نفوذ ناکام نفربر بی تی ار 70 اکراینی به مواضع ارتش روسیه در شهرک گوردفکا در حومه پوکروسک این نفربر بی تی ار که قصد انتقال یک جوخه خط شکن را با داخل شهرک داشته که توسط آر پی جی زن روس از فاصله نزدیک از یکی از ساختمان ها مورد اصابت قرار گرفته و متوقف میشود بلافاصله یک کواد انتحاری روس ضربه دوم را به نفربر وارد کرده چند نظامی اکراینی نفربر را ترک کرده و به یکی از ساختمانها پناه برده اما سایر نظامیان اکراینی توسط گلوله خمپاره یا توپ هم هدف قرار میگرند و در نهایت یک کواد انتحاری روسی دیگر به کار نفربر پایان می دهد حدود 90 درصد این شهرک در کنترل روسها قرار گرفته است https://www.aparat.com/v/glqs44a اما در محور پوکروسک اکراینی ها با انتقال واحدهای از 5 تیپ ذخیره خود موفق شدن سرعت پیشروی روسها را تا حد زیادی کنترل کنند. در شهر سلیدوف اکراینی ها با اجرای یک ضد حمله موفق شدن بخشهای زیادی از مناطق از دست رفته شهری را باز پس بگیرند. البته روسها هم در حال بازسازی و انتقال واحدهای جدید خود به منطقه هستند . و همچنین محور حملات را به جنوب سلیدوف متمرکز کرده اند در شمال سلیدوف هم روسهادر تلاش هستند به عقبه این شهر نفوذ کرده وبرای کند کردن روند پشتیبانی روسها در حال هدف قرار دادن پلهای منتهی به سلیدوف و پوکروسک هستند به نظر میرسد اکراینی ها در حال آزمایش بمب هوا سرشی ساخت داخل هستند یک هواگرد سوخو 24 در حالی که توسط یک هواگرد سوخو27 اکراینی همراهی میشد (جهت کنترل و پایش نحوه عملکردو باز شدن باله های بمب ) حامل یک بمب هدایت شونده ناشناخته است . رسانه های اکراینی اعلام کرده اند این بمب احتمالا همان بمب هوا سرشی وعده داده شده ساخت داخل بوده که در حال طی مراحل آزمایشی خود است جان سالم بدر بردن خودرو اکراینی حامل مجروحان از حمله کواد انتحاری روسی یک خودرو ون روسی که به تجهیزات قطع کننده امواج کواد مجهز بوده در لحظات اخر موفق شد ارتباط کواد انتحاری اکراینی با اپراتور را قطع و از حمله جان سالم بدر ببرد کوادهای هدایت فیبر نوری روسی حضور گسترده تری را در منطقه کورسک ثبت کرده اند . شدت چنگال در این منطقه از سوی دو طرف به حدی بالاست که معمولا برای هر هدف باید چندین کواد انتحاری را بکار گرفت ولی به نظر میرسد کواد های فیبر نوری مصونیت کاملی از این چنگال دارند انهدام زرهپوشهای کوزاک -بی تی ار 70 و کشته وزخمی کردن سه نظامی اکراینی در حال استراحت در یک سوله توسط این مدل کوادها پیاده نظامیان اکراینی کوزاک بی تی ار 70 شکار دو قایق انتحاری اکراینی توسط تیربارچی بالگرد میل روس در کریمه اکراینی ها اعلام کردن که روسها قصد داشتن با پهپاد انتحاری شاهد مجلس این کشور را توی کیف هدف قرار بدهند . پهپاد لحظاتی قبل از اصابت توسط دفاع هوایی قهرمان کیف سرنگون شد . ولی این صحنه سازی بقدری افتضاح بوده که صدای اکراینی ها رو هم در اورده . نه اتش سوزی نه لکه سیاهی نه تکه های کوچک و... اصابت چند پهپاد انتحاری شاهد به منطقه لویو در غرب اکراینی و نزدیک مرز با لهستان و انهدام واسیب دیدن دهها کامیون اکراینی و لهستانی روسها با برداشتن برجک یک تانک تی 72 و اضافه کردن یک لاک زرهی . یک نفربر سنگین زرهی شده را تحویل واحدهای خط شکن دادن در منطقه کورسک روسها چندین روستا را تخلیه کرده و این مناطق به کنترل ارتش اکراین در امده . در مقابل روسها واحدهای مدافع این مناطق را برای سروسامان دادن بیشتر به خطوط دفاعی خود منتقل کرده اند . بخشی دیگر از توان روسها هم اکنون معطوف شده است به پاکسازی مناطق جنگلی حاشیه جاده ها و روستا ها . از شدت حملات اکراین در محور کورسک کاسته شده و الان جنگ بصورت نقطه ایی دنبال می شود . روسها با هدف قرار دادن زرهپوش هاو مراکز تجمع اکراینی ها به تدریح در تلاش برای ضعیف کردن انها هستند. البته روسها انتظار یک حمله بزرگ را در این محور یا محور دیگر دارند در درگیریهای یک ماه اخیر کورسک اکراینی ها حجم زیادی از ادوات زرهی بخصوص خودورها و امرپ ها خود را از دست داده که تقریبا بی سابقه بوده است گفته شده حدود 500 وسیله زرهی در این یک ماه جز خسارت های اکراین ثبت شده است . با استقرار واحدهای توپخانه طرفین و دست بالای روسها در قدرت آتش حجم تلفات انسانی اکراینی ها افزایشی شده اکراینی ها همچنان در تلاش هستند روند پشتیبانی از مناطق از سوی رودخانه سیم در کروسک را مختل کنند هدف قرار گرفتن دو پل شناور روسی بروی رودخانه سیم توسط هیمارسها . بخشهای از یکی از پلها برا ثر حملات به زیر آب فرو می رود خسارت های انسانی وزرهی جدید ثبت شده اکراینی ها در کورسک 3 خودرو زرهی کوزاک نفربر ؟؟ 3 نفربر بی ام پی 1 دو نفربر استریکر توپ کششی خودور زرهی سناتور اسرا وتلفات انسانی اکراین در کورسک هدف قرار گرفتن توپ 23 م م و 152 م م وسها توسط کواد های اکراینی هدف قرار گرفتن توپ خودکششی ماستای روس آسیب دیدن وانهدام 3نفربر ام تی ال بی روس آسیب دیدن زرهپوش روسی در سنگر چوبی حمله کواد اکراینی به نفربر بی ام پی روس شیرجه کواد اکراینی به سمت خودور حامل نظامیان روس تلفات انسانی روسها اکراینی ها در حملات پهپادی خود ذخایر بمبهای فاب روسی که در فضای ازاد نگهداری میشدن را هدف قرار داده که سبب اتش سوزی وانفجارات پی در پی در منطقه ورونژ شده است در محور تورتسک وشهر نیویورک تیپ 3 آزوف اکراین دست به یک ضد حمله زده و موفق شده بود بخشهای از شهر نیویورک را بازپس بگیرد . اما روسها هم با یک ضد حمله متقابل نظامیان اکراینی را عقب زده . حال برخی منابع اکراینی اعلام کرده اند تعداد نامعلومی از نظامیان این کشور در پی ضد حمله متقابل روسیه در محاصره قرار گرفته اند انهدام شناور نظامی اکراینی در حملات کواد های روس کشور لیتوانی اعلام کرده است قصد دارد مبلغ 10 میلیون یورو را برای پهپاد موشک جدید اکراینی اختصاص دهد مقامات اکراینی هزینه ساخت هر فروند از این پهپاد موشکها را مبلغ 1 میلیون دلار اعلام کرده اند. اما خبر زمانی جالب تر می شود که برخی منابع اکراینی رقم واقعی ساخت این پهپاد را تنها 100 هزار دلار عنوان کرده اند ((این جنگ اکراین هم شده یه نوع پولشویی بخشی از پول نصیب خود مقامات لیتوانی میشه وبخشی هم سهم اکراینی ها )) ((خیلی از مقامات وزارت دفاع روسیه هم به جرم اخذ رشوه که عموما مربوط به زمان جنگ با اکراین بوده بازداشت شدن )) 2 خودورو زرهی کوزاک منهدم و اسیب دیده اکراینی در محور دونباس انهدام تاکتیکال 23 م م اکراینی توسط کوادهای روس سربازهای اکراینی در تاریکی شب در حال تردد هستند که حداقل یکی از آنها دارای پوشش ضد حرارتی جهت جلوگیری از شناسایی شدن توسط دوربینها حرارت یاب است اما کواد روسها در تاریکی با شناسایی این سرباز نگون بخت مستقیم به سمتش شیرجه میرود سایر تلفات انسانی اکراین خسارتهای زرهی اکراینی دو نفربر بی ام پی 3تانک تی 64 منهدم شده توسط کواد انتحاری در خارکف آسیب دیده توسط مینهای ضد زره ((این تانک تی64 از برخودرد یک آر پی جی روسی جان سالم بدر برده و عقب نشینی کرده نیروها روسی سریعا در مسیر این تانک چند مین قرار داده و........)) منهدم شده توسط موشک ضد زره احتمالا در محور پوکروسک امرپ پرومکس و خودور هاموی پهپاد انتحاری RAM 2 اکراینی برد 30 کیلومتر سرجنگی 3 کیلوگرمی حداکثر وزن 10 کیلوگرم مداومت پروازی 40 دقیقه سرعت 70 کیلومتر یک برانکارد رباتیک اکراینی جهت جابجایی مجروح در مناطق پر خطر

بسم ا... در راستای این خبر بزرگ‌ترین بالگرد روسی با ظرفیت ۱۲۰ نفر در ایران تصویری از دهه هفتاد شمسی و حضور بالگرد میل-26 روسی در ایران حضور بالگرد میل-26 در فرودگاه جنب مرکز نمایش های هوایی ایران - جاده کرج که برای بازاریابی این نمونه توسط شرکت نوید تک صورت گرفت نکته : بوئینگ 707 که تبدیل به رستوران هوایی شده در پس زمینه تصویر بخوبی مشخص است .

سرباز روس با اسلحه کلاشنیکف دو کواد انتحاری را که قصد شکارش را داشتن شکار کرد https://www.aparat.com/v/etfo9x6 نجات یافتن سرنشیان یک کامیون روسی از انفجار مهیب ناشی از برخرود با مین ضد تانک https://www.aparat.com/v/vpo3ip2 واحدهای روسی در پی عقب نشینی ارتش اکراین موفق شد شهر 21 هزار نفری کراسنوگوریفکا را به طور کامل پاکسازی کنند در محور کورسک روسها بعد از مدت ها شروع به استفاده رزمی از پهپادهای اوریون ساخت داخل کردن برای مدت های بود به علت دفاع هوایی متراکم اکراین روسها از پهپاد های اوریون خود استفاده رزمی نمی کردن . ولی در منطقه کورسک به دلیل خلع های پدافندی اکراین روسها استفاده رزمی از این پهپاد را اغاز کردن . نکته جالب تر انکه اخرین باری که پهپادی رزمی شناسایی مهاجر 6 در روسیه مشاهده شد در همین منطقه کورسک بوده است و ممکن است روسها از این پهپادها استفاده کنند ویا کرده باشند شکار دو تانک تی64 اکراین توسط نسخه هوا پایه موشک کورنت با برد 8 تا 10 کیلومتر و سرجنگی 6 کیلوگرمی پهپاد اوریون در در کورسک حمله احتمالا ناموفق هیمارس به سامانه پدافندی اوسای روس در کورسک انهدام دو خمپاره انداز 240 م م روسی توسط هیمارس ها آموزش واحدهای روس برای مقابله با کواد ها و پهپادی اکراینی در پشت خطوط درگیری کارگاه آموزشی ارتش اکراین جهت اشنایی نظامیان خود با قطع کننده امواج جهت مقابله با کواد های روس رقابت دو شکارچی روس یک کواد انتحاری روس قصد هدف قرار دادن یک نفربر اکراینی را در کورسک داشته که قبل از شیرجه رفتن به سمت این نفربر یک پهپاد انتحاری لانست طعمه یی این کواد را شکار می کند خدمه یک تانک آسیب دیده اکراینی در کورسک که هدف حمله کواد روسی قرار گرفتن شکار امرپ گریپی و خودور زرهی هاموی توسط کوادهای روس احتمالا در کورسک انهدام نفربر بی ام پی روسی توسط کواد اکراینی آسیب دیدن یک رادار سامانه اس 300-400 روسی توسط هیمارس روسها با پهپادهای نظارتی خود تصاویری از تلاش برای انتقال یک کمباین این کشور توسط اکراینی ها را به داخل خاک خود ضبط کرده لحظاتی بعد کامیون حامل این کمباین توسط روسها شکار می شود. نکته جالب انکه یک زرهپوش هاموی یا کوزاک هم اسکورت این کمباین است حملات کواد های روس به یک نفربر ام 113- تانک احتمالا تی 64 و خودور زرهی رها شده سنتاتور نفربر ام 113 تانک تی64 فرود سخت جنگنده آسیب دیده میگ 29 اکراینی (تصاویر متعلق به بهار است که اخیرا به نمایش گذاشته شده ) روسها در حال تجهیز تعدادی از تانک تی 72 خود به سیستم دفاع فعال ارنا هستند. ممکن است تغییرات نرم افزای در این سیستم جهت مقابله سخت با کواد انتحاری داده شده پهپاد انتحاری اکراینی با برد 1350 کیلومترو سرجنگی 50 کیلویی لحظاتی قبل از پرتاب به سمت اهدافی در روسیه تصادف مرگبار تانکبر روسی حامل نفربر لاکپشتی در خاک روسی تلفات انسانی اکراین روسها یک سنگر اکراینی ها را آماج حملات کوادی قرار داده .یکی از نظامیان جان سالم بدر برده اکراینی از سنگر بیرون آمده وخود و سایر همرزمانش در ان سنگر را تسلیم روسها می کند کشته شدن سه نظامی اکراینی در پی اصابت مستقیم کواد انتحاری روس تلفات انسانی روسها انهدام دو توپ خودکششی چرخدار بوهدانا ساخت اکراین انهدام توپ خودکششی 152 اکاتسیا اکراینی سه زرهپوش شکار شده اکراینی بی تی ار 80- امرپ پرو مکس و نفربر بی ام پی بی ام پی امرپ پرومکس بی تی آر 80

لانسR نیروی هوایی رومانیایی  لنسرA در سال 1989 رومانیایی ها هنوز عضو پیمان ورشو بودند و نیروی هوایی رومانی همچنان با جدیدترین هواپیماهای روسیه در حال توسعه بود. خلبانان نیروی هوایی رومانی نیز هنوز در اتحاد جماهیر شوروی در حال آموزش بودند. پس از دوران چائوشسکو و فروپاشی پیمان ورشو، رومانی مشتاق پیوستن به اتحادیه اروپا و عضویت در ناتو بود. نیروی هوایی رومانی با چالشی برای نوسازی ناوگان هواپیماهای جنگنده خط مقدم خود و اصلاح به سازمانی سازگار با ناتو روبرو بود. بدیهی بود که بودجه کافی برای جایگزینی جنگنده های فعلی میگ-21، میگ-23، میگ-29 وجود نداشت. هواپیمای MiG-29 مدرن ترین جنگنده در آن زمان بود، تنها بیست و یک فروند از سال 1989 به بعد تحویل رومانی داده شد، نیروی هوایی رومانی تنها تعداد کمی از این جنگنده ها را در فهرست موجودی خود داشت. اما بیش از دویست فروند جنگنده MiG-21 Fishbed (در بیش از10مدل)در نیروی هوایی رومانی در سال 1990 موجود بود. ارزیابی وضعیت تنظیم شد و 2 گزینه ممکن پیش رو بود. اصلاح بخشی از ناوگان MiG-21 موجود،یا اصلاح ناوگان کوچک MiG-29 های نسبتاً جدید. در نتیجه دو گزینه بیشتر مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات برای تجزیه و تحلیل پتانسیل و هزینه های ارتقاء آینده MiG-21 و MiG-29 آغاز شد. این مطالعات در نهایت منجر به پیشنهادی برای برنامه ارتقاء MiG-21 "LanceR" و MiG-29 "Sniper" شد. تصمیمی برای نوسازی بخش قابل توجهی از ناوگان MiG-21 گرفته شد و مناقصه در سال 1992 انجام شد. پروژه MiG-21 LanceR انتخاب شد و تصمیم به تبدیل 110 هواپیما به استاندارد MiG-21 LanceR گرفته شد. از آنجایی که قرار بود 110 هواپیما اصلاح شوند، این به معنای بازسازی کامل نیروی هوایی رومانی بود که در گذشته تعداد زیادی از MiG-21 و تعداد کمی از MiG-23، MiG-29 و IAR-93 را در اختیار داشت. نیروی هوایی بازسازی شده جدید، موجودی هواپیماها را باید کاهش می داد. در نتیجه ساختار "هنگ "که معمولاً در ساختار پیمان ورشو استفاده می شد رها شد و به یک ساختار پایگاه هوایی که میزبان گروه های هوایی و اسکادران بود تغییر یافت. پایگاه های هوایی عملیاتی مستقیماً تابع نیروی هوایی و ستاد پدافند ضد هوایی بود که دستورات را به پایگاه های مختلف ارسال می کرد. هر پایگاه هوایی مجهز به گروه های هوانوردی جنگنده یا Grupuri بود. اینGrupuri حداقل دو اسکادران یا Escadrila (جوخه عمدتا6 فروندی)را شامل می شد. اگرچه نیروی هوایی در آن زمان MiG-29 "Fulcrum" مدرن را در اختیار داشت، اما. پس از سقوط پرده آهنین و توقف پیمان ورشو، وظیفه اولیه دفاع هوایی رومانیایی به ناوگان 20 ساله MiG-21 "Fishbed" واگذار شد. توسعه MiG-21 LanceR شرکت اسرائیلی Elbit Systems با همکاری با شرکت سازنده و تعمیر و نگهداری هواپیما Aerostar Bacău رومانی، مناقصه تجهیز سیستم‌های مدرن در این جنگنده‌های جنگ سرد را برنده شد. نتیجه این همکاری منجر به تولید سه نسخه از هواپیمای مدرن شده MiG-21 شد که با نام MiG-21 LanceR شناخته می شد. R بزرگ در نام LanceR به رومانی اشاره دارد. نمونه اولیه MiG-21 LanceR با شماره 9809 اولین پرواز خود را در 22 آگوست 1995 انجام داد و 37 دقیقه طول کشید. موفقیت آن راه را برای یک فرآیند مدرن سازی باز کرد. برنامه نوسازی در ابتدا به عنوان "برنامه DD" نامیده می شد که به معنای ادای احترام به شاعر و رمان نویس رومانیایی Doru Davidovici بود که اتفاقا خلبان MiG-21 بود و در سقوط MiG-21UM در آوریل 1989 کشته شد و سپس به LanceR تغییر یافت. در مجموع 110 فروند هواپیمای MiG-21 که هواپیما کم کار بودند و بدنه نسبتا نو داشتند، جدا شدند، به طور کامل اورهال شده و به سیستم های جدید مجهز شدند. ویژگی منحصر به فرد این بود که هواپیماهای "جدید" LanceR توانایی استفاده از هر یک از تسلیحات شرقی و غربی را داشتند. از نسخه های مختلف میگ 21 موجود برای تبدیل استفاده شد. تفاوت بین هواپیماهایی که باید تبدیل شوند زیاد بود از موتورهای مختلف (R-11، R-13 و R-25)تا ساختارهای داخلی و سیم کشی های مختلف که همگی به یک استاندارد تبدیل شد. در مجموع 71 هواپیمای تهاجمی LanceR A از MiG-21M، 7 MiG-21MF-75 و 30 MiG-21 MF تبدیل شدند. سیستم‌های ساخته شده در LanceR A خلبان را قادر می‌ساخت تا با هواپیمای زمخت و قدیمی راحت‌تر پرواز کند و هدف‌گیری و فعال‌سازی سیستم‌های تسلیحاتی را ساده‌تر کرد. LanceR A مجهز به صفحه نمایش رنگی چند منظوره (MFCD)، سیستم ناوبری هیبریدی (HNS) وHUD که توسط Elbit Systems Electro-Optics Ltd توسعه و تولید شد. (Elop)، یک سیستم HOTAS (قرار دادن دکمه ها و سوئیچ ها بر روی اهرم گاز و کنترل پرواز ( استیک)) و مجهز به رادار Elta EL/M-2001B جایگزین فرستنده قدیمی ، سازگار با NATO کابین ارتقا یافته لنسر سیستم RNAV جدید، کمک ناوبری، و تقرب در شرایط آب و هوایی نامطلوب، سازگار با VOR (سیستم فرود ابزاری)/DME (تجهیزات اندازه گیری فاصله)، متشکل از KNR-634A VOR/ILS گیرنده و یک فرستنده DME قابل توجه ترین چیز کلاه خلبان Elbit Display And Sight Helmet (DASH) است که یک نمایشگر اطلاعاتی است. نه تنها اطلاعات اولیه پرواز، بلکه در مورد هدف‌گیری و استفاده از سلاح‌ها نیز بر روی چشم خلبان نمایش داده می‌شود. همه هواپیماهای LanceR A دارای استتار سبز/قهوه‌ای با زیر شکم آبی بودند، اگرچه به نظر می‌رسید همه هواپیماها با الگوهای کمی متفاوت رنگ آمیزی شده بودند. برای آموزش خلبانی ابتدا 10 فروند MiG-21UM به جنگنده LanceR B تبدیل شد. بعداً چهار فروند LanceR B دیگر به نیروی هوایی رومانی تحویل داده شد. رادار نصب شده مشابه رادار LanceR A بود. این هواپیماها همانند LanceR A رنگ آمیزی داشتند. لنسر Bآموزشی LanceR C به عنوان یک نوع دفاع هوایی ساخته شد. در مجموع 25 هواپیمای MiG-21MF-75 تبدیل شدند. بعد از سقوط یک فروند دوباره یک MiG-21MF اضافی به این فرآیند اضافه شد تا به یک جنگنده LanceR C تبدیل شود. این هواپیماها رنگ خاکستری روشن و تیره، با زیر شکم آبی معمولی دریافت کردند لنسر c هواپیمای LanceR C مجهز به رادار Elta EL/M-2032 است که می تواند برای حملات هوا به زمین و همچنین شناسایی و درگیری چندین هدف هوا به هوا تا فاصله 35 مایلی مورد استفاده قرار گیرد. مانند تمام هواپیماهای LanceR، لنسر C دارای یک کامپیوتر چند منظوره، DASH، نمایشگر سر بالا، HOTAS، یک سیستم ناوبری هیبریدی، ILS/VOR/DME، یک کامپیوتر داده هوایی مارکونی، ARC-430 و ARC-435 VHF/ بود. رادیو UHF، گیرنده‌های هشدار رادار، پخش‌کننده‌های چف و فلر، ضبط‌کننده اطلاعات پرواز و یک فرستنده IFF سازگار با ناتو. امکان استفاده از تسلیحات شرقی یا غربی آن را به یک جنگنده/بمب افکن بسیار همه کاره تبدیل کرد. علاوه بر بمب های سقوط آزاد، بمب های هوشمند مانند بمب های لیزری و هدایت شونده IR را می توان بر روی هارد پوینت زیر بال حمل کرد.و همچنین یک غلاف لیزری رافائل برای هدف‌گیری سلاح‌های هوشمند. این هواپیما همچنین می تواند به Elbit/Aerostar Airborne Reconnaissance Pod مجهز شود. برای اقدامات متقابل الکترونیکی (ECM) می توان از غلاف Elta EL/L-8222R ECM استفاده کرد، همانطور که در طول تمرین آموزش زنده جنگ الکترونیک (ELITE) که در پایگاه هوایی"Lechfeld " در آلمان توسط نیروی هوایی رومانی در سال 2007 برگزار شد نشان داده شد. علاوه بر موشک های شرقی مانند R-73 یا R60 همچنین می توان از موشک های Magic II و Python-3 در هواپیمای LanceR C استفاده کرد.اما LanceR C موفقیت صادراتی نداشت در طول برنامه ارتقاء "LanceR" MiG-21 مشخص شد که MiG-29 "Fulcrum" نیز به یک برنامه نوسازی نیاز دارد. ، این Fulcrums هواپیماهای ساخته شده تحت لیسانس نبودند،و مستقیماً از سازنده اصلی آنها RSK MiG خریداری شدند. برای ارتقاء و اصلاحات لازم، یک پیشنهاد توسط RSK MiG ارائه شد. بودجه محدود و گسترش فعالیت های درخواستی منجر به لغو برنامه ارتقاء طبق درخواست RSK MiG شد کارخانه هواپیماسازی رومانیایی Aerostar SA، با همکاری EADS (DASA) و Elbit، موفق شدند یک MiG-29 نیروی هوایی را به استانداردهای لازم ناتو تغییر دهند. از این پروژه به عنوان پروژه MiG-29 "Sniper" یاد می شد، اما این پروژه به دلیل کمبود بودجه لغو شد. لغو این پروژه منجر به بازنشستگی زودهنگام MiG-29 Fulcrum شد و در نتیجه همه MiG-29 در پایگاه هوایی Mihail Kogălniceanu در نزدیکی کنستانتا ذخیره شدند. محدودیت های بودجه نه تنها پروژه نوسازی MiG-29 را لغو کرد، بلکه این کمبود پول همچنین منجر به بازنشستگی زودهنگام سایر انواع هواپیماهای در حال خدمت در آن زمان در نیروی هوایی رومانی شد. برای کاهش هزینه‌های بیشتر، تعدادی از پایگاه‌های هوایی عملیاتی بسته شدند و فعالیت‌های پروازی بر روی پایگاه‌های هوایی باقی‌مانده متمرکز شد. یک دهه تلاش رومانی از 1 آوریل 2004 به عضویت ناتو درآمده است. زمانی که رومانی به ناتو پیوست، تقریباً به طور همزمان تلاش برای دستیابی به یک جنگنده جدید را برای جایگزینی ناوگان قدیمی LanceR خود آغاز کرد. با ارتقای MiG-21 به LanceR، قصد نیروی هوایی این بود که طول عمر عملیاتی MiG-21 ها را به مدت 10 سال افزایش دهد، به این معنی که این هواپیما بین سال های 2005 تا 2010 جایگزین شوند(تا سال2020 طول کشید). نیروی هوایی16 F را انتخاب کرد.در نهایت اف16های دست دوم و مازاد پرتقال و نروژ را جایگزین کرد(لنسر نقش به سزایی در طی دوره انتقال خلبانان و آموزش و ....از سیستم شرقی به غربی ایفا کرد) اف16رومانی منبع:https://www.4aviation.nl/

به نام خدا کمبود ناوگان هواپیمابر های ایالات متحده پس از وقوع حملات در دریای سرخ در اواخر سال 2023، ناو هواپیمابر آمریکایی، یو اس اس آیزنهاور، با نام مستعار آیک، برای کمک به حفاظت از مسیر های کشتیرانی تجاری اعزام شد. به گفته نیروی دریایی ایالات متحده، این یک استقرار رزمی تاریخی و بی‌ سابقه بود و شامل فهرست بلندی از «اول ‌هایی» می شد که در هنگام درگیری با پهپاد ها و موشک ‌های بالستیک ضد کشتی نیرو های حوثی به دست آمد. در مجموع، گروه ضربتی آیزنهاور، 155 موشک استاندارد، 135 موشک تاماهاوک، 60 موشک هوا به هوا و 420 سلاح هوا به سطح پرتاب کرد. علاوه بر این، خلبانان Ike با بیش از 10،000 پرواز، بیشتر از 31،000 ساعت پرواز را ثبت کردند. به طور معمول، استقرار یک ناو هواپیمابر حدود 6 ماه طول می کشد، اما با تمام اتفاقاتی که در خاورمیانه می افتد، نیروی دریایی ایالات متحده استقرار آیزنهاور را دو بار تمدید کرد و 9 ماه بعد، نیاز به جایگزینی آیک به شدت حس می شد. اما یک مشکل وجود داشت: هیچ ابر ناوی (supercarrier) برای جایگزینی آن وجود نداشت. 5 ناو ساحل شرقی در سمت راست و 6 ناو ساحل غربی در سمت چپ نیروی دریایی ایالات متحده پنج ناو هواپیمابر را در ساحل شرقی خود مستقر کرده که معمولاً در اقیانوس اطلس و خاورمیانه گشت زنی می کنند (USS Gerald R. Ford، USS George H.W. Bush، USS Harry S. Truman، USS John C. Stennis، USS Dwight D. Eisenhower) و شش ناو در ساحل غربی که اقیانوس هند و آرام را تحت پوشش خود دارند (USS Nimitz، USS Carl Vinson، USS Theodore Roosevelt، USS Abraham Lincoln، USS George Washington، USS Ronald Reagan). مشکل این بود که وقتی زمان بازگشت آیزنهاور فرا رسید، تمام ناو های هواپیمابر در ناوگان ساحل شرقی برای تعمیر و نگهداری فرستاده شده بودند. در نتیجه، یو اس اس تئودور روزولت که در ساحل غربی مستقر بود، برای جایگزینی انتخاب شد، اما برای انجام این کار مجبور بود ماموریت اصلی خود یعنی گشت زنی در منطقه هند و اقیانوس آرام را رها و در پی آن، یک شکاف دفاعی ایجاد کند. اما چرا دولت ایالات متحده به شرکت ‌های خارجی اجازه می‌ دهد تا کارخانه ‌های کشتی ‌سازی آمریکایی را خریداری کنند؟ چگونه علیرغم داشتن تعداد بیشتری ناو هواپیمابر از مجموع سایر کشور های جهان، ایالات متحده با کمبود ناو مواجه است؟ و چرا حتی داشتن کشتی ‌های بیشتر مشکل فعلی کمبود ناو هواپیمابر را حل نمی ‌کند؟ USS Gerald R. Ford: مرگبارترین کشتی هواپیمابر جهان که در بندر پهلو گرفته است یو اس اس جرالد آر فورد، جدید ترین و پیشرفته ترین ناو هواپیمابر که تا کنون توسط هر کشوری در تاریخ ساخته شده، در حال حاضر، کاملا غیر قابل استفاده است. جرالد آر فورد، در پاسخ به وقوع جنگ در اسرائیل، در حالی که در اولین سفر خود بود، دو بار تمدید خدمت شد. و سرانجام پس از 8 ماه استقرار در دریا، در ژانویه 2024 به ایالات متحده بازگشت. علیرغم اینکه این کشتی مرگبارترین ناو هواپیمابر نیروی دریایی است، اکنون در بندر پهلو گرفته و در بهترین حالت تا سال 2025 در این وضعیت خواهد ماند. زیرا این کشتی در حال طی کردن دوره planned incremental availability است (فازی که در آن کشتی ها به جدید ترین تغییرات نظامی و فناورانه بروز می شوند) که تقریباً یک طول می کشد. سالی که طی آن تعمیراتی در کشتی انجام می شود که در دریا امکان پذیر نیست. ارتقاء نرم افزاری، کالیبراسیون مغناطیسی به منظور کاهش آسیب ‌پذیری در برابر مین ‌های دریایی و دریافت سایر اصلاحات قبل از استقرار بعدی، بخشی از این فرآیند است. قانون یک سوم: چرا 11 ناو کافی نیست؟ برخی استدلال می ‌کنند که دلیل اصلی کمبود ناو ‌های نیروی دریایی در سواحل شرقی و غربی، ناتوانی در تعمیر به موقع ناو ها است. اما عوامل دیگری مانند هزینه ‌های بالا، کمبود پرسنل، زنجیره تامین مختل و زمان طولانی ساخت کشتی ‌های جدید نیز نقش مهمی ایفا می ‌کنند. ناو های هواپیمابر بسیار بزرگ اند، و این بدان معناست که در هر کدام از آنها میلیون ‌ها قطعه وجود دارد، از پیچ‌ هایی که تخت دو طبقه کوچک یک ملوان را نگه می ‌دارد تا راکتور های هسته ‌ای که نیروی کل کشتی را تولید می ‌کنند. همه این موارد به سطوحی از نگهداری نیاز دارند. وقتی این کشتی ‌ها از سفر های خارج از کشور باز می ‌گردند، نیاز به چند ماه تا یک سال کامل تعمیر دارند، و حتی در این مدت هم نمی ‌توان همه کار ها را انجام داد. در طول این تعمیرات، کشتی نمی تواند به کار گیری شود، بنابراین، در حالی که خدمه مختلف سعی می کنند تا دوباره آن را به حالت عملیاتی برگردانند، باید در هر بندری که در آن پارک شده بود، بماند،. اما مشکلاتی وجود دارد. زیرا چند سالی است در قطعات یدکی و خدمه ای که آنها را نصب می کنند کمبود وجود دارد. این موضوع منجر به مشکلی شده است که برخی آن را "کمبود ناو هواپیمابر" می نامند. اما 11 ناو هواپیمابر بزرگ در نیروی دریایی ایالات متحده وجود دارد که بیشتر از مجموع سایر کشور های جهان است. پس چگونه کمبود وجود دارد؟ اینجا "قاعده یک سوم" به ما کمک می کند. این قانون بیان می کند که یک سوم از نیرو های نظامی باید همیشه برای نبرد در دسترس باشند، در حالی که یک سوم از نیرو ها برای نبرد آماده می شوند، و یک سوم باقی مانده پس از شرکت در نبرد، در حال تجدید قوا هستند. از آنجایی که نیروی دریایی ایالات متحده دارای 11 ناو هواپیمابر است، طبق این قانون ، انتظار می رود که 3 یا 4 ناو در هر لحظه در خدمت باشند. اما مستقر بودن تنها دو ناو، USS Theodore Roosevelt و USS Abraham Lincoln در محل خدمت، به معنای کمبود هواپیمابر های مستقر است! باید توجه داشت که در مواقع اضطراری، این امکان وجود دارد که نیروی دریایی ایالات متحده شش یا حتی هفت فروند را به طور همزمان به کار گیرد، ولی این امر ممکن است تا 90 روز طول بکشد. فراریز شدن ناوها همچنین به این معنی است که چرخه استاندارد گواهینامه عرشه باید دور زده شود، و خلبانان باید در حال حرکت، و در حالی که به منطقه نبرد می روند، گواهینامه دریافت کنند. تعمیرات اساسی RCOH: سوخت گیری و تاخیر در تعمیر در حالی که ابر ناو های هسته ای آمریکایی برد نا محدودی دارند، اما سوخت داخل راکتور ها تنها برای 25 سال کفایت می کند. پس از مصرف این سوخت، راکتور ها نیاز به سوخت گیری مجدد دارند. این پروسه با عنوان RCOH یا بازآماد مجموعه و سوخت ‌گیری مجدد (Refueling and Complex Overhaul) شناخته می ‌شود. این کار فقط یک بار در اواسط عمر ناو انجام شده و شدیدترین دوره تعمیر و نگهداری است که هر کشتی دارای پیشران هسته ای می تواند طی کند. ابتدا، با ایجاد یک سوراخ بزرگ در بدنه کشتی، دسترسی آسان تر به داخل کشتی فراهم شود و همه چیز از سامانه منجنیق گرفته تا دستگاه های تصفیه آب، سیستم های تهویه مطبوع و حتی توالت ها خارج شده و با نسخه های مدرن تر جایگزین می شود. اگرچه در دهه های گذشته این تعمیرات اساسی تا چهار سال به طول انجامید، نیروی دریایی با تأخیر های قابل توجهی در این زمینه مواجه است. پس از ورود به حیاط کشتی سازی نیوپورت نیوز برای شروع فرآیندهای RCOH، مشخص شد هر دو ناو USS George Washington و USS John C Stennis آسیب قابل توجهی در ژنراتور های خود دارند. این ژنراتور ها با گرفتن بخار تولید شده توسط نیروگاه هسته ای و تبدیل آن به انرژی مکانیکی و برق، برای عملکرد ناو بسیار حیاتی اند. در طول پیش بازرسی، آسیب کشف شد، اما خدمه فقط برای تعمیر و نگهداری ژنراتور ها آماده بودند، نه اینکه آنها را به طور کامل بازسازی کنند. این امر منجر شد تا فرآیند RCOH یو اس اس واشنگتن، 2 سال بیشتر از مقدار 4 سال اولیه طول بکشد. اگر تأخیر ها وجود نداشت، این واشنگتن بود که جایگزین روزولت می شد، اما وقتی که زمان جا به جایی فرا رسید، هنوز چندین ماه از تعمیر آن باقی مانده بود. USS Stennis با تأخیر های مشابهی رو به ‌رو است، و این تعمیرات اضافی به این معناست که تعمیر ناو به جای چهار سال، پنج سال و نیم طول می ‌کشد. کمبود خدمه و استقرار به هم ریخته یو اس اس واشنگتن از آمریکای جنوبی به اقیانوس آرام فرستاده شد تا با یو اس اس رونالد ریگان مبادله بدنه انجام دهد. مبادلات بدنه زمانی است که خدمه کشتی های مشابه تعویض می شوند. این کار به ناو اجازه می دهد تا به سرعت مستقر شود و در عین حال به ملوانان استراحت مورد نیازشان را می دهد. اما اگر هواپیمابر ها برای استراتژی آمریکا بسیار مهم اند، چرا کارگران بیشتری را برای کمک به تعمیر آنها اعزام نکنیم؟ همان طور که در جنگ جهانی دوم، نیروی دریایی ایالات متحده بیش از 100 ناو مختلف را به طور همزمان در آب داشت. متأسفانه، موضوع به این سادگی نیست. کاهش نیروی کار کشتی‌ سازی آمریکا در ایالات متحده، تنها چهار کارخانه کشتی ‌سازی ملی وجود دارد که می ‌توانند این نوع تعمیرات را انجام دهند و تعداد آن ها نسبت به 50 سال پیش 19 عدد کمتر شده است. کار در این صنایع مستلزم سطح بالایی از مهارت و آموزش است و با بازنشت شدن خدمه قدیمی و با تجربه تر، نیروی دریایی در جایگزینی این خدمه دچار مشکل است. کارگران جدیدی که آنها استخدام می کنند، فاقد تجربه هستند و عموماً کارایی کمتری دارند. اخیراً شرکت های خارجی مانند شرکت نیروی دریایی ارتش کره، Hanwha، کارخانه های کشتی سازی نظامی سابق را در ایالات متحده خریداری کرده اند. اگرچه ممکن است غیرقابل تصور به نظر برسد، اما در واقع این موضوع باب میل نیروی دریایی ایالات متحده است، زیرا آنها امیدوارند که اضافه شدن رقابت بین المللی، شرکت های داخلی را به بهبود زمان تعمیر سوق دهد یا در غیر این صورت قرارداد های پرسود چند میلیون دلاری را از دست بدهند. در طول همه گیری کووید در سال 2020، بهره وری در تاسیسات تعمیرات نیروی دریایی به پایین ترین حد تاریخی خود رسید و سازندگان قطعات جدید کشتی به همان میزان با شکست مواجه شدند. هنگامی که تعمیر ناو هواپیمابر را به جای چند روز یا هفته، با سال اندازه گیری می کنید، هر نوع تاخیری می تواند باعث ایجاد مشکلات طولانی مدت شود که هنوز بعد از چهار سال احساس می شود. بسته به نوع ناو هواپیمابر، بین 5000 تا 15000 نفر برای این کار مورد نیاز است. برخی از کارها توسط هزاران ملوانی انجام می شود که این ناو های هواپیمابر را خانه خود می خوانند. اما نیروی دریایی اخیرا برای رسیدن به اهداف استخدام خود به مشکل برخورده است و کشتی هایی مانند USS Ford تعداد خدمه خود را تا 500 نفر کاهش داده اند. به عبارت دیگر، دوره های تعمیر و نگهداری بیشتر هم طول می کشد. البته ملوانان از کار در این کارخانه‌ های کشتی‌ سازی وحشت دارند و برخی از بنادر که این ناو ها در آنجا پهلو می گیرند را «اسکله شیطان» می ‌نامند. ایجاد تعادل بین تعداد استقرار ناو های هواپیمابر با ناو های در بندر کار ساده ‌ای نیست و این موضوع بر عهده رئیس جمهور و وزیر دفاع است تا با هم تصمیم بگیرند که آیا ارسال یک ناو ارزش ریسک و هزینه اش را دارد یا خیر. مدت این استقرار ها معمولاً بین 6 تا 9 ماه است، اما یک ناو هواپیمابر هسته ‌ای، از نظر تئوری می‌ تواند با دریافت مداوم منابع، تا چند دهه فعالیت داشته باشد. چرا صرفه جویی در تعمیر و نگهداری نتیجه معکوس می دهد: مورد USS Boxer فرض کنیم که ایالات متحده به حامل های بیشتری در دریا نیاز داشت و مشکلی بابت هزینه نداشت. چرا تعمیر و نگهداری کمتری انجام نمی شود؟ خوب در این صورت دقیقاً وضعیتی مشابه با USS Boxer رخ می داد. پس از بازگشت از استقرار خارج از کشور در سال 2019، یو اس اس باکسر وارد دوره تعمیرات اساسی شد، اما گروهی که مسئول تامین قطعات تعمیرات بود تصمیم گرفت برای صرفه جویی در هزینه و زمان، میانبر بزند. سه سال بعد در سال 2022، کشتی در آزمایشات دریایی شکست خورد و برای تعمیر بازگشت. سرانجام دو سال بعد در سال 2024، برای اولین بار در پنج سال گذشته با پانزدهمین واحد اعزامی دریایی مستقر شد، اما تنها ده روز دوام آورد و پس از خرابی سکان ‌هایش مجبور به بازگشت شد. در حال حاضر نیروی دریایی در حال بستن قرارداد هایی برای تعمیرات بیشتر در این کشتی است که می تواند تا اکتبر 2026، هفت سال پس از آخرین سفر آن، ادامه یابد. بنابراین، آیا ایالات متحده با ناوگان عظیم حامل های خود، واقعاً کمبودی را تجربه می کند؟ یا فقط ماموریت های زیادی وجود دارد؟ پاسخ تقریبا بخشی هر دو است. بعید است صرف ساختن ناو های بیشتر مشکلی را حل کند، زیرا در سطوح فعلی، نیروی دریایی ملوان و خدمه تعمیر کافی برای نگه داشتن کشتی های بیشتر ندارد. اینطور نیست که نیروی دریایی تعداد ناو های هواپیمابر بسیار کمی داشته باشد. آنها فقط منابع کافی برای انجام سریع تعمیرات ندارند. متحدان و قابلیت همکاری: پر کردن شکاف هواپیمابر ها در حالی که نیروی دریایی نمی تواند مکان و زمان انجام یک ماموریت را کنترل کند، اما در حال بررسی راه های مختلف برای واکنش به آنها هستند. یکی از راه ها، استفاده از متحدان برای پشتیبانی در ماموریت هاست. از سال 2022، نیروی دریایی آمریکا در مورد چگونگی همکاری بهتر با دوستان خارجی خود تمرین می کند، و به کشور های دیگر اجازه می ‌دهد تا کارهای سنگین نظارت بر اقیانوس ‌های جهان انجام دهند. متحدان ایالات متحده شروع به ارائه ناو های هواپیمابر خود برای کمک به پوشش برخی از شکاف های گشت زنی کرده اند. البته این راه حل کامل نیست، زیرا کشتی هایی مانند Cavour ایتالیایی، ایزومو ژاپنی و دوگول فرانسوی ناوهای کوچکتری هستند. بیشتر آنها فقط توان حمل بالگرد یا هواپیماهای عمود پرواز را دارند و فقط ناو فرانسوی شارل دوگل دارای پیشران هسته ای و منجنیق است. آینده ناوگان هواپیمابر های آمریکا: گسترش در آینده ای نزدیک از آنجایی که ناو های هواپیمابر تاثیرگذارترین راه ایالات متحده برای اجرای دیپلماسی بین المللی هستند، بعید است که به زودی شاهد کاهش تعداد استقرار ناو های هواپیمابر باشیم، مگر اینکه بسیاری از کشورها تصمیم به عقب نشینی بگیرند. با توجه به افزایش سریع تقاضا، نیروی دریایی در حال تسریع ساخت ناو های جدید است. تا سال 2024، یو اس اس جان اف کندی 90 تعمیرات خود را گذرانده و دومین ناو کلاس فورد در خدمت خواهد بود. USS. Enterprise، حدود 35 درصد، و کشتی خواهرش USS Doris Miller در حدود 13 درصد کامل شده است. طرح فعلی نیروی دریایی ایالات متحده خواستار جایگزینی یک به یک هواپیمابر های کلاس نیمیتز با ناو های کلاس فورد در 40 سال آینده است. انتظار می رود که تعداد ناو های هواپیمابر در اواخر دهه 2020 به 12 عدد برسد، زیرا این کشتی های جدید وارد خدمت می شوند، و کشتی های قدیمی هنوز چند سال تا بازنشستگی فاصله خواهند داشت، بنابراین می توانیم ببینیم که آیا مشکل واقعاً تعداد ناو ها است یا خیر. منبع

بسم ا... جنگ در اوکراین روز نهصد و هشتم الی نهصد و چهاردهم بیست و نهم اوت الی چهارم سپتامبر 2024 در حاشیه خودزنی سامانه های پاتریوت اوکراینی و ساقط کردن جنگنده اف-16 شاهین شکاری خودی نکته : آن پهپاد شاهدی که قِسِر در رفت ، برای خودش حال عجیبی باید داشته باشد ... جنگ در اوکراین – بیست و نهم اوت 2024 1- ارتش روسیه در حال حاضر دو تلاش تاکتیکی فوری را به عنوان بخشی از عملیات تهاجمی خود جهت تصرف پوکروفسک دنبال می‌کنند - یک تلاش تاکتیکی در امتداد خط نوورودیوکا-هرودیوکا در شرق پوکروفسک برای تصرف میرنوهرد و پیشروی تا حومه پوکروفسک، و یک تلاش تاکتیکی دیگر در امتداد سلیدو و خط اوکراینسک-هیرنیک در جنوب شرقی پوکروفسک با هدف گسترش نقاط درگیری در جهت پوکروفسک و از بین بردن آسیب‌پذیری‌ها در برابر ضدحمله‌های ارتش اوکراین . اوکراین / کوپیانسک 28-29 اوت 2024 انهدام و به غنمیت گرفتن آبرامز اوکراینی در محور کورسک - سپتامبر 2024 https://aparat.com/v/ana3296 اوکراین / اولکساندرو -کالینووه 21-28 اوت 2024 نیویورک تایمز حمله بالستیکی روسیه به پولتاوا روحیه ارتش اوکراین را بشدت تضعیف کرد با این حال کاربران روسی معتقدند که این حمله اگرچه تضعیف روحیه ای برای ارتش اوکراین است ولی نه به آن شدت که آمریکایی ها روی آن تاکید می کنند چرا که بزرگنمایی بیش از حد این حمله باعث می شود تا کیف دوباره برای دریافت سامانه های دفاع هوایی بیشتر ، عجز و لابه کند و ایالات متحده را متقاعد کند که اجازه حملات دوربرد به روسیه را بدهد. فرمانده پهپادی نیروهای مسلح اوکراین در مصاحبه با دیلی تلگراف تا به حال پیشروی با چنین سرعتی را ندیده‌ام ( منظور پیشروی روسها بسمت پوکروفسک باید باشد ) هنوز هم مشکلات ما همان است: نه پیاده نظام، نه توپخانه و نه مهمات کافی ساقط کردن پهپاد گل شمعدانی روسی توسط میگ-29 اوکراینی - سپتامبر 2024 https://aparat.com/v/jurzoyh به گفته فرمانده کل ارتش اوکراین ، شدیدترین نبردها در جهت پوکروفسک در حومه شرقی هرودیوکا (شرق پوکروفسک)، جنوب غربی هرودیوکا در نزدیکی کراسنی یار، در نوورودیوکا (جنوب شرق) پوکروفسک و همزمان در سلیدو در نزدیکی میخائیلووفکا (جنوب شرقی پوکروفسک) در جریان است . به گفته میل بلاگرهای روسی نیروهای روسی تا حومه جنوب شرقی میرنوهراد (نزدیک شرق پوکروفسک) پیشروی کرده و نبردهای کوچکی را با نیروهای اوکراینی در این شهر آغاز کرده اند، علاوه براین ، نشانه هایی در دست است که نشان می دهد درگیری ها در شرق سلیدو نیز شدید شده و حتی روسها به مرکز شهر نیز رسیده اند . مضاف بر این موارد ، نبردهای تن به تن در شمال شرق اوکراینسک ( جنوب شرق پوکروفسک ) ، ممریک ( شمال شرق اوکراینسک ) نیز جریان دارد. روسیه/ کورسک - ساعت 7 بعداز ظهر روز 29 اوت 2024 رویترز دولت بایدن در حال مذاکره فوری با کنگره برای استفاده از 6 میلیارد دلار کمک نظامی باقی مانده به اوکراین تا پایان سپتامبر است. وضعیت ارسال تسلیحات به اوکراین پیچیده‌تر شده چرا که دولت آمریکا در استفاده از بودجه اختصاص داده شده برای کمک نظامی به اوکراین با مشکلاتی مواجه شده است. از 7.8 میلیارد دلاری که در ماه آوریل تصویب شد، بیشتر آن هنوز استفاده نشده است و بایدن اکنون باید 6 میلیارد دلار باقی مانده را قبل از 30 سپتامبر، یعنی پایان سال مالی آمریکا، خرج کند. کاخ سفید در حال مذاکره فوری با کنگره است و هدف اصلی آن ، جلوگیری از وضعیتی است که در آن وجوه تخصیص یافته به سادگی "از میان خواهد رفت " وزارت امور خارجه قانون اضطراری را پیشنهاد کرده که اجازه می دهد این پول به سال مالی آینده منتقل شود. با این حال، دولت بایدن نیز در حال آماده سازی یک طرح پشتیبان در صورت شکست توافقات با کنگره است. در این مورد، می توان یک بیانیه رسمی قبل از 30 سپتامبر ارائه کرد، که در واقع اجازه می دهد تمام وجوه باقی مانده یکباره خرج شود. گزارش ها حاکی از آن است که تاخیر در تحویل تسلیحات ناشی از عوامل متعددی است. اول از همه، اینها نگرانی های پنتاگون در مورد کاهش ذخایر تسلیحاتی خود ایالات متحده است. صنعت دفاعی ایالات متحده با روند تولید و عرضه دست به گریبان شده و نگرانی هایی در این زمینه وجود دارد . کاهش پشتیبانی نظامی از سوی ایالات متحده می تواند بر جنگ در جبهه و به طور کلی بر روند درگیری تأثیر بگذارد. وال استریت ژورنال ایالات متحده تصمیم گرفت متخصصان خود را برای تعمیر و نگهداری از F-16 به اوکراین اعزام نکند. ولت جو بایدن به دلیل نگرانی از امنیت هواپیماهای جنگنده F-16 در اوکراین، از ایده اعزام پرسنل غیرنظامی آمریکایی برای نگهداری از این جنگنده ها صرف نظر کرده است. در عوض، واشنگتن قصد دارد مسئولیت اصلی را بر عهده اروپا بگذارد. شورای امنیت ملی آمریکا پیشنهادی مبنی بر اعزام پیمانکاران غیرنظامی برای کار بر روی تجهیزات نظامی را بررسی کرد، اما پس از ارزیابی خطرات، این پیشنهاد بسیار خطرناک تلقی شد. اکنون ایالات متحده به حمایت شرکای اروپایی امیدوار است که بتوانند این مسئولیت ها را بر عهده بگیرند. انهدام ستون نظامی ارتش اوکراین در محور سومی قبل از رسیدن به کورسک- سپتامبر2024 https://aparat.com/v/dodocu5 2- به گفته منابع غربی ، ارتش روسیه به احتمال بسیار زیاد قصد دارد قبل از شروع تلاش‌های اصلی برای تصرف خود پوکروفسک در دو محور نامبرده به حملات خود ادامه دهد ، هر چند این امکان وجود دارد که بدون توجه موفقیت دراین محورها، نبرد شهری برای تصرف پوکروفسک آغاز شود. به نظر می رسد که نیروهای روسی تلاش می کنند تا سرعت پیشروی خود را در امتداد خط نووهرودیوکا-هرودیوکا حفظ کرده تا به سرعت میرنوهرد را تصرف نمایند و به حومه پوکروفسک برسند. پیشروی گزارش شده روسیه از نووهرودیوکا به حومه میرنوهرد احتمالاً با هدف دور زدن آنچه که منابع روسی به عنوان مواضع اصلی دفاعی اوکراین در شمال غربی و غرب هرودیوکا توصیف کرده اند، صورت می گیرد . بازدید رستم عمروف ، وزیر دفاع اوکراین از واشنگتن جدای این خبر ، نکته جالبی در این تصویر وجود دارد و آن شیوه لباس پوشیدن وزیر دفاع اوکراین هست اگر وزیر دفاع ایران یا هرکدام از مقامات رسمی ایرانی چنین پوششی در ملاقات با یک مقام خارجی داشته باشد ، خودتحقیرها آماده هستند تا قلم فرسایی کنند ولی در این قضیه چون پای اوکراین وسط هست ، تقریباً همه لال شدند و کسی دست به قلم نبرده تا امروز !!!! ساخت حفاظ چوبی برای زرهی ارتش روسیه در لوهانسک پهپاد انتحاری عمود پرواز اسکای فال برد حدود 40 تا 60 کیلومتر و سرجنگی حدود 5 کیلوگرم در روزهای اخیر ، عناصری از واحدهای ارتش روسیه مواضع اوکراین را در جنوب شرقی پوکروفسک در امتداد محور کارلیوسکه محاصره و آنها را وادار کردند که از مواضع محدود خود در این منطقه عقب نشینی کنند. تحلیلگران غربی مدعی اند که اصرار روسها برای پیشروی به سمت سلیدو ، اوکراینسک و هیرنیک احتمالا با هدف از میان بردن یکی از قدرتمندترین مواضع دفاعی ارتش اوکراین در لبه جنوبی محور پوکروفسک است که می تواند تلاش تهاجمی روسیه در این منطقه را تهدید کند. مواضع ارتش اوکراین در شرق خط سلیدوو-اوکراینسک-هیرنیک به نیروهای اوکراینی فرصت هایی را برای تهدید عقبه روسیه در محور پوکروفسک ارائه می دهد و فرماندهی نظامی روسیه احتمالاً نگران ضد حملات اوکراینی هاست که ضربات تهاجمی روسیه را مختل می کند زیرا نیروهای روسیه عناصر لجستیک و توپخانه را برای تصرف پوکروفسک باید در این محور مستقر می کنند . ارتش هلند 28 دستگاه خودروی شنی دار وایکینگ را به کیف تحویل داد رئیس جمهوری رومانی دستور ارسال یک آتشبار پاتریوت را به اوکراین صادر نمود نکته جالبی که از کنار هم گذاشتن این خبر و خبر ارسال سامانه های دفاع هوایی آلمانی می شود نتیجه گرفت این هست که اوکراینی ها احتمالا ضربات سختی را در حوزه پدافند هوایی متحمل شده اند و این سامانه ها نه برای تقویت شبکه دفاع هوایی بلکه برای جایگزینی نمونه های منهدم شده یا بشدت آسیب دیده که تعمیر آنها در اوکراین ممکن نیست ، ارسال میشوند . به عبارت دیگر ، تمامی قریب به اتفاق ادعاهای ارتش اوکراین در انهدام دیکوی ها از سوی روسها ، رسما ً دروغ از آب درآمده ... انهدام خودروی فرماندهی M577 اوکراینی در محور کورسک -سپتامبر 2024 https://aparat.com/v/dhurfsj علاوه براین ، گسترش و تثبیت جناح جنوبی ارتش روسیه در این منطقه ، تهدید نیروهای اوکراینی را تا حدودی خنثی خواهد کرد. با این حال ، هنوز مشخص نیست که آیا ارتش روسیه قصد دارد نیروهای خود را بصورت تک جبهه ای وارد پوکروفسک کند ، یا ازپیشروی از طریق شهرهای کوچکتر در شرق و جنوب شرقی و بتدریج وارد پوکروفسک شوندو درنهایت امکان محاصره کامل شهر را بدست آورند که پیشتر در باخموت و آودیوکا موفق به انجام آن نشدند. معلوم نیست این شاهکار برای روسهاست یا اوکراینی ها ولی ظاهرا اسلاوها روی دست اعراب بلند شدند در معرفی این نمونه ها وزارت دفاع اوکراین نفربر بومی این کشور با شناسه Khorunzhyi را که گونه ارتقاء یافته بی تی آر-60 محسوب می شود را برای تولید ، تایید نمود . 3- ارتش روسیه در پاسخ به تهاجم اوکراین به استان کورسک، واحدهای دفاع ارضی داوطلب جدیدی ایجاد می‌کنند که با عدم تمایل پوتین مبنی بر مقابله جدی‌تر با تهاجم اوکراین با بسیج بیشتر نیرو، به دلیل تهدید ناشی از بروز نارضایتی اجتماعی یا استقرار مجدد در مقیاس بزرگ به دلیل احتمالی، تطابق دارد . وال استریت ژورنال اوکراین هنوز نمی تواند علت سقوط F-16 و مرگ خلبان را مشخص کند مقامات ایالات متحده می گویند کیف هیچ مدرکی دال بر سقوط هواپیما بر اثر آتش خودی یا نقص فنی پیدا نکرده است. وال استریت ژورنال به نقل از یک مقام مسئول می نویسد که یک موشک روسی اندکی قبل از ناپدید شدن این پرنده از صفحه رادار در نزدیکی جنگنده F-16 منفجر شد. انفجار ممکن است به آن آسیب برساند یا باعث شود خلبان در ارتفاع بسیار پایین از سطح زمین مانور دهد که منجر به فاجعه شود. مقامات آمریکایی و غربی می گویند که سقوط مرگبار در اولین روز نبرد جت اف-16 سؤالاتی را در مورد عجله برای آموزش خلبانان و وارد کردن آنها به نبرد تنها چند هفته پس از ورود آنها به اوکراین ایجاد کرده است. انهدام انبار مهمات اوکراین در نیژنیا سیرواتکا با بالستیک های اسکندر- سپتامبر2024 https://aparat.com/v/hnfid61 4- ارتش اوکراین در شمال سودژا در حال پیشروی است ولی گفته می شود نیروهای روسی در 29 اوت برخی از مناطق استان کورسک را بازپس گرفتند. یک نشریه فرانسوی مدعی شده که اوکراین جنگنده های اف-16 خود را از روی بزرگراه های این کشور به پرواز در می آورد کروواسی تعداد نامشخصی سامانه ای مین روب بدون سرنشین MV-4 را به اوکراین تحویل داد 5- ستاد کل اوکراین در 29 اوت گزارش داد که یک فروند جت جنگنده اف -16 اوکراینی اخیراً هنگام دفاع در برابر حمله موشکی و پهپاد بزرگ روسیه سقوط کرده است. یک مقام آمریکایی ناشناس در 29 اوت به رسانه های غربی گفت که این جت در 26 اوت سقوط کرد و وزارت دفاع اوکراین کمیسیون ویژه ای را برای تعیین علت سقوط تعیین نموده است. با این حال ، از دست رفتن تجهیزات و هواپیما در طول عملیات جنگی روند تازه ای نیست و انتظار می رود که اوکراین برخی از تجهیزات نظامی غربی خود را در طول نبرد از دست بدهد. با این حال، هر گونه از دست رفتن تجهیزات محدود تحویلی به کیف نظیر جنگنده های اف-16 و خلبانان آن ، تأثیر بزرگی بر توانایی اوکراین برای بهره برداری از این پرنده در کوتاه مدت به عنوان بخشی از چتر دفاع هوایی ترکیبی یا در نقش پشتیبانی زمینی خواهد داشت. آتش سوزی با علت نامشخص در مسکو که حسابهای اوکراینی آن را به اصابت یک پهپاد نسبت می دهند با این حال ، حضور بالگرد آتش نشانی کاموف-29 با استتار غیرنظامی جالب بود تست مهمات سنگین FAB-3000M54 توسط سوخو-34 - سپتامبر 2024 https://aparat.com/v/djr6067 6- ستاد کل اوکراین در 29 اوت تایید نمود که نیروهای ارتش این کشور در شب 27 تا 28 اوت به پالایشگاه نفت اطلس در استان روستوف و انبار نفت زنیت در استان کیروف حمله کردند. راست : انهدام هویتزر 155 م.م M109A6 ارتش اوکراین چپ: نوه بزرگ نبل ورفر آلمانی در جنگ اوکراین ، روسها ظاهرا پرتابگرهای دریاپایه RBU-1200 را روی شاسی تیربار زو-23 نصب کرده و به صحنه نبرده برده اند . 7- ارتش روسیه همچنان در محورهای کوپیانسک، تورتسک، پوکروفسک و شهر دونتسک در حال پیشروی است . اوکراین / دونتسک - 30 اوت 2024 روسیه/ کورسک - ساعت 1 بعداز ظهر روز 30 اوت 2024 جنگ در اوکراین – سی ام اوت 2024 1- مقامات کشورهای عضو اتحادیه اروپا همچنان نظرات متفاوتی در مورد توانایی اوکراین برای استفاده از سلاح های ارائه شده توسط اروپا برای حمله به اهداف نظامی در روسیه ابراز می کنند. جوزپ بورل، کمیسر عالی اتحادیه اروپا، در 30 اوت مدعی شد که تصمیم برای رفع چنین محدودیت‌هایی بر عهده کشورهای عضو اتحادیه اروپا است، زیرا همه کشورهای اتحادیه اروپا تسلیحات دوربرد را به اوکراین ارائه نکرده‌اند. رئیس جمهور چک، پتر پاول در 30 اوت اظهار داشت که اوکراین باید تصمیم بگیرد که چگونه از سلاح های ارائه شده توسط غرب مطابق با منشور سازمان ملل متحد استفاده کند. اوکراین - پوکروفسک -کوراخوف 12-30 اوت 2024 بمباران پل های ثابت و شناور روسی توسط نیروی هوایی اوکراین- سپتامبر2024 https://aparat.com/v/dyak0nu هانو پفکور، وزیر دفاع استونی، از شرکای غربی خواست تا محدودیت‌های اوکراین در استفاده از سلاح‌های غربی برای حمله به اهداف نظامی در روسیه را لغو کنند. پاول زالوسکی معاون وزیر دفاع لهستان در 30 اوت اظهار داشت که لهستان از برداشتن محدودیت ها بر توانایی اوکراین برای انجام حملات دوربرد علیه اهداف نظامی در روسیه با استفاده از سلاح های ارائه شده توسط لهستان حمایت می کند. آنتونیو تاجانی، وزیر امور خارجه ایتالیا در 29 اوت ادعا نمود که ایتالیا به اوکراین اجازه نخواهد داد که از تسلیحات ارائه شده توسط ایتالیا برای حملات علیه اهداف نظامی در خاک روسیه استفاده کند، زیرا نه ناتو و نه ایتالیا در جنگ با روسیه نیستند. بر اساس گزارش‌ها، بریتانیا به دنبال اجازه دادن به نیروهای اوکراینی برای استفاده از استورم شدو برای حملات به روسیه است، اما ممنوعیت‌های ایالات متحده مانع از انجام این کار یکجانبه بریتانیا می‌شود. اوکراین / ورمیوکا 18 ژوئیه - 31 اوت 2024 2- به گفته میل بلاگرهای روسی ، نیروهای اوکراینی و روسی در 30 اوت دستاوردهای حاشیه ای جدیدی را در استان کورسک بدست آورده اند .براساس داده های منتشر شده توسط روسها ، نیروهای ارتش این کشور در حومه جنوبی کورینهوو، مزارع شمال اولگووکا (شرق کورینهوو) و جنوب شپتوخوفکا (شمال شرقی) مناطق جدیدی را بازپس گرفته اند . در مقابل ، گفته شده که نیروهای اوکراینی در شرق چرکاسکویه پورچنویه و نیژنیا پارووایا (هر دو در شمال سودژا) پیشروی های جدیدی را ثبت کرده اند . نشریه فارین افرز تهاجم نیروهای مسلح اوکراین در منطقه کورسک مواضع آنها را تضعیف کرده و تیپ های مجرب را از وظیفه اصلی خود یعنی دفاع از خاک اوکراین منحرف کرده است اگرچه اوکراین با ادامه عملیات دفاعی می تواند "نیروهای تهاجمی روسیه را خسته کند" و جبهه را برای زمستان تثبیت کرده و برای حمله احتمالی در سال 2025 آماده شود. اما حمله به کورسک ، اکنون این عملیات "توازن فرسودگی" را به نفع کیف تغییر نمی دهد. نیروهای مسلح اوکراین با کمبود ذخایر و مهمات برای پاسخ به پیشروی های روسیه مواجه هستند. تحلیلگران معتقدند کیف قبل از انتخابات آمریکا تلاش کرد موقعیت خود را تقویت کند. با این حال، بعید است مسکو تا زمانی که سرزمین های مورد ادعای خود را خود را تصرف کند ، وارد مذاکره شود در حالی که در زمستان پیشروی نیروهای روسی آسان تر خواهد بود. تلفات ارتش اوکراین در نزدیکی کورسک در حال افزایش است و این منطقه می تواند به عرصه جدیدی برای یک نبرد فرسایشی تبدیل شود. اگر روسیه روی تضعیف نیروهای اوکراینی با نیروی هوایی و هواپیماهای بدون سرنشین تمرکز کند، «این عملیات ممکن است انتظارات کیف را برآورده نکند». وال استریت ژورنال اقدامات کیف در منطقه کورسک می تواند باعث شکست اوکراین شود وال استریت ژورنال ادعاهای اوکراین را یک "دروغ" خواند و استدلال کرد که اقدامات کیف "شکست نهایی آنها را تضمین می کند". اکنون متحدان غربی از پاسخ احتمالی مسکو "بیش از حد مرعوب" شده اند و اتحادیه اروپا "متفرق و ناکارآمد" شده است. در نتیجه، شرایط دشوار برای ارتش اوکراین در شرق می تواند منجر به شکست آن شود. 3- ونزوئلا ، شهروندان کلمبیایی را که به عنوان اعضای ارتش اوکراین می جنگیدند به روسیه تحویل داد و این امر نشان دهنده همکاری رو به رشد روسیه و ونزوئلا و حمایت ونزوئلا از جنگ روسیه است. اکونومیست شکست طرح ضربتی اوکراین در محور کورسک استراتژی انحراف سازی اوکراین کارساز نبود و روس ها به شکستن جبهه کیف در دونباس ادامه می دهند اوکراین به تهاجم خود ادامه می‌دهد و سرزمین‌هایی را در منطقه کورسک اشغال می‌کند، اما قدرت تهاجمی اوکراین در حال کاهش بوده و هدف اصلی ، یعنی منحرف کردن نیروهای روسیه از پوکروفسک محقق نشده است. تصاویر ماهواره ای استحکامات روسی را نشان می دهد که جبهه را تثبیت کرده اند. تحلیلگران به ظهور استحکامات در مقیاس بزرگ در این منطقه که تنها 16 کیلومتر از مواضع اوکراینی فاصله دارد، اشاره می کنند. این سرعت ساخت و ساز با سرعت ساخت و ساز در جنوب اوکراین در اوایل سال 2023 مقایسه می شود، زمانی که حمله اوکراین قادر به شکستن خطوط دفاعی روسها نبود. در عین حال منابع اوکراینی می گویند که این عملیات به اهداف مهمی دست یافت، اما اکونومیست مدعی است که امکان انحراف نیروهای روسی از پوکروفسک وجود ندارد. پیشروی سریع ارتش روسیه ضعف در دفاع اوکراین را آشکار کرد. 4- مجارستان و روسیه به تعمیق همکاری های دوجانبه خود ادامه می دهند. کسی باور می کرد هیبت و سابقه آبرامز که در عملیات طوفان صحرا وارد کتابهای تاریخ نظامی شده بود اینچنین توسط اوکراینی ها برباد برود ...؟!!!! نکته : حتی صفحات لاستیکی و زره های کنتاکت هم به نظر این آبرامز را نجات نداده ...!!! 5- زلنسکی، سپهبد میکولا اولشچوک را از سمت فرماندهی نیروی هوایی اوکراین برکنار کرد. نفربر BTR-60PB بلغاری با برجک Parus در اوکراین با وجود اینکه اوکراینی ها به دقت توپ 30 م.م این ترکیب افتخار می کنند ولی جمله ای جالبی در خصوص این رونمایی های تکی اوکراین وجود دارد که در مورد ما هم صادق هست اگر محصولی را بصورت انبوه تولید نکنید ، می توانید شروع به نوشتن کتاب "پیروزی های از دست رفته" کنید. 6- ارتش روسیه همچنان درمحورهای سواتوو، پوکروفسک و شهر دونتسک در حال پیشروی هستند . اوکراین - پوکروفسک -کوراخوف 31 اوت 2024 جنگ در اوکراین – سی و یکم اوت 2024 1- به گفته منابع غربی ، این احتمال وجود دارد که ارتش روسیه عناصر محدودی از محور پوکروفسک برای دفاع در برابر تهاجم اوکراین در استان کورسک به این محور منتقل کرده باشد . این نشان می‌دهد که فشارهای عملیاتی ناشی از تهاجم اوکراین در کورسک بر روند عملیات روسیه درمحورهای مختلف درگیری در اوکراین تأثیر می‌گذارد. منابع روسیدر 14 و 17 اوت ادعا کرده بودند که ارتش این کشور حداقل یک گردان از تیپ 15 تفنگدار موتوری روسیه (ارتش 2 تسلیحات ترکیبی ) را از محور پوکروفسک به استان کورسک انتقال داده است . روسیه/ کورسک - ساعت 1 بعداز ظهر روی 31 اوت روسیه/ کورسک - پایان روز 31 اوت 2024 در 19 اوت نیز خبرهای منتشر شد مبنی براینکه عناصری از تیپ تفنگدار موتوری یکم "اسلاو" (سپاه ارتش جمهوری دونتسک ) از محور دونتسک به استان کورسک بازگردانده شده است. با این حال بررسی ها نشان می دهد که این عناصر قبلاً در نبردهای خط مقدم در تورتسک و پوکروفسک شرکت داشته‌اند چرا که فرماندهی ارتش روسیه احتمالاً از بیرون کشیدن واحدهای مؤثر رزمی خود از مناطق خط مقدم در این محورهای مذکور بشدت بیزار است. یگانهای نامبرده به احتمال بسیار زیاد ، واحدهای ذخیره‌ای بودند که فرماندهی نظامی روسیه قصد داشت از آنها برای تقویت گروه‌های روسی در محورهای فوق و جلوگیری از خطر اوج گیری عملیاتی زودرس استفاده کند. به این ترتیب ، استقرار مجدد عناصر محدود تیپ های تفنگدار موتوری 15 و 1 تأثیر فوری بر وضعیت میدان نبرد در جهت پوکروفسک یا تورتسک نخواهد داشت، زیرا استعداد رزمی این نیروهای محدود بوده و می توان عناصر دیگری را به جای آنها در محور مزبور مستقر نمود. آشنایی با دختر تزار/ گاراژ تهاجمی ( تانکهای حفاظت شده روسی ) سپتامبر2024 https://aparat.com/v/zluuz32 2- ارتش اوکراین در 31 اوت به حملات خود در استان کورسک ادامه داده ولی هیچ پیشروی تایید شده ای برای واحدهای اوکراینی ثبت نشده است . 3- رستم عمروف، وزیر دفاع اوکراین در 30 اوت مدعی شد که نیروی هوایی روسیه همچنان از پایگاه هوایی خود که در محدوده سامانه های موشکی اتامز ادامه می‌دهند که این مساله نشان می‌دهد که چگونه محدودیت‌های ایالات متحده برای استفاده اوکراین از تسلیحات ارائه شده توسط این کشوربرای حمله به اهداف نظامی در روسیه به مسکو اجازه می‌دهد تا مزیت های خود برای حمله به عقبه اوکراین استفاده کند. عمروف در مصاحبه ای با CNN که در 30 اوت منتشر شد، اظهار داشت که او فهرستی از اهداف نظامی در داخل روسیه را به مقامات ارشد دولت ایالات متحده ارائه کرده است. عمروف خاطرنشان کرد که این فهرست شامل پایگاه های هوایی است که در محدوده تسلیحات ارائه شده توسط ایالات متحده قرار دارند و نیروهای روسی از آنها برای انجام حملات علیه اوکراین استفاده می کنند. با این حال ، بر اساس گزارش‌ها، مقامات ارشد ایالات متحده اخیراً اعلام کردند که نیروهای روسی 90 درصد از جتهای ضربتی حامل مهمات سُرشی خود را از محدود برد سامانه های موشکی و کروز اوکراین خارج کرده اند . 4- گزارش های جدید نشان می دهد که فرماندهی ارتش روسیه سپاه یکم و دوم جمهوری دونتسک و لوهانسک را برای ایجاد دو یگان ترکیبی در مقیاس ارتش ( ارتش های پنجاه ویکم و سوم ) استفاده کرده است. ناخدا یکم رومن هلادکی 5- مرکز ارتباطات راهبردی نیروهای مسلح اوکراین در 31 اوت اعلام کرد که فرمانده کل ارتش این کشور ، ناخدا یکم رومن هلادکی را به عنوان رئیس ستاد رسته سامانه های های بدون سرنشین منصوب نمود. انهدام یک دستگاه لئوپارد در محور کورسک گفته میشود این هفتمین لئوپارد منهدم شده اوکراینی در محور کورسک است . 6- ارتش روسیه همچنان در محورهای چاسیو-یار ، پوکروفسک و شهر دونتسک در حال پیشروی است . 7- روزنامه های مخالف پوتین مدعی شده اند که ارتش این کشور بدلیل کمبود نیروی انسانی و تجهیزات ناشی از جنگ اوکراین ، امکان رزم با تمام توان رزمی خود را در اوکراین ندارند. حملات انبوه پهپادی ارتش اوکراین 1 سپتامبر 2024 روسیه/ کورسک - 1 سپتامبر 2024 جنگ در اوکراین – یکم سپتامبر 2024 1- براساس جدیدترین گزارهای منتشر شده ، نیروهای اوکراینی در شب 31 اوت تا 1 سپتامبر بزرگترین حملات پهپادی را علیه اهدافی در داخل روسیه انجام دادند. وزارت دفاع روسیه نیز ادعا کرد که پدافند هوایی روسیه 158 پهپاد اوکراینی را در 16 استان منهدم کرده است: 46 فروند بر فراز استان کورسک، 34 فروند در استان بریانسک، 28فروند دراستان ورونژ، 14 فروند در استان بلگورود، 9 فروند در استان مسکو، هشت فروند در استان ریازان، پنج فروند در استان کالوگا، چهار فروند در استان لیپتسک، سه فروند در استان تولا، دو فروند در استان های تامبوف و اسمولنسک ، ویک فروند در استان های اورال، تور و ایوانوو. با این حال رسانه های مخالف پوتین مدعی شده اند که داده‌های موجود از مرکز فضایی ناسا ، ناهنجاری‌های گرمایی را در کارخانه متالورژی نوولیپتسک در استان لیپتسک، پادگان لشکر 106 هوابرد در استان تولا، دو کارخانه سیمان در ووکرسنسک ، کولومنا در استان مسکو و کارخانه سیمان فرزیکوو در استان کالوگا را نشان می دهد. این خبر را دقیق متوجه نشدم ولی ظاهرا نروژی ها یک وال سفید را بازداشت !!!! کرده اند که سامانه های رصد روسی ، روی آن نصب شده بود !!! مشهور هست که چرچیل در جنگ دوم یک اداره ویژه با عنوان " اداره حُقه های کثیف " برای فریب آلمان ها تاسیس کرده بود ظاهرا روسها دارند تجربیات چرچیل را برای خودشون یادآوری می کنند ... 2- نیروهای اوکراینی در روز 1 سپتامبر به حملات خود در استان کورسک ادامه دادند، اما هیچ پیشروی تایید شده ای ثبت نکردند. 3- نظرسنجی‌های اخیر داخلی روسیه نشان می‌دهد که تهاجم اوکراین به استان کورسک هنوز حمایت داخلی روسیه از جنگ در اوکراین را در کوتاه‌مدت پس از تهاجم کورسک کاهش نداده است و حمایت روسیه از این جنگ از سال 2022 همچنان با درصدهای بالا ارزیابی می شود. 4- ارتش روسیه همچنان در محورهای شمال شهر خارکف، جنوب شرقی کوپیانسک، جنوب شرقی پوکروفسک و جنوب غربی شهر دونتسک در حال پیشروی است . روسیه/ کورسک - 2 سپتامبر 2024 جنگ در اوکراین – دوم سپتامبر 2024 1- منابع غربی مدعی شده اند که انتظار می‌رود که ایران «فوراً» موشک‌های بالستیک خاصی را برای حمایت از تهاجم روسیه به اوکراین به روسیه تحویل دهد. یک مقام اروپایی ناشناس در 2 سپتامبر به بلومبرگ گفت که ایران می‌تواند در عرض چند روز ارسال موشک‌های بالستیک به روسیه را آغاز کند. گفته می شود به احتمال بسیار زیاد ، موشکهای بالستیک کوتاه برد ابابیل و همچنین فتح-360 قرار است تحویل شود. تحویل این سامانه ها به روسیه اجازه می دهد تا اهداف نزدیک به خط مقدم را مورد حمله قرار داده و در عین حال انبارهای موشک‌های تولید داخل روسیه مانند اسکندر را برای اهدافی در عمق خاک اوکراین حفظ کنند. تایمز روسیه ممکن است در سال 2025 به منطقه دنیروپتروفسک حمله کند کیف ممکن است مجبور شود با این واقعیت کنار بیاید که در صورت ادامه حملات در کورسک، ممکن است پوکروفسک و چاسوف یار را از دست بدهد چرا که روس ها قصد دارند از این شهرها به عنوان سکوی پرشی برای حمله گسترده به شمال استفاده کنند و غرب با هدف گرفتن تمام دونباس و تهدید منطقه دنپروپتروفسک با یک چالش جدید مواجه نمایند . در عین حال، مسکو با استفاده از تاکتیک های مخرب مشابه آنچه در ماریوپول، باخموت و آودیوکا به کار رفت آماده است تا از نیروهای قابل توجهی برای تصرف پوکروفسک استفاده کند. 2- گفته می شود ارتش روسیه در روزهای اخیر مواضع از دست رفته خود را در شرق کورینهوو در میان تداوم حملات اوکراینی در استان کورسک در 2 سپتامبر بازپس گرفتند. حسابهای اوکراینی مدعی شده اند که ارتش روسیه در حال سازماندهی یک نیروی پهپادی مجهز به پهپادهای رهگیر انتحاری است میل بلاگرهای اوکراینی با نگرانی از این مساله معتقدند که شناسایی این بال های پرنده بسیار سخت است و دفاع دربرابر آن با چالش های بسیاری روبرو است چراکه روند استفاده از هوش مصنوعی درآنها با سرعت بالایی در حال انجام است 3- ارتش روسیه همچنان در محورهای سیورسک ، چاسیو-یار ، پوکروفسک و جنوب غربی دونتسک در حال پیشروی است. فوربس اوکراین یکی از معدود تیپ های تهاجمی خود را در پوکروفسک مستقر کرد تا جلوی "روسها" را بگیرد این تیپ حدود 2000 نفر سرباز دارد ولی حرکت این تیپ از مواضع معمول خود در جنوب اوکراین به یک میدان جنگ ناآشنا در شرق، بر فوریت مشکلات اوکراین بین آودیوکا و پوکروفسک تأکید می‌کند. بیلد موفقیت های نیروهای مسلح اوکراین در کورسک به ضرر و زیان در دونباس تبدیل شد در حالی که ارتش اوکراین تلاش می کرد تا کنترل شهر کوچک روسیه سودژا با جمعیت 6000 نفر را بدست آورد نیروهای روسی در ماه اوت ، پنج شهرک اوکراینی را با جمعیت کل بیش از 53000 نفر - نووگرودوفکا، کراسنوگریوکا، دروژبا، سورنویه و نیویورک اشغال کردند. با این حال ، حمله اوکراین در منطقه کورسک آسیب پذیری "خطوط قرمز" روسیه را به غرب نشان داد که می تواند موفقیت آمیز تلقی شود. اما، همانطور که بیلد می نویسد، پایتخت های غربی، از جمله برلین، پاریس، لندن و واشنگتن، هنوز در اعمال محدودیت های خود برای استفاده از سلاح های عرضه شده علیه اهدافی در خاک روسیه تجدید نظر نکرده اند. 4- مقامات وزارت دفاع روسیه بر قابلیت‌های آموزشی نظامی روسیه به منظور ارتقای روند جذب افسران نظامی درقالب بخشی از تلاش‌های بلندمدت جهت بازسازی سپاه افسران روسیه تاکید می کنند. درجریان بازدید آندری بلوسف، وزیر دفاع روسیه از آکادمی نیروهای موشکی استراتژیک «پیتر کبیر» روسیه در بالاشیخا، استان مسکو ، وی بر اهمیت آموزش نظامی و نوآوری های فنی برای میدان نبرد تاکید نمود و ادعا کرد که مقدمات کار برای بازگشایی دانشکده های نظامی بسته شده ارتش و همچنیین تغییر سرفصل های درسی از سیستم قدیم به جدید در حال انجام است . روسیه/ کورسک - 3 سپتامبر 2024 وضعیت در پولتاوا پس از حملات بالستیکی ارتش روسیه جنگ در اوکراین – سوم سپتامبر 2024 1- ارتش روسیه به عنوان بخشی از یک سری حملات گسترده‌تر در شب 2 تا 3 سپتامبر، زیرساخت‌های غیرنظامی و یک مرکز آموزشی نظامی در شهر پولتاوا را با دو موشک بالستیک اسکندر-ام مورد حمله قرار دادند و تلفات قابل توجهی را به ثبت رساندند. براساس آخرین داده های منتشره ، ارتش روسیه با استفاده از حداقل دوتیر موشک بالستیک اسکندر-ام یا نسخه های تولید شده کره شمالی ، یک تیر موشک کروز خا-59/69 و 35 فروند پهپاد شاهد131/136 را بسمت اهدافی در عمق خاک اوکراین شلیک کردند ولی در مهم ترین اصابت های صورت گرفته ، دو موشک اسکندر به یک مؤسسه آموزشی نظامی و یک بیمارستان مجاور در شهر پولتاوا اصابت کرد و بخشی از ساختمان در مؤسسه ارتباطات نظامی پولتاوا را تخریب کرد. زلنسکی نیز مدعی شده که در این حمله حداقل 51 نفر کشته و 271 نفر زخمی شدند. پهپاد جت سرنگون شده ناشناخته روسی 2- رویترز گزارش داد که ایالات متحده در حال بررسی ارائه موشک‌های دوربرد مشترک هوا به سطح (JASSM) به اوکراین است، اما اوکراین تا ماه‌ها این موشک‌ها را دریافت نخواهد کرد. رویترز به نقل از سه منبع از جمله مقامات آمریکایی گزارش داد که ایالات متحده به توافقی برای ارائه موشک های JASSM به اوکراین نزدیک است و این موشک ها در یک بسته کمک نظامی در پاییز 2024 اعلام می شود اما ایالات متحده هنوز این قرارداد را نهایی نکرده است. رویترز خاطرنشان کرد که JASSM فقط با جنگنده های آمریکایی قابل تطبیق است ولی یک مقام آمریکایی به رویترز گفت که "تلاش هایی" برای انطباق JASSM با جت های شرقی ناوگان هوایی اوکراین نیز صورت گرفته است. برد نسخه استاندارد JASSM تقریباً 370 کیلومتر است، و JASSM با برد گسترده (JASSM-ER) بردی در حدود 1000 کیلومتر را به نمایش می گذارد. مشخص نیست که ایالات متحده تحت این قرارداد کدام نوع را به اوکراین می فرستد، با این حال ، برد هر دو نوع بیشتر از حداکثر برد موشک های اتامزی است که ایالات متحده قبلاً به اوکراین ارائه کرده است. انتشار کتاب کتاب "ژنرال آهنین" گفته شده متن این کتاب شامل تمامی وقایع تا مارس ۲۰۲۳ است و نه تنها تلاش‌هایی برای ایجاد تصویر یک «ژنرال آهنین» از فرمانده پیشین ارتش اوکراین ، بلکه همچنین انتقاد از تیم زلنسکی را در بر می‌گیرد. 3- ارتش روسیه همچنان در محورهای تورتسک ، پوکروفسک و جنوب غربی شهر دونتسک در حال پیشروی است . اوکراین / جنوب دونتسک 31 اوت - 4 سپتامبر 2024 روسیه/ کورسک - ساعت 8 بعداز ظهر 4 سپتامبر 2024 جنگ در اوکراین – چهارم سپتامبر 2024 1- به نظر می رسد روسیه به عنوان بخشی از تلاش های خود برای دور زدن تحریم های غرب به چندین کشور از جمله هند، صربستان و جمهوری خلق چین متکی است. امضای قرار داد 300 میلیون پاوندی میان وزارت دفاع انگلیس و شرکتهای مهمات سازی برای تحویل هزاران گلوله توپ به ارتش این کشور پهپاد -موشک جدید اوکراین از نمایی جدید 2- نیروهای ارتش روسیه در شب 3 تا 4 سپتامبر حملات جدید ترکیبی پهپادی و موشکی را علیه زیرساخت‌های اوکراین در شهر لییوف، کریوی ریگ صورت دادند . تایمز پزشکان نظامی غربی "ابر میکروبی" را در بدن سربازان اوکراینی کشف کردند سربازان مجروح در نبرد در اوکراین و تحت معالجه در خارج از کشور به طور فزاینده ای با عفونت هایی مواجه می شوند که به قوی ترین آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند. مقاله به شرح پرونده نظامی 35 ساله ای می پردازد که جراحاتش با عفونت شدید باکتریایی همراه بوده است. پزشکان بیمارستان سنت جورج لندن از پنج آنتی بیوتیک مختلف استفاده کردند اما عفونت را متوقف نکرد و منجر به قطع پای وی شد. دکتر لوک مور، متخصص بیماری‌های عفونی، وضعیت باکتری‌های مقاوم را یک «همه‌گیری پنهان» نامید. به گفته وی، عفونت اغلب در موسسات پزشکی رخ می دهد، نه در میدان جنگ. موارد مشابهی در بیمارستان‌های نروژ، هلند و آلمان ثبت شد، جایی که سربازان اوکراینی تحت درمان قرار گرفتند. پروفسور کریستین ریسبک از دانشگاه لوند گفت که او هرگز به اندازه بیماران بیمارستان های اوکراین با مقاومت بالایی در برابر باکتری ها مواجه نشده بود. آخرین وضعیت محور کورسک / 4 سپتامبر 2024 نیروهای گروه شمال با پشتیبانی نیروی هوایی و توپخانه ارتش ، حملات یگانهای اوکراینی را در 2 محور روستاهای ماتووکا و اولگووفکا دفع کردند به گفته منابع روسی ، یگانهای 22، 61 و 115 مکانیزه، 80 و 82 هوابرد ، پیاده 92، تیپ 152 و تیپ 1004 پشتیبانی امنیتی و امنیتی در محورهای آپاناسوفکا، بورکی، ویشنوکا، ناگانی، گوردیوکا، کروگلنکوئه، کازاچایا لوکنیا، کوسیتسا، لئونیدوو، مارتینوفکا، مالایا لوکنیا، نوویوانوفکا، نوایا سوروچینا و اسناگوست تلفات قابل توجهی را متحمل شده اند 2- اولاف شولز، صدراعظم آلمان در 4 سپتامبر اعلام کرد که آلمان تا سال 2026 هفده سامانه دفاع هوایی اضافی IRIS-T را در اختیار اوکراین قرار خواهد داد. پی نوشت : منبع1 منبع2 منبع3 منبع4 منبع5 منبع6 منبع7 8- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

عملیات پلوتو: طرح آوردن نفت به فرانسه برای تهاجم سال 1944 به نرماندی هنگامی که نیروهای متفقین شروع به برنامه ریزی تهاجم خود به نرماندی (عملیات ارباب) (Operation Overlord)کردند، نفت یکی از منابعی بود که بیش از همه به آن نیاز داشتند. در این مدت، بیشتر سوخت توسط تانکرهای نفتی که در معرض حملات زیردریایی های آلمانی قرار داشتند، حمل می شد. عمده تانکرها در جنگ اقیانوس آرام نیز درحال استفاده بودند، بنابراین نیروهای انگلیسی و آمریکایی به راه دیگری برای انتقال سوخت به فرانسه نیاز داشتند. اینگونه بود که عملیات پلوتو Plutoمتولد شد. عملیات پلوتو طرحی بود که توسط مهندسان، شرکت‌های نفتی و نیروهای مسلح بریتانیا برای ساخت خطوط لوله نفت زیر دریا در زیر کانال انگلیسی بین انگلستان و فرانسه طراحی شد. و قرار بود جریان ثابت نفت را برای تهاجم متفقین به نرماندی در ژوئن 1944 فراهم کند. بخش بازمانده از خط لوله درShanklin Chine مهندس ارشد این پروژه آرتور هارتلی از شرکت نفت ایران و انگلیس بود. او استفاده از کابل تلفن زیردریایی اصلاح شده را به عنوان لوله پیشنهاد داد که این ایده پذیرفته شد. تحقیقات و آزمایشات در سال 1942 آغاز شد و به زودی دو نوع مختلف خط لوله توسعه یافت: لوله انعطاف پذیر HAIS (هارتلی-انگلیسی-ایرانی- زیمنس) با هسته سربی با قطر سه اینچ ( 75 میلی متر ) و وزن حدود 55 تن در هر مایل دریایی. ; و یک لوله فولادی کمتر انعطاف پذیر با قطر مشابه که توسط مهندسان شرکت نفت عراق و شرکت نفت برمه به نام HAMEL ساخته شده است. نمای برش خورده لوله پلوتو لوله نوع اول خوب بود، اما معلوم شد که برای تولید گران است. و به مقدار زیادی سرب نیاز داشت و به دست آوردن آن به معنای از بین بردن سقف کلیساها در بریتانیا بود. لولهHAMEL ارزان تر بود زیرا از فولاد نرم ساخته شده بود. در طول آزمایش، آنها متوجه شدند که بهتر است بخش‌های نهایی خط لوله از لوله HAIS ساخته شود از آنجایی که لوله HAMEL نسبت به نوع اول انعطاف کمتری داشت، آنها نیاز به ساختن یک دکل مخصوص به نام CONUN Drumداشتند که به آنها کمک می کرد لوله ها را مستقر کنند. CONUN Drum مخفف عبارت Cone-ended drum""درام با انتهای مخروطی"" است که دقیقا همان چیزی بود که این قطعه از دستگاه بود. CONUN Drum پس از چندین آزمایش، هر دو لوله در اعماق Clyde(کلاید) در ژوئن 1942 گذاشته شد و عملکرد موفقیت آمیزی داشت. عملیات پلوتو رسما بخشی از برنامه های متفقین برای تهاجم به اروپا بود. آنها این طرح را اینگونه مشخص کردند: "از نظر استراتژیک مهم، از نظر تاکتیکی ماجراجویانه، و از نقطه نظر صنعتی، سخت". این پروژه همچنین به کشتی‌های بزرگ‌تری نیاز داشت، زیرا کشتی‌هایی با جرثقیلهای کابلی موجود نمی‌توانستند بار لوله‌ها را حمل کنند و به اندازه کافی قدرتمند نبودند که آنها را روی بستر دریا بگذارند. برای این منظور، چند کشتی تجاری با تجهیزات مخصوص لوله گذاری مجدداً تجهیز شدند دستگاه عجیب غریبی که با آن لوله ها را می کشیدند و در اعماق جاسازی می کردند تولید لوله ها در 14 آگوست 1942 در کارخانه های فولادی کوربی آغاز شد. تا 30 اکتبر 1942، 30 مایل کابل به پایان رسید و در HMS Holdfast برای تمرین کامل عملیات PLUTO بارگذاری شد. تمرین موفقیت آمیز بود و نتایج باعث چند اصلاح شد که خط لوله را کارآمدتر کرد. کار بر روی اولین خط به فرانسه در 12 اوت 1944 آغاز شد. این خط لوله اولیه در طول 130 کیلومتر (70 مایل دریایی) از Shanklin Chine در جزیره Wight از طریق کانال انگلیسی به Cherbourg گذاشته شد. با ادامه نبردها و نزدیک شدن نیروهای متحد به آلمان، 17 خط دیگر (11 HAIS و 6 HAMEL) از Dungeness تا Ambleteuse در Pas-de-Calais ایجاد شد. زمانی که خط لوله پلوتو شروع به پمپاژ نفت به فرانسه کرد، مقامات از عملکرد آن بسیار ناامید شدند. از ژوئن تا اکتبر 1944 تنها 150 بشکه در روز منتقل شد که تنها 0.16 درصد از کل نیاز نیروهای متفقین بود. یکی از پمپ های PLUTO که برای پمپاژ نفت در کانال انگلیسی استفاده می شد با ادامه جنگ، خط لوله بهتر و بهتر شد: در ژانویه 1945، توانست 305 تن در روز پمپاژ کند و تا مارس راندمان آن به 3048 تن در روز افزایش یافت. تا پایان جنگ، در مجموع 781000 مترمکعب سوخت به سربازان در اروپا منتقل شد. این خط اصلی تامین سوخت متفقین شد و حتی پس از جنگ نیز مورد استفاده قرار گرفت. اهمیت خط لوله پلوتو را می توان با بندرگاه توت (که پس از D-Day ساخته شد)(روز حمله بزرگ) اندازه گیری کرد. این عملیات به عنوان یکی از بزرگترین شاهکارهای تاریخ وارد تالار مشاهیر مهندسی نظامی شد. علاوه بر اهمیت آن در طول جنگ جهانی دوم، این خط لوله همچنین پایه‌های فناوری لوله‌های انعطاف‌پذیر آینده را که برای حفاری نفت در دریا بسیار مهم است، ایجاد کرد. بقایای خط لوله را می توان در مکان های مختلف اطراف "رامنی مارش" ردیابی کرد. در برخی قسمت‌ها، لوله‌ها از خندق‌های زهکشی آب عبور کرده و در محفظه‌های بتنی بالای زمین محصور شده‌اند. برخی از این موارد را هنوز می توان یافت. ایستگاه پمپاژ در Sandown که امروزه به عنوان "بستنی براون" مورد استفاده قرار می گیرد منبع:https://www.thevintagenews.com/

بروزرسانی سلیمان

سلام - این وال سفید قبلا توسط ارتش نروژی بازداشت شده بود و به گفته آنها تجهیزات شنود و جاسوسی حمل میکرد بعد از مدتی اسارت اعلام کردند مرده است اما طرفداران حقوق حیوانات اعلام کردند در اسارت به صورت عمدی و توسط ارتش با اصابت گلوله کشته شده است ! تبریک به ارتش نهنگ کُش و پیروزمند نروژ !!!

برخی سخنان جالب و درست از کتاب شناسایی و شکار جاسوس اثر پیتر رایت 1- " زمان صلح، زمان جنگ جاسوسان است نه سربازان" صفحه 10 2-" در انجام کارهای بزرگ یک متخصص به ندرت از راه مستقیم به نتیجه می رسد" صفحه 19 3-در ایام جنگ، کار علمی اغلب به معنی ابتکارات شخصی افراد در کار با مصالح محدود ی است که در دسترس قرار دارند . در این مواقع موضوع حل فوری مساله به بهترین شکل مطرح است نه طراحی یک پروژه بلند مدت 10 ساله یا 12 ساله 4-بسیاری افراد در زمان صلح هرگز اجازه نمی یابند همانند دوران جنگ به کشور خدمت کنند.

عاقبت قهرمان بازی سرباز اکراینی سه سرباز اکراینی به اسارت دو سرباز روس در آمده به ناگاه یکی از انها به قصد خلع سلاح یکی از نظامیان روس به سمت وی حمله ور شده . نظامی دیگر روس با دیدن این شرایط علاوه بر تیراندازی به سمت این سرباز اکراینی دو اسیر دیگر اکراینی را هم را هدف قرار داد. در مجموع هر سه سرباز اکراینی کشته می شوند . سرباز اکراینی حمله کننده با وجود اصابت دهها گلوله باز هم دست از تلاش برانداشته وسرانجام نظامی روس با شلیک به سرش به درگیری خاتمه می دهد https://www.aparat.com/v/spbeqh9 انهدام دو توپ خودکششی چرخدار سزار ارتش اکراین توسط کوادهای روس انهدام تکتیکال 57 م م اکراینی هدف قرار گرفتن پهپاد انتحاری لانست توسط پهپاد دید اول شخص انتحاری اکراینی حملات پهپاد ها و کواد های دید اول شخص اکراینی به پهپادهای شناسایی روس روسها در سه روز گذشته در محور سلیدوف پیشرویهای خود را متوقف کرده که یکی از دلایل ان ورود نیروهای کمکی ارتش اکراین به این محور بوده . اما در مقابل ارتش روسیه در محور اوگلدار عملیات خود را ادامه داده و موفق شد روستای PRECHISTOVKA را پاکسازی کرده همچنین وارد روستای ZOLOTAYA NIVA شده و بخش های از ان را پاکسازی کرده. در واقع روسها در حال دور زدن استحکامات سنگین ارتش اکراین در این محور هستند و در صورت تصرف روستای زولوتایا و ارتفاعات اطراف ان مسیر اسان تری برای نفوذ به عقبه ارتش اکراین در اوگلدار دارند به نظر میرسد طرح روسها از حد فاصل سلیدوف تا اوگلدار به وجود واردن چندین پاکت کوچک است که در نهایت یا نظامیان اکراینی مجبور به عقب نشینی شده ویا به محاصره روسها در می آیند نقشه پیشروی روسها در 2 - 3 و 4 سپتامبر (12 -13 و 14 شهریور) در محور اوگلدار در جنوب سلیدوف واحدهای ارتش اکراین که در معرض محاصره قرار گرفته اند به تدریج در حال تخلیه منطقه خطر هستند اکراینی ها حدود 40 کیلومتر مکربع از جمله روستای nevelske را تخلیه کردن انهدام حدود 5 نفربر بی ام پی 1 و ام تی ال بی روس به همراه کشته شدن سه و یا چهار سرنشین این نفربرها دو نفربر بی تی ار روس آسیب ویا منهدم شده چهار تانک تی72 و 80 منهدم ویا آسیب دیده روس روسها در سومی دوباره اعلام کردن موفق شده اند یک سامانه موشکی ام 270 را با موشک اسکندر منهدم کنند . البته اینبار بعد از حمله روسها چندین انفجار پی در پی در محل رخ می دهد که نشان دهنده انهدام یک راکت انداز بار گذاری شده اکراینی است کواد بر علیه کواد روسها در یک طرح آزمایشی موفق شدن یک کواد شکارچی قابل بازیابی برای هدف قرار دادن کوادهای شناسایی و انتحاری را طراحی کنند این کواد با برخورد مستقیم به کواد های دیگر سبب سرنگون شدن انها می شود . این کواد قابلیت پرتاب توسط فرد ویا پرتاب از لانچر زمینی را دارد لحظه هدف قرار گرفتن خودور زرهی کوزاک اکراینی از دید نظامیان خودی شیرجه کواد روسی به سمت یک خودرو زرهی دیگر کوزاک در کورسک انهدام نفربر ام 557 نسخه فرماندهی ام 113 ارتش اکراین حامل مهمات در کورسک تلفات انسانی روسها اصابت مستقیم کواد انتحاری اکراینی در بین سربازان روس حامل مجروح که منجر به کشته وزخمی شدن سه نظامی روس می شود در محور کوپیانسک در خارکف روسها موفق شدن سرانجام روستای SINKOVKA را در حومه شهر کوپیانسک تصرف کنند همچنین روسها در حال نزدیک شدن به رودخانه اوسکیل در این محور هستند و در تلاش اند که با رسیدن به این رودخانه و انهدام پلهای بروی ان به تدریج لجستیک مدافعین را تضعیف و در صورت توان بخشی از آنها را در چندین پاکت کوچک در معرض محاصره قرار دهند پهپاد طعمه روسها در حومه کیف نفربر برادلی منهدم شده اکراینی ها در محور پوکروسک به نظر پرتابه از کنار وارد برجک و یا موتور شده وبر اثر شدت انفجار درب موتور به همراه زره واکنشگر بروی ان کنده شده است تلفات انسانی واسرای اکراینی انهدام راکت انداز گراد روسی یکی دیگر از شیو ههای جدید شکار کواد کوپترها. روسها بروی موتور سیکلتهای خود قطع کننده امواج کواد نصب کرده وبا حرکت در نزدیک میدان نبرد سبب قطع ارتباط دائم یا موقت کواد با اپراتور خود شده و در صورت نزدیک بودن کواد با سلاح ساچمه زن که توسط راننده موتور سیکلت حمل می شود کواد هدف قرار میگیرد نصب لوله های پرتاب راکت انداز دریا پایه آر بی یو 1200 بروی سکوی توپ 23 م م توسط روسها چهار خودرو زرهی منهدم و آسیب دیده اکراینی در دونباس استفاده مجدد روسها از کواد های هدایت فیبر نوری برای هدف قرار دادن دو امرپ گریپی و سنتاور رها شده اکراینی در کورسک یک ستون زرهی اکراینی منهدم شده شده در ورودی منطقه کورسک انهدام نفربر ام 113 و تانک تی64 ارتش اکراین تصویری از نسخه اصلاح شده بمب هوا سرشی فاب 500 . روسها با تغییرات در بخش انتهای بمب برد ان را حدود 20 کیلومتر افزایش دادن انهدام نفربر لهستانی روسماک در کورسک دو امرپ کوگار و 3زرهپوش هاموی و یک خودور زرهی سنتاور منهدم و یا اسیب دیده اکراینی در کورسک دو تانک دیگر تی64 منهدم شده اکراینی (در پستهای قبلی به صورت غیر مستقیم به یکی از این تانک ها اشاره شده است) روسها 6 روز پیش در یک حمله موشکی به اودسا کشتی اموزشی یو 540 چگیرین نیرویی دریایی اکراین را غرق کردن . در این حمله سه تن از خدمه کشتی جان باختن

به نام خدا NORINCO Sky Saker هواپیمای رزمی بدون سرنشین (UCAV) Sky Saker FX500A صنایع نظامی چین در حال توسعه و ساخت شمار انبوهی از محصولات برای نیرو های زمینی، دریایی و هوایی خود است و همچنین تعداد زیادی از پهپاد ها را به خدمت گرفته است. حرکت در این بخش به صورت چند گانه است تا فاصله با ایالات متحده زیاد نشود، استعداد فناورانه خود را به رخ همسایگان خود بکشد و در حوزه های مختلف خودکفا شود. چینی ها، به عنوان مشتری قدیمی محصولات صادراتی شوروی، اکنون محصولات بومی را از مرحله طراحی و توسعه آغاز و آن ها را در داخل تولید می کنند. وابستگی به کمک خارجی، و به خصوص درباره ی سامانه های پیچیده مثل موتور در طول دهه ها کاهش یافته است. البته سری Sky Saker شامل پهپاد های FX30، FX70 و FV80A هم می شود که در اینجا به آنها اشاره نشده است. NORINCO چین، که پیشتر با ساخت تسلیحات کوچک و خودرو های زرهی شناخته می شد، در حال توسعه پهپادی رزمی با نام Sky Saker FX500A است. این پهپاد بدون شک از سری موفق جنرال اتمیکس MQ-9 ریپر ایالات متحده الهام گرفته شده است، خود ریپر هم از پریدیتور بدون سلاح ساخته شد. محصول NORINCO بسیاری از عناصر طراحی همتای آمریکایی خود شامل بخش دماغه برجسته، بال های اصلی مستقیم، سامانه پیشران توربوجت نصب شده در عقب (در آرایش pusher)، ارابه فرود کاملا جمع شونده، و باله های دمی عمودی رو به بیرون را دارد. Sky Saker به عنوان سامانه کلاس UCAV، از ابتدا با قابلیت حمل مهمات توسعه داده می شود که محل نصب در آویزگاه زیر بال ها خواهد بود. تا جایی که مشخص است FX500A از حمل و پرتاب موشک های هوا به سطح و بمب های پرتابی هدایت دقیق پشتیبانی می کند. این پهپاد دارای سامانه ناوبری ترکیبی GPS و INS و آشکارساز لیزری است و می تواند به تجهیزات ماموریت های هوایی مثل تجهیزات شناسایی اپتوالکترونیک چند منظوره، رادار روزنه مصنوعی، دوربین دیجیتال و ... مجهز شود. مشخصات این پهپاد شامل حداکثر سرعت 800 کیلومتر بر ساعت، مداومت 2 ساعته، ارتفاع پروازی 9000 متری و محموله 50 کیلوگرمی است. پهپاد FX400A نسخه ای کوچک تر است که در سال 2022 وارد خدمت شده است. گفته می شود این پهپاد حداقل 2 موشک ضد تانک Blue Arrow 7 را حمل می کند. طبق داده های منتشر شده توسط NORINCO می تواند ISR را در سطحی تاکتیکی ارائه دهد که شامل قابلیت های هدف گزینی و حمله می شود. FX400A دارای بال های پر شیب، دم H شکل نصب شده روی میله، ارابه فرود چرخدار 3 گانه و ثابت، و یک موتور بومی بنزینی با ملخ 3 پره در انتهای بدنه است. هر بال دارای 1 آویزگاه برای انواع سلاح ها است و در زیر دماغه جایگاهی برای دوربین های الکترواپتیک/مادون قرمز در نظر گرفته شده است. این پهپاد برد 200 کیلومتری و مداومتی بیشتر از 8 ساعت در سرعت کروز بهینه در حدود 140 و 160 کیلومتر بر ساعت، حداکثر سرعت 180 کیلومتر بر ساعت، و ارتفاع پروازی 5500 متری دارد. طبق گفته ها این پهپاد در سال 2022 وارد خدمت شده است. نسخه FX80 با 2.9 متر طول و 5.9 متر طول بال می تواند به حداکثر سرعت 110 کیلومتر بر ساعت برسد. با حداکثر وزن برخاست 68 کیلوگرم برد آن 100 کیلومتر است. در سال 2023 ارتش سلطنتی تایلند (RTA) قراردادی به ارزش 5.28 میلیون دلار برای خرید یک سامانه شامل 4 پهپاد و یک ایستگاه کنترل زمینی امضا کرد تا جایگزین 4 پهپاد IAI Searcher Mk II شوند که در سال 2000 خریداری شده بود.. باتری های میدانی اکتساب هدف توپخانه RTA از این پهپاد برای تشخیص هدف دور برد و ارزیابی خسارت بمب در واحد های توپخانه استفاده خواهد کرد. مجموعه حسگر ها شامل تعین هدف لیزری می شود. Sky Saker FX80 در 2 نسخه ارائه می شود. نسخه تمام الکتریکی با مداومت 3 ساعته و مدل هیبریدی بنزینی-الکتریکی با مداومت 8 ساعته. پهپاد Sky Saker H300 یک بالگرد بدون سرنشین شناسایی و مسلح است که توسط شرکت NORINCO (شرکت صنایع شمال چین) طراحی و ساخته شده است. این سامانه از پلتفرم بالگرد بدون سرنشین، محموله ماموریتی و ایستگاه کنترل زمینی (GCS) تشکیل شده است. پهپاد H300 از آلیاژ تیتانیوم هوانوردی و مواد کامپوزیت استفاده می کند تا سازگاری بسیار خوبی با محیط داشته باشد، به ویژه قابلیت ضد خوردگی دریایی، و مقاومت در برابر نمک و پاشش. این بالگرد از یک ساختار فشرده استفاده می کند که یکپارچه سازی سامانه ای عالی و قابلیت اطمینان بالا را ارائه می دهد. این فناوری طراحی ساختاری پیشرفته را برای بهبود مقاومت در برابر باد جانبی به کار می‌ گیرد تا حداکثر محموله 100 کیلوگرم، استقامت تا 5 ساعت و زمان پرواز ثابت تا 3 ساعت را ممکن می‌ سازد. سقف پروازی این پهپاد 2500 تا 3000 متر است. بالگرد Sky Saker H300 با یک سامانه روتور کواکسیال (روتور های روی هم) طراحی شده است که به این بالگرد کوچک بدون سرنشین اجازه می دهد تا توانایی های یک بالگرد استاندارد را با اندازه کوچکتر به دست آورد. Sky Saker-H300 دارای حداکثر وزن برخاست 300 کیلوگرم با ظرفیت حمل بار تا 100 کیلوگرم است، می تواند با حداکثر سرعت 160 کیلومتر بر ساعت پرواز کند و حداکثر استقامت 5 ساعته دارد. حرکت بالگرد در حین انجام ماموریت از 2 طریق کنترل از راه دور و/یا حالت مستقل انجام می شود. در حالت کنترل از راه دور، بالگرد توسط اپراتور آن از ایستگاه کنترل زمینی کنترل می شود. تجهیزات پهپاد Sky Saker-H300 عمدتاً از تیوب موشک، دستگاه کنترل پرتاب در میدان دید و ... تشکیل شده است. دماغه Sky Saker-H300 دارای یک بخش محموله است که می تواند وسایل الکترونیکی مختلف مانند دوربین، لیزر یا سامانه های راداری را حمل کند. موشک ها از هدایت خودکار تصویری استفاده می کنند. پهپاد Sky Saker H300 می تواند 2 نوع موشک را شلیک کند: موشک هدایت تصویری تلویزیونی و موشک هدایت تصویری مادون قرمز غیر خنک شونده. مشخصه این سامانه موشکی، قفل کردن روی هدف قبل از شلیک و شلیک کن فراموش کن بودن است. هنگامی که موشک پرتاب می شود، می تواند خود را به طور مستقل به سمت هدف هدایت کند. بالگرد H300 عمدتاً برای انجام مأموریت های رزمی مانند حمله دقیق، شناسایی و نظارت در میدان نبرد، موقعیت یابی دقیق هدف، آشکار سازی لیزری و ارزیابی خسارت حمله استفاده می شود. H300 می تواند تصحیح آتش را برای مهمات معمولی و آشکار سازی لیزری برای مهمات هدایت شونده لیزری را انجام دهد، به طوری که نیاز های ارتش در عملیات و فرماندهی خودمختار، عملیات موقت سریع و ضربه دقیق در جنگ مدرن را برآورده کند. عمود پرواز FV80A منابع: 1، 2، 3

میل-26 نیم رُخی از هرکول شرقی تعجب نکنید ... قرار نیست در مورد هواگرد ترابری تاکتیکی سی-130 صحبت کنیم ، سخت افزاری که به استخوان بندی ترابری نظامی و غیرنظامی بخش قابل توجهی از کشورها تبدیل شده و هنوز هم در خدمت قرار دارد . درواقع ، صحبت از بزرگترین بالگرد عملیاتی دنیاست که میتواند در بسیاری از داده های مربوط به ترابری نظامی –غیرنظامی با محصول آمریکایی رقابت کند . میل-26 یکی از جالب توجه ترین محصولات شرکت مشهور میل روسیه محسوب می شود که اگر در کنار هواگرد بوئینگ 737 قرار گیرد ، درازای بیشتری را شاهد خواهید بود در حالی که دهانه بال آن نیز حدود 4 متر بزرگتر از این هواگرد غیرنظامی است . مقایسه ابعاد میل-26 و سی-130 ( تصویر سمت راست ) و ابعاد بوئینگ-737 - میل-26 روسها ، عادت کردند که همه چیز را در ابعاد غول آسا تولید کنند این روند شاید بدلیل نیازهای خاص آنها و احتمالا جبران عقب ماندگی های خاص در مقایسه با بالگردهای غربی است برخی مورخین صنعت بالگردی نیز معتقدند که میل-26 به نوعی یک مورچه پرنده است ( بدلیل وجود قابلیت حمل باری هم وزن خود بالگرد ) و این نه تنها در حوزه بلند کردن آن ، بلکه توان قابل توجه حمل آن تا بردی برابر 800 کیلومتر از مبداء را نیز شامل می شود . این بالگرد که درمیانه دهه هفتاد میلادی کار طراحی اولیه آن آغاز شد ، هنوز با یکسری تغییرات در خط تولید قرار دارد و ماموریتهای متنوعی شامل حمل و نقل نظامی ، عملیات شهری ، جرثقیل پرنده و امداد پزشکی را نیز برعهده گرفته و اجرا می کند . راست : اولین خدمه مونث بالگرد میل-26 / از راست به چپ : آی.ای. کوپتس ( نفر دوم از چپ ) ،کمک خلبان وی . وولکووا ، ناوبر تی. آفاناسییوا ، مهندس پرواز ال . کوشل چپ : آی.ای. کوپتس به همراه جی .آر قاراپتیان و وی .ای . ایزاکاسن- الیزاورف در زمان طی دوره آموزش آناتولی دمیانویچ گریشنگو ( راست ) : خلبان برجسته دفتر طراحی okb میل بعلت اجرای سورتی های متعدد بر فراز راکتور و دریافت میران اشعه ای به اندازه 500 رونتگن ، نزدیک به دوسال بعد از دنیا رفت یورگن ( گورکن ) ریبانوریچ قاراپتیان ( سمت چپ ) ، خلبان برجسته دفتر طراحی okb میل اتحاد جماهیر شوروی سابق ،به همراه خلبان یکم ، یورگن چاپیوف ، ماموریت پیدا کرد تا یک صفحه فولادی عظیم را با یکفروند بالگرد میل-26 اسلینگ گرده و روی هسته راکتور قرار بدهد ، با وجود مجهز بودن بالگرد وی به صفحات زرهی ضخیم برای جلوگیری از آثار مضره فوران شده از هسته راکتور ، بدلیل قرارگیری جایگاه استقرار وی در بالگرد و قرار گرفتن بیش از حد در معرض تشعشات در میانه دهه 90 از دنیا رفت . مختصری در خصوص تاریخچه طراحی میل-26 طراحی بالگرد میل-26 در میانه دهه هفتاد میلادی ، بعنوان جایگزین برحق بالگرد فوق سنگین میل-6 در دستور کار شرکت میل شوروی سابق قرار گرفت تا به نوعی بطور همزمان نیازهای بخش غیرنظامی شوروی سابق ( بدلیل مساحت بسیار بالای جغرافیایی ) و همچنین نیازمندی های ارتش شوروی را در رسته های مختلف برآورده سازد . بدین ترتیب براساس الزاماتی که به دفتر طراحی شرکت میل ابلاغ شد ، بالگرد جدید می بایست محموله هایی در رده وزنی 20 تن را در بردی برابر 500 کیلومتر و در ارتفاعی بیشتر از 1000 متر از سطح دریا با خود حمل کند . این بالگرد جدید که شناسه میل-26 ( محصول شماره 90 ) را دریافت نمود پس از مدتها بحث و بررسی در دسامبر 1971 تایید شد . پس از طی مراحل اولیه ، ساخت اولین نمونه میل-26 در سال 1972 آغاز گردید و پس از 3 سال در سال 1977 نخستین نمونه آن به پرواز در آمد و تنها در عرض چند سال سری اول آن به ارتش شوروی سابق تحویل داده شد . مجموعه شفت موتور بالگرد میل-26 به ابعاد دهلیز پیشرانه دی -136 و تکنسین های فنی دقت کنید نسخه غیرنظامی گونه غیرنظامی بالگرد میل -26 که با پسوند T نیز شناخته می شود ، از 12 ژانویه 1985 در خط تولید قرار گرفت . با این حال بدلیل نیازهای متفاوت ،سامانه های ناوبری آن با نمونه نظامی مقداری متفاوت بود ولی تجهیزات حمل بارخارجی آن به شکل قابل توجهی گسترش پیدا نمود تا نیازهای آتی را برآورده سازد . درواقع امر ، این سامانه های به اندازه ای قابل اطمینان بودند که می توانستند یک کانتینر دریایی استاندارد را بدون نیاز به تجهیزات اضافی و تنها با اتکاء به سامانه های استاندارد بالگرد ، بلند نموده و به مقصد برساند ، در حالی که خلبان میتوانست با سرعتی در حدود 200 کیلومتر درساعت و با صرفه جویی 30 درصدی در مصرف سوخت ، این نوع بارها را با خود حمل کند . توان حمل بار این بالگرد در همان آغاز عملیات پروازی و قبل از تحویل به ارتش یا آئروفلوت ( خط هوایی اتحاد شوروی و روسیه ) عیان شد . توانایی میل-26 در حوزه اجرای ماموریتهای اطفاء حریق بعنوان مثال در 4 فوریه 1982 ، خدمه این بالگرد موفق شدند یک محوله 25 تنی را تا ارتفاع 4060 متری بلند نماید . این در حالی بود که رکورد قبلی پرواز در یک مسیر بسته که پیش از این درسال 1967 توسط بالگرد میل-8 ثبت شده بود ( مسیر مسکو-ورونژ- کویبیشف – مسکو به طول 2000 کیلومتر و با سرعت متوسط 279 کیلومتردر ساعت ) را نیز جابه جا نمود و بهبود داد . ارابه فرود بخش دماغه و دماغه میل-26 این بالگرد در سال 1986 به خط هوایی شوروی تحویل داده شد و سری نخست خدمه که از مدارس هوانوردی در روستوف و کرمنچوگ آموزش دیده بودند ، برای عملیات با آن وارد خط پرواز شدند . این دو مرکز تا سال 1989 صدها خلبان و تکنسین پروازی را آموزش داده و به ارتش و نهادهای غیرنظامی اعزام نموده بود . راست : محل استقرار و دید کاربر جرثقیل میل-26 وسط : خلبان - خلبان /کاربر چپ : محل استقرار و دید کاربر جرثقیل میل-26 مورچه کارگر روسی بخش مرکزی بالگرد میل -26 برای حمل بارداخلی طراحی شده که با درازایی در حدود 12.1 متر ( و با باز شدن بخش رمپ بارگیری در حدود 15 متر ) ، عرض حدود 3/2 متر و ارتفاع 2/95 تا 3.1 متر امکان حمل تجهیزات مختلف از جمله سخت افزارهای نظامی تا 20 تن را بوجود آورده است . درارتش شوروی سابق و روسیه امروز ، میل-26 های فعال میتوانند یک خودروی رزمی پیاده نظام ، یک قبضه هویتزر خودکششی و یا حتی یک خودروی شناسایی –رزمی را با خود حمل کنند که از طریق رمپ بارگیری عقب که به شکل هیدرولیکی بازو بسته می شود توانایی ورود و خروج را بدست می آورد . راست : بخش تحتانی محفظه بار میل-26 چپ : سامانه جابه جایی بار در داخل دهلیز حمل بار میل-26 در نسخه حمل پیاده نظام ، بالگرد میل-26 میتواند 82 سرباز یا 68 نیروی چترباز را با تجهیزات کامل حمل نماید و در گونه آمبولانس هوایی با نصب تخت ، توان جابه جایی 60 مجروح نیز برای آن بوجود می آید . اما در گونه غیرنظامی ، محموله هایی با حداکثر وزن 20 تن روی ردیفی از ریل های ویژه قرار می گیرد . محفظه بار میل-26 علاوه بر حمل سرباز یا تجهیزات جنگی ، امکان منطبق شدن با مخازن سوخت اضافی را دارد که برد پیمایش آن را افزون تر نموده ،در حالی که بطور همزمان میتوان تجهیزات اضافی نظیر تثبیت کننده برای بارهای خاص یا سامانه های بالا بردن محموله های سنگین از روی زمین و ... را درآن نصب نمود . مخازن سوخت اضافی میل-26 در بخش دهلیز حمل بار و به شکل جدا شده طراحی میل-26 به گونه ای صورت گرفته که وقتی برای مقاصد غیرنظامی استفاده می شود ، می توان شاهد حمل بارهای خارجی ( اسلینگ ) قابل توجه با آن بود . بعنوان مثال یکی از اولین نمونه های حمل بارهای خارجی بزرگ ، جابه جایی یکفروند هواگرد توپولف-124 از فرودگاه چکالوفسکی به مقصد مورد نظر درسال 1986 بود . دوسال بعد یعنی درسال 1988 یکفروند میل-26 تی موفق شد یک فروند بالگرد میل-8 را که در ارتفاع 3100 متری مجبور به فرود اضطراری شده بود را بطور کامل بلند کرده و به تفلیس ( ارمنستان ) منتقل نماید . علاوه براین ، حمل یکفروند هواگرد آبخاکی برییف-12 که در تاگانروگ مبادرت به فرود اضطراری نموده بود نیز در کارنامه این فوق سنگین روسی قرار دارد . در خارج از روسیه نیز ، عملیات بازآوری یک فروند بمب افکن "بوستون" نیروی هوایی ایالات متحده که در سالهای جنگ دوم جهانی ، در گینه نو ساقط شده و در وضعیت به نسبت مطلوبی قرار داشت ، نیز توسط این بالگرد انجام گرفت . پره ها ( تیغه ) اصلی و دُم میل-26 کابین خلبان میل-26 محل استقرار خدمه و مهندسین پرواز میل-26 در بخش جلویی این بالگرد قرار دارد که خلیان یکم و فرمانده پرواز در سمت چپ ، کمک خلبان در سمت راست ، ناوبر و مهندس پرواز نیز در طرفین کابین قرار می گیرند ، در حالی که در زمان های اضطراری ، امکان حضور خدمه پنجمی نیز پیش بینی شده است ( مکانیک پرواز ) کابین میل-26 و ادوات پروازی طبق طرح استاندارد روسی ،کابین با رنگ فیروزه ای رنگ شده که گفته میشود نقش قابل توجهی در کاهش استرس ناشی از پرواز در خلبان می شود درطرفین کابین ، دریچه هایی تعبیه شده که اگر بالگرد مجبور به فرود اضطراری شد ، امکان فرار سریع خدمه وجود داشته باشد ( در نسخه نظامی این بخش به صفحات زرهی نیز مجهز می شود ) سامانه های الکترونیکی و ناوبری میل-26 نیز شامل سامانه ترکیبی Гребень-2 و واحد کنترل پرواز PKP-77M ، سامانه ناوبری رادیویی Veer-M ، ارتفاع سنج رادیویی ، قطب نمایی رادیویی خودکار و داپلر است . قهرمان سنگین وزن نظامی و غیرنظامی میل-26 از سال 1988 تا امروز ، به تقریب در حمل بارهای فوق سنگین و عملیات هوایی رقیبی به خود ندیده عملکرد این بالگردها در چرنوبیل و جابه جایی های غول آسا بخوبی قابل مشاهده است سرعت سنج و زاویه سنج میل-26 نیز از نوع PKV-26-1 ، خلبان خودکار چهارکاناله VUAP-1 ، سامانه پایش مسیر و همچنین سامانه کنترل بارخارجی از زیرسامانه های این بالگرد محسوب می شود . علاوه براین ، سامانه های هواشناسی ، مخابرات دوربرد ، سامانه تلویزیونی برای بررسی برخط محموله خارجی در ردیف تجهیزات استاندارد این بالگرد قرار دارد . 22 هزار اسب بخار قدرت پیشرانش و 120 متر تیغه (پره) قدرت پیشرانش بالگرد میل-26 از دو دستگاه پیشرانه توبوشفت دی-136 تامین می شود که توسط شرکت زاپوروژنیه موتور سیچ طراحی وساخته شده و مجموعا می تواند قدرتی در حدود 22000 اسب بخار را تولید کند . این پیشرانه ها به خلبان توانایی لازم برای بالا بردن یک خودروی 28 تنی ، 12 تن سوخت یا 20 تن بار را تا ارتفاع 6500 متری و دریک برد 800 کیلومتر ( در حداکثر توان حمل بار ) میدهد . پیشرانه های دی-136 به شکل متوسط در 60 دقیقه چیزی در حدود 3100 کیلوگرم سوخت مصرف می کند و هزینه پرواز آن در یکساعت حدود 600 هزار روبل است . این موتور به یک مجموعه هشت تایی از تیغه هایی به طول 16 متر متصل است . خط تولید میل-26 از سال 1988 تا امروز حدودی 310 فروند نمونه های نظامی و غیرنظامی را به مشتریان متنوعی تحویل داده که بزرگترین کاربر آن یک شرکت روسی با 25 فروند بالگرد است . درب و رمپ بارگیری میل -26 پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

روز گذشته دو موشک بالستیک اسکندر دانشکده جنگ الکترونیک و ارتباطات ارتش اکراین در شهر پالتاوا در فاصله کمتر از 200 کیلومتری از مرز با روسیه را هدف قرار داد. موشکهای زمانی به دانشکده اصابت کردن که نیمی از دانشجویان در جلوی دانشکده در حال تمرین رژه بوده ونیمی دیگر در سالن غذا خوری در حال صرف صبحانه بوده . یک موشک به محل رژه در محوطه دانشکده و یکی دیگر به سالن خوری اصابت کرده . در پی این حمله موشکی صدهها نظامی اکراینی کشته وزخمی شده . مقامات رسمی اکراینی امار تلفات را 53 کشته دهها ناپدید و 271 زخمی عنوان کردن .اما مقامات محلی امار تلفات را حداقل سه برابر این تعداد ذکر کرده چیزی حدود 600 زخمی و 200 کشته . منابع مستقل اکراینی هم امار اولیه تلفات را 100 کشته و صدهها زخمی عنوان کرده اند . هر چند مقامات اکراینی مدعی هستند اکثر تلفات از نیرواهای بسیج شده هستند اما منابع محلی عموم تلفات را شامل افسران دانسته اند. البته فیلمی منتشر شده از شهروندان پالتاوا که مدعی هستند تا کنون 760 جنازه این حمله به سرخانه های بیمارستان های شهر منتقل شده اما به نظر میرسد چندین تبعه سوئدی هم در این حمله به همراه تعدادی از مستشاران ومزدوران خارجی کشته شده اند . منابع روسی مدعی شدن اتباع سوئی در حال آموزش افسران اکراینی برای بر قرار ارتباط با هواگردهای اوکس سوئدی هستند که قرار است دو فروند در ماههای اینده تحویل اکراین داده شود اکرایین ها از چند هفته قبل تبلیغاتی درباره این دانشکده وفارغ التحصیلان آن در رسانه های به راه انداخته بودن تایید کشته شدن یک تبعه سوئدی توسط هم رزم اکراینش در حمله پالتاوا ؟؟؟؟ اما شب گذشته هم در سومی روسها یک دانشکده فنی که به محل اقامت نظامیان اکراینی تبدیل شده بود را هدف قرار داده بنا بر گفته منابع محلی در سومی دهها نظامی این کشور در این حمله آسیب دیدن اما در دنپیرو هم روسها یکی از مراکز نظامیان اکراینی را موشک باران کردن که درا ین حادثه هم گزارشاتی از اسیب دیدن دهها نظامی اکراینی منتشر شده است یکی از کشته شدگان حمله روسها به دنپیرو که یک خبرنگار نظامی بوده است یک هتل در ژاپورژیا که محل اسکان نظامیان و مزدوران خارجی تبدیل شده بود هم توسط روسها مورد عنایت قرار گرفت روسها شب گذشته هم با دهها موشک وپهپاد مناطقی از اکراین بخصوص غرب این کشور را هدف قرار داده . عمده حملات به مراکز نظامیان وخطوط و ایستگاههای راه آهن اکراین بوده نقشه ادعایی اکراینی ها از مسیر حملات موشکی و پهپادی روسها شیرجه یک پهپاد شاهد به ایستگاه راه آهن در منطقه لویو در نزدیک مرز با لهستان دوستان توجه داشته باشید حملات صورت گرفته بصورت معمول در اکراین ثبت میشود اما اینبار مقامات اکراینی کمی قلکه سانسور را شل کرده تا بتوانند بیشتر از غرب تجهیزات پدافندی دریافت کنند اما در منطقه سومی روسها یک پادگان صحرایی ارتش اکراین را هم با موشک هدف قرار داده در تصاویر منتشر شده به نظر میرسد اجساد نظامیان کشته شده اکراینی در این حمله در حال حمل شدن به داخل یک کامیون است . روسها اعلام کردن حدود 80 نظامی اکراینی در این حمله کشته شدن سازمان اطلاعات روسیه (احتمالا در قالب واگنرها ) به کمک سازمان اطلاعات ونزوئلا دو تن از مزدوران کلمبیایی که برای ارتش اکراین می جنگیدن را زمانی که هواپیمایی انها از کاراکاس به زمین نشست شناسایی و به روسیه منتقل کردن. گفته شده این دو تن شلوار نظامی شبیه به ارتش اکراین را پوشیده بودن همین موضوع سبب جلب توجه شده و بعد از بازاداشت موقت در کاراکاس مشخص شد این دو تن برای ارتش اکراین میجنگیدن . گفته شده به علت عدم پرواز مستقیم هواپیمایی انها در کاراکاس فرود امده و این افراد قصد داشتن با هوایپمایی دیگری به سمت بوگوتا پایتخت کلمبیا پرواز کنند البته ممکن است روایت نحوه دستگیری این افراد با توجه به تبعات سیاسی که دارد اشتباه باشد حداقل چند صد مزدور کلمبیایی در صفوف ارتش اکراین در حال جنگیدن هستند. تا کنون اسامی حدود 85 تا 90 کلمبیایی کشته شده در اکراین منتشر شده است حملات کواد های اکراینی به نفرات ارتش روسیه حملات کواد های روس به نفرات ارتش اکراین اکراینی ها در جدیدا ترین استفاده از کواد ها با نصب کپسول و افشانه های حوای مواد اتش زا اقدام به اتش زدن پوشش های گیاهی که ممکن است محل اخفتا ویا سنگرهای روسها باشد کرده اند . البته روسها هم بلافاصله دست به چنین اقدامی زده اند. نکته این اقدام این است که با توجه به حالت تدافعی ارتش اکراین واینکه اکراینی ها استفاده خیلی بیشتری از این پوشش های گیاهی برای اختقا و احداث سنگرهای خود در این مکان ها می کنند .ممکن است این نوآوری ضرر بیشتری برای اکراین داشته باشند تا منفعت ورژن روسی و اتش زدن سنگر آکراینیها خسارت های زرهی و انسانی روسها 7نفربر بی تی ار وبی ام پی وام تی ا ل بی انهدام نفربر بی ام پی 1 روس دو تانک احتمالا تی 72 روسی خسارت های ادواتی و انسانی اکراین 3 تانک تی 72 -64 دو نفربر بی ام پی دو امرپ پرومکس و کوزاوک نفربر ام 113 و خودور زرهی هاموی تانک تی 80 سابق روسها ارتش اکراین در محور خارکف ارتش اکراین در ده روز گذشته 5 نفربر بی تی ار 4 خود در در ضد حمله ناموفق از دست داده است یک سری 3 فروندی و یک سری دو فروندی روسها در عقبه کورسک یعنی محور سومی در چند روز گذشته مدعی شکار دو سامانه پدافندی بوک و سه راکت انداز هیمارس و ام 270 شده اند البته ممکن است درباره راکت اندازها های مدل دیگری از جمله اورگان اسمرچ و ویا گراد بوده باشد ولی مثل گذشته همراه این راکت های انداز وسامانه های اعلامی بوک خودور های سواری که احتمالا گروه اسکورت و پشتیبانی باشند حضور داشته اند. مناطق سومی محل تردد واحدهای خرابکار و تکاوران روسی است به همین خاطر اکراینی ها همراه هر واحد پدافندی و راکت انداز و خودروهای پشتیبانی ان یک گروه اسکورت را راوانه می کنند دو سامانه بوک به همراه گروه اسکورت و خودرورهای بارگذار راکت و موشک اندازهای ادعایی هیمارس سه نفربر و خودرو زرهی واژ گون شده اکراینی در منطقه کورسک که احتمالا شامل یک استریکر یک ارمپ گریپی و یک خودرو زرهی کوزارک است رسانه های روسی اعلام کرده اند این سه زرهپوش در نتیجه موج انفجار یک بمب هوا سرشی فاب به گوشه ایی پرت شده اند هدف قرار گرفتن یک راکت انداز گراد و یک تانک تی64 اکراینی توسط لانست لحظه سرنگون شدن موشک کروز روسی بر فراز شهر کیف روسها در دو روز گذشته یک سامانه پدافندی پاتریوت ویک سامانه پدافندی اس 300 اکراینی را منهدم کردن آگهی ترحیم خدمه پاتریوت واس 300 کشته شدن قهرمان کینگ بوکسینگ جهان عضو ارتش اکراین در درگیری روسها با یک بمب هوا سرشی فاب 3 تنی فاب 3000 یک از استحکامات ارتش اکراین در چاسیف یار را منهدم کردن .اعلام شده دهها اپراتور کوادو پهپادی اکراین در این حمله اسیب دیده اند روسها اعلام کردن سلاح بکار رفته در این حمله موشک اس 300 نبوده بلکه بمب هوا سرشی مجهز به پیشرانه گروم بوده است تانک تی84 اکراینی خجالتی ترین تانک جنگ اکراین و روسیه کتاب ژنرال اهنین خاطرات ژنرال زالوژنی قبل و بعد از حملات روسها ((البته این همه نابغه نظامی و نخبه در طول 100 سال گذشته بودن ولی اینطوری به خودشون لقب نمی دادن یا حداقل یکمی خجالت میکشیدن ))

بخش دوم و پایانی کارنامه رزمی میل-26 دراوکراین و چشم انداز ارتقاء برای سنگین وزن روسی در جریان ضدحملات ارتش اوکراین به محور خارکف و پیشروی سریع واحدهای ارتش کیف بسوی بالاکلیا و ایژیوم که منجر به یک عقب نشینی گسترده از سوی روسها شد ، ستاد کل ارتش روسیه مدعی گردید که این عقب نشینی در جهت حفظ نیرو و دفاع از مناطق تصرف شده در مراحل اولیه عملیات نظامی صورت گرفته که گرچه اثر بخشی این ادعا می بایست مورد بررسی قرار گیرد ، اما حضور بالگردهای میل-26 در این سلسله حوادث مستحق بررسی و بازنگری دوباره است . با این وصف ، ناوگان عملیاتی میل-26 ارتش روسیه که بعنوان بزرگترین بالگرد ترابری نظامی نیز شناخته می شود ، به گفته منابع مختلفی که صحنه نبرد را بررسی می کردند ، نقش قابل توجهی را در انتقال نیروهای نظامی و تجهیزات رزمی به منظور کُند کردن روند پیشروی ارتش اوکراین ایفا نمودند . اگر چه هنوز اطلاعات دقیق تری منتشر نشده ولی این بالگردها بعنوان ناوگان ذخیره ستاد کل تاثیر قابل توجهی را بر روی تحلیلگران نظامی از خود برجای گذاشتند . میل-26 در صحنه نبرد اوکراین / 2022 در همین زمینه ، مستندات موجود نشان میدهد که در محور خارکف ، بالگردهای میل-26 علاوه بر منتقل نمودن حجم قابل توجهی نیروی پیاده به مناطق درگیری ، خودروهای زرهی مین روب UR-77 را با وزنی درحدود 15.5 تن به منطقه نبرد انتقال دادند که برخی معتقدند یک سلاح کارآمد برای نبردهای شهری محسوب می شود ، در حالی که ویدئوهای منتشره حاکی از انتقال خودروهای زرهی MT-LB مسلح به سلاح های سنگین ضد هوایی توسط این بالگردها به منطقه درگیری است . راست : دهلیز داخلی بار میل-26 ( دراین عکس توان حمل بار این بالگرد بخوبی قابل مشاهده است ) چپ : اولین بالگرد کاموف-52 که درسال 2010 تولید شد ، توسط میل-26 قورت داده شده تا به یگان کاربر تحویل داده شود اما میل-26 درلباس نظامی ، یک بالگرد در کلاس فوق سنگین محسوب می شود که امکان حمل محموله ای در بازه وزنی 20 تا 25 تن را دارد تا جایی که به سال 1982 ، چیزی در حدود 14 رکورد جهانی از جمله بلند کردن باری به وزن 4 تن بصورت اسلینگ یا جابه جایی بالگرد میل-25 ( نسخه بروز شده میل-24 ) را به ثبت رساند . با این حال در ماموریت های عادی ، حمل چنین اضافه بارهایی چندان معمول نیست ولی گفته میشود این بالگرد می تواند باری با وزن 15 تن را در یک برد 500 کیلومتری براحتی جابه جا کند بطوریککه در مقصد هنوز 10 درصد از سوخت بعنوان ذخیره را دراختیار داشته باشد . راست : سی اچ-47 دی چپ : سی اچ-53 در مقایسه با بالگردهای غربی که نزدیک به این کلاس وزنی عملیاتی هستند ، بالگرد CH-53A/D سی استالیون و CH-47 شینوک به ترتیب توانایی حمل 13.5 و 1.3 تن بار را دارند ، در حالی که میل-26 به تنهایی و در زمان کمتری می تواند این میزان بار را در یک برد مشخص با خود حمل کند و درمقابل ، ارتش های ناتو برای حمل همین مقدار باید بالگردهای بیشتری را روانه صحنه نبرد نمایند . راست : افغانستان - دره پنجشیر / میل-26 در حال تخلیه نفربر زرهی در صحنه نبرد است به توپوگرافی محل دقت کنید ... چپ : چچن - یک دستگاه بی تی آر برای نیروهای روسی درگیر در چچن ، قورت داده می شود در حوزه حمل سرباز ، فلسفه طراحی دفتر میل از ابتدا بر روی حمل 120 چترباز پایه گذاری شد ، در حالی که این تعداد برای سی اچ-47 نزدیک 64 نفر تخمین زده می شود ، هر چند کشورهای عضو ناتو و در راس آنها ایالات متحده ، با تولید تعداد بیشتری از این بالگردها تا حدی این نقض را جبران کرده اند . اما مزیت اصلی میل-26 توانایی حمل محوله های بسیار سنگین بصورت اسلینگ است ، تاجایی که بعنوان مثال درسال 2009 بالگرد های روسی یک جفت شینوک ساقط شده را در افغانستان جابه جا نمود . بالگرد فوق سنگین میل-26 در حال جابه جایی بالگرد سی اچ-47 / افغانستان https://www.aparat.com/v/RbpkD مورچه کارگر یا گاو روسی : اگرچه توان حمل بار میل-26 به گونه ای است که بدان لقب "مورچه کارگر" داده اند ولی این بالگرد در ارتش روسیه به " گاو" ملقب شده ، ولی این لقب تنها یک شباهت ظاهری است در حالی که پس از گذست 42 سال از اولین پرواز آن ، هنوز یک ماشین پروازی با کارایی بالا محسوب می شود که با مجهز بودن به دو دستگاه پیشرانه دی-136 می تواند با سرعتی در حدود 295 کیلومتر درساعت ، بارهای حجیم و سنگین را حمل کند . میل-26 ارتش ونزوئلا در حوزه مشتریان خارجی ، نسخه میل-26تی تا سال 2011 برای کاربران مختلفی در حال پرواز بود ولی بمدت حداقل یک دهه خبری ازاین غول هوایی نبود ولی در پشت پرده ، ستون فقرات ترابری تاکتیکی ارتش روسیه را تشکیل می داد . در همین سالها ، ارتش روسیه یک برنامه بروزرسانی را برای این بالگرد تعریف نمود که تعداد خدمه را از 5 نفر به 2 نفر کاهش می داد و تنها درصورتی که بارخارجی قراربود حمل شود ، کاربر ویژه آن به خدمه اضافه می گردید . راست : میل-26 براساس برخی داده های موجود امکان حمل 120 چترباز با تجهیزات کامل را دارد چپ : میل-26 در فرودگاه شهر گروزنی / درجلوی عکس یکفروند ال-39 نیروی هوایی چچن بصورت منهدم شده قابل مشاهده است با این حال در شاخه هوایی نیروی زمینی روسیه ، هر میل-26 از 4 خدمه شامل خلبان یکم ، کمک خلبان ، ناوبر و مهندس پرواز بهره می برد ، هر چند بالگردهای عملیاتی ارتش اکنون به 5 نمایشگر MFD مجهز شده اند که گفته شده تا حدی بارکارخدمه را کاهش می دهد . علاوه براین ، ارتش روسیه و بخش غیرنظامی ، در سالهای اخیر شاهد بکارگیری عینک های دید درشب دراین بالگردها هستند و براساس تجربه های ثبت شده ، این بالگرد می تواند در شب ، با پرواز در ارتفاع پائین بدون ترس از برخورد به خطوط انتقال برق یا درختان پرواز کند . اما این " گاو" روسی در عملیات جنگی هرگز تنها وارد صحنه نمی شود و براساس تصاویر منتشره از سوی وزارت دفاع روسیه ، این بالگرد همواره با اسکورت بالگردهای رزمی میل -28 یا کاموف-52 دیده می شد . در حوزه دفاع از خود ، میل-26 بصورت استاندارد به جنگ افزاری مسلح نشده ، ولی کابین خلبان بصورت نیمه زرهی و سامانه دفاع از خود President-S است که ترکیبی از بخش هشداردهنده موشکی ، بخش کورکننده لیزری و پرتابگرهای تله های حرارتی را شامل می شود.پس از فروپاشی اتحاد شوروی ، درحدود 28 فروند میل -26 دراوکراین باقی ماند که در ابتدای سال 2000 ، عمر تعمیرات اساسی آنها به پایان رسید و گزارش های موجود نشان می دهد که 17 فروند از این بالگردها در کالینوف ، 11 فروند در کونوتوپ بصورت ذخیره نگهداری می شوند .علاوه بر اوکراین ، نیروی هوایی الجزایر ، ونزوئلا ، هند ، چین ، اردن ، مکزیک ، قزاقستان ، کنگو نیز به این بالگرد مجهز هستند . میل-26 ارتش اردن اما پیشرفته ترین نسخه میل-26 که هم اکنون برای نیروی هوایی روسیه تولید می شود ، با شناسه MIL-26T2V شناخته شده و برخلاف نمونه های قبلی از سامانه های پیشرفته ناوبری NPK90-2V بهره می برد که گفته شده ایمنی پروازی این بالگرد را تا حدود زیادی افزایش داده است . نکته جالب اینجاست که ارتش هنوز از 5 خدمه برای این بالگرد استفاده می کند که علت آن هنوز مشخص نیست ، ولی برخی داده های جدید نشان می دهد که به منظور مقابله با سامانه های دوش پرتاب مهاجم ، سامانه دفاع از خود Vitebskنیز به این غول روسی اضافه شده است . این نسخه درسال 2018 نخستین پرواز خود را اجرا نمود و تولید انبوه آن از حدود یکسال بعد آغاز شد و گفته میشود در عملیاتهای شبانه ارتش روسیه در محور خارکف به شکل گسترده مورداستفاده قرار گرفته و تا امروز ( دوم ژانویه 2023 ) هنوز گزارشی در خصوص ساقط شدن آن منتشر نشده است . بالگرد میل-26 - نمایشگاه هوایی سال 2017 https://www.aparat.com/v/nbgCG آینده میل-26 ارتش ایالات متحده پیش از این قرار بود تا پروژه تیلت روتور ترابری مشترک ( JTR/FTR) را کلید زده و به سرانجام برساند که تاکنون این امر محقق نشده ، که طرحی بود با توان حمل 22.5 تن بار یا یک کانتینر استاندارد 6 متری در بخش دهلیز داخلی با آرایش 4 موتوره که می بایست جایگزین سی اچ-53 و سی اچ-47 شود . برنامه FTR /JTR که به نوعی یک وی-22 دوقلو محسوب می شد / می شود قرار بود بعنوان یک هواگرد مشترک در سازمان رزمی ارتش ایالات متحده بکار گرفته شود با این حال ، نیازمندی های پنتاگون تا حدودی بلندپروازانه بود ، بطوریکه سخت افزار مزبور می بایست بدون سوختگیری و سرعت کروز 400 تا 900 کیلومتر درساعت ، عرض اقیانوس آتلانتیک را طی می نمود . این امر باعث شد تا دفترطراحی میل مشخصات فوق را مبنایی برای یک طراحی جدید قرار دهند ، ولی از همان ابتدا مشخص شد که فناوری امروز تیلت روتور ، برای اجرای ماموریت های رزمی در کلاس فوق سنگین چندان مناسبتی ندارد در نتیجه طراح هایی که ارائه می شود ، احتمالا با همان پیکربندی کلاسیک با یک روتوراصلی خواهد بود . در همین زمینه ، بررسی های صورت گرفته نشان می داد که یک کانتینر با ابعاد مشخص 2/43×2 و 43/6 ×2 متر که در برنامه آمریکایی قرار داشت براحتی می تواند با میل-26 حمل شود و تنها می بایست بالابرنده های داخلی دهلیز بار مقداری تقویت شوند ، هر چند این میزان بار ، کارکرد پیشرانه های موجود را در دمای بالای 20 درجه تا حدودی محدود می نماید . مهندسان میل پیشنهاد دادند تا با بازنگری در قدرت پیشرانه ها ، میتوان الزامات FTR /JTR را برآورده نمود که با این تغییر ، سرعت صعود به 2.54 متر بر ثانیه ، افزایش پیدا خواهد کرد . علاوه براین میزان مصرف سوخت نیز می بایست کاهش پیدا کرده که در مجموع می توان آن را در قالب میل-40 معرفی نمود . در کنار این مساله ، اضافه شدن قابلیت ارابه های فرود جمع شونده ، میزان پسار اضافی را محدود کرده و بر کارایی پروازی بالگرد جدید احتمالا خواهد افزود . پی نوشت : منبع1 منبع2 منبع3 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

مشکل تعداد ناوگان و پرسنل نیست مشکل اصلی بیدار شدن اژدهای چینی از خواب است هراندازه نیروی دریایی چین گسترش پیدا کند ضعف آمریکا بیشتر آشکار خواهد شد چین سعی میکند مستقیم وارد جنگ نشود ولی با گسترش توان نظامی خودش و تقویت سایرین ( ؟؟؟) آمریکا را به چالش خواهد کشید

روسها اعلام کردن سلاح بکار رفته در این حمله موشک اس 300 نبوده بلکه بمب هوا سرشی مجهز به پیشرانه گروم بوده است شواهد استفاده فدراسیون روسیه از موشک هیبریدی و بمب کروز - "Grom-E1" GROM (تندر) با استفاده از بدنه موشک Kh-58، با مجموعه‌ای از بال‌های اضافه شده در جلو و 4 بالچه دم، در دو نوع عرضه می‌شود: نوع با پیشرانه موشک (E1) و نوع بدون پیشران (E2) که دارای سرجنگی بزرگ‌تر است. هر دو از هدایت INS+GLONASS استفاده می کنند و از بال های باز شونده برای سر خوردن استفاده می کنند تا برد سلاح را افزایش دهند. هر دو مدل از بال های تاشو برای سر خوردن استفاده می کنند تا برد سلاح را افزایش دهند. از باله های دم جمع شونده نیز استفاده می شود که امکان حمل سلاح به داخل دهلیز جنگنده را فراهم می کند. GROM حدود 600 کیلوگرم وزن دارد. نوع موشکی (GROM E1) یک کلاهک با وزن 300 کیلوگرم حمل می کند در حالی که Grom-E2 بدون پیشران دارای وزن سرجنگی 450 کیلوگرم است. طراحی، این سلاح هوایی ماژولار ست و شامل یک ماژول سرجنگی، یک ماژول برنامه ریزی و کنترل، یک ماژول پیشرانه یا یک ماژول اضافی سرجنگی، یک ماژول درایو فرمان و تجهیزات ناوبری ماهواره ای می باشد. طول این موشک 4192 میلی متر و قطر بدنه آن 310 میلی متر است. این سلاح دارای پنج محفظه است. دو مورد اول کلاهک اصلی و ماژول های برنامه ریزی و کنترل را در خود جای می دهند. آنها مجموعه ای از سنسورهای تماسی، سرجنگی اصلی، کانکتور و ماژول حمل سیستم برنامه ریزی و کنترل را حمل می کنند. محفظه اول و دوم 2350 میلی متر طول دارند. سومین محفظه به طول 390 میلی متر، تجهیزات داخل موشک را حمل می کند. محفظه چهارم به طول 1130 میلی متر یا ماژول پیشرانه یا یک کلاهک اضافی(بسته به مدل موشک) و همچنین آنتن های ناوبری ماهواره ای را در خود جای می دهد. پنجمین محفظه به طول 322 میلی‌متر، ماژول فرمان، نازل‌های موتور و قفل‌های باله را در خود جای می‌دهد. این دو آدرس رو مطالعه بفرمایید: https://armyrecognition.com/news/aerospace-news/2018/ktrv-advances-grom-air-to-surface-missile-acceptance-trials?highlight=WyJydXNzaWEiXQ%3D%3D https://defence-ua.com/news/zjavilis_dokazi_vikoristannja_rf_gibrida_raketi_ta_planujuchoji_bombi_grom_e1-10932.html?fbclid=IwAR1OQDkIVpF8hWim_WhdPHnkAw9STNM6uton1YttGLNZNMWy6bBTxErzom0

به نام خدا آینده آتشبار پرنده AC-130 : تکامل پیدا کن یا بمیر AC-130 آتشیار پرنده معروف، هواپیمایی است که از دهه 1960 نقش منحصر به فردی را برای نیروی هوایی ایالات متحده ایفا می کند. ساعت ها بر فراز میدان جنگ می چرخد و آتش دقیق، ویرانگر و مداوم را بر روی نیروهای دشمن می ریزد. AC-130 ابزاری حیاتی در نبرد های ضد شورش و مأموریت ‌های عملیات ویژه ای بوده است که ایالات متحده برای دهه ‌ها و به ‌ویژه در 20 سال گذشته از جنگ جهانی علیه تروریسم در آن شرکت داشته است. اما با برداشته شدن تمرکز از درگیری‌ های با شدت کم و عملیات ‌های ضد تروریستی در حریم هوایی آسان به سمت اقیانوس آرام وسیع و بالقوه به شدت مورد مناقشه (جایی که چین خود را به ‌عنوان یک دشمن بالقوه و همتا نشان می‌ دهد)، AC-130 خود را در جستجوی اهمیت می بیند. این واقعیت تلخ که معروف ‌ترین و پر تقاضا ترین هواپیمای فرماندهی عملیات ویژه نیروی هوایی اکنون مجبور است خود را با یک نبرد کاملاً جدید وفق دهد، انعکاسی از روند های بزرگتر در جامعه عملیات های ویژه است. در این دوره جدید رقابت به اصطلاح قدرت های بزرگ، اگر AC-130 ها بخواهند هزینه های زیاد خود را توجیه کنند، باید تغییر کنند. مفهوم تبدیل یک هواپیمای باری به یک هواپیمای آتشبار پرنده (gunship) در طول جنگ ویتنام معرفی شد. زمانی که نیروی هوایی ایالات متحده هواپیما های باری C-47 SkyTrain را به گان شیپ های AC-47 با لقب Spooky تبدیل کرد. AC-47 ها در درجه اول به 3 مینی گان 7.62 میلی متری در سمت چپ بدنه مجهز شدند، که با پرواز در بالای منطقه، آتش سرکوب کننده را بر روی نیرو های دشمن می ریخت. اگرچه که AC-47 برای این نقش مناسب بود، اما نیاز به یک گان شیپ وجود داشت که بتواند سلاح های سنگین تری را حمل کند، قادر به زدن ضربه سخت تر باشد، مدت طولانی تر پرواز کند، از فن آوری حسگر های جدید استفاده کند و با پرواز در ارتفاعات بالاتر، هواپیما را در برابر توپ های ضد هوایی که تهدید اصلی Spooky بودند، ایمن نگه دارد. معرفی شده در سال 1967، AC-130A ابتدا به چهار توپ مسلسل 20 میلی متری Vulcan و بعداً به یک جفت ولکان و دو توپ 40 میلی ‌متری Bofors مسلح شد. همچنین تعداد رو به افزایشی از بهبود ‌های سامانه های هدف ‌گیری از جمله سامانه های تلویزیونی مادون قرمز و نور کم و رادار، دریافت کردند که امکان هدف ‌گیری بسیار بهتر در شب را فراهم می‌کرد. زیرا گان شیپ ها تقریباً به طور انحصاری زیر پوشش تاریکی شب پرواز می ‌کردند تا آنها را از تهدیدات زمینی پنهان کند. نوع E هرکولس با موتور های قوی تر و ارتقاء بیشتر با نام AC-130E دنبال شد و برخی در نهایت هویتزر های 105 میلی متری را به جای یکی از توپ های 40 میلی متری دریافت کردند. AC-130A و نوع E در کنار یکدیگر در طول جنگ ویتنام فعالیت می کردند. در سال 1973 مدل های E دوباره موتور های جدید دریافت کردند و بسته تسلیحاتی حول دو توپ ولکان، توپ 40 میلی متری بوفورس و هویتزر 105 میلی متری استاندارد سازی شد. نتیجه به همراه پیشرفت های دیگر در حسگر ها و سایر سامانه ها، AC-130H نام گرفت. AC-130 های A و H در دهه 1990 هم به فعالیت خود ادامه دادند و از گرانادا تا طوفان صحرا و دخالت آمریکا در بالکان حضور داشتند. در اواخر دهه 1980، نیروی هوایی همچنین شروع به دستیابی به نسخه نهایی صرفا شلیک مستقیم AC-130 بر اساس پلت فرم AC-130U کرد. در این نسخه که گاهی اوقات از آن به عنوان U boat نام برده می شود، 2 توپ 20 میلی متری Vulcan موجود، با مسلسل های چرخان GAU-12/U Equalizer جایگزین و در عین حال توپ های 40 و 105 میلی متری حفظ شد و دارای ارتباطات، محافظت از خود، حسگر ها و پیشرفت های دیگر در مقایسه با پیشینیان خود بود. AC-130 های H و U در آغاز جنگ علیه ترور در خدمت بودند. با برعهده گرفتن وظایفی تا سر حد نهایی خود در طول جنگ علیه تروریسم و با پول فرماندهی عملیات ویژه مشخص شد که AC-130 می تواند فراتر از یک گان شیپ باشد. غیرقابل انکار بود که مهمات موجود می ‌توانند AC-130 های غران را به نوعی زراد خانه تبدیل کنند که حتی بتواند در فواصل دور به اهداف خود حمله کند. این دیدگاه، پیشرفتی بود که این پلت فرم را برای همیشه تغییر می داد، که از طریق تغییر در AC-130 های ترابری عملیات ویژه یعنی MC-130W ملقب به Combat Spear، به وجود آمد. نیروی هوایی در ابتدا MC-130W هایی را خریداری کرد که در اواخر دهه 2000 از C-130H تبدیل شده بودند. این هواپیما ها برای جبران فرسودگی ناوگان موجود MC-130 ها بود که برای ورود و خروج اپراتور های ویژه از مناطق خطرناک و سوخت گیری بالگرد های عملیات ویژه و کج پروانه های Osprey در طول پرواز استفاده می شدند. نیاز های جنگ علیه ترور، فشار های جدی بر MC-130E و MC-130H های قدیمی وارد کرده بود و MC-130J های جدید هنوز سال ها از ورود به خدمت فاصله داشتند. اما با شروع دهه 2010، برخی از Combat Spear ها شروع به حمل آنچه که به عنوان بسته حمله دقیق (Precision Strike Package) یا PSP شناخته می شد، کردند. PSP در ابتدا به عنوان یک کیت پرتابی متشکل از حسگر ها و پرتابگر های مهمات طراحی شده بود که به MC-130 اجازه می داد تا به یک پلتفرم پرتاب سلاح تبدیل شود. این بسته شبیه به چیزی بود که تفنگداران دریایی (که آنها نیز دنبال راهی برای اضافه کردن توانایی های انرژی جنبشی به ناوگان KC-130J خود بودند) با نام کیت ‌های Harvest Haw روی هواپیما های خود سوار کرده بودند با افزایش تقاضا برای گان شیپ های پشتیبان و آماده نبودن AC-130J ها، پیکربندی MC-130W مجهز به PSP به یک پیکربندی دائمی ‌تر تبدیل شد. در نتیجه، نام آن به "AC-130W "Stinger II تغییر یافت. استینگر 2 در ابتدا تنها به یک تیربار 30 میلی متری Bushmaster 2 مجهز بود. بعد ها ارتقاء بلوک 20، هویتزر 105 میلی متری موجود در نسخه های قبلی را نیز اضافه کرد. AC-130W همچنین دارای پرتابگر هایی معروف به تیوب های پرتاب مشترک یا CLT بود که در بدنه نصب می شد تا بتواند محموله های انرژی جنبشی را از داخل هواپیما شلیک کند. CLT ها را می توان با طیفی از مهمات، شامل موشک های کوچک هدایت ماهواره ای یا لیزری AGM-176 Griffin و بمب های بالدار GBU-44/B Viper Strike تسلیح کرد. CLT ها هواپیما هایی که آن ها را حمل می ‌کنند را تبدیل به یک سامانه پرتاب تسلیحات منعطف می کنند که به آن ها اجازه می دهد در صورت نیاز از یک تیوب گریفین و از تیوبی دیگر Viper Strike شلیک کنند. حتی می ‌توانند در پرواز دوباره بارگیری شوند. در حالی که CLT‌ داخلی دارای ویژگی ‌های خاص خود است، اما فقط محدود به محموله‌ هایی می شود که در داخل محفظه محکم آن قرار می ‌گیرد. AC-130W همچنین توانایی حمل بمب‌ و موشک ‌های دیگر را در جایگاه های زیر بال‌های خود داشت که به مرور AGM-114 Hellfire نیز به آن ها اضافه شد. موشکی که در بسیاری از پلت فرم ها از بالگرد های تهاجمی تا MQ-9 Reaper خود را ثابت کرده است. با افزوده شدن بمب با قطر کوچک (SDB) GBU 39، یک بمب هواسرشی بالدار 250 پوندی که می‌تواند به اهدافی در ده‌ها مایل دورتر ضربه بزند، مسلماً بزرگترین خروجی خانواده AC-130 بود. اکنون برای اولین بار این هواپیمای شلیک مستقیم می توانست به اهداف مورد نیاز در فواصل دور حمله کند. این موضوع، انعطاف پذیری مفهوم AC-130 را به شدت تغییر داد و به طور گسترده محدوده جغرافیایی که این هواپیما می توانست در هر زمان معینی به آن شلیک کند، را گسترش داد. با اضافه شدن این تغییرات تا حدی رادیکال به پلت فرم AC-130 که از Stinger 2 به وجود آمده بود، به نظر می رسید آینده برای این مدل بیشتر شبیه یک bomb truck باشد تا یک گان شیپ و این آینده به سرعت با شکل AC-130J در حال رسیدن بود. امروزه Stinger II ها و Spooky بازنشست شده اند و تمام ناوگان گان شیپ ها با AC-130J Ghostrider جایگزین شده اند. اولین فروند های نسل جدید AC-130 در سال 2019 تحویل داده شد و ناوگان شامل مجموعا 37 فروند هواپیما خواهد بود. مدل J که از پلت فرم به شدت ارتقا یافته C-130J Super Hercules و درس های آموخته شده از برنامه AC-130W ساخته شده، دارای موتور و ملخ جدید، و کابین شیشه ای ارتقا یافته با نمایشگر های head up و نمایشگر های نصب شده بر روی کلاه ایمنی Scorpion برای خلبانان خود است، به طور کلی عرشه پرواز، بسیار خودکار تر از نسخه های پیشین است. سامانه های ماموریت و حسگر ها همگی به شدت بهبود یافته ‌اند. به علاوه مجموعه حفاظت از خود و سامانه ‌های ارتباطی بهبود یافته آن که اکنون شامل اتصال ماهواره ‌ای با پهنای باند بالا می‌شود. مانند مدل دبلیو، Ghost Rider زندگی خود را تنها با یک سلاح شلیک مستقیم آغاز کرد، تیربار بسیار انعطاف ‌پذیر و دقیق 30 میلی‌متری Bushmaster. در ابتدا هویتزر 105 میلی ‌متری از طرح برنامه ‌ریزی شده برای مدل J خارج شده بود، اما بعدا مشخص گردید توانایی ‌های منحصر به فرد آن برای نابودی سازه ‌ها و اهداف مستحکم شده به شدت نادیده گرفته شده است. این تصمیم اصلاح شد و هویتزر 105 میلی ‌متری به Ghost Rider اضافه شد. در سال ‌های اخیر بعضی از AC-130J ها شروع به دریافت یک نوع بهبود یافته از بزرگترین اسلحه خود کردند، اما آینده هویتزر های 105 میلی متری AC-130J دوباره در هاله ای از ابهام قرار دارد. اما توپ های گان شیپ ها اکنون فقط یک جنبه از قابلیت های انرژی جنبشی آنهاست. مانند AC-130W ها، مدل J می تواند از موشک ‌های هلفایر، بمب ‌های با قطر کوچک، مهمات سرشی بالدار و موشک ‌های گریفین استفاده کند. در حالی که این یک جنگ افزار چشمگیر و اثبات شده است که به یک بدنه پایه بسیار توانمندتر وابسته است، الزامات آن در زمان بسیار متفاوتی در امور جهانی به وجود آمده است. در نتیجه دور شدن ارتش ایالات متحده از دو جنگ طولانی در خاورمیانه و ماموریتی که تحت سلطه عملیات ضد شورش و ضد ترور بود ، تناسب این هواپیما با وضع موجود مانند بسیاری از قابلیت ‌های دیگر مجموعه پنتاگون، در حال ارزیابی است. با اولویت‌ های بودجه ‌ای رقیب، هیچ چیز ایمن نیست، حتی AC-130 نمادین. یافتن راهی برای مرتبط ساختن ناوگانی متشکل از بیش از 30 فروند هواپیمای عملیات ویژه بسیار پرهزینه، به یک تهدید دولتی مانند چین با قابلیت‌ های ضد دسترسی گسترده و فضای نبرد وسیعی مانند اقیانوس آرام کار آسانی نیست. اما Ghost Rider ممکن است هنوز هم ترفند هایی در چنته داشته باشد که می ‌تواند بسیار ارزشمند باشد، اگرچه ممکن است مجبور شود باز هم از ریشه‌ های گان شیپ خود دورتر شود. در حالی که AC-130 با مجموعه پیشرفته ‌ای از جنگ الکترونیک و سامانه ‌های مقابله ای مادون قرمز، لینک داده و ارتباطات تقویت شده با آگاهی موقعیتی، و همچنین تعداد زیادی حسگر، یکی از به شدت دفاع ‌شده ‌ترین هواپیما های روی کره زمین است اما هرگز قرار نبود در حریم هوایی به شدت مورد مناقشه بجنگد. حتی فعالیت در طول روز نیز، از نظر تاریخی برای این هواپیما های رزمی نادر بوده است. پس عملیات در حباب ضد دسترسی چین که با سامانه ‌های دفاع هوایی دوربرد پر شده، منطقی نیست. برای کاهش این نقص چشمگیر، AC-130 ممکن است مجبور شود برخی از قابلیت ‌های شلیک مستقیم خود را کنار بگذارد و زرادخانه گسترده ‌تری از تسلیحات واقعاً دوربرد را به کار گیرد. یکی از نمونه ‌های بارز این تغییر قبلاً روی داده است. یک برنامه طولانی مدت برای افزودن یک سلاح انرژی لیزری با قدرت بالا بهAC-130J وجود دارد. مقامات نیروی هوایی پیش تر عنوان کرده بودند که ایده مسلح کردن یک گان شیپ به سلاح لیزری گزینه ای ایده آل برای پشتیبانی از ماموریت های ضد شورش و ترور است. یک سلاح لیزری با توانایی ایجاد سوراخ دقیق در اهداف نرم بر روی زمین، ظاهراً یک سلاح بسیار ارزشمند و منحصر به فرد برای AC-130 بود. برنامه ریزی شده بود که این برنامه اولین سلاح لیزری هوابرد نیروی هوایی باشد، اما چنین قابلیتی در یک درگیری با کشوری همتا کاربرد بسیار محدودی دارد. مانند توپ های AC-130، لیزر نیز سلاح شلیک مستقیم محسوب می شود. این موضوع به همراه بودجه محدود و موانع تکنیکی، باعث پایان برنامه ارتقای لیزر AC-130 شد. نمونه دیگری از علاقه فرماندهی عملیات های ویژه به حمله به دوردست از طریق هوا، اطلاعیه قرارداد سال 2021 این مرکز برای یک موشک کروز دورایستا با قابلیت جا شدن در CLT است. طرح پیشنهادی SOCOM سلاحی با برد بیش از 320 کیلومتر تا 643 کیلومتر است. همان طور که 3 سال پیش در اطلاعیه قرارداد توضیح داده شده، این موشک کروز کوچک به هواپیما های عملیات ویژه ایالات متحده توانایی حمله دورایستا بسیار منعطف علیه اهداف ثابت و شاید متحرک را می دهد. با توجه به اتفاقات امروزه به نظر می رسد که ما شاهد حرکت محسوسی در توسعه تسلیحات مشابه هستیم. در کنفرانس هفته نیرو های عملیات ویژه امسال، یک جلسه توجیهی SOCOM وجود یک موشک کروز کوچک را برجسته کرد. این سلاح از نظر اندازه و ابعاد شبیه به موشک کروز دیکوی هواپرتاب مینیاتوری ADM-160 است که در فهرست موجودی پنتاگون قرار دارد. این مهمات دورایستای جدید را می توان از رمپ پشتی C-130 پرتاب کرد. چنین سلاحی می ‌تواند جان تازه ‌ای به AC-130 ببخشد و به آن توانایی شلیک حملات دوربرد را بدهد و در عین حال قابلیت ‌های ثابت ‌شده ‌اش را ارائه دهد. مجموعه های پیشرفته حفاظت از خود و افزایش آگاهی موقعیتی هواپیما و همچنین محیط عملیاتی ارتفاع پایین که در آن می ‌تواند مخفیانه از زیر رادار دوربرد وارد شود، می ‌تواند به هواپیما اجازه دهد تا بیشتر از هر C-130 دیگری، به قلمرو دشمن نزدیک شده و آن ها را در محدوده موشک ‌های کروز خود قرار دهد. دیگر گونه ‌های تخصصی C130 متعلق به فرماندهی عملیات ویژه نیروی هوایی، به شدت درگیر آزمایش یک سامانه تسلیحاتی پالت شده به نام Rapid Dragon اند. Rapid Dragon راهی برای تبدیل هواپیما های باری موجود به سکوی پرتابی برای موشک‌ های دورایستای مشترک هوا به سطح AGM 158 یا موشک ‌های کروز JASSM و دیگر مهمات دورایستا را ارائه می ‌دهد. پیشرفته ترین JASSM در خدمت بردی بیش از 965 کیلومتر دارد و نوع دیگری با برد حتی بیشتر در دست ساخت است . JASSM می تواند به عمق دفاع شده ترین حریم هوایی نفوذ کند تا به اهداف خود برسد. برادر زاده کشتی غرق کن JASSM، یعنی موشک ضد کشتی برد بلند، تهدیدی جدی برای شناور های چینی است و می‌تواند C-130را به قاتل کشتی ‌ها تبدیل کنند. افزوده شدن این قابلیت به AC-130، برد جنبشی، انعطاف‌پذیری عملیاتی و در نتیجه تناسب این هواپیما با شرایط فعلی را به وضوح افزایش می ‌دهد. شاید موضوع جالب ‌تر این باشد که Ghost Rider گروه‌ هایی از پهپاد ها را پرتاب کند که می ‌توانند بیش از صدها مایل در مسیر خود حرکت کنند. در این باره حتی می ‌توان از CLT های نصب‌ شده در Ghost Rider استفاده کرد یا نمونه ‌های بزرگ‌تر را می ‌توان از طریق رمپ به کار برد. ارسال گروهی از پهپاد های نسبتا کوچک با مداومت بالا که می توانند با ایجاد شبکه ای توری مانند با هم دیگر به نظارت، جمینگ، شکار و از بین برد اهداف مختلف بپردازند، عاملی تعیین کننده در نبرد های آینده خواهد بود. AC-130 با حجم داخلی زیاد و سیستم ارتباطی پیشرفته خود به خوبی برای استقرار این دسته ها مناسب است که می توانند ویران کنند، دشمن را اشباع کنند و پدافند هوایی، کشتی های جنگی دسته های بزرگ نیرو ها و ... را مورد هدف قرار دهند. به ‌روزرسانی عمده حسگر ها در قالب یک رادار آرایه ‌ای فعال اسکن الکترونیکی قرار است روی Ghost Rider آزمایش شود که می‌ تواند توانایی ‌های پرتاب سلاح ‌های دورایستا خود را تا حد زیادی گسترش دهد. این موضوع می‌ تواند قابلیت هدف ‌یابی و شناسایی دوربرد بنیادی AC-130 را فراهم کند، این قابلیت، یک توانایی اضافه در کنار هشدار تهدید بهبود یافته، آگاهی موقعیتی عمومی و همچنین قابلیت ‌های جدید جنگ الکترونیک قوی است. این سلاح ‌ها و حسگر های جدید می ‌توانند انقلابی را برای AC-130 رقم بزنند، زیرا به دنبال حفظ آن نقشی هستند که برنامه‌ریزان جنگ برای درگیری ‌های آینده متصور اند. اما قابلیت ‌های کنونی AC-130 وقتی با تاکتیک ‌های جدید همراه می ‌شود، چیز هایی برای ارائه به نبرد در اقیانوس آرام دارد. استحکام ذاتی و قابلیت پرواز کوتاه C-130J به Ghost Rider اجازه می‌ دهد تا نسبت به انواع دیگر، از مکان ‌های سخت ‌تر و بسیار نزدیک ‌تر به نبرد پرواز و مخفیانه ‌تر عمل کند. این به طور مستقیم با Agile Combat Employment نیروی هوایی، یا استراتژی Ace مطابقت دارد که در آن گروه ‌های کوچکی از هواپیما ها قبل از اینکه دشمن بتواند آنها را هدف قرار دهد، برای دوره ‌های کوتاهی از مکان ‌های غیر منتظره خط مقدم عمل می ‌کنند و سپس بر می گردند. تعدادی باند فرود کوچک تر، از جمله در جزایر دوردست، می ‌تواند یک AC-130J را در خود جای دهند. این موضوع همراه با مهمات دورایستا می‌تواند AC-130 را به یک پلت ‌فرم قدرتمند پرتاب سلاح تبدیل کند. توانایی پرسه زدن طولانی ‌مدت و شناسایی سریع و مقابله با تهدیدات، AC-130 را به یک دارایی ارزشمند برای حفاظت از نیرو ها تبدیل می کند. بنادر و جزایر کوچکی که ایالات متحده و نیروهای متحدان اش در آن ‌ها در حال فعالیت هستند، باید در برابر تهدیدات سطح پایین ‌تری مانند قایق‌ های بدون سرنشین و حملات آبی خاکی محافظت شوند. توپ ها، موشک ها و بمب های هدایت شونده Ghostriders می توانند سریع تر از هر پلت فرم دیگر نیروی هوایی از شر قایق های کوچک خلاص شوند. همچنین یک AC-130 در حال پرواز، همراه با رادار AESA، می ‌تواند قابلیت شناسایی تهدیدات هوایی و گرا دهی برای پدافند هوایی زمین پایه را فراهم کند یا حتی قادر به مقابله با تهدیدات هوایی با عملکرد پایین‌ تر باشد. حتی سامانه ارتباطی ماهواره ‌ای AC-130 می ‌تواند در زمان روی زمین بودن هواپیما، اتصال جهانی را برای نیرو ها در مناطق دوردست فراهم کند. نیروی هوایی ایالات متحده اخیراً ویدئویی را منتشر کرده است که نشان می ‌دهد یکی از AC-130J Ghostrider ها در حال شلیک توپ 30 میلی ‌متری و هویتزر 105 میلی ‌متری خود به سمت ناو USS Dubuque در جریان یک تمرین غرق کردن در اقیانوس آرام است. به عنوان بخشی از تمرینات دوسالانه Rim Of The Pacific یا RIMPAC، کشتی جنگی دوزیست کلاس آستین با سلاح ها درنوردیده و به قعر اقیانوس فرستاده شد. البته استفاده از AC-130 در عملیات دریایی چیز جدیدی نیست و قبلا هم گزارش شده است. از لحاظ تاریخی، نقش AC-130 در دریا به شدت حول محور درگیر شدن با تهدیدات پایین رده تر و در محیطی با سطح تهدید پایین تر، مانند حمله فوجی قایق های کوچک، بوده است. ویدئویی از RIMPAC 2024 SINKEX نشان می دهد که چگونه Ghost Rider و به طور خاص، توپ های آن می تواند علیه کشتی های بزرگتر و در مواردی استفاده شوند که ممکن است هدف نه غرق کردن، بلکه ناتوان کردن کشتی یا افراد متخاصم باشد (مثلا در حین عملیات پیاده سازی نیروی های ویژه). توپ 30 میلی ‌متری هواپیما همراه با مهمات مناسب می ‌تواند برای هدف قرار دادن پرسنل و محتویات روی عرشه کشتی، بدون از بین بردن کشتی، مورد استفاده قرار گیرد. در حالی که ایده حمله AC-130 به یک ناو جنگی مدرن دشمن با قابلیت های دفاع هوایی کاملا دور از انتظار به نظر می رسد، می توان شناسایی، ممانعت و از بین بردن کشتی دشمن در محیطی با سطح تهدید کم تر یا حتی تمام کردن کار کشتی های آسیب دیده دشمن را به هنر های AC-130 اضافه کرد. نیروی هوایی در حال ارزیابی دقیق قابلیت ‌های فعلی و برنامه ‌ریزی ‌شده Ghost Rider است تا از موضوعیت داشتن این هواپیما در آینده اطمینان حاصل کند، اما دقیقاً پیکربندی آن مشخص نیست. شاید بزرگترین تغییری که می ‌تواند برای AC-130 رخ دهد، حذف دوباره هویتزر 105 میلی متری آن باشد. در حالی که این سلاح به طرز باورنکردنی قادر است ضربات ویرانگر را حتی به اهداف مستحکم شده وارد کند، اما یک عضو بزرگ، سنگین و ایجاد کننده نیروی پسا زیادی است و مهمات آن فضای زیادی را اشغال می کند. در نبرد اقیانوس آرام، فراتر از تلاش برای آسیب زدن به کشتی های بزرگ، نقش این هواپیما ممکن است محدود باشد. ارتقاء به 105 میلی ‌متری های جدید برای ناوگان AC-130J متوقف شده است و این نشان می‌ دهد که ممکن است تغییر بزرگی در راه باشد و شاید این سلاح از کل ناوگان حذف شود. با توجه به این که موشک ‌های کروز و پهپاد ها می توانند از فضای ایجاد شده استفاده کنند، این اطمینان حاصل می شود که ناوگان AC-130 برای دهه‌ های آینده دست نخورده باقی می ‌ماند و با حفظ توپ 30 میلی ‌متری همه‌کاره ‌تر خود، عنوان گان شیپ را بر روی خود نگه می دارد. مانند بسیاری دیگر از دارایی ‌های موجود در انبار های وزارت دفاع، AC-130 افسانه ‌ای نیاز به اثبات خود در این دوره نوین بی ثبات دارد. و می توان استدلال کرد که اگرچه پنتاگون مایل است از جنگ های گذشته دور شود، اما دشمن نظر دیگری دارد. تحولات اخیر در خاورمیانه، منطقه ای که ایالات متحده در آن به شدت درگیر است، به وضوح این واقعیت ناخوشایند را برجسته می کند. اما بودجه وزارت دفاع برای مقابله با تنش ‌های رو به افزایش در اقیانوس آرام و هند جریان دارد و اگر ناوگان AC-130 می ‌خواهد حداقل با قدرت فعلی خود باقی بماند، باید جایی را برای خود در نبرد بالقوه آینده پیدا کند، نه در جنگ ‌هایی که قبلا شرکت کرده است. منبع

با سلام خدمت همه دوستان گرامی البته هر چقدر درگیری منطقه ای آمریکا در سایر نقاط جهان بیشتر شود چین فرصت بیشتری پیدا خواهد کرد . به همین دلیل هم سراغ استراتژی های غیر نظامی برای مهار چین خواهد رفت . نظیر ایجاد مشکلات اقتصادی یا سیاسی . استهلاک قوا برای هر ارتشی خطرناک است و بدترین حالت ممکن بیدار شدن در زمانی است که دیگر فرصت جبران نیست . من فکر می کنم اگر اوضاع همین طور پیش برود و چین دم به تله ندهد ، در نهایت آمریکا مجبور به حمله پیش دستانه خواهد شد و برای این کار باید حضور خود در سایر نقاط را کم کند و بر یک جبهه تمرکز کند . البته نحوه تعامل با روسها به گونه ای بود که در نهایت مسکو مجبور به حمله به اوکراین و پذیرش ریسکها و پیامدهای پس از آن شد . اما چین با حضور در تار و پود اقتصاد جهان فرصت کمتری را به آمریکا خواهد داد .

نيروي هوايي ارتش روماني جنگ جهاني اول روماني جزو نخستين كشورهاي دنيا ميباشد كه ارتشش صاحب نيروي هوايي گشته است و اين نيرو كار خود را از سال 1913 اغاز كرده است. در خلال جنگ جهاني اول روماني تعداد 322 فروند هواپيماي نظامي از كشورهاي فراسنه و انگليس دريافت داشت كه شامل مدلهاي زير بودند: جنگنده فرانسوي Nieuport (مدلهاي 11-12-19-21-23-28) هواپيماي شناسايي و بمب افكن سبك Farman (مدل 40 و 46) بمب افكنهاي سنگين فرانسوي Breguet-Michelin جنگنده فرانسوي [color=green]Nieuport [/color] در سپتامبر سال 1916 يك فروند جنگنده Farman-40 نيروي هوايي روماني يك جنگنده متعلق به لوفت وافه را در نزديكي شهر اسلوبوزيا سرنگون نمود و اين اولين موفقيت نيروي هوايي روماني از بدو تاسيسش بود.وتا پايان جنگ اول جهاني خلبانان نيروي هوايي روماني مجموعا 11000 ساعت پرواز و 750 مورد درگيري هوايي را در كارنامه خويش ثبت نمودند. بين دو جنگ در سالهاي بين دو جنگ جهاني سالهايي طلايي براي نيروي هواي روماني به حساب مي امد و روماني بعد از لهستان دومين كشور در زمينه داشتن صنايع قدرتمند و بومي هوايي در ميان اعضاي اينده پيمان ورشو بود و توانايي طراحي و ساخت انواع هواپيماهاي نظامي و غير نظامي پيشرفته را داشت كه شاخص ترين محصول ان جنگنده بال كوتاه IAR 80 بود كه به خوبي قابليت رقابت با انواع جنگنده هاي تك سرنشين كه در جنگ جهاني دوم شركت داشتند را دارا بود. جنگنده IAR 80 ساخت روماني در زمان بين دو جنگ و در يك دوره 18 ساله روماني نيروي هوايي خود را با بيش از 2000 فروند هواپيماي نظامي و غير نظامي كه يا هواپيماهاي بومي و يا توليد شده در داخل و تحت ليسانس كارخانه هاي سازنده بودند سازماندهي نموده بود. معروفترين جنگنده روماني همان جنگنده هاي بومي IAR 80 بود كه از شهرت زيادي در اروپاي شرقي برخوردار بودند. ساير هواپيماهاي نيروي هوايي روماني در ان سالها بدين شرح بودند: بمب افكنهاي ساخت كارخانه IAR Braşov جنگنده هاي مسراشمیت ب‌اف ۱۰۹ ساخت المان جنگنده هاي Heinkel He 111و Heinkel He 112 ساخت المان بمب افكنهاي Junkers Ju 88 ساخت المان بمب افكنهاي شيرجه روي اشتوكا ساخت المان هواپيماي ترابري Junkers Ju 52 ساخت المان هواپيماهاي گشت دريايي Heinkel He 114 ساخت المان كه همگي اين جنگنده ها طي دروان بين دو جنگ جهاني از كشور المان خريداري شده بودند. جنگ جهاني دوم در جنگ جهاني دوم روماني متحد المان نازي بود و در زمانيكه اين دو كشور در تاريخ 22 ژوئن 1942 تصميم به حمله مشترك به خاك اتحاد جماهير شوروي گرفتند نيروي هوايي روماني داراي 621 فروند هواپيما بود كه شامل جنگندهاي بومي 81/IAR 80 نيز ميشد. نيروي هوايي ارتش روماني در پي اين حمله صدها عمليات هوايي را انجام داد تا بتواند قسمتهايي از خاك روماني را كه يكسال پيشتر توسط نيروهاي شوروي به اشغال در امده بود را زاد نمايد و به روماني بازگرداند. تا قبل از حادثه اودسا نيروي هوايي روماني 661 پيروزي هوايي در كارنامه خود ثبت نموده بود.و تا قبل از اگوست سال 1944 نيز نيروهاي نظامي روماني پيروزي هاي بسياري در نبردهاي استالينگراد،كريمه و اوكراين بدست اورده بودند. مشهورترين خلبان نيروي هوايي روماني در جنگ دوم جهاني شاهزاده رومانيايي كاپيتان كنستانتين كانتازانيو بود كه 68 مورد پيروزي هوايي تاييد شده را به نام خود ثبت نمود. جنگ سرد از سال 1948 روماني نيروهاي نظامي خويش را از لحاظ ساختاري و استراتژي كاملا به اتحاد جماهير شوروي نزديك نمود و بر همين اساس نيروي هوايي روماني نيز با هواپيماهاي جديد ساخت شوروي بازسازي شد. در سال 1952 نيروي هوايي روماني 88 فروند جنگنده ميگ 15 مدل bis را دريافت نمود.و در سال 1958 اولين جنگنده هاي مافوق صوت ميگ 17 نيز وارد ناوگان نيروي هوايي روماني شدند.و پس از ان نيز در سال 1962 نيز جنگنده هاي جديد ميگ 21 كه در ان زمان جزو پيشرفته ترين جنگنده اي دنيا به حساب مي امدند به خدمت نيروي هوايي روماني در امدند. ميگ 21 نيروي هوايي روماني و در سال 1974 روماني جنگنده مافوق صوت ساخت خود را تكميل و براي جايگزيني ان با جنگنده هاي قديمي ميگ 15 و 17 وارد خدمت نمود.جنگنده مافوق صوت ساخت روماني موسوم به IAR-93 نخستين پرواز خود را در تاريخ 31 اكتبر 1974 انجام داد. IAR-93 تنها جنگنده اي بود كه در يكي از كشور هاي عضو پيمان ورشو به كار گرفته ميشد ولي ساخت كشوري غير از شوروي بود. جنگنده مافوق صوت ساخت روماني موسوم به IAR-93 و در سال 1979 نيز روماني براي نوسازي جنگنده ها و جايگزيني جنگند ه هاي جديد با جنگنده هاي قديمي و فرسوده تر 12 فروند ميگ 23 را به خدمت نيروي هوايي وارد كرد. و در دسامبر سال 1989 درست چند روز قبل از وقوع انقلاب ضد كمونيستي در روماني جنگنده هاي بسيار پيشرفته ميگ 29 وارد نيروي هوايي روماني شدند. ميگ 29 نيروي هوايي روماني در حال حاضر نيروي هوايي روماني از يك مركز فرماندهي و چهار پايگاه هوايي اصلي و سه پايگاه هوايي رزرو تشكيل شده است. در سال 2007 نيروي هوايي روماني 13250 نفر نيروي پرسنلي داشته است.فرمانده نيروي هوايي روماني از مارچ سال 2007 بعد از بركناري ژنرال Gheorghe Catrina از اين سمت بر عهده ژنرال locotenent ميباشد. در بين سالهاي 1993 الي 2002 تعداد 110 فروند جنگنده ميگ 21 مدل لنسر نيروي هوايي روماني با مشاركت اسراييل به روز رساني و مدرنيزه شدند و در حال حاضر 48 فروند از انها عملياتي و در حال خدمت در نيروي هوايي روماني ميباشند. نيروي هوايي روماني همچنين از كاربران هواپيماهاي ترابري C-130 Hercules, C-27J Spartan, An-26s و هليكوپتر ترابري از نوع IAR-330 Puma ميباشد. هليكوپترهاي مدل IAR-330 Puma نيروي هوايي روماني توسط صنايع هوايي روماني و با مشاركت شركت اسراييلي Elbit Systems به قابليت انجام عمليتهاي تهاجمي نيز دست يافته اند. همچنين نيروي هوايي روماني جت اموزشي IAR-99 Şoim كه ساخت داخل ميباشد را براي اموزش خلبانان جوان خويش مورد استفاده قرار ميدهد. و تعدادي ميگ 29s كه كماكان در نيروي هوايي روماني باقي مانده بودند به دليل فرسودگي بيش از حدشان همگي در سال 2003 از سرويس خارج و بازنشسته شدند. ليست دارايي هاي نيروي هوايي روماني -------------------------------------------------------------------- -------------------------------------------------------------------- ========== گرداوري و ترجمه توسط Hexman براي سايت ميليتاري

سر پان ترک اللهی ها امت گرا سلامت باشه

واحدهای ارتش روسیه موفق شدن سه روستای karlovka- dolynivka و Galitsinokaرا در جنوب سلیدوف پاکسازی کرده و چند هزار نظامی اکراینی را در خطر محاصره قرار دهند .روسها درتلاش هستند تا با پیشروی به سمت شهر کراسنوریفکا این حلقه محاصره را تکمیل کنند . مقامات اکراینی دستور تخلیه شهر Kurakhove را در منطقه مارینکا صادر کردن . در محور سلیدوف حدود یک سوم شهر در اختیار روسها قرار رگفته است بعداز عقب نشینی واحدهای خسته اکراینی از دهها روستا بدون مقاومت جدی ارتش اکراین دو تیپ ذخیره خود را بخصوص در اطراف و داخل شهر سلیدوف مستقر کرده است انتظار میرود اکراینی ها واحدهای ذخیره بیشتری را به این منطقه راونه کنند نقشه میدانی سه روز پیش نقشه میدانی دو روز پیش طرح احتمالی روسها در جنوب سلیدوف در سلیدوف روسها با تصرف معادن این منطقه اشرافی خوبی برای بخشهای از شهر بدست اورده اند اکراینی ها یکی از بزرگترین حملات پهپادی خود را بر علیه خاک اصلی روسیه به اجرا گداشتن روسها اعلام کردن حدود 137 پهپاد اکراینی را سرنگون کرده اند . بخش عمده ایی از این پهپادها در استان کورسک سرنگون شده است اما با این وجود چندین پهپاد اکراینی موفق شده به 3 نیروگاه برق بزرگ در استان مسکو -منطقه Tver و Kashira اصابت کنند . که سبب اتش سوزی در این سه نیروگاه شد. البته هیچ قطعی برقی در منطقه گزارش نشده .روسها برای خاموش کردن سریع اتش از چندین بالگرد از جمله بالکردهای کاموف ومیل 26 استفاده کردن . در پی این حملات روسها هم با 12 موشک و بمب های هوا سرشی شهر و منطقه خارکف را مورد حمله قرار داده . در یکی از این حملات نیروگاه بزرگ برق خارکف آسیب دید کارخانه تراکتور سازی خارکف هم مورد اصابت قرار گرفت اما روسها محل استقرار نظامیان اکراینی در کاخ ورزش خارکف را هم با موشک هدف قرار دادن. در پی این حمله چندین منبع اکراینی اعلام کردن باید منتظر انتشار اگهی ترحیم خیلی از سربازان اکراینی بود نقشه عملیات پهپادی اکراین در روسیه حملات پهپادی اکراین به نیروگاه برق در استان مسکو سرنگونی یک پهپاد اکراینی از دید دوربین یک ماهیگیر روس در منطقه مسکو در مجاورت نیروگاه برق اصابت موشک بالستیک اسکندر به شهر خارکف اصابت موشک تغییر کاربری شده اس 300 روسی به خارکف انهدام سالن توربین نیروگاه برق اسخار در خارکف کاخ ورزش خارکف محل کشته شدن دهها نظامی اکراینی در استان سومی روسها یک ستون شامل 17 کامیون تدارکاتی ارتش اکراین را با موشک بالستیک اسکندرو حداقل سه راکت تورنادو مجهز به کلاهک خوشه ایی هدف قرار دادن مقامات اکراینی مدعی شدن این کامیون ها برای حمل غلات بصف بسته بودن .ولی بیش از این هم اکراینی ها بارها از این ادوات برای حمل مهمات و نفرات به خطوط درگیری استفاده کرده اند اکراین اولین اف 16 خود را ازدست داده . در روز 26 اوت (یک هفته پیش) روسها حملات سنگین موشکی و پهپادی را بر علیه تاسیسات انرژی و فرودگاههای نظامی اکراین اجرا کردن . دو روز بعد از این حمله برخی مقامات محلی در غرب اکراین خبر از کشته شدن یک سرهنگ دوم خلبان دادن . ساعاتی بعد مشخص شد این فرد خلبان اف 16 بوده .نکته جالبتر اینکه قبل از انتشار این اخبار منابع روسی اعلام کردن احتمالا یک اف 16 اکراینی را در حملات به فرودگاه خیملنسکی در غرب اکراین منهدم کرده ویا به آن اسیب رسانده اند . روز بعد منابع مستقل اکراینی تایید کردن یک اف 16 این کشور بر اثر اصابت موشک کینژال به این فرودگاه منهدم شده است .منابع رسمی اکراین سریع وارد عمل شده اند واعلام کردن یک اف 16 این کشور در جریان تلاش بر سرنگون کردن پهپادها و موشکهای کروز روسی به اشتباه توسط سامانه پاترویت سرنگون شده است . اما داستان زمانی جالب تر میشود که پنتاگون اعلام کرده است تحقیقات درباره این حادثه را شروع کرده واحتمالا این هواگرد توسط پاتریوت سرنگون نشده است هم برخی از منابع روس و هم اکراینی جزئیات تاییده نشده ایی از این حادثه رو بیان کرده اند . در موج اول حملات پهپاد ها و موشکهای کروز روسی به سمت مرکز و غرب اکراین به پرواز در آمده هواگردهای اف 16 تحویلی به اکراین هم جهت سرنگون کردن این اهداف در آسمان ظاهر شدن بعد از پایان حملات وزمانی که هواگردهای اف 16 فرود آمده موشکهای بالستیک روسی این فرودگاه و محل حضور اف 16 را هدف قرار داده اند . در واقع روسها پهپاد ها و موکشهای کروز را طعمه قرار داده و منتظر فورد مادن اف 16 ها بودن خسارت های ادواتی روسها شکار یک زرهپوش ریکاوری بی آر ای ام روسی که در حال یدکش کشیدن یک ام تی ال بی آسیب دیده بوده انهدام تانک تی90 ام رها شده روسی آسیب دیدن دو نفربر و یک تانک روس نفربر ام تی ال بی حمله به توپ خودکششی ماستای روس تلاش کواد اکراینی برای هدف قرار دادن نفربر حمال پیاده نظام روس نفربر بی ام پی حمله به تانک تی72 روسی با نتیجه نامشخص خسارتهای انسانی روسها روسها اعلام کردن موفق شده اند یک پرتابگر دیگر ام 270 اکراینی را در منطقه سومی هدف قرار دهند . تصاویر بصورت حرارتی بوده امکان تاییدو یا رد وجود ندارد .اما وسیله نقلیه تقریبا در ابعاد ام 270 یا یک راکت انداز بوده که همراه یک خودرو سواری دیگر است (اسکورت آن) در مناطق جنکلی موضع گرفته و بعد مورد حمله روسها قرار می گیرند اصابت موشک اسکندر به سومی اپراتورهای کوادی اکراین یک نفربر برادلی آسیب دیده خودی را به اشتباه ویا عامدانه به عنوان یک نفربر بی ام پی1 روسی هدف قرار دادن روسها دو پرتابگر اورگان به همراه خودور بارگذار ان را در حملات موشکی به سومی مورد هدف قرار دادن شیرجه کواد روسی به سمت دریچه راننده نفربر بی ام پی 1 اکراینی (البته کواد به برجک برخورد کرده است ) ورود کواد انتحاری روس به داخل نفربر برادلی رها شده شکار یک امرپ بوش مستر و احتمالا یک نفربر استریکر در کورسک توسط پهپادهای هدایت فیبر نوری روسی شکار یک خودرو ریکاوری اکراینی که درتلاش برای تخلیه نفربر اسیب دیده استریکر در منطقه کورسک روسیه بوده است . خود نفربر استریکر هم مورد هدف قرار گرفت نصب بمبهای هدایت شونده جی دم آمریکایی بروی میگ 29 اکراینی سرنگون کردن دو کواد انتحاری اکراینی توسط سرباز روس بوسیله سلاح کلاشنیکف روسها یک نفربر آسیب دیده و رها شده سی وی 90 سوئدی را در حومه باخموت تخلیه کردن .این نفربر برای چندین ماه در بین خطوط طرف قرار داشت که با پیشرویهای صورت گرفته . روسهاموفق به تخلیه ان شدن برجک سی وی 90 در کارخانه سازنده قبل از نصب زره کامپوزیت انهدام یک تانک تی64 اکراینی در محور چاسیف یار منابع رسمی اکراین اعلام کردن این کشور یک موشک بالستیک را با برد 600 تا 700 کیلومتر در دست ساخت دارد. عموم منابع احتمالا دادن این همان موشک گروم یا هیرم اکراینی بوده که چندین سال پیش معرفی وشده و چند نمونه آزمایشی از ان تولید شده است .و احتمالا دارد با کمکهای مالی وفنی غرب اکراین روند تحقیقات موشک را تکمیل و در استانه تولید انبوه ان قرار دارد جالب تر انکه در سال 2023 اکراینی ها چند حمله به وسیله این مشک به کریمه داشتن که عموم انها توسط اس 400 های روسی سرنگون شدن روسها موفق شدن شهرک کوستیانتینیفکا را در محور اوگلدار پاکسازی کنند همچین روسها عموم جاده این شهرک به شهر اوگلدر را به وسعت 50 کیلومتر مربع راهم تصرف کرده و وارد محدود شهرک ودیانه در شمال اوگلدر شدن همچنین با عقب نشینی تیپ 72 اکراین از این محور به سمت سلیدوف روسها ار دو روز پیش حمله سنگین خود را جهت محاصره شهر اوگلدار اغاز کردن . این محور یکی از خونین ترین محورها برای طرفین درگیری بوده چیزی در حدود 16 ماه این منطقه شاهد درگیری سنگین بوده و مدافعین اکراینی سرسختانه از این محور دفاع می کردن اما بنظر میرسد در صورت عدم تزریق نیروهای کمکی این محور در چند هفته اینده توسط روسها پاکسازی شود همچنین روسها چندین کیلومتر مربع را هم از جاده مارینکا به کوستیانتینیفکا راهم پاکسازی کرده انهدام کامل تانک تی64 اکراینی در حمله کواد روسی در کورسک دو بالگرد کاموف 52 اسیب دیده در نتیجه برخورد پرنده و نقص راکت پرتاب شده خسارتهای انسانی اکراین تلاش نافرجام روسها برای پل گذاری بروی رودخانه سیم درکورسک یک خودر پی ام پی به همراه یک کامیون تدارکاتی منهدم و دو خودرو پی ام پی (پل گذار) بعد از مورد حمله قرار گرفتن رها شده کمین خوردن یک امرپ پرومکس اکراینی در کورسک یک کامیون کاماز زرهی روسی به همراه یک توپ دی20 منهدم شده پهپاد بمبر اکراینی در بمباران پارکینگ ادوات سبک اکراینی ها بوسیله بمبهای هوا سرشی فاب دهها خودرو منهدم شدن شدت انفجار بحدی بوده که برخی از خودروها بروی پشت بام پرت شده اند

بسم ا... رونمایی از تانک ام-60 پاتن ارتقاء یافته سلیمان-402 - شهریور 1403 https://www.aparat.com/v/xgx1d23

به نام خدا NORINCO Sharp Eye III سامانه بالگرد بدون سرنشین (UHS) هجومی / شناسایی [2019] NORINCO چین از رویکرد جهانی الگوبرداری کرد و سامانه بالگرد بدون سرنشین (UHS) به نام Sharp Eye III را توسعه داد. از Sharp Eye III اولین بار در نمایشگاه هوایی چین در سال 2014 رونمایی شد. این محصول برای نقش شناسایی-هجومی غیر مسلح یا مسلح در نظر گرفته شده است. توانایی رفتار مانند بالگرد های مرسوم، برتری تاکتیکی خاصی را در میدان های نبرد مدرن ارائه می دهد؛ یعنی دسترسی به مناطق عملیاتی خط مقدم که معمولا مختص هواپیما های بال ثابت است. این پهپاد 3 حالت پرواز دارد: دستی با پایدارسازی خودکار، کنترل فرماندهی خودکار و پرواز خودکار در مسیر 3 بعدی از پیش تعیین شده. ترکیب طراحی Sharp Eye III با یک محور روتور اصلی و واحد ملخ دمی خنثی کننده گشتاور، از بالگرد های مرسوم تقلید می کند. ملخ هردو روتور اصلی و دمی از نوع 2 پره اند. نیروی پهپاد از یک موتور پیستونی روتاکس 914UL تامین می شود. بدنه تمام اجزای اصلی شامل محموله های ماموریتی و موتور را در خود جای می دهد و یک میله دمی باریک از بخش بالایی انتهای بدنه منشعب می شود تا به سامانه هدایت امکان دسترسی به روتور دمی را بدهد. ارابه فرود برای کاهش وزن و هزینه از نوع skid ساده است و در طول پرواز ثابت می ماند. Sharp Eye III می تواند به صورت خودکار برخاست و فرود را روی ناو و مناطق فرود غیر آماده نزدیک به خط مقدم انجام دهد. این پهپاد می تواند ماموریت های شناسایی را به لطف دوربین نور مرئی خود تا برد 5 کیلومتر انجام دهد که این برد برای دوربین حرارتی به 3 کیلومتر محدود می شود. Sharp Eye III، همانند دیگر سامانه های بدون سرنشین، از طریق یک واحد کنترل زمینی (GCU) در پشت یک کامیون 4x4 تاکتیکی هدایت می شود. ارتفاع عملیاتی بیان شده حدود 3.5 کیلومتر و حداکثر وزن برخاست در محدوده 450 کیلوگرم است. حداکثر سرعت آن به 180 کیلومتر بر ساعت می رسد و مداومت بین 4 تا 6 ساعته دارد. Sharp Eye III توانایی تجهیز شدن به دوربین COD و تجهیزات الکترواپتیکی فروسرخ و لیزری را برای ایفای نقش موقعیت یابی هدف، تصحیح آتش، شناسایی موقعیتی و ارزیابی خسارت میدان نبرد دارد. همچنین می توان این پهپاد را به مسافت یاب و آشکار ساز لیزری مجهز کرد تا بتواند نقش آشکار سازی هدف برای تسلیحات هدایت لیزری نیمه فعال را داشته باشد. حداکثر برد نشان گذار 5 کیلومتر است و مسافت یاب را می توان در محدوده 400 متر تا 8 کیلومتری استفاده کرد. به گفته منابع چینی Sharp Eye III توانایی حمل تسلیحات سبک مانند راکت های هدایت شونده 90 میلی متری BRM1 را دارد. مشخصات - سال ورود به خدمت: 2019 - وضعیت: تحت توسعه - تعداد فروند ساخته شده: 2 - سازنده: شرکت صنایع شمال چین (NORINCO) – چین - کشورهای استفاده کننده: چین (احتمالی) - نقش: حملات زمینی، پشتیبانی هوایی نزدیک ، جاسوسی-نظارت-شناسایی و پیش آهنگی ، توانایی های بدون سرنشین - طول: 4 متر - ارتفاع: 1.2 متر - حداکثر وزن برخاست: 450 کیلوگرم (توانایی حمل 50 تا 100 کیلوگرم محموله) - قوای محرکه: 1 موتور روتاکس 914UL که روتور اصلی 2 پره و روتور دمی 2 پره را می گرداند - حداکثر سرعت: 120 کیلومتر بر ساعت - ارتفاع پروازی: 4200 متر - برد: 150 کیلومتر - تسلیحات: برای نقش شناسایی تسلیحات ندارد. محموله ماموریتی شامل انواع اپتیک ها و تجهیزات مخصوص. نسخه هجومی باله هایی برای حمل پاد های راکتی و مهمات حمله دقیق خواهد داشت - نسخه ها: Sharp Eye III (سری پایه) منبع

به نام خداوند بخشنده و مهربان برای بزرگنمایی تصاویر بر روی آن ها کلیک (لمس) کنید با ورود اولین زره پوش ها به میدان جنگ جهانی اول، اینطور بنظر می رسید که هیچ چیز جلودار آن ها نیست. سربازان بخت برگشته آلمانی ناگهان با غول های آهنینی رو به رو شدند که هیچ سلاحی بر آن ها کارگر نبود. طولی نکشید که طرف های دیگر جنگ هم زره پوش های خود را توسعه دادند تا شاهد نخستین نبردهای تانک با تانک باشیم و اینجا زمانی بود که تانک بعنوان موثرترین ابزار در مقابل تانک حریف معرفی شد. تانک ها همچنان در ابتدای راه بودند و توانایی صنعتی کافی برای تولید گسترده آن ها وجود نداشت و ذهنیت فرماندهان هم همچنان آن ها را نمی پذیرفت اما خطوط میدان نبرد در جنگ جهانی اول آنقدر وسیع بود که کسی نمی دانست کی و کجا سر و کله ی تانک های خوفناک دشمن پیدا میشود. در نتیجه ارتش های دو طرف به فکر تسلیحاتی افتادند که بتوان به وسیله ها آن ها به تانک ها آسیب وارد کنند. تفنگ های ضد تانک و نارنجک های ضد تانک و خمپاره ضد تانک و توپ ضد تانک و چندین ایده دیگر مطرح میشوند که دو مورد اول بسیار فراگیر میشوند و این موارد تا جنگ جهانی دوم هم ادامه می‌یابد. اما بحث نوشتار پیش رو به نارنجک های ضد تانک خلاصه می شود. نارنجک های ضد تانک (atg) یک سلاح پرتاب دستی هستند که برای آسیب زدن و یا انهدام اهداف زرهی استفاده می شوند. اگرچه برد کوتاه و نیاز به نزدیک شدن به زره پوش ها، تاثیر آن ها را محدود می کند. سربازان نارنجک انداز ناچار بودند به زره پوش های دشمن نزدیک شوند که البته در بعضی مواقع شدیدا توسط خودروهای زرهی دیگر و نفرات پیاده پشتیبانی میشدند. در نتیجه از همین ابتدای کار باید بدانیم که نارنجک های ضد تانک برای کاربرد خاص و ویژه توسعه یافتند و البته قیمت ارزان و تولید آسان و کاربری نسبتا ساده آن ها را محبوب و شاید بهتر است بگوییم که آن ها را قابل تحمل میکرد. همانطور که گفته شد، نارنجک های ضد تانک برای اولین بار در طول جنگ جهانی اول علیه وسایل نقلیه زرهی مورد استفاده قرار گرفتند، اما تا زمان جنگ جهانی دوم که نارنجک های ضد تانک با سرجنگی خرج گود(HEAT) تولید شوند، اثر گذاری آن ها در هاله ای از ابهام قرار داشت. اولین نارنجک های ضد تانک دست ساز بودند. در طول جنگ جهانی اول، آلمانی‌ها اولین کسانی بودند که با نارنجک های ضد نفر معمولی خود که به نارنجک گوشت کوبی معروف هستند نارنجک ضد تانک ساختند. آن ها با بستن دو یا سه سر انفجاری نارنجک های ضد نفر به یکدیگر یک نارنجک بزرگ‌تر می ساختند و از آن علیه تانک ها و زره پوش ها استفاده کردند. در نبرد پس از کشیدن ضامن، نارنجک را به بالای تانک دشمن که به آرامی پیشروی می کرد پرتاب میکردند، جایی که زره در آن قسمت از تانک ضعیف تر بود و احتمال نابودی آن با انفجار همزمان چند نارنجک می رفت. در این نارنجک ها، اثر ترکش زایی که کاربرد تخصصی آن ها بود اهمیتی نداشت، بلکه قدرت انفجار باعث تخریب سقف و کنده شدن قطعات فولادی و در نهایت مرگ خدمه میشد. در طول جنگ جهانی دوم با همین روش کشورهای مختلف با قرار دادن تعدادی نارنجک در کنار هم، نارنجک های ضد تانک دست ساز ساختند و اینطور اولین نارنجک های ضد تانک همه گیر شدند. با توجه به وزن زیاد نارنجک های ضدتانک ابتدایی، معمولاً از فاصله بسیار نزدیک پرتاب می شدند یا مستقیماً در نقاط آسیب پذیر بر روی خودروی زرهی دشمن قرار می گرفتند. در نارنجک های دست ساز خبری از چاشنی ضربه ای نبود و نارنجک ها باید زمان مورد نیاز چاشنی خود را طی میکردند تا منفجر شوند که این مورد کار پرتاب کننده را دوچندان سخت و ترسناک میکرد. بریتانیایی ها در سال 1940 روش دیگری را ابداع کردند، در این روش آن ها دینامیت یا مواد منفجره قوی دیگر را در یک جوراب ضخیم قرار می دادند و قسمت بیرونی جوراب را به گریس آغشته میکردند و سپس این جوراب ها در یک قوطی حلبی قرار میدادند. در زمان نبرد، سربازان بخت برگشته جوراب را بیرون می آوردند و فیوز یا فیتیله را روشن کرده و سپس آن ها را به طرف برجک تانک یا شنی و چرخ هایش پرتاب می کردند به این امید که تا زمان انفجار به تانک بچسبد (در فیلم نجات سربازان رایان هم حتما بخاطر دارید که سروان میلر از این روش برای متوقف کردن تانک های آلمانی بهره برد). در صورت موفقیت آمیز بودن، باعث آسیب به بخش داخلی زره، و کشته یا زخمی شدن خدمه تانک می شد. مشخص نیست که آیا این نوع نارنجک های ضد تانک دست ساز با موفقیت در جنگ به کار گرفته شده است یا خیر! اما دست کم در هالیوود یک شکار موفق به نام خود ثبت کرده است... در تاکتیکی دیگر هنگامی که تانک ها از سنگرها و خاکریز ها عبور می کردند، نارنجک های دست ساز را می شد توسط پیاده نظام به عنوان نوعی مین ضد تانک در مسیر تانک ها قرار داد به این امید که به موقع منفجر شوند. در حالی که این روش ها در نا امیدی و بیچارگی از هیچی بهتر بنظر می رسید، اما معمولا برای سربازان پیاده نظام خطرناک تر از خدمه تانک ها بودند. در روش دیگر سربازان چینی در جنگ دوم چین و ژاپن از بمب گذاران انتحاری علیه تانک های ژاپنی استفاده کردند. سربازان چینی مواد منفجره مانند بسته های چندتایی نارنجک یا دینامیت را به بدن خود می بستند و خود را زیر تانک های ژاپنی می انداختند تا آنها را منفجر کنند! با این روش در نبرد شانگهای، یک بمب‌گذار انتحاری چینی با منفجر کردن خود در زیر تانک، یک ستون ژاپنی را متوقف کرد. و در نبرد تایرژونگ (Taierzhuang) نیز سربازان انتحاری چینی موفق میشوند تانک های ژاپنی و همچنین خودشان را منفجر کنند. در یک استفاده دیگر در تایرژونگ، سربازان انتحاری چینی، چهار تانک ژاپنی را با بسته‌های نارنجکی خود از بین بردند. سعی شد که رنگی شود نارنجک های ضد تانک صنعتی عموما از خرج گود‌ (HEAT) برای نفوذ به زره استفاده می کنند، اگرچه از سر جنگی شدید الانفجار با سر له شونده (HESH) نیز در بعضی از آن ها استفاده می شود. در اصطلاح نظامی، کلاهک هایی که از انفجار شکل دار استفاده می کنندHEAT نامیده می شوند که خرج گود شاخص ترین آن هاست. همانطور که در بالا گفته شد اکثر نارنجک های ضد تانک صنعتی از نوع خرج گود هستند. بدین جهت زاویه برخورد خرج گود و مواد مذاب خروجی حاصل از آن باید با سطح زره منطبق باشد. در نتیجه در طراحی برخی از نارنجک های ضد تانک از چتر نجات کوچک یا نوارهای پارچه‌ای و یا باله‌های تثبیت‌ کننده در نسخه های پرتاب شونده از پهپاد استفاده می گردد. به باله ها توجه شود بریتانیا اولین نارنجک ضد تانک خود را در اواخر سال 1940 با نام تایپ۶۸(AT68) وارد میدان کرد که یکی از اولین تسلیحات ضد تانک از نوع خرج گود بود. نارنجک به وسیله یک تفنگ و با استفاده از نارنجک انداز میلز نصب شده بر روی آن شلیک می شد( نارنجک تفنگی). نارنجک ضدتانک تایپ 68 دارای نفوذ 50 میلی متری در زره بود که برای سال 1940 حیرت انگیز بنظر می رسید . نارنجک انداز میلز و AT68 (سعی شد که رنگی شود ) نارنجک تفنگی AT68 همچنین در ادامه و در حین جنگ نارنجک ضد تانک تایپ۷۴ (74 ST) نیز توسط آن ها ساخته شد که شامل یک خرج گود درون یک بسته پرتابه دستی با شباهت هایی به نسخه های نارنجک گوشت کوب آلمانی بود. ایده پشت این نارنجک، ساخت یک سلاح ضد تانک ساده و با کاربری آسان، آمادگی فوری برای تولید و ارزانی بود. نارنجک ST به اصرار چرچیل در تولید انبوه قرار گرفت، اما با دیدن نحوه عملکرد آن، ساخت بیشتر و خدمت فراگیر آن متوقف شد. نارنجک تایپ 74 بعداً به عنوان یک راهکار اضطراری برای مقابله با تانک‌های سبک ایتالیایی در شمال آفریقا برای سربازان بریتانیایی فرستاده شد، جایی که بر خلاف انتظار ها و نتایج قبلی بسیار عملکرد مؤثری داشت. در اروپا، پارتیزان های فرانسوی به طور موثر از نارنجک ضد تانک تایپ 74 در اقدامات خرابکارانه علیه تأسیسات آلمانی استفاده کردند. نارنجک هاوکینز (تایپ 75) یکی دیگر از نارنجک‌های ضد تانک بود که توسط متفقین غربی به کثرت مورد استفاده قرار گرفت. نارنجک 74 ST نارنجک هاوکینز (تایپ 75) مدت کوتاهی پس از تهاجم آلمان نازی به روسیه در سال 1941، نارنجک ضد تانک پانزر‌ ورف ماین (Panzerwurfmine (L)) توسط آن ها وارد خدمت می شود، که یک نارنجک ضد تانک با سرجنگی خرج گود و بسیار کشنده بود و می توانست سنگین ترین تانک های آن سال ها را نابود کند. این نارنجک به بالای تانک پرتاب می شد و پس از رها شدن توسط فرد پرتاب کننده، سه باله از انتها بیرون آمده و آن را در طول پرواز کوتاه خود تثبیت می کردند. نارنجک ضد تانک ‌پانزر ووف ماین (L) بسیار کشنده بود و ساخت آن ارزان بود، اما برای پرتاب دقیق به مهارت قابل توجهی نیاز داشت و تنها توسط تیم‌های مخصوص و آموزش دیده ضد تانک مورد استفاده می‌گرفت. گونه دیگری از نارنجک های ضد تانک آلمانی "Geballte Ladung" بود که به معنی بار انبوه است. این نوع نارنجک منفرد نیست، بلکه تعدادی نارنجک معمولی است که به یکدیگر متصل شده اند. یکی دیگر از تلاش‌های آلمانی برای ساخت تسلیحات ضد تانک قابل حمل توسط نفر، سلاح "Hafthohlladung" (به معنی: خرج گود چسبنده) بود. این نارنجک چسبان در واقع یک خرج گود با قیف تو خالی بزرگ بود که به وسیله سه آهنربا به یک تانک می توانست بچسبد، اما برای پرتاب بسیار سنگین بود و در نتیجه باید توسط فرد بکار گیرنده، مستقیماً به ناحیه ضعیف یک تانک چسبانده می شد. نارنجک ضد تانک پانزر‌ ورف ماین (Panzerwurfmine) نارنجک ضد تانک آلمانی Geballte Ladung نارنجک چسبان Hafthohlladung طولی نکشید که روس ها توانستند پانزر ورف ماین را به غنیمت بگیرند و با کمک آن، نارنجک ضد تانک خود مجهز به خرج گود را بسازند. البته روس ها در سال 1940، یک نارنجک ضد تانک ساده را توسعه دادند که از اثر انفجاری ساده برای آسیب زدن به زره پوش ها استفاده میکرد و نام آن RPG-40 بود. پس از پرتاب این نارنجک با کمک نواری مسیر پروازش تثبیت می شد. از طرفی روس ها، RPG-43 ( عدد اشاره به سال تولید 1943 است) را ساختند که یک نسخه اصلاح شده از RPG-40 بود و به آن یک لایه مخروطی اضافه شد و تعداد زیادی نوار پارچه ای برای تثبیت مسیر پرواز پس از پرتاب در انتهای آن قرار گرفت. در سال آخر جنگ، روس ها RPG-6 را معرفی کردند، که یک طراحی جدید بر پایه RPG-43 و با آیرودینامیک بهبود یافته و همچنین با یک دم چتری در درون بود که پس از پرتاب از دسته به بیرون رها میشد. نفوذ این نارنجک بیش از 100 میلی متر در زره فولادی گزارش شده است، که برای ایجاد آسیب و انهدام هر تانکی در صورت برخورد با قسمت فوقانی آن ها کافی بود. استفاده از RPG-43 و RPG-6 روسی در نبرد بسیار ساده تر از پانزر ورف ماین آلمانی بود و به آموزش گسترده نیاز نداشت. توجه شود همین موارد بعد ها در سری راکت انداز های پانزر فاست و RPG-2 هم بکار آمدند و به همین دلیل بود که نسل اول این راکت انداز ها با نام نارنجک انداز معرفی شدند که حتی هنوز هم بر سر زبان هاست! در حقیقت راکت انداز های ضد تانک ابزاری بودند که نارنجک های ضد تانک را با کمک یک شتاب دهنده راکتی با دقت و در برد بیشتر به سمت تانک دشمن رها می‌کنند. پس از پایان جنگ جهانی دوم، بسیاری از کشورهای اروپای شرقی نسخه های RPG-6 خود را مهندسی معکوس کردند. برای مثال مجارستان نارنجک AZ-58-K-100 را توسعه داد. از این نارنجک به تعداد زیاد ساخته شد و در نبرد اعراب و اسراییل در طول سالهای 1967 و 1973 توسط مصر نیز بکار رفت. نارنجک ضد تانک RPG-40 نارنجک ضد تانک RPG-43 نارنجک ضد تانک RPG-6 نارنجک ضد تانک AZ-58-K-100 اولین نارنجک ضد تانک ژاپن، دارای یک کلاهک مخروطی خرج گود ساده به قطر 100 میلی متر بود که دارای یک سیستم فیوز ساده از نوع "فعال در همه مسیر" بود که اگر به طور تصادفی با کشیدن ضامن از دست سرباز به زمین می افتاد منفجر می شد و به همین سادگی جان فرد را می گرفت. این ضعف آن را بسیار برای نیروی بکار گیرنده خطرناک میکرد، زیرا هیچ ایمنی پس از رهاسازی وجود نداشت و حتی ممکن بود در یک برخورد کوچک و اتفاقی به خود فرد نیز منفجر شود و البته طبق گزارشات میدانی، میزان نفوذ آن فقط حدود ۵۰ میلی متر بود. دومین نارنجک ضد تانک ساخت ژاپن لانج ماین(lunge mine) نام داشت که در واقع یک سلاح انتحاری بود. این سلاح یک کلاهک خرج گود بزرگ بود که بر روی یک چوب نیزه مانند نصب میشد و فرد انتحاری آن را به تانک یا هر هدفی می کوبید، و این برخورد باعث مکانیسمی میشد که در نهایت سرجنگی بزرگ خرج گود آن را منفجر میکرد و هم سرباز و هم هدف را از بین می برد. این نارنجک نصب شده بر روی نیزه هر چند جان سرباز بکار گیرنده را می‌گرفت اما 150 میلی متر در زره فولادی نفوذ میکرد و به همین علت آن را در رده اول بیشترین نفوذ نارنجک های ضد تانک جنگ جهانی دوم قرار میدهد. و البته کمبود سلاح ضد تانک در ژاپن قطعا جدی تر و مهمتر از نیروی بکار گیرنده انتحاری بود! گفته میشود ارتش آمریکا اولین بار در سال 1944 در فیلیپین با نارنجک های ضد تانک روبرو میشود و نارنجک های ضدتانک انتحاری مذکور فوق هم اولین بار در طی نبرد سایپان و پس از آن در نبرد اوکیناوا مشاهده شد. قبل از پایان جنگ جهانی دوم، ده‌ها هزار فروند از این نارنجک های ضد تانک ساده و پر خطر برای واحدهای معمولی ارتش ژاپن در مستعمارات امپراطوری و واحدهای رزمی در جزایر اصلی ژاپن تولید و ارسال شد، چون کاربری چندان سختی نداشتند و عموم سربازان با داشتن یک دل شیر و وفاداری مطلق به امپراطور و ژاپن می‌توانستند از آن ها استفاده کنند. نارنجک های پرتابی ژاپنی نارنجک انتحاری lunge mine پرکاربردترین نارنجک‌های ضد تانک امروزی، شامل طرح‌ های روسی پس از جنگ جهانی دوم هستند که معروف ترین آن ها نارنجک ضد تانک RKG-3 است. در طول جنگ ایران و عراق، سرباز ۱۳ ساله ایرانی محمد حسین فهمیده پس از اینکه خود را در زیر یک تانک عراقی با نارنجک منفجر کرد، به عنوان قهرمان جنگ مورد تجلیل قرار گرفت. به دلیل پیشرفت در زره تانک های مدرن و اختراع نارنجک انداز های راکتی، نارنجک های ضد تانک منسوخ شدند. با این حال در درگیری های پسا اشغال عراق، نارنجک های ضد تانک RKG-3 توسط شورشیان عراقی، عمدتا علیه خودرو های هاموی و نفربر های استرایکر و خضموک (MRAP) های آمریکایی استفاده شدند. این خودروهای محافظت شده زره ضعیف تری نسبت به تانک ها برخوردار بودند و در نتیجه نارنجک های ضد تانک از جمله RKG-3، با نفوذ ۲۲۰ میلیمتری توان آسیب زدن به آن ها را داشتند. پنهان کردن یک نارنجک انداز راکتی همچون RPG-7 در بین جمعیت کار سختی بود. اما هر فرد براحتی می توانست چند نارنجک RKG-7 را حمل کند و باید توجه کرد که تفاوت نفوذ این نارنجک تنها ۴۰ میلیمتر از نسخه ابتدایی RPG-7 کمتر است. شورشیان عراقی عموما در بین جمعیت مخفی میشدند و در دسته های چند نفری به کاروان های آمریکایی حمله و به آن ها خسارات جدی وارد می کردند. این تهدیدات در نهایت باعث شد که ایالات متحده اصلاحاتی در امرپ ها و نفربر های استرایکر انجام دهد که شامل نصب زره فاصله دار و قفسی و ... می شد که این اصلاحات باعث می شدند تا نارنجک های ضد تانک قبل از تماس با بدنه اصلی منفجر شوند. نارنجک ضد تانک RKG-3 نارنجک ضد تانک RKG-3 همچنین توسط واحد آئروروزویدکا (Aerorozvidka) ارتش اوکراین در تهاجم روسیه به اوکراین در سال 2022 مورد استفاده قرار گرفت. اوکراینی ها با تغییر در زمان‌بندی فیوز و همچنین افزودن باله‌های چاپ‌ شده با پرینتر سه‌بعدی، نارنجکRKG-3 را به RKG 1600 تغییر دادند تا سقوط خود را هنگام پرتاب از یک کواد کوپتر تجاری تثبیت کند. این تغییر، سرآغاز استفاده بسیار گسترده از این دست پهپاد ها با نام کواد کوپتر نارنجک انداز در جنگ اوکراین بود. با ورود کوادکوپتر های نارنجک انداز، مجدد نارنجک های ضد تانک در قالب بمب های سقوط آزاد خرج گود جان تازه ای گرفتند و بنظر می‌رسد با ورود نسل های جدید تر و حتی هدایت شونده آینده ای روشن تری برای این بمب ها قابل انتظار باشد. اما هر چه پیش آید، یادمان نرود که این تسلیحات ریشه در نارنجک های ضد تانک دارند. نارنجک های ضد تانک نیای سال خورده موشک های ضد تانک و راکت های ضد تانک و برخی بمب های پرتابی توسط پهپاد ها هستند. آنچه مشخص است هم چنان این پیر مرد با طراحی ساده خود و همینطور فرزندانش تا بازنشستگی فاصله بسیار دارند. استفاده از RKG-3 در پهپاد های FPV انتحاری و مولتی روتور نارنجک انداز ذکر نام نویسنده و انجمن در هر برداشت از این مطلب الزامی است. گرد آورنده: Navard بن مایه