گزارش ویژه واکنش سخنگوی وزارت خارجه امریکا به گزارش 6000 سانتریفیوژ به دنبال انتشار گزارشی از سوی وب سایت «ایران هسته ای» درباره پذیرش 6000 ماشین سانتریفیوژ از سوی امریکا، سخنگوی وزارت خارجه امریکا از موضع گیری صریح در این باره خودداری کرد.   ایران هسته ای- به دنبال انتشار گزارشی از سوی وب سایت «ایران هسته ای» درباره پذیرش 6000 ماشین سانتریفیوژ از سوی امریکا، سخنگوی وزارت خارجه امریکا از موضع گیری صریح در این باره خودداری کرد. جنیفر ساکی که در نشست روزانه با خبرنگاران در واشینگتن سخن می گفت، در پاسخ به سوال خبرنگاری که پرسید «آیا آمریکا آنطور که سایت ایرانی(ایران هسته‌ای) گفته، با این موضوع که ایران شش هزار سانتریفیوژ داشته باشد، موافقت کرده است» گفت: «همانطور که می دانید مذاکرات کارشناسان فنی در حال انجام است و ظاهرا نتیجه ای دربر نداشته است. تا زمانی که درباره تمامی موارد توافق نباشد توافقی حاصل نخواهد شد.من قصد ندارم که اظهارنظری درباره پیشنهادات و گزارشهای دیگر داشته باشم. نظر ما بر این خواهد بود که قصد نداریم با روش های غیرقابل راستی آزمایی موافقت کنیم و ما قولی نمی دهیم که نتوانیم به آن عمل کنیم». وی اضافه کرده است: «هدف از ابتدا این بوده است که راه های دستیابی ایران به سلاح اتمی مسدود شود.راههای زیادی وجود دارد که این هدف ما محسوب می شود. مطمئنا سانتریفیوژ ها و تعداد آنها مورد بحث است. این به معنای جلوگیری از تولید سوخت برای سلاحی است که به اورانیوم و یا پولوتونیم نیاز دارد. عوامل گوناگونی باید بررسی شود و من فکر نکنم که هدف ما تغییر یافته است». ساکی گفته است: «هیچ توافقی بهتر از توافق بد است.این موضوع تغییر نیافته است. موضوعات زیادی بررسی می شود که قصد نداریم جزئیات همه آنها را اینجا بیان کنیم». همچنان که از متن سخنان وی پیداست، ساکی گزارش «ایران هسته ای» را رد نکرده است.

گزارش ویژه امریکا 6000 ماشین را پذیرفت هنوز درباره ظرفیت غنی سازی میان ایران و 1+5 توافقی انجام نشده است اما دولت امریکا اعلام کرده آماده است 6000 ماشین سانتریفیوژ را در ایران بپذیرد.   ایران هسته ای- برخی منابع به «ایران هسته ای» گفتند هنوز درباره ظرفیت غنی سازی میان ایران و 1+5 توافقی انجام نشده است اما دولت امریکا اعلام کرده آماده است 6000 ماشین سانتریفیوژ را در ایران بپذیرد. در حالی که کمتر از 3 هفته به پایان مهلت مذاکرات ایران و 1+5 باقی مانده، ایران و این گروه هنوز نتوانسته اند دیدگاه خود درباره تعداد سانتریفیوژهایی که ایران می تواند در طول گام نهایی حفظ کند را بر هم منطبق کنند. این موضوع، به همراه مسئله جدول زمانی تعلیق و لغو تحریم ها، مهم ترین موضوع باقی مانده در مذاکرات است. ایران هم اکنون 9600 ماشین سانتریفیوژ فعال دارد و خواهان آن است که کل این تعداد را در طول گام نهایی حفظ کند. تعداد کل ماشین های نصب شده ایران و در فردو نطنز 21000 ماشین است. همه این ماشین ها از نوع اول (IR-1) هستند و اورانیوم را حداکثر تا 5 درصد اورانیوم 235 غنی می کنند. دولت امریکا از ابتدای مذاکرات بر سر توافق جامع تا کنون بارها موضع خود را درباره تعداد سانتریفیوژها تغییر داده است. امریکایی ها در اوایل مذاکرات اعلام کردند فقط می توانند فعالیت 500 ماشین را در ایران بپذیرند. بعد این عدد به 1500، 4500 و نهایتا 6000 ماشین تغییر یافت. این امر از دید کارشناسان نشان دهنده این است که دولت امریکا متناوبا دیدگاه خود درباره تعداد ماشین های مجاز را تعدیل کرده و این امر می تواند همچنان ادامه داشته باشد، بنابراین تیم مذاکره کننده ایران نباید هرگز تصور کند عدد اعلام شده، عدد آخر است. همین باعث شده، برخی موضوع را اینگونه جمع بندی کنند که مسئله تعداد ماشین ها دیگر یک مانع عمده بر سر راه توافق جامعع محسوب نمی شود و مشکل الی بر سر تحریم هاست. لازم است یادآوری شود تیم مذاکره کننده متعهد است درباره ظرفیت غنی سازی به خط قرمزی پای بند باشد که می گوید تنها عاملی که ظرفیت غنی سازی ایران را تعیین می کند نیاز ایران است.

از سوی افخم صورت گرفت تکذیب ادعای موافقت ایران با انتقال بخشی از اورانیوم غنی شده به روسیه سخنگوی وزارت خارجه کشورمان ادعای نیویورک تایمز مبنی بر انتقال بخشی از اورانیوم غنی شده ایران به روسیه را تکذیب کرد. به گزارش گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس، مرضیه افخم سخنگوی وزارت امور خارجه در واکنش به ادعای نیویورک تایمز مبنی بر موافقت ایران با انتقال بخشی از ذخایر اورانیوم غنی شده خود به روسیه در صورت دستیابی به توافق، برای چندمین بار تاکید کرد که هیچ یک از گمانه زنی‌ها و شایعاتی که توسط برخی رسانه‌های خارجی و با اغراض خاص سیاسی صورت می‌گیرد مورد تایید نیست. وی تلاش این رسانه‌ها برای تخریب فضای سیاسی موجود پیش از آغاز دور جدید مذاکرات را تقبیح کرد و گفت: مذاکره کنندگان ایرانی بدون توجه به این جوسازی‌ها و صرفاً با در نظر داشتن منافع ملی و حقوق مردم ایران در مذاکرات حضور پیدا خواهند کرد.

آغاز سناریوی مذاکره در رسانه و مقصر جلوه دادن تهران نیویورک‌تایمز مدعی موافقت ایران با انتقال ذخایر اورانیوم به روسیه شد روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی، مدعی شده است که ایران پذیرفته در صورت دستیابی به توافقی جامع، بخش زیادی از ذخایر اورانیوم غنی‌شده خود را به روسیه منتقل کند.     به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی که آغاز سناریوی مذاکره در رسانه و نهایتا مقصر جلوه دادن ایران در شکست احتمالی مذاکرات به نظر می‌رسد، مدعی موافقت ایران با انتقال بخش اعظم ذخایر اورانیومی خود به روسیه، در صورت رسیدن به توافقی فراگیر شده است. این روزنامه با نقل این موضوع از «مقامات و دیپلمات‌های دخیل در مذاکرات»، نوشته است که موافقت ایران با ایران یک گشایش بزرگ در مذاکراتی است که تاکنون در بن‌بست بوده است. این گزارش می‌افزاید: «بر اساس توافق ارائه شده، روس‌ها اورانیوم را به میله‌های سوختی مخصوص نیروگاه برق هسته‌ای بوشهر تبدیل می‌کنند. اورانیوم در صورتی که به شکل میله‌های سوختی دربیاید، دیگر به سختی می‌تواند برای ساخت تسلیحات هسته‌ای به کار گرفته شود. این اقدام می‌تواند تا حد زیادی نگرانی‌های غرب در مورد ذخایر ایران را کاهش دهد، هرچند که چنین توافقی تمامی راه‌های دستیابی به بمب را مسدود نمی‌کند.» ایران و گروه موسوم به 1+5 سال گذشته در شهر ژنو سوئیس به توافق موقتی دست یافتند که بر اساس آن باید نهایتا تا روز 24 نوامبر (سوم آذر) بر سر راهکاری جامع به توافق برسند. وزیران خارجه ایران و آمریکا هفته آینده در حالی در مسقط پایتخت عمان دیدار می‌کنند که گفته می‌شود همچنان بر سر موضوعات مختلف از جمله تعداد سانتریفیوژها، نحوه لغو تحریم‌ها، سرنوشت نیروگاه آب سنگین اراک و همچنان روال انجام بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، بین طرفین اختلاف وجود دارد. نیویورک‌تایمز به نقل از «یک آمریکایی عمیقا دخیل در این مباحث»، نوشته است: «اگر توافق ایران-روسیه محقق شود، می‌تواند سنگ بنای چیزی بسیار بزرگتر باشد.» «وندی شرمن» نماینده آمریکا در مذاکرات هسته‌ای که روز دوشنبه به عنوان قائم مقام وزارت خارجه آمریکا نیز معرفی شده بود، پیش از این در سخنرانی که در سخنرانی‌ای گفته بود «ما پیشرفت قابل‌توجهی بر سر مسائلی که به نظر می‌رسید امکان حل آن‌ها وجود ندارد، به دست آورده‌ایم.» نیویورک‌تایمز همچنین با بیان اینکه روسیه و آمریکا در ماه‌های اخیر روابط پرتنشی داشته‌اند، در عین حال به نقل از یک مقام ارشد شورای امنیت ملی آمریکا نوشته است: «واقعیت این است که باید بگوئیم روسیه در این مذاکرات نقش واقعا مفیدی ایفا کرده است.» به گفته این مقام آمریکایی، روسیه همراه با دیگر کشورها تلاش کرده است تا «ایده‌هایی خلاقانه و معقول ارائه کند که هدف اصلی یعنی مسدود کردن تمامی مسیرهای ایران به سمت سلاح هسته‌ای را حفظ کند.» این مقام همچنین گفته است: «با وجود اختلاف نظرهایی که در موضوعات سیاست خارجی داریم، روسیه در مذاکرات کاملا با دیگر کشورها متحد مانده است.» در ادامه این گزارش که نحوه تنظیمش، آن را بیشتر به تلاشی برای راضی کردن ایران و روسیه تبدیل کرده، آمده است که پذیرش این پیشنهاد، برای روسیه هم منافع اقتصادی و هم منافع سیاسی خواهد داشت. این قرارداد علاوه بر آنکه مبلغ خوبی به واسطه انجام تبدیل اورانیوم به سوخت نصیب مسکو می‌کند، نقش انحصاری این کشور در تأمین تغذیه رآکتور ایران را نیز حفظ می‌کند و در عین حال روسیه را در موضع خوبی برای ساخت رآکتورهای دیگر در آینده قرار می‌دهد. به نوشته نیویورک‌تایمز، این توافق همچنین «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه را در مرکز توافقی قرار می‌دهد که می‌تواند آینده خاورمیانه را تعیین کند. نیویورک‌تایمز همچنین تصریح کرده است که آمریکا اگر بخواهد زمان دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را افزایش دهد، چاره‌ای جز توافق با روسیه ندارد، چراکه ایران باید بخش قابل‌توجهی از 28 هزار پوند (12700 کیلوگرم) اورانیومی را که بنا بر اعلام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در اختیار دارد، کنار بگذارد. در حالی که نیویورک‌تایمز در ابتدای گزارش مدعی پذیرش این طرح از سوی ایران شده، به نقل از یک مقام ارشد آمریکایی نوشته است «آنچه کمتر قطعی است، این است که آیا ایران این طرح معقول را می‌پذیرد، (یا) به درخواست‌های زیاده‌خواهانه که همراستا با نیازهای عملی هسته‌ای این کشور نیست، ادامه می‌دهد.» بنا بر این گزارش، انتظار می‌رود کری در مذاکرات مسقط نیز علاوه بر موضوعات دیگر، بحث سقف ذخایر اورانیومی که می‌تواند در ایران بماند را نیز مطرح کند. نیویورک‌تایمز در ادامه به دروغ ایران را عامل شکست طرح سال 2009 و توافق با برزیل و ترکیه برای انتقال اورانیوم به کشور ثالث و دریافت سوخت معرفی کرده است. این گزارش با بیان اینکه انجام این توافق از سوی روسیه و ایران نیز با پیچیدگی‌هایی روبروست، نوشته است: «از دید ایالات متحده، موافقتنامه سوخت اجازه می‌دهد تا مذاکره‌کنندگان انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشند. اگر ایران بخش زیادی از سوخت خود را از کشور خارج کند، به ایالات متحده و شرکای مذاکره‌کننده‌اش اجازه می‌دهد تا با توافقی که شمار سانتریفیوژ‌های فعال بیشتری را بپذیرد، موافقت کنند.» در حالی که در توافق ژنو میزان غنی‌سازی ایران را «نیازهای عملی» تهران مشخص می‌کند، کشورهای غربی از جمله آمریکا مفهوم ابداعی «زمان گریز» را به عنوان اصل قرار داده و می‌گویند تعداد سانتریفیوژها و میزان غنی‌سازی باید بر اساس میزان فاصله فرضی ایران با بمب محاسبه شود. کری پیش از این گفته است که این زمان باید بیش از یک سال باشد.

برادر سینا در این باره بیشتر می دونن ، ولی فکر کنم در حال حاضر توانایی فنی کافی برای پروژه ای مثل خرمشهر وجود دارد !   ولی شاید موضوع  اصلی هزینه و تعداد کم t-72 موجود در کشور هست ، مگر اینکه طرح به شکلی باشد که قابل اعمال بر روی دیگر تانک روسی / چینی موجود در کشور باشد و یا حداقل برخی قطعات قابل استفاده بر روی دیگر تانک ها رو داشته باشد  !   و اگر طرح  ما عددی بود ، به فکر تجاری سازی و صادرات آن باشیم ( با توجه به تعداد فراوان این تانک در جهان ! )   البته به نظر من تولید انبوه  ذوالفقار با وضعیت کنونی به صرفه تر هست به 2 دلیل :   1- تولید و به خدمت گرفتن حداقل 1000 دستگاه که همین تعداد باعث به صرفه تر شدن ارتقا های آینده می شه !   2-  ذوالفقار برای ارتقا های بعدی جای مانور بیشتری دارد !

اکونومیست گزارش داد: ۴ ناحیه مورد بحث در مذاکرات هسته‌ای/ غرب خواهان عقب‌گرد طولانی مدت ایران در مسیر هسته‌ای است یک هفته نامه انگلیسی در مطلبی نوشت: غرب خواهان اعمال محدودیت ۲۰ ساله بر برنامه‌های هسته‌ای ایران است و در این میان تحریم‌ها مرحله به مرحله از میان خواهند رفت.   به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، هفته نامه انگلیسی «اکونومیست» امروز (شنبه) طی تحلیلی در زمینه آینده مذاکرات هسته‌ای ایران با گروه 1+ 5 تحت عنوان «چرخش‌های دیپلماتیک» نوشت: گروه آمریکایی حاضر در مذاکرات هسته‌ای در تلاش برای کنترل کردن سطح توقعات هستند. این در حالی است که « وندی شرمن»، رییس تیم آمریکایی حاضر در مذاکرات اخیرا اعلام داشت ایران بر اساس توافق مقدماتی سال گذشته به تعهدات خود عمل کرده است. البته مشکل اصلی میزان غنی سازی اورانیوم ایران همچنان پابرجاست . *۴ ناحیه مورد بحث در مذاکرات هسته‌ای به نوشته این نشریه، اختلاف‌های عمیق ماه‌هاست که بین طرفین مشاهده می‌‌شود . 4 ناحیه‌ای که طرف مقابل مذاکرات ایران نسبت به آن نگران است عبارت از میزان غنی سازی، نقطه طغیان هسته‌ای ایران که با تولید میزان کافی چاشنی انفجاری برای تولید بمب هسته‌ای بستگی دارد و 2همچنین نگرانی شفاف سازی ایران در زمینه فعالیت های گذشته در ساخت کلاهک‌های هسته‌ای و سرانجام مدت زمان اعمال محدودیت بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران است. بنابر این گزارش، ایران در زمینه میزان سانتریفیوژها برخلاف توقع غرب عنوان می‌کند که سانتریفیوژ‌های موجود را از بین نخواهد برد و باید قادر باشد تا آن‌ها را به سطح مطلوب برای تامین سوخت نیروگاه بوشهر برساند. *خواسته غرب تحمیل 20 سال محدودیت بر فعالیت هسته‌ای است از سوی دیگر غرب خواهان توافق (محدودیت) تا 20 سال است و در این میان تحریم‌ها مرحله به مرحله از میان خواهند رفت. اما ایران نیز انتظار دارد تا اکثر تحریم‌ها به فوریت برطرف شوند و محدودیت بر برنامه‌های هسته‌ایش نیز بیش از 5 سال نباشد. در زمینه فعالیت بر ساخت کلاهک هسته‌ای نیز ایرانیان می‌گویند با توجه به اسناد سابق نیازی به آشکار سازی دیگر نیست. اکونومیست در ادامه مطلب خود نوشت: البته پیشنهادهای دیگر در این باره وجود دارد که در صورت وجود اطمینان بین طرفین به همدیگر امکان اجرای آن وجود دارد. از جمله می‌توان در این باره به توقف 3 ساله برنامه‌های هسته‌ای ایران اشاره داشت که زمان طغیان هسته‌ای ایران را از 2 تا 3 ماه به 9 تا 12 ماه می‌رساند. *ایران در سال 2031 به سطح کنونی توانمندی هسته‌ای باز خواهد گشت بر این اساس ایران در سال 2031 به میزان فعلی سطح غنی سازی باز خواهد گشت که البته ناظران بین‌المللی نیز در طول زمان رضایت خود را از برنامه‌های هسته‌ای ایران اعلام خواهند داشت. این هفته‌نامه انگلیسی در خاتمه مطلب خود نوشت: جایگزین بسیار محتمل در مسیر حصول توافق هسته‌ای «تمدید مذاکرات» است که البته خطر تشدید تحریم‌ها و تولید سانتریفیوژهای شتاب دهنده را نیز در پی خواهد داشت. حتی اگر توافق مقدماتی جدیدی صورت گیرد، گفت‌وگو در برخی موارد مهم چون تاسیسات تولید آب سنگین اراک در عوض تعدیل در تحریم‌های تحمیلی نیز وجود دارد . در خاتمه باید افزود خارج شدن از میز مذاکرات به نفع منافع هیچ کدام از طرفین نیست.

ولی عجب ماکت هایی  از تجهیزاتشون ساختن !   دقیق و خوش ساخت به نظر میان !   خوبه نداجا ساخت ماکت هاشو بده دست ماکت سازان سپاه !

1- طبق آخرین بروزرسانی گوگل ارث جنگنده ها حاضر در نمایشگاه ( جز میراژ ) رو به محوطه تاسیسات تعمیراتی تامکت منقل کرده اند و شاید هنوز اونجا باشن !   2 - از 747 تصویر پائین در ابتدا تاپیک عکس داشتیم ، تصویر دیگر از هواپیما در زمان برپایی نمایشگاه ! نکته خاصی نداره جز یک رادار که شاید مصباح باشه !   در تصویر ، سمت چپ و بالای سر محافظ این رادار دیده می شه !  

تو این شب ها برای سلامتی حاج قاسم دعا کنیم که خدایی ناکرده حادثه ای براشون رخ نده ! این مملکت حالا حالاها به حاج قاسم احتیاج داره !

  واقعا هم به همین راحتی !   ما تا رمضان سال پیش ، با وجود عدم اطلاع رسانی رسمی به وسیله اطلاعیه های مربوط به محدودیت پروازی بر فراز سمنان متوجه می شدیم که خبری هست ، حالا ممکن بود تاخیر بخوره ، لغو بشه ، شکست بخوره و ..... ، اما می دانستیم خبری هست و احتمال پرتاب وجود داره !

بدلیل عدم انتقال تصاویر ، مجبور به حذف پست قبلی و بارگزاری مجدد آن با تصاویر منتقل شده به گالری شدم ! تصویربزرگ ( سراسری ) این سوخو-24 ام کا ، 6851-3 ، از حالت ذخیره در شیراز اخیراً به وضعیت عملیاتی درآمده است.این هواپیما یکی از جت های نیروی هوایی سابق عراق بود و تمایل بود که اینها برای تمرین با اسکادران آموزشی 71 مورد استفاده قرار گیرند. يك نوع هواپيما كه به طور مداوم در طی بيش از 30 سال گذشته در نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران، فعال بوده، Su-24 فنسر مي باشد.از زمان انحلال اتحاد جماهير شوروي در سال 1991 ، ايالات متحده و اسرائيل براي زمينگير كردن دائمي ناوگان فنسر ايران ، قاطعانه سعي در مجاب كردن و فشار به روسيه در زمینه پشتيباني آموزش خدمه پروازي و زميني و ارائه قطعات يدكي به منظور تعمير و نگهداري كرده اند.در نتیجه ناوگان براي دوره ای چند ساله بي دندان شد و تعداد هواپيماهاي عملياتي در سال 2002 از مجموع حدوداً 40 جت به 9 فروند، تنزل يافت.همچنين در طول دهه 90 ميلادي به علت آموزش و تعمير و نگهداري نامناسب، تعدادي سقوط مرگبار اتفاق افتاد و 4 خلبان جان خود را از دست دادند. فنسرهای 6804-3 ( جلویی ) و 6805-3 در هنگام پاشیدن سوخت به منظور کاهش وزن هواپیما برای فرود در مهرآباد، پس از یک پرواز تمرینی در می سال 1993 هر چند اخيراً نيروي هوايي ايران بسيار بيشتر خودكفا شده و مهارت هايش در آموزش و تعمير و نگهداري رشد يافته است. فنسر در گذر زمان در پايان جنگ ايران و عراق در سال 1988 ، نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران حدود نيمي از ناوگان جت هاي جنگنده اش را از دست داده بود.قبل از جنگ؛ 9 اسكادران شكاري به F- 4 D و F- 4 E مكدانل داگلاس فانتوم II مجهز بود، اما در سال 1988 تنها 4 اسكادران وجود داشت.ناوگان نورثروپ F- 5 E تايگر II ، وضعيت تاسف آور مشابهي داشت.ايران هنوز هم از عراق ترس داشت،چرا كه نيروي هوايي عراق تبديل به پنجمين نيروي هوايي جهان در هر دو بعد قدرت و اندازه شده بود.نيروي هوايي ايران فقط حدود 230 فروند F- 4 D/E ، F- 5 E / F و F-14 A داشت كه تنها حدود 60 درصد آنها قابل پرواز بودند.ايران براي بازسازي توانايي هاي نظامي اش به اتحاد جماهير شوروي به عنوان تنها شانس نگاه مي كرد، و پس از آتش بس در كمترين زمان ممكن؛ روابطش را با شوروي بهبود بخشيد.ايران در سال 1989 قراردادي 800 ميليون دلاري ( 500 ميليون يورويي ) براي خريد 12 فروند Su-24 MK همراه با طيفي از موشك هاي هوا به سطح ، ضد رادار و بمب ها امضا كرد- براي مثال 50 خا-29 ال ، 50 خا-29 تی ، 50 خا-58 یو ، 12 غلاف تسلیحاتی فانتسماگوری آ ، 50 خا-25 ام ال ، 20 کاب-1500 ال ، 3 سيستم سوخترساني هوا به هواي ساخالين UPAZ-1 A و يكسري بمب هاي آهنی، غلاف هاي تسليحاتي و پرتابگرهاي راكتي؛ همه در توافقنامه گنجانده شده بود.30 خلبان با سابقه F- 4 و F- 5 انتخاب و براي آموزش خلباني و تيراندازي به اتحاد جماهير شوروي فرستاده شدند. به خاطر عدم دسترسی به هيچ نوعی از شبيه ساز Su-24 ، قبل از شروع پروازهاي آموزشي و تيراندازي، آنها با يك شبيه ساز Su-22 ؛ تمرین پرواز انجام دادند.10 خلبان موفق به پرتاب زنده موشك هوا به هواي هدايت مادون قرمز R-60 MK شدند و اکثر آنها در طول دوره آشنايي ، شليك زنده Kh-25 ML را تجربه کردند.تكنسين هاي ايراني- كه قبلاً روي F-4 E و F-14 A كار مي كردند- 6 ماه آموزش را سپري كردند،اگرچه به آنها اجازه يادگيري همه چيز درباره سیستم های جنگ الکترونیک ،گيرنده هشدار راداري و هدفيابي هواپیما داده نشد. 6 فروند نخست فنسر در تابستان سال 1990 برای شکل دهی اسكادران 12 شكاري- تاكتيكي به پايگاه هوايي مهرآباد در تهران تحويل داده شد.مشاوران نظامي روس و تكنسين ها نيز با آنها آمدند.سوخوها بسيار بزرگتر از اندازه پناهگاه های بتني بودند كه پيش از آن توسط F-4 ها مورد استفاده بود،بنابراين آنها در فضاي باز پارك شدند.تا آن زمان نيمي از نخستین گروه خلبانان ايراني به عنوان معلم خلبان آموزش ديده بودند،بنابراین پروازهاي آموزش تیراندازی و پروازی شروع شد.دومين دسته 6 تايي فنسرها در سال 1991 تحويل داده شد و آخرين گروه از خلبانان ، فارق التحصيل شدند.زماني كه اتحاد جماهير شوروي در سال 1992 فروپاشيد،دولت جديد روسيه در توافقات نظامي با ايران پيمان شكني كرد ، تكنسين هاي روس؛ رفتند و آموزش مكانيك هاي ايراني در سال 1993 متوقف شد.حال نيروي هوايي ایران باید روی خودش حساب می کرد. Su-24 MK به شماره سریال 6857-3 ( جلویی) و 6810 – 3 در رزمایش نیروی هوایی ایران در آگوست سال 2010 در همدان در غرب ایران . 2 تیر آموزشی بمب های سقوط آزاد FAB-100 توسط هر دو هواپیما حمل می شوند. 6857-3 در آن زمان کاملاً عملیاتی نبود. سوانح فنسرهای ایرانی- عامل انسانی عامل انسانی علت اصلی سقوط های Su-24 MK نیروی هوایی ایران است. 2 سانحه در نیمه نخست دهه 90 میلادی به سبب استفاده نادرست خلبانان از فلپ های هواپیماها ، منجر به واماندگی و سقوط آنها شده است.در سانحه دیگری در آوریل سال 2008 ، خدمه یک فروند Su-24 MK ارابه فرود را پس از 3 بار نشست سالم بر روی باند مهرآباد، شکستند.در آخرین سانحه که در 10 آوریل سال 2011 روی داد، یک فروند Su-24 MK پس از 5 مرتبه غلت زدن حول محور طولی در طول تمرین تیراندازی به زمین برخورد کرد.هر دو خدمه اقدام به خروج اظطراری کردند اما خلبان، سرهنگ فغانی به علت عملکرد نادرست صندلی پران K-36 DM ، کشته شد. 2 فروند سوخو-24 ، 6807-3 ( جلویی ) و 6811 -3 – در طی یک فرمیشن پروازی در کنار کوه دماوند، مرتفع ترین نقطه خاورمیانه با 18،536 پا ( متر 5650 ) دیده می شوند . این تصویر در سال 1993 زمانی که این هواپیماها در خدمت اسکادران 12 شکاری-تاکتیکی بودند، گرفته شده است. هدیه ای از عراق در طی جنگ ایران و عراق در سال 1986 ، نیروی هوایی پیشین عراق ( IrAF ) به دنبال خرید جنگنده-بمب افکن Su-24 MK ، نسخه صادراتی Su-24 M ، از روسیه بود .در سال 1986 ، 2 فروند Su-24 MK برای ارزیابی و آزمایش به عراق فرستاده شدند.عراق تصمیم به خرید 18 فروند برای جایگزینی بمب افکن های پروازی باقیمانده توپولف Tu-16 و Tu-22 گرفت و معامله ای در سال 1988 به امضا رسید.همزمان با ایران، آموزش خلبانان آینده فنسرهای عراقی و خدمه زمینی شان در روسیه شروع شد و در ژوئن 1989 نخستین 2 فروند Su-24 MK برای شکل دهی اسکادران هشتم به پایگاه هوایی البکر در شمال بغداد ، تحویل داده شد.نیروی هوایی پیشین عراق تا سال 1990 ، 18 فروند فنسر در اسکادران هشتم داشت و طرحی نیز برای شکل دهی دومین اسکادران ( اسکادران دهم ) با 18 فروند Su-24 MK دیگر داشت.7 فروند دیگر قبل از تجاوز عراق به کویت توسط اتحاد جماهیر شوروی تحویل داده شده بود، اما این تجاوز ؛ سبب لغو تمام موافقتنامه های نظامی با شماری از کشورها شد.خلبانان Su-24 MK عراقی در ماموریت های رزمی با تجربه نبودند؛ بنابراین دور از جنگ نگه داشته شدند.در 27 ژانویه سال 1991 ، 25 فروند سوخو-24 ام کا ، 25 فروند Su-22 فیتر از نسخه های مختلف همراه با 7 فروند Su-25 K فراگفوت به سمت ایران رهسپارشدند تا به بیش از 70 فروند هواپیمای عراقی دیگر که در هفته های گذشته فرار کرده بودند، بپیوندند. یک فروند ( 24635 ) نقص سیستم هیدرولیک داشت و ماموریت خلبانش ناتمام ماند، هواپیمای دیگری ( 24631 ) راهش را گم کرد ، خدمه در حال خروج از داخل ابر به رشته کوهی در نزدیکی کرمانشاه برخورد کردند .افسر ناوبری ، به صورت ایمن خروج اظطراری کرد اما خلبان هنگامی که جنگنده به قله کوه برخورد کرد، کشته شد. بقیه به پایگاه شکاری-تاکتیکی سوم همدان ( سابقاً پایگاه هوایی شاهرخی ) در غرب ایران رسیدند، اما یک فروند Su-24 MK ( 24659 ) در هنگام فرود بدلیل کمبود سوخت و دریافت برخی آسیب های جزئی مجبور به انحراف به سمت باند اظطراری در شمال غربی پایگاه شد. این هواپیما برای بیشتر از 3 هفته زیر تور استتار باقی ماند و در نهایت توسط کامیون به سمت همدان یدک کشیده شد ، جایی که این هواپیما توسط تکنسین های ایرانی؛ بازسازی شد.جنگنده دیگری ( 24648 ) که به دنبال ترکیدن یکی از لاستیک هایش، فرود سختی داشت و به شدت آسیب دیده بود ، عاقبت به خاطر قطعات یدکی؛ اوراق شد.فنسرهای عراقی نخستین هواپیماهای فراری نیروی هوایی پیشین عراق بودند که پس از دستور فرمانده کل نیرو، سرتیپ منصور ستاری در سال 1992 به خدمت نیروی هوایی ایران در آمدند. Su-24 MK های قابل پرواز به سمت پایگاه یکم شکاری در تهران پرواز کردند در حالی که 24652 همراه با 24629 ( نوک بال راستشان در هنگام ورود در اثر برخورد با یک دیوار ، صدمه دیده بود ) در پایگاه سوم شکاری به منظور تعمیر، باقی ماندند.فنسرهای عراقی؛ پیشرفته ترین ماشین های ایرانی ها نبوده و قدیمی تر بودند- Su-24 های نیروی هوایی ایران زوائد آئرودینامیکی مربع شکلی داشتند که پخش کننده های چف و فلیر APP-161 در آن جای می گرفت و تفاوت هایی نیز در سیستم های ناوبری، دفاع از خود و تسلیحاتی بین آنها وجود داشت.   3-6801 ، یکی از معدود فنسرهای کاملاً عملیاتی در سال 2011 بود.پخش کننده مربع شکل چف/ فلیر APP-161 قابل مشاهده است ، نشانه ای که این هواپیما یکی از هواپیماهای خریداری شده از اتحاد جماهیر شوروی است. انتقال به شيراز در فوريه سال 1993 ، 30 فروند جنگنده- بمب افكن همراه با 8 فروند هواپيماي ترابري در يك رژه هوايي به مناسبت تاسيس نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران، شركت كردند.5 فروند Su-24 MK از اسكادران 12 شكاري-تاكتيكي هم در میان گروه پروازی حاضر بر فراز ميدان آزادي ( شهياد سابق ) حضور داشتند.در بازگشت؛ هنگام نشستن در فرودگاه مهرآباد، یک فروند Su-24 با توپولفTu-154 M به شناسه EP-ITD متعلق به ايران ايرتورز،كه در حال برخواست بود، برخورد كرد.Su-24 با شماره سریال 6802-3 به هدایت سرگرد حق شناس متلاشی شد، علاوه بر مرگ هر دو خدمه فنسر ؛ 119 مسافر و 12 خدمه پروازي Tu-154 نیز فوت کردند.بازرسي ،كنترل ترافيك هوايي را به دليل دادن اجازه به خلبان Tu-154 براي برخواست؛ مورد انتقاد قرار داد.در نتيجه سر فرماندهي نيروي هوايي ايران تصميم به انتقال تمام Su-24 MK هاي اسكادران 12 شكاري-تاكتيكي به پايگاه هفتم شكاري شيراز در جنوب ايران مابين اكتبر 1993 و مارس 1994 نمود.   Su-24 MK به شماره سریال 6810-3 مجهز به غلاف سوخت رسانی هوا به هوای ساخالین UPAZ-1A - فنسرها با استفاده از این سیستم قادر به سوخت رسانی به " همنوع " هستند. اسکادران 12 شکاری-تاکتیکی دارای 32 فروند Su-24 MK بود اما 4 فروند به عنوان NORS ( غیر عملیاتی آماده برای ذخیره ) طبقه بندی شده بودندو مجبور بودند برای انجام پروازهای گشتی آماده شوند.شیراز دومین پایگاه هوایی بزرگ پس از پایگاه یکم شکاری مهرآباد بود،با دو باند با طول بیش از 4000 متر ( 13000 فوت ) ، 4 رمپ نظامی و 18 آشیانه هواپیمای مقاوم سازی شده، گر چه آنها به اندازه کافی خانه بزرگی برای Su-24 MK ها نبودند.در سپتامبر 1994 نخستین گروه از معلم خلبانان Su-24 MK نیروی هوایی ایران از جمله نخستین گروهی که در سال 1989 به اتحاد جماهیر شوروی فرستاده شدند؛ فارق التحصیل گردیدند.تعداد فنسرها با توانایی کامل عملیاتی به دلیل نبود پشتیبانی تعمیر و نگهداری از جانب روسیه و بازنشستگی نخستین گروه از تکنسین ها در سن 50 سالگی، پایین بود.مسئولیت تعمیر و نگهداری اسکادران به تعداد انگشت شماری تکنسین با مهارت پایین که در روسیه آموزش ندیده بودند؛ منتقل شد- آنها فقط یک اطلاعات ابتدایی از هواپیما ناشی از یک دوره آشنایی داشتند.هیچ متخصصی در زمینه حسگرهای تلویزیونی/ مادون قرمز در نورِکمِ KAYRA-24 M و آشکار ساز لیزری یا سیستم های گیرنده هشدار راداری SPO- 10 و SPO- 15 وجود نداشت.تا سال 1997 تنها 2 جت با توانایی کامل عملیاتی وجود داشت که همراه با بقیه ناوگان غیرفعال به تعمیرات اساسی عمده ای نیازمند بودند.در حالی که روسیه به منظور اطمینان بخشی از خطرناک نبودن این هواپیمای تهاجمی به اسرائیل نزدیک شده بود ، نیروی هوایی ایران ایده های دیگری داشت و در حال مهیا کردن سفارشات فنی جدید با استفاده از اطلاعات قزاقستان و اکراین به منظور آغاز تعمیرات اساسی هواپیما به شکل بومی بود.   این سوخو-24 ام کا ، 6856-3 ، توسط واحد فنی اسکادران 72 شکاری-تاکتیکی به وضعیت کاملاً عملیاتی ارتقا یافته است.مهندسان تعمیر و نگهداری با کارکنانی از نیروی هوایی ایران در سال 2010 بر روی آن کار کرده اند. این هواپیما به یک موشک ضد رادار Kh-58 U و غلاف " Fantasmagorie A" برای رزمایشی در تبریز در سپتامبر سال 2011 ، مجهز شده است.   Su-24 MK به شماره سریال 6860-3 در حال استفاده از سیستم چتر کند ساز دوقلوی خود ، این هواپیما در سال 2010 تعمیر اساسی و مدرنیزه شده است. این هواپیما در زیر بال در حال حمل پرتابگرهای AKU-58 مربوط به موشک های هوا به سطح Kh-59 L است. سر فرماندهی نیروی هوایی ایران به معاونت پشتیبانی لجستیک، معاونت خودکفایی و گردان فنی اسکادران شکاری-تاکتیکی 71 ، دستور داد تا برای تعمیرات اساسی Su-24 MK ها، آماده شوند.آشیانه مناسبی در شیراز وجود نداشت ، بنابراین نیروی هوایی تصمیم به شکافتن و تغییراتی اندک در سقف 3 آشیانه مقاوم سازی شده گرفت تا جای دادن یک فنسر در هر کدام ، امکان پذیر شود. برخی تجهیزات " غربی سازی " شده بودند، برای مثال گیرنده-فرستنده سیستم تشخیص دوست از دشمن SRO-1P برای کار با تجهیزات غربی دیگر هواپیماهای نیروی هوایی ایران، سازگار شده بود.در ابتدای دهه اول قرن 21 ، [ پایگاه ] شیراز کار را برای مهیا کردن مکان اسکان بهتری برای Su-24 MK ها شامل- 2 رمپ جدید ، 9 پناهگاه بتنی محافظت شده و یک سیستم ILS/ SHORAN برای ناوبری به عهده گرفت.   فنسر به شماره سریال 6810-3 یکی از 2 فروند Su-24 MK که در حال حمل غلاف سوخترسان هوا به هوای ساخالین UPAZ-1Aدر طی رژه هوایی روز ارتش در آوریل سال 2013 دیده می شود . در 18 آوریل ، نیروی هوایی ایران با 21 فروند هواپیما در رژه هوایی روز ارتش شرکت کرد- 2 فروند Su-24 MK در حالت سوخت رسانی به همنوع، پرواز کردند. تا سال 2006 ، نیروی هوایی ایران قادر به تعمیرات اساسی 2 فروند Su-24 MK در هر سال بود اما مسئولیت تعمیر و نگهداری به صنایع هواپیمایی ایران ( IACI ) منتقل شد ، که برای ایجاد ناوگانی با استاندارد Su-24 M2 از روسیه درخواست کمک کرد. توافقنامه ای در سال 2007 به امضا رسید که بر طبق آن قرار بود یک مرکز تعمیرات اساسی در داخل یکی از آشیانه های مهرآباد ساخته شود.اما تحریم های اعمال شده توسط رئیس جمهور روسیه؛ ولادیمیر پوتین، منجر به لغو پروژه در سال 2008 شد.اعتقاد بر این است که صنایع هواپیمایی ایران کمک هایی از بلاروس در قالب قطعات یدکی و سفارشات فنی به منظور تعمیر و نگهداری سیستم های حساس همچون سیستم های دفاعی کمکی، جنگ الکترونیک و تسلیحاتی؛ دریافت کرده است.   Su-24 MK نیروی هوایی پیشین عراق به شماره سریال 6852-3 ، در حال حاضر یکی از هواپیماهای کاملاً عملیاتی اسکادران 72 شکاری- تاکتیکی است.این هواپیما در سال 2010 توسط پایگاه هفتم شکاری ارتقا یافت.   2 فروند Su-24 MK مجهز به مخازن سوخت خارجی PTB-3000 در طی یک فرمیشن پروازی بر فراز پایگاه هوایی دزفول در غرب ایران. گروه ، نخستین تعمیر اساسی بومی خود را در سال 2009 آغاز و در فوریه سال 2012 به پایان رساند و هواپیما تحویل داده شد و به واحد خود در ماه مارس؛ بازگشت.فنسری که کار آن به پایان رسیده بود، مزین به طرح استتار آسیای صغیر II ( مشابه ناوگان F-4 و F-5 نیروی هوایی ایران ) بود.در همین حال، نخستین فنسر مدرنیزه شیرازی، 6801-3 ( c/n 4160652103116 ) در تابستان سال 2010 از خط تعمیر خارج شد و به اسکادران 71 شکاری-تاکتیکی در یک الگوی استتار جدید4 رنگ، بازگشت. این هواپیما نخستین Su-24 MK کاملاً عملیاتی بود و با یک سیستم هدفیابی کایرا، مجهز شده بود.دومین هواپیما پس از گذشت 4 ماه از سال بعد؛ یعنی در مارس سال 2011 از خط تعمیر خارج شد .   Su-24 MK به شماره سریال 6801-3 در حالی که بمب های سقوط آزاد FAB-100 زیر بالهایش جای گرفته است برای شرکت در یک ماموریت شبانه در طول رزمایش " مدافعان حریم ولایت-3 " در سپتامبر سال 2011 آماده می شود.   Su-24 ها در شیراز ؛ تمرینات منظمی با همتایان قدیمی شان ، F-4E فانتوم II های نیروی هوایی ایران دارند. فنسرهای کاملاً عملیاتی 6801-3 نخستین Su-24 MK کاملاً عملیاتی بود که در رزمایشی در پایگاه سوم شکاری همدان مابین 1 – 7 آگوست سال 2010 شرکت کرد.خلبانان فنسر ، یک هدف ساختگی را در شب با بمب های سقوط آزاد FAB-500 و هدایت لیزری FAB-500 L ، بمباران کردند.در بهار سال 2011 ، نیروی هوایی ایران اولین شلیک زنده موفقیت آمیز موشک ضد رادار( Kh-58U ( AS-11 Kilter را بر ضد یک هدف شبیه سازی شده در نزدیکی شیراز به انجام رساند.رزمایش " مدافعان حریم ولایت-3 " در سپتامبر آن سال شاهد صف آرایی 5 فروند Su-24 MK کاملاً عملیاتی از اسکادران 72 شکاری- تاکتیکی در پایگاه دوم شکاری تبریز در دوردست شمال ایران بود، جایی که فنسرها برای اولین بار در سال های اخیر سوختگیری هوا به هوا را با بوئینگ هایKC-707 نیروی هوایی ایران ، تمرین کردند ( مادربزرگ های ایرانی، ماهنامه نیروی هوایی ، اکتبر 2013 دیده شود) .امسال نیروی هوایی ایران 2 فروند Su-24 MK مدرنیزه شده دیگر را از صنایع هواپیمایی ایران ( IACI ) و مرکز تعمیرات اساسی پایگاه هفتم شکاری شیراز دریافت کرد و حداقل 4 فروند دیگر نیز تا مارس سال 2014 تحویل داده خواهد شد.در ماه اکتبر ؛ 2 تیر موشک KAB-1500 L تولیدی وزارت دفاع ایران از یک Su-24 MK در میدان تیر سمنان در مرکز ایران با موفقیت شلیک شد.سرفرماندهی نیروی هوایی ایران آموزش های پروازی و تیراندازی خدمه فنسر را به منظور بالا بردن آمادگی رزمی، افزایش داده است.در اواخر جولای، 5 فروند F-4E از اسکادران 91 شکاری-تاکتیکی به منظور تمرین تیراندازی مشترک با فنسرهای اسکادران 71 شکاری-تاکتیکی ، به شیراز اعزام شدند.2 سورتی پرواز تهاجم زمینی برد بلند پس از سوختگیری هوا به هوا ، از شیراز به سمت میدان تیر سمنان انجام شد.تا پایان سال 2016 ، حداقل 12 فروند Su-24 MK دیگر تعمیر اساسی و مدرنیزه خواهد شد و ناوگانی با حدود 24 فروند هواپیمای عملیاتی به وجود خواهد آورد. منبع ( ترجمه ) : سنترال کلاب

این بروز رسانی گوگل ارث شامل تاریخ های قدیمی تر هم هست که همراه با آخریت تاریخ اضافه شده است !   این یک روندی رو نشون می ده از بازگشت سهند به حوضچه و بعد آغاز انتقال قطعات سازه جدید به حوضچه و مونتاژ ( اتصال ) و رفتن جماران به حوضچه شرقی به منظور نصب رادار عصر تا 2014/9/14    فکر تا زمانی که قسمت پشت این سازه  تکمیل نشه ، داخل حوضچه آب نمی اندازند !   من احساس می کنم که تکمیل این سازه طولانی شده !   نحوه اتصال بدنه هم با سهند متفاوته !   طبق تصاویر منتشر شده ، سازه سهند در 3 بخش بزرگ ( که هرکدام هم تکمیل بودن ) به حوضچه منتقل شدن و به هم متصل شدن ، در حالی که این سازه از عقب باز هست و تکمیل نشده !

بروز رسانی جدید !   2014/9/14      

                                           

               

پیشنهاد می کنم که کلمه قدیمی رو از عنوان تاپیک خذف بشه !   گل پشت و رو نداره  :rose:     

ارزیابی راهبردی چرا تمدید دوباره توافق ژنو به نفع ایران نیست؟ تمدید توافق ژنو در قالب یک توافق موقت جدید، با استراتژی امریکا مبنی بر برچیدن تدریجی زیرساخت صنعت هسته ای ایران بدون هرگونه دستکاری جدی در رژیم تحریم ها کاملا منطبق است.   مهدی محمدی، ایران هسته ای - دقیقا یک ماه دیگر تا فرارسیدن زمانی که ایران و 1+5 باید بتوانند قبل از آن یک توافق جامع هسته ای را نهایی کنند باقی مانده است. با وجود اینکه هر دو طرف می گویند زمان باقی مانده برای رسیدن به یک توافق نهایی کافی است، اما زمزمه های تمدید مذاکرات از همین حالا بلند شده است. تعداد قابل توجهی از کارشناسان نزدیک به مذاکرات –که رابرت آینهورن در راس آنها قرار دارد- با اطمینان گفته اند دو طرف در هفته های آینده قادر به دستیابی به یک توافق نهایی نخواهند بود و در نتیجه بهتر است که از همین حالا به فکر راهی برای تداوم مذاکرات پس از ضرب الاجل 3 آذر باشند. یکی از مهم ترین سوالاتی که اکنون باید به آن پاسخ داد این است که آیا تمدید مذاکرات هسته ای در قالب یک توافق موقت جدید به نفع ایران است؟ دقت در متن مذاکرات هیچ ارزیابی قاطعی در این باره که تا روز 3 آذر توافقی حاصل خواهد شد یا نه، به دست نمی دهد. در واقع می توان گفت حتی مذاکره کنندگان نیز نمی دانند تا آن روز دقیقا چه اتفاقی خواهد افتاد. بویژه درباره ظرفیت غنی سازی که ایران می تواند در طول گام نهایی حفظ کند و درباره چگونگی و جدول زمانی لغو تحریم ها، میان دو طرف شکاف های عمده ای وجود دارد. به طور بسیار خلاصه، ایران با برچیدن هیچ بخشی از برنامه غنی سازی فعلی خود موافق نیست چرا که در این صورت اولا این فناوری راهبردی را که تا کنون یکی از عوامل اصلی بازدارنده در مقابل تهدیدات دشمن بوده از دست خواهد داد و ثانیا، پذیرفتن محرومیت طولانی مدت از زیرساخت صنعتی غنی سازی از حیث راهبردی به این معنا خواهد بود که استراتژی فشار برای تغییر محاسبات ایران کارآمد است و این می تواند امریکا را متقاعد کند که پروژه فشار را نه فقط ادامه داده بلکه به حوزه های دیگر هم سرایت دهد. به این ترتیب، ایران نه فقط غنی سازی بلکه بسیاری چیزهای دیگر را هم از دست خواهد داد. بر این اساس، موضع ایران این است که صرفا درباره جدول زمانی گذار از وضعیت فعلی به 190 هزار سو مذاکره می کند نه درباره محدودیت وضعیت برنامه فعلی غنی سازی. درباره تحریم ها، وضع به مراتب بدتر است. در نوشته ای دیگر، جداگانه به این موضوع خواهیم پرداخت اما در اینجا به اشارت این مقدار می توان گفت که امریکایی ها نه تنها قصد ندارند پس از توافق نهایی به قطعنامه های شورای امنیت دست بزنند، بلکه درباره تحریم های یک جانبه هم قصد دارند فقط به تعلیق بخشی از مصوبات کنگره از سوی رییس جمهور بسنده کنند و برای سال ها –آنطور که خودشان گفته اند- مصوبات کنگره را برقرار نگهدارند. متقابلا ایران خواهان آن است که همه تحریم های داخل و خارج شواری امنیت یک جا تعلیق و سپس در زمان کوتاهی لغو شود. طرفداران تمدید مذاکرات می گویند درست است که درباره این دو موضوع شکاف عمیقی میان دو طرف وجود دارد، اما مسائل دیگری مانند سرنوشت فردو، تحقیق و توسعه، راکتور اراک و میزان شفافیت و بازرسی ها وجود دارد که مذاکرات درباره آنها تقریبا به نتیجه رسیده و می توان از آنها برای تدوین یک توافق موقت جدید استفاده کرد و زمان بیشتری برای مذاکره درباره مسائل دشوارتر خرید. چنین روایتی از مطلوبیت تمدید مذاکرات برخی نکات بسیار اساسی را نادیده می گیرد: 1- قبل از هر چیز، تمدید توافق ژنو در قالب یک توافق موقت جدید، با استراتژی امریکا مبنی بر برچیدن تدریجی زیرساخت صنعت هسته ای ایران بدون هرگونه دستکاری جدی در رژیم تحریم ها کاملا منطبق است. امریکایی ها می دانند که برچیدن یکباره برنامه هسته ای ایران ممکن نیست. بنابراین راهبردی را در پیش گرفته اند که در طولانی مدت تاسیسات حساس هسته ای ایران را تعطیل کرده و ذخیره مواد هسته ای ایران را تهی کنند. تمدید توافق ژنو کاملا با این استراتژی منطبق است و هرگز به ایجاد یک تغییر اساسی در رژیم تحریم ها منجر نخواهد شد. 2- اگر فرض کنیم همچنان هدف نهایی مذاکره کنندگان ایران دست یابی به یک توافق نهایی است، پذیرش یک توافق موقت جدید که در آن بخش های بیشتری از برنامه هسته ای ایران دچار آسیب شود، قدرت چانه زنی ایران در مذاکرات دشوارتر بعدی را به نحو اساسی کاهش خواهد داد. اگر امریکایی ها، حس کنند بدون اینکه چیز زیادی روی میز گذاشته باشند در حال رسیدن به اهداف خود هستند، چه انگیزه ای برای امتیاز دهی خواهند داشت؟ یک توافق موقت جدید، دست ایران را در هرگونه مذاکره آتی خالی می کند و در حالی که منازعه راهبرد ایران و امریکا ادامه خواهد داشت، موضع ایران را تضعیف خواهد کرد. 3- نکته بعدی این است که اگر واقعا قرار است امریکا موضع خود را تعدیل کرده و یک توافق خوب با ایران را بپذیرد، زمانی بهتر از حالا وجود ندارد. اگر اکنون توافقی حاصل نشود، چه عاملی در آینده وجود دارد که باور کنیم وجود آن عامل رسیدن به یک توافق را تسهیل خواهد کرد؟ دولت امریکا اکنون باید چند تصمیم اساسی بگیرد. چیز زیادی برای مذاکره کردن باقی نمانده و خلاقیت برای یافتن راه حل های فنی جدید هم نخواهد توانست بار عدم اتخاذ چنین تصمیم هایی را سبک کند. حدود 10 روز دیگر، به احتمال زیاد، جمهوری خواهان مجلس سنا را هم به دست خواهند گرفت و آن وقت، دولت اوباما فقط تا ژانویه وقت خواهد داشت که تصمیمات تمام کننده درباره مذاکرات هسته ای ایران را بگیرد. اگر بناست تا ژانویه یک متن قابل امضا وجود داشته باشد، زمانی جز چند هفته باقی مانده برای توافق روی اصول وجود نخواهد داشت. 4- آقای روحانی و وزیر خارجه اش بارها گفته اند حتی اگر توافقی رخ ندهد، دیوار تحریم ها ترک برداشته و هرگز وضعیت سابق قابل تکرار نخواهد بود. اگر دولت به واقع به سخنی که می گوید باور دارد، نباید از شکست مذاکرات هراس داشته باشد. امریکایی ها چاره ای جز تداوم مذاکرات و رسیدن به یک توافق با ایران نخواهند داشت. چه جمهوری خواهان سر کار بیایند و چه دموکرات ها، در سرجمع قدرت تقابلی امریکا با ایران –بویژه با وضعیت فعلی منطقه- افزایشی ایجاد نخواهد شد. اگر دولت به واقع خواهان رسیدن به یک توافق خوب است باید امریکا را متقاعد کند که در وضعیت استیصال و اضطرار نیست و این با سخنرانی و موضع گیری ممکن نخواهد بود. مخالفت قاطع با تمدید مذاکرات و اصرار بر اینکه تکلیف بحث باید همین حالا روشن شود، امریکا را از این سوء تفاهم که ایران در هر حال خواهان توافق است و هیچ توافقی را بدتر از توافق نکردن نمی داند خارج خواهد کرد. تنها آن وقت است که ممکن است مشت امریکا واقعا باز شود. 5- عدم تمدید توافق ژنو به هیچ وجه به معنای قطع یا ترک مذاکرات نیست. روشن است که در حالی که ایران به لحاظ فنی به وضعیت ماقبل ژنو برگشته هم مذاکرات می تواند ادامه پیدا کند. اساسا قابل باور نیست که امریکایی ها تحت هیچ شرایطی میز مذاکره را ترک کنند. برای تبدیل مذاکرات فعلی به یک مذاکرات معنادار، یک شوک لازم است و مخالفت با تمدید می تواند این شوک را ایجاد کند.

گزارش ویژه امریکا برای ایران ‘دوره تمکین’ تعریف می کند دولت امریکا مفهوم جدیدی به نام «دوره تمکین» در مذاکرات هسته ای با ایران اختراع کرده است.   علی شاهدیان، ایران هسته ای- دقت در برخی مطالبی که اخیرا منابع غربی درباره مذاکرات هسته ای منتشر کرده اند نشان دهنده این است که دولت امریکا مفهوم جدیدی به نام «دوره تمکین» در مذاکرات هسته ای با ایران اختراع کرده است. روزنامه وال استریت ژورنال در مقاله ای که روز پنج شنبه اول آبان (23 اکتبر) منتشر کرده از قول یک مقام امریکایی نوشته است که امریکا خواهان آن است که ایران حداقل در یک دوره زمانی حداقل دو ساله تمکین خود را به توافق نهایی نشان دهد و آنگاه تازه دولت امریکا تلاش خود برای لغو تحریم ها از سوی کنگره را آغاز خواهد کرد. این نخستین بار است که مقام های امریکایی به صراحت از مفهوم دوره تمکین سخن می گویند. اساس مسئله این است که دولت امریکا می گوید بلافاصله پس از توافق نهایی قادر به درخواست از کنگره برای برچیدن زیر ساخت قانونی تحریم ها نیست و برای این کار لازم است که ایران در یک دوره زمانی کم و بیش طولانی تمکین خود از توافق نهایی را نشان دهد. وال استریت ژورنال نوشته است که این دوره بیش از دو سال خواهد بود. لازم است به این نکته توجه شود که دوره تمکین، مفهومی غیر از دوره گام نهایی است که دو طرف درباره آن در حال مذاکره هستند و امریکایی ها گفته اند می خواهند حداقل 10 سال باشد. مهم ترین پرسش در مقابل این است که چه ضمانتی وجود دارد که امریکا به یک توافق نهایی احتمالی تمکین کند و اگر نکرد، ایران متقابلا چه ابزاری برای پاسخ دهی به آن خواهد داشت؟

از سوی روزنامه وال استریت ژورنال جزئیات جدید از مذاکرات ایران و 1+5 فاش شد+ متن اصلی کاخ سفید به دنبال معامله ای است که نوعی دوره آزمایشی را برای ایران تعریف می کند؛ دوره ای که در آن تحریم ها به حال تعلیق در می آیند تا زمانی که تهران وفاداری خود را به مفاد توافق را نشان دهد.   ایران هسته ای- یک روزنامه امریکایی جزئیات جدیدی از مذاکرات میان ایران و 1+5 را فاش کرد. روزنامه وال استریت ژورنال در گزارشی که روز پنج شنبه اول آبان 1393 (23 اکتبر 2014) منتشر شده، از قول یک مقام بلند پایه امریکایی نوشته است که مقام های دولت امریکا قصد دارد حدود 4000 ماشین سانتریفیوژ را در ایران بپذیرند. متن اصلی مقاله را اینجا ببنید. متن کامل مقاله وال استریت ژورنال که به قلم جی سالمون و کارول لی نوشته شده، چنین است: *** دولت اوباما تلاش می کند زمینه را برای پذیرش معامله هسته ای احتمالی با ایران فراهم کند. دولت اوباما سرگرم تبلیغ برای توافق هسته ای احتمالی با ایران، در بین متحدان، کنگره و سیاستگذاران آمریکایی است تا پیش از ضرب الاجل اواخر نوامبر، به حمایت آنها دست یابد. مقامات ارشد در مصاحبه های این هفته تاکید کردند اختلافات عمده ای بین تهران و قدرت های جهان همچنان وجود دارد اما در مذاکرات اخیر در وین و نیویورک، پیشرفت مهمی حاصل شده است. از این رو کاخ سفید تصمیم گرفته است وضعیت یک معامله احتمالی با تهران و شایستگی های بالقوه آن را به شکلی جدی تر برای طرف های مختلف مطرح کند. یک مقام ارشد آمریکا که درباره ایران فعالیت دارد، گفت: «این یک دوره کار شدید است و این فرصتی است برای اینکه به افراد بگوییم ما در کجا قرار داریم. یک تلاش شدت یافته برای نشان دادن این مسئله به افراد وجود دارد که این معامله ممکن است چگونه باشد». یکی از افراد مشخص دولت در این تلاش، وندی شرمن معاون وزارت خارجه و مذاکره کننده ارشد هسته ای آمریکا با ایران است. شرمن روز پنج شنبه طولانی ترین نطق خود را درباره وضعیت مذاکرات از زمانی که او این سمت را احراز کرده است، مطرح و بر لزوم اینکه ایران از فرصت موجود در عرصه دیپلماسی باید بهره ببرد و به انزوای بین المللی خود پایان دهد، تاکید کرد. وی به اجتماعی که در مرکز مطالعات راهبردی و بین المللی گرد هم آمده بودند، گفت: «ما در موضوعی که در آغاز سخت به نظر می رسید، پیشرفتی چشمگیر داشته ایم. ما سوءتفاهم ها را پاک کرده ایم و بحث های مفصلی درباره هر یک از بخش های یک متن احتمالی برگزار کرده ایم. با این حال همچون هر ابتکار عمل دیپلماتیک پیچیده و فنی، این یک پازل است که قطعات زیادی آن را از درون بهم پیوند می دهد». مقام های آمریکایی، ایرانی و اروپایی در هفته های اخیر گفته اند موانع اصلی در راه معامله، همچنان ظرفیت تولید سوخت ایران در آینده و روند لغو احتمالی تحریم های غرب به دنبال توافق است. دولت اوباما در آغاز خواستار برچیده شدن کامل حدود بیست هزار سانتریفوژ ایران شد که برای تولید سوخت هسته ای، اورانیوم را غنی سازی می کنند. تهران اعلام کرد برای اینکه سوخت کافی برای راکتورهای برق کشور تولید کند، به سانتریفوژهایی پنج برابر این رقم نیاز دارد. نشانه هایی از مصالحه احتمالی، در روزهای اخیر در رسانه های ایران آشکار شده است. این رسانه ها گزارش می دهند تهران و طرف های مذاکره کننده اش در گروه 1+5، بر تعداد چهار هزار سانتریفوژ تمرکز کرده اند. مقامات آمریکایی این رقم را نه تایید کردند و نه رد.کارشناسان خارجی گفتند این تعداد نزد 1+5 و کنگره پذیرفتنی است زیرا توانایی ایران را برای تولید سوخت قابل استفاده در تسلیحات، مهار می کند. یک مقام ارشد آمریکایی گفت: «به سادگی نمی توان از یک تعداد خاص سانتریفوژ سخن گفت، زیرا این اقدام باید به شکل یک بسته کلی در نظر گرفته شود. ما به دنبال راه هایی هستیم که به شکل اساسی بتوانند مسیر هر گونه تلفیق احتمالی را که به رسیدن به تسلیحات کمک می کنند، ببندیم». نظر کردن کاخ سفید به کنگره در بستن توافق با ایران، مهم خواهد بود. موضوع جایگاه کنگره، موضوعی بحث انگیز است. کاخ سفید استدلال می کند که این توافق یک معامده رسمی نیست که نیاز به تایید کنگره داشته باشد. قانونگذاران برجسته آمریکا، تهدید می کنند در صورتی که این معامله نتواند به اندازه کافی توانمندی های هسته ای تهران را به عقب ببرد، تحریم های جدیدی را علیه ایران وضع می کنند. قانونگذاران طرفدار اسرائیل ابراز نگرانی کرده اند و از دولت خواسته اند پیش از شکل دادن به یک موافقت نامه با تهران، آن را در معرض قضاوت کنگره قرار دهد. اد رویس رئیس کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا گفت: «زمانی که کنگره که در رسیدن به تحریم های قوی و رساندن مذاکرات به این نقطه نقش اساسی داشت، به این صراحت نادیده گرفته شود، به سختی می توان انتظار یک توافق محکم را داشت». مسئولان دولت پیش بینی می کنند رایزنی ها در هفته های آتی، شدت گیرد، زیرا باراک اوباما تلاش می کند از رویارویی با کنگره بر سر کاهش تحریم ها پیشگیری کند؛ موضوعی که نه تنها انتقاد جمهوریخواهان را بر می انگیزد بلکه موجب دودستگی در حزب خود او نیز می شود. کاخ سفید به دنبال معامله ای است که نوعی دوره آزمایشی را برای ایران تعریف می کند؛ دوره ای که در آن تحریم ها به حال تعلیق در می آیند تا زمانی که تهران وفاداری خود را به مفاد توافق طی مدت زمان مشخص شده، نشان دهد. فقط پس از طی این مدت زمان است که تحریم ها لغو خواهند شد. یک مقام ارشد دولت آمریکا گفت این دوره زمانی احتمالا بیش از دو سال خواهد بود. این مقام گفت: «در اینباره شروطی وجود دارد. در قالب یک توافق کلی جامع، ترکیبی از اقدامات قانونی و اجرایی وجود خواهد داشت، اما اینکه این اقدامات متفاوت در چه نقطه ای صورت می گیرند، موضوعی است که ما به علت نبود معامله نمی توانیم درباره آن اظهار نظر کنیم». آمریکا صرفا قصد دارد تحریم های مرتبط با برنامه هسته ای را لغو کند و نه تحریم هایی را که به موضوعات دیگر نظیر حقوق بشر مرتبط هستند.اما مقامات اذعان دارند که بسیاری از این تحریم ها در هم تنیده اند و جدا کردن تحریم های هسته ای از آنها دشوار است. مقام ارشد دولت آمریکا گفت اوباما که برایش معامله هسته ای یک اولویت به شمار می رود، به طور منظم گزارش هایی در این باره دریافت می کند. انتظار می رود با نزدیک شدن ضرب الاجل، او حتی بیشتر و از نزدیک تر در جریان تحولات مذاکرات قرار گیرد. مقام ارشد دولت آمریکا گفت: «ما به هر ثانیه از زمان باقیمانده تا 24 نوامبر نیاز خواهیم داشت. هدف رسیدن به توافقی تا این تاریخ است اما مشخص نیست آیا ای توافق تصویب خواهد شد یا نه». مخالفت متحدان خاورمیانه واشنگتن، مشخصا اسرائیل و عربستان سعودی، نیز دورنمای این معامله را کاهش می دهند. مقامات اسرائیلی با توجه به اینکه ضرب الاجل بیست و چهار نوامبر نزدیک می شود، به شکل فزاینده از موضع دولت اوباما در مذاکرات ابراز نگرانی کرده اند. اسرائیل خواستار برچیده شدن کامل توانمندی های تولید سوخت هسته ای ایران است، این خواسته را مقامات آمریکایی، غیرواقع بینانه می دانند. اسرائیل در صورتی که معامله با ایران به اندازه کافی محکم به نظر نرسد، حق حمله به مراکز هسته ای ایران را برای خود محفوظ می داند. و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل ممکن است به دنبال بسیج کردن قانونگذاران طرفدار اسرائیل علیه توافق هسته ای با تهران برآید. موشه یعلون وزیر دفاع اسرائیل، بین ملاقات ها با مقامات آمریکایی از جمله چاک هیگل وزیر دفاع آمریکا، به خبرنگاران گفت: «مسئله ایران ما را نگران می کند. این موضوع که آیا توافقی وجود خواهد داشت یانه و اینکه چه توافقی شکل می گیرد، ما را نگران می کند...ما دیدگاه های خود را ابراز می کنیم».

متن کامل شرمن: هرگز وضعیت فعلی برنامه هسته ای ایران را نمی پذیریم+ پرسش ها و پاسخ ها مقامات ایران بسیار امید دارند جهان به این نتیجه برسد که وضع موجود دست کم درباره این موضوع محوری (غنی سازی ) مورد قبول واقع شود، اما مسلما مورد قبول نمی شود.   ایران هسته ای- وندی شرمن معاون وزیر خارجه و رییس تیم امریکایی مذاکره کننده در 1+5، پنج شنبه شب (اول آبان 1393/ 23 اکتبر 2014) طی سخنانی در مرکز مطالعات راهبردی و بین المللی واشینگتن آخرین دیدگاه های امریکا درباره مذاکرات هسته ای با ایران را تشریح کرد. شرمن در این سخنرانی گفته است که امریکا هرگز وضعیت فعلی برنامه هسته ای ایران را نخواهد پذیرفت. متن اصلی سخنان وی را اینجا ببنید. متن کامل سخنرانی شرمن در ادامه می آید. *** مرکز مطالعات بین المللی و راهبردی به خاطر برگزاری کنفرانسی مانند این کنفرانس شهرت دارد و مردان و زنانی که در سیاست تصمیم می گیرند می توانند با افرادی که درباره سیاست فکر می کنند،گفتگو کنند و این یک نیاز است. من از دوستانم در مرکز کارنگی و نمایندگان انستیتو امور بین المللی نروژ تشکر می کنم. نروژ در دهه های اخیر نقش واقعا منحصر به فردی در دیپلماسی خاورمیانه ایفا کرده است. بنابراین از نقش نروژ تشکر می کنیم. نروژ در کمتر از دو هفته پیش به برگزاری کنفرانس بازسازی غزه در قاهره کمک کرد.آمریکا از ادامه مشارکت نروژ استقبال می کند. تا آنجا که می دانم هدف اصلی این همایش فوق العاده تحلیل راهبرد گفتگوی هسته ای جمهوری اسلامی ایران است. من بسیار دوست داشتم ساکت بمانم و شما این راهبرد را برای من تشریح کنید زیرا من هر چه بیشتر درباره آن بدانم بهتر است. البته من می خواستم از این فرصت استفاده کنم درباره انگیزه ها و روند های تصمیم گیری افراد گروه و تیم من در جریان این گفتگوها صحبت کنم اما جای تعجب ندارد که من باید از این فرصت صرف نظر کنم زیرا از زمانی که گفتگوهای هسته ای شروع شده است من با مچ پیچ خورده، بینی شکسته و انگشت کوچک شده (اشاره ای به افزایش انتقادات علیه وی در آمریکا ) که در صفحه نخست نیویورک تایمز بیشتر مشهور است، مواجه شدم و نمی خواهم بعداز ظهر امروز با حرف های خود کارم به جراحی دندان برسد و باید مراقب باشم. صادقانه بگویم چند هفته پیش زمانی که من دعوت اینستاینبرگ (رئیس دانشکده مکسویل) را دریافت کردم، نمی دانستم این وقت بد یا خوبی است تا آشکارا درباره روند مذاکرات صحبت کنم. در حقیقت زمان مهم است. همانطور که می دانید گفتگوها 1+5 و ایران یا ایی سه به علاوه سه تا مهلت 24 نوامبر تمدید شده است و مسلما من نمی خواهم امروز چیزی بگویم که فرصت ما برای موفقیت این گفتگوها را به خطر اندازد. همانطور مادلین آلبرایت وزیرامور خارجه سابق و دوست عزیز من گفته است مذاکرات مانند قارچ است. اغلب بهترین رشد را در تاریکی دارند. بهرحال درباره بسیاری از جنبه های موضوع همایش می توانیم صحبت کنیم و آن روابط ایران و غرب است. در آغاز باید تاکید کنم مذاکرات 1+5 مهم است. ایران مجهز به تسلیحات هسته ای موجب افزایش عناصر غیرقابل قبول بی ثباتی و خطر در بخشی از جهان خواهد شد که هم اکنون از بی ثباتی و خطر بسیاری رنج می برد. اگر تهران چنین سلاحی داشته باشد، دیگر کشورها در منطقه ممکن است همین هدف را دنبال کنند و موجب رقابت فاجعه بار تسلیحاتی شود و می تواند شکاف فرقه ای را که ریشه اصلی تنش در خاورمیانه است را افزایش دهد و رژیم جهانی منع تکثیر را تضعیف کند و این در حالی است که باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا همواره به فکر تقویت این رژیم منع تکثیر است. به همین جهت رئیس جمهور آمریکا وعده داده است اطمینان می دهد ایران تسلیحات هسته ای بدست نخواهد آورد. ما ترجیح می دهیم به این هدف از راه دیپلماتیک برسیم اما اشتباه نکنید حداقل درخواست ما واضح است. ایران نباید تسلیحات هسته ای بدست آورد و بدست نخواهد آورد. ایران پس از ژانویه گذشته که ما اجرای چارچوب گفتگو موسوم به طرح اقدام مشترک را آغاز کردیم،گام های مهمی در مسیر درست برداشته است. ایران در عوضِ کاهش محدود تحریم ها، متعهد شد در حالی که تحریم ها ادامه دارد، ترکیب مهم فعالیت های هسته ای خود را متوقف کند و حتی به عقب بازگرداند. به ویژه ایران توسعه ظرفیت غنی سازی خود را متوقف کرده است و ذخایر هگزفلوراید در حد کم غنی شده را ثابت نگه داشته است و تولید غنی سازی اورانیوم در حد بیست درصد را متوقف کرده است و موافقت کرده است راکتور آب سنگین اراک را پیشرفته تر نسازد و در را برای دسترسی بی سابقه و روزانه بازرسان به تاسیسات نطنز و فردو باز بگذارد. در آن زمان که طرح مشترک اعلام شد، بسیاری از ناظران تردید های قوی خود درباره عمل کردن ایران به تعهدات خود را اعلام کردند اما براساس گزارش آژانس بین المللی انرژی هسته ای، ایران آنچه را که وعده داده، انجام داده است. نتیجه این شد که برنامه هسته ای به نسبت چند سال گذشته محدودتر و شفاف تر شود. در عوض،1+5 به وعده خود برای کاهش محدود تحریم ها عمل کرده است.کاهش بیشتر تحریم ها فقط زمانی حاصل می شود که ما بتوانیم به توافق جامع دست پیدا کنم که نگرانی های جامعه بین المللی را برطرف می کند. در صورتی که چنین توافقی به صورت کامل اجرا شود، اطمینان می دهد که برنامه هسته ای ایران منحصرا صلح آمیز است و مردم ایران را قادر می سازد بدنبال آینده درخشان تر باشند. ما البته آگاه هستیم این روند مذاکرات بحث برانگیز است. برخی نگران هستند این گفتگوها ناکام خواهد ماند و برخی دیگر می ترسند که موفق شود. بسیاری پرسش ها و تردیدهایی دارند. همانطور که گفتگوهای ما به جلو می رود، دولت اوباما به صورت منظم با اعضای کنگره و بسیاری از شرکای خارجی ما از جمله اسرائیل و کشورهای حوزه خلیج (فارس)رایزنی می کند. ما نگرانی های مختلف شنیده ایم و بیشترین تلاش خود را می کنیم تا به پرسش های سخت درباره ماهیت و مفاد توافق پاسخ دهیم و در عین حال بر تعهد قوی خود بر امنیت منطقه تاکید می کنیم. این گفتگوها ارزشمند است و همچنان ارزشمند خواهد بود و عقیده ما را درباره این که هر گزینه ای خطراتی دارد، تقویت خواهد کرد. تصمیم برای یافتن راه حل دیپلماتیک، تصمیم درستی است و ما هنوز باید کارهای سختی انجام دهیم. همانطور که ما به مهلت بیست وچهارم نوامبر نزدیک می شویم، پادمان ارزشمند از جمله طرح اقدام مشترک همچنان در حال اجرا شدن است. هدف ما اکنون این است که به طرح جامع و پایدار برسیم که به صورت موثر همه مسیرهای بالقوه ایران برای رسیدن به مواد شکاف پذیر برای سلاح هسته ای را مسدود می کند. چنین طرحی ایران را از تولید سوخت اورانیم یا پولوتونیوم برای سلاح بازخواهد داشت. بازرسی و نظارت همچنین بهترین شیوه برای جلوگیری از فرآوری مخفی این مواد است وهر نوع تلاش تهران برای خروج از الزامات خود را آنقدر آشکار و وقت گیر می سازد که به موفقیت منجر نخواهد شد. با توجه به خطرات، جای تعجب نیست گفتگوهای ما که در مسیر مشورتی پیش می رود، چندان سریع نباشد. هفته گذشته، همکاران 1+5 و من در وین بودیم و دقیق تر بگویم در یک هتل محبوس بودیم. هیئت ایرانی به ریاست محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران و کاترین اشتون مذاکره کننده ارشد 1+5 ریاست این گفتگوها را برعهده داشتند. هردو طرف را تیم کارشناسان فنی همراهی می کردند که به ما کمک می کردند همه گزینه ها را درک کنیم.گفتگوهای ما از همان آغاز جدی بود. این گفتگوها همچنین به شکل های مختلف انجام شد. ما در ژنو، نیویورک و وین گفتگوهایی داشتیم که این گفتگوها دوجانبه، سه جانبه و چندجانبه بودند. ما برخی از جلسات را برای اصول و برخی از جلسات دیگر مشخص کردن پارامترهای فنی خاص اختصاص دادیم. این نشست در سطوح مختلف بود. متخصصان وروسای هیئت ها دیدار می کردند وگاهی مانند هفته گذشته در اروپا، جان کری وزیر امور خارجه آمریکا کرسی آمریکا را در اختیار داشت. پوشیده نیست که در بین دولت های 1+5 برخی اختلافات عمده درباره موضوعات برجسته در جهان وجود دارد اما درباره برنامه هسته ای ایران همبستگی شعار ما بوده است. همه ما برای یک هدف کار می کنیم.گروه ما به همین منظور پیشنهاداتی به ایران داده است که منصفانه، قابل اجرا و منطبق با خواسته اعلام شده تهران برای داشتن برنامه صلح آمیز هسته ای پایدار است و دانش هسته ای این کشور و نیازهای اقتصادی آن را در نظر گرفته است. رهبر معظم ایران بارها گفته است دولتش آرزو و نیت تولید تسلیحات هسته ای را ندارد. در حقیقت وی گفته است چنین پروژه ای براساس اسلام ممنوع خواهد بود. بنابراین پیشنهاد ما مطابق با موضع علنی اعلام شده ایران است. اگر ایران واقعا می خواهد اختلافات خود با جامعه بین المللی را حل کند و برچیدن تحریم های اقتصادی را تسریع سازد، فرصتی بهتر از الان تا بیست و چهارم نوامبر ندارد. اکنون زمان پایان دادن کار است.آیا این اتفاق خواهد افتاد؟من نمی دانم. من می توانم به شما بگویم همه اجزای طرح که باید مورد توافق دو طرف قرار گیرد، بر روی میز است. ما پیشرفت قابل توجهی در موضوعاتی داشتیم که ابتدا دشوار به نظر می رسید. ما سوء تفاهم ها را کنار زدیم و گفتگوهای جامع درباره همه عناصر متن احتمالی برگزار کردیم. بهرحال به مانند هر ابتکار دیپلماتیک و فنی پیچیده، این پازلی با قطعات زیاد و به هم پیوسته است. به همین جهت تمرکز به هر یکی از موضوعات به قیمت نادیده گرفتن موضوع دیگر اشتباه است. هر یک از اجزا مهم اعم از زیرساخت، انبار (موادهسته ای) یا تحقیق یا نوع تجهیزات یا مسئله زمان یا ترتیب( اجزا) مهم هستند اما یک بخشی که درباره آن به نوعی به خاطر اظهارات علنی ایران، اظهار نظرات بیشتری شد، نگرانی درباره اندازه و مقیاس ظرفیت غنی سازی جمهوری اسلامی ایران بود. مقامات ایران بسیار امید دارند جهان به این نتیجه برسد که وضع موجود دست کم درباره این موضوع محوری (غنی سازی ) مورد قبول واقع شود، اما مسلما مورد قبول نمی شود. اگر به این صورت بود ما هرگز نیازی به این گفتگوهای دشوار و پرزحمت نداشتیم. شورای امنیت به دلایلی ایران را تحریم کرد زیرا دولت این کشور الزامات خود براساس معاهده منع تکثیر را نقض کرد و وارد فعالیت های مخفی هسته ای مرتبط با تسلیحاتی شد و شفافیت کمتری در گزارش به آژانس های بین المللی از خود نشان داد.این مسیر تردید بسیار زیادی ایجاد کرد که نمی تواند به تنهایی با حرف و وعده های تهران برطرف شود.جهان فقط درصورتی و در زمانی که ایران گام های متقاعد کننده و قابل راستی آزمایی برای نشان دادن کاملا صلح آمیز بودن برنامه هسته ای خود و صلح آمیز باقی ماندن این برنامه بردارد، تصمیم خواهد گرفت تحریم های مرتبط با برنامه هسته ای را تعلیق و سپس برچیند. این استاندارد معقولی است که ایران می تواند آن را برآورده سازد. این استانداردی است که ایران باید آن را برآورده سازد و این برای پایان دادن به انزوای بین المللی ایران حیاتی است. دولت اوباما تصریح می کند که در دیپلماسی گاهی اوقات عقیده خوبی است که دستورالعمل را باز کنیم تا بلکه سبک وسنگین کردن یک موضوع منجر به انعطاف پذیری در مسئله دیگر شود. با توجه به آشوب در خاورمیانه، درخواست ارتباط دادن مسئله هسته ای به موضوعات دیگر قابل درک است. به هرحال همه طرف ها توافق دارند که این مذاکرات باید یک مسیر، مشارکت کنندگان مشخص، منطق و مرز مشخص داشته باشد. ما بر روی یک کار تمرکز داریم و آن اطمینان از دست نیافتن ایران به تسلیحات هسته ای است. باید یادآور شوم در نشست های جداگانه در حاشیه هر یک از گفتگوهای (هسته ای) ما، من و تیم من نگرانی هایمان را درباره وضعیت شهروندان مفقود شده یا بازداشت شده آمریکایی در ایران اعلام می کنیم. برای من به عنوان معاون وزیر امور خارجه آمریکا هیچ چیزی مهمتر از اطمینان از رفتار مناسب با شهروندان آمریکایی نیست. باید امیر حکمتی، سعید عابدینی، جیسون رضائیان بدون تاخیر اجازه بازگشت در کنار خانواده شان داده شود و ما همه تلاش خود را برای یافتن پاسخ به پرسش ها درباره محل نگهداری و سلامت رابرت لوینسون و بازگشت او به خانه انجام می دهیم. یک توافق هسته ای بدست آید یا نیاید، آمریکا به ابراز نگرانی های همیشگی خود درباره سیاست های ایران که ثبات منطقه ای را تضعیف می کندو منطبق با هنجارها و ارزش های جهانی نیست، ادامه می دهد. ما همچنان دولت ایران را در همه جنبه های سابقه حقوق بشری خود و اقدامات این کشور که اختلافات فرقه ای را دامن می زند، مسئول می دانیم. سیاست ما در قبال هر کشوری این است که تعامل در یک موضوع منجر به سکوت ما درباره موضوعات دیگر نخواهد شد. جان کندی بیش از پنجاه سال پیش در مراسم سوگند ریاست جمهوری در دوران جنگ سرد گفت آیا همکاری، روزی جنگل سوء ظن که غرب را از شرق جدا کرده است، به عقب می راند. امروز کسانی در آمریکا هستند که به همه حرف هایی که رهبران ایران می گویند اعتمادی ندارند و بسیاری در ایران نیز می پرسند آیا آمریکا به تعهدات خودپایبند است. مسلما اگر جنگل بی اعتمادی وجود نداشته باشد، دست کم بیشه زار بی اعتمادی بین دو طرف وجود دارد. با توجه به اتفاقاتی که در دهه های گذشته روی داده است، چگونه این بی اعتمادی نمی تواند وجود داشته باشد اما من می توانم به شما به طور قطعی بگویم که آمریکا هیچ طرحی را که نتواند راستی آزمایی کند، نخواهد پذیرفت و ما وعده هایی نخواهیم داد که نتوانیم به آن عمل کنیم. ما علاوه براین که خواهان حسن نیت هستیم، حسن نیت نشان خواهیم داد. رئیس جمهور آمریکا و سران ایران پاییز گذشته تصمیم گرفتند امکان گفتگوهای مستقیم درباره موضوع هسته ای را آزمایش کنند اما هردو طرف با مقاومت ها و انتقادهایی به خاطر این اقدام جسورانه روبرو شدند اما هنوز هردو طرف مسیر خطرات دیپلماسی را بر تردید گزینه های دیگر ترجیح می دهند. ماهنوز نمی دانیم عواقب کامل این تصمیم چه خواهد بود اما جهان هم اکنون بهتر از زمانی است که رهبران دو طرف این آغاز (گفتگوها )را نادیده می گرفتند. با این همه اتفاقاتی که امروز در خاورمیانه اتفاق می افتد، اگر برنامه هسته ای ایران بی حرکت نمی شدو در عوض با سرعت کامل به سمت انبار بیشتر و ظرفیت غنی سازی اورانیوم بیشتر وتولید پولوتونیوم در سطح تسلیحاتی و شفافیت کمتر پیش می رفت، عامل ثبات دهنده وجود نداشت. اگرچه تا به امروز روند گفتگوهای ما نتوانسته است امیدهای عالی ما را برآورده سازداما همچنان بیش از انتظارات بسیاری از ناظران است.اشتباه نکنید. اجماع درباره طرح جامع نیاز به تصمیمات بسیار دشواری دارد و ما در این زمینه سپاسگزار هستیم. این مذاکرات آسان نیست اما منفعت آن فوق العاده و حیاتی است که ما این موضوع را درک کنیم زیرا پذیرفتن و اجرای طرح جامع دورنمای مردم در هر جایی از جهان را بهبود می بخشد و موجب کاهش نگرانی ها و افزایش امنیت در سراسر خاورمیانه خواهد شد. این موجب رونق بیشتر (اقتصادی ) بدون از دست رفتن شرافت مردم ایران خواهد شد. این (توافق ) متحدان وشرکای ما را دربرابر تهدید جدید و خطرناک حفظ خواهد کرد و انگیزه را برای رقابت هسته ای منطقه ای کاهش خواهد داد و رژیم منع تکثیر بین المللی را تقویت خواهد کرد. این (توافق) موجب می شود شهروندان ما امنیت بیشتری داشته باشندو بار دیگر ظرفیت دیپلماسی مستقیم برای دستیابی به راه حل برد -برد را نشان خواهد دادکه به هیچ راه دیگر دست یافتنی نخواهد بود. دیپلماسی در مقایسه با هر گزینه دیگری می تواند راه حل پایدارتر درباره مسائل مربوط به فعالیت های هسته ی ایران ایجاد کند. تقریبا حدود هشتصد سال پیش، سعدی شاعر ایران به شنوندگان توصیه کرد تا صبر داشته باشند. هر راحتی پس از دشواری ها حاصل خواهد شد. با وجود مذاکرات فشرده گروه 1+5 امروز ما هنوز در مرحله دشواری قرار داریم. ما باید عاقلانه از زمان باقیمانده استفاده کنیم. آمریکا و متحدان آن آماده هستند از این فرصت تاریخی برای حل نگرانی های ما درباره برنامه هسته ای ایران استفاده کنند. ما امیدواریم رهبران در تهران با گام های لازم برای اطمینان بخشیدن به جهان مبنی بر این که این برنامه کاملا صلح آمیزاست، موافقت کنند و در نتیجه به انزوای اقتصادی و دیپلماتیک پایان دهندو زندگی مردم خود را بهبود بخشند. اگر این اتفاق روی ندهد، همه، ایران را مسئول خواهند دانست. ما ایران را ترغیب می کنیم تصمیم درستی گیرد، علاوه بر آن ما مصمم هستیم اقدامات لازم را برای حفظ امنیت آمریکا و بهبود صلح وثبات در سراسر جهان برداریم. ما امیدواریم ایران تصمیم درستی بگیرد و ما نیز آماده هستیم این کار را انجام دهیم. سوال: چگونه طرف ها می توانند اختلافات خود را حل کنند؟ شرمن: طرفها با تلاش بسیار می توانند اختلافات را حل کنند. ما زمان زیادی را در کنار یکدیگر سپری کرده ایم. ما مسائل یکدیگر را درک می کنیم. همه ما توافق داریم که ایران نباید به تسلیحات هسته ای دست یابد و ما باید طرحی را به پیش ببریم که همه مسیرها برای دستیابی به مواد شکاف پذیر برای تسلیحات هسته ای بسته شود و صلح آمیز بودن ایران به شیوه راستی آزمایی و به صورت واقعی آشکار شود. صادقانه بگویم فرانسه،آلمان، انگلیس، چین یا روسیه هیچکدام در این گروه نمی خواهند در این زمینه معامله کنند زیرا به نفع هیچ کس نیست یک کشور دیگر دارای هسته ای به این گروه اضافه شود. سوال: آیا تحریم های مربوط به تروریسم یا حقوق بشری ایران با وجود توافق به قوت خود باقی می ماند؟ شرمن: ما از همان آغاز روشن ساختیم که تحریم های مربوط به حقوق بشر و تروریسم موضوعات جداگانه ای است. بنابراین گفتگو فقط درباره تحریم های مربوط به هسته ای است که اگر به توافق برسیم تعلیق و سپس برچیده می شوندو تفاوت بسیاری برای ایران ایجاد خواهد کرد. سوال: پس از توافق هسته ای چه کاری می شود در سوریه، عراق و درباره داعش انجام داد؟ شرمن: من فکر می کنم این گمانه زنی است و نیازی به گفتگو درباره آن در حال حاضر نیست. همانطور که رئیس جمهور و وزیر امور خارجه آمریکا گفته اند ایران چندان از داعش خشنود نیست. ما بدنبال تضعیف و نابودی داعش هستیم اما در حال حاضر در حال هماهنگی نیستیم و همه تمرکز ما بر روی مذاکرات هسته ای است. همانطور که در اظهارات خود گفتم اگر ایران بدنبال دستیابی به تسلیحات هسته ای برود، پیامد جدی برای ثبات در خاورمیانه خواهد داشت. بنابراین این اولویت نخست ما است. سوال: در صورت نرسیدن به توافق و اعمال نشدن محدودیت ها بر ایران چه اتفاقی خواهد افتاد؟ شرمن: شدت اوضاع (تنش) در همه طرف ها شکل خواهد گرفت و هیچکدام از اینها خوب نیست. به همین جهت می گویم خطرات در اینجا زیاد است. منظورم این نیست که ما توافق بد یا نیمه بد خواهیم داشت بلکه ما نیاز به توافقی خواهیم داشت که هدف ما را برآورده سازد. ایران نتواند به تسلیحات هسته ای دست یابد و همه مسیرها برای مواد شکاف پذیر به صورت قابل راستی آزمایی بسته شوند. ما برای این هدف تلاش می کنیم زیرا گزینه دیگر وحشتناک خواهد بود.

جهت مقایسه ! تفاوت هاشون مشهوده !

همونجا هم گفتم که موتور تصویر زیر با توجه به ابعاد و شکل احتمالا موتور نمونه ایرانی اسکن ایگل هست !     اما این موتور بیش از همه نظر منو جلب کرد !     حواسمون نبود که از تابلوی مشخصات موتورها عکس جدا بگیریم !

متن کامل ولی رضا نصر: توافق هسته ای تکلیف انتخابات خبرگان را معین خواهد کرد با توجه به اینکه هم اکنون رهبر فعلی ایران آیت الله علی خامنه ای موازنه قدرت اصلاح طلبان و تندروها را حفظ کرده است، انتخابات اینده می تواند جهت گیری سیاسی در ایران را تغییر دهد.   ایران هسته ای- مشاور سابق باراک اوباما در امور ایران و خاورمیانه از دولت امریکا خواست به این موضوع توجه کند که توافق هسته ای با دولت روحانی می تواند به تغییر ترکیب انتخابات مجلس خبرگان انجامیده و خط مشی سیاسی در ایران را تغییر بدهد. ولی رضا نصر که اکنون رئیس مدرسه مطالعات بین المللی پیشرفته دانشگاه جانز هاپکینز در نیویورک است، در این مقاله فاصله مقطع زمانی کنونی تا ماه ژانویه را محتمل ترین زمان برای توافق دانسته است. متن کامل این مقاله که روز سه شنبه 29 مهر 1393 (21 اکتبر 2014) منتشر شده، در ادامه می آید. متن اصلی مقاله را اینجا ببینید. *** زمان باقی مانده تا انتخابات سراسری چهارم نوامبر در آمریکا به سرعت سپری می شود. آمریکایی ها نمی توانند قول های با ریسک بالای سیاسی دهند و ایرانی ها که از موازنه قدرت میان جمهوری خواهان و دموکرات ها در اینده مطمئن نیستند قادر به واکنش نیستند. اندکی بیش از یک سال دیگر، انتخاباتی در ایران برگزار می شود که در نهایت رهبر عالی این کشور را تعیین می کند. با توجه به اینکه هم اکنون رهبر فعلی ایران آیت الله علی خامنه ای موازنه قدرت اصلاح طلبان و تندروها را حفظ کرده است، انتخابات اینده می تواند جهت گیری سیاسی در ایران را تغییر دهد. پیش بینی می شود وقتی ترکیب کنگره آتی مشخص شود، مذاکره کنندگان ایرانی که در پی توافق هستند، فرصت کافی خواهند داشت تاثیر کاهش تحریم ها را به رای دهندگان نشان دهند . اگر جمهوری خواهان آن گونه که پیش بینی می شود در انتخابات موفق شوند، دولت آمریکا نیز سعی خواهد کرد پیش از آغاز به کار کنگره جدید در ژانویه به توافق نهایی دست یابد. به لحاظ نظری بیشترین بخت دستیابی به توافق در چند ماه آتی است که انگیزه های دو طرف همگرا می شود. اما یک مشکل بزرگ وجود دارد: مواضع دو طرف فاصله بسیاری با هم دارد. آمریکا و متحدانش اصرار می کنند توانایی غنی سازی ایران تا اندازه ای کاهش یابد که فرار هسته ای در زمانی کوتاه منتفی شود. در مقابل ایران از هر اقدامی که به از بین بردن برنامه هسته اش تعبیر شود پرهیز می کند. ایران همچنین خواستار لغو کامل و فوری تحریم های اقتصادی است، اقدامی که مخالفان آن را غیر عملی و نسنجیده توصیف می کنند. هر توافقی نیازمند سازش دو طرف است و حتی در صورت نهایی شدن توافق، تندروهای دو کشور بدان حمله خواهند کرد، به ویژه اگر اوباما کنگره را دور زند و بیشتر تحریم ها را شخصاً لغو کند. در این صورت ایران بدیبین خواهد بود، چون رئیس جمهور بعدی می تواند تحریم ها را دوباره برقرار کند. آیا این بدان معنی است که توافقی سریع ممکن نیست و گفتگوها باید در سال اینده ادامه پیدا کند؟ لزوماً خیر. حتی اگر جمهوری خواهان ماه جاری به پیروزی چشمگیری دست یابند، ایرانی ها از خود می پرسند آیا کنگره آتی با لغو تحریم ها موافقت خواهد کرد. هر قدر دولت اوباما در چشم مذاکره کنندگان ایرانی ضعیف تر جلوه کند مطالبات آنها برای لغو گسترده تر تحریم ها بیشتر خواهد شد. در نتیجه جلب موافقت کنگره فعلی با چنین توافقی دشوارتر خواهد شد، مگر آنکه ایرانی ها در خواسته هاشان تغییر دهند. بنابراین پیروزی چشمگیر جمهوری خواهان تنها فشار بر ایران و دولت اوباما را برای امضای توافق بیشتر خواهد کرد. گزینه دیگر یعنی تمدید مذاکرات و امید داشتن به دستیابی کندتر به توافق قطعی، گزینه خوبی نیست. دلیل بد بودن این گزینه در چرخه انتخابات پیش روست. در دسامبر 2015 انتخابات مجلس ایران برگزار می شود. قانونگذارانی که مجلس خبرگان را تعیین خواهد کرد و این مجلس رهبر آتی ایران را تعیین می کند. مذاکره کنندگان ایرانی که به اهمیت اوضاع واقف هستند از هم اکنون چشم به انتخابات مجلس دارند. آمریکایی ها نیز نباید از این موضوع غافل شوند چون زمان توافق تعیین کننده نتیجه انتخابات خواهد بود. هم اکنون تندروها کنترل پارلمان را در دست دارند و برای تغییر در ترکیب آن رئیس جمهور روحانی به مزایای اقتصادی حاصل از توافق هسته نیاز دارد. آن هم خیلی زود تا بتواند رای دهندگان را تحت تاثیر قرار دهد. به بیان دیگر هر قدر زمان دستیابی به توافق هسته ای طولانی تر شود، کمتر به درد روحانی می خورد. حقیقتی که محافظه کاران ایران بدان واقفند: اگر اصلاً توافقی صورت گیرد، هر چه دیرتر بهتر است. با در نظر گرفتن تقویم انتخابات در دو کشور راهبرد کاخ سفید واضح است. در حالی که اهداف آمریکا و متحدانش یعنی سد کردن راه ایران در مسیر دستیابی به بمب هسته ای می بایست کاملاً محقق شود، آنها باید به خاطر داشته باشند نفس حصول به توافق عاملی تعیین کننده است که می تواند مشی سیاسی ایران را تغییر دهد.

با حضور امیر حاتمی صورت گرفت افتتاح خط تولید 3 سامانه مهم راداری و تحویل آن به قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء(ص) خط تولید 3 سامانه مهم راداری که توسط متخصصین صنایع الکترونیک وزارت دفاع در صا شیراز طراحی و ساخته شده است، افتتاح و به بهره‌برداری رسید.   به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از اداره کل تبلیغات دفاعی وزارت دفاع، با حضور امیر سرتیپ حاتمی جانشین وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و امیر فرماندهی قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء (ص)، خط تولید 3 سامانه مهم راداری که توسط متخصصین صنایع الکترونیک وزارت دفاع در صا شیراز طراحی و ساخته شده است افتتاح و به بهره‌برداری رسید. در جریان افتتاح این خطوط تولیدی محصولات آن نیز رونمایی و به قرارگاه پدافند هوایی خاتم‌الانبیاء تحویل شد. در این مراسم امیر سرتیپ حاتمی جانشین وزیر دفاع طی سخنانی با اشاره به اینکه امروز دفاع هوشمند از ارکان یک دفاع مؤثر و کارآمد به شمار می‌رود، تصریح کرد: صنایع الکترونیک وزارت دفاع در این راستا و بمنظور تجهیز نیروهای مسلح به تجهیزات روزآمد و هوشمند اقدام به طراحی و ساخت انواع تجهیزات الکترونیکی با فناوری‌های بالا کرده که خطوط تولید سامانه‌های مهم راداری که امروز به بهره‌برداری رسیده است نمونه‌هایی از آن محسوب می‌شود. وی افزود: شرکت صنایع الکترونیک شیراز وابسته به وزارت دفاع با تولید سامانه‌های راداری مختلف در حوزه کشف و شناسایی اهداف هوایی و رادارهای سامانه سلاح پدافند هوایی نقش برجسته‌ای در پدافند هوایی کشور دارد. حاتمی گفت: این سامانه‌های راداری می‌توانند اهداف هوایی از ارتفاع پست تا ارتفاع خیلی بالا و همچنین هواپیماهای پنهان کار ( استیلت)، هواپیماهای جنگنده و موشکهای کروز را کشف کنند. جانشین وزیر دفاع با بیان اینکه رادارهای تولید شده قابلیت کار در هر شرایط جنگی و جنگ الکترونیک را دارند، گفت: شناسایی موشکهای ARM (موشکهای ضد راداری) از دیگر ویژگی‌های این سامانه‌های راداری است. حاتمی افزود: در حوزه رادارهای کشف و ردگیر، سیستم سلاح سامانه‌های راداری پدافندی مختلفی نیز در دست اجرا است که رادار حافظ به عنوان یکی از رادارهای پیشرفته با موفقیت ساخته و در حال تحویل به قرارگاه پدافند هوایی است. وی در تشریح رادار حافظ گفت: رادار حافظ یک رادار جستجوگر آرایه فازی فعال سه بعدی با برد متوسط جهت استفاده در سامانه پدافند هوایی مرصاد است. این رادار قادر است انواع پرنده‌های مهاجم از جمله جنگنده‌ها و پرنده‌های بدون سرنشین و موشکهای کروز را در ارتفاع پست و ارتفاع متوسط کشف کرده و موقعیت دقیق آنها را در سه بعد، برد و زاویه سمت و زاویه ارتفاع در اختیار رادار کنترل آتش سیستم سلاح قرار دهد. رادار حافظ همچنین قادر است پرتو را در دو بعد سمت و ارتفاع به صورت الکترونیکی و در زمان بسیار کوتاه انجام داده، اهداف را از فاصله 250 کیلومتری آشکارسازی کرده و همزمان با جستجوی اهداف، تعداد 100 هدف را ردگیری کرده و اطلاعات موقعیت آنها را در هرچند ثانیه جهت سیستم سلاح به روز رسانی کند. با توجه به حد تفکیک بالای این رادار در برد، زاویه و سرعت، این رادار می‌تواند در مقابل تهدیدات گروهی به خوبی مقابله کند. حاتمی در ادامه گفت: این رادار کاملاً تاکتیکی و دارای مداومت 24 ساعته بوده و در یک زمان بسیار کوتاه قابل گسترش و آماده انجام عملیات است و از تکنیک‌های پیشرفته و به روز ضد جنگ الکترونیک، برخوردار و قادر است در محیط‌ های حاوی اختلال و جنگ الکترونیک و همچنین در شرایط جوی و آب و هوایی مختلف نقش مؤثری را ایفا کند. جانشین وزیر دفاع، در پایان با قدردانی از متخصصین افتخار آفرین شرکت صنایع الکترونیک ایران بویژه صاشیراز که با طراحی و ساخت این سامانه‌های پیشرفته زمینه دفاع از حریم هوایی کشور را به نحو مطلوب افزایش داده‌اند، تصریح کرد: وزارت دفاع مصمم است با کار و مدیریت جهادی در سالی که به این نام مزین است با اجرای تدابیر خاص مقام معظم فرماندهی کل قوا در حوزه رادار، نیازهای نیروهای مسلح را در این حوزه به نحو شایسته‌ای تأمین کند.

متن کامل گزارش آژانس از اجرای برنامه اقدام مشترک در ایران آژانس بین المللی انرژی اتمی در تازه ترین گزارش ماهانه خود اعلام کرد ایران کاملا به اجرای توافق ژنو پای بند بوده است.   ایران هسته ای- آژانس بین المللی انرژی اتمی در تازه ترین گزارش ماهانه خود اعلام کرد ایران کاملا به اجرای توافق ژنو پای بند بوده است. متن کامل این گزارش چنین است: *** بسمه تعالی گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره اجرای برنامه اقدام مشترک در ایران وضعیت برنامه هسته‌ای ایران در ارتباط با برنامه مشترک اقدام دوشنبه 28 مهر 1393 20 اکتبر 2014 GOV/INF/2014/23 گزارش مدیر کل . همانطور که در سند GOV/2014/2 عنوان شده بود، گزارش پیش رو اطلاعاتی را در مورد وضعیت برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با «اقدامات داوطلبانه» که ایران به عنوان بخشی از برنامه مشترک اقدام که در 24 نوامبر 2013 بین ایران و گروه E3+3 مورد توافق قرار گرفت، با اجرای آن‌ها موافقت کرد، ارائه می‌کند. برنامه مشترک اقدام در تاریخ 20 ژانویه 2014، در ابتدا برای یک دوره 6 ماهه اجرایی شد. مدت اجرای برنامه مشترک اقدام، در تاریخ 24 جولای 2014 تا 24 نوامبر 2014 تمدید شد. 2. آژانس تائید می‌کند که از تاریخ 20 ژانویه تاکنون، ایران: I) در هیچ‌یک از تأسیسات اعلام‌شده خود اقدام به غنی‌سازی بالای 5 درصد نکرده است؛ II) در هیچ‌یک از تأسیسات اعلام‌شده خود از آبشارها در وضعیت به هم پیوسته استفاده نکرده است؛ III) مقدار 108.4 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا سطح U-235 با غنای 20درصد را رقیق کرده است (به نحوی که سطح غنای آن بیش از U-235 5% نباشد). IV) مقدار 100 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم 235 با غنای 20درصد را به منظور تولید اکسید اورانیوم، در کارخانه تولید صفحات سوختی به روند تبدیل تزریق کرده است؛ V) در کارخانه تولید صفحات سوختی هیچ خط تبدیلی برای بازگرداندن اکسید اورانیوم به وضعیت UF6 نداشته؛ VI) هیچ «پیشرفت بیشتری» در فعالیت‌هایش در کارخانه غنی‌سازی سوخت (FEP)، کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو (FFEP) یا رآکتور اراک (رآکتور IR-40) انجام نداده است، از جمله در زمینه تولید یا آزمایش سوخت برای رآکتورIR-40؛ VII) پرسشنامه اطلاعات طراحی بروزشده‌ای برای رآکتور IR-40 ارائه کرده و با آژانس بر سر یک پادمان ایمنی برای رآکتور به توافق رسیده است (بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی بروز شده و اقدامات پادمانی مورد توافق در 5 می 2014)؛ VIII) مقدار 1505 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم 235 با غنای 5 درصد را برای تبدیل به اکسید اورانیوم، به پروسه تبدیل کارخانه پودر UO2 تزریق کرده است؛ IX) به فعالیت‌های تحقیقات و توسعه تحت پادمان‌ها در کارخانه پایلوت غنی‌سازی سوخت (PFEP) ادامه داده است، بدون آنکه اورانیوم غنی‌شده‌ای انباشت کند؛ X) در رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تأسیاسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدیوم، ید و زنون و هیچ‌یک از تأسیساتی که آژانس به آن‌ها دسترسی دارد، اقدامات مرتبط با بازفرآوری انجام نداده است؛ XI) دسترسی مدیریت‌شده به معدن اورانیوم و آسیاب «گچین»، همچنین معدن اورانیوم «ساغند» و کارخانه تولید اورانیوم اردکان، به علاوه اطلاعات مربوط به آن‌ها را فراهم کرده است؛ XII) به ارائه دسترسی روزانه به تأسیسات غنی‌سازی در نطنز و فردو ادامه داده است؛ XIII) به ارائه دوره‌ای دسترسی به کارگاه‌های مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژ و تأسیسات ذخیره‌سازی ادامه داده و اطلاعات مربوطه به آن‌ها را فراهم کرده است؛ XIV) در ارتباط با نظارت پیشرفته، موارد زیر را ارائه داده است؛ • نقشه‌های تأسیسات هسته‌ای و توضیحات مربوط به هریک از ساختمان‌های هر سایت؛ • توضیحات مربوط به ابعاد فعالیت‌هایی که در هریک از مکان‌های دخیل در فعالیت‌های مشخص هسته‌ای، صورت می‌گیرد؛ • اطلاعات مربوط به معادن و آسیاب‌ها و همچنین مواد اولیه. 3. علاوه بر این، آژانس تائید می‌کند که از تاریخ 24 جولای 2014، ایران: I) 17/1 کیلوگرم از U3O8 تبدیل شده از UF6 غنی‌شده تا سطح U-235 5% درصد را برای تولید قطعات سوختی رآکتور تحقیقاتی تهران استفاده کرده است. II) حدود 4118 کیلوگرم از UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم 235 با غنای 2درصد را تا سطح غنای اورانیوم طبیعی، رقیق کرده است.