هنوز تا ابهای اقتصادی که قرار هست اسکورت بشند ( که البته تضمینی برای اقدام نکردن امریکا نیست در این فاصله ) هم کلی راه مونده. تا خود بندر تخلیه که بیشترم هست. فعلا خیر.

اصلا بحثم جناحی و سیاسی نیست و همه از رابطه و سیاست خاص سردار با تمام جناح ها آگاه بودند و مراودات مدامشون با ظریف و ... ولی در موضوع سفر بشار اسد دیدیم که لااقل اعتماد کامل به وزارت امور خارجه ( شخص ظریف خیر ولی خب به هر حال مجموعه وزارت امور خارجه ممکن بود با خبردار شدن ظریف از قبل خبردار بشه ) و برخی نهادهای سیاسی وجود نداره و حق هم هست. متاسفانه بحث نفوذ و خیانت جدی است. به یک دلیل طبیعی: دشمن صدها و هزاران برگ برای تطمیع و تهدید و .. افراد داره. (خصوصا با دنیای جدید دیجیتال و معضلی به نام تلفن های همراه هوشمند تنها در یک قلمش )

موضوع لیبی جالب شده. حفتر از همون ابتدای درگیری ها با رژیم صهیونیستی ارتباط گرفته بود و البته عجیب هم نبود با توجه به کشورهای حامیش ( امارات و مصر و عربستان و ... ) حالا با چرخش اوضاع و قدرت گرفتن نیروهای وفاق، نماینده اسراییل در یک خودشیرینی آشکار! ( نزدیک شدن به ترکیه و ناتو و از طرفی با دیدن طرف پیروز ماجرا در شرایط فعلی آینده نگری برای روابط در آینده) در سازمان ملل ایران را متهم کرده داره برای نیروهای حفتر سلاح ارسال میکنه و ایران را متهم کرده از حفتر حمایت میکنه و در لیبی دخالت. ( همون ماجرای دهلاویه ها و ...) بزرگترین بازنده این جریان هم نه امارات که مصر خواهد بود. کابوس اردوغان درست کنار گوشش و خبرهایی هم هست که سلطان اردوغان! تصمیم گرفته یک پایگاه نظامی هم در لیبی تاسیس کنه و برای مصر از این جهت بد خواهد بود که مزدوران پروار شده در سوریه حالا جای پایی درست بغل گوش مصر هم پیدا میکنند.

جالبه پنتاگون میگه اقدام ایران در ارسال تانکر سوخت نقض تحریم های بین المللی ضد ایران و ونزوئلا است. کدوم قوانین بین المللی ضد ایران و ونزوئلا؟ ایران که بعلا به اذعان خود آمریکا 2234 برقراره و از شمول تحریم های بین المللی خارجه و تنها تحت تحریم های یکجانبه آمریکاست و ونزوئلا هم مطمئنا اگر حتی اطلاع هم نداشته باشیم روسیه و چین اجازه صدور قطعنامه ای ضدش را در این رابطه نخواهند داد و ندادند تا حالا. (بر خلاف کره شمالی مثلا) حالا یا خودشون را دیگه رسما بین الملل! میدونند یا اینکه تفسیر پنتاگون هم پمپئویی شده اخیرا کلا دیگه.

نکته اینجاست در کل جهان گروه های مختلفی هستند که دست به این اقدامات میزنند خصوصا در این ایام. ولی مورد مورد توجه اینه که این رژیم اخیرا این موارد همیشه برقرار را بهانه ای کرده به نظر برای حملات سایبری به ایران. یعنی با توجه به پیش بینیها و تابستان پیش رو یک قصد تهاجمی برای حملات سایبری داره ضد تاسیسات حیاتی ایران (برق - پتروشیمی و ...) و حالا این موارد کم اهمیت و روتین را کرده پیرهن عثمان تا حملاتش را توجیه کنه. سابقه این رژیم مملو از این دروغ ها و فریب ها و خصوصا مظلوم نمایی ها برای توجیه توحشش هست. برای همین ایران باید مراقب باشه و اگر حمله ای دید اینبار به شدت مقابله تهاجمی کنه. اصولا بازدارندگی در این حوزه هم وقتی حاصل میشه که بدونه درسته شاید بتونه با مظلوم نمایی و دروغ برای خودش بستر حملات را فراهم کنه ولی در مقابل باید منتظر پاسخ قاطع هم باشه. اونوقت اون پاسخ را میتونه حمله ایران قلمداد کنه.

نکته جالب تمسخر همه قوانین بین المللی و لوس کردن این قوانین هست. با حکومت ونزوئلا به مشکل خورد، انواع و اقسام راه ها را امتحان کرد و وقتی موفق نشد ناگهان با متهم کردن حکومت ونزوئلا به تجارت مواد مخدر ( مثل مورد حزب الله) سعی کرد اقدامات غیرقانونیش را ذیل قوانین دیگه ای مشروع جلوه بده. حالا هم به این بهانه در اون مناطق شناورها را تحت بازرسی قرار میده . یکی از گمانه زنی ها همین هست که کشتی های ایرانی را ذیل همین قانون من دراوردی مورد بازرسی قرار بده و اطلاعات پرسنل را جمع آوری کنه تا با تحریمشون جلوی این روند را بگیره لااقل. در استاتوس اشاره شد ایران باید در مقابل بازرسی هم عمل متقابل انجام بده. به هر بهانه ای که میخواد باشه. اگر اونجا بهانه شد ایران هم در قوانینی که فکر کنم در دهه هفتاد در رابطه با خلیج فارس وضع کرده میتونه با تشخیص خودش ( عبور بی ضرر یا باضرر شناورها ) شروع کنه به بازرسی شناورها. حالا آمریکا با قوای نظامی خواست مانع بشه هم بهانه خوبی داریم در اقدام متقابل و هم اینکه به هر حال اونها انتخاب کردند و اصلا نباید کوتاه بیاد نیروی دریایی ارتش.

شوخی است؟! متجاوز و اشغالگر متجاوز و اشغالگر هست. با قلب واژه ها هم نمیشه به چیزی یا کسی مشروعیت داد. و هرچند ما اینجا چیزی به نام دفاع، مطلقا! نمیبینیم و هفتاد سال فقط تعرض و اشغال و توحش و تجاوز میبینیم ولی به هر حال به زعم شما دفاع یک متجاوز از خود هم ادامه تجاوز و توحشش محسوب میشه، اصولا نمیشه ریپیستی که به قربانی خودش حمله کرده و قربانی دست و پا میزنه از دستش خلاص بشه و تنها ابزار دفاعیش ناخنها و چنگهاش هست برای خلاصی؛ اگر چنگی انداخت و خراشی داد؛ متجاوز به عنوان وقیحانه دفاع(!) از خودش، قربانی را به قتل هم برسونه و ژست محق! بودن هم بگیره. اصولا درسته زورگوها و قلدرها واژه ها را از معنا تهی کردند و واژه ها حتی شرمگین هستند گاهی در اطلاق به چیزی یا کسی ولی قرار نیست که واقعیات تاریخی و حقیقت مسلم در چشم، اون هم نه در تاریخ باقی مونده بلکه جاری در زمان را هم با زدن خود به اون راه به مسلخ تحریف ببریم. این یک مشکل اساسی است خصوصا در فضای مجازی سطحی زده امروز. با مشابهت سازی واژگان یا موقعیتها به صرف هم نامی اسامی ای که خودمون اطلاق میکنیم نمیشه هر دو چیز را کنار هم قرار داد و گفت خب این همونه! با ساده انگاری نمیشه چون «کسی» یا «کسانی» تصمیم گرفتند «نامی» را حالا یا به زور یا به جبر زمان و فراموشی حافظه و یا با رشوه و تطمیع به «چیزی» اطلاق کنند، حتما اون چیز تغییر ماهیت بده و تبدیل بشه به معنای اون واژه. ارتش جمهوری اسلامی ایران یا افغانستان یا آلمان یا ... یک «ارتش» به معنای صحیح و پذیرفته شده کلمه است، گنگ یا گروهی متجاوز، اشغالگر، دزد، غارتگر، وحشی، کودک کش، جنایتکار هم که دور هم جمع شدند و حالا یا خودشون و یا دوستانشون واژه «ارتش» را بهشون اطلاق کردند؛ هر چه قدر هم شیک باشند! و اتیکت «ارتش» را از سر تا پاشون هم بچسبونند؛ نهایتا همون گنگ یا گروهی متجاوز، اشغالگر، دزد، غارتگر، وحشی، کودک کش، جنایتکار هستند و نه بیشتر. مثلا الان اگر قاتلان سریالی! دور هم جمع بشند و یک گنگ تشکیل بدند و قرار بزارند اسم خودشون را بزارن ارتش پاک کننده! و مثلا با پول و تهدید و جبر روزگار و ... چند نفری یا اصلا همه را هم مجاب کنند که اینها را ارتش بدونند چیزی از اصل ماجرا تغییر میکنه؟ خیر! اونها همون جنایتکار باقی میمونند و نمیشه با یک ارتش و مبتلائات یک ارتش مقایسشون کرد و سنجید. حالا ممکنه یکی ابزار بیشتری داشته این را تا تونسته با رسانه و همون تهدید و تطمیع و گذر روزگار نزدیکتر ( در اذهان و ظاهر ) به اون کلمه واقعی کرده باشه ولی نکته اینجاست فقط در ظاهر نزدیکتر کرده و در اصل همچنان «همون» نیست.

همین عصر ویدئوی جدید از انهدام یک پانتسیر دیگه در لیبی (ترهونه) منتشر شد ( ششمین گویا ) باز به نظر میرسید در یک سوله است و البته تصاویر اتاق کنترل پهپاد نشون میداد که مثل یک اتاق نمایش چندین نفر بعد از هدف قرار گرفتن سامانه شروع کردند به خوشحالی و معلوم بود هدفشون همین شکار سامانه بود. در لیبی به نظر سامانه ها به دلایل مختلف خیلی راحت تر دارند شکار میشند، جبهات از هم پاشیده و سامانه های انفرادی احتمالا دیگه مهماتی ندارند و یک هدف ساده شدند برای پهپادهای ترک که در آسمان لیبی بدون هیچ حریفی دارند جولان میدند. ترکها با استقرار ناوهاشون در سواحل لیبی کاملا حملات نیروهای هوایی امارات و لیبی که در ابتدا انجام میشد را سد کردند و اونها ریسک هدف قرار گرفتن پرنده هاشون را دیگه قبول نمیکنند و حتی پهپادهاشون هم توسط این ناوها مورد هدف قرار میگیره. این باعث شده آسمان لیبی کاملا در اختیار ترکها و پهپادهای پرتعدادشون باشه و لااقل چند درس داشته نبردهای اخیر برای پدافند برد کوتاه: این سامانه ها (حالا اینجا پانتسیر لااقل ) مثل آرایش خود روس ها در سوریه باید در صورت استقرار به صورت گردان و مجموعه باشه در یک نقطه که قرار هست ازش محافظت کنند. ( خب پس کارایی دفاع نقطه ای در برابر حجم انبوه حملات را ندارند ) این سامانه ها باید اگر در حجم کمتر مستقر میشند همراه با یک سامانه ترکیبی مستقر بشند ( تور یا بوک در این مثال ) این سامانه ها نیاز به شبکه پدافند یک پارچه دارند ( لااقل از حیث راداری و شناسایی برای عملکرد مناسب ) موارد دیگه از ضعف آموزش و تاکتیک ها و لجستیک سامانه ها و مهمات و ... هم که واضح هست.

نکته قابل توجه تغییر تاکتیک و پیش اومدن اینها هم هست. قبلا حملات را در برابر تهدیدات فوری یا در شرف وقوع انجام میدادند و ادعا میکردند و حلا خیلی راحت میگه ما برای صدمه زدن به دشمن انجام میدیم. یعنی اگر حتی دشمن حرکتی هم نکنه قصد ما ضربه زدن بهش هست.

برای آمریکا ونزوئلا یک همسایه است و آمریکا هم منافعی داره در این همسایگی و کسی نباید از اونور جهان بیاد در همسایگی ما و اولویتهای ما در رابطه با همسایگانمون خلل ایجاد کنه (البته که خللی وجود نداره و منظور از این خلل یک تجارت قانونی انرژی است ) برای ایران عراق و سوریه (لابد) همسایه نیستند و ایران حق نداره به دنبال منافع خودش در همسایگانش باشه و حضور و بروزش در این همسایه ها حتی با حملات نظامی پاسخ داده میشه و روابط تجاریشون را هم باید با آمریکای چند هزار مایل اونورتر با ایران هماهنگ کنند. برای اونها پوزیشنال ادونتیج که سهله؛ در همسایگان ایران کل یوم!! ادونتیج! هم مشروعه ولی برای ما تجارت قانونی با یک کشور چون با چند پشت کشور! اصطلاحا در همسایگی قاره ای آمریکا قرار داره ممنوع.

جالبه ناو جنگی در چند مایلی خط ساحلی جزایر ما و ابهای سرزمینی و در مواقعی حتی مماس اومده و رزمایش نظامی و تمرین نظامی و تحریک مدام هم داره استناد میکنه: «کشتی‌های ما در حال انجام مأموریت‌های عادی در مناطقی از آب‌های بین‌المللی هستند که در قوانین بین‌المللی مجاز شده‌اند» بعد برای شناورهای غیرنظامی و تجاری که هیچ قانون بین المللی برشون مترتب نیست شاخ و شونه میکشند و ناو ارسال میکنند. در همین خلیج فارس هم کوتاه اومدیم تا به اینجا رسید، قدم اول که همون بازرسی های روتین شناورهای سپاه بود در این چند ده سال اگر ادامه میداشت نمیرسید به سد کردن راه قایق های سپاه و آزارشون که منجر به واکنش بشه و بعد طلبکار هم بشند. در مورد تانکرها هم قدمی درست برداشته شده که البته مثل چند سال پیش و در مورد یمن نباید عقیم بمونه. هرچند نگرانی زیادی تولید میکنه ولی چون کاملا مبتنی بر حقوقمون هست نباید کوتاه اومد.

اگر تاریخی بگیم که بله ما تجارت بنزین داشتیم قبلا با ونزوئلا و چیز عجیبی نیست حتی همین مبادلات. اگر در این مورد خاص و این بازه اخیر میگید که خیر، چون ونزوئلا با این بحران روبرو نشده بود و این اولین محموله رسمی است. شیوشون هم در این سالها به این شکل هست که اول از طریق یک نشریه یا رسانه سر و صدا راه میندازن ( احتمالا با اطلاعات درز داده شده ) و موضوع را برجسته و خاصش میکنند که توجهات بهش جلب بشه تا بعد با القائات رسانه ای و ویژه کردن موضوع لزوم ورود خودشون را توجیه کنند. در حالیکه هیچ توجیه قانونی نداره و یک مسیر عادی است ولی وقتی موضوع ویژه میشه همه به نتیجه نگاه میکنند و نه به پروسه و مسیر و قانونی بودن و یا نبودنش.

توجه دارید که صحبت از تهدید موثر در برابر بازگشت تحریم تسلیحاتی (یا مکانیسم ماشه) به عنوان اخرین بندهای حداقلی برجام هست که قراره نفعی به ایران برسونه بابت انجام تعهداتش. توقف پروتکل الحاقی و بازرسی های سرزده و ... در مقابل نابودی آخرین بند برجام و تاکید همچنان برای حفظ برجام جدای از عقب نشینی آشکار فنی، پیام کاملا غلطی را هم به دشمن ارسال میکنه. به هر حال بازرسی ها سر جاشون طبق ان پی تی قرار دارند و شما هر چه قدر هم بازی کنید ( که در شورای حکام پاسخ هماهنگی از سمت حتی چین و روسیه دریافت خواهیم کرد و یک اجماع را ضد خودمون سبب میشیم ) نهایتا مجبور به اجازه بازرسی خواهید بود ( دوربین های روتین هم که سرجاشون هستند ) و خب در اینصورت یا شما از تعهدات برجام عدول کردید ( به لحاظ عملی و فنی نه چیزی که در گام های هسته ای عنوان شد ظاهرا و در حد یک نمایش به اقدام حرکاتی انجام شد و عنصر معنوی! تعهدات را فریز کردیم ) که خب مشخصا شورای حکام یک گزارش میده که اینها از برجام (حتی با تصویب نامحدود تحریم تسلیحاتی ( چیزی که با اون عمل به قول شما هوشمندانه خودمون تحریک کردیم انجام بشه ) ) تخطی کردند و عملا برجام را با اینکه خودشون گفتند فقط پروتکل را اجرایی نمیکنیم ولی در برجام همچنان هستیم بیشتر زیر پا گذاشتند و خب مشخصه چه اتفاقی رخ میده، یک اجماع و نهایتا مکانیسم ماشه همراه با تحریم تسلیحاتی که قبلا تمدید شده و یعنی باخت با این تفاوت که یک اجماع و تفاهم ضد سرکشی و عمل نکردن به توافقات و فریب آژانس (تعلل در مجوز بازرسی ها) ایجاد کردیم ضد خودمون در حالیکه توپ نه در زمین ما که در زمین اروپا و آمریکا و حتی چین و روسیه میبود که در این فرض با امریکا در تحریم تسلیحاتی همراهی کردند. یا اینکه در بازرسی ها مشخص میشه شما عدول نکردید و چیزی که در اینصورت داریم چه مواردی است: 1.تمدید تحریم تسلیحاتی 2.فریز بودن گام های هسته ای و همچنان مثلا رعایت سقف خاصی در مواد غنی شده یا حفظ فردو به همون صورت و همچنین کار برای تغییرات برگشت ناپذیر راکتور اراک و ... در هر دو فرض اگر با تمدید تحریم تسلیحاتی ما فقط بسنده کنیم به تعلیق پروتکل الحاقی و نه خروج از برجام ( حالا ما بحث میکنیم که کدوم برای غرب سخت تره و برای ما منفعت داره تا تهدید کنیم که تسلیحات را تحریمش را تمدید نکنند ) بازنده ماییم. در مورد فتوای رهبری هم کامل در پست قبلی بحث شد که اگر دقیق مشاهده شده باشه اعلان رسمی مثلا تغییر فتوای رهبری الان یعنی اش نخورده و دهان سوخته! خروج از ان پی تی هم خاصه هیچ ارتباطی با فتوا نداره و دست دولت کاملا بازه بماند که تهدید بهش ( اصطلاحا بلوف مدمنظر ما برای عدم تحریم تسلیحاتی ) را که اصلا متوجه نمیشم چرا اصرار دارید دست دولت بسته است. نهایتا اگر نگرفت هم ( فرض میکنیم بلوف بوده ) صدها راه هست برای منت گذاری بر سر جامعه جهانی ( وقتی کار از کار گذشته ) و تنها حذف برجام. ( همه اینها در صورت تمدید تحریم تسلیحاتی است والا که مکانیسم ماشه خود به خود برجام را از بین میبره حتی اگر ما هوشمندانه! یا غیرهوشمندانه بخواهیم توش بمونیم به زور!) خلاصه زیاد اسیر پروپاگاندای دولت نشید، دولت اگر دستش بسته بود فراتر از این موارد اون همه شرط و شروط صریح رهبری و توصیه ها در رابطه با برجام و بندها و لاقل شیوه اجراش و روش مذاکره و تصویب در مجلس و بررسی در ارگان های مختلف را با انواع روشهای مستقیم و غیرمستقیم مثل آب خوردن نمیتونست دور بزنه طوریکه تقریبا حتی یکی از شرطها هم رعایت نشه و وقعی بهش گزارده نشه. با اینکه معنای شرط رهبری برای یک موضوع کاملا واضح هست که در چه دسته ای قرار میگیره ولی دولت در اون زمان درا وج غرور و قدرت ناشی از جشن های خیابانی و انتظارات ایجاد کرده برای مردم ( بهشت برین با برجام و دلار هزار تومانی و پراید 4 تومانی) در کسری از ثانیه همه را و حتی رهبری را در عمل انجام شده قرار داد و خب اگر از معادلات قدرت در جمهوری اسلامی اطلاع نداریم و فکر میکنیم واقعا رهبر دستش همه جوره بازه ( اون زمان مرحوم هاشمی هم زنده بود تازه ) و همه هم در همه طیف های سیاسی و امور کشور گوش به فرمانش هستند و به اندازه سر سوزنی از فتوا و دستور و شرط و توصیش عدول نمیکنند خب به نظر تفاوت دیدگاه داریم.

یک بحث حیثیتی داره ماجرا خصوصا با این تبلیغی که براش شده و تهدیدهای ایران و ونزوئلای بغل گوش آمریکا و تلاشی که شده ضد این کشور و تا حالا موفق نبوده. یک بحثم راه افتادن بساط همکاری کشورهایی که خصوصا تحریم یکجانبه شدن و میتونه کل ایده تحریمهای یکجانبه را ببره زیر سوال و تا حدی ابتر کنه. والا آمریکا تا حالا تقریبا سابقه نداشته که از قوه قهریه برای اجرای تحریم های یکجانبش استفاده کنه و اگر چنین کنه تصمیم بزرگی است با تبعات احتمالی و شرایط جدیدی که به کلی برخی چیزها را تغییر میده. در وهله اول هم اگر باب بشه که خب کشوری که زیر بارش بره رسما گویا حکم امضای تسلیم شدن خودش را امضا کرده چون بدین وسیله دیگه نیاز به تحریم شرکتها و کشورها برای عدم تجارت وجود نداره در یک بازه زمانی طولانی مدت، بلکه کشور دشمن میتونه راحت با توقیف ناوگان دریایی و هوایی یک کشور و بستن شریان کالا و انرژی توسط ناوگان نظامیش اون را در عرض یک ماه فلج کنه.

در مورد وقایع پیش رو و راهکار چند سناریو میشه داشت: قبلش به عنوان مقدمه یک سری اقدامات انجام باید بشه: آرایش محدود ولی محسوس یگان های پدافندی در جزایر و سواحل و همچنین پرتابگرهای کروز دریایی در طول سواحل دریای عمان و جزیره قشم که در مقابل تحرک نظامی آمریکا ( فرستادن ناو به استقبال تانکرهای ما) ایران هم اقدامی کرده باشه و پیام آمادگی را فرستاده باشه برای طرف مقابل. آماده باش نیروی دریایی سپاه در خلیج فارس و تنگه هرمز برای پشتیبانی از نیروی دریایی ارتش ( بدون دخالت در فاز اول مواجهه ) ارسال ناوهای نیروی دریایی به دهانه تنگه هرمز از سمت دریای عمان و استقرار عملیاتی در این نقطه و اما بعد: 1. در صورت سد کردن و مزاحمت مسیر تانکرها توسط ناوگان نیروی دریایی ارتش تروریست امریکا: نیروی دریایی ارتش ( تاکید میشه فقط نیروی دریایی ارتش ) شناورهای تجاری با پرچم آمریکا یا محموله آمریکا را متوقف کنند. 2.در صورت تصرف تانکرها، تصرف شناورهای تجاری. 3.در صورت انتقال تانکرها به سواحلشون، انتقال شناورها به سواحلمون نکته اینجاست ناوگان ارتش امریکا در منطقه احتمالا واکنش نشون میده. ولی تفاوت زیادی نمیکنه. اگر در حین توقف، تصرف یا انتقال شناورهاشون بخوان با نیروی دریایی ارتش درگیر بشند برای ممانعت، به هر حال یعنی تصمیم خودشون را گرفتند و «اتفاق» رخ خواهد داد. طبق اصل مقابله به مثل ما در مقام دفاع هستیم و اونها تصمیم تهاجمی را گرفتند. حالا دو نکته وجود داره با توجه به شرایط عمل در دریا: اولا متوقف کردن شناورها با ناوگان دریایی چطور امکانش وجود داره و دوم اینکه اونها در برابر اقدام ما چه واکنشی ( از چه جنسی، تهدید یا حمله یا مشایعت و یا ... ) نشون میدند؟

قبلا بحث شده که موضوع حرمت سلاح هسته ای حتی اگر رهبری الان بخوان فتوا را تغییر هم بدند ( من مطلبی را در آینده در انجمن اگر فرصت بشه قرار میدم که احتمالا این ضرورت شاید بوجود بیاد با تغییر اصل موضوع سلاح هسته ای ) به نفع ما نیست. الان تغییر فتوا در فضای رسمی و جهانی به مثابه ساخت سلاح هسته ای برای ما تبلیغ میشه و این وسط آش نخورده و دهان سوخته. قبل از ساخت اولین بمب و ایجاد بازدارندگی یا فشار و یا حمله احتمالی ما را قبل از رسیدن به هدف (بمب هسته ای ) ناکام خواهد گذاشت. درستش اینه که قبل از تغییر فتوا زمینه لازم برای این امر بدون هیاهویی که این تغییر فتوا برای مثال در جهان سبب میشه فراهم بشه که قدم اولش خروج از برجام (تعلیق پروتکل الحاقی و ... ) و قدم دومش خورج از ان پی تی است. وقتی دست اژانس ار بازرسی ها کوتاه شد و درخواستهای بازرسی سرزده میشه زیرساختها را برای روز موعود مهیا کرد تا لااقل بشه در فرصت کوتاهی از زمان اعلام به چیزی که ادعاش را داریم دست پیدا کنیم. در مورد آقای روحانی هم که اشاره کردم، بحث خروج از ان پی تی شاید حتی در این مرحله مناسب نباشه ولی خروج از برجام حداقل تهدید محسوب میشه ( نه فقط بخشی از اون یعنی تعلیق ) چون چیزی که مشاهده میشه امریکا هم در وهله اول دلش میخواد بدون به هم خوردن وضعیت فعلی برجام (قاعدتا محدودیتهای ایران و بازرسی های وسیع ) به هدفش برسه (تحریم تسلیحاتی ) پس مطلوبش مشخصه وضعیت فعلی برجام هست و تهدید به خروج از برجام توسط جناب روحانی حداقل کاری هست که میتونند بکنند و فراتر از تعلیق پروتکل هم هست طبیعتا چون پروتکل بخشی حتی جدای از برجام هست تقریبا (اجرای داوطلبانه) و در ضمن خروج از npt درسته معانی خاص خودش را داره و طرف غربی میتونه هر چیزی تعبییرش کنه ولی در داخل هیچ کس به مخالفت علنی با فتوای رهبری تعبیرش نمیکنه و این مورد عجیب هست که عنوان میکنید. چون بارها همین انقلابیون تندتر از هر کس دیگه ای علاقه و شعار خروج از ان پی تی را دادند و هیچ کس هم محکومشون نکرده دارید ضد فتوای رهبری عمل میکنید. در مورد روحانی و ظریف هم کاش اهل گزینه های سخت بودند! لااقل؛ که بعد به درخواست میرسیدیم که حالا شق القمر باشه یا ...

یک مطلبی در مورد سطح تهدید ایران در برابر فعال کردن مکانیسم ماشه اشاره شده بود که امیدواریم این بار رییس جمهور در نامش تهدید موثری را کرده باشه که لااقل بازدارندگی حداقلی را داشته باشه، نماینده روسیه امرو عضوز توییتی زده بوده که کمی نگران کننده بود: گفته بود امریکا ایا واقعا علاقه داره با انحراف برجام ( چیزی که میشه ازش تعبییر کرد قاعدتا مکانیسم ماشه است چون تنها گزینه ای که امریکا در مورد برجام داره همینه در حال حاضر ) ایران پروتکل الحاقی را تعلیق کنه؟! ( اگر فرض بگیریم ایشون داره با توجه به محتوای نامه و تهدیدی که جناب روحانی خطاب به 5 عضو برجام نوشتند این مطلب را مطرح میکنه ) خب خیلی عجیب هست، یعنی اگر در برابر فعالسازی مکانیسم ماشه یا تمدید تحریم تسلیحاتی تنها تهدیدی که ما کرده باشیم تنها تعلیق پروتکل الحاقی باشه و نه حتی خروج از برجام و تعلیق فعالیتهای ذیل اون، دشمن را بیشتر ترغیب کردیم به پیگیری این امر.

چقدر در اون چند هدف قرار گرفتن پانتسیرها به نیروهای سوری جفا کردیم! و چقدر اعتبار به رژیم صهیونیستی در رابطه با قدرت فوق العادش در هدف گیری یک سامانه کوتاه برد پدافندی تمام متحرک دادیم!! نگو پانتسیرها اصولا برای خوردن ساخته شدند گویا. هرچند خاصه در مورد لیبی احتمالا ضعف آموزش اپراتورها هم در کار هست اون هم با توجه به سرعت درگیریها ولی به هر حال پانتسیر نشون داد در مقابل پهپادها لااقل ضعف اساسی داره. یا حالا پهپاد ترکها خارج از محدوده برد سامانه شلیک میکنه و سامانه هم قدرت درگیری با پرتابه های کوچک پهپادها را نداره، یا رادار و سیستم درگیری سامانه برای مقابله با پهپادها ضعف اساسی داره و یا .... نهایتا ارتش سوریه و مقاومت باید هر چه زودتر فکری برای این ضعف اساسی در سوریه بکنند، اردوغان از لیبی بیرون بیاد با موفقیت؛ اعتماد به نفسش به لطف حماقت و بی عرضگی عربستان و امارات دوباره عود خواهد کرد و ممکنه بخواد دوباره در سوریه هم توانش را امتحان کنه. روسها به کنار، سامانه عقاب سال پیش تستهای نهایی را داشت پشت سر میزاشت. باید امیدوار بود زودتر به سرانجام برسه و البته از ضعفهای پانتسیر هم درس گرفته باشیم در طراحیش.

جالبه شبکه های فارسی زبان از حالا برای ذهن مخاطبان ایرانی خودشون دارند فضاسازی میکنند که هرگونه اقدام غیرقانونی نیروی دریایی امریکا را ضد کشتی های ما مشروع جلوه بدند، چطور؟ با کلید واژه قاچاق! بنزین به ونزوئلا. تصور کنید تانکرهایی که با چراغ روشن و طبق قوانین بین المللی با پرچم ایران و اعلام مسیر و مقصد و همچنین فرستنده های روشن ( بر خلاف رویه ی معمول ) بدون نقض هیچگونه مقررات جهانی و بین المللی در حال مبادله و تجارت یک کالای معمول تجاری هستند را بسیار راحت با چسباندن کلید واژه قاچاق سعی دارند طوری جلوه بدند که بله برخورد با قاچاق که چیز بدی نیست!! و باید انجام بشه. ( در تاپیک تروریسم طی مطلبی اشاره خواهد شد که چطور این رسانه ها و برخی اپوزیسیون در نقش تسهیلگر جنایات ضد بشری علیه کشور به اصطلاح خودشون و ایران ظاهر شدند وهمگی هم با دریافت حقوقهای کلان ذیل فلان به اصطلاح رسانه یا سازمان حقوق بشری چطور دارند نقش ستون پنجم! و خائنین را بازی میکنند )

کسانی که تحولات افغانستان را دنبال میکنند حتما حسین جعفریان مستند ساز مشهدی را میشناسند. کسی که شاید یکی از بیشترین حضورها را در تحولات افغانستان داشته و تقریبا عجین شده کامل با افغانستان و بارها در افغانستان در دل جنگ ها و خطرات مستند ساخته و با شخصیتهای بسیاری در این کشور رفاقت داشته و از همه مهمتر یکی از افراد تاثیرگذار برای کمک به افغان ها در ایران بوده و منتقد و ... حالا سناریویی که این یک هفته در افغانستان ضد ایران کلید خورد را نگاه دوباره بندازیم: با گزارش بی بی سی فارسی به اصطلاح از قربانیان و استارت مسیح علینژاد و بعد هم ورود پمپئو ( رفیق! و همکار نزدیک علینژاد که کاملا هماهنگیشون در این رخدادها به عنوان کارفرما/کارمند مشخص هست ) و هجمه سنگین رسانه ای و اجتماعی به ایران در افغانستان و بعد هم تویهن های عجیبو غریب سیاسیون افغان خصوصا در حول اشرف غنی و مثل همیشه برخی دوست ( فضای مجازی برخی به ظاهر عدالت خواهان ... را هم کاملا به یک سطحی زدگی ایسنتاگرامی دچار کرده شدیدا متاسفانه) و دشمن داخلی که شدند کاسه داغ تر از آش و کسانیکه از مسئولیت دولت افغانستان هیچ نگفتند و نمیگند و حالا شدند ملامت گران بی اطلاع توصیه میکنم تمام این متن را حتما دقیق بخونید تا متوجه بشیم هم در دیپلماسی کم کم داریم دیگه زیادی وا میدیم که با این همه خدمات به مهاجرین اینچنین مورد تهمت مستقیم معاون فلان به اصطلاح! رییس جمهور نیمه ای قرار میگیریم اون هم روی موضوعی که به نظر کاملا ساختگی است و هم اینکه چقدر فشارها برای این چند وجهی و شدید هست. یک نکته را هم در نظر داشته باشید که قبلا هم اشرف غنی متهم هست با اجازه به گروه های شبه نظامی متمایل به داعش و داعش و همچنین عدم تامین امنیت گروه های هزاره وشیعیان ( تو این چند سال چندین فاجعه با قتل عام بسیار بالا در مساجد و مناطق شیعه داشتیم که کاملا مشکوک رخ داده ) یک کشتار سیستماتیک با برنامه ضد شیعیان راه انداخته و در این مورد هم اگر واقعا کل ماجرا یک داستان سازی نباشه یا مربوط به قاچاقچیان انسان و ... ( مرزبانی ایران مصاحبه ها را بخونید کاملا هم فرمانده کل و هم فرمانده پاسگاه و هم مامورین چندین بار اشاره کردند که خودشون هم وقتی خبر راشنیدند برای چندین روز حتی پیگیری کردند و هیچ اتفاقی رخ نداده در طرف ایرانی مرز و مقامهای افغان هم تماسها را بی پاسخ گذاشتند برای اصلا خبر و اطلاع از اصل ماجرا ) یک مورد سومی وجود خواهد داشت مبنی بر کشتار افغان ها توسط گوره های مورد حمایت دولت یا حتی خود دولت با لباس مرزبانی ایران یا با سناریوی مرزبانی ایران در طرف افغانی و بعد هم راه انداختن این بازی با ورود پمپئو! ( شواهد و نشانه ها و دلایل هم در دسترس هست ) فاطمیون را تروریست اعلام کرده و اجازه ورود پهپادهای صهیونیستی را به افغانستان می‌دهد. آشکارا هم به تهران گفت اگر آب می‌خواهید نفت بدهید! اما تنها کسی که به فکر آب‌های خروجی از افغانستان به پاکستان بود، یعنی آن پروفسور معروف ژاپنی، ترور شد و قاتلش هم پیدا نشد. این‌ها یک از هزار است. سعودی‌ها برای وارد کردن تروریست‌ها به ایران در تمام مرزها به در بسته خوردند. اما هنوز یکجا باقی بود؛ غرب افغانستان. چنان‌که سخنگوی وزیر خارجه گفت بارها به دولت غنی گفته شد پاسگاه‌های مرزی را در این منطقه فعال نگه دارد. حتی خودمان ده‌ها پاسگاه مجهز با بودجه خودمان برای آن‌ها در خطوط مرزی ساختیم اما آن‌ها این پاسگاه‌ها را تخلیه کردند. هواپیماها از دبی، ریاض و دوحه بلند می‌شدند بدون کنترل در فرودگاه هرات می‌نشستند و با تجهیزات جنگی کامل به بهانه شکار به مرزهای ما می‌آمدند و همزمان قاچاق انسان از این مرزها بدون کمترین ممانعت اشرف غنی ادامه داشت و دارد. در این سال‌ها بگویید یک نفر را این‌ها به جرم قاچاق انسان به ایران گرفته باشند، نگرفته‌اند؛ حال آنکه ماهانه نزدیک به ۲۰۰ هزار نفر در این مرزها که خدا می‌داند در بینشان چه کسانی سر خورده‌اند قاچاقی به ایران، آن‌هم جلو چشم نیروهای غنی رفت و آمد می‌کنند. بگذریم. در یک انتخابات خنده‌دار که شمردن یک میلیون و ۸۰۰ هزار رأی از سی و اندی میلیون شهروند افغانستانی، بیش از ۶ ماه طول کشید، غنی خودش را با کمتر از ۵۱ درصد رئیس جمهور اعلام کرد. حال آنکه بررسی دقیق ۳۰۰ هزار رأی تقلبی مورد اعتراض رقیب، چنان‌که آن‌ها می‌خواستند انجام نشد. غنی بدون توجه به اعتراضات شدید مردمی مراسم تحلیف برای خودش گرفت و دکتر عبدالله رقیب او که در تقلب گسترده یقین داشت نیز برای خودش مراسم تحلیف گرفت. ماجرا از اینجا شروع شد. ایران که حقیقت را می‌دانست نماینده‌ای به مراسم تحلیف غنی نفرستاد، هر چند به مراسم رقیب او هم نرفت. این رفتار، غنی را به‌طرز هولناکی عصبانی کرد. او آماده بود برای ضربه زدن به تهران حالا دیگر هر کاری بکند. رفقای آمریکایی و عربی‌اش هم آماده استفاده از این مهره برای صدمه زدن به ایران بودند. آقای اتمر که یک کمونیست باسابقه است و یک پایش در جنگ با مجاهدین قطع شده و مشهورترین چهره اطلاعاتی افغانستان در این سال‌هاست با آنکه دشمن غنی بود ناگاه از سوی او به سمت وزیر خارجه منصوب شد و اندکی بعد اخباری علیه تهران شکل گرفت. سخنگوی وزارت خارجه ما می‌گوید از ابتدای ماجرای اتهام غرق شدن مسافران در هریرود بارها به مرزبانی افغانستان‌ نامه زده که آمادگی همکاری و پاسخ دارد اما آن‌ها حتی جواب نداده‌اند. در عوض هر روز در فضای مجازی هیزم بر آتش ریختند. وقتی معاون رئیس جمهور و مشاورش به‌جای مراجعه رسمی و پاسخ، به فحش و کنایه در فضای مجازی پناه می‌برند شک نکنید ریگی به کفششان است، وگر نه یک دیپلمات باید حداقل رفتارهای سیاست را بلد باشد، مگر آنکه غرض دیگر داشته باشد. ما در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که چنانچه در اتاقتان عطسه کنید، فردا تصویرش در اینستا و فیس بوک و غیره تقدیم تمام دنیا شده است. اطلاعات منتشر شده از طرف افغانستان که به واسطه بی بی سی فارسی تهیه شده، گفت‌وگو با خانواده چند فوت شده و گاه با شخصی است که مدعی است دوست آن‌هاست؛ آن هم نه در منزلشان، در مزار خواجه عبدالله انصاری. چرا نگذاشته‌اند خبرنگاران به منزل جان‌باختگان این واقعه بروند؟ مدت‌ها گذشته، چرا تصویر یک سنگ قبر مدفونان این ماجرا نشر نشده (اگر چه ساختن این‌ها آسان است)، چرا از بازماندگان تنها با یک نفر حرف زده می‌شود و او هم فقط رفتارها را می‌گوید؛ نه نامی، نه نشانی! به هر حال آن‌ها ۲۴ ساعت و یا بیشتر و کمتر نزد نیروهای ایرانی (به ادعای دولت‌ آقای غنی) بوده‌اند. آیا نام یک سرباز، افسر یا همان‌ها که این‌ها را به کار اجباری وادار کرده یا چنان‌که مدعی‌اند شکنجه کرده‌اند را نمی‌توانند بگویند؟ مگر نه آنکه کلی آدم جان به در برده‌اند؟ چرا برای این‌ها کنفرانس مطبوعاتی نمی‌گذارند تا خبرنگاران، مستقیم، نه از عوامل آقای غنی بلکه از خود آن‌ها بپرسند چه بر آن‌ها گذشته است. وقتی یک کشتی در اقیانوس هم غرق می‌شود، حداکثر پس از یک هفته تمام اجساد پیدا می‌شوند. چطور است در هریرود که عمیق‌ترین بخش‌هایش به ۱.۵ متر هم نمی‌رسد پس از این همه مدت، انبوهی از جنازه‌ها به ادعای عوامل آقای غنی همچنان ناپدیدند؟ رود نیل هم اگر بود تا کنون جنازه‌ها پیدا شده بود! چرا تمام جنازه‌ها به سمت افغانستان رفته و یکی هم به ساحل ایران نیامده! می‌گویند غرق شده و شکنجه شده‌اند. گفتم امروز دست همه تلفن هست چرا تصویر لحظه گرفتن یک جنازه از آب با این همه دوربین موجود نیست؟ چرا تصویر یک جسد شکنجه شده به فضای مجازی راه نیافته؟ چرا خبرنگاران اجازه ندارند با بازماندگان یا حتی خانواده کشته شده‌ها بدون حضور نیروهای امنیتی غنی در منزل خودشان حرف بزنند! چرا پاسخ ده‌ها نامه مرزبانی ما را ندادید؟ با تأسف عده‌ای از مهاجران و حتی از دوستان ایرانی بی‌آنکه احتمال رفتار هولناک و زشت پشت پرده این قصه را در نظر بگیرند شروع به مرثیه‌سرایی یا فحاشی و... کرده‌اند. صبر کنید تا حقیقت روشن شود. این رفتار بیش از همه به ضرر مهاجران است و غنی از این هم بدش نمی‌آید، زیرا باز هم فشاری بر ایران است. توصیه می‌کنم منتظر روشن شدن واقعیت باشید. واقعیت بسیاری را شگفت زده و بسیاری را خجالت زده خواهد کرد.

البته راهکارتون در بعد رسانه ای قطعا صحیح هست ولی اضافه کنم در واقع هم چنین هست، یعنی هم آمریکا این فرصت را یافت تا در نبود سردار دوباره از برگه داعش استفاده کنه و هم داعش وقتی فقدان یکی از بزرگترین ژنرال های نیرویهای رودروش را میبینه قاعدتا هم روحیه میگیره و هم سعی میکنه دوباره تلاش کنه.

دقیقا شیوه ای که به نظر اخیرا روش تاکید زیادی هم هست یعنی پرتاب بوسیله خودرو به نظر باز یکی از اون شیوه های نامتقارن هست که با نگاهی کلی به بدنه مقاومت توسعه داده شده. یعنی شیوه ای که در مجموع مقاومت در گستره خودش در هر نقطه جغرافیایی بتونه به کار ببردش و احتمالا خیلی هم کارا خواهد بود با توجه به توان و مزیت هایی که دشمن ازش برخورداره.

این مصاحبه مقام روسی به نظر همونطور که چند جا باعث سوء برداشت شده بود اینجا هم باعث سوء برداشت شده. فارغ از بحث تمایل روسها یا خیر این خبر تفسیر اشتباهی شده که من توضیح دادم جایی در تاپیک ها یا چت: مقام روسی اشاره به وضعیت فعلی داره، در برجام عنوان شده بود که قبل از رسیدن موعد این 5 ساله حتی ایران میتونه درخواست خودش را برای خرید سلاح های تهاجمی ( جنگنده، کشتی، تانک و ... غیر از موشک ) بده به شورای امنیت و اگر شورای امنیت موافقت کنه ایران میتونه حتی قبل از پایان یافتن 5 سال به طور موردی سلاح بخره از کشوری. ولی چون حتی همون زمان اوباما هم ایران و باقی کشورها میدونستند اگر درخواستی هم بره شورای امنیت قطعا باهاش موافقت نمیشه پس هیچوقت موردی را مطرح نکرد. احتمالا این مورد هم مثل برخی موارد برجام یک بند بی معنا بوده برای دلخوشی و ظاهرسازی و دلخوشکنکی! برای جا دادن اجباری بند ادامه دار بودن تحریم 5 ساله حتی بعد از امضای برجام. چیزی که در ادامه اشاره میکنه اینه که ولی برای سلاح های تدافعی و پدافند حتی این 5 سال هم لازم نیست و ما میتونیم بفروشیم اگر درخواست باشه ( اصلا پوتین با برجسته کردن همین مورد بود که بلافاصله ماجرای انتقال اس-300 ها را عملی کرد ولاا محافظه کارتر از اون بودند که بر خلاف قطعنامه کاری بکنند ) در مورد تمایل روس ها هم من دیروز بحث مفصلی داشتم در انجمن. به نظر من کاملا متمایل هستند به فروش سلاح ولی از طرفی میدونند آمریکا مکانیسم ماشه را فعال کنه ممکنه ایران از برجام خارج بشه ( به این مورد ولی علاقه ندارند ) پس استدلال شد که شاید با ادامه تحریم تسلیحاتی ایران موافقت کنند که آمریکا مکانیسم ماشه را فعال نکنه و برجام از بین نره ( طبیعی است چون شکل فعلی برجام به نفع همه حتی آمریکا و اسراییل هم هست جز ما و اصولا بازگشت بین المللی تحریمها از لحاظ عملی و فنی تغییر چندانی در روابط بین بانکی و فروش نفت و بیمه و ... نخواهد داشت چندان ) ولی گفته شد که اگر در نامه روحانی به هر حال حداقل تهدید ( برجام نباشه که خوشبختانه هرچه قدرم ما اصرار کنیم که میخوایم توش بمونیم(!) چون بهترین توافق قرن هست! فایده ای نداره چون خب نیست دیگه و به قول هوک بخار شده ) یعنی مینیمم کردن همه چیز حتی ذیل ان پی تی و فراتر از وضعیت قبلی ایران و قبل از برجام هم، شده باشه اونوقت روس ها هم میفهمند همراهی کردنشون در ادامه تحریم تسلیحات هم فرقی نمیکنه چون برای ایران باقی موندن تحریم تسلیحات فرقی با بخار شدن برجام نخواهد داشت. برای همین اصرار داشتم که در وضعیت فعلی بخشی از کار دست خود ماست. هرچند ناراحت کننده است جایی که در برابر همه تعهداتمون باید برای تعهدات غرب در حوزه اقتصادی طلبکار باشیم داریم منت میکشیم و بدهکار غرب شدیم که تحریم چند سلاح را لااقل حفظ کنیم و این فقط به خاطر بازی تهاجمی امریکاست در هر مرحله حتی پیش روی.

پایک از اسلام افراطی گفته بود؟ صهیونیسم که خودش مظهر افراط هست و اصولا در ذات صهیونیسم افراط نهفته است و اگر از ذاتش افراط و توحش را خارج کنی چیزی که میمونه احتمالا آیین محترم یهودیت خواهد بود تا حدی، اسلام افراطی (داعش - النصره) هم که در این مدت نه تنها از گل نازک تر به صهیونیسم نگفته بلکه در سوریه اگر جلوشون را نمیگرفتند! کار به جاهای باریکی بیش از دل و قلوه دادن میرسید و میکشید! حالا یا پایک دقیق نبوده در واژگان یا واژگان دقیق نیستند در رابطه با معناهای حقیقی! ==================================== شرکتهای ماهواره ای اسراییل دیگه بخشی از وزارت جنگ این رژیم شدند. این بار تصاویری از بوکمال پخش کردند و ساخت تونل های جدید را گرا دادند ( البته قطعا وزارت جنگ صهیونیستها کار خودش را کرده در رصد قبلا منتها کار اینها اینکه که افکار عمومی را در موقعیت توجیه حملات مدام صهیونیستها قرار بدند و مکمل وزارت جنگ باشند ) که گویا پس از حمله ماه پیش به سایت ادعایی همچنان در حال ساخت هستند. بوکمال برای ما اهمیت زیادی داره ولی از طرفی حتی سایت زیرزمینی هم در این نقطه امنیت نداره، چون بر خلاف مناطق داخلی که نفوذ برای بمبارن سنگین ممکنه پیچیده باشه در بوکمال حتی ایالات متحده و یا صهیونیستها در قالب هواگردهای امریکایی یا در پوششون خیلی راحت از عراق یا مناطق کردنشین بمبارن سنگین داشته باشند روی اون مناطق. یک نکته جالب هم لجستیک سنگین این روزهای آمریکا به شمال شرق سوریه است، اگر کسی میخواست بدونه تصمیمات ترامپ چقدر قطعی و پایدار و قابل اطمینان هست و اطارفیان برای منافع گروه ها و لابی ها چقدر روش تاثیر دارند و اصولا چقدر روی حرف و حتی عملش میشه حساب کرد، همین مورد خروج از سوریه جالب توجه هست: یک فرمان صریح و خروج پر سر و صدا و حتی بمبارن پایگاه های سابق و حالا کرور کرور سیمان و مصالح و تاسیسات و ابزار و تسلیحات برای ساخت پایگاه های دوباره و جدید. به نظر حتی حضورش از قبل هم داره ررنگ تر میشه.

جالبه آمریکا با وجود روی کار اومدن گزینه مدنظرش در عراق همچنان گارد تهاجمی خودش را حفظ کرده و در حال حمله به مقاومت به روش های گوناگون هست، بیانیه عصائب نکات قابل توجهی داره: