[color=darkblue]با تشکر امروزه می بایست جنگ های شهری را دشوارترین بخش از نبردهای زمینی به شمار بیاوریم. بهترین خودروهایی که می توان از آن به خوبی و با کارآیی بالا در جنگ های شهری استفاده کرد ، خودروی BMP _ T به همراه خودروهای امرپ قوی مثل گولان است. BMP-T [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/BMP-T_tourelle_Defence_Talk_.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_BMP-T_tourelle_Defence_Talk_.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/BMP-T_profil.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_BMP-T_profil.jpg[/img][/url] GOLAN [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Golan_035.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Golan_035.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/LAND_Golan_5-view_lg%7E0.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_LAND_Golan_5-view_lg%7E0.jpg[/img][/url] منتقل شد.[/color]

[color=darkblue][quote]در طراحی هردو خودرو نگرش و تهدیدات رو به رو برای طراحان متفاوت بوده و این باعث شده 2 طراحی متفاوت ارائه شود ... تهدیدات پیش روی اسرائیل کمتر از نوع ارتش های کلاسیک بوده و بیشتر از نوع جنگ نامتقارن و چریکی می باشد بهمین خاطر اساسا تعداد حمل نیرو و اسیب کمتر مد نظر بوده است در مدل روسی پبش بینی درگیری با زره نیز لحاظ شده است برای مقایسه این دو باید اول به این سئوال پاسخ داد تهدید رو به رو چیست ؟[/quote] به گزینه خوبی اشاره کردید. ممنونم از شما. طراحی بی تی آر تی و همچنین تسلیحات متنوعی که بر روی این نفربر قابل نصب هستند ، نشاندهنده این است که این نفربر قرار است بیشتر در نقش یک نفربر امن برای محیط های شهری و پرخطر و سرشار از خطر کمین های متعدد دشمن استفاده شود. مخصوصا اینکه سرعت پایین آن ( 50 کیلومتر بر ساعت ) اصلا مناسب همراهی کردن تانک هایی مثل تی 90 (با سرعت 70 کیلومتر بر ساعت) نیست. تسلیحاتی که نفربر روسی از آن استفاده می کند می تواند در جنگ های شهری در مقابله کردن با کمین های شهری بسیار مفید واقع شود. اما در مقابل آچزاریت بیشتر برای نبردهای دشت باز طراحی شده است. حفاظت زرهی بسیار سنگین آن به گونه ای است که آنرا قادر می سازد که در برابر تانک های دشمن نیز مقاومت کند. در مارک 2 آچزاریت ، موتور قویتری بر روی آن نصب شده است که شتاب و سرعت آن به مراتب بالاتر نیز میشود. ضمن اینکه رژیم صهیونیستی برای مناطق پرخطر و مملو از کمین و همچنین نبردهای شهری از خودروهای امرپ استفاده می کند.[/color]

[color=darkblue][quote]علیجان شما همه جور اطلاعات راجب این دو زره پوش دادین اما در مورد قیمت تمام شده و هزینه تغیراتت T55 به این دو نوع زره پوش صحبتی نکردین چیزیکه برای ارتشهایی که بودجه نظامی بالایی ندارن بسیار مهمه که با چه هزینه ای به همچین تغییری در تانکهاشون دست ببرن ...[/quote] راستش در تاپیکی که مدتها قبل توسط استاد ابراهیم ایجاد شده بود ، قیمت پکیج کامل ارتقای تی 55 به استاندارد بی تی آر تی معادل 300 هزار دلار عنوان شده بود. درباره آچزاریت هم منابع رسمی هیچ مبلغی را ذکر نکرده اند. اما با توجه به تعویض موتور و گیربکس اورجینال تی 55 با یک موتور و گیربکس آمریکایی و همچنین استفاده از زره کامپوزیتی سنگین تر نسبت به بی تی آر تی ، می بایست هزینه ارتقای هر واحد تی 55 به آچزاریت حدود 450 الی 500 هزار دلار بوده باشد. فکر کنم در سایت اسرائیل دیفنس بود که دیدم هزینه ارتقا و تبدیل هر دستگاه تانک ام 60 پاتون به استاندارد ماگاچ 7 حدود 600 هزار دلار عنوان شده بود. پس با این حساب به نظر می رسد هزینه ارتقای هر دستگاه تی 55 به آچزاریت می بایست همان حدود 450 الی 500 هزار دلار هزینه داشته باشد. والله اعلم[/color]

[color=darkblue]ممنونم از جناب چکا [quote]سطح حفاظت بالستیک SPM-3 سطح 3 استاندارد STANAG و سطح حفاظت در برابر مین این خودرو ، سطح 2A استاندارد STANAG هست .[/quote] فکر می کردم هر خودرویی را تنها با یک سطح استاندارد معرفی می کنند. پس بنابراین با این تعریف شما خودروهایی مثل گولان و گربه وحشی با مقاومت در برابر 14 کیلو مین در زیر هر چرخ و همچنین مقاومت در برابر برخورد راکت های RPG به بدنه آن در سطح 5 و از نظر حفاظت بالستیک در سطح 4 استاندارد استاناگ قرار می گیرند.[/color]

[color=darkblue][quote]ببخشید این توپ 40 میلیمتری بوفروس هست؟[/quote] خیر ، این توپ 30 میلیمتری 2A42 است. [quote]در عین قابلیت کنترل تسلیحات توسط Crew در حالت تحت حفاظت[/quote] البته چنین قابلیتی فقط برای یک نفر در داخل خودرو در نظر گرفته شده است و اونهم گانر خودرو است و اون 5 نفر نیروهای داخل خودرو هیچ امکان درگیری از داخل خودرو ندارند. ضمن اینکه آچزاریت هم دارای سامانه تسلیحاتی ریموت کنترل رافائل است و از داخل نفربر کنترل می شود. [quote]شاید هم روس ها حاضر به حذف تی برجک تی 55 و فروش شاسی اون به تنهایی نیستند !! می دونید که به اصطلاح روس هستند ....[/quote] حذف خود برجک کار دشواری نیست. همین الان هم برای برخی سرویس های دوره ای تانک ها ، برجک از تانک جدا میشه. مشکل طراحی یک برجک کوتاه شبیه به برجک BMP - T است. ---------------------------- دوستان به طراحی و همچنین به پرسنل قابل حمل در این دو نفربر بیشتر توجه کنند و آنرا نیز در انتخاب خود دخیل کنند. آچزاریت هم همانند تانک های سری مرکاوا مجهز به یک خمپاره انداز 60 میلیمتری است. [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Merkava60mmMortar.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Merkava60mmMortar.jpg[/img][/url] یک تصویر عجیب و غریب از آچزاریت در کنار مرکاوا [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Merkava_Main_Battle_tank_Israel_01.jpg[/img][/color]

[color=darkblue]از همه دوستان تشکر می کنم. [quote]یهنی ما می خوایم یا تی55 بریم به جنگ آبرامز ، فرماندهان ما..... [/quote] مسلما با تی 55 به جنگ آبرامز نخواهیم رفت. چون نتیجه چنین کاری از ابتدا مشخصه. از تی 55 بیشتر در کنار تانک هایی مثل تی 72 برای امور پشتیبانی و ساپورت نفرات پیاده استفاده خواهد شد. به هر حال این را هم در نظر بگیرید که همیشه نبردهای سنگین زرهی رخ نمی دهد. برخی مواقع درگیریهای سبک بین نیروهای پیاده رخ می دهد که طی آن نیاز به پشتیبانی آتش مستقیم داریم. در این گونه مواقع تانک هایی مثل همین تی 55 به مراتب بهتر از تانک های سنگین تر عمل می کنند. به هر حال بودن این تانک ها از نبودنشون خیلی بهتره. بخصوص اینکه تی 55 قابلیت به روز رسانی و تجهیز تسلیحات خوبی را دارد. اما به نظرم برای ما توپ خودکار دوال فید به همراه مهمات مناسب ، کارآیی بیشتری میتونه داشته باشه تا این توپ 105 میلیمتری چیزی شبیه به این توپ [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/1273788122.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Automatic_canoon_30mm.jpg[/img] البته یک نارنجک انداز خودکار و یک تیربار کالیبر 50 در کنار اون هم میتونه کارآیی حداکثری رو برای این تانک ایجاد کنه.[/color]

[color=darkblue]با تشکر از دوستان. [quote]کشور ایران هم تانک تی 55 داره؟ اگه بتونه این تانکها رو به نفر بر تبدیل کنه مفید واقع میشه یا اینکه کاربرد همچین نفربرهایی در دکترین نظامی فعلی ایران جایی نداره؟[/quote] بله ، ایران هم تعداد زیادی تی 55 روسی و تعداد زیادی نمونه های چینی این تانک (تایپ 59) را در اختیار دارد. سال گذشته در نمایشگاهی در هفته دفاع مقدس از متصدی تانک تی 55 که در نمایشگاه به نمایش گذاشته شده بود ، درباره این تانک سوالاتی کردم. من جمله اینکه تحویل این تانک از جانب روسیه به ایران کماکان ادامه دارد و همچنان این تانک ها به ایران صادر می شوند. بنده از سیاست های نظامی فرماندهان نظامی ایران سر در نمی آورم. اما به نظر من حذف برجک اورجینال و طراحی یک برجک کوچکتر مجهز به یک یا دو توپ 30 میلیمتری به همراه یک نارنجک انداز 30 میلیمتری خودکار و یک تیربار 7.62 میلیمتری کواکسیال و نصب لانچرهای موشک هایی مثل تاو در دو طرف برجک (در مجموع چیزی شبیه به BMP - T) میتونه برای ما بسیار کارگشا باشه. چنین ترکیب تسلیحاتی می تونه در برابر آبرامز هم مقاومت کنه و تا حدودی هم حملات برادلی ها رو دفع کنه و هم به خوبی از نیروهای پیاده خودی پشتیبانی کنه. در صورتی که توپ 105 میلیمتری که در ایران بر روی این تانک نصب میشه هیچ کاربرد ضد زره موثری نداره. بخصوص اینکه چشمم آب نمیخوره که مهمات مناسبی هم برای این توپ 105 میلیمتری در ایران طراحی شده باشه. [quote]از نظر حفاظت آچزاریت در وضعیت بهتری قرار داره ولی از نظر تسلیحات نفربر روسی برتری محسوسی داره.. اگر به انتخاب من باشه من آچزاریت رو به دلیل حفاظت بیشتر انتخاب می کنم و ضعف در تسلیحاتش رو هم میشه با هزینه های اندکی جبران کرد و رژیم صهیونیستی رژیمی نیست که بخواد در این زمینه چیزی کم داشته باشه ، ولی اونطور که مشخصه اولویت اولشون حفاظت از سرنشینان بوده تا کارایی تسلیحات..هرچند همین الانش هم تسلیحات خوبی بر روش نصب شده و بدون شک قابلیت نصب انواع تسلیحات دیگر نیز در آن وجود دارد و پیش بینی شده.. [/quote] دقیقا آچزاریت حفاظت زرهی بهتری داره. اما حجم تسلیحاتی نفربر روسی بالاتر از آچزاریت است. به نظر میرسه که طراحان آچزاریت اونو بیشتر در نقش یک نفربر امن طراحی کردند. در حالیکه روس ها نفربر خودشون رو بیشتر در نقش یک IFV سنگین طراحی کردند. تسلیحات کمتر و زره بیشتر آچزاریت هم مربوط به طرز تفکر طراحان این نفربر بوده است. والا رژیم صهیونیستی در زمینیه طراحی اینگونه تسلیحات هیچ چیزی کم نداره. کما اینکه این نفربر الان هم بیشتر در نیروهای مرزبانی استفاده میشه و همچنین در مکانهایی که خطر زیادی نیروهای خودی رو تهدید میکنه. اما به هر حال با توجه به حجم تسلیحاتی نفربر روسی ، برای نبردهای شهری گزینه بسیار بهتری نسبت به آچزاریت است. [quote]در زمینه تحرک و قدرت مانور هم اونطور به نظر میاد که نفربر آچزاریت دست بالا رو داره؟ [/quote] ظاهرا تحرک آچزاریت بالاتر از نفربر روسی است. نفربر روسی همچنان موتور و گیربکس قدیمی خودش ( تی 55 ) رو حفظ کرده. در حالیکه آچزاریت از موتور جدید دیترویت دیزل آمریکایی استفاده میکنه که قدرت اون 650 اسب بخاره و البته در مدل مارک 2 این نفربر از یک موتور با قدرت 850 اسب بخار استفاده می کنه که با استفاده از موتور جدید احتمالا سرعتی بیش از 65 کیلومتر بر ساعت داشته باشه. گیربکس خودرو هم با مدل آلیسون آمریکایی عوض شده است. با این تفاسیر شتاب و تحرک آچزاریت بالاتر از نفربر روسی است. [quote]اگه میشه در مورد این تجهیزات هم توضیح دهید: [quote]این نفربر دو زیست نیست اما با یک سری تجهیزات می تواند از آبهای با عمق کمتر از 4 متر عبور کند. ا[/quote][/quote] این نفربر به خودی خود تنها قادر است از آبهایی با عمق 1.4 متر عبور کند. یعنی با عبور از چنین عمقی آب به داخل نفربر و تجهیزات آن نفوذ نمی کند. برای عبور از آبهایی با عمق بیش از این مقدار می بایست تجهیزاتی برای رساندن اکسیژن به داخل خودرو تعبیه شود. مثل تصویر زیر تی 80 مجهز به تجهیزات عمق روی [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/p3%7E1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_p3%7E1.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/p4%7E1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_p4%7E1.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/p2%7E1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_p2%7E1.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/p1%7E1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_p1%7E1.jpg[/img][/url] کا 2 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/k2_black_panther_mbt_l6.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_k2_black_panther_mbt_l6.jpg[/img][/url] [/color]

[color=darkblue]ممنونم از توضیحات جناب چکای عزیز. به نظر می رسد عمده ترین دلیل انتخاب ایویکو ام 65 همان قیمت ارزانتر آن نسبت به 2975 است. همچنین زره قویتر این خودرو و مقاومت زرهی بیشتر این خودرو نسبت به 2975 احتمال می رود این خرید به خاطر لحاظ کردن مسائل اقتصادی بوده باشد. شاید هزینه طراحی یک خودروی سبک حفاظت شده و تولید انبوه آن از نظر اقتصادی و هزینه تمام شده ، گرانتر از خرید خودروی مشابه آن برای روسیه تمام شود. همانطور که 2975 حدود 50 درصد گرانتر از ام 65 است. اما در هر صورت 2975 یکی از برترین خودروهای سبک چند منظوره به شمار می رود. قابلیت های آفرود این خودرو واقعا بی نظیر است. اگر تاپیک معرفی این خودرو را دیده باشید ، آنجا توضیح داده ام که قدرت مانور این خودرو در شرایط آفرود و بسیار ناهموار بیشتر از خودروهایی مثل وی بی ال پنهارد است. اما درباره SPM 3 این خودرو در اصل یک خودروی امرپ سبک است. این خودرو بیشتر برای نیروهای پلیس طراحی شده است. مورد استفاده دیگر این خودرو نیز حمل فرماندهان ارشد (و مقامات سیاسی در صورت لزوم) به میادین نبرد است. این خودرو هرچند یک امرپ است ، اما در عمل آنرا باید با امرپ های سبکی مثل دینگو و بوش مستر قیاس کرد. سازندگان این خودرو سطح حفاظتی استاندارد ناتوی آنرا ذکر نکرده اند. اما با در نظر گرفتن میزان مقاومتی که برای این خودرو ذکر شده است ، می بایست آنرا نهایتا در سطح 2 از استاندارد استاناگ 4569 به حساب آورد ، که به این ترتیب می توان از آن به عنوان یک خودروی تاکتیکی سبک با درجه حفاظت بالا استفاده کرد. منظور من این بود که میشد از SPM 3 در نقش خودروی تاکتیکی حفاظت شده برای اسکورت سامانه های موشکی اس اس 27 نیز استفاده کرد و نیازی به خرید خودرو نبود. اما خب به همان دلیلی که خودروی 2975 در خدمت پذیرفته نشد ، به همان دلیل SPM 3 نیز پذیرفته نخواهد شد. (عوامل اقتصادی) ---------------------------- خارج از این موضوعات موضوعی برای من خیلی جای سوال داره و اون اینکه ارتش روسیه (و همچنین شوروی سابق) تابحال در نبردهای مختلفی که تابحال شرکت داشته (بخصوص در نبردهای چچن و داغستان) ، تابحال بارهای بار طعم تلخ کمین خوردن را از دشمن خود چشیده است. بخصوص در نبردهای چچن که نفربرهای BTR 80 چندین بار مورد هدف حملات راکتی چچنی ها قرار گرفته و منهدم شدند و در مجموع تلفات سنگینی (نسبی) نیز داده اند. چرا روسیه همانند آمریکا به سمت ساخت خودروهای امرپ نمی ره. تا اونجایی که من می دونم روسیه هیچ طرحی برای ساختن امرپ در دست کار نداره. تابحال روسیه فقط یک خودروی امرپ طراحی کرده و اونهم SPM 3 است که یک خودروی معمولی است و توانایی حفاظت آن هم نهایتا در حد سطح 2 از استاندارد استاناگ 4569 است که از این نظر نسبت به امرپ های مطرح بسیار ضعیفتر است و نهایتا قابل قیاس با امرپ هایی مثل دینگو و بوش مستر است. در حالیکه امرپ هایی مثل گولان ، گربه وحشی ، کوگار و کایمن دارای سطح حفاظتی 3 و 4 از استاندارد استاناگ 4569 هستند. اگر روسیه در جنگ های چچن از چنین خودروهایی استفاده می کرد ، مسلما تلفات انسانی بسیار کمتری می داد. همانطور که ارتش آمریکا در عراق تابحال حدود 300 مورد حمله IED به خودروهای کوگار خود را در عراق گزارش داده است که طی این حجم حملات تابحال حتی یک نفر هم در این حملات و کمین ها در داخل خودرو کوگار کشته نشده اند. به راستی چرا روسیه به سمت ساخت چنین خودروهایی نمی ره ؟؟ کوگار با سطح حفاظتی 4 استاندارد استاناگ 4569 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/cougar_mrap.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_cougar_mrap.jpg[/img][/url] کایمن با سطح حفاظتی 4 استاندارد استاناگ 4569 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/caiman_09.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_caiman_09.jpg[/img][/url] گولان با سطح حفاظتی 3 استاندارد استاناگ 4569 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Israel_Golan_2007%7E0.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Israel_Golan_2007%7E0.jpg[/img][/url] گربه وحشی با سطح حفاظتی 4 استاندارد استاناگ 4569 [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/wildcat_side_open.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_wildcat_side_open.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/wildcat_508_1.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_wildcat_508_1.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/wildcat.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_wildcat.jpg[/img][/url][/color]

گروه فنی مهندسی ، بخش دیگری از یگان های رزمی مهندسی به شمار می روند که وظیفه آنها تعمیرات فنی تانک ها و خودروهای نیروی زمینی است. گروه فنی مهندسی دارای خودروهای مخصوصی برای تعمیر خودروها و تانک های نیروی زمینی است. برای تعمیرات سطحی و جزئی گروه های فنی مهندسی به وسیله خودروهای مخصوصی که در اختیار دارند می توانند تعمیرات را انجام دهند. اما زمانی که تانک آسیب کلی می بیند و تعمیر و سرویس آن در میدان نبرد امکانپذیر نیست ، به وسیله همان خودروها ، تانک صدمه دیده را به مکان مناسبی در پشت خطوط خودی می رسانند و در گاراژها و تعمیرگاه های مجهز به تعمیر آن می پردازند. این گروه از خودروهای مخصوصی استفاده می کنند که در زیر به آن اشاره می شود. توضیح اینکه به این خودروها در مجموع ARV و یا همان Armored recovery vehicles گفته می شود. خودروی Leclerc DNG از وقتی که تانک لکلرک در حال طراحی بود ، این خودرو نیز برای ریکاوری آن طراحی شد. این خودرو جایگزین خودروهای ریکاوری AMX 30 شد که دیگر قادر به ارائه سرویس به تانک قدرتمند لکلرک نبودند. این خودرو دارای یک تیغه بولدوزر در قسمت جلوی خود است که می توان از آن جهت حفر کانال استفاده کرد. یک جرثقیل بسیار قدرتمند هیدرولیکی نیز بر روی این خودرو نصب شده است که قادر است محموله هایی با وزن 30 تن را نیز لیفت کند. از این جرثقیل برای جدا کردن موتور و واحد قدرت ، برجک تانک و ... استفاده می شود. این خودرو همچنین دارای قرقره هایی برای بکسل کردن می باشد که طول کابلهای آن به 180 متر می رسد و می تواند خودرویی به وزن 70 تن را بکسل کند. این خودرو دقیقا از شاسی تانک لکلرک استفاده می کند و در قسمت پشت خود ست کامل powerpack تانک لکلرک را حمل می کند که در صورت نیاز می تواند ظرف مدت 30 دقیقه آنرا جایگزین powerpack معیوب تانک صدمه دیده کند. این خودرو دارای یک تیربار کالیبر 50 است. ارتش فرانسه 20 دستگاه و ارتش امارات 46 دستگاه از این خودرو را در اختیار دارند. بیرون آوردن موتور لکلرک استقرار خودرو بکسل کردن لکلرک خودروی Buffel این غول قدرتمند از بسیاری جهات شبیه به خودروی قبلی است و توانایی های مشابهی دارد. این خودرو از شاسی لئوپارد 2 استفاده می کند. جرثقیل این خودرو قابلیت لیفت کردن 30 تن را دارا می باشد. یک پاور پک نیز در قسمت پشت خودرو قرار دارد که در موارد لزوم می تواند ظرف مدت 25 دقیقه با موتور صدمه دیده و یا معیوب تانک تعویض شود. خودروی BREM-80U این خودرو در ارتش روسیه کاربرد دارد. این خودرو با استفاده از شاسی تانک های تی 80 ساخته شده است و می تواند همه تانک های روسی را مورد تعمیر و بازسازی قرار دهد. جرثقیل این خودرو قادر به لیفت کردن 18 تن بار می باشد و قرقره ها و کابلهای آن نیز توانایی بکسل کردن خودرویی با وزن 50 تن را دارا می باشند. خودروی K1 ARV این خودرو توسط کارخانجات ROTEM کره جنوبی برای بازسازی تانک های سری کا تولید شد. بیشتر قطعات این خودرو متعلق به خودروی آلمانی بوفالو هستند که بر روی شاسی تانک کا 1 نصب شده اند. جرثقیل این خودرو قادر به لیفت کردن بارهایی با وزن 25 تن و همچنین کابلهای آن نیز توانایی بکسل کردن خودروهایی به وزن 70 تن را دارا می باشند. خودروی WZT-3 این خودرو محصول لهستان است. لهستان این خودرو را برای بازسازی و ساپورت تانک های تی 72 خود و یا همان پی تی 91 طراحی کرده است. جرثقیل این خودرو قادر به لیفت کردن محموله هایی با وزن 15 تن و خود خودرو قادر به بکسل کردن خودروهایی به وزن 50 تن می باشد. این خودرو قادر به تعمیر و ریکاوری اکثر تانک های روسی مثل تی 80 و تی 90 نیز می باشد. خودروی Atlet این خودرو محصول اوکراین است. یک تیغه بولدوزر و یک جرثقیل و قرقره های بکسل که بر روی شاسی تانک تی 80 یو دی نصب شده اند ، این خودروی قدرتمند را تشکیل می دهند. این خودرو به وسیله جرثقیل خود قادر به لیفت کردن بارهایی به وزن 25 تن و به وسیله کابلها و قرقره های خود قادر به بکسل کردن خودروهایی به وزن 50 تن می باشد. خودروی CRARRV این خودرو با استفاده از شاسی چلنجر 1 ساخته شده است و برای بازسازی و تعمیر تانک های چلنجر 2 استفاده می شود. خودروی M88 این خودرو از شاسی تانک ام 60 پاتون استفاده می کند و در ارتش آمریکا کاربرد دارد. خودروی M88A2 Hercules این خودرو با استفاده از شاسی تانک های آبرامز ساخته شده است و برای تعمیر و ریکاوری تانک های آبرامز به کار می رود.

منبع خبر ویرایش شد. دوست عزیز جناب polite66 ، لینک منبع رو به صورت صحیح در انتهای خبر قید کنید.

[color=darkblue][quote]با توجه به اولین حضور خودروهای زرهی Iveco M65 ساخت شرکت ایتالیایی Iveco در رژه ی ارتش روسیه به عنوان اسکورت سامانه ی موشکی قاره پیمای کد SS-27 ، مشخص میشه که این خودروی زرهی (که اخبار مربوط به خرید 1200 دستگاه اون توسط ارتش روسیه از سال گذشته به گوش میرسید) در حال حاضر در بدنه ی ارتش روسیه تزریق شده است . [/quote] دلیل این کار چی میتونه باشه؟؟ در حالیکه ارتش روسیه می تونه از خودرویی مثل 2975 و یا مدل حفاظت شده اون SPM 3 استفاده کنه؟؟ هرچند ایویکو ام 65 دارای حفاظت زرهی سطح 4 استاناگ 4569 است و قدرت زرهی و قدرت مانور آن از 2975 بالاتر است ، اما SPM 3 چطور ؟؟ چرا لااقل از SPM 3 استفاده نشده ؟؟ SPM 3 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/19833650871626201813.jpg[/img] 2975 [img]http://www.mashreghnews.ir/files/fa/news/1391/2/20/163635_283.jpg[/img] [/color]

بله کاملا درسته ، اما از کدام مسیر ؟؟ آلمان نیروهای خودش رو به سمت شوروی برد به چند دلیل. اول اینکه رومانی (تنها کشور نفت خیز اروپا) رو از چنگ شوروی خارج کنه. دوم اینکه از خاک روسیه وارد قفقاز بشه و بر منابع سرشار این منطقه مسلط بشه. سوم اینکه بعد از قفقاز وارد ایران و عراق بشه و نفت این منطقه رو به کلی مال خود بکنه. بقیه دلائلش هم خارج از محدوده نظامی گری است و به اون نمی پردازم. به نقشه منطقه توجه کنید واضحه که آلمان برای دستیابی به منابع خاور میانه هیچ راهی به جز حمله به شوروی و استفاده از خاک این کشور برای ورود به منطقه خاور میانه را نداشت. بخش عمده توان رزمی و ماشین جنگی آلمان در نیروی زمینی آن متمرکز شده بود و نیروهای دریایی و هوایی آن به نسبت دشمنانش ضعیفتر بودند. البته ممکن بود که آلمان از شمال آفریقا هم بتواند وارد منطقه شود. اما ضعف ناوگان دریایی آلمان و ایتالیا در دریای مدیترانه سبب شد که آلمان نتواند نیروهای لازم برای پشتیبانی اروین رومل را به شمال آفریقا بفرستد که سرانجام شاهد بودیم که نیروهای رومل به خاطر کمبود مهمات ، آذوقه و سوخت سرانجام در العلمین متوقف شده و مدتی بعد نیز تسلیم نیروهای مونتگمری می شوند. پس با در نظر گرفتن ظرفیت ماشین جنگی آلمان ، یگانه راهی که آلمان را به خاور میانه می رساند ، خاک شوروی بود. بخش عمده ماشین جنگی آلمان در لشکرهای زرهی آن متمرکز شده بود و عبور دادن چنین لشکرهای عظیمی از دریای مدیترانه برای ناوگان دریایی ضعیف ایتالیا و آلمان در مدیترانه غیر ممکن بود. پس این لشکرهای عظیم زرهی برای ورود به خاور میانه تنها یک راه داشتند و آن هم شوروی بود. به نظر من اگر آلمان به جای تمرکز صرف بر روی تجهیز نیروی زمینی خود ، به نیروهای دریایی و هوایی خود بیشتر می پرداخت و این نیروهای خود را نیز تقویت می کرد ، به صورتی که می توانست به طور مطلق بر دریای مدیترانه حکمرانی کند و قدرت مطلق این دریا شود ، در این صورت احتمالا اسپانیا نیز به متحد نظامی آلمان تبدیل میشد و در کنار آلمان از ورود نیروهای متفقین به دریای مدیترانه و شمال غرب آفریقا جلوگیری می کرد . مرحله دوم این بود که در لهستان برای پیشگیری از حمله غافلگیر کننده شوروی دست به تاسیس خطوط دفاعی مثل خطوط ماژینو می زد. جبهه فرانسه اشغالی را هم برای دفاع در برابر حملات انگلیس و آمریکا مستحکم می ساخت. در این صورت می توانست از طریق شمال آفریقا وارد منطقه خاور میانه شود. دریای مدیترانه پاشنه آشیل انگلیس بود. اگر مصر و کانال سوئز به طور کامل به دست آلمان می افتاد ، باعث فلج شدن ناوگان انگلیس می شد. چرا که در آن صورت ناوگان انگلیسی می بایست برای حضور در اقیانوس هند ، قاره آفریقا را دور می زدند و از دماغه امید نیک می گذشتند و سرانجام وارد منطقه خاور میانه می شدند. یعنی می بایست حداقل 5 برابر مسیر بیشتری را طی می کردند. به همین دلیل بود که انگلیس در العلمین از بهترین و از جان گذشته ترین نیروهای وطنی خود استفاده کرد و حتی المقدور از سربازان مزدور هندی خود کمتر استفاده کرد.

با تشکر از جناب چکا [quote] علی اقا شما چند سالتونه؟ نمیدونم چرا این مارشهایی که دوستان اشاره میکنند رو من اصلا نشنیدم! [/quote] ناقابل ، 28 سال. بیشتر این مارشها در تاپیک زیر معرفی شده اند. http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=14809 به عنوان مثال بخش معرفی مارش زیبای تانک من Soviet Tankmen در صفحه زیر است. http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=14809&postdays=0&postorder=asc&start=90

ممنونم از جناب komsomolets آقا ویدئوی زیر رو ببینید. http://isherwood.persiangig.com/HITLER/T-34%20parade%20on%20Victory%20Day%201990.flv رژه یگان تانک های تی 34 در میدان سرخ در 45 امین سالگرد پیروزی شوروی در جنگ با فاشیسم. مارش تانک من در بطن رژه نواخته می شود که حس نوستالژیک عجیبی به انسان دست می دهد.

[color=darkblue][quote]نمیدونم چرا تازگی ها هر انتقادی از پست کسی میشه سریعا حرف از بایگانی و پستهای گذشته و آینده و قضاوت خوانندگان میشه ! این کار غیر از سفسطه است ؟! [b]من هیچوقت نگفتم پستهام افراطی نیست[/b] (هرچند در پستهام میتونم به موارد متعددی از اشاره به نقاط ضعف خود تجهیزات و تسلیحات روسی هم اشاره کنم) ولی ادعای بیطرفی و انصاف رو هم نکردم ! در طول عمر فعالیتم در فروم های نظامی با دو نویسنده ی بزرگوار از مجله ی جنگ افزار برخورد داشتم (که به هر دو هم ارادت دارم اما) بصورت شگفت انگیزی هر دو در کمال ناباوری ، زیر پرچم و ادعای "بیطرفی" و "انصاف" ، در اکثر موارد حمایت از تسلیحات و تکنولوژی غربی داشته اند ! البته من با طرز فکر و جهت گیری اصلا مشکلی ندارم ، هرکسی تفکر و جهت فکری داره که کاملا محترم هست ، اما اینکه بخوایم با استفاده از شعارهای قشنگ بیطرفی و انصاف داشتن ، عقاید خودمون رو به خورد بقیه بدیم برای بنده قابل هضم نیست متاسفانه . بنده اتفاقا خط به خط پست شما رو خوندم و دیدم که در تمام مقایسه هایی که انجام دادید با انواع تکنیک ها (از مسخره کردن تا مقایسه های غیرمنطقی) سعی در بزرگنمایی و برتر نشون دادن تسلیحات غربی کردید در حالیکه تا قبل از پست شما هیچ کسی حرف از مقایسه مستقیم این تسلیحات با جایی نزده بود ... استفاده از واژه ی برتر هم مسلما به معنای برتری نسبت به تسلیحات متوسط موجود هست وگرنه در مورد برتری نسبت به تسلیحات آمریکایی (یا برعکسش) هیچ ادعای مطلقی نمیشه کرد . در آخر هم این جمله رو میگم که ای کاش قبل از اینکه سعی کنیم دیگران رو اصلاح کنیم ، خودمون رو اصلاح میکردیم (مخاطب این حرف خودمم هستم البته) .[/quote] جناب چکای گرامی بنده بارهای بار در میلیتاری مطرح کرده ام که هر شخص دارای یک سری تعلقات خاطر است. یک شخص از هیتلر و آلمان نازی خوشش می آد ، شخص دیگر از کوروش ، شخص دیگر از داریوش ، شخص دیگر از آمریکا و شخصی هم از استالین و لنین و شوروی. این هیچ اشکالی ندارد. هر کسی می تواند به موازات تعلقات خاطر خود رفتار کند. به عنوان مثال در گذشته کاربری در سایت داشتیم به نام پانزر گروپن ، که شدیدا طرفدار آلمان نازی بود و در وبلاگ شخصی خودش شدیدا مطالبی درباره برتری تکنولوژیکی آلمان نازی می نوشت. این هیچ اشکالی ندارد. یعنی تعلقات خاطر هر فردی به خودش مربوط است و رفتاری هم که به موازات این تعلقات خاطر خود می کند ، باز هم به خودش مربوط می شود. اما زمانی که این تعلق خاطر شکل افراطی به خودش می گیرد ، شخص به موازات آن شروع می کند به رفتارهای خارج از چهارچوب و سعی می کند با بیان صحبت های خلاف واقع و غیر حقیقی ، نتیجه دلخواه خودش را از آن بیرون بیاورد و در هر صورت بر این دیدگاه خودش هم تاکید و پافشاری می کند. (این رو کلی گفتم ، منظورم شما یا شخص خاصی نیست) کل حرف من در این پست همین بود. والا همانطور که گفتم من از اول فعالیتم همیشه سعی کردم رفتاری واقع بینانه داشته باشم و واقع گرا باشم. حالا شاید در برخی شرایط هم نتونسته باشم که این واقع بینی خودم رو به طور کامل حفظ کنم. اما در هر صورت از اول فعالیتم در سایت سعی کردم (گفتم سعی کردم) که فارغ از هر گونه تعصب و یا تعلق خاطر افراطی به یک کشور و یا شخص ، نظرم رو بیان کرده باشم. صحبت من هم در این تاپیک پرهیز از این دیدگاه های افراطی بود. اگر نویسنده این مقاله واقعا هدفش این بوده باشد که این ده سلاح معرفی شده را نسبت به سلاح های متوسط قدیمی روسیه برتر بداند و یا منظورش این باشد که این ده سلاح از فناوری های روز و برتر جهان استفاده می کنند ( نه الزاما اینکه سلاح های برتر جهان هستند ) در این صورت این نویسنده واقعا بی طرف بود. اما متاسفانه سابقه فعالیت من در اینترنت ( و البته قبل از آنکه معتاد به اینترنت بشم به مطالعه جراید مطبوعاتی مختلف می پرداختم ) به گونه ای است که میشه تشخیص داد که هدف این نویسنده ایجاد جو روانی و سوق دادن اذهان به سمت کیفیت مرغوب و تکنولوژی برتر روس ها دارد. هرچند من هم قبول دارم که تسلیحاتی که در این مقاله معرفی شده اند ، همگی از تکنولوژی برتر روز استفاده می کنند. اما هدف این نویسنده و نویسنده های مشابه نیز چیزی جز این است ، کما اینکه صحبت هایش کاملا درست است. هدف من هم از این صحبت ها نه تحقیر و تمسخر تسلیحات روسی ، بلکه مقابله با این اقدام نویسنده اصلی این مقاله و تعدیل اثرات آن و همچنین تعدیل دیدگاه های دوستان بود. کما اینکه صحبت های بنده هم از نظر فنی کوچکترین اشکالی نداشت. شما اگر تاپیک مقایسه ای تی 90 و آبرامز مرا دنبال کرده باشید حتما متوجه این دیدگاه بیطرفانه بنده حقیر خواهید شد. زمانی که چند نفر از دوستان پشت سر هم به برتری تی 90 رای دادند و مزایای آنرا بازگو کردند ، من برتری های مشابه آبرامز رو مطرح کردم که به این ترتیب موازنه و ترکیب بی طرفانه موضوع حفظ شود و زمانی که چند نفر شروع به تعریف از آبرامز می کردند ، من چند تا از مزایای متقابل و مشابه تی 90 رو بیان کردم که باز هم برای حفظ تعادل و میانه روی تاپیک و جذابیت آن بود. در تاپیک مقایسه بی ام پی 3 و برادلی هم که خود شما هم در آن حضور داشتید ، حتما متوجه شدید که من در جای خودش ، هم برتری های بی ام پی 3 رو گفتم و هم معایبش رو. هم برتری های برادلی رو گفتم و هم معایبش رو. کلا به نظر من هرگونه رفتار افراطی ، یک رفتار متقابل تفریط گونه به دنبال خودش می آورد. کما اینکه در فروم ها و مجلات غیر ایرانی نیز در بیشتر اوقات دیدگاه میانه رو بین شرق و غرب برقرار است و هیچگاه به طور مستقیم و غیر مستقیم به جانبداری از یک طرف پرداخته نمی شود.[/color]

[color=darkblue]دوستان کسی ویدئویی از این رژه رو در اختیار نداره که برای ما هم قرار بده ؟؟ من که موفق نشدم رژه رو ببینم. کسی از دوستان خبر نداره که امسال توی ترکیب رژه از تانک های تی 34 هم استفاده شده یا خیر ؟؟ مارش تانک من ؟؟ [/color]

[color=darkblue][quote]تحلیل شما رو کامل قبول دارم در مورد جنبه تبلیغاتی و برتر نبودن اکثر موارد اعلام شده از نمونه های غربی اما به نظرم مقاله همانطور که چکا عزیز اشاره کرد منظورش صنایع روسیه هست حتی در چند مورد از برتری این تجهیزات نسبت به نمونه قبلی روسی خودش نام برده [/quote] آقا ما تسلیم. هرچند من چشمم آب نمیخوره که منظور اصلی نویسنده برتری تکنولوژیکی تسلیحات روسی نسبت به مدلهای قبلی خودشون باشه و بیشتر در حال تغییر ذهنیت خواننده ها نسبت به تسلیحات روسی است ، اما به هر حال نظر شما هم برای من کاملا متین و استواره. بله اگر واقعا منظور نویسنده این باشه که شما فرمودید ، کاملا درسته.[/color]

با تشکر فراوان از ادیب عزیز و کم پیدا. راستش فعلا مطالعه کامل مقاله ات برام مقدور نیست. الان در حد یک تورق نگاهی به کلیت مقاله انداختم. انشاالله تا چند روز آینده مقاله ات رو کامل مطالعه می کنم. هر چند در همین تورقی که داشتم مشخص شد که ادبیات و ذوق و قریحه فوق العاده ای داری. واقعا دستت درد نکنه. مقاله فوق العاده جذابی است. منتقل شد.

[color=darkblue]جناب چکا ، صحبت من بیشتر از بعد رسانه ای بود. مشخصه که صحبت های منو کامل مطالعه نکردید و یا به سرعت اونرو مطالعه کردید و به اصل مطلب پی نبردید. من نه از روس ها متنفرم و نه عاشق آمریکایی ها هستم. اگر پست های مرا از ابتدا دنبال کرده باشید ، حتما خواهید دانست که بنده یکی از بی طرف ترین کاربران این سایت هستم. اونوقتی که حرف زدن از برتری های مرکاوا باعث می شد که کاربران سایت انگ مزدور اسرائیل بودن رو به دیگری بزنند ، من از برتری های این تانک می گفتم و البته حقوق بگیر اسرائیل هم لقب گرفتم. به همین خاطر همیشه در پست هایی که دادم سعی کردم نظر واقع گرایانه داشته باشم. نه اینکه به خاطر عشق و علاقه مفرط به روسیه ، تسلیحات و ارتش این کشور رو برتر از سایر کشورها بدونم و سعی کنم رضایت خاطر روسیه رو فراهم کنم. نه به خاطر عشق به آمریکا بخواهم تسلیحات و ارتش این کشور رو برتر از سایر کشورها بدونم و یا به خاطر عشق به میهنم بخواهم نقاط ضعف آنرا ندیده بگیرم و مثل بعضی از دوستان ارتش ایران رو برترین ارتش دنیا بدونم. صحبت من هم این است که دست از افراط و تفریط برداریم. دست از این بازیهای بچه گانه برداریم. دست از این بازیهای قدیمی و نخ نما شده ی رسانه ای برداریم. اگر با ذهنیتی خالی از هرگونه تعصب نسبت به روسیه و آمریکا ، این پست منو می خوندید ، حتما متوجه می شدید که من در چند جای پستم از این جمله استفاده کردم: [quote]در پیشرفته بودن صنایع نظامی روسیه هیچ شکی نیست.[/quote] من از روس ها متنفر نیستم که بخواهم پیشرفته بودن آنها را نادیده بگیرم. اما عاشق اونها هم نیستم که با به به و چه چه کردن بخواهم اونها رو قدرت مطلق بدونم. اما خدا رو شکر در طول این مدت چندین و چند ساله ای که در اینترنت فعالیت می کنم ، فرق بین مقاله بی طرف رو با مقاله جانبدارانه می تونم تشخیص بدم. این مقاله هم مثل صدها مقاله ی دیگر که عاشقان و دلسوختگان روسیه و شوروی برای برتر نشون دادن صنایع نظامی این کشور می نویسند ، است و هیچ فرق دیگری نداره. والا نمی بایست از صفت برتر در عنوان مقاله استفاده می کرد. عنوان مقاله آمده است : 10 تکنولوژی برتر روسیه. خب نویسنده این مقاله ملاک برتر بودن این تکنولوژیها رو چه چیز در نظر گرفته ؟؟ این 10 تکنولوژی روسی نسبت به چه چیزی برترند؟؟ منظور من هم این نبود که آمریکا پیشرفته است و روسیه عقب مانده و یا بالعکس. بلکه من هم دقیقا همان حرفی را گفتم که شما تلویحا به آن اشاره کردید. منتها عشق مفرط و علاقه وحشتناک شما نسبت به شوروی و روسیه سبب شده که تنها اون قسمت هایی از متن من رو که در آن درباره تسلیحات روسی به به و چه چه نکردم و علیه اونها صحبت کردم رو دستمایه قرار بدید و این حرفها رو بگید : [quote]با رعایت احترام ، بنظر بنده پست جنابعالی - که از عنصر تمسخر و مقایسه های رو در رو بین موارد استفاده کرده - دیدگاه افراطی تری داشت تا مقاله ی قرار داده شده در این تاپیک ![/quote] خدا رو شکر که یکی از ویژگیهای فروم ها اینه که حرفهایی که افراد می زنند ثبت و بایگانی میشه و محفوظ میمونه و بعدا هیچ کسی نمیتونه زیر حرفش بزنه. هم پست های من و هم پست های شما در این سایت موجوده و دوستان میتونن بر اساس اونها به قضاوت بنشینند و تشخیص بدهند که چه کسی دیدگاه افراطی دارد.[/color]

[color=darkblue]جناب HHL از تذکرتون ممنونم ، در متن مقاله ویرایش انجام گرفت. [quote]اين شكل خودروها هم كانلي با طول بيش از 40 يا 50 متر نمي توانند حفر كنند و آنهم كانالي با يك سر باز و يك سر برج! [/quote] به نوع استفاده از کانال بستگی دارد. به عنوان مثال در هنگام حفر سنگرهای ضد تانک مخصوص استقرار تانک های خودی طول این کانالها معمولا بین 20 الی 30 متر است به گونه ای که یک یا دو تانک در آن مستقر شوند. که البته همین مقدار نیز برای حفاظت خط دفاعی کافی است. انشاالله ادامه مقاله تا روزهای آینده تقدیم حضور دوستان خواهد شد.[/color]

[color=darkblue]متاسفانه با آنکه بیش از 21 سال از اتمام جنگ موهوم سرد می گذرد ، هنوز هم خیلی از کشورها و مردم در توهمات آن دوره به سر می برند. استفاده ابزاری از اختلاف (سوری) دیرینه شرق و غرب و موضوع جنگ سرد متاسفانه تبدیل به دلخوشی برخی کشورها و ملت ها شده است. بعضی ها که از آمریکا بدشون می آد ، سعی می کنند با بزرگنمایی توان نظامی روسیه و پیش کشیدن اختلافات (سوری) دیرینه آمریکا و شوروی استفاده کنند و به مقابله با آمریکا بپردازند. متاسفانه بطن این مقاله هم از این موارد خالی نبود. من که در دنیای سیاست و رئال پلیتیک از هیچ موضوعی به اندازه این توهمات خنده ام نمیگیره. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در پیشرفته بودن صنایع نظامی روسیه هیچ شکی نیست. اما برتر بودن ... واقعا نمی دونم منظور اصلی نویسنده این مقاله از نگارش چنین مقاله ی جهت داری چه بوده و هست. اما من هم می توانم دهها مورد از نقاط ضعف ارتش روسیه را نسبت به ارتش سایر کشورها رو مثال بزنم. کلا امروزه چیزی به نام برتری مطلق نظامی نداریم. حداقل در مورد روسیه. شاید روسیه در بعضی موارد جلوتر از آمریکا باشد ، اما این به معنای برتری مطلق نیست. مثلا کاموف 52 چه برتری مطلق و چشمگیری نسبت به لانگبو آپاچی دارد ؟؟ و یا لانگبو آپاچی چه چیزی از کاموف 52 کمتر دارد ؟؟ یعنی طبق ادبیات این مقاله ما باید به کاموف 52 به چشم یک هلیکوپتر رزمی فوق پیشرفته نگاه کنیم ولی به لانگبو آپاچی به چشم یک هلیکوپتر رزمی آشغال و بدرد نخور ؟؟ جالبتر اینکه نویسنده این مقاله ORSIS-5000 رو جزء 10 تکنولوژی برتر روسیه آورده که واقعا مایه مضحکه اهل فن است... در اینکه ORSIS-5000 اسلحه پیشرفته ای است ، هیچ شکی نیست. اما واقعا ما باید این اسلحه رو به حساب شاهکار روس ها بگذاریم ؟؟ این اسلحه از دو کالیبر 308 وینچستر (همون کالیبر 7.62x51 میلیمتر استاندارد ناتو) و البته 338 لاپوا مگنوم استفاده می کند که هردو کالیبر استاندارد کشورهای غربی و عضو ناتو هستند. یعنی اسلحه ای که روسیه طراحی کرده است (شاهکار تکنولوژیکی روسها) ، از گلوله های استاندارد ناتو استفاده می کند. خنده دار نیست؟؟ روس ها که کل هنرشون رو در طراحی گلوله های دورزن رو در گلوله 9.3 میلیمتری نشون دادند که واقعا افتضاح بود. در ثانی ، ORSIS-5000 چه برتری خاصی نسبت به ام 200 اینترونشن چیتاک دارد ؟؟ 408 چیتاک که 15 سال پس از لاپوا مگنوم طراحی شده است و اگر تاپیک معرفی گلوله ها رو دنبال کرده باشید ، به برتری های فراوان چیتاک نسبت به لاپوا مگنوم پی خواهید برد. بر روی سایر موارد هم دست نمی گذارم که هر کدامشان نسبت به موارد مشابه غربی (علیرغم داشتن برخی برتریها) دارای نقاط ضعف زیادی هستند. راستی چرا نویسنده این مقاله درباره ناوهای هواپیمابر روسی هیچ حرفی نزده و اونها رو تکنولوژی برتر معرفی نکرده ؟؟؟ در ثانی اگر حتی این جزئیات را هم در نظر نگیریم و بر کلیات متمرکز شویم ، سازمان رزم روسیه چه برتری مطلقی نسبت به آمریکا دارد؟؟ [size=18]امیدوارم روزی شاهد از بین رفتن کامل این دیدگاه افراطی و تفریطی و استفاده های ابزاری باشیم و همه دارای دیدی واقع گرایانه و معتدل باشیم.[/size][/color]

از لطف همگی دوستان بی نهایت ممنونم ، قابل دوستان رو نداشت. در ایران از پل زن های تی 72 و چیفتن (؟) استفاده می شود. مین کوب تفتان یک خودروی رزمی مهندسی به حساب می آید. از مین کوب های تی 55 هم در ایران استفاده می شود. بولدوزرها و لودرهای نیمه زرهی نیز در ایران به خوبی استفاده می شود. تجهیزات ساده و غیر زرهی نیز برای مناطقی که خطر آتش دشمن آنها را تهدید نمی کند ، نیز استفاده میشود. تجهیزات سنگینی که در اختیار قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء قرار دارد را نیز نباید از یاد برد. هرچند شاید از بعد زرهی و چند منظوره بودن در حد این خودروهای نباشند ، اما به هر حال در موقع ضرورت می توانند کار گشا باشند. ضمن اینکه تانک هایی مثل ام 60 و تی 72 و یا سایر تانک هایی که در اختیار ایران قرار دارد ، قابلیت نصب تجهیزات جانبی را نیز دارد. به عنوان مثال می توان در جلوی تانک ام 60 یا تی 72 از تیغه بولدوزر استفاده کرد و یا از مین کوب استفاده کرد. به عنوان مثال به تصاویر زیر دقت کنید ام 60 به همراه یک تیغه بولدوزر هرچند قابلیت های ایجاد کانال این خودرو به هیچوجه در حد خودروهای چند منظوره ای که در بالا به آن اشاره شد نیست ، اما به هر حال می توانند در میدان نبرد کارگشا باشند. حالا به تصاویر زیر دقت کنید. لئوپارد 1 به همراه تیغه بولدوزر لئوپارد 1 مدل آموزشی لئوپارد 1 به همراه تیغه بولدوزر لئوپارد 1 به همراه خیش مین روب و بریچر لئوپارد 1 به همراه مین کوب سنچوریون اسرائیلی به همراه خیش مین روب و بریچر همونطور که می بینید تانک های معمولی را می توان با اضافه کردن یک قطعه تبدیل به خودرویی تک منظوره کرد. به عنوان مثال با نصب یک تیغه بولدوزری در قسمت جلوی یک تی 72 می توان از آن برای عملیات حفر سنگر نیز استفاده کرد. البته قابلیت های چنین خودروهایی به هیچوجه در حد خودروهای چند منظوره که معرفی شد ، نیست. مین کوب ایرانی با استفاده از شاسی تی 55 تنها چیزی که جای خالی آن به خوبی در سازمان نیروی زمینی ما احساس می شود ، وجود چنین خودروهای چند منظوره است. امیدوارم هرچه سریعتر ما هم شاهد حضور چنین خودروهایی بر مبنای شاسی تانک ذوالفقار باشیم. بستگی به میزان و نحوه آسیب دیدن تانک دارد. تعمیرات نه چندان پیچیده و میدانی را می توان به کمک خودروهای ریکاوری انجام داد. اما در صورتی که این خودروهای ریکاوری قادر به تعمیر میدانی تانک صدمه دیده نباشند و یا میزان صدمه تانک به حدی باشد که با امکانات میدانی تعمیر آن امکانپذیر نباشد ، در این صورت می توانند تانک صدمه دیده را به نزدیکترین مقر تعمیر بکسل کنند. یعنی در هر صورت خودروهای ریکاوری ، خودروهای کاملا مفید و کارآمدی هستند. چرا که حتی اگر نتوانند تانک صدمه دیده را تعمیر کنند ، می توانند آنرا از محدوده خطر خارج کنند. سینا جان از توضیحات شما هم خیلی ممنونم. انشاالله در ادامه مقاله به معرفی و بررسی سایر خودروها از سایر کلاس ها هم خواهم پرداخت.

دقیقا تازه استار استریک مدل کاملا دوش پرتاب رو هم داره. استار استریک دوش پرتاب

میسترال ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ فکر نمی کنید میسترال از قلم افتاده باشد ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[color=darkblue]جناب چکا ، بهتره که همه مسائل رو صرفا از دریچه نظامی نبینید. من در وهله اول در حال بررسی ریشه های این جنگ هستم و انشاالله در ادامه وارد جزئیات نیز خواهیم شد. چرا که بهتره اول یک چهارچوب کلی از جو سیاسی حاکم بر آن زمان داشته باشیم و پس از آن به بررسی شرایط و تحولات جنگ افغانستان بپردازیم. همانطور که گفتم ، ریچارد نیکسون در حال تکمیل کمربند محاصره نظامی و اقتصادی و ... به دور شوروی بود. سیاست های خارجی موفق نیکسون سبب شد کشورهای آسیایی زیادی در اوج کشمکش های جنگ سرد بین شوروی و آمریکا ، به سمت آمریکا جذب شوند. من جمله پاکستان که از این تاریخ به بعد ارتش این کشور رو به تقویت رفت و به مرور جزء ارتش های قدرتمند منطقه شد. چین نیز پس از سالیان سال انزوا از مجامع عمومی با آمریکا آشتی کرد و روند عادی سازی روابط چین و آمریکا پس از سفر 1971 نیکسون به پکن و دیدار با سران چین رو به افزایش رفت. در منطقه خاورمیانه نیز کشورهایی مثل ایران از هر نظر همپیمان با آمریکا بودند. تنها کشوری که سیاستی نسبت مستقل داشت ، افغانستان بود. محمد داوود خان علی رغم اینکه دیدگاه های چپی داشت ، اما هیچگاه رسما به اردوی شوروی نپیوست. همچنان که به اردوی آمریکا نیز نپیوست. اما به تدریج از اواخر دوران ریاست جمهوری خود همانند چین سیاستی مشابه سیاست درهای باز دولت چین را اجرا کرد و به تعامل با کشورهای خارجی ، بالاخص کشورهای غربی پرداخت. پس از استعفای نیکسون و روی کار آمدن جرالد فورد ، سیاست های تشدید محاصره شوروی دنبال شد. در این زمان محمد داوود خان به گسترش روابط همه جانبه با آمریکا بسیار علاقه مند بود. آمریکا نیز برای جلوگیری از کشانده شدن این کشور به دامان شوروی شروع به کمک های مالی و فنی به افغانستان کرد. این روند باعث نگرانی مقامات شوروی شد. این نگرانی های شوروی زمانی به اوج خود رسید که در اوایل سال 1978 دولت محمد داوود خان با دولت چین (چین در این دوره همچنان با شوروی دارای اختلاف بود و در مقابل با آمریکا دارای روابط گسترده دیپلماتیک و اقتصادی بود) وارد مذاکره برای افزایش مناسبات بین دو کشور و ورود چین به بازارهای این کشور شد. این اقدام دولت محمد داوود خان به شدت باعث افزایش نگرانی دولت شوروی شد و نگرانی دولت شوروی را نسبت به همسایه جنوبی خود و اینکه افغانستان دیر یا زود مثل ایران و پاکستان و ترکیه به دامان آمریکا خواهد افتاد تشدید کرد. اگر افغانستان (که دارای مرز مشترک با چین است و همچنین دارای بیش از 2000 کیلومتر مرز مشترک با شوروی است) به دامان آمریکا می افتاد ، در این صورت حلقه محاصره شوروی توسط غرب تکمیل می شد. اما یکی از مهمترین اهداف شوروی از مداخله در امور داخلی افغانستان ، همین مساله بود که تصمیم داشت مانع تکمیل حلقه محاصره خود شود. چرا که اگر افغانستان تحت اشغال شوروی می بود و یا لااقل یک دولت تابع شوروی در این کشور حکمرانی می کرد ، در این صورت ماکزیمم فاصله شوروی از آبهای گرم و آزاد اقیانوس هند ، کمتر از 500 کیلومتر می بود. دولت شوروی پس از سیاست های غرب گرایانه محمد داوود خان ، تصمیم به مداخله در امور داخلی این کشور کرد. شوروی ابتدا به هیچ وجه قصد مداخله نظامی در افغانستان را نداشت. چرا که به خوبی از مشکلات اشغال نظامی افغانستان آگاهی داشت. به همین خاطر عزم خود را برای روی کار گذاشتن یک حکومت که از هر نظر (علی الخصوص ایدئولوژیکی) تابع دولت شوروی باشد ، جزم کرد. بهترین گزینه برای این مورد نیز نورمحمد تره کی بود که از رهبران حزب دموکراتیک خلق افغانستان بود. (امین رهبر حزب دموکراتیک پرچم افغانستان بود) او که یک کمونیست دو آتیشه بود و بارهای بار به شوروی سفر کرده بود ، بهترین گزینه برای این امر بود. دخالت های نظامی پنهان و آشکار شوروی در افغانستان ، سرانجام باعث بروز کودتا و سرنگونی دولت محمد داوود خان و روی کار آمدن ترکی شد. چوئن لای [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Zhou_Enlai_MeiyuanXincun17_Nanjing_1946.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Zhou_Enlai_MeiyuanXincun17_Nanjing_1946.jpg[/img][/url] نیکسون [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Richard_Nixon.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Richard_Nixon.jpg[/img][/url] نیکسون و چوئن لای [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-Nixon_and_Zhou_toast.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_800px-Nixon_and_Zhou_toast.jpg[/img][/url] نیکسون و مائو [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Nixon_Mao_1972-02-29.png][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Nixon_Mao_1972-02-29.png[/img][/url] نیکسون و عمو لئونید [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/800px-Leonid_Brezhnev_and_Richard_Nixon_talks_in_1973.png][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_800px-Leonid_Brezhnev_and_Richard_Nixon_talks_in_1973.png[/img][/url] نیکسون و دنگ شیائوپنگ [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Carter_Nixon_Deng.gif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Carter_Nixon_Deng.gif[/img][/url] نور محمد ترکی [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Noor_Mohammad_Taraki.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Noor_Mohammad_Taraki.jpg[/img][/url] دیدار نیکسون و رهبران چین [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/nixon-giangthanh.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_nixon-giangthanh.jpg[/img][/url] ببرک کارمل [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/babrak_karmal.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_babrak_karmal.jpg[/img][/url] حفیظ الله امین [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Hafizullah_Amin.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Hafizullah_Amin.jpg[/img][/url] عمو لئونید [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/12365_789.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_12365_789.jpg[/img][/url] تره کی [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/nor_mohammad_taraki.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_nor_mohammad_taraki.jpg[/img][/url] نیکسون [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/Richard_Nixon%7E0.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_Richard_Nixon%7E0.jpg[/img][/url] محمد داوود خان [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/dawood-khan.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_dawood-khan.jpg[/img][/url] محمد ظاهر شاه [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/1cabfb84702d258137d2431f155d30c2.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_1cabfb84702d258137d2431f155d30c2.jpg[/img][/url] جالب اینجاست که در اواخر سال 1973 در روزهای پایانی دسامبر ، یک توطئه با شرکت 5000 شبه نظامی که علیه دولت تازه تاسیس محمد داوود خان شکل گرفته بود ، توسط سازمان اطلاعات مرکزی افغانستان کشف گردیده شد و بیشتر اعضای شرکت کننده در این توطئه که از جوانان افغانی بودند به پاکستان فرار کردند. (پاکستان در این تاریخ مثل ایران همپیمان آمریکا به شمار می رفت) بعدها مشخص شد که سازمان سی آی ای آمریکا در تحریک و تسلیح این افراد دست داشته است. محمد داوود خان در این دوران دارای تفکرات چپی بود. اما زمانی که او دست از افکار چپی خود برداشت و به غرب متمایل شد ، این شوروی بود که دست به توطئه علیه او زد. نور محمد تره کی پس از ساقط کردن حکومت داوود خان ، ریاست جمهوری خود را اعلام کرد و بلافاصله طی مدت کوتاهی دولت شوروی دولت کودتایی تره کی را به رسمیت شناخت. آمریکا که در این سالها درگیر انقلاب در ایران شده بود ، توجه کافی به کودتای کمونیستی افغانستان معطوف نداشت. شوروی به دولت تره کی دل بسته بود. چرا که وجود یک حکومت کمونیستی که از هر نظر تابع دولت شوروی باشد ، می توانست باعث تضعیف موقعیت آمریکا در منطقه شود. اما اوضاع چندان بر وفق مراد شوروی نبود. اختلافات درون حزبی از یک سو و عدم رضایت مردم افغانستان از حکمرانی ملحدان کمونیست سبب بروز ناآرامی ها و تظاهرات ضد دولت تره کی گردید. آمریکا که ایران را از دست داده بود ، سعی می کرد که با تقویت مخالفان دولت تره کی برای خود جای پایی در افغانستان داشته باشد و زیان ایران را در افغانستان جبران کند. دولت تره کی بارهای بار از دولت شوروی درخواست کمک کرد. اما دولت شوروی هر بار از ورود مستقیم نظامی به مساله افغانستان که می توانست بحرانی بین المللی را بیافریند ، خودداری کرد. مخالفت های و ناآرامی های داخلی افغانستان به اوج خود رسیده بود و اپوزیسیون مسلح افغانستان اینک به حوالی کابل رسیده بودند و سرانجام در درگیری های درون حزبی افغانستان تره کی به دست حفیظ الله امین کشته شد. پس از کشته شدن تره کی به دست امین ، شوروی منافع خود را در خاک افغانستان در خطر دید. شوروی از سویی شاهد از دست دادن ایران توسط آمریکا بود و از سویی می دید که آمریکا در حال مداخله در امور افغانستان است و سعی دارد جای خالی ایران را توسط افغانستان پر کند و این کشور را به دامان خود بکشاند. بلافاصله پس از کشته شدن تره کی ، رهبران شوروی به بحث و گفتگو با هم نشستند. لئونید برژنف رهبر کل ، یوری آندروپوف رئیس وقت کا گ ب ، دیمیتری اوستینوف وزیر دفاع و آندره کرومیگو وزیر امور خارجه شوروی با هم به بحث و گفتگو پرداختند. سرانجام پس از گفتگوهای فراوان به این نتیجه رسیدند که می بایست برای حفظ منافع خود در افغانستان دخالت نظامی کرده و فردی را در راس امور بگمارند که هم ضد آمریکایی باشد و هم حافظ منافع شوروی در افغانستان باشد. بهترین شخص برای این منظور ببرک کارمل کمونیست دو آتیشه بود. کماندوها و چتربازان شوروی بلافاصله پس از ورود به خاک افغانستان به کاخ ریاست جمهوری یورش برده و حفیظ الله امین را دستگیر و به قتل رساندند و ببرک کارمل را به جای او در راس امور قرار دادند. دولت شوروی یکی از بندهای قرار داد مودت بین افغانستان و شوروی که در تاریخ 5 دسامبر 1978 بین دولت تره کی و دولت شوروی منعقد شد را مورد نظر قرار دادند. در این بند آمده بود : طرفین قرار داد برای تحکیم قدرت دفاعی خود با هم همه گونه همکاری همه جانبه خواهند داشت. نیروهای شوروی با استناد به این بند قرار داد 5 دسامبر وارد افغانستان شدند. این جنگ بیشتر از آنکه یک جنگ نظامی بوده باشد ، یک جنگ سیاسی و ایدئولوژیک بود. چه در زمان شوروی در دوره گورباچف و چه پس از فروپاشی شوروی ، اکثر نظامیان بلندپایه شوروی به صراحت اعلام کردند که شوروی نمی بایست وارد این معرکه می شد و آنها مخالف مداخله نظامی شوروی در افغانستان بودند. دیمیتری اوستینوف مدتی بعد رسما اعلام کرد که این ورود نیروهای نظامی شوروی به افغانستان کار اشتباهی بود. اما علیرغم مخالفت های نظامیان شوروی ، این سیاسیون شوروی بودند که می خواستند سهم خود را از جهان دو قطبی آن زمان داشته باشند و افغانستان را به اردوی خود بکشانند. جنگ افغانستان نیز بخشی از جنگ های سرد است که در اصل بین شوروی و آمریکا اتفاق افتاد. گرفتاری آمریکا در مساله سفارت خود در ایران و وجود فرد نه چندان شایسته ای مثل جیمی کارتر در سمت ریاست جمهوری آمریکا سبب شد که شوروی با خیالی آسوده تر وارد افغانستان شود. پس در اصل این جنگ یک جنگ سیاسی برای رو کم کنی آمریکا بود. البته مسائلی مثل منابع غنی اورانیوم این کشور را نیز نباید دور از نظر قرار داد. به هر حال هر چند در عرف دیپلماتیک ورود نظامیان شوروی به افغانستان کاملا توجیه می شد ، اما پیش زمینه های ورود نظامی شوروی به افغانستان توسط خود دولتمردان شوروی و البته کا گ ب ایجاد شده بود. کمک های فراوان اطلاعاتی ، فنی و تسلیحاتی ماموران مخفی شوروی به تره کی برای انجام کودتا و سرنگون کردن دولت محمد داوود خان را نباید از یاد برد. در مورد پیروزی و شکست نیز با دوستان هم عقیده ام. شوروی در این جنگ شکست نظامی نخورد. اما این جنگ نیز باعث به هم ریخته شدن هر چه بیشتر اقتصاد نابسامان شوروی در آن زمان گردید. به هر حال برخی کارشناسان استراتژیک این جنگ را نیز ازعوامل مهم در فروپاشی شوروی می دانند. در پایان بد نیست نگاهی هم به تصاویر زیر بیاندازید. پرچم افغانستان در دوره محمد داوود خان [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/1970.GIF[/img] پرچم افغانستان در دوره نور محمد تره کی [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/khalq1978-80.gif[/img] پرچم افغانستان در دوره ببرک کارمل [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/FLAG-13.GIF[/img] افغانستان در طول مدت کمتر از سه سال ، سه بار پرچم خود را عوض کرد. محتوای پرچم ها نیز بسیار جالب و پر معنی است و می تواند نکات مبهم زیادی را در این جنگ حل کند. از دوستان بابت روده درازی و پرحرفی معذرت خواهی می کنم و از همه دوستانی که در این بحث شرکت کردند تشکر می کنم. [/color]