تبارشناسی جریان تکفیر و جهادگرائی تکفیری

[mehran55 20,808]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

 

 

فصل نخست

بخش پنجم: مصر و اخوان المسلمین

 

 

5-2 : ناصریسم در مصر

 

مصر در سال 1952 به وسیله انقلاب «افسران آزاد» استقلال خود را از استعمار انگلستان به دست آورد. از آن زمان ایدئولوژی ناسیونالیسم عربی ، خلاء «فقدان ایدئولوژی در سازمان انقلابی افسراد آزاد» را پر کرد.

 

ناسیونالیسم عربی در مصر ظاهر شد ؛ زیرا رهبر جنبش ، عبدالناصر به ایجاد افسران آزاد کمک کرده بود و انقلاب علیه دولت بریتانیا را رهبری می کرد. از آن زمان او به تدریج گام هائی برای رهبری عرب ها و مصری ها برداشت.

 

نقل قول

چون اولین رهبر عربی بود که برای آزادی کشورهای عربی قدم بر می داشت ، هر ایدئولوژی که او اظهار می کرد فوراً توسط همه عرب هائی که خواهان آزادی از استعمار بودند دنبال می شد.

 

افسران آزاد یک برنامه شش گانه برای هدایت دولت شکل داده بودند:

1- نابودی استعمار انگلستان و حذف همکاران مصری آنها

2- از بین بردن فئودالیسم

3- پایان دادن به کنترل سیاسی کشور به وسیله پایتخت های خارجی [خصوصا لندن]

4- ایجاد عدالت اجتماعی

5- شکل دادن یک ارتش ملی قوی

6- ایجاد یک زندگی سالم و دموکراتیک برای شهروندان مصری

 

نقل قول

افسران آزاد هیچ دیدگاه از پیش تعیین شده ای برای سازمان های سیاسی با جهت گیری های ایدئولوژیک نداشتند.

 

وقتیکه آنها قدرت را به دست گرفتند ، شورای فرماندهی انقلاب (RCC) ^(*) را به رهبری ناصر ایجاد کردند که به عنوان بدنه اجرائی دولت خدمت می کرد. آنها به موقعیت های پیش آمده پاسخ می دادند و در این مسیر به تدریج ایدئولوژی خود و سازمان های سیاسی خود را شکل دادند.

 

 

به هر حال ناصر یک دولت سکولار (اگر چه تا حدودی اقتدار گرا)  تأسیس کرده بود که اغلب مردم مصر را در بر می گرفت. اما علی رغم این سکولاریسم دولت ، فرهنگ مصر که در برگیرنده اسلام بود را رها نکرد.

و اتفاقا این فرهنگ اسلامگرای مصر بود که چالش بزرگی برای ناصر و ناسیونالیست هایش بوجود آورد و نه دولت سکولار او.

 

علی رغم اهداف سوسیالیستی خود ؛ نه ناصر توانست اخوان المسلمین را تحمل کند و فرایند مشارکت آنها در قدرت را تسهیل کند و نه اخوان المسلمین و اسلام گراها بعد از شکست 1967 مصر از اسرائیل و متمایل شدن ناصر به توافق با انگلیسی ها توانستند ناصر را تحمل کنند.

 

نقل قول

در هر صورت این تقابل منجر به بدترین خشونت ها علیه اخوان المسلمین گردید.

 

طوریکه منجر به اضمحلال ساختار اولیه اخوان المسلمین شده ؛ شکاف عمیق و سرانجام جدائی جوانان اسلام گرای اخوان (با زایش ایده های جدید تکفیری در میانشان) از رهبران کهن سال آن را خلق نمود.

 

نقل قول

این شکاف عمیق ، هویت ملی مصر را نشانه رفته بود و بزرگترین تهدید برای هویت ملی تحت گفتمان ناسیونالیسم در مصر بود.

 

--------------------------------

(*) Revolutionary Command Council

 

ادامه دارد ...

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

[mehran55 20,808]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

 

 

فصل نخست

بخش پنجم: مصر و اخوان المسلمین

 

نقل قول

نسل بعدی جهادگرایان و نظریه پردازان آنان، در اواسط قرن بیستم، از مصر سر برافراشت.

 

تا دهه ۶۰ میلادی اکثر کشورهای عربی به استقلال رسیده و مرحله بعد از استعمار خود را تجربه می کردند.

 

همانطور که در پست پیشین اشاره کردیم ؛ مصر دهه شصت، مصر جمال عبدالناصر، رهبر ملی گرای این کشور بود.

محبوبیت ناصر و افکار ناصری در آن برهه تا فراسوی مرزهای مصر و در اقصا نقاط جهان عرب می رسید. او به عنوان یکی از مهم ترین افسران « تشکل مخفی افسران آزاده» ، نقش عمده ای در کودتای ۱۹۵۶ مصر داشت.

 

این کودتا با براندازی پادشاهی و اعلام نظام جمهوری آخرین امتیازات تحت الحمایگی بریتانیا را در مصر لغو کرد. مهمترین آن ها ملی کردن کانال سوئز مصر توسط ناصر بود. او در پافشاری برای ملی کردن کانال سوئز ، تا پای جنگ هم زمان با سه کشور بریتانیا، فرانسه و اسرائیل نیز پیش رفت و سرانجام با ملی شدن کانال سوئز، پیروز شد.

 

ناصر اما ، صبر و طاقت بسیار محدودی در تحمل اسلام گرایان یا همان جنبش اخوان المسلمین مصر از خود نشان داد.

 

 

5-3 : نسل نخست اخوان المسلمین

حسن البناء - بنیانگذار اخوان المسلمین مصر

 

گروه اخوان المسلمین در سال ۱۹۲۸ توسط حسن البنا تاسیس شد.

البنا در رویکرد سیاسی-دینی خود معتقد به «اسلام شُمولی» یا «اسلام به مثابه روش زندگی» بود. از این رو، اسلام او تنها شامل مسائل عبادی و معنوی نمی شد. بلکه اسلامی بود که :

نقل قول

«هم مجموعه احکام است و هم شیوه تطبیق احکام، هم قانون است و هم دستگاه قضایی که هیچ کدام از دیگری جداشدنی نیست...  اسلام عبادت است و رهبری، معنویت است و عمل، نماز است و جهاد، قرآن است و شمشیر.»

 

با وجود این، ایدئولوژی و رویکرد اخوان المسلمین بیشتر در سایه اسلام سیاسی بررسی می شود تا جهادگرایی. 

بستر این ایدئولوژی برگرفته از سلفیت نبوده و آنان به فعالیت های سیاسی، مشارکت در حرکت های سیاسی از جمله شرکت در انتخابات، تبلیغ و غیره معتقدند.

 

نقل قول

از جهتی جهادگرایی قرن بیستم به بعد، به نوعی کودتایی علیه اخوان المسلمین نیز به شمار می رود.

 

بسیاری از شخصیت های برجسته جهادگرا مانند ایمن الظواهری، ابومصعب سوری و عبدالله عزام زمانی عضو اخوان المسلمین بوده و با رادیکالتر شدن، به تدریج به سمت جهادگرایی رفته اند.

ذکر این نکته نیز ضروری است که جنبش های تکفیری، اسلام گرایانی چون اخوان المسلمین را [که به فرآیندهای سیاسی معتقدند] ، نیز تکفیر کرده و مورد هدف قرار می دهند.

 

 

حتی ایمن الظواهری و ابومصعب السوری در ارتداد اخوان المسلمین ، کتاب نیز تالیف کرده اند.

 

 

ادامه دارد ...

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

 

 

[mehran55 20,808]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

 

 

فصل نخست

بخش پنجم: مصر و اخوان المسلمین

 

روابط جمال عبدالناصر با اخوان المسلمین در دهه ۶۰ میلادی روابط تیره و تاری بود.

در آن برهه ؛ رژیم ناصر ، اخوان را شدیدا سرکوب کرده بود و اخوان هم با عملیات زیرزمینی ، امنیت رژیم ناصر را به چالش کشیده بودند.

 

«گیلس کپل» خلاصه مفیدی از رویکرد کلی رژیم ناصر در تعامل با اسلام و موسسه های مرتبط با آن ارائه می دهد.

نقل قول

او معتقد است که در آن برهه؛ اسلام سیاسی به طور عمده از سوی نظام حاکم، «پدیده و رویکردی ارتجاعی» محسوب میشد. از این رو اسلامی که از سوی دولت حمایت میشد؛ اسلامی بود که در محدوده دین، رابطه انسان با خدا و به دور از دخالت در امور عمومی جامعه نگاه داشته شده بود.

 

سید قطب در دادگاه نظامی مصر

 

از دل این رویارویی اما یکی از رهبران رادیکال شده اخوان، به نام سید قطب ؛ با ارائه چهارچوب نظری جدیدتری، جهاد قرن بیستم را وارد مرحله تازه ای کرده و خود را نیز در میان جهادگرایان جاودانه کرد.

 

سید قطب نیمه دوم دهه 50 میلادی و بیشتر دهه ۶۰ را در زندان سپری کرد. او سرانجام در سال ۱۹۶۶ به اتهام ارتکاب جرم های مختلف که یکی از آن ها سعی در ترور جمال عبدالناصر بود ؛ اعدام شد.

 

 

5-4 : سید قطب و نسل جدید رهبران اخوان المسلمین

 

سید ابراهیم حسین شاذلی قطب [مشهور به سیدقطب] تا پیش از اعدام کتابهای متعددی در زندان نوشت.

نقل قول

مهمترین کتابی که شدیدترین تاثیر بر جهادگرایی پس از قطب میگذارد، آخرین کتاب او یعنی نقشه راه )معالم فی الطریق( بود.

 

او که پیشینه ادبی هم داشت، افکار سلفی ابن تیمیه را با قرائتی روشنفکرانه در «نقشه راه» به تصویر کشید.

 

قطب کتاب را با تصویری نوستالژیک از خلوص و پاکی سه نسل نخستین اسلام [مشهور به دوران سَلَف] شروع  می کند. طهارت پیشوایان و زمانی که در آن زندگی می کرده اند و کلام خدا را آن طور که باید می فهمیدند و اجرا میکردند. اما، با گذر زمان، تمام آنها جای خود را به فساد و تباهی می دهند.

 

به باور قطب [همچون ابن تیمیه] ، نگون بختی مسلمانان از وقتی آغاز می شود که تمدن اسلامی ، دیگر فرهنگ هایی مانند فرهنگ رومیان، یونانی ها و ایرانی ها را در خود پذیرفت و حل کرد.

از آن جا به بعد، و به خصوص با ورود به عهد مدرن ؛ به باور قطب، قوانین الهی به تدریج کنار زده شد و جوامع اسلامی قوانین ساخته و پرداخته بشر را برای گذران امور خود اقتباس کردند.

نقل قول

این همان نقطه ای است که قطب از آن به بازگشت مسلمانان به زمان «جاهلیت» یاد میکند.

 

نواب صفوی در شهریور 1332 به دعوت سیدقطب در «کنگره اسلامی قدس» در بیت‌المقدس شرکت کرد.

پس از آن نواب صفوی به دعوت اخوان المسلمین مصر (که هنوز غیرقانونی نشده بود) به قاهره سفر کرد .

 

بنابراین، قطب نیز (مانند ابن تیمیه و ابن عبدالوهاب) به مسلمان بودنِ مسلمانان ، معتقد نیست.

او در این رابطه می گوید:

نقل قول

«آنان که به دعوت اسلامی می پردازند باید بدانند که می بایست مردم را به سوی بدیهیات و اساس و بنیان اسلام دعوت کرد، ولو اینکه این مردم خود را مسلمان بخوانند یا در شناسنامه آن ها نوشته شده باشد که مسلمانند.»

 

او همچنان تنها نطق شهادتین را برای مسلمان شدن کافی نمی دانست و معتقد بود که «مردم باید بدانند که اسلام به معنی فهم عمیق شهادتین است.» 

 

گرچه قطب خود نیز به عنوان روشنفکر شناخته می شد، اما معتقد نبود که روشنفکری و پژوهش دینی، به راه و رسم فقهای زمانش، راه حل برون رفت مردم از شرایط «جاهلیت» است. بلکه، روشنفکران و فقها از منظر او جزئی از مشکل و بخشی از ماشینی هستند که اسلام را به انحراف و حاشیه سوق داده است.

 

راه حل قطب، با تاثیر از نظریه «حاکمیت» «مولانا مودودی» ^(*) ، راه حلی هرمی و از بالا به پایین است که طی آن کل سیستم مرتدی که قوانین ساخته و پرداخته بشر را اعمال میکند باید برچیده شده تا سیستمی که شریعت و اراده خداوند را اعمال میکند به جای آن بر سر کار آید.

 

نقل قول

سید قطب زنده نماند تا محصول افکارش را به چشم ببیند. اما افکار او خیلی زود، و در کمتر از یک دهه [دوران جهادگرائی در افغانستان علیه شوروی]، بارور شده و ثمره خود را نشان داد.

 

 

--------------------------------

 

 

(*) : سید ابوالاعلی مودودی [معدودی] نظریه پرداز بنیادگرائی اسلامی در پاکستان و موسس حزب جماعت اسلامی پاکستان است. سید قطب در تبیین اندیشه های خود ، بیشترین تأثیر را از مولانا معدودی گرفت. گلبدین حکمتیار [جنگ سالار افغان] هم به غیر از پیروی از اندیشه های مودودی ، حتی تشکیلات سازمانی و روش‌های کاری خود را کاملاً از جماعت اسلامی پاکستان الگو گرفته‌ است.

 

ادامه دارد ...

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

[mehran55 20,808]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

 

 

فصل نخست

بخش پنجم: مصر و اخوان المسلمین

 

مصر دهه ۷۰ میلادی، تنها مصر پیروز شده بر اسرائیل در نبرد سال ۱۹۷۳ و عامل بازپس گیری سینا و در نتیجه صلح با اسرائیل در سال ۱۹۷۷ ، نبود.

بلکه مصرِ تحت رهبری انور السادات، در آن دهه ، با ده ها گروه جهادگرا نیز دست و پنجه نرم می کرد.

 

نقل قول

میراث سید قطب برای این گروه ها توجیه کفر جامعه و خصلت های «جاهلییت» بود و حکم ارتداد رهبران سیاسی و هرکه با آن ها همکاری میکرد نیز مرتد بود.

 

از این رو گروه های جهادگرای مصر نیز تکفیر را طبق اولویت بندی ها در اهداف نظامی خود در نظر می گرفتند.

 

مهم ترین این گروه ها «سازمان جهاد اسلامی مصر» بود که بیشتر هدفش تمرکز بر «دولت مرتد» بود. اما، به عنوان مثال، گروه «جماعة المسلمين» که به اسم «تکفیر و هجره» شناخته شدند ، کل جامعه مصر را تکفیر کرده و به اعمالی مثل ربودن، شکنجه کردن و به قتل رساندن برخی از علما و رجال دین نیز معروف شدند.

 

خالد اسلامبولی به همراه دو تن دیگر از اعضای سازمان جهاد اسلامی سرانجام انور السادات را در سال ۱۹۸۱ و در حالی که بر رژه نظامی نظارت می کرد ترور کردند.

 

 

5-5 : سازمان جهاد اسلامی مصر

لحظه ترور و کشته شدن «انور سادات» توسط «خالد اسلامبولی» (از اعضای سازمان جهاد اسلامی مصر)

 

محمد عبدالسلام فرج، از رهبران سازمان جهاد اسلامی و طراحان ترور سادات، همان سال ترور سادات دستگیر و اعدام می شود.

 

نقل قول

با دستگیری او جزوه ای به نام «فریضه به فراموشی سپرده شده» به دست پلیس مصر می افتد که در آن دلایلی مبنی بر توجیه قتل سادات ذکر شده بود.

 

این جزوه که «برای مصرف داخلی اعضای سازمان جهاد اسلامی» تهیه شده بود، «ایده های سید قطب» را با زبان دیگری تکرار میکرد.

 

فرج اما در «کفرآمیز بودن» قوانین اعمال شده توسط دولت مصر ، به فتوایی از ابن تیمیه استناد میکند که در آن «حاکمی که طبق شریعت اسلامی حکم نراند» حاکمی مشروع نیست.

همچنین، «سادات» از سوی عبدالسلام فرج ، به حکام مغول در زمان ابن تیمیه تشبیه شده بود که علیرغم زعم به اسلام، حکم جهاد علیه آنان واجب می شود.

 

او «جهاد» علیه حکامِ کافرِ زمانِ خود را «فریضه ای به فراموشی سپرده شده» دانست که گویی سازمان جهاد اسلامی با ترور سادات به این فریضه جامعه عمل پوشانده است.

 

 

ایده «تکفیر جامعه ی مسلمان» و جاهلی خواندن آن نمی تواند «در زمره ویژگی های جدیدی باشد» که سید قطب به ایدئولوژی جهادگرایی افزود. این ایده در تفکر پیش از او توسط محمد عبدالوهاب و قبل تر ابن تیمیه نیز طرح شده بود.

او در این زمینه می تواند اعاده کننده این مفهوم به زبان دیگری باشد.

 

اما قطب و فرج هدف گیری حکام محلی و مبارزه با آنان در عهد مدرن را به این ایدئولوژی افزودند.

نقل قول

این مفهوم بعدها در قاموس جهادگرایی به مبارزه با «دشمن نزدیک» معروف شد.

 

مبارزه با دشمن نزدیک معمولا در مقابل مبارزه با «دشمن دور» قرار می گیرد که دومی در دهه ۹۰ میلادی و در افغانستان توسط القاعده برجسته شد. دشمن نزدیک، به حکام اسلامی اطلاق می شود و دشمن دور به آمریکا و جهان غرب.

 

از طرفی از آنجایی که سید قطب و فرج با براندازی حکام ، خواهان به وجود آوردن حکومت مد نظر خودشان هم بودند، مفهوم عملی «احیای خلافت» یا مبارزه برای احیای چنین نظامی را به این ایدئولوژی افزودند.

 

خالد اسلامبولی در دادگاه ترور سادات (مابین اولین آشنائی خالد اسلامبولی و عبدالسلام فرج تا ترور سادات فقط چند ماه زمان سپری شد)

 

بسیاری از «سلفی های جدا شده از اخوان المسلمین» در اثر دستگیریها و سرکوب دو دولت ناصر و سادات ؛ به خارج از مصر گریختند.

 

بسیاری از آنها به طور طبیعی به عربستان پناه بردند. جایی که اغلب توانستند در پست های کلیدی سیاسی و آموزشی به کار گماشته شوند.

از جمله آن ها محمد قطب، برادر سید قطب بود که در عربستان و در تکمیل باورهای برادرش کتاب «جاهلیت قرن بیستم» را نوشت.

 

اما درهم آمیخته شدن «جریان سیدقطبیِ سلفیت» و «وهابیت» خیلی زود ، به شکلی منفی علیه حکام عربستان منعکس شده و آنها را با عنوان «حکام غیرمسلمان» نشانه گرفت.

 

این امر باعث شد تا حکام عربستان ، جامِ خشمِ خود را علیه مهمانان شان بر زمین ریخته، آن ها را از کشور رانده و «اخوان المسلمین مصر» را در «لیست سیاه» خود قرار دهند.

 

 

 

ادامه دارد ...

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

ویرایش شده در اردیبهشت 1 توسط mehran55
اصلاح اشتباهات تایپی

[mehran55 20,808]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

 

 

فصل نخست

بخش پنجم: مصر و اخوان المسلمین

 

عربستان بخاطر میزبانی «مسجد الحرام در مکه مکرمه» و «مسجد النبی(ص) در مدینه منوره» همواره «ادعای رهبری جهان اسلام» را یدک کشیده است و بر همین اساس جنبش اخوان المسلمین را به عنوان یک سازمان سیاسی ریشه دار و فراملی ؛ که در مصر تاسیس شده است اما در کشورهای عربی شعبه ها و شاخه های متعددی دارد، رقیب خود دانسته و با آن با خصومت و دشمنی رفتار کرده و طی سالها به این رویکرد علیه آن شدت بخشیده است .

 

نقل قول

عربستان به همراه برخی از کشورهای عرب حوزه خلیج فارس ؛ پس از برکناری محمد مرسی رئیس جمهور مصر از قدرت در تاریخ دوازدهم تیر ۱۳۹۲ ، اخوان المسلمین را هدف قرار داده و در همین رابطه نام این جنبش را در فهرست گروه های تروریستی درج کرد.

 

در همین راستا عربستان در خرداد ۱۳۹۶ خواستار «قطع حمایت قطر از حماس و اخوان المسلمین» شد و عادل الجبیر وزیر خارجه وقت سعودی گفت که قطر باید به حمایت خود از جنبش فلسطینی حماس و گروه اخوان المسلمین پایان دهد. چرا که به گفته او «این حمایتها باعث تضعیف حکومت خودگردان فلسطینی و حکومت مصر می شود» .

اصرار عربستان و اکراه قطر موجب شد تا ریاض به همراه امارات ، بحرین و مصر ؛ شدیدترین تحریم ها را علیه دوحه اعمال و روابط خود با این کشور کوچک حوزه خلیج فارس ، را قطع کند.

 

 

 

5-6 (بخش پایانی) : عربستان و اخوان المسلمین

 

وزارت  کشور سعودی در آبان ۱۳۹۹ با انتشار بیانیه ای ورود اعضای اخوان المسلمین به خاک این کشور را ممنوع اعلام کرد.

 

البته ریاض از سال ۱۳۹۹ به طور بی سابقه ای به سیاست تهاجمی خود علیه اخوان المسلمین شدت بخشیده است و در همین رابطه عبدالعزیز بن عبدالله آل الشیخ [ نواده محمد ابن عبدالوهاب و مفتی ارشد عربستان ] ، در صفحه خود در توییتر با انتشار یک فایل صوتی اعلام کرد که :

نقل قول

 

"گروه اخوان المسلمین یک فرقه گمراه است و هیچ ارتباطی با اسلام ندارد".

 

 

«طلعت فهمی» سخنگوی اخوان المسلمین به این اقدام مفتی سعودی واکنش نشان داد و تصریح کرد:

نقل قول

«این جنبش که در سال ۱۹۲۸ در مصر تاسیس شد، کاملاً از خشونت، تررویسم و تفرقه افکنی در امت به دور است و از زمان تاسیس، گروهی دعوت کننده به اصلاح بوده که همواره با حکمت وموعظه حسنه و به دور از افراط یا تفریط مسلمانان را به سمت خداوند دعوت کرده است» .

 

هر چند برخی تحلیلگران ، گروه اخوان المسلمین را به داشتن  ایده های افراط گرایانه و خودمحوری در اندیشه های سیاسی متهم می کنند ؛ اما در عین حال این گروه دارای اندیشه و ایده است و بر همین اساس ریاض گروه مزبور را از نظر فکری رقیب خود می داند و از حضور و نفوذ اخوان‌المسلمین [در عربستان به طور خاص و در کشورهای عربی به طور عام] هراس دارد و به همین دلیل در جهت حذف و تضعیف آن گام برمی دارد.

 

در واقع آل سعود هر جریان سیاسی یا مذهبی که موقعیت مذهبی و سیاسی آن را در جهان عرب به چالش بکشد، تهدیدی برای خود می‌داند.

 

آل سعود همواره در طول تاریخ شکل گیری اخوان المسلمین از اقدامات منفی علیه اخوانی ها در سراسر کشورهای عربی از جمله مصر ، سودان ، الجزایر ، مغرب و لیبی حمایت مالی و سیاسی و چه بسا نظامی به عمل آورده است.

 

 

در آبان ماه 1399 هم ، ریاست کل پژوهش‌های علمی و فتوا در عربستان در صفحه توییتر خود، فایلی صوتی را از عبدالعزیز بن عبدالله آل الشیخ، مفتی عربستان و رئیس این مرکز منتشر کرد.

 

ریاست کل پژوهش‌های علمی و فتوا در عربستان درخصوص این فایل صوتی که آن را یک "فتوا" به حساب آورد، اینگونه نوشت: گروه اخوان المسلمین هیچ ارتباطی با اسلام ندارد و یک گروه گمراه شده است. [یعنی در واقع و عملا ، گروه اخوان المسلمین را تکفیر کرد]

 

نقل قول

 

این فایل صوتی چند ساعت بعد از آن منتشر شد که «اسرائیل» اقدام هیئت کبار علمای عربستان در تروریستی خواندن گروه اخوان المسلمین را تایید کرد.

 

 

مفتی عربستان در این فایل صوتی به سوالی مبنی بر این امر پاسخ می‌دهد که چه کسی جوانان عربستانی را به پیوستن به اخوان المسلمین و جبهه النصره در سوریه و القاعده و دیگر گروه‌ها فرامی‌خواند ؟

 

نقل قول

وی در پاسخ می‌گوید: این گروه‌ها، گمراه شده و گمراه کننده هستند، هیچ ارتباطی با اسلام ندارند، ریختن خون‌ها را مباح به حساب آورده‌ و هتک حرمت کرده‌اند، اموال را غارت کرده و در زمین فساد کرده‌اند، هرکس که خواهان پیوستن به آنها باشد، اشتباه کرده و از مسیر درست گمراه شده است.

 

با وجود اینکه مفتی عربستان در این فایل در مورد چندین گروه صحبت می‌کند اما «ریاست کل پژوهش‌های علمی و فتوا» در توییت خود فقط نام گروه اخوان المسلمین را می‌برد.

 

 

پیشتر «هیئت کِبار علمای عربستان سعودی» در بیانیه‌ای ضمن تکفیر اخوان المسلمین ، گروه اخوان المسلمین را یک گروه تروریستی منحرف خواند که نماینده راه و روش دین اسلام نیست و هدفش رسیدن به قدرت است.

 

این هیئت در بیانیه‌ای اعلام کرده بود:

نقل قول

« گروه اخوان المسلمین یک گروه تروریستی است که نماینده «راه روشن دین اسلام» نیست بلکه اهداف حزبی خود را دنبال می‌کند که با هدایت‌های دین حنیف ما مغایرت دارد ...

... این گروه تظاهر به دین کرده و تفرقه، فتنه انگیزی، خشونت و تروریسم را که با دین در تضاد است، دنبال می‌کند. »

 

هیئت مذکور افزود: این گروه از زمان تاسیس هیچ گونه توجهی به عقیده اسلامی و قرآن و سنت نداشته ؛ بلکه هدف نهایی‌اش رسیدن به قدرت بوده است.

 

 

ادامه دارد ...

 

 

خوب ... با این پست ؛ مبحث مصر و اخوان المسلمین هم به پایان رسید.

نقل قول

اگر دوستان سوالی یا بحثی نداشتند ، ان شاء الله از پست آینده به جهادگرایان تکفیری در افغانستان دهه 80 میلادی خواهیم پرداخت.

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

 

ویرایش شده در اردیبهشت 1 توسط mehran55
اصلاح اشتباهات تایپی

[MF44 5,684]

6 hours قبل , mehran55 گفت:

مفتی عربستان در این فایل صوتی به سوالی مبنی بر این امر پاسخ می‌دهد که چه کسی جوانان عربستانی را به پیوستن به اخوان المسلمین و جبهه النصره در سوریه و القاعده و دیگر گروه‌ها فرامی‌خواند ؟

حالا که مقاومت در سوریه جانفشانی و ایستادگی کرد مفتی عربستان میگوید : کی بود کی بود من نبودم ! 

[mehran55 20,808]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

 

 

فصل نخست

بخش ششم: قلمروئی برای جهادگرائی

 

افغانستان دهه هشتاد میلادی را می توان نقطه عطفی برای زایش و استحکام جنبش جهادگرایی به شکل امروزی دانست.

 

نقل قول

در سال ۱۹۷۹ میلادی و با روی کار آمدن دولت کمونیستی در افغانستان، اتحاد جماهیر شوروی این کشور را اشغال میکند.

 

رقیب شوروی در زمان جنگ سرد، یعنی ایالات متحد آمریکا، تصمیم می گیرد با حمایت از مقاومت مجاهدین افغان ، مانع از پیش روی کمونیست ها در این کشور شود.

 

لذا طی یک همکاری بین ایالات متحده آمریکا، عربستان سعودی [و برخی دیگر از کشورهای حوزه خلیج فارس] و نیز پاکستان، یک شبکه بسیج و سازماندهی مجاهدین به سوی افغانستان شکل گرفت.

 

نقل قول

اکثر مجاهدینی که از خارج افغانستان به این کشور گسیل داده شدند؛ ملیت عربی داشتند. از این رو، این پدیده به «عرب های افغان» نیز مشهور شد.

 

 

6-1 : «عرب افغان» ها و مبارزه با «دشمن دور»

اسامه بن لادن جوان در کنار جهادگرایان افغانستان ، تبدیل به چهره ای شناخته شده گردید

 

ارسال سازمان یافته عرب های افغان در سال ۱۹۸۴ و بیشتر توسط «دفتر خدمات مجاهدین» که در شهر پیشاور پاکستان و هم مرز افغانستان مستقر بود، شکل گرفت.

نقل قول

دفتر خدمات توسط عبدالله عزام و اسامه بن لادن جهت تسهیل امر انتقال کسانی که می خواستند از خارج به جهاد در افغانستان بپیوندند، تاسیس شده بود.

 

عبدالله عزام، فلسطینی تباری بود که در اردن به شغل معلمی و سپس استاد شریعت در یکی از دانشگاه های آن کشور مشغول بود.

او علی رغم فارغ التحصیل شدن از الازهر مصر تحت تاثیر سلفیت بود و با ملی گرایی [که منشا اعتقادی سازمانهای آزادیبخش فلسطینی است] میانه خوبی نداشت.

نقل قول

او بعدها دلیل جدایی خود از سازمان آزادی بخش فلسطین را این گونه عنوان کرد که :

وقتی از یکی از مسئولین خود پرسیده بود سازمان آزادیبخش تابع چه دینی است؟ در پاسخ شنیده بود «این جنبش دین ندارد».

 

عزام در برهه ای از زمان ، اردن را رها کرده و به عربستان رفت. او در دانشگاه های عربستان علوم فقهی تدریس میکرد.

نقل قول

در دانشگاه ملک عبدالعزیز بود که اسامه بن لادن تحت تاثیر افکار و خطابه های عبدالله عزام قرار گرفته و جهاد را بهترین راه برای معالجه بیماری های جهان اسلام یافت.

 

شیخ عبدالله عزام در افغانستان

 

در دهه هشتاد و در بحبوحه اشغال افغانستان، «عزام» ؛ طی پروژه ای که با مبالغ هنگفتی از سوی دولت عربستان سعودی پشتیبانی می شد ، مسئول جذب و ارسال جهادگرایان چند ملیتی به افغانستان شد.

او برای این امر حتی به آمریکا هم سفر کرده و با برگزاری توری در ایالت های مختلف آمریکا به گردآوری مال و مجاهد پرداخت.

 

نقل قول

عبدالله عزام ؛ نظریه پردازِ «مبارزه با «دشمن دور» یا جهاد علیه آمریکا و هم پیمانانش نیز به شمار می رود که بن لادن آن را در دهه ۹۰ میلادی به عنوان استراتژی گروه خود اتخاذ کرد.

 

تا سال ۱۹۸۴ عدد عرب های افغان از پانزده نفر متجاوز نمی شد. اما با پایان جنگ و عقب نشینی اتحاد جماهیر شوروی از افغانستان در سال ۱۹۸۹ عدد این افراد به صدها و شاید هزاران می رسید.

 

عبدالله عزام در کنار احمدشاه مسعود / عزام بجز گروه های شیعه با سایر گروه های جهادی افغان روابطی حسنه داشت

 

نقل قول

افغانستان دهه 80 میلادی ، از طرفی قلمرویی بود برای کسانی که فرصت نبرد را در کشورهای خود از دست داده و به دنبال فرصت دیگری برای پیکار می گشتند.

 

تا سال ۱۹۸۲ و پس از ترور سادات ، پروژه جهاد در مصر با شکست مواجه شده بود.

در همان سال پیروزی اسلام گرایان در انتخابات الجزایر نیز پس از کودتای نظامیان این کشور ؛ ، به همان سرنوشت دچار شده بود و درگیری های خونین سوریه هم با پیروزی حافظ الاسد در برابر اسلام گرایان به پایان رسیده بود.

 

نقل قول

 

در نتیجه افغانستان برای این گروه ها ، فرصتی برای آموزش و کسب تجربه های لازم ؛ برای بازگشت و نبرد با رژیم های محلی هم به شمار می رفت.

 

 

 

ادامه دارد ...

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

[mehran55 20,808]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

 

 

فصل نخست

بخش ششم: قلمروئی برای جهادگرائی

 

از سویی دیگر، برخی رژیم های خاورمیانه نیز ، «در افغانستان» ؛ فرصتی برای رهایی از شر زندانیان پرهزینه جهادگرا یافتند و آنان را به مقصد افغانستان، از زندان های خود آزاد کردند.

 

ایمن الظواهری نیز که «به اتهام دست داشتن در ترور سادات» در مصر زندانی بود ، پس از آزاد شدن به پاکستان عزیمت کرد.

 

او بعدها مرد شماره دو و پس از قتل بن لادن به مرد شماره یک القاعده تبدیل شد.

 

 

6-2 : سرزمین پیوندها و جدائی ها

 

اما تمامی کسانی که به جهاد در افغانستان پیوسته و به فتاوی کسانی مانند «ابن باز» (مفتی عربستان) ، «یوسف القرضاوی» (مفتی مصری و حامی اخوان المسلمین که در قطر زندگی می کند) و «عبدالله عزام» لبیک گفتند، جهادگرا نبودند و «پیش زمینه ای از این ایدئولوژی» یا «سابقه ای از عضویت در این دست گروهها» را نداشتند.

 

فتاوی صادر شده برای پیوستن به جهاد در افغانستان، این جهاد را «فرض عین» توصیف کرده بودند.

 

نقل قول

این نوع جهاد ، فریضه ای به شمار میرود که بر هر مسلمانی واجب بوده و نیاز به فرمان حاکم یا مرجع دینی در این زمینه نیست.

 

در بین دسته دوم ؛ حتی مجرمان و خلافکارانی یافت می شدند که جهاد در افغانستان را «فرصتی برای شستن گناهان» و «پاک و مُنزه کردن خود» یافتند.

 

«دسته دوم» به سرعت در «دسته اول» حل شده و «جملگیِ عربهای افغان» ، در ایدئولوژی جهادگرایی به تدریج با یکدیگر «هم سو» شدند.

 

گروه های مختلف جهادگرا در افغانستان ؛ هر کدام کمپ آموزشی ، منابع مالی و پروژه خاصی برای «مرحله بعد از افغانستان» داشتند.

از کمپ های گروه های الجزایری گرفته تا لیبی و بعدها کمپ «گروه شام» یا همان سوریه بزرگ که توسط «ابومصعب الزرقاوی» تاسیس شد.

 

عبدالقادر بن عبدالعزیز ، با نام مستعار «سید امام شریف» و بعدها «دکتر فضل» ، از قدیمی ترین چهره های بنیان گذار القاعده می باشد

 

اما موثرترین و سازمان یافته ترین این گروه ها ، سازمان جهاد اسلامی مصر به رهبری «ایمن الظواهری» و «سید امام» )معروف به دکتر فضل( بود.

دکتر فضل به همراه «شکری مصطفی» موسس گروه بدنام «تکفیر و هجرت» در مصر نیز بود.

 

نقل قول

او  (دکتر فضل)در افغانستان ، از خود جزوه ای با نام «العمدة فی اعداد العدة للجهاد فی سبیل الله» به جای گذاشت. 

 

در این جزوه که به شیوه تفکر «محمد عبدالسلام فرج» طرح هایی برای «خودسازی» و «آماده سازی برای جهاد» داده شده است، دکتر فضل یک «سیستم اداری-نظامی» نیز برای برپایی خلافت پیشنهاد می دهد که در آن نقش «اُمراء» و «رده های دست پایین مجاهدین» و وظایف آنان مشخص شده است.

 

نقل قول

این جزوه بعدها به یک راهنمای کلیدی برای کمپ های مجاهدین در افغانستان و سپس عراق و سوریه تبدیل شد.

 

 

سازمان جهاد اسلامی مصر ؛ برای حفظ بن لادن (که از قضا یک میلیونر عربستانی نیز بود) ، با عبدالله عزام وارد تنش های مختلفی شد و برای او پاپوش های متعددی درست کرد.

این پاپوش ها ، گاهی به شکل برپایی دادگاه شرعی برای افرادِ نزدیک به عزام با اتهاماتی ساختگی بود و یا گاهی با متهم ساختن عبدالله عزام به فساد مالی و سوء استفاده از مبالغ هنگفتی که در اختیار اوست.

 

نقل قول

عزام سرانجام در سال ۱۹۸۹ در پیشاور و با انفجار خودرو به قتل رسید. قاتل عزام هیچوقت شناسایی نشد، گرچه بسیاری الظواهری را مسئول قتل او میدانند.

 

آن چه که بعدها به القاعده معروف شد را ؛ سازمان جهاد اسلامی مصر همراه اسامه بن لادن تاسیس کردند.

 

عبدالرب رسول سیاف ( از تندروترین چهره های وهابی جهادی افغانستان) بر پیکر عبدالله عزام / ساعاتی پس از ترور

 

 

ادامه دارد ...

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

ویرایش شده در اردیبهشت 1 توسط mehran55
اصلاح اشتباهات تایپی

[zed 4,730]

با سلام خدمت همه دوستان گرامی

بسیار عالی . لطفا ادامه دهید . ممنونم

[bluemoon 577]

ممنون

انشالله ادامه دار باشه

[mehran55 20,808]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

بر 19 اردیبهشت 1401 در 12:31 , zed گفت:

با سلام خدمت همه دوستان گرامی

بسیار عالی . لطفا ادامه دهید . ممنونم

 

بر 19 اردیبهشت 1401 در 13:11 , bluemoon گفت:

ممنون

انشالله ادامه دار باشه

 

با تشکر از اظهار لطف و محبت هر دو شما عزیزان. به روی چشم 

 

 

 

فصل نخست

بخش ششم: قلمروئی برای جهادگرائی

 

پس از خروج شوروی، «افغانستان» به یک «قلمرو مستقل برای جهادگرایان» تبدیل شد.

 

یکی از نکاتی که تا این برهه قابل ملاحظه است، این است که «جهادگرایی» (تا قبل از دهه ۹۰ میلادی) به لحاظ تاریخی ، آتش حمله خود را عمدتا به سمت «مسلمانان» و سپس «حکام کشورهای اسلامی» یا همان «دشمن نزدیک» نشانه گرفته بود.

 

نقل قول

گرچه در میراث به جا مانده از ابن تیمیه می توان نکاتی یافت که «مسیحیان و یهودیان را کفار قلمداد کرده» و یا میان ایدئولوگ های مدرن اسلامی ، «اسرائیل» و «آمریکا» ، به طور طبیعی به عنوان دشمن شناخته شده باشند، اما تا قبل از دهه ۹۰ به سختی می توان دست نوشته یا تفکر جهادگرایی منسجمی یافت که :

 

اعلام «جهاد علیه غرب» را بر «جهاد علیه کفار داخلی و نزدیک» [که همان مسلمانان باشند] ؛ اولاتر بداند.

 

نقل قولی از عبدالعزیز ابن سعود [نخستین پادشاه عربستان]، برای فهم این رویکرد کمک کننده است.

او در گفت وگویی با مامور بریتانیایی جان فیلبی، مسیحیان را بر مسلمانان ترجیح داده و می گوید:

نقل قول

مسیحیان طبق باورهای خود رفتار می کنند، درحالی که مسلمانانی که معنی [وهابی] توحید را نمی دانند ، مشرک هستند.

 

دکتر فضل نیز در مقدمه جزوه خود می گوید:

نقل قول

«من باید اینجا به برخی مغلطه های مطرح شده در اوساط مسلمانان پاسخ بدهم. چرا که به باور من، آن ها برای مسلمانان «بسی خطرناکتر» از مغلطه هایی است که غیرمسلمانان از جمله مستشرقین کرده اند».

 

 

6-3 : جهادگرایان بی سرزمین و نبرد با دشمن دور

 

این معادله اما «پس از بازگشت بن لادن به عربستان» تغییر یافته و هدف قرار دادن آمریکا و جهان غرب، با عنوان «دشمن دور» ، به صدر اولویت های القاعده درآمد.

 

«اسامه بن لادن» ؛ از جمله کسانی بود که پس از عقب نشینی روس ها به کشور خویش بازگشت. او هنگام جهاد در افغانستان از محبوبیت بالایی در عربستان برخوردار بود، به خصوص میان اوساط و شخصیت های دینی آن کشور.

 

او که با بلندپروازی قابل توجهی به عربستان بازگشت، انتظار داشت که جایگاه ویژه ای در نیروهای مسلح آن کشور بر عهده بگیرد.

نقل قول

او حتی برای آزادسازی کویت که در سال ۱۹۹۰ به اشغال نیروهای صدام حسین درآمده بود، طرح و نقشه ارائه داد.

 

تمامی این بلندپروازی ها اما ؛ از سوی دولت عربستان رد شد و در عوض ؛ آن کشور طی توافقی با ایالات متحده آمریکا ، نیرویی معادل ۵۰۰ هزار جنگجوی آمریکایی را در خاک خود پذیرا شد.

 

سربازان آمریکائی و ائتلاف در عملیات طوفان صحرا (آزادسازی کویت- 1990 میلادی)

 

بن لادن علی رغم اینکه فرصت های کاری پردرآمدی پیش رو داشت (و شاید با خشم و حس اینکه مورد خیانت و سوء استفاده واقع شده) ، ابتدا به سودان رفته و سپس به افغانستان بازگشت.

نقل قول

او سرانجام تشکیلات «القاعده» را ، برای «یک جهاد بین المللی در افغانستان» در نظر گرفت.

 

نقل قول

داستان بن لادن ، تقریباً داستان بیشتر جهادگرایانی بود که به کشورهای خود بازگشته بودند.

 

اکثر آن ها علی رغم آن چیزی که انتظار می رفت مشغول زندگی روزمره و همسر و خانواده نشده و در جامعه حل نشدند. بلکه برخی در کشورهای خود به کارهای خشونت آمیز [با نام جهاد] دست زده و بمب گذاری های متعددی [از جمله در کشور عربستان] به دست این افراد انجام شد.

 

برخی از آنها ، به خصوص کسانی که از ملیت های غیر کشورهای حوزه خلیج فارس بودند، حتی اجازه بازگشت مجدد به کشورهایشان را نیافته و به اروپا پناه بردند. 

نقل قول

این گونه بود که طبق ادعای الیسون پارگتر اولین نسل جهادگرای اروپا در دهه هشتاد میلادی وارد این قاره شد.

 

بسیاری دیگر از جهادیون [مأیوس از بازگشت به دامان جوامع خود] ، نیز تصمیم گرفتند به افغانستان بازگردند.

نقل قول

از این نقطه به بعد؛ «جهاد» به عرصه جهانی منتقل شد.

 

 

القاعده در دهه ۹۰ به اهداف غربی [و به خصوص آمریکایی] توجه کرد و حمله به آنها را در دستور کار خود قرار داد.

 

این گونه اعمال تروریستی ابتدا برخی از سفارتهای آمریکا در کشورهای آفریقایی و اهداف نظامی آمریکا در یمن را هدف قرار داد.

نقل قول

اوج این حملات به واقعه یازده سپتامبر در آمریکا و سلسله ای از عملیات تروریستی در اروپا ختم شد.

 

بن لادن «به تنهایی» نمی توانست به وجود آورنده یک شبکه جهانی برای «اعلام و اعمال جهاد» باشد. بلکه صحیح تر آن است که بگوئیم پتانسیل این امر در افغانستان و در دهه ۹۰ خلق شده و بعدتر هم وجود داشته است.

 

این امر در دو عنصر خلاصه شده است:

نخست این که وهابیت و سلفیت [چنان که در ادامه تاپیک بیشتر شرح داده خواهد شد] ، تا دهه ۹۰ میلادی به مناطقی مانند شاخ آفریقا، چچن و کشورهای حوزه قفقاز و جنوب فلیپین رسیده بود.

 

نقل قول

تمام آن چه که بن لادن نیاز داشت انجام دهد، سرمایه گذاری در این مناطق مضطرب بود تا شاخه هایی از القاعده را در آن جا تشکیل بدهد.

 

عنصر دوم نیز این است که افغانستان شاهد «نخستین نسلِ جهادگرایانِ چند ملیتی» بود.

وفاداری این جهادگرایان (چه عربی و چه غربی) ، بیشتر به ایدئولوژی خود بود تا به کشور و ملیت هایشان.

 

نقل قول

اولیور روی اصطلاح «جهادگرایان بی سرزمین» را برای این گونه افراد به کار می برد.

 

پرچم گروهک تروریستی سپاه صحابه ایران که با گرایش وهابیت تکفیری در ایران فعالیت تروریستی می کند

 

قدرت و سهولت تحرک این افراد در سطح جهانی، در کنار دیگر عواملی مانند سهولت نقل و انتقال اموال، نقش عمده ای را در «انتقال جهاد به عرصه بین المللی» ایفا کرد.

 

 

 

 

ادامه دارد ...

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

[mehran55 20,808]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

 

فصل نخست

بخش ششم: قلمروئی برای جهادگرائی

 

 

در سال ۱۹۷۸ و در پی یک کودتای نظامی ، شخصیتی نزدیک به اتحاد جماهیر شوروی بنام «محمد تره کی» در افغانستان به قدرت می رسد که این اتفاق ؛ نگرانی ایالات متحده آمریکا، بریتانیا، عربستان و پاکستان را بر می انگیزد.

 

یک سال بعد، در اثر کودتای دیگری ، «حفیظ الله امین» به قدرت می رسد که «این اتفاق موجب ورود نیروهای شوروی به خاک افغانستان» در دسامبر ۱۹۷۹ شده و با سرنگونی و قتل حفیظ الله امین ، سیاستمدار کمونیستی به نام «ببرک کارمل» به جای او به کار گمارده می شود.

در واقع روس‌ها یک‌و‌نیم سال پس از پیروزی کودتا ، برای حفظ رژیم مجبور به مداخله مستقیم شدند. البته دکترین برژنف برای توسعه سوسیالیزم هم نقش عمده ای در این مداخله مستقیم داشت.

 

نقل قول

در ششم دی‌ماه ۱۳۵۸ روس‌ها به افغانستان هجوم آوردند و جنگ وارد مرحله‌ای شدیدتر شد. روس‌های بیش از ۱۲۰ هزار سرباز را به افغانستان فرستادند ولی این مقدار سرباز هم نتوانست حاکمیت رژیم کمونیستی را بر سراسر افغانستان تامین کند.

 

تصاویر یگان های ارتش سرخ در افغانستان

 

ورود نیروهای اتحاد جماهیر شوروی به افغانستان حتی قبل از ۱۹۷۹ هم قابل پیش بینی بود.

 

نخستین جرقه‌های مقاومت مقابل رژیم در روستاهای افغانستان شکل گرفت. دولت آمریکا هم که مترصد فرصت گرفتن انتقام جنگ ویتنام از روس‌ها بود این فرصت را از دست نداد و «هسته‌های مقاومت در پاکستان» مورد حمایت غرب قرار گرفت.

 

نقل قول

پنج ماه قبل از ورود نیروهای شوروی ؛ جیمی کارتر ، «کمک های پنهانی» به گروه های اسلامی افغان را شروع کرده بود.

 

تلاشهای پاکستان برای جرقه «قیام مردمی علیه کارمل» در افغانستان بی نتیجه می ماند و «کشورهای نگران از حضور شوروی در این کشور» ، به «گروه های مجاهد افغانی» برای رویارویی با نیروهای شوروی روی می آورند.

 

در نهایت روس‌ها در ۲۶ بهمن سال ۱۳۶۷ از افغانستان خارج شدند و پشت سرشان تنها مخروبه‌ای از کشوری به نام افغانستان باقی ماند. مجاهدین با ادامه جنگ علیه دولت وقت بالاخره در هشتم اردیبهشت‌ماه توانستند آخرین بازمانده از رژیم طرفدار شوروی سابق را کنار بزنند.

 

نقل قول

دوره چهارده ساله حکومت حزب دموکراتیک خلق افغانستان، تاریک‌ترین دوره تاریخ معاصر افغانستان است. تقریبا در این ۱۴ سال شیرازه تمامی زیربناها در افغانستان از هم پاشیده شد.

 

 

6-4 : جهاد علیه کُفار مارکسیست

سحرگاه هفتم ثور (اردیبهشت) نیروهای وفادار به حزب دموکراتیک خلق افغانستان ، ارگ را تصرف کردند

 

آنچنان که پیشتر ذکر شد؛ پشتیبانی از «اسلام گرایی نظامی» در افغانستان، نخستین پشتیبانی از این پدیده علیه «بلوکِ سوسیالیستیِ شرق» نبود. (پیشتر در بخش های مربوط به مصر و عربستان به این ماجرا پرداخته شد)

 

برژنسکی مشاور امنیت ملی دولت کارتر، در توجیه حمایت از جهاد در افغانستان طی مکاتبه ای با کارتر می نویسد: 

نقل قول

قیام اسلام گرایان ، مداخله نظامی اتحاد جماهیر شوروی را وادار به شکست کرده و برای آنان ویتنامی دیگر می سازد.

 

پس از کودتای ۷۹ و دخالت نظامی شوروی، برژنسکی برای کارتر مینویسد :

نقل قول

ما باید با کشورهای اسلامی برای دو نوع کمپین که «یکی برای تبلیغ» و «دومی برای حمایت پنهانی از شورشیان افغان» است ، هماهنگی کنیم.

 

از طرفی در ۱۸ دسامبر ۱۹۷۹ نخست وزیر بریتانیا، مارگرت تاچر در نیویورک ضمن مدح انقلاب اسلامی در ایران گفت:

نقل قول

خاورمیانه جایی است که ما در آن ریسک زیادی کرده ایم ... به سود منافع ما است تا بگذاریم آنها سنت های عمیق دینی خود را بنا کنند. ما نمی خواهیم آنها با «جذبه دروغینِ مارکسیسمِ وارداتی» از پای دربیایند.

 

احمدشاه مسعود (ملقب به شیر دره پنجشیر) ؛ زادگاه خود دره پنجشیر را به یک دژ تسخیرناپذیر تبدیل نمود

 

پس از آنکه اتحاد جماهیر شوروی [که دولتی ملحد و ضد دینی بود] در سال 1979 میلادی به افغانستان لشکرکشی کرد؛ [ده ساله ی بین 1979 تا 1989] پاکستان و افغانستان به مقصد یک سلسله هجرت بی سابقه ی جوانان مسلمان از سراسر جهان در لبیک به فتاوی «جهاد ضدشوروی» تبدیل شدند.

 

از آمریکا گرفته تا جنوب شرق آسیا، هجرت به پاکستان برای پیوستن به مقاومت افغان ها شروع شد. [برای ورود به افغانستان که تحت اشغال بود، نیروهای اسلامگرا باید ابتدا به پاکستان می رفتند و از آنجا، وارد افغانستان می شدند]

 

 

 

عربستان سعودی سه نقش «پشتیبان مالی» ، «تبلیغ» و «بسیج کردن مجاهدین به سمت افغانستان» را در کنار دیگر متحدین غربی خود و پاکستان ایفا کرد.

نقل قول

برخی مانند رضا اصلان، «تزریق دکترین وهابی به جهاد افغانستان» را هم به نقش های این کشور اضافه می کنند.

 

در خصوص بسیج کردن مجاهدین یکی از کارمندان سابق سازمان اطلاعاتی آمریکا )سیا( می گوید

نقل قول

«اگر هم جهادگرایی یافت نمیشد، ما جهادگرا می ساختیم ]تا آنها را به افغانستان منتقل کنیم[». 

 

لذا در آن برهه منشورهای دعوت به جهاد در افغانستان را می شد در اکثر اماکن عمومی در عربستان از جمله پمب بنزین ها یافت.

 

مراکزی نیز در ارتباط با بسیج کردن مجاهدین در عربستان دایر شد تا به داوطلبان این اطمینان را بدهند که علاوه بر پرداخت های مالی به شخص مجاهد، خانواده او نیز در غیابش تحت حمایت این مراکز خواهند بود. 

 

نقل قول

عطوان تعداد عربستانی هایی را که در اواخر دهه ۸۰ به جهاد در آن کشور پیوستند بین ۳۵ تا ۴۵ هزار نفر ارزیابی کرده است.

 

عبدالله عزام و احمدشاه مسعود در حال سان دیدن از گروه جهادگرایانی که تازه به افغانستان رسیده بودند

 

تبلیغات مشابهی نیز با پشتیبانی عربستان در دیگر کشورهای عربی به راه افتاد.

 

 

 

ادامه دارد ...

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

[mehdipersian 22,688]

14 hours قبل , mehran55 گفت:

 

پس از آنکه اتحاد جماهیر شوروی [که دولتی ملحد و ضد دینی بود] در سال 1979 میلادی به افغانستان لشکرکشی کرد؛ [ده ساله ی بین 1979 تا 1989] پاکستان و افغانستان به مقصد یک سلسله هجرت بی سابقه ی جوانان مسلمان از سراسر جهان در لبیک به فتاوی «جهاد ضدشوروی» تبدیل شدند.

 

لذا در آن برهه منشورهای دعوت به جهاد در افغانستان را می شد در اکثر اماکن عمومی در عربستان از جمله پمب بنزین ها یافت.

 

مراکزی نیز در ارتباط با بسیج کردن مجاهدین در عربستان دایر شد تا به داوطلبان این اطمینان را بدهند که علاوه بر پرداخت های مالی به شخص مجاهد، خانواده او نیز در غیابش تحت حمایت این مراکز خواهند بود. 

 

 

عبدالله عزام و احمدشاه مسعود در حال سان دیدن از گروه جهادگرایانی که تازه به افغانستان رسیده بودند

 

تبلیغات مشابهی نیز با پشتیبانی عربستان در دیگر کشورهای عربی به راه افتاد.

 

کل این طرح وهابی و تروریست سازی از همین دوره و برای ساخت دشمن علیه شوروی شروع شد

 

گفته شده که عربستان سعودی وظیفه ی ساختن منشور فکری این گروه های مجاهدین علیه شوروی را داشت و ساواک در ایران و ای اس آی پاکستان مسئول آموزش نظامی مجاهدین علیه شوروی بودند. 

هنوز هم آی اس آی پاکستان و مدارس وهابی عربستان دارند همان کار قدیم را ادامه میدهند و کارشان را به آفریقا و شرق و مرکز آسیا هم بردند البته با دشمن هایی جدید به نام ایران و شیعیان در بین مسلمانان خاورمیانه و چین و روسیه میان مردم مسلمان این دو کشور! 

 

همه ی این بدبخت هایی که خودشان را در راه اینها منفجر کردند و کشتند و در آینده هم میکشند برای این هست که طرح آمریکا و یهودیان انجام بشود. 

[archersarash 1,363]

همه ی این بدبخت هایی که خودشان را در راه اینها منفجر کردند و کشتند و در آینده هم میکشند برای این هست که طرح آمریکا و یهودیان انجام بشود

چه عجب یکی به این مطلب اشاره کرد ....

یهود ..یهود ...و یهود ...فقط از اول پیدایش این فرقه تا امروز ..جنگی بوده که این قوم درش دست نداشته باشد ....کم ما ایرانیها از این جماعت ظربه خوردیم 

.

.

.

کاش یاد بگیریم به زبان خودشان برایشان صحبت کنیم 

کاش یاد بگیریم برای جلوگیری از ضرباتشان اهرمهای قدرتی مثل خودشان در اختیار بگیریم ...رسانه و پول 

بدون رجز خوانی ...بدون روزشماری فقط عمل انهم مانند خودشان بی صدا ولی کوبنده و قدرتمند 

[mehran55 20,808]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز .

 

 

فصل نخست

بخش ششم: قلمروئی برای جهادگرائی

 

در آن زمان ، شخصیت اسلامگرای [سلفی] فلسطینی الاصل ؛ «عبدالله عَزّام» ، نقشی اساسی در برانگیختن این هجرت جهانی و در سازماندهی آن ایفا می نمود.

سخنرانی ها و دعوت هایی که عبدالله عزام درباره جهاد برای دفاع از مسلمانان مستضعف افغانستان ایراد می کرد، از طریق رادیو ها و مساجد و مجلات و ... به مردم [مسلمان] در سراسر جهان می رسید.

 

به مرور عَزام تبدیل شد به یک «جمع کننده ی اساسی تَبَرُعات و کمک های جامعه ی اسلامی» برای کمک به [جهاد] افغانستان و در همین راستا، در پیشاور پاکستان مرکزی به نام «دفتر خدمات» تأسیس نمود.

 

نقل قول

این مرکز ؛ محل ورود و پذیرایی از افراد و سپس فرستادن آنها به اردوگاه های آموزش نظامی در پاکستان و در نهایت اعزام آنها به افغانستان بود

[ در واقع «دفتر خدمات» ، نقش سرپل برای ورود پول و نیرو و تجهیزات و تقسیم آنها در جبهه های مختلف افغانستان و بین گروه های رزمنده ی مختلف را ایفا می نمود].

 

اسامه جوان همراه خانواده اش در سفری به سوئد / سال ۱۹۷۱  (اسامه با دايره قرمز مشخص شده است).

 

یکی از جوانانی که در آن روزها به پاکستان سفر کرد، جوان دانشجوی عربستانی «اسامة بن لادن» بود که به زودی تبدیل به یکی از پیروان مخلص عبدالله عزام گردید.

 

بن لادن، زیر نظر خود عبدالله عزام مدت کوتاهی همراه با داوطلبان عرب به نبرد در افغانستان پرداخت ، اما کار مهم تر بن لادن این بود که از روی کار عزام نسخه برداری کرد و او هم  یک دفتر مخصوص در پیشاور تأسیس کرد تا کمک های مختلف را از سراسر جهان جذب و از سیستم عبدالله عزام حمایت نماید.

 

نقل قول

این دفتر، «بیت الانصار» نام داشت

 

گویی عبدالله عَزام (که طی قراردادی با مجمع مسلمانان جهان ^(*) برای تدریس در دانشگاه اسلام آباد به پاکستان منتقل شده بود) ، شخصیت مورد ترجیح عربستان بوده است.

از این رو، مکتب خدمات تاسیس شده توسط او و بن لادن بیشترین هزینه های ارسالی از سوی عربستان را جهت جذب و سازماندهی مجاهدین بین المللی دریافت می کرد.

 

 

از طرفی سازمان سیا نیز مسئولیت حمایت مالی ، آموزش و تسلیح جهادگرایان را به عهده گرفت.

 

نقل قول

آنها نیز عرب های افغان را به دیگران ترجیح می دادند، چرا که «آنها بیشتر از همرزمان افغانشان خواندن و نوشتن بلد بودند».

 

 

--------------

* :  پیشتر و در همین تاپیک [در مبحث وهابیت به عنوان یک پروژه بین المللی] به «مجمع مسلمانان جهان» و نقش آن در گسترش وهابیت پرداخته شده است.
 

 

 

6-5 : جهاد چند ملیتی در افغانستان

 

در سال ۲۰۰۳ تحقیقی از سوی روزنامه نگار استرالیایی-بریتانیایی «جان پیلگر» ، از این راز پرده برداشت که بیش از ۱۰۰ هزار جنگجوی اسلام گرا بین سال های 1986 تا 1992 میلادی در پاکستان و در کمپ های مختص به سیا، ام آی ۶ و سازمان امنیتی پاکستان آموزش می دیدند.

 

همان پژوهش مدعی است که «رهبران این جنگجویان» در «کمپ های نظامی ویرجینیا» در «آمریکا» آموزش دیده بودند.

 

آن چنان که مامور سابق سیا و هماهنگ کننده گروه های مجاهدین علیه شوروی ، میلتون بردن ؛ در یکی از مصاحبه ها با بی بی سی اظهار کرد

نقل قول

«ویلیام کیسی )رئیس وقت سیا( مرا خواست و به من گفت: من هرآنچه که لازم باشد در اختیارت قرار می دهم تا تو به افغانستان بروی و پیروز شوی.

 

او به من نگفت که برو و مجاهدین را کمک کن تا شوروی را آزار دهند یا آن که آنجا را به یک ویتنام علیه شوروی تبدیل کنم. بلکه به من گفت «برو و پیروز شو» ]شوروی را از افغانستان بیرون بینداز] .

 

لذا یک میلیارد دلار و موشکهای استینگر ]برای این ماموریت[ در اختیار من قرار داده شد».

 

 

موشکهای استینگر در جهاد افغانستان یک نوع سلاح استراتژیک به شمار میرفت، چرا که با سرنگون کردن هلیکوپترهای روسی قادر بود که قواعد جنگ را به سود مجاهدین و حامیان آنها بچرخاند.

 

اتحاد جماهیر شوروی سرانجام در سال ۱۹۸۹ از افغانستان عقب نشینی کرده و به اشغال این کشور پایان داد.

 

نقل قول

میخائیل گورباچوف، آخرین رهبر این کشور، پس از آن در مصاحبه ای اظهار کرد که ما قصد عقب نشینی با «حفظ آبرو» داشتیم. لذا به آمریکایی ها پیشنهاد دادیم که به ما کمک کنند تا قبل از خروج ، دولتی در افغانستان تشکیل دهیم تا از بروز هرج و مرج در آن کشور جلوگیری شود.

 

این درخواست از سوی آمریکا رد شد و توقف پشتیبانی مجاهدین از سوی این کشور ، منوط به خروج بدون قید و شرط شوروی از افغانستان شد.

 

عبدالوکیل و زین نورانی (وزرای خارجه افغانستان و پاکستان) زیر نظر ادوارد شواردنادزه و جورج شورلتز (وزرای خارجه شوروی و آمریکا) موافقتنامه‌های خروج شوروی از افغانستان را در ژنو امضا کردند

 

آمریکایی ها نیز امور افغانستان را طبق ادعای وزیر سابق امور خارجه این کشور [هیلاری کلینتون] ، به پاکستان واگذار کردند.

 

او در این باره گفت:

نقل قول

«ما افغانستان را با آن همه مجاهدِ «خوب سازماندهی شده و آموزش دیده و با میلیاردها دلار ساپورت شده» و «وهابیت وارداتی از سوی متحد ما» [عربستان سعودی] ، تنها گذاشته و به پاکستانی ها گفتیم که مسئولیت تعامل با این قضیه با شماست !!! ».

 

میانجیگری پاکستان و عربستان برای توقف جنگ و ایجاد صلح بین مجاهدین / منطقه شینه در حومه کابل / 1371

از راست به چپ : شاهزاده نایف - گلبدین حکمتیار - احمدشاه مسعود - ژنرال حمیدگل (رئیس ISI پاکستان)

 

 

ادامه دارد ...

 

 

پ.ن  : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

.

ویرایش شده در اردیبهشت 1 توسط mehran55
اصلاح اشتباهات تایپی