول

ماجرای عزام و شبکه‌ای که در امریکا ایجاد کرده بود، پایان خوشی نداشت.

 

او در اواخر سال 1989 توسط عاملان ناشناس در پیشاور پاکستان ترور شد.

 

دیری نگذشت که اختلافات در مرکز الکفا آغاز شد و در سال 1991 به قتل رهبر آن، «مصطفی شلبی»، انجامید.

این مرکز در سال 1993 تعطیل و مکتب‌ الخدمات هم در سال 1995 منحل شد. 

 

نقل قول

از آن سو ، اسامه بن لادن هم راه خود را رفت.

 

او القاعده را تاسیس کرد و جنگ تمام‌عیار علیه ایالات متحده را اعلام کرد. حملات یازدهم سپتامبر را برنامه‌ریزی و باعث آغاز جنگ علیه تروریسم، «با همه‌ی پیامدهای غم‌انگیز آن» شد.

 

 

 

ادامه دارد ...

 

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

ویرایش شده در خرداد 1 توسط mehran55
اصلاح اشتباهات تایپی

[bluemoon 575]

خیلی عالی

در مورد همه اینا قبلا شنیده بودم

اما سطحی و گذرا

الان نوشته شما ادم را بتفکر وا میداره ...

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

4 hours قبل , bluemoon گفت:

خیلی عالی

در مورد همه اینا قبلا شنیده بودم

اما سطحی و گذرا

الان نوشته شما ادم را بتفکر وا میداره ...

 

با تشکر از محبت شما و با عرض پوزش اگر برخی مطالب تاپیک برای شما یا سایر عزیزان تکراری بوده. 

 

 

 

فصل نخست

بخش ششم: قلمروئی برای جهادگرائی

 

ساعت ۱۲:۱۵ دقیقه‌ی ظهر روز ۲۴ نوامبر ۱۹۸۹ بود که یک خودرو «شِورلت وِگا» به مسجدی در پیشاورِ پاکستان نزدیک شد.

در حالی که مردم آماده‌ی احوال‌پرسی با سرنیشنان آن خودرو بودند، یک بمب کنار جاده‌ای، خودرو را متلاشی کرد و تمام سرنشینان آن را کشت.

 

نقل قول

پیشاور در آن زمان دست‌خوش خشونت بود؛ اما این یک ترور معمولی نبود.

 

قربانیِ داخل خودرو ، «عبدالله عزام» رهبر معنویِ به اصطلاح عرب افغان‌ها (افغان العرب) بود. عرب‌هایی که هزاران نفر از آنها برای جنگ در برابر شوروی در دهه‌ی هشتاد میلادی، به افغانستان آمده بودند.

اکثر جمعیت مسلمانان جهان، جنگ برای بیرون راندن شوروی از افغانستان را، جهاد مشروع نظامی یا جنگِ مقاومتی‌ای می‌دانستند که به لحاظ دینی مجاز بود.

 

عزام که یک مبلغ مذهبی فلسطینی بود، در سال ۱۹۸۱ به روند جهاد افغانستان پیوست و تمام آن دهه را صرف عضوگیری و استخدام جنگجویان خارجی کرد.

 

نقل قول

در سال ۱۹۸۹، او دیگر یک اسطوره‌ی زنده بود و بانفوذترین ایدئولوگِ جهادی در دنیا به شمار می‌رفت.

 

 

6-10 : معمای ترور «عبدالله عزام» - بخش اول

 

غربی‌های امروز، عزام را به خوبی نمی‌شناسند؛ اما او به راستی پدر جنبش های جهادی و گروه‌های خشونت‌گرایِ اسلامی مانند القاعده و داعش است که فعالیت‌های شان را جهاد می‌نامند.

 

عزام، بسیج و فرستادن جنگجویان خارجی به افغانستان را رهبری می‌کرد و بر همین پایه، اجتماعی ساخت که از آن، القاعده و دیگر گروه‌های افراطی بیرون زد.

 

نقل قول

اعتبارنامه‌های علمی اسلامی، روابط بین‌المللی و گیرایی شخصیتی‌اش باعث شد تا استخدام‌کننده‌ی مؤثر و بی‌نظیری باشد. بدون او، شمار عرب-افغان‌ها آن قدر زیاد نبود.

 

او همچنان ایده‌های پرنفودی داشت. او می‌گفت که مسلمانان مسئولیت دارند تا از همدیگر دفاع کنند و اگر بر بخشی از دنیای اسلام حمله شود، تمام مؤمنان باید در دفاع از آن بشتابند.

 

نقل قول

این پایه‌ی ایدئولوژیکیِ جنگجویان خارجی است؛ پدیده‌ای که رد پای آن بعدها در اکثر جنگهای جهان اسلام دیده می‌شد.

از بوسنی و چچن در دهه‌ی نود میلادی گرفته تا عراق و سومالی در سال‌های اول قرن ۲۱ و سوریه از سال ۲۰۱۰ به بعد.

 

 

افزون بر این، او از اسلام‌گرایان خواست که توجه شان را از سیاست‌های داخلی به سیاست‌های بین‌المللی معطوف کنند. عزام با این کار زمینه‌های لازم برای ظهور جهاد‌گراییِ ضد-غربی در دهه‌ی نود میلادی را آماده کرد.

 

پیش از آن، شورشیان روی برکناری حاکمان مسلمان تمرکز می‌کردند. 

مانند مصر که جهاد اسلامی آن کشور، رییس‌جمهور محمد انورالسادات را در سال ۱۹۸۱ ترور کرد؛ یا در سوریه، جایی که شاخه‌ی نظامی اخوان‌المسلمین، شورش نظامیِ ناکامی را در اواخر دهه‌ی هفتاد میلادی، علیه رژیم حافظ اسد به راه انداخت.

 

نقل قول

بر خلاف آنها ، عزام می‌گفت که جنگیدن با «متجاوزان غیرمسلمان» مهم‌ تر است.

 

خودِ عزام هرگز طرفدار تروریزم بین‌المللی نبود؛ اما پافشاری او بر ضرورت عقب زدن دشمنان خارجی اسلام، بعدها فرضیه‌ی اصلی توجیهات القاعده برای حمله به امریکا شد.

 

 

 

ادامه دارد ...

 

 

نقل قول

 

جا دارد که اینجا یک عذرخواهی دیگر هم از عزیزان داشته باشم. برخی بخش های این پژوهش ، برای ارسال در قالب یک پست زیادی طولانی است و برای ارسال در قالب دو پست کوتاه است.

ناگزیر به انتخاب بودم که یک پست طولانی و خسته کننده ارسال کنم یا دو پست کوتاه.

انتخاب من ارسال مطلب در قالب دو پست بود. 

پس اگر مطالب پست ها یک اندازه نیست و اصطلاحا پست ها بطور مرتب کوتاه و بلند می شوند در همینجا از همه دوستان عذرخواهی میکنم.

 

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

[asayesh 2]

سلام

 

ممنون بابت پستهایی که می گذارید یه سوال داشتم چرا هیچ کدام از این جهاد گراها مثل همین اقای عزام به سمت فلسطین و اشغال اون توجه نشون ندادند

[asayesh 2]

3 hours قبل , mehran55 گفت:

بر خلاف آنها ، عزام می‌گفت که جنگیدن با «متجاوزان غیرمسلمان» مهم‌ تر است.

 

[151crows 355]

5 hours قبل , mehran55 گفت:

بر خلاف آنها ، عزام می‌گفت که جنگیدن با «متجاوزان غیرمسلمان» مهم‌ تر است.

 

 یک  نگته جالب در مورد اسامه بن لادن این هستش که از خاندان بسیار پولداری هستش و هلدینگ بن لادن در دنیا بسیار معروف هست.  شرکت ساختمان سازی بن لادن از بزرگترین شرکت های ساختمانی دنیا بوده،  شرکتی که بعضی از برج ها و فرودگاه های معروف رو ساخته . اتفاقا در زمان ماجرای تصرف مسجدالحرام  هم همین گروه پیمانکار  بودند.

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

خوب خدا رو شکر که دوستان به تدریج شروع کردند به مشارکت در تاپیک و کم کم دارند تاپیک رو از این وضعیت مونولوگ خارج می کنند 

 

2 hours قبل , asayesh گفت:

سلام

ممنون بابت پستهایی که می گذارید یه سوال داشتم چرا هیچ کدام از این جهاد گراها مثل همین اقای عزام به سمت فلسطین و اشغال اون توجه نشون ندادند

 

سلام از بنده است. پرسش بسیار خوبی است. حتما در پست آینده به این موضوع خواهیم پرداخت.

 

30 minutes قبل , 151crows گفت:

 یک  نگته جالب در مورد اسامه بن لادن این هستش که از خاندان بسیار پولداری هستش و هلدینگ بن لادن در دنیا بسیار معروف هست.  شرکت ساختمان سازی بن لادن از بزرگترین شرکت های ساختمانی دنیا بوده،  شرکتی که بعضی از برج ها و فرودگاه های معروف رو ساخته . اتفاقا در زمان ماجرای تصرف مسجدالحرام  هم همین گروه پیمانکار  بودند.

 

بله دقیقا همین طور است. نکات مورد اشاره شما کاملا دقیق و درست بود.

 

 

 

فصل نخست

بخش ششم: قلمروئی برای جهادگرائی

 

سرنوشت‌سازترین کمک عزام، این ایده‌ی او بود که می‌گفت مسلمانان در مسائل جهاد، باید به مقامات سنتی بی‌اعتنایی کنند. [خواه دولت، روحانیان دینی، رهبران قبلیه‌ای و ... باشند یا پدران و مادران]

 

از دید عزام، قانون اسلام روشن بود: اگر قلمرو مسلمانان نقص شود، تمام مسلمانان باید برای دفاع از آن، به گونه‌ی نظامی بسیج شوند و هر گونه اما و اگر در مورد آن، منجر به گمراهی خواهد شد. 

 

این طرز فکر، جعبه‌ی پاندورایی از افراط‌گرایی را گشود و جنبشی را به وجود آورد که غیرقابل کنترل بود.

 

نقل قول

چگونه می‌توانید «مردمی که به آن‌ها گفته اید به دیگران گوش ندهند» را وادار کنید که حرف‌های شما را بشنوند؟

  

عزام در طول عمرش، تأثیرات اولیه‌ی این مشکل را حس کرد؛ اما موفق شد با هیبتی که در آن اجتماع داشت، نظم را در میان افراد حفظ کند.

 

پس از ترورش اما، دیگر کسی نبود که بر آن مغزهای داغ و پرجنب‌وجوش حکمرانی کند؛ به همین دلیل، آن جنبش جهادی وارد مرحله‌ی رو به سقوطِ «انشعاب‌های داخلی و وحشی‌گری» شد.

 

نقل قول

عرب-افغان‌ها در دهه‌ی هشتاد میلادی، تنها راه‌کارهای چریکی داشتند؛ اما افراد پس از آنها ؛ رو به تروریزم بین‌المللی، حملات انتحاری و سر بریدن آوردند.

 

خشونت فوق‌العاده‌ی داعش در سال‌های اخیر، تنها آخرین نمونه‌ی تکرار این روند است. 

 

 

 

6-11 : معمای ترور «عبدالله عزام» - بخش دوم و پایانی

 

 

به راستی چه کسی عزام را کشت؟

 

بعضی‌ها می‌گویند کار «یک عرب-افغانِ دیگر» ، مانند اسامه بن لادن یا ایمن‌الظواهری بوده است؛ اما احتمال درست بودن این فرضیه می تواند کم باشد ؛ زیرا در صورت افشاء شدن ماجرا ،  سرنوشت کسی که برای کشتن پدر جهاد تلاش می‌کرد، بسیار ناگوار می‌بود.

 

برخی‌های دیگر، C.I.A یا MI-6 را مسؤول آن ترور می‌دانند؛ اما ظاهرا در آن سالها ، عزام به اندازه‌ی کافی برای آن‌ها مهم نبود.

 

تعداد دیگری هم سعودی‌ها یا اطلاعات اردن را مقصر می‌خوانند؛ اما این دو کشور هم در آن زمان، عادت نداشتند که اسلام‌گرایان را بکشند.

 

اداره‌ی خدمات امنیت دولتی افغانستان «خاد»، در اوایل دهه‌ی هشتاد دلایلی برای کشتن او داشت؛ اما در اواخر آن دهه دیگر نه.

 

خیلی‌ها، گلبدین حکمتیار که احساس می‌کرد عزام علاقه‌ی بیشتری به دشمن بزرگش [احمدشاه مسعود] پیدا کرده را متهم ترور او می‌دانند؛ اما سند‌های جدید نشان می‌دهند که حکمتیار و عزام در واقع دوستان نزدیکی بوده اند. 

 

حتی برخی سرویس اطلاعات خارجی اسرائیل [موساد] را هم در جایگاه متهم نشانده اند. چرا که عزام مکرراً به اطرافیانش گفته بود بعد افغانستان ، نوبت آزادسازی فلسطین است. اما در خصوص توان عملیاتی موساد در آن نقطه پاکستان در آن روزها تردیدهائی وجود دارد. 

 

 

نقل قول

در این صورت، تنها سازمان اطلاعات نظامی پاکستان (I.S.I) می‌ماند که توانایی و انگیزه‌ی آن ترور را داشت.

 

در اواخر دهه‌ی هشتاد میلادی، عرب-افغان‌ها، برای پاکستانی‌ها مزاحمانی بودند که به طور آزادانه‌تری از پاکستان انتقاد می‌کردند و در سیاست مجاهدان افغان مداخله داشتند.

البته هیچ سند محکمی، دست داشتن (I.S.I) در این ترور را ثابت نمی‌کند؛ اما اسنادی وجود دارند که اگر چه جرم I.S.I را ثابت نکرده ولی به آن اشاره می‌کند.

 

این عملیات، از قبل برنامه‌ریزی شده بود و نیازمند گشت‌زنی پرسنل طراح در قبل، جریان و بعد از حادثه در محل بود.

 

محل و زمان‌بندی حمله نشان می‌دهد که طراحان قصد شوک وارد کردن به عرب‌ها را داشته اند؛ چون طراحان آن ترور می‌توانستند عزام را بدون سر و صدا در یک تیراندازی بکشند.  

 

به هر حال علیرغم وجود ده ها مظنون و متهم ، همچنان نمی‌توان به اندازه‌ی دو خط هم جوابی برای این سوال که چه کسی عزام را کشته، پیدا کرد. 

 

نقل قول

واقعیت این است که تا به امروز ، ترور عزام، بزرگ‌ترین معمای تاریخ جهادگرایی است.

 

عبدالله عزام (سمت راست) و دکتر برهان الدین ربانی (سمت چپ)  هر دو فعالیت سیاسی خود را از اخوان المسلمین آغاز کردند.

 

داستان عبدالله عزام به ریشه‌ی «جهادگرایی مدرن» اشاره می‌کند که دلیل آن از بین رفتن احترام به مقامات دینی در میان اسلام‌گرایان جوان در اواخر دهه‌ی هشتاد میلادی است.

 

عزام آن را آغاز کرد، قتلش به آن سرعت بخشید و پیامدهای آن بسیار ناگوار بود.

این یکی از درس‌های بی‌شمار تاریخ در موضوع پیامدهای ناخواسته است؛ چون نه عزام و نه قاتلین او، نمی‌خواستند که اوضاع این گونه پیش برود. 

 

پرسش این است که آیا می‌توان وضعیت امروزی را جبران نموده و کاری کرد که مقامات دینی دوباره بر جوانانی که جهاد وسوسه شان می‌کند، مسلط شوند؟

نشانه‌هایی مبنی بر این که داعش [با ایجاد سلسله مراتب جدید تشکیلاتی] می خواست این وجه جنبش جهادگرائی را تضعیف کند ، وجود دارد.

 

نقل قول

 اما هنوز نمی‌توانیم بگوئیم که آیا می‌توان آسیب‌های آن «انفجار سه دهه پیش در پیشاور پاکستان» را جبران کرد یا خیر؟

 

 

 

 

ادامه دارد ...

 

 

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

[MF44 5,019]

1 hour قبل , mehran55 گفت:

علیرغم وجود ده ها مظنون و متهم ، همچنان نمی‌توان به اندازه‌ی دو خط هم جوابی برای این سوال که چه کسی عزام را کشته، پیدا کرد

کسی بود تاریخ مصرفش تمام شدو هیچکس او را نمیخواست ! در نتیجه دستهای پشت پرده برای نابودیش تبانی کردند ! نتیجه اعتماد به سازمانهای اطلاعاتی- امنیتی بیگانه همین است 

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

 

 

فصل نخست

بخش ششم: قلمروئی برای جهادگرائی

مجله الجهاد متعلق به عبدالله عزام نقشی اساسی در معرفی و نهایتا جهانی کردن چهره های جهادی افغان داشت. 

 

در فاصله کمتر از نیم کیلومتر از مرز میان پاکستان و افغانستان، میان شهرهای پیشاور و جلال‌آباد، مقبره‌هایی با پرچم‌های سبز و قرمز به چشم می‌خورد که اگرچه فاقد شکوه و معماری ویژه‌ای هستند، اما یادآور یکی از بزرگترین نقاط عطف تاریخ خاورمیانه و شاید تمامی جهان به حساب می‌آیند.

 

این مقبره‌ها متعلق به مجاهدین عربی است که در طول جنگ افغانستان با اتحاد جماهیر شوروی، از سرتاسر جهان عرب، برای ادای فریضه جهاد به یاری برادران افغان خود آمده بودند.( افرادی که بعدها مشهور به افغان‌العرب شدند)

 

در این مقبره‌ها، نام شهدایی از مصر، تونس، یمن، عراق، سوریه و.. با ذکر مشخصات عملیات‌هایی که در آن‌ها به شهادت رسیده‌اند، به چشم می‌خورد.

نقل قول

به طور خلاصه می‌توان گفت این مقبره‌های کوچک، نمادی از تحقق رویای دیرین جهان اسلام، یعنی توحید در سایه جهاد هستند.

 

تصویری کمیاب از عبدالله عزام در کنار شاگردان افغان و افغان العرب خود

 

تهاجم شوروی به افغانستان و اشغال خاک این کشور در 1979، مقدمه شکل‌گیری جریان‌هایی بود که طی دهه‌های آینده به اهرمی قدرتمند در تعیین سرنوشت منطقه و جهان تبدیل شدند.

حمله شوروی با مخالفت و مقاومت مردم مسلمان افغانستان روبرو شد و متعاقبا، تعداد قابل توجهی از جوانان عرب در سرتاسر جهان اسلام، برای ادای فریضه جهاد در سخت‌ترین شرایط ممکن، خود را به خاک این کشور رساندند.

 

نقل قول

مفهوم جهاد، البته همواره در طول تاریخ اسلام وجود داشته و هیچ‌گاه برای مسلمین، مفهومی ناشناخته و جدید به شمار نیامده است.

  

اما در آن مقطع زمانی، باتوجه به ظهور دولت ملت‌های نوپای عربی از یک سو، و بازخوانی انقلابی سید قطب از مفاهیم اصلی اسلام [به ویژه جهاد] از سوی دیگر، باعث شده بود تا آمادگی ملت‌های عرب، برای ادای فریضه جهاد بیش از هر زمان دیگری پر رنگ شود. 

 

آمادگی که در سایه تجاوز رژیم صهیونیستی به اراضی فلسطین، به تدریج تمامی زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، عقیدتی و نظامی خود را پیدا کرده بود.

 

 

 

6-12 : ترور عبدالله عزام و باز تعریف یک مفهوم اسلامی (بخش اول)

هر دو چهره شاخص جهاد در افغانستان یعنی عبدالله عزام و احمد شاه مسعود ؛ اندک زمانی پس از پایان جهاد در افغانستان ترور شدند.

 

تمامی پژوهشگران جریانات جهاد اسلامی بر این نکته اتفاق نظر دارند که ریشه تمامی گرایش‌های عقیدتی و عملی جریانات مختلف جهادی که تا امروز در منطقه شکل گرفته‌اند را باید در جنگ 10 ساله افغانستان جستجو کرد، جنگی که در پایان با پیروزی مسلمین بر کفار به پایان رسید و به تمامی جهان ثابت کرد که طفل نوپای بیداری اسلامی، اکنون وارد مرحله جدیدی از حیات تاریخی خود شده است.

 

وجه مشترک قدرت‌های غربی و شرقی در مواجه با این پدیده نوظهور، «اتخاذ موضع خصمانه» و «تلاش برای مهار آن» بود، اما این سیاست با دو رویکرد مختلف و تاریخی از سوی ابرقدرت‌های شرقی و غربی اجرایی شد. 

 

شوروی، همانطور که نبرد 10 ساله افغانستان نشان می‌دهد، رویکردی مبتنی بر «مواجه سخت و نظامی» را برای رویارویی و مهار جریانات جهادی اسلامی برگزید، رویکردی که هزینه زیادی به پای آن داد و در نهایت به هیچ یک از اهداف خود در این زمینه دست نیافت.

 

 

اما طرف غربی و به ویژه آمریکا، «بدون حذف مواجه سخت و نظامی» ، جبهه دیگری را نیز در این نبرد گشود که تاثیر مهمی در سرنوشت جریانات جهادی داشت. 

 

نقل قول

این جبهه جدید عبارت بود از بازتعریف «مفاهیم بنیادین اسلام» و اجرایی کردن این مفاهیم جدید به دست خود مسلمین.

 

در حقیقت آنچه در جنگ افغانستان و در نهایت شکست شوروی رخ داد، به مثابه آزمایشگاهی برای غرب بود تا بداند، آنچه در درجه اول، در رابطه با جریانات نوظهور اسلامی دارای اهمیت بوده و باید مهار شود، نه قدرت جهادی و نظامی آنان، بلکه رویکردهای معرفتی است که مسلمین را به مقابله با سیاست‌های قدرت‌ها در منطقه به هر قیمتی وا داشته است.

 

نقل قول

Deconstruction، کلیدواژه فیلسوف معاصر فرانسوی ژاک دریدا، و البته ترجمه عربی آن در این زمینه می‌تواند کمک بسیاری برای درک رویکرد غرب نسبت به اصول معرفتی مسلمین داشته باشد.

 

در مواجه اولیه مترجمان فارسی زبان با واژه Deconstruction و اصولا فلسفه دریدا، اینطور برداشت می‌شود که «فروریختن آنچه موجود است» ، معنای اصلی مورد نظر فیلسوف است. 

 

اما همانطور که حسن حنفی، متفکر انقلابی مصری، به خوبی در ترجمه خود از این واژه ( الهدم و البناء / یعنی ویران کردن و دوباره ساختن ) آورده است، رویکرد سلبی و ویران‌گر، تنها نمایانگر یک حیث از معنای نهفته در این واژه است.

حال آنکه حیث دیگر آن، ناظر بر برساخت معنا و امر مُحصِل جدیدی است.

 

پس از ترور عبدالله عزام ؛ از ویرانه های جهادگرائی سنتی در افغانستان ، کابوس طالبان بر افغانستان سایه افکند. 

 

در صحنه عمل نیز، آنچه غرب در قبال مفاهیم بنیادین موجود نزد مسلمین انجام داد، چیزی غیر از این نبود. چرا که مفاهیم اصیل اسلامی را گرفته، نزد خود از معنا تهی کرده، سپس با معانی جدیدی به نخبگان اسلامی بازگردانده است.

 

چنین «مواجه معرفتی با جریانات جهادی و اسلامی» ، در عمل و با نفوذ در سطح نخبگان مسلمان، کامل شده و به این ترتیب، استحاله مفاهیم و در نتیجه عملکردهای جامعه اسلامی، به دست خود مسلمین رخ می‌دهد.

 

نقل قول

برای بررسی مختصر و کلی چنین رویکردی، می‌توان به سرنوشت القاعده نگاهی داشت.

 

میلیارد سعودی اسامه بن لادن با تأسیس القاعده ؛ راهی متفاوت از مرشد خود عبدالله عزام را پیمود.

 

 

ادامه دارد ...

 

 

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

ویرایش شده در خرداد 1 توسط mehran55
اصلاح اشتباهات تایپی

[mehran55 20,593]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

 

 

فصل نخست

بخش ششم: قلمروئی برای جهادگرائی

 

بدون شک، بذرهای اولیه این سازمان [سازمان القاعده] ، در مباحثات مهمی شکل گرفت که در اواخر دهه هفتاد میلادی ؛ میان عبدالله عزام متفکر و مجاهد بزرگ فلسطینی ، با اسامه بن لادن جوان ثروتمند سعودی، در جریان بود. 

 

مباحثاتی که خیلی زود، و کمی پس از آغاز جنگ شوروی و افغانستان، از حوزه نظر فراتر رفته و جامه عمل به خود پوشید.

 

به این ترتیب، با عزیمت نهایی بن‌لادن به پاکستان در 1982 و تاسیس دفتر کوچکی به نام «بیت‌الانصار» ؛ مقدمه شکل‌گیری یکی از بزرگ‌ترین سازمان‌های جهادی خاورمیانه، فراهم شد.

 

نقل قول

نکته مهمی که باید به آن توجه شود این است که بن‌لادن هیچ‌گاه یک متفکر و یا حتی استراتژیست نبود، بلکه او صرفا تاجری بزرگ بود که از قضا، نسبت به اطرافیان خود درک بهتری از فضای رسانه‌ای جهان داشت.

[از این بُعد شخصیتی ، بن لادن و دونالد ترامپ بسیار شبیه هم بودند]

 

 

طی سال‌های جنگ افغانستان، او همواره تحت تاثیر گفتمان و همچنین کاریزمای شخصیتی استاد خود [عبدالله عزام] بود و این مسئله، از چشم سرویس‌های اطلاعاتی غربی (که در آن دوران به دلیل اشتراک در اهداف از جمله حامیان مجاهدین بودند) ؛ پنهان نبود.

 

عزام، که خود در دوران کسب مدرک دکترا در مصر، با افکار سید قطب و سازمان اخوان آشنا و به شدت تحت تاثیر آن قرار گرفته بود، همواره اولویت عملی خود را بر «آزادیِ اراضیِ اشغالیِ مسلمین از دست کفار» عنوان می‌کرد.

 

وی در کتاب «دفاع از سرزمین‌های مسلمانان، آشکارترین فریضه واجب» به صراحت بیان می‌کند جهاد علیه نیروهای اشغالگر اجنبی، امری واجب بر تمامی مسلمانان است و اعتبار آن را همچون سایر ارکان اسلامی از جمله نماز، روزه و زکات می‌داند.

 

کتاب «دفاع از سرزمین های مسلمانان» به نوعی مانیفست جهادی عبدالله عزام بود.

 

اما بن‌لادن، به تدریج و در سال‌های پایانی جنگ افغانستان، از آراء و شخصیت عزام فاصله گرفت، به طوریکه جایگاه مشاور و مربی فکری او، از مجاهد افغانی (عزام) به طبیب مصری (ایمن الظواهری) منتقل شد.

 

الظواهری، علی‌رغم آنکه همواره متفکری رادیکال بوده و عزام و جریانات سنتی اخوانی منتسب به وی را، به عنوان عواملی موثر در کاهش سرعت حرکت جهاد اسلامی تلقی می‌کرد، اما از قضا هیچ‌گاه مانند عزام، اولویتی برای آزادی اراضی اشغالی از دست کفار قائل نبود.

 

در عوض بر رویکردهایی همچون ضربه وارد کردن به منافع و مصالح آمریکا در هر نقطه از دنیا و به طور کلی، «تئوری جهانی کردن جهاد» تاکید داشت.

 

مجاهدی که علی‌رغم نفرت نظری و عملی‌اش از آمریکا، هیچ‌گاه پاسخی برای 2 سفر مبهم خود به این کشور در دوران جنگ افغانستان مطرح نکرد.

 

 

6-13 : ترور عبدالله عزام و باز تعریف یک مفهوم اسلامی (بخش دوم و پایانی)

سلسله درس های اعتقادی عبدالله عزام در پاکستان و افغانستان ؛ نسلی از جهادگرایان را پدید آورد که بعدها نامشان در جهان بسیار طنین انداز شد.

 

نقل قول

حمل سلاح، پیش از «تربیتِ طولانی‌مدتِ گروه‌هایِ مومن» ، کار خطرناکی است. چرا که حاملین سلاح (بدون تربیت صحیح دینی) به گروه‌هایی تبدیل خواهند شد که تهدیدکننده امنیت مردم هستند. 

(عبدالله عزام - کتاب اسلام و آینده بشریت)

 

سرانجام و در پی شکست قطعی شوروی و خروج نیروهای آن از افغانستان، تمامی جریانات جهادی، که فلسفه شکل‌گیری بیشتر این گروه‌ها جنگ با شوروی بود، برای نخستین بار با پرسشی بنیادین مواجه شدند:

 

نقل قول

بعد از آزادی افغانستان، چه باید کرد؟!

 

 

شکاف‌های پنهان داخل القاعده که «عبدالله عزام» و «ایمن الظواهری» ، اصلی‌ترین اضلاع آن را نمایندگی می‌کردند به سرعت پر رنگ شد.

 

مجاهد فلسطینی، بر اساس مبانی عقیدتی خود، خواهان حرکت جهاد به سمت قدس و آزادی نهایی فلسطین بود.

حال آنکه طبیب مصری، بر تهاجم به پایگاه‌های آمریکا، (و کمی بعد، شهروندان غیرنظامی غربی در سرتاسر جهان) تاکید می‌کرد.

 

سرانجام، عبدالله عزام در حالی که در تلاش برای آماده‌سازی حرکت جهادی «مجاهدین عرب و افغان هوادار خود» به سوی فلسطین بود، در 24 نوامبر 1989، اندکی پس از پایان جنگ افغانستان و در پیشاور از طریق انفجار خودری سواری‌اش، ترور شد. 

 

تا امروز، هیچ سند قطعی از عاملان و آمران ترور وی، به صورت رسمی منتشر نشده است، اما در تحقیقاتی غیر رسمی که در سطح رسانه‌ها انتشار یافته، جالب است که نام «سرویس‌های اطلاعاتی تمامی قدرت‌های درگیر در منطقه» ، یعنی آمریکا، شوروی، افغانستان ، اسرائیل و حتی عربستان و پاکستان دیده می‌شود!

 

علاوه بر آنکه تا به امروز ؛ «بسیاری از تحلیلگران» ایمن الظواهری و بن‌لادن را مسئولین مستقیم ترور وی می‌دانند.

 

 

به هر روی، با حذف عزام از مسیر حرکت جهادی، جا برای تحرک نامحدود الظواهری و افکار وی باز شد و جهاد اسلامی افغانستان، با طی مسیری طولانی، به آنچه تبدیل شد که امروزه با نام‌های «القاعده» و (شکل تکامل‌یافته‌تر آن) «دولت اسلامی در عراق و شام» می‌شناسیم.

 

 

عبدالله انس [داماد الجزایری عزام] ، در پاسخ به سوال خبرنگاری که «از سرنوشت جهاد در صورت ادامه حیات عزام پرسیده بود» گفته است:

نقل قول

اگر او زنده بود، اصلی‌ترین رسالتش یعنی آزادی زادگاهش (سرزمین فلسطین) را پیگیری می‌کرد.

 

نقل قول

او مردم را به جهاد در افغانستان دعوت کرد چرا که شوروی آن سرزمین را به اشغال خود درآورده بود. اما آنچه امروزه تحت عنوان جهاد در منطقه دیده می‌شود، از کشتار شهروندان عادی گرفته تا گروگان‌گیری، بمب‌گذاری و...، آن جهادی نیست که عزام مردم را به آن دعوت می‌کرد.

 

کتاب تولد عرب افغان ها - نوشته عبدالله انس (داماد الجزایری عبدالله عزام)

 

 

 

ادامه دارد ...

 

 

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

ویرایش شده در خرداد 1 توسط mehran55
اصلاح اشتباهات تایپی