[quote]یه سوال این جور هواپیما ها هم شامل تحریم می شن یا نه؟؟؟ نسبت به ایران 140 چه برتری هایی داره؟؟؟[/quote] بله شامل میشن برتری ها در مقابل ایران 140 زمانی دقیق معلوم میشه که مقایسه کرد من دقیقا مشخصات ایران 140 یادم نیست که بگم

از انفجار فاصله داره ولی خوب موج انفجار چی حتی 1 متر هم پرتش نکرد!!

[quote]سینا فکر کنم روهش تو اون دنیا هم داره نطق میده و به روسیه حمله میکنه!! ولی واقعا نابغه بود[/quote] روح ایشون در جهنم خدا در حال ذوب شدنه! به خاطر کارهایی که کرد و شکی در این نیست نابغه بوده یا نه؟ تا در چه زمینه ای؟ به نظر من در زمینه جذب نابغه ها ، نابغه بود . نابغه هایی که جذب خودش کرد و از استعدادهاشون بهره ها برد نمونه هاش هم زیاده خودت میدونی در اخر مطلب از این دست داشتی خواهشا قرار بده خوبه و جالبه دستت هم درد نکنه

باز خوبه طرف چهار تا جنگنده خرید و گرنه نیروی هوایی کلا به فنا میرفت تا الان

[align=center][size=18][color=red]نبردهای هوایی در نوار مرزی [/color][/size] [color=blue]رزمندگان اسلام در تلاش بودند تا به هر نحوه ممکن، حصر آبادان را شکسته و نیروهای دشمن را عقب بزنند. این کار باید انجام می شد ولی مشکل بزرگ تهاجم های گاه و بی گاه دشمن از طریق هوا بود. به همین جهت تصمیم گرفته شد که نیروی هوایی پوشش لازم را در آسمان به نیروی های خودی بدهد. به همین منظور یک نفر افسر اطلاعات و عملیات نیروی هوایی به منطقه اعزام شد تا در هنگام تهاجم هوایی دشمن، به گشتی های خودی مختصات منطقه را اطلاع دهد تا آنان خود را برای درگیری آماده کنند.رزمندگان آماده شکستن حصر آبادان بودند در تلاش بودند تا به هر نحوه ممکن، حصر آبادان را شکسته و نیروهای دشمن را عقب بزنند. این کار باید انجام می شد ولی مشکل بزرگ تهاجم های گاه و بی گاه دشمن از طریق هوا بود. به همین جهت تصمیم گرفته شد که نیروی هوایی پوشش لازم را در آسمان به نیروی های خودی بدهد. به همین منظور یک نفر افسر اطلاعات و عملیات نیروی هوایی به منطقه اعزام شد تا در هنگام تهاجم هوایی دشمن، به گشتی های خودی مختصات منطقه را اطلاع دهد تا آنان خود را برای درگیری آماده کنند. این پروازها از نیمه اول اردیبهشت ماه سال 1360 آغاز شده بود و روزانه گشتی های نیروی هوایی آماده نبرد هوایی با هواپیما و هلی کوپترها دشمن بودند.[/color] [size=18][color=green]برای پوشش هوایی فانتوم ها به پرواز در آمدند [/color][/size] [color=blue]روز پنجم اردیبهشت سال 1360 طبق روال همیشه قرار شد دو فروند جنگنده فانتوم مسلح به موشک های هوا به هوا به پرواز درآیند و وظیفه گشت هوایی منطقه را برعهده گیرند. در توجیهات قبل از پرواز ذکر شد که محل عملیات مرزهای غربی کشور است و تانکر سوخت رسان نیز در نزدیکی محل حضور دارد. بعد از توجیهات، خلبانان به اتاق تجهیزات رفته و سپس به سمت آشیانه هواپیماها حرکت کردند. راس موعد مقرر دو فروند فانتوم از پایگاه سوم شکاری به هوا برخاستند. همزمان نیز یک فروند تانکر سوخت رسان نیز با پرواز از پایگاه یکم به نزدیکی محل گشت هوایی اعزام شد. منطقه عملیاتی برفراز نیروهای رزمنده اسلام بود. جنگنده ها با رسیدن به نقطه ایذایی، با تغییر فرکانس آماده تماس افسر رابط شدند. لحظاتی بعد صدای افسر رابط شنیده شد که با صدایی بلند درخواست کمک می کرد و می گفت هلی کوپترهای دشمن آنها را زیر رگبار گرفته اند. درنگ جایز نبود.جنگنده ها بلافاصله تغییر سمت داده و به سرعت به سوی منطقه عملیات رهسپار شدند. لحظاتی بعد از قسمت شمال غربی منطقه عملیاتی وارد صحنه شدند و با مشاهده هلی کوپترهای دشمن، آنها را زیر رگبار مسلسل گرفتند. جنگنده ها از هر طرف به سمت پرنده های دشمن شلیک می کردند و دشمن که توانایی مقابله با جنگنده های ایرانی را نداشت، پا به فرار گذاشت. نیروهای پدافندی دشمن که متوجه حضور جنگنده های ایرانی شده بودند، از هر طرف به سمت آنها شلیک می کردند. حالا نوبت یگان های زمینی دشمن بود که جواب شلیک های بی امان خود را بگیرند. جنگنده ها با کم کردن ارتفاع برروی نیروی دشمن، شروع به تیراندازی به سمت آنها نمودند. دشمن که تصور نمی کرد خلبانان ایرانی جرات حضور در این منطقه را داشته باشند، بی هدف به هر سو تیراندازی می کرد. جنگنده ها با عبور از روی سر نیروهای دشمن و وارد آوردن تلفات به آنها، بلافاصله اوج گرفته و از منطقه دور شدند.[/color] [size=18][color=green]برای سوخت گیری یکی از فانتوم ها اقدام نمود [/color][/size] [color=blue]با توجه به این فعل و انفعالات، سوخت هواپیماها کم شده بود و آنها چاره ای جز ترک منطقه نداشتند؛ لذا هر دو با گردش سریع به سمت تانکر سوخت رسان، تغییر سمت دادند. با توجه به دوری منطقه سوخت گیری از منطقه عملیاتی، جنگنده ها باید بلافاصله بعد از سوخت گیری به سمت منطقه بازمی گشتند. لحظاتی بعد هر دو جنگنده به منطقه سوخت رسانی رسیده و بعد از سوخت گیری تغییر سمت داده به سمت منطقه عملیاتی رهسپار شدند. با رسیدن به نزدیکی منطقه عملیاتی، خلبانان با رابط زمینی تماس گرفتند و جویای اوضاع منطقه شدند که وی نیز در پاسخ به آنها گفت: - به محض خروج شما از منطقه عملیاتی، هلی کوپترهای دشمن مجددا به منطقه بازگشته و آنها را زیر آتش گرفتند. هرچه زودتر خودتون رو برسونید. با رسیدن به منطقه عملیاتی، هر دو جنگنده آماده شیرجه و یورش دوباره شدند. تعقیب گریز ادامه داشت تا این که هلی کوپترهای دشمن راهی بجز فرار برای خود پیدا نکردند. همه چیز به خوبی پیش رفته بود ولی این پایان کار نبود. هلی کوپترهای دشمن با توجه به شرایط منطقه، درخواست اعزام جنگنده های میگ کرده بودند[/color]. [size=18][color=red]دو فروند میگ دشمن هدف قرار گرفت ولی ... [/color][/size] [color=blue]جنگنده های ایرانی مسرور از این پیروزی در حال اوج گیری بودند که ناگهان کمک خلبان یکی از جنگنده ها به خلبان اطلاع داد که یک فروند میگ 21 دشمن در تعقیب آنهاست. تعقیب و گریز مجددا شروع شد. راهی بجز درگیری باقی نمانده بود. خلبان با انجام مانورهای متعدد توانست هواپیمای دشمن را دور زده و آن را در جلوی خود قرار دهد. خلبان عراقی که خو د را در دام جنگنده ایرانی می دید، با قرار دادن قدرت موتور هواپیمای خود در حالت 100 درصد، پا به فرار گذاشت ولی برای هرگونه عکس العملی دیر شده بود. خلبان ایراین با روشن کردن پس سوز، در حالت برتری قرار داشت و در لحظه مناسب شروع به تیراندازی به شمت میگ عراقی نمود. ثانیه های بعد میگ عراقی به تلی از آتش تبدیل شد و خلبانان ایرانی از این بابت خیلی مسرور بودند که ناگهان اتفاقی که نباید بیافتد افتاد. یک فروند میگ 21 عراقی از غفلت آنها استفاده کرده و در پشت سر آنها قرار گرفته بود. در یک آن یک فروند موشک هوا به هوا به سمت جنگنده ایرانی رها کرد. ثانیه هایی بعد هواپیمای شماره یک مورد هدف قرار گرفت. خلبان در این شرایط می دانست اگر به مسیر ادامه دهد بطور حتم مورد اصابت دومین موشک نیز قرار می گیرد، لذا سریعا سرعت را افزایش داد و شروع به کاهش ارتفاع نمود. با توجه به تعقیب و گریزها هواپیماها در نزدیکی مرز قرار داشتند. در طرف دیگر هواپیمای فانتوم دیگر در پشت سر میگ بخت برگشته قرار گرفته بود. خلبان میگ عراقی که با خوشحالی درحال اعلام هدف قرار دادن یک فروند فانتوم ایرانی به پایگاه خود بود، ناگهان همه چیز را برباد یافته دید. رادار هواپیمای او نشان می داد که یک تیر موشک هوا به هوای حرارتی به دنبال اوست. خلبان عراقی تا خواست عکس العمل نشان دهد مورد هدف قرار گرفت. او که در نزدیکی مرز قرار داشت، با هر زحمتی که بود از مرز گذشت ولی جنگنده او دیگر توانایی ادامه نداشت و او مجبور به ترک هواپیمای خود شد.[/color] [size=18][color=green]پرواز با سختی انجام می شد [/color][/size] [color=blue]شرایط بسیار دشوار بود. فانتوم ایرانی از پایگاه خود فاصله داشت و با این شرایط تقریبا ممکن نبود بتواند به پایگاه مراجعه نماید. خلبان با کاهش ارتفاع، خود را به منطقه کوهستانی رساند و با قرار گرفتن در لابه لای کوه ها از صحنه درگیری دور شد. در این هنگام او به خاطر شرایط بدی که داشت از پایگاه طلب کمک کرد که به دلیل فاصله زیاد و قرار گرفتن در دره های کوهستانی، رادار نمی توانست صدای او را بشنود. دقایقی بعد هواپیما با رسیدن به ارتفاعات مرزی موفق به تماس با رادار گشت و وضعیت را تشریح نمود. از شواهد معلوم بود که جنگنده به سختی آسیب دیده است. خلبان به سختی از ناحیه کمر احساس درد می کرد ولی مصمم بود به هر قیمتی هواپیما را به زمین بنشاند. در سمت دیگر پایگاه در آماده باش کامل بود. همگی پرسنل خود را برای یاری رساندن به خلبانان آماده می کردند. خلبان با نزدیک شدن به فرودگاه سرعت را کاهش داد که در این هنگام متوجه یک اشکال بزرگ شد. سرعت جنگنده وقتی کم تر از 400 کیلومتر می شد، دیگر قابل کنترل نبود. از طرفی اگر قرار بود با همین وضعیت فرود آیند به طورحتم لاستیک های جنگنده طاقت نمی آورد. در این دقایق اوج اضطراب بر خلبانان وارد می شد. آیا موفق به فرود می شوند در صورت خارج شدن از باند فاجعه ای بزرگ رخ می داد. [/color] [size=18][color=green]هواپیما آماده فرود اضطراری بود[/color][/size] [color=blue]خلبان از دور باند فرود را می دید. اطراف باند مملو از پرسنل و ماشین های آتش نشانی و اورژانس بود. جنگنده لحظه به لحظه به باند نزدیک تر می شد. خلبان تصمیم گرفت در قسمت ابتدایی باند چرخ ها را به زمین برساند تا مسافت بیشتری جهت کنترل هواپیما در اختیار داشته باشد. سرانجام چرخ های هواپیما باند را لمس نمودند. سرعت بسیار بالا بود و هواپیما غیر قابل کنترل. خلبان از کمک می خواهد در فشردن پدال ترمز او را یاری نماید. جنگنده زوزه کشان به انتهای باند نزدیک می شد و همه منتظر بودند ببینند این دو موفق می شوند و سرانجام هواپیما به آخر باند رسید. هواپیما به سختی بر روی باند حرکت می کرد و خلبان بعد از دقایقی با رساندن هواپیما به راه خروجی، آن را متوقف کرد. [/color] [size=18][color=green]معجزه ای بزرگ رخ داده بود [/color][/size] [color=blue]همه پرسنل خوشحال و شادمان از این پیروزی خلبانان را در آغوش کشیدند. خلبان لحظاتی بعد با نگاه کردن به انتهای هواپیما متوجه لطف و عنایت بی دریغ خداوند به آنها شد. نصف سکان عمودی و انتهای سکان افقی جدا شده و محفظه پس سوز موتور نیز بر اثر انفجار ترکیده بود. طبق دستورالعمل های پروازی این هواپیما تحت هیچ شرایطی قابل پرواز نبود و قاعدتا نمی تونست پرواز کند ولی این جنگنده با مهارت خلبانان خود، از داخل خاک عراق به همین شکل به ایران بازگشته بود. خلبان با خود ماجراهای روز را مرور می کرد. بعد از چهار ساعت و نیم پرواز ممتد با این هواپیمای آسیب، دیده شکی نیست که زنده ماندن فقط لطف خدا بوده و بس.[/color][/align] [align=center][size=18][color=green]در آخر امیدوارم مورد توجه دوستان قرار گرفته باشه و این گوشه ای بود از دلاور مردیهای جان برکفان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران[/color][/size][/align] [align=center][size=18][color=green]منبع سایت ساجد[/color][/size][/align]

[quote]دوست عزیز! ضمن تشکر دوباره از این تاپیک و دیگر تاپیک های شما، اگر مایل هستید، دیگر هیچ اصلاحیه ای برای تاپیک های شما نمی فرستم. ولی در نظر داشته باشید که این جا مدرسه و کلاس درس نیست که من بخواهم وجهه ی شما را نزد معلمان و دانش آموزان دیگر خراب کنم؛ این جا من برای تاپیک های شما ارزش قائلم و سعی می کنم اشکالات کوچک آن ها را در صورت وجود اصلاح کنم، آن هم به خاطر کمبود وقت شما به خاطر فعالیت زیاد در همه ی بخش های سایت. به هر حال، عده ی زیادی این تاپیک ها را می خوانند و از اطلاعات آن بهره می برند[/quote] بگذریم دوست عزیز! شما به ایراد گرفتن های خود ادمه بدهید البته من دیگه تاپیکی ایجدا نمیکنم که شما بخوای ایراد بگیری خیالت راحت بنده هم رفتنی شدم از این سایت خیلی وقت بود از دوستان حلالیت گرفته بودم ولی گفتم تا مهر ماه میمانم مهر آمد و من هم میرم از انتقاد های شما هم ناراحت نیستم به هر حال اگر از روی خیره که جای تشکر داره

[quote]منظور من عدم توانایی C-141 برای بر عهده گرفتن این مسئولیت نبود؛ منظورم همان چیزی بود که صحتش را تأیید کردید ( چیزی تحت عنوان KC-141 وارد خدمت نشده بود ) .[/quote] شما نمیخواد خیلی حساسیت نشون بدید من کلی تایید کردم چون حوصله بحث به صورت نکته به نکته رو ندارم حالا شما هم مثل یکی از دوستان در همین سایت هستین که تلاش من برای ایجاد یک تاپیک رو نادیده میگرفت و مثلا بحثش این بود که فلان هلکوپتر بزرگترین نیست و من هرچه میگفتم در متن آمده بزرگترین بالگرد [color=red]عملیاتی[/color] قبول نمیکرد اینجا برعکس شده شما به جزییات خیلی نپرداز چون هم خودت رو خسته میکنی هم دیگران رو و صد البته که من اجباری به پذیرفته شدن حرفم توسط شما و سایر دوستان ندارم من تایید کلی کردم چون چنین قابلیتی در این هواپیما هست .حالا این قابلیت عملیاتی شده یا نه مهم نیست

[quote]اگر منظور شما تانکر سوخت رسان هوایی است، چنین وظیفه ای به آن محول نشده بود. [/quote] چرا دوست عزیز جزو توانایی های این هواپیما محسوب میشه قرار بود نمونه ای هم مخصوص همین کاربری ساخته بشه که البته نمونه ازمایشی باقی موند

به نظرم بد نبود اگر یکی از دوستان زحمت میکشید هواپیما های این کلاس رو با هم مقایسه میکرد

[align=center][size=18][color=red]حمله به پالایشگاه کرکوک و قطع صدور نفت[/color][/size] [color=blue]نزدیک به چهار سال از شروع جنگ تحمیلی می گذشت. در این مدت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران موفق شده بود ضربات مهلکی بر پیکره عراق وارد نماید. عراقی ها که از روز اول میدانستند که برای پیروزی در این جنگ باید نیروی هوایی ایران را نابود کنند - که در اولین حرکت نیز به تقلید از رژیم صهیونستی در جنگ شش روزه که توانسته بود با یک حمله برق آسا نیروی هوایی مصر را زمینگیر کند اقدام به حمله گسترده به پایگاههای هوایی ایران نمود - ولی درحالی که آنها هنوز در باد پیروزی خیالی خود بودند، تنها دو ساعت پس از این حمله با پاسخ دندان شکن نیروی هوایی ایران مواجه شدند.[/color] [size=18][color=green]چهار سال مقاومت جانانه [/color][/size] [color=blue]نزدیک به چهار سال از شروع جنگ تحمیلی می گذشت. در این مدت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران موفق شده بود ضربات مهلکی بر پیکره عراق وارد نماید. عراقی ها که از روز اول می دانستند که برای پیروزی در این جنگ باید نیروی هوایی ایران را نابود کنند - که در اولین حرکت نیز به تقلید از رژیم صهیونستی در جنگ شش روزه که توانسته بود با یک حمله برق آسا نیروی هوایی مصر را زمینگیر کند اقدام به حمله گسترده به پایگاههای هوایی ایران نمود - ولی درحالی که آنها هنوز در باد پیروزی خیالی خود بودند، تنها دو ساعت پس از این حمله با پاسخ دندان شکن نیروی هوایی ایران مواجه شدند. تمام این پیروزی ها در این مدت در حالی رقم می خورد که عراق هر روزه توسط دول غربی به جدیدترین تجهیزات، سلاح و هواپیماها مجهز می شد؛ ولی این چیزی از اراده پولادین مردان آهنین بال نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران کم نمی کرد و آن به این دلیل بود که خلبانان ما علاوه بر مهارت درهدایت پرندگان خود، از نیروی ایمان و عشق به وطن و مردم خود سود می جستند و اینها دلایلی بود که آنها را شکست ناپذیر می کرد. در حدود 48 ماه گذشته، خلبانان شجاع نیروی هوایی بارها مواضع و مناطق نظامی عراق را آماج حملات خود قرار داده بودند ولی بعضی از نقاط کلیدی که برای عراق بسیار ارزشمند بود بعد از حملات ابتدایی نیروی هوایی ایران، با تدابیر خاصی که عراق اندیشیده بود با مستقر کردن پیشرفته ترین تجهیزات پدافندی، به شدت از آنها محافظت می کرد.[/color] [size=18][color=green]صادرات نفت از کرکوک باید قطع می شد [/color][/size] [color=blue]یکی از این مراکز مهم پالایشگاه کرکوک بود. این پالایشگاه به عنوان بزرگ ترین پالایشگاه عراق، قلب تپنده صادرات نفت عراق بود. وجود بزرگ ترین تلمبه خانه در این پالایشگاه، آن را در بین مراکز دیگر منحصر به فرد می کرد و با توجه به این که صادرات نفتی عراق از این جا انجام می شد، نیروی هوایی ایران می توانست با از کار انداختن این پالایشگاه عملا شاهرگ حیاتی صادرات نفت عراق را قطع کند؛ زیرا با از کار افتادن این مرکز، صادرات نفت عراق از طریق ترکیه و بندرعقبه اردن قطع می شد و این یک ضربه مهلک و جبران ناپذیر برای عراق بود. صدام و صدامیان که بعد از حملات متعدد عقابان تیزپرواز نیروی هوایی در چهار سال گذشته متوجه شده بودند که هیچ مانعی از جمله مسافت، خللی در انجام ماموریت توسط خلبانان ایرانی ایجاد نمی کند، تصمیم گرفته بودند که با استفاده از رینگ های پدافندی و انجام گشت های متعدد هوایی، امکان هر گونه حمله هوایی را به حداقل برسانند. شهر کرکوک یکی از مکان هایی بود که برای عراق اهمیت ویژه ای داشت، پایگاه هوایی کرکوک و پالایشگاه کرکوک این شهر تا حدی برای عراق مهم کرده بود که آنها مردم محلی این شهر را کوچ داده بود و نیروهای بعثی را همراه با خانواده های شان در کرکوک اسکان داده بود و به همین دلیل مدرن ترین تجهیزات خود را برای محافظت از کرکوک در اطراف و حومه شهر مستقر کرده بود تا کار حراست شبانه روزی را برعهده گیرند. نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در ماه های ابتدایی جنگ، بارها کرکوک را مورد حمله قرار داده بود اما بعد از استقرار سامانه های جدید پدافندی چندین ماموریت در این منطقه انجام داده بود که همگی آنها چندان موفقیتی در پی نداشت. در همین زمان از عراق خبر می رسید که این کشور روزانه ده ها هزار بشکه نفت خام را از این پالایشگاه صادر می کند و اعلام می کرد با توجه به تجهیزات پیشرفته پدافندی این شهر غیرقابل نفوذ است. با دریافت این اخبار، نیروی هوایی ایران تصمیم گرفت با یک حمله برق آسا این پالایشگاه را مورد هدف قرار دهد.[/color] [size=18][color=green]طراحی عملیات[/color][/size] [color=blue]در اولین اقدام تصمیم براین شد که این عملیات توسط یک فروند جنگنده فانتوم صورت پذیرد و به این دلیل بود که در این حالت امکان شناسایی توسط دیده بان های مرزی و رادارهای دشمن کمتر بود. در دومین اقدام به دلیل این که لازم بود اهداف با دقت مورد هدف قرار گیرند، مقرر شد علاوه بر بمب جنگنده از راکت نیز استفاده کند تا ضربه بیشتر و تاثیرگذارتر باشد. جنگنده باید بیست دقیقه قبل از طلوع خورشید از پایگاه سوم شکاری همدان به پرواز در می آمد، با حفظ ارتفاع در 15000 پایی و با سرعت 350 نات از آسمان کرمانشاه وارد آسمان ایلام شود سپس با نزدیک شدن به مرز خلبانان iif را خاموش کرده و به خاطر این که توسط رادارهای مرزی شناسایی نشوند، ارتفاع را به حداقل برسانند و با سرعت 450 نات از مرز عبور کنند. با نزدیک شدن به هدف خلبانان باید با یک گردش 180 درجه هدف را دور زنند و حمله را انجام دهند سپس با کم کردن ارتفاع تا حد ممکن با حداکثر سرعت به سمت ایران پرواز نمایند. اما مهم ترین قسمت عبور از دیوار دفاعی کرکوک بود. رینگ های پدافندی عراق در این منطقه مجهز به موشک های بلند زن سام 2 و سام 6 و موشک های کوتاه رولند بود. در بین این رینگ ها عراق از ده ها عراده توپ های 23 و 35 و 57 میلیمتری سود می جست و تصور این که تمامی آنها بخواهند با هم شکلیک کنند آن جا باید تبدیل به جهنمی غیر قابل تصور شود. بجز این پدافند قدرتمند، با توجه به قرار گرفتن پایگاه هوایی کرکوک در نزدیکی پالایشگاه، این محدوده به صورت شبانه روزی توسط هواپیماهای رهگیر میگ 23 محافظت می شد. پس مهم ترین اصل در این ماموریت اصل غافلگیری بود. با توجه به تمامی این موارد، تصمیم گرفته شد برای مشخص نمودن دقیق مواضع دشمن منطقه شناسایی شود؛ لذا مقرر شد که یک فروند هواپیمای فانتوم شناسایی به منطقه اعزام گردد و موقیت پدافند برای انجام عملیات مشخص شود.[/color] [size=18][color=green]فانتوم شناسایی پرواز کرد [/color][/size] [color=blue]چند روز بعد راس ساعت مقرر، یک فروند هواپیمای فانتوم شناسایی از پایگاه سوم شکاری به پرواز در آمد و با گشت زنی در آسمان ایلام منتظر دستور رادار برای ورود به خاک عراق شد. در این هنگام یک تانکر سوخت رسان و یک فروند هواپیمای رهگیر اف 14 نیز همراه ایشان بود تا از تانکر و هواپیمای شناسایی محافظت کند. سرانجام دستور ورود به خاک عراق صادر شد. فانتوم بلافاصله با کم کردن ارتفاع تا حد ممکن از لابلای دره های مرزی عبور کرد و با سرعت وارد خاک عراق شد. در این هنگام خلبان سرعت را به 550 نات افزایش داد و به سمت هدف پرواز کرد. بجز این ماموریت، آنها ماموریت داشتند از پل مواصلاتی اربیل به موصل نیز عکس برداری کنند فانتوم بعد از پایان عکسبرداری به سمت کشور تغییر مسیر داد ولی در همین زمان کمک به خلبان اطلاع داد که توسط دو فروند از گشتی های دشمن تعقیب می شوند. در فاصله ای دورتر، دو فروند هواپیمای مدرن میراژ اف 1 مجهز به موشک های سوپر ماترا در تعقیب فانتوم بودند. هواپیماهای دشمن هر لحظه نزدیک تر می شدند و خلبان چاره ای نداشت جز این که ریسک بزرگی انجام دهد؛ چون هواپیما حامل عکس های با ارزشی بود و نباید این عکس ها به دست عراقی ها می افتاد. لذا خلبان ارتفاع را پایین آورد و سرعت را به 1350 کیلومتر در ساعت رساند. این حداکثر سرعتی بود که در آن ارتفاع می شد آن را تحمل کرد. ارتفاع هواپیما به حدی پایین بود که اگر فردی برروی زمین بود، آتش اگزوز هواپیما آن را می سوزاند. در این هنگام و به دلیل سبک بودن هواپیما، فرامین بسیار حساس هستند و با کوچک ترین اشتباه و یا لغزشی هواپیما بلافاصله با زمین برخورد می کند.[/color] [size=18][color=green]هواپیما سالم به زمین نشست و حقایقی روشن شد [/color][/size] [color=blue]در این شرایط هواپیماهای دشمن دیگر نمی توانستند جنگنده ایرانی را پیدا کنند ولی کماکان به تعقیب خود ادامه می دادند. در همین زمان با اعلام رادار مرزی ایران، یک فروند دیگر جنگنده رهگیر اف 14 به منطقه اعزام شده بود و به دلیل شرایط حساس، هر دو تامکت وارد خاک عراق شدند. لحظاتی بعد وقتی خلبانان عراقی متوجه شدند رادار قدرتمند اف 14 درحال جست وجوی آنهاست بلافاصله تغییر سمت دادند و از مهلکه گریختند. در این شرایط رادار به خلبانان اطلاع می دهد که خطر رفع شده و می تواند با آسودگی ولی با احتیاط، وارد کشور شود که خلبان بلافاصله ارتفاع گرفته و سرعت را کم می کند. بنزین به حدی کم شده بود که امکان رسیدن به تانکر بسیار اندک بود؛ ولی خلبان با رساندن خود به ارتفاع 18000 پایی و آوردن سرعت به حداقل، موفق می شود از مرز عبور کند و در آخرین لحظات عملیات سوختگیری هوایی را نیز انجام دهد و با موفقیت در پایگاه فرود آید. بعد از ظهور عکس های گرفته شده، نکات بسیار مهم و حیاتی از عکس ها بدست آمد که چه بسا اگر بدون عکس برداری قرار بود این ماموریت با شیوه های قبلی انجام شود، صددرصد با شکست مواجه می شد. در ماموریت های قبلی که نیروی هوایی ایران انجام داده بود، عراق به این نکته پی برده بود که خلبانان ایرانی هدف را دور می زنند و ازغرب به آن حمله می کنند؛ لذا آنها علاوه بر شرق، تعداد انبوهی از تجهیزات پدافندی بخصوص موشک های مرگبار رولند را در غرب قرار داده بودند.[/color] [size=18][color=green]طرح عملیات عوض شد [/color][/size] [color=blue]با بدست آمدن این اطلاعات، قرار شد خلبانان تا نزدیکی هدف به شکل قبل عمل کنند و در آن جا نیز با گردش به سمت غرب ادامه دهند؛ ولی این بار گردش را تا 90 درجه ادامه دهند و سپس بلافاصله از سمت جنوب به هدف حمله کنند و در دومین مرحله بر روی حد فاصل غربی دور بزنند و دومین مرحله عملیات را انجام دهند و سعی نمایند مخزن های شرقی پالایشگاه را هدف قرار دهند. با توجه به این شرایط، ماموریت بسیار سخت شده بود. از طرفی به دلیل حیاتی بودن، این ماموریت باید انجام می شد. لذا در پایان به یک نکته مهم اشاره شد و آن این بود که با توجه به اطلاعاتی که در دست بود و با توجه به تجزیه و تحلیل پدافند کرکوک، کوچک ترین اشتباه جبران ناپذیر خواهد بود. همچنین تاکید شد امکان برگشت از این ماموریت بسیار ضعیف می باشد. لذا مقرر شد از بین خلبانان منتخب، دو خلبان پرواز به صورت داوطلبانه انتخاب شوند و عملیات در سکوت مطلق رادیویی انجام شود.شب قبل از عملیات خلبانان انتخاب شدند. روز عملیات خلبانان به اتاق بریفینگ رفتند و آخرین تجزیه و تحلیل ها را انجام دادند. عکس های هوایی نیز که نشان دهنده محل استقرار موشک ها و توپ های ضد هوایی بود، در اختیار آنها قرار گرفت. [/color] [size=18][color=green]خلبانان آماده پرواز شدند[/color][/size] [color=blue]پس از توجیهات، خلبانان به اتاق تجهیزات رفته و با تحویل گرفتن چتر و کلاه به طرف آشیانه حرکت کردند. ماموریت بسیار سخت و حیاتی بود و امکان برگشت نیز بسیار کم. تعدادی از خلبانان به آشیانه پروازی آمده بودند تا دوستان خود را بدرقه کنند و قوت قلبی برای آنان باشند. دقایقی بعد هر دو خلبان در جای خود قرار گرفتند و با اشاره دست، خلبان ابتدا موتور سمت راست و سپس موتور سمت چپ روشن شد. با درخواست خلبان مبنی بر خواندن آیت الکرسی، هر دو خلبان مشغول خواندن شدند و سپس هواپیما را به آرامی به سمت باند هدایت کردند. در کنار باند تعدادی از فرماندهان و پرسنل فنی برای بدرقه آمده بودند. [/color] [size=18][color=green]پرواز به سمت هدف [/color][/size] [color=blue]هواپیما به ابتدای باند رسید و ثانیه هایی با دریافت علائم کد، غرش کنان در دل آسمان جای گرفت. خلبان ابتدا ارتفاع را به 13000 پا رساند و سپس با ورود به آسمان کرمانشاه، ارتفاع را تا 15000 پا افزایش داد. با نزدیک شدن به مرز، خلبانان ارتفاع را کم کردند. در آن صبح زود فقط نور چراغ خیابان های شهری مرزی معلوم بود و مردم در خوابی خوش بسر می بردند؛ چون می دانستند که رزمندگان غیور این مرز بوم تمام تلاش خود را برای محافظت از آنها بکار می بندند. ثانیه هایی بعد هواپیما با سرعت 450 نات و با ارتفاع حدود 100 پا از مرز گذشت. هر دو خلبان با ورود به خاک عراق ارادتی به آقا سیدالشهداء کرده و به راه خود ادامه دادند. با ورود به خاک عراق، خلبان بلافاصله سویچ بمب ها و راکت ها را روشن کرد و از کمک هم درخواست کرد که مراقب کوچک ترین تحرک دشمن باشد. ثانیه هایی بعد ناگهان ضدهوایی های دشمن به کار افتاد و همگی جنگنده ایرانی را هدف قرار دادند. ظاهرا در هنگام ورود به خاک عراق دیدبان مرزی آنها را دیده و موقیت را به اطلاع رسانده بود. گلوله های ریز و درشت به سمت هواپیما می آمد و در آن هوای صبحگاهی که نزدیک به طلوع کامل آفتاب بود، آسمان را روشن می کرد. گلوله ها در زیر و اطراف هواپیما منفجر می شدند ولی خلبانان مصمم به انجام ماموریت بودند.[/color] [size=18][color=red]عراقی ها غافلگیر، پالایشگاه در آتش [/color][/size] [color=blue]سرانجام هواپیما به نزدیکی پالایشگاه رسید و خلبانان شعله های پالایشگاه را از چند مایلی دیدند. اولین موشک به سمت هواپیما شلیک شد که خلبان با مهارت آن را منحرف کرد. معلوم بود که عراق خود را بیشتر برای پذیرایی در غرب آماده کرده بود. خلبانان در نزدیکی هدف به سمت غرب گردش کردند. می توان حدس زد که عراقی های از این کار بسیار خشنود بودند و موشک های کوتاه رولند خود را آماده کرده بودند که بعد از گردش هواپیمای ایرانی و هنگام ورود از سمت غرب، آن را هدف قرار دهند؛ ولی تمام محاسبات آنها غلط از کار در آمد. هواپیما درحالی که به سمت غرب گردش می کرد ناگهان از گردش ایستاد و راه جنوب پایگاه را در پیش گرفت. عراقی ها که منتظر این حرکت نبودند، بی هدف به آسمان آتش گشودند. آتش موشک ها و پدافند لحظه ای قطع نمی شد. با رسیدن به هدف، خلبان عمل پاپ را انجام داد و با ارتفاع گرفتن به میزان 200 پا، در حالت شیرجه قرار گفت و در اولین مرحله بمب ها را بر روی هدف فرو ریخت و راکتی نیز به سمت یکی از مخازن اصلی سوخت رها کرد. با رها شدن راکت صدای انفجار مهیبی در زیر هواپیما شنیده شد ولی تمامی عملگرها به خوبی کار می کردند و نشانی از برخورد موشک به هواپیما دیده نمی شد. پالایشگاه به جهنمی تبدیل شده بود و آن ناشی از برخورد راکت به مخزن سوخت بود. خلبان با گردشی سریع به سمت شرق به وسیله دومین راکت بزرگ ترین مخزن سوخت را در قسمت شرقی پالایشگاه هدف قرار داد. آتش در پالایشگاه دو چندان شده بود با انفجار این مخزن و برخورد ترکش های آن و موج انفجار ناشی از آنف سیستم پدافند شرقی که به صورت اتوماتیک عمل می کرد، از کار افتاد. خلبان نیز با خیالی آسوده ارتفاع را کم کرد و با حداکثر سرعت از پالایشگاه دور شد.[/color] [size=18][color=green]خطر در کمین فانتوم [/color][/size] [color=blue]خطر هنور در کمین بود. رادار به خلبانان اطلاع داد که هرگز ارتفاع نگیرند زیرا دو فروند هواپیمای میگ 23 عراقی در ارتفاع بالا منتظر هستند که با ارتفاع گرفتن جنگنده ایرانی آن را هدف قرار دهند. اما این بسیار خطرناک بود زیرا پدافندهای عراقی به راحتی می توانستند آنها را هدف قرار دهند. در همین اوضاع، اتفاقی که نباید رخ می داد افتاد. چندین گلوله ضد هوایی با زیر هواپیما برخورد کرد، چند گلوله هم با موتور سمت راست برخورد کرد و ثانیه هایی بعد کمک به خلبان اطلاع داد که موتور دچار واماندگی شده است. با این شرایط جنگنده مشکل می توانست به پایگاه برسد. خلبان دستگیره گاز موتور را در حالت صددرصد قرار داد تا بلکه بتواند از شر میگ ها خلاصی یابد. در این هنگام به دلیل ارتفاع کم و سرعت نسبتا پایین، خلبان مجبور بود کمی ارتفاع گیرد که بلافاصله با اخطار رادار مبنی بر ثابت نگه داشتن ارتفاع، دوباره ارتفاع خود را کم کرد. هنوز فاصله زیادی تا مرز مانده بود. در این هنگام رادار به پایگاه شکاری اصفهان اطلاع می دهد که احتیاج به حمایت هواپیماهای رهگیر دارند که بلافاصله دو فروند تامکت مسلح از اصفهان به پرواز در می آیند. در این طرف ماجرا مرتب گلوله های ریز و درشت به زیر بال هواپیما برخورد می کرد. اضطراب همه را در بر گرفته بود.[/color] [size=18][color=green]با آمدن اف 14 ها دشمن پا به فرار گذاشت [/color][/size] [color=blue]شکاری های اف 14 با رسیدن به مرز بلافاصله وارد خاک عراق شدند و شروع به رهگیری میگ ها کردند. که مشابه دفعه قبل هر دو جنگنده عراقی تغییر مسیر دادند. با حمایت اف 14 ها جنگنده موفق شد به داخل خاک کشور برسد و اولین تبریک را خلبانان اف 14 به آنها گفتند. اینک فرصت آن رسیده بود که خلبان مقدار ارتفاع بگیرد. نشانگر بنزین کم تر از حد لازم را نشان می داد. خلبان با برج تماس می گیرد و موقعیت خود را اطلاع می دهد و از برج تقاضا می کند با توجه به کمی سوخت بر خلاف جهت باند بر زمین بنشیند و همچنین اطلاع می دهد که آنها خود را برای فرود اضطراری آماده کنند. بلافاصله در پایگاه اعلام وضعیت اضطراری می شود. باریر بر روی باند پهن می شود و ماشین های آتش نشانی و آمبولانس نیز در کنار باند مستقر می شوند. خلبان و کمک درحال فرود پرسنل کروی پروازی را می بینند که دوان دوان به سمت باند می دویدند.[/color] [size=18][color=green]فرود در شرایط سخت [/color][/size] [color=blue]به دلیل از کار افتادن یک موتور، خلبان مجبور بود با یک موتور فرود آید و برای حفظ تعادل مجبور بود سرعت را بیشتر از حد مجاز نماید. به هرحال با هر زحمتی که بود چرخ های هواپیما ابتدای باند را لمس کرد. هواپیما غیر قابل کنترل بود و غرش کنان به انتهای باند نزدیک می شد. ترمزها هم به دلیل سرعت بالا به خوبی جواب نمی دادند. نشان دهنده های مسافت تا انتهای باند هم به سرعت از جلوی چشمان خلبانان عبور می کرد و آنها هر لحظه به انتهای باند نزدیک تر می شدند. در همین هنگام هواپیما به باریر گیر کرد و کش باریر شروع به کم کردن سرعت هواپیما نمود تا سرانجام جنگنده در انتهای باند از حرکت ایستاد. پرسنل فنی که بسیار هم خوشحال بودند، به خلبانان کمک کردند تا ازهواپیما پیاده شوند. خلبانان بعد از پیاده شدن از مرکب آهنین بال خود، درحالی که از موفقیت در این عملیات خوشحال بودند. با دیدن هواپیمای خود و میزان خسارت های وارده به یک موضوع پی بردند که این عملیات تنها با لطف خداوند و عنایت سیدالشهداء (ع) با موفقیت به پایان رسیده است. با انجام این عملیات تا مدت ها صدور نفت از پالایشگاه کرکوک متوقف شده بود و عراق یکی از منابع اصلی تامین تجهیزات خود را از دست داده بود.[/color] [size=18][color=green]ادامه دارد ......[/color][/size][/align]

[align=center][size=18][color=red]عملیات انهدام مخازن سوخت اربیل و الهوریه[/color][/size] [color=blue]سه روز است که دولتی بعثی عراق حمله ناجوانمردانه خود را علیه ایران آغاز نموده. در این زمان نیروی هوایی بیشترین بار جنگ را بردوش می کشد. پایگاه های هوایی کشور در دو روز گذشته حماسه ها آفریدند که از آن جمله حمله موفقیت آمیز کمان – 99 در روز گذشته (یکم مهرماه 59) بوده است. عراق هنوز هم در شوک حمله روز گذشته است. اکثر پایگاه های هوایی مهم عراق بمباران شد و دشمن در سردرگمی کامل بسر می برد. آنها که حتی تصور چنین پاسخی را از تیزپروزان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نداشتند، هیچ گونه حرکتی نمی توانستند انجام دهند. هواپیماهای آنان نیز در پی حمله 140 فروندی نیروی هوایی کاملا زمین گیر شد و آن تعدادی هم که توانسته بودند برای تعقیب جنگنده های ایرانی به پرواز درآیند، به دام شکاری های اف 14 افتاده بودند. به شکلی که در کم تر از یک ساعت 5 فروند هواپیمای آنان در هوا مورد هدف قرار گرفت و مابقی از ترس به پایگاه های خود مراجعه کردند.[/color] [size=18][color=red]دولت بعثی در شوک[/color][/size] [color=blue]سه روز است که دولتی بعثی عراق حمله ناجوانمردانه خود را علیه ایران آغاز نموده. در این زمان نیروی هوایی بیشترین بار جنگ را بردوش می کشد. پایگاه های هوایی کشور در دو روز گذشته حماسه ها آفریدند که از آن جمله حمله موفقیت آمیز کمان – 99 در روز گذشته (یکم مهرماه 59) بوده است. عراق هنوز هم در شوک حمله روز گذشته است. اکثر پایگاه های هوایی مهم عراق بمباران شد و دشمن در سردرگمی کامل بسر می برد. آنها که حتی تصور چنین پاسخی را از تیزپروزان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نداشتند، هیچ گونه حرکتی نمی توانستند انجام دهند. هواپیماهای آنان نیز در پی حمله 140 فروندی نیروی هوایی کاملا زمین گیر شد و آن تعدادی هم که توانسته بودند برای تعقیب جنگنده های ایرانی به پرواز درآیند، به دام شکاری های اف 14 افتاده بودند. به شکلی که در کم تر از یک ساعت 5 فروند هواپیمای آنان در هوا مورد هدف قرار گرفت و مابقی از ترس به پایگاه های خود مراجعه کردند. فرماندهان نیروی هوایی که به خوبی می دانستند به عراق نباید فرصت بازسازی داد، طی دستوری به پایگاه های هوایی از آنان خواستند تا با طراحی و اجرای عملیات گوناگون فرصت هرگونه عکس العملی را از آنان بگیرند. [/color] [size=18][color=green]آغازی بر شروع یک حمله گسترده [/color][/size] [color=blue]یکی از این پایگاه ها، پایگاه سوم شکاری همدان بود که در طول روز گذشته به همراه دو پایگاه ششم و دوم، بیشترین حملات را علیه عراق انجام داده بود. در پی این تحولات، فرمانده پایگاه سوم از طراحان اتاق عملیات پایگاه خواست که طرح های خود را جهت حملات متعدد به مراکز نظامی و اقتصادی عراق آماده کنند. روز دوم مهر سال 59 تصمیم گرفته شد تا یکی از مهم ترین مراکز عراق مورد حمله تیزپروازان نیروی هوایی قرار گیرد. در این زمان سوخت برای هر دو کشور عامل حیاتی بود و با توجه به شرایط بحرانی، امکان تهیه سوخت برای جنگ افزارها به سختی انجام می شد. لذا فرمانده عملیات پایگاه و دیگر همکاران دست بکار شدند و طرحی را آماده نمودند تا مخازن نگهداری سوخت عراق را مورد آماج حملات خود قرار دهند که طی این طرح انهدام بزرگ ترین مخزن سوخت عراق در الهوریه و تجمع مخازن اربیل در دستور کار قرار گرفت. مقرر شد ابتدا مخازن سوخت شهر اربیل و سپس مخازن الهوریه منهدم شوند. با توجه به این که عراق اینک هوشیار شده بود، لازم بود تا با دقت خیلی زیاد عملیات طراحی شود. لذا تصمیم بر این گرفته شده که این عملیات با رعایت کامل اصول حافظتی و استفاده از بهترین خلبانان پایگاه انجام شود.[/color] [size=18][color=green]گروه اول آماده حمله به اربیل[/color][/size] [color=blue]خیلی سریع گروه اول آماده پرواز شد. چهار فروند فانتوم هر کدام مسلح به شش بمب mk82 از پایگاه سوم شکاری به پرواز درآمدند. فانتوم ها با ارتفاع گرفتن به میزان 15000 پا و با آسودگی کامل به پرواز ادامه دادند و از قسمت جنوبی شهر بیجار گذشتند. سپس با عبور از شهر دیواندره شروع به کم کردن ارتفاع نموده و خارج از دید رادارهای دشمن از قسمت جنوبی سردشت و از لابه لای کوهستان ها وارد خاک عراق شدند. هدف 10 کیلومتری شهر اربیل در شمال بغداد بود. خلبانان در خاک عراق با تعجب درحال پرواز بودند زیرا کوچک ترین خطری آنان را تهدید نمی کرد. با نزدیک شدن فانتوم ها به شهر اربیل و هدف طبق نقشه، می بایست از شمال شهر اربیل دور زده و در راه بازگشت مخازن را که در جنوب شهر بود مورد هدف قرار دهند. تا این جا همه چیز مرتب بود ولی این پایان کار نبود. رادارهای عراقی موفق به کشف فانتوم ها شده بودند. توپ های سبک 23 میلیمتری آتش بی امان خود را بر روی فانتوم ها گرفتند. در طرف دیگر نیز دو فروند میگ 23 عراقی به عنوان اسکرامبل از پایگاه خود به پرواز در آمدند تا جنگنده های ایرانی را رهگیری و منهدم سازند. [/color] [size=18][color=green]مخازن منهدم شد ولی ... [/color][/size] [color=blue]اینک دیگر فانتوم ها به هدف رسیده بودند. در 5 مایلی هدف فانتوم ها با علامت لیدر دسته آماده بمباران شدند و لحظاتی بعد مخازن در آتش می سوختند. ماموریت با موفقیت انجام شده بود. اینک جنگنده ها باید با تمام سرعت خود را به مرزهای کشورمان می رساندند. جنگنده ها که سبک هم شده بودند، با قرار دادن موتورها در حالت پس سوز شروع به دور شدن از منطقه کردند غافل از این که میگ ها آنها را ردیابی کرده و درحال تعقیب آنها بودند. در 40 مایلی مرز یکی از فانتوم ها متوجه میگ عراقی شد. خلبان بلافاصله به لیدر اطلاع داد که دو فروند جنگنده دشمن در تعقیب آنها هستند. با فرمان لیدر دسته، فانتوم ها از هم فاصله گرفته و با کم کردن ارتفاع به سرعت به راه خود ادامه دادند. این زمانی بود که خلبانان کابین عقب با دقت در حال بررسی اوضاع و مقابله با تهدیدات احتمالی دشمن بودند.[/color] [size=18][color=green]شلیک موشک به سمت فانتوم ایرانی[/color][/size] [color=blue]تا مرز دیگر فاصله ای نمانده بود که کمک خلبان فانتوم شماره سه متوجه شد که یکی از میگ های عراقی بر روی هواپیمای آنان قفل راداری انجام داده است. کمک درحالی که به سختی تلاش می کرد قفل راداری دشمن را بشکند، مرتب از خلبان می خواست که ارتفاع را کم تر کند. در همین زمان میگ عراقی موفق شد با قفل کردن راداری بر روی فانتوم یک تیر موشک هوا به هوا به سمت فانتوم شلیک کند. کمک بلافاصله به خلبان اطلاع می دهد و از او می خواهد تا سرحد ممکن ارتفاع را کاهش دهد. ارتفاع فانتوم به حدی پایین بود که عوارض طبیعی زمین هر لحظه خلبانان را تهدید می کرد. موشک لحظه به لحظه به فانتوم نزدیک تر می شد. این پایان مشکلات نبود. از طرفی با نزدیک شدن به ارتفاعات مرزی، خلبان باید ارتفاع می گرفت و در این حالت موشک به راحتی با فانتوم برخورد می کرد. در آخرین لحظات سرانجام کمک خلبان موفق می شود قفل راداری را شکسته و موشک را منحرف کند. هواپیما نیز اینک به ارتفاعات مرزی رسیده بود. میگ عراقی که ناکام مانده بود، از ترس تامکت های ایران گردش می کند و به داخل خاک عراق فرار می کند. لحظاتی بعد فانتوم آخر سالم در پایگاه فرود می آید و گزارشات لازم نیز تنظیم می شود. با توجه به گزارش های داده شده و با کمی تغییرات، دسته دوم آماده پرواز می شود. فرمانده عملیات پایگاه توضیح می دهد که با زدن مخزن اربیل فکر عراق متوجه آن جاست و یادآور می شود که مخازن الهوریه هم بزرگ تر و هم مهم تر از مخازن اربیل است و به خلبانان یادآور می شود که مراقب باشند.[/color] [size=18][color=green] دسته دوم آماده پرواز می شوند [/color][/size] [color=blue]توجیهات قبل از پرواز در اتاق بریفینگ پایگاه شروع می شود. سروان خلبان "عباس دوران" (سرلشکر شهید عباس دوران) به عنوان فرمانده دسته پروازی شروع به بریف خلبانان می کند و نکات مورد نظر را با آنها درمیان می گذارد و همچینین نوع مهمات مورد استفاده و نقاط گردش را مشخص می کند. تصمیم گرفته می شود که جنگنده ها با دور زدن هدف آن را را به صورت خطی بمباران کنند تا به این ترتیب تمامی نقاط مورد نظر منهدم شوند. دوران همچنین یادآور شد که در چند کیلومتری این مخازن، پایگاه هوایی الهوریه قرار دارد که باید حسابی مواظب آن باشیم. هدف ما در 3 کیلومتری الهوریه قرار دارد. این درحالی بود که به دوران ابلاغ شده بود که خود را به پایگاه ششم شکاری معرفی نماید و او می بایست بعد از انجام ماموریت پایگاه همدان را ترک نماید. برای این پرواز نیز 4 فروند فانتوم در نظر گرفته می شود. سه فروند از فانتوم ها به شش تیر بمب mk82 و 4 تیر موشک راداری مجهز می شوند و هواپیمای فرمانده دسته (شهید دوران) به 4 تیر بمب bl775، 2 موشک حرارتی و 2 تیر موشک راداری مجهز می شود.[/color] [size=18][color=green]دسته دوم به سمت هدف پرواز می کند[/color][/size] [color=blue]خلبانان با تحویل گرفتن تجهیزات پروازی روانه آشیانه هواپیماها شدند و هرکدام سوار بر مرکب آهنین بال خود آماده پرواز شدند. هنوز ساعاتی چند از آغاز صبح نگذشته بود که جنگنده با خزش بر روی باند در دل آسمان جای گرفتند. دوران که به خوبی می دانست عراق الان هوشیار است، مسیر پروازی را در بریفینگ تغییر داده بود. جنگنده ها با اوج گرفتن تا ارتفاع 18000 پا و با سرعتی در حدود 300 نات، به سمت کرمانشاه پرواز کردند و با نزدیک شدن به ایلام ارتفاع را به 9000 پا و سرعت را با 400 نات رساندند. در نقطه ایذایی اول، خلبانان با علامت دوران جنگنده های شان را تا ارتفاع 1000 پایی به زیر کشیدند و با عبور از جنوب صالح آباد، در پوشش دره های عمیق وارد خاک عراق شدند. در این هنگام جنگنده ها با سرعتی بالای 1000 کیلومتر درحال حرکت بودند . خلبانان متعجب بودند که چرا هیچ مانعی برای حضور آنها وجود ندارد. دقایقی بعد دوران با رمز اطلاع می دهد که تمامی جنگنده ها مسلح کنند. مخازن سوخت بزرگ تر از آن بود که تصور می شد. دوران که جلوتر از بقیه پرواز می کرد متوجه شد که هیچ سایت موشکی در منطقه وجود ندارد و آن جا فقط توسط پدافندهای 57 و 23 میلمتری محافظت می شود. البته از نحوه چیدمان پدافند معلوم بود که پدافند 57 میلیمتری توسط رادار کنترل می شود. پس بلافاصله به خلبانان اطلاع داد که ارتفاع را کم کرده تا در تیررس پدافند 57 نباشند ولی پدافند 23 میلیمتری هنوز تهدیدی جدی بود. [/color] [size=18][color=green]مخازن سوخت منهدم شدند[/color][/size] [color=blue]دوران با سرعت از روی مخازن عبور کرد و جنگنده ها نیز با عبور از روی هدف در 5 مایلی آن با گردشی به سمت مخالف آماده بمباران شدند. در همین هنگام آژیر خطر در پایگاه الهوریه به صدا درآمده بود و خلبانان اسکرامبل آماده پرواز می شدند. دوران با دقت اوضاع را بررسی می کرد تا خطری فانتوم ها را تهدید نکند. با رسیدن 3 فانتوم به بالای مخازن، لحظاتی طول نکشید تا صدای انفجارهای مهیب کل منتطقه را پر کند. عملیات تا این جا کاملا موفق بود. درحالی که جنگنده ها خوشحال از به هدف نشستن بمب های خود بودند، دوران متوجه شد دو فروند میگ عراقی آماده پرواز و حمله به فانتوم ها هستند. درنگ جایز نبود باید به حریم پایگاه نزدیک می شد.[/color] [size=18][color=green]باند پایگاه هوایی هدف قرار گرفت [/color] [/size] [color=blue]دوران ارتفاع هواپیما را به حدود 10 متری سطح زمین رساند و با سرعت به سمت پایگاه حرکت کرد. پدافند پایگاه لحظه ای قطع نمی شد. دیگر کمی دیر شده بود و جنگنده ها آماده تیک آف بودند. در یک لحظه دوران فکر جدیدی کرد و با یک گردش سریع و فشار آوردن جی بالا، به سمت راست چرخید و با رسیدن بر بالای باند، چهار تیر بمب خود را بر روی باند و رمپ پروازی فرو ریخت. با آسیب دیدن باند عملا دیگر هیچ هواپیمایی نمی توانست از این پایگاه به پرواز درآید. تا این لحظه خلبانان با چشم دوختن به آسمان دنبال هواپیمای دوران بودند که صدای دوران در رادیو طنین می اندازد که: - باند را زدم شما سریعا به پایگاه برگردید. در همین لحظه دوران متوجه چندین کامیون حمل سوخت نزدیک آشیانه جنگنده های عراقی می شود. حجم پدافند بسیار بالا بود و این ریسک بزرگی بود که بخواهد دوباره بر روی پایگاه برگرد. از طرف دیگر تمام بمب ها را بر روی باند فرو ریخته بود. او در یک لحظه تصمیم می گیرد تانکر را هدف قرار دهد کاری که استقبال از مرگ بود؛ لذا با گردشی سریع بر روی پایگاه، نواخت مسلسل هواپیمایش را بر روی تند قرار می دهد و محوطه را به رگبار می بندد که طی آن، موفق به انهدام کامیون های سوخت و وارد آوردن خسارت های سنگین دیگری به پایگاه الهوریه شد.[/color] [size=18][color=green]جنگنده ها سالم به زمین نشستند[/color][/size] [color=blue]درنگ جایر نبود. دوران با قرار دادن قدرت موتور در حالت 100 درصد و روشن کردن پس سوز، به سرعت به سمت مرز حرکت می کند. با توجه به خطرات احتمالی، نزدیک ترین مسیر را به سمت مرزهای کشورمان انتخاب می کند و موفق می شود از جنوب کشور به سلامت از مرز عبور کند. لحظاتی بعد او در کنار سه فانتوم دیگر قرار می گیرد و لحظاتی بعد در پایگاه همدان به سلامت فرود می آیند. آنها به همراه دسته قبلی پروازف ضربات مهلکی را بر پیکره عراق وارد نموده بودند و این درحالی بود که تازه ساعت های اولین صبح روز دوم مهرماه بود و عراق باید تا پاسی از شب خود را آماده هجوم های پی در پی عقابان تیزپرواز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران می کرد.[/color][/align]

خیلی ممنون بابت مطلب خوبی که قرار دادین [quote]و اینهم پرچم آلمان نازی تقدیم به تمام دلسوختگان هیتلر و نازی های سایت از جمله آقا سینا و رایش مارشال و.... روح هیتلر شاد[/quote] این رو گفتی داغ دل من تازه شد .ولی هر چی فکر میکنم روح مرحوم آدولف اصلا شاد نیست بنده خدا افسرده شده تو اون دنیا!

[quote]راستي فقط وظيفه ترابري و و سوخت رسان بهش محول شده و يا كاربردهاي ديگري هم داره ؟ چنذ تا عكس ديگه هم اگه ميذاشتي بد نبود [/quote] فقط همین وظایف براش تعریف شده عکس های جالبتری ازش نداشتم

[quote]اين تاپيك بيشتر شبيه يه خبر بود . آخه اين هواپيما نه سابقه اي داشته و نه توليد . راستي چرا موتورهاي نوك بال توان كمتري نسبت به موتورهاي زير بالها داشتن ؟ ارتفاع پروازيش چقدر بوده ؟ اونقدري هست كه از پدافند برد متوسط بتونه فرار كنه ؟[/quote] صد البته که تاپیک های خبری در این سایت بیشتر مورد توجه هستن!!! نکات طراحی این هواپیما کمی مبهمه برای همین اطلاعات دقیقی ازش پیدا نکردم

[quote]با سلام اقا سينا ضمن تشكر مجدد از شما يه سوالي داشتم اونم اينكه اين انتونف دوزيست نيست؟اخه اين طراحي(موتور و بال)بيشتر براي مدل دوزيستي كاربرد داره٠ [/quote] با سلام خیر دوزیست نیست بابت اون عکس کارتونی هم دوستان ببخشید لازم بود چاره ای جز قرار دادنش نداشتم

http://gallery.military.ir/albums/userpics/1_(4)~70.jpg T-37 یک هواپیمای جت آموزشی 2 نفره است . خلبانان آموزشی با استفاده از این هواپیما دوره های ناوبری تاکتیکی-آشنایی با ابزار آلات پروازی و و خصوصا پرواز در شب رو فرا میگیرند. مکانیسم موتور های دوقلوی جت T-37 ومشخصات بالهای آنها زمینه ساز پرواز با هواپیماهای آموزشی سریعتر تایلون T-38 ویا جای هاوک T-1A را بعد از دوره آموزش با این هواپیما فراهم میکند. http://gallery.military.ir/albums/userpics/1_(2)~72.jpg در جت T-37 استاد خلبان و دانشجو هردو کنار هم مینشینند. این کنار هم نشستن تاثیر فراوانی بر روی یادگیری ها دارد! کابین خلبان در این هواپیما ابزار های کنترل جداگانه ایی دارد و همچنین صندلی های پرش( ایجکت) هم دارد. T-37 ترمزهایش به صورت هیدرولیکی عمل میکنند.و طی فرایند سرعت کاهش پیدا میکند.هدایت هواپیما به وسیله 3 چرخ است وکه چرخ جلویی کنترل کننده است.شش مخزن سوختی لاستیکی به هم پیوسته در بدنه و بالهای هواپیما جاسازی شده اند.یک مدل از این هواپیما به نام T-37B مجهز به تجهیزات رادیویی UHF بوده, همچنین سیستم جهت یابی و نیز در آن طراحی داشبورد( پانل) آنه بهتر شده است. کابین http://gallery.military.ir/albums/userpics/1_(1)~71.jpg T-37B را در نیروی هوایی کشورهای زیادی در خدمت دارند من جمله یونان ، شیلی ، اردن ، ترکیه و پاکستان.دانشجویان خلبانی کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی( ناتو )برای آموزش های هوایی به پایگاه هوایی شیپارد تکزاس منتقل میشوند و آموزش میبینند.بین دیگر کشورها نیروهای هوایی کشورهای پرتغال ، کلمبیا، یونان پروازهایشان را با T-37 C انجام میدهند.T-37 C و T-37B مشابه هم هستند هر دو مهمات یکسان و مخازن سوخت مشابه ایی دارند. این هواپیما قادر به حمل 2 بمب 250 پوندی کیلوگرم هست. و از آن برای بمباران استفاده میکنند.این هواپیما تجهیزاتوابسه ایی هم حمل میکند مثل یک تفنگ 16 میلیمتری دوربین دار با نشانه گیری محاسباتی.همچنین این هواپیما با دوربین های مختلف جهت پروازهای شناسایی میتواند به کار گرفته شود. T-37A اولین پروازش را در سال 1955 انجام داد و پس آن بلافاصله به خدمت نیروی هوایی در آمد.( مورخ 1956) پیشرانه توربوجت J69-T-25 http://gallery.military.ir/albums/userpics/1_(5)~69.jpg جت آموزشی T-37B در سال 1959 عملیاتی شد. تمام هواپیماهای گونه A به مدل B ارتقا داده شدند.دراوت سال 1989 یک قرار داد با کمپانی سابرلاین بسته شد.این قرار داد به منظور طرح توسعه ساختاری هواپیمای T-37B بود.این قرار داد شامل تجهیز کردن این هواپیما توسط تیمی بود که نیروی هوایی تعیین کرده بود.بیش از 1000 فروند از این هواپیمای جت آموزشی ساخته شد که تعداد 507 فروند در امریکا باقی ماند.تمام این هواپیماها از لحاظ رنگ ظاهری به آبی تیره که یک خط سفید رنگ داشت رنگ آمیزی شدند. این رنگ آمیزی دوباره ( جدیدا) هم انجام شده است.همچنین این هواپیما از لحاظ فنی هم نگهداری خواهد شد. http://gallery.military.ir/albums/userpics/1_(3)~71.jpg مشخصات هواپیمای آموزشی T-37 پیمانکار: Cessna Aircraft Co پیشرانه: 2 موتور توربوجت J69-T-25 مجموعا با توان حداکثر 9 کیلونیوتن طول هواپیما: 8/9 متر ارتفاع: 2/8 متر ماکزیمم وزن هنگام تیک آف: 2/9 تن طول باله ها: 10/2 متر سرعت:507 کیلومتر در ساعت سقف ارتفاع پروازی: 10670 متر برد:740 کیلومتر مهمات: مدل B هیچ گونه مهماتی حمل نمیکند اما در مدل C این هواپیما جاهایی برای حمل مهمات دارد. خدمه:2 نفر سال طراحی: دسامبر 1956[/align] [align=center]منبع[/align]

[size=4][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/bm27_uragan_l1.jpg[/img][/size] [size=4][color=blue]سیستم راکت انداز BM-27 Uragan در سال 1970 به طراحی رسید و در سال 1975 به طور رسمی توسط ارتش اتحاد جماهیر شوروی مورد استفاده قرار گرفت. در حال حاظر این سیستم توسط 10 کشور مورد استفاده قرار دارد که شامل کشورهای بلاروس ، قزاقستان ، سوریه ، آنگولا ، اکراین ، ازبکستان ، یمن ، ترکمنستان ، پاکستان میشود و هر کدام تعداد زیادی را به خدمت گرفته اند.این راکت انداز دارای بزرگترین کالیبر در نوع خود تا سال 1980 بود و پس از آن راکت انداز Smerch ساخته شد.از جمله سوابق عملیاتی این راکت انداز شرکت در جنگ افغانستان ، جنگ چچن و جنگ روسیه با گرجستان است.[/color][/size] [size=4][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/bm27_uragan_l3.jpg[/img][/size] [size=4][color=blue]این سیستم از 16 تیوب 220 میلیمتری تشکیل شده که راکت هایی به طول 4.8 متر با سر جنگی 90 تا 100 کیلوگرمی دارد.وزن هر کدام از این راکت ها به 280 کیلوگرم میرسد وعلاوه بر این امکان استفاده از سایر کلاهک ها از جمله HE-FRAG ، دود زا ، آتش زا و شیمیایی را دارد.برد این راکت ها بین 8.5 تا 34 کیلومتر است و امکان انتخاب حجم اتش در دو حالت منطقه ای و نقطه ای را دارا میباشد. یک گلوله باران کامل این سیستم منطقه ای در حدود 4.3 هکتار را پوشش میدهد که از این نظر قدرت اتش مطلوبی دارد.مدت زمان لازم برای بارگذاری راکت ها با وجود 4 خدمه 16 دقیقه است و پس از پرتاب در مدت 3 دقیقه سیستم به محل دیگری منتقل خواهد شد. دستور پرتاب با استفاده از یک کابل به طول 60 متر به سیستم ارسال میشود تا خدمه از امنیت بیشتری در هنگام پرتاب بهره مند شوند.[/color][/size] [size=4][color=green]خودرو پشتیبانی 9T452[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/bm27_uragan_l6.jpg[/img][/size] [size=4][color=blue]راکت انداز BM-27 Uragan بر روی کشنده ZiL-135LM نصب شده که با پیکره بندی 8*8 از قابلیت حرکتی بالایی برخوردار است.پیشرانه آن دو موتور بنزینی 180 اسب بخاری مدل ZiL-375 که در پشت کابین نصب شده اند .همچنین کابین آن دارای حفاظت ش م ر است.این راکت انداز امکان عملکرد در شرایط مختلف آب و هوایی از دمای -40°C تا +50°C را دارد و حمل این سیستم با هواپیماهای ترابری نظیر Il-76, An-22 و An-124 امکان پذیر است. راکت انداز Uragan به همراه یک خودرو پشتیبانی و بارگذاری مجدد مدل 9T452 است که امکان بارگذاری 16 راکت اضافه را فراهم میکند .با وجود تمامی قابلیت ها این سیستم در ارتش روسیه با راکت انداز Smerch در حال جایگزینی است.[/color][/size] [size=4][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/bm27_uragan_l4.jpg[/img][/size] [size=4][color=green]مشخصات کلی :[/color] [color=blue]کشور سازنده : اتحاد جماهیر شوروی سال ورود به خدمت : 1975 خدمه : 4 نفر کالیبر : 220 میلیمتری تعداد : 16 تیوب وزن راکت ها : 280.4 کیلوگرم وزن سر جنگی : 90 تا 100 کیلوگرم برد راکت ها : 8.5 تا 34 کیلومتر مدت زمان بارگذاری : 15 تا 20 دقیقه پیشرانه : دو موتور بنزینی مدل ZIL-375 با حداکثر توان 360 اسب بخار حداکثر سرعت : 60 کیلومتر در ساعت برد : 500 کیلومتر توانایی های حرکتی : شیب : 60 % شیب جانبی : 40 % گام عمودی : 0.9 متر[/color] [url="http://www.military-today.com/artillery/bm27_uragan.htm"]منبع[/url][/size]

خیلی ممنون از شما کلیپ جالبی بود طالبان رو باید کلا ریشه کن کرد

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/matador_mrap.jpg[/img][/center] [center] [color=blue]خودروی حفاظت شده (Matador (MRAP در گروه صنایع Paramount افریقای جنوبی و در سال 2007 به مرحله طراحی اولیه رسید. تمامی طرح های توسعه انجام شده بر روی این خودرو توسط صنایع Paramount صورت گرفت ولی آزمایشات عملیاتی شامل قابلیت های حرکتی در امارات متحده عربی انجام شد.در سال 2009 آذربایجان تعداد 25 دستگاه از این خودرو را سفارش داد که منتاژ نمونه تعدیل شده آن ها در آذربایجان و تحت نظر شرکت سازنده صورت گرفت. اولین Matador در سال 2010 ساخته و در سال 2011 آماده تحویل شدند.در حقیقت این خودرو یک نفربر با حفاظت بالا محسوب میشود که به منظور انتقال نیرو به میادین جنگی و یا برای استفاده نیرو های صلح بان در نظر گرفته شده است.[/color][/center] [center] [color=blue][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/matador_mrap_l2.jpg[/img][/color][/center] [center] [color=blue]کابین این خودرو از طراحی v شکل بهره میبرد و دارای پوسته زره ای دولایه و شیشه های ضد گلوله نسل جدید بوده که در اینصورت امکان تحمل موج ناشی از انفجار 21 کیلوگرم TNT (سه مین ضد تانک) تحت هر کدام از چرخ های خود و 14 کیلوگرم TNT در زیر بدنه را دارد که تمامی این آزمایشات تایید شده هستند.این خودرو بهترین از نظر وزن و محافظت در کلاس خود است. و همچنین میتواند در برابر انفجار گلوله های 155 میلیمتری در محدوده 60 متری مقاومت کند وعلاوه بر آن نسبت به اصابت گلول های کالیبر 7.62 نیز کاملا حفاظت شده است.[/color][/center] [center] [color=blue][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/matador_mrap_l4.jpg[/img][/color][/center] [center] [color=blue]سطح حفاظت در این خودرو زرهی را میتوان با استفاده از سطوح حفاظتی بیشتر بالا برد علاوه بر این امکان نصب سیستم حفاظت ش م ر به صورت انتخابی وجود دارد. این خودرو گنجایش 2 خدمه بعلاوه 12 سرنشین را دارد که میتواندد از درب انتهایی خودرو و یا دریچه تعبیه شده در سقف به ان وارد یا از ان خارج شوند همچنین در قسمت پنجره ها دریچه ای به عنوان محل شلیک در نظر گرفته شده که امکان هدفگیری را از داخل خودرو میسر میکندو علاوه بر آن امکان نصب انواع تسلیحات بر روی این خودرو وجود دارد تا خدمه با استفاده از طیف گسترده ای از سلاح ها به دفاع یا حمله بپردازند.خودرو زرهی Matadorمجهز به یک موتور دیزلی توربو شارژ با حداکثر توان 296 اسب بخار است و یک خودرو شبانه روزی و تمام چرخ میباشد . پیکره بندی آن از نوع 6*6 و مجهز به سیستم کنترل فشار تایر است که در مناطق مختلف با تنظیم آن بهترین عملکرد حرکتی حاصل میشود علاوه بر این یک مدل 8*8 نیز طراحی شده که بسته به نیاز مشتریان ارائه میشود.[/color][/center] [center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/matador_mrap_l5.jpg[/img][/center] [center] [color=green]مشخصات کلی :[/color] [color=blue]کشور سازنده : آفریقای جنوبی شرکت سازنده : گروه صنایع Paramount سال ورود به خدمت : 2010 خدمه : 2 نفر + 12 سرنشین وزن : 14.5 تن طول : 6.5 متر عرض : 2.3 متر ارتفاع : 2.75 متر پیشرانه : دیزل توربور شارژ مدل Cummins با حداکثر توان 296 اسب بخار حداکثر سرعت : 120 کیلومتر برد : 700 کیلومتر قابلیت های حرکتی : شیب : 70 % شیب جانبی : 30 % گام عمودی: 0.5 متر[/color][/center] [center][url="http://www.mediafire.com/?vcv4b3geeivgz0q"]دانلود کلیپ[/url][/center] [center] [url="http://www.military-today.com/apc/matador_mrap.htm"]منبع[/url][/center]

[quote]بله مستحضر هستم ديگه اينقدر هم خنگ نيستيم كه فرق اتوبوس رو با نفربر زرهي نفهميم اگر توجه ميكرديد متوجه كنايه آميز بودن جمله اينجانب ميشديد به هر حال بنده به يك استثنا اشاره كردم و وقوع چنين حادثه اي رو هم در مناطق ناامن ممكن دونستم (هر چند که بسیار محتمل هست) [/quote] بنده جسارت نکردم فقط گفتم همون به اصطلاح کنایه شما به این نفربر هم اصلا منصفانه نیست! بگذریم

[align=center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/1532079.jpg[/img] [color=blue]هواپیمای آنتونوف 72 هواپیمای ترابری است که در زمان شوروی سابق طراحی و تولید گردیده است.این هواپیما قابلیت نشست و برخاست کوتاه دارد و برای جایگزینی با آنتونوف 26 ساخته شده بود اما در بازار غیر نظامی نیز به موفقیت های خوبی دست یافته است.به دلیل شباهت ورودی های موتور و معکوس کننده های این هواپیما به گوشهای غیر معمول شخصیت کارتونی معروف شوروی,این هواپیما نام مستعار Cheburashka را گرفته است.[/color] [color=green]Cheburashka[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Cheburashka-Orange.jpg[/img] [size=18][color=green]طراحی و توسعه[/color][/size] [color=blue]اولین آنتونوف به تاریخ 22 دسامبر 1977 پرواز کرد.همزمان با تولید An-72,نمونه ای دیگر ازین هواپیما,An-74,نیز تولید می شد که قابلیت انجام عملیات در شرایط جوی بسیار بد در مناطق قطبی و یخبندان را داشت.زیرا ارابه فرود این هواپیما میتوانست به اسکی زیر چرخ مجهز شود.همچنین میتواند به تجهیزات ضد یخ مخصوص نیز مجهز شود.انواع دیگر An-72 شامل مدل VIP و گشت دریایی است.طراحی غیر معمول آنتونوف 74 به دلیل استفاده از اثر Coanda و قابلیت نشست و برخاست کوتاه قابل بررسی است;گازهای خارج شده از موتور به سطح بالایی بالهای این هواپیما دمیده می شود تا نیروی Lift افزایش پیدا کند.اولین پرواز در 31 آگوست 1977 انجام گرفت اما تولید صنعتی تا 1980 انجام نشد.An-74 از موتورهای لوتارف D-36 نیرو می گیرد.این هواپیما شباهت بسیار زیادی به هواپیمای آمریکایی YC-14 دارد که در آغاز دهه ی 70 طراحی شد و از اثر Coanda نیز استفاده میکرد.[/color] [color=green]Boeing YC-14[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/yc-14-1_072.jpg[/img] [color=blue]قسمت عقب این هواپیما نیز در رمپی در خود جای داده که به سمت عقب باز میشود.این هواپیما میتواند تا 7/5 تن بار را به همراه 52 مسافر که در صندلی های روبرو نشسته اند حمل کند.همچنین قابلیت های بسیار عالی در زمینه قابلیت های نشست و برخاست کوتاه دارد.همانند تمامی هواپیماهای ساخته شوروی این هواپیما به منظور عملیات در زمین های نا آماده و ناهموار طراحی گردیده است.قسمت زیرین قدرتمند این هواپیما قابلیت تحمل شن و ماسه,چمن و باندهای نا آماده را دارد.در ژانویه 1997 و 1998 در جریان مسابقات رالی پاریس-داکار دو فروند هواپیمای آنتونوف 74 نیز شرکت داشتند.در سال 1999 نیز مجموعا 4 فروند حضور داشتند.قیمت هواپیمای آنتونوف 74 بین 17 تا 20 میلیون دلار تخمین زده می شود.نمونه ی هشدار زودهنگام هوابرد این هواپیما که An-71AEW نام گرفته بود نیز به دلیل وجود طرح Yak-44 شرکت یاکولف لغو شد.آنتونوف 71 یک رادار چرخان داشت که به سمت جلو مایل بود و میتوانست 6 اپراتور را در خود جا دهد.امکانات در قسمت بار هواپیما گنجانده شده بود.شایعاتی مبنی بر استفاده این طرح از موتورهای لیفت فن RD-38 نیز شنیده شده بود.[/color] [color=green]کابین[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/0521127%7E0.jpg[/img] [size=18][color=green]انواع گوناگون[/color][/size] [color=blue]An-72 'Coaler-A'-پیش نمونه.2 فروند هواپیمای آزمایشی-1 فروند تست استاتیک شامل آن بود. An-72A 'Coaler-C تولید اولیه که بدنه ی کشیده تر و فاصله ی دو سر بال بیشتر داشت. An-72AT - 'Coaler-C' با قابلیت حمل کانتینرهای استاندارد. An-72S - 'Coaler-C' مخصوص VIP,دارای آشپزخانه در کابین جلو,استراحت گاه خدمه در وسط و 24 صندلی راحتی در عقب که در صورت لزوم میتوانست به نمونه باری یا با 38 صندلی نیز تبدیل شود.همچنین قابلیت تبدیل به آمبولانس هوایی با 8 برانکار را دارد. An-74-مدلی مطابق با شرایط قطبی با اتاقی برای استراحت 5 نفر از خدمه,قابلیت حمل سوخت بیشتر,رادار بزرگتر در قسمت رادوم دماغه,تجهزات ناوبری ارتقا یافته,تجهیزات ضد یخ بهتر و قابلیت تجهیز اسکی زیر چرخ. An-74A مدل باری یا مسافری An-74MP مدل گشت دریایی با قابلیت جابجایی 44 سرباز,22چتر باز,16برانکار با تجهیزات پزشکی یا 10تن بار. An-72P هواپیمای گشت.مجهز به یک قبضه توپ 23میلمتری Gsh-23L و جایگاههای بمب و راکت. An-74T مدل باری که به یک جرثقال کوچک و غلطک مجهز است. An-74T-100 با جایگاه ناوبر An-74D An-74-100 An-74-200[/color] [color=green]قسمت حمل بار[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/1586910.jpg[/img] [color=blue]An-74TK مدل با قابلیت تغییر سریع به مدل مسافربری/باری که گنجایش 52 سرباز را دارد. An-74TK-100 با جایگاه ناوبر An-74TK-200 An-74TK-200C An-74TK-300 نمونه مسافربری با موتورهای جدید با مصرف سوخت بهتر که در زیر بال ها نصب شده اند(طرح معمول).قابلیت نشست و برخاست کوتاه ندارد اما در عوض مصرف و هزینه ی عملیاتی آن از انواع دیگر پایین تر است. An-74T-200وAn-74T-200A حمل و نقل نظامی An-74TK-300 An-74TK-300D با موتورهای زیر بال An-74-400 مشتق شده از An-74TK-300.بدنه ی آن 8 متر کشیده شده است.[/color] [color=green]آنتونوف An-74 سپاه پاسداران[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/0958761.jpg[/img] [size=18][color=green]مشخصات کلی :[/color][/size] [color=blue]کشور سازنده : اتحاد جماهیر شوروی شرکت سازنده : آنتونوف خدمه : 5 نفر تعداد مسافر : حداکثر 52 نفر طول : 28 متر فاصله دو نوک بال : 31.89 متر ارتفاع: 8.65 وزن : 19000 کیلوگرم وزن (باحداکثر بارگذاری) : 34000 کیلوگرم پیشرانه : دو عدد موتور جت مدل Lotarev D-36 هرکدام با حداکثر توان 63.9 کیلونیوتون حداکثر سرعت : 700 کیلومتر در ساعت برد : 4325 کیلومتر[/color][/align] [align=center][url=http://www.aerospacetalk.ir/vb/showthread.php?t=33501]منبع[/url][/align]

[quote]اگر يك گلوله ناقابل آرپيچي به يكي از شيشه هاي اين اتوبوس 14 نفره بخوره كه تمام سرنشين ها الفاتحه شدن .....[/quote] برخورد ارپی جی به پنجره یک اتوبوس!! دوست گرامی این نفربر شناسایی نه اتوبوس بله اگر ار پی جی 1 درصد هم بخوره که!!!! هر چند همونطور که گفتم این شیشه ها فقط در برابر کالیبر 7.62 که فقط خش برمیداره و در مقابل کالیبر های بالاتر تا حتی 30 فقط 1 گلوله رو میتونه تحمل کنه دومی به احتمال زیاد رد میشه حالا شما میگید ار پی جی!

با تشکر از جناب cheka که همیشه با نظرات و تحلیل ها و نکات بسیار جالب خودشون تاپیک های بنده حقیر رو تکمیل میکنن باز هم ممنون از شما

reza4087 بابت عكس ها دستت درد نكنه لطف كردی ممنونم ازت [quote]دوستان تلفظ درست اسم اين هواپيما ايلوشين هست يا ايليوشين؟ [/quote] ایلوشین بیشتر استفاده میشه تا ایلیوشین شما دقت كرده باشيد از هر دواسم استفاده ميشه حالا تلفظ مهم نيست به اصل موضوع بپردازيد دوست گرامي

[quote]بسيار عالي. توي ايران هم ترابري بعضي از ايرلاينرها از اينوع هواپيما استفاده ميكنن. همچنين ترابري هوايي هلال احمر. چندتا عكس ناب هم در ادامه: [/quote] خیلی ممنون دوست عزیز که زحمت کشیدی و به من لطف کردی این عکس ها رو قرار دادی ممنونم ازت