کاربر Ernesto_Rommel به دلیل ادبیات نامناسب از تاپیک اخراج و پست ایشون جهت تصمیم گیری در اختیار مدیریت قرار خواهد گرفت.   دوستان اینجا فحاشی و استفاده از ادبیات نامناسب کاملاً ممنوع بوده و این که بر علیه چه کسی استفاده بشه هم مهم نیست.

  اونجاهایی که با رنگ قرمز مشخص کردم کاملاً ثابت میکنه که این نوشته صرفاً بر پایه یک دیدگاه جناحی و نه ملی نوشته شده ؛ نوشته " متاسفانه طرف های غربی به امتیازهایی که میخواستند دست یافته اند " ولی صحبتی از امتیازهای گرفته شده نمیکنه و از جمله حق غنی سازی و سانتریفیوژ و اینها که تا چند وقت پیش کسی فکر نمیکرد گرفته بشه.یا نوشته غربی ها میخواهند حداکثر امتیاز ممکن را دریافت کنند ؛ در حالی که باید مینوشت در این وضعیت هم ایران و هم غرب میخوان بیشترین امتیاز ممکن رو دریافت کنند.   من چیز خاصی از سیاست نمیدونم ولی فکر کنم لازمه این دوستامون یه خورده با روش های پیشرفته تری سعی در انتقال افکارشون کنند...

  کی گفته فینکیس توان رسیدن به سرعت 7 ماخ رو داره ؟! نهایت سرعتی که برای فینیکس در منابع مختلف اومده 4.3 ماخ بوده یعنی 3 دهم ماخ بالاتر از اسپارو ؛ پس از این نظر تفاوتی ندارن و خیلی هم مهم نیست چون کمتر پیش میاد هواپیمای هدف بالاتر از 2 ماخ سرعت داشته باشه به اضافه این که سرعت هواپیمای حامل هم اضافه میشه.شما مثل این که هنوز تاریخچه طراحی پکیج تامکت ، AWG-9 و فینیکس رو مطالعه نکردید.بعد از ورود به خدمت بمب افکن های توپولوف Tu-16/22 شوروی که حامل موشک های کروز ضد کشتی بودند اصولاً برنامه F-111B مجهز به AWG-9 (با قابلیت ویژه درگیری همزمان با 6 هدف) و فینیکس برای هدف قراردادن این بمب افکن ها پیش از رسیدن به محدوده برد شلیک به ناوهای هواپیمابر و بعد از اون هدف قرار دادن موشک های کروز بوده کما این که گویا یک موشک کرم ابریشم هم توسط تامکت های ما شکار شده.استدلالتون در مورد چالاک تر بودن فینیکس نسبت به اسپارو هم برای من قابل قبول نبود.هیچ وقت ندیدم و نشندیم کسی از مانورپذیری اسپارو گلایه داشته باشه و عمده انتقادات سیستم هدایت نیمه فعال این موشک بود.   اتفاقاً من امرام روی برای همین عرض کردم.بد نیست نتایج تست های این موشک رو مطالعه کنید تا متوجه بشید اسپارو با کمی اصلاحات میتونه حتی در فواصل زیر 5 کیلومتر مورد استفاده قرار بگیره و الان به جرات امرام یکی از مانورپذیرترین موشک های میان برده ؛ یه مقایسه ای بین بدنه اسپارو و امرام بکنید.همه بحث من اینه که آمریکا یک راهی رو رفته و اسپارو رو به امرام تبدیل کرده و دلیلی نداره ما بخوایم آزمون و خطا کنیم.شما میگید ما بیایم فینیکس رو کوچک تر کنیم یعنی وزنش رو از 450 برسونیم به 200 کیلوگرم که بتونه روی بقیه هواپیماها هم نصب بشه ؛ خب این که شد همون که ! بدنه ، موتور ، سیستم هدایت ، محفظه سوخت ، سرجنگی و... همه باید از صفر طراحی بشن و این یک موشک جدیده و اسمش فینیکس کوچک شدست که شما باید از صفر تا صدش رو دوباره طراحی کنی و آخرش هم مشخص نیست که به نتیجه برسی یا نه.اما توسعه اسپارو یه چیزیه که آخرش به نتیجه رسیده و سالهاست در حال خدمته و نقشه راه هم مشخصه.   ما نیازی به نسخه های پیشرفته اسپارو نداریم ، قراره  فقط از بدنه اسپارو استفاده و اصلاح بشه و سیستم های هدایت ، سوخت ، سرجنگی و.. جدید خواهند بود و ما بعد از این همه سال باید تونسته باشیم همچین سیستم هایی رو تولید کنیم و فکر نمیکنم از این نظر مشکلی باشه.ما 8 سال با این موشک ها جنگیدیم و خلبانای ما کاملاً به ضعف و قوت موشک هاشون احاطه دارن چه برسه به فرماندهان.پس این صحبت که آمریکایی ها مال خودشون بوده ضعف و قوتش رو میدونستن اصلاً درست نیست و ما نباید راهی که آمریکایی ها رفتن و به نتیجه رسیدن رو ول کنیم یه راه جدید بریم که تهش معلوم نیست. باز هم میگم آمرام از نظر طول با اسپارو فرقی نداره ، وزنش پایین تره و قطرش هم کمتر ؛ حتماً هم میدونید که آمرام هدایت فعال هست و با این وجود قطرش از اسپارو هم کمتره فینیکس به کنار ! پس با این اطلاع ، نتیجه گیری پایانی شما هم غلطه ؛ ما برای ساخت یک موشک هدایت فعال نیازی به افزایش قطر اسپارو نداریم.

  سرعت اسپارو حدود 2600mph هست که میشه حدوداً 4 ماخ و سرعت فینکیس هم 3000mph ؛ پس از نظر سرعت تفات خاصی ندارن و تدوام این سرعت در امرام ثابت میکنه که نیازی به سرعت بالاتر وجود نداره.مقایسه فینیکس و اسپارو از نظر قدرت مانور ؟ فینیکس رو اساساً برای هواپیماهای بمب افکن و موشک های کروزی ساختن که قابلیت مانور چندانی ندارن اما اسپارو و نمونه پیشرفته تر اون یعنی امرام مانورپذیری بالایی دارن و من منتظر دلایل شما در مورد بدنه فینیکس که قابلیت مانورپذیری بالاتری بهش میده هستم.   مثال نقضی در حرف های من نبود! زیاد دیدیم که موشکی رو با اصلاحات و موتور و جدید یا تعویض سوخت بردش افزیش پیدا کنه ولی من ندیده بودم یک موشک با 180 کیلومتر برد رو تبدیل به میان برد 50 کیلومتری کنن ؛ در ضمن اسپارو تغییر رده ای درش انجام نشده و AIM-120C هنوز هم یک برد متوسط محسوب میشه و هنوز تکلیف مدل D هم مشخص نیست.اسپارو ضعف داره چه از نظر هدایت و چه برد اما راه توسعه یک موشک میان برد هم رفع همین مشکلات هستش نه اینکه فینیکس رو کوچکش کنیم! آمریکا هم به  همین ضعف ها پی برده بود و با رفع اون ها و اصلاحات جزئی در بدنه اسپارو - که شما میگید به درد نمیخوره - موشک قدرتمندی مثل امرام رو تولید کرد.   عزیز جان بزرگ کردنی در کار نیست ، فقط یه سری تغییرات جزئی در بدنه و بعد سوخت و هدایت و.. قراره انجام بشه اما جهت اطلاع شما ؛ از نظر طول اسپارو و امرام هیچ تفاوتی با هم ندارن ، از نظر وزن امرام 50 کیلو سبک تره و 20 میلی متر هم باریک تر.این یعنی اگر موشکی بر پایه اسپارو طراحی بشه از فانتوم و فالکروم گرفته تا تامکت و صاعقه آینده میتونن ازش استفاده کنن.     خب آمریکا یه راهی رو رفته به نتیجه هم رسیده الان هم آمرام سالهاست وارد خدمت شده و کارنامه خوبی هم تا به اینجا داشته ؛ ما چرا باید آزمون و خطا کنیم ؟     وزن ، طول ، قطر و برد یک موشک برد بلند رو با یک میان برد مقایسه میکنید ! عجب..

  خب چی تو بدنه و طراحی فینیکس وجود داره ؟ کدوم آدم عاقلی میاد فینیکسی که از اول به عنوان یک LRAAM طراحی شده رو کوچک کنه و به عنوان میان برد ازش استفاده کنه ؟ به هزینش فکر کردید ؟ بهتر نیست روی اسپاروی هدایت فعال کار بشه تا چیزی شبیه امرام داشته باشیم ؟ طراحی اسپارو هیچ مشکلی نداره و بهترین پلاتفرم برای یک موشک میان برد هست ؛ آمریکایی ها برای جایگزینی فینیکس همین اسپارو رو اصلاح کردن و توسعه دادن و مدل C با 120 کیلومتر برد در حال خدمته و الان برنامه برای رسیدن به 180 کیلومتر در نمونه D دارن.   به این تصویر دقت کنید..   http://www.anft.net/f-14/f14-detail-aim120-01.gif

  فینیکس به اندازه ای بزرگ و سنگینه که به جز تامکت نمیشه کاربری براش پیدا کرد و اصلاً عاقلانه نیست که بخواد به عنوان یک برد متوسط توسعه داده بشه ، اسپارو چه مشکلی داره ؟ غیر از اینه که موشک قدرتمندی مثل آمرام در واقع نمونه پیشرفته اسپارو هستش ؟ اتفاقاً اگر بر روی اسپارو کار بشه خیلی راحت میتونیم چیزی شبیه AIM-120A/B/C یا PL-12 از داخلش در بیاریم که از تایگر و فانتوم تا فالکرم و تامکت رو به یک MRAAM هدایت فعال مجهز کنیم.جنگنده های ما الان از AIM-9J و AIM-7E-4 استفاده میکنن که سالهاست کاربرد خودشو از دست داده و هیچ حرفی برای گفتن نداره ؛ الان امارات داره از امرام C و AIM-9X استفاده میکنه..

  در این صورت وضعیت بهتری پیدا میکنه چون نیازی نیست خودشو به پشت هدف برسونه اما به دلیل سرعت پایین پهپاد ، برد پایین موشک ها و محدودیت تعداد لانچرها محدوده ای که میتونه پوشش بده خیلی کم هست یعنی حداکثر بتونه در اون نقطه ای که قرار گرفته تا 5 تا 7 کیلومتر اطرافش رو پوشش بده و در صورت این که کروز در خارج از این محدوده که در واقع محدوده برد موشک هست قرار داشته باشه با توجه به سرعت پایین پهپاد امکان این که بتونه خودشو بهش برسونه خیلی پایینه..

  موشک های نصب شده آل اسپکت هستند ؟

  من شانس زیادی برای یک پهپاد با سرعت 200 کیلومتر با دو لانچر میثاق با حداکثر برد 6 کیلومتر در برابر کروزی با سرعت 900 کیلومتر و ارتفاع پروازی پایین قائل نیستم! تا بیاد هدف رو پیدا کنه و قفل بشه (با توجه به FLIR کوچکی که زیر بدنه هم نصب شده) و شلیک کنه کروز از تیررس خارج شده ؛ نمیگم امکانش وجود نداره ولی درصدش پایینه و کسی برای این درصد پایین این همه هزینه و وقت نمیکنه که تهش اون بازدهی لازم رو هم نداشته باشه . در ضمن معمولاً در چنین مواقعی چند تا کروز همزمان شلیک میشه ،..

  این پهپاد برای انجام این ماموریت بیش از حد کوچک ، کند و تسلیحاتش هم چه به لحاظ برد و کیفیت ضعیف هستند و عملاً کاربردی در مقابل کروزی به سرعت 900 کیلومتر مثل تاماهاوک نداره ! اونم با موشک هایی که خیلی برد داشتن باشن 8 کیلومتره..

این به چه دردی میخوره اونوقت ؟

  این بمب ها ساخت آذربایجان نیستند و بمب های سری FAB روسی هستن که به کیت های هدایتی مجهز شدند..

  من هم این عکس رو پیدا کردم منتها منبعش مشخص نبود و سایت TAI هم عکسی از کاکپیت منتشر نکرده بود برای همین در تاپیک نیاوردم..

  در مورد این هواپیما چون هنوز اطلاعات چندانی از اجزای کاکپیت منتشر نشده و حتی عکسی ازش وجود نداره نمیشه گفت ، اما برای مثال سوپر توکانو رو اگر همه رده یا یه خورده بالاتر از این بدونیم ، نظر شما رو به ایویونیکش جلب میکنم..   MIL-STD-1553[164] standards. NVG ANVIS-9 (Night Vision) CCIP / CCRP / CCIL / DTOS / LCOS / SSLC (Computerized Attack Modes)[152] R&S{RT} M3AR VHF/UHF airborne transceiver (two-way encrypted[165]Data Link provision)[166] HUD / HOTAS HMD with UFCP(Up Front Control Panel) Laser INS with GPS Navigational System. CMFD(Colored Multi-Function Display) liquid crystal active matrix Integrated Radio Communication and Navigation Video Camera/Recorder Automatic Pilot with embedded mission planning capability Stormscope WX-1000E (Airborne weather mapping system) Laser Range Finder WiPak[167] Support – (Wi-Fi integration for Paveway bombs). Training and Operation Support System (TOSS).[15][168

  خواهش میکنم ، خیر نه این هواپیما و نه هیچ کدوم از هواپیماهای هم رده حتی PC-21 و EMB 314 سوپرتوکانو که سرآمدهاش باشن هم از رادار استفاده نمی کنن چون نیازی بهش ندارن ؛ هر چند اعلام نشده که نمونه Hurkus - c قابلیت هوا به هوا هم داره یا نه اما در صورت این که تصمیم به نصب موشک های حرارتی گرفته بشه معمولاً از راه های جایگزین رادار برای هدفگیری استفاده میکنن ، مثل هلمت هدفگیری در سوپرتوکانو.       بفرمایید.. https://www.youtube.com/watch?v=VG6A1u92C24

فرموده اند به رنگ طوسی یعنی چیزی شبیه این.. این رنگ اسستار میراژهای V مصر البته مصر همون زمان سفارش میراژ 2000 رو هم داده بود ولی در زمان وقوع این حمله تحویل داده نشده بودن..

بال دلتا ، رنگ طوسی ، بمب های فرانسوی ، سال 1986 ؛ همه مشخصات میراژ 2000 امارات هستند ، هر چند تاریخ دقیق تحویلشون مشخص نیست ولی باید همین حول و حوش باشه و این که خلبان اماراتی بوده یا نه هم قابل تشخیص نیست هر چند مهم نیست ولی خلبانان اماراتی کارنامه خوبی در مانورهای پرچم سرخ دارن..

  احسنت ، اشراف اطلاعاتی ، مرزبانی چند لایه و تحویل مرزها به نیروهای نظامی ، منطقه حایل در خاک عراق همون پیشنهاداتیه که دوستان در ابتدای نزدیک شدن داعش به مرزها در همین تاپیک داده بودن..

از مدل RC کوثر مشخصه که سعی در ساخت یک جت آموزشی با طراحی متداول داشتن ؛ یک جت آموزشی در کلاس BAE Hawk با ورودی های هوای مشابه ، بال پایین ولی دو موتوره ، با دو موتور به احتمال زیاد توربوفن (نیاز نیست خیلی هم قوی باشن) ، سرعتی زیر صوت (ولی نزدیک به صوت) ، خروجی های هوای کوچک در انتهای بالها (و نه زیر سکان عمودی).با توجه به به دو موتوره بودن هواپیما چالاکی خوبی هواهد داشت.اگر مشکل موتور حل شده باشه به نظر میرسه مشکل خاصی برای تولید انبوه اون در حد رفع نیازهای نهاجا وجود نداشته باشه چون همزمان با طراحی و تست نمونه های اولیه زیر سیستم هاش مثل ایجکت سیت آرمیتا ، نمایشگرها و نشانگرهای دیجیتال و.. هم توسعه داده شده.   هواپیماهای مشابه کوثر معمولاً وزنی بین 3 تا 4 تن دارن و بین 2 تا 3 تن هم میتونن تسلیحات حمل بکنند ؛ البته هنوز مشخص نیست این هواپیما رادار داره یا نه اما در صورت نیاز برای گشت زنی های مرزی میشه بر روی چنین هواپیماهایی موشک های هوا به زمین مثل ماوریک ، زوبین ، بمب های هدایت لیزری ، FLIR ، موشک های هوا به هوای حرارتی ، راکت انداز ، بمب های سقوط آزاد ، پد تیربار و.. هم نصب کرد و برای ما که در مرزهای شرقی مشکل امنیتی داریم میتونه کاربردی باشه ، با توجه به هزینه پایینش در مقایسه با فانتوم و فنسر.   BAE Hawk     کوثر 88       HJT-36 Sitara   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10225/5-hjt-36.jpg][/url]

به غیر از این عربستان سفارش پنج فروند زیردریایی تهاجمی Type 209 رو هم به آلمان داده..     http://www.military.ir/forums/topic/7966-%D8%B3%D8%B1%DB%8C-%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC%D9%85%DB%8C-type-209/   به نظر میرسه این خریدها واکنشی به گسترش کمی و کیفی نیروی دریایی ایران و برنامه های آیندش باشه ، تا الان سعی کردن توازن قوا در خلیج فارس رو با برتری هوایی تامین کنند ولی الان به فکر ناوگان دریاییشون هم افتادن..

به نام خدا یک فروند AH-64 آپاچی در حال شلیک موشک AIM-9X سایدویندر مقدمه هلیکوپتر های تهاجمی مجهز به زره و موشک های هوا به سطح دور ایستا در حال تبدیل شدن به تهدیدی فزاینده برای هر ارتشی در میدان های نبرد مدرن است.موشک های زمین به هوا و توپ های ضد هوایی نیز ، سلاح مناسبی برای مقابله با این بالگردها در ارتفاع پایین نیست.یکی از راه حل های مقابله با این مشکل ، استفاده از بالگردهای مسلح به موشک های هوا به هوای کوتاه برد است.هلیکوپترهای تهاجمی اساسا" برای انجام عملیات های هوا به زمین ساخته و تجهیز شده اند و در هنگام تولید ، سازندگان به فکر نبردهایی هوایی با آن نبوده اند (به جز معدود هلیکوپترهای مدرن امروزِ).اما نصب موشک های هوا به هوای حرارتی بر روی هلیکوپترهای مختلف ، باعث می شود بدون صرف هزینه نچندان بالا صاحب یک یک رهگیر هلیکوپتری در مقابل هلیکوپترها و هواپیماهای پشتیبانی نزدیک دشمن شویم.برای رسیدن به چنین توانی نیز نیاز به طراحی و توسعه سلاح های مناسب می باشد.در طی دهه های گذشته ، تعدادی از هلیکوپترهای مختلف ، به موشک های هوا به هوای کوتاه برد مسلح شده اند ؛ این موشک ها یا بر اساس موشک های دوش پرتاب بوده اند مانند FIM-92A استینگر یا بر اساس موشک های هوا به هوای جنگنده ها مانند AIM-9 سایدویندر.هر کدام از این دو موشک ، دارای مشکلاتی و نقایصی هستند ؛ موشک استینگر به دلیل سرجنگی 3 کیلوگرمی ضعیف و برد کمی که دارد ، سلاح مناسبی برای مقابله با هلیکوپترهای سنگین و زره پوش تهاجمی نیست.موشک سایدویندر نیز به دلیل وزن بالا و جثه نسبتا بزرگ باعث محدودیت در تعداد قابل حمل و کاهش قدرت مانور هلیکوپتر حامل می شود. یک فروند هلیکوپتر Z-9 ارتش چین در یک ترکیب کاملاً هوا به هوا مسلح به 8 تیر موشک TY-90 است موشک TY-90 تیان یان - 90 (TianYan-90) یک موشک هوا به هوای کوتاه برد با هدایت آشیانه گرمایاب - مادون قرمز - است که به وسیله آکادمی موشک های هوا به هوای چین طراحی و توسعه یافته است.این موشک به صورت اختصاصی برای استفاده هلیکوپتر ها در ارتفاع پایین که در آن تداخل منابع مختلف گرمایی وجود دارد ساخته شده است.در حال حاضر این موشک به وسیله هوانیروز ارتش خلق چین بر روی بالگردهای میل Mi-17 (نمونه صادراتی هلیکوپتر روسی Mi-8) و بالگرد بومی Z-9 استفاده می شود.گفته می شود نمونه سطح به هوای این موشک نیز ساخته شده است.همانطور که پیشتر گفته شد ، موشک های استینگر و سایدویندر هر کدام دارای نقیصه و محدودیت های خاص خود بودند ؛ هدف از ساخت موشک TY-90 توسط چین نیز ، غلبه بر این محدودیت ها و رفع آن ها بود تا بتوان یک سلاح هوا به هوای مخصوص هلیکوپتر ها تولید کرد.این موشک در واقع همان موشک دوش پرتاب QW-2 می باشد که به یک موتور راکتی نیرومند تر و یک جستجوگر گرمایاب جدید که به صورت ویژه برای این موشک طراحی شده تا بتوان از آن در ارتفاع پایین و در محیط های آلوده به جنگ الکترونیک استفاده کرد ، بهره می برد. یک فروند بالگرد Mi-171 ارتش چین مجهز به 4 تیر موشک TY-90 طراحان این موشک ادعا می کنند که TY-90 دارای بردی بین 0.5 تا 6 کیلومتر ، دامنه تشیخص وسیع و قابلیت ضد جمینگ بالایی است.در ظاهر ، موشک TY-90 با پایه خود یعنی QW-2 شباهت زیادی دارد.از جمله این شباهت می توان به وجود چهار بالچه هدایت کننده در جلوی موشک و چهار عدد دیگر در انتها برای تثبت حرکت آن اشاره کرد.سرجنگی این موشک حاوی یک فیوز لیزری و 3 کیلوگرم مواد منفجره HE بوده و توانایی انهدام اهداف تا شعاع 5 متری انفجار را داراست.هر فروند هلیکوپتر Z-9 ، توانایی حمل 4 تیر از این موشک را در زیر هر بال خود (در مجوع 8 تیر) دارد.از جمله ویژگی های این موشک می توان به قابلیت All aspect یا حمله از تمامی جهات اشاره کرد که نیازمند قابلیت مانور بالا و شتاب قابل توجهی است که طراحان این موشک آن را مورد توجه قرار داده اند.این موشک با سرعتی معادل دو ماخ و قابلیت آل اسپکت می تواند در صورت برخورداری از خلبان ماهر حتی هواپیماهای جنگنده را نیز مورد اصابت قرار دهد و هواپیماهایی مانند A-10 یا Su-25 یا بمب افکن های توربوپراپ سبک یکی از اصلی ترین اهداف چنین بالگردهایی خواهند بود.از دیگر ویژگی های موشک می توان به فیوز لیزری و پردازشگر سیگنال دیجیتال اشاره کرد. مشخصات طول: 1.862 متر قطر: 0.9 متر وزن: 20 کیلوگرم سرجنگی: 3 کیلوگرم مواد انفجاری HE پیشرانه: موتور راکتی سوخت جامد محدوده دید: 60 درجه سرعت: 2 ماخ محدوده فشار جاذبه زمین: 20G برد : 0.5 تا 6 کیلومتر هدایت: مادون قرمز با قابلیت حمله از تمامی جهات فقط برای میلیتاری

  سلام علیکم   البته این یک ترکیب نامتعارفه و معمولاً خیلی کم دیده میشه که فنسر و کلاً یک بمب افکن با چنین آرایشی و بدون مخازن سوخت بخواد ماموریت انجام بده چون برد چندانی نخواهد داشت و این ترکیب بیشتر به درد مواقعی میخوره که اهداف در نزدیکی پایگاه مبداً قرار داشته باشند.در این شرایط هواپیماهای آواکس ، رهگیر های دوربرد مثل MiG-25 و MiG-31 و فلانکر و فالکروم وظیفه پوشش هوایی رو برعهده داشتند (البته موردی پیش نیامد ولی در صورت وقوع شاهد چنین آرایشی بودیم).گذشته از این مسئله که در همه نیروهای هوایی وجود داره یعنی پوشش بمب افکن ها توسط هواپیماهای رهگیر دوربرد و نقطه ای ، فنسر از تجهیزات پیشرفته جنگ الکترونیک هم برخورداره که توانایی اخلال در رادارها و سیستم های پدافندی و هواپیماهای رهگیر رو بهش میده.   فنسر هم در صورت نیاز میتونه از موشک های آفید یا آرچر برای این ماموریت ها استفاده کنه و مشکلی از این بابت وجود نداره هر چند معمولاً استفاده نمیشه و وظیفه پشتیبانی و امن کردن منطقه بر عهده رهگیرها قرار داره چون فنسر جنگنده چابکی از نظر مانورپذیری نیست و محدودیت فشار جی 6 این رو نشون میده.در این مورد فانتوم تا حد کمی برتری داره اما باید در نظر داشت که F-4 به عنوان یک جنگنده چند منظوره طراحی شده در حالی که فنسر یک بمب افکن تخصصیه و هم رده F-111.   بنده این دو رو در شرایط فعلی نیروی هوایی ایران مقایسه کردم ؛ الان هم فنسر و هم فانتوم نقش های مشابهی دارند و دیگه نمیتونیم بگیم فانتوم یک مولتی رول و رهگیر هم به شمار میره و در این زمینه حرفی برای گفتن نداره و در ویژگی هایی که یک بمب افکن باید داشته باشه مثل برد ، میزان وزن مهمات قابل حمل و طیف تسلیحات فنسر بر فانتوم برتری داره.

فنسر فول لود..     با این که حدود چهل سال از ورود به خدمت سوخوی Su-24 میگذره اما این هواپیما هنوز هم جزو بهترین بمب افکن های میان وزن جهان محسوب میشه ؛ اگر به نیروی هوایی کشورمون نگاه کنیم فنسر برترین بمب افکن حاضر در ایران هست و در مقایسه با فانتوم چه از نظر میزان وزن تسلیحات قابل حمل ، برد ، طیف تسلیحات اورجینال موجود و سیستم های الکترونیکی کاملاً برتری داره.فنسر با داشتن رادار اسکن عوارض زمینی به راحتی میتونه مسافت های طولانی رو در ارتفاع پایین پرواز و حتی سوختگیری انجام بده.در این عکس فنسر با ترکیب فول لود بمب های سقوط آزاد FAB-250 دیده میشه که بیشتر به یک ترکیب پشتیبانی هوایی نزدیک شباهت داره.

دوستان اسرائیل اگر نگیم برترین کشور حداقل جزو 3 کشور اول در زمینه پهپادهاست ، باورش سخته که تا الان پهپاد رادارگریز نساخته باشه و از هرون برای همچین ماموریت عمقی استفاده شده باشه ، اگر لاشه تا حدی سالم باشه باید منتظر چیزی شبیه X-47 یا RQ-170 باشیم..

1- اگر کابین جدید هست نیازی نیست به این صورت بریده ای از اون رو در داخل فضای نمایشگاه قرار بدن ، همونطور که میراژ رو آوردن.   2- نبود پانل ها دلیل خوبی برای شبیه ساز نبودن نیست چون همونقدر میتونه دلیلی برای این که این یک کاکپیت نیست باشه ، شما چجوری تشخیص دادین که اینها نمایشگرهای دیجیتال هستند ؟ اگر اینطور باشه طبق همین عکسی که از آقای نجار قرار دادید فکر نمیکنید که اینها میتونه نمایشگرهایی باشه که مجموعه از آلایت دقیق تایگر رو نمایش میده ؟   3- این دو نفرست و نشونه ای هم از این که صاعقه است در اون وجود نداره و بیشتر به F-5B یا F-5F شبیهه و احتمالاً خلبانان پیش از پرواز با این هواپیماها روی این آموزش خواهند دید.   من خوشحال میشم همه اینها غلط باشه و این واقعاً یک تایگر دیجیتال شده باشه..