بابک جان تشکر. reza4087 ، متشکرم. عکس های عالی بود.

Azarakhsh جان. چون LCD زیاد داره اینو گفتی؟

19 آگوست 1915 نیروی دریایی_ کشتی مسافربری انگلیسی ((آرابیک)) بعد از ترک لیور پول به سمت آمریکا ، بدون اخطار قبلی غرق می شود .بین مسافران دونفر آمریکایی نیز غرق می شوند.در اول سپتامبر ، سفیر آلمان در آمریکا مجدداً قول می دهد که زیر دریایی های آلمان از این پس کشتی های مسافری را بدون اخطار قبلی غرق نخواهند کرد و حیات مسافران و ملوانان را در نظر خواهند گرفت. 5 سپتامبر 1915 ج – ش (جبهه شرقی)_ تزار نیکلای دوم در حالی که از تلفات روز افزون روس ها ناراحت است ، شخصاً فرماندهی نیروهای نظامی ملی روسیه را برعهده می گیرد ، این عمل صرفاً جنبه سمبولیک دارد. 22 سپتامبر تا 6 نوامبر 1915 ج – غ _متفقین به حمله دست می زنند که مرز آن (( لو)) و (( شامپانی)) است. آنها چند موضع را متصرف می شوند ولی بعد از هفته ها جنگ شدید ، پیروزی اندکی با تحمل تلفات سنگین به دست می آورند. 28 سپتامبر 1915 خاور میانه _ انگلیسی ها در بین النهرین ، شهر (( کوت العماره)) را تصرف می کنند و در تدارک اشغال بغداد نیز هستند. 5 اکتبر 1915 ج – غ _ نیروی متفقین در شمال یونان پیاده می شود و شهر (( سالونیکا )) را به اشغال خود در می آورد .یونانیان ظاهراً بی طرف می مانند و اجازه پیاه شدن به متفقین را می دهند. 11 اکتبر 1915 امور سیاسی_ به رغم اعتراض بین المللی ، آلمانی ها یک پرستار انگلیسی را در بلژیک به نام (( ادیت کاول)) به اتهام کمک به فرار زندانیان متفقین اعدام می کنند. 21 اکتبر 1915 امور سیاسی_ (( رابرت لانسینگ)) که به جای (( برایان)) به وزارت خارجه ایالات متحده انتخاب می شود ، یادداشت اعتراضی برای انگلیس به دلیل دخالت در کشتی رانی ایالات متحده می فرستد. 7 نوامبر 1915 نیروی دریایی_ یک زیردریایی اتریشی ، کشتی مسافری ایتالیایی ، به نام (( آنکونا)) را بدون اخطار قبلی غرق می کند . 27 نفر آمریکایی جزء 272 مسافرینی هستند ، که جان خود را از دست می دهند. 22 -24 نوامبر 1915 خاورمیانه_ ژنرال (( تاونشند)) سپاهیان پیروز انگلیسی را در 24 مایلی بغداد پایتخت بین النهرین (( عراق کنونی )) رهبری می کند ولی فوراً در می یابد که زیادی به پیش امده ، زیرا ترک ها به محض حمله به خط اول آن ها ، قادر به تقاضای کمک می شوند وسپاهیان انگلیسی به خطر می افتند. او فوراً باً دستور به عقب نشینی ، جان سپاهیان خود را نجات میدهد .این سپاهیان به کوت العماره وارد می شوند و از 3 دسامبر تا 29 اوریل در آنجا محصور می مانند. 1 دسامبر 1915 امور سیاسی _ ایالات متحده از آلمان می خواهد که وابسته های نظامی و دریایی را از سفارت خانه خود در واشینگتون بیرون کند. 3 دسامبر 1915 جبهه باختر_ ژنرال (( ژوزف ژوفر)) به فرماندهی کل نیرو های مسلح فرانسه نائل می شود. در 16 دسامبر ژنرال داگلاس هیگ ، به فرماندهی کل نیروهای انگلیسی در فرانسه و (( فلاندرز)) منصوب می شود. 10 دسامبر 1915 تا ژانویه 1916 ترکیه_ نیرو های متفقین ناچار از قبول این حقیقت می شوند که انها نمی توانند محلی را برای پیشرفت از (( گالی پولی)) پیدا کنند.با یک استراتژی زیرکانه _ با قطع تیر اندازی به مدت طولانی _ به آرامی و به تدریج نیرو های خود را بدون دادن تلفات از گالی پولی خارج می کنند. گالی پولی فرو می ریزد و زمان زیادی طول نمی کشد که همشهریان وینستون چرچیل ، او را از مسئولیت حوادث گالی پولی معاف می دارند. 7 ژانویه 1916 امور سیاسی_ در پاسخ فشار های پرزیدنت ویلسون ، دولت آلمانبه وزارت خارجه ایالات متحده اعلام می کند که از قرار داد های بین المللی در مورد جنگ و دریا به ناچار پیروی می کند. 9 ژانویه 1916 ترکیه_ آخرین سپاهیان نیروی اعزامی به گالی پولی در حالی که تیر اندازی هوایی برای فریب ترک ها انجام می دهند ، شبانه از آانجا بیرون می روند . انگلیسی ها 214 هزار نفر در این ماموریت که یکی از شدید ترین جنگ ها به شمار می آید ، تلفات می دهند. 10 ژانویه تا 16 فریه 1916 ج – ش _ روس ها در حمله به ارمنستان در 16 فوریه شهر (( ارزروم)) را به تصرف خود در می اورند. 11 فوریه 1916 امور سیاسی _ آلمان و اتریش – مجار به ایالات متحده اعلام می کنند که از اول مارس کشتی های مسلح را غرق خواند کرد. 16 فوریه 1916 امور سیاسی _ ایالات متحده حق آلمان و اتریش – مجار را در باره غرق کردن کشتی های تجاری مسلح رد می کند. در همین روز سفیر آلمان ، برای بازماندگان آمریکایی که در کشتی لوزیتانیا جان باخته اند ، غرامت می پردازد. 18 فوریه 1916 افریقا _ آخرین نفرات پادگان آلمانی ها در مستعمره (( کامرون )) خود تسلیم می شوند. 21 فوریه تا 18 دسامبر 1916 ج _ غ _ آلمانی ها حمله ای را به راه می اندازند که یکی از شهر های مستحکم فرانسه به نام (( وردون)) در کنار رودخانه (( موز)) در شمال پاریس را به تصرف در آورند. فرانسوی ها عقب می نشینند و در 25 فوریه آلمانی ها جای دیگری به نام (( وکس)) را می گیرند ولی در این موقع فرانسوی ها به فرماندهی هنری پتن موفق به گرد اوری قوای جدید می شوند و آلمانی ها هرگز به وردون نمی رسند . هر دو طرف متحمل تلفات سنگینی می شوند تا اینکه این جنگ در ماه دسامبر به پایان میرسد. 22 فوریه 1916 امور سیاسی_ سرهنگ هاوس که نماینده ویلسون ، در لندن است ، با وزیر خارجه انگلستان (( ادوارد گری )) پیش نویس یادداشت (( هاوس – گری)) را تهیه می کنند. در این یادداشت آمده است : در صورتی که متفقین فکر یک کنفرانس صلح را که در آمریکا تهیه شده ، بپذیرند و آلمانی ها این طرح را رد کنند امریکا حتمالاً علیه آلمان وارد جنگ می شود. 5 مارس تا 25 نوامبر 1916 افریقا _ در یک تصمیم جدی برای گرفتن آلمانی هایی که ساکن مستعمره شرق آفریقا هستند ، نیروهای انگلستان در افریقای جنوبی ، ( به فرماندهی زنرال جان اسموتن) وسپاهیان بلژیک و پرتغال در سوم سپتامبر به افریقای شرقی حمله ور می شوند. انگلیسی ها بندر کلیدی (( دارالسلام)) را می گیرند ولی متفقین نمی توانند نیروی ناچیز آلمانی ها را به فرماندهی ژنرال (( پل فون لتوو ووربک)) به دام اندازند. 24 مارس 1916 نیروی دریایی _ زیر دریایی های آلمانی کشتی پستی (( سوسکس)) فرانسوی را که مسلح هم نیست به اژدر می بندند ؛ از چند مسافر آمریکایی کسی کشته نمی شود ؛ در 18 آوریل ، وزیر خارجه ایالات متحده به آلمان اخطار می کند که احتمال دارد آمریکا روابط خود را با آلمان قطع کند ، مگر آنکه دولت آلمان به این حمله ها پایان دهد. روابط دو کشور به شدت به تیرگی می گراید و افکار عمومی آمریکا از ویلسون می خواهد علیه عملیات زیر دریایی های به اصطلاح (( بی قید و شرط)) که کشتی ها را بدون اخطار قبلی و بدو آگاهی از محموله انها و بدون حفظ جان سرنشینان و خدمه آن غرق می کنند ، اقدام کند. ادامه دارد... منبع:Chronicle of 20th Century history نویسنده: جان باومن مترجم:یحیی افتخارزاده استفاده از این مطلب تنها با درج منبع و نام Military .ir مجاز می باشد.

mhm جان تشکر از توضیحی که دادید. وحالا ادامه... 9می تا 18 ژوئن 1915 جبهه غرب_ در جنگ دوم (( آرتوا)) فرانسوی ها به موفقیت هایی دست می یابند ( ولی با دادن تلفات دلخراش) 13 می 1915 امور سیاسی- وزیر خارجه ایالات متحده – (( برایان)) یادداشتی به آلمان تسلیم می کند که در آن خواسته می شود آلمان ، حمله به کشتی (( لوزیتانیا)) را محکوم کند و فوری خسارت وارده را جبران نماید .( سفیر آلمان در آمریکا (( کنت فون برنستورف)) از مرگ امریکاییان در ده می اظهار همدردی و تسلیت می کند . برایان به سفیر اتریش می گوید او یادداشت را فقط به خاطر آرام کردن افکار عمومی فرستاده است و آلمان تنها نیاز به یک عمل صلح آمیز ... برای خاتمه دادن به این مشکل دارد.) وزیر امور خارجه آلمان ((زیمر مان)) این پیام را به سفیر آمریکا در آلمان فاش می سازد (( برایان )) در تاریخ 8 ژوئن ( پس از فاش شدن موضوع) مجبور به استعفا می شود ؛ او در دفاع از خود می گوید که وی یک طرفدار صلح است و نمی تواند یادداشت دوم و شدید تری را در باره کشتی (( لوزیتانیا)) امضا کند. 23 می 1915 امور سیاسی_ ایتالیا به دولت اتریش – مجار اعلان جنگ می دهد . این کار به امید دسترسی به جنوب (( تایرول)) و (( تریست)) است که بیشتر سکنه آن مناطق ایتالیایی زبان هستند ولی تحت کنترل اتریش به سر می برند .( ایتالیا تا 27 آگوست 1916 به آلمان اعلان جنگ نمی دهد.) 3 زوئن 1915 جبهه شرق _ نیرو های اتریش و آلمان شهر (( پرزمیل)) را که شهر مهمی در جنوب لهستان است از روس ها پس می گیرند. جبهه روسیه شروع به فرو ریختن می کند . 9 زوئن 1915 امور سیاسی_ پرزیدنت ویلسون یادداشت دوم مربوط به غرق شدن کشتی لوزیتانیا را به آلمان می فرستد که در آن جبران خسارت وارده و جلوگیری از هرگونه عملیات مشابه که با اصول جنگ منافات دارد می گردد وضمناً از به رسمیت شناختن تعیین مرز های جنگ در اطراف جزایر انگلستان خودداری می کند. 20 ژوئن 1015 جبهه غرب _ آلمانی ها حمله جدیدی در (( آرگون)) آغاز می کنند ولی نمی توانند خطوط دفاعی فرانسویان را بشکنند. 23 ژوئن تا 7 ژوئیه 1915 جبهه جنوب – ایتالیاییان اولین حمله خود را که معروف به ((11 جنگ)) میشود ، برای بیرون راندن اتریشی ها از رودخانه ایزونزو که مانع دسترسی ایتالیا به (( تریست)) است آغاز می کنند.در ده درگیری اولیه ، ایتالیائی ها بیش از نیم میلیون نفر !!! تلفات می دهند و اراضی کمی را بدست می اورند و فقط در تاریخ 18 اگوست 1917 در جنگ یازدهم موفق به پیشروی در رودخانه (( ایزونزو)) می شوند. 8 ژوئیه 1915 امورسیاسی_آلمانی ها به یادداشت دوم مربوط به لوزیتانیا ویلسون جواب می دهند . در این جوابیه گفته می شود که آمریکاییان با کشتی علامت گذاری شده ی (( بی طرف)) می توانند مسافرت نمایند و دولت آلمان با دیگر خواسته های ایالات متحده موافق نیست. 9 ژوئیه 1915 افریقا_ آلمانی ها که در جنوب غربی افریقا در محاصره نیرو های افریقای جنوبی به فرماندهی (( لوئیز بوتا)) نخست وزیر قرار دارند ، تسلیم می شوند. 15 ژوئیه تا 15 آگوست 1915 جبهه شرق _ نیرو های اتریش- آلمان در حال پیشروی در جبهه های شرق هستند و به تدریج روس ها را پس می زنند و با رسیدن کمک های آلمانی در روز 15 آگوست در (( ورشو)) مستقر می شوند. 21 ژوئیه 1915 ویلسون ، سومین یادداشت مربوط به لوزیتانیا را به آلمان می دهد .در این یادداشت به آلمان اخطار می کند که تجاوز به حقوق آمریکا در آینده به معنی اقدامی عمدی و غیر دوستانه تلقی خواهد شد. 5 اگوست 1915 جبهه شرق _ با حضور آلمانی ها در ورشو ، روس ها ، در تدارک تخلیه شهر های دیگر در جنوب ساحل (( ریگا)) هستند. 6 آگوست تا 20 دسامبر 1915 ترکیه_ انگلیسی ها ، نیرو های بیشتری در خلیج (( گالی پولی)) پیاده می کنند . قصد آنان این است که بن بست این شبه جزیره را بشکنند.فرمانده انگلیسی ها نمی تواند کاری از پیش ببرد . زیرا حمله های پر هزینه و تلفات نمی تواند ترک ها را بیرون براند. وقتی هفته ها سپری می شود ، انگلیسی ها با اقدامی غیر قابل اجتناب رو به رو ، و مجبور به تخلیه (( گالی پولی )) می شوند. ادامه دارد... منبع:Chronicle of 20th Century history نویسنده: جان باومن مترجم:یحیی افتخارزاده استفاده از این مطلب تنها با درج منبع و نام Military .ir مجاز می باشد.

با تشکر از جناب GRIPEN . می خواستم بگم که اون Mil Mi-24 آپگرید شده اسمش Mil Mi-35 .و اگر اشتباه نکنم برزیل هم می خواد از اینا بخره.

10 فوریه 1915 امور سیاسی _ پرزیدنت ویلسون به دولت آلمان اخطار می دهد که دولت ایالات متحده در مورد به خطر افتادن اموال یا کشته شدن افراد آمریکایی ، دولت آلمان را شدیداً مسئول می شناسد.در ضمن ، ویلسون ، به دولت انگلیس هم در مورد نصب پرچم امریکا روی کشتی های باری انگلیس جهت گول زدن آلمانی ها اعتراض می کند. 13-28 فوریه 1915 جبهه غرب _ فرانسوی ها سعی می کنند که آلمانی ها را در منطقه ((شامپانی)) عقب برانند .آنان چند صد یارد در ازای پنجاه هزار کشته به دست می آورند. 19 فوریه تا 18 مارس 1915 ترکیه_ نیروی دریایی انگلستان استحکامات بیرونی (( دار دانل )) را از دسامبر 1914 بمباران می کند ولی آنها و فرانسویان سعی دارند گذر گاه های آبی را به تصرف خود در آورند. اما با مقاومت شدید روبه رو و مجبور به عقب نشینی می گرددند. 10 -12 مارس 1915 جبهه غرب_ انگلیسی ها در ((نودوشاپل)) دست به حمله می زنند، چرا که نمی توانند به یک بمباران مقدماتی دست بزنند. ( به سبب انکه انها در داخل خاک فرانسه می جنگند ) مجبور می شوند که آلمانی ها را غافلگیر نمایند ؛ ولی پس از نفوذ کم عمقی ، از پیشروی باز می مانند. 11 مارس 1915 نیروی دریایی_ انگلستان منع رفت و آمد در بنادر آلمان را اعلام می کند به این صورت که تمام کشتی ها را قبل از ورود به دریای شمال و کانال انگلیس متوقف نماید. در 30 مارس ایالات متحده به این عمل انگلیسی ها که نوعی محاصره و مداخله در بازرگانی خارجی محسوب می شود ، اعتراض می کند. 4 آوریل 1915 امورسیاسی _ آلمان به شدت به ایالات متحده اعتراض می کند ، زیرا مدعی است که ایالات متحده باید به انگلستان فشار بیاورد تا به بستن راه های دریایی پایان دهد و بی طرفی امریکا را رعایت نماید. 22 آوریل تا 25 می 1915 ترکیه_ انگلیسی ها سعی در تصرف استامبول و مجبور کردن ترکیه به خارج شدن از جنگ با پیاده کردن نیرو در شبه جزیره ((گالی پلی) دارند.( یکی از طراحان نامدار این نقشه ((وینستون چرچیل)) است ) 75000نیرو(شامل 30000 استرالیایی و زلاند نویی و 17000 فرانسوی و بقیه انگلیسی در شش نقطه )- بیشتر آنها در قله (( Keep Health))و بقه در نقاطی به نام خلیج (( آنزاک)) –(اسم رمزی برای استرالییایی ها و زلاندنویی ها )پیاده می شوند .پیاده کردن این نیرو ها به آسانی انجام می شود ، ولی انگلیسی ها در بهره برداری از این عملیات شکست می خورند. 26 آوریل 1915 امور سیاسی_ در لندن ایتالیا قراردادی سری با نگلستان ، فرانسه و روسیه امضا می کند که به موجب آن ایتالیا موافقت می کند به نفع متفقین وارد جنگ شود مشروط بر اینکه مناطقی از اتریش –مجار به آن کشور واگذار شود.(عجب!! مثل اینکه گفته بودن برای آزادی جهان دارند می جنگند!!!) 1 می 1915 نیروی دریایی_ یک کشتی تانکر آمریکایی به نام (( گولفایت)) بدون اخطار قبلی از طرف زیر دریایی های آلمان غرق می شود .آلمان پیشنهاد جبران خسارت می کند و قول می دهد که بعد از این بدون اخطار قبلی حمله نکند. در همین روز در اخطاریه ای از جانب سفارت آلمان در روزنامه های نیویورک منتشر می شود که : ((هر کسی در منطقه جنگی مبادرت به کشتی رانی و مسافرت کند ، خود مسئول این خطر خواهد بود )) کشتی مسافری انگلیسی ((لوزیتانیا))با عدّه بسیاری مسافر آمریکایی از امریکا به خارج حرکت می کند. 2-4 می 1915 جبهه شرق _ فیلد مارشال (( فون مارکینس))و لشگریان آلمانی او که از جبهه غربی ماموریت جدید می یابند ، در منطقه (( کارپاتیان)) از یک هفته پیش به سر می برند .این ماموریت ، برای کمک به اتریشی ها که مدت هاست از طرف روسیه تهدید می شوند ، انجام می گیرد. با انجام یک حمله مشترک آلمانی –اتریشی در دوم می روس ها را به عقب می رانند و در چهار می روس ها جنگ را می بازند و با دادن هزاران اسیر عقب نشینی می کنند. 6 تا 13 می 1915 ترکیه_ متفقین در ((کیپ هلس)) به سه حمله برای گسترش پناهگاه های ساحلی خود دست می زنند. بعد از تلفات سنگین ، آن ها فقط سه مایل پیشروی می کنند. 7 می 1915 نیروی دریایی_کشتی بزرگ انگلیسی (( لوزیتانیا)) بدون اخطار قبلی در بیرون از سواحل ایرلند غرق می شود .1198 نفر مسافر کشتی که 128 نفر انها آمریکایی هستند به هلاکت می رسند. آلمان مدعی می شود که کشتی نامبره مهمات حمل می کرده است ( انگلیسی ها آن را تکذیب می کنند) و همچنین آلمانی ها مدعی هستند که قبلاً به آمریکا اخطار کرده اند ( در اول ماه می) که با کشتی زیر پرچم انگلیس مسافرت نکنند. ادامه دارد... منبع:Chronicle of 20th Century history نویسنده: جان باومن مترجم:یحیی افتخارزاده استفاده از این مطلب تنها با درج منبع و نام Military .ir مجاز می باشد.

متشکرم آقا سعید وحالا ادامه 2 دسامبر 1914 جبهه جنوب_ اتریشی ها شهر بلگراد پایتخت صربستان را به تصرف خود در می آورند ولی تا 13 دسامبر شکست می خورند ودر روز 14 صرب ها مجدداً این شهر را پس می گیرند. جبهه شرقی_ آلمانی ها شهر (( لودز )) را تصرف می کنند و در صدد حمله به ورشو – لهستان – هستند. 8 دسامبر 1914 نیروی دریایی_ بیرون جزایر ((فالکند )) جنوب اقیانوس ، اسکادران آلمانی که در اوّل نوامبر اسکادران امگلیسی را در بیرون ((کورونل)) شیلی شکست می دهد ، با دو کشتی رزمناو انگلیسی روبرو می گردد .(این دو کشتی و همچنین دو رزمناوی که در جنگ قبلی فرار می کنند تحت فرماندهی آدمیرال ((استرودی )) قرار دارند.) تا عصر چهار رزمناو آلمانی در یک جنگ دریایی شدید غرق می شوند . جنگ دریایی (( فالکند )) اعتبار ، و حیثیت نیروی دریایی انگلیس را افزایش می دهد. 26 دسامبر 1914 امور سیاسی_ دولت ایالات متحده برای دخالت کشتی های جنگی انگلیسی در امر کشتی رانی –بازرگانی ، به آن دولت اعتراض می کند ، ولی در همین روز آلمانی ها اعلام می کنند که مواد غذایی در کشتی ها را مانند اجناس قاچاق به حساب آورده ، توقیف خواهند کرد .اقدام آلمان ، اعتراض آمریکا به انگلستان را کاهش می دهد. 28 دسامبر 1914 تا ژانویه 1915 جبهه شرق_ ترک ها هفته هاست که با روسیه در ارمنستان در گیر جنگ هستند . در روز 28 دسامبر ترک ها شکست سختی می خورند ؛ پس از جنگ های سخت در هفته بعد ، ترکیه ناگزیر عقب نشینی می کند. 31 دسامبر 1914 اینک که سال به پایان می رسد جهانیان خود را درگیر جنگی می بینند که به نظر کابوسی غیر قابل تصور است و شش ماه است که ادامه دارد. از سواحل فرانسه و بلژیک گرفته تا مرز های فرانسه و آلمان ، در لهستان ، ترکیه ، صربستان ، مصر و بین النهرین ، در شرق آفریقا و در پهنه اقیانوس آ رام و سایر دریا های جهان صد ها هزار مرد مسلح همدیگر را می کشند .تا نزدیک به چهار سال بعد هنوز مردان دیگری مسلح شده ، به کشتار همدیگر می پردازند. و سرانجام میلیون ها کشته از خود باقی می گذارند. 1 تا 17 ژانویه 1915 جبهه شرقی_ روسیه ، سپاهیانی را به داخل (( بوکوونیا))(غرب اوکراین به سمت شمال شرقی رومانی) می فرستد و بیشتر آن منطقه را به تصرف خود در می آورد. 8-15 زانویه 1915 جبهه غرب _ فرانسه تهاجمی را به طرف آلمانی ها در منطقه (( سواسون)) در شمال پاریس به عمل می آورند ولی این حمله به شکست می انجامد. 18 ژانویه 1915 امور سیاسی_ ژاپن اولتیماتوم محرمانه ای به (( یو آن شیه کایی)) رئیس حکومت چین می فرستد که دارای 21 خواسته است .در این لیست خواسته هایی در ایالت (( شانتونگ )) و اجازه مناطقی در منچوری و بسیاری امتیازات قید شده که در حقیقت چین را عملاً وابسته ژاپن می کند .((یوآن)) پیشنهادی برای بعضی تغییرات در این لیست می کند ولی در 25 ماه می نا چار به قبول تمام خواسته ها می گردد. 24 ژانویه 1915 نیروی دریایی_ در جنگ دریایی ساحل ((دوگر)) در دریای شمال ، انگلیسی ها یک رزمناو آلمانی را به نام (( بلوخر )) غرق می کنند ولی چند کشتی انگلیسی ، آسیب های شدیدی می بینند. 30 ژانویه 1915 امور سیاسی_ پرزیدت ویلسون مرد مورد اعتماد خود ، سرهنگ (( هاوس)) را با کشتی (( لوسیتانا)) به اروپا اعزام می دارد تا از جانب وی در جنگ میانجیگری نماید.ولی طرفین دیگر اطمینان دارند که هرچه می خواهند در جنگ به دست خواهند آورد و مایل به مذاکره نیستند. 31 ژانویه 1915 جبهه شرق_آلمان در (( بولیموف)) به روس ها حمله می کنند .از قرار معلوم برای اولین بار در جنگ از گاز اشک آور استفاده می شود. 3 فوریه 1915 مصر_ ترک ها قصد دارند از کانال سوئز عبور کنند و آن را تصرف کنند ولی شکست می خورند و به زودی به طرف جنوب کانال عقب نشینی می کنند. 4 فوریه 1915 امور سیاسی_ وزارت امور خارجه انگلیس به کشور های بی طرف ابلاغ می کند که کشتی هایی که غله به آلمان حمل می کنند ، توقیف خواهند شد . آلمانی ها به تلافی این عمل ، اعلام می دارند که تمام دریای اطراف جزایر انگلستان منطقه جنگی شناخته می شود و با هرگونه رفت وآمدی مانند حالت جنگ رفتار خواهد شد. 7 – 27 فوریه 1915 جبهه شرقی _ در زد و خورد در اطراف (( مازوریا)) در شرق پروس ، آلمانی ها و قوای روس را در نزدیکی رودخانه (( نیه من)) به محاصره در می آورند و صد هزار نفر از آن ها را اسیر می کنند و بقیه را به سمت شرق می رانند. ادامه دارد... منبع:Chronicle of 20th Century history نویسنده: جان باومن مترجم:یحیی افتخارزاده استفاده از این مطلب تنها با درج منبع و نام Military .ir مجاز می باشد.

فکر کنم این سلاح ها رو فقط به خاطر دست خالی نبودن افرادشون می ساختند...چون کارایی انچنانی نباید داشته باشه.

سجّاد جون نگران نباش فقط تا سال 2011 همین حدودا صبر کن تا گوگل سرویس جدید تشخیص تصویر رو راه اندازی کنه اونوقته که دیگه نمیشه همچین تاپیکی ایجادکرد...

تشکر دوستان حالا ادامه ماجرا 10-12 سپتامبر 1914 جبهه شرقی _در یک جنگ سه روزه در کنار دریاچه های ((مازوریان)) در جنوب پروس آلمانی ها روس ها را شکست می دهند. 14-18 سپتامبر 1914 جبهه غربی_با عقب نشینی در جنگ ((مارن)) آلمانی ها در خط رودخانه Aisene سنگرهایی حفر می کنند.آنها در برابر یک حمله متفقین ایستادگی می کنند و در روز 18 ماه هر دو طرف شروع به جناح بندی هایی برای پیشروی به سمت شمال غرب می نمایند که این عملیات به نام ((مسابقه به سمت دریا)) شهرت می یابد. هر دو نیرو (آلمانی ها و متفقین ) سعی دارند زودتر به ساحل برسند که استراتژی محل را برای تامین نیاز های جنگی مد نظر قرار دهند. 26-28 سپتامبر 1914 جبهه شرقی _ در جبهه شرقی پروس ، آلمانی ها می کوشند از رودخانه ((نیمان)) عبور نمایند .ارتش نهم آلمان به ایالت ((گالیسیا)) می رسد تا به اتریشی ها کمک نماید.در روز 28 سپتامبر روس ها از ((کارپایتان))گذشته ، وارد مجارستان می شوند. 6 اکتبر 1914 جبهه شرقی _ نیروهای روسیه در حال عقب نشینی در جبهه های لهستان و ((گالیسیا )) هستند. 15-20 اکتبر 1914 جبهه شرقی _ آلمانی ها در نزدیکی ((ورشو)) آن شهر را تهدید می کنند ولی بعد از چند روز مجبور به عقب نشینی می شوند. 19 اکتبر 1914 جبهه غرب _ ((مسابقه به سوی دریا)) در نزدیکی کانال مجاور شهر ((ایپره)) بلژیک و رودخانه ((ایزر)) پایان می یابد. آلمانی ها می کوشند که راه دسترسی نیرو های متفقین به دریا را قطع نمایند (در جنگی که به نام ((ایزر)) شناخته می شود .16 تا 19 اکتبر) ولی اینک متفقین حالت تهاجمی به خود می گیرند ، که پس از تحمل تلفات سنگین ، بالاخره آلمانی ها در29 اکتبر به هجوم می پردازند. از یازدهم نوامبر شروع باران و گل و لای ، هر دو طرف را شکست می دهد .هر دو طرف در جاهای خود مستقر می شوند و به ساختن استحکامات و بهبود موقعیت خود برای جنگی که به نام ((جنگ غرب)) شناخته می شود می پردازند. 29 اکتبر 1914 ترکیه_ در مرحله اول به جهت هواداری انور پاشا وزیر جنگ ، از المان ، ترکیه در کنار آلمان وارد جنگ می شود و چندین شهر روسیه را در سواحل دریای سیاه به وسیله کشتی های جنگی خود بمباران می کند. روسیه در دهم نوامبر علیه ترکیه اعلان جنگ می دهد. 1 نوامبر 1914 نیروی دریایی_ در بیرون ((کورنل)) شیلی ، یک اسکادران کوچک انگلیسی( دو رزمناو زره پوش با دو رزمناو کوچکتر) به فرماندهی آدمیرال کرادوک به یک اسکادران آلمانی (دو رزمناو و زره پوش با سه رزمناو کوچکتر) به فرماندهی آدمیرال ((گراف )) حمله می کند.در ظرف دو ساعت جنگ دریایی ، رزمناو های زره پوش انگلیسی ، غرق می شوند و دو رزمناو کوچک از صحنه فرار می کنند. لرد اول نیروی دریایی انگلستان وینستون چرچیل ، مسئولیت بیشتر این سانحه ها را برعهده می گیرد ولی اعتبار او و نیروی دریایی اتگلستان در 8 دسامبر از نو باز می گردد. زیرا در این روز همان اسکادران آلمان در خارج جزایر فالک لند شکست سختی می خورد. 2 نوامبر 1914 امور سیاسی_ بریتانیا تمام دریای شمال را منطقه جنگی اعلام می کند و کشتی های بی طرف می توانند با قبول خطر از آن عبور کنند .از زمانی که جنگ ادامه می یابد ، ناو های انگلیسی کشتی های بی طرف را نگه می دارند و به تصور اینکه بار انها قاچاق یا تسلیحات است ، به ساحل برده ، تخلیه می نمایند. دولت انگلیس در صورت تخلیه بار این کشتی ها ، قیمت اموال و بار های آنها را می پردازد .زیر دریایی های آلمان می کوشند حمله به کشتی های جنگی را محدود سازند ، و این عمل بیشتر برای انست که آلمان هنوز امید وار است که آمریکا در جنگ دخالت نکند و به علاوه زیر دریایی ها وسائل جدیدی برای جنگ محسوب می شوند و آلمان چند دستگاه بیشتر از آنها ندارد و هنوز از شیوه استفاده از ان ها به درستی اگاه نیست. 5 نوامبر 1914 بریتانیا به ترکیه اعلان جنگ می دهد و قبرس را که از سال 1878 در اشغال خود دارد به خود ملحق می کند . این کار ، برای جلوگیری از اشغال آن توسط ترکیه است. 6 نوامبر 1914 خاور میانه_ انگلستان نیروهایی را که بیشتر از هندی ها هستند ، در انتهای خلیج فارس پیاده می کند (در بین انهرین) و از انجا به طرف غرب شروع به پیشروی می نماید تا ترک ها را از سایر جبهه ها به این سمت بکشاند. 9 نوامبر 1914 نیروی دریایی_ در بیرون جزیره ((کوکوس)) نزدیک ((سوماترا)) رزمناو استرالیایی ((سیدنی)) رزمناو آلمانی (( امدن)) را که به کشتی ها در اقیانوس آرام حمله می کند ، غرق می کند. 11 نوامبر تا 31 دسامبر 1914 جبهه شرقی _ آلمانی ها حمله بزرگی را علیه روس ها در لهستان اغاز می کنند. در هفته اول ، آن ها روس ها را عقب رانده و به طرف شهر (( لودز)) پیش می روند ولی در 24 نوامبر نیروهای کمکی به روس ها می رسد و آلمانی ها را در معرض محاصره قرار می دهند . آلمانی ها به هر ترتیبی شده از این تله فرار می کنند و جنگ تقریباً تا آخر سال در این جبهه ادامه می یابد و سرانجام آلمان از تصرف ورشو صرف نظر می کند. 22 نوامبر 1914 خاورمیانه- نیرو های هندی شهر بصره را در بین انهرین به تصرف خود در می آورند. ادامه دارد... منبع:Chronicle of 20th Century history نویسنده: جان باومن مترجم:یحیی افتخارزاده استفاده از این مطلب تنها با درج منبع و نام Military .ir مجاز می باشد.

در مورد اون F-4 های ایرانی .من مصاحبه خلبانش رو تودانشمند خوندم... این اتفاق تو زمان شاه افتاده و به نظرم اصلا "چرت"نیست و واقعیت داره....

[quote]علت اصلي رو خطاي فرمانده گروه عنوان كردند ولي احتمال نقص فني رو هم رد نكردن! منطقي هم به نظر ميرسه چون خلباني با اين تجربه بعيده همچين اشتباهي بكنه.[/quote] بالاخره این جای تعجب نداره که چرا روس ها هر مدت یه بار تو نمایش ها این اتفاق براشون می افته؟؟؟

خدا کنه این پروژه مانند پروژه سفیر و امید به سر انجام برسه و هر سال حداقل یکی از این خبرا داشته باشیم.

آرمانی جان .درست میگی. منم موافقم. اما چه کنیم که نویسنده یه طرفدار افراطی آمریکاییه و تو خیلی جاها که تاریخ در مورد ایرانه حتی به خودش اجازه توهین هم داده . ولی تاریخ و اتفاقاتی که نویسنده آورده دقیق و بی عیبه. البته اگه به موضع گیری های نویسنده توجهی نکنیم. [size=18][color=darkred]چند روز قبل از اعلان جنگ آلمان به روسیه...[/color][/size] 2 آگوست 1914 آلمان لوکزامبورگ را اشغال می کند و اولتیماتومی به بلژیک می دهد که قصد دارد اجازه حرکت از داخل بلژیک را به ارتش آلمان برای حمله به فرانسه بدهد. 3 آگوست 1914 آلمان به فرانسه اعلان جنگ می دهد. 4 آگوست 1914 دسته هایی از نیروی آلمان صبح زود وارد بلژیک می شوند. انگلستان اولتیماتومی به آلمان می دهد که به منطقه بلژیک و بی طرفی آن احترام بگذارد .انگلستان اعلان جنگ به آلمان را در نیمه شب صادر می کند. دولت ایالات متحده در جنگ آلمان و اتریش از یک طرف و صربستان ، روسیه ، فرانسه و بریتانیا از سوی دیگر اعلام بی طرفی می کند.در 5 آگوست ایالات متحده پیشنهاد میانجیگری می کند. 5 اگوست 1914 دولت اتریش – مجار به روسیه اعلان جنگ می دهند(فعلاً از اعلان جنگ به فرانسه و انگلیس خود داری می کند ). انگلیس شروع به بسیج همگانی می کند. لشگریان آلمان از داخل بلژیک عبور می کنند ، و با مقاومت هایی روبه رو می شوند. 6 آگوست 1914 صربستان و مونتگرو به آلمان اعلان جنگ می دهند. رزمناو انگلیسی به نام ((آمفیون)) به وسیله یک مین آلمانی در دریای شمال غرق می شود. رزمناو آمریکایی به نام ((تنسی )) با پنج میلیون دلار سکه طلا به سمت اروپا حرکت می کند تا به آمریکائیانی که در جنگ اروپا درگیرند ، کمک نماید. 7-27 آگوست 1914 آفریقا_ نیرو های انگلیس و فرانسه به مستعمره آلمانی به نام ((توگولند)) در شرق آفریقا یورش می برند و تا 27 آگوست آنجا را تسخیر می کنند. 7 آگوست 1914 آلمانی ها استحکاماتی را که در شهر بلژیکی ((لیژ)) برای دفاع ساخته می شود بمباران می کنند. فرانسوی ها به ایالات پیشین خود ((آلزایس)) که از سال 1871 به تصرف آلمان در آمده ، حمله می کنند.روس ها به شرق پروس یورش می برند و نیروهای کمکی انگلیس در فرانسه استقرار می یابند. 10 آگوست 1914 آلمانی ها شهر ((لیژ)) را در بلژیک به تصرف خود در می آورند.فرانسوی ها از ایالت (( آلزایس)) عقب نشینی میکنند. [size=18][color=darkred]هم اکنون آلمان به روسیه اعلان جنگ داده است...[/color][/size] 12 آگوست 1914 انگلستان و فرانسه به دولت اتریش – مجار اعلان جنگ دادند. 20 آگوست 1914 آلمانی ها بروکسل پایتخت بلژیک را تصرف می کنند. در جنوب پروس روس ها در جنگ معروف به ((گام بینین)) آلمانی ها را شکست می دهند. 21-22 آگوست 1914 ارتش پنجم فرانسه در محلی در بلژیک به نام ((شارله روا)) در کنار رودخانه ((Mous)) از آلمانی ها به سختی شکست می خورند و عقب نشینی می کنند. 23 آگوست 1914 جبهه غرب_ شهر ((نامور)) بلژیک به دست آلمانی ها می افتد و جنگ ((Mons )) آغاز می گردد. روز بعد نیروهای انگلیسی از Mons عقب نشینی می کنند و تا روز 25 ماه ، متفقین تا جنوب رودخانه Mous پس می نشینند. جبهه شرق_ المانی ها در جنگ ((فرانکنو)) از روس هاشکست می خورند ولی دو ژنرال آلمانی ((پل فن هیندربرگ )) و (( اِریش لاندِ دورف)) به فرماندهی نیروهای جنوب پروس گمارده می شوند. ژاپن به آلمان اعلان جنگ می دهد و شروع به بمباران ساحل چینی ((تسین گاتو)) (جایی که در اختیار آلمانی هاست) می کند.به نظر می رسد که ژاپن به قرار داد اتحاد با انگلستان در سال 1902 احترام می گذارد و به نفع انگلیس وارد جنگ می شود ولی حقیقت این است که ژاپن هدف خود را تحت کنترل گرفتن ایالت ((شانتونگ))و بندر (( تسین گاتو )) در چین است دنبال می کند. 26-29 آگوست 1914 جبهه شرق_ در جنگ (( تانینبرگ)) ارتش دوم روسیه به محاصره در می آید و به دست آلمانی ها اسیر می شود. این شکست به قدری وخیم به نظر می رسد که فرمانده روس ((سامسونوف)) خود کشی می کند. 31 آگوست 1914 جبهه غرب_ آلمانی ها شهر (( آمین)) فرانسه در غرب رودخانه Somme را به تصرف در می آورند ، متفقین عقب نشینی می کنند و به خط جنوب شرقی به سمت (( وردن)) می رسند ، آلمانی ها حالت تهاجمی دارند. 3 سپتامبر 1914 جبهه غربی _ با رسیدن آلمانی ها به رودخانه ((مارن)) در شمال پاریس ، فرانسه دولت خود را به شهر (( بوردو)) منتقل می سازد. جبهه شرقی _ شهر ((لمبورگ)) پایتخت ایالت ((گالیسیا)) در اتریش بعد ار سه روز جنگ به دست روس ها می افتد و ارتش اتریش در آنجا تار و مار می شوند. 4 سپتامبر 1914 امور سیاسی_ فرانسه ، روسیه و بریتانیا طی موافقت نامه ای در لندن اعلام می کنند که هیچ کدام از سه کشور به تنهایی با آلمان مصالحه نخواهند کرد. 5- 14 سپتامبر 1914 جبهه غربی_ فرانسه و انگلیس تهاجمی به راه می اندازند تا آلمانی ها را به آن سمت رودخانه (( مارن)) برانند .فرماندار نظامی پاریس 1200 تاکسی شهری را برای فرستادن قوای کمکی به جبهه در اختیار می گیرد!!!(عجب راه حلّی) در روز 29 نیروهای انگلیس از رودخانه (( مارن)) می گذرند و آلمانی ها مجبور به ترک موضع خود می گردند. ادامه دارد... منبع:Chronicle of 20th Century history نویسنده: جان باومن مترجم:یحیی افتخارزاده استفاده از این مطلب تنها با درج منبع و نام Military .ir مجاز می باشد.

ممنون بابک جان .سعی می کنم زود تمومش کنم.ولی واقعاً خیلی زیاده...

با سلام. این تاپیک رو به منظور آشنایی بیشتر با جنگ ویتنام ایجاد کردم .موضوع این تاپیک روزشمار جنگ ویتنامه . 2-5-7 آگوست 1964 دو ناوشکن ایالات متحده که در خلیج ((تونکین)) خارج از ویتنام شمالی مشغول گشت زنی هستندمورد حمله قایق های ((پی تی)) ویتنام شمالی قرار میگیرند و هر دو غرق می شوند سپس این قایق ها پایگاه های اطراف را زیر شلیک توپ قرار می دهند . (5 آگوست).در 7 آگوست کنگره ایالات متحده برابر تصمیم قانونی در مورد خلیج تونکین به پرزیدنت جانسون قدرت قانونی می دهد که در صورت لزوم هر گونه اقدام برای دفع هرگونه حمله بر علیه نیرو های مسلح به عمل آورد و از حمله های بعدی جلوگیری نماید .جانسون در اجرای این قانون نیروی انبوهی به ویتنام می فرستد. 1 نوامبر 1964 آتش خمپاره انداز گوریل های کمونیست(نمی دونم داره مسخره میکنه یا واقعا اسمشون بوده) پایگاه هوایی ایالات متحده را در ((بین هوا))زیر و رو می کند در این میان 4 آمریکایی کشته و 72 نفر زخمی می شوند. دو ویتنامی نیز کشته می شوند و 5 مجروح میدهند..در این اقدام 5 جت جنگنده بمب افکن بی 57 ایالات متحده از بین میروند و به 15 فروند دیگر نیز خسارت وارد می شود.علاوه بر این 4 بالگرد ایالات متحده و سه بمب افکن (اسکای رایدر ای اچ) ویتنامی به کلی نابود می گردند. این بدترین شکست نظامی است که ایالات متحده تا این تاریخ به خود دیده است. 6-10 فوریه 1965 گوریل های ویت کنگ به پایگاه نظامی ایالات متحده در (( پلیکو)) حمله می برند 8 آمریکایی را کشته 126 نفر را زخمی می کنند. فردای انروز پرزیدنت جانسون دستور بمباران مواضع ویتنام شمالی شامل پایگاه ((دون هوی)) را صادر می کند . در 10 فوریه ویت کنگ ها سرباز خانه ایالات متحده را در ((کوین هون)) به هوا می فرستند و 23 آمریکایی را می کشند. به تلافی آن 160 هواپیمای ایالات متحده و ویتنام جنوبی سرباز خانه ها و میدان های مشق نظامی را در ویتنام شمالی بمباران می کنند و از نزدیک به مسلسل میبندند. این یکی از بزرگترین ضربه های هوایی در جنگ تا امروز به شمار میرود. 2 مارس 1965 با اولین حمله گسترده هوایی بمباران های رعد آسای نیروهای ایالات متحده به طور آشکار از حد مشاوران نظامی می گذرد و به خط جنگ واقعی وارد می شود. بمبان های مداوم هوایی ویتنام شمالی به منظور نشاندن کمونیست ها پشت میز مذاکره صورت می گیرد. ولی هانوی می گوید تا زمانی که نیرو های آمریکایی از ویتنام خارج نشده اند هیچ مذاکره ای صورت نخواهد گرفت به همین دلیل حتی وقفه 13-19 می در حملات ایالات متحده واکنشی از جانب شمال در پی ندارد. ادامه دارد...

نامرد جان بعد از اینکه آمریکاییان ویتنام جنوبی رو ترک کردند ویتنام شمالی به طور کامل وارد ویتنام جنوبی شد و کل ویتنام رو یکپارچه کمونیستی کرد. وضعیت الان ویتنام چندان جالب نیست. الانم کمونیستیه. اما در زمان بیل کلینگتون آمریکا تحریم ها رو بر علیه ویتنام قطع کرد و وارد بازار ویتنام شد. نامرد جان طی مشورتی که با بابک جان کردم.اول می خوام روز شمار جنگ اول جهانی رو بنویسم.بعد ان شاءالله روز شمار کره.

[size=18]"[color=darkred]سوگند شرافت ویت کنگ ها[/color]"[/size] همه سربازان جدیدی که به قوای ویت کنگ ملحق می شدند ، سوگند شرافت یاد می کردند.متن این سوگند نامه مفصل از کتاب ((ویت کنگ ها و ارتش ویتنام شمالی از درون : داستان واقعی نیرو های مسلح ویتنام شمالی)) به قلم مایکل لی لانینگ و دن کراگ برگرفته شده است. 1-سوگند می خورم که همه چیز را فدای ویتنام کنم .تا آخرین نفس علیه امپریالیسم ، استعمار و خیانتکاران ویتنامی و تجاوز خواهم جنگید تا ویتنام مستقل ، دموکراتیک و یکپارچه شود. 2-سوگند می خورم که تمام دستورات فرماندهانم را اطاعت کنم و از صمیم قلب ، فوراً و به دقت به آن عمل کنم. 3-سوگند می خورم که بدون شکایت و بدون نا امیدی و قاطعانه برای مردمم بجنگم ، حتی اگر زندگی سخت یا خطرناک شود .بدون ترس در نبرد پیشروی خواهم کرد و صرف نظر از هرگونه رنج و سختی ، عقب نشینی نخواهم کرد. 4- سوگند می خورم که بهتر جنگیدن را فرا بگیرم و به سربازی انقلابی و راستین تبدیل شوم و با امپریالیست های متجاوز آمریکایی و نوکرانشان ستیز کنم ، تا ویتنام کشوری دموکراتیک ، ثروتمند و قوی باشد. 5- سوگند می خورم که اسرار سازمانی را حفظ کنم و نقشه های واحدم را مخفی و نام فرمانده واحد و دیگر مسائل مربوط به دیگر واحد های انقلابی را چون راز حفظ کنم. 6- سوگند می خورم که در صورت اسارت ، حتی تحت شکنجه های غیر انسانی نیز هیچ اطلاعاتی به آنها ندهم.من به انقلاب وفادار خواهم بود و از دشمن هیچ روه ای قبول نخواهم کرد . 7- من به نام وحدت کشورم سوگند می خورم که در واحد خود دوستانم را چون خودم عزیز بدارم و در نبرد و در دیگر مواقع همراه و همکار آنان باشم. 8- سوگند می خورم که سلاح هایم را حفظ و از آن ها مراقبت کنم و هرگز اجازه ندهم که آنها آسیب ببینند یا توسط دشمن غنیمت گرفته شوند. 9- سوگند می خورم که در ارتباطم با مردم سه کار را انجام بدهم و از سه کار بپرهیزم .به مردم خود احترام بگذارم ، از آنها محافظت کنم و مددکارشان باشم ؛ و هرگز از انها دزدی نکنم ، تهدیدشان نکنم و موجب ناراحتی آنها نشوم .من برای جلب اعتماد آنها از هیچ کاری دریغ نخواهم کرد . 10- سوگند می خورم که همواره منتقد خویش و سرباز نمونه انقلاب باشم و هرگز به ارتش آزادیبخش یا ویتنام آسیبی نرسانم. نظر من: این سوگند نامه در نظر اول خیلی پاک و آرمانی به نظر می رسه ، اما به دلیل اینکه در این سوگند نامه هیچ اعتقاد و یادی از خدا و دین و ارزش های معنوی وجود نداشت (به دلیل کمونیست بودنشون) با مرگ هوشی مینه این اعتقادات کاهش یافت به طوری که بعد از یکپارچه شدن ویتنام و خروج آمریکاییان دیگر اثری از این سوگند ها در رفتار و منش سران ویتنام دیده نشد . و بد رفتاری و ظلم به پایین دست رواج پیدا کرد. در ادامه خاطرات عینی افراد درگیر در جنگ را خواهید خواند... [color=red][/color]

[size=18][color=darkred]فرار با شورت[/color][/size] فروپاشی نهایی ویتنام جنوبی در سی ام آوریل 1975 ماهیتی مصیبت بار و در عین حال کمیک ایجاد کرده بود. این امر در گزیده ذیل از مجله "تایم به قلم جرج جِی . چرچ در بیستمین سالروز سقوط ویتنام جنوبی به وضوح پیداست. ((سربازان ویتنام جنوبی در رویارویی با ستون های ارتش شمال که در سی ام آوریل وارد سایگون شدند فقط فرار نمی کردند ، بلکه سعی می کردند هر آنچه از سرباز بودن آنها حکایت داشت به دور بیاندازند و در دل جمعیت غیر نظامی محو و گم شوند .بوی تین ، کلنل ارتش شمال که از روزنامه نگاران نیز بود ، گفته است که آن آخرین صبح را با یکی از واحد هایمان که سعی داشت دژ تحت تسلط یکی از لشگر های ویتنام جنوبی را تسخیر کندگذرانده بود. تمام سربازان فراری ویتنام جنوبی یونیفورم های خود را گذاشته و رفته بودند. سرتا سر جاده پوشیده از لباس ها و تدارکات نظامی آنها بود : یغلاوی ، کلاه ، کت ، شلوار ، چکمه و کمربند _حتماً در حالی فرار کرده بودند که فقط شورت به پا داشته اند!!!...این شرایط صحنه را برای جنگی نهایی و به دور از ماهیت قهرمانی و سلحشوری و تقریباً کمیک و خنده دار آماده کرد .نگوین وان هوا ، سرهنگ ارتش شمال و فرمانده تانک شماره 843 که یک دستگاه تی 54 روسی بود ، به همراه شش تانک دیگر که از پی می آمدند ، پیش از سپیده دم وارد سایگون شده بودند . ستون کوچک او در پل تی انگه در گیری کوتاهی داشت که طی آن دو تانک ام 41 ارتش جنوب نابود شد . این ستون پس از روبرو شدن با خیابان های تقریباً خالی به سوی هدفش پیش می رفت : کاخ ریاست جمهوری . اما این کاخ کجا بود ؟ سرهنگ هوا می گوید : تنها آدرسی که به ما داده بودند این بود که هفت چهار راه را رد کنیم تا به کاخ برسیم . ستون او به دو بخش تقسیم شدند ؛ در رأس ستون سه تانک در بلواری پیش می رفتند که به خاطر پر شاخ و برگ بودن درختانش ,ما نمی توانستیم انتهای خیابان را ببینیم. سر انجام با زنی موتور سوار روبرو شدیم و توقف کردیم تا از او بپرسیم که کاخ کجاست . کاخ درست همانجا بود که توقف کرده بودیم. [color=darkred][size=18]قهقرای آدم خواری[/size] [/color] در مهاجرت بزرگ قایق سواران از ویتنام پسری یتیم و پانزده ساله به نام فام سوار قایقی کوچک شد که راهی هنگ کنک بود . فام در شرح سفر در یایی پنجاه و دو روزه اش که نخستین بار آنرا برای روجر رونسبلات ، گزارشگر نشریه تایم تعریف کرد و سپس در " تجربه ویتنام : فرجام کار " تجدید چاپ شد ، تعریف می کند که چگونه جاشویان و مسافران قایق برای ادامه حیات به آدم خواری روی آوردند. (( قایقران می خواست مرا بخورد ...او به پسر کنار دستی من گفت که پتکی بردارد و به سرم بکوبد تا بعد گوشتم را بخورند... پیراهنی به روی سرم کشیدند و با چیزی سفت و سخت به سرم کوبیدند .حس کردم چند مرد آمدند تا پیراهن را از سرم بکشند . اما من هنوز به هوش بودم . شنیدم که قایقران به مرد دیگری دستور داد که گلویم را بِبُرَد ، اما دیدند که به هوش هستم و صورتم غرق اشک شده است . نمی دانستم به چه فکر می کنند . بعد کسی گفت : فام ، می خوای زنده بمونی ؟ و من گفتم : بله ، البته که می خوام زنده بمونم. بعد مرا باز کردند و به کابین بردند...روز بعد پسرکی که با پتک به سرم کوبیده بود مُرد .بعد از پیدا کردن جسد ، قایقران آنرا بالا کشید . بعد بدن او را مُثله کرد. به هرکس یک تکه گوشت به قطر دو بند انگشت رسید. پایان منبع : the fall of Vietnam نویسنده:Philip Gavin مترجم:سهیل سُمّی استفاده از این مطلب تنها با درج منبع و نام Military.ir بلامانع است.

خیلی عالیه. منم یه کلیپ از اولین آزمایش پروازی تام کت دارم .که استال کرده .چه طور میتونم بذارم؟؟؟

[size=18][color=darkred]یادگیری چگونه کشتن[/color][/size] راحتی مرگ در صحنه نبرد و عبث بودن جنگ در این نامه جورج اولسون ، به یکی از دوستانش در آمریکا به خوبی روشن است.گزیده ای از این نامه که از کتاب ((آمریکای عزیز : نامه هایی از ویتنام به وطن)) ، نوشته برنارد اِدِلمَن برگرفته شده است ، در ذیل نقل می شود. ((دوشنبه گذشته برای اولین بار راهی عملیات شدم و برای اولین بار رب النوع جنگ را از نزدیک دیدم . دو گروه بودیم _12 مرد ، سپیده دم تا حدود دو مایل به درون مرز دشمن و تقریباً تا شمال چولای ، مسری که هلیکوپتر ظرف یک ساعت طی می کند ، پیش رفتیم.در مسیر پیش می رفتیم که ناگهان یکی از افسران ارتش ویتنام شمالی صاف به وسط ما آمد. سعی کردیم او را به اسارت بگیریم ، اما او هراسان شد و در حالی که بارانی از گلوله به سویش شلیک می شد پا به فرار گذاشت .او در دیدرس من بود . سه گلوله به سمتش شلیک کردم و او ناپدید شد . نمایش هالیوودی نبود _یک لحظه طرف موجودی زنده و در حال دویدن است و لحظه بعد به زمین افتاده و چیزی جز تکه ای از خاک سرخ نیست... کمی بعد چند کلبه یافتیم که ارتش ویتنام شمالی روی آن ها کار می کرند ، بعد به شالیزاری خشک رسیدیم که ناگهان جهنم پیش چشممان مجسّم شد . ... مسئله وحشتناک این است که آدم کشتن در جنگ بسیار آسان می شود . هیچ ندامتی در کار نیست ... هیچ پشیمانی وجود ندارد .وقتی حادثه آغاز می شود ، ترسی بی سابقه احساس می کنید _ دستان من چنان می لرزید که نمی توانستم اسلحه ام را به سهولت پر کنم و همار ترس و انجام دادن هر حرکتی به تلاشی سخت نیاز داشت . این احساسی است که در شرایت معمول ، ترس می نامیدش ، اما ترس نیست.وحشت می کنید ، با تمام وجود وحشت می کنید . آدم می کشید ، چون دشمن نیز نهایت سعی اش را می کند تا شما را بکشد و شما با تمام وجود خواستار زنده بودن هستید ... و ناگهان صدای تیر و نارنجک ساکت می شود ، اسلحه ها بی حرکت می مانند و همه چیز با سرعت باور نکردنی تمام می شود ، و شما زنده می مانید ، چون یا کس دیگری به جای شما کشته شده و یا از فرط اشتیاق زنده ماندن فرار کرده و شما پیروز شده اید _البته اگر در جنگ طرف پیروز وجود داشته باشد.)) [color=darkred][size=18]شرایط ویت کنگ ها در سال 1969[/size][/color] در این گزیده از "تصویر دشمن (اثر دیوید چانوف و دوان ون تو آی )" نظر "ترین دوک " ، فرمانده نیروهای ویت کنگ ، در باب شرایت در سال 1969 و واکنشش نسبت به اغاز عقب نشینی نیرو های آمریکایی آمده است. ((شکی نیست که سال 1969 بدترین سالی بود که با آن روبرو شدیم ، یا دست کم بد ترین سالی بود که من با آن رو برو شدم . نه غذایی بود ، نه آینده ای _ هیچ کور سوی امیدی نبود . اما این سال 1969 در عین حال شادترین سال من نیز بود .من چند تانک آمریکایی را از گردان تانکی اسب های پرنده که در " سوئوی رام " مستقر بود ، نابود کردم .من این کار را با مین های فشاری ای که بمب سازان ما از بمب های منفجر نشده آمریکایی ها می ساختند انجام دادم . هر بمب معادل 15 پوند TNT داشت . سرانجام به عنوان قهرمان تخریب تانک به من مدال دادند .سال 1969 همچنین سالی بود که قهرمانی حقیقی دهقانان و رعایا نیز به منصۀ ظهور رسید . گرچه ما از روستایی ها جدا افتاده بودیم ، بسیاری از آنها برای رساندن غذا به ما جان خود را به خطر می انداختند. ان ها برای رد کردن برنج از پست های بازرسی شیوه های بسیار مبتکرانه ای ابداع می کردند. احساس آنها در مورد ما یکی از عواملی بود که برای ادامه راه به من شجاعت می داد. عامل دیگر ، ایمان راسخ به بی دوام بودن حضور آمریکایی ها بود . در سال 1969 ان ها عقب کشیدن بعضی از نیروهایشان را اغاز کردند . ما معتقد بودیم که آنها سر انجام به طور کامل عقب نشینی خواهند کرد . ما می دانستیم که به رغم رویارویی با مشکلات بسیار صعب ، آنها نیز دچار همین مشکلات هستند. آنها دست به گریبان مشکلاتی وحشتناک بودند ، به خصوص که در داخل کشور خودشان . ما معتقد بودیم که دولت آنها در دراز مدت توان ایستادگی در برابر این مشکلات را نخواهد داشت . همین مسئله به من شجاعت و روحیه می دادد.)) ادامه دارد ...

ممنون جناب Babakim1. انشاءالله فردا ادامه میدم.

لطفاًمدیران این تاپیک رو به بخش مخصوصش منتقل کنند.

قابل شما رو نداره آقا سعید.

اینم ادامه و قسمت آخر روزشمار جنگ ویتنام. 4 آوریل 1967 با ادعای اینکه در جنگ ویتنام،تعداد نیروهای سیاه پوست دو برابر نیرو های سفید پوست است، ((مارتین لوتر کینگ))مصرّانه می خواهد که تمام آمریکاییان پا به سن سربازی؛ اعم از سیاه و سفید، جنگ را تحریم، و نشان دهند که آنها معترضین و کسانی هستند که از وجدان های خود پیروی می کنند.دکتر کینگ، ایالات متحده را بزرگ ترین مشوّق شدت عمل در جهان می خواند و آزمایش سلاح های جدید در ویتنام را به اقدام نازی ها ، در اردو گاه های کار اجباری تشیه می کند. 2 می 1967 به دعوت فیلسوف انگلیسی ((لرد برتر اندراسل)) 18 عضو یک دادگاه بین المللی ((جنایات جنگی )) در ((استکهلم)) تشکیل جلسه می دهدند تا به اتهامات ایالات متحده در مورد جنایات در ویتنام رسیدگی کند .این دادگاه بعد از 8 روز برسی مدارک، ایالات متحده را به علت جنایاتی از نوع بمباران های پی در پی غیر نظامیان ویتنام گناهکار می شناسد. 13 می 1967 یک راهپیمایی 8 ساعته با عنوان((پشتیبانی از مردان در جنگ ویتنام)) در خیابان پنجم نیویورک، در پاسخ به راهپیمایی عظیم ((صلح))در 5 آوریل انجام می گیرد. در این راهپیمایی 70000 نفر ، شامل گروه های سربازان پیشین و اتحادیه کارگری و سازمانهای (( فراترنال)){برادری و مذهبی} شرکت می کنند. 14 اکتبر 1967 رهبران نظامی آمریکا گزارش می دهند که محاصره یک ماهۀ کمونیست ها در پایگاه دریایی (( کونتین)) در نزدیکی جنوب مرز غیر نظامی شکسته شده است.تخمین زده می شود که 3000 نفر از سپاهیان ویتنام شمالی در تیر اندازی متقابل که از اول سپتامبر آغاز گردیده است کشته یا زخمی شده اند.ایالات متحده مدعی است که اسیران جنگی آمریکا در ویتنام شمالی مورد بد رفتاری قرار می گیرند و فیلم های ساختگی در باره خوش رفتاری های کمونیست ها با اسرای جنگی ، به بهای ارزانی بین جنوبی ها پخش می شود. معاون وزارت دفاع ایالات متحده ((پل نیتز))هانوی را متهم می کند که کنوانسیون ژنو 1949 را زیر پا گذاشته و اسرای جنگی را برای فیلمبرداری و اجرای نمایش مجبور می سازدند و از دسترسی صلیب سرخ به اسرا و نام نویسی انان جلوگیری می کنند. 21 اکتبر 1967 یک راهپیمایی دو روزه ضد جنگ در واشینگتون آغاز می گردد. از 35000 نفر اعتراض کننده 647 نفر که می خواهند به ساختمان ((پنتاگون)) وارد شوند بازداشت می گردند.جانسون در سخنرانی 31 اکتبر ، بر موضع آمریکا نسبت به ویتنام تأکید می گذارد . 30 ژانویه 1968 در اولین روزی که به بهانه سال نو ((تت)) قرار بود در ویتنام ، آتش بس برقرار شود ، نیرو های کمونیست ، به طور ناگهانی حمله بزرگی را علیه 30 شهر عمده ویتنام جنوبی آغاز می کنند.در مراحل اوّلیه این حمله به اهداف کلیدی خود در سایگون شامل زمین های سفارت آمریکا و ستاد ژنرال ((وست مورلند)) می رسند و همچنین شهر ((هو)) را به مدت 25 روز به تصرّف خود در می آورند. چون ویتنام شمالی ها نمی توانند شورشی همگانی علیه دولت در ویتنام جنوبی برپا نمایند، نا چار با دادن تلفات عقب نشینی می کنند ، ایالات متحده این عملیات را شکستی نظامی برای کمونیست ها تلقی می کند. ولی این حمله از نظر روانی نو عی پیروزی برای آنان شمرده می شود، زیرا این عملیات سبب گسترش نهضت های صلح طلبانه در ایالات متحده می شود و بسیاری از حامیان جانسون را در عملیات جنگی نا امید می سازد . پرزیدنت جانسون در 22 مارس ، ژنرال (( وست مور لند)) را به ریاست ستاد ارتش می گمارد. 16 مارس 1968 سربازان ایالات متحده به یک دهکده ویتنام جنوبی به نام (( مای لای )) هجوم می آورند و 300 نفر را هدف مستقیم تیر قرار می دهند!این کشتار همگانی در نوامبر 1969 به گوش جهانیان می رسد .در 29 مارس 1971 ستوان ارتش ((ویلیام کالی)) به اتهام کشتار مردم ، در دادگاه نظامی مجرم شناخته می شود.و به زندان ابد توأم با کار محکوم می شود. بعد ها این مدت به 20 سال و بعد به 10 سال کاهش می یابد و سر انجام او را از زندان آزاد می کنند!!!! 5 آوریل 1968 در عملیات (( پگاسوس )){اسب شاخدار} 30000 نفری ایالات متحده و ویتنام جنوبی ، محاصره 6000 نفر از یگان دریایی ایالات متحده در ((خسانه Khe Sanh)) شکسته می شود. این جایگاه چسبیده به مرز غیر نظامی شده ، هشت ماه پیش برای دفاع از حیثیت منطقه در نظر گرفته می شود . ایالات متحده ، در 5 ژوئیه این مکان را به کلی ترک می کند. 10 می 1968 گفتگو های مقدماتی صلح در پاریس با (( آورل هاریمن)) و (( سایروس ونس)) در سمت نمایندگی ایالات متحده و (( گزوان توی )) و (( هاوان لو)) به نمایندگی ویتنام شمالی آغاز می شود. ولی این گفتگو ها به سرعت متوقف می شود. 3 آوریل 1969 فرماندهی نیرو های آمریکا گزارش می دهد که شمار کشته شدگان آمریکایی در جنگ ویتنام از اول ژانویه 1961 به 33641 نفر رسیده که در مقایسه با جنگ کره (33629 نفر ) از آن افزونتر شده است.(12 نفر ) 8 ژوئن 1969 پرزیدنت نیکسون با نخست وزیر ویتنام جنوبی ((تیو)) در (( میدوی)) دیدار می کند و سپس با یک برنامه زمانبندی شده عقب نشینی نیرو های ایالات متحده را از ویتنام اعلام می کند. این اقدام با 25 هزار نفر آغاز می شود.مدیر های آمریکایی طرحی را در نظر دارند که درگیری سپاهیان آمریکایی پله به پله به ویتنام جنوبی برگردانیده شود ، این برنامه را ((ویتنامیزاسیون Vietnamization)) می نامند. 8 زوئیه 1969 عقب نشینی اولیه 25000 نفر سپاهیان ایالات متحده با بازگشت 814 نفر آغاز می گردد. در ماه آوریل ، نیرو های آمریکایی در ویتنام جنوبی به بالاترین رقم 543400 رسیده بود. 3 سپتامبر 1969 هوشی مینه 79 ساله یکی از نامور ترین انقلابیون دنیای معاصر ، جهان را بدرود می گوید ، یک رهبری دسته جمعی به جای وی برگزیده می شود و اعلام می کند تا زمانی که یک متجاوز در ویتنام باقی است ، به جنگ ادامه خواهند داد. 14 می 1970 گفتگو های صلح در پاریس وارد سومین سال و شصت و ششمین نشست می گردد. امید برای توافق در مورد ویتنام هنوز رنگ باخته می نماید. 9 ژوئیه 1971 500 نفر از نیروهای ایالات متحده پایگاه (( فایر)) - ((چارلی 2)) چهار مایل پایین مرز غر نظامی شده را که از سال 1969 تبدیل به دژ نظامی شده است به نیرو های ویتنام جنوبی تحویل می دهند. 18 اوت 1971 استرالیا و نیوزیلند اعلام می کنند که نیرو های جنگی خود را آخر سال از ویتنام بیرون خواهند برد . 26 دسامبر 1971 در شدید ترین حمله هوایی ((نردبانی Escalation)) _منظور پرواز هواپیما از پایین به بالا در حال ریختن بمب است_ از زمان قطع آن در 1968 بمب افکن های ایالات متحده ، به مدّت 5 روز ویتنام شمالی را بمباران می کنند . در این حمله فرودگاه ها ، محل های پرتاب موشک ، محل های نگهداری هواپیما و انبار های مهمات و سایر مواضع تسلیهات جنگی ویتنام شمالی به تلافی فعالیت های شدید کمونیستی و تجاوز نیرو های انها به مناطق غیر نظامی و واگذار شده به آمریکایی ها به سختی بمباران می شود . 25 ژانویه1972 دفتر ریاست جمهوری آمریکا فاش می سازد که پیشنهاد آتش بس 8 مادّه ای به ویتنام شمالی داده شده است که در آن اسیران جنگی ایالات متحده آزاد شوند و در برابر، ایالات متحده به طور کامل نیرو های خود را از آنجا بیرون ببرد و بعداً ویتنام جنوبی انتخاباتی را به عمل آورد که در آن ایالات متحده دخالتی نکند . همچنین فاش می شود که گفتگو های سرّی میان (( هنری کیسینگر)) و کمونیست ها از ژوئن آغاز شده و ادامه داشته است . 30 مارس 1972 در بزرگترین حمله کمونیست ها از سال 1968 سپاهیان ویتنام شمالی از مرز غیر نظامی شده می گذرند و به ویتنام جنوبی حمله می کنند. در 16 اگوست هواپیما های ایالات متحده متقابلاٌ بمباران تجهیزات و زخایر سوختی را در نزدیکی هانوی و هایفونگ آغاز می کند ، آخرین حمله هوایی به این مناطق در سه سال گذشته صورت گرفته است. 1 می 1972 سپاهیان ویتنام شمالی بعد از 5 روز تیر اندازی پی در پی با توپخانه (( کوانگ تری )) پایتخت شمالی ترین استان ویتنام جنوبی را به تصّرف خود در می آورد. نیرو های سایگون این شهر را در 15 سپتامبر از نو متصرف می شوند. 11 آگوست 1972 ایالات متحده به جنگ زمینی خود در ویتنام ، با بیرون بردن آخرین واحد (( 92 نفر از هنگ سوم لشگر 21 پیاده )) پایان می دهد. 26 اکتبر 1972 وزیر خارجه هنری کسینگر در بازگشت از ویتنام جنوبی می گوید که صلح تا دو هفته دیگر و شاید کمتر ، و پیش از انتخابات ریاست جمهوری صورت خواهد گرفت ولی ناگهان گفتگو ها در مورد صلح قطع می شود و در 16 دسامبر کسینگر هانوی را متهم می کند که در گفتگو ها (( حسن نیت )) نشان نمی دهد. 12 فوریه 1973 آزادی اسرای جنگی آغاز می گردد. اولین اسرای آمریکایی که 42 نفر هستند از فرود گاه ((جیالام)) هانوی برگردانده می شوند .در 14 فوریه 20 نفر از اسرای جنگی ، وارد کالیفرنیا می شوند.برنامه آزاد سازی ، با توقفی کوتاه مدت در 27 فوریه از ادامه باز می ماند ، زیرا ویتنام شمالی ، ایالات متحده را متهم می سازد که دولت سایگون را تشویق می کند تا موانعی در راه کمیسیون چهار جانبه نظامی ایجاد کند ؛ و همچنین ادعا می کند که سایگون از زمان آتش بس تا به حال 20000 بار حمله نظامی انجام داده است. 29 مارس 1973 آخرین لشگر ایالات متحده ویتنام جنوبی را ترک می کنند و به حظور نظامی 10 ساله خود در آنجا پایان می دهد. حدود 8500 نفر غیر نظامی که بیشتر آنها تکنیسین هستند در آن جا می مانند.این نیرو ها نیز با حمله گسترده ویتنام شمالی از آنجا خارج می شوند. پایان منبع:Chronicle of 20th Century history نویسنده: جان باومن مترجم:یحیی افتخارزاده استفاده از این مطلب تنها با درج منبع و نام Military .ir مجاز می باشد.