نگاهي بسيار اجمالي بر ارتش دوره ي ايوبي

[daria 24]

سلام
برگرفته از: «تاریخ سیاسی اجتماعی شمال آفریقا،از آغاز تا ظهور عثمانی ها » تالیف «عبدالله ناصری طاهری»
فقط دوباره به بخش كتابخونه منتقلش نكنيد

ساختار ارتش در دروه ی ایوبی
دولتی که صلاح الدین بنیان گذاشت یک دولت با ماهیت نظامی بود بنابر این شناخت ساختار ارتش ایوبی ضروری می نماید اما قبل از آن لازم است با وضعیت ارتش در دوره ی فاطمی آشنا شویم.
ارتش فاطمی به هنگام فتح مصر متشکل از رومیان ،اسلاو ها ،بربر ها ،و اعراب بود اما بعد از جنگ آن ها با البتکین در دمشق در عصر خلافت «العزیز بالله» ،دو عنصر ترک و دیلمی نیز به ارتش فاطمی وارد شدند. یکی از عناصر تشکیل دهنده ی ارتش فاطمی بربر ها بودند؛آنان در آغاز پایه ی ارتش فاطمی را تشکیل می داند .با فتح مصر به دست فاطمیان و خصوصا بعد از ورود خلیفه ی فاطمی به مصر ،بسیاری از بربر ها به مصر آمدند َبعضی از قبایل بربر که در سپاه فاطمی بودند «کتامه» ، «زویله» ، «مصامده» ، «لواته» ، «هواره» ، «صنهاجه» و ... نام داشتند.
سپاه زنگی که ظاهرا از عصر اخشیدیان به مصر آمده اند ،از زمان «الحاکم بامرالله» وارد ارتش فاطمی شدند.آنان در عصر «المستنصر» که از مادری زنگی به دنیا آمده بود ،منزلت ویژه ای در ارتش فاطمی پیدا کردند و و تعداد آن ها به 50 هزار رسید.سپاهان در دولت فاطمیان و به خصوص در عهد «المستنصر» آن قدر عزیز بودند که خلیفه ی فاطمی به «صاحب السودان» معروف بود.
بخش دیگری از سپاه فاطمی از قبایل عرب بودند.«مقریزی» ضمن حوادث سال 469ه. می نویسد:گروهی از اعراب «جهینه» ، «ثعالبه» و «جعافره» در صعید مصر با «امیر بدرالدین جمالی »که از ارامنه استفاده می کرد جنگیدند.او همه ی آن ها را کشت و اموالشان را مصادره کرد.
«ابن تغری بردی» نیز آورده است که بربر ها و ترک ها، خلیفه «الحاکم بامرالله» را که از اعراب سیاه حمایت می کرد ، تهدید کردند که از آن ها دوری کند و به او گفتند: چنانچه از آن ها فاصله نگیری قاهره را آتش می زنیم و و اعراب را دور می کنیم.
این موضوع نشان دهنده ی حضور گسترده ی اعراب در میان نظامیان دولت فاطمی ست.
ترک ها نیز در سپاه فاطمی فعال بودند و با سپاهیان زنگی در درگیری های سال 459ه. جنگیدند.
ارمنی ها نیز با بدرالدین جمالی از عکا آمده بودند
بنا به نوشته ی «قلقشندی» کرد ها نیز از عناصر تشکیل دهنده ی ارتش فاطمی بودند.
علاوه بر آن ها ، دیلمیان ،رومی ها و اسلاو ها نیز گاهی به سپاه مصر در عصر فاطمی ملحق می شدند.
صلاح الدین ایوبی که از آغاز قصد انقراض دولت فاطمی را داشت و از سوی دیگر تجارب نظامی کافی در شنحگی دمشق آموخته بود درصدد بر آمد تا ارتش نوینی هماهنگ با نیات خود تاسیس کند .ابتدا سپاهان زنگی را که تحت فرماندهی «مومن الخلافه» علیه صلاح الدین شورش کرده بودند سرکوب کرد و در نامه ای که به خلیفه ی بغداد نوشت اعلام کرد از سپاه 100هزار نفری سپاهان، 80هزار نفر را کشته است.ارمنی های ارتش فاطمی که در عصر بدر جمالی قدرت کسب کرده بودند (و بزرگی و تعصب گروهی داشتند) نیز از بین رفتند.سپس صلاح الدین دستور داد تا اهل ذمه را استخدام نکنند.اساس سپاه ایوبی نیروی 500نفری «اسدالدین شیر کوه» بود که «الفرقه الاسدیه» نام داشت.این گروه بیشتر از کرد ها و ترکمانان بودند .سپس صلاح الدین ،اعراب مقیم مصر و شام را داخل ارتش خود کرد ؛و زمانی که قاهره را به قصد تسخیر دمشق ترک می کرد، نیروی نظامی او قریب 17هزار نفر تخمین زده می شد.
دیوان الجیش
تنظیم امور نظامی مصر در این دوران با دیوان الجیش یا دیوان اتش بود . در دوره ی اول (عصر اقتدار خلافت) ،ارتش مستقیما زیر نظر خلیفه انجام وظیفه می کرد اما با وصول بدر جمالی به به عریکه ی قدرت ،او «امیر الجیوش» شد و اداره ی ارتش با «دیوان الجیش» بود.از اواخر عصر فاطمی «مهذب بن ابی ملیح مماتی » مسئول این دیوان بود و در عصر صلاح الدین نیز همین مسئولیت را عهده دار بود.پس از او پسرش این دیوان را سرپرستی می کرد.در عصر فاطمی دیوان الجیش که نظارت بر امور اقطاعات را داشت و در واقع از دواوین پیوسته دیوان الجیش بود ،اراضی شخصی را به سپاهیان ارشد و امیران می سپرد.صلاح الدین همین روش را در اداره امرو ارتش و تامین حقوق و نیاز های مالی آن ها در پیش گرفت و به قول مقریزی :از زمان صلاح الدین تا روزگار ما تمامی اراضی مصر ،اقطاع سلطان و امیران و لشکیران او بود.گفتنی ست نیرو های نظامی ایوبی علاوه بر پیاده نظام و سواره نظام شامل گروه های داوطلب مردمی نیزبوده است.
بخش های پشتیبانی ارتش ایوبی عبارت بودند از:
گروه مهندسی جنگی: راه اندازی ادوات جنگی،نصب منجنیق ها،احداث پادگان ها ،ساخت پل، خندق و چاه و ... از وظایف این گروه بوده است.ابوشامه می نویسد:به هنگام محاصره ی موصل در سال 581ه. صلاح الدین درمانده شد و برخی به او پیشنهاد دادند که مسیر دجله تغییر داده شود تا مردم موصل بر اثر بی آبی و تشنگی تسلیم شوند و این نظر فخر الدین بن دهان بغدادی فقیه و مهندس زمانش بود.
گروه پزشکی نیز مسئولیت معالجه ی بیماران و مجروحین جنگی را بر عهده داشت .
گروه موسیقی جنگ،مارش جنگی می نواخت و بنا به نوشته مقریزی بعد از آن که صلاح الدین در مصر مستقر شد به جهت اهمیت موسیقی جنگی،«طبل خاناه» را تاسیس کرد و امور آن را سامان داد.
حرکت و نصب پرچم نیز از امور مهم جنگی در دولت ایوبی بود و پرچم جنگی صلاح الدین ظاهرا زرد رنگ بوده است همان گونه که شاعر معاصر او،علم شاتانی گفته است: پیروزی را از آن پرچم زرد تو می بینم پیش برو،دنیا را مالک باش که تو اولی هستی
دولت ایوبی به جهت ماهیت نظامی و نیز به علت رویارویی با صلیبی ها ناگزیر بود به نظام خبر گیری یا برید نیز توجه کند ،دیوان برید مسولیت این امر را بر عهده داشت.تا آن زمان اخبار به وسیله ی اسب های دم بریده ارسال می شد.ایوبیان شتران تندرو به نام نجیب را برای این امر انتخاب کردند و تا ابتدای حکومت ممالیک این شتران ارسال خبر را بر عهده داشتند.جالب این که خود اروپائیان نیز به برتری برید و خبرگیری و خبر رسانی جنگی ایوبیان در جنگ های صلیبی اعتراف دارند.همچنین در سپاه ایوبی ،پیش قراولان از مجریان جنگی وجود داشتند که با دشمن در یک حمله ی ساختگی ستیز می ردند تا نیروی دشمن و توانایی آن را کشف کنند و این ها بیش تر اخبار و احوال دشمن را دنبال می کردند. منابع از این گروه به نام «یزک» نام می برند (این لفظ فارسی ست انوری می گوید:الی سپاهت ظفر لشکرکشی و نصرت یزک).کبوتران نامه رسان در ارتش لیوبی نیز همانند دوره های پیشین به کارگرفته می شدند.«قاضی فاضل بیسانی» این کبوتران را به «ملائکه الملوک» تعبیر کرده است.
اسلحه ی سبکی که در دوره ی ایوبی به کار می رفت شمشیر بود که ساخت آن در زمان صلاح الدین متحول شد و ترکیبات جدیدی شامل مواد سمی کشنده نیز در آن به کار می رفت.نیزه که سواران استفاده می کردند و زوبین که نیزه ی کوتاه پیاده نظام بود و به آن «مزراق» می گفتند،از دیگر سلاح های آن دوران بوده است.«مرضی بن علی بن مرضی طرسوسی »(متوفا به سال 589ه.) که در روزگار صلاح الدین را زندگی می کرد کتابی نوشته به نام «تبصره ارباب المعینه علی بقاء الاعداء».او در این کتاب انواع نیزه های رایج در عصر صلاح الدین را نام برده است.تبر،چماق میخ دار که به آن «نبوت» می گفتند ،چماق آهنی که کاملا از آهن ساخته شده بود نیز در ارتش صلاح الدین در رویارویی مستقیم و جنگ تن به تن کاربرد داشت.ابن واصل به هنگام برخورد سپاه صلاح الدین در عکا با صلیبی ها از کابرد این وسایل نام برده است.کمان های مختلف و سنگ قلاب نیز از اسلحه های سبک عصر ایوبی بود.نفت انداز و منجنیق از سلاح های سنگین جنگی این دوره محسوب می شوند.طرسوسی انواع آن ها را توصیف کرده است.سلاح سنگین دیگری که صلاح الدین در فتح قلعه ها و نیز دیوار های شهر استفاده می کرد وسیله ی چوبی متحرکی بود که بر روی چرخ حرکت می کرد و از آن می توانیم به عنوان تانک یاد کنیم.ابن شداد آن را این گونه توصیف می کند: «انها آله عظیمه مخیفه یدخل تحتها من المقاتله عظیم، ملبسه بصفائح الحدید، و لها من تحتها عجل تحرک بها من دخل ... و لها راس عظیم برقیه شدیده من حدید ... ینطح بها السور شده عظیمه». زره که از چوب آهن یا چرم ساخته می شد ،کلاهخود ،جوشن و تن پوش یا تن پناه نیز از ادوات فردی بود که سربازان ایوبی می پوشیدند.
نیروی دریایی فاطمیان
دیوان الجهاد
ناوگان دریایی فاطمیان یکی از قدرت مند ترین نیرو های دریایی در قرون میانه بود و نقش مهمی در دریای مدیترانه داشت،آنان چون به مصر آمدند مرکز کشتی سازی جنگی در چند نقطه احداث کردند.منابع تاریخی، چهار نوع کشتی جنگی در دوره ی فاطمی را نام می برند.«عشاری» یک قایق کوچک جنگی بود که همراه با کشتی بزرگ جنگی در دریا ی مدیترانه و دریای سرخ و رود نیل حرکت می کرد.نوع دوم «شوانی» (جمع شینی) بود که کشتی بزرگ جنگی محسوب می شد.و با 140 پارو به حرکت در می آمد.نوع سوم «شلندی» ست در قسمت پائین ای کشتی جنگی پاروزن ها قرار داشتند و در قسمت بالا جنگجویان فاطمی.و بالاخره «مسطح» کشتی جنگی بزرگی بود که ظرفیت 500 جنگجو را داشت.نظارت بر ناوگان دریایی فاطمی با دیوان جهاد بود که به دیوان «دیوان العمائر» نیز معروف بود .رئیس این دیوان «مقدم» نام داشت.
نیروی دریایی ایوبیان
زمانی که صلاح الدین بر مصر مستولی شد تصمیم گرفت نیروی دریایی را که یادگار عصر فاطمی بود و در گذشته از قوت برخوردار بود و در اواخر عصر فاطمی ضعیف شده بود بازسازی کند.مقریزی معتقد است وقتی «آموری» پادشاه بیت المقدس بر مصر حمله برد، وزیر فاطمی- شاور- دستور داد کشتی ها را بسوزانند.اگر این نظر درست باشد طبعا صلاح الدین نیروی دریایی مصر را از نو بازسازی کرده است.او قبل از هر اقدامی دستور داد جنگل های مصر که تامین کننده چوب کشتی های جنگی ست به دولت تعلق داشته باشد و هر گونه دخل و تصرف در امور جنگل ها از سوی مردم ممنوع شد.عثمان بن ابراهیم نابلسی معاصر دولت ایوبیان در کتاب خود «لمع القوانین المضیئه فی دواوین الدیار المصریه» نوشته است: «جنگل ها همانند معادن متعلق به بیت المال مسلمانان است».صلاح الدین همچنین بدین منظور دیوانی به نام «دیوان الاسطول» - دیوان ناوگان یا دیوان امور دریایی- تشکیل داد و غیر مصریان را تشجیع کرد به نیروی دریایی بپیوندند؛و از آن میان بسیاری از مغربی ها به نیروی دریایی ایوبی ملحق شدند .کشتی های جنگی ایوبی به طور کلی همان وسایل عصر فاطمی بوده است ،به جز کشتی های کوچکی که برای جابه جایی و حمل و نقل آب استفاده می شدند و به آن ها «مرکوش» می گفتند.

[daria 24]

سلام
واي عجب استقبالي اصلا انتظار اين همه ابراز احساساتو نداشتم
من يه چنتا سوال داشتم كسي جواباشو مي دونه
1-[quote]اسلحه ی سبکی که در دوره ی ایوبی به کار می رفت شمشیر بود که ساخت آن در زمان صلاح الدین متحول شد و ترکیبات جدیدی شامل مواد سمی کشنده نیز در آن به کار می رفت.[/quote] چه جوري ميشه در ساختمان شمشير مواد كشنده به كاربرد آخه مگه گرماي زياد هنگام ساخت ماد سمي رو از بين نمي بره؟؟؟
2-[quote]سلاح سنگین دیگری که صلاح الدین در فتح قلعه ها و نیز دیوار های شهر استفاده می کرد وسیله ی چوبی متحرکی بود که بر روی چرخ حرکت می کرد و از آن می توانیم به عنوان تانک یاد کنیم.ابن شداد آن را این گونه توصیف می کند: «انها آله عظیمه مخیفه یدخل تحتها من المقاتله عظیم، ملبسه بصفائح الحدید، و لها من تحتها عجل تحرک بها من دخل ... و لها راس عظیم برقیه شدیده من حدید ... ینطح بها السور شده عظیمه».[/quote] اول اينكه كسي مي تونه اين قسمت عربشو ترجمه كنه و دوم اين كه اين وسيله يه چيزي شبيه برج متحرك و دژكوبه يا فرق مي كنه؟؟؟

[sina12152000 60]

من فکر می کنم اسلحه بعد از ساخت در یک ترکیب از مواد سمی بمدت مشخصی خوابانده می شود تا بعد استفاده شود و هنگام ساخت ترکیب سمی استفاده نمی شود البته دوستان مطلع تر بهتر می توانند اظهار نظر کنند شاید من اشتباه می کنم.
وسیله ای که در قلعه گیری استفاده می شود عبارت از برجک بلندی است که به شکل مکعب مستطیل درست می کنند و بر روی چهار چرخ قرار می دهند در بالای برج تیراندازان قرار می گیرند و دشمن را از آن بالا هدف قرار می دهند.
قسمت جلویی برجک دارای دری است که روی دیوار شهر باز می شود معمولا تعدادی شمشیر زن در داخل برجک هستند که با رسیدن آن سر دیوار در باز می شود و شمشیر زنان به دشمن حمله می کنند. البته اگر برجک سالم تا دیوار برسد.
این وسیله با دژکوب یا منجنیق فرق دارد و هیچ دیواری قرار نیست این وسط خراب شود.
روش دیگری هم برای قلعه گیری وجود دارد و آن زدن تونلی تا زیر دیوارهای قلعه است بدین وسیله دیوارها پایین می آید و راه حمله باز می شود.

[daria 24]

سلام
البته يه روش شايد ابتكاري هم بوده كه در زمان شاپور دوم فكر كنم آب بستن پاي ديوار شهر تا آخر خراب شده
راستي اون مقاله در باره ي جنگ هاي برتر تاريخ چي شد كمكي از دستم بر بياد خوشحال مي شم كمك كنم

[sina12152000 60]

[quote]راستي اون مقاله در باره ي جنگ هاي برتر تاريخ چي شد كمكي از دستم بر بياد خوشحال مي شم كمك كنم[/quote]
خواهش می کنم راستش فرصت نکرده ام ولی چند مطلب آماده دارم که باید جدا جدا ارسال کنم.
شما اگر دوست دارید در مورد یکی از جنگ های زیر مطالب مورد نیاز را بصورت تاپیک بفرستید من سعی می کنم آن را کامل کنم
جنگ حران
جنگ قادسیه
جنگ نهاوند
جنگ چالدران
جنگ کرنال
جنگ سارد
و ...
البته ممکن است برخی از این جنگ ها قبلا پست شده باشد مثل جنگ حران ولی می توان مطلب را کامل تر کرد.

[saman_777 66]

قاعدتا شمشیر رو هر چه قدر در سم بخوابونی بازم اثر بسیار شدیدی نداره!!قبل از جنگ می رفتن زهر می ریختن روش.

بعضی از خنجر ها هم بوده که یک حالت تو رفتگی در شمشیر داشته که در اون سم جای می گرفته.

[daria 24]

سلام
ببينم شمشيري خنجري چيزي نبوده كه تو ساختش مثلا از سديم استفاده شده باشه تا وقتي با پوست دشمن برخورد ميكنه ....
راستي يه جور سر نيزه هايي هست كه ميگن سيانور داره ميتوني باش پرتغال پپوس بكنيو بخوري ولي اگه خدايي نكرده با خونت تماس پيدا كنه اونوقت .... اينا را چه جوري ميسازن؟؟؟

[RezaKiani 1,900]

1- باتشكر مطلب خوبي بود ولي متاسفانه خيلي خلاصه. باسه همين نمي شد نقاط قوت و ضعف سيستم نظامي ايوبيان رو در اين گزارش كوچيك به صورت واضح بررسي كرد.

2- اينكه بعضي سرنيزه ها سيانور دارند به نظر من بيشتر بر مي گرده به حص افسانه سازي ما ملت.

3- استفاده از مواد زهرآگين در ساختار داخلي شمشير رو بايد از متخصصين متالورژي پرسيد ولي به نظر من غيرممكنه. اگر امكان داشت احتمالا تا حالا توي شمشيرهاي سامورايي بكار گرفته ميشد.

4- شمشيرهاي ساخت حلب در طول تاريخ به داشتن كيفيت معروف بوده اند. اون زمونها مچله دانستنيها نوشتنه بود چون بعد از ساختن شمشير اون رو توي آب نمي كردند و اونقدر در هوا مي چرخوندند تا خنك شه. راست و دروغش با راوي

5- اون دستگاهي كه به عربي توضيح داده بود همون دژكوب هست. يه چهار چرخه هست كه داراي يه جور آونگ بزرگ از يه تنه درخت در وسط هست. كله اش هم با فلزات سخت درست مي كنند كه با برخورد با ديوار يا در قلعه اون رو خورد كنه. بدنه اون رو با صفحات فلزي يا چرمي مي پوششونند تا اون افرادي كه زيرش هستند و كار موتور رو انجام مي دهند از بالا روشون سنگ واينها ريخته نشه. تا اونجا كه من يادمه حضرت پيغمبر در جنگ حنين از يه همچي چيزي استفاده كرده. اون زمونها بهش مي گفتن الدبابه كه الان به تانك مي گن.

موفق باشي

[daria 24]

سلام
عيدتون مبارك
آقا رضا كجايي برادر ما رو تنها نذار
[quote]1- باتشكر مطلب خوبي بود ولي متاسفانه خيلي خلاصه. باسه همين نمي شد نقاط قوت و ضعف سيستم نظامي ايوبيان رو در اين گزارش كوچيك به صورت واضح بررسي كرد.[/quote]
ديگه هر كسي به اندازه وسعش مطالب كامل ترو استاداني مثل شما بايد بنويسين(چشمك)
[quote]2- اينكه بعضي سرنيزه ها سيانور دارند به نظر من بيشتر بر مي گرده به حس افسانه سازي ما ملت. [/quote]
نه بابا افسانه كدومه چند سال پيش رفته بودم نمايشگاه دفاع مقدس تو يه غرفه كه مربوط به ژ-3 و ژ-4 و از اين تيپ سلاحا بود مسئول غرفه يه سرنيزه نشونم داد گفت سيانور داره و ...

[quote]وسیله ای که در قلعه گیری استفاده می شود عبارت از برجک بلندی است که به شکل مکعب مستطیل درست می کنند و بر روی چهار چرخ قرار می دهند در بالای برج تیراندازان قرار می گیرند و دشمن را از آن بالا هدف قرار می دهند.
قسمت جلویی برجک دارای دری است که روی دیوار شهر باز می شود معمولا تعدادی شمشیر زن در داخل برجک هستند که با رسیدن آن سر دیوار در باز می شود و شمشیر زنان به دشمن حمله می کنند. البته اگر برجک سالم تا دیوار برسد.
این وسیله با دژکوب یا منجنیق فرق دارد و هیچ دیواری قرار نیست این وسط خراب شود[/quote]

[quote]5- اون دستگاهي كه به عربي توضيح داده بود همون دژكوب هست. يه چهار چرخه هست كه داراي يه جور آونگ بزرگ از يه تنه درخت در وسط هست. كله اش هم با فلزات سخت درست مي كنند كه با برخورد با ديوار يا در قلعه اون رو خورد كنه. بدنه اون رو با صفحات فلزي يا چرمي مي پوششونند تا اون افرادي كه زيرش هستند و كار موتور رو انجام مي دهند از بالا روشون سنگ واينها ريخته نشه. تا اونجا كه من يادمه حضرت پيغمبر در جنگ حنين از يه همچي چيزي استفاده كرده. اون زمونها بهش مي گفتن الدبابه كه الان به تانك مي گن. [/quote]

حالا بالاخره كدوم شد دژكوب يا برج متحرك(ببينم ميشه يه جوري بين اين دوتا يه دعوايي را انداخت)
البته زياد هم فرقي نمي كنه از هر دو عزيز به خاطر توضيحات مفيدشون تشكر ميكنم

[EBRAHIM 153]

[color=darkblue][quote]وسیله ای که در قلعه گیری استفاده می شود عبارت از برجک بلندی است که به شکل مکعب مستطیل درست می کنند و بر روی چهار چرخ قرار می دهند در بالای برج تیراندازان قرار می گیرند و دشمن را از آن بالا هدف قرار می دهند.
قسمت جلویی برجک دارای دری است که روی دیوار شهر باز می شود معمولا تعدادی شمشیر زن در داخل برجک هستند که با رسیدن آن سر دیوار در باز می شود و شمشیر زنان به دشمن حمله می کنند. البته اگر برجک سالم تا دیوار برسد. [/quote]
این برج ها هیچ وقت سالم به قلعه نمیرسند...کماندارها با تیر های آتشین قبل از رسیدنش آتشش میزنند. اگه تجربه بازی Strongold1 یا 2 را داشته باشید بهتر این جریانات دستتون میاد...
[quote]نه بابا افسانه كدومه چند سال پيش رفته بودم نمايشگاه دفاع مقدس تو يه غرفه كه مربوط به ژ-3 و ژ-4 و از اين تيپ سلاحا بود مسئول غرفه يه سرنيزه نشونم داد گفت سيانور داره و ... [/quote]
این سوسول بازیا به ما نیومده... تو جنگ نیزدیک باید با سرنیزه بزنی شکم یارو رو پاره کنی،دیگه سیانور و زهر مار و ...
[quote]اون دستگاهي كه به عربي توضيح داده بود همون دژكوب هست. يه چهار چرخه هست كه داراي يه جور آونگ بزرگ از يه تنه درخت در وسط هست. كله اش هم با فلزات سخت درست مي كنند كه با برخورد با ديوار يا در قلعه اون رو خورد كنه. بدنه اون رو با صفحات فلزي يا چرمي مي پوششونند تا اون افرادي كه زيرش هستند و كار موتور رو انجام مي دهند از بالا روشون سنگ واينها ريخته نشه. تا اونجا كه من يادمه حضرت پيغمبر در جنگ حنين از يه همچي چيزي استفاده كرده. اون زمونها بهش مي گفتن الدبابه كه الان به تانك مي گن.[/quote]
این وسیله خیلی بدرد میخوره...البته در صورتی که زره پوش شده باشه و از دور توسط تیرکمان ها کاور بشه!!!
.
بدرود[/color]

[daria 24]

[quote name="Raptor"][color=darkblue][quote]وسیله ای که در قلعه گیری استفاده می شود عبارت از برجک بلندی است که به شکل مکعب مستطیل درست می کنند و بر روی چهار چرخ قرار می دهند در بالای برج تیراندازان قرار می گیرند و دشمن را از آن بالا هدف قرار می دهند.
قسمت جلویی برجک دارای دری است که روی دیوار شهر باز می شود معمولا تعدادی شمشیر زن در داخل برجک هستند که با رسیدن آن سر دیوار در باز می شود و شمشیر زنان به دشمن حمله می کنند. البته اگر برجک سالم تا دیوار برسد. [/quote]
این برج ها هیچ وقت سالم به قلعه نمیرسند...کماندارها با تیر های آتشین قبل از رسیدنش آتشش میزنند. اگه تجربه بازی Strongold1 یا 2 را داشته باشید بهتر این جریانات دستتون میاد...
آخه اگه هيچ وقت نمي رسدن پس اصلا چرا مي ساختنشون چه جوري قلعه ميگرفتن فقط با منجنيق؟توي رم توتال وار بعضياشون سالم ميرسيدن
[quote]اون دستگاهي كه به عربي توضيح داده بود همون دژكوب هست. يه چهار چرخه هست كه داراي يه جور آونگ بزرگ از يه تنه درخت در وسط هست. كله اش هم با فلزات سخت درست مي كنند كه با برخورد با ديوار يا در قلعه اون رو خورد كنه. بدنه اون رو با صفحات فلزي يا چرمي مي پوششونند تا اون افرادي كه زيرش هستند و كار موتور رو انجام مي دهند از بالا روشون سنگ واينها ريخته نشه. تا اونجا كه من يادمه حضرت پيغمبر در جنگ حنين از يه همچي چيزي استفاده كرده. اون زمونها بهش مي گفتن الدبابه كه الان به تانك مي گن.
این وسیله خیلی بدرد میخوره...البته در صورتی که زره پوش شده باشه و از دور توسط تیرکمان ها کاور بشه!!![/quote]
چه جوري اينا سالم ميرسن ولي برجاي متحرك نه؟؟؟
من يه جور برج متحرك مال آشوريا ديدم كه بالاش كماندارا و سربازا وايميسادن پائينش هم دژكوب داشت ولي عكسشو تو اينترنت پيدا نكردم

[sina12152000 60]

daria
من تجربه بازی هایی را که گفتی دارم به این راحتی ها هم نیست که بتوانند آتش بزنند احتمالا افراد داخل برج متحرک با آب می توانند کمی جلوی آتش سوزی را بگیرند ضمن اینکه تیراندازان بالای برج هم محافظان خوبی هستند مخصوصا اگر در ارتفاع بالاتری نسبت به سربازان روی دیوار قرار گرفته باشند.
اتفاقا آتش زدن دژکوب خیلی راحت تر از برج متحرک است چون در ارتفاع پایین تری نسبت به دیوار هستند و براحتی می شود رویش آتش یا موادی مثل قیر مذاب ریخت.

[RezaKiani 1,900]

قربون همتون برم. بازيهاي تاريخي و استراتژيكي باسه آموزش خيلي خوبه ولي اگه با دقت تاريخ رو بخونيم احتمالا بيشتر چيز يادميگيريم.
محض خاطر درياي عزيز و رپتور عزيز بايد عرض كنم كه اورشليم اولين بار توسط همين برجها به دست صليبي ها افتاد. يعني يكي از برج هايي كه روش منجنيق بود آتش مي گيره بعد فرمانده صليبي ها به نام گادفري مي بينه كه مدافعان مسلمان از برج اومدن پايين تيز به سربازاي زير برج متحرك گفت كه اون رو به كنار برج شهر برده و از روي برج پريدند روي ديوار شهر و بعدش شهر سقوط كرد. اگر اين برجهاي متحرك نبودند احتمالا تا چن سالي بايد پشت ديوار اورشليم سه قاپ بازي مي كردن.

همون جور كه سينا جان هم گفتند اين برجها مثه يه قوطي مي مونه كه توش نرده داره. در زمانهاي قديم علاوه بر سرباز دستگاه آتش افكن هم روشون كار مي ذاشتند. من خودم هم يه عكس دارم كه اين برج بالاش آتش افكن و پايينش دژكوب داره. اگه پيداش كردم همين جا مي ذارم عكسش رو. در ضمن براي مطالعه بهتر اسباب محاصره مي تونيد بخش ضميمه جنگهاي اول صليبي رو مطالعه كنيد:
http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=4894&start=15

البته عكسها رو من نديدم حالانمي دونم تاپيك بهم ريخته يا اشكال از اينترنت ما است.
فعلا خداحافظ

[SAEID 2,830]

از مطالب خوبی هست که در این مدت به سایت ارسال شده داریا جان دستت درد نکنه.