Eurofighter

متن نامه های مبادله شده میان تهران و بغداد

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

پس اين قضيه که در پايان جنگ نقاطي از ايران در اشغال عراق بوده تا حدي درسته ? ولي اين نکته هم هست خوب طبق قرارداد پس اون نقاط متعلق به ما نبوده ! که دست عراق بوده باشه ...اگر بخواهيم به قرارداد پايبند باشيم خوب نميشه ادعايي داشت ,ولي در حال حاضر آيا اون نقاط دست ما هست يا نه ?

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
فکر کنم هست بعد از جنگ کویت و حمله امریکا به ایران برگشت البته ویکی پدیا اینو گفته

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مسئله اینه که چون قبل از جنگ خطوط مرزی بر اساس قرارداد جدید(الجزایر) اصلاح نشده بوده معلوم نیست که در انتهای جنگ اونجایی که عراق توش بوده مال ایران بوده یا عراق. هر چی که هست عراق پس از حمله به کویت از تمام این نقاط عقب نشینی کرد تا ایران بهانه ای برای پیوستن به متحدین نداشته باشه. اسرای ایران رو هم همون موقع آزاد کرد مردک بی شرف. شما فکر کردی عاشق چشم و ابروی آقای ولایتی بوده؟ فکر کردی آزاد شدن اسرا و عقب نشینی ایران بر اساس ابتکارات و سیاستهای خارجی ایران بوده؟ نه عزیز! اشتباه نکن. اقایون وزارت خارجه ایران هم اون موقع لالال بودن و هم الان لالا هستن. عراق می خواست خیالش از سمت ایران آسوده بشه واسه همین هم تا تونست با ایران راه اومد.
الان اما نمی دونم که مسائل اختلافات مرزی ایران و عراق به کجا کشیده؟ آیا خطوط مرزی اصلاح شدن یا نه رو دیگه نمی دونم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چرا بعضی ها تا یه چیزی کسی میگه و یه مسئله ای پیش میاد میخوان با دلیل و بی دلیل و به هر بهونه و بی بهونه اثبات کنن که مسولین همشون دروغگو هستن و به مردم آدرس غلط میدن و مردم سرکار میذارن ؟؟؟؟؟؟ !!!!!!!!!

دلیل یه همچین موضع گیریهای عجیب و غریبی برای من یکی مبهمه حتی در صادقانه بودنش شک دارم .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
یعنی شما می فرمایید که مسئولین ما تاحالا نگفتن که این جنگ تنها جنگی بوده که هیچ قسمتی از خاک ایران توش از دست نرفته؟ همچین ادعایی نکردن؟ اگه برات فرمایشاتشون رو پیداکردم چی؟
یا شایدم می گی وقتی جنگ تموم شد هیچ قسمتی از خاک ایران تو دست عراق نبوده و من دارم دروغ می گم؟ اول واضح بگو به کجای حرف من ایراد داری تا بگم کجا بری دنبالش. حرفم رو هم با سند و مدرک می زنم تا سیه روی شود هرکه در او غش باشد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ما تا جایی جنگیدیم که در نهایت طرفهامون تو دنیا مجبور شدن برای اولین بار به ما قطعنامه ای رو پیشنهاد کنن که از جمله مواد مهم اون برگشتن طرفین به مرزهای بین المللی بود و البته این قطعنامه حداقل ها رو برای ما تامین میکرد ولی تا دنیا حداقل حقوق ما رو به رسمیت نپذیرفت و فقط پیشنهاد آتش بس میداد ما جنگ رو ادامه دادیم . طرف عراقی به هر حال چاره ای جز عقب نشینی از موارد جزئی خاک ما که در دستشون بود رو نداشت و امکان موندن رو نداشت و به همین در هر صورت با مذاکره و بی مذاکره بالاخره می بایست تا مرز عقب بشینه .

اما من در حسن نیت امثال آقایونی که فقط به دنبال بهانه های بنی اسرائیلی هستند شک دارم .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name="Stuka"]پس اين قضيه که در پايان جنگ نقاطي از ايران در اشغال عراق بوده تا حدي درسته ? ولي اين نکته هم هست خوب طبق قرارداد پس اون نقاط متعلق به ما نبوده ! که دست عراق بوده باشه ...اگر بخواهيم به قرارداد پايبند باشيم خوب نميشه ادعايي داشت ,ولي در حال حاضر آيا اون نقاط دست ما هست يا نه ?[/quote

بعد از اتش بس و استقرار نیروهای یونیماگ بخش های پراکنده ای از کشور از محدوده نفت شهر تا طلاییه دست عراق بود و علت اینکه ایران برای باز پس گیری این مناطق مجددا حمله نکرد تاکید قطعنامه بر بازگشت کشورها به مرزهای بین المللی بود و ایران ازادی این مناطق را به سازمان ملل واگذار کرد اما بعد از این نامه نگاری ها صدام خودش عقب نشینی کرد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
پاسخ هاشمی رفسنجانی به نامه سوم صدام


به نام خداوند بخشنده و مهربان

جناب اقای صدام حسین رءیس جمهور محترم

نامه ی شما دریافت شد با اینکه اصل نامه علی الظاهر به منظور پیشبرد مذاکرات صلح تنظیم شده لکن بخشی از مضامین ان تاسف اور است.
پس از پذیرش قطعنامه ی ۵۹۸ با اگاهی کامل از مسءولیت های خودمان در قبال صلح و تبعات ناشی از ان حرکت صادقانه ای را اغاز کردیم و بنا را بر این گذاشتیم که به جز انچه که مربوط به حقوق مشروع و تغییر ناپذیر ملت ایران است هیچ چیز پیشروی ما ما در مسیر صلح را محدود نکند و چنین نیز کردیم.نحوه ی برخوردمان هم در طول مذاکراتی که تحت نظر دبیر کل سازمان ملل انجام گرفت و هم پاسخگویی به نامه ی شما و گفت و گوهایی که توسط نمایندگان من و شما در ژنو در جریان است میبایست این مسءله را برای شما روشن کرده باشد.با توجه به موارد فوق تذکر نکات زیر را در مورد مضامین نامه های قبلی شما ضروری میدانم :

۱- ملاقات و مذاکره در سطحی بالاتر از انچه فعلا در ژنو وجود دارد موقعی قابل قبول است که از مذاکرات جاری ژنو نتایج مشخصی به دست اورده باشیم ولی میدانید که در ژنو به جز اشنایی بیشتر با نظرات یکدیگر پیشرفت قابل ملاحظه ای نداشتیم و ملاقات دو رءیس جمهور فقط در شرایطی می تواند مفید باشد که مساءل مهم و کلیدی روشن و حل شده باشد در عیر این صورت شکست در مذاکرات دو رءیس جمهور می تواند اثار مخرب تری بر صلح داشته باشد و ان را از دسترس دو کشور دورتر سازد.

۲- در نامه ی شما در مورد اروند رود پیشنهاداتی مطرح شده که گرچه تنزلی از ادعاهای اعلامیه ای قبلی شماست لیکن برای شما مشخص است که نمی تواند از جانب ما مورد پذیرش قرار گیرد.پیشنهاد مشخص ما مبنا قرار گرفتن معاهده ی ۱۹۷۵ که امضای خود شما را دارد برای مذاکرات صلح مناسب است.

۳- برای عقب نشینی از اراضی اشغالی ایران سقف زمانی دو ماه در نظر گرفته شده که غیر قابل توجیه است چرا که اگر با حسن نیت بخواهید این کار را انجام دهید در ظرف یکی دو روز قابل اجراست.

۴- شگفت اور است که با تمسک به عروبت از موضع ما در خصوص اشغال خاک کویت توسط ازتش عراق انتقاد شده.چگونه می توان توجیه کرد در نامه ای که با اسم خداوند تبارک و تعالی شروع و با شعار الهام بخش الله اکبر ختم می شود بر خلاف تعلیمات صریح و قویم اسلام و قران اصل نژادی و قومی بر اصل اسلامی و عقیدتی مقدم شمرده شود و موضع گیری ما نه در ارتباط با افراد بلکه برخواسته از اصول ماست.

۵- در طول این مدت ما شاهد اقداماتی که نشانه ی حسن نیت باشد نبوده ایم و کماکان اصرار بر تداوم اشغال سرزمینمان و حتی مخالفت با مسءله کوچکی چون خاموش کردن حریق چاه های نفتی که جز اتلاف سرمایه ی میهن اسلامی نتیجه ای ندارد را شاهدیم.

۶- لحن نامه ی اخیرتان مناسب با حالت لازم در جریان مذاکره نیست.ما به دنبال استفاده از شرایط فعلی نیستیم و جز حقوق مشروع و قانونی خود چیز دیگری را نمی خواهیم چیزی که در تمام مراحل مذاکرات بر ان تاکید داشته ایم.

۷- نکته ی مورد تاکید نامه ی شما در مورد سرعت حرکت در جهت صلح را کاملا قبول داریم اما تنها پایبندی به قراردادهای بین المللی دو کشور ما را در این روند یاری خواهد کرد زیرا قابل تصور نیست انچه که با جنگ هشت ساله حاصل نشد در مذاکرات قابل تحقق باشد.اگر این مطلب را قبول داشته باشیم لازم نیست برای تعیین مرزها به دنبال چیزی جز معاهده ی ۱۹۷۵ باشیم و اگر قبول نداشته باشیم بهتر است کار اجرای قطعنامه را به سازمان ملل و شورای امنیت واگذاریم ضمن اینکه نقطه ی ارتباط ژنو را برای تبادل نظرات در مسایل مشترک حفظ کنیم.

والسلام علیکم

اکبر هاشمی رفسنجانی - ۱۶ محرم ۱۴۱۱ مطابق با ۱۷ مرداد ۱۳۶۹

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
rezakiani,
نمیدونم چرا استاد باسوادی چون برادر کیانی این گونه سیاه سیاه یا سفید سفید به قضایا نگاه کرده و بدون اینکه به کل بازه زمانی نگاه کند به بخشی نگاه میکند که مثلا فلان بود و یا یک اتفاقی افتاده بود که بعد یک طور دیگه شد و اصلا اون موضوع به فراموشی سپرده شد.

برادر من مهم این نیست که یکی دو سال بعد از جنگ بخشی از اراضی ایران در اشغال عراق باقی ماند. مهم این است که امروز این اراضی جزئی از خاک ایران هست و بنابراین باید به مسئولان حق بدهیم که بگویند در این 200 سال جنگ تحمیلی تنها جنگی بود که هیچ بخش از خاک ایران ازش جدا نشد و در عمل هم میبینیم که نشد پس چرا باید به یک بازه زمانی محدود بعد از جنگ تمرکز کنیم و فریاد بزنیم که آی مسئولان دروغ گفتن این مقدار از اراضی ایران در اشغال عراق بود!

انتظار که ندارید وقتی عهدنامه 598 سازمان ملل رو قبول کردیم که در اون طرفین رو به عقب نشینی به مرزهای بین المللی دعوت کرده بود به نیروهای عراقی حمله میکردیم و با دست خودمون عهدنامه رو از اعتبار ساقط میکردیم و بعد از اون هم یک عهدنامه که کاملا با این 598 متفاوت باشه صادر میکردن که ایران جنگ طلب هست و تمایل به صلح نداره و اون اراضی رو هم دیگه باید برای همیشه جدا شده تلقی میکردیم چون عهدنامه 598 جاش رو به یک عهدنامه جدید میداد که طرف عراق رو گرفته و ایران رو ادامه دهنده جنگ معرفی میکرد و حتما اطلاع دارید که در این شرایط احتمالی چون ما از توان تجهیزاتی و انسانی کافی برخوردار نبودیم باید منتظر از دست دادن بخشهای بیشتری از خاک ایران میبودیم که این بار دیگه دنیا عراق رو متجاوز نمی شناخت و به بهانه این که ایران رو پایبند به قوانین بین المللی کنن بهش اجازه پیشروی میدادن و هر بخشی که میگرفت برای همیشه از ایران جدا شده بود که این اتفاق نیفتاد چون ما نگذاشتیم قطعنامه 598 ارزشش رو از دست بده کاری که عراق میخواست بشه و برای همین در مرصاد به پشتیبانی کامل از منافقین و حتی تحرکاتی در جبهه جنوب غرب زد ولی ایران حالا با هوشیاری مسئولان یا با نداشتن توان ادامه جنگ به هر حال در این دام وارد نشد.

اینطور هم نیست که اگر عراق به کویت حمله نمیکرد اون اراضی اشغالی برای همیشه در دست عراق باقی میموند و در متن همین نامه ها ملاحضه میکنیم که رئیس جمهور وقت ایران به این موضوع اشاره کرده و علاوه بر نامه نگاری همون زمان از طریق کانالهای دیپلماتیک موضوع اراضی اشغالی و عدم عقب نشینی عراق به مرزهای بین المللی در حال پیگیری بود.

در تاریخ می نویسن که 236 کیلومتر مربع از اراضی ایران تا سال 1990 در اشغال عراق بود ولی نمی گویند که اراضی ایران در اشغال عراق باقی ماند و به این کشور بازنگشت.

برخلاف نظر شما به نظر من اگر عراق به کویت حمله نمیکرد به نفع ما بود چون حمله به کویت باعث شد موضوع ایران و پرداخت غرامت به حاشیه بره و تا به امروز به نتیجه ای نرسیده و در عوض موضوع کویت مطرح شد و چون حمایت کشورهای غربی رو داشت توانست غرامت بگیره.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جديدا هم كه عراق از ما طلب غرمات كرده اقا سعيد ! واقعا جاي تاسف داره !!

اين عراقي ها اسمن مسلمونن . يكي از همكاراي ما كه اسير هم بوده ميگفت حيف اسم مسلمون كه روي اينها بگذارند !! و داستان جالبي رو تعريف كرد كه چون در خصوص عنوان تاپيك نيست معذورم از گفتنش . ولي بدونيد اين عراقي ها از امريكايي هم بدترند !!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]برخلاف نظر شما به نظر من اگر عراق به کویت حمله نمیکرد به نفع ما بود چون حمله به کویت باعث شد موضوع ایران و پرداخت غرامت به حاشیه بره و تا به امروز به نتیجه ای نرسیده و در عوض موضوع کویت مطرح شد و چون حمایت کشورهای غربی رو داشت توانست غرامت بگیره.[/quote]

حمله به کویت به نفع ایران بود. اگر عراق به کویت حمله نمی کرد باز هم موضوع ایران و پرداخت غرامت به علت سیاست خارجی حاکمیت ایران در اب نمک باقی می ماند. اگر ایران روابط حسنه با دنیا داشت. غرامت را به راحتی از عراق دریافت می کرد و در این زمینه ابتدا ایران بود و سپس کویت. زیرا اگر دولت جدید عراق نیز موضوع را رد می کرد تحت فشار جهانی قرار می گرفت و منزوی میشد(به مانند صدام). اما به علت مشکل داشتن، حتی دادگاه صدام به موضوع جنگ ایران و عراق نیز نپرداخته و او اعدام شد.
اگر عراق به کویت حمله نمی کرد مطمئنا همان کسی که سال 59 حمله کرد، همان کسی که سال 67 دوباره حمله کرد در دهه ی 70 و ... باز هم حمله می کرد. اما به علت نابودی بیشتر سازمان رزم عراق و زمینگیر شدن ان در جنگ اول خلیج فارس؛ عراق توان حمله به ایران برای تصرف و پیروزی را نداشت. موضوعی که در سیاست خارجی وجود دارد این است که باید خود به دنبال ان بود و دیگر کشورها و سازمانها را ترغیب و از انها درخواست کرد.و الا اگر سرجای خود نشسته و چشم انتظار امدن غرامت به علت اینکه عراق متجاوز معرفی شده، باشیم هیچگاه نخواهد امد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نامه ی چهارم صدام

به نام خداوند بخشنده و مهربان

جناب اقای علی امبر هاشمی رفسنجانی


با توکل بر خدای قادر و متعال و به منظور از میان برداشتن موانع از سر راه گشودن روابط برادرانه با همه ی مسلمانان و ان دسته از مسلمانان کشور همسایه ایران که برادری را بر می گزینند و در جهت ایجاد فضا برای جوشش جدی با تمام مومنان در جهت مقابله با نیروهای شرور که بدخواه امت عرب هستند و به انگیزه ی دور نگه داشتن عراق و ایران از شانتاژ و ترفندهای نیروهای شرارت طلب بین المللی و ایادی ان ها در منطقه و هماهنگ با روح ابتکار عمل ما که با هدف تحقق صلح همه جانبه و همیشگی در منطقه در تاریخ ۱۹۹۰/۱۲/۰۸ اعلام شده و به منظور گرفتن بهانه های مانع جوشش از کف بهانه جویان متردد و ظنین و به خاطر اینکه هیچ یک از توانایی های عراق در خارج از میدان نبرد بزرگ بلا استفاده باقی نماند و به جهت بسیج این توانایی ها در جهت اهدافی که مسلمانان و اعراب شرافتمند بر حقانیت ان ها اتفاق نظر دارند و برای جلوگیری از تداخل سنگرها و دور ساختن گمان ها و تردیدها تا اینکه خیر اندیشان راه خود را برای برقراری روابط طبیعی میان ایران و عراق بیابند تصمیمات زیر را اتخاذ نمودیم :

۱- با پیشنهاد شما که ناظر به لزوم مبنا قراردادن عهدنامه ی ۱۹۷۵ می باشد موافقت می شود.

۲- ما اماده ایم هیءتی را به تهران اعزام کنیم و یا هیءتی از سوی شما به بغداد سفر کند تا ضمن تهیه ی موافقت نامه های مربوطه موجبات امضای ان را در سطحی که مورد توافق قرار می گیرد فراهم نماید.

۳- به نشانه ی حسن نیت ما عقب نشینی نیروهای خود را از روز جمعه مورخ هفدهم اوت ۱۹۹۰ اغاز کرده و به جز یک نیروی سمبلیک در کنار ماموران مرزبانی و پلیس که برای انجام ماموریت های عادی باقی می ماند نیروهای خود را از مناطق شما در طول مرز فرا خواهیم خواند.

۴- مبادله ی فوری و همه جانبه ی اسرای جنگ به هر تعدادی که در عراق و ایران در اسارت به سر می برند از طریق مرزهای زمینی و راه قصر شیرین - خانقین صورت خوتهد گرفت.ما اغاز گر این اقدام خواهیم بود و از روز جمعه هفدهم اوت ۱۹۹۰ به ان مبادرت خواهیم کرد.

برادر علی اکبر هاشمی رفسنجانی . . .

با این تصمیم ما دیگر همه چیز روشن شده و به این ترتیب هر انچه را که می خواستید و بر ان تکیه میکردید تحقق می یابد و دیگر اقدامی جز مبادله ی اسناد باقی نمی ماند تا با هم از موضع مسءولیت نظاره گر واقعی حیات جدیدی سرشار از تعاون در سایه ی اصول اسلام باشیم.مضافا اینکه همکاری مزبور می تواند شامل جنبه های دیگر زندگی شود.

الله اکبر و لله الحمد

صدام حسین - بغداد - ۲۳ محرم ۱۴۱۱ برابر با ۱۴ اوت ۱۹۹۰ 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
علت دروغگو خطاب کردن بعضی افراد این است که
1- این افراد تحویل دادن اراضی ایران رو به گونه ای به عملکرد خودشون نسبت می دهند(البته عملکردشون در دوران جنگ) که خوب دروغه

2- اما مهمتر اینکه این دوستان فکر می کنند تنها جنگی که ایران توش درگیر شده از زمان قاجار تاحال جنگهای اول و دوم ایران و روس بوده. بعد فکر می کنند چون ایران توی این جنگها کلی از خاکش رو از دست داده حتما جنگ با عراق تنها جنگی بوده که ایران قسمتی از خاکش ازش جدا نشده. در صورتی که اگه تاریخ بخونند می فهمند که بلافاصله بعد از جنگ اول با روسیه عباس میرزا( ولیعهد شجاع و جنگاور) به عثمانی حمله می کنه و ارتش قدرتمند این کشور رو در 3 نبرد متوالی به خاک سیاه میشونه. در نهایت عثمانی مجبور به صلح با ایران می شه که معاهده ارزنه روم می شه نتیجه این جنگها. در این جنگها با عثمانی نه تنها قسمتی از خاک ایران ازش جدانشد بلکه عثمانی در نهایت مجبور شد مرزهای غربی ایران رو به رسمیت بشناسه و از دعاوی خودش دست برداره. اینم ادرسش
http://en.wikipedia.org/wiki/Ottoman%E2%80%93Persian_War_%281821%E2%80%931823%29

3- اگه عراق به کویت حمله نمی کرد هیچ کس نمی تونست از خاک ایران بیرون ش کنه. همون جور که هنوز هیچ کس نتونسته اسرائیل رو از جولان بیرون کنه. این که دیگه اظهر من الشمس و اسود من الیل بود برارد.

حالا شما قضاوت کن من سیاه سیاه می بینم یا بعضی از مسئولان سابق و لاحق هستند که خودشان را در حد ناجی ملک و ملت می دانند در صورتیکه بعدا سرفرصت کارنامه ایشان را از نظر مدیریتی زیر ذره بین قرار خواهم داد انشالله تعالی

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
این مقدار اراضی باقیمانده در دست عراق هیچ ارزش استراتژیک و مهمی نداشت که عراق بخواد خودش رو در یک درگیری و دشمنی بی پایان با ایران درگیر کنه و لذا در هر صورت باید بیرون میرفت . بعلاوه با اعلام متجاوز بودن عراق از سوی دبیر کل سازمان ملل باز هم هیچ نوع امکان بقا در اون سرزمین رو نداشت و لجاجتش فقط موقعیتش رو بدتر میکرد . در آخر اینکه علت حمله صدام به کویت این بود که بعد از 8 سال جنگ نفس گیر و تلفات و خسارات بیسار زیاد هیچ چیزی بدست نیاورد و به هیچ وجه نمی تونست ارتش و افکار عمومیش رو اقناع کنه .

اما باز فقط این حسن رو داشت که بهانه بنی اسرائیلی برای بعضی ها فراهم میکنه که بجای اعتراف به اشتباه به مسولین اتهام ببندند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آقای کیانی این طور که بنده شنیدم بعد از قرارداد الجزایر میله گذاری مرزی بین ایران و عراق انجام می شه. لذا تقریبا مرزها مشخص میشن. اما بعد از جنگ این میله ها از بین رفتن و پیدا کردن مرز کمی مشکل میشه که هنوز هم این مسئله پا برجاست. آیا شما دلیلی دارید مبنی بر این که میله گذاری انجام نشده بوده و اون اختلافات بوده؟
غیر از این مورد من هم فکر می کنم اگر صدام به کویت حمله نمی کرد ما بعید بود بتونیم این مناطق رو به این سادگی ها پس بگیریم و مشمول قضایایی مثل غرامات جنگ میشد. البته شاید بعد از حمله ی آمریکا به عراق میشد کاری کرد.
جنگ کویت از چند جهت به نفع ما بود،
ابتدا این که باعث شد برخی مسایل جنگ به نفع ما فیصله پیدا کنه،
دوم این که باعث تضعیف عراق شد که برخی تهدیدها رو از سر ما دور کرد و باعث بالا رفتن وزن ما در منطقه شد و
سوم این که چون کویت و آمریکا غرامت جنگی از عراق دریافت کردند اگر یک وقتی ما هم بخواهیم این کار را بکنیم کارمان آسان تر خواهد بود چون تبدیل به یک رویه ی بین المللی شده.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.