به دقت این اظهارات گستاخانه، طلبکارانه و از روی تفرعن رییس جمهور فرانسه را ببینیم و بعد مقداری بیشتری به گذشته و درسهاش و البته دو واژه کلیدی مکرون یعنی اگر .... شاید و واژه تضمین و اعتماد فکر کنیم. و یک روایت دیگه از این وعده سرخرمن خط اعتباری برای خرید دارو و غذا: چکیده و کلمات کلیدی این کنفرانس تلاش مکرون به نیابت از ترامپ برای برگزاری هر طور شده دیدار ترامپ با روحانی است. در جای جایش دیده میشه. تنها و تنها هم با اگر و شاید و لیست بلندی از درخواست های از همین حالا اماده ترامپ. در مقابل هم تنها وعده یک خط اعتباری که ترامپ بهش اشاره میکنه در ازای تازه نه دیدار بلکه بازگشت کامل ایران به برجامی که طرف مقابل میگه به جهنم که نابودش کردم و بر نداتشن گام های بعدی و به عقب برگشتن گامهای ابتدایی که برداشته شده. از چیزی که تصور میکردم هم بدتر بوده ماجرا.

به نظرم سید با حتی کمی دلخوری این مطلب را عنوان کرد. برخی گروه های شیعی در عراق حتی بیشتر از مسئله جهان اسلام و مقاومت ملی گرایی و قبیله گرایی را سرلوحه پروپاگانداشون میکنند. به نظرم معنای حرف سید این نبود ما عراق را تنها میزاریم بلکه نمیخواست اتو بده دست گروه های عرای تا در این مرحله حساس اصل مسئله (حمله به عراق) را با اظهاراتی چون دخالت سیدو ایران در لبنان به حاشیه ببرند. فرق یک سیاستمدار انقلابی که میدونه چطور هم اوضاع را به خودش و هم بقیه و هم اصل ماجرا سخت نکنه با یک سیاستمدار قدرت طلب که برای قدرت حاضره هر چیزی را فدا کنه در همین هست به نظرم.

امروز هم یک پهپاد وارد حریم لبنان شده بود. حزب الله اعلام کرد که در گستره توانش باهاشون درگیر میشه ولی خب ممکنه صهیونیستها گاها به عنوان تله (برای شناسایی پدافند) استفاده کنند. حزب الله قطعا هوشمند هست در این رابطه. بمباران گسترده لبنان یعنی شروع درگیری گسرده با حزب الله. قطعا فکر و ذکر حزب الله مثل یک استخوان در گلو و یک بختک مدام بر سر صهیونیستها بوده و هست و از اونجا که مثل جاهای دیگه چیزی را که میبینند را نمیتونند هدف قرار بدند براشون یک عذاب شده، باید دید تصمیم گرفتند که برای خلاصی از این کابوس به دل ماجرا بزنند؟ خب ما هم باید اماده باشیم. این میتونه یک نبرد سرنوشت ساز باشه برای همه مقاومت. به نقل از اخبار این دو شهید هیچوقت از هم جدا نمیشدند، چه در مدت زمان تحصیلشون و چه خدمتشون در حزب الله و نهایتا در استانه محرم هم شهید شدند با هم. سخت هست از دست دادن چنین مبارزانی برای حزب الله و مقاومت، اون هم در اوج زبونی دشمن و هدف قرار دادنشون شبانه در محل اقامتشون (در حقیقت ترور که شیوه این رژیم هست) ولی خب چرخ همیشه به یک منوال نمیچرخه. پ ن: در مورد کوادها و سر و صداشون و سوال از اینکه چرا باید برای عملیات اینها ارسال بشند شاید من اشتباه میکردم. تلویزیون الجدید لبنان مصاحبه کرده با کسی که سنگ زده به کواد و مشخص شده این فرد هم چون اونشب بنا به کاری بیدار بوده و در اون منطقه شانسی حضور داشته متوجه پهپاد میشه(اولی که برای شناسایی اومده بوده) و بهش سنگ میزنه و بعدم میره سراغش و از خجالتش در میاد. یعنی اونطور که مشخصه اگر این فرد نبود احتمالا پهپاد اول با موفقیت موضع مورد نظر را شناسایی میکرد و بعد پهپاد انتحاری وارد عمل میشد. احتمالا چون این ناکام مونده پهپاد دومی جای دقیقی که قرار بوده مشخص بشه منفجر نشده و شاید هم منفجرش کردند تا اثری ازش نمونه .

در این مورد ما مستقیم هدف قرار نگرفتیم ( هر چند به شخصه نظرم بر این هست وقتی مقاومت مولود ایران هست پس باید هر ضربه ای به مقاومت ضربه به خود ما تلقی بشه که شاید فعلا توان بازدارندگیمون در این حد نیست) - در سوریه حزب الله و در عراق حشد مسئولیت پاسخگویی را بر عهده میگیرند احتمالا ( به جز حمله آمرلی و شهید ما (من فردای همون روز فکر کنم جمعه بود به خبر تشییع شهید ایرانی در عراق برخوردم و دنبال کردم و حدس قوی این بود که در همون امرلی به شهادت رسیدند (هر چند در خبر تاکید شده بود محل شهادت العماره بوده که خب فاصله زیادی با امرلی داشت) ولی به شخصه علاقه ای نداشتم در انجمن عنوانش کنم چون خبر رسمی ازش منتشر نشد و حمله هم اولین حمله به عراق بود و در نظر گرفتم شاید مصلحتی وجود داره تا چندین روز بعد رسانه های خارجی گویا با رصد و یا شاید اطلاع داخلی توجهشون جلب شد و با همین خبر نتیجه گیری قطعی کرده بودند که ایران هم شهید داشته در حمله. (این شهید دقیقا فردای اون حمله پیکرشون در ایران بود) ولی طبق نظرات اخیر به نظر من هم اگر ابزارش موجود باشه برای ما این دست پاسخگویی ها (خصوصا ماهواره های در مدارشون) یکی از بهترین و موثرترین و کم سر و صداترین انتقام ها میتونه باشه. حتی شاید بازدارنده تر از حملات دیگه. اگر مسئله کور کردن و نابودی نرم افزاری هم باشه حتی شاید بهتر هم باشه چون مثل خودشون سیاست ابهام میتونیم در پیش بگیریم.

ماجرای پهپادها در لبنان باید دقیق موشکافی بشه. هم از نظر زمانی که یکی دو ساعت بعد حمله به محل اسکان چند عضو حزب الله در سوریه بود. هم از نظر بدیع بودن و هم از نظر چرایی عملیات و در نهایت چرایی استفاده از این نوع پهپادها. اون دو نوع پهپاد در خدمت IDF هستند ولی نکته اینجاست فاصله بیش از چهل کیلومتری با سرزمین های اشغالی و حداکثر برد 5 کیلومتری کنترل چنین پهپادهایی چه راهکاری داشته؟ به نظر پهپادها به طور محلی کنترل شدند و این یعنی پهپادها از قبل در محلی از بیروت مستقر بودند؟ این نکته بسیار اهمیت داره برای حزب الله که دشمن تا چه حد نزدیک شده و با چه امکاناتی مستقر شده؟ آیا با حضور بن سلمان گروه های کاملا وابسته به سعودی یعنی 14 مارسی ها بعضا (یا گروه هایی چون عوامل جعجع با تجربه مزدوری حزبش) وارد یک تعامل کامل با اسراییل شدند در لبنان و همکاری نظامی حتی پیدا کردند؟ چون این مورد از امکانات چند مزدور و نفوذی فراتر هست. اون ماجرای دوربین رصد در سوریه هم هر چند میشه حدس زد توسط انبوه باز مزدور (از تروریستها بگیر تا تطمیع و تهیدد شده ها تا نفوذیها و حتی اهالی غافل همکاری کننده) و ابزار الات کاشته شده در مکان های الوده و ... کار سختی نداشته ولی احاطه و علم به وجودشون میتونه مقاومت را اگاه تر کنه که هر چه بیشتر به سمت اختفا بره. همچنان پیشنهاد این هست که مکان های خالی از سکنه ویران شده در جنگ از این حیث هم حتی (چون جمعیتی وجود نداره بیشتر قابل کنترل هست) برای استقرار زیرزمینی مقاومت مناسب تر هست. استقرار پراکنده خصوصا تسلیحات به صورت دپوی محدود نه انباری که با یک حمله علاوه بر انفجار خودش به عنوان عامل مخرب باعث ایجاد ویرانی هم بشه.

در این سیر سرعت گرفتن تحولات چیزی که برای ما میتونه قابل تحلیل باشه چرایی تشدید حملات صهیونیستها اون هم در شکلی خطرناک و گسترشش هست. از یک جنبه بررسیش میکنیم. در این مدت از مسئولان نظامی صهیونیست که تغییر خاصی نداشتیم، تغییر اخیری که وجود داشته در وزارت دفاع آمریکا بوده، به نظرم ما خصوصا باید این را مد نظر قرار بدیم که از اونجا که این حملات خصوصا در عراق قطعا باید پشتیبانی آمریکا را داشته باشه این تغییر تحولات را باید جدی شمرد و یک بازتحلیل از وزیر دفاع جدید آمریکا داشت. این جسارت و شکل تهاجمی رویدادها میتونه راهبرد این وزیر جدید باشه که خب ما باید رخدادهای آیندمون را بر این مبنا تنظیم کنیم.

در این بحثی نیست. به هر حال بخشی از بحث های ما احساسی و حیثیتی است و عمومی ولی باید قبول کرد که وقتی تعدادی از این حملات مثل حمله دیروز و حملات خطرناک عراق و حمله به حشد در مرز سوریه از یک حدی فراتر میره خود اون مصلحت های استراتژیکی و تاکتیکی تحت تاثیر قرار میگیره و مثل مریضی میمونه که همه توجه معطوف به درمان بیماری فیزیولوژیکیش شده و از بی توجهی روحی! از دست میره. (به تدریج) این هم قابل قبول هست که هدف قرار دادن یک پایگاه نظامی ( حمله دیشب و تیفور و جهاد مغنیه را متفاوت از حملات دیگشون میدونیم) به هر حال ارزش استراتژیک کمتری از حملات مدام موشکی به بخش وسیعی از به اصطلاح کشورشون و خاک اصلیشون داره ولی در بعد تاکتیکی و نظامی و البته روحی و اون بحث وجهه ( به هر حال تکمیل کننده نیروهای نظامی و استقلال یک کشور هست) خب وقتی از حدی فراتر بره و رویه بشه و بعد کشیده بشه به حملاتی از سنخ حملات دیشب یا باید برای یک پاسخ خلاقانه و متفاوت فکری کرد یا پاسخی درخور داد. هرچند این موارد قضاوت قطعی برای مقاومت نیست ولی قضاوت عمومی موجهی به نظر میرسه و مورد نیاز.

مقاومت باید با این پیش فرض حتمی در سوریه اقدام کنه که تحرکاتش به صورت ثانیه ای تحت نظر هست. که به نظر با یک پوشش آنلاین (مثلا تصاویر یک ساعته حتی) حالا به طرق مختلف بر فراز لبنان و بخش زیادی از سوریه مواجه هستیم. منابع اطلاعاتی و کمک سرویس های اطلاعاتی اعراب و امریکا به کنار. همچنان به نظرم مکان های خالی از جمعیتی مثل داریا و بخش هایی از حمص و غرب دمشق و حالا حتی مورک و لطامنه و ... بهترین مکان ها برای ایجاد یک پوشش پرده مانند تسلیحاتی هستند. در هر شعاع معینی در هر خانه قابل استفاده ای استقرار یک یا چند پهپاد و موشک به سبک انبار سلاح در لبنان. هم در هر حمله ای خسارت کمتر میشه، ریسک دشمن بالا میره و با بسته اعلام کردن کلی مناطق حتی میشه با یک رینگ محافظتش کرد و از نیروی انبوه خودداری بشه تا به وقت یک دستور حمله. عنوان شده در این مقر گویا پهپاد هم بوده. این یعنی یا واقعا قصد حمله ای داشتیم یا صهیونیستها تنها از یک هدف قبلا تشخیص داده شده و به قصد وارد اوردن تلفات مستقیم به مقاومت استفاده کردند تا ضربه بزنند به مقاومت. مشخصا شاید همونطرو که اشاره شد راهبرد رییس ستاد مشترک جدیدشون هست. حالا اگر فرض اول محتمل باشه (و ما برنامه قریب الوقوعی برای تکمیل جبهه سوریه نداشته باشیم) پاسخی که داده میشه باید قویتر از فرض پاسخ پهپادی اشاره شده توسط صهیونیستها باشه (که شاید در انتقام عراق بوده ولی اگر اینطور بوده بهتر بود پاسخ از عراق داده میشد برای همین مشکوک هستم ادعای صهیونیستها درست باشه، شاید پایگاه پهپادی بوده ولی جزئی از دارایی های زنجیره مقاومت و نه برای حمله ای قریب الوقوع) پ ن: من واقعا نمیتونم گزینه ترس را معتبر بدونم، ما درست در اوج تهیددات بی سابقه ترامپ و وزارت جنگش و اوج تنش و یقین همه و اطمینان تمام مقامات امریکایی که اگر یک طرف سوم هم به دارایی های امریکا در منطقه ضربه بزنه ایران را مسئول میدونیم و پاسخ میدیم و در اطمینان کامل همه به این امر (شاید حتی خودمون) گلوبال هاوک را زدیم پس مسئله ترس نیست. یا زمین مناسب برای این بازی را در اختیار نداریم و به فکر دولت و کشور سوریه هستیم ( حزب الله موضوعش فرق میکنه، تصمیم گیرنده خودش هست و به نظرم در یک مورد شهادت جهاد هم پاسخش به اندازه وزن خودش در برابر یک رژیم تا دندان مسلح بد نبود، این بار هم خواهیم دید چون زمینش را هم در اختیار داره (مثلا مزارع شبعا)) یا مصلحت اندیشی خاصی وجود داره که ما ازش بی اطلاعیم (قطعا برای مای عصبانی از این تجاوزات بی پاسخ و نگران از تشدیدشون این ها دلیل نمیشه که انتقام نگیریم ولی خب باید بهشون فکر کرد) ولی وقتی از یک حدی گذشته باشه این حملات دیگه به نظرم اگر قسم اول و دوم مد نظر هست (نگرانی برای دولت سوریه و همچنین مصلحت اندیشی برای تکمیل موردی خاص) باید روی به رویکرد سوم اورد. حملات یا از مبدا دیگه ای غیر سوریه یا عملیاتی کردن اهداف خاصی در نقاط دیگه.

نکته اینجاست اگر فرضا قصد حمله ای هم مشاهده بشه با یک تجاوز هوایی و واکنش پدافند قطعا عملیات متوقف میشه یا با چند حمله مثل سایر حملات گذشته بعضا میتونه عملیات را کنسل کنه ولی این رژیم تعمدا دست به جنایت به بهانه های گوناگون میزنه. این بار این حمله و تلفات مستقیم به مقاومت مشخصا با اهداف دیگری سوای حملات گذشته (به استثنای دو حمله) انجام شده و شاید حتی بشه در راهبرد جدیدشون که وعده داده بودند دسته بندیش کرد: وارد اوردن حداکثر تلفات نیروی انسانی به جای حملات به پایگاه ها. ولی حزب الله نشان داده حتی در شرایط سخت هم از پاسخ به چنین حملاتی نمیگذره، نکته منفی این هست که معمولا در مقام واکنش ما دشمن اماده است و کار را سخت میکنه برای مقاومت. در مورد موضوعی دیگه انکه این رژیم به نظر برآورد خوبی از پدافند سوریه داره، در هیچ حمله ایش تقریبا با وجود واکنش پدافند و اسقاط برخی موشک ها نبوده که هدفی محقق نشه (حداقلی) - یعنی احتمالا شناخت کاملی از تعداد پدافند و موشکهاش و واکنشهاش داره و یا اینکه از اقدامان جنگالش چنان مطمئن هست که برنامه ریزی هر عملیاتش حداقل اهدافش را براورده میکنه.

عذرخواهی بابت دو پست متوالی: هرچند بعضا عنوان میشه امریکا شاید از حملات اسراییل در عراق خصوصا ناراضی باشه به خاطر مسایل سیاسی ولی تحرکات نشون میده اینطور نیست و یک هماهنگی کامل وجود داره بین این دو. جدای از تحرکات بارها اشاره شده سوپرکینگها در یک ماه اخیر امروز بعد از حملات صهیونیستها سوپرکینگها دوباره بعد از چند روز کم فعالیتی در عراق ظاهر شدند و خصوصا مسیر به سمت مرز قائم را رصد میکنند. از طرفی پرنده Piper Cheyenne هست که بر فراز جولان و شمال سرزمین های اشغالی در حال گشت هست امروز و به نظر امریکایی است (مجهز به رادار و FLIR ) یک نکته هم همیشه پس از این دست حوادث شاهد پرواز های بسیار پرتعداد گشتی بر فراز اردن هم مرز با سوریه هستیم، دلیل این پروازها مشخص نیست چه معمولا هدفی وجود نداره در اردن برای مقاومت و هم اینکه دلیلی برای کشاندن یک کشور عربی به این مناقشه نیست. یک مورد دیگه با هماهنگی نزدیک عربستان و امارات در تحلیل حوادث اینچنینی به نظرم من بعد باید متغیرهای مرتبط با این دو رژیم را هم در نظر بگیریم، هیچ بعید نیست گاهی تحرکات در راستای منافع جمعیشون باشه حتی در حد مثلا منحرف کردن افکار عمومی و ایجاد حاشیه امن رسانه ای برای سعودی و امارات و ماجرای جنوب یمن و البته موارد مهمتری از این دست که ما اطلاع نداریم (مثلا کشف همکاری امارات و سعودی در حملات به عراق)

بچه های تحولات یک تصویر گذاشتند و همچنین تایید کردند 4 عضو حزب الله دستکم تا به حال شهید شدند. امیدوارم اشتباه کرده باشند ولی در عکس مشخصا نیروهای مقاومت هم به نظر دیده میشند و عده ای در تلاش برای اوار برداری هستند گویا در پی یافتن افرادی هستند. اگر اینطور باشه مثل تجاوز به تیفور این مورد خصوصا در عبور از خط قرمز تلفات به مقاومت تحول جدیدی محسوب میشه خاصه اینکه لااقل تا حالا تعدادی از شهدا از حزب الله بودند این بار. از طرفی ما دو موضع دیگه یعنی اقدام گسترده دولتی و رسانه ای در پذیرفتن حملات از همون ابتدای تجاوز را داشتیم به طرز مشکوکی و هم موضوع تجاوز دو پهپاد به بیروت که گفته شده در این مورد سید حسن نصرالله در سخنرانی عصر امروزش صحبت خواهد کرد. عنوان شد که تحلیل هر چند با دقت باید انجام بشه ولی خب میل ما عموما هم از لحاظ بازدارندگی هم از لحاظ پاسخ به تعدی و تجاوز زورگویانه و هم از لحاظ باور و انتقام، پاسخ دادن به اقدامات وحشیانه و متعدد رژیمی است که افسار پاره کرده و حالا چه برای قدرت نمایی و چه دستاورد سیاسی و چه برون ریزی خوی متجاوزش دست از تحریک و ترور بر نمیداره. در تحلیل هم میشه این حملات پر سر و صدا که خصوصا گویا با حمله و گرفتن مستقیم تلفات انسانی و پذیرفتن مسئولیت قصد بیشترین جنجال و تنش را داشته مرتبط به انحراف اذهان از حوادث عراق دونست. (ممکنه اونجا اهداف درنظر گرفته شده حالا که منفجر شدند و شاید امریکا هم کمی ناراضی است از تنش نیاز بوده تا ماجرا کاملا مسکوت بشه فعلا) میشه مرتبط با تحولات داخلی و انتخابات صهیونیستها باشه که البته قدم بسیار پر ریسکی است ولی شاید قدم های قبلی قدرت شوکش بر افکار عمومی را از دست داده بوده. میشه مربوط به اجلاس جی-7 و تحرکات تیم بی باشه برای وارد کردن تحولات ایران به یک فاز جدید. و یا نهایتا میشه تصوری شکل گرفته باشه که یا باید مقاومت را وارد درگیری کرد یا مقاومت در موقعیتی نیست که بتونه پاسخ بده. به هر حال همونطور که گفته شد مقاومت در طی این سال ها مدام در معرض حمله و ترور و خرابکاری و ... بوده در همه بخش هاش. همونطور که صهیونیستها مدان طعم موشک و سلاح مقاومت را چشیدند در ابعاد گوناگون ولی خب هم وزن نبوده در بعد حملات مستقیم لااقل (از بعد روانی شاید موشک باران ده ها شهرک یک رژیم ارزش بالاتری داشته باشه از حیث گستردگی) و درسته ممکنه مقاومت سعی در تکمیل پازل خودش را داره ولی باید یک راه حل برای این دست تجاوزات پیدا کرد و داشت.

در مورد ملاقات ظریف با مکرون در پاریس و بعد هم اظهاراتش و همچنین مواردی که پایگاه المانیتور از مفاد پیشنهادی پاریس به تهران مطرح کرد که فاش شده و همچنین اظهارات خود مکرون و منابع فرانسوی پس از دیدار با ترامپ نکته عجیب اینجاست که همگی کاملا به ضرر ایران هستند و حتی بحث در موردش برای ایران در این مقطع عجیب هست: اینکه با تاکید بر روی واژه محدود امریکا به ایران اجازه بده در مدت زمان بسیار محدود به چند کشور محدود بتونه صادرات نفت انجم بده (حتی اگر احتمالا بدون هیچ گشایشی در بحث انتقال بانکی و اجبار به ورود کالاهای اساسی از اون کشورها با پول بلوکه شده هم مطرح نباشه) و در مقابل در این مقطع مهم که ترامپ به هر دری میزنه تا قبل انتخابات لااقل یک خبر رسانه ای در مورد رضایت ایران به مذاکرات را جار بزنه! ما بپذیریم اوالا کاملا گامها را به عقب برگردونیم و به برجام پایبند باشیم، تنش را در خلیج فارس کاهش بدیم (نکته مبهم با گستره وسیع)، و از همه بدتر یک عبارت خاص و معنا دار: «ایران تعهد بده مذاکرات را شروع کنه» (کدوم مذاکرات؟ با چه کسی؟ سر چه مسائلی؟ برای چی؟ در ازای چی؟) همگی به هر چیزی شبیه هست از جمله طرح بولتون و پمپئو جز طرحی که ایران حتی تمایل داشته باشه روش بحث کنه. یک بار دیگه توجه کنید: ایران در ازای اجازه فروش محدود نفت به چند کشور محدود (یحتمل یکیش چینی هست که همین حالا هم میخره) در مدت زمان بسیار محدود!! اولا تمام گام های برجامیش را به عقب برگردونه، هیچ گام جدیدی برنداره، تنش در خلیج فارس را کاهش بده (که خودش یعنی پکیج گسترده ای از توقعات) و همچنین از همه بدتر مذاکره را آغاز (مذاکره مستقیم که در اینصورت اوج عقب نشینی و پذیرفتن شکست هست (همه تحریمها و تهدیدها سرجاش و پاس گل به ترامپ برای افزودن شانس پیروزی در انتخابات) حتی مذاکره غیرمستقیم در ازای صدقه فروش محدود نفت و لابد پی نگرفتن را های دور زدن تحریمها و فریز اقدامات متقابل و ... کلی تعهدات ریز و درشت هم عجیب و غریب هست) نکته نگران کننده اینه مکرون بعد از دیداری با ظریف که ظریف اون را مثبت و رو به جلو عنوان کرده این ها را در مذاکره با ترامپ گفته میشه طبق شواهد عنوان کرده!! به عنوان پیشنهادات برای حل تنش ها! که معناش این هست این موارد به ایران پیشنهاد شده لابد؟! واگر پاسخ منفی بوده مطرح کردنش با چه ترامپ چه سودی داره وقتی طرف مقابل باهاشون مخالفه که حالا بخواد ترامپ راضی بشه یا نشه؟1

پنتاگون طبق اظهاراتی عنوان کرد که حملات به عراق به این خاطر هست که عراق نباید به مکانی برای تهدید اسراییل تبدیل بشه و کشورهای دیگه نباید امنیت!!! عراق را مورد خدشه قرار بدند و در حقیقت از حملات اسراییل به عراق دفاع کرده. زمان حملات به سوریه عده ای معتقد بودند اسراییل حق داره چون در همسایگیش خطر حس کرده و حق داره به تهدیدات در همسایه خودش (طبق فرض اینکه اسراییل به عنوان یک موجود متفاوت از همه جهان حق داره هر کاری خواست بکنه) پاسخ بده. حالا معلوم نیست عراقی که مرزی نداره و همسایگی ای هم وجود نداره چطور قابل توجیه هست چون اینطور تا اونور کره زمین احتمالا این رژیم حق داره اگر حس کنه از سازه ای یا بنایی خوشش نمیاد هدف قرار بدش. این جدای از این هست که اصولا عراق تا به حال مبدا تهدیدی برای این رژیم نبوده و توجیهات مضحک هم دردی را دوا نمیکنه که ممکنه از فلان انبار تسلیحات به فلان کشور تفنگی! حمل بشه که ممکنه این تفنگ در اینده به سمت ما نشانه بره و ممکنه شلیک کنه! نکته دیگه یکی از نمایندگان عراق عنوان کرده صهیونیستها از 2016 17 مورد حمله به حشد (یا عراق) داشتند. (برخیش لااقل در مرز قائم و حتی موردی که منجر به شهادت شهید قمی و اسیر شدن شهید حججی شد (قبل از حمله داعش) قابل احتمال هست) و همچنین چیزی که بارها اشاره شده پروازهای پرتعداد سوپرکینگ های امریکایی به طور فشرده بر فراز مناطق خاصی از عراق طی یک ماه گذشته حالا دلیل کاملا واضحی پیدا کرده. شناسایی کامل انبارها و مراکز و مقر تسلیحات حشد.

خبرنگار فاکس از اسپر وزیر دفاع پرسید که پهپاد فلان میلیون دلاریمون را زدن چی کار میکنید؟ اسپر گفت پس از تحقیقات و جمع اوری جزییات واکنش مناسب! نشون میدیم. جالبه هیچ کس نمیپرسه پهپاد امریکایی بر فراز یمن و مناطق حوثی ها داره دقیقا چه کار میکنه وقتی کنگرشون در رفتارهای نمایشی در مورد بحث اخلاقی فروش سلاح صحبت میکنه امریکا همزمان درگیر جنگ مستقیم در یمن هست. حداقل کمی از حس انتقام اون دو تا شاهد بی دفاعمون که در سوریه توسط امریکا هدف قرار گرفت را حوثی ها دارند جبران میکنند. این فکر کنیم حداقل دومین فروند بود که حوثی ها از mq-9 های امریکایی زدند. یک مورد هم باید در تاپیک تهدیدات قرار بگیره. اسپر در سوالی ازش پرسیده شد به نظرت کی به موشک فراصوت دست پیدا میکنیم؟ گفت داره روش کار میشه احتمالا تا یکی دو سال اینده.

جالبه ائتلاف روز اول که نخست وزیر عراق دستور داد پروازها حتما باید با هماهنگی باشند بیانیه داد و گفت ما طبق این دستور عمل می کنیم. ولی امروز بیانیه دادند گفتند نمیشه طبق این قبیل دستورات عمل کرد و ما نمیتونیم عملیات های ویژه و درگیری با دشمن(!) را معطل صدور مجوز کنیم. یک دهن کجی آشکار به حاکمیت عراق و معنا کردن واضح اشغال! تازه اون هم در صورتیکه ظاهرا در دولت قبل امریکا نیروهای نظامی به صورت مرسوم یک کشور اشغال شده را خارج کردند از عراق. مشخصا امریکا خصوصا با این بیانیه راهبرد تقابل و افزایش تنش و همراهی صد در صدی طبق تمایلات اسراییل را در عراق پیش گرفته. شاید اگر روز اول که پایگاهی هدف قرار گرفت مثل همیشه یک بمب کنار جاده ای، یا چند موشک پایگاهی امریکایی را بی نام و نشان هدف قرار میداد مثل خود این حملات کار به اینجا نمیکشید. عراق هیچ تسلطی به آسمان خودش نداره و ابزارش را هم نداره. جالبه در کنار مهمترین پایگاه های هواییش که میزبان مهمترین دارایی هواییش هست اون هم در قلب عراق و نزدیک پایتخت قاعدتا لااقل باید سیستم روسی پانتسیر مستقر باشه، حتی این سیستم هم هیچ واکنشی نداشته که باید دلیلش بررسی بشه. همین پدافند محدود هم زیر چتر دستورات ائتلاف باید عمل کنه؟ کاربریش نیاز به اجازه داره؟ مهندس در بیانیش اشاره کرد همزمان با حملات اختلال گسترده و پارازیت تمام سیستم های هوایی عراق را با مشکل مواجه میکرد.

بله، به هر حال روحانی خودش سال ها در شورای عالی امنیت ملی بوده و احتمالا ناظر به بحث های خاص چنین موردی را مطرح کرد ( شاید حتی کار روش شروع هم شده بوده با توجه به تهدیدات پیش روی ما و ارزیابی هایی که بررسی میشن در شورا ) ولی با توجه به سطح تهدیدات شاید نیاز باشه یا به طور جدی تر به این موضوع در باور (موشک ویژه) پرداخته بشه یا یک سامانه تخصصی (یا با گرایش بیشتر به وظیفه ضدبالستیکی خصوصا با پیشرفت های جدید و مانور و فریب و جنگال) طراحی بشه. هرچند تهدیدات بالستیک ضد ما شاید ویژگی پرحجمی را نداشته باشه ولی ویژگی دقت و قدرت و ترکیبی را خواهد داشت. باور قدم اولیه بزرگی برای ماست. باید به سازندگان و طراحانش با تمام محدودیت ها و سختی ها تبریک ویژه گفت. مشخصاتش هر چی میخواد باشه فعلا. یادمه همون اوایل پیش آمدن بحثش و تاکید فرماندهان بر دستور رهبری خیلی هامون هم به خاطر اسمش (یک پروژه غیرجدی) و هم پیچیدگی های فنی و ریز، طراحی یک سیستم یکپارچه که مملو از جزییات و فناوری و تعاملات درون سیستمی و نرم افزاری و سخت افزاری است را یک شوخی از سمت مسئولان میدونستیم.

الان در حوزه پدافند یک سامانه مثلا تخصصی تر برای بالستیک و ارتفاع بسیار بلند و ضد ماهواره و یک سامانه کوتاه برد موثر متحرک با توان شلیک بالا هم باشه در بعد زمینی ماجرا میتونیم یک نفسی بکشیم و باقی بخش ها را هم سر و سامانی بدیم (مثل دوره ای که تقریبا رونمایی کروزهای ضد کشتی حجم زیادی از رونمایی ها را به خودش اختصاص داده بود و بعد از فارغ شدن از نیاز ضروری به نظر سراغ نسل بعد در این وادی یعنی بالستیک ضد کشتی رفتیم. ( این تهدیدات آنی در مورد کشور ما کمی برنامه ریزی را شاید از استاندارد خودش خارج میکنه و رفع تهدیدات فوری در زمان کمتر و سلاح های در دسترس تر کمی توان(انسانی، مدیریتی، منابعی، مالی و ...) را بیشتر به خودشون مشغول میکنند) ولی اصولا پدافندهای بومی ایران چه خانواده رعد و تلاش و چه باور یکی از مسرت بخش ترین اخبار دفاعی ایران هستند. نه از منظر دستیابی به یک سلاح که از منظر یک زمینه و یک بیس بومی و مناسب برای پیش بردن و ارتقا توان در ورژن های بعدتر طبق یک استاندارد مناسب و پلت فرم در دسترس که بخش زیادی از هرز رفتن منابع را در طرح های موازی و مختلف و پراکنده و متعدد را جلوگیری میکنه و توان معطوف میشه به بهینه سازی و ارتقا کارایی و مشخصات همین پلتفرم موجود. (مثل خانواده موفق اس-300 و 400 و 500 و پک ها) به وقتش در صورت رخداد یک جهش فناورانه ممکنه نسلی متفاوت در پدافند را هم شاهد باشیم مثلا جدای از این سه خانواده فعلی.

امروز ابومهدی المهندس بیانیه ای داد در مورد حملات اخیر به انبارهای مهمات حشد که چند نکته داشت: 1.خباثت دوباره اذربایجان و انتقال چهار فروند پهپاد از این کشور به عراق توسط امریکا (احتمالا جزییات خاصی داره این موضوع که پهپادها از اذربایجان وارد شدند، امریکا براشون پوشش ایجاد کرده و ... حالا باید دید منظور مسیر عملیات هاست یا پرواز انلاین یا ...) 2. همکاری کامل امریکا و تصمیم به هدف قرار دادن حشد با ایجاد پوشش برای اسراییل ولی همچنان با نقش مستقیم اسراییل به منظور احتمالا چند هدف، ایجاد زمینه قدرت نمایی برای نتانیاهو،پرهیز از نقش مستقیم سیاسی، تجربه! برای صهیونیستها و پیام به ایران و ... 3. همزمان با حملات ایجاد مزاحمت های الکترونیکی برای هواپیماهای عراقی (احتمالا بیشتر اف-16 ها (از معایب وابستگی تکنولوژیکی و هوشمندی ترکیه)) و ممانعت از تحرکشون و یکی هم موضع قبل این بیانیه و نشست نخست وزیر با فرماندهان حشد هست از طرف وزیر دفاع که موضع به شدت منفعلانه و ضعیفی بود مبنی بر اینکه این حوادث نیاز به تحقیقات بسیار طولانی و زمان بر داره (بخوانید پشت گوش انداختن و سرپوش گذاشتن) و دیگری هشدار چند نماینده عراقی که این حملات ممکنه تسری پیدا کنه ( وقتی هیچ کنترلی روش نیست و هر کی به هر کی است) به مراقد و مکان های دینی و مراکز گروه های برای ایجاد فتنه و درگیری. مهندس اگر بیانیش حساب شده صادر شده باشه و در مسئول دونستن ( و قطعا برخورد بی ملاحظه با هر گونه حملات اتی) امریکا تردیدی نداشته باشند همونطور که اعلام کردند شاید بازدارندگی ایجاد کنه ( به شرطی که در حمله بعدی یک پیام جدی به ارتش امریکا و عملی فرستاده بشه) پ ن: یکی از سخنگوی پنتاگون در مصاحبه با الجزیره هرگونه دخل امریکایی به انفجار اخیر پایگاه حشد را رد کرده. هنوز به بحث تهدیدش اشاره نشده. یک موردی هست به نظر معاون حشد در اشاره به چهار پهپاد اسراییلی ( که گفت اسناد بیشتری در اختیار دارند و تا حالا منتظر بودند خلاف خواست دولت برای اتمام تحقیقات عمل نکنند) منظورش پهپادهایی شاید از نوع انتحاری باشه. یعنی بهینه شدن برای همین عملیات های خاص و عمل کننده امریکا ولی در پوسته اسراییل. اینطور پنتاگون نقش خودش را کتمان میکنه، اسراییل هم که با سیاست ابهام (که البته نتانیاهو بهش اعتقادی نداره و علنا غیرمستقیم اشاره میکنه) و مصونیت کامل جهانی برای ترور و حمله به اصطلاح خودشون پیشدستانه و کشتار در حتی اروپا نگرانی نداره و این وسط روی ترس و انفعال کشور مورد تجاوز هم حساب میکنند (قطعا قبلش منابع اطلاعاتی اصطلاحا نبض افکار عمومی سیاسیون و دولتی ها را گرفتند) و بعد اقدام میکنند.

جای خالی یک رسانه ایرانی در جنگ یمن مثل آنانیوز با مستندهای جذابش و در دل حادثه. گروهی که نه با شکل گروه های حامی مقاومت بین نیروهای مقاومت که با اون تجربه این بار در یک محیط جدید و بین نظامیان سوری (با همه مشکلات) این جنگ را ثبت کنه. به هر حال هم فعلا ما در کنار سوریه هستیم در این نبرد و هم اینکه روبرو چیزی که هست یک دشمن اعتقادی است که به نظر میرسه مشکل اساسیش با قرائت جمهوری اسلامی ایران و البته خودش چه در بعد مذهبی و حتی قومی است. در مستند اخیر انانیوز استحکامات النصره و دوستان عجیب و غریب هست، استحکامات کاملا هدفمند و پرتعداد و مشخصا سخت و پرکار که تنها حجمش نشون میده چقدر انگیزه و کار و تلاش و هزینه و زمان براش صرف شده، تقریبا در هیچ خانه ای مستقر نیستند نیروهای مقدمشون و در کنار هر خانه مورد نیاز یک سنگر زیرزمینی وسیع یا محدود حفر شده و حالا با سقوط این حجم از استحکامات بعید هست بشه در سایر مناطق با این سرعت چنین استحکاماتی بنا کرد. (قطعا در عمق، فضاهای بسیار وسیع برای فرماندهی، انبارها و تسلیحات و نیروهای ذخیره و لجستیک دارند ولی استحکامات کوچک تر نگهبانی و چک پونیت و کمین و ... خیر چون اون مناطق در عمق بودند و نیاز به زمان داره ایجاد چنین تاسیساتی.)

پس صیاد -3 هست اون تصویر؟ در همین تصاویر بین مورد صیاد 3 سی و موردی که در حال بحث هست هم تفاوت هایی وجود داره به نظر؟ ناشی از تفاوت گونه هاست در همین نسل؟ از طرفی در تصاویر ویدئو من دقت نکردم دو تصویری که در پست اول گذاشتید تصاویر منقطع هست در ویدئو یا پیوسته چون به نظر باز با دو نوع موشک متفاوت از صیاد 4 سفید رنگ مواجه هستیم. شاید هم خطای دید هست ولی به نظر با 3 موشک مواجهیم؟

پمپئو امروز هم در نشست شورای امنیت باز نکته عجیب این چند وقت اخیر را تکرار کرد اون هم برجسته کردن برداشته شدن تحریم تسلیحاتی ایران 14 ماه بعد و از لزوم همگرایی کشورها برای جلوگیری از این رخداد. ماجرا از این منظر همچنان عجیب هست که منطق درستی برای این نگرانی امریکا وجود نداره. هم از این منظر که تا 14 ماه بعد خود امریکا هم میدونه شاید ایران مجبور بشه با برداشتن گام ها ی بیشتر نهایتا خودش از برجام خارج بشه (مثلا در مقابل یک سری تحریمهای شدیدتر مثل سد کردن ناوگان دریایی) یا اینکه اروپا از برجام خارج بشه تحت مکانیزم ماشه. و از منظر دیگه اینکه رفع تحریم تسلیحاتی ایران برای اروپا که موضوعی است بدیهی و وقتی در برجام موندند به این نکته هم واقف بودند و برای امریکا هم که حتی اگر موعدش برسه بازار محدود پیش روی ایران و سفارشاتی که چند سال بعد شاید به دست ایران برسه (تست و به کار گیری و تجربه اندوزیش به کنار) مانعی نیست برای یک تجاوز. پس این اصرار و اعلام نگرانی برجسته شده چه دلیلی میتونه داشته باشه؟ به نظرم مهمترین دلیل دادن یک پاس به اروپایی هاست تا به عنوان یک ابزار چانه زنی با ایران روش مانور بدند تا ایران گام های بیشتری بر نداره و دولت ترامپ در این سال منتهی به انتخابات از این منظر در فشار قرار نگیره. چون به هر حال برداشتن همین گام های حداقلی فشار رقبای ترامپ بهش را بیشتر میکنه که ایران وضعیت هسته ایش از کنترل ما خارج شده و تو کاری نکردی. روش هم اینطور هست که ساده اگر عنوان کنیم: با برجسته شدن موضوع اروپا ایران را تحت فشار میزاره که اگر میخوای از این موهبت(!) و نتیجه برجام برخوردار باشی و ما تحت فشار امریکا مقاومت کنیم ( ببین چقدر داره تلاش میکنه ما علیه این بند اقدام کنیم) پس لااقل گام های بیشتر را برندار در عوض ما هم تا این 14 ماه گامی برنمیداریم (ولی برای تحریمها هم نهایتا همین حرف و شکل ظاهری اینتکس و تلاشهامون روی کاغذ را بپذیر)

یکی از موشک ها انتهاش کمی شباهت داره با این مورد که یکی از قدیمی ترین تصاویر منتسب به صیاد 4 هست؟

اوج تکبر و سردرگمی یک کشور و حاکمانش را نشون میده که ادعا میکنه چک پوینتی را که ممکن هست بیفته در اراضی ازاد شده سوری را هم حتی تخلیه نمیکنه. چک پوینتی که قبلا هم هیچ خصیتی نداشت و کاملا بر خلاف توافق عمل میکرد حالا قرار هست وسط نیروهای سوری مثلا نمایانگر کله شقی اردوغان باشه که ما همین جا میمونیم و هیچ جا نمیریم حتی اگر قرار باشه وسط ارتش سوریه باشیم؟ به هر حال جالب هست که اردوغان چقدر طمع به خاک سوریه دوخته بوده!

پست نظارتی ترک ها مانع شده که پاکت کامل به سمت تل ترعی بسته نشه؟ به عنوان مفری برای خروج نیروهای ترک و بهانه نگرفتن ترک ها؟ به هر حال خان شیخون نقطه اتکای بسیار مهمی در تامین و لجستیک شهرک های شمال حما بود؛ حالا معره النعمان این نقش را برای تامین شهرک های جنوبی تا خان شیخون به عهده میگیره و بعد هم سراقب و ادلب ولی نکته اینجاست از اونجا که مدتها خان شیخون این وظیفه را داشت به نظر معره النعمان چندان مهیای این نقش جدید نباشه و اگر باشه تمایل و امکان و توان ارتش سوریه میتونه شهرک های جنوب معره النعمان را هم تا حدودی تصرف کنه. هر چند تحرکات ترکیه و امریکا نشون میده برنامه جدیدی خواهند ریخت برای عدم پیشروی بیشتر ارتش سوریه.

این تکبر و زیاده خواهی اردوغان بالاخره دیر یا زود کار دستش خواهد داد. اینکه اینطور مستقیم دیگه بدون روی دربایسی ( هر چند از ابتدای بحران سوریه برای دنبال کنندگان حوادث، حتی پیوند عمیق ترکیه با داعش کاملا روشن بود چه برسه به النصره ) وارد معرکه ای ( که هیچ ربطی بهش نداره) اون هم در عمق سوریه بشه و دیگه حتی بهانه مرزی هم نداشته باشه یعنی اردوغان نه تنها از طمعش کاسته نشده بلکه با توجه به شرایط منطقه گمان میکنه میتونه از امریکا، روسیه و ایران و اروپا همزمان با در میان قرار گرفتن بحران ها باج گیری کنه. از چند هفته گذشته هم مرتب حداقل دو پرندش از نقاط مرزی تا عمق ادلب و خان شیخون در حال گشت زنی 24 ساعته بودند و هستند. این که اینطور پریدند وسط ماجرای خان شیخون البته از سوی دیگه عمق روابطشون با جولانی و النصره را نشون میده. واقعا اگر اردوغان و دخالت های ترکیه نبود و مرزهای سخاوتمندش در گسیل تجهیزات و تروریست و مستشار و پول و اطلاعات شاید پرونده سوریه همون حتی به جرات ماه های اول بسته شده بود به نفع دولت سوریه.