[quote][b]تست مقاومت بتن اونهم در ابعاد آزمایشگاهی و دانشگاهی و مقایسه اون با بتن تولید شده در ابعاد صنعتی بی معنیه[/b]... استفاده از موادی نظیر پودرهای کوارتز ، فلزات و فیبرهای تقویت کننده مانند فولاد در بتن ها نمیتونه مقاومت اونها رو در ابعاد صنعتی تا حدی که بتونه در مقابل بمب های سنگین مقاومت کنه برسونه! ...[/quote] دوست عزیز ، با تشکر از توجه تون به این تاپیک ، میشه بپرسم دلیل شما برای بی معنی بودن تست مقاومت بتن ها در ابعاد کوچک (آزمایشگاهی) چیه ؟! بیشتر بتونهایی که بتازگی تولید میشن تست صنعتیشون هم در ابعاد آزمایشگاهی جواب میده و سری تستهای مشخصی برای تعیین مقاومت بتون وجود داره که نیازی به انجام اونها در ابعاد صنعتی نیست ! (مگر در حالتی که ساختار بنای مورد نظر غیرمتعارف باشه و واقعا نیاز به تست مقاومت در شرایط صنعتی هم باشه) برخی مهمترین تستهای مقاومت که روی بتون های UHPC انجام میشه عبارتند از: [b]تست جریان (Flow Test)[/b] : کیفیت بتون های خود تحکیم کننده (Self consolidating) معمولا توسط آزمایش جریان مخروطی انجام میشه ، تست جریان معمول برای بتونهای UHPC تست ASTM C1437 هست . [b]تست کمپرس (فشار) [/b]: این تست برای تعیین مقاومت بتون در مقابل فشار انجام میشه و بدون شک مهمترین تست هست . تحقیقات نشون میده که روش های تست مقاومت ASTM C39, ASTM C109 که برای تعیین سطح مقاومت بتون های معمولی بکار میره ، برای تعیین مقاومت بتون های UHPC نیز قابل بکارگیری است . نرخ بارگذاری قابل قبول در تست فشار بتون های UHPC حدود 1MPa هست . تحقیقات بیشتر اما نشون میده برای سطوح مقاومت بالاتر (که توسط UHPC ها قابل تحمل هست) تست کمپرس مکعبی (Cube Compression) جایگزینی خوبی برای تست کمپرس سیلندری میباشد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/fig4.jpg[/img] [i]مدل مکعبی و سیلندری بتون برای تست فشار ، همانطور که مشاهده میشود ، در تستهای مقاومت بتون ، از نمونه های کوچک در سطح آزمایشگاهی استفاده میشود ، نه صنعتی[/i] [b]تست کششی (Tensile Testing)[/b] : بتون های تقویت شده با فیبر ، خصوصا UHPC ها چالش های زیادی در رابطه با میزان کمی رفتار کششی دارند . در این تست نیز روشهای تست کششی بتون های متعارف ، تحت شرایط ویژه ای برای تعیین سطح کشش UHPC ها نیز جوابگو است . تست خم منشوری و تست سیلندری از روشهای مناسب برای آزمایش اولین ترک ها در بتون است . اما ویژگی نامتعارف بتون های UHPC نسبت به بتون های معمولی ، رفتار پس از ترک خوردن (Postcracking Behaivour) آنهاست . بتون های UHPC به لطف استفاده از بازوهای فیبری تقویت شده در ساختار بتون ، دارای قدرت پس از ترک خوردن بسیار بیشتری نسبت به بتون های معمول (با ماتریکس سیمانی) هستند . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/fig5.jpg[/img] [i]تست کششی منشوری بتون[/i] از دیگر تستهای لازم برای تعیین مقاوم بتون های UHPC میتوان به تست نفوذ کلراید و ... اشاره کرد که اطلاعات بیشتر درباره ی این تستها در لینک منبع (وبسایت بخش فدرال حمل و نقل ایالات متحده) موجود است. http://www.fhwa.dot.gov/publications/research/infrastructure/structures/11038/ در ادامه همونطور که در متن اصلی مقاله اشاره شد ،[color=red] بتون های تقویت شده کاربرد موفق خودشون در مقابل بمبهای یک تنی سنگرشکن آمریکا در جنگ اول خلیج فارس نشون داده اند ![/color] و در حال حاضر نیز بتون های UHPC دارای قدرت تحمل بین 3 تا 5 برابری فشار (150 تا 250 MPa در مقابل 50 MPa بتون های معمولی با ساختار سیمانی) و افزایش مقاومت چندین برابری در مقابل موج انرژی نسبت به بتون های متعارف هستند .

[quote]پس از افتضاح ناوچه های کلاس اوزای شوروی [b]در جنگ ایران وعراق( عملیات مروارید)[/b] شوروی ها بفکر بکار گیری شناوری با رادار برد بلند تر و تسلیحات کار آمد تر افتادند.حاصل این بروز رسانی و پیشرفت شناور های کلاس (Tarantul I) بودند که از تسلیحات کار آمد تر بهمراه مجموعه ای کامل از جنگ الکترونیک مجهز بوده و در نمونه های گشت دریایی و ضد زیر دریایی ساخته شدند.یا[/quote] البته تا جایی که بنده دیدم در هیچکدوم از دو منبع شما ، دلیل جایگزینی قایق های موشک انداز کلاس Osa با ناوهای پروژه 1241 موسوم به کلاس Tarantul مشخصا عملکرد ضعیف در عملیات مروارید ذکر نشده ، اما دلیل این جایگزینی به درستی اشاره شده : شناورهای کلاس Osa در مقابل تهدیدات هوایی بسیار ضعیف بودند و بهمین دلیل هم در عملیات مروارید و هم در جنگ اول خلیج فارس بشدت از نیروی هوایی ضربه خوردند . چراکه اصلا هلیکوپترها رو روی رادارشون نمیدیدند ! (هلیکوپتر ها زیر خط دید راداریشون بود) بهمین دلیل در شناورهای کلاس Tarantul به تمهیدات ضدهوایی توجه شده و 1 قبضه توپ 76.2 میلیمتری AK-176 و 2 قبضه توپ دفاع ضدهوایی گتلینگ AK-630 (با نرخ آتش 6000 گلوله در دقیقه برای هر توپ) در این ناو نصب شد . در ادامه 3 عکس از این ناو ، بترتیب از بالا به پایین : توپ AK-176 ، توپ گتلینگ AK-630 ، ناو Tarantul-I [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/tarantul1-DNSC9305852.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/tarantul1-DNSC9305853.JPG[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/tarantul1-DNSC9305847.JPG[/img]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/3573751.jpg[/img] یک تکنولوژی دوگانه تکنولوژی است که هم کاربرد غیرنظامی و هم کاربرد نظامی داشته باشد . برای مثال تکنولوژی غنی سازی اورانیوم یک تکنولوژی دوگانه است که هم برای مصارف غیرنظامی و هم برای ساخت تسلیحات اتمی کاربرد دارد ، اما کسانی هستند که ساخت بتون را نیز یک تکنولوژی دوگانه میدانند ... این مورد بخصوص برای کشوری که به غنی سازی اورانیوم علاقه دارد صدق میکند : تولید بتون های فوق مقاوم یا Ultra high performance Concrete . ایران منطقه ای زلزله خیز است و چالش مهندسان ایرانی ، ساخت بناهایی است که در مقابل دو چیز مقاوم باشند : زلزله و بمب . به همین منظور مهندسان ایرانی اقدام به ساخت بهترین و مقاوم ترین بتون های جهان کرده اند ، این بتونها بجز مقاومت در برابر زلزله برای حفاظت از تاسیسات زیرزمینی در مقابل نمونه ی مصنوعی زلزله ها ، یعنی Bunker buster ها نیز استفاده میشود . در جریان جنگ سال 1991 بین آمریکا و عراق ، هنگامی که آمریکایی ها سرمستانه تصور میکردند تکنولوژی هیچ کشوری قابل مقایسه با سلاح های پیشرفته ی آنها نیست مشاهده کردند که بمب های 2000 پوندی سنگرشکن آنها ، قادر به نفوذ در برخی سنگرهای عراقی که گفته میشود توسط صربها و بلژیکی ها ساخته شده بود نیست . در دهه ی 80 و 90 ، شرکت مهندسی نظامی Aeroinzenjering اقدام به ساخت شبکه های گسترده ی سنگرهای تقویت شده برای سربازان نیروی زمینی در عراق کرد ، شرکت Six Construct بلژیکی مسئول ساخت سنگرهای تقویت شده برای جنگنده های عراقی بود (در گزارش روز 18 ژانویه ی 1991 کنگره ی آمریکا ، عنوان شده بود که در پی 2 روز "بمباران ماموت وار" نیروهای ائتلاف ، تنها 11 جنگنده از 600 جنگنده ی عراقی بصورت قطعی منهدم شدند) و شرکت مهندسی صرب Yugoimport مامور ساخت مرکز فرماندهی حزب بعث عراق و حداقل 5 سنگر بتونی دیگر برای صدام حسین شده بود که گفته میشود مقاوم ترین سنگرهای کشور عراق بوده اند. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/smartconcrete.jpg[/img] پس از جنگ اول خلیج فارس ، آمریکایی ها به میز طراحی بازگشتند و پس از دو نسل طراحی ، بمب سنگرشکن جدیدی برای نفوذ به تاسیسات بتونی تقویت شده طراحی کردند که نام آن MOP یا Massive Ordance Penetrator نهادند ، این بمب 13 تنی که گفته میشود توانایی نفوذ در 60 متر بتون معمولی را داراست ، آنقدر سنگین است که محفظه ی حمل تسلیحات بمب افکن B-2 برای حمل آن باید تقویت میشد ! اما اکنون بنظر میرسد ایالات متحده ی آمریکا از تکرار تجربه ی 1991 میترسد . لئون پانتا ، وزیر دفاع آمریکا اخیرا اذعان داشت که بمبهای سنگرشکن MOP ، برای نفوذ به عمیق ترین تاسیسات زیرزمینی ایران نیاز به ارتقا دارند . اما با در اختیار داشتن تکنولوژی تولید بتون های مقاوم توسط مهندسان ایرانی ، شاید حتی این ارتقا نیز کافی نباشد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/20120303_STP001_0.jpg[/img] [i]بمب MOB در حال پرتاب از یک بمب افکن B-52 [/i] ماده ی اصلی بتون فوق مقاوم (UHPC) همانند پسردایی اش که در مصالح و ساختمان های معمول به کار میرود ، سیمان و ماسه است . اما در ترکیب UHPC ها از مواد دوپینگ کننده (Doping) برای افزایش مقاومت ماده استفاده میشود که از جمله افزودنی های متعارف میتوان به پودرهای کوارتز ، فلزات و فیبرهای تقویت کننده مانند فولاد اشاره کرد . ترکیب این افزودنی ها با ماده ی اصلی بتون ، باعث ایجاد نوع تقویت شده ی آن میگردد که قدرت آن گاه به 150MPa ، یعنی چندین برابر بتون های معمولی که در ساختمان ها به کار میرود ، میرسد . مزیت دیگر این بتونها ، انعطاف پذیری و خرد نشدن آنها در مقابل فشار است . تحقیقات دولت استرالیا بین سالهای 2004 تا 2006 ، نشان میدهد که بتون های UHPC در مقابل موج مستقیم انفجار 6 تن TNT ، خرد نشده اند . اما مهندسان ایرانی به ترکیبات تثبیت شده ی UHPC اکتفا نکرده اند و گزارشات نشان میدهد در مراکز تحقیقاتی در اقصی نقاط کشور ، کار روی ساخت بتون با ترکیبات افزودنی نامتعارف برای تقویت بیشتر مقاومت بتون ها در حال انجام است ، برای مثال در دانشگاه همدان ، کار روی ساخت بتون های مقاوم تر و انعطاف پذیر تر با ترکیب کوارتز آرد و فیبرهای پلیپروپیلن در حال پیگیری است و در دانشگاه آزاد اسلامی ساوه نیز گروهی از محققان به دنبال ساخت بتون با نانوذره های اکسید فلزات آهن ، آلومینیوم ، زیرکونیوم و مس هستند که در صورت موفقیت ، بتونی با قدرت 4 برابر مقاوم ترین بتون تجاری کنونی جهان ساخته خواهد شد . همچنین در یک مقاله ی منتشره در سال 2008 توسط دانشگاه تهران ، درباره ی افزایش مقاومت بتونها در برابر پرتابه های فولادی تحقیق شده که معمولا در زلزله ها چنین مشکلی به وجود نمیاید ! این مقاله ، بتون های با فیبرهای طویل فولادی را بهترین نوع فولاد جهت این منظور معرفی کرده است . در مقاله ای دیگر که در سال 1995 انتشار یافته بود نیز به این نکته اشاره شده بود که اگرچه قدرت بتون های معمولی با اضافه کردن فیبرهای پلیمری افزایش ناچیزی میابد ، اما مقاومت این بتونها 7 برابر میشود . در آنسوی آبها ، آژانس DTRA ایالات متحده ی آمریکا از سال 2008 در حال تحقیق روی توانایی های بتون سازی ایران بوده است و تستهای عملی و مدلسازی کامپیوتری متعددی برای ارزیابی توانایی بتون های ایرانی بکار رفته در تاسیسات زیرزمینی انجام داده است . شاید چیزی در رابطه با توانایی های ایران در ساخت بتون ها بوده که آژانس DTRA شروع به جستجو به دنبال راههای دیگر برای نفوذ و تخریب سنگرهای بتونی (بجز منفجر کردن آنها) کرده است که امواج الکترومغناطیسی جزیی از آن است . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/concrete.png[/img] منبع : http://www.economist.com/node/21548918 http://www.cement.org/tech/cct_con_design_uhpc.asp http://www.wired.co.uk/news/archive/2012-03/05/iranian-concrete http://www.rense.com/general36/saddamsbunkers.htm http://community.seattletimes.nwsource.com/archive/?date=19910119&slug=1261513 http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,1004921,00.html http://www.canada.com/national/features/iraq/story.html?id=7FAA30D0-6E93-4CBA-9C95-DFA99A4280B1 اختصاصی میلیتاری گرد آورنده : Cheka کپی با ذکر منبع مجاز میباشد

[quote]اين قايق پرنده رادار گريز هم هستش يا نه[/quote] رادار گریز نیست اما رادارها هم نمیتونند کشفش کنند ! ناوها اصولا به سه دسته رادار کشف و جستجو مجهزند ، یکی رادارهای جستجوی سطحی (که شناورهایی که روی سطح آب حرکت میکنند و حرکتشون باعث ایجاد تربولانس هایی در جریان آب میشه رو کشف میکنه) ، یک رادار جستجوی زیر سطحی (سونار) ، و یک رادار جستجوی هوایی اما رادار جستجوی هوایی قادر به اسکن دوربرد محدوده ی ارتفاعی که این قایق ها (که اسمشون شناور اثر زمینی ، Ground effect vehicle) در اون پرواز میکنند رو نداره و رادار جستجوی سطحی هم عملا نمیتونه چیزی کشف کنه (چون قایق روی سطح آب نیست)

[size=18][b]قسمت دوم [/b] [b]انقلاب رز و باز شدن زخم های کهنه[/b][/size] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Amtseinf%25C3%25BChrung_Saakaschwili.jpg[/img] [i]مراسم سوگند خوردن ساکاشویلی بعنوان رییس جمهور گرجستان[/i] اوایل دهه ی 2000 مصادف بود با درنوردیده شدن آسیای میانه و شرقی توسط انقلاب های مخملی ، در این میان گرجستان نیز از این سیر تغییر قدرت در امان نماند . ادوارد شواردنازه ، رییس جمهور گرجستان در پی اعتراضات گسترده ی مردمی که به "انقلاب رز" معروف شد ، در تاریخ 23 نوامبر 2003 مجبور به استعفا شد و میخایل ساکاشویلی بعنوان رییس جمهور جدید این کشور انتخاب گردید . ساکاشویلی از همان ابتدای به قدرت رسیدن ، باز گرداندن دو ایالت جدایی طلب زیر پرچم حکومت تفلیس را در دستور کار جدی قرار داد . او همچنین در سیاست خارجی (همانطور که مورد انتظار بود) ایالات متحده آمریکا و ناتو را بعنوان متحد شماره ی یک در عرصه ی بین المللی برگزید . ساکاشویلی از سال 2004 بتدریج شروع به افزایش فشارها روی دو ایالت جدایی طلب ، خصوصا اوستیای جنوبی نمود . گارد مرزی گرجستان در نواحی مرزی با ایالات جدایی طلب تقویت شد و مبارزه علیه جریان های قاچاق کالا به اوستیای جنوبی شدت گرفت . گرجستان همچنین استعداد نیروهای حافظ صلح خود را از 100 سرباز به بیشترین تعداد ممکن طبق قرارداد آتش بس ، یعنی 500 سرباز افزایش داد ... [size=18][b]آغاز جنگ خاموش[/b] [/size] در آنطرف مرز ، کرملین به سرعت در حال گسترش نفوذ خود در اوستیای جنوبی بود . روسها برای اکثر ساکنان اوستیای جنوبی پاسپورت روسی صادر کرده بودند ، حمایت مالی و تسلیحاتی و ترغیب احساسات روس گرایانه در مردم اوستیا کار را به جایی رسانده بود که رییس جمهور خودمختار اوستیای جنوبی در واکنش به طرح صلح سال 2005 ساکاشویلی که شامل الحاق دوباره ی اوستیا به خاک 23گرجستان در ازای برقراری روابط اقتصادی عادی بود ، صراحتا اعلام کرد [i]:"ما اوستیایی ها شهروند فدراسیون روسیه هستیم"[/i] . با شکست های پی در پی در مذاکرات صلح و گسترش روزافزون نفوذ کرملین در اوستیای جنوبی ، روابط گرجستان و اوستیا بار دیگر وارد فاز جنگی شد . عملیات های اطلاعاتی و خرابکاری ، رزمایش های مشترک و درگیری های مرزی که در ادامه به چندی از آنها اشاره خواهد شد ، طبل جنگ تازه ای بر سر سرزمین اوستیا بود . [b]- اوایل ژوئن 2004 [/b] تعداد 50 نفر از اعضای پلیس گرجستان توسط نظامیان اوستیای جنوبی خلع سلاح و دستگیر شدند که باعث افزایش تنشها و درگیری های پراکنده در روستاهای مرزی اوستیای جنوبی شد ، این اولین درگیری جدی از زمان امضای قرارداد صلح جنگ 1992 بین گرجستان و اوستیای جنوبی بود . با شدت گیری تنشها ، نیروهای روسی در پوشش نیروهای صلح بان مستقر در منطقه اقدام به تسلیح اوستیا به سلاحهای سنگین از جمله راکت اندازها از مسیر تونل Roki شد . ادامه ی درگیری ها منجر به تبادل آتش سنگین و توپخانه در روزهای 10 و 11 آگوست ، بخصوص در مناطق شمالی تسخینوالی گردید . گزارشها از درگیر شدن نیروهای صلح بان در تبادل آتش نیز حکایت دارد . در روز 13 آگوست ، بار دیگر توافقنامه ی آتش بسی میان کوکویف ، رییس جمهور خودمختار اوستیای جنوبی و نخست وزیر گرجستان امضا شد . [b]- سوم سپتامبر 2006 [/b] نیروهای نظامی اوستیای جنوبی در واکنش به نقض حریم هوایی این کشور توسط یک هلیکوپتر Mi-8 ارتش گرجستان که وزیر دفاع این کشور را حمل میکرد ، اقدام به گشودن آتش به سمت آن کردند . در بیانیه ی اولیه ی اوستیای جنوبی ، اعلام شد که بی توجهی هلیکوپتر وزیر دفاع گرجستان به هشدارهای پدافند هوایی اوستیا ، چاره ای دیگر برای نظامیان اوستیا باقی نگذاشت . در این بیانیه ادعا شد که هلیکوپتر مذکور سرنگون شده ، اما گزارشات بعدی مشخص کرد که هلیکوپتر صدمه ی جزیی دیده و موفق به فرود اضطراری در خاک گرجستان شده است . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Mi8t.jpg[/img] [i]نمایی از دو هلیکوپتر Mi-8[/i] [b]- 31 اکتبر 2006 [/b] پلیس اوستیای جنوبی از درگیری مرزی در منطقه ی Java گرجستان با افراد مسلح ناشناس خبر داد که منجر به کشته شدن 4 نفر از این افراد گردید ، سلاح ها و متعلقات به غنیمت گرفته شده از این افراد نشان میداد که مبارزان ریشه ی چچنی منطقه ی Kist گرجستان داشته اند . مقامات روسیه و اوستیای جنوبی مشترکا این افراد را اجیر شده ی حکومت گرجستان برای انجام عملیات های خرابکارانه در اوستیای جنوبی اعلام کردند . اتهامی که قویا توسط تفلیس تکذیب شد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Saboteurs2.jpg[/img] [i]سلاح های به غنیمت گرفته شده از افراد مسلح توسط پلیس اوستیا[/i] روابط گرجستان-روسیه نیز در همین سال دچار تنش شدیدی بود ، دستگیر شدن 4 افسر ارتش روسیه به جرم جاسوسی برای تفلیس در 27 سپتامبر 2006 ، واکنش شدیدی از طرف مسکو به همراه داشت . بطوریکه سفارت این کشور نیز از 28 سپتامبر 2006 از صدور ویزا برای گرجستانی ها امتناع مینمود ، صدها گرجی از روسیه اخراج شدند . از سوم اکتبر ، روسیه کانالهای ارتباطی دیپلماتیک خود را با مقامات گرجستان قطع کرد . مسکو همچنین کمی بعد تحریم مالی بصورت ممنوعیت انتقال سرمایه به گرجستان را به اجرا گذاشت و در 2 نوامبر ، درست در زمانی که وزیر امور خارجه ی گرجستان برای مذاکرات عادی سازی روابط به مسکو سفر کرده بود ، شرکت دولتی Gazprom روسیه افزایش دو برابری قیمت گاز صادراتی به گرجستان را اعلام کرد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/BBC_Russian_School_Sign.jpg[/img] [i]عکس شبکه ی خبری BBC از اعلامیه ی نصب شده در یکی از مدارس وزارت دفاع روسیه در تفلیس : "والدین گرامی ! از تاریخ 4 اکتبر 2006 ، تدریس به فرزندان شهروندان گرجستانی که در روسیه هستند ، در واحد آموزشی شماره 9 کنسل خواهد شد"[/i] ادامه دارد ... منبع : http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&frm=1&source=web&cd=1&cts=1331055593899&ved=0CCUQFjAA&url=http%3A%2F%2Ffpc.state.gov%2Fdocuments%2Forganization%2F110841.pdf&ei=2UtWT8fNH-Kx0QWdhrTZCQ&usg=AFQjCNFZ00bk0FY0AmTBEfhhigGWGK-22Q http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&frm=1&source=web&cd=10&cts=1331055607244&ved=0CHQQFjAJ&url=http%3A%2F%2Fwww.core-hamburg.de%2Fdocuments%2Fyearbook%2Fenglish%2F04%2FK%25F6nig.pdf&ei=sEtWT4jqO6uY0QX6rPj1CQ&usg=AFQjCNGXDIUDHyAiEAxHP7JF6s1gT3_DtQ http://reliefweb.int/node/213346 http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&frm=1&source=web&cd=5&cts=1331057022287&ved=0CEYQFjAE&url=http%3A%2F%2Fwww.core-hamburg.de%2Fdocuments%2Fyearbook%2Fenglish%2F06%2FKoenig-en.pdf&ei=WFFWT9eeD8W-0QXrw5XSCQ&usg=AFQjCNHVYTSZoyx24RINhjb4POZWV53JOg http://en.wikipedia.org/wiki/Georgian%E2%80%93Ossetian_conflict [color=red]گرد آورنده و مترجم : Cheka اختصاصی میلیتاری[/color] ...................................................................................................................................................................................................... [color=blue][color=orange][size=12]از دوستان عزیزی که به این تاپیک لطف داشتند تشکر میکنم و البته تقاضا میکنم در این تاپیک یکم صبوری بخرج بدن ، مطالب این تاپیک به دلیل اهمییت سعی میشه از منابع معتبر آورده بشه برای همین جمع آوری مطالب و ترجمه کمی زمان بر هست . در ضمن دوستانی که اطلاعات مرتبط به موضوع تاپیک مفید و اضافه بر پستهای بنده دارند میتونن خارج از سیری پستهای بنده ارسالش کنند . لطفا این بحث قومیت ها که ربطی به مبحث تاپیک ندارند رو هم ادامه ندید . بسیار متشکرم[/size][/color][/color]

این اولین بار نیست که کره ی شمالی تغییر موضع تاکتیکی میده و آخرین بار هم نخواهد بود ، انهدام برج خنک کننده ی 60 فوتی تاسیسات هسته ای Yongbyon در 27 ژوئن 2008 توسط حکومت کره ی شمالی در ازای [b]دریافت کمک از 5 کشور مذاکره کننده[/b] رو به یاد بیارید ... سیاست هوشمندانه ی کره در شرایط کنونی (تا وقتی که به قدرت کامل برسه) همین خواهد بود ، از همین تغییرات مداوم و سینوسی در سیاستشون هم به توانایی نظامی هسته ای میرسند و هم از طرف مقابل امتیاز میگیرند (ما خودمون هم در دوره ای همچین سیاستی رو اتخاذ کردیم ...)

[quote][quote]هرچی ترین هست ازین روسها در میاد.مثل mig-25 یا an-225 ولی کیفیت محصولاتشون نسبت به اروپاییها و آمریکاییها کمتره.از ظاهر محصولات هم میشه فهمید اینو. فقط یک هواپیمای روسی خیلی شیکه و ازش خوشم میاد اونم Su-47 هست.[/quote] ُسلام دقیقا همین رو که طرحش رو کنار زدن رو خوشت میاد !؟ ولی طرح جالبی بود ... روس ها اینهمه طرح می زنند ولی در نهایت کشک !! آمریکا یه طرح رو تصویب می کنه تا تولید هم می برش ....[/quote] حتما باید طرحهای کنسلی آمریکا رو لیست کنم !؟ برادر من مگه میشه کشوری همون طرح اول رو قبول کنه تا تولید هم ببره !؟ اینهمه رقابت بین طرحهای نظامی و ... خب کنسلی هم داره ، علاوه بر این خود روسها هم گفتن که Su-47 و Mig1.44 تنها بستر برای توسعه ی تکنولوژی های نسل پنجمی بود و برنامه ای برای تولیدش وجود نداشت از اول ...

چشم مرتضی جان سعی میکنم بزودی یک تاپیک جامع در این مورد بزنم ، البته بحث در مورد یک جنگ بسیار گسترده است و جنبه های مختلفی رو در بر میگیره ، اما سعی میکنم از بعد نظامی یک تاپیک تخصصی در مورد این موضوع بزنم

[quote]جنگ با گرجستان يک افتضاح براي روسيه بود و روسيه واقعا گند زد و نشان داد که نتنها ديگر ابرقدرت نيست بلکه از لحاظ فناوري نظامي سالها از آمريکا عقب تر هست! درسته که روسيه گرجستان رو سر جاي خودش نشوند منتها اصلا گرجستان نبايد چنين جسارتي پيدا ميکرد ! در زمينه نيروي هوايي هم روسيه نشان داد اصلا در حد و قد و قواره آمريکا نيست![/quote] شما جوری در مورد "جسارت کردن گرجستان" حرف میزنید انگار گرجستان به خاک اصلی روسیه حمله کرده ! گرجستان سعی داشت دو منطقه ی اوستیا و آبخازیا که خودمختارانه اعلام از گرجستان اعلام استقلال کردند رو برگردونه تحت حاکمیتش ، این وسط تا روز 8 آگوست تنها نیروهای روسی که در اون منطقه حضور داشتند نیروهای حافظ صلح روسی بودن که در قالب UN اونجا بودند ! کما اینکه تفلیس در محاسباتش یا فکر میکرد روسیه به این اندازه پشت اوسیتا نمی ایسته یا فکر میکرد ناتو در درگیری احتمالی با روسیه تنهاش نمیذاره ! خیلی ها معتقدند روسیه منتظر بود که گرجستان تازه غربزده به اوسیتا حمله کنه تا ... در مورد عملکرد نیروهای روسی ، نیروی هوایی روسیه تو ساعات اول نبرد خوب کار نکرد ، بخصوص در مقوله ی سرکوب پدافند زمینی (SEAD) گرجستان که سردرگم عمل کرد و با نیروی زمینی هماهنگی نداشت ، اما تو تلاش سوم گرجی ها برای تصرف تسخینوالی ، ضد حمله ی هماهنگ عناصر ارتش 58ام و نیروهای هوایی روسیه ارتش گرجستان رو فلج کرد (سربازای گرجی وضعیت رو در اون لحظه جهنم توصیف میکردند) از اونجا به بعد بود که نیروی هوایی روسیه خودش رو پیدا کرد و با حملات سازماندهی شده از همون روز اول جنگ (8 آگوست) تا خود تفلیس رو هم هدف بمباران قرار داد. از واکنش سریع ارتش روسیه به حمله ی گرجستان از نظر بیشتر کارشناسا یه عمل فوق العاده بود ، شما یک نگاهی به آمار بندازید ! تحرک اینهمه واحد زمینی و هوایی اونهم در عرض چند ساعت خیلی آمادگی و توان لجستیک میخواد ! استراتژی روسی بر اساس موج زرهی هست ، نه سرکوب هوایی

[quote]ارتش پنجاه و هشتمشون اندازه ایران جنگنده داره [/quote] البته ارتش 58ام روسیه جز واحدهای نیروی زمینی هست و آماری که مقاله از جنگنده ها داده برای ارتش هوابرد 4ام نیروهای مسلح فدراسیون روسیه است که در بازسازماندهی نیروهای مسلح روسیه با ادغام با ارتش هوابرد 5ام زیرمجموعه ی واحد فرماندهی هوابرد و ضدهوایی 4ام ارتش روسیه شدند . طبق مقاله ی سال 2009 وبسایت Kavkazcenter به نقل از مقامات گرجستان ، تو 15 آوریل سال 2009 ارتش 58ام برای درگیری دوباره با گرجستان و این بار ، تسخیر کامل کشور آماده میشده ! بطوریکه نقشه ی راهبردی نبرد تهیه شده بود و هر واحد ارتش برای تصرف شهری خاص در نظر گرفته شده بود . http://kavkazcenter.com/eng/content/2009/04/16/10656.shtml [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Big58.jpg[/img] نماد ارتش 58ام نیروی زمینی فدراسیون روسیه

[quote][quote][quote]من شنيدم كه در سوخوي مديران اسرایيلي وجود دارند[/quote] فکر نمی کنید یکم بعیده که روسها بزارن اسرائیلی ها توی چنین صنایع راهبردی فعالیت داشته باشند ؟؟ به هر حال روسها می دونند که سر اسرائیلی ها تو آخور آمریکا است !!![/quote] اسراءيل با روسيه و فرانسه متحد ذاتي قومي و نژادي هست!!!اگر نميدونيد بهتره بيشتر مطالعه فرماييد اولين كشوري هم كه اسراءيل را به رسميت شناخت شوروي بود!!!اسراءيل هم در هرجايي هست در راهبردي ترين ارگانها و صنايع قرار گرفته.يادتون باشه بعد از توليد 20 فروند ميراژ2000 توسط مصر اسراءيل مانع ادامه توليد اين هواپيما در مصر شد!!![/quote] اینکه شوروی اسراییل رو به رسمیت شناخت و خواهان یک کشور یهودی بود دلیل دیگه ای داشت ، کمونیستها میخواستند قبل از اینکه یهودی ها و صهیونیست ها در ساختار شوروی نفوذ کنند همشون رو بریزن بیرون از کشور ، اما جایی نبود که دیپورتشون کنند ، واسه همین وقتی بحث اسراییل پیش اومد شوروی ها (در زمان استالین) استقبال کردند . برای اطلاع بیشتر از یهودی و اسراییل ستیزی شوروی میتونی راجع به قضیه توطئه ی پزشکان (Doctors plot) سخنرانی های جوزف استالین بر ضد یهودی ها و انتقال جمعیت های وسیع یهودی ها تحقیق کنی .

[b]برخورد دو هلیکوپتر تنفگداران آمریکایی با هفت کشته[/b] برخورد دو هلیکوپتر تفنگداران ارتش آمریکا در منطقه ی آموزشی Yuma در ایالت آریزونای آمریکا باعث کشته شدن 7 سرباز آمریکایی در یکی از مرگبارترین سوانح در سالهای گذشته شد . به گزارش روزنامه ی واشنگتن پست ، سپاه تفنگداران آمریکا در اطلاعیه ای از دو هلیکوپتر از نوع AH-1W Cobra و UH-1Y Huey متعلق به لشگر سوم هوابرد تنفگداران آمریکا که در ساعت 8 صبح چهارشنبه ی گذشته در حال عملیات گشت معمول در منطقه ی Yuma بوده اند ، به یکدیگر برخورد نموده اند . پیش از این نیز سانحه برای یک هلیکوپتر UH-1Y دیگر ارتش آمریکا در جولای سال گذشته باعث مرگ یک سرباز آمریکایی شد که اولین سانحه برای هلیکوپتر UH-1Y از زمان عملیاتی شدن در ارتش آمریکا در سال 2008 بود . http://www.washingtonpost.com/world/national-security/marine-copters-crash-killing-7/2012/02/23/gIQArTHKVR_story.html

[quote]زدن آواکس بعید است اما ارتقا اس 200 ها کاری بسی بزرگ است و جای تبریک دارد یکی از دوستان می گفت اس 200 قابلیت مانور کمی دارد پس به راحتی می توان از آن فرار کرد مگر هواپیماهای سنگین و بمب افکن یا اف های پر از بمب سلاح که در این صورت هواپیما با رهاسازی بمب فرار می کند[/quote] اتفاقا در دوره ی نبردهای کنونی ، تنها فایده ی موثر سیستم S-200 ، انهدام هواپیماهای سنگین مثل بمب افکن های استراتژیک و ترابری و البته آواکس و هواپیماهای جنگ الکترونیک (پای ثابت استراتژی جنگ الکترونیک آمریکا) هست . شوروی ها نشون دادند در شرایط اخلال سنگین الکترونیکی توسط هواپیماهای EW در جنگ ویتنام تحمیل میشد . با تعویض سرجستجوگر موشکهای دوربرد ضدهوایی S-75 میشه اونها به سلاحهای ضد آواکس و ضد جنگ الکترونیک قدرتمندی تبدیل کرد ، بطوریکه موشک با دنبال کردن امواج انتشاری از بیم رادار یا جمر ، هدف رو پیدا و منهدم میکنه .

[quote]به نظرتان آيا اين احتمال وجود دارد كه روسيه براي عقب نماندن از آمريكا، به سمت ضد بالستيك حركت كند؟ ----------- خبري كه چندان مورد توجه دوستان قرار نگرفت، تشكيل نيروي جديد "پدافند هوافضاي روسيه" بود كه در آذر ماه امسال (1390) انجام شد. http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=19422[/quote] اونطور که رییس جمهوری روسیه هم در پاسخ 7 ماده ای روسیه به آمریکا تاکید کرد ، تشکیل پدافند ضدبالستیک در کنار تقویت قوای هسته ای تهاجمی ، به شدت مورد توجه کرملین قرار گرفته که با تحرکات اخیر ارتش روسیه به راحتی میشه این موضوع رو دریافت ، تسریع روند توسعه ی سیستم پدافندی S-500 ، عملیاتی شدن دو رادار اخطار زودهنگام جدید مدل Voronezh-DM با برد 6000 کیلومتر در مناطق غربی روسیه در چند ماه گذشته و برنامه ها برای ارتقا و یکپارچه سازی سیستم ضدموشکی مسکو (A-135) با سیستم پدافند هوایی روسیه از نمونه این تحراکت هست.

سگی که پارس میکنه گاز نمیگیره ! ... سیاست تبلیغاتی آمریکایی ها هیچ وقت این نبوده که [u]مستقیما [/u](اونهم از زبان مقامی مثل وزیر دفاع) بخوان با ارتش و توانایی های نظامیشون شاخ و شونه بکشن ، نکته ی جالبش هم اینجاست که پانتا برای حرفهاش ایران و کره ی شمالی رو مثال زده ، نه قدرت های نظامی در سطح خودش مثل چین یا روسیه ... این اظهارات نشون میده ارتش آمریکا ضعیف شده و باید منتظر تضعیف بیشترش هم در سالهای آینده باشیم .

[quote name="mahdavi3d"][quote]سوال ديگر اين كه آيا روس‌ها برنامه‌ي اعلام شده اي براي ايجاد توانايي لازم براي ساخت پردازنده هاي قوي (مثل آنچه كه اينتل يا اي‌ام‌دي مي سازند) دارند؟[/quote] با تشکر از توضیحات تکمیلی تون در حال حاضر روسها چندتا مسیر رو برای ایجاد زیرساخت جهت ارتقا تکنولوژی الکترونیکیشون دنبال میکنند که دستور کار اصلیشون ، انتقال تکنولوژی از غرب به روسیه برای پر کرده فاصله ی چند ساله بین الکترونیک روسیه و غرب هست . یکی از مهمترین این پروژه ها مرکز تحقیقاتی Skolkovo هست که به دره ی سیلیکونی روسیه ی جدید معروف شده و تلاش های گسترده ای از طرف دولت روسیه برای تبدیل این مرکز به کریدور انتقال تکنولوژی الکترونیکی غربی به روسیه در حال انجام هست که البته هنوز در گامهای ابتدایی پیشرفت بسر میبره . از پروژه های دیگه میشه به قرارداد شرکت Rusnano و شرکتهای Crocus و IBM برای احداث خط تولید چیپ های حافظه ی MRAM با ابعاد 90 و 65 نانومتری هست . از طرف دیگه روسها برای حمایت از صنعت الکترونیک داخلی تعرفه های سنگینی برای واردات چیپ های الکترونیکی 90 نانومتری به کشور تحمیل کرده اند . روسها تولید چیپ های الکترونیکی 180 نانومتری رو از سال 2009 شروع کرده اند و طبق قرارداد مشترک میان شرکت Rusnano و شرکت Mikron Sitronics (بزرگترین شرکت تولید کننده قطعات میکروالکترونیک از جمله ICها در روسیه و کشورهای مشترک المنافع) ، امسال یک خط تولید چیپ های 90 نانومتری در شهر زلنوگراد تاسیس خواهد شد . http://www.marchmontcapital.com/Technology-Innovation/Central-regions/18300-Sitronics-and-Rusnano-open-90-nm-chips-plant-Zelenograd.html http://www.mikron.sitronics.com/about/ در این میان شاید یکی از پروسسورهایی که اشاره بهش خالی از لطف نیست ، پردازنده ی E2K شرکت Elbrus international (شرکتی که سابقه ی ساخت ابرکامپیوترهای Elbrus برای شوروی رو داشته) باشه ، خبرها درباره ی طراحی این پردازنده 1.2 گیگاهرتزی از سال 1999 شنیده میشد ، هرچند اینطور که گفته میشه به دلیل کمبودهای سخت افزاری ، این پردازنده به مرحله ی تولید نرسیده . اما اگر مسکو به چنین پردازنده هایی در صنایع نظامی احتیاج داشته باشه میشه به این نتیجه رسید که E2K ساخته شده .

[quote][quote] جایی در بین دو شهر زلنوگراد (که به دره ی سیلیکونی شوروی معروف است) و مسکو[/quote]جناب cheka با تشكر از شما بابت اين تاپيك. اما سوالي كه مدتي است ذهن بنده را به خودش مشغول كرده، اين است كه روس‌ها تجهيزات سخت افزاري و آي‌سي هاي مورد استفاده در موشك‌ها و سيستم‌هاي پدافندي و فضايي و... خودشان را از كجا تامين مي كنند؟ آيا روسيه، كارخانجات و تاسيسات ادوات نيمه‌هادي (ساخت آي‌سي) دارد؟ بنده مدتها به دنبال تصاويري بودم كه نشان بدهد چنين تاسيساتي در روسيه وجود دارد، اما چيزي نيافتم!؟ [/quote] خواهش میکنم دوست عزیز بله روسیه و شوروی سابق ، همانند رقبای غربی خود (عمدتا) برای تامین نیازهای الکترونیکی تجهیزات نظامی خودشون سرمایه گذاری های سنگینی کارخانه های ساخت قطعات الکترونیکی از جمله ساخت قطعات نیمه هادی ، IC و حتی میکروپروسسور انجام دادند که به نتیجه هم رسید و کارخانه های تولید قطعات الکترونیکی در شوروی با چند سال (که منابع تاریخی حداکثر اون رو 10 سال تخمین زده اند) فاصله در تکنولوژی با رقبای غربیشون ، تاسیس شد . برای اینکه بهتر این موضوع رو درک کنید ، به نمونه هایی اشاره میکنم ... در سال 1955 کمی بعد از اختراع ترانزیستور در غرب ، شوروی هم تولید و استفاده از این قطعه رو در سطوح گسترده شروع کرد . شوروی همچنین برای نیازهای پردازشی اقدام به تولید میکروپروسسورهای سری K 580 و K 589 کرد که از نظر قدرت دست کمی از پروسسورهای سری 3000 و MCS80 اینتل نداشته اند (منبع : کتاب A history of the world semiconductor industry) این IC ها و میکروپروسسورها بعدا مبنای ساخت ابرکامپیتورهای سری Elbrus شوروی شد.(جالب اینجاست که تکنولوژی های بکار رفته در این سری کامپیوترها از جمله EPIC و Shared memory Multi proccessing هنوز در غرب ابداع نشده بود و شرکت اینتل در حال حاضر از متخصصان شوروی که در ساخت ابررایانه های Elbrus درگیر بودند استفاده میکنه ! http://www.theregister.co.uk/1999/06/07/intel_uses_russia_military_technologies/) اما انتظار نداشته باشید که بتونید عکسهایی از تاسیسات یا کارخانه های الکترونیکی (بخصوص کارخانه های حساس) بدست بیارید . صنعت الکترونیک در شوروی (و حتی روسیه کنونی) بیشتر یک صنعت نظامی به حساب میاد تا صنعت بازاری و غیرنظامی ، از همین جهت میبینیم که روسها برخلاف آمریکایی ها ، نه تنها علاقه ای به تبلیغ چندانی درباره ی صنایع الکترونیکیشون ندارند ، بلکه حفاظت اطلاعات هنوز روی قسمت زیادی از صنعت اعمال میشه ، بطوریکه شهرهای حساس صنایع الکترونیکی این کشور هنوز پس از 20 سال از فروپاشی شوروی شهر بسته (Closed cuty) به حساب میاد و ورود اتباع خارجی و حتی خود روسها بدون مجوز سازمان اطلاعات داخلی این کشور غیرممکن هست . هرچند با فروپاشی شوروی میتونیم گوشه هایی از تولیدات و صنایع الکترونیکی شوروی و روسیه رو مشاهده کنیم ، برای مثال در همین شهر زلنوگراد روسیه که مهمترین شهر صنایع الکترونیکی فدراسیون روسیه به حساب میاد ، شرکتهای زیادی (لیست شرکتها به همراه اطلاعاتی از تولیداتشون : http://www.made-in-zelenograd.com/companies/) در زمینه ی صنایع الکترونیکی فعالیت دارند که از بین این شرکتها برای مثال شرکت JSC Integral هست که در بلاروس فعالیت داره ، مدارهای مجتمع با کاربردهای مختلف تولید میکنه (http://www.made-in-zelenograd.com/products/foundry-business/#page3)... اطلاعات دیگه ای خواستین بفرمایید

[quote]ولي بجز دستور و اعداد ... صداها ديستورته و مخدوش هم شده ... كه حالا با توجه به نوع مدولاسيونه يا اين نوعي رمز نگاريه (coding) ؟؟؟ ولي در كل حس خوبي نميده ، فكر كنم اگه كسي يه چند روزي به اين صداها گوش كنه ، يه بلايي سرش مياد ! يا افسردگي ميگيري يا توهم عميق ميزني ، اسكيزوفرني حاد كه حتما رو شاخشه ! @ cheka دوست عزيز من نتونستم توي اوب وبلاگ ، رله مستقيمش رو گوش بدم ، اون قسمت روي اون دوتا پنجره just in كليك كردم ولي صدايي پخش نميشه ... قضيه چجوريه ؟[/quote] بعیده نوعی رمزنگاری باشه ، احتمالا بخاطر کیفیت دستگاهها و مدولیتور ها هست . جالب اینجاست که طبق گزارش مجله ی Wired ، در هر لحظه صدها نفر تو دنیا ، که تو خونه اش یا دفتر کارش نشسته به این امواج گوش میکنن ! باید Adobe flash player روی سیستمت نصب باشه ، اگر هست و نمیتونی لینک پایین رو هم امتحان کن http://www.justin.tv/uvb76repeater

[quote]ببينم تو داستان Black ops هم يه همچين صداهايي شنيده ميشد و يه سري عدد رو ميخوند.[/quote] بله قضیه ی اون هم مربوط به Numbers station بود . البته در بازی اینطور نشان داده شد که برای فهمیدن اعداد و کدهای ارسال شده توسط ایستگاه های شوروی ، مغز مامور چنان شستشو داده میشه که بعد از تغییرات در سیستم مغز ، عملا مغز مامور خوابنده (Sleeper Agent) توسط اعداد و کدهای ارسالی ایستگاهها کنترل میشه . (یجور هیپنوتیزم پیشرفته) که ایستگاه رادیویی در بازی یک ایستگاه زیرآبی بنام Rasulka نشون داده میشه (که در مرحله ی آخر منهدم میشه) .

[b]اطلاعات فنی ایستگاه رادیویی UVB-76 [/b] فرکانس امواج : 4625.0 کیلوهرتز نوع ارسال امواج : مدولاسیون دامنه ای (A3E (full crrier two sideband AM مدل فرستنده های ایستگاه : فرستنده ی اول از نوع Molniya-2M PKM-15 با قدرت 10 کیلووات ، فرستنده ی دوم از نوع Molniya-3 PKM-20 با قدرت 10 کیلووات و فرستنده ی پشتیبانی از نوع Viaz-M2 با قدرت 2.5 کیلووات . (از ساعت 7:00 تا 7:50 صبح به وقت UTC ، فرستنده های اصلی جهت تنظیمات خاموش میشوند و امواج توسط فرستنده ی پشتیبانی Viaz-M2 ارسال میشود) آنتن این فرستنده ها دارای طول تقریبی 20 متر است . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/image012%7E2.jpg[/img] [i]فرستنده ی کم توان Viaz-M2[/i] منبع : http://www.oocities.org/uvb76/ http://sites.google.com/site/stationuvb76/

با تشکر از دوستان همونطور که اشاره کردن دوستان ، امواج موج کوتاه (Short wave) به دلیل اینکه توسط یونوسفر جو زمین برگشت داده میشن ، موج ایده آلی برای رادیوهای بین المللی و World service ها هستند ، چراکه بسرعت توسط جو به تمام نقاط روی زمین منتشر میشن و نتیجتا قابلیت انتشار فوق العاده بالایی برای شنوندگان زمینی دارند . به همین دلیل تمام رادیوهای بین المللی از امواج کوتاه استفاده میکنند . (با توجه به این مورد ، احتمال انتشار این امواج با هدف ارسال به فضا نیز منتفی هست ، این امواج از جو زمین خارج نمیشن) [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/600px-Uvb76antenna.jpg[/img] [i]عکس ماهواره از جایی که ادعا میشود سایت ایستگاه رادیویی UVB-76 است[/i] ...البته بعضی شواهد اینطور نشون میده که ایستگاه UVB-76 میتونه ارگان مستقیم ارسال دستور کرملین (یا ستاد مرکزی ارتش روسیه) به تمام واحدهای نیروهای مسلح یا مرتبط به سیستم کنترل اتوماتیک تسلیحات هسته ای شوروی موسوم به "Dead Hand" باشه ، چراکه مانیتورینگ بی وقفه امواج ارسالی از این ایستگاه نشون میده در مواقع حساس نظامی یا تغییرات در نحوه ی آرایش نیروهای مسلح ، این مرکز کدهای غیرمعمول (به صورت اسم رمز کلمه ای یا شماره ای) ارسال میکنه . برای مثال ، در اواخر دهه ی 80 و اوایل دهه ی نود ارسال کدهای غیرمعمول زیاد شده ، یا در نیمه ی دوم سال 2010 (در جریان تغییر ساختار ارتش روسیه) هم این ایستگاه کدهای غیرمعمول منتشر کرده که در ادامه ی این پست بعضی کدهای ضبط شده از این ایستگاه رو آپلود کردم برای دوستان علاقه مند . لینک دانلود موج ارسالی معمول این ایستگاه http://www.mediafire.com/?e3mhg8qfrbgfjff لینک دانلود ارسال کدهای رمزی توسط ایستگاه در دوران شوروی http://www.mediafire.com/?bd3lbqxmz39wrn1 لینک دانلود ارسال کدهای رمزی توسط ایستگاه UVB-76 در ساعت 6:54 صبح روز 25 آگوست 2010 http://www.mediafire.com/?gga7b7722b7946g نکته ی جالب اینجاست که تمام وقایع دهه های گدشته از اصلاحات گورباچف گرفته تا پایان یافتن جنگ افغانستان ، فروپاشی شوروی ، دوران یلستن ، جنگ های چچن و به قدرت رسیدن پوتین ، هیچکدام باعث متوقف شدن این ایستگاه نشده است . چند وقتی هم هست که یکی از علاقه مندان این ایستگاه هم در بلاگ uvb-76.net بصورت 24 ساعته امواج ارسالی رو بدون وقفه رله میکنه . [color=red]اختصاصی میلیتاری مترجم و گردآورنده : Cheka [/color]

[quote]ممنون مطلب جالبی بود. [quote]گمان در مورد اینکه UVB-76 در حقیقت یک Numbers station است که برای عوامل اطلاعاتی در عمق کشورهای جهان ، دستورات و پیام های کد شده ارسال میکند را تقویت میکند . [/quote] این نامبر استیشن رو میشه توضیح بدید و اگه زحمتی نیست در مورد برد ایستگاه های رادیویی یه خلاصه کوچولو بگید ممنون میشم. [/quote] خواهش میکنم Numbers station یا "ایستگاه شماره ها" نامی هست که به برخی ایستگاه های رادیویی اطلاق میشه که کدها و اطلاعات رو بصورت رمز گذاری شده (بصورت مورس یا کلمات رمزی یا ...) منتشر میکنند . این ایستگاهها معمولا مخفی و سری هستند ، موقعیت و مشخصات اونها جایی ثبت نشده به همین دلیل پیدا کردن محلشون سخته . اطلاعات موجود نشون میده مخاطب این کدها جاسوسانی هستند که در کشورهای مختلف در حال عملیات هستند و با استفاده از گیرنده های رادیویی ، دستورات و اطلاعات لازم رو مستقیما از این ایستگاهها دریافت میکنند . برد امواج رادیویی بطور کلی وابستگی زیادی به قدرت خود موج و فرکانسش (صرف نظر از عوامل محیطی) داره ، در مورد ایستگاههای Numbers station ، این ایستگاهها معمولا امواجشون رو در توان پایین و فرکانس بالا منتشر میکنند و ایستگاهی با توان 500 کیلووات ، تقریبا امواجش رو به تمام کشورها میتونه برسونه . اما در صورتی که لازم باشه امواج فقط به یک منطقه ارسال بشه ، میشه از آنتن های Directional استفاده کرد که امواج رو با توان بالا فقط در همون جهت و منطقه متمرکز میکنند . اگر جایی باز ابهام داشتین بگین که بیشتر توضیح بدم

[quote]دوست من تمام روسیه اگه کشتیهای جنگیش یه میلیمتر هم به طرف امریکاییها حرکت کنه نابود میشن چون زیردریاییهای انگیلیسی فرانسوی و امریکایی زیر سینه کشتیهاشون حضور دارن! از هوا هم روسیه کاری نمیتونه بکنه چون باید از روی کشورهای ناتو عبور کنه! کله چین هم خر گازنگرفته که خودشو قاطی این درگیری بکنه عربها و اروپایی ها همه متحد امریکا و بیخ گوش سوریه دوستان حتی ایران هم نمیتونه کمک بکنه قدرت روسیه به همون موشکهای اتمیشه والا دیگه هیچ پخی هم نیست همه ضعف نیروی هواییشون در جنگ گرجستان دیدیم[/quote] دوست عزیز بهتر نیست یکم واقع بینانه تر تحلیل کنید ! الان اصلا چندتا ناو و زیردریایی از فرانسه و انگلیس تو دریای مدیترانه هست !؟ اگر همین الان ناوی از این دو کشور در مدیترانه باشه هم فکر نکنم چندان در معادلات نظامی به حساب بیاد ! اگر بخوایم از نظر منطقه ای تحلیل کنیم ما یک طرف ناوگان ششم ارتش آمریکا رو داریم و در طرف دیگه ناوگان دریای سیاه نیروی دریایی ارتش روسیه رو ، بقیه ی کشورها که حضور مقعطی در این جا دارند (مثل انگلستان ، فرانسه ، ایران و ...) رو فعلا به حساب نمیاریم . (دلیل اینکه کشورهای اروپایی مثل فرانسه رو به حساب نمیارم اینه که بعد از جنگ لیبی بسیار بعید هست که کشورهای اروپایی بحران زده خودشون درگیر یک جنگ دیگه ، اونهم در کشوری که نه منابع انرژی زیادی داره و نه منفعت اقتصادی بندازن ، پس اگر از نظر سیاسی و استراتژیک بخوایم بحث کنیم ، جنگ بر سر سوریه عمدتا میان ائتلاف روسیه-ایران-سوریه و آمریکا-انگلیس(احتمال زیاد)-ایتالیا (احتمال کم) هست) ناوگان ششم ارتش آمریکا به فرماندهی ناو USS Mount Whitney متشکل از 40 شناور و 175 هواگرد هست . من تو نت که گشتم نوع کشتی های ناوگان رو پیدا نکردم (اگر کسی از دوستان آمار دقیق در مورد ناوگان ششم داره ممنون میشم ارایه کنه) اما درصورت یک جنگ احتمالی ، ترکیب المان های درگیر شونده احتمالی ناوگان متشکل از Task Force 60 (که ناوگروه درگیری اصلی ناوگان ششم هست) ، Task Force 61 (ناوگان عملیات آبی خاکی) ، Task force 62 (1900 تفنگدار ناوگان برای پیاده شدن در سوریه) Task force 66/69 (واحد جنگ زیرسطحی مجهز به زیردریایی های تهاجمی) خواهد بود . از طرف دیگه ، ناوگان دریای سیاه روسیه که در دریای Azon و بندر سواستپول و کریمه ی اوکراین مستقر هست . المان های درگیری ناوگان دریای سیاه روسیه متشکل از تیپ 11ام ضدزیردریایی (متشکل از رزمناو موشک انداز Slava ، ناو ضدزیردریایی Kerch ، ناوشکن موشک انداز Smetlivy و دو ناوچه محافظ موشک انداز کلاس Krivak) ، تیپ 197ام تهاجمی (مجهز به 7 ناو آبی خاکی) ، لشگر 247 مستقل زیردریایی متشکل از دو زیردریایی دیزلی تهاجمی کلاس Kilo و کلاس Tango و بقیه ناوگروه ها که متشکل از 5 کروت ضدزیردریایی ، 10 کروت موشک انداز میباشند . از نظر هوایی ، 175 هواگرد ناوگان ششم در مقابل کل نیروی هوایی ارتش سوریه ، نیروی هوایی ناوگان دریای سیاه ارتش روسیه (مجهز به 20 هلیکوپتر ضدکشتی Ka-27/Ka-29 و 22 جنگنده Su-24 و 10 هواگرد ترابری میباشد) در صورت لزوم ، ارتش روسیه این انتخاب رو داره که از ناوگان قطب شمال ، ناوهایی رو در بندر نظامی خودش در سوریه مستقر کنه که میتونه متشکل از ناوهواپیمابر کوزنتسوف (مجهز به جنگنده های Su-27) یا ناوشکن های موشک انداز باشه . در بحث عملکرد نیروی هوایی روسیه در گرجستان هم واقعا نمیدونم شما بجز در زمینه ی ضعف در شناسایی که ناشی از کمبود پهپادهای عملیاتی بود ، چه ضعف دیگه ای مشاهده کرده اید (البته میدونم ربطی به بحث تاپیک نداره ، واسه همین روی بحث کردنش اصراری ندارم)

[quote]این یکی از منابع به زبان روسی است که گفته شده به درخواست بشار اسد از امروز ایران بیش از 15 هزار نیروی کماندو فرستاده شده http://top.rbc.ru/politics/10/02/2012/637233.shtml[/quote] این خبر رو در اصل روزنامه ی چینی People's Daily منتشر کرده که بقیه رسانه ها (از جمله رسانه های روسی و ...) اون رو انعکاس داده اند . با توجه به اینکه روزنامه ی People's Daily ارگان رسمی کمیته ی مرکزی حزب کمونیست چین هست . در مورد صحت و سقم این خبر و مهمتر از اون ، قصد چینی ها از انتشار این خبر (اونهم از رسمی ترین روزنامه ی کشور) جای بحث وجود داره .

با اجازه ی دوستان من یک عرضی در مورد این بحث صنایع سنگین داشتم و اونهم اینه که دو دوست عزیز دارن یجورایی یک جانبه بررسی میکنن این مقاله رو ، صنایع سنگین طیف بسیار گسترده ای از شرکتها و صنعتها رو در بر میگیره . نه ساخت خودروهای سنگین تمام صنایع سنگین هست و نه فقط ساختن توربین های گازی و تجهیزات نفتی ! خب چیزی که مسلمه اینه که در سیستم اقتصادی کشورهای سوسیالیستی زمان شوروی ، تاکید فوق العاده ویژه ای بر صنایع سنگین داشتند . فراموش نکنیم در همین عرصه ی ماشین های سنگین (مثل تراکتورها ، تریلی های فوق سنگین و ...) کشورهایی مثل بلاروس ، لهستان و اوکراین دارن به کل اروپا اینجور ماشین آلات سنگین رو صادر میکنند و من شک دارم ما شرکتهایی با توانایی رقابت در عرصه ی ماشین آلات سنگین مقابل کشورهای اروپای شرقی داشته باشیم . در زمینه ی بقیه ی صنایع مثل ساختن ابرساختارها (Superstructure) ها هم انصافا هم ایران و هم کشورهای اروپای شرقی حرف برای گفتن دارند . همین شرکت Mostostal لهستان که گستره ی وسیعی از پروژه های صنعتی اساسی لهستان رو انجام میده سال 1970 آنتن مخابراتی 650 متری ورشو رو ساخت که تا سال 1991 (سالی که این آنت تخریب شد) بلندترین سازه ی روی کره ی زمین بود و تا همین الان ، تنها برج الخلیفه که در سال 2010 ساخته شد ، تونست از این سازه از نظر ارتفاع جلو بزنه . امواج این آنتن رو تا آفریقا و آمریکای شمالی هم دریافت میکردند ! http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/20/Maszt_radiowy_w_Konstantynowie.jpg/220px-Maszt_radiowy_w_Konstantynowie.jpg نمونه ی دیگه ، صنعت کشتی سازی هست که لهستان در دهه ی 80 با رتبه ی پنجم در صنعت کشتی سازی برای خودش غولی بود ! از طرف دیگه ایران هم با توجه به تحریم ها و نیاز به انرژی و صنایع نفتی در صنایع مرتبط مثل توربین های گازی و نفتی هست که دوست عزیز Thundar بهشون اشاره داشت . در کل ایران بنا بر اقتضاهای خودش در برخی صنایع و لهستان در برخی صنایع دیگر قویتر هستند . البته توجه داشته باشید تاکید سیستم سوسیالیستی روی صنایع سنگین اونقدر زیاد بوده که با وجود فروپاشی شوروی و تضعیف شدید بسیاری از صنایع کشورهای اروپای شرقی ، شرکتها و صنایع این کشورها (بخصوص کشورهایی مثل اوکراین ، لهستان ، چکسلواکی و ...) هنوز در دنیا مطرح هستند .