انجمن بزرگ میلیتاری

بازی تمام شد و شما گل ها رو بعنوان هدف از پیش تعیین شده بازی شمردی؟... این تنها دربی ش بود.البته مسابقات پایانی ندارد. ---

مثل اینکه بد گفتم، منظورم درگیری داخلی بود و مسئولان هم این کشور هم عمدتا شمال تهران ساکن ساکن هستند.

علیکم.. لطفا مخاطبتون رو اون چیزی که هست ببینید، نه اون چیزی که تمایل دارید،...

دیروز صحبت از خودکفایی بنزین شده بود! امروز روحانی در نطق خود به مردم دلداری میدهد که دچار قحطی نمیشویم ! البته بدون بکاربردن این عبارت. پیشتر گفته بودم، در استاتوس و تاپیک ها، اگر روزی بخواهند از توافق خارج شوند متن توافق اصلا اهمیتی ندارد، نگرانی ها شمرده نمیشود، آنها حتی به ما بمب اتم خواهند داد تا تحریم هایشان را پس بگیرند و امروز اینکار را کردند، حال این فرصت تاریخی را داریم تا بمب اتمی بسازیم و بگذاریم در طاقچه حالش رو ببریم... توئیت اوباما با توصیف نتیجه تصمیم ترامپ، یک پاسخ صریح و دو گزینه ای میدهد، جنگ و یا ایران دارای بمب اتمی، و موید عبارت فوق است. اما ترامپ در نظر دارد کشور ایران وادار به نتیجه ای کند که کره شمالی گرفته است، اروپایی ها این وسط چاشنی تاخیری خواهند بود تا ما وقت بیشتری تلف کنیم، اما به نظر شما این نتیجه حاصل خواهد شد؟! جواب خیر است، ما با آمریکایی ها مذاکره نخواهیم کرد اما ترامپ هم ناامید نخواهد شد چون وارد جنگ در حوالی شمیرانات خواهیم شد،...

شباهت هایی نسبی با خروج از 1975 الجزایر وجود دارد..

علیکم السلام. بعید میدانم کار بجایی برسه که ابتکار عمل (نه حرف) به ما برسه...

آماد یعنی آماده سازی و معادل همان لجستیک است. ایران 1000000 پایگاه و تاسیسات آمادی دارد

اون انفجار بزرگ احتمالا ناشی از موشک های انبار شده نبوده. موشک بدون سوخت انبار میشه، و سوخت رو در دوره ای پیش از استفاده یا مونتاژ میکنند یا اگر موشک بزرگ باشه ذوب میکنند و میریزن. برای موشک های پدافندی این نگهداری بصورت دوره ای هست، اگر درست بگم، اس 200 های روی سکو هر شش ماه باید سوختشون تخلیه بشه و جایگزین بشه. به هر حال این نگاهداری سوخت مجزا هست، همونطور که نگاهداری سر جنگی هم مجزا و تحت شرایط ایمنی خاص. با توجه به انفجار یکنواخت و سوزش های ادامه دار در ارتفاع، این خبر که احتمالا انبار سوخت جامد پدافند موشکی سوریه رو زده اند میتونه درست باشه. نکته دیگه اینکه؛ - براساس تبدیل واحد ریشتر به TNT، رقم 2.6 اعلامی معادل حدود 120 کیلو یا 0.1198 TNT هست که نه با تصاویر همخوانی دارد و نه با ادعای 200 موشک. انفجار 18 تن تی ان تی در زیر زمین(بونکر) در حدود 4.05 ریشتر زلزله تولید میکند. بنابراین یک قصه گویی و ناهمخوانی در مورد 200 موشک وجود دارد. https://www.easycalculation.com/other/earthquake-energy-calculator.php اما با فرض اختصاص داشتن مکان های مورد نظر به ایران، وجود تجهیزات موشکی ایرانی در اونها رو به چند دلیل نامعقول میدانم، اول اینکه فاصله مناسبی برای در برد عملیاتی قرارگرفتن علیه اسراییل ندارند مگر اینکه موشک های بزرگی بوده باشند که با معادلات بالا همخوانی ندارد. دوم بعید میدانم سپاه به این شکل عمل کند. آنهم انتقال تجهیزات بصورت زیر چتر اطلاعاتی روسیه. آنها قطعا مانع درگیری گسترده و یا وارد شدن بشار به بلندی های جولان و مقابله با اسراییل خواهند شد، پس براشون بهتره به اسراییل کمک کنند تا با اقدامات کوچک اینچنینی مانع از انباشت امکانات و رخ دادن درگیری های بزرگتر در زمان حضورشون بشه. پس این احتمال مخدوش است. موشک های سبک برد کوتاه بوده اند(106، 122) برای استفاده در مناطق شمالی سوریه قرار بوده بهره گیری شوند یا مربوط به پدافند موشکی بوده اند، یا سوخت موشک های پدافندی بوده است. --- در مورد نحوه عملیات هم به نظر من باید گزینه انهدام سفارشی رو دور از انتظار نبینید، حالا ترکیه، قبرس و ... ---

اون انفجار بزرگ رو میفرمابید. مربوط به اصابت بمب نیست بلکه یک انفجار ثانویه است. احتمالا محل دپوی موقت بوده.

spice 1000 ?

راهکار مقابله با بزن درو اسراییل در سوریه: اینکه در سوریه، صهیونیست ها نقشه بکشن و بعد عملیات هدفمند نظامی انجام بدن، و بعد هم ما برنامه ریزی کنیم و تلفات متقابل بگیریم واسه یر به یر شدن، امری کاملا بی معنی هست. چون پیوسته تکرار خواهد شد. به نظرم این حمله اسراییل رو باید به لحاظ استراتژیک نادیده گرفت و بدنبال مکانیزم ماشه اوتوماتیک بود: - باید زیرساختی از موشک های بالستیک و توپخانه برد بلند در سوریه سامان دید که در کمتر از یک ساعت از تایید هر گونه تهاجمی توسط اسراییل، صرفا نیروهای مستقر بدون نیاز به کسب اجازه جدید( یک اجازه کلی قبلی با فرمان بشار ، با هدف کاهش زمان تصمیم گیری) اقدام به پادتک متقابل خودکار کنند.(مثلا شلیک 100 راکت فجر 5 هدایت شونده از مناطق مختلف) - اهداف از قبل تعریف شده باشند، اهدافی که آماده باش کلی نظامی اسراییل در زمان حمله قادر به حفاظت از آنها نباشد. - تهاجم به اهداف مذکور، مجموعه متنوعی از اثرات را در برگیرد. خسارات از لحاظ زمان بازگشت به قبل و حجم قابل ملاحظه باشد. مختص به نظامیان نباشد و اقتصاد را هدف گیرد. - هیچ کشور ثانویه قادر به توقف حملات نباشد. اما چگونگی تبدیل نشدن به یک جنگ تمام عیار: - اصلا نباید اهمیتی داشته باشد! - پاسخ نظامی باید قابلیت گسترش شدید داشته باشد.

سلام. همچین چیزی نگفتم. منظورم این بود که لازم نیست همیشه اسلحه حمل کرد، یا اسلحه بهتر و بزرگتر داشت. در ذهن یک جنگجوی واقعی همه چیز اسلحه است فقط باید نحوه استفاده ازش رو یاد گرفت. در نبردهای مهمی از تاریخ ایران هم این بوده که تکنولوژی برای دیگران بوده تجربه، استفاده بهینه و آموزش برای ما. شاید اگر امروز یک بازنگری اساسی در آموزش نیروهای مسلح ما صورت بگیره، بسیار موثرتر از خرید اف 35 باشه. بخصوص بروز آوری سطوح تصمیم گیر...

یک تز معروف جامعه شناختی هست؛ " تا وقتی تعارضی در کار نباشد، مذاکره ای هم لازم نمیشود". بنابر همین تر، مقدمه یک مذاکره وجود سطحی از تعارض یا دامن زدن به تعارض موجود است، و اگر کسی پیروز تعارضی شود، بازی تمام است، مذاکره ای نیز صورت نخواهد گرفت.اگر اشتباه نکنم گیومه از رالف گوستاو دارندورف بود. البته روسها مدعی هستند این آمریکا بود که تسلیم راهکار صلح آمیز روسها شد! ایضا چینی ها. تعارض طرفین قبل از مذاکره چیز جدیدی نبود! اینها حتی یک جنگ بسیار خشونت بار را هم در کارنامه خود داشتند، قبلتر مذاکره و توافقنامه و شکست مذاکره و شاخ و شانه کشیدن هم داشتند. هدف کره شمالی بدست آوردن ابزارهایی برای همتراز شدن با آمریکا و تحمیل خواسته ها بود، هدف آمریکا هم از وضع تحریم، ضمن تامین خواسته سایر طرفها نگه داشتن موضع برتر در زمان مذاکره با کره بود. از ابتدا مشخص بود که این دو با هم مذاکره خواهند کرد. اما سوال اینه که دو طرف چه چیزی بدست خواهند آورد و چه چیزی از دست خواهند داد؟! پیش بینی نتیجه مذاکرات: توافق خواهد شد "هر دو در بازی بمانند" جمله فوق معنی واقعی همه آنچیزی هست که روی کاغذ خواهند نوشت.

سلام پیرو این مباحث و برای باز شدن ذهن و کمک به ادامه بحث: بچه که بودم تا اوایل نوجوانی بسیار دعوا میکردم واگر نمیشد خودم برای تفریح راه مینداختم! در دعواهایی که خودم راه مینداختم دست برتر رو داشتم، ولی در بیشتر اوقات، در زمانی گرفتار دعوای ناخواسته میشدم که هیچ وسیله ای به همراه نداشتم! و خوب هم کتک میخوردم چون یا تنها بودم یا چیزی باهام نبود و یا اینکه تعداد اون جرسومه ها بیشتر از رفقای مغز خر خورده من بود. مشکل واقعی اینه دقیقا در این جور مواقع کتک میخورید و دقیقا در این نقاط هست که دعوا (جنگ) به شما تحمیل میشود. البته میگویند ضعیف کشی اما اینگونه نیست، بلکه یک محاسبه عقلانی برای ناکار کردن به موقع حریف بالقوه است. لازم نیست حتما فاتح رو به سجیل گره بزنیم، یا نیروی هوایی و ارتش مرسوم داشته باشیم. چون قطعا زمانی که دشمن به شما حمله کنه محاسبه همه داشته های شما رو کرده. بنابراین شما باید با استفاده از نداشته هاتون بجنگید یا اینکه کمتر کتک بخورید و برای روز انتقام برتری دشمن رو موقتا با گرفتن فرصت بقا تحمل و حتی ستایش کنید! اما چطور میشود با نداشته ها جنگید؟! به دعواهای خیابانی دقت کنید، یا حتی فیلم های جکی چان. متوجه میشوید افرادی موفق میشوند، که بخوبی از اشیاء موجود در محیط در زمانبندی های مناسب بهره گیرند. نداشته ها همه آن چیز هایی هستند که دشمن آنها را نادیده می انگارد و باید نادیده بمانند، : - در یکی از محله داغون اهواز که بازاری هم دارد راه میرفتم، آنجا بسیار دعوا میشد، محض تمرین عملی! به همه چیز و همه کس توجه میکردم، چهره های دارای پتانسیل، افرادی که مرا عمدی یا اتفاقی نگاه میکردند، روابط، نگاه هابه یکدیگر، قوای بدنی و ... را زیر نظر میگرفتم و راه میرفتم با این هدف که مبادا اتفاقی خارج از هشیاری من رخ دهد. (اگر موفق میشدم به این معنی بود که میتوانستم از خطری پرهیز کنم و این یک استفاده بهینه از حواس جمع بدون هیچ وسیله ای بود) که ناگاه به یک پیرمرد تنه زدم و به زمین افتاد!، واقعا ندیده بودمش! اون موقع بود که واقعا هشیار شدم... بخشی که در پرانتز هست، به معنی استفاده از رادار، وسعت سرزمین، جنگنده، سامانه های اطلاعاتی و نظارتی و سامانه های مرسوم در مقابله با تهدیدات هست. یک مثال این بخش، استفاده از موشک کروز یا بالستیک برای شلیک به دریای عمان. قطعا مهاجم تدارک این بخش را میبیند. و بخشی از جمله که برنگ سبز هست، بیانگر خطایی ست که در هشیاری بسیار و نادیده انگاشتن یک تهدید بالقوه رخ میدهد، اگر آن پیرمرد یک اسلحه یا چاقو داشت چه میشد؟! آن پیرمرد نه فقط از فاصله یک دست باز (که محدوده هشدار دهنده است) عبور کرده بود، بلکه به من برخورد هم کرده بود. یک نمونه بزرگ از این خطا حادثه uss cole هست. فرض کنید هویت یکی از شناورهای صیادی متعلق به امارات دزدیده شود و با نزدیک شدن به یکی از ناوهای آمریکایی اژدری رها کند! این نداشته ها در یک زمان کوتاه، در فرصت های محدود به یکباره بروز و ظهور میابند و تبدیل به قوی ترین دارایی شما میگردند، همانند بطری نوشابه در مغازه...

بالاخره زبان به اعتراف گشودند،... پس از اینکه ترزا می در پارلمان انگلستان، با این ادعا که اگر از عنصر غافلگیری استفاده نکنیم پدافند سوری ها که به ادعای وی از پیشرفته ترین!! هاست میتواند از عهده حمله موشکی ما بر بیاید!، یکی از مجلات فرانسوی نیز خبر از نقص فنی در دو ناو کلاس fremm فرانسوی شرکت کننده در عملیات داد، ظاهرا ناواصلی باید 3 شلیک mdcn در زمانبندی دقیق و از پیش تعیین شده انجام میداد که بدلیل نقص فنی نتوانست، این وظیفه به ناو دوم سپرده و بر خلاف مدل از پیش طراحی شده شلیک که 3 پرتاب همزمان باید اتفاق می افتاد 3 پرتاب مجزا صورت گرفت و ناو سوم نیز مانند ناو اول قادر به شلیک نشد! اینبار، فرانسوی ها سراغ پلن B و استفاده از نیروی هوایی میروند، و 9 اسکالپ شلیک میشود. تا کنون توضیح فنی برای چگونگی رخ دادن این خطا ارایه نشده است. https://www.lopinion.fr/blog/secret-defense/marine-a-rencontre-aleas-technique-lors-tir-missiles-croisiere-147551 https://www.defensenews.com/naval/2018/04/18/france-turns-to-plan-b-when-missile-launch-fails-during-syria-airstrikes/ همچنین ادعا شده به این بونکر در شنشار 7 عدد اسکالپ شلیک شده است؛ *** یک جمع بندی شخصی در مورد حمله کروز اخیر، در حدود نزدیک به 30 تا 35 اصابت و شاید کمتر رو میشود محاسبه کرد، گرچه هرچقدر سعی کردم از روی خطوط پاشش آوار و بتن تعداد دقیق رو محاسبه کنم، اما امکانپذیر نیست. اگر به نحوه اجرای این عملیات دقت کنیم، با داده های موجود طرف غربی؛ 66 موشک از دریا و 39 موشک بصورت هواپایه شلیک شده. به جرات میتونم ادعا کنم کل موشک های دریاپایه به خطا رفتند. سپس ائتلاف این ریسک رو پذیرفتند که از حمله هوایی استفاده کنند.(احتمال جمینگ و اخلال روسها در دریا و غافلگیر شدن سوری ها از حمله هوایی بعدی بسیار قوی هست) و در نتیجه این تهاجم هواپایه از نزدیک مرزهای زمینی، پدافند سوریه تنها موفق به 5 انهدام قطعی میشود.

اشاره واضح ترزا می به توانایی پدافند سوریه در مقابله با حملات موشکی و بی نتیجه بودن حمله اخیر. https://www.independent.co.uk/voices/jeremy-corbyn-theresa-may-syria-attacks-parliament-debate-a8309186.html

چالشی وجود ندارد در حال حاضر پدافند فرودگاهها چگونه با پرواز ها هماهنگ میشود؟! هر جسمی که در مخروطی از زاویه فرود و محدوده سرعتی مشخص به سمت شلتر بیاید در فاصله 10 تا 150 متری منهدم خواهد شد...

مجموعه فیلم هایی که رسانه های غربی از پرتاب ها نشان دادند رو نگاه کنید و تعداد شلیک ها رو محاسبه کنید. گرچه ممکن است تصاویر کامل نباشند اما از روی ناو های آمریکایی و فرانسوی به بیش از 15 یا 20 شلیک نمیرسید. در پروازها هم صرفا بلند شدن جنگنده ها با موشک دیده میشود. After the coalition strike, the Pentagon said there were a total of 105 weapons fired on the Syrian targets. Those included 76 missiles that hit a scientific research center in the Barzah district of Damascus, according to McKenzie, director of the Joint Chiefs of Staff at the Pentagon. https://www.cnbc.com/2018/04/15/experts-challenge-us-claim-on-setting-back-syria-weapons-capability.html اینم نتیجه برخورد 76 موشک 34 تن بمب که با هیچ عقل سلیمی جور در نمیاد...

یه ایده ساده، برای مقابله با چنین وضعیتی؛ میشود بصورت گسترده حملات sdb و حتی کروز را در محل اصابت دفع کرد، تکنولوژی آن بسیار ارزان، در دسترس، با قابلیت تولید انبوه و پوشش کامل. مناسب برای شلتر های فرودگاهی، انبارهای مهمات و تجهیزات. قیمت هر واحد پدافندی: کمتر از 10هزار دلار. - بروز آوری مین های ضد هلیکوپتر: http://www.wzu.pl/sites/default/files/Mina_en.pdf این مین ها قادرند اهدافی تا سرعت 300 کیلومتر رو در فاصله 800 تا 1000 متری رهگیری کنند، هدف رو از فاصله 500 متری تایین وضعیت کنند و در در فاصله 10 تا 150 متری مورد اصابت قرار بدن. در صورت بروز رسانی این مین ها برای کشف اهدافی با سرعت بالاتر و کوچکتر، بسادگی میشود انواع بمب های هواپرتاب رو موشک های کروز را قبل از اصابت به شلتر منهدم یا منحرف یا فعال کرد، اگر در این فواصل موشک مهاجم مورد اصابت قرار گیرد، شانس موفقیت اثر گذاری انفجار با توجه مقاومت عمومی شلتر ها به صفر میرسد. از آنجایی که این مین ها در مسیر موشک ها و بمب هایی قرار میگیرند که به سمت آنها می آیند و دقیقا در راستا و زاویه مناسب با آن قرارمیگیرند، شانس شناسایی و اصابت بسیار بالاخواهد بود. استفاده از این مین ها در حکم وجود یک سامانه دفاع فعال برای شلتر ها خواهد بود.

برای آزمودن این موارد باید صبر بیشتری میکردند.

اگر صحت اخبار فوق را بپذیریم، میدانید که معمولا این دست حملات الکترونیک و اقدامات ضد پدافندی قبل از انجام حملات هوایی مرسوم است. هدف از چنین اقدامات جمع آوری اطلاعات سامانه های راداری برای اخلال و طراحی تهاجم است. نکته: - آیا حملات کروز ائتلاف موفق نبوده است و پدافند سوریه نیز موفق بوده است و این امر کنجکاوی آنان را بر انگیخته است؟! - آیا حملات کروز موفق نبوده اند و نیاز به حملات جدید هوایی ارزان قیمت تر با حضور جنگنده ها در آسمان سوریه بصورت گسترده میباشد و این یک آماده سازی پیش از اقدام است؟ ...

اول عذر خواهی میکنم. - - ناظر به نقل قول های فوق و مباحث طرح شده توسط برادرم MR9. یکی از مدیران علوم مدیریت استراتژیک طی تحقیقاتی قدیمی در بین سازمان های دولتی و مدیران و تصمیم گیران حکومتی آنهم در ولایات متحده، متوجه شد که اصولا دولتها تصمیمات واکنشی میگیرند و روش کاری حاکمیت ها بیشتر از آنکه حل موضوعات آینده، و یا پرداختن به حوزه های استراتژیک و فرصت ها باشه، " حل مسئله " است. یعنی اول باید مسئله ای پیش بیاید و مسئله به چشم بیاید، در چشم حکام و مسئولین خوش نیاید یا خوش بیاید تا بدان پرداخته شود و یا حل شود. با این سیستم تفکر و تصمیم گیری، ابتدا باید بیماری ایجاد شود و زخم نمایان تا درمان خریداری شود! چون دولت ها جز پول ریختن کار دیگری بلد نیستند. این شیوه مرسوم پیشرو ترین حکومت ها در دنیاست، البته در ایران اوضاع زیبا تر است، و همه شما میدانید مسئله تا به بحران و سپس ابر بحران تبدیل نشود به بحث نمی آید. و ابر بحرانها هم برای حل به میان نمی آیند! بلکه برای اعلام اینکه دیگر دیر شده است مطرح میشوند. به این علت که بعد از ابر بحران بشریت هنوز چیزی شناسایی نکرده است. با این وجود این سوال براتون پیش میاد که چگونه است آمریکا صنایع اش را بدینجا رسانده؟ جواب را همگی میدانید، این مردم آمریکا(شرکت های خصوصی و تجار) بوده اند که چنین کرده اند نه دولتها. سناتورهای خرفت و گاوچران این کشور حتی ساده ترین مفاهیم تکنولوژی سایبر را نمیدانند. - اما نتیجه مباحث فوق ؟ 1- در شرکت های خصوصی و تاجرین تسلیحات: بر روی ساخت هلیکوپتر و سلاح ضد هلیکوپتر سرمایه گذاری میشود هر دو بصورت پکیج هایی که در فرصت هایی ناب به بازار باید عرضه شوند، آماده میگردند. 2- در دولت آمریکا و دول وابسته: اول پدیده هلیکوپتر بوجود می آید، سپس نیروی زمینی بر روی کاغذ به خطر می افتند، سپس تولید راهی برای مقابله سفارش داده میشود، سرو کله شرکت ها پیدا میشوند و محصول خود را عرضه میکنند.. 3- در مدل کشورداری ایران و دوستان: هلیکوپتر زمانی شناخته میشود که نیمی از نیروها روی زمین از بین رفته اند، و دوشپرتاب زمانی تهیه میشود که تاجرین تسلیحات متوجه به فنا رفتن ما و نیاز شدید ما به آن شده اند، و آنرا به ما پیشنهاد میدهند و تا دسته ... امیدوارم مفاهیم فوق وضعیت رو کاملا شرح داده باشد. دو مورد اول عوارضی نیز دارند. 1- برای رسیدن به مورد اول، این عارضه را باید در نظر داشت که کمپانی ها صحنه گردان اصلی ماجرا خواهند بود. و دولت ها را غیر مستقیم تصاحب میکنند. 2- در حالت دوم اگر بخواهیم از عارضه اول به دور باشیم، به روابط بسیار خوبی با کلیه دنیا نیاز داریم، ژاپن، ترکیه، چین نمود هایی از این مدل هستند.اگر چیزی نمیتوانند بسازند،اما تهدید را میبینند، مشاوره میگیرند و راهکار را میخرند. بنابراین اگر شما میخواهید اقدامات بازدارنده تعریف کنید و برای بخش سخت افزاری آن راه حلی بی اندیشید، بهتر است اول از آزادی لازم در حوزه تجارت تسلیحات، ثروتمند شدن مردم و فعالیت مجزا ورای از سلطه و تصمیم دولت برخوردار باشید، عاشق کشورتون باشید. سپس تجهیزاتی بسازید و دولت ها رو در زمان مناسب مجاب کنید. یا اینکه دولت شما آنقدر ثروتمند باشد و از حکامی خوشفکر بهره مند باشد که سازمانهای دولتی ای برای بهره گیری و تولید فرصت های ناب ایجاد کند(تشکیلاتی مثل ناسا و دارپا و ...) که نه فقط به دنبال به چنگ گرفتن آینده باشند بلکه به دنبال ساختن آینده باشند.

علمای بازار و تجارت مفهومی را دریافته اند به اسم "نزدیک بینی بازاریابی" احتمالا برای دوستانی که مدیریت و بازرگانی خوانده اند آشنا باشند. و در اینجا مصداق ویژه ای پیدا میکند. نزدیکی بینی یعنی نگاه به محصول(کالا) بجای نگاه به نیاز. یک مثال این است که برخی اوقات مدیران شرکتهای خودرو ساز به اشتباه فکر میکنند که مردم خودرو میخواهند و آنها بهترین خودروها از نظر کیفیت یا مناسبترین ها از نظر قیمت برای افراد مختلف تولید کنند، موفق میشوند. این در حالی است که افراد به حمل و نقل احتیاج دارند، نه خودرو ! و حمل نقل شامل طبف گسترده ای از همه چیز میشود، از پست گرفته تا دوچرخه و قطار و هواپیما تا برسد به جایی که کسی فکرش را نمیکند" دورکاری" ای که بدلیل افزایش سرعت اینترنت امکان پذیر شده است. نیاز در عمق بیشتری قرار دارد کاملا شناخته شده نیست و عوامل متنوعی را در بر میگیرد. و این عبارت با تیتر این تاپیک و بخشی از نکات ابتدایی آن همخوانی دارد. من دو نیاز جدی میبینم و نمیخوام ابعاد سیاسی و اقتصادی اون دیده شود، این نیاز کاملا نظامی برررسی شود: - ممانعت سرزمینی(محدود سازی دشمن) area denial که یک امر تدافعی است. - اعمال قدرت و نیرو. power projection یک امر تهاجمی فراسرزمینی است. برای هر دو نیاز فوق، اقدام فردای این کشور باید پاسخگوی نیاز پس فردای آن باشد. اف 35 و 22 متعلق به گذشته است. در سوریه شاهد بودیم که این کشور قادر به اعمال هیچ یک از موارد فوق نبود و علیرغم ناگوار بودن این عبارت؛ " قوای انفعال! " قادر به ممانعت از بروز این حمله از ابتدای شکل گیری نبودند. و سپس قادر به ممانعت از دشمن در چند لایه از پیش از رسیدن به هدف تا بعد از آن نبودند، و هم اکنون نیز قادر اعمال قدرت و تقابل با تهاجم دشمن از دوردست نیستند. بنابراین : - افق زمانی پاسخگویی اقدامات بهتر است مشخص باشد (همانند طرح های دفاعی کشورهای مختلف با این عبارت؛ دفاع 1404) - در مورد عنوان این تاپیک از خلیج فارس تا مدیترانه و دریاهای آزاد دیده شود. - اقدامات فقط به دفاع محدود نشوند. - کالاها و ابزارهای موجود صرفا ملاک نباشد، قابلیت ها و پیچیدگی های آینده مد نظر باشد. - عبارات فول اسپکتروم و هیبریدی بعلت پرطمطراق بودن، تبلیغاتی بودن، کلی بودن، نامفهوم بودن و تعریف نشده بودن در ایران با عرض معذرت کنار گذاشته شوند. - راهکارهای یک ابزار حل همه مشکلات کنار گذاشته شود. - راهکارهای یک سبد قابلیت یک دنیا سوراخ هم کنار گذاشته شود. - عنصر زمان دیده شود. - زیر ساخت صنعت دیده شود. - به سازوکارهای تصمیم گیری توجه ویژه ای شود. (حمله به شعیرات، تی 4، ترور سمیر قنطار و ... فاصله بسیار کمی بین دستور مقامات، تایید اهداف عملیات و انجام آن وجود داشت) ... کاش هویج ویتامین حوصله داشت.

به هر دو سناریو فکر کردم، در مورد شلیک کمتر از 50 موشک، که با در نظر گرفتن 15 انهدام و 35 اصابت و چند خطا منطقی به نظر میرسد و شلیک همان 35 موشک و دیکوی بودن الباقی نیز منطقی است: احتمال مناسب برای تعداد به این مرتبط میشود که چه کسی فاکتور این حمله را پرداخت خواهد کرد؟!! مشتری کدام است: - عربستان؟ ترکیه؟ اسراییل؟ اگر این گونه باشد این وسط یقینا کم فروشی صورت گرفته است. - آمریکا؟با اعلام 120 موشک هزینه بسیار زیادی نشان میدهد برای تلاشی ناکام، و یقینا فروشنده در کنگره گیر خواهد افتاد. - رسانه ها؟ اگر میگفتند 35 موشک زدیم همگی بدون خطا و دقیق به هدف اصابت کردند بسیار قدرتمندانه تر، منطقی تر و برای قوای ائتلاف با پرستیژ تر بود، قوای انفعال نیز در یک چالش جدی فرو میرفت و نمیتوانست با استناد ساده به تصاویر فوق مسئله 71 موفقیت پدافندی را به نام خود ثبت کند! . ----

هر جور محاسبه میکنم سه هدفی که آمریکا بصورت رسمی اعلام کرده اگرچه محقق شدد اما 120 موشک و یا 103 موشک بسیار بسیار غیر منطقی و زیاد به نظر میرسد. در ریسکی ترین محاسبات بیشتر از 35 موشک نیاز نبود، میتوانید تصاویر رو تحلیل کنید. دلایل: لطفا به گالری منتقل کنید. تصویر هدف اول: برای این سه ساختمان 6 موشک مناسب است، 12 موشک کافی است، شما بنویس 15 تا رندش کن! تصویر هدف دوم؛ برای این پایگاه هم 6 موشک کافی است، حساب کنید 15 موشک. تصویر سوم؛ برای این تنها سولاخ موجود در هدف، یک موشک کافی است، 3 موشک عالی است، شما حساب کن 5 تا. https://edition.cnn.com/2018/04/14/us/satellite-images-syrian-airstrikes/index.html تصاویر فوق نشان میدهد، حتی اگر موارد فوق به دوبرابر افزاش دهیم، برای دستیابی به 3 هدف فوق اتفاق جدید یا انهدام بیشتری رخ نمیدهد. بنابراین 2 سناریو قویا محتمل است؛ 1- یا رقم روسها برای 103 موشک درست است، و دقیقا 32 موشک به اهداف فوق اصابت کرده اند و باقی منهدم یا منحرف یا دچار نقص فنی شده اند.(این رو از روی محاسبات مربوط به زمان بندی شلیک و سرعت رسیدن موشکها میشود محاسبه کرد) 2- رقم آمریکایی ها درست است، و همه 120 موشک شلیک شده اند اما در عین حال ادعای روسها مبنی به شلیک به 8 هدف نیز درست میباشد! و فرودگاه های سوریه نیز تحت حملات سرکوب کننده پدافندی با هدف ممانعت از پاسخ دفاعی دمشق بوده اند و به احتمال بسیار در دفاع از خود موفق بوده اند و بدین دلیل ائتلاف اشاره ای به آن نمیکند. آنچه که مسلم است ادعای همه طرف ها با دروغ آمیخته است. ... نکته جالب توجه برای من دیده نشدن شلیک هیچ توپ پدافندی بود.