-
تعداد محتوا
1,777 -
عضوشده
-
آخرین بازدید
-
Days Won
9
پست ها ارسال شده توسط siavash75
-
-
[quote name='Ernesto_Rommel' timestamp='1404235873' post='389598']
سلام
به نظر من حق مسلم ماست که بدانیم چه کسانی مثبت میدهند و چه کسانی منفی
من از مدیران سایت جدا خواهان این مساله هستم
یا مثبت و منفی رو بردارید و صرفا تشکرها رو بزارید ( که به نظر من بهترین کار هست )
یا این حق طبیعی یک انسانی که خداوند وی را آزاد آفرید بهش برگردانید
چه معنی داره این حق مسلم ما ازمون گرفته بشه به خاطر اینکه کدروتی حاصل بشه یا نه ؟
الان فضا رو با همین کارتون غبارآلود کردید
مگر غبارآلود و فتنه انگیز چطوره ؟
دوست و دشمن و بی طرف از هم شناخته نشن !
اینجا موافق و مخالف و بی طرف از هم شناخته نمیشن
خواهشا مدیران پیگیری کنند
یا حق
[/quote]
با اینکه داشتم روی مطلبی کار می کردم اما گفتم یه پاسخی بدم.
ببین ادیب خان، اگه یادتون باشه در انجمن همین کار صورت می گرفت و می تونستی مثبت و منفی های خودت رو ببینی، اما بعد از گذشت یه مدتی واقعا برای بسیاری دردسر ساز شد، مثلا من از این متن شما خوشم نمی آمد و منفی میدادم، بعد شما که نگاه می کردی و میدیدی siavash75 منفی داده به پستت سریع پیام خصوصی می فرستادی و میگفتی چرا منفی میدی؟ مگه من چی گفتم و از این حرفها (این یه مثال بود، یه وقت نگید که با شما بودم!)
در راستای همین موضوع مدیران این قابلیت رو برای دیگر کاربران برداشتند تا نتونند ببینید کی به کی منفی داده یا مثبت، واقعا هم کار خوبیه، ببینید دیگه دوستان هر چی که به ذهنشون برسه رو نمی گن، من خودم با منفی خیلی مخالف بودم اما وقتی این وضعیت رو دیدم واقعا فهمیدم منفی بهترین راه برای کنترل هستش و واقعا یه عامل بازدارنده- 5
- 1
-
[quote name='redeye' timestamp='1403914810' post='388838']
[/quote]
[b] [url="http://www.military.ir/forums/user/15807-redeye/"]redeye[/url][/b]
جناب این پیام شما دارای چه نکته ای هست؟ بگو ما هم روشن شیم؟
بالا آوردن تایپیک های قدیمی صرفا نوشتن: دستت درد نکنه با حال بود، من هم خیلی دوست داشتم از اینا داشته باشم و... خلاف قوانین هست، خواهشا رعایت کنید!- 1
- 1
-
[quote name='SHAHABESAGEB' timestamp='1403870826' post='388728']
[b]عراق 6 فروند جنگنده سوخو از روسیه خرید[/b]
رییس مرکز تجارت جهانی تسلیحات روسیه از فروش 6 فروند جنگنده «سوخو-30کا» روسی به عراق علیه گروههای تروریستی در این کشور خبر داد.
عراق 6 فروند جنگنده سوخو از روسیه خرید
رییس مرکز تجارت جهانی تسلیحات روسیه از فروش 6 فروند جنگنده «سوخو-30کا» روسی به عراق علیه گروههای تروریستی در این کشور خبر داد.
به گزارش ایرنا، ایگور کوروتچنکو روز جمعه به ریانووستی گفت: روسیه در روزهای اخیر 6 فروند جنگنده «سوخو-30کا» را پس از تعمیر و نوسازی به عراق تحویل داد.
وی افزود: این هواپیماها در مرکز 558 تعمیر هواپیمای بلاروس نوسازی شده بودند.
نوری مالکی نخست وزیر عراق روز گذشته اعلام کرد که کشورش از روسیه و بلاروس تعدادی جنگنده سوخو خریداری کرده است.
المالکی به جزییات قرارداد تسلیحاتی ازجمله تعداد این هواپیماها و ارزش قرارداد هیچ اشاره ای نکرد.
وقت کشی آمریکا در تحویل جنگنده ها
همنین نوری مالکی در گفتگو با بی بی سی با اشاره به اینکه این جنگنده های خریداری شده جدید نیستند، افزود: این جنگنده ها طی چند روز آینده عملیات خود را آغاز خواهند کرد.
وی همچنین از ادامه تاخیر در تحویل جنگنده های اف 16 توسط آمریکا به عراق خبر داد.
[url="http://www.jamejamonline.ir/newspreview/1546946256974552769"]http://www.jamejamon...946256974552769[/url]
[/quote]
یعنی چقدر برای عراق تمام شده این 6 فروند جنگنده؟ -
[quote name='edvardoali' timestamp='1403787835' post='388454']
[right]تا این میزان هم که شما می فرمایید نیست![/right]
[right]الان به غیر از این دو شرکت که بیشتر در زمینه ساخت پردازنده ها فعالیت میکنند![/right]
[right]شرکت هایی مثل کوالکام در امریکا ! خود سامسونگ کره! مدیا تک چین اگه اسم کمپانی هم همین باشه!هستند![/right]
[right]که البته اینهایی که گفتم بیشتر در زمینه پردازنده های اسمارت فون ها و تبلت ها کار میکنن![/right]
[/quote]
دوستان چرا منفی میدید؟ اصلا فکر نمی کردم اینقدر فحش ناموسی بوده باشه این جمله من!
تا اونجا که ذهنم یاری می کنه اکثر شرکت های مادربرد سازی بیشتر برای اینتل و ای ام دی اسلات میذارن، اما نمی دونم شرکت های پردازنده سازی های دیگه ای هم باشن که بشه برای مصارف خانگی و در ابعاد گسترده بر روی اکثر مادربرد ها نصبشون کرد.
چند نفر از دوستان به مطالب ارزنده ای اشاره کردند، خواهش می کنم دریغ نکنید از این دست اطلاعات، از منفی خوردن ناراحت نمیشم بیشتر از این ناراحت میشم که منو در هاله ای از ابهام قرار میدن!- 3
-
در دنیا فقط دو شرکت هستند که توانایی ساخت پردازنده دارند، Intel و AMD. هر دو هم در انحصار آمریکا، حتی کشور پیشرفته ای مثل ژاپن آمریکا بهش اجازه نمیده پردازنده بسازه، اگه واقعا روسیه بتونه پردازنده بسازه یعنی به معنای واقعی کلمه دو قطبی شدن دنیا! چون همه ی کشورش هوشمند میشه و از برکت همین پردازنده میشه قطب کامپیوتر دنیا!- 2
- 2
-
[quote name='ALFARD' timestamp='1403461775' post='387611']
نرفتند که...
با نام کاربری bl----er میان !
[/quote]
واقعا ایشون هستند؟ من چقدر برای این رضا (100) احترام قائل بودم خدایی. یعنی حرف هایی که این بلندر به من زد رو هیچ وقت فراموش نمی کنم. اگه واقعا خودش باشه که..... -
[quote name='MR9' timestamp='1403356200' post='387394']
اتفاقا" من خیلی از این آرم خوشم می آد . البته بسته به استاندارد واحدهای به کار گیرنده هم دارد . مثلا" آمریکایی ها در جنگ ویتنام و جنگ دوم برای پیشروی سریع از این تاکتیک استفاده می کردند و یا روس ها در جنگ افغانستان ( فیلم گروهان 9 را حتما" ببینید ) و جنگ جهانی دوم . با این حال آمریکایی ها بتدریج با ظهور ام -113 ها و برادلی ها دیگر ازاین تاکتیک استفاده نمی کنند .
[/quote]
فیلم We Were Soldier نیز در همین مورده، در مورد کلنل آمریکایی که وظیفه داره با استفاده از سواره نظام منطقه ای مملو از ویتکنگ هارو پاک سازی بکنه، واقعا فیلم زیبایی هستش!- 1
-
[quote name='MR9' timestamp='1403352846' post='387378']
با تشکر از شما جناب siavash 75 عزیز . البته برداشت من براساس واژه های متداول در بین بچه های ارتش درارتباط با این تاکتیک است . من چند عکس را به چند دوست بازنشسته ارتشی در حوزه زرهی نشان دادم و ان این واژه را پیشنهاد دادند .
با تشکر
منظور استفاده از سواره نظام ، معنی مصطلح آن بود . یعنی اگر درگذشته از چهارپایان برای تجهیز واحدهای سواره نظام استفاده می شد ، اکنون از APC ها و ifv ها استفاده می شود . مثلا" تا قبل از جنگ ویتنام ، لشکر 101 سواره نظام ایالات متحده علیرغم ظهور تانک، از همین چهارپایان محترم استفاده می نمود ولی در جنگ ویتنام اینها با بالگردهای هیویی جایگزین شدند . بطوریکه هنوز اسم این یگان ، لشکر سواره نظام 101هوابرد شناخته می شود .
باتشکر
[/quote]
[quote name='MR9' timestamp='1403352846' post='387378']
با تشکر از شما جناب siavash 75 عزیز . البته برداشت من براساس واژه های متداول در بین بچه های ارتش درارتباط با این تاکتیک است . من چند عکس را به چند دوست بازنشسته ارتشی در حوزه زرهی نشان دادم و ان این واژه را پیشنهاد دادند .
با تشکر
منظور استفاده از سواره نظام ، معنی مصطلح آن بود . یعنی اگر درگذشته از چهارپایان برای تجهیز واحدهای سواره نظام استفاده می شد ، اکنون از APC ها و ifv ها استفاده می شود . مثلا" تا قبل از جنگ ویتنام ، لشکر 101 سواره نظام ایالات متحده علیرغم ظهور تانک، از همین چهارپایان محترم استفاده می نمود ولی در جنگ ویتنام اینها با بالگردهای هیویی جایگزین شدند . بطوریکه هنوز اسم این یگان ، لشکر سواره نظام 101هوابرد شناخته می شود .
باتشکر
[/quote]
بله، میدونم منظور شما اسب نبود، سواره نظام هوایی هم در ویتنام نشانشون همون سپر زرد رنگ معروف با کله ی اسب هست، اما فکر می کنم که اون بالگرد همون وظیفه ی حمل و نقل افراد رو بر عهده داره و بیشتر از ظرفیتش نمیتونه سوار کنه، اما تانک ها و نفربر های زرهی و حتی خودرو های محافظت شده تا کمی بیشتر از توانشون نفر سوار می کنن- 1
-
[quote name='MR9' timestamp='1403332473' post='387308']
سواره نظام زرهی= تانک دیزانت
یا سوار زرهی
[/quote]
سواره نظام معمولا به یک مرکب و یه سوار اطلاق میشه، یا خیر یه مرکب با ظرفیت چندین نفر با یه سوار! اما اینها بیش از ظرفیت مرکب بار زدن و دیگه نمیشه گفت سواره نظام، به نظر من همون سوار بر تانک خیلی بهتره (حتما لازم نیست تانک رو MBT برداشت کنیم!) -
[quote name='TALASH' timestamp='1403199569' post='387058']
سیاوش جان من تا الان فکر میکردم مرکاوا مارک 4 هم کاربر این توپ هستش؟ اینطور نیست؟
[/quote]
بله از MG253 که نسخه ی L/55 بومی شده توسط وزرات دفاع اسرائیه استفاده می کنه برادر تلاش! البته MG253 از 2003 ساختش آغازش شده و یه نمونه پایین تر یعنی MG251 از دهه 80 میلادی. هر دو هم در حال استفاده هستند.
[quote name='MR9' timestamp='1403199678' post='387059']
نکته بعد اینکه آیا این توپ در تانکهای مورد استفاده با سیستمهای نظیر سیستم های کنترل آتش (FCS) و یا سیستم مدیریت نبرد ( که احتمالا" در این تانکها نصب شده ) یکپارچه شده ؟؟؟
[/quote]
اگه برجک سیستم کنترل آتش داشته باشه 100 دردصد با توپ نیز سازگاره، البته در آینده انشاءالله یه مطلبی هم در مورد سیستم های کنترل آتش تانک ها و توپ های می نویسم اگه عمری باقی باشه- 5
-
[quote name='MR9' timestamp='1403198944' post='387052']
یک نکته مهم ، اگر خدمه تانک در شرایط جنگی قصد داشته باشند تجدید مهمات بکنند ، این کار بصورت دستی صورت می گیره یا با ابزار خاصی است ؟/
چون اخیرا" در چند طرح مربوط به تانکهای آینده (FMBT) ، برجک تانک بدون سرنشین بوده ، تانک دارای لودر خودکار بوده و حتی برای تجیدی مهمات از خودروهایی به شناسه FARV استفاده می شود .
[/quote]
در تانک های آینده نمیدونم اما در تانک هایی که بارگذار خودکار دارند در صورتی که اتولودر گیر بکنه یا به هر دلیلی از کار بایسته خدمه می تونن خودشون گلوله بزارن داخل لوله- 1
-
[quote name='MR9' timestamp='1403197706' post='387044']
با سلام .
1- کمی در مورد زیاد بودن یا کم بودن سرعت آتش دهانه و مزیت ها و معایب آن توضیح دهید ؟؟
2- اتولودری که متناسب با این توپ هست ( زنجیری یا چرخ و فلکی )؟؟
[/quote]
در مورد سوال اولتون این تصویر کاملا استاندارد سرعت دهانه ی اسلحه های مختلف رو تعیین کرده و تانک هم وسطی هست:
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/sdddd.jpg[/img]
در مورد بارگذار خودکار هم باید بگم که بسته به نوع تانک داره، الان تانکی مثل آبرامز، مثل K1 و ... که از این توپ استفاده می کنند از بارگذار خودکار بهره نمی برند و یک نفر به عنوان توپچی در کنار خدمه در تانک هست. باید دید که طراحی تانک چطوریه.- 1
-
تمامی مثبت های دنیا هم پاسخگوی این خوبی نیست برادر من!- 2
-
[quote name='yazdan61' timestamp='1403191175' post='387030']
با تشکر از تاپیک خیلی خوبت این قسمت رومیشه توضیح بدی که یعنی چی که طول عمر لوله رو کاهش دادن!!!!
کروک چیه ؟
[color=#0000ff]داخل لوله نیز [/color][color=#ff0000]کروک[/color][color=#0000ff] اندود شده[/color]
[/quote]
دیشب که باهمون دوست عزیز داشتم در همین مورد صحبت می کردم گفت که اصلاحش کن، اشتباه تایپی بود که یادم رفت درستش کنم، برادر کروم اندود درستشه، رنگ زرد مانندی هستش.- 1
- 1
-
[center][color=#008000][size=7]بسم الله الرحمن الرحیم[/size][/color][/center]
[center][b]با سلام خدمت شما دوست عزیز و همینطور خواننده گرامی.[/b][/center]
[center][b]جا داره از دو عزیز که در بعضی از قسمت ها واقعا به من کمک کردن در اینجا تشکر کنم، اولی که خیلی خیلی اصرار کرد که نامی ازش نبرم و خودش میدونه که بنده خیلی ارادتم دارم بهشون.[/b][/center]
[center][b]دومی دوست خوب و عزیزم [/b][b]Crash[/b][b] است که در بخش مکانیزم واقعا کمک بزرگی کرد و منبعی معرفی کرد تا من با استفاده از اون بتونم بخش مکانیزم رو کامل کنم. ممنونم ازش.[/b][/center]
[center][b]نکته ی دیگه ای که باید خدمتتون عرض کنم اینه که این مطلب دارای نکات ریز رو درشت و در بیشتر موارد مباحث بسیار پیچیده ای هست که من تا اونجا که تونستم و دایره ی دانشم یاری می کرد توضیح داده ام، هر کجا که دیدید کمی و کاستی هست به بزرگی خودتون ببخشید و بزارید به حساب سواد ناچیز بنده ی حقیر.[/b][/center]
[center][b]از شاخ و برگ دادن اضافی به مطلب پرهیز کردم و تا اونجا که تونسته ام ساده بیان کرده ام.[/b][/center]
[center][b]امیدوارم که مورد قبلوتون واقع بشه.[/b][/center]
[center][b]یا علی[/b][/center]
[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/M256.png[/img][/center]
[b]مختصر توضیحی در مورد توپ 120 میلیمتری[/b]
توپ سنگین رینمتال 120 میلیمتری که یکی از توپ های بدون خان معروف دنیا به شمار می رود، توسط شرکت بزرگ Rheinmetall-DeTec AG آلمان غربی ساخته شد که ساختش بیشتر رو کم کنی کارحانه های اسلحه سازی شوروی بود که در آن زمان تسلیحات نسبتا پیشرفته و خوبی می ساختند و عملاً تهدیدات زرهی خود را به تمامی کشور ها من جمله آمریکا نشان می دادند. در سال 1974 میلادی ساخت این توپ آغاز شد و اولین نمونه ای که از آن وارد خط تولید شد توپ L/44 بود که دارای کالیبر 44 بود و تانک لئوپارد 2 آلمان تحت لیسانس این توپ را بر روی تانک های خوش ساختش نصب کرد، پس از کارایی موفقیت آمیزش آمریکا نیز بر روی آبرامز های افسانه ای اش که مدل M1A1 است را تحت عنوان M265 نصب کرد و به جای سیستم هیدرولیک از سیستم فنر و پس زدن استفاده می کند. توپ 120 میلیمتری رینمتال دارای 5.28 متر طول دارد و به همراه سیستمش که بر روی آن نصب شده 3.317 تن وزن دارد. در سال 1990 توپ L/44 ایده ی مناسب و قدرتمندی در برابر زرهی نسل جدید شوروی به حساب نمی آمد، رینمتال با آزمایش های زیاد و شبیه سازی های بسیار تلاش کرد تا این توپ را توسعه بدهد و یک توپ همه فن حریف و بهتر جنگی بسازد که بتواند در برابر صنایع زرهی شوروی بایستد. با شروع اولین توسعه یک توپ 140 میلیمتری جدید که نامش نیو پانزرکانون140 «توپ جدید 140 میلیمتری تانک»بود، اما بعد از مدتی تصمیم بر این شد که همین پروژه را با عنوان توپ پیشرفته 120 میلیمتری که با نام L/55 شروع شد و مبتنی بر توپ L/44 بود، برخی از معادلات هندسی داخلی فرق کرده و در انتها و بالای توپ تغییراتی ایجاد شد. این توپ جدید کمی طویل تر از قبلی بود و با 1.3 متر افزایش، قدرت آتش دهانه تا حد زیادی افزایش یافته و مهمات و گلوله ها را با سرعت بسیار زیادی شلیک می کند. بر اساس برخی از تغییرات هندسی توپ، اما L/55 برخی از شباهت هایش را با L/44 حفظ کرده و میتواند برخی از مهماتی که برای L/44 طراحی شده اند را نیز استفاده بکند.
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/LAHAT-01.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_LAHAT-01.jpg[/img][/url][/center]
[center]گلوله/موشک لاهات اسرائیلی[/center]
توپ L/55 در آلمان و هلند برای لئوپارد های 2s مورد تعمیر اساسی قرار گرفت، همینطور برای لئوپارد های 2E اسپانیا به عنوان توپ اصلی قرار گرفت، تانک های لئوپارد 2hel یونان نیز از این قائده مستثنی نبوده و دستخوش تغییر شد. این توپ بر روی تانک چلنجر 2 انگلیس نیز نصب شد و تست های زیادی از کارکردش گرفته شد و به عنوان جایگزین بالقوه و مناسبی برای توپ L30 120 mm فعلی چلنجر است اما با وجود چنین مشخصه های خوبی تست هایش لغو شد و دیگر آنها را ادامه ندادند. تنوع مهمات و گلوله ها در L/44 بسیار زیاد و است رینمتال سعی کرده تا به صورت انحصاری مبتنی بر همین توپ باشد. این مهمات شامل گلوله ی زره پوش انرژی جنبشی مانند سری M829 آمریکایی و گلوله های دارای سر جنگی ضد تانک انرژی شیمیایی هستند که به صورت اختصاصی برای همین توپ ساخته شده اند. به تازگی نیز مهمات جدیدی از نظیر گلوله های جدید ضد نفر بُرد بلند و گلوله های تخریبی بسیار قوی است که با توپ L/44 تطبیق پذیری فوق العاده بالایی دارند و در میدان های نبرد مزیت های بسیار زیادی برای تانک به ارمغان خواهد آورد. رژیم صهیونیستی نیز با توسعه ی موشک LAHAT (که از توپ تانک شلیک می شود) ، از طرف آلمان و دیگر دارندگان لئوپارد مورد تقدیر بسیار قرار گرفت و آنها نیز علاقه ی خود را به این موشک که هم قادر است برای اهداف زمینی به کار برود و هم علیه اهداف هوایی، با نصب آن بر روی لئوپارد ها نشان دادند. در حال حاضر اسرائیل، آلمان، هند و شیلی از لاهات برای تانک های خود استفاده می کنند. همچنین اسرائیل اقدام به معرفی یک گلوله ی ضدنفر جدید کرد که با قطعه قطعه شدن می تواند افراد را زمینگیر کند.
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/800px-Leopardo_2E__zaragoza_1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_800px-Leopardo_2E__zaragoza_1.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/L7_105_mm_tank_gun_cut_model_on_display_at_the_Deutsches_Panzermuseum_~0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_L7_105_mm_tank_gun_cut_model_on_display_at_the_Deutsches_Panzermuseum_%7E0.jpg[/img][/url][/center]
[center]در سمت راست لئوپارد 2E اسپانیا و در سمت چپ لئوپارد 2EHL یونان[/center]
[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_800px-Rheinmetall_120_mm_gun-Leoaprd_2E.jpg[/img][/center]
[center]لئوپارد 2E اسپانیا با لوله ی L/55 120 میلمیتری[/center]
[b]پس زمینه[/b]
نگرانی در مورد ناتوانی های توپ 105 میلیمتری L7 که از استانداردهای ناتو پیروی می کرد و در برابر توپ جدید شوروی از خودش عجز و کم کاری نشان داد، رینمتال را به اینکار وادار کرد تا یک توپ جدید با قابلیت های بالا بسازد و مشکلات قبلی را نیز در خودش حل کند. در نتیجه در سال 1965 صنایع رینمتال به فکر ساخت این توپ افتاد. اولین نمونه ی توپ مدرن ساخت شوروی در سال 1961 بر روی شاسی تانک t-55 قرار گرفت. در سال 1965 تانک معروف اتحاد جماهیر شوروی T-62 برای اولین بار عموم ظاهر شد و با یک توپ 115 میلیمتری بدون خان در معرض دید همگان قرار گرفت. شوروی تصمیم گرفت تا این اندازه را افزایش دهد و بر کارآیی اش نیز بیافزاید، یک فرمانده تانک ایرانی در سال 1960 با تانک های جدید M60 پاتون آمریکایی به مرز های شوروی گریخت و این ام 60 ها با توپ های L7 سلطنتی انگلیس مجهز بودند. با وجود معرفی تانکی مثل T-62، شوروی در سال 1969 تانک جدید T-64 را که با توپ 125 میلیمتری مجهز بود را رونمایی کرد، در طی سالهای 1972 نیز کمپانی نیزانی تِگیل شوروی آغاز ساخت تانک های T-72 را اعلام کرد که این هم با توپ 125 میلمیتری بدون خان مجهز می شد. برای مثال در جنگ سلطان یعقوب در طی جنگهای 1982 لبنان، دولت رژیم منحوس اسرائیل ادعا کرده که که تانک های تی 72s سوری را با تانک های مرکاوایش که از توپ m68 105 میلیمتری آمریکایی استفاده می کرده مورد اصابت قرار داده که در حقیقت اینها همان توپهای L7 ارتش سلطتنی انگلیس بوده اند!
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/US_M1A1_Abrams_main_battle_tank2C_edited_to_identify_features_28glacis_plate_highlighted_in_green29.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_US_M1A1_Abrams_main_battle_tank2C_edited_to_identify_features_28glacis_plate_highlighted_in_green29.JPG[/img][/url][/center]
[center]تانک آبرامز آمریکایی با Front section Plate (قسمت سبز رنگ)[/center]
راست یا دروغش معلوم نیست اما شوروی با تعدادی از گلوله های M111 Hetz اسرائیلی که جزء گلوله های ضدزره محسوب می شوند، در کوبینای روسیه (کوبینا شهری در روسیه است که در گذشته محل آزمایشات متعدد نظامی بوده اما امروزه به موزه تبدیل شده است) آزمایشات و تست هایی انجام داد و فهمید که با توپ 105 میلمیتری قادر هستند تانک های T-72 را از ناحیه جلو مورد اصابت قرار دهند به همین دلیل در قسمت جلوی تانک از زره Front section Plate استفاده کرد. در پاسخ به این گلوله های اسرائیلی شوروی نیز T-72M1 را توسعه و طراحی کرد. پس از این اتفاق اسرائیل نیز مرکاوای 3 را با توپ 120 میلیمتری طراحی و توسعه داد که بسیار موفق عمل کرد. این عمل بسیار مشابه تصمیم یانکی ها در خصوص تعویض توپ های 105 میلمیتری M68 با توپ های 120 میلیمتری رینمتال است که در سال 1976 اتفاق افتاد، البته شوروی با معرفی T-64A سؤالی را در ذهن غربی ها به وجود آورد که با وجود چنین زره به کار رفته ای در تانک T-64A آیا گلوله ای می توان ساخت که توانایی نفوذ به داخل تانک را داشته باشد؟
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/800px-M1-A1_Abrams_Fire.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_800px-M1-A1_Abrams_Fire.jpg[/img][/url][/center]
[center]تانک آبرامز آمریکایی با توپ M256[/center]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/800px-Leopard_2A6_with_new_smoke_dispenser.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_800px-Leopard_2A6_with_new_smoke_dispenser.jpg[/img][/url][/center]
[center]لئوپارد های 2A6 آلمان با توپ L/55s[/center]
[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_M68_28American-licenced_L729_105-millimetre_284_1_in29_mounted_on_an_M1_Abrams.jpg[/img][/center]
[center]تانک آبرامز آمریکایی با لوله ی M68[/center]
در سال 1963 آلمان و آمریکا برنامه ای مشترک با همکاری یکدیگر تحت عنوان MBT-70 آغاز کردند که شروع ساخت یک تانک جدید بود. تانک جدید دارای 3 نفر خدمه با قرارگیری راننده تانک در درون برجک بود و یک بارگذار خودکار برای توپ اصلی، یک توپ 20 میلمیتری Auto Cannon به عنوان توپ ثانویه، یک سیستم تعلیق فعال آبی و زرهی که در اطراف تانک و در جلو و همینطور در سراشیبی شاسی و برجک قرار داشت، عنوان شد. تانک جدیدی که قرار بود ساخته شود دارای یک توپ 152 میلمیتری با قابلیت شلیک موشک طراحی شد تا بتواند موشک های MGM-51 Shillelagh ضد تانک را شلیک کند. با این وجود علاقه ی طراحان آلمانی به شلیک مهمات نا متعارف بسیار زیاد بود. آلمانی ها سعی کردند تا بتوانند توپ 152 میلیتری را به صورت بهینه ای طراحی کنند اما طراحی چنین توپی با این اندازه بسیار سخت بود و با وجود چنین مشکلاتی سرانجام تصمیم گرفتند تا پروژه ی آینده ی رینمتال 120 میلیمتری را شروع کنند.
در سال 1967 وزارت دفاع آلمان تصمیم گرفت تا پروژه ی لئوپارد 1 را به جریان بیاندازد و توسعه و طراحی اش را با نام لئوپارد طلاکاری شده آغاز کند اما بعداً نام پروژه به گراز تغییر یافت. کمپانی کراس مافی به عنوان پیمانکار و مسئول این پروژه انتخاب شد و دو نمونه ی اولیه ساخت که اولی در سال 1969 بود و دومی در سال 1970. پروژه بعد از مدتی به پروژه ی لئوپارد 2 ارتقاء یافت. اولین نمونه ی اولیه تانک جدید در سال 1972 همزمان با تانک T-72 ارائه شد. لئوپارد 2 مجهز به یک توپ 105 میلیمتری بدون خان بود. در مدت سالهای 1972 تا 1975 سر جمع 17 نمونه ی اولیه ساخته شد. اولین نمونه ی توپ جدید 120 میلیمتری بعد از 10 سال تلاش که در سال 1964 ساختش آغاز شده بود سرانجام در سال 1974 کار ساختش به پایان رسید. 10 نمونه از 17 نمونه ی اولیه با توپ 120 میلیمتری مجهز شدند. بعد از برنامه ی توپ 120 میلیمتری آلمان به سراغ توسعه ی توپ 152 میلیمتری موشک انداز رفت که تا حدودی کار را پیش برد اما به دلایل اقتصادی از انجام آن سر باز زد و پروژه کنسل شد. آلمان موفق شد تا توپ 120 میلیمتری L/44 را بسازد که واقعاً شاهکار صنایع تانک سازی دنیاست.
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/800px-Model_of_the_final_design_MBT-70.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_800px-Model_of_the_final_design_MBT-70.JPG[/img][/url][/center]
[center]تانک MBT-70 که قرار بود توسط آلمان و آمریکا ساخته شود.[/center]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/735px-Leo2Br80.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_735px-Leo2Br80.jpg[/img][/url][/center]
[center]نمونه ی اولیه لئوپارد 2 آلمان[/center]
توپ رینمتال L/44 دارای کالیبر 120 میلیمتر است که طولش چیزی حدود 5.28 متر است. وزن لوله ی این توپ 1.910 کیلوگرم است که تانک آبرامز M1A1 وقتی که توپ بر رویش نصب می شود وزنی به چیزی حدود 3317 کیلوگرم است که توپ جدید L/55 از نمونه ی قبلی اش کمی طویل تر است و با 1.30 متر بیشتر از قبلی طولش به 6.5 متر می رسد. bore evacuator و ترمال حرارتی نصب شده بر روی توپ، طراحی شده برای اینکه درجه حراری توپ را تنظیم کند و بیش از اندازه داغ نشود، داغی بیش از حد به صورت مداوم موجب پوسیدگی لوله و در نتیجه عمر پایینش می گردد. این قسمت از شیشه ی مقاوم شده ی پلاستیکی ساخته شده است و داخل لوله نیز کروم اندود شده که همین باعث افزایش طول عمر لوله توپ شده است. در اصل عمر لوله چیزی بین 400 الی 500 گلوله است و در حال حاضر با تغییرات به وحود آمده این تعداد به 260 کاهش یافته است. در برخی از موارد معدود پیش آمده حتی بعد از 50 شلیک لوله تعویض شده است. مکانیزم مهار کننده عقب نشینی توپ از 2 کُند کننده ی هیدرولیک و یک سیستم نیمه فعال پنومتیک تشکیل شده است.
[b]مکانیزم پس زنی چیست؟[/b]
[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/pl11.jpg[/img][/center]
مکانیزم پس زنی این توپ هیدرولیکی است که یک راه برای افزایش دقت و قدرت آتش توپ های توپخانه محسوب می گردد. این مکانیزم دارای محاسبات بسیار سخت و پیچیده ای است که از حوصله ای این بحث و همینطور دایره ی دانش بنده خارج است، تا آنجا که بتوانم توضیح ساده ای از این سیستم برای شما خواهم داد.
یک سیستم پس زنی متداول در توپ های سریع الانفجار امروزی سیستم پس زنی هیدرو پنوماتیک یا آبی است. در این سیستم لوله بر روی ریل هایی نصب می شود که می تواند به سمت عقب پس زنی کند و این پس زنی توسط یک سیلندر که بسیار به سیستم شارژ گاز در وسایل نقیله که به وسیله ی کمک فنر صورت می گیرد، شبیه است و به صورت متداول و عمومی میتوان آن را در حالی که به صورت موازی در کنار لوله ی توپ اصلی نصب شده است مشاهده کرد اما بسیار کوچکتر و کوتاه تر. عملکرد سیلندر ها به این شکل است؛ سیلندر دارای یک کمپرس هوا است و هیدرولیک نیز از روغن تغذیه می کند، در هنگام عملیات، انرژی لوله توسط کمپرس های هوا گرفته می شود و لوله به سمت عقب پس زنی می کند، سپس سیستم هیدرولیک لوله را تعدیل کرده و مانع از به جلو رفتنش می شود تا زمانی که به عقب برگردد، سپس لوله که در جای خود قرار گرفت سیستم هیدرولیک از کار می ایستد. سیستم پس زنی با ضربه زدن منتشر می شود و زمانی که کمپرس هوای سیلندر در لوله جای گرفت، فاصله اش با پرتابه کمتر می شود و پس از آن گلوله یا پرتابه را شلیک می کند، ای عمل بسیار دقیق باعث می شود تا اوج نیروی انتقالی به جلوی لوله هدایت شود یا اینکه با انتقال آن به اطراف تانک از فشار آوردن به لوله اجتناب کند. این سیستم طرز کار ساده ای دارد، با توجه به عکسی که برای شما قرار داده ام، امیدوارم طرز کار آن را بهتر و مفهومی تر درک کنید.
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/Leopold36.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_Leopold36.jpg[/img][/url][/center]
[center]مقایسه دو توپ 120 میلیمتری L/44 و L/55[/center]
[right][b]Rheinmetall L44 120mm[/b][/right]
آغاز تولید انبوه تانک آلمانی لئوپارد 2 و توپ جدید 120 میلیمتری در سال 1979 میلادی شروع شد و کارخانه ها سعی می کردند هرچه سریعتر آنرا به ارتش آلمان تحویل دهند. اگرچه تانک آمریکایی آبرامز M1 در اصل در آن زمان از توپ M68A1 105 میلیمتری استفاده می کرد که نسخه ای از L7 ارتش سلطنتی انگلیس بود. آمریکا بعد از مشاهده ی عملکرد فوق العاده ی این توپ بر روی لئوپارد 2، برنامه ای وضع کرد تا بتواند آبرامز را به توپی بزرگ تر طراحی کند و پس از آن، برنامه بزرگ کردن برجک تا بتواند این توپ بزرگ را درون خود جای دهد. اولین تانکی که از خط تولید کارخانه در آمد یعنی در سال 1985 مجهز به این توپ بود و از آن به بعد آبرامز به توپ 120 میلیمتری رینمتال بر روی تانک های آبرامز نصب شدند و با نام M256 که مبتنی بر توپ L/44 بود، تولید شد. کمپانی واترولیت آرسنال که شرکت توپ سازی در نیویورک آمریکا واقع در کنار رودخانه هادسون این توپ ها را بهینه سازی کرده و سعی کرده تا حدودی از شکستگی آنها بکاهد. این کارخانه توپ های رینمتال 120 میلیمتری را تحت لیسانس با عنوان M256 در ایالات متحده تولید می کند. تانک تایپ 90 ژاپن و K1A1 کره جنوبی نیز از این توپ ها استفاده می کنند و به نوعی این توپ در تاریخ ماندگار شد، به دلیل اینکه چنین تانک های قدرتمندی از آن استقبال کردند و آن را به عنوان سلاح اصلی تانکشان برگزیدند.
[right][b]Rheinmetall L55 120mm[/b][/right]
ظاهر جدید تانک های شوروی مانند T-80B در قبل از سالهای 1970 میلادی و بعد از 1980 دارای تغییراتی شده اند و طراحانشان آنها را توسعه داده اند و با تکنولوژی و سلاح های جدید سعی کرده اند همواره پا به پای تانک های غربی پیش بروند. تانک T-80B قدرت آتشش را افزایش داده و با افزودن یک زره کامپوزیتی جدید به تانک همینطور قدرت مقاومتش در برابر راکت ها و گلوله های دشمن بیشتر کرده است. در برنامه ی مدرنیزاسیون کردن T-72B نیز سعی شد تا همانند تانک T-80B ویژگی های جدیدی به این تانک افزوده شود و نسخه ی جدید تانک T-72 با افزودن حرف B به انتهای نامش وارد خط تولید کارخانه شد. تانک جدید دارای سیستم محافظت زرهی، زره برجک و قابلیت مقابله با موشک های ضد تانک همانند تانک های T-80B را داشت.
دولت آلمان تصمیم گرفت تا برنامه ساخت تانک لئوپارد 3 را شروع کند و تا ابتدای کار پیشرفت اما زمانی که اتحاد جماهیر شوروی از هم فروپاشید این برنامه نیز کنسل شد. در 29 اکتبر 1991 دولت های کشور های سوئیس، هلند و آلمان برنامه ای مشترک تحت عنوان توسعه و مدرنیزاسیون کردن تانک های لئوپارد 2 را در دستور کار خود قرار دادند و با آن موافقت کردند. بخشی از این برنامه شامل افزودن یک توپ اصلی 120 میلمیتری با لوله ای بزرگ تر، تانکی ارزان تر و افزایش 1.5 کیلومتری برد تانک بود. در کل این توپ طویل تر شده و اجازه می دهد تا با حد اکثر فشاری که می تواند گلوله ها را شلیک کند، شکل هندسی قبلی باقی مانده و تغییری نکرده است و همین اجازه می دهد تا مهمات و گلوله های نسخه ی قبلی را به راحتی استفاده کند. دلیل طویل شدن لوله این است که بتوان گلوله هارا با سرعت بیشتری به بیرون شلیک کند. برای مثال، شلیک گلوله های انرژی جنبشی ضد زره می توانند با سرعت 1750 m/s به سمت جلو شلیک شوند. در ضمن وزن لوله ی جدید حدود 1347 کیلوگرم است. با ساخت لوله ی جدید یعنی همین L/55 تانک های لئوپارد 2 دستخوش تعمیرات اساسی شدند. با افزودن توپ جدید و همینطور برخی امکانات دیگر، تانک لئوپارد 2A6 ساخته شد همینطور تانک های لئوپارد 2E اسپانیا، لئوپارد های 2HEL یونان و لئوپارد 2A6 های آلمان همگی از توپ L/55 120 میلیمتری استفاده می کنند.
[b]مهمات[/b]
گلوله ها و مهمات مخصوص این توپ با تنوع زیادی برای رینمتال توسعه و طراحی شده اند. برای مثال، برای مدت طولانی گلوله های ضد زره سابوت(Sabot) که اختصاراً APDS نامیده میشود توسط کارخانه رینمتال توسعه و ساخته شدند. در اصل، تانک های لئوپارد 2 همگی مجهز به گلوله های انرژی جنبشی DM23 بودند که بُن مایه اصلی شان مبتنی بر گلوله ی اسرائیلی M111 Hetz بود. پس از گذشت مدتی سرانجام گلوله های انرژی جنبشی DM23 با مدل DM33 تعویض شدند. از این جایگزین کردن کشورهایی مثل ژاپن، سوئیس، هلند و کره جنوبی استقبال بسیاری کردند. گلوله ی DM33 دارای 3 بخش آلومینیومی سابوت و دو قسمت تنگستن زره پوش شده است و قادر است تا عمق 560 میلیمتری (22 اینچ) از فاصله ی دو کیلومتری به داخل زره استیل نفوذ کند که واقعاً خارق العاده است.
کمی پس از آن گلوله ی DM43 مشترکاً توسط آلمان و فرانسه توسعه و طراحی شد. با معرفی لوله ی جدید تر و اینکه لوله ی جدید طولش بیشتر بود نمونه ی جدید گلوله ی انرژی جنبشی DM53 معرفی شد. وزنش 8.35 کیلوگرم یا 38 سانتی متر طول با 1750 متر بر ثانیه سرعت دهانه بود. برد مؤثر این پرتابه چیزی حدود 4 کیلومتر بود.
گلوله ی بعدی که توسعه ی همان نمونه ی قبلی بود، با نام DM63 صدا زده می شد. این گلوله به ویژگی های جدیدی دست یافته بود که یکی از آنها نیروی محرکه مستقل از حرارت بود که به گلوله اجازه می داد تا با استفاده از نیروی محرکه از یک الگوی ثابت پیروی کند و درجه حرارت داخلی اش را که در داخل لوله است، از -47 درجه سانتی گراد به +71 درجه سانتی گراد برساند. پودرهای سوختی جدید که با نام SCDB شناخته می شوند به گلوله ی DM63 اجازه می دهند تا در هر آب و هوایی استفاده شود و نتیجه ای اثر بخش و خوبی را ارائه کند. مهمات جدید در کشورهای هلند و سویئس و خود آلمان به کار می روند و بسیار از آنها استقبال شد.
[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_PARS_3_LR_with_HEAT_warhead_of_the_German_Army_.jpg[/img][/center]
[center]گلوله ی PARS 3 LR آلمانی با سر جنگی HEAT[/center]
ایالات متحده آمریکا نیز با توسعه گلوله های انرژی جنبشی خود که اختصارا APFSDS نامیده می شوند، از ماده ی اورانیوم رقیق شده که از آلیاژ ضد زره بهره می برد تحت عنوان گلوله های M829 تولید انبوه کرده که در نسخه های متعددی بهینه سازی شده است. یک نسخه ی بهینه سازی شده ی فوری، گلوله ی M829A1 نام دارد که بعد از عملکرد درخشانش در نبرد خلیج فارس، در برابر تانک های T-55s، T-62s و T-72 عراقی، نام گلوله ی نقره ای را برای خود برگزید.
سری گلوله های M829 آمریکایی هسته ی مرکزیشان اورانیوم رقیق شده ضد زره است و طراحی شده اند برای اینکه با استفاده از از انرژی جنبشی بتواند به داخل زره وسایل نقلیه دشمن نفوذ کرده و مقاومت برجکشان را بشکند و خسارت های بسیار زیادی به تانک وارد کند. در سال 1998 ارتش ایالات متحده آمریکا گلوله ی M829A2 را معرفی کرد که مملو از اروانیوم رقیق شده ضدزره و تکه های سابوت درون گلوله بودند. در سال 2002 گلوله های M829A3 که قیمت تمام شده هر کدام 10.000 دلار بود، با خواص ضدزره بالاتر و موثرتر، سابوت بیشتر و همینطور 800 میلمیتر طویل تر و 10 کیلوگرم سنگین تر است که به گفته ی سازندگان می تواند آخرین نمونه ی زره واکنشی انفجاری کنتاکت 5 روس هارا به طرز فجیعی در هم شکند.
بازی های قدرت میان روسیه و آمریکا همچنان ادامه دارد و خواهد داشت. بعد از اینکه خدمه ی آبرامز به آخرین نمونه ی سری M829 مجهز شدند و وقتی که سازندگان خبر از بی دفاع بودن کنتاکت 5 در برابر این گلوله ی آمریکایی دادند، روس ها نیز دست به کار شده و زره رِلکیت را ساختند که یکی از مدرن ترین زره های واکنشی انفجاری روسی است که اختصارا ERA نامیده می شود. این زره جدید روسیه بسیار قوی تر و جدیدتر است نصبت به کنتاکت 5 که به راحتی تفاوت میان دو زره کاملاً مشهود است. با مشاهده زره جدید روسی یانکی ها نیز دست به کار شده و نمونه ی M829E4 را ساختند که از سال 2011 تا کنون تحت توسعه و طراحی است و قرار شد تا در سال 2015 تحت عنوان M829A4 به میدان فرستاده شود اما کار های ساخت این گلوله به علت کمبود بودجه ی مورد نیاز کنسل شد.
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/French_anti-tank_round_with_its_sabot.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_French_anti-tank_round_with_its_sabot.jpg[/img][/url][/center]
[center]گلوله ی ضدتانک فرانسوی به همراه سابوت[/center]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/A_partially_cut-away_30_x_173_mm_APFSDS-T_round.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_A_partially_cut-away_30_x_173_mm_APFSDS-T_round.jpg[/img][/url][/center]
[center]گلوله های APFSDS[/center]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/American_M829A2_APFSDS_DU_round.gif"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_American_M829A2_APFSDS_DU_round.gif[/img][/url][/center]
[center]گلوله های M829A2 آمریکایی[/center]
هر دو کشور آمریکا و آلمان گلوله های متعددی برای این توپ طراحی و ساختند و بعضی موفق عمل کرد و بعضی فاجعه آفرید. در این میان گلوله ی DM12 چند منظوره ضد تانک آلمانی که از تکنولوژی سر جنگی HEAT بهره مند است بسیار خوب عمل کرده است. با وجود کارایی فوق العاده خوب این پرتابه باز هم دارای محدودیت هایی است و آلمان سعی می کند که برخی از کارآیی اش را بهبود ببخشد تا بتواند در برابر مستحکم ترین زره ها نیز همچنان کارساز باشد. آمریکا نیز نوع MPAT را دارد که با نام M830 شناخته می شود. این گلوله بعد از نمونه ی M830 طراحی شد و گلوله ی جدید M830A1 نام داشت که به خدمه ی آبرامز اجازه می داد تا علیه بالگرد ها از آن استفاده کنند. تانک آبرامز M1 همچنین از گلوله های M1028 کانیستر استفاده کنند که هم علیه اهداف ضدنفر به کار گرفته می شود و هم علیه ضدبالگرد که شامل هزاران ترکش تنگستن هستند که وقتی در نزدیکی هدف منفجر می شوند از خود ترکش های زیادی پرتاب می کنند و همین موجب می شود تا اگر حداکثر خسارات وارد نشود باز هم ترکش ها حداقل خسارتی را به وجود بیاورند. آمریکا پس از این مهمات استفاده شده به تازگی گلوله ی M908 ODR را به عنوان گلوله ی تانک آبرامز انتخاب کرده که بن مایه اصلی اش مبتنی بر گلوله ی M830A1 MPAT است. فیوز مجاورتی گلوله به صورت کلاهک در نوک گلوله نصب شده که هنگام برخورد درون محفظه منفجر شده و خسارت های وحشتناکی را به بار می آورد. (درون محفظه منظور جایی است که منفجر می شود)
ارتش رژیم صهیونیستی نیز به تازگی گلوله ی جدید معرفی کرده که نامش لاهات مخفف موشک های لیزری ضد تانک است که به صورت پرتابه شلیک می شوند. موشک لاهات از لیزر نیمه فعال بهره می برد که از متدهای هدایت لیزری جهت کنترل موشک استفاده می کند، هدایت موشک می تواند توسط خدمه ی تانک یا تیم هایی بر روی سطح زمین صورت گیرد که موشک هنگام اوج گرفتن، کاربر آن را هدایت می کند که از بالا با هدف برخورد کند یا اینکه از زیر برود و هدف را مورد اصابت قرار دهد، هدایت از زیر بیشتر برای بالگرد های در حال پرواز است. نکته ی دیگر این است که موشک لاهات می تواند هم با توپ 105 میلیمتری و هم با توپ 120 میلیمتری شلیک شود و محدودیتی در این زمینه ندارد.
[center]کشور هایی که تانک هایشان مجهز به توپ L/44 هستند[/center]
[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/users-L-44.jpg[/img][/center]
[center]کشور هایی که تانکهایشان مجهز به توپ L/55 هستند[/center]
[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/users-L-55.jpg[/img][/center]
[center][b]نویسنده و مترجم: [color=#b22222]سیاوش سلطان ویس[/color][/b][/center]
[center][url="http://www.military.ir/forums"]Military.ir[/url] Copyright[/center]
[center]تمامی حقوق برای [url="http://www.military.ir/forums"]انجمن میلیتاری[/url] محفوظ است[/center]
[center][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Rheinmetall_120_mm_gun"]منبع[/url][/center]
[color=#008080][size=2]=================[/size][/color]
[color=#008080][size=2]با تشکّر از زحمتتون، همگی![/size][/color]
[color=#008080][size=2]اندکی ویرایش و سپس منتقل شد[/size][/color]
[color=#008080][size=2]PersianKing[/size][/color]- 78
-
قوم کرد در تاریخ همیشه سرش به کار خودش بوده، ما الان 70 درصد زبانمون به فارسی دری شبیهه، چرا؟ چون وقتی که حمله می کردن به ایران به علت صعب العبور بودن منطقه کمتر فرمانده ای حاضر بود تا افراد خودشو در کوهستان ها به کشتن بده، به همین دلیل فرهنگمون خیلی دست نخورده باقی مونده، اگه الان عراق و ترکیه کرد زیادی دارند و حتی سوریه و آذربایجان و.... اما ببینید که اکثر حس ناسیونالیستشون به ایران نزدیک تره، عید رو جشن می گیرن، معتقد به مسلمان بودن هستند و خیلی موارد دیگه، خیلی! که از حوصله ای این بث خارجه.
دوستان کرد با ایران بیگانه نیست، یعنی ما کرد ها سالها پا به پای دیگر هم وطن هامون با عراق جنگیدیم، حتی ما بیشتر از عراقی ها از خودی ها خوردیم، پس یه وقت نگید که کورد ها جدایی طلب هستند و اگه پاش بی افته سریع از ایران جدا می شن و غیره.
ما همه در یک کشور زندگی می کنیم، پس این بحث های نژاد پرستی چیه که یک عده دوست دارند مارو به جان هم بی اندازند که خودشون بالا بشینن و کیف کنن.
[center][size=6]بژی ایرانی سرفراز[/size][/center]- 48
-
[quote name='majid363' timestamp='1402901811' post='386292']
ممنون از شما
وزن سلاح با وجود این شاتگان چقدر بیشتر می شود؟
[/quote]
خواهش می کنم!
[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/1024px-PEO_M26_MASS_Stand-alone.jpg[/img][/center][list]
[*]نسخه ی زیر اسلحه:
[list]
[*]Overall length: 16.5 in (419 mm)
[*]Weight: 2 lb 11 oz (1.22 kg)
[/list][*]به تنهایی:
[list]
[*]Overall length: 24 in (610 mm) (stock collapsed)
[*]Weight: 4 lb 3 oz (1.90 kg)
[/list]
[/list]- 9
-
[center][color=#008000][size=7]بسم الله الرحمن الرحیم[/size][/color][/center]
[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/m4_m26_4996583393_ae9de9b0b0.jpg[/img][/center]
اسلحه ی M26MASS که سازندگانش به او اسم لوازم جانبی ماژولار به همراه سیستم شاتگان را دادند یک توسعه تحت بارل است که در اصل ضمیمه ای برای M16/M4 محسوب می گردد که این سلاح ها عضوی از خانواده سلاح های دستی هجومی ایالات متحده آمریکا هستند. علاوه بر اینکه شاتگان بر روی اسلحه سوار می شود، لوازم جانبی دیگری نیز به صورت ماژولار این اسلحه را پوشش می دهند، یک گریپ دستی که باعث می شود تا قدرت کنترل سلاح به مراتب بالاتر برود و همینطور یک قنداق تاشو تلسکوپی که قابلیت کم و زیاد شدن طولش را دارد که این مزیت موجب می گردد فرد استفاده کننده به اندازه قنداق را برای خود تنظیم کند و مشکل کوچکی یا زیادی پیش از حد قنداق برای او به وجود نیاید. در آینده ی نزدیک این سلاح با شاتگان M500 موزبِرگ که در حال حاضر مشغول به خدمت در ارتش است، جایگزین خواهد شد. اسلحه ی M26MASS یک نسخه ی میلیتاری شده ی سیستم شاتگان سبک است که توسط شرکت سی مور سیستمز توسعه داده شده است و به وسیله ی کمپانی وِترو تولید انبوه خواهد شد و در انتها به نیروی های ویژه ی عملیاتی تحویل داده خواهند شد. هنگامی که نیرو های نظامی مستقر در افغانستان پیشنهاد می دادند که از این سلاح استفاده کنند آنها بسیار از آن استقبال کردند، زیرا یک اسلحه ی ضمیمه ی پر قدرت به یک سلاح قدرتمند دیگر الحاق شده که در هنگام نبرد می توان از آن استفاده های فراوانی برد، اسلحه های منحصر بفردی مثل M26MASS خیلی کارا تر هستند نصبت به M500 موزبِرگ، زیرا می توانند چندین کار انجام دهند در عین حال جاگیری کمتری داشته باشند.
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/M590A1.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_M590A1.png[/img][/url] [/center]
[center]موزبِرگ 590 با روپوش بالا[/center]
این اسلحه در آزمایشگاه های نظامی ارتش ایالات متحده آمریکا تقریبا از سالهای 1990 میلادی توسعه اش شروع شد. هدف و ایده ی اصلی این عمل مجهز کردن سربازان ارتش به یک شاتگان سبک و کاری که بتواند در زیر اسلحه ای نصب شود و همینطور به سلاح عنوان چند کاربری ببخشد، اسلحه هایی که برای این آزمایش در نظر گرفته شدند M16 و M4 کارابین بود. با این کار سربازان ارتش دارای قابلیت های ارزشمندی می شدند که در هنگام عملیات ها بسیار به درد می خورد، مانند؛ شکستن در ها، افزایش مرگبار تلفات در برد کم با استفاده از گلوله های A 12-gauge shotgun shell، خاصیت کشندگی پایین برای نیرو های کنترل شورش، ضربات سنگین، ساچمه های کشنده و یا دیگر گلوله های مخصوص شاتگان ها که همگی موجب می گردند سربازان در هنگام انجام عملیات از این خصیصه ها استفاده کرده تا دیگر در هر دسته یا گروهان نیرو های مخصوص مانند اینا لازم نباشند.
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/220px-Cal12_Ndeg8.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_220px-Cal12_Ndeg8.jpg[/img][/url][/center]
[center]A 12-gauge shotgun shell[/center]
اولین بار شرکت KAC Masterkey این ایده را ارائه کرد و تقریبا از همین شرکت هم به دنبال آن سایرین تقلید کردند. در سال های 1980 این شرکت یک شاتگان رمینگتون 870 زیرکش کوتاه شده را در زیر اسلحه های m16 و m4 کارابین نصب کرد، دقیقا مانند کاری که سی مور سیستمز انجام داد. اما کاری که سی مور سیستمز انجام داد به مراتب بهتر و کامل تر است، این شرکت M26 بهبود یافته اش را با طرح مسترکی طراحی کرد که دارای یک خشاب جدا شونده، تنظیمات اختصاصی و یک دسته ی راحت که در هنگام تیر اندازی بتوان دقت فرد شلیک کننده را افزایش دهد و مکانیزم اسلحه به وسیله ی سیستم پیچشی کار می کند. خشاب قابل تعویض بسیار سریع تر از نمونه ی زیر کش است، زیرا زمان بارگذاری کمتری مصرف می کند و می تواند انواع مختلفی از مهمات را درون خود جای دهد. به دلیل این که در m26 MASS مکانیزم عملکردی سلاح پیچشی است و در زیر اسلحه جمع شده است، نصبت به سلاح های تلمبه ای یا پامپ شاتگانی که مسترکی دارد بسیار خوب تر است، زیرا آنها در زیر اسلحه هنگام شلیک شروع به لغزش می کنند و باعث می شوند که شدت لگد اسلحه بسیار بالا برود اما مکانیزم پیچشی در میدان نبرد این مشکلات را ندارد. بعد از این کشمکش ها سرانجام M26 به عنوان اسلحه ی شاتگان ایالات متحده برگزیده شد. البته در حال حاضر نمونه های کوچکتری از M26 در یگان هایی از افغانستان خدمت می کنند و آمریکا تعداد 9000 شاتگان M26 MASS را سفارش داد که در 12 فوریه 2012 اولین یگان به صورت کامل به آن مجهز شد.
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/KAC_MasterKey.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_KAC_MasterKey.jpg[/img][/url][/center]
[center]مسترکی به همراه شاتگان رمینگتون 870[/center]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/KAC_MasterKey.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_XM-26_Shotgun.JPG[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/PEO_M26_MASS_on_M4_Carbine.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_PEO_M26_MASS_on_M4_Carbine.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/m26-mass.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_m26-mass.jpg[/img][/url][/center]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/572px-XM26_0126_highRes.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_572px-XM26_0126_highRes.jpg[/img][/url][/center]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/406px-Hattonround28229.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_406px-Hattonround28229.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/402px-Hattonround.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_402px-Hattonround.jpg[/img][/url][/center]
[center]نیرو های ویژه ی انگلیس در حال شکستن در با شاتگان Breaching[/center]
اطلاعات فنی:[list]
[*]کالیبر 12 Gauge
[*]مکانیزم: پیچشی
[*]ظرفیت خشاب: 3 یا 5 گلوله در هر خشاب قابل تعویض
[*]مهمات: 2.75 and 3 in lethal, non-lethal and breaching rounds
[*] طول لوله: 197 میلیمتر به همراه آداپتور کامل Stand-Off
[/list]
[b]طراح[/b]
Ira M. Kay
[b]سال طراحی[/b]
1381
[b]کارخانه سازنده[/b]
C-More Competition
[b]ورود به خط تولید[/b]
2011
[b]دیگر نسخه ها[/b]
XM26
[center][b]نویسنده و ترجمه: [color=#b22222]سیاوش سلطان ویس[/color][/b][/center]
[center]پیشنهاد مطلب از ابراهیم عزیز worior[/center]
[center]منبع: [url="http://en.wikipedia.org/wiki/M26_MASS"]ویکیپدیا انگلیسی[/url][/center]
[center][url="http://www.military.ir/forums"]Military.ir[/url] Copyright[/center]
[center]تمامی حقوق برای [url="http://www.military.ir/forums"]انجمن میلیتاری[/url] محفوظ است[/center]- 42
-
[size=5]دوستان نترسید، اگه وارد ایران بشن از مرز کردستان میان، ما تا آخر هستیم![/size]- 38
-
[quote name='PersianKing' timestamp='1402501911' post='384770']
عزیزدل من که گفتم خدمتتون، ASUS P5QL Pro هست مادربوردم
[/quote]
برادر! من که نمی دونم این ایسوز شما چیه، برای اینکه مشخص بشه سیستم شما چیه و من هم ارتقاء های مورد نیاز رو پیشنهاد بدم باید حداقل اطلاعاتی داشته باشم؟
به احتمال زیاد سیستم شما DDR2 هست، پس اگه دوست دارید کار سنگین باهاش انجام بدید دو رم 4 گیگ کافیه! حتما دقت کن برادر اگه میخوای رم بگیری باید Bus رم با Bus مادربردت یکی باشه، در غیر این صورت اونقدر خطای Blue Screen میده که میزنی سیستم رو نابود می کنی! این از رم!
درمورد پردازنده هم پیشنهاد می کنم که یه CPU Core i5 4590 4 هسته ای بگیری که در حالت توربو فرکانسش به 3.7 گیگاهرتز میرسه! قیمتش چیزی حدود 650 هزار تومان هست.
کارت گرافیک هم چون سیستمتون کمی قدیمی هست دیگه ddr2 در بازار زیاد پیدا نمیشه، مگه اینکه دست دوم پیدا کنی، اما اگه ddr3 هست مادربردت پیشنهاد من یه گیگابایت 2 گیگ GT 640 با هسته nvidia که 350 هزار قیمتشه
اینها ارتقاء پیشنهادی من بود، البته تا دقیق مشخصات سیستم رو ندونم نمی تونم دقیق نظر بدم. -
بسم الله الرحمن الرحیم
Turretless Bradley بردلی بدون برجک
بتازگی شرکت BAE سیستمز بریتانیا یک نسخه بدون برجک نفربر جنگی بردلی طراحی نموده که فاقد برجک جنگی است و کارایی آن صرفا جهت جابجایی و حمل و نقر نیرو است که به تازگی کار توسعه و طراحی آن به تمام رسیده است. قرار است با روی کار آمدن این نفربر، حمل و نقل نیرو، تجهیزات و امکانات تسهیل شده و بتوان در آینده با توسعه آن در بخش پشتیبانی کمک های شایانی به نیرو های درگیر در خط مقدم نماید. برنامه خودرو های نفربر چند منظوره که تحت عنوان بردلی بدون برجک از آن یاد می شود قرار است تا با نسخه کنونی نفربر M113 جایگزین و کار حمل نقل سربازان و تجهیزات را بر عهده بگیرد. در سال 2014 شرکت BAE سیستمز، بردلی بدون برجک را به عنوان یک نفربر زرهی به ثبت رساند. مسئولین و طراحان بر این باور هستند که این نفربر تقریبا آزمایشات نهایی خود را به اتمام رسانده و میتواند در صورت لزوم تحت عنوان فوری وارد خط تولید کارخانه گردد.
.در حال حاضر چند شرکت در حال رقابت بر سر جایگزین نمودن طرح های مطبوع خویش به جای نفربر کهنه کار M113 هستند.در این بین معیار های مختلفی به عنوان ملاک سنجش نفربر برتر شناخته شده و در نهایت طرحی پیروز است که بتواند از این پیچ و خم سربلند بیرون آمده و وارد ناوگان لجستیک ارتش آمریکا شود. جنرال داینامیک سیستمز با Stryker+Tr، صنایع دفاع ناویستار با MaxxPro و BAE سیستمز با بردلی بدون برجک وارد کارزار شده و باید دید ارتش کدام را مناسب خود خواهد دید و آن را انتخاب می کند.
از این نفربر، 5 مدل توسعه داده شده که در صورت موافقت ارتش، 5 نسخه متفاوت با کاربری های مخصوص به خدمت در می آیند. این 5 مدل شامل نفربر چند منظوره، خودروی تخلیه پزشکی، خودروی درمان پزشکی، خودروی خمپاره انداز و خودروی سر فرماندهی خواهد بود که بسته به نوع و کاربری، در قسمت های مختلف بدنه پشتیبانی و رزم، به کارگیری خواهند شد.
1- stryker-TR
2- Maxxpro
3- M113A3
همانطور که عنوان شد، خودروی چند منظوره بردلی با نفربر زرهی M113 جایگزین می گردد. برای عملیاتی ساختن این نفربر به 2 نفر خدمه که شامل یک نفر راننده و یک نفر نیز به عنوان فرمانده نیاز است. همچنین توانایی حمل 6 نفر سرباز نیز به عنوان سرنشین از قابلیت های آن می باشد و در کنار این ها، یک نفر نیز به عنوان مسلسلچی در قسمت مخصوص قرار خواهد گرفت. نفربر بردلی به منظور برطرف ساختن اهدافی همچون؛ محافظت، پشتیبانی اظطراری، تخلیه تلفات و محافظت برای تخلیه موارد پزشکی توسعه یافته که می تواند با توجه به نوع ماموریت مورد نظر، آنها را انجام دهد. ایالات متحده به جهت برطرف ساختن نیاز ارتش به این خودرو های چند منظوره، حدود 522 دستگاه از آن ها را نیاز دارد تا بتواند در قسمت های مختلف آنها را سازماندهی نماید.
خودروی زرهی تخلیه پزشکی یا به اختصار AMEV قرار است در آینده با نسخه ی M113MEV جایگزین گردد که از آن به عنوان آمبولانس حفاظت شده استفاده می شود. این نسخه به جهت عملیاتی شدن نیاز به 3 نفر خدمه دارد که فضای داخل آمبولانس گنجایش 4 تخت را دارد و می تواند با وسایل ارتباطی، پزشکی و سایر تجهیزات مورد نیاز، تجهیز گردد. یکی از ویژگی های این آمبولانس، بدنه حفاظت شده آن است که این قابلیت را برای نفربر فراهم می سازد تا زیر آتش دشمن توانایی انجام ماموریت را داشته باشد. حدود 790 دستگاه از این نسخه نیز قرار است تا در طی چند بخش و به طول چند سال به مرور تحویل ارتش داده شود.
خودروی درمان پزشکی یا به اختصار MTV با نمونه ی M577A3 خدمات پزشکی جایگزین خواهد شد که در آن فقط امورات مربوط به درمان، عمل و سایر خدمات پزشکی ارائه می گردد و دارای 3 نفر خدمه و 1 تخت بیمار است. این خودرو نیز مانند نمونه ی تخلیه پزشکی از تجهیزات و وسائل مربوط به ارتباط پزشکی بهره می برد. در صحنه نبرد و در هنگام جنگ با دشمن، این خودرو ها به عنوان ایستگاه کمک های اولیه و ثانویه به سربازان زخمی شناخته می شود که قابلیت جابجایی دارد و ارتش آمریکا 216 دستگاه از آن ها را سفارش داده است.
نفربر M113 دارای یک نسخه مخصوص پرتاب خمپاره یا خمپاره انداز است و نام آن M1064A3 می باشد. نمونه ی خمپاره انداز بردلی بدون برجک که به اختصار MCV نامیده می شود، قرار است با آن جایگزین گردد. تعداد خدمه ی این نسخه 4 نفر به همراه یک خمپاره انداز 120 میلیمتری آنبورد و 69 ردیف گلوله که در خمپاره انداز قرار می گیرند، می باشد. این خودرو قادر است تا به صورت غیر مستقیم از خود محفاظت کند و ارتش ایالات متحده 386 دستگاه از آن را سفارش داده است.
1- M577A3
2- Turretless Bradley
خودروی سر فرماندهی که وظیفه ی ساماندهی، کنترل و همچنین نظارت بر عملیات در میدان نبرد را بر عهده دارد، به صورت اختصاری MCmd نوشته می شود که نسخه جایگزین نمونه مرکز سر فرماندهی M1068A3 می باشد. خدمه ی این مدل 4 نفر که 2 نفر از آنها راننده و 2 نفر هم اپراتور هستند و وظیفه ارتباط مابین سرفرماندهی و نیرو های درگیر در صحنه نبرد را بر عهده دارند و ارتش 993 دستگاه از این نسخه را سفارش داده است. بردلی بدون برجک با اقتباس از نفربر زرهی Bradley و هویتزر خودکششی M109 طراحی شده و با این دو نسخه وجوه اشتراک بسیاری دارد. همین امر موجب شده تا تامین قطعه و پشتیبانی از آن برای ارتش راحت تر گردد.. از شواهد امر اینگونه استنباط می گردد که طراحی این نفربر و نسخه های مطبوع، کاملا شبیه به Bradley M2A3 بوده و سطح حفاظتی آن نیز در همان حد می باشد. زره مورد استفاده در این خوردو آلومنویم متصل به بدنه است که در طول تنه کشیده شده و حفاظت ویژه و اثر بخشی به آن افزوده است. در بخش جلوی نفربر آلومنیوم و استیل به صورت تلفیقی قرار گرفته تا بتواند با این درجه از حفاظت، در برابر گلوله هایی با کالیبر 30 میلیمتری مقاومت کرده و به آنها اجازه ی نفوذ ندهد. در اطراف نیز بدنه با زره آلومنیومی متصل شده است و درجه حفاظت متوسطی در حد مقابله با گلوله های کالیبر 14.5 میلیمتری را فراهم می سازد.
داخل نفربر نیز با زره کولار پوشیده شده که سطح حفاظت بالایی به نفربر بخشیده است. برای مقابله با راکت های RPG بلوک های زرهی واکنشی فعال نیز به نفربر اضافه شده اند که تا حدودی می تواند حفاظت در برابر این راکت ها را بالا برده و مانع از برخورد آنها شود. قسمت تحتانی خودرو دارای حالت V شکل از جنس استیل به جهت مقابله با انفجار های شدید بوده و توانایی مقاومت در برابر مین ها و بمب های کنار جاده ای را دارا می باشد. در کنار اینها، سیستم های تهویه هوای مطبوع برای سرنشینان داخل نفربر و فیلتر های مخصوص NBC جهت جلوگیری از ورود عوامل هسته ای، بیولوژیک و شیمیایی به داخل، روی نفربر تعبیه شده است.
در این نسخه به جهت محدودیت در اعمال برجک و حذف آن، توانایی انتخاب نسخه های مختلف تسلیحات محدود به دو کالیبر 30 و 50 اینچ بوده و در کنار این دو کالیبر، می توان از یک نارنجک انداز 40 میلیمتری با قابلیت هدایت و کنترل از راه دور استفاده کرد. به جهت حفظ جان خدمه سلاح در صورت عدم استفاده از نسخه ی ریموت کنترل، زره های اضافه شونده برای محافظت از مسلسلچی به طرفین آن اضافه می شود. علت جاگیری کمتر نسبت به سایر نمونه های مشابه، کاهش تلفات رزم و غیر رزم است، به گونه ای که اگر نفربر مورد اصابت واقع شد، تعداد نفرات کمتری آسیب دیده و یا از دور خارج شوند. به جهت ورود و خروج یک رمپ در قسمت عقب اضافه شده و برای خروج اضطراری نیز دریچه هایی روی سقف در زمانی که خروج از طریق رمپ مقدور نیست، تعبیه شده است.
موتور و پیشرانه حرکتی و سیستم تعلیق نفربر کاملا مشابه نسخه ی بردلی m2a3 است. یک موتور از نوع دیزل مدل کامینز vta- 903T با توانایی تولید قدرتی برابر با 600 اسب بخار که وظیفه ی به حرکت در آوردن این نفربر حدودا 20 تنی را بر عهده دارد. به علی شنی دار بودن سیستم تعلیق، توانایی تردد در نواحی صعب العبور کوهستانی، رمل های شنی بیابانی و نواحی شهری را دارا می باشد..در مناطق صعب العبور و سخت و دارای عوارض زمین می تواند به راحتی تردد کند. علاوه بر اینها اضافه کردن سیستم کراس کانتری توانایی مانور دهی مناسب تر در نواحی بیابانی به این خودرو می بخشد.
کپی با ذکر منبع Military.IR بلامانع است.
- 46
-
[quote name='PersianKing' timestamp='1402425227' post='384401']
آقا یه RAM و CPU و هارد حداکثری که به این مادربورد بخوره رو می تونید معرفی کنید؟! کارت گرافیک چی؟!
[/quote]
اول باید بدونم که نوع مادربرد شما چیه، DDR2 هست یا DDR3 -
[quote name='PersianKing' timestamp='1402379132' post='384104']
دوستان گرامی و متخصصین فی الأمر! مسئلةٌ!!
من به دلم افتاده که یک مقدار سیستم خونه رو ارتقا بدم، میخواستم ببینم سراغ چی برم و چه قطعاتی بخرم. در نظر بگیرید که مادربورد من P5QL Pro هست، و پردازنده Dual Core E6300 2.8 GHz و حافظه داخلی 4GB DDR II و گرافیک هم nVIDIA GeForce 9500 GT با رم داخلی 1GB . از اونجایی که امتیازدهی ویندوز، پایین ترین امتیاز رو به گرافیکم داده(4.6) و سپس هاردم(300 گیگ)، قصد دارم از همین دوتا شروع کنم و سپس RAM. با در نظر گرفتن این که شاید یکی دوماه دیگه بخوام CPU هم یه نیمچه ارتقایی بدم، پیشنهاداتتون با برآورد تقریبی قیمت چیه؟ ممنونم! در ضمن مانیتور هم LED FullHD و 22اینچ هست(سالاریه واسه خودش )، استفاده های اصلیم در سرگرمی فیلم و گاهاً بازی و کاری هم مدلسازی مهندسی(منتهی نه به سنگینی کارهای پیچیده ی مکانیکی یا گرافیکی) هست. خلاصه این که من حدس میزنم این آخرین خرجیه که بخوام واسه کامپیوترم بکنم و دیگه بعدش احتمالاً بیافتیم تو وادی های دیگه و... واسه همین میخوام تقریباً سنگ تمام واسش بذارم که بارم رو بسته باشم...
[/quote]
نظر حقیر رو میخوای، خرج نکن، به نظر من با همین هم میتونی بسازی! اگه هم بخوای ارتقائش بدی نهایتا بتونی CoD Ghost رو اجرا کنی، انتظار Watch Dogs رو نداشته باشی!
خوبه همین، بنده هم تقریبا مشخصات سیستمم با شما یکیه، نمی تونی دیگه بیشتر از این ازش انتظار داشته بشی!!! -
[quote name='ALFARD' timestamp='1402126618' post='383494']
[size=4]فیلم لحظه ی هدف گیری اضافه شد. (منبع liveleak & the aviationist )[/size]
[center][color=#696969]لحظه ی خروج خدمه ی An-30/B ساقط شده[/color][/center]
[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10272/An-30-downing.jpg[/img][/center]
[center][b][url="https://www.dropbox.com/s/osfknd1h52goq8l/an-30b.mp4"][color=#000080]دریافت فیلم [/color][/url][/b][/center]
[/quote]
علی جان بی زحمت یه نیمچه توضیحی بده
مال کجاست و ماموریتش چی بوده؟- 1
تاپیک جامع بررسی برنامه های سپر دفاع موشکی
در پدافند هوایی
ارسال شده در · Report reply