تاپیک تحولات اوکراین ( موقت ) تاپیک تحولات اوکراین تا اوت 2025

[Goebbels 38,206]

پیام قاطعانه ناتو به مسکو

 

 

 

به گزارش ایسنا، به نقل از رویترز، یگان زرهی اسب آهنین، از حدود 700 نظامی، 20 تانک و خودروهای زرهی تشکیل شده و یکی از نیرومندترین یگان‌های نیروی زمینی ارتش آمریکاست که قرار است

 

 

تا جایی که بنده اطلاع دارم سطح پیام ارتباط مستقیمی با سطح عمل صورت گرفته دارد حالا این یگان 20 دستگاهی چه پیام قاطعانه ایست؟

 

یک نگاهی به موجودی زرهی روسیه بندازیم و ایضا استعداد واحد های مشرف به کشورهای ناتو بد نیست به جهت اینکه جنس این پیام قاطعانه با تاکید بر زرهی است (اسب آهنین و این حرف ها)

 

البته چنانچه خبرگزاری در انتقال خبر اشتباه نکرده باشد و مثلا 200 دستگاه را 20 دستگاه نگفته باشد (البته 200 دستگاه هم پیام قاطعانه ای نیست)

[GAGNUS 578]

تا جایی که بنده اطلاع دارم سطح پیام ارتباط مستقیمی با سطح عمل صورت گرفته دارد حالا این یگان 20 دستگاهی چه پیام قاطعانه ایست؟

یک نگاهی به موجودی زرهی روسیه بندازیم و ایضا استعداد واحد های مشرف به کشورهای ناتو بد نیست به جهت اینکه جنس این پیام قاطعانه با تاکید بر زرهی است (اسب آهنین و این حرف ها)

البته چنانچه خبرگزاری در انتقال خبر اشتباه نکرده باشد و مثلا 200 دستگاه را 20 دستگاه نگفته باشد (البته 200 دستگاه هم پیام قاطعانه ای نیست)

تا حدود ده روز پیش که من انجا بودم از منابع اطلاعاتی جمهوری لوگانسک و دانتسک البته در اصل همان فی اس بی و گرو روسیه باشد اطلاعات رسیده بود که حدود 20 دستگاه تانک لیوپارد از مرز غربی اوکراین وارد این کشور شده بود ولی تا لحظه که من اونجا بودم عملیاتی نشوده بودن کلن ارتش اوکراین تارومار شده بود حالا شایید نیروی تازه نفس اماده کرده باشن.

[rezatizi 11,709]

اوکراین در مرز روسیه دیوار می‌سازد

 

 

کی‌یف قصد دارد برای اجرای این طرح از سرمایه خارجی حدود 38 میلیون دلاری استفاده کند.
خبرگزاری رسمی اوکراین گزارش داد، آرسنی یاتسنیوک نخست وزیر اوکراین، در سفر به منطقه خارکف (شرق) اعلام کرد: سازماندهی مرز روسیه - اوکراین باید در سه سال به پایان برسد. اجرای این طرح بعد از برگزاری مناقصه‌ای که قرار است تا پایان سال 2014 انجام شود، شروع خواهد شد.
به گفته نخست وزیر اوکراین، کی‌یف برای اجرای این طرح از 15 طرح بین‌المللی با مجموع حدود 38 میلیون دلار از جمله 18 میلیون دلار کمک اتحادیه اروپا استفاده می‌کند.
به گزارش ریانووستی از کی‌یف، نخست وزیر اوکراین خاطرنشان کرد: کی‌یف بدون ساماندهی مرز با روسیه نمی‌تواند نظام بدون روادید با اتحادیه اروپا را اجرا کند.
پترو پوروشنکو، رئیس جمهوری اوکراین پیشتر اعلام کرده بود، کی‌یف در صورتی که لازم باشد استحکامات مدرن در مرز با روسیه ایجاد خواهد کرد.
به گفته کارشناسان، ساخت این دیوار همانند آنچه که اسرائیل و مصر را جدا می‌کند هزینه چهار میلیارد دلاری به اوکراین تحمیل می‌کند و برخلاف پیش‌بینی دولت به زمان بیشتری نیاز دارد.

[rezatizi 11,709]

 جدایی‌طلبان اوکراین: کی‌یف به طور غیررسمی استقلال دونتسک را تایید کرد

 

 نخست‌وزیر جمهوری ایجاد شده از سوی شورشیان جدایی‌طلب شرق اوکراین در دونتسک در مصاحبه‌ای گفت: قوانین مربوط به اعطای وضعیت ویژه به لوهانسک و دونتسک که از سوی دولت اوکراین اعلام شده، به معنی تایید غیررسمی استقلال "جمهوری خلق دونتسک" توسط کی‌یف است.

آلکساندر زاخارچنکو، نخست وزیر "جمهوری خلق دونتسک" که از سوی شورشیان حامی روسیه ایجاد شده اظهار داشت: اعلام وضعیت‌های ویژه چه معنی می‌تواند داشته باشد؟ این به معنی رسمیت بخشیدن به این مساله است که قوانین اوکراین دیگر برای این مناطق اعمال نمی‌شود و این به طور غیررسمی استقلال ما را از سوی دولت کی‌یف تایید می‌کند.
پترو پروشنکو، رییس جمهوری اوکراین روز 16 اکتبر با امضای قانونی مناطقی از دونتسک و لوهانسک را دارای وضعیت ویژه اعلام کرد. هدف اصلی این قانون ایجاد شرایطی برای عادی‌سازی وضعیت در جنوب شرق اوکراین و بازیابی حاکمیت قانون و آزادی‌ها و حقوق اساسی شهروندان است.
در 16 سپتامبر پارلمان اوکراین قانون خودمختاری بخش‌هایی از لوهانسک و دونتسک را تصویب کرد. این قانون تصریح کرده که قرار است در تاریخ هفت7 دسامبر انتخابات محلی در این مناطق برگزار شده و حق استفاده از زبان روسی یا هر زبان دیگر توسط مردم این مناطق تضمین شود.
رهبران جمهوری‌های خلق دونتسک و لوهانسک گفتند که خواهان استقلال کامل از اوکراین بوده و برای تعیین رهبران منطقه‌ای و نمایندگان قانون‌گذار در تاریخ دوم نوامبر انتخابات برگزار می کنند.

[rezatizi 11,709]

ديده بان حقوق بشر: اوکراين در دونتسک از مهمات خوشه اي استفاده کرده است

 

دیده بان حقوق بشر اعلام کرد نیروهای اوکراین ماه اوت در مناطق پرجمعیت دونتسک از مهمات خوشه ای استفاده کرده اند.
این دیده بان روز دوشنبه گزارش داد در طول تحقیقات یک هفته ای در شرق اوکراین به اسناد و مدارک مستدلی درباره استفاده گسترده از مهمات خوشه ای در درگیری ها دست یافته است.
مارک هیزنی کارشناس دیده بان حقوق بشر در امور تسلیحات می گوید تاسف بار است که شاهد استفاده از تسلیحاتی در شرق اوکراین باشیم که اغلب کشورها کاربرد آن را ممنوع کرده اند . مقامات اوکراین باید هرچه سریعتر متعهد شوند که از کاربرد مهمات خوشه ای خودداری کنند و به پیمان منع استفاده از این مهمات بپیوندند.
دیده بان حقوق بشر همچنین اعلام کرد یکی از کارکنان کمیته بین المللی صلیب سرخ دوم اکتبر در حمله ای در دونتسک که در آن از مهمات خوشه ای استفاده شده جان خود را از دست داده است.
به گزارش خبرگزاری ریانووستی از مسکو ، رویارویی در شرق اوکراین اواسط ماه آوریل و هنگامی آغاز شد که مقامات کیف برای سرکوب جدایی طلبان در مناطق شرق این کشور اقدام به اعزام نیرو کردند.
معاون نخست وزیر جمهوری خلق دونتسک 19 اکتبر اعلام کرد این جمهوری هیچگاه بخشی از اوکراین نخواهد شد.

[rezatizi 11,709]

۸۲۲ نظامی اوکراینی آزاد شدند

 

 

 

'ایرینا گراشنکو' روز سه شنبه در جمع خبرنگاران افزود: افراد آزاد شده در فهرست مرکز هماهنگی سازمان امنیت اوکراین قرار داشتند.
وی توضیح داد: این فهرست شامل حدود 2 هزار و 500 نفر است که مفقود شده اند و شبه نظامیان 822 نفر را آزاد کردند و تلاش ها برای یافتن این افراد ادامه دارد.
اوکراین و شبه نظامیان جدایی طلب در شرق این کشور تاکنون در چند نوبت اسرا را مبادله کرده اند و آخرین مورد حدود دو هفته پیش انجام گرفت که دو طرف حدود 50 نفر را آزاد کردند.
شبه نظامیان پس از مبادله اسرا اعلام کردند که نیروهای اوکراینی بجای تحویل افراد مسلح دستگیر شده، ساکنان مناطق شرق این کشور را تحویل می دهند و در صورت تکرار این اقدام، شبه نظامیان از مبادله افراد دستگیر شده با نیروهای اوکراینی خودداری می کنند.
به گفته مارکیان لوبکیفسکی مشاور سازمان امنیت اوکراین، در حال حاضر حدود 450 اوکراینی در اسارت شبه نظامیان بسر می برند.
به گزارش رسانه های روسی، دولت اوکراین بسیاری از نظامیان کشته شده در نبردهای شرق این کشور با شبه نظامیان را مفقود محسوب می کند.

[rezatizi 11,709]

 روسیه خواستار تعیین خطوط مرزی جدید در شرق اوکراین شد

 

 

سرگئی لاوروف،‌ وزیر امور خارجه روسیه در مصاحبه‌ای با کانال تلویزیونی لایف و روزنامه ایزوستیا گفت: انتظار داریم که ظرف دو یا سه روز آینده این خط مرزی جدید در جنوب شرق اوکراین مورد توافق قرار گیرد؛ پس از آنکه توپخانه سنگین دولتی اوکراین از نواحی شرقی منطقه خارج شود و اقداماتی برای ثبات در منطقه صورت گیرد.
وزیر امور خارجه روسیه همچنین به این مساله اشاره کرد که نقض‌های مکرر آتش بس در منطقه از جانب نیروهای مستقل در شرق اوکراین و سربازان کی‌یف در جنوب شرق اوکراین به شدت بر این مساله تاکید دارد که خط مرزی جدید در جنوب شرقی اوکراین مورد توافق قرار نگرفته است اما اقداماتی نهایی برای این خط مرزی جدید در حال تحقق هستند.
وی ادامه داد: روسیه امیدوار است که مقام‌های اوکراینی رویکرد صلح آمیزی را در مواجهه با اقدامات صورت گرفته توسط مقام‌ها در دو منطقه خودمختار لوهانسک و دونتسک انجام دهند تا به این وسیله بتوانند آرامش و ثبات را در منطقه پابرجا کنند.
لاوروف گفت: یکی از امیدواری‌های دولت مسکو این است که اقداماتی غیر تهاجمی عملگرا و با تفکر در منطقه صورت گیرد. مسکو امیدوار است که انتخابات در دو منطقه مذکور در نهایت در آرامش کامل برگزار شود و این نتایج از جانب روسیه به رسمیت شناخته خواهد شد.
وی ادامه داد: انتخابات در دو منطقه دوم نوامبر سال جاری میلادی برگزار می‌شود و بسیار اهمیت دارد ما امیدواریم که این انتخابات و نتایج آن مورد توافق همگی قرار گیرد.
تقابل و رویارویی نظامی در جنوب شرق اوکراین از اواسط آوریل سال جاری میلادی همچنان ادامه دارد و مردم و مقامات در دو منطقه دونتسک و لوهاسنک با نیروهای دولتی کی‌یف همچنان درگیر هستند.

[Farhud 595]

برای اکراین ویکی پدیا نقشه نداره؟

[lordashrafi 823]

برای اکراین ویکی پدیا نقشه نداره؟

http://en.wikipedia.org/wiki/2014_Russian_military_intervention_in_Ukraine#mediaviewer/File:2014_Russo-ukrainian-conflict_map.svg

[Farhud 595]

http://en.wikipedia.org/wiki/2014_Russian_military_intervention_in_Ukraine#mediaviewer/File:2014_Russo-ukrainian-conflict_map.svg

 

سلام ، ممنون بابت نقشه :rose:

 

اونوقت نقشه مثل نقشه سوریه نداره؟

[lordashrafi 823]

سلام ، ممنون بابت نقشه :rose:

 

اونوقت نقشه مثل نقشه سوریه نداره؟

خواهش میکنم

تاجایی که من دیدم و اطلاع دارم نداشت!

[cheka 15,067]

افزایش غیرمنتظره پرواز بمب افکن های روسی بر فراز آسمان اروپا در 24 ساعت گذشته

 

مقامات ناتو اعلام کردند طی 24 ساعت گذشته 19 هواپیمای نظامی روسی را بر فراز آسمان اروپا کشف و رهگیری کرده اند

 

بنابر گزارش CNN ، جنگنده های دوربرد MIG-31 ، بمب افکن های TU-95 Bear-H روسی با همراهی تانکرهای سوخترسان در چندین منطقه از جمله در نزدیکی حریم هوایی نروژ و دریای شمال ، دریای بالتیک و دریای سیاه توسط ناتو رویت شدند

 

با رویت این بمب افکن ها ، جنگنده های ناتو از پایگاه های خود در انگلستان ، پرتغال و هلند برای رهگیری این بمب افکن ها به پرواز در آمدند

 

http://edition.cnn.com/2014/10/29/world/russian-aircraft-european-airspace/index.html?hpt=hp_t1

[rezatizi 11,709]

در یک روز ۱۹ پرواز شناسایی چه چیز مهمی بوده که اینهمه پرواز داشته

[cheka 15,067]

در یک روز ۱۹ پرواز شناسایی چه چیز مهمی بوده که اینهمه پرواز داشته

 

پرواز شناسایی نبوده ، هواپیماها اکثرا بمب افکن و جنگنده های دوربرد بوده اند

[siavash75 7,699]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

 

تانک T-80، تانک بسیار معروف روسیه که در دسته ی سوم نسل جدید تانک ها قرار دارد، به وسیله ی مهندسین اتحاد جماهیر شوروی طراحی و ساخته شد. این تانک، در اثر توسعه ی تانک T-64 پدید آمده است که پس از طراحی، در سال 1976 وارد خدمت ارتش شد. تانک T-80، اولین تانکی است که در روسیه با موتور گاز توربین مجهز می گردد و دلیل انتخاب این موتور برای این تانک، نیروی محرکه ی بالا و قدرت زیاد است. تانک T-80U آخرین نسخه ی تولیدی کمپانی Omsk روسیه در کنار T-80UD و T-84 اوکراین است که تانک T-80 و نسخه های مختلف اش هم اکنون در کشور هایی نظیر بلاروس (روسیه سفید)، قبرس، قزاقستان، پاکستان، روسیه، چین، کره جنوبی و اوکراین در حال خدمت است. مهندس ارشد طراح پروژه ی ساخت T-80، Nikolay PoPov  روسی است.

 

تاریخچه ی طراحی

پروژه ی ساخت اولین تانک با موتور توربینی روسیه در سال 1949 آغاز گردید. طراح این پروژه، Ch.Starosienko بود که در کارخانه ی Kirov Plant لنینگراد مشغول به کار بود. این تانک هرگز ساخته نشد، به این دلیل که موتور توربینی که در دسترس بود، قدرت و توان کافی و همینطور کیفیت مورد نیار برای نصب شدن بر روی تانک را نداشت. در سال 1955 دو نمونه ی اولیه موتور توربینی  با توان 1000 اسب بخار که معادل 746 کیلووات است، تحت نظارت و مدیریت G.A.Ogloblin طی برنامه های مشابه ساخته شدند. دو سال بعد، یک گروه با سرگروهی طراح مشهور تانک های فوق سنگین، Zh.Y.Kotin، دو نمونه ی اولیه تانک Ob`Yekt 278 را طراحی کرد. آن دو نمونه تانک، یکی تبدیل به IS-7 و دیگری تبدیل به T-10 فوق سنگین شدند. این دو تانک دارای یک موتور توربینی هستند که با توپ 130 میلیمتری مجهز می گردند و در کل 53 تن وزن دارند. این موتور توربینی به تانک اجازه میدهد تا با سرعت 57 کیلومتر در ساعت براند و 1950 لیتر سوخت مصرف کند، اما تنها می تواند 300 کیلومتر برد داشته باشد. این دو نمونه تحت آزمایش ها و تست های مختلفی قرار گرفتند اما سر انجام کار بر روی آنها به دلایلی متوقف گردید. در سال 1963، صنایع سنگین موروزو دو تانک T-64 و T-64T را طراحی کرد که از یک موتور GTD-3TL توربینی قدرت می گرفتند، موتور نصب شده بر روی این تانکها می توانست حداکثر 700 اسب بخار قدرت داشته باشد که این معدل 522 کیلووات است. تانک پس از طراحی تا سال 1965 تحت آزمایش های مختلف قرار گرفت. در همان زمان، صنایع سنگین Uralvagonzavod روسیه با استفاده از یک تیم به سرپرستی L. N. Kartsev، تانک Ob`yekt 167T را ساخت. این تانک از یک موتور GTD 3T استفاده می کرد که دارای 801 اسب بخار قدرت بود و این مقدار معادل 597 کیلووات انرژی که تانک را با تمامی متعلقات به حرکت در می آورد.

در سال 1966، اولین نمونه ی آزمایشی Ob'yekt 288 که یک تانک راکت انداز بود، با استفاده از موتور GTD-350 که 691 اسب بخار قدرت تولید می کرد، ساخته شد. آزمایش انجام شده بر روی این تانک نشان داد که نیروی محرکه ی دو گانه کارایی خاصی از خودت نشان نداد، با وجود اینکه این موتور، یعنی موتور توربینی چندین سال در KB-3 صنایع Kirov Plant و WNII Transmash تحت آزمایش قرار گرفته بود. تانکی که توسط Nikolay PoPov طراحی شده بود، با یک موتور توربینی مجهز می شد که از صنایع Kirov Plant بیرون آمد. این تانک در سال 1969 وارد تولید شد و بعد از آن Ob'yekt 219 SP1 طراحی شد. این تانک همان T-64T بود که از یک موتور GTD-1000T گاز توربین استفاده می کرد که قابلیت تغذیه از چند نوع سوخت را داشت که اصطلاحا Multi Fuel نامیده می شود. همانطور که از نام موتور پیداست، دارای قدرتی معادل 1000 اسب بخار است. بعد از انجام آزمایش های متعدد بر روی تانک، برای سازندگان واضح بود که افزایش وزن و همینطور مولفه های داینامیکی یک طراحی دوباره را می طلبید که این کار توسط شرکت caterpillar track system صورت گرفت. دومین نمونه ی اولیه Ob'yekt 219 SP2 نام داشت که دارای چرخ دنده های بزرگتر و همینطور رولر های بازگشتی بود. تعداد چرخ ها در این تانک، از 5 به 6 افزایش یافتند. برجک این  تانک نیز دستخوش تغییراتی قرار گرفت و برخی مولفه ها همانند توپ 125 میلمیتری 2A46، بارگذار خودکار و محل قرار گیری مهمات به برجک افزوده شد. برخی از این تجهیزات از تانک T-64A به ارث برده شد. پس از اینکه شرکت صنایع سنگین kirov Plant چندین نمونه ی اولیه از تانک Ob'yekt 219 SP2 ساخت، بعد از گذشت 7 سال این تانک تبدیل به تانک T-80  گردید.

 

تانک T-80BV

 

 

توصیف تانک T-80

همانطور که میدانید، تانک T-80 بسیار شبیه به T-64 است و در ظاهر تقریبا اینچنین به نظر می رسد. بخشی که راننده در آن قرار دارد درست در مرکز بخش جلویی تانک قرار دارد و در برجک نیز دو نفر، یک فرمانده و یک توپچی قرار دارد که فرمانده در سمت راست و توپچی در سمت چپ قرار می گیرد. با این چینش، موتور نیز در بخش تحتانی تانک یعنی در عقب قرار می گیرد. پس از همه ی اینها، به این تنیجه می رسیم که وجه تشابه های میان این دو تانک بسیار زیاد است. تانک T-80 از یک موتور گاز توربین با قدرت 1000 اسب بخار استفاده می کند که در مقابل نسخه ی دیزلی، 250 اسب بخار بیشتر قدرت دارد؛ یعنی موتور دیزلی دارای 750 اسب بخار است، اما در نسخه های بعد تانک T-80 به جای موتور توربینی از موتور های دیزلی استفاده شد. جعبه دنده ی این تانک کمی متفاوت است، این جعبه دنده دارای 7 دنده به جلو و یک دنده به عقب است، در این تانک 5 دنده به جلو و 1 دنده به عقب است. سیستم تعلیق تانک از سیستم pneumatic به سیستم تعلیق Torsion Bar تغییر پیدا کرده، همچنین 6 چرخ جاده استیل-آلومنیوم با کفشک های مخصوص پلاستیک است که در هر دو طرف ایجاد شده است که چرخ دنده های تانک با قرار گیری در عقب در کنار چرخ ها تانک را هدایت می کنند. زره های ورقه ورقه ای شیب دار که برجک استیلی را محافظت می کنند، بر روی تانک نصب می شوند. تانک T-80 با یک توپ 125 میلیمتری بدون خان 2A46 تانک T-72 مجهز می شود که توانایی شلیک موشک های ضد تانک هدایت شونده یا ATMG را داراست. تانک T-80 کمی پهن تر و دراز تر است نصبت به تانک T-64 که این مسئله موجب می شود تا به زمین فشار کمتری وارد شود.

بارگذار خودکار نصب شده بر روی این تانک نسخه ی Korzina (کورژینا تلفظ می شود) است. این بارگذار قادر است تا 28 گلوله دو قسمتی را به صورت چرخ و فلکی درون خود جای دهد که در بخش زیرین برجک مجتمع می گردد. مابقی مهمات، مهمات اضافی و همینطور تخصصی درون برجک انبار می شوند. مهمات قابل استفاده در این تانک عبارت اند از APFSDS، HEAT یا HE-Frag هستند که می تواند موشک های دو زمانه را نیز شلیک کند. بارگذار Korzina  هم تاثیر پذیری بیشتری دارد و هم اینکه قابل اعتماد است، سیستم عملکرد این بارگذار تقریبا از میانه ی دهه 60 میلادی به این سمت آزمایش شده و امتحان خود را پس داده است. خرج پرتابگر در کارتریج های نیمه آتشزا قرار می گیرد که که از موادی با قابلیت آتشزایی بسیار بالا قرار ساخته می شدند.

 

ضرر ها و خسارات زیاد در طول جنگ چچن یکی از موارد آسیب پذیری تانک T-80BV بود، یکی از این موارد منفجر شدن تانک به صورت وحشتناک و مهیب بود که تانک و خدمه همگی از بین می رفتند. پاسخی که کارشناسان آمریکایی و همینطور روسی به این سوال  دادند که چرا تانک های T-80BV منفجر می شوند این بود که آسیب پذیری فوق العاده بالای مهمات و همینطور خرج پرتابگر های نیمه آتشزا و موشک ها، هنگامی که یک گلوله با سر جنگی HEAT به تانک بر خورد می کرد، به درون برجک نفوذ می کرد و فلز موجود را ذوب کرده و به بخش مهمات سرایت می کرد و در نتیجه انفجار مهیبی رخ میداد. این آسیب پذیری در نسخه های بعدی حل شد و چنین مشکلی دیگر برای این دسته از تانک ها به وجود نیامد. زمانی که تانک های غربی طراحی خرج پرتابگر هایشان را از غیر آتشزا به نیمه آتشزا تغییر دادند، تصمیم گرفتند تا بخش ذخیره سازی مهمات را از خدمه با قرار دادن لایه های زرهی بسیار قوی از بخش خدمه جدا کنند تا هنگامی که اتفاقی برای قسمت مهمات می افتند، بخشی که خدمه در آن قرار دارند کمترین آسیب پذیری را داشته باشد.

 

بارگذار خودکار تانک زمانی بین 7.1 الی 19.5 ثانیه اتخاذ می کند تا توپ اصلی را مسلح کند، البته این زمان به این بستگی دارد که جایگاه بارگذار خودکار در کجای تانک قرار گرفته است. بخش بدنه و برجک تانک های T-80 از زره کامپوزیتی ساخته شده است و sideskirts ها با پوشش های زرهی از طرفین تانک و همینطور بخش پایینی بدنه محافظت می کنند. نمونه های جدید تر تانک T-80 از زره های واکنشگر انفجاری و همینطور زره به مراتب قوی تری از نسخه های قبلی استفاده می کنند، مانند نسخه ی T-80U و T-80U-M1. سیستم های حفاظتی دیگری نیز بر روی تانک نصب شده اند، مانند سامانه اشتورا-1 و Arena APS و همینطور تعدادی از تانک های T-80U با سامانه ی Drozd APS مجهز می شدند.

 

 

در ابتدا برخی از تحلیلگران ویا به اصطلاح آنالیزور های غربی تانک T-80 را یک سرافکندگی در برابر تانک T-72 دانستند و به گونه ای آنرا بزرگنمایی کردند، آنها می گفتند که این دو تانک حاصل طراحی دو کمپانی متفاوت اند. تانک T-80 از Kirov Plant لنینگراد و تانک T-72 از Uralvagonzavod نیزانی تگیل روسیه. این دو تانک به لحاظ ظاهری تقریبا (تقریبا) مشابه هم هستند، اما T-80 مبتنی بر نمونه ی پیشین خود T-64 است و تانک T-72 دارای طراحی متفاوت است و ویژگی های جدیدی را با خود یدک می کشد. در واقع تانک T-64 در زمان خود، یکی از پیشرفته ترین تانک های تکنولوژیک بود که به وسیله ی دفتر طراحی موروزو اوکراین برای جایگزین کردن با T-54/55 و همینطور T-62 در نظر گرفته شد.

تانک T-80 حدود 90 سانتی متر از تانک T-64 دراز تر است و میان T-80 و T-72 تفاوت های بزرگی هست، با وجود شباهت ها در این دو تانک، از لحاظ مکانیکی و تخصصی تفاوت هایی با هم دارند. تانک T-72 از لحاظ مکانیکی ساده تر، راحت تر و همینطور انعطاف پذیر تر است و خدمت در میدان نبرد با این تانک بسیار راحت تر است. تانک T-72 برای تولید انبوه و همینطور سلاح عملیاتی شوروی در نظر گرفته شد و تصمیم بر این شد تا به شرکای سیاسی و کشور های بلوک شرق فروخته شود.

طراحی تانک T-80 در چندین مرحله دستخوش تغییرات و بروز رسانی ها شد تا کمتر شبیه به نسخه ی قبلی خود یعنی T-64 باشد. در نظر گرفتن یک موتور گاز توربین  در نسخه ی اصلی (که برای سالیان متمادی از نظر تحلیلگران غرب رد شد) و به کارگیری ترکیبی از سیستم تعلیق تانک T-72، مسائلی بود که این تانک را قدرتمند تر برای تحرک و جابجایی نسبت به دیگر تانک های در حال خدمت می کرد. اگرچه مشکلاتی همانند برد نهایی تانک، وجود موتور گاز توربین و مشکلات تامین سوخت نیز در این تانک وجود داشتند ( اگرچه کارخانه ی صنایع سنگین موروزو در نسخه هایی که بعدا طراحی، تانک T-80UD را از موتور گاز توربین به موتور تجاری توربو-دیزل تغییر داد که هم مشکلات سوخت و مشکلات نگهداری را در تانک برطرف می کرد). رقیب این تانک،  M1 Abrams بود که با موتور قدرتمند 1500 اسب بخاری  گاز توربینی اش یکی از جدیدترین تانک های روز دنیا بود. اما تانک T-80 42 تنی در مقایسه با آبرامز 61 تنی کمی عاقلانه به نظر می رسید که دارای قدرت کمتری باشد. البته باید متذکر شد که تانک T-80 در برابر M1 آبرامز از قدرت مانور پذیری به مراتب کمتری بر خوردار است که این نیز در اثر تفاوت میان دو موتور می باشد. تانک T-80 می تواند برخی از موشک های ضد تانک هدایت شونده مانند 9K112 Kobra یا AT-8 Songster را همانند تانک T-64 با استفاده از توپ اصلی خود، شلیک کند.

 

   

 

تانک اصلی میدان نبرد، T-80U (این کلمه ی U که به انتهای T-80 افزوده شده به معنای بهبود یافته است، به روسی می شود uluchsheniye) که تحت عنوان SKB-2، بدنه اش در لنینگراد و برجک و زره اش در دفتر صنایع سنگین موروز تولید گردید. این تانک یک نسخه جدید تر است که نسخه ی پیشین آن T-80A نام دارد که با یک موتور GTD-1250 گاز توربین مجهز می شود که قادر است 1250 اسب بخار قدرت تولید کنید. این موتور یک گام جلو تر از موتور GTD-1000T و GTD-1000TF است که این موتور ها بر روی نسخه های پیشین این تانک در کارخانه ها بر روی تانک ها نصب می شدند. موتور های گاز توربینی که بر روی T-80 نصب می گردد، قادر است از سوخت جت، همانگونه که دیزل استفاده می کند، با روغن گاز اکتان پایین تغذیه شود. در نتیجه ی این عمل، ثبات و پویایی خوب، طول عمر خدمت و همینطور اعتماد پذیری بیشتری را در پی داشت. موتور GTD-1250  دارای یک سیستم توکار که به صورت خودکار عمل می کرد، بود که توانایی جلوگیری از ورود گرد و غبار و همینطور گرد و خاک به درون موتور را داشت. تنها مشکلش این بود که باید تانک ها دائما در حال سوخت گیری بودند، چون سوخت بسیار زیادی را مصرف می کرد و در طول جنگ چچن این مورد برای سربازان غیر قابل قبول بود. اما در مقابل، این تانک با یک سیستم کنترل آتش 1A46 و یک برجک تازه مجهر می شد، تانک T-80U با نسل دوم زره های واکنشی انفجاری کنتاکت 5 پوشیده می شد که می توانست از قابلیت نفوذ گلوله های APFSDS تا حد زیادی بکاهد (مانند گلوله ی M828A1 Silver Bullet). زره کنتاکت 5 برای پوشش نواحی برجک، بدنه و همینطور قسمت پایین تانک به کار می رفت. مانند تمامی مدل های T-80، تانک T-80U دارای یک پوشش side skirts با طول ثابت  که از طرفین تانک محافظت می کرد، بود اما فقط از سه چرخی که در ابتدا قرار داشت محافظت می کرد که بعدها حفاظت از 3 چرخ دیگر نیز فراهم شد. این تانک می تواند موشک هدایت شونده ی 9M119 Refleks و زره پوش دوربرد HVAPFSDS 3BM46 را شلیک کند. مسلسل تمام خودکار فرمانده ی تانک با نسخه ی قبلی و با یک میله ی نسبتا بلند جایگزین شده است. استتار ویژه ای که برای این تانک در نظر گرفته شده کارایی تانک را برای اختفا بسیار بالا برده است، به گونه ای که خیلی کم در دوربین های مادون قرمز می توان آن را مشاهده کرد. سیستم کنترل آتش 1A46 تانک T-80U دارای یک مسافت یاب لیزی، یک کامپیوتر بالستیک و تعدادی تجهیزات پیشرفته مانند سایت دیدبانی 1G46 برای توپچی که قابلیت دید حرارتی را نیز دارد، نصب می شود. این تجهیزات میزان قدرت آتش تانک T-80U را نسبت به دیگر نسخه های T-80 بالا می برد و باعث می شود تا T-80U محبوبیت خاصی در میان این سری داشته باشد. با کمک سیستم های جدیدی که بر روی این تانک نصب شده اند، توپ 125 میلیمتری بدون خان D-81TM یا Rapira-3 می تواند بدون هیچ شک و تردیدی اهدافی را که در فاصله ی 5 کیلومتری اش قرار دارند را نابود کند، این عمل می تواند با گلوله های ATGMs و HV/APFSDS امکان پذیر باشد.

 

تانک T-80U-M در دهه ی 90 میلادی با یک سایت دیدبانی حرارتی TO1-PO2 Agava که برای توپچی نصب شده بود به همراه موشک های 9M119M Refleks-M و بعد ها نسخه ی بهبود یافته ی توپ 125 میلیمتری یعنی 2A46M-4 و یک سایت دیدیبانی 1G46M که برای توپچی بود، تولید شد. شاید به این مشکلات سوخت و همینطور میزان کارایی بسیار ضعیف موتور گاز توربین در نسخه ی قدیمی T-80BV در روز های اول جنگ چچن خود را نشان داد و ارتش روسیه تصمیم گرفت تا بر روی پروژه ی استاندارد سازی صنایع سنیگن Uralvagonzavod به نام T-90 کار کند ( تانک T-90 نسخه ی تغییر یافته ی تانک T-72BM است اما بسیاری از تکنولوژی هایش مربوط به T-80 است) و  تواسنت تعدادی را نیز به کشور هند بفروشد. تمامی تانک های T-72، T-80 و T-90 باید تا سال 2025 با تانک جدید روسیه که هم اکنون تحت پروژه ای با صدها مهندس و طراح مشغول انجام شدن است، جایگزین گردند. صنایع Omsk Plant در سیبری نسبت به صنایع تانک سازی اوکراینی توجه خیلی کمتری به T-80 کردند، در حالی که اوکراین با آغوشی باز تانک T-80 را پذیرفت و دستمایه بسیاری از طراحی های خودش کرد و توانست به چندین کشور آنها را صادر کند. کشور روسیه تنها توانست به چین و کره جنوبی تنها تعداد کمی از تانک های T-80 را بفروشد و هم اکنون در حال انجام کاری است تا بتواند تانک های T-80 را برای صادرات آماده کند. روسیه تصمیم دارد تا تانکهای T-80U-M1 که با سیستم حفاظت فعال مجهز می شود و همینطور تانک پیشرفته ی T-80U-M2 عقاب سیاه را با یک سری آماده سازی ها برای صادرات حاضر کند. البته باید توجه داشت که خط تولید تانک های T-80 برای ارتش روسیه پایان یافته است و این به معنای آن نیست که نتوان از آن برای صادرات استفاده کرد.

 

 

تانک T-80UD اوکراین

 

تانک T-80U-D اوکراین

در کنار کشور روسیه که تانک T-80U به صورت عمومی از آن استفاده می شد، شرکت صنایع سنگین موروزو اوکراین نیز در حال ارتقاء و توسعه ی تانک T-80 بود که با یک موتور دیزلی مجهز می گردید و نام آن T-80U-D بود. تانک T-80U-D با یک موتور 6TD-1 6 سیلندر که توانایی تولید 1000 اسب بخار قدرت داشت، چند سوخته و دوزمانه با سیستم توربو پیستون دیزل که مشکل مصرف سوخت بالا را حل کرده بود و اطمینان می داد که دیگر در این موتور چنین مشکلی وجود ندارد، همینطور باعث شده بود تا برد تانک نیز به صورت چشمگیری افزایش یابد. طراحی منحصر به فرد موتور به تانک این قابلیت را می داد تا در محیط های گوناگون با دمای 55 درجه ی سانتیگراد و درون آب بدون آماده سازی با عمق 1.8 متر فعالیت کند. تانک T-80U-D اغلب قابلیت ها و بروز رسانی های T-80U را یدک می کشید اما تنها وجه تمایز برجسته میان آن دو موتور آنها بود که در T-80U موتور گاز توربین و در T-80U-D موتور دیزل به کار برده شد. همچنین آرایش قرار گیری پرتابگر های نارنجک دودزا در تانک T-80U-D با نسخه ی روسی متفاوت بود  محل آنها در برجک با هم فرق می کرد. مسلسل خودکار فرمانده ی تانک بدون تغییر باقی ماند. تقریبا نزدیک 500 دستگاه تانک T-80U-D در Malyshev plant اوکراین در طی سالهای 1987 الی 1991 ساخته شدند که نزدیک به 300 دستگاه نیز در کارخانه بعد از فروپاشی شوروی باقی ماند و آنها نیز طراحی دوباره شدند و به خدمت ارتش اوکراین درآمدند. تانک های T-84 و همینطور T-80 ها در قرن بیست و یکم، تانک های سازمانی اوکراین به شمار می روند.

 

نسخه ی جدید تر و بهبود یافته ی تانک T-80U-D، T-84 نام دارد. این نسخه ویژگی های جدید تر و همینطور بهتری را نسبت به نسخه ی قبلی خود دارا می باشد که از جمله ی آنها زره های اضافه شده به برجک، یک موتور 1200 اسب بخار 6TD-2، زره واکنشی انفجاری کنتاکت 5، سامانه ی حفاظت فعال اشتورا، سایت دیدبانی با قابلیت دید حرارتی، سیستم بازگشت دهانه و قرار دادن یک دستگاه واحد تامین نیروی کمکی که در کنار موتور تانک می تواند یا خاموش باشد یا از آن استفاده شود. تانک T-84U (1999) حاوی اصلاحات زیادی بود، مانند وجود Side Skirt های بلند تر، زره حفاظت فعال پیشرفته، آنتن راداری کوتاه تر که نزدیک دریچه ی فرمانده قرار می گیرد و در نهایت فضای بزرگ تر و بهتر برای قرار گرفتن دستگاه تامین انرژی کمکی که در عقب گلگیر سمت راست قرار دارد. بر خلاف روسیه (روسیه نتوانست در صادرات تانک T-80 موفق عمل کند) اوکراین توانست قابلیت ها و کارایی های تانک های T-80و T-84 را بهتر بشناسد و آنها را شکوفا کند، به همین منظور توانست به مشتریان خارجی بسیار بیشتری این تانک ها را بفروشد. قبرس با مشاهد عملکرد تانک های بهبود یافته ی اوکراینی تصمیم گرفت تا برای ارتش کوچکش تعدادی از آنها را خریداری نماید. پاکستان نیز به دلیل اینکه با کشور هند از لحاظ نظامی درگیری بود، با مشاهده ی اینکه روسیه به هند T-90 فروخته بود، تصمیم گرفت تا تعدادی T-80U-D از اوکراین برای نیروی زمینی اش خریداری نماید. تانک T-84 Oplot با یک برجک نسبتا شلوغ و همینطور کمی بهبود یافته تر برای بازار داخل در نظر گرفته شد. تانک T-84-120 Yatagan نیز برای صادرات به دیگر کشور ها طراحی و ساخته شد. از ویژگی های این تانک می توان به برجک بسیار بزرگ و همینطور توپ مورد نظر ناتو یعنی 120 میلیمتری به عنوان توپ اصلی این تانک، اشاره کرد. در سال 2010 کشور بنگلادش یک سفارش بزرگ از تانک های T-84 یاتاقان را به اوکراین داد. در سال 2011 آذربایجان نیز از اوکراین تعدادی تانک T-84 Oplot را خریداری کرد و بعدها نیز تانکهای T-90 را از روسیه خریداری کرد.

 

 

T-84 Oplot اوکراین

 

مدل های مختلف تانک T-80:

لیستی که هم اکنون آن را مشاهده می کنید، شامل مدل اهی مختلف تانک T-80 ساخته شده در شوروی، روسیه و اوکراین است و ضمنا تاریخ وارد به خدمتشان نیز در کنار نام تانک نوشته شده است. لازم است تا نکاتی را در مورد نام گذاری های تانک های T-80 خدمتتان عرض کنم. برای مثال نسخه ی فرماندهی تانک با حرف K نمایش داده می شود، این بدین معنی است که این تانک در هر نسخه ی، تانک فرماندهی است (برای مثال تانک T-80BK، در اینجا در میان تعداد تانک های T-80B، تانک های T-80BK نسخه ی فرماندهی هستند.) و دارای یکی سری تجهیزات و متعلقات مخصوص به خود است، مانند رادیو های قوی تر  و سیستم های مدیریت میدان نبرد پیشرفته تر، کلمه ی فرماندهی در روسی komandirskiy است. تانکهایی که دارای زره های اضافه شونده و همینطور زره قوی تری هستند، با V نشان داده می شوند، این تانک ها دارای زره واکنشی انفجاری هستند که به روسی vzryvnoy معنی می شوند.  برای مثال T-80BV. نسخه های ارزان تر که بدون قابلیت پرتاب موشک هستند نیز دارای علامت 1 می باشند، برای مثال T-80B1.

 

تانک T-80U

• T-80 (1976): مدل پایه و مادر تمامی نسخه ها، با یک موتور گاز توربین که قادر است 1000 اسب بخار نیرو تولید کند، دارای تجهیزاتی همچون مسافت یاب لیزری است. این مدل توانایی شلیک موشک را ندارد و فاقد زره واکنشی انفجاری است.
• T-80B (1978): در این مدل یک برجک جدید به تانک اضاف شد ، سیستم کنترل آتش نیز بهبود یافت و بار گذار خودکار قابلیت شلیک موشک های ضد تانک 9M112-1 Kobra پیدا کرد. زره کامپوزیتی این تانک نیز بهبود یافت. موتور تانک نیز دستخوش تغییراتی قرار گرفت که قدرتش به 1000 اسب بخار افزایش پیدا کرد که در سال 1980 به تانک اضافه شد. این تانک با زره های واکنشی فعال در سال 1985 مجهز شد و با زره های 400 میلیمتری تانک را در برابر گلوله های با سر انفجاری HEAT محافظت می کرد.
• T-80BV (1985):  تانک T-80B با زره واکنشی انفجاری فعال.
• T-80A (1982): یک جهش برای اسنتاندارد سازی تانک، بهبود زره و همینطور برجک بهینه  و سیستم کنترل آتش بروز رسانی شده.
• T-80U (1985): نسخه ی جدید تانک T-80 که با زره واکنشی انفجاری فعال کنتاکت 5 مجهز می شد و سایت هدفگیری تانک نیز بهبود یافت. همچنین قابلیت شلیک 9K119 Refleks نیز بر روی تانک ایجاد شد و در سال 1990 یک موتور جدید 1250 اسب بخاری بر روی تانک ایجاد شد.
• T-80UD Bereza (1987):  نسخه ی اوکراینی با موتور دیزل 1000 اسب بخاری 6TD و همینطور مسلسل کنترل از راه دور ضد هوایی برای شلیک به هواپیما ها و همینطور بالگرد ها.
• T-84 (1999): آخرین نسخه ی توسعه یافته ی T-80UD اوکراین که با یک موتور قدرتمند 1200 اسب بخاری و همینطور زره جدید تری مجهز می گردد.
• Black Eagle Tank: (نمونه ی اولیه: کنسل شد) چندین نمونه از نسخه های بروز رسانی شده ی تانک T-80 که با یک شاسی بزرگ تر و همینطور یک چرخ جاده ی بیشتر بود و برجک بسیار بزرگتری داشت و می توانست مهمات خیلی زیادی را با خود حمل کند، اما این پروژه کنسل شد.

 

تاریخچه ی استفاده:

 

تانک T-80 در موزه ی نظامی Khabarovsk

اتحاد جماهیر شوروی

در سال 1985، نزدیک 1900 دستگاه تانک T-80 وجود داشت. بر اساس داده های موجود در روسیه، نزدیک به 2256 دستگاه T-80 در بین سالهای 1986 الی 1987 در آلمان شرقی مستقر بودند. ناتو توجه بسیار زیادی به تانک جدید ساخت شوروی داشت، زیرا می توانست تنها در طی 2 هفته کشور های حوزه ی آتلانتیک را تصرف کند و متد ها و روش های مقابله با شوروی که در اروپا و در ناتو تدوین شده بود، تنواند جلوی آنها را بگیرد. همین کار باعث شد تا به صورت ناگهانی موشک های ضد تانک زمین پرتاب و هوا پرتاب به سرعت ساخته شوند. در سال 1991 هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی از هم فرو پاشید، نزدیک به 4.839 دستگاه تانک T-80 از همه ی مدل ها در حال خدمت بودند.

 

تانک T-80 هرگز آنگونه که روس ها انتظار داشتند، استفاده نشد و آنها قصد داشتند تا در تصرف اروپا به صورت بسیار عظیمی از این تانک ها استفاده کنند که متاسفانه فقط در حد آرزو باقی ماند. در طول تغییرات سیاسی و اقتصادی شوروی، در سال 1990، فرماندهان نظامی و همینطور بسیاری از متفقین سعی کردند تا کنترل شوروی را بر عهده بگیرند و مانع از فروپاشی اش شوند، اما هر کاری کردند نتوانستند میخائیل گورپاچف را از این کار منصرف کنند، حتی تعداد زیادی تانک های T-80UD از لشکر چهارم سپاه پاسداران Kantemirovskaya نیز به خیابان های مسکو آمدند اما کودتایشان شکست خورد و شوروی از هم فروپاشید.

 

 

 

روسیه

زمانی که تعدادی از تانک های T-80 در کشور های اوکراین و بلاروس و قزاقستان خدمت می کردند، روسیه یکی از بزرگترین اوپراتور و دارندگان این تانک بود.  در سال 1995 تعداد تانک های T-80 به 5000 دستگاه افزایش پیدا کردند اما در سال 1998 تعداد این تانک ها به 3500 دستگاه کاهش پیدا کرد.

ارتش روسیه نزدیک به 3044 دستگاه تانک T-80 و نسحه های مختلف را در خدمت نگه داشت و 1456 دستگاه از آنها را به حالت ذخیره در آورد. این کار در سال 2008 صورت گرفت. هم اکنون تعداد 460 دستگاه تانک T-80UD در حال خدمت در لشکر دوم گارد محافظین موتوری تهاجمی  Tamanskaya و لشکر چهارم گارد محافظیت موتوری Kantemirowsk است. یک دستگاه تانک T-80BV در موزه ی Kubinka و یک دستگاه تانک T-80U در موزه ی فضای باز Saratov به نمایش در آمده است.

 

در طی بحران داخلی 1993 روسیه، رئیس جمهور یلتسین دستور داد تا تانک های ارتش روسیه علیه شورای عالی روسیه  و کنگره مردمی که علیه رئیس جمهور بودند، به خدمت گرفته شوند. در چهارم اکتبر 1993، شش دستگاه تانک T-80UD از لشکر دوازدهم گارد تانک ها و لشکر چهارم Kantemirovskaya سپاه  تانکها بر روی پلی که به سمت پارلمان روسیه بودند قرار گرفتند و به سمت پارلمان آتش گشودند. همچنین یک دستگاه تانک T-80 به فرماندهی سرگرد Igor Belyaev به داخل بخش مربعی شکل کاخ ریاست جمهوری رانده شد و لوله ی آن را به سمت ساختمان گرفت. این سرگرد این کار را به علت تعلیق چند ماهه ی حقوقش انجام داد و خسارتی در بر نداشت، این تانک چند ماه درون ساختمان ریاست جمهوری نگه داشته شد.

 

   

 

جنگ اول چچن

تانک های T-80B و T-80BV هرگز در جنگ افغانستان در سال های 1980 مورد استفاده قرار نگرفتند، اما اولین استفاده ی این تانک ها در جنگ اول چچن بود. این جنگ اولین نبردی بود که تانک های T-80 به صورت واقعی در آن شرکت می کردند و نتیجه ی جنگ برای این تانک ها هرگز خوش آیند نبود. از این تانک ها برای تصرف شهر ها استفاده می شد، اما این عمل برای چنین تانک هایی اصلا مناسب نبودند. یکی از بزرگترین فاجعه های این جنگ، نابودی تانکها در تصرف شهر گروزنی چچن بود. نیرو هایی که برای تصرف شهر گروزنی انتخاب شدندف توانایی فراهم کردن زره مناسب برای عملیات درون این شهر را نداشتند و زمانی که شهر توسط نیرو های مدافع، اداره میشد، نیرو های بسیار کارکشته ای که در نبرد افغانستان به روش ها و شیوه های بسیار زیادی جنگیده بودند. تانک های T-80 که در این عملیات مورد استفاده قرار گرفتند دارای زره واکنشی انفجاری نبودند (T-80B) یا اینکه با زره مناسب مجهز نشده بودند (T-80BV) و مهم ترین و بزرگترین دلیل شکست یگان زرهی این بود که خدمه از قبل آمادگی شرکت در چنین جنگی را ندیده بودند، یعنی آموزش هایشان به گونه ای نبود که بتوانند در برابر کهنه کاران جنگ افغانستان دوام بیاورند، این بزرگ ترین دلیل شکست روس ها در چچن بود.

 

خدمه ی این تانک ها هیچ گونه دانشی از ظاهر و چگونگی معماری شهر نداشتند، زمانی که تانک ها مورد اصابت RPG قرار می گرفتند، شلیک کننده ها از داخل انبار های بزرگ یا ساختمان های بلند شهر آنها را شلیک می کردند. موشک های ضد تانک نیز نقاطی از تانک را هدف قرار می دادند که ضعف بیشتری نسبت به سایر قسمت ها داشت. در برابر انفجار هر تانک، 6 یا 7 موشک یا راکت شلیک می شد و این به معنای آن است که برای نابودی یک تانک معمولا 6 الی 7 موشک شلیک می شد تا تانک را نابود کنند. تعدادی از تانک به وسیله ی منفجر شدن بارگذار خودکار از بین می رفتند، یعنی بارگذار که به صورت عمودی قرار می گرفت، توانایی مقابله با شلیک موشک هارا نداشت و منفجر می شد. در طئوری، باید به وسیله ی چرخ های جاده محافظت می شد، اما وقتی تانک مورد اصابت اولین شلیک قرار می گرفت، بارگذار گلوله ی بعدی را مسلح می کرد، که این مورد باعث انفجار گلوله می شد. از تمامی خودرو های زرهی که جنگ اول چچن شرکت کردند، تنها در ماه اول 225 دستگاه نابود شد که این میزان 10.23% از مقدار کل از تانک هایی بود که در این نبرد شرکت کرده بودند. تانک T-80 در این نبرد بسیار ضعیف ظاهر شد، فرمانده لشکر زرهی که مسئول نبرد با چچن بود، ژنرال A.Galkin بعد از نبرد سنگین چچن، اعضای وزارت دفاع را متقاعد کرد که دیگر از تانک های با موتور گاز توربین قرارداد اخذ نکنند. بعد از آن دیگر هیچ وقت تانک های T-80 برای تصرف شهر ها و مناطق به اصطلاح Urban مورد استفاده واقع نشد و در عوض به جای آن از واحد های توپخانه با فاصله ی مناسب از شهر، جهت تصرف آنها اقدام می کردند. تحلیل گران مشکلات شکست تانکها در جنگ چچن را در دو فاکتور مهم ارزیابی می کنند:

1. بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، به علیت مسائل فروپاشی، بعد از آن تاکتیک ها و متد های آموزشی برای خدمه تانک تدریس نشد و همان موارد قدیمی باقی ماند.
2. تانک ها وقتی که به داخل شهر ها وارد می شدند، هیچ نیروی پشتیبانی و یا کمکی نداشتند. همین مورد باعث میشد تا به راحتی به هدفی متحرک برای دشمن تبدیل شوند.

صادرات T-80

زمانی که اتحاد جماهیر شوروی تانک T-72 را به گوشه و کنار جهان و کشور های مختلف که از متحدین سیاسی اش بود، صادر می کرد، T-80 مانند T-64 سلاح سری بود که موقعیتش را نمی خواستند فاش کنند، به همین دلیل فرماندهان قصد صادرات آن را نداشتند. با وجود اینکه لهستان با شوروی بر سر خرید تانکهای T-72S و یا سری T-80 وارد مذاکره شد، قرار شد تا یک سری سلسله کارخانه جهت ساخت T-80 در لهستان ایجاد شود و وزارت دفاع لهستان نیز آماده ی ساخت تانکها شد تا اینکه در سال 1989 یک سری تحولات سیاسی در لهستان به وجود آمد که موجب شد تا لهستان از بلوک شرق خارج گردد. همین موضوع باعث شد تا این موارد در لهستان اجرا نگردد و در عوض لهستان نیز تانک PT-91 را توسعه داد.

 

 

انگلیس

در سال 1992، انگلیس تعدادی تانک T-80U را برای تحقیقات و توسعه خریداری نمود. آنها این تانک ها را به صورت عمومی و در انظار عموم نخریدند، بلکه آنها را از طریق یک شرکت تجاری که مثل واسط عمل می کرد، در کشور مغرب، تانکها را خریداری کردند. قیمت تمام شده تانک ها 5 میلیون دلار بود و به خاطر اینکه به روسها اطمینان کافی نداشتند، مستقیما از آنها خریداری نکردند. انگلیس وقتی که تانکها را خریداری نمود، آنها را به Aberdeen Proving Ground در مریلند آمریکا فرستاد. انگلیسی ها و آمریکایی ها هر دو بر روی تانکها کار می کردند و نکات ریز و درشتی را بررسی کردند. در ژانویه 1994، سوالاتی از وزارت دفاع انگلیس در خصوص خرید تانکهای T-80U پرسیده شد و جوناتان آتکین، شخصی بود که از سمت وزارت دفاع برای پاسخ به این سوالات انتخاب شده بود، اینچنین پاسخ داد که "ما این تانکها را برای تحقیقات و توسعه ی علوم نظامی خریداری نموده ایم".

 

جمهوری دومکراتیک خلق چین

برخی از منابع می گویند که در سال 199، روسیه با جمهوری خلق چین وارد عقد قرارداری شد که در طی آن قرارداد، چی 200 دستگاه تانک T-80U را از روسیه خریداری می کرد. از این 200 دستگاه تنها 50 دستگاه تحویل داده شدند و به علت عدم تامین مواد مربوطه در چین، مابقی تانکها تولید نشدند.

 

 

پاکستان

همانطور که گفته شد، اوکراین در صادرات T-80 های UD بسیار موفق عمل کرد. در سال 1993 و 1995، اوکراین این تانکها را به پاکستان فروختند. پاکستانی ها در آن زمان به دنبال یک تانک می گشتند که نیاز های نیروی زمینی شان را برطرف کند. این تانک در آگوست 1996 در پاکستان به صورت آزمایشی تست شد و پاکستان تصمیم گرفت تا تعداد 320 دستگاه تانک T-80UD را از اوکراین به قیمت تمام شده ی 650 میلیون دلار خریداری نماید. این تانک ها در دو نوع استاندارد قرار داشتند، نوع Ob`Yekt 478B و نوع Ob`Yekt 478BE که برای صادرات در نظر گرفته شده بود. قرار بر این شد که تانکها در سال 1997 تحویل ارتش پاکستان داده شد. بعد از آن تعداد 15 دستگاه از راه زمینی منتقل شد و در فوریه 1997 کشور روسیه مانع از ارسال تانک ها به پاکستان شد. روسیه مدعی شد که اوکراین نمی تواند تانکهارا به پاکستان بدهد. با این وجود نزدیک به 70 درصد از مولفه ها و تجهیزات تانک T-80UD از خارج روسیه ساخته می شود. دلیل عدم ارسال تانکها به پاکستان این بود که در آن زمان روسیه با هند روابط حسنه و خوبی داشت و قصد از بین بردن آن با فروختن تانک T-80UD به پاکستان را نداشت. اما بعدها کشور اوکراین تعداد 20 دستگاه دیگر نیز به پاکستان در طی ماه می و فوریه ارسال نمود. اما مابقی تانکها به پاکستان تحویل داده نشد. تا اینکه اوکراین تصمیم گرفت 285 دستگاه باقی مانده را با کمی تغییر شکل به پاکستان تحویل دهد که خود کشور پاکستان نیز با این کار موافق بود در بین سالهای 1997 تا 2002 همه ی تانکهارا تحویل گرفت.

 

تانک T-80 در سن پترزبورگ روسیه

 

قبرس

کشور قبرس اولین کشور خارجی است که به صورت عمومی تانکهای T-80 را از روسیه خریداری نمود. روسیه تعداد 27 دستگاه T-80U و 14 دستگاه T-80UK به قیمت تمام شده ی 174 میلیون دلاردر سال 1996 به قبرس فروخت. تانکها در طی دو مرحله به قبرس تحویل داده شدند. اولین مرحله تعداد 27 دستگاه تانک T-80U در سال 1996 تحویل داده شد و در دومین مرحله 14 دستگاه تانک T-80UK در سال 1997 به قبرس تحویل داده شدند. این تانکها موجب شدند تا به صورت قابل توجهی ارتشش را دوباره باز سازی کند. این خرید بعد از AMX-30B2 ها یکی از بهترین خرید های نظامی قبرس بوده است. تانک های جدید تحویل گارد ملی این کشور داده شدند. کشور قبرس به دلیل اختلافاتش با ترکیه در سال 2009 نیز تعداد 41 دستگاه تانک T-80U و T-80UK به ارزش هر دستگاه 117 میلیون یورو از روسیه سفارش داد که در مرحله ی اول در سال 2011 نیمی از آنها را تحویل گرفت.

 

 

 

کره ی جنوبی

کشور کره ی جنوبی نیز 33 دستگاه تانک T-80U و دو دستگاه تانک T-80UK را از روسیه به عنوان بدهی های باقی مانده از زمان اتحاد جماهیر شوروی خریداری کرد که این تانکها در 3 مرجله تحویل کره ی جنوبی داده شدند. در مرحله ی اول تعداد 6 دستگاه تانک T-80U در سال 1996 تحویل داده شد، به دنبال آن 27 دستگاه تانک T-80U  در سال 1997 و در نهایت دو دستگاه تانک T-80UK نیز در سال 2005 تحویل داده شد. در اصل کره ی جنوبی تعداد 80 دستگاه تانک T-80U را در برنامه ریزی هایش برای خرید از روسیه در نظر گرفته بود که نصف آنها را خرید.

 

 

استفاده کنندگان تانک T-80

برای مشاهده ی عکس در اندازه کامل، لطفا روی تصویر کلیک کنید.

 

 

نویسنده و ترجمه: سیاوش سلطان ویس

Military.IR Copyright

تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است.

 

اگر سوالی هست خوشحال می شوم بپرسید، چون بنده و دیگر دوستان بهشون پاسخ میدیم.