من هنوز منتظر لقمان (خلیج فارس) هستم. چی شد اون پروژه؟

هدف از این حملات چیه؟ آیا شکست ها در سوریه اسرائیل رو وادار به چنین واکنش های احساسی کرده؟ یا اینکه نظامیان اسرائیل دارن با فکرعمل می کنن؟ آیا اسرائیل می خواد جایگاه جدیدی برای خودش به عنوان یکی از طرف های جنگ در سوریه تعریف کنه؟ چه بازی در جریان هست؟

ظاهرا سرور در فایل /forum/ در چک کوکی خاص کاربر وارد شده مشکل داره. می تونید دسترسی بدید؟ شاید از دست من کاری براومد.

چنین چیزی تو یادم هست متاسفانه لینک رو ندارم

یه پوستری تو سایت بود که نوشته بود قراره توفان 6 به نوعی تاپ اتک باشه

وليد معلم وزير امورخارجه سوريه درپيامی درصفحه توييتر خود نوشت: ابوبکر البغدادی سرکرده گروه تروريستی داعش در الباب ترور شد و اطلاعيه رسمی آن به زودی منتشر می شود. http://8pic.ir/images/k7x78ohsmwqm2jg9e6dj.jpg به نقل از کانال خبری فارس پلاس   با عرض معذرت اصالت اکانت مورد تایید نیست. ممکنه فیک باشه.

درسته که این کار حماقته، ولی ارتش الان نسبت به قبل ترها فوق العادس. نقطه اوج کار ارتشه. بی انصافیه که الان که ارتش تو حلب انقدر خوب ظاهر شده بخوایم بگیم وانفسا.

وانفسا؟

سایه به جا مانده از یکی از قربانیان بمباران اتمی هیروشیما، 1945، بر اثر شدت انفجار و نور تنها این سایه برای همیشه از این انسان بر روی سنگ ها باقی ماند و خودش تبدیل به خاکستر شد.       راهروهای خالی موزه لوور در طول جنگ جهانی دوم     لندن بعد از بمباران های جنگ جهانی دوم 1946     سرباز آمریکایی که بعد از سقوط برلین ،در اقامتگاه مورد علاقه هیتلر موسوم به آشیانه عقاب کنیاک می‌نوشد و منظره کوهستان را تماشا می‌کند؛ 1945   منبع: https://telegram.me/HISTOGRAPHY

عکاس: ژاک پاولوفسکی جنگ ایران و عراق، 18 مارچ 1985، دو روز مانده به عید نوروز، پیکر سرباز ایرانی در میان گل ها، 10 کیلومتری جنوب بصره. روحش شاد.     سربازان برای نبرد کورسک در جولای 1943 می شوند.     سرباز روسی در حال نوختن پیانویی که در روزهای جنگ رها شده است، چچن، 1993.     عکس یادگاری سربازان آلمانی، جنگ جهانی اول، 1918.     منبع: https://telegram.me/tssjahan/

شاید بی ربط نباشه کدام یک معتبرتر است: حمله اسرائیل یا تهدید ایران؟ http://farsi.khamenei.ir/others-note?id=22235   بخش هایی از مقاله  چرا آمریکا مخالف گزینه‌ی نظامی است؟ آمریکا اما عمدتاً با چهار استدلال مخالف گزینه‌ی نظامی است: ۱. گزینه‌ی نظامی برای پاسخ به مسئله‌ی هسته‌ای ایران اساساً گزینه‌ی مفیدی نیست و در بهترین حالت فقط می‌تواند برنامه‌ی هسته‌ای این کشور را برای مدتی کوتاه به تأخیر بیندازد؛ ۲. تهدید نظامی، اجماع داخلی بر سر برنامه‌ی هسته‌ای را در داخل ایران مستحکم‌تر می‌کند؛ ۳. آن‌ها معتقدند که اگر اراده‌ی حمله‌ی نظامی وجود داشته باشد، توان نظامی و اقتصادی لازم برای ورود به یک درگیری با ایران را ندارند؛ ۴. آمریکا می‌داند اگر یک خط قرمز در مقابل ایران ترسیم کند، اولین کار ایران عبور از آن خط قرمز است و بدین‌ترتیب حیثیت آمریکا به باد خواهد رفت. اصرار صهیونیست‌ها از یک سو و مخالفت آمریکا از سوی دیگر، نهایتاً شهریور ماه گذشته کار را به انجام نمایشی مضحک از جانب بنیامین نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل کشاند؛ جایی که او با نشان دادن یک نقاشی ساده‌لوحانه سعی کرد خودش خط قرمزی بر سر راه انباشت مواد غنی‌شده در ایران ترسیم کند.     در مجموع به نظر می‌رسد که مسئله‌ی حمله‌ی نظامی به ایران نه در دستور کار اسرائیل است و نه آمریکا. بحثی هم اگر هست این است که تهدید به حمله‌ی نظامی مفید هست یا نه؟ اسرائیلی‌ها عقیده دارند مفید است؛ چراکه تنها روشی است که باعث می‌شود ایران، برنامه‌ی هسته‌ای خود را از حدی معین جلوتر نبرد. آمریکایی‌ها اما عقیده دارند مفید نیست؛ چراکه در نهایت گزینه‌ی جنگ با ایران را عملی نمی‌دانند. اکنون باید پرسید که چگونه گزینه‌ی حمله‌ی نظامی از روی میز غربی‌ها حذف شد و ایران این موفقیت راهبردی را به‌دست آورده است. برای فهم دقیق این مسئله باید ۴ گام راهبردی برداشته شده از سوی رهبر معظم انقلاب در این حوزه را از هم تفکیک و به اجمال مرور کرد:  ۴ گام راهبردی ایران نخست زمانی بود که اسرائیل مخفیانه به راکتور اتمی الکبار سوریه حمله کرد. پیش از آن هم صهیونیست‌ها در سال ۱۹۸۱ راکتور اتمی اوسیراک عراق را به همین شیوه از بین برده بودند. اگرچه صهیونیست‌ها هرگز جرأت بیان علنی این موضوع را نداشته‌اند اما با فضاسازی درباره‌ی حمله به راکتور الکبار سعی کردند این‌گونه جلوه بدهند که اگر لازم باشد همین کار را با ایران هم خواهند کرد. رهبر معظم انقلاب اسلامی در آن مقطع و در پاسخ به این فضاسازی‌ها تأکید کردند که هیچ حمله‌ای از نوع «بزن و در رو» علیه ایران امکان‌پذیر نخواهد بود. معنای دقیق این سخن این بود که چیزی به نام حمله‌ی بدون پاسخ در مقابل ایران امکان ندارد و هر کسی که به حمله می‌اندیشد، باید به مواجه شدن با تبعات آن هم اندیشیده باشد. پس از آن و در گام دوم، به موازات رشد ادبیات تهدید از جانب صهیونیست‌ها، رهبر معظم انقلاب اسلامی اصطلاح جدیدی به ادبیات راهبردی و نظامی ایران افزوده و تأکید کردند که راهبرد ایران، «تهدید در برابر تهدید» و «اقدام در برابر اقدام» است. اشاره به فاز تهدید در کنار فاز اقدام، عملاً معنایی جز این نداشت که دشمن دریافت ایران علاوه‌بر فاز واقعی آماده‌ی شکل دادن به تهدیدهایی جدید علیه آن‌ها در فاز روانی هم هست. استراتژی تهدید در مقابل تهدید، گسترش دادن حوزه‌ی رویارویی راهبردی از فاز واقعی به فاز روانی و از حوزه‌های بالفعل به حوزه‌های بالقوه بود. ایران هرگونه حمله به برنامه‌ی هسته‌ای خود را مساوی با موجودیت رژیم صهیونیستی می‌داند و در حین پاسخ، نه تنها برنامه‌ی هسته‌ای این رژیم، بلکه مستقیماً موجودیت آن را هدف خواهد گرفت. گام سوم در واقع تداوم گام دوم بود. رهبر معظم انقلاب اسلامی در زمانی که تهدیدهای صهیونیست‌ها علیه ایران در اوج قرار داشت، به‌صراحت اعلام کردند که ایران در جنگ‌های ۲۲ و ۳۳ روزه، از حزب‌الله لبنان و مقاومت اسلامی فلسطین پشتیبانی کرده و از این به بعد هم از هر کسی که با صهیونیست‌ها درگیر شود پشتیبانی خواهد کرد. این نخستین‌بار بود که دشمن در حوزه‌ی راهبردی با تبعات استراتژی تهدید در مقابل تهدید مواجه می‌شد و از لحاظ ادبیات استراتژیک حاوی این پیام بود که ایران نه تنها در اثر تهدیدها منفعل نشده است، بلکه خود را برای هماوردیِ درازمدت و پُرشدت آماده کرده است.

مصاحبه با شمشادی تابستان سختی پیش روی سوریه است/ خالد مشعل خام وعده‌ها شد/ ۱۲۰ هزار تروریست از ۸۵ کشور در سوریه/ نقش ریاض در سازماندهی تروریست‌ها http://farsnews.com/newstext.php?nn=13940309000754

دو جوان شیعه که ساعتی قبل، از ورود یک فرد بمب گذار به داخل مسجد امام حسین در شهر بندری دمام - مرکز استان شرقی عربستان و از غنی‌ترین مناطق نفت خیز جهان _ جلوگیری کردند و به شهادت رسیدند

توییت 3 ساعت پیش:   موقعیت فعلی کشتی نجات   منبع: http://twitter.com/HosseinDalirian/status/600611767262187520

یه سوال هدف ایران از اعزام این کشتی چیه؟