آدرس صفحه اصلی: http://www.fararu.com/vdcf0tdyvw6dxja.igiw.html فرارو- رابرت گرنیر، رئیس سابق مرکز مبارزه با تروریسم سیا در گزارشی به تحلیل روابط رژیم صهیونیستی و ایران پرداخته و معتقد است جنگ میان دو طرف در جریان است، حتی اگر روش هایی که از سوی آنها اتخاذ می شوند مخفیانه باشد. به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از الجزیره، وی گزارش خود را این گونه آغاز می کند: حرف جنگ همه جا پیچیده است. در آمریکا به ندرت می توان روزنامه یا مجله ای یافت که اشاره ای به دشمنی با ایران نکرده باشد. راست محافظه کار با حرکتی نسبی، روی به سوی درگیری و اختلاف دارند و طرف هایی که معمولاً ارتباطی با راستی ها ندارند تنها دو یا سه گام از درخواست مشخص شدن خط قرمزها فاصله دارند. در این میان چپی ها به دلیل انفعال در این زمینه مورد توجه هستند. آنها از خطرات حمله به تاسیسات هسته ای ایران شکایت دارند اما به دلیل عدم اعتقاد راسخ به تفکرات خود نتوانسته اند بحث های قانع کننده ای که از مخالفت آنها خبر می دهد را به راه اندازند. دولت اوباما، خود از برجسته ترین نهادهایی است که در دسته دوم قرار می گیرد. کاملاً واضح است که دولت اوباما هیچ رغبتی به جنگ با ایران ندارد و آشکارا از اقدامات بعدی اسرائیل در هراس است اما نمی تواند این ترس را بیان کند چون ترس بزرگتر فلج شدن سیاسی را با خود دارد. و بنابراین میانه ای که به نظر امن می رسد را مفروض داشته و موضع استفاده از زبان رمزی «تمام گزینه ها روی میز است» را مطمئن تر می داند و امیدوار است افزایش تحریم های سختگیرانه و تهدید آشکار به حمله نظامی، ایران را وادار به تغییر خط مشی پیش از آغاز هرگونه اقدامی از سوی اسرائیل کند. پیام های ثابتی که در خفا به دست مقامات رژیم صهیونیستی می رسد، همگی در مورد هرگونه اقدام عجولانه هشدار می دهند؛ درست مانند پیامی که از سوی ژنرال مارتین دمپسی، رئیس ستاد مشترک آمریکا ارسال شد. پیام های دقیقی که از سوی دمپسی یا دیگران ارسال می شوند را نمی دانیم اما غیرمحتمل است کسی در دولت نتانیاهو که گرفتار هیجان ژئوپلتیک است، اهمیتی به آنها بدهد. چرا باید اهمیت بدهند؟ اوباما چه اعتباری در مطرح کردن یک مسئله در خفا دارد که می ترسد به شکل عمومی درباره آن سخن بگوید؟ با توجه به اینکه اکثریت رای دهندگان آمریکایی ایران را یک تهدید جدی می دانند، این سوال مطرح می شود که پس از حمله که بهانه دفاع از خود صورت می گیرد، دولت آمریکا تا چه اندازه سیاست به حال خود رها کردن اسرائیل را دنبال خواهد کرد: آمریکا نمی تواند این کار کند و اسرائیل به خوبی از این امر آگاه است. هیچ کس نیز باور نمی کند که حمله نخست به ایران از سوی آمریکا صورت گیرد. ناظران در عوض منتظر هستند که ببینند اسرائیل چه زمان آتش بزرگ را به راه خواهد انداخت. چنین ناظرانی یک گام از فهم مسائل عقب هستند. در واقع جنگ میان ایران و اسرائیل در جریان است، حتی اگر روش های اتخاذ شده از سوی دو طرف مخفیانه باشند. هیچ کس تردید ندارد که اسرائیل در ترورهای اخیر دانشمندان هسته ای ایرانی دست داشته؛ اسرائیل نیز آن را تکذیب نمی کند. گرنیر، رئیس سابق مرکز مبارزه با تروریسم سیا در ادامه گزارش خود مدعی می شود که بمبگذاری های صورت گرفته در هند و گرجستان که دیپلمات های اسرائیلی را هدف قرار داد نیز می تواند با ایران مرتبط است. چندان سخت نیست که انگیزه دو طرف از انجام چنین اقداماتی را حدس زد؛ اقداماتی که یادآور جنگ ترور میان اسرائیل و سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف) در پایتخت های مختلف غرب طی دهه هفتاد میلادی است. سوالی که حال مطرح می شود این نیست که آیا جنگی رخ می دهد یا خیر، بلکه مسئله این است که آیا چنین جنگی به دیگر نقاط سرایت می کند و دیگر کشورها را نیز سهیم خواهد کرد یا خیر. مهم است که در آستانه آغاز هر درگیری خشونت باری به بررسی اهداف آن بپردازیم. عملاً در تمام جنگ ها مسئله توسل به ابزار نظامی با هدف رسیدن به نظم سیاسی مطلوب تر یا دستکم پایدارتر و ثابت تر صورت می گیرد. با توجه به اینکه ایران و اسرائیل در حال حاضر گرفتار درگیری های خشونت آمیز شده اند و شاید به زودی گستره این درگیری ها به آمریکا نیز برسد، بررسی این نظم سیاسی جدید ارزشمند خواهد بود. هر گونه جنگی که شامل اسرائیل، آمریکا، ایران و شاید دیگر قدرت های منطقه شود، جنگی محدود خواهد بود. تلاش های نظامی برای کاهش قابلیت هسته ای و زیرساخت های دفاعی ایران مطمئناً شامل اقداماتی برای اشغال یا از بین بردن دولت این کشور نمی شود. گرچه، حتی اگر آمریکا مایل به اجرای چنین اقدامی باشد هم توانایی انجام آن را ندارد. صرف نظر از هدف نهایی این جنگ، هدف وادار کردن حکومت ایران یا مردم این کشور برای تسلیم کردن برنامه هسته ای شان هم نیست. بلکه مداخله نظامی به احتمال بسیار زیاد باعث استواری ایرانیان در حمایت از دولت و دستور کار ملی آن می شود، حتی اگر این دستور کار به طور موقت به تعویق افتاده باشد. بنابراین اگر هدف ایجاد چنین ناآرامی هایی از دیدگاه اسرائیل و غرب، از بین بردن تهدید ایرانی با تسلیحات هسته ای نیست و ابزار نظامی آنها برای رسیدن به چنین پایانی کافی نباشد، این اختلافات نظامی چه نوع نظم سیاسی را به دنبال خواهند داشت؟ به نظر منطقی می رسد که فرض کنیم تلاش ایران برای به دست آوردن قابلیت تولید تسلیحات هسته ای دستکم سه نتیجه خواهد داشت: در دست داشتن تجهیزات نامتقارن برای مقابله با برتری نظامی آمریکا در منطقه؛ به دست آوردن درجه بالاتری از اعتبار و هژمونی منطقه ای نسبت به کشورهای عربی خلیج فارس؛ و مقابله با تهدید هسته ای اسرائیل. بنابراین یک نظم سیاسی جدید در منطقه با هدف دستیابی به توازن استراتژیک بدون توسل به تسلیحات هسته ای، و کسب حمایت گسترده منطقه ای نیازمند مشارکت یک فرمانداری مستحکم سیاسی بر اشتغال نامحدود ابزار یک جانبه نظامی آمریکا؛ اطمینان متقابل در مقابل مداخله و خرابکاری داخلی که با هدف کاستن ترس اعراب از تسلط فارسی زبان طراحی شوند؛ و خلع سلاح هسته ای منطقه ای به طور فراگیر که شامل اسرائیل هم می شود، است. هیچ یک از این راهکارها در حال حاضر عملی نیستند اما جهان پس از درگیری نظامی گسترده در خلیج فارس، چهره ای متفاوت به خود می گیرد و مسئله ای که زمانی غیرقابل تعمق به نظر می رسید، الزامی خواهد شد. بنابراین اسرائیل و آمریکا که اولی فعالانه و دومی منفعلانه به دنبال به راه انداختن درگیری مسلحانه با ایران هستند تا با اهداف هسته ای این کشور مقابله کنند، بهتر است هم اکنون نتایج سیاسی ناشی از چنین برنامه ای را مورد بررسی قرار دهند و تا زمانی که فرصت باقی است بیاندیشند که آیا می توانند با پیامدهای آن به کار خود ادامه دهند یا خیر.

روح بزرگ و نیک ما ایرانیان از قتل و حذف هیچ نفس انسانی دلشاد نمی شود؛ نه جنگ طلب هستیم نه نژادپرست؛ آموزه های دینی ما زیبا و آسمانی زیستن را در کنار سایر انسان ها به ما آموخته ... در همان حال، به یقین، مردمانی هستیم که هرگز در برابر استدلال زور قلدران تسلیم نمی شویم و با کمال قدرت و افتخار و ایستاده از کیان و شرف خود دفاع می کنیم ... این سربازان در خدمت ساختاری قرار داشتند که به «دیلماق» زورگویان و زراندیشان شهره آفاق است؛ متاسفم که عمر خود را در خدمت این دیوانگان هدر کردند ...

دوستان من جدا از شما عذرخواهی می کنم. اشتباه از بنده بود.

دوستان عزیزم مطلبی در یه وب سایت نه چندان برخوردار از اسم و رسم به قلم شخصی به نام جرج فریدمن در باب مانور اخیر سپاه - البته اگه اشتباه نکرده باشم - پیدا کردم که بصورت اورژینال تقدیم حضورتون می کنم لطفا استادان زبان میلیتاری زحمت ترجمه متن رو بکشن آدرس صفحه اصلی: http://finance.townhall.com/columnists/georgefriedman/2012/02/19/irans_deterrence_strategy_in_the_strait_of_hormuz/page/full/ Iranian naval exercises scheduled for February underscore a strategy that is both political and military: To deter an attack, Iran must enhance the perception that it possesses the strength to attempt to close the Strait of Hormuz. And it needs to continually refine its own tactics, capabilities, and command and control processes in order to maintain that perception. However, the exercises carry the risk of exposing operational weaknesses, and ongoing tensions mean a misstep could escalate into conflict. Analysis Iran's Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC) is slated to conduct naval exercises in the Strait of Hormuz later this month as part of the seventh "Great Prophet" exercise, the latest in a series of exercises dating back to 2006. The IRGC has already begun ground maneuvers (Hamiyan-e Velayathave) further inland. This year opened with the end of the Velayat-90 naval exercises, followed by ground maneuvers conducted near the Afghan border (Shohaday-e Vahdat). Each exercise highlights Iran's need to heighten the credibility of its military capabilities. A strong perception that Iran could not only initiate but sustain action in the Strait of Hormuz strengthens the credibility of its deterrent against U.S. military action. But with U.S. warships located in the Persian Gulf and the wider region, Iran must boost such perceptions carefully to avoid revealing operational vulnerabilities or sparking an unintended escalation. The Great Prophet exercises are led by the more ideologically committed IRGC, which has been involved in some of Iran's most aggressive recent behavior -- its gunboats harassed the USS Hopper (DDG 70), USS Port Royal (CG 73) and USS Ingraham (FFG 61) while transiting the strait in January 2008 -- and some of the most overtly staged displays of military power. Perhaps the most notorious recent incident took place in 2008 during the third Great Prophet exercise. The IRGC staged a simultaneous launch of multiple ballistic missiles and rockets in a manner clearly designed more as a public relations stunt than a tactically representative exercise. After one of the missiles failed to launch, Iran released forged photos showing a fully successful launch. The images appeared prominently in newspapers throughout the West. The incident reflects the inherently political nature of military exercises. They are both a demonstration of and a process for refining military capability. The perception of a military's capability is at the core of both warfare and international relations. And while a small group of experts followed the subsequent news of Iran's forgery, the wide distribution of the altered photo likely enhanced such perceptions. Therefore, Iran may have considered the forgery a success. Additional staged photo opportunities can likely be expected during the upcoming maneuvers. Iran's Deterrence Strategy Iran's overall military strategy rests on deterrence. It cannot repel a concerted, sustained air campaign conducted by the United States. And despite multiple denials and significant disinformation efforts, Tehran cannot assume the punishment it would sustain from a U.S. attack would not be severe. If the United States has good intelligence (which is hardly assured given the ongoing denial and disinformation campaign being conducted by Iran), can achieve the element of surprise and can sustain a lengthy air campaign, Tehran must consider the possibility that its nuclear program could be set back as much as a generation. It is Stratfor's assessment that the Israeli air force cannot effectively attack the enormous target set Iran presents. And the United States must consider the possibility that without the three aforementioned factors, an unsuccessful attack could fail to set Iran's program back more than a few years. Thus Tehran must ensure that Washington always finds the consequences of an attack more costly than enduring Iran's behavior. Iran's ballistic missile arsenal and its clandestine assets across the region serve this purpose. But the real calculus involves the steady flow of crude oil through the Strait of Hormuz. Although the majority of this oil does not flow to the United States, a disruption to oil markets could severely destabilize the U.S. economy in the midst of a global economic crisis. This is Iran's central deterrent. Balancing Perception and Risk Iran's task would be far less complex than the U.S. military's challenge to keep the Strait of Hormuz open for large, slow-moving crude-laden tankers to transit safely. But the U.S. naval presence off Iran's coast is significant. Iran's ability to effectively command and coordinate military operations in the strait is a serious challenge. The stronger the perception that Iran can both initiate action in the strait and sustain it, the more credible the deterrent. These are complex and continually evolving military dynamics that require ongoing rebalancing of tactics and operational concepts. And they require command and control. To this end, the IRGC has increasingly emphasized independent and autonomous operations once the command is given to initiate hostilities. This is an important standard, but it requires considerable training. Iran must strike a balance. While refining its capabilities, Iran must be careful not to expose any weaknesses in operational practice, thus undermining Western perception of Tehran's capabilities. Doctored photos in Western newspapers successfully alter public thinking, but the U.S. military monitors Iranian activity with a more sophisticated eye. Cold War Dynamics As Stratfor has argued, attempting to disrupt traffic in the strait is Iran's most potent military option. Similar to the Cold War dynamic between the United States and the Soviet Union, neither Washington nor Tehran wants war -- but the risk for miscalculation and subsequent escalation is significant. Similar to the actual nuclear dynamic between the two superpowers, any exchange in which Iran attempts to close the Strait of Hormuz means that Iran's strategy of deterrence has already failed. High-consequence brinksmanship magnifies problems of both negative and positive control: It must prevent an unauthorized use of force by hard-line commanders. And it must ensure that its orders can be properly communicated and executed. At this point, a conflict in the strait is not likely to result from a deliberate initiation by either side. Instead, the primary risk is a skirmish or incident that escalates following a misunderstanding or miscalculation.

فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء ارتش اعلام کرد مرور تاکتیک‌های جدید سامانه پدافند ارتش و سامانه جنگنده هوایی سپاه خبرگزاری فارس: فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیای ارتش گفت: در رزمایش ثار‌الله بوشهر تاکتیک‌های جدید بین سامانه دفاع هوایی در پدافند و سامانه جنگنده هوایی سپاه مرور شد. آدرس صفحه اصلی: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13901203000589 به گزارش خبرگزاری فارس از بوشهر، امیر سرتیپ فرزاد اسماعیلی پیش از ظهر امروز در جمع خبرنگاران در بوشهر اظهار داشت: تمرین تاکتیکی جنوب کشور از دوشنبه اول اسفند ماه در بخش دفاع هوایی توسط قرارگاه پدافند هوایی با شرکت هواپیماهای جنگنده نیروی هوایی ارتش، هواپیمایی جنگنده نیروی هوایی سپاه، سامانه‌های دفاع هوایی، دوربرد، حد متوسط و ارتفاع پست سپاه، نیروی زمینی، سامانه‌های دیده‌بان بسیج با انسجام شبکه یکپارچه هوایی تحت کنترل قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء ارتش به مدت چهار روز انجام می‌شود. وی افزود: استفاده از سامانه‌های کشف راداری دوربرد، انواع سامانه‌‌های USF‌ و VHF سامانه‌های شنود بصری و شنود سیگنالی ارتش و سپاه، جنگ الکترونیک با استفاده از بستر و زیرساخت اطلاعات تاکتیکی، استفاده از تجارب و انتقال تجربه از پیشکسوتان دفاع هوایی به جوانان غیور و سلحشور پدافند هوایی از اهداف از پیش تعیین شده این رزمایش بوده است. فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیای ارتش تصریح کرد: در بستر جنگ الکترونیک، بسترهای ارتباط الکترونیک به صورت تاکتیکی آنچه که باید در صحنه استفاده شود انجام شد. اسماعیلی گفت: اهداف از پیش تعیین شده‌ای که به آن دسترسی پیدا کردیم در بحث کشف به موقع اهداف متخاصم فرضی، هواپیماهای با سرنشین و بدون سرنشین و شناسایی آنها توسط سامانه یکپارچه پدافند هوایی و استقلال تاکتیکی در جنوب کشور صورت گرفت. اسماعیلی یادآور شد: در بخش استقلال تاکتیکی آنچه به دست آوردیم انجام عملیات چابک و چالاک در زمان قطع ارتباط بوده که با بهره‌گیری از سامانه‌های تاکتیکی، انتقال اطلاعات لحظه‌ای با اهداف متخاصم توسط سیستم‌های راداری و شنود الکترونیک، رهگیری و اقدام به انهدام فرضی آنها توسط سامانه توپخانه‌ای و موشکی با ارتفاع متوسط و بالا در شرایط فرضی در منطقه جنوب انجام شد. فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیا اظهار داشت: حاصل کار عدم اطلاع از نوع حملات و تاکتیک حملات به جهت ارزیابی کارکنان قرارگاه پدافند هوایی در رویارویی با حوادث غیرمترقبه بوده است. وی با اشاره به بخش‌های سامانه پدافند هوایی در این رزمایش اظهار داشت: این سامانه در دو بخش بوده که بخش اول سامانه‌های بومی و بهینه‌سازی بوده که قبل از پیروزی انقلاب در چرخه پدافند هوایی وجود داشته اما کاملا بومی سازی شده و هیچ‌گونه قطعات گلوگاهی در آن به کار نرفته است. اسماعیلی گفت: در بخش دوم سامانه‌ها و تجهیزات که در کشور توسط صنعت داخلی با همکاری دانشگاه‌ها و توان علمی قرارگاه پدافند ساخته و تولید و از هر دو سیستم به صورت مشترک استفاده شایسته شده است. وی بیان کرد: دفاع و حملات در این رزمایش به صورت دوسویه در کل 24 ساعت ادامه داشته و دارد و تست گرم را نیز در روز آخر انجام می‌دهیم. فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء بیان داشت: آنچه فعالیت جدید و نو در این رزمایش بود تاکتیک‌های جدید بین سامانه دفاع هوایی در پدافند و سامانه جنگنده هوایی سپاه بوده است و در این رزمایش کشف به موقع و شناسایی اهداف متخاصم فرضی به موقع انجام شده است. اسماعیلی گفت: در رهگیری و درگیری فرضی در هواپیماهای با سرنشین و رهگیری آنها به موقع و قبل از ورود به مناطق حیاتی انجام شد. وی ادامه داد: همچنین در بخش هواپیمای بدون سرنشین انتظار است کارکنان غیور پدافند هوایی آنچه شایسته این صحنه رزم است را به منصه ظهور برسانند. اسماعیلی گفت: قرارگاه پدافند خاتم‌الانبیاء این افتخار را دارد در کنار نیروهای مسلح و با وجود تحریم‌ها و تهدیدها خود را تقویت کرده و به یک نیروی متخصص و کیفی در مواجهه و رویارویی با هر گونه تهاجم هوایی تبدیل شده است. وی بیان کرد: اهداف ما در کل کشور پیوسته و منسجم بوده و برنامه قرارگاه پدافند هوایی مواجهه با تهدیدات آینده است و برای تهدیدات امروز چندین سال قبل فکر کردیم. اسماعیل خاطر نشان کرد: با استفاده از توان بومی قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء امیدواریم در این بخش نیز به نتایج مطلوب برسیم.

جناب آناکین عزیز اصل مطلب رو فرمایش کردند ... بله صاحب دارد

دوست عزیزم جناب RaptoR1001 بنده کودک جنگ هستم و هر کس هم بهتر هست از کیسه خود خرج کنه نه از فضیلت و تعالی دیگری مقصود بنده هم از بند آخر عرایضم با حضرتعالی همین بود که اون بنده های خدا انگیزشی جز رضای پروردگار و امورات اخلاقی نداشتن ... (تقریبا همه ما از این دست افراد عزیز و بزرگوار در میان خانواده های خودمون داریم) این یک مطلب، و اما مطالب بعدی که فرمایش کردید: تهدید به نابودی، اعمال سیاست جنگ طلبانه و راه اندازی و پیاده سازی اقسام برنامه ها و پروژه های ضد انسانی و فتنه انگیز جز از سوی اجنبی ها در این سه دهه رخ نداده سال های 1979 و 1980 میلادی ما با هر شرایط سخت داخلی که داشتیم دست دوستی بسوی دنیا دراز کردیم اما ... شما هم بی اطلاع نیستید و می دونید چه وقایعی رخ داد ... رژیم صهیونیستی تا ابدیت باقی است برای ما ایرانیان وجود خارجی نخواهد داشت و این آرزوی حماقت آمیز رو دوستان نادان و دشمنان نادان تر به گور خواهند برد، ساختاری که خاستگاه اون «مطلقا اشغال، آدمکشی و نژادپرستی به فجیع ترین اشکال ممکن» باشه هیچ جایگاهی در سیاست خارجه ما نخواهد داشت، این امر هم اخلاقی است هم انسانی است هم مبتنی بر آموزه های دینی و باورهای آئینی ماست. در برتر بودن ما ایرانیان همین بس که هرگز و هرگز هیچ نشانی از نژادپرستی و قوم پرستی و فاشیسم در کل تاریخ سرزمینی خودمون نمی بینیم ... و این دقیقا همون لکه ننگی هست که تا ابد بر دامن تاریخ و شناسنامه هویتی سفیدپوست های اروپایی و ساکسون دیده میشه ... یادتون باشه این ما نبودیم که «نفرت نژادی» رو در تاریخ طرح کردیم و به منصه عمل رسوندیم. اما فشارها ... مگر این فشارهای سیاسی و اقتصادی همین دیروز آغاز شده!؟ من متعجب میشم از سخنان شما دوست گرامی، رژیم صهیونیستی رسما دست به آدمکشی میزنه و هر تلاشی برای منصرف کردن این ... ها از این قصابی ها بی نتیجه مونده دست کم تا حال، اما ایران ما که هیچ انگیزشی جز پیشرفت و ثبات و امنیت نداره باید مبدل بشه به شهروند حلقه به گوش عالم امکان که یحتمل یانکی ها باشن برای اینکه بیشتر به عده ای خوش بگذره!؟ پس شما دنبال مفهوم مقبولیت هستید نه دنبال اصالت و صحت تصمیمات بر مبنای منافع حقیقی یک ملت ... بله زمانی بود که بابت روابط حسنه پهلوی ملعون با دنیای متمدن!؟ ترک ها، اروپایی ها و بسیاری دیگه به ما تعظیم هم می کردن ... و حالا شما دنبال چنین تصویری هستید؟ که سمبل جایگاه ما در روابط پیچیده جهان حاضر میزان همراهی و همکاری ما با آمریکایی ها باشه!؟!؟ عرض کردم در یکی از تاپیک ها این بیشتر نوعی گذار سخت اما نتیجه بخشه ... ما ایرانی ها جایگاه جهانی مستقل خود رو طلب می کنیم و تا حدودی هم این جایگاه رو کسب کردیم ... اگر این جهان اونقدر دیوانه است که رژیم صهیونیستی رو در قبیله خود راه داده مطمئن باشید که خیلی پیش از اون ایران رو در جمع خود پذیرفته بوده، در ضمن، کشور ما ایزوله نیست و ایزوله هم نمی شه بین پروپاگاندای فرنگی و اونچه که در زمین بازی سیاسی ما رخ میده تفاوتی وجود داره. من صرفا مسئول نظرات شخصی خودم هستم. به ایده های شما احترام میذارم. از این گذشته، ما دوست هستیم نه خصم.

جناب سیاوش عزیزم اول اینکه: هیچ مردمی به قدر و پایه مردم خاور نزدیک به آرمان مشهور «نان و پنیر و سبزی» پایبند و وفادار نیستند: مردمان لیبی آنقدر بر سر این آرمان ماندند تا پس از 42 سال خفت و ذلت و با دادن جان های بسیار توانستند دست کم اریکه را به پایین کشند و هنوز نیز مسیری جز تونلی از تاریکی در برابرشان باقی نیست ... بنابراین لطفا جوالدوز را ابتدا به خود بزنیم اگر مقصودتان عرفی مسلکی و پس ماندگی فرهنگی بوده است و مرا ببخشید که بسیار صریح سخن می گویم دوم اینکه: ایران کشوری در حال توسعه است و هرگز کسی ادعای توسعه یافتگی را طرح نکرده بلکه تاکید بر تلاش برای رسیدن به جایگاه های شایسته و بایسته توسعه پایدار بوده است که این بند دوم ارتباط تنگاتنگی با بند اول مورد اشاره حقیر دارد چرا که کدام توسعه با کدامین بهره فکری و اندیشگی ... باید در این نکات اساسی نیز تامل فرمایید و سپس نیش قلم بر صفحه سپید فرو آورید ... سوم اینکه: روزی از روزهای ماه می 1961 ج. اف. کندی خطاب به جوانان آمریکایی گفت: نپرسید کشورتان برای شما چه کاری می تواند بکند از خود بپرسید که من برای کشورم چه کاری می توانم انجام دهم ... لطفا عنایت داشته باشید که کشور ما، ایران، برغم همه تلاش هایی که تا کنون برای رساندن آن به جایگاه های سزاوار و رضایتبخش صورت گرفته قطعا در زمره جوامعی است که جوانانش باید تا می توانند از خود بپرسند چه کاری (کارهایی) برای پیشبرد کشور و اهداف راهبردی آن از دستشان بر می آید ... و این میثاق صحیح باید به رسمیت شناخته شود ... در غیر اینصورت ... ما و میهن ما دو غریبه محسوب می شویم ... آیا این موضوع برای شما معمایی حل ناشدنی است؟ و این موضوع را در نظر بگیرید ... چینی از پس 4 دهه سنگ بستن به شکم هاشان اکنون با غرور و نخوت برای توسعه ساختار آموزش پیش از دانشگاه به یانکی ها وام های میلیاردی می دهند ... این موضوع برایتان جالب توجه نیست ... نکته مهمی را به شما نشان نمی دهد ... ما قطعا چینی نیستیم ... ! اما اگر اراده ای برای بهبود شرایط و پیشرفت کشور و ارتقای جایگاه مان در سطح جهان داریم شاید بهتر این باشد که از گلایه ها کسر و بر تلاش عزم مان افزون کنیم ...

شیوع افسانه دشمن شکست ناپذیر هم کاملا آشکاره ... پایداری و زیرکی در حفظ پایداری در مواضع اصولی یکی از ترسناک ترین نقصان های تاریخی ما ایرانیان بشمار میره ... بخشی مهم تری از نقشه رو در رویی با دشمنان در ذهنیت تاریخی ما ایرانیان شکل می گیره که بهتره فکری به حال تصحیح و واقعی تر کردن این تصویر از دشمنان کرده باشیم ... آقایون، الان سال 2012 میلادیه نه 1945، نه 1964، نه 1980، نه 1982 و نه حتی 2006 میلادی ... حیران میشم از مشاهده برخی کامنت ها، دوستان عزیزی اینجا تشریف دارن که گویا ذهنیت اونها در نقطه ای از تاریخچه جنگ سرد در بازه ای خاص از سال های دهه های 70 تا 80 میلادی منجمد و محصور شده ... کاش روزی معلوم بشه که کل افسانه دولت جهود مسلح به WMD لولو خورخوره ای برای کشاندن مابقی کشورهای همجوار به بازی بی حاصل سازش بوده ... نمی دونم چرا کسی واقعا باور نمی کنه که در حال حاضر در این شرایط که مجموعه موقعیت اقتصادی - اجتماعی برخی از کشورهای نه چندان دوست و متخاصم بنحوی در شکلی از بحران دیده میشه بهترین فرصت برای ایران جهت دستیابی به وضعیت برتر و مقتدر تر در رو در رویی با این کشورها ایجاد شده ... اتفاقا دوستان دارن خطا میرن برخوردها و اختلافات علنی میان برخی گروه های داخلی سیاسی شکل زنده تری از یک صحنه بازی سیاسی رو به ایران بخشیده و مایه دلگرمی که کشور فضای بازی برای دیالوگ های حتی گاه و بی گاه تندتر رو میان این دستجات سیاسی داره ... فکر نمی کنم هیچ گروهی قاعده این بازی رو شکسته باشه ... اگر کسی از میان دوستان نگران چنین امری هست البته ... من این واقعیت امروزی رو نشانه ضعف یا فرو دست تر شدن کرسی مذاکره ایران با طرف غربی نمی بینم ... حتی تحریم ها هم اونقدر که بزرگ نمایی میشه اثربخش نیستن و این عجیب نیست چرا که ما 3 دهه است تحریم هستیم و تحریم های اعمال شده اغلب نیت و محتوی سیاسی دارن نه اقتصادی ... این نوعی گذاره به گمان من ... یک گذار نسبتا دشوار اما نتیجه بخش

برادر عزیزم جناب pourya_bo2pmc شما محبت کنید مدتی با فضای میلیتاری آشنا بشید و اجازه بدید عرق حضورتون در این مجموعه خشک بشه و بعد اگر ضرورتی داشت بیشتر صحبت می کنیم. در ضمن، باز هم تاکید می کنم روش اهانت پسندیده نیست، اون متن حقیر رو هم شما لطف کنید با خرد سلیم مطالعه بفرمایید و بطور حتم اشارات مشخص و روشنی در اون پیدا می کنید.

آدرس صفحه اصلی: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13901201000689 به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از روابط عمومی کل سپاه، سردار سرلشکر محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در حاشیه برگزاری مرحله اصلی رزمایش "والفجر" نیروی زمینی سپاه در منطقه عمومی یزد با بیان اینکه این رزمایش سومین رزمایش از سلسله رزمایشهای تخصصی نیروی زمینی سپاه است و در جای جای ایران اسلامی تمامی یگان‌های این نیرو متناسب با تهدیدات احتمالی تمرین‌های خود را انجام می دهند، گفت: این رزمایش‌ها عمق استراتژیک جمهوری اسلامی را در برابر تهدیدهای احتمالی نشان می‌دهد از بابت این آمادگی در تمامی یگانهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خداوند متعال را شاکریم. وی با بیان این که وضعیت آمادگی نیروهای ما توان بازدارندگی بسیار گسترده‌ای در برابر دشمنان برای ما به همراه داشته است، تصریح کرد: با وجود تمامی مخالفتها و تهدیدات استکبار جهانی و صهیونیزم علیه ملت ایران، ما هر گونه خطری را منتفی ندانسته و به حفظ آمادگی نیروها می پردازیم. سردار جعفری خاطر نشان کرد: طراحی تاکتیک های این رزمایش‌ها به دنبال تجربیاتی است که امریکا در کشورهای همسایه داشته و پس از رصد دقیق کلیه اقدامات به منظور خنثی سازی آن انجام شده است. هر چند ما در این رزمایش‌ها تنها بخشی کوچکی از توانمندی‌های سپاه را به نمایش گذاشته‌ایم اما همین میزان هم نشانگر اقتدار جمهوری اسلامی است. وی انتقال تجربیات دفاع مقدس به نسل جوان و نیروهای بسیجی را از مهمترین اهداف برگزاری این رزمایش خواند و تاکید کرد: انتقال این گونه تجربیات به جز تمرین میدانی به طرق دیگر ممکن نمی باشد. فرمانده کل سپاه با بیان اینکه دشمنان نیز به توان گسترده کمی و کیفی نیروهای مسلح ما درعرصه های دفاعی اذعان دارند، اظهار داشت: این توانمندی از تلفیق نیروی انسانی مومن، انقلابی و شجاع با تجهیزات و امکاناتی است که به برکت انقلاب و توانمندی‌های بومی و داخلی توسعه یافته و قدرت بی نظیری را در اختیار نظام مقدس جمهوری اسلامی قرار می دهد. وی با اشاره به جایگاه رزمایش‌های اخیر نیروی زمینی سپاه در دکترین دفاعی نیروهای مسلح، اظهار داشت: این تمرین‌ها در واقع طراحی‌های دفاعی در سواحل خلیج فارس است که تهدیدات دشمنان علیه جمهوری اسلامی بیشتر از آنجا محتمل است. وی افزود: دشمن توانایی کوچک‌ترین تعرضی را به خاک عزیز کشورمان ندارد چه رسد، به این که کویر مرکزی را مورد تعرض قرار دهد، اما به هرحال استان های جنوبی کشورمان چون استان فارس، یزد، خوزستان، کرمان و هرمزگان عمق دفاعی استراتژیک ما در برابر دشمن محسوب می شوند. فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیام رزمایش "والفجر" را آمادگی صد در صدی نیروهای دفاعی جمهوری اسلامی ایران به منظور حفظ امنیت و آرامش کشورمان و کشورهای منطقه دانست و تاکید کرد: جمهوری اسلامی خود را مسئول امنیت کشور خودمان هم چنین کشورهای مسلمان همسایه و حاشیه جنوبی خلیج فارس می‌داند. جعفری افزود: ما پاسدار امنیت تنگه هرمز هستیم و مسئولیت بر هم زدن این امنیت بر عهده کشورهای متجاوز خواهد بود.

با این حساب بقال های سر کوچه شما یا مابقی افرادی که مثل شما قضایای تاریخی رو دنبال می کنن از خیلی ها تیزبین تر هستن! موضوع داره جالب میشه ... آرزوها!؟ نکنه برخی دوستان به نظام ارباب رعیتی اعتقاد راسخی پیدا کردن ... اگر لازم باشه دنیا برای برآورده کردن برخی آرزوها جلوی چشم خیلی از موجودات دو پا و ... تیره و تار میشه ... لطفا شما هم از آرزوهای خودتون با احتیاط بیشتری داد سخن سر بدید. حقایق تاریخی رو نمیشه با حلب پاره های سرد و گرم و پارس سگ ها به سرقت برد؛ تکیه دادن به جوی خون مردم بیگناه پایداری و مشروعیت به ارمغان نمیاره (و نیوورده). اتفاقا چون ما ایران باشیم خیلی هم به ما ارتباط داره ... شاید برخی خود رو همه چیز دان فرض کرده باشن. اوه راستی یادم رفته بود ... خیلی از همین بقال های سر کوچه شما یا همفکران شما بی سر و بی تن شدن تا حقیر و «عالیجناب شما» الان با چابکی و انرژی فراوان با هم چند کلمه ای (هر چند نه چندان خوشایند) رد و بدل کنیم ... البته اون بنده های خدا هرگز جز انگیزش های درونی و ایمانی چیزی رو پیگیری نمی کردن اما روش اهانت و استدلال مدل «رگ گردن برجسته شده!؟» پسندیده نیست ... چیزی که نوشتی دوست عزیز بقول اون استاد گرانقدر! آنالیز نیست ... حتی چندان با حقیقت هم مرتبط نیست ... هنوز مونده دوست خوب من، تا جوجه های پایان این پاییز و زمستان رو بشمارن ...

اشاره بسیار جالبی بود جناب 100 موضوعی که متاسفانه اغلب دوستان عنایتی به اون ندارن؛ رژیم صهیونیستی اصولا «کشور» به مفهوم حقیقی واژه نیست بلکه شکلی از یک پایگاه نظامی مدرن و تجهیز شده برای حفاظت از منافع راهبردی ساکسون ها و دوستان اروپایی اونها در خاور نزدیکه با این حساب چرا باید کشور ما چنین پدیده شنیعی رو به رسمیت بشناسه!؟ این گزینه حتی در پارادایم عقلانیت سیاسی ابزاری و بهره جویانه هم قابل توجیه نیست! پذیرش چنین عنصر نامطلوبی در خاورمیانه مانند سیلی تحقیر زدن بر صورت خودمون می مونه ... در عوض می تونیم کاری کنیم که نگهداری و حفاظت از این پایگاه نظامی برای یانکی ها و دوستانشون مقرون بصرفه نباشه

کاملا درسته این همه تاکید هم بر آموزش های نظامی مدرن و همه جانبه هم برای تامین همین هدفه؛ بخشی از این ترس با شناخت منطقی و عمیق از پدیده جنگ: مبانی و تئوری ها و ابزارها و روش شناسی و حواشی و فروع اون (که از طریق ممارست و مدلسازی در امور نظامی حاصل میشه) تبدیل به نوعی خودآگاهی میشه که در زمان و مکان مناسب عمل می کنه.

آرمین جان آدم ها یا یاد می گیرن و تغییر می کنن و بهتر باقی می مونن یا در روند یادگیری شکست می خورن و حذف میشن (هر چند که یادگیری و شکست و بقا هم در ساحت معنا باید بدرستی تفسیر بشه) این داستان دست کم به یومیه پدیده ای مثل جنگ نزدیک تره خیلی واضحه که مطالبی که جناب waffen_ss فرمودن صحت داره با این حال، این مطالب تنها وجهی از جنگ رو پدیدار می کنه انگیزش های انسانی و پیکره در هم تنیده هویت انسان- ماشین جنگ قدری موضوع رو غامض تر می کنه گاه شده بود که جوان 19 ساله ای با هیچ به دشمن تاخته و در کمال ناباوری پوزه خصم رو بر زمین مالیده بود و گاه هم شده بود که یک لشکر رو با همه تجربه و سابقه بطرز دردناکی از دست داده بودیم مگر غیر از اینه؟ ترس جزء لاینفک روبرو شدن انسان با مرگه و جنگ یعنی میدانی که نمی دونی تمامیت بیولوِژیک ات اونجا حفظ میشه یا اینکه برای همیشه ناپدید میشه ... در ضمن، نقش حکمت دین محور و اخلاق محور ایرانی رو هم در چنین رویارویی دست کم نگیرید.

جناب waffen_ss عزیز بله متن جنگ همینه که فرمودید (انسان ترس های بیولوژیک رو ذاتا با خودش حمل می کنه ترس از درد، زخم، مرگ ... ترس از مورد خشونت شقاوت آمیز واقع شدن ...) ولی ... مقصودتون؟ در همین بستر «جنگ» ما از کشورمون دفاع کردیم، اینطور نیست؟ در اغلب مواقع هم به «مستحکم ترین مکان ها» پناه نبردیم یا اینکه اصولا نمی تونستیم پناه ببریم ... در تمام جنگ های جهان زخمی های زیادی رو در میدان رها کردن ... این درسته ... با اینحال من دقیقا ملتفت منظورتون نشدم ... عقب نشینی به منزله راهبرد؟ به منزله تاکتیک؟

بله ... این شد همون سوال اول بنده ... حالا لطفا در مورد این موضوع هم بحث کنیم.

همون از کاربری خارج کردن فرودگاه های نظامی و بعضا غیرنظامی دشمن رشته کار رو از دستشون خارج می کنه ... در واقع کار تهاجم رو براشون بشدت پیچیده و پردردسر می کنه و البته پر هزینه ... باز هم بچه ها من دارم به همون نکته ای که عرض کردم می رسم ... تلفات و خسارات دشمن قابل چشم پوشی نیست ... یا اینکه باید به فکر بازدارندگی و همچنین «مقابله به مثل متناسب» در برابر دست بردن دشمن به تسلیحات نامتعارف باشیم ...

بسیار خوب: فرض بر این باشد که نیروی دریایی آمریکا هنوز سرپاست و نتوانستیم ضربه موثر بزنیم گام اول دفاع از خارک جمرهای پدافندی ایران آواکس ها را در انجام 50% ماموریت خود ناکام می گذارند، یکی از آواکس ها نیز در میانه ماموریت آسیب دیده و مجبور به ترک صحنه می شود، پهپادهای تهاجمی ایران در شمار کافی برای پرواز آواکس ها ایجاد مزاحمت کرده و با تهدید پدافندی ایران آواکس بعدی نیز ناگزیر از ترک آسمان خارک خواهد شد. آنالیز و نقشه حمله از این لحظه به بعد بر مبنای نتایج حاصل از فعالیت آواکس ها تدوین می شود. بمب افکن ها برای نابودی اهداف چاره ای جز مواجه با پدافند برد متوسط و برد کوتاه ایران ندارند که ریسک بسیار بالایی برای آنان ایجاد می کند و حاصل آن خسارت 10 تا 20 درصدی اسکادران (های) تهاجمی به آسمان خارک است. بسیاری از اهداف سالم می ماند. درگیری هوایی با یگان های دفاعی جنگنده ایران آغاز می شود. یانکی ها که قصد دارند از فرصت بدست آمده در بحبوحه بمباران خارک بهره گیرند در همان بدو ورود به آب های ساحلی خارک با آتش شدید مدافعان جزیره روبرو می شوند که در این میان بخشی از ادوات و یگان پیشرو را از دست می دهند تبادل شدید آتش در می گیرد و یگان اصلی برای ورود با مشکل جدی مواجه می شوند. تانک های پیشرفته تهاجمی یانکی ها از آتش بی امان موشک های ضد تانک پیشرفته ایرانی در امان نمی مانند و یک فروند هواناو یانکی نیز بطور کامل نابود می شود. درگیری های محدودی میان نیرو مخصوص های ایرانی و تفنگداران دریایی یانکی در برخی نقاط حساس جزیره آغاز می شود اما چاره ای جز ترک میدان نبرد برای یانکی ها نمانده و آنان با سرعت با کمک بالگردهای ترابری و پشتیبانی هوایی محل درگیری را ترک می گویند. تلفاتی نیز به نیرو مخصوص های ایرانی وارد آمده است. هلیکوپترها تحت هیچ شرایطی در امان نیستند و جهنمی واقعا برایشان در آسمان خارک بپا می شود؛ سرنوشت هرکولس های توپدار نیز چندان بهتر از آپاچی ها نیست ... عملیات تهاجمی به خارک در ساعات اولیه دچار اختلال شده و سرفرماندهی میدان جنگ دستور عقب نشینی صادر می کند تلفات دو طرف اما بالاست و تعدادی از نیروهای یانکی نیز به اسارت طرف ایرانی در می آید که در میانشان برخی افسران ارشد نیز بچشم می خورد. ایران اکنون حمله تلافی جویانه سنگینی رو با موشکباران دوربرد خود بر پایگاه های دریایی مشارکت کننده در این حمله و ناوهای پشتیبانی آغاز کرده است ... تمامی نوار ساحلی خارک در اقصی نقاط جزیره با تراکم بالا مین گذاری شده است

اول و چند باره از جناب worior تشکر می کنم برای اطلاعات ارزنده ای که در اختیارمون میذارن و دوم سالم جان! قراره که ما شرایط واقعی رو بررسی و بحث کنیم ... (حمله به قم!) شما اجازه بده اول مورد شهر مرزی رو چک بکنیم و نظرات دوستان و اساتید عزیز رو درباره اش بخونیم اونوقت اگر رمقی برای دشمن باقی موند چشم درباره حمله به قم هم صحبت می کنیم ... حالا بالاخص با توجه به نکات ارزشمندی که جناب worior طرح فرمودن بیاید درباره همون طرح حمله به بوشهر با رویکرد مورد نظر خودتون صحبت کنیم

سالم جان یه پیام خصوصی خدمت شما ارسال کردم و مشتاقانه منتظر تبادل نظر درباره سناریو شما هستم

آرمین جان خیلی زرنگی! یه نبرد تمام عیار با ایران که 5000 نفر کشته از یانکی ها تو جیب هفته اولشه! مگه ایران شوخی داره!؟ خوب حالا بگذریم قراره درباره بوشهر بگیم اولین اینکه شما یه موضوع خیلی مهم رو فراموش کردید اول باید توضیح بدیم که نیروهای زمینی و ادواتشون چطور میخوان از سد خطوط مین گذاری شده ساحلی و مین های دریایی نزدیک به ساحل عبور کنن که ممکنه از نوع مین های هوشمند و پر دردسر هم باشن که این خودش کلی معضل ایجاد میکنه و کلی تاخیر در اجرای نقشه و یحتمل تلفات هم خواهد داشت مضاف بر اینکه در این بازه زمانی زیر آتش توپخانه دوربرد و موشکی ایران هم قرار می گیرن ... شما دو تا ورودی برای بوشهر در نظر گرفتی که هر دوش می تونن آکنده از کمینگاه های نیروهای ویژه ایران باشن، موضوع کریدور امن برای پرواز گردان های آپاچی یا پشتیبانی و همینطور هواپیماهای A10 یانکی بسبب حضور فقط دیده بان های مرزی همچنان زیر سواله و باید در این مورد هم سناریو معلوم باشه ... اینا رو داشته باش آرمین جان و ادامه می دیم

آرمین جان اول: تلفات دشمن بسیار بیشتر از تعدادیه که شما فرمودید (شاید در ساعات اولیه برخورد نظامی یانکی ها بالای 2 تا 3 هزار نفر کشته بدن ... و قبول کنید که دادن گاف نظامی در این حد روبروی ایران برای یانکی ها اکیدا آسون نیست ...) دوم: سناریو رو که از ابتدا بازبینی بکنیم می بینیم که دشمن چاره ای جز رویارویی زمینی و بلکه تن به تن با نیروهای ما نداره خوب حالا سوال اینجاست که نیروهای مخصوص های ما یا تفنگداران دریایی اونا؟ صد البته منم با شما موافق ام که نباید کاسه نمیشه نمیشه بگیریم دستمون و باید بدترین سناریوها رو در نظر گرفت و جالب اینجاست که این دقیقا همون گزاره ای که بیش از 20 و چند ساله که مسئولین عالی رتبه نظامی و سیاسی کشورمون دارن بیان می کنن ...

جنابان سالم، آرمین و HHL عزیز اول اینکه بعنوان برادر کوچک همه شما بزرگواران خواهش می کنم با هم جدل و مشاجره نکنیم بحث کنیم دوم اینکه یه چیزی هست که خیلی دلم می خواد بگم و اونم اینکه تمام جزئیاتی که ما داریم روش بحث می کنیم دست کم تا حدودی این واقعیت رو نشون میده که تلفات انسانی و ماشینی طرف دشمن غیرقابل چشم پوشی نیست ... نظر شما دوستان در این مورد چیه؟

چقدر بدجنس هستید شما دو تا! خوب جواب منم بدید دیگه! بقیه دوستان هم که اصلا انگار نه انگار ... فقط ما سه نفر هستیم و بس! منتظرم