Reza6662

جنگنده -بمب افکن بلاکبرن بوکانییر (Blackburn Buccaneer)

Recommended Posts

 

Blackburn Buccaneer


بلك‏برن بوكانير، جنگنده‏اي ضربتي ساخت بريتانيا است كه در اختيار نيروي دريايي و نيروي هوايي سلطنتي بريتانيا قرار داشت. اين جنگنده در زمان خود، بهترين جنگندهء ضربتي ارتفاع پست محسوب مي‏گرديد.جنگنده‏ها، به هنگام جنگ سال 1991 خليج فارس به خدمت گرفته شدند و آن هنگامي بود كه جهت حمله به اهداف زميني، به قابليت نشانه‏ گذاري ليزري اهداف جهت جنگنده‏‎هاي بريتانيايي احساس نياز شده بود. به دنبال آن، اين جنگنده‎ها، بمب‏هاي كوچك هدايت ليزري خود را بر روي اهداف مورد نظر رها ساختند.

جنگنده‏ هاي بوكانير، در سال 1978، به خدمت خود بر روي ناو هواپيمابر HMS Ark Royal پايان دادند و به جای آنها، جنگنده های هاریر جایگزین شدند.جنگنده ‏هاي بوكانير، در سال 1978، به خدمت خود بر روي ناو هواپيمابر HMS Ark Royal پايان دادند و مابقي نيز جهت خدمت به نيروي هوايي سلطنتي بريتانيا منتقل شدند. در نهايت، آخرين اسكادران جنگنده‏هاي بوكانير، به سال 1993 منحل گرديد.آفريقاي جنوبي، تنها كشوري غير از بريتانياست كه جنگندهء بوكانير را بين سالهاي 1965 تا 1991 در خدمت داشت. امروزه معدودي از جنگنده‏هاي بوكانير به افراد علاقمند فروخته شده است و آنها از اين جنگنده براي پروازهاي تفريحي در كنار ساحل استفاده مي‏كنند.

منابع جهت اطلاعات بیشتر:
http://www.aerospaceweb.org/aircraft/bomber/buccaneer
http://www.fas.org/man/dod-101/sys/ac/row/buccaneer.htm

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ضمن تشکر از شما رضا جان

اين جنگنده‏ها، به هنگام جنگ سال 1991 خليج فارس به خدمت گرفته شدند و آن هنگامي بود كه جهت حمله به اهداف زميني، به قابليت نشانه‏گذاري ليزري اهداف جهت جنگنده‏‎هاي بريتانيايي احساس نياز شده بود. به دنبال آن، اين جنگنده‎ها، بمب‏هاي كوچك هدايت ليزري خود را بر روي اهداف مورد نظر رها ساختند.

رضا جان من شنیده بودم این جنگنده ها در جریان جنگ خلیج فارس نشانه گیری لیزری رو انجام می دادن و سپس جنگنده های تورنادو تسلیحات هدایت لیزری خودشونو بر علیه این اهداف بکار می گرفتند. نظر شما در این مورد چیه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ضمن تشکر از شما رضا جان

اين جنگنده‏ها، به هنگام جنگ سال 1991 خليج فارس به خدمت گرفته شدند و آن هنگامي بود كه جهت حمله به اهداف زميني، به قابليت نشانه‏گذاري ليزري اهداف جهت جنگنده‏‎هاي بريتانيايي احساس نياز شده بود. به دنبال آن، اين جنگنده‎ها، بمب‏هاي كوچك هدايت ليزري خود را بر روي اهداف مورد نظر رها ساختند.

رضا جان من شنیده بودم این جنگنده ها در جریان جنگ خلیج فارس نشانه گیری لیزری رو انجام می دادن و سپس جنگنده های تورنادو تسلیحات هدایت لیزری خودشونو بر علیه این اهداف بکار می گرفتند. نظر شما در این مورد چیه؟

 

منم از شما متشكرم.
بله حرف شما كامل صحيح است چون تورنادوهاي GR1 توانايي هاي ضعيفي داشتند و قادر به هدايت بمب هاي ليزري به صورت مستقل نبودند. در جنگ فالكلند وضع بدتر بود. در اين جنگ ابتدا پرسنل زميني اقدام به نشانه روي ليزري مي كردند، سپس هواپيماهاي هارير اقدام به پرتاب بمب مي كردند.

با تشكر از شما

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

9%7E50.jpg
منشاء:بریتانیا
نخستین پرواز:1958
نوع:دونفره آفندی و تجسسی
پیشرانه: دو موتور جت توربوفن رولزرویسSP101به کشش 11030 پاند
ابعاد بال: 13.41متر
طول: 19.32 متر
مساحت بالها: 47.83 متر مربع
وزن خالی : 13610 کیلوگرم
بارگیری شده: 20865 کیلوگرم
حداکثر وزن : 28123کیلوگرم
حداکثر سرعت: .0.85 ماخ
شعاع عمل تاکتیکی بدون سوخت خارجی: 804 کیلومتر
برد در ماموریت ضربتی Hi-Lo-Hi با بار جنگی 3700 کیلومتر
هنگامی که در سال 1957 وزیر دفاع وقت بریتانیا ، کلیه هواپیما های رزمی سرنشین دار را بیفایده دانست ، همه پروژه ها را بجز Lightning و Buccaneer لغو کرد.بوکانیر در حال آماده شدن برای نخستین پرواز بود ، و نتنها توانست به بقای خویش ادامه دهد ، بلکه پس از یک دهه مردودی ، از سوی نیروی هوایی بریتانیا ، در ژوئیه آن سال توسط همین نیرو سفارش داده شد.( مشتری اولیه آن نیروی دریایی بود ). نیروی هوایی بوکانیر را با اکراه پذیرفت ، شاید به این دلیل که پروژه های TSR-2،F-111K و AFVG به ترتیب لغو شده بودند.

در طی سالهای پس از آن ، اکراه نیروی هوایی تبدیل به ستایش شد و بوکانیر را بهترین بمب افکن ضربتی خود خواندند. بوکانیر بر خلاف تمام هواپیماهای انگلیسی متعلق به طبقه تاکتیکی ، از گنجایش سوخت داخلی زیادی برخوردار بود ، که همراه با موتور های کار آمد توربوفن بدون پس سوزش ، بردی کافی برای انجام هر ماموریتی به ان می داد.محفظه داخلی بزرگ مهمات ف هواپیما را قادر می ساخت 4000 پاوند (1814 کیلوگرم) بمب را در حالیکه بدنه خارجی اش از نظر ایرودینامیکی کاملاً خالی است حمل کند. و این در حالی بود که سرعت کروز آن از هر نوع میراژ و فانتومی یا هر هواپیمای دیگری با همان مقدار تسلیحات بیشتر بود و مصرف سوختش ، کسری از ان ها بود. در همان اوائل کار ، قابلیت فرود بر روی ناو و حمله در ارتفاع پایین در ویژگی های بوکانیر در نظر گرفته شد . به گمان برخی ف بوکانیر محبوب ترین هواپیمای نیروی هوایی برتانیا بود.
طراحی:
پروژه بوکانیر که NA.39 نامیده می شود و قرار بود دو موتور توربو جت بزرگ Saphire را در خود جای دهد به زودی دچار تحول شد و با به کار گیری از سیستم دمش و موتور های توربو فن کوچکتر ، 39 درصد مصرف سوخت را پایین آورد.تمامی سازه مرکزی بدنه از فولاد ساخته شذه بودند. تمام قسمت های بدنه تحت قانون مساحت طراحی شده تا حداقل پسا را در سرعت ترانسونیک پدید آورد.
تجهیزات الکترونیک:
سیستم های الکترونیک بوکانیر متعلق به دهه 50 بود . گرچه رادار Ferranti Blue Parrot در نوع خود رادار ضد کشتی خوبی بود اما از مقتضیات آفند زمینی دهه 80 بسیار دور بود.ناوبری هواپیما از طریق سکوی دو زیروسکوپی و سیستم داپلر تامین می شد.در ابتدای کار دستگاه جنگ الکترونیک در هواپیما وجود نداشت ، اما بعد از مدتی این هواپیما از هشدار دهنده های انفعالی ARI.18228 و محفظه های اخلالگر دست دوم آمریکایی بهره برد.
تسلیحات:
درب چرخنده محفظه داخلی ، چهار بمب 1000 پاوندی یا چند سنجشگر تجسسی و یا مخزن سوخت 440 گالنی را حمل می کرد.چهار مقر زیر بال ، هریک 3000 پاوند گنجایش داشتند و کل بار خارجی هواپیما 16000 پاوند بود.
منبع: دانستنیها
استفاده از این مطلب تنها با ذکر منبع و لینک به سایت Military.ir مجاز می باشد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تشکر فانتوم جان.

از هواپیماهای انگلیسی زیاد خوشم نمیاد بیشتر جنگنده های منطقه ای هستند و قابلیت رزمی کمی دارند. همزمان با این هواپیما فانتوم در آمریکا به تولید رسید که از قابلیت های به مراتب بیشتری برخوردار بود حتی اف5 نیز در برخی موارد برتر از آن میباشد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دستت درد نكنه فانتوم جان

به نظر من اين هواپيما فقط به درد ول دادن موشك ضد كشتي(در دهه 50) و پشتيباني نزديك (اونم در جايي كه از موشك هاي ضد هواي و توپهاي 35 م م خبري نيست) ميخورد و بس! وگرنه در داگ فايت فكر كنم حريف يك اسپيت فاير هم نميشه!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نظر من اين هواپيما فقط به درد ول دادن موشك ضد كشتي(در دهه 50) و پشتيباني نزديك (اونم در جايي كه از موشك هاي ضد هواي و توپهاي 35 م م خبري نيست) ميخورد و بس! وگرنه در داگ فايت فكر كنم حريف يك اسپيت فاير هم نميشه!


درسته...اینو از ظاهرش میشه تشخیص داد. ولی حداقل در حد همون اسپیت فایر باید باشه icon_rolleyes

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ولي به نظر من اسپيت فاير مدل ixe از ان هواپيما بهتره!!!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ضمن تشكّر از نويسنده(فانتوم عزيز) و نظر دهندگان٬ اين هواپيما سابقه رزمى نداره؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ضمن تشكّر از نويسنده(فانتوم عزيز) و نظر دهندگان٬ اين هواپيما سابقه رزمى نداره؟



چرا در جنگ فالكلند و چند جاي ديگه حضور داشته.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.