آمریکا در روشی ترکیبی ( حمله مستقیم و تهدید مدام ) پایگاه های ثابت حشد را یا هدف قرار داد یا با تهدیددات مدام مجبور کرد این پایگاه ها لااقل در شکل ثابت و بزرگش برچیده بشند. وقتی پایگاه ثابت که تامین کننده نیروهای گشتی و عملیاتی باشه نداشته باشی گروهک تروریستی با علم به اینکه پشتوانه در بازه زمانی مشخصی به نیروهای بی دفاع و کم تعداد نمیرسه یا پایگاه به حدی کوچک شده که میشه بهش حمله کرد شروع میکنه به تشدید حملات و تلفات گیری. حالا این مناقشه برانگیزه و قصدم خدای نکرده ایجاد اختلاف و تهمت نیست و تنها یک نگرانی است* ولی میبینیم به نیروهای سرایا اسلام در همون محور هیچ حمله ای نمیشه ولی نیروهای گروه های دیگه حشد به شدت بهشون حمله میشه ( آیا میتونه دلیلی باشه به انتخاب گرو ههای همسو و غیرهمسو ( حالا نسبی و مداراگرایانه در بعد سیاسی ) با آمریکا. از طرفی اف-16 ها و نیروی هوایی عراقی عملیاتهاش محدود و با هماهنگی طرفی باید باشه که جنگنده فروخته. و قطعا چیزی که در حال حاضر در عراق به عنوان داعش هست یا مستقیم یا غیرمستقیم (بازوهای اطلاعاتی و نفوذی) داره تحت اهداف امریکا عمل میکنه. مثل قلاده ای که حتی خود حیوون هم ندونه به گردنش بسته است و گاهی شل میشه و میتونه حمله کنه و گاهی کشیده میشه و یا تکه گوشتی که هر بار به سمتی پرتاب میشه تا به اون سمت حمله کنه. *دیروز خبری بود که داعش به یک موضع از گروه سرایا هم حمله کرده. انصاف حکم میکنه اگر تحلیلی خدشه ای بهش وارد شد عنوان بشه.

آمریکا پلن به پلن و قدم به قدم در حال تحریک مدام ایران و همچنین تست گام هایی است تا ببینه تا کجا میتونه جلو بیاد. در مورد توقیف 12 میلیون دلار و نفت کش هم به همین ترتیب هست. بعد از امتحان روشهای گوناگون ( حتی توقیف نفتکش ایرانی توسط انگلستان ) و یا در مورد تجاوزات هوایی ( که منجر به سرنگونی گلوبال شد ) یا تجاوزات مکرر دریایی ( که منجر به واکنش شناورهای سپاه شد ) و هجمه هفته پیش به ماهان ( که خطوط هوایی را شامل میشه ) در هر مرحله منتظر واکنش ایران میشینه، اگر پاسخی دریافت کنه میره سراغ یک پلن دیگه و در غیراینصورت گامهاش را در همون پلن موفق بیشتر برمیداره و جلوتر میاد. در این مورد هم هرچند سخت هست ولی به نظرم اگر اقدامی نکنیم این مقدمه توقیف نفت کشهای در اختیار و یا شناورهای تجاریمون خواهد شد. همونطور که ممکنه پیش زمینه یا محمل تستی برای توقیف پرنده هامون باشه در هوا. کار خیلی سخت هست، نفت کش در خلیج عمان لنگر انداخته و ما هم قصد نداریم به دست خودمون اتهامات را تایید کنیم ( اگر پول در امریکا بوده ) ولی اگر به این دست توقیفها واکنش نشون ندیم ( کاملا مشخصه که یک برنامه ریزی بوده پشت ماجرای این سناریو ) جلوتر خواهند اومد. در مورد خود نفت کش مستقیم شاید نتونیم کاری بکنیم ولی اگر تلافی ماجرا سر شناور و یا نفت کشی ( با یک بهانه ) دربیاد شاید پیام دریافت بشه. ( میدونم نشستن و تایپ کردن خیلی آسونه و در عمل کلی ملاحظات و مخاطرات وجود داره ولی منظور در مجموع همون واکنش هست به هر نحوی شده ولو هم سنگ نباشه ) ============================================================== در مورد تحرکات گسترده هوایی امریکا نزدیک مرزها بحث شد، عنوان شد که میتونه یک برنامه تمرینی روتین باشه یا با احتمال دیگه تمرینات آمادگی برای یک تهاجم احتمالی. یک نکته ای که دوستمون هم در استاتوس بهش اشاره کرد بحث عادی سازی است. در مورد ترور سردار مثلا در نظر بگیریم وقتی اطلاعات را کنار هم میزاریم میشه حدس زد ایران به مدت طولانی روزانه پرواز پهپادها از بغداد و کویت و بحرین را رصد مکیرده و همچنین پروازها از اردن را. دیگه براش عادی شده بوده. سردار حاجی زاده اشاره کردند اون روز هم رصد کردیم که پهپادها بلند شدند ولی فکرش را نمیکردیم قصدشون چیه و اون همون نقطه طلایی بود برای دشمن ( عادی سازی و ناگهان غافلگیری ) در مورد این پروازها هم وقتی پرسنل به مدت صد روز یک سری پرواز پرتعداد را که شکل روتینی به خودش گرفته را دارند رصد میکنند و یک موضوع عادی و تکراری و روتین شده کافی است این پرواز ها که همگی هم مماس مرزهای ما هستند و عادی تلقی میشند در تصمیم موعود از مسیر خارج بشند و ضربه غافلگیر کننده را بزنند. فراموش نکنیم غافلگیری و شوک حاصل از اون ( که در یک اقدام ضربتی چندین فروند جنگنده ضد اهداف حساس (مثلا پدافند و نقاط حساس خطوط مقدم ) بهترین عملکرد را دارند تا شلیک کروز از کیولمتر ها دورتر ) هست که عامل موفقیت دشمن تلقی میشه و بعدش تا کشور هدف به خودش بیاد و شوک و خسارات را هضم کنه کلی زمان هست تا با تحرکات سیاسی و روانی و نظامی از قدرت پاسخ یا احتمال پاسخ طرف مقابل بکاهی در حالیکه ضربه خودت را زدی. ( حتی منظور یک ضربه حیایتی نیست بلکه ضربه حیثیتی است که دما را به نقطه جوش برسونه و مثلا کشورها واسطه بشند برای مذاکرات مدنظر طرف مقابل و البته با فشار موازی از داخل و برخی جریانها و حتی تظاهرات مردمی! که ما جنگ نمیخوایم و این دست مباحث ) - کاری که در ترور سردار انجام شد، پهپادها یک بار از پرواز روتینشون خارج شدند و عملیات کردند و چیزی که باقی موند یک شوک عجیب و غافلگیری تمام عیار و یک هفته پرتنش و پر اضطراب و عدم آمادگی پاسخ و آشفتگی بود که تازه اول کار بود تا اگر پساخی قرار هداده بشه بستر و ملاحظات نظامی و سیاسیش اماده بشه و تازه اون هم وقتی زیر فشار شدید تهدیدات دوباره و فشار بین المللی هستی برای عدم پاسخ که شاید نتیجه این استرس غافلگیری را در ماجرای پرنده اکراینی دیدیم. از طرفی پروازهای سنگین اینچنینی و سیگنالهای مدامی که ممکنه تعبییر بشه به امادگی برای حمله قطعا تمامش را جمع کنیم هزینش از یک جنگ کمتر هست. باید لحاظ کرد که این یک فریب ادراکی نباشه که تصمیمی را با شبح جنگ تحمیل کنه به کشور. برای همین بسیار مهم هست که با اطلاعات جانبیو م وازی تحلیل درستی بشه که هدف واقعی چیست و برای هر دو احتمال برنامه ریزی لازم بشه و امادگی صد در صد وجود داشته باشه. ( تغییر پرسنل پدافند و چرخشی کردنش و یا شرایطی را برای اینکه عادی نشه برای نیروها و یا تمهیدات نظامی برای تغییر تمرینات دشمن ولو با رونمایی از یک سلاح جدیدی و تغییر محاسباتش و افزایش الرتهای نیروی هوایی و صدها راهکار دیگه میتونه اتخاذ بشه مثلا )

مهم این ماهواره نیست. مهم ماهواره های امریکایی/صهیونیستی دقیق هستندکه وجب به وجب خاک سوریه را دارند میکاوند و تغییرات حتی در حد یک در ورودی را توان شناساییش را دارند و بلافاصله هم تا یک تغییری در یک ساختمانی میبینند مورد حمله قرار میدنش. اون چشمان این دو رژیم هست که باید به وقتش کور بشند. اگر اون چشم ها کور بشند و اندام های حرکتی ( مبتنی بر جی پی اس و ...) هم در یک جنگ گسترده فلج بشند، تا حد زیادی تعادل این دستگاه مهاجم به هم میخوره. یک نکته هم در مورد ایمیج ست اینه که در حقیقت در کنار انتشار این تصاویر ( میشه با اطمینان گفت با هماهنگی وزارت جنگ صهیونیستها ) هدفش تکمیل بعد روانی و رسانه ای حملات اسراییل هست. در تمام تصاویر و متنهاش هم ادبیات طوری هست که القا کنه بدون ردخورد مراکز هدف قرار گرفته شده عمدتا مرتبط با ایران هست. حتی همین مورد اخیر در مورد فرودگاه شعییرات بعد اینکه میگه فرودگاه تعمییر شده و جنگنده ها توش عفالیت دارند ولی هنوز زوده بگیم انتقال سلاح توسط ایران توش از سر گرفته شده یا خیر ( گویا یک فکت پذیرفته شده هست و از طرفی میخواد قدرت و موثر و مشروع بودن حمله اسراییل بهش را توجیه کنه و از طرف دیگه توجیه بزاره برای حملات بعدی )

کنگره ای با اکثریت دموکرات. یکبار برای همیشه باید پرونده برجام بسته بشه در اذهان مسئولین ما. چیزی که از ما گرفتند ( برنامه هسته ای ) و چیزی که به ما ندادند را هیچ کس دیگه هم به ما برنخواهد گردوند. منظور نیست تلاش نشه برای حقمون چون به هر حال ما پرداخت خودمون را انجام دادیم و شده با چنگ و دندان هر تکه ای از حقمون به ازای اون پرداخت را باید پس بگیریم ولی امید بستن به دموکرات و اروپا جماعت و نشستن یعنی اتلاف وقت. این که نمونه کوچکی از حق ماست و دارند هم افزایی میکنند که چطور جلوش را بگیریم. آیا هنوز کسی شک داره تاریخ های مندرج در برجام ( بندهای غروب ) تنها بهانه ای بودند تا ایران برجام را امضا کنه و داشته هاش را بده بره تا به وقتش که موعد بندها رسید با این قبیل کارشکنی ها یا کل معامله را بهم بزنند یا به نحوی امتیازات جدید بگیرند؟* اصولا تعبیه مکانیسم ماشه هم بدین منظور بود که غربی ها به عنوان افتخار ( و البته برخی به عنوان عجیب ترین بندی که یک طرف میتونه در یک توافق اجازه ورود بده به ضررش ) ازش یاد میکنند. * هرچند بارها چندین مقام حتی اروپایی عنوان کردند حالا به بندهای غروب برسیم یک فکری براش میکنیم در موعدهای گذشته و یا اینکه بله به نظر ما هم نیاز به تغییراتی داره این بندها.

چین و روسیه کم کم باید بفهمند یا باید بلوک قدرت خودشون را تشکیل بدند ( ذیل هر سازمانی مثلا شانگهای (البته با این اعضای متناقض خیر ) یا تشکیلات دیگه ) یا اینکه باج دادن مدام به آمریکا بابت در بازی بزرگان حفظ شدن ( چهار تا میخورن تا یکی جواب بدن ) دیگه دورش تموم شده.

متوجه هستم. همه ما به دنبال استفاده از این حق باقیمونده هستیم. ولی عاقلانه و از موضع طلبکاری و دریافت حق. هرگونه حتی ژست کوتاه اومدن برای همین حداقل حق هم مطمئن باشید طرف غرب را ترغیب به دادن حقمون نمیکنه بلکه در این موقعیت تنها باجخواهی بیشتر را سبب میشه. بعد هم اشاره شد که برجام را با تمام اون جزییات و صدها امضا و پیش پرداخت و بتن و مکانیسم ماشه و قطعنامه و بندموشکی و تعهدات از قبل انجام گرفته ما، بستند و زدند زیرش ( حتی همون اروپاش ) حالا گمان میکنید این دریدگان عالم سیاست با قول و قراری که تازه قرار هست ما زیرش بزنیم ( احمق که نیستند ) به ما امتیازی بدند. ( هر چند برای همین اصرار دارم که واژه ها را درست به کار ببریم، ما یک حقی (اون هم کوچکترین موردش در برجام ) طلب داریم که تازه باید با طلبکاری از اروپا ( تو هم باید به من سلاح بفروشی ) بگیریم. و دنبال امتیاز یا چیز ویژه ای نیستیم ) ما شاید بنا به کم تجربگی و جنگ قدرت داخل و ساده لوحی محض سندی امضا کردیم که طرف مثل اب خوردن زد زیرش ولی خب اونها پیر خسته ی اسعمارگری هستند! اگر هم نباشند زور دارند و پس فردا نه تنها زیر سند مکتوب میزنند که اگر ببینند فرض محال قولی دادی و زدی زیرش جوابش را با بمب و موشک و تحریم بدند. منم موافقم به هر روش و سعی و تلاشی باید به این حقمون برسیم ولی قرار نیست از چاله به چاه بیفتیم. حقی داریم که باید با زیرکی و خنثی کردن اقدامات امریکا در چارچوب مشخص بهش برسیم. اگرم به قول شما بتونند دوستان غرب را فریب بدند که چه بهتر، بدند ولی به قول شما نه با حتی قول و قرار سر خطوط قرمز. ( چون همه میدونیم اونها مار خوردن تا افعی شدن!! از قول و قرار یا همون اول و با چرب زبونی استعماری! سند برجام با مکانیسم ماشه در میارن یا اینکه بعدا همون قول و قرار را و به قول شما زیدن زیرش را میکنن یک قطعنامه فصل هفتمی )

من ژست "ما موشکی بیش از 2000 کم را لازم نداریم" را متوجه شده بودم در داخل ( اتخاذ این ژست در مقاطع خاص دلایل خاص داشت از جمله بحث کلاهک نامتعارف قاره پیماها در اوج موضوع پی ام دی و ... ولی به خاطر ندارم جایی قولی داده باشیم یا سندی امضا کرده باشیم. اصولا موضوعی نیست که به سمت قول و قرار بریم چون سند مکتوب را زدند زیرش چه کسی قول و قرار را میپذیره در این زمانه اصلا؟! و البته میبینیم ایران همچنان به این ژستش پایبند هست. ولی طرف اروپایی و امریکا برنامه فضایی ایران را عقیم میخوان چرا؟ چون کاری ندارند ما چی میگیم میگن پیشرفت در این یعنی اون. حالا شما هر قولی بدی مجبوری برنامه فضایی را هم خفه کنی چون اونها هیچ تفاوتی در این دو قائل نیستند. قبولی شات دان کردن و یا محدودیت برنامه فضایی حتی از موشکی هم زیانبارتر هست.

در این مورد موافق نیستم. حق ما در برجام صریح هست. 99 درصد فایده برجام برای ما حقوق مادی برجام بود که نه تنها بهشون نرسیدیم، نه تنها تحریم های شدیدتری شدیم، نه تنها ما تمام تعهداتمون را عمل کردیم بلکه اروپا هم هیچ قدمی برنداشت. این 1 درصد باقیمونده قرار نیست جاییکه دیگه حتی اروپا لازم نیست براش هزینه ای هم بده ( کافیه کاری نکنه فقط تا موعد لغوش برسه تا ما به همین یک درصد از برجام لااقل برسیم ) دوباره براش امتیاز تازه ای هم بدیم. من موضع اروپا را نوشتم ولی موضع ما قطعا باید محکم و بدون هیچگونه عقب نشینی ای باشه. حالا اروپا اگر میخواد همین یک قلم را هم بزنه زیرش و باجگیری کنه تکلیف ما روشن هست. اون هم در زمینه موشکی. شک نکنید حتی پذیرفتن زبانی معامله بر سر موشک یعنی نهایتا بعد از چند سال یک برجام تحمیلی موشکی و یک قدم عقب نشینی در سپردن این حق به دست متوحشین تمامیت خواه غرب یعنی صد قدم پیشروی اونها. اصولا برجام که لااقل با تمام ضررهاش میتونه یک "درس" و "تجربه" زیسته! باشه؟! تجربه تلخی که هرگز نباید تکرار بشه. مذاکره؟ باید در آغوش گرفت. کی گفته نباید مذاکره کرد. میشه سر هر اختلاف نظری ( نه حقی ) مذاکره کرد. اصولا تعبییر من هست که مذاکره سر "نفس کشیدن" و یا "آشامیدن" و "حق زیستن" اسمش مذاکره نیست زیر بار ظلم رفتن هست که نتیجش هم معلومه.* مذاکره بر سر حقوق و اصول؟ با غرب؟ بعد از تجربه برجام؟ هرگز! اصلا تجربه نشون داد کسی که سر حق مسلمش مذاکره کنه با حاکمان فعلی ( چون غرب علاقه ای نداره این حق را به رسمیت بشناسه ) نتیجه ای بیش از این برداشت نخواهد کرد. تنها ضرر و خسران. ** * و ** حالا کمی دراماتیزش کردم و یک بحث فنی نیست ولی میخواستم روح بحث را در این مورد کمی برجسته کنم که در این مورد خاص اصلا نباید کوتاه بیایم. خصوصا در مورد موشک و منطقه و قدمهای هسته ای حداقلیمون. میتونیم در مورد امنیت انرژی و تعاملات اجتماعی و سیاسی بحث کنیم و مذاکره.

وقتی پاسخ کامل را میبینیم به نظرم از همین حالا موضعشون مشخص هست ( اگر اتفاق دیگه ای با فشارهای پمپئو رخ نده ) - اینکه ما در این مورد سمت امریکا غش نمکینیم ولی خب شما هم باید امتیازاتی بدید تا غش نکنیم ( موشکی احتمالا چون باهاش هم میتونند برای امریکا دم تکون بدند و کمی شاید راضیش کنند و هم اینکه دغدغه خودشون هم بوده و دستور از بالا (اسراییل) و مدتها پیش به شورای امنیت این سه کشور نامه نوشتند، منطقه و یا قدم های هسته ای برداشته شده ) کمی دقیق بشیم در عبارت کامل.

البته به نظر پاسخ کامل به این سوال نیست، در پست قبل عنوان شد عبارتی بلافاصله بعد این گفته شده که ابهام را بالا برده. ( جالبه چند سایت خبری را میدیدم خودجوش این شق دوم را حذف کردند ) این هم موضع فعلی روس ها:

به نظر حدس ها درست بود. در این مقطع فشار قرار هست برای ضربه حیاتی به حزب الله معطوف بشه (آشوبهای لبنان هم با تحرک سفیر آمریکا شروع شد)، شاید موازی با اقدام علیه ایران تا با فلج کردن حزب الله امکان پاسخ در منشا این آشوب (اسراییل) را پیدا نکنه مقاومت بعد تجاوز به ایران. باید مراقب یک ترور بزرگ هم در لبنان در سایه این تحرکات بود. حزب الله باید مراقبتهای خودش را چند برابر کنه. کافیه یک شب تظاهرات های آرام را از کنترل خارج کنند و اونوقت دشمن صهیونیستی با اطلاعات قبلی دست به یک اقدام توسط مزدورانش، تیم تدارک دیده شده در لبنان (مثل ماجرای فلسطین و غزه )، پهپادها و جنگنده هاش یا حتی توسط نیروهای نظامی سفارت امریکا و یا یک انفجار مبهم بزنه. رویکرد آمریکا فقط و فقط تهاجمی است. یعنی به هیچ وجه در مواجهه با ایران تا اینجا تدافعی عمل نکرده. حتی ببینید وقتی بحث فشار جهانی برای تخفیف تحریمها در زمان شیوع کروناست، پمپئو با بحث رفع تحریم تسلیحاتی ایران و طلبکاری در این موضوع کلا زمینه بحث ها را تغییر میده و ایران از یک کشور طلبکار مبدل میشه به یک کشور بدهکار. دقیقا قدم هایی که در برجام برداشتند و هر قدم وقتی جهان میخواست به بدعهدی امریکا واکنش بده با یک قدم تهاجمی ما باز در موضع بدهکار قرار میگرفتیم.

به نظر آزارهاشون هم داره بیشتر میشه، فعالیتهای تحریک آمیزشون در خلیج فارس ( مانور اشغال جزایر )، تحرکات گسترده نظامی در منطقه، استقرار انواع پدافند در عراق، پوشش وسیع پایگاه اربیل و اسد، مزاحمت برای شناورهای ایران در خلیج فارس و دریای عمان، مزاحت و تجاوزات به حریم هوایی ایران، تحریکات و تهدیدات مدام نظامی، تحریکات در سوریه و تشدید حملات نظامی در سوریه، حالا هم مداخلات و اظهار بستن حریم هوایی روی پروازهای غیرنظامی ایران و ... نکته اینجاست ما باید چه کار کنیم؟! یکبار انعال و عقب نشینی مدام در مقابل این تحرکات ( از توقف برنامه فضایی تا تستهای موشکی و عقب نشینی شناورها و عدم پاسخ به خصوصا حملات در عراق ) باعث ترور سردار شد، آیا آزموده را باید دوباره آزمود؟ درسته شرایط برای حمله به ایران مهیاتر و زمانش هم زمان مناسبی هست ولی آیا همون اقدامات انفعالی قبلی منجر به بهود اوضاع میشه؟ بار پیش در شرایطی که کسی فکرش را نمیکرد منجر به یک ضربه دردناک و حیاتی شد، حالا که شرایط هم مهیاتر هست. به شخصه لااقل به هیچ عنوان نباید رفتاری که سابق در پیش گرفته شد را در پیش بگیریم، تست ماهواره بر قاصد حداقلی و شروعی میتونه باشه. ما ممطئن هستیم پمپئو دنبال جنگ هست و ماجرای ترور نشون داد قدرت مجاب کردن ترامپ را هم داره. پس این منوط به رفتار ماست که نهایتا ترامپ چه تصمیمی بگیره. اگر حس کنه جنگ باعث موفقیتش میشه شک نکنیم که اقدام میکنه.

در یک اقدام پیشگیرانه و تدافعی به نظرم هرچند شرایطمون بسیار سخت هست ولی باید یک بودجه فوری تصویب بشه که برخی پروژه های نیمه تمام رو به اتمام مثل دنا و دماوند و تعداد بیشتری پدافند باور و میانبردهای داخلی به ثمر بشینه در یکی دو ماه پیش رو تا هم پروژه هایی که براشون هزینه زیادی شده در یک موضع بی دفاع نباشند و هم اینکه بشه ازشون استفاده کرد.

موضع متناقض اروپا و فرانسه: به نظرم بوی باجگیری از ایران میده این نظر، احتمالا در حوزه قدمهای هسته ای و بازگشت ( هر چند اون قدمها در واقع قدمهای حقوقی بودند و در عمل همچنان اتفاق خارق العاده ای رخ نداده دز حوزه ذخایر و تحقیقات و فردو به طور چشمگیر و اروپا هم خوب میدونه این را و ایران مثل این چند وقت اخیر حداقل را در مقام مقابله حفظ کرده ) دیروز هم اشاره کردم، با سخت تر شدن موقعیت اردوغان در داخل ترکیه و همچنین احتمالا تبعات اقتصادی کرونا، وضعیت در سوریه و موقعیت سخت اردوغان در ادلب و توافق تحقیرامیز با پوتین، جاه طلبی ها در لیبی و نیاز به متحد در اونجا در برابر عربستان و امارات؛ همه و همه باعث این راهنماهای متناقض اردوغان هست، به نظر داره مسیر خودش را کاملا عوض میکنه چون فکر میکنه الان تنها ترامپ میتونه موجب تقویت جایگاهش بشه و جبهه ترامپ جبهه سودآورتری است. ( خبری از شاخ و شانه کشیدن های سابقش نه برای اسراییل و نه امریکا هم نیست ) به نظرم حواسمون باید کاملا مراقب ترکیه جدید اردوغان هم باشه. **مقایسه کنید ایران برای افغانستان کمک ارسال میکنه و اردوغان در شویی که چند روز طول میکشه نمایش ارسال کمک به واشنگتن را اجرا میکنه یا کمکهای قبلی به اسراییل!

بعید هست روسها در شرایط عادی باهاشون همراه بشند، ولی یک مطلبی در مورد اروپا گفت که نگران کننده بود که اونها هم درک کردند این توافق بد بوده و خصوصا این بند برداشته شدن تحریمها و داریم همکاری میکنیم، به هر حال اهمتی نداره، اروپا بخواد در این راستا با پمپئو همراهی کنه همون پایان برجام هست و خب تکلیف ما هم روشن میشه ولی اگر این راه ها براشون جواب نده باید پیش بینی کرد چه قدمهای دیگه ای در نظر دارند؟ مثلا به هم زدن قاعده بازی در سوریه و یا تهدید ایران به زدن بازوهای منطقه ای و گرفتن ماهی از آب گل آلود؟ باید قدمهاشون پیش بینی بشه و البته وزارت امور خارجه و در کنارش ستاد کل نیروهای مسلح و سردار باقری هم فعالتر بشند برای پیش بردن و استفاده از حقوقمون. وزارت امور خارجه ما معمولا گویا منتظر هست تا رخدادها رخ بدند، باید به استقبال و مهیا کردن شرایط برای رویدادها پیش بریم و نه اینکه منتظر بشینیم ببینیم چی میشه؟!

اتفاقات لبنان دقیقا مثل اتفاقات عراق و آبان در ایران ( بخش خارجی اغتشاشات و همچنین هر کدام به یک بهانه آغازشون ) هست. حمله به بانکها و مراکز تجاری و حمله به نیروهای امنیتی در حالیکه مثلا اعتراضات در آغاز و هدف و شکل تفاوت داره با این وضعیت آشوبناک و وقتی این را میزاریم در کنار بازگشت ناگهانی حریری از پاریس، اصلاحات نخست وزیر جدید و دیدارهای هر روزه خانم سفیر ( سفید آمریکا ) با شخصیت هایی چون جنبلاط و حریری و شروع این اتفاقات از اون تاریخ میشه پیش بینی کرد آینده را: در ایران و عراق دقیقا بعد از این آشوب ها بود که شرایط مهیا شد و ترور سردار سلیمانی و ابومهدی مهندس انجام گرفت. یعنی قطعا بخشی از بستر تصمیم برای این ترور با توجه به حوادث قبل بود در این دو کشور. حالا به اذعان خودشون موقعیت مقاومت در این دو کشور تضعیف شد با ترور این دو فرمانده، آیا در لبنان هم نهایتا چنین برنامه ای در پیش هست؟ باید در بستر این آشوب ها انتظار یک ترور را داشت؟ یا در این مورد ابتدا منتظر یک جنگ داخلی و بعد تضعیف حزب الله هستند؟ آیا این زدن بازوهای منطقه ای ایران نهایتا قصدش حمله همه جانبه به ایران هست طبق استراتژی اسراییل که یک بار توسط نتانیاهو عنوان شد؟ یا تضعیفشون و حمله محدود به ایران و خونریزی ای که نتیجش مرگ باشه؟ به هر حال این هفت ماه خصوصا سه ماه تابستان به نظرم کاملا به رفتار و عملکرد ما بستگی داره که نهایتا منجر به چه اتفاقی بشه، به نظرم هر اتفاقی قرار هست بیفته از خرداد تا مهر رخ خواهد داد توسط دشمن. و به نظر راهکار ما تنها میتونه تهاجمی باشه، به معنای تقویت ساختارهای تهاجمی و نشون دادن این مطلب به دشمن و جدیت یک برخورد همه جانبه در صورت تجاوز هرچند محدود و ایجاد فوری برخی بسترهای نامتقارن در هم داخل ایران و هم خارج مرزها.

پمپئو بحث پایان تحریم تسلیحاتی براش تبدیل شده به کابوس، حالا شاید از خریدها هم اطلاعای داره که اینطور داره به آب و آتیش میزنه، ما میدونیم که فشار به اروپا برای استفاده از مکانیسم ماشه مطرح کردن قطعنامه جدید برای تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی شعبده بازی! در استفاده از مکانیسم ماشه توسط خودشون و همچنین تهدید و فشار و یا حتی تطمیع روسها و چینی ها برای فروش سلاح به ایران ( مثلا تطمیع میتونه برداشتن تحریمهای شرکتهای روسی در فروش سلاح به سایر کشورها ذیل قانون کاتسا باشه ) پ ن: بحث یک پرونده موازی از طریق آژانس و یا افشاگری جدید توسط اطلاعات طبقه بندی شدشون در مورد سایر قطعنامه های شورای امنیت (کره شمالی، یمن و ...) هم میتونه موضوع یک قطعنامه جدید ضدایران باشه داره توسط پمپئو دنبال میشه، ولی چیزی که امروز گفت که حتی شده به تنهایی همه کار میکنیم و هر کاری که لازم باشه آیا به هم زدن قائده فعلی بازی و یک حمله که شرایط را بهم بزنه هم میشه؟ یا تهدید جهان مبنی بر اینکه اگر همراه من نشید این حمله را میکنم بدون در نظر گرفتن عواقبش برای منطقه؟

مردم عاشق جنگ ستارگان آمریکا در موقعیت فعلی همین را نیاز داشتند. عشق یوفوها با خبرهایی از یوفو اون هم توسط یک نهاد نظامی رسمی. بهترین ایده موجود برای مشغول کردن اذهان و انحراف افکار از کرونا و عملکرد دولتمردان و بحث های مطرح و یک بحث داغ برای پیگیری در فضای مجازی. ( یک برداشت شخصی ) پنتاگون بعد اومدن اسپر و چنبره پمپئو بر اون بیش از هر زمان دیگه ای دچار اغتشاش و سیاسی کاری هست. یک نمونه سردرگمی در سوریه را ببینیم، خروج پر سر و صدا و بمباران پایگاه ها و حالا ورود مدام و ارسال مصالح ساحتمانی برای بازسازی دوباره و استقرار دوباره نیرو و تجهیزات. ده ها تصمیم متناقض و عدم هماهنگی با سیاستمداران و بعد توجیهات مدام برای همراستا کردن ادعاهای سیاسی با اقدامات عملی ( بحث قایقهای سپاه، حمله موشکی و ...) به نظرم یک بازی خاله زنکانه! تحمیل شده از جانب سیاسیون هست بیشتر.

جناب احمد بحثی را در استاتوس مطرح کردند که خب نشانه هایی هم براش میشه بیان کرد، سناتور گراهام در موعد قبلی افزایش تنش ها اطلاعاتی از جلسه یا سازمانی داشت که مدام مراکز انرژی ایران را تهدید به حمله میکرد و مشخصا با اطمینان بالا میشه گفت هدف آمریکا در حمله محدودی که تیم پمپئو به ترامپ قالب کردند ( یک حمله سریع و محدود که باعث میشه ایران سر میز مذاکره بیاد سریعا و شما قبل از انتخابات این دستاورد عظیم که همه چیز را میتونه تحت تاثیر قرار بده براتون را خواهید داشت به سادگی و حالا کمی تنها تنش و خسارت بسیار محدود فقط انتظار میره و لابد حمله به عین الاسد را هم مطرح میکنند برای مثال و یا اقدام احتمالی که در مورد پرنده اکراینی داشتند و اشاره میکنند که میتونه تکرار بشه این بار در ابعاد وسیعتر ) شاید برای ترامپ اینطور ترسیم میشه که اوردن ایران پای میز مذاکره است ولی قصد پنهانی هم داره ( با توجه به نوع حمله فرضی ) که در حقیقت شورش از درون با فروپاشی اقتصاد و زیرساختهای انرژی و افزایش نارضایتی در ادامه مشکلات قبلی با تجربیات حوادث بنزینی و توسط هسته های خاموش اماده به فرمانشون در داخل هست ( در عراق و لبنان و تا حدی ایران به خوبی این هسته های سرمایه گذاری شده کارایی خودشون را نشون دادند و میبینیم همچنان در عراق و لبنان شاید حتی فراتر از انتظار امریکا دارند اهداف آمریکا را پیش میبرند و همه چیز را تحت تاثیر قرار دادند ) که نهایتا منجر به براندازی خواهد شد. ( ایده و رویای نهایی تیم صهیونیستی همراه پمپئو ابتدا براندازی است و اگر نشد یک حمله فلج کننده که ایران کاملا مشغول مشکلات داخلی بشه و توان نظامیش و منطقه ایش تا حد زیادی فلج بشه و نهایتا یک حمله محدود به نقاط خاص قدرت ایران هست ) الان این گروگان - یعنی زیرساختهای انرژی ما ( خصوصا صنعت برق و با نزدیک شدن به تابستان و پیک انرژی و همچنین تاثیرگذاری زیاد برق در زندیگ مردم که خیلی زود کمبودش حس میشه ) و همچنین سرمایه گذاری عظیم ما در بخش نفت و گاز ( با توجه به اینکه قیمت نفت از اهمیت تنش در خلیج فارس و پاسخ احتمالی ایران در تنگه هرمز هم کاسته و تازه نفع هم داره برای آمریکا ) تنها نیاز به یک گروگان داره تا بازدارندگی ایجاد بشه، تنها چیزی که متعادل و در دسترس به نظر میرسه تنها و تنها فعلا شبکه ماهواره ای ایالات متحده است. احتمال آسیب حتی به بخشی از این منظومه در حوزه سیستم جهانی ناوبریشون یا برخی دارایی های استراتژیکشون در فضاست که شاید بتونه تا حدی جلوی اجرای برنامه خطرناک پمپئو را بگیره. این تهدید باید در کمترین زمان و به شکلی روشن به طرف مقابل مخابره بشه و نهایت تلاش بشه ( هرچند بسیار سخت هست از نظر زیرساخت تکنولوژیکی در دسترس ) تا کاملا معتبر باشه برای نیروهای نظامی در صورت درگیری این ابزار. پ ن: در حقیقت الان خطرناکترین و موثرترین حمله ضد ما همین حمله به زیرساختهاست، حمله به نقاط نظامی تنها منجر به خساراتی میشه که قابل جبران هستند و در بعد اجتماعی/اقتصادی ایران هم تاثیر مشخصی داره ولی حمله به زیرساختها به نظر میرسه به گمان آمریکا بهترین راه برای براندازی و یا فلج کردن کشور بدون اشغال اون هست در کوتاه مدت ( در بلند مدت که به قول اون اندیشکده امریکایی با دوستانی که در ایران دارند ایران نهایتا باید با استقرار نیروهای امریکایی اشغال بشه تا بتونند مراحل بعد را پیاده کنند ) سپاه باید در کمترین زمان ممکن تستها را افزایش بده ( این چالش هم در میان هست که افزایش تستها واکنش اروپا ی بهانه گیر را به دنبال خواهد داشت و ممکنه بخوان با برگه لغو تحریمهای تسلیحاتی مهرماه متوقفش کنند که باید براش فکری کرد ) تا لااقل یک پتانسیل ابتدایی موشکهای ضدماهواره به دست بیاد حتی اگر تثبیت نشه. تنها دارایی ارزشمند قابل دسترس برای ما در برابر دارایی های ارزشمند ما که امریکا گمان میکنه در گروگانش هست فعلا همین ماهواره های آمریکا و منظومه تجاری/نظامی متاثر از اون هست. اجرام فضائی آمریکا در مدار لئو ( این اجرام شامل ماهواره ها و همچنین بعضا بقایای راکتها و بدنه موتورها و مورادی از این قبیل هم میشه ) ماهواره های استارلینک هم در این مدار قرار دارند.

یک مقاله میخوندم در رابطه با تجهیز پهپادهای mq9 به تسلیحات ضدموشکی برای استفاده در سامانه یکپارچه دفاع موشکی برد بلند. شاید بشه تعمیمش داد به پدافندی هم طوریکه هر دو وظیفه را انجام بده. اصولا پهپادها نقش پررنگی میتونند داشته باشند در جنگهای اینده. البته باز با توجه به حتی تغییر استراتژی امریکا که پهپادهای سنگین و گرانقیمت را تعدیل کنه به نظرم با توجه به مشکلاتی هم که داریم ( در بحث موتور و هزینه ) دستیابی به یک پلتفرم بهینه چیزی شبیه نسخه های ببهینه شده شاهد ها و فطرس در کلاس های مختلف میتونیم از این کلاس ها با تعریف کاربری های گوناگون به صورت پرتعداد در رسته های مختلف نیروها استفاده کنیم. چیزی که نیاز به یک برنامه ریزی دقیق و یکپارچه و همچنین هدف گذاری دقیق بر طبق نیازها و کمبودها داره و همچنین شیوه های ابتکاری به کارگیری پهپادها به منظور مقابله با یک دشمن مجهز. هر چه بیشتر بتونی نقاط قوت سیستم و ابزار نظامی دشمن را با هزینه های پایین تر و دارای ریسک کمتر خنثی کنیم درصد موفقیت هم بیشتر هست.

اگر در داخل جنگ قدرت را کنار بزاریم و اختلافات سیاسی را میشه ما هم بازی پلیس خوب و بد داشته باشیم در داخل و طرف غربی اینبار مخاطب. روشنه اقدامات موازی و پرقدرت و بدون انفعال لازمه تا برخی سیاسیون هم متوجه بشند که وقتی در چنین موقعیتی هستیم اقداماتی که بعضا انجام میشه اسمش تحریک افزایی و موشک پرانی! نیست که اتفاقا در ذیل منافع ملی و ایجاد برگه های جدید برای چانه زنی محسوب میشه و تا بتونیم اهرم های قدرت اونها را تاحدی علیهمون تعدیل کنیم. میبینیم که چطور اقدام پیشرونده ( در فقدان ابزارهای بین المللی برای کشورهایی نظیر ما ) باعث میشه که حالا اونها لااقل اینطور برخیشون تحلیل کنند که برای توقف اقدامات حالا لااقل فشارها را بکاهند اگر نگیم امتیاز بدند.

نظامیان را اطلاع ندارم ولی گویا حداقل 3 تن از غیرنظامیان بر اثر سقوط بقایای موشک جانشون را از دست دادند. یکی از اهداف فرعی حملات مدام اسراییل این هست که مقاومت نتونه تمرکز کنه و فعالیتهای هدفمند و با برنامه ای را مستمر پیش ببره. از طرفی تشدید حملات به مناطق مسکونی برای پایان بردن تحمل مردم سوریه و حکومتش ( که اگر مقاومت نباشه من هم حمله نمیکنم پس خودتون تلاش کنید مقاومت را خارج کنید از سوریه ) انجام میگیره. این سوای حملات هدفمند به اهداف نظامی و اطلاعاتی و تاکتیکی است. به هر حال برای پیشبرد هر هدفی باید شبکه ای بزرگ فعالیت کنه، وقتی مدام شاخه های این شبکه تهدید بشه، هدف قرار گرفته بشه و یا در معرض خطر باشه خب کار اون شبکه بسیار سخت هست برای هماهنگی و پیش بردن برنامه ها طبق اهداف و برنامه ریزیها. نهایتا ماه های پیش رو به نظر حجم این حملات افزایش چشم گیری پیدا میکنه.

یکی از دوستان به این نکته اشاره کردند و درسته شاید کمی ایده ذهنی به نظر برسه ولی میشه روش لااقل به عنوان یک طوفان فکری بحث کرد: اگر پرتابه ای شبه ماهواره در همین مدار 400 کیلومتری که گویا با کمی دقت عمرش را تا سه سال هم میشه افزایش داد قرار بگیره که مجهز به چند تراستر پرقدرت باشه، از اونجا که تقریبا با سرعت ثابت و مدار قابل پیش بینی روبرو هستیم آیا ازش میشه به عنوان یک سلاح استفاده کرد؟ چالش هایی وجود داره به نظر: 1. محاسباتی که دقیق بتونه تخمین بزنه چه زمانی و با چه قدرتی و چه جهتی اگر تراستر ها فعال بشند در جهت معکوس امکان این وجود داره که مدارگرد از مدار خودش خارج بشه و به سمت زمین سقوط کنه و دقیقا به نقطه مدنظر یا حوالیش برخورد کنه. ( در صورت تصمیم ) 2. امکان ارتباط با پرتابه زمانیکه مایلها از فضای کشور خودی دور هست و بر فضای کشور هدف داره پرواز مکینه ( البته محاسبات قدم اول اگر دقیق باشه میشه در حافظه ذخیره بشه در موعد عبور از فضای آسمان خودی و با تاخیر زمانی در مکان مناسب از مدار فعال بشه یا روش های مشابه ) 3. امکان هدایت در بعد از عبور از جو پرتابه 4. وزن چنین پرتابه ای با تراسترها و البته سر جنگی و محافظ برای سقوط در جو ( فرض هست تنها برای دسترسی و تهدید کشور دشمن و با حداقل خسارات و سر جنگی مرسوم تنها تواناییش قراره مورد بررسی قرار بگیره ) و ... میدونیم روسها با پرتابه های فراصوت و بالستیک جدید در تئوری تقریبا شبیه چنین چیزی را مدنظر دارند البته با مشخصات و رفتار کاملا متفاوت ولی خب میشه بهش فکر کرد ویا بسطش داد به شیوه های ابتکاری جنگ نامتقارن

تقریبا واضح هست و مشخصا توسط خود فرمانده نیرو هم اشاره شده هدف این شلیک تست مواردی از جمله پیشران سلمان در محیط خلا بوده. حالا در این میان یک ماهواره هم در مدار قرار گرفته برای اطمینان از مراحل دوم و سوم ماهواره بر بوده. چه یک وبکم چه یک ماهواره کاربردی تفاوتی برای ما نمیکنه فعلا. برای ساخت ماهواره وقت زیاد هست، پیشران تثبیت بشه به اندازه کافی قدر وجود داره! که منظومه ای از ماهواره های کاربردی کوچک حتی تو همین مدار قرار بدیم، زیاد نگران نباید باشه فرمانده فضایی آمریکا. این هم یک خبر که امروز منتشر شد و مرتبط با برنامه فضایی:

دوست خوب حمله به بیت رهبری و برجسته بودن این حمله یک گمانه زنی نیست یک خبر تقریبا قطعی است. حالا ترامپ منظورش از مراکز فرهنگی ( بلاهت و میزان کودن بودن این فرد که مشخص هست، کمی به ادبیاتش دقت کنید به خاطر بهره هوشی پایین و ضعف شدید در ادبیات زبان انگلیسی ( دامنه لغات و کاربرد لغات و ... ) بیشتر اوقات لغات را در جایی استفاده میکنه که معنا را به اشتباه منتقل میکنه یا لغتی را جای لغتی به کار میبره که در معنا تفسیر دیگه ای میشه. حالا برای این بشر تشریح بیت رهبری به غایت! سخت هست، احتمالا تصور مکان تاریخی مثل کاخ مسکو، کاخ سفید، کاخ سعد آباد و چنین مراکز حکومتی ای که جنبه تاریخی هم دارند شاید در نظرش باشه و منجر به اون توییت شده باشه یا اینکه اصلا بیت به عنوان یک مکان و 51 مکان تاریخی/فرهنگی دیگه منظورش بوده) چی بوده مسئله نیست، مسئله اینه در نامه ای که صبح روز حمله به طور فوری از طریق سفارت سوییس تحویل وزارت خارجه شد و موجب عصبانیت شدید این وزارت خانه هم شد و پاسخ فوری هم دریافت کرد ( میشه حدس زد طبیعتا از طرف وزارت امور خارجه امریکا و تیم پمپئو بوده ) به صراحت حمله به بیت به عنوان اقدام در صورت پاسخ ایران به عنوان تهدید ذکر شده بود. و خب روشنه توییتهای ترامپ یک برداشت ابلهانه معمولا از محتوای جلسات مشاوران و اعضای دولت آمریکاست، والا واضح هست که اون نامه فوری اون روز صبح اگر به قصد بازدارندگی و تهدید ( عدم واکنش ایران ) ارسال شده باشه، طبیعتا حمله به تخت جمشید و عالی قاپو و مقبره کوروش توش به عنوان تهدید ذکر نشده ( نقض غرضه مواجهه با مردم خصوصا قشر ملی گرا که روی بخشیشون خیلی حساب میکنه در مقابله با جمهوری اسلامی ) بلکه حمله و تهدید نسبت به بالاترین مقام کشور ذکر شده. همونطور که اشاراتی بود توش ذکر شده بود همونطور که سردار سلیمانی به عنوان فرد دوم قدرتمند ایران ( به تعبییر اونها ) را ترور کردیم، در صورت واکنش برامون سخت نیست فرد اول را هم مورد حمله قرار بدیم.