جنگنده شیندن ، آذرخش پرشکوهی از ژاپن جنگنده شیندن ، آذرخش پرشکوهی از ژاپن

[RezaKiani 1,900]

با آغاز جنگ جهانی دوم، ژاپن توانست با بهره گیری از جنگنده های معروف زیرو برتری هوایی خود را بر متفقین تحمیل کند. این هواپیما نسبت به رقبایش مانورپذیری بهتری داشت و مهارت خلبانان ژاپنی آن را به صورت سلاحی کشنده درآورده بود.

اما در طول جنگ ژاپن از توسعه و ساخت هواپیماهای جدیدتر غفلت کرد و زمانی که نسل جدید جنگنده های آمریکایی مانند موستانگ وارد کارزار شدند زیروها در برابرشان حرفی برای گفتن نداشتند. در انتهای جنگ ژاپنی ها به خودشان آمدند و با ساختن شکاری های جدید -مانند رایدن- تصمیم گرفتند که این عقب ماندگی را جبران کنند اما دیگر برای آنها خیلی دیر شده بود.

در ماه های انتهایی جنگ، بمباران های هوایی آمریکا توسط بمب افکنهای غول پیکر بی-29 عرصه را برای ژاپنی ها تنگتر کرد. این بمب افکنها -که در ارتفاعی خیلی زیاد پرواز می کردند- در آرایشهای بزرگ سرمی رسیدند و هیچ شهر یا کارخانه ای از حملاتشان مصون نمی ماند. از سوی دیگر، ژاپنی ها هواپیمایی که بتواند در آن ارتفاع به مقابله با بی-29 برخیزد در اختیار نداشتند. نیروی دریایی سلطنتی ژاپن برای مقابله با تهاجم بی-29 های آمریکایی نیاز به رهگیری بسیار پرقدرت تر از هواپیماهای موجود داشت. این رهگیر باید توانایی پروازدر ارتفاع بالا و با سرعتهای زیاد را می داشت و همچنین به توپهایی مجهز می شد که بتوانند در زره ضخیم بی-29 نفوذکنند.

پروژه ساخت هواپیمای جدید در یوکوسوکا و زیر نظر ماسئوکی سورونو آغازشد. طراحان یک طرح جدید و در ،آن زمان، انقلابی ارائه دادند. بالهای این هواپیما درعقب قرارگرفته و سکان افقی آن به جلو آورده شده بود. به علاوه، موتور هواپیما -برخلاف طرح های معمول آن زمان- در انتهای بدنه نصب شده بود. هواپیمای جدید شیندن (آذرخش پرشکوه) نام گرفت.

برای آزمایش این ساختار جدید تصمیم گرفته شد تا 3 فروند هواپیمای بی موتور در اندازه های اصلی بسازند تا آزمایشهای مقدماتی پرواز بر روی آنها انجام شود. اندکی بعد طرح، طراحان و نمونه های آزمایشی برای توسعه بیشتر به کیوشو فرستاده شدند. علت اصلی این انتقال آن بود که کارخانه کیوشو نسبت به دیگر کارخانه های هواپیماسازی ژاپن سفارشات کمتری داشت و پرسنل آن می توانستند وقت بیشتری را صرف طرح جدید کنند.

آزمایشهای پروازی بر روی شیندن در تاریخ سوم آگوست 1945 -سه روز قبل از پرتاب بمب اتمی بر روی هیروشیما- آغازشد. تنها چند اشکال جزئی در هواپیمای جدید پیداشدند و شیندن برای تولید انبوه برگزیده شد.

اما تنها 2 فروند نمونه اصلی از شیندن ساخته شد چرا که بمباران هسته ای ژاپن این کشور را مجبور به متارکه جنگ کرد. نمونه اولی اکنون در موزه هوا-فضای ملی آمریکا قرار دارد و تنها نمونه ای است که به صورت واقعی پرواز کرده است. نمونه دوم قرار بود که به موتور جت مجهز شود. نصب موتور جت بر روی شیندن از روی میز نقشه کشی فراترنرفت.

چون طرح از مرحله آزمایش جلوتر نرفت متفقین اسم خاصی برای شیندن انتخاب نکردند. خوانندگان باید دقت کنند که تشابه اسمی بین این هواپیما و دیگر جنگنده ژاپنی با نام "شیدن" اسباب سردرگمی آنها نشود.

اگر شیندن به تولید انبوه می رسید نه تنها یک هماورد ممتاز در برابر جنگنده های متفقین بود بلکه یکی از شاخص ترین هواپیماهای زمان خود به شمار می رفت.

پس از جنگ جهانی دوم شرکت ساآب سوئد ساخت هواپیماهایی با ظاهر شیندن را ادامه داد و طرح های موفقی چون ساآب35 دراگن، ساآب37 ویگن و ساآب 39 گریپن را ارائه داد. این هواپیماها ثابت کردند که ژاپنی ها در طراحی هواپیمای جدید خود راه درستی را انتخاب کرده بودند.
‏
نویسنده رضاکیانی موحد
منبع ماهنامه جنگ افزار

مشخصات

تولیدکننده: کیوشو هیکوکی کا.کا.
موتور: 2موتور میتسوبیشی 12 سیلندرHa-43
قدرت: 2130 اسب بخار
نسبت قدرت به وزن: 432 اسب بخار/تن
جداکثرسرعت: 750 کیلومتر بر ساعت
بردعملیاتی: 852 کیلومتر
سقف پرواز عملیاتی: 12000متر
نرخ صعود: 750 متر در دقیقه
وزن خالی: 3645 کيلوگرم
وزن بارگیری شده: 4928 کیلوگرم
حداکثر وزن: 5228 کیلوگرم
طول: 9.66 متر
عرض: 11.11متر
ارتفاع: 3.92متر
مساحت بال: 20.5 متر مربع
بار بال: 240 کیلوگرم/ متر مربع
خدمه: 1 نفر
تعداد: 2 فروند
اولین پرواز: سوم آگوست 1945
تسليحات: 5 قبضه توپ 30 میلیمتری تایپ5 به همراه ؟ گلوله؛2 بمب 60 کیلوگرمی

[armani 2,666]

سلام

اقا رضا دستت درد نكنه. خوشحال كه بار ديگه مطالب علمي تخصصي شما رو ميبينم.
داشتم به اين موضوع فكر ميكردم كه اگه جنگ دوم جهاني كمي بيشتر طول ميكشيد شاهد طرحهاي بسيار عجيب كه با سرعت زياد ساخته ميشدند بوديم . هيچ وقت فكر نميكردم كه ژاپن در طراحي هواپيماهاي نظامي تا اين حد پيشرفت كرده بود.

[jackturbo 19]

هواپیمایی خطرناکی بنظر می رسه مخصوصا" توپهای مرسوم اون زمان که در دماغه قرار داره می تونه خیلی خطرناک باشه چون هم دقت هدف گیری خلبان رو افزایش می ده و هم حجم زیادی از گلوله رو در یک نقطه متمکز می کنه که برای پرنده ای که با سرعت 400 کیلیومتر یابیشتر در حال پروازه خیلی مرگ آوره فقط یک سوال استفاده از موتور آن هم در عقب هواپیما بنظر من که کار درستی نیست چون اکثر هواپیماها در زمان جنگ جهانی دوم از پشت مورد حمله واقع می شدند در این صورت سقوط این پرنده حتمی و بلادرنگ خواهد بود ؟؟؟ این طور نیست...

[Wolfenstein 10]

واقعا" این ژاپن هم پیشرفته بوده ، ولی اکثرا" خیال می کنن ژاپنی ها ملخ خور بودند و با اشغال ژاپن توسط امریکا این کشور پیشرفت کرده! یه روز ی چیزهایی می ساختند که غربی ها توان مقابله باهاش رو نداشتند حالا اف 16 مونتاژ می کنند فقط اسم ژاپنی روش میگذارن!

فقط اشکالش اینه که آدم حس میکنه برعکسه!

[Azarakhsh 1,068]

مطلب جالبی بود!!

علی الخصوص که توش آذرخش هم داشت!!

[Seps 6]

به هر حال ژاپن و كره جنوبي امروز از همه لحاظ چه رفاه عمومي و كيفيت زندگي مردمشون و اقتصادي و ... از اون روزها خيلي پيشرفت كرده اند.

[SAEID 2,829]

به به رضا کیانی گرامی چه عجب بعد مدتها شما رو زیارت کردیم. سال نو مبارک.

مطلب جالبی بود به شخصه از دستاوردهای نظامی ژاپن خوشم میاد این کشور با وجود تحریم علمی و مواد اولیه از سوی آمریکا و انگلیس تونست پیشرفت زیادی کنه و تقریبا هم سطح قدرتهای اول جهان شد و علت اصلی شکست ژاپن تو جنگ رو میشه در همین نداشتن مواد اولیه دونست که با دادن تلفات زیاد نتونستن تجهیزات رو جایگزین کنن و در مقابل آمریکا که نیروی نظامی کافی نداشت اما منابع طبیعی عظیم در اختیار داشت موفق شد بعد یکی دو سال از ژاپن سبقت بگیره و از نظر کمی بر اون چیره گشت.

[PILOT_OF_PERSIA 43]

[quote]مطلب جالبی بود!!

علی الخصوص که توش آذرخش هم داشت!! [/quote]
حال می کنی ها
زمان خودش اف 22ای بوده

[RezaKiani 1,900]

سال نوی شما هم مبارک سعید جان!
درباره شکست ژاپن و علل اون بهتره که در یه تاپیک جداگانه بحث بشه. موردی که شما اشاره کردی خیلی تأثیر گذاره ولی علتهای مهمتری هم بوده. به قول ما ایرانی ها : توی این جنگ ژاپنی ها از خودشون بیشتر ضربه خوردند تا آمریکایی ها.
در پناه حق
رضا

[armani 2,666]

[quote]به به رضا کیانی گرامی چه عجب بعد مدتها شما رو زیارت کردیم. سال نو مبارک.

مطلب جالبی بود به شخصه از دستاوردهای نظامی ژاپن خوشم میاد این کشور با وجود تحریم علمی و مواد اولیه از سوی آمریکا و انگلیس تونست پیشرفت زیادی کنه و تقریبا هم سطح قدرتهای اول جهان شد و علت اصلی شکست ژاپن تو جنگ رو میشه در همین نداشتن مواد اولیه دونست که با دادن تلفات زیاد نتونستن تجهیزات رو جایگزین کنن و در مقابل آمریکا که نیروی نظامی کافی نداشت اما منابع طبیعی عظیم در اختیار داشت موفق شد بعد یکی دو سال از ژاپن سبقت بگیره و از نظر کمی بر اون چیره گشت.[/quote]

چند سال پيش كتابي در مورد سرگذشت مديرعامل كارخانه تويوتا خوندم كه در زمان جنگ مهندس جواني بوده. ايشون تعريف ميكردن كه به علت كمبود مواد اوليه مجبور شدن كاميونهاي براي ارتش بسازند كه اطاقك چوبي داشت و همچنين از يك چراغ استفاده ميكرد.
براي همين طراحيهاي زيادي بوده كه به مرحله اجرا نرسيد. واقعا اگر بمب اتمي نبود اوضاع در جبهه جنوب شرقي متفاوت ميشد؟

[RezaKiani 1,900]

اگر بمب اتم بود در نتیجه نهایی جنگ تغییری حاصل نمی شد. زمانی که ژاپن تسلیم شد تنها 1 میلیون سرباز ژاپنی در خاک چین مونده بودند و نیروی دریایی ژاپن کشتی نداشت تا اونها رو برگردونه. اوضاع ژاپن خیلی خراب تر از اونی بود که فکر کنید می تونسته در برابر آمریکا تا ابد مقاومت کنه. ولی کلا بزرگترین اشتباه ژاپن استراتژی غلط این کشور در جنگ بوده. نیروی زمینی واسه خودش می جنگیده و نیروی دریایی هم باسه خودش(نیروی هوایی نداشتن اون موقع) . همین ناهماهنگی هم بدجورکاردستشون داد. مسائل دیگر هم هست. انشاءالله سر فرصت بهشون می پردازیم...

[sglaalpour 15]

salam be hamegi th chize khubi bud









[color=brown]
sglaalpour جان ، سلام

اولاً مقدم شما رو گرامي ميداريم
ثانياً قبل از اينكه فعاليت خودتون رو شروع كنيد ، بهتره يه سري به قوانين سايت هم بزنيد .
استفاده از هر زبان غير از فارسي ممنوع است .[/color]

[labester 1,659]

[font=times new roman,times,serif][center][size=5]با آغاز جنگ جهانی دوم، ژاپن توانست با بهره گیری از جنگنده های معروف زیرو [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]برتری هوایی خود را بر متفقین تحمیل کند. این هواپیما نسبت به رقبایش مانورپذیری [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]بهتری داشت و مهارت خلبانان ژاپنی آن را به صورت سلاحی کشنده درآورده بود.[/size][/center][/font]


[font=times new roman,times,serif][center][size=5]اما در طول جنگ ژاپن از توسعه و ساخت هواپیماهای جدیدتر غفلت کرد و زمانی که نسل [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]جدید جنگنده های آمریکایی مانند موستانگ وارد کارزار شدند زیروها در برابرشان حرفی [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]برای گفتن نداشتند. در انتهای جنگ ژاپنی ها به خودشان آمدند و با ساختن شکاری های [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]جدید -مانند رایدن- تصمیم گرفتند که این عقب ماندگی را جبران کنند اما دیگر برای آنها [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]خیلی دیر شده بود.[/size][/center][/font]

[center][size=5][img]http://www.warbirdsresourcegroup.org/IJARG/images/shinden-1.jpg[/img][/size][/center]



[font=times new roman,times,serif][center][size=5]در ماه های انتهایی جنگ، بمباران های هوایی آمریکا توسط بمب افکنهای غول پیکر [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]بی-29 عرصه را برای ژاپنی ها تنگتر کرد. این بمب افکنها -که در ارتفاعی خیلی زیاد [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]پرواز می کردند- در آرایشهای بزرگ سرمی رسیدند و هیچ شهر یا کارخانه ای از [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]حملاتشان مصون نمی ماند. از سوی دیگر، ژاپنی ها هواپیمایی که بتواند در آن ارتفاع به [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]مقابله با بی-29 برخیزد در اختیار نداشتند. نیروی دریایی سلطنتی ژاپن برای مقابله با [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]تهاجم بی-29 های آمریکایی نیاز به رهگیری بسیار پرقدرت تر از هواپیماهای موجود [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]داشت. این رهگیر باید توانایی پروازدر ارتفاع بالا و با سرعتهای زیاد را می داشت و [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]همچنین به توپهایی مجهز می شد که بتوانند در زره ضخیم بی-29 نفوذکنند.[/size][/center][/font]


[font=times new roman,times,serif][center][size=5]پروژه ساخت هواپیمای جدید در یوکوسوکا و زیر نظر ماسئوکی سورونو آغازشد. [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]طراحان یک طرح جدید و در ،آن زمان، انقلابی ارائه دادند. بالهای این هواپیما درعقب [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]قرارگرفته و سکان افقی آن به جلو آورده شده بود. به علاوه، موتور هواپیما -برخلاف [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]طرح های معمول آن زمان- در انتهای بدنه نصب شده بود. هواپیمای جدید شیندن (آذرخش [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]پرشکوه) نام گرفت.[/size][/center][/font]

[font=times new roman,times,serif][center][size=5][img]http://www.militaryspot.com/gallery/data/517/medium/shinden.JPG[/img][/size][/center][/font]


[font=times new roman,times,serif][center][size=5] برای آزمایش[/size][/center][/font]

[font=times new roman,times,serif][center][size=5]این ساختار جدید تصمیم گرفته شد تا 3 فروند هواپیمای بی موتور در اندازه های اصلی [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]بسازند تا آزمایشهای مقدماتی پرواز بر روی آنها انجام شود. اندکی بعد طرح، طراحان و [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]نمونه های آزمایشی برای توسعه بیشتر به کیوشو فرستاده شدند. علت اصلی این انتقال آن [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]بود که کارخانه کیوشو نسبت به دیگر کارخانه های هواپیماسازی ژاپن سفارشات کمتری [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]داشت و پرسنل آن می توانستند وقت بیشتری را صرف طرح جدید کنند. [/size][/center][/font]


[font=times new roman,times,serif][center][size=5]آزمایشهای پروازی بر روی شیندن در تاریخ سوم آگوست 1945 -سه روز قبل از پرتاب [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]بمب اتمی بر روی هیروشیما- آغازشد. تنها چند اشکال جزئی در هواپیمای جدید پیداشدند و [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]شیندن برای تولید انبوه برگزیده شد. [/size][/center][/font]


[font=times new roman,times,serif][center][size=5]اما تنها 2 فروند نمونه اصلی از شیندن ساخته شد چرا که بمباران هسته ای ژاپن این کشور [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]را مجبور به متارکه جنگ کرد. نمونه اولی اکنون در موزه هوا-فضای ملی آمریکا قرار [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]دارد و تنها نمونه ای است که به صورت واقعی پرواز کرده است. نمونه دوم قرار بود که [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]به موتور جت مجهز شود. نصب موتور جت بر روی شیندن از روی میز نقشه کشی [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]فراترنرفت. [/size][/center][/font]


[font=times new roman,times,serif][center][size=5]چون طرح از مرحله آزمایش جلوتر نرفت متفقین اسم خاصی برای شیندن انتخاب نکردند. [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]خوانندگان باید دقت کنند که تشابه اسمی بین این هواپیما و دیگر جنگنده ژاپنی با نام "شیدن" [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]اسباب سردرگمی آنها نشود.[/size][/center][/font]

[font=times new roman,times,serif][center][size=5][img]http://www.ww2aircraft.net/forum/attachments/aviation/24663d1299421663t-advanced-designs-kyushu_j7w_shinden_141.jpg[/img][/size][/center][/font]


[font=times new roman,times,serif][center][size=5]اگر شیندن به تولید انبوه می رسید نه تنها یک هماورد ممتاز در برابر جنگنده های متفقین [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]بود بلکه یکی از شاخص ترین هواپیماهای زمان خود به شمار می رفت.[/size][/center][/font]

[font=times new roman,times,serif][center][size=5]پس از جنگ جهانی دوم شرکت ساآب سوئد ساخت هواپیماهایی با ظاهر شیندن را ادامه داد [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]و طرح های موفقی چون ساآب35 دراگن، ساآب37 ویگن و ساآب 39 گریپن را ارائه داد. [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]این هواپیماها ثابت کردند که ژاپنی ها در طراحی هواپیمای جدید خود راه درستی را [/size][/center][/font]
[font=times new roman,times,serif][center][size=5]انتخاب کرده بودند.[/size][/center][/font]
[center]
[/center]
[font=times new roman,times,serif][center]


[center][size=5][b]نیروی محرکه[/b][/size][/center]

[center][size=5]قدرت:2130 اسب بخار[/size][/center]

[center][size=5]موتور: 2موتور میتسوبیشی 12 سیلندر[color=black]Ha-43 [/color][/size][/center]

[center][size=5]نسبت قدرت به وزن: 432 اسب بخار/تن[/size][/center]

[center][size=5]جداکثرسرعت:750 کیلومتر بر ساعت[/size][/center]

[center][size=5]بردعملیاتی: 852 کیلومتر[/size][/center]

[center][size=5]سقف پرواز عملیاتی: 12000متر[/size][/center]

[center][size=5]نرخ صعود: 750 متر در دقیه[/size][/center]


[center][size=5][b]متفرقه[/b][/size][/center]

[center][size=5]وزن خالی:3645 کیلوگرم[/size][/center]

[center][size=5]وزن بارگیری شده: 4928 کیلوگرم[/size][/center]

[center][size=5]حداکثر وزن: 5228 کیلوگرم[/size][/center]

[center][size=5]طول:9.66 متر[/size][/center]

[center][size=5]عرض:11.11متر[/size][/center]

[center][size=5]ارتفاع:3.92متر[/size][/center]

[center][size=5]مساحت بال: 20.5 متر مربع[/size][/center]

[center][size=5]بار بال: 240 کیلوگرم/ متر مربع[/size][/center]

[center][size=5]خدمه:1 نفر[/size][/center]


[center][size=5][b]تولید[/b][/size][/center]

[center][size=5]تولیدکننده: کیوشو هیکوکی کا.کا.[/size][/center]

[center][size=5]تعداد:2 فروند[/size][/center]

[center][size=5]از: بهار 1945[/size][/center]

[center][size=5]تا:بهار 1945[/size][/center]

[center][size=5]اولین پرواز: سوم آگوست 1945[/size][/center]

[center][size=5] [/size][/center]

[center][size=5] [/size][/center]


[center][size=5][b]تسلیحات[/b][/size][/center]

[center][size=5]5 قبضه توپ 30 میلیمتری تایپ5 به همراه ؟ گلوله[/size][/center]

[center][size=5]2 بمب 60 کیلوگرمی [/size][/center]

[/font][/center]
[center][size=5]
[size=3][b]رضاکیانی موحد[/b][/size][/size][/center]
[center]
[size=3][b]انتشار یافته در ماهنامه جنگ افزار[/b][/size][/center]

[center][size=5][size=3]منبع : [url="http://wars-and-history.mihanblog.com/post/78"]http://wars-and-history.mihanblog.com/post/78[/url][/size][/size][/center]

[center][size=2]لطفا یکی از دوستان تصاویرو به گالری انتقال بدند [/size][/center]