نیروی هوایی اسراییل نیروی هوایی اسراییل (پیشینه ، روندها ، گزارش، تحلیل وخبر )

[MR9 109,892]

22 minutes قبل , arminheidari گفت:

 

ممنون و باتشکر از مقاله خوبتون با توجه به تصاویر، این نکته که گفتید بیشتر منطبق بر واقعیت هست جنگنده های سوخت رسان اف 16 برای سوخت گیری یار به یار و جایگزینی برای سوخت رسان های پهن پیکر پس باید نیاز به سوخت رسان پهن پیکر رو در محاسبات کم رنگ کرد

 

سلام علیکم 

محبت دارید 

 

وقتی عرض می شود در دنیای تحلیل های نظامی ، ما تنها با احتمالات سروکار داریم و چیزی به اسم قطعیات وجودخارجی ندارد ، همین هست ... تجربه عملیات های دوربرد که در گذشته اتفاق افتاده ، درست روبروی ما قرار دارد . این موردی که عرض شد فقط یک قطعه از پازل هست و نه همه آن ... شما یک طرحواره کلی را در نظر بگیرید بصورت یک عملیات نظامی هیبریدی که در آن در این فضا روابط خطی ،  بین علت ها و معلول ها برقرار نیست و گاها علت های کوچک می توانند وقایع بزرگ خلق کنند .. این عملیات هیبریدی می تواند از خط سیر کاملا غیرمرتبطی شروع بشود ( مثلا اعتراض به  از کار افتادن پمپ های بنزین در شهرها ) و به همین شکل ادامه پیدا کند در ساختار خدمات شهری و کشوری ، به سامانه های C4ISR برسد ، شبکه دفاع هوایی شما را ناک اوت کند ، آن موقع چنین عملیاتی صورت بگیرد 

ما در حوزه طراحی عملیات نظامی دونوع تفکر داریم .. تفکر خطی ( تفکر کلاسیک موجود ) و تفکر غیرخطی . در طراحی عملیات نظامی بصورت غیرخطی ، مشابه سازی ، تناسب ، ، علت و معلول به وضوح قابل مشاهده نیست . برای همین احتمال و روشهای تهاجم بسیار زیاد میشود و باید برای همه آنها برنامه ریزی کرد .

 در این طرح منظر ، صرفا لشکر کشی هوایی نباید مبناء قرار بگیرد .... از دور وقتی به این مساله نگاه می کنید ، چیزی فراتر از اف-16 / اف-35 یا در کل سخت افزار قابل مشاهده هست 

 

[scorpion57 3,353]

با توافقات اخیری  که بین اسراییل و همسایگانمون اتفاق افتاده الخصوص همکاریهای نظامی امنیتی با بحرین و عربستان و امارات و آذربایجان و اقلیم احتیاجی هم به سوخت رسانی به اون شکل ندارند با مخازن تطبیقی هم کارشون راه می افته از هر طرفی که اومدند می تونن از طرف دیگه خارج بشن یعنی هر یک از این کشورها بالقوه می تونه مبدا  عملیات یا محل فرود بعد عملیات باشه

ویرایش شده در مرداد 1 توسط arjmandi

[alala 27,790]

22 minutes قبل , arjmandi گفت:

با توافقات اخیری  که بین اسراییل و همسایگانمون اتفاق افتاده الخصوص همکاریهای نظامی امنیتی با بحرین و عربستان و امارات و آذربایجان و اقلیم احتیاجی هم به سوخت رسانی به اون شکل ندارندبا مخازن تطبیقی هم کارشون راه می افته از هر طرفی که اومدند می تونن از طرف دیگه خارج بشن یعنی هر یک از این کشورها بالقوه می تونه مبدا  عملیات یا محل فرود بعد عملیات باشه

 

اصولا با پوشش پایگاه های امریکا و پرنده های  امریکایی که در اسمان این کشورها هر ساعت وجود دارند حتی اجازه از این کشورها هم لازم نیست. طبیعتا این کشورها که راضی هستند و بهانه خوبی هم هست که اطلاع نداشتند. باقی مسائل از جمله پدافند و مدیریت اسمان کشور و تردد و هماهنگی چون امریکا به طور مستمر حضور داره در مدیریت این حوزه های این کشورها عملا اتفاق خاصی هم رخ نمیده و حتی در یک قرار نانوشته ممکنه واقعا اطلاع رسانی قبلی هم رخ نده و بدون هماهنگی ( خصوصا اینکه وقتی اطلاعی نباشه امکان افشا شدن هم کمتره قبل عملیات) انجام عملیات کنند فقط با هماهنگی لحظه ای با ایالات متحده.

 

مهم اینه این کشورها بدونند ما امکان فنی اطلاع از مسیر حمله و بازگشت را داریم و بعدش ما میمونیم این کشورها. حتی به نظرم بهتره در یک اعلام پیش دستانه بهشون عنوان بشه که در قدم اول حتی ما به عامل حمله کننده هم نداریم. به زیرساختهای صنعتیمون (صنعت هسته ای) حمله شده و ما در گام اول تمام زیرساختهای کشورهایی که مسیر دادند را نابود میکنیم (حالا دلشون میخواد اونا هم وارد جنگ متقابل بشند) بعد میریم سراغ عامل حمله اگر موشکی برامون موند!! حالا دیگه میل خودشون هست. هر دو به عقب برمیگردیم ولی نکته اینجاست جنگ اینها نبود که خودشون را قاطی کردند. جنگ ما بود و یکی دیگه و اینها میتونستند راحت بشینند لذت ببرند از جنگ ما و پاپ کورن میل کنند!!

 

[Amirali123 1,084]

نیروی هوایی عبری در یک قاب!

 

[SHAHDAD 1,290]

چرا نیروی هوایی اسرائیل F-15 ایگل را به جای F-14 تامکت انتخاب کرد.

نیروی هوایی اسرائیل IAF نیاز به حدود ۵۰ جنگنده نسل چهارم تا دهه ۹۰ و یا حتی پس از آن داشت.دو رقیب اصلی چنین خریدی گرومن اف ۱۴ ای تامکت و مک دانل داگلاس اف ۱۵ ای/بی ایگل بودند.

در دهه 1970، ایالات متحده همواره در تلاش بود تا با دقت در خاورمیانه قدم بردارد. اگرچه امروز عجیب به نظر می رسد، اما در آن زمان تلاش می کردند توازن قوا را در منطقه تضمین و حفظ کنند. پس از آتش‌بس جنگ یوم کیپور در اکتبر 1973،موافقت نامه مورد حمایت سازمان ملل بین اسرائیل و مصر در ژانویه 1974 و پس از آن عقب‌نشینی‌های اسرائیل و دومین توافقنامه متارکه جنگ که در سپتامبر 1975 امضا شد، نشانه های خوبی بود که دولت ایالات متحده در مورد خرید احتمالی جنگنده های نسل چهارم به اسرائیل نگاه مثبتی خواهد داشت.

در ژوئن 1974، وزیر دفاع شیمون پرز درخواست کرد که به کادر کوچکی از خلبانان با تجربه نیروی هوایی ارتش اجازه داده شود تا دو رقیب اصلی چنین خریدی را آزمایش و ارزیابی کنند. همانطور که برتی سیموندز در کتاب F-15 Eagle خود گفته است، این نامزدها  F-14A Tomcat و F-15A/B Eagle خواهند بود.

در این زمان شاه ایران تحت تأثیر عملکرد F-14A قرار گرفت و این هواپیما توسط دولت ایران ارزیابی و سفارش داده شده بود.

تفاوت بین F-14 و F-15 شامل این بود که تامکت برای حمل موشک AIM-54 Fhoenix طراحی شده بود،یک موشک ۱۰۰ مایلی که به F-14A کمک کرد تا از ناوگان در برابر بمب افکن های دوربرد و موشک های کروز شوروی دفاع کند.

از سویی دیگر ایگل برای برتری هوایی در میدان جنگ طراحی شده بود،چیزی که برای اسرائیلی‌ها  جذاب بود، وقتی نبردهایی را که از زمان استقلال در سال 1948 انجام داده‌اند در نظر بگیرید، اما هر دو به طور کامل مورد ارزیابی قرار گرفتند.

فرمانده نیروی هوایی، بنی پلد، یکی از اولین هواپیماهای TF-15 را در سال 1974 به پرواز درآورده بود، اما این یک جت پیش تولید بود، بنابراین بسیاری از سیستم‌هایی که آن را آماده جنگ می‌کردند، روی هواپیما نصب نشده بودند. در همین حال، دیوید ایوری(یک خلبان سابق پی-۵۱ موستانگ و داسو اورگان برای IAF)هنگام بازدید از پایگاه هوایی نیروی دریایی در میرامار نیز با یک تامکت پرواز کرده بود. گزارش شده است که او تحت تأثیر F-14 قرار گرفته است، اگر چه از این واقعیت که با موتورهای توربوفن دردسرساز TF-30 باید در طول داگفایت با یک A-4 Skyhawk نیروی دریایی ایالات متحده با احتیاط رفتار شود، کمی نا امید شده است.

در نهایت تیمی تشکیل شد تا هر دو ماشین را به طور مستقل ارزیابی کنند زیرا ایالات متحده به اسرائیلی ها اجازه نداده بود تامکت را در برابر ایگل قرار دهند و آزمایش کنند.

تیم ارزیابی توسط آمون آراد،خلبان سابق میراژ و خلبان و رهبر اسکادران F-4E هدایت خواهد شد.

خلبانان اساف بن نون (خلبان سابق جنگنده و خلبان آزمایشی پروژه جنگنده کفیر)،عمری افک (خلبان F-4E)،اسرائیل بهاراو ( خلبان سابق میراژ و فرمانده اسکادران در جنگ اخیر یوم کیپور) و آهارون کاتز و بقیه اعضای تیم شامل خدمه زمینی و کارمندان صنایع هواپیماسازی اسرائیل بودند.

ارزیابی‌هایی که در آن زمان از سوی باتجربه‌ترین و سرسخت‌ترین خلبانان جنگنده جت تا ان زمان انجام می شد ،باعث ایجاد علاقه‌مندی به یکی از ان جنگنده ها می‌گشت. این خلبانان می خواستند ببینند این جت های جدید چگونه با همه چیز از اهداف در ارتفاع پائین و کند گرفته تا اهداف سریع که شبیه Mig-25R های آزاردهنده ای هستند که پروازهای مزاحم بر فراز اسرائیل انجام می دهند، برخورد میکنند.حدود 10 پرواز با F-15 دو سرنشینه که یک هواپیمای در حال توسعه با سیستم های جدید در هواپیما بود و همچنین استفاده گسترده از شبیه ساز McDD F-15 انجام شد.

سورتی پروازها علیه هر دو هواپیمای A-4 و F-4 انجام شد و اسرائیلی ها به ویژه تحت تأثیر F-15 قرار گرفتند.آنها دریافتند که F-15 به راحتی می تواند بر هر دو هواپیما به برتری دست یابد،سیستم های تسلیحاتیش کاربر پسند هستند،چابکی ایگل شگفت انگیز است و قدرت آن اجازه می دهد شتاب "جی "را به گونه ای که شبیه هیچ یک از تجربه های قبلی شان نبود،تحمل کند.همچنین کاکپیت آن دید بی نظیری را برای نبرد داگفایت فراهم می کند.

در مقایسه با F-14 دو سرنشینه که این تیم در میرامار ان را به پرواز در آورد، آنها از توانایی جنگی تامکت ناامید شدند، اغلب مشخص می شد که یک نبرد هوایی نزدیک( داگفایت) علیه A-4Skyhawk

می تواند به بن بست ختم شود. به زودی مشخص شد که F-15 Eagle بهترین انتخاب برای IAF است و این هواپیما میلیون ها دلار در هر واحد ارزان تر از تامکت بود.

اگرچه از نظر سیاسی، مسائل مربوط به فروش F-15 تا زمان دومین توافقنامه سپتامبر 1975 برطرف نشد، اما پس از آن، در عرض یک ماه، ایالات متحده موافقت کرد که عقاب را به تعداد مورد نیاز عرضه کند.بر اساس مفاد قرارداد تحت عنوان روباه صلح ۱

(Peace Fox l)، اسرائیل در دسامبر 1976 جنگنده جدید خود را در قالب چهار فروند دریافت کرد و به دنبال آن دو فروند F-15B و ۱۹ فروند F-15A را طی قرارداد Peace Fox II دریافت کرد.

این برای اسرائیل حدود 625 میلیون دلار هزینه داشت و این قرارداد توسط Peace Fox III جایگزین شد و طی آن 18 فروند F-15C و 8 فروند F-15D سفارش داده شد.

 

                            مترجم SHAHDAD

 

استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد. 

منبع :

https://www.google.com/amp/s/theaviationgeekclub.com/the-story-of-why-the-israeli-air-force-picked-the-f-15-eagle-over-the-f-14-tomcat/

[951 12,808]

روایت خلبان اسرائیلی شرکت کننده در عملیات اپرا ، از حمله به ایران

 

وزیر اقتصاد اسراییل در لفاظی عجیب به تازگی در مصاحبه با دیلی میل گفت: «در صورت پیوستن حزب‌الله لبنان به جنگ با اسرائیل، سر مار را در ایران قطع می‌کنیم» سرتیپ رلیک شافیر، خلبان پیشین ارتش اسرائیل و فرمانده پیشین پایگاه هوایی تل‌نوف و عضو تیم 8 نفره خلبان‌هایی که در عملیات اپرا، در خرداد 1360 راکتور هسته‌ای اوسیراک (تموز) عراق را نابود کردند، به تحلیل درگیری نظامی و امکان بمباران هوایی ایران و توسط رژیم صهیونیستی پرداخت و چنین قدرتی را خارج از توان نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی و تنها در حد توان نیروی هوایی آمریکا خواند. تحلیل او را می‌بینید و می‌شنوید.

 

لینک ویدئو :

 

https://www.tabnak.ir/fa/news/1200338/روایت-خلبان-اسرائیلی-حمله-به-عراق-از-حمله-به-ایران