[quote name="ciavash"][quote][quote][/quote] یعنی باقیمانده سوخت موشک در این ارتفاع اینقدر نور تولید میکنه؟[/quote] بله سیاوش عزیز ، پست صفحه قبل جناب نصیر ایرانی رو مشاهده کنید ، درش این موضوع توضیح داده شده : [i]"اسدالله قمری نژاد - دبیر اجرایی کمیته آماتوری انجمن نجوم ایران در گفتگو با مهر با بیان اینکه وجود این شی نورانی احتمالا ناشی از سوخت مخزن موشکها است، یادآور شد: زمانی که سوخت مخزن موشکی در [b]فضا نشت می کند و وارد جو زمین می شود می سوزد و به صورت شی نورانی مخروطی شکل دیده می شود[/b]."[/i]

[quote]ديگه خود روس ها هم تاييد كردند كه كار خودشونه.فق من اينجا را متوجه نمي شوم: [quote]وادیم کوال، رئیس بخش حفاظت اطلاعات نیروهای استراتژیک موشکی در وزارت دفاع روسیه اعلام کرد که شی نورانی دیده شده در آسمانهای برخی کشورهای خاورمیانه و روسیه، [b]نتیجه آزمایش موفقیت آمیز [/b]موشک بالستیک بین قاره ای "Topol " بوده است.[/quote] اگر اين آزمايش موفقيت آميز بوده پس اين انفجار يعني چي؟ شايد هم آزمايش ضد موشك بوده![/quote] ببخشید انفجار کجا بوده ؟! یک نکته ای که باید یادآوری بشه اینه که موشک Topol یه موشک 3 مرحله ای هست که هر مرحله اون بعد از رسیدن به یک فاز خاص از پرواز ، از موشک جدا میشه . با توجه به اینکه فاصله ی بین محل پرتاب و محل اصابت موشک زیاد (یعنی حداکثر برد موشک نبوده) ، احتمال اینکه هر کدوم از مرحله های موشک هنگام جدا شدن هنوز سوخت داشته اند خیلی زیاده که باعث حرکت چرخشی مرحله و همانند یک موشک شده . چیزی که کارشناس msnbc هم بهش اشاره کرد ، اینبود که شی دیده شده ، در حقیقت مرحله ی سوم موشک هست که از موشک جدا شده بوده و حرکت چرخشی خودش رو در جهت دیگه ای ادامه داده و مسلما از روی اون نمیشه درباره ی موفقیت آمیز بودن یا نبودن موشک اظهار نظر دقیق کرد (هرچند میشه فهمید موشک تا فاز حرکت ترمینالیش رو پیشرفته که مرحله ی سوم جدا شده)

تمام رسانه های دنیا خبر دیده شدن اشیا ناشناخته تو کل خاور میانه (از جمله فلسطین اشغالی هم) رو تایید کرده اند و همشون هم خبر رو به تست موشکی روسیه نسبت دادن . پس این چیزی نیست که صرفا به ایران ربط داشته باشه (بحث پدافند و ... منتفیه ، هرچند شاید ایران به بهانه ی دیده شدن این اشیا ، رزمایش بدون خبر پدافند غیرعامل برپا کرده) خبرگزاری MSNBC علت رو تست موشکی روسیه اعلام کرده که از نظر تئوریکی در کل آسیای مرکزی و خاورمیانه قابل مشاهده و دیده شدن هست. کارشناس این خبرگزاری ، چرخش مرحله ی سوم بوستر موشک توپول رو "ویژگی" این موشک عنوان کرده نه "شکست در عملکرد" که اونرو به مسایل هدایت موشک و پرتاب Decoy ها مرتبط دونسته http://cosmiclog.msnbc.msn.com/_news/2012/06/08/12114090-ufo-widely-seen-in-middle-east-skies-linked-to-russian-missile-test?lite خبرگزاری ریانوستی هم به نقل از روزنامه ی هافینگتن پست ، علت احتمالی دیده شده این اشیا در خاورمیانه رو همانند 2009 در نروژ ، تست موشک بالستیک روسی دونسته http://en.ria.ru/world/20120608/173909619.html

[quote name="bigdelimohamad9"]برادر چكا آمار ارائه شده در منابع عمومي غربي درباره كم و كيف تجهيزات نظامي كشورهاي ضد غربي داراي سيستم بسته كاملا غلط و همراه با كوچك نمايي فاحشه و برآورد محرمانه موساد كه در بند دوم بهش اشاره شد وضعيت رو به خوبي مشخص مي كنه. quote[] ببینید من در پاسخ به فرمایش شما چند نکته رو عرض میکنم : - اگر قرار باشه الان صهیونیستها و غربی ها آمار تجهیزات سوری ها و ... رو دستکاری کنند اتفاقا آمار رو بالاتر میبرند ! سایت های صهیونیستی همین الان تو متن های تبلیغاتیشون میگن اسراییل تو جنگ یوم الکپور با نیرویی معادل "برابر نیروهای ناتو مستقر در اروپا" جنگید و پیروز شد ! اگر واقعا سوری ها این تعداد که میفرمایید تانک داشته اند خیلی به نفع دستگاه تبلیغاتی صهیونیستهاست که بگن در مقابل 3000 تانک سوری پیروز شدیم تا 1400 تانک ! پس میتونیم بگیم آماری که از نیروی اعراب در یوم الکپور توسط غربی ها ارایه شده بیشترین میزان ممکنه ... - حتی اگر منبع شما معتبر باشه ، در گزارشی که شما از رییس موساد در جلسه با ساواک ارایه کردید ، ادعا شده تعداد تانکهای سوری با تانکهای مصر برابری میکنه ، آمار جدول یک صفحه 40 کتاب The Yom Kippur War: The Arab-Israeli War Of 1973 (نویسنده Simon Dunstan) تعداد کل تانکهای مصر رو 2200 تانک برآورد کرده ، پس کل تانکهای سوری هم در حدود 2000 تانک بوده . - تقریبا در تمام منابع اتفاق نظر وجود داره که در 6 اکتبر ، نیروی حمله کننده ی سوری متشکل از 3 لشگر پیاده نظام تقویت شده ی سوری (از جمله لشگر پیاده نظام هفتم) مجهز به 900 عراده تانک با پشتیبانی 2 لشگر زرهی به استعداد 460 تانک بودند که در کل برابر 1360 تانک میشه

سامانه ی فعال APX-80 جت های F-4 و APX-81/APX-82 جنگنده های F-14 که با کد "درخت جنگی" یا Combat Tree یکی از پروژه های سری ارتش آمریکا برای ساخت گیرنده هایی بود که بطور مخصوص قابلیت "خواندن" سیگنال های IFF ارسالی از فرستنده IFF مدلKhrom SRO-2 جنگنده های میگ صادراتی شوروی ، فراتر از برد بصری (Beyond Visual Range) رو فراهم میکرد ، اولین بار این سیستم در جنگ ویتنام توسط F-4 های ارتش آمریکا استفاده شد. سیستم IFF یا تشخیص دوست از دشمن بدین صورت کار میکنه که رادار پدافند زمینی با کشف یک هدف ، یک سیگنال کد شده راداری به اون هواپیما ارسال میکنه ، سیستم IFF هواپیما اون کد رو میگیره و یک سیگنال راداری مخصوص رمز دار در پاسخ ، ارسال میکنه که بدین صورت ، پدافند زمینی تشخیص میده هدف دوست هست . درصورتیکه سیگنال کد اشتباه ارسال بشه یا پاسخی به سیگنال IFF پدافند داده نشه ، هدف کشف شده دشمن تلقی میشه . حالا سیستم Combat Tree ، یجور گیرنده ی سیگنال های IFF فرستنده جت های میگ ویتنامی که از فرستنده های SRO-2 استفاده میکردند (غرب این فرستنده ها رو از میگ های ساقط شده در جنگ 1967 که بدست اسراییلی ها افتاده بود ، بدست آورد) ، بود که با دریافت سیگنال ها موقعیت تقریبی هدف رو کشف میکرد . در حقیقت سیستم درخت جنگی ، interrogator سامانه ی SRO-2 میگ های ویتنامی بود . این یکی از ترفندهای موثر اما کوتاه کاربرد بود چراکه با تغییر تکنیک رمزگذاری و فرستنده های جدید ، کارایی این سیستم از بین رفت . از جمله ضعف های دیگه ی این سیستم (نوع APX-81 که روی F-14 های ارتش جمهوری اسلامی ایران نصب هست) ، کشف شدن خود هواپیمای آمریکا هنگام Interrogate کردن میگ های شوروی بود (چون گفتیم برای اینکه هواپیما سیگنال پاسخ رو ارسال کنه اول باید یک سیگنال بازجویی (Interrogation Signal) دریافت کنه که این کار رو سامانه ی Combat Tree انجام میداد) ، بهمین دلیل نیروی دریایی آمریکا سیستم APX-82 (که در حقیقت آپدیت شده ی همون APX-80 های نصب شده روی F-4D ها بود) رو جایگزین APX-81 در تامکت هاش کرد

[quote] 2-شوروي پيش از جنگ 3000[b] دستگاه تانك [/b]در اختيار سوريه گذاشته بود كه در حمله مرحله اول فقط 1400 دستگاه آن به ميدان گسيل شده و حدود 100 دستگاه هم سالم برگشته بودند [/b[/quote] دوست عزیز منابعی مثل Global Security ، تعداد دستگاههای تانک سوریه رو در آغاز جنگ 1200 دستگاه تخمین زده اند .

[quote]واقعا که روسیه ضعیف شده چرا از بمب افکن ۵۰ سال پیش استفاده میکنه [/quote] دوست عزیز بمب افکن B-52 Stratofortress هم ساخت 1955 (65 سال پیش) هست ، استفاده از تکنولوژی های دوران جنگ سرد بدلیل کاهش هزینه طراحی و توسعه ی کشورها (پس از جنگ سرد) امری عادی هست . روسیه و آمریکا با همین Tu-95 و B-52 شون رقیب چندانی جلوی خودشون تو دنیا نمیبینند به همین دلیل یک تغییر گسترده و اساسی در نیروی بمب افکن های استراتژیک رو واقعا لازم نمیبنند

[quote] امیدوارم امیدوارم! اسد و پدرش از جنگ های آخرش و صدام درس گرفته باشه وگرنه کلاهش پس معرکس![/quote] متاسفانه عملکرد پدافندی ارتش سوریه در قبال نیروگاه اتمیش (البته منوط به اینکه اون تاسیسات واقعا نیروگاه اتمی و نه یک هدف انحرافی بوده باشند!) در سال 2006 نشون میده سوری ها هنوز ماهیت اصلی حملات غافلگیرانه ی هوایی رژیم صهونیستی زیر سایه ی جنگ الکترونیک سنگین و لزوم استفاده از سیستم های پدافندی با مقاومت بالا در مقابل جمینگ (و حتی سیستمهای راداری نامتعارف) برای حفاظت از مناطق حساسشون رو درک نکرده اند . مگر اینکه سپاه پاسداران تونسته باشه سطح پدافند سوریه رو در مقابل اقدامات جنگ الکترونیک افزایش بده

با تشکر از دوستان عزیز برای عنایت به این تاپیک ، بسیار خوشحال میشم دوستان هر عکسی از Elephant Walk هواپیماها در نیروهای هوایی سراسر جهان دارند در این تاپیک قرار بدند که شاهد یک گالری غنی از این مانور بینظیر باشیم نه جناب Gava عزیز تصویر اول متعلق به Elephant Walk جنگنده های F-16 نیروی هوایی آمریکا و کره ی جنوبی در پایگاه نظامی Kunsan کره جنوبی هست که در وبسایت رسمی پایگاه هوایی Kunsan ، زیر مجموعه ی وبسایت نیروی هوایی آمریکا هم این عکس گذاشته شده . http://www.kunsan.af.mil/photos/mediagallery.asp?galleryID=9551 عکسهای دیگر از Elephant Walk جنگنده ها در پایگاه هوایی Kunsan :

[quote] 1-عجبا كه شما عليرغم تمام استدلال هاي ما همچنان بر معكوس كردن نقش عراق و از اون مضحكتر اردن اصرار داريد و بعد از ادعاي نجات دمشق با تهديد به حمله اتمي شوروي حالا عامل جديدي رو كشف كردين و اون هم حماسه آفريني ارتش ظفرنمون اردنه و جالب اينكه[b] در نجات دمشق كل عالم نقش داشتن جز خود سوريه[/b].2[/quote] در اینکه لشگر زرهی سوم ارتش عراق (که قدرتمند ترین لشگر زرهی عراق در اون زمان بود) و گردان های مراکشی و اردنی نقش غیر قابل انکاری در عقب روندن نیروهای رژیم صهیونیستی از 40 کیلومتری دمشق داشت تردیدی وجود نداره ، بغیر از این ، تهدید شوروی به دخالت در جنگ در صورت حمله به دمشق و قاهره (7 لشگر هوابرد شوروی تو حالت آماده باش بودند و شدت تحرکات نیروهای شوروی به حدی بود که ارتش آمریکا از وضعیت دفاعی 4 به وضعیت 3 (DEFCON 3) رفت) یک عامل بازدارنده ی جدی در شطرنج ابرقدرت ها در جنگ 1973 بود . ارتش سوریه در صورت تنها موندن (از نظر سیاسی و نظامی) مسلما توان دفع کلاسیک حمله ی همه جانبه ی رژیم صهونیستی در 10-11 اکتبر به دمشق رو نداشت .

دوستان در مورد بعد زرهی و پدافندی و بطور مخصوص در قضیه جولان ، بنظر من عملکرد ارتش سوریه در چند جا واقعا و بطور غیرقابل انکاری خوب کار کرد : - مورد اول ، ارتفاعات هرمون هست . همونطور که میدونید اولین درگیری با تهاجم غیرمترقبه سوری ها و استفاده ی خوب از عنصر غافلگیری در 6-7 اکتبر انجام شد . تو این درگیری ، عملیات هلیبرن کماندوهای تیپ 82 ام هوابرد ارتش سوریه و تسخیر ارتفاعات هرمون و خصوصا ایستگاه شنود الکترونیکی و جنگ الکترونیک رژیم صهونیستی واحد اطلاعات ارتش اسراییل (AMAN) در ارتفاع 6600 فوتی زمین در این ارتفاعات ، که از این پایگاه به عنوان "چشم اسراییل در جولان" یاد میشد . یکی از موفق ترین عملیات های استراتژیک ارتش سوریه بود که رژیم صهونیستی رو از نظر اطلاعاتی تا حدودی کور کرد (احتمالا دلیل شکست عملیات Doogman 5 نیروی هوایی اسراییل در 7 اکتبر هم همین موضوع بوده) - مورد دوم ، بازهم ارتفاعات هرمون هست ! ارتش رژیم صهونیستی دو روز بعد از تسخیر ارتفاعات هرمون ، ضد حمله ای با شرکت دو تیپ پیاده نظام گولانی با حمایت دو دستگاه تانک و حمایت توپخانه ای تیپ 334ام ارتش رژیم صهیونیستی در مقابل تیپ هوابرد 82ام و 183ام ارتش سوریه برای بازپس گیری ارتفاعات هرمون و پایگاه شنود الکترونیکی انجام داد . اما حمله علی رغم پشتیبانی توپخانه ای و یک سورتی حمله هوایی توسط ارتش اسراییل ، شکست خورد و ارتفاعات هرمون[b] تا 22 اکتبر [/b](تا 2 هفته بعد) تحت تصرف ارتش سوریه باقی موند . این شکست ارتش رژیم صهونیستی در دفاع از ارتفاعات هرمون و شکست در ضد حمله ی اول ، توسط Abraham Rabinovich نویسنده ی یهودی ، خفت بار ترین بخش جنگ یوم الکپور به شمار رفته - مورد سوم بحث پدافند هست که دوستان باز اشاره کردند ، در بحث تجهیزاتی واقعا فکر نمیکنم سوری ها چیزی کم داشتند ! سامانه های سام 6 و شیلکا بدون شک سامانه های قدرتمندی هستند و علی رغم فرمایش حاج رضوان عزیز مبنی بر تحویل اخلالگرهای الکترونیکی پیشرفته به رژیم صهونیستی ، تمام کارشناسان معتقدند توپ هدایت راداری شیلکا اصلا از جنگ یوم الکپور معروف شد که علتش استفاده از سامانه ی راداری کشف و کنترل آتش مستقل و مقاومت بسیار بالا در برابر اخلال الکترونیکی بود . ارتش سوریه واقعا از همه جا حمایت شد ، آمارش موجوده که از کره ی شمالی تا کوبا (که 500 دستگاه تانک به سوریه فرستاد) تا پیشرفته ترین سیستمهای پدافندی و زرهی و حتی پرسنل به سوریه فرستادن ، اما شاید یک دندگی و عدم تدبیر در فرماندهی ارتش سوریه بود که از ظرفیت ها درست استفاده نکرد . در زمان جنگ ویتنام هم 2000 پرسنل واحد پدافند هوایی شوروی (PVO) با موشکهای سام-2 ، فقط وظیفه ی حفاظت از آسمان Hanoi (پایتخت کره ی شمالی رو داشت) ، با اونهمه حجم سنگین فانتوم ها و بمب افکن های B-52 ایالات متحده ، هانوی حفاظت شد . ولی اینجا میبینیم که ارتش سوریه پرسنل شوروی رو بجای متمرکز کردن روی نقاط حساس ، در خط دفاعی مرزی گذاشت که نتیجه این شد 6-7 تا فانتوم اسراییلی تا قلب دمشق پیش برن

با توجه به قطر 2.4 متری آینه ، احتمالا دو ماهواره ی مذکور از نوع KH-11 هستند ، اما اینکه گفته شده قدرت این ماهواره ها از هابل بیشتره (با توجه به اینکه تلسکوپ هابل و ماهواره های KH-11 در کانتینرهای هم اندازه حمل میشن) این مساله رو پیش میاره که قدرت ماهواره ی KH-11 به دلیل استفاده از آینه ی ثانویه ار هابل بیشتر هست

[quote]حالا که بحث سیستم های دفاع فعال پیش اومد، دو تا سوال از دوستان داشتم: 1. ماکزیموم سرعت هدف در سیستم های جدید مثل آرنا چقدر میتونه باشه؟ مثلا میتونه یک راکت با سرعت 5 ماخ رو بزنه؟ 2. گلوله های توپ توسط این سیستم ها قابل انهدام هستند؟ مثلا این سیستم ها میتونن مهمات 125 میلیمتری تانک T-90 رو بزنن؟[/quote] ماکسیمم سرعت هدف در سیستمهای مختلف متفاوت هست ، ماکسیمم سرعت مقابله با RPG ها در سیستم های مدرن تقریبا برابر 450 متر بر ثانیه است ولی با توجه به قابلیت مقابله با تسلیحات ضدتانک انرژی جنبشی ، انتظار میره سرعت بیشتر از چند ماخ رو هم برای این تسلیحات هدف قرار بدند ، علی آقا مطمئنا در این مورد بیشتر میدونند در مورد گلوله های توپ ، خود گلوله ها بدلیل سرعت بسیار بالا و اثرات IR کم ، توسط این سیستمها قابل شناسایی نیستند . در حال حاضر اما سیستمهای حفاظت فعال عملیاتی موجود در مقابل موشکهای ضدتانکی که از لوله های تانک پرتاب میشن (مثل ATGM) دارای کارایی محدودی هستند . سیستم Drozd فقط برای استفاده روی پلتفرم تانک ساخته شده و وزن زیادش همچین محدودیتی رو ایجاد کرده ، تاکنون این سیستم فقط روی T-55 بصورت عملیاتی و چند بار بصورت نمایشگاهی روی T-80 نصب شده

تو بحث پدافند هوایی ، خط دفاعی سوریه در ارتفاعات گولان واقعا فشرده و کارآمد کار کرد بطوریکه پدافند مجهز شده ی سوریه به موشکهای ضدهوایی روسی تونست در روزهای اول حدود 40 فروند هواگرد نیروی هوایی رژیم صهیونیستی رو منهدم کنه ، در حقیقت سوریه بیشتر از طرف مرز همسایه هاش مورد ضربه قرار گرفت تا مرز خودش (البته این یک اشتباه فاحش بود که سوری ها مرز اردن و لبنان رو بدون پدافند موثر گذاشتند) بیشتر موفقیت های هوایی رژیم صهیونیستی از دور زدن خط پدافندی سوریه از طریق حریم هوایی اردن و لبنان بود (همون کاری که تو جنگ 6 روزه با پدافند مصر کرد) ، برای مثال حمله ی اکتبر فانتوم های اسراییلی به مرکز فرماندهی ارتش سوریه در دمشق از حریم هوایی لبنان انجام شد ، جت های اسراییلی قبل از حمله ی اصلی ، رادار Barouk در خاک لبنان که به شبکه ی پدافندی ارتش سوریه متصل شده بود رو بمباران کرد و بعد اون هفت تا فانتوم با استفاده از عنصر غافلگیری به دمشق رسیدند (هرچند پدافند دمشق دو جنگنده ی فانتوم رو مورد هدف قرار داد) بعد از این عملیات بود که سوری ها تازه فهمیدند باید پدافند رو عقب بکشن و تو کل منطقه (با اولویت مناطق حساس) پخش کنند عملیات Doogman 5 ارتش اسراییل برای منهدم کردن واحد های پدافندی سوریه یک افتضاح برای تل آویو بود ، بطوریکه در اثر جابجا شدن سایت های سام سوری ، استفاده از توپهای هدایت راداری موثر Shilka (که عملا امکان پرواز ارتفاع پایین برای غافلگیری رو از جت های اسراییلی گرفته بود) و ضعف در سیستم های جمع آوری اطلاعات الکترونیکی اسراییل ، منجر به انهدام 6 فانتوم رژیم صهونیستی در مقابل از دست رفتن تنها یک واحد پدافندی سوری شد . در کل بیشتر موفقیت رژیم صهیونیستی در حملات هوایی ، مرهون سازمان اطلاعاتی این کشور برای اطلاع از وضعیت پدافند سوریه و نقاط ضعفش بود . وگرنه در بعد رویارویی مستقیم ، فانتوم های اسراییلی شانسی در مقابل پدافند پیشرفته ی سوریه نداشتند.

عکسهای احتمالا مربوط به پایگاه فضایی امام خمینی / استان سمنان ، 4 کیلومتر شمال شرق پایگاه فضایی سمنان [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/semnan_satview.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/iranlaunch.jpg[/img] عکسها متعلق به فوریه 2010 - گروه دفاعی Jane معتقد است پرتاب موشک ماهواره بر سیمرغ از این پایگاه که در 6.5 مایلی (4 کیلومتری) شمال شرق پایگاه فضایی سمنان قرار دارد ، انجام میشود . این گروه همچنین سازه ی پایگاه فضایی جدید را مشابه پایگاه فضایی Tongchang کره شمالی براورد کرده است . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/N-Korea-official-Rocket-ready-for-launch-8C19GP79-x-large.jpg[/img] پایگاه فضایی Tongchang

با تشکر از دوستان عزیز بخاطر عنایتشون بنده تا الان خبری مبنی بر استفاده از سیستمهای حفاظت فعال روی تانکهای ایرانی نشنیده ام ، با توجه به اینکه کشورها در مورد تکنولوژی سیستمهای حفاظت فعال تدابیر امنیتی قابل توجه و محدودیت های سنگین صادراتی اعمال میکنند (نیروی دریایی روسیه بعد از بازنشسته کردن 250 دستگاه تانک T-55AD که خریداری کرده بود ، عین 250 دستگاه رو در سیلوهای مخفی و حفاظت شده انبار کرد) بهمین دلیل امکان اینکه از کشوری این تکنولوژی رو گرفته باشیم کمه در مورد سوالات جناب Battle master : 1- لانچرها با زاویه حرکتی کمی در راستای عمود و بصورت موازی با با برجک هستند و با حرکت برجک حرکت میکنند ، با توجه به اینکه پوشش این سیستم ، 60 درجه ی جلوی تانک هست نیاز به اعمال اولویت بندی برای حرکت برجک (مثل چیزی که در سیستم Shtora-1 وجود داره) وجود نداره ، نحوه ی انفجار بدین صورته که کامپیوتر مرکزی بعد از کشف هدف ، راکت رو پرتاب میکنه تا (طبق محاسبات) در فاصله ی 7 متری از تانک منفجر میکنه ، کلاهک راکت یک کلاهک خوشه ای متشکل از ترکش های 3 گرمی هست . 2- دقیقا یکی از عوامل کنار گذاشته شدن این سیستم همین تلفات جانبی بالا به پیاده نظام هست (که در مقاله اصلی هم بهش اشاره کردم) . در سیستمهای حفاظت فعال جدید مثل Arena ، سیستم به سامانه هشدار دهنده به سربازان اطراف تانک هم مجهز هست ، برد درگیری سیستم با موشک مهاجم از 7 متری تانک به 50 متری افزایش پیدا کرده و ترکش های پرتابه هم بصورت کنترل شده پرتاب میشن (تنها به سمت پایین پرتاب میشن) همونطور که آقا رضا هم فرمودند ، در این سیستمها ، توان پردازش اطلاعات و محاسبات دقیق نکته ی اصلی در تعیین عملکرد سیستم های حفاظت فعال هست . بهمین دلیل از تجربه و فناوری تعداد زیادی از شرکت های الکترونیکی شوروی استفاده شد تا یک سیستم پردازش با توان بالا و پایداری قابل توجه طراحی و تولید بشه . این رویه در سیستم های حفاظت فعال بعدی هم ادامه پیدا کرد بطوریکه در سیستم Arena ، سرعت واکنش سیستم به تهدیدات به 0.07 ثانیه کاهش پیدا میکنه

[color=red][b]بازگشت شبح شوروی به قطب شمال / بازگشایی قریب الوقوع سه فرودگاه نظامی در مناطق قطبی روسیه [/b][/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/artic-composite.jpg[/img] در آخرین سری از اقدامات نیروهای مسلح فدراسیون روسیه برای تقویت جبهه ی قطب شمال خود ، چهارشنبه ی گذشته فرمانده نیروی هوایی منطقه غربی ارتش روسیه اعلام کرد واحد های منتخب نیروی هوایی منطقه ی غرب (Western District) ارتش روسیه کار آماده سازی برای باز راه اندازی سه فرودگاه نظامی قطبی روسیه که با فروپاشی شوروی ، بسته شده بودند را از سر خواهند گرفت . به گزارش خبرگزاری دولتی کمرسانت ، ژنرال ایگور ماکوشف در کنفرانسی مطبوعاتی در شهر سن پترزبورگ افزود :"ما تا تابستان امسال بازگشایی دو فرودگاه نظامی در Novaya Zemlya و Naryan-Mar را آغاز خواهیم کرد و تا سال آینده ، فرودگاه نظامی جزیره ی گراهام بل را باز راه اندازی خواهیم نمود" این خبرگزاری اقدام اخیر ارتش روسیه در بازگشایی سه فرودگاه دوران شوروی را در راستای اهداف تعیین شده توسط رهبران روسیه برای استقرار نیروی نظامی موثر جهت محافظت از منافع سیاسی اقتصادی روسیه در قطب شمال تا سال 2020 ارزیابی کرده است . http://rianovosti.com/mlitary_news/20120530/173757083.html http://www.kommersant.ru/doc/1947639

[quote name="TAHA-SH"][quote name="cheka"][quote name="king-kaveh"][quote] [quote]من یک سوال میکنم - شناسائی اهداف درصورتی که فاقد امکان محاسبه مسافت و جهت باشد اصولا چه فایده ای دارد؟ درسیستم بالا اشاره شده برای شناسائی اهداف استفاده میشه - [b]درحالت معمول توی رادارها معمولا حدود 70-80 درصد برد شناسائی اولیه رادار برد محاسباتی (tracking)است [/b]اما تو سیستم اپتیک درصد این رقم رو نمیدونم اما بهرحال درصورت افزایش برد چشمگیر قسمت اول (شناسائی) برد قسمت دوم هم بصورت درصدی افزایش پیدا میکند من از چند صد کیلومتر - برد قسمت دوم رو درحد مثلابین 100 تا 200 کیلومتر فرض میکنم اما تو فرض بنده برای هدایت موشک سیستم روشن کردن هدف برای موشک روی هدف فرض نمیشه - یعنی فقط موقعیت هدف یه موشک ارسال میشه و کار lock روی هدف باید توسط خود موشک انجام بشه معنی پسیو بودن شناسائی رو در این حالت فرض میکنیم چون اگر ایلومینیتور داشته باشیم اونوقت خود این قسمت رادار باعث شناسائیش میشه (حالااینکه این حالت رو ما استفاده میکنیم یا نه یک مقوله دیگه است)[/quote] طاها جان میشه منبع این حرفت که پررنگ کردم رو بگی ؟ رادار جستجو هوایی اصلا میتونه Track کنه !؟ ببین دوست عزیز بطور کل راداری که برای جستجوی هوایی ساخته شده رو نمیشه باهاش Track انجام داد (البته الان جدیدا رادارهای ساخته شده که میتونه بین این دو مد سویچ کنه) رادار جستجوی هوایی امواجش رو در همه ی جهات منتشر میکنه و هر موجی که در اثر برخورد با هدفی به گیرنده ی این رادار بازگشت داده میشه رو کشف میکنه و از روی اون موقعیت و ارتفاع [b]تقریبی[/b] هدف (که برای هدایت موشک مناسب نیست) رو بدست میاره و رله میکنه به رادار درگیری (Engagement radar) رادار درگیری برخلاف رادار جستجوی هوایی ، امواجش رو بصورت یک Beam متمرکز به محدوده ی تقریبی هدف منتشر میکنه و به عبارتی روش قفل انجام میده ، این عمل که بهش Tracking گفته میشه مختصات دقیق هدف رو به سرهدایتگر موشک ارسال میکنه ، این رویه تو هر سیستم پدافندی و در هر بردی اجرا میشه . برای همین شما اصلا نمیتونید برای یک سیستم پسیو یا یک رادار جستجوی هوایی ، برد Tracking مشخص کنید چون اساس کارشون با کار رادارهای درگیری و ترکینگ متفاوت هست . در مورد اینکه فرمودید کار قفل روی هدف توسط خود موشک اتفاق بیافته (هدایت نیمه راداری) هم باز ما به یک ایلومینتور خارجی نیاز داریم که به سمت هدف امواج بتابونه تا گیرنده ی پسیو موشک اون رو کشف کنه ، پس باز هم سیستم پسیو نیست . در حال حاضر سیستمهای پسیو فقط برای کشف اهداف و جستجوی هوایی (Air search) بکار میروند و عمل Tracking برای رادارهای درگیری هست که از تکنیک متفاوتی نسبت به رادارهای جستجوی هوایی استفاده میکنند

[quote name="king-kaveh"][quote] [quote]طاها جان با این سیستمهای پسیو نمیشه اهداف رو Track کرد ، هرچند قابلیت خوبی برای کشف دقیق اهداف بهمون میده اما حتی قدرتمند ترین سیستمهای کشف رادیولوکیتینگ پسیو دنیا هم نمیتونند روی اهداف قفل راداری (که نیاز اصلی هدایت یک موشک هست) انجام بدند [/quote] چکا عزیز فکر نمیکنم دوستمون طاها نیز منظورشون تراکینگ پسیو بوده باشه[/quote] فرمودند هدایت موشکهای پدافندی به سمت اهداف با استفاده از رادارهای پسیو ، یعنی tracking که کار رادارهای درگیری پدافند هست دیگه

[quote]* نصب دقیق‌ترین دوربین‌های شناسایی بر روی انواع پرنده‌ها و زیرسطحی‌ها مدیرعامل صاایران همچنین به دستاوردهای صنعت دفاعی در حوزه دوربین های شناسایی اشاره کرد و افزود: این دوربین ها بر روی هواپیماها، بالگردها و پهپادها نصب می شوند که شامل دوربین های با وزن 400 گرم تا حدود 8 کیلوگرم می شوند که می توانند با استفاده از سیستم های تثبیت کننده که قوی، تصاویری با دقت بسیار بالا را ثبت و ضبط کنند. محمودزاده گفت: علاوه بر این ما در حوزه دوربین های فضایی یا زیردریایی ها نیز در قالب جایرسکوپ هیچ نیازی به خارج از کشور نداریم. [/quote] من نمیدونم با وجود این "دقیقترین" دوربین های صاایران پس چرا روی هواپیمای گشت دریایی ایران-140 میان دوربین ساخت FLIR نصب میکنند !؟ طاها جان با این سیستمهای پسیو نمیشه اهداف رو Track کرد ، هرچند قابلیت خوبی برای کشف دقیق اهداف بهمون میده اما حتی قدرتمند ترین سیستمهای کشف رادیولوکیتینگ پسیو دنیا هم نمیتونند روی اهداف قفل راداری (که نیاز اصلی هدایت یک موشک هست) انجام بدند

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/1910.jpg[/img] پروژه 1910 که در ارتش روسیه با نام کلاس Kashalot و در ناتو با کد "کلاس Uniform" شناخته میشوند ، نام یکی از نامتعارف ترین و سری ترین زیردریایی های ارتش سرخ و پس از آن ارتش فدراسیون روسیه است که وظیفه ی تعریف شده برای آن در دکترین دریایی اتحاد جماهیر شوروی "جمع آوری اطلاعات و مهندسی اقیانوس" است . کد "مهندسی اقیانوس" در نیروی دریایی روسیه به زیردریایی های عملیات های ویژه اطلاق میشود . مشخصات بسیار کمی از این زیردریایی های با قابلیت های نامتعارف به بیرون درز کرده است ، اولین زیردریایی این کلاس توسط شرکت کشتی سازی Admiralteiskiye Verfi 196, St. Petersburg با کد AS-13 در آخرین روز سال 1986 وارد خدمت در ارتش شوروی شد و نمونه ی دوم آن با کد AS-15 در 30 دسامبر سال 1991 وارد خدمت گردید ، ساخت نمونه ی سوم این کلاس در 1998 به پایان رسید و با کد AS-12 وارد خدمت گردید . با وزن تقریبی 1580 تن در حالت زیرسطحی ، زیردریایی های کلاس یونیفورم اولین زیردریایی ساخت شوروی بود که از ساختار یک بدنه (Single Hull) در ساخت ان استفاده شده بود که این کار برای افزایش مانورپذیری این زیردریایی چالاک ساخته شده است . بدنه ی زیردریایی برای رسیدن به سرعت 30 نات ، از آلیاژ تیتانیوم ساخته شده و بنظر میرسد این زیردریایی مجهز به اژدر و تسلیحات نیست و دارای بخشی برای حمل غواصان نیروی دریایی است . قلب تپنده ی زیردریایی های کلاس یونیفورم ، یک راکتور هسته ای است که به کمک راکتورهای کمکی ، قدرتی معادل 10 مگاوات را به ملخ اصلی ومیدهد . در نگاه اول ، آنتن مخابراتی HF که روی زیردریایی نصب شده ، خودنمایی میکند . جالب است بدانید عمق عملیاتی تست شده ی این زیردریایی در حدود 1100 متر میباشد ! اطلاعات بسیار کمی از ماموریت ها و فعالیت های این زیردریایی ها موجود است . طبق گزارشات موجود از رسانه های روسی ، این زیردریایی ها حتی تحت فرمان فرماندهی نیروی دریایی شوروی/روسیه هم نیستند و مستقیما توسط سرویس اطلاعات نظامی روسیه (موسوم به GRU) دستور میگیرند . برخی منابع نظامی ، هدف این زیردریایی ها را جمع آوری و جاسوسی الکترونیکی از شبکه ی شنود SOSUS ایالات متحده که متشکل از ایستگاه های شنود در اقیانوس اطلس شمالی است ، میدانند . در جریان سانحه ی زیردریایی کورسک ، یکی از زیردریایی های کلاس یونیفوروم با حضور در محل سانحه ، موفق شد بلافاصله موقعیت و عمق کورسک را کشف کند . گفته میشود در حال حاضر حداقل یک زیردریایی از این کلاس عملیاتی و 2 زیردریایی دیگر در حالت رزرو قرار دارند منبع : http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&frm=1&source=web&cd=13&ved=0CFEQFjACOAo&url=http%3A%2F%2Fenglish.pravda.ru%2Frussia%2Fpolitics%2F18-05-2012%2F121163-kursk_submarine-0%2F&ei=cfa_T4-lLZG4hAfakvnxCQ&usg=AFQjCNHQM6e3n7PxC0xOCoHsHwp9tIZrCQ www.globalsecurity.org/military/world/russia/1910.htm http://warfare.ru/?lang=&linkid=2105&catid=273 http://en.wikipedia.org/wiki/Uniform_class_submarine مترجم و گردآورنده : Cheka

[b]سری عکسهای نیروهای ویژه Spetsnaz [/b] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/150px-Speznas_svg.png[/img] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/1304538314_alfa.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_1304538314_alfa.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/gmk_gm-94_800%2520001.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_gmk_gm-94_800%2520001.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/2010061104.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_2010061104.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/1298274691_1e642764d31a4bc1c9f9967c666.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_1298274691_1e642764d31a4bc1c9f9967c666.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/12882564584.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_12882564584.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/163198835.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_163198835.jpg[/img][/url]

[quote]دوستان چقدر اصمینان دارید که این سیستم تو موشک قاره پیما استفاده میشه اگه بفرض اینجوری باشه نصب این سیستم روی موشک کلاس سجیل غوغا میکنه چون بدون داشتن سیستم ناوبری ستاره ای سجیل دقت بسار بالایی داره و در صورت نصب این سامانه هم دقتش دیگه حرف نداره یعنی سجیل مثل فاتح110 نقطه زن میشه [/quote] دوست عزیز این سیستم دقت خیلی زیادی (مثل هدایت ماهواره ای) نداره و احتمالا دقتش یکم از سیستم اینرسیایی بهتر باشه (بستگی به دقت همین سیستم مکانیابی ستاره ای داره)، مزیت اصلی این سیستم غیر قابل اختلال بودن و عدم نیاز به ارتباط با مراکز زمینی هست . نکته ی دیگه اینکه برای ساخت موشک قاره پیما از سیستمهای هدایت اینرسیایی هم میشه استفاده کرد (هرچند دقت پایینی داره) و حتما لازم نیست هدایت ستاره ای باشه

[quote]در موشکهای قاره پیما هم می تونه کاربرد داشته باشه؟[/quote] قطعا یکی از روشهای موثر و غیرقابل اختلال برای هدایت موشکهای دوربرد قاره پیما در فاز Mid course ، روش هدایت آسمانی (Celestial guidance) هست که در اون ، موشک با استفاده از تلسکوپ مخصوص ، زاویه اش رو نسبت به دو ستاره ی با موقعیت ثابت در هر لحظه میسنجه و مسیرش رو تصحیح میکنه . این سیستم هم نیاز به ناوبری موشک از زمین رو از بین میبره ، هم غیر قابل اختلال هست ، هم پوشش جهانی داره و هم هیچ سیگنال مخابراتی (که باعث کشفش توسط گیرنده های رادیویی بشه) نداره . اولین موشکی که از این شیوه برای هدایت استفاده کرد موشک های اتمی SM-62 Snark ایالات متحده آمریکا بود . در حال حاضر بیشتر موشکهای قاره پیما ، از این سیستم به عنوان سیستم اصلی یا به عنوان سیستم پشتیبانی (در صورت از کار افتادن سیستمهای هدایتی چون هدایت ماهواره ای) استفاده میکنند . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA.JPG[/img]

[b]بخشی از مصاحبه ی کارشناس مرکز امنیتی کاسپراسکای با شبکه راشاتودی درباره ویروس "Flame" [/b] [i]RT : جناب کاملیوک ، ویروس "آتش" اخیرا توسط یکی از متخصصان کاسپراسکای بعنوان خطرناکترین ویروس جهان توصیف شده ، اما این نرم افزار بنظر نمیرسد باعث صدمه ی فیزیکی شود . علت این خطر بالای نرم افزار چیست؟[/i] شرکت کاسپراسکای اولین بار این ویروس را در سال 2010 و در حین یک عملیات شناسایی مشترک با اتحاد مخابرات بین المللی (زیرمجموعه ی سازمان ملل) شناسایی کرد ویروس Flame در حقیقت به اندازه ی خطرناکی ویروس هایی چون استاکس نت و دوکو است و [b]ما بشدت مظنون هستیم که یک کشور و دولت پشت این حمله ی سایبری قرار گرفته است . و برای این ظن مان دلیل هم داریم[/b] . در دنیا 3 گروه هکر و فعال جنگ سایبری وجود دارد ، مجرمان سایبری که قصد دزدیدن اطلاعات شخصی و پسوردها (مثل پسورد حساب بانکی و ...) را دارند ، فعالان سایبری که معمولا از نسخه ی های هکر اوپن سورس استفاده میکنند ، و دولتهایی که درگیر فعالیت های سایبری هستند . مشخصات و حجم کار انجام شده روی این ویروس تنها از عهده ی گروه سوم بر میاید. [i]RT : چه ویژگی مهمی در این ویروس وجود دارد؟[/i] این ویروس بسیار پیشرفته است ، یکی از پیشرفته ترین ویروسهایی که تا بحال دیده ایم ، حتی حجم این ویروس به همراه تمام ماژول هایش ، [b]چیزی حدود 20 مگابایت است که بسیار زیاد و غیرعادی (در مقایسه با استاکس نت) است . بررسی استاکس نت چند کیلوبایتی چند ماه وقت متخصصان ما را گرفت ، لذا میتوانید حدس بزنید بررسی کامل این تهدید سایبری حدود 1 سال به طول خواهد انجامید .[/b] [i]RT: ویروس Flame اطلاعات زیادی را از قربانیان خود جمع آوری میکند ، چه کسی واقعا به این اطلاعات نیاز دارد و اصلا چه کسی میتواند این حجم عظیم از اطلاعات را تحلیل کند؟[/i] قبل از هر حرفی در این مورد ، این نکته قابل ذکر است که ما میدانیم که [b]بانیان این حمله ی سایبری قصد آلوده کردن هر چه بیشتر قربانی را ندارند [/b]. منابع انها محدود است و بنظر میرسد آنها نیز این را میدانند . [color=red]بهمین دلیل سعی میکنند تعداد قربانیان سایبری خود را در یک سطح مشخص نگه دارند[/color] . هنگامی که آنها آنالیز اطلاعات دریافتی از یک شبکه را به پایان میرسانند ، ویروس را از آن شبکه برداشته و به یک شبکه دیگر انتقال میدهند . [i]RT : چه کسی پشت این حملات قرار گرفته است ؟[/i] همانند استاکس نت و دوکو ، این ویروس نیز بسیار پیچیده و شناسایی عاملان آن بسیار دشوار است . [color=red]ردیابی های ما از این ویروس نشان میدهد که چند ده سرور که در کشورهای مختلف در سراسر جهان قرار گرفته اند ، به همراه چیزی بین 80 تا 90 دامین ، این ویروس را پشتیبانی میکنند که بیشتر اینها با هویت های جعلی ساخته شده اند . لذا پشتیبانی این ویروس بسیار حفاظت شده و مخفی است . در حال حاضر تنها سرنخ موجود ، زبان استخراج شده از کد های ویروس است که زبان انگلیسی در آن بشدت به چشم میخورد .[/color] http://www.rt.com/news/flame-virus-cyber-war-536/