ناوگروه آبخاکی نیروی دریایی ارتش

[Commandant 5,641]

 

این کشتی ها با وجود اینکه تقریبا وارد ساحل میشن اما به گل نمی شینن. کسی از دوستان میتونه علت رو توضیح بده؟

 

در هر کلاس از لندیگ کراف ها و به طور کلی ناوهای آبی-خاکی که وظیفشون ایجاب میکنه که هر چقدر بیشتر که ممکن هست به ساحل نزدیک بشن ، مکانیزم های مختلفی اندیشیده شده 

اما مهم ترین دلیل که بینشون مشترک هست ، طراحی خاص این نوع شناورها هست ، به طوری که کف این شناورها رو صاف طراحی می کنن

 

این صاف بودن کف کشتی باعث میشه که کشتی توی گل فرو نره و روی گل حالت گلاید پیدا کنه

پروانه ها رو هم به شکلی طراحی می کنن که بتونه کشتی رو از اون مهلکه به عقب بکشه

 

البته برای این نوع طراحی خیلی مسائل دیگه مثل مصرف سوخت و سرعت کشتی قربانی می شن که با طراحی های فعلی کاریش نمیشه کرد

 

این هم چند عکس که این صاف بودن رو متوجه بشین :

 

 

 

[AmirAzad 5,934]

ناو های کلاس دلوار هم شنیدم کف خیلی صافی دارند ، بطوری که دریانوردی با این کلاس کشتی ها سخت و طاقت فرسا هست و خدمه اونها مشقت بیشتری در سفر خواهند کشید ... برای یک مثال ساده شما دریانوردی با قایق عاشورا را در نظر بگیرید و قایقی مثل ریب 33

[Arash 7,046]

 

این کشتی ها با وجود اینکه تقریبا وارد ساحل میشن اما به گل نمی شینن. کسی از دوستان میتونه علت رو توضیح بده؟

 

هر ناو 3 تا لنگر داره که لنگر سوم که در پشت شناور قرار داره رو قبل تر از رسیدن به ساحل ( لندینگ ) تو آب میندازند تا موقع برگشت به دریا با نیروی وینچ شناور از ساح خارج بشه

استفاده از نیروی موتور و پروانه برای ورود به ساحل یا خروج از ان ممنوع است ، معمولا همزمان با انداختن لنگر سوم موتورها و پروانه ها رو به حالت ایست در می آورند

زمان ( ساعت و دقیقه ) شروع و پایان عملیات و مقدار جزر و مد ، جنس ساحل ( از لحاظ سختی یا نرمی یا عمق محل ) ، وزن و نوع بار از قبل تعیین و محاسبه میشود

بهترین ساحل برای اینگونه عملیات ها ساحل هایی هست که شیب تندی دارند تا این شیب باعث بشه که حداکثر یک سوم ناو با ماسه در تماس باشه

 

در هر کلاس از لندیگ کراف ها و به طور کلی ناوهای آبی-خاکی که وظیفشون ایجاب میکنه که هر چقدر بیشتر که ممکن هست به ساحل نزدیک بشن ، مکانیزم های مختلفی اندیشیده شده 

اما مهم ترین دلیل که بینشون مشترک هست ، طراحی خاص این نوع شناورها هست ، به طوری که کف این شناورها رو صاف طراحی می کنن

 

این صاف بودن کف کشتی باعث میشه که کشتی توی گل فرو نره و روی گل حالت گلاید پیدا کنه

پروانه ها رو هم به شکلی طراحی می کنن که بتونه کشتی رو از اون مهلکه به عقب بکشه

 

البته برای این نوع طراحی خیلی مسائل دیگه مثل مصرف سوخت و سرعت کشتی قربانی می شن که با طراحی های فعلی کاریش نمیشه کرد

 

این هم چند عکس که این صاف بودن رو متوجه بشین :

 

 

 

پروانه ها تاثیر خاصی تو این قضیه ندارند

[Commandant 5,641]

هر ناو 3 تا لنگر داره که لنگر سوم که در پشت شناور قرار داره رو قبل تر از رسیدن به ساحل ( لندینگ ) تو آب میندازند تا موقع برگشت به دریا با نیروی وینچ شناور از ساح خارج بشه

استفاده از نیروی موتور و پروانه برای ورود به ساحل یا خروج از ان ممنوع است ، معمولا همزمان با انداختن لنگر سوم موتورها و پروانه ها رو به حالت ایست در می آورند

زمان ( ساعت و دقیقه ) شروع و پایان عملیات و مقدار جزر و مد ، جنس ساحل ( از لحاظ سختی یا نرمی یا عمق محل ) ، وزن و نوع بار از قبل تعیین و محاسبه میشود

بهترین ساحل برای اینگونه عملیات ها ساحل هایی هست که شیب تندی دارند تا این شیب باعث بشه که حداکثر یک سوم ناو با ماسه در تماس باشه

 

 

پروانه ها تاثیر خاصی تو این قضیه ندارند

 

آرش جان عرض کردم ، هر کدوم از کلاس ها برای خودشون مکانیزم های منحصر به فردی دارن ، استفاده از وینچ کردن kedge anchor هم یک امر رایج هست که اگر اشتباه نکنم طراحی انگلیسی ها در زمان جنگ جهانی دوم باید باشه ، ولی باز هم بین همه ی لندینگ کرافت ها مشترک نیست

 

به طور مثال یک مکانیزم خیلی جالبی که برای اولین بار در زمان جنگ جهانی مطرح شد و حتی لندیگ کرافت های بالای 6 هزار تنی هم خودشون رو این جوری می کشیدن عقب ، استفاده از مخازن تعادل بود

به این شکل که مخازنی در چند محل توی بدنه ی لندینگ کرافت ها پیش بینی می شدن که در زمان اقیانوس و دریا نوردی این مخازن پر از آب بودن و لندینگ کرافت آب خور زیادی داشت و به راحتی دریانوردی می کرد و در زمانی که می خواست به ساحل بیاد این مخازن رو خالی می کردن و لندینگ کرافت به راحتی تا نزدیکی ساحلی با شاید عمق 2 متری می اومد و حتی کفش با بستر تماس پیدا نمی کرد ، حتی با نیمه غرق کردن مخزن های جلویی یا عقبی در زمان های خاص آبخور ابتدا و انتهای کشتی رو هم تغییر می دادن و به کشتی زاویه می دادن

 

یا مورد دیگه استفاده از طراحی spoonbill هست که باز هم پروانه نقش به عقب کشیدن رو داره ، توی این روش پاشنه ی کشتی به شکل تونل تونل طراحی میشه و پروانه ی کشتی توی این تونل ها قرار داره تا موقع لندینگ و ریترکتینگ آسیب نبینه

 

استفاده از پروانه هم به این شکل هست که با طراحی صاف کف کشتی و طراحی تیغه های بین پروانه و دو طرف پروانه ها یک حالت مخزن درست می کنه در اطراف پروانه و پروانه بالاتر از کف کشتی قرار داره (در نقشه ای که از نیم رخ کشتی قرار دادم در پست قبل مشخص هست) و در زمانی که کشتی می خواد بیاد عقب با چرخش پروانه ها یک فشار منفی قدرتمند برای آب ایجاد می کنه و کشتی رو به عقب می کشه

 

کشتی هم به شکل مستقیم به عقب بر نمی گرده ، اصطلاحا به شکل wiggle به عقب بر می گرده ، با سکان ها کشتی رو به چپ و راست تکون می دن تا شن ها جابه جا شده و مسیر باز بشه

 

فرمایش شما (ممنوعیت استفاده از پروانه) در مورد لندیگ کرافت خاصی که احتمالا از لندینگ کرافت های ایران هست صدق میکنه نه در مورد تمام لندینگ کرافت ها

[Sami1993 11,560]

[reza2200 432]

نمیشه یکی از این شناور ها را مهندسی معکوس کنیم؟اینها از کلاس موج سنگین تر و قدرتمند ترند.

در ضمن مگه ایران بعد از انقلاب تحریم تسلیحاتی نبود چطور اینها را سال64 پس گرفته؟

[Commandant 5,641]

نمیشه یکی از این شناور ها را مهندسی معکوس کنیم؟اینها از کلاس موج سنگین تر و قدرتمند ترند.

در ضمن مگه ایران بعد از انقلاب تحریم تسلیحاتی نبود چطور اینها را سال64 پس گرفته؟

 

هر شناوری رو برای کاری طراحی کردن، این شناورها کارشون مشخص هست و چون صرفا تناژ بالاتری دارن دلیل بر این نمیشه که بتونن وظایف یک فریگت رو انجام بدن، یکی از ساده ترین موارد سرعت های 30-40 ناتی یگان های رزمی هست هست که این شناورها به خواب هم نمی بینن.

 

با توجه به سواحل وسیع ما، آن طور که ما در زمینه ی یگان های تهاجمی کمبود داریم، توی زمینه ی یگان های پشتیبانی مختلف کمبود نداریم (به لطف دریافت تقریبا کامل یگان های سفارش های قبل از انقلاب و خریدهای بعد از انقلاب) که البته این کمبودها بعد از شروع این ماجرای دزدان دریایی پررنگ تر شده، چون تعداد یگان های ما با توانایی ماموریت های طولانی مدت بسیار کم هست.

 

درنهایت ما برای توسعه ی یگان های پشتیبانی هم برنامه داریم، حتی برنامه خرید از روسیه هم مطرح هست.

 

درمورد تحریم تسلیحاتی هم باید بگم ما تونستیم این اندک شناورها روبا پیگیری های مستمر بگیریم چون هیچ گونه سامانه ی تسلیحاتی روشون نصب نیست (درقرار داد اولیه بود البته).

این نیمچه تسلیحاتی که روشون هست، همگی توسط خود نداجا تسلیح شدن.

[Sami1993 11,560]

[hamid5574 254]

پد بالگرد اونها کمی بزرگه، به نظرم بشه دوتا موشک اونجاها تعبیه کرد.

فک کنم کمکم محققان و صنعت دریای ما از کلاس موج به کلاس مووووج بره. توانایی ساخت دارن.

[elo 7,673]

دوستان سلام

چند تا نکته

 

اینکه بخوایم با توجه به تناژ بیشتر اینها شناور رزمی بر پایه اینها بسازیم که از بیخ و بن رد و منسوخه

شناور رزمی فقط به تناژ نیست

شکل وساختار بدنه و هایدروداینامیک و حتی آیروداینامیک این شناورها و مشخصات فنیشون حتی نزدیک به یه شناور رزمی مثه فریگت و یا ناوشکن نیست

ماموریت اینها خاص به خودشونه و دست برقضا جاییه که ما بهشون نیاز شدید داریم البته در بعد آفندی و نه دردکترین فعلی که پدافندیه

 

شما فرض رو بزارین مثلا(میگم مثلا) ما یکروز با یکی از کشورکهای کناره پایینی خلیج فارس(بازهم مثلا امارات) درگیر بشیم و بخوایم نیرو پیاده کنیم توی ساحل اون کشورک!

 

تجهیزات زرهی و تانک و نفربر رو چطور میخوایم منتقل کنیم وقتی هنوز پایگاه هوایی و فرودگاهی اونجا نداریم؟

تازه اگرهمم داشته باشیم توانمون در زمینه لجستیک سنگین و زرهی چقدره؟

این کلاس شناور دارای قابلیت بسیار بالایی در جابجایی یگانهای مجهزو آماده به رزم پیاده و تفنگداری با توان توپخانه و زرهی و ترابری سبک  هستن(هرچند تعدادشون کمه و خود این یه معضل بزرگیه)

 

البته فعلا که سیاست ما بجز در محدوده آبهای بین المللی وسواحل سومالی، استراتیژی پدافندی هستش و نیازما بیشتر زیردریایی ها و شناورهای تندروی سبک وکوچیکه

اما در برنامه بلند مدتمون باید به فکر تهیه شناورهایی دراین کلاس و یا حتی بزرگترهم باشیم

 

 

و اما اینکه آرش جان فرمودند "پروانه" درعملکرد بیچینگ این شناورها نقشی نداره کاملا اشتباه

دست برقضا برمبنای همین نیازهست که موتورها و سیستم پروپالشن این شناورها با باقی شناورهامون فرقهای اساسی داره که مهمترین فرقش در همون "پروانه" شناور دیده میشه

سیستم پیشران این شناورها تاکیدش برقدرت هستش برخلاف تاکید شناورهای رزمی برسرعت وقدرت مانور

قدرت مانور این شناورها درخاصیت "ریورسبلیتی و مانوربلیتی " خود موتور و سیستم پروپالشنشون نهفته است که یکی از اصلی ترین بخشهاش همین "پروانه " است

[Sami1993 11,560]

23 تیر 1394
 
ایزوایکو
 

 

 

 

 

 

 
 

[milad47 55]

23 تیر 1394

ایزوایکو
 

به نظر من جنگ ما با اعراب منطقه یه روزی اتفاق می افته و خیلی هم دور نیست .
اونجاست که ما به این ناو ها بری انتقال نیرو و تجهیزاتمون نیاز داریم که باید حتی این نو ع کلاس ناو رو مثل کلاس الوند مهندسی معکوس کنیم بسازیم تا مشکلی برای رسوندن تجهیزات ادواتمون به خط مقدم نداشته باشیم 4 ناو تو این کلاس خیلی کمه
در ضمن ما باید استراتژی جنگی خودمون حداقل نسبت به اعراب منطقه تغییر بدیم نمیشه که در مقابل غرب امریکا دکترین دفاعی داشته باشیم بعد واسه این اعراب همین استراتژی رو داشته این که نمیشه

ویرایش شده در دی 94 توسط MR9

[RezaKiani 1,900]

 

به نظر من جنگ ما با اعراب منطقه یه روزی اتفاق می افته و خیلی هم دور نیست

اندکی صبر سحر نزدیک است

[kebrit 524]

اندکی صبر سحر نزدیک است

والا روند خیلی کند هست.

[RezaKiani 1,900]

شما عجله نکن برادر

آسیاب به نوبت