انجمن بزرگ میلیتاری

فیلد مارشال اروین رومل در حال بازدید از استحکامات دیوار آتلانتیک 1944 ژنرال ویلهلم فون توما ( جانشین رومل در سپاه آفریقا پس از شدت یافتن بیماری رومل در اکتبر 1943) در حال تسلیم به ژنرال مونتگمری پس از نبرد سوم توبروک ( با عذر خواهی - به قیافه احمقانه مونتگمری دقت کنید ) اروین و همسرش لوسی رومل - 1917 =================== تصاویر به گالری منتقل شد. Salem

بخش دوم : مهم ترین عواملی که که موجب تقویت دکترین جدید هژمونی ایالات متحده می گردید شامل : 1- جلب اجماع بین المللی 2- پشتیبانی و مشارکت مالی سایر کشورها 3- مشارکت مختصر تر در اقدامات نظامی بطور کلی ، فاکتورهایی نظیر جنگ سرد ، سیاست سد نفوذ و سیاست ایالات متحده در در مدیریت جنگ سرد از جمله مهمترین عوامل تعیین کننده محیط امنیتی جهان پس از جنگ جهانی دوم بوده اند . دو عامل جنگ سرد و سیاست سد نفوذ تواما" چگونگی ارتباط میان ایالات متحده و اتحاد شوروی را تعیین می نمود ، همچنین خط مشی ایالات متحده در مورد موضوعاتی چون راهبرد بازدارندگی ، دفاع ، پیمانهای امنیتی و دفاعی و دیگر ملاحضات امنیتی موجود با سایر کشورهای جهان ، تحت تاثیر این دو عامل تعیین می گردید . وقوع جنگ سرد ، پس از پایان جنگ جانی دوم ، موجب گردید تا حوزه جغرافیایی اروپا و جهان عمدتا" به دو بلوک غربی و شرقی تقسیم شده و به تبع آن جامعه جهانی نیز عرصه رقابت و رویارویی ایالات متحده و شوروی در ابعاد ایدئولوژیکی ، اقتصادی و نظامی گردد . سیاست سد نفوذ برای نخستین بار توسط جرج کنان ( سفیر وقت ایالات متحده در مسکو) بعنوان سیاست اصلی مقابله با فشار های شوروی علیه جهان آزاد دنیای غرب !!! به کار گرفته شد . با این توضیح که غرب باید با استفاده هوشیارانه از و به موقع از تمام امکانات خود ، بتواند مواضع سیاسی و جغرافیایی خود را متقابلا" بر اساس تحرکات و مانورهای سیاسی روسیه تغییر دهد . اما پایان یافتن 50 سال تنش میان این دو بلوک ، اتنظار می رفت تا روابط ایالات متحده با روسیه و سایر کشورها وارد یک مرحله اصلی تنش زدایی گردد و با توجه به روابط جدید میان دولتها و ملتها ، سیاستی جدید فراتر از سیاست سد نفوذ در قبال این کشورها فارغ از فضای جنگ سرد اتخاذ گردد و به تبع آن اصول کلی سیاست امنیت ملی ایالات متحده ، استراتژی ملی ، نظامی و بالاخره نقش ، ماموریت ، شکل و اندازه نیروهای مسلح این کشور دچار تغییرات فاحشی گردد .

سلام به یاد شهدای عرفه - سردار سرلشکر پاسدار حاج احمد کاظمی ، فرماندهی وقت نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی - کابین بالگرد میل -171 خداوند ، روح ما را ، باید این شهدا ، شاد کند ، انشاا... =================== تصویر به گالری منتقل شد. Salem

[quote name='KOLAHSABZ' timestamp='1401048828' post='380678'] اتفاقا یه جا میخوندم که یکی از استراتژی ها برای پیروزی ضعیف نشون دادن نیرو های خودی هست تا این طوری سربازای دشمن دچار غرور کاذب بشن [/quote] عزیز جان سلام - البته این فرموده شما همه جا جواب نمیده سان تزو معتقد است " اگر بزرگی ، خودت را کوچک و اگر کوچکی خودت را بزرگ نشان بده

خیر  - به مرور قسمتهای بعدی این تاپیک را هم می ذارم - هر روز یک مقداری را تایپ می کنم چون الان درگیر یک ترجمه سنگین هستم - ممنون از توجه شما

[quote name='Commandant' timestamp='1370513726' post='314678'] جوابش خیلی ساده هست ، تو این اوضاع که ما هواپیماهامون خیلی محدود هست ، از هر جنگنده ای که توجیه اقتصادی داشته باشه برای پر کردن ساعت پرواز خلبانامون مجبوریم استفاده کنیم در مورد اسلحه هم کی میدونه ، شاید یه روزی از طریق واسطه ماترا و مجیک به دستمون رسید ... اصلا کی میدونه ، شاید همین میراژهایی که اومدن ، با خودشون آورده باشن ... [/quote] چند سال پیش شایع شده بود که در زمان دولت خاتمی پیشنهاد فروش 1000 تیر موشک هوا به هوا و 25 فروند میراژ دست دوم نیروی هوایی فرانسه به ایران داده شد ، ولی چی شد ، نمی دونم با سلام اصولا" در حال حاضر راهبرد اصلی نهاجا مشخص نیست . اما آنچه که مشخص است ، وظیفه اصلی این نیرو ایجاد برتری هوایی ! بر فراز میدان نبرد است . هرچند تجهیزات و پرنده های این نیرو و حتی میزان ساعات پروازی خلبانان ( بر اساس استانداردهای نیروی هوایی ایالات متحده و ناتو) کافی به نظر نمیر سد ومیانگین سن پرنده ها نیز علیرغم تلاش این نیرو بطور نگران کننده ای بالا می باشد . این درحالی است که رقبای منطقه ای از جمله عراق بشدت در حال بروز رسانی نیروی هوایی خود می باشد .

الیته معنی خیانت را باید تعریف کرد - تمایلی ندارم وارد این جور بحث ها بشم ولی وقتی هیتلر در روزهای اخر عمر خودش معتقد بود ، حالا که شکست خورده ، همه ملت آلمان هم باید بمیرند چون روسها و متفقین پیروز شدن و ملت خودش رو شایسته حیات نمی دونست برای اینکه انها شکست خوردند ، باید به رومل حق داد که علیه این مرد کودتا بکند . تازه اگرچه رومل در زمره کودتا گران بود ، اما تا انجا که من می دونم دخالت اجرایی نداشت و بیشتر رهبر معنوی کودتا بود تا رهبر اجرایی . اگر از بعد علم نظامی هم نگاه کنیم ، ایشان دو کتاب مشهور دارند : 1- پیاده نظام حمله می کند 2- یادداشتهای رومل با ویراستاری فولر . اگر این دو تا کتاب را خونده باشید ،فکر کنم نظرتون عوض می شه

با سلام یکی از کمیاب ترین تصاویر مربوط به ژنرال اروین رومل : در حال بررسی نقشه در بندر تریپولی مدفن یکی از فرماندهان نابغه جنگ جهای دوم - ژنرال فیلدمارشال اروین رومل " ( DESERT FOX)(1891-1944) ===================== تصاویر به گالری منتقل و پست ویرایش شد. Salem

[quote name='warjo' timestamp='1401032017' post='380614'] تنها یک یادآوری تاریخی توی جنگ دوم جهانی ، نیروهای متفقین و متحدین روی تانکهاشون تخم مرغ ، نیمرو می کردن ! می خوام بگم می شه جنگید اما طرف کی و چی باشه ، فرق می کنه . [/quote] منظورتون یگانهای آفریکن کورپس به فرماندهی اروین رومل ؟؟؟

دوستان بسیار عزیز راهبرد ایالات متحده در قبال برنامه هسته ای ایران را می توان در سه مدل تشریح کرد : 1- مدل لیبی : جمع اوری تمام تجهیزات تا فونداسیون ساختمانهای سازمان انرژی اتمی و ارسال انها به ایالات متحده 2- مدل کره شمالی : وادار کردن ایران به دست زدن به یک عمل نابخردانه مثل کره شمالی برای تولید و آزمایش بمب هسته ای و در نهایت منزوی کردن ایران به مانند این کشور ( البته از حق نگذریم من یک[color=#ff0000] کوچولو[/color] طرفدار این کار هستم یعنی تولید و آزمایش - فقط یک ذره ) 3- مدل جمهوری اسلامی : ادامه فعالیت صلح آمیز و با تاکید بر وجود حق غنی سازی تا درصد مورد نیاز ( 5 درصد ، 20 درصد و حتی 95 درصد ) علیرغم تمام فشارها و تحریم ها و درعین حال انجام مذاکرات ایالات متحده از سال 1381 دو راه اول را در پیش گرفت ، اما موفق نشد ، بنابراین مجبور شد از سال 1385 بطور مستقیم و جدی وارد مذاکرات شود و سعی کرد تا با استفاده از حربه مذاکره و همزمان اعمال تحریم های بیشتر بصورت تدریجی ایران را وادار به انجام مدل اول نماید . در طول دولت اول و دوم دکتر احمدی نژاد ، علیرغم وجود نواقص ، آمریکایی ها متوجه شدند که بحث هسته ای تبدیل به غرور اصلی ایرانی ها شده ، بنابراین سعی نمود با نشان دادن بعضی چراغ سبزها ( مثل کاهش تحریم فروش قطعات هواپیما و ...) موضع سرسختانه ما را نرم کند . البته بنده تمامی و یا نحوه مذاکرات دولت جدید را تایید نمی کنم ، هرچند در این زمینه صرفا" زمان تعیین کننده نتیجه بخشی و یا عدم نتیجه بخشی مذاکرات است . اما تیم مذاکره کننده باید دقت کند تا قراردادی شبیه ترکمنچای تکرار نشود ، چون امضا کنندگان قراردادهای ترکمنچای و گلستان ، لعنت همیشگی مردم ایران زمین را پشت سر خودشون دارند . با اینکه بنده به موفقیت و صداقت طرف غربی در این مذاکرات اطمینان ندارم ولی بر اساس فرموده رهبری ، باید از این تیم ، علیرغم تمامی اشکالات وارده به آن حمایت کرد. در مورد اسراییل هم باید گفت ، این رژیم دشمن اصلی ما در منطقه بشمار می ره و باید مواظب بود .

با سلام - تمام صحبتهای دوستان درست و متین - اما بقول دوست عزیزمون ، ارتش یکی از نمادهای اقتدار یک کشور و یونیفرم ها ، تجهیزات و حتی فرم بدنی و هیکل نبروهای شرکت کننده باید اقتدار واحد نظامی را به دنیا نشون بدن . فقط شما تصاویری گزینش شده ای که از رزمایش های کشورهای مختلف به نمایش در می آد رو مشاهده کنید ( ازایالات متحده و ناتو و روسیه بگیرید تا چین و کره شمالی )( البته این کشورها فقط مثال بودن) . آدم لذت میبره از نظم ظاهری یگان ها . بنابراین دوستان برگزار کننده رزمایش ها ، حداقل برای ظاهر هم که شده ، از نیروهای ورزیده خودشون ( اعم از وظیفه و کادر ) عکس و تصویر بگیرند ، چون سرویس های اطلاعاتی دشمن ، حتی از روی نحوه پوشیدن یونیفرم و آراستگی ظاهری و تجهیزاتی ، میزان روحیه طرف مقابل را می سنجند . از این دست نمونه ها در طول تاریخ نظامی ، فراوان وجود داره مثلا" سرویسهای اطلاعاتی ارتش اسراییل با رصد رزمایش های ارتش مصر قبل از شروع جنگ 1973 ، به فرماندهان ارتش این رژیم هشدار دادند که ممکن است مصر دست به یک حمله ناگهانی بزند و این از روی تصاویر ، شعارها ، فیلم های خبری و گزارشهای تصویری که مجلات و روزنامه های مصری و در تلوزیون مصر پخش می شد و درنهایت عوامل اطلاعاتی این رژیم در مصر بدست می آمد .

با سلام - این تصویر را بخوبی در یادتون داشته باشید . تصویری که پیش رو دارید،در روز شنبه، مورخه ی 10 آبان 1359 شمسی، در خرمشهر به ثبت رسیده است. «خرمشهر» در این روز، به طور کامل سقوط کرد و این عکس زمانی برداشته شده است که متجاوزان بعثی، پس از ورود به یکی از ساختمان های دولتی، اقدام به جسارت نسبت به پرچم مقدس کشورمان نمودند.امروز که پرچم سه رنگ ایران با کلمه مقدس «الله»، در گوشه گوشه‌ی کشورمان، در برابر باد و طوفان در اهتزاز است، یاد غیورمردانی را که تاوان جسارت به دین و کشورشان را از متجاوزان گرفتند، گرامی می داریم. امیدوارم که همگی به یاد داشته باشیم ، چه روزهایی بر این کشور و مردم ان گذشت ، بویژه دوستان مصدر امور مردم !!!!!!!!!!!!!!!1

[quote name='aboshaban' timestamp='1400947317' post='380388'] [center]به نام خدا[/center] [center]با سلام[/center] مرحله سوم رزمایش «بیت المقدس 26» روز شنبه در منطقه عمومی نصرآباد اصفهان آغاز شد. [center] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_281529.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_281529.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_281429.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_281429.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_281329.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_281329.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_281229.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_281229.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_281129.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_281129.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_281029.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_281029.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_28929.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_28929.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_28829.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_28829.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_28729.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_28729.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_28629.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_28629.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_28529.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_28529.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_28429.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_28429.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_28329.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_28329.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_28229.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_28229.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/bate_almogadas_28_28129.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10178/thumb_bate_almogadas_28_28129.jpg[/img][/url][/center] منابع : [url="http://www.farsnews.ir"]http://www.farsnews.ir[/url] [url="http://www.irna.ir"]http://www.irna.ir[/url] [/quote] سلام و بابت تصویربسیار ممنون- اما ما چند سال دیگه باید از این ام-60 ها استفاده کنیم؟؟ بقول عزیزان اصفهانی ،پوکیدند !!!!!!!!!

خداوند جنابعالی را حفظ کند- خیلی جالب بود

[center][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/59860557867328694069.jpg[/IMG][/center] اندیشکده واشنگتن در یادداشتی به قلم «سیمون هندرسون» عضو موسسه بیکر و مدیر برنامه سیاست‌های انرژی و خلیج‌فارس این مؤسسه نوشت: مجموعه‌ای از دستورات سلطنتی که به نام ملک عبدالله و ظاهراً به درخواست جانشین و وزیر دفاع او، سلمان ] بن عبدالعزیز[صادر شد فرماندهی نظامی تخصصی و سیاسی عربستان سعودی را دچار تغییرات اساسی کرد. شاید جالب‌ترین این دستورات انتصاب شاهزاده خالد بن بندر به معاونت وزارت دفاع باشد. خالد بن بندر جانشین شاهزاده سلمان بن سلطان ۳۷ ساله شد که در اوت گذشته پس از عزل فردی با وفاداری کمتر که چهار ماه قبل از او به معاونت وزارت دفاع رسیده بود، به این سمت منصوب شده بود. [color=#ff6600][b]■[/b][b] آیا هگل از این تغییرات قریب‌الوقوع اطلاع داشته است؟[/b][b]■[/b][/color] این انتصاب و دستورات دیگر زمانی اعلام شدند که چاک هگل وزیر دفاع آمریکا برای شرکت در اولین جلسه مشاوره‌ای “شورای دفاع مشترک” شورای همکاری خلیج‌فارس در جده به سر می‌برد. در این جلسه مقامات ارشد دفاعی عربستان سعودی، کویت، بحرین، قطر، امارات متحده عربی، و عمان شرکت داشتند. مشخص نیست آیا هگل از این تغییرات قریب‌الوقوع اطلاع داشته است یا خیر. این تغییرات بعد از ضیافت ناهاری اعلام شدند که شاهزاده سلمان بن سلطان، که در آن زمان هنوز معاون وزیر دفاع بود، در آن حضور داشت. دو روز بعد شاهزاده ملاقاتی رسمی با آن پترسون معاون وزیر امور خارجه آمریکا داشت. در حال حاضر او به طور رسمی به درخواست خود از این سمت کنار گذاشته شده است. هنوز معلوم نیست آیا او ناخواسته عزل شده است یا خیر، همان‌طور که قصد ملک‌عبدالله برای انتصاب او به سمتی دیگر معلوم نیست. [color=#ff6600][b]■[/b][b] عربستان باعث سردرگمی متحدان نظامی خود در منطقه و هیئت نمایندگی آمریکا شد[/b][b]■[/b][/color] معاون جدید وزیر دفاع یک از فرماندهان سابق نیروی زمینی سلطنتی عربستان سعودی است که در آمریکا و انگلیس آموزش دیده است. او ۶۱ سال دارد و از فوریه ۲۰۱۳ استاندار شهر مهم ریاض بوده است. انتصاب‌های دیگر عبارت‌اند از معاون جدید وزیر دفاع، رئیس و معاون جدید ستاد فرماندهی، و فرمانده‌های جدید نیروهای هوایی و دریایی. این موضوع تعجب‌برانگیز است که عربستان چنین تغییراتی را در روز برگزاری یک اجلاس مهم دفاع منطقه‌ای صورت داد و باعث سردرگمی متحدان نظامی خود در منطقه و هیئت نمایندگی آمریکا شد. [color=#ff6600][b]■[/b][b] عربستان سعودی در حال تجدیدنظر در استراتژی منطقه‌ای خود است[/b][b]■[/b][/color] این تغییرات نشان می‌دهند که ممکن است عربستان سعودی در حال تجدیدنظر در استراتژی منطقه‌ای خود باشد. ریاض درباره توافق موقت هسته‌ای با ایران که از نظر عربستان توافقی بد است نگرانی روزافزونی دارد و مصمم است با فشار آوردن برای براندازی بشار اسد رئیس‌جمهور سوریه وقفه بزرگی در پیشرفت تهران ایجاد کند. این تغییرات می‌توانند نشان‌دهنده بازی قدرت داخلی عربستان نیز باشند. ملک عبدالله (که ۹۰ سال دارد) ظاهراً سعی داشته است دعوی پادشاهی شاهزاده سلمان ولیعهد ۷۷ ساله عربستان را از بین ببرد و برای این منظور در ماه مارس شاهزاده مقرن (۷۰ سال) را به عنوان جانشین ولیعهد اعلام کرد. امروز هیچ‌کدام از پسرهای ولیعهد به سمتی منصوب نشدند اما شاهزاده ترکی به عنوان استاندار جدید ریاض منصوب شد. [color=#ff6600][b]■[/b][b] انتصاب‌های جدید تأثیر قابل‌توجهی بر سیاست‌ها و توانائی‌های نظامی عربستان دارند[/b][b]■[/b][/color] به علاوه، تغییرات امروز باعث از سرگیری گمانه‌زنی‌ها در مورد استعفای شاهزاده بندر بن سلطان رئیس اطلاعات عربستان در ماه گذشته شدند. شاهزاده بندر بن سلطان مدت زیادی سفیر عربستان در واشنگتن بود. معاون سابق وزیر دفاع برادر ناتنی شاهزاده بندر و رفیق شفیق او است و این دو نفر نقش بسیار مهمی در عملیات عربستان سعودی برای تعلیم و تسلیح مخالفین مبارز در سوریه داشته‌اند. در هر صورت قطعاً انتصاب‌های جدید تأثیر قابل‌توجهی بر سیاست‌ها و توانائی‌های نظامی عربستان سعودی دارند –هرچند معلوم نیست چه تأثیری. شواهدی مبنی بر این موضوع وجود دارد که عربستان امسال حمایت از مبارزان جهادی در سوریه را کاهش داده است. شاهزاده سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان از همتای ایرانی خود دعوت کرد جهت رفع اختلافات بین دو کشور در ریاض مذاکره داشته باشند. اما مخصوصاً بعد از به نمایش گذاشتن موشک‌های چینی -که قادر به اصابت به تهران هستند- در ۲۹ آوریل، زود است بگوییم عربستان رویکرد سخت خود در قبال ایران را نرم‌تر خواهد کرد –حرکتی که بزرگ‌ترین مانور نظامی در تاریخ عربستان را با شرکت ۱۳۰ هزار نفر به دنبال داشت. منبع : [url="http://www.eshraf.ir/1548"]http://www.eshraf.ir/1548[/url]

با سلام خدمت دوستان - همین طور که بارها گفتم ، این دست مطالب فقط برای اشنایی عزیزان با وقایع در سطح راهبردی گذاشته می شه و آوردن این مطالب دلیل رد یا تایید ان نیست . بنابراین دوستان توجه کنند که پدیده ها یا فنومن ها را می توان از زوایای متفاوتی بررسی کرد و هرکس به اندازه حوزه اطلاعاتی خودش مسائل رو تحلیل می کنه . به نظر من ساختار قدرت در عربستان یک ساختار عمودی و از بالا به پایین بحساب می آید و هیچ گونه انعطاف پذیری در ارتباط با مسائل منطقه ای دران دیده نمی شود . خاندان ال سعود از ابتدا با مشت آهنین بر عربستان حکومت کردند و از این لحاظ هیچ فرقی با کره شمالی ندارند ، فقط بدلیل به دو دلیل ، یک- برخورداری ازمنابع غنی انرژی و دو - همپیمان راهبردی ایالات متحده بودن ، به سرنوشت کره شمالی تا الان دچار نشدند . ارتش این کشور بشدت به کارشناسان نظامی کشورهای مختلف ار بریتانیا و امریکا گرفته تا پاکستانی ها وابسته است و فقط خرج دلارهای نفتی که تا الان آنها را سرپا نگه داشته . در صورتی که هر اتفاقی به مانند آنچه امروز در بحرین داره اتفاق می افته ، در مقیاس کوچکتر در عربستان روی دهد ، به مانند زدن یک تلنگر کوچک به یک شیشه ترک خوده می باشد . نمونه بارز این مساله اشغال مسجد الحرام در اوایل دهه 1980 میلادی است . دخالت عربستان در بحرین ، سوریه و ..... صرفا" تلاشهایی است تا کانون بحران هرچند بطور موقت از ساختار فرسوده سیاسی این کشور دور بماند.

شاید اشتباه کردم جون عجله داشتم - اگر تونستم تاپیکش رو می زنم

این جایی که شما می فرمایید به احتمال زیاد مرکز ساخت تسلیحات بیولوژیک ارتش شوروی بود . با نشت یک ویروس که تا یکساعت دیگه اسمشو می گم ، ( الان در دسترس ندارمش) ، کل جمعیت یک دهکده در سیبری کشته شدند . شاید تبدیلیش کردم به یک تاپیک .

خدمت شما عرض کنم که تا انجایی که من مطالعه کردم ( شاید منبعی که من مطالعه کردن اشتباه کرده ) ، تمامی تجهیزات برای حمل ، قطعه قطعه شد و در بسته بندی های جداگانه بسمت مکانی نامعلوم ، احتمالا" مناطق کم جمعیت یا خالی از جمعیت در استپ های سیبری توسط راه آهن برده شد و در عمق زمین دفع گردید . ولی شدت تشعشعات آنقدر زیاد بود که بلافاصله پس از چند روز کل منطقه مورد نظر آلوده گردید و تا انجایی که من اطلاع دارم به حال خودش رها شد . ( خدا رحم کنه )

با اجازه دوستان - در این ارتباط فقط باید بگم که تمامی تجهیزات مورد استفاده در عملیات چرنوبیل بدلیل از کار افتادگی شدید و الودگی بیش از حد از این منطقه خارج شدند و در سیبری و در زیز صدها تن خاک مدفون . اما پس از چند روز تمامی اثار حیات از منطقه دفن این تجهیزات از میان رفت و منطقه تبدیل به یک منطقه نابود شده گردید . با اینکه بالگردهای میل- 26 و میل-8 به صفحات زرهی که از سرب و پارافین ساخته شده بودند مجهز بود ، اما طیف های گاما- بتا - الفا از این صفحات هم عبور کرده و تقریبا" تمامی خدمه با درصدهای الودگی بالا یا بسرعت فوت کردند و یا اینکه دچار از کار افتادگی شدید شدند .

سلام  - بسیار عالی بود - من هم چند سال پیش یک مقاله جالب در باره خلبان های بالگردهای میل-26 که در این حادثه ماموریت داشتند تا انبوهی از شن و ماسه و صفحات فولادی را بر روی راکتور شماره 4 این نیروگاه بریزند را مطالعه کردم . اسم فرمانده این عملیات سروان گورگن قاراپتیان بود و متاسفانه چند ماه پس از این ماموریت بعلت دریافت دُز بیش از حد تشعشعات رادیو اکتیو بعلت سرطان ، به همراه بیش از 20 نفر از همکارانش فوت کرد .

[quote name='arash666' timestamp='1400532132' post='379544'] [center][url="http://www.uploadax.com/images/27066623571051856454.jpg"]http://www.uploadax....71051856454.jpg[/url][/center] این نشان بازوی دانشجویان و پرسنل مرکز آموزشها بوده. حتی پرسنلی که OJT میرفتند امریکا هم مثل پدر خودم در امریکا این نشان را روی یونیفورم میزدند. [center][url="http://www.uploadax.com/images/08387807667059649682.jpg"]http://www.uploadax....67059649682.jpg[/url][/center] این نشان هم مربوط میشه به پایگاه هوایی شپارد امریکا و کلاس 07 سال 1976 میلادی که دانشجویان ایرانی و عربستان سعودی در ان کلاس مشترکا حضور داشتند. [center][url="http://www.uploadax.com/images/02692094922111687625.jpg"]http://www.uploadax....22111687625.jpg[/url][/center] این نشان هم باز مربوط میشه به UPT کلاس 10 سال 1976 میلادی که دانشجویان عربستان و ایران روی T-37 آموزش دیده اند. [center][url="http://www.uploadax.com/images/88269027411903671849.jpg"]http://www.uploadax....11903671849.jpg[/url][/center] این هم پرچم ژاپن نیست. پرچم سازمانی هوانیروز بوده. [url="http://rahrovan-artesh.ir/topic/692-%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%86-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%87-%D9%88-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D9%88-%D8%AE%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4/page-2#entry9278"]منبع[/url] [/quote] عزیز جان پرچم دوخته شده سمت چپ بوضوح پرچم ژاپن است - شاید این پچ مربوط به دوره خاصی یا اینکه مربوط به بالگردهای تولید همزمان برای ایران و ژاپن باشه ؟؟؟ بنده پرچم سمت چپ را پرچم ژاپن استنباط می کنم . اگر ممکن توضیح بفرمایید - خیلی ممنون

[quote name='mahdavi3d' timestamp='1400559709' post='379565'] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]فعلا که هر کسی سر جای خودش هست. [/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]و آنچه مسلمه، ‌جنایت‌پیشگی مقایسه نسبی ندارد و مطلق است، یعنی تفاوتی نداره که چه کسی به صورت سازمان‌یافته دست به کشتار غیرنظامیان، استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی و... می‌زند. هر کس باشد محکوم است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]ولیکن نوع حکومت‌ها و میزان خفقان و خودکامگی آنها، نوع برخورد آن حکومت‌ها با مردم آن کشورها، قابل مقایسه نسبی هست. به عنوان مثال روشن و واضح هست که کشورهایی مثل سوریه، کره شمالی، عربستان و... در مقایسه با کشورهای غربی، کشورهایی خفقان‌زده و استبدادی محسوب می‌گردند (هر چند در مورد حکومت فعلی سوریه واژه خفقان برای توصیفش قاصر هست). و فکر نمی‌کنم نیازی به توضیحات اضافی در این موارد باشه.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]----------------------[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]و اما نکته دیگر آنکه این اصلا حس خوبی نداره که ما هر از گاهی که به سایت میلیتاری سر می‌زنیم شاهد پست‌هایی یک طرفه در حمایت از این حکومت‌های جنایت‌پیشه و سپس هورا کشیدن برای اون پست‌ها باشیم. زیرا رفته رفته باعث عادی شدن چهره وقیح جنایت‌پیشگی و سنگدل شدن ما می‌شود. لازمه که جایی ترمزها و تلنگرهایی زده بشه تا شاید سرها از زیر برف بیرون بیاد.[/font][/size] [/quote] برادر عزیز - بارها و به مناسبتهای مختلف خدمت دوستان عرض کردم در حوزه راهبردی نباید احساسات را وارد کرد - این تاپیک هم صرفا" برای افزایش اطلاعات دوستان ایجاد شده و همه محتوای ان قابل تایید نیست . بنابراین توصیه می کنم بجای وارد شدن به مسائل احساسی ، با منطق جلو بریم . حالا دشمن صدها سال در تحلیل های خودش ایران و کره شمالی را باهم مقایسه کند ، وقتی که ما خودمون می دونیم که تفاوت میان کشور ما و کره شمالی ، تفاوت از زمین تا آسمان است ، پس دیگر جای ناراحتی وجود نداره .

آمریکا در جریان مذاکرات اخیر با ایران بر سر آینده برنامه هسته‌ای این کشور، با وضعیت دشوارتری روبروست. دولت آمریکا دست‌کم به صورت همزمان درگیر چهار مذاکره مجزا شده است.اندیشکده «صلح آمریکا» در مقاله‌ای به قلم «گری سیک» به بررسی چالش‌های پیش روی دولت آمریکا در مذاکرات هسته‌ای ایران می‌پردازد. در این مقاله عنوان شده است که مذاکرات با ایران تنها قسمتی از چالش‌های پیش روی این کشور است و این در حالیست که همزمان با مذاکرات در خصوص برنامه هسته‌ای ایران آمریکا با مسائل دیگری در سطح داخلی و منطقه‌ای روبروست. ■ آمریکا به صورت همزمان درگیر چهار مذاکره مجزا شده است ■ مذاکرات یک دولت با دولتی دیگر عموماً مستلزم ترتیب دادن مذاکرات دیگری با اجزاء و ارگان‌های داخلی آن دولت نیز هست، ارگان‌هایی که منافعشان تحت تأثیر نتیجه این مذاکرات قرار خواهد گرفت. نمونه کلاسیک چنین وضعیتی، حالتی است که مذاکره‌کننده‌ای در یک سوی میز با دشمنان و مخالفان خارجی خود روبروست و پس از یک چرخش ناگهانی در میز دیگری با مخالفان داخلی خود به گفتگو می‌نشیند. آمریکا در جریان مذاکرات اخیر با ایران بر سر آینده برنامه هسته‌ای این کشور، با وضعیت دشوارتری روبروست. دولت آمریکا دست‌کم به صورت همزمان درگیر چهار مذاکره مجزا شده است: مذاکرات مستقیم با ایران مشاوره و رایزنی با همکاران مذاکره‌کننده خود در گروه ۱+۵ (پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل بعلاوه آلمان) که موظفند تا موقعیت را به منظور مذاکرات هماهنگ فراهم نموده و به موضوع مشترکی دست یابند. کنگره آمریکا متحدانی همچون اسرائیل و عربستان سعودی که منافعشان تحت تأثیر نتیجه این مذاکرات قرار خواهد گرفت. ■ تصویر و نمای کلی از ابعاد چهارگانه این مذاکرات ■ موفقیت در یکی از این مذاکرات لزوماً به موفقیت در دیگر مذاکرات نخواهد انجامید، در حالی که موفقیت نهایی باید به نحوی باشد که در هر چهار مذاکره جداگانه، دست کم میزانی از موفقیت حاصل شود. جالب اینجاست که دستیابی به توافق با ایران ممکن است ساده‌ترین بخش این بازی دیپلماتیک قلمداد می‌شود، در واقع ممکن است سخت‌ترین چالش‌های پیش روی آمریکا در عرصه سیاست داخلی این کشور است. تندروها در ایران نیز مصمم هستند تا با هرگونه امتیازدهی احتمالی از سوی ایران در این مذاکرات مخالفت نمایند. آنچه در ادامه آمده است تصویر و نمای کلی از ابعاد چهارگانه این مذاکرات از ابتدا تاکنون است: ■ تغییر رویکرد آمریکا در تعامل با ایران؛ تعامل میان آمریکا و ایران فراتر از حد انتظارات بوده است■ تعامل و گفتگو با ایران گفتگو و ارتباط مستقیم میان مقامات آمریکایی و همتایان ایرانی آنها از همه جهت فراتر از حد انتظار بوده است. تماس‌های رسمی مقامات آمریکایی با مقامات ایرانی در خلال ۳۵ سال اخیر، یعنی از زمان انقلاب ایران و متعاقب آن بحران گروگان‌گیری بسیار کم، پراکنده و تقریباً در بیشتر مواقع غیرقانونی بوده است. مقامات و دیپلمات‌های آمریکایی نیز تلاش کرده‌اند تا از هرگونه تماس و دیدار حتی تماس‌های غیر رسمی با مقامات ارشد و عالی‌رتبه ایرانی در مراسم‌های رسمی و دیپلماتیک اجتناب کنند. آمریکا و ایران تنها هرچند وقت یکبار به صورت آشکارا و علنی با یکدیگر تعامل و همکاری داشته‌اند که به عنوان نمونه می‌توان به کنفرانس بن در دسامبر سال ۲۰۱۱ میلادی اشاره کرد، زمانی که حامد کرزای به عنوان رئیس دولت جدید افغانستان منصوب شد. اما با این وجود باز هم چنین همکاری‌هایی نتوانست رابطه سرد و خصومت و دشمنی دیرینه سیاسی میان آنها را بهبود بخشد. اکنون شرایط تغییر کرده است. یک مقام ارشد آمریکایی که به طور منظم رسانه‌ها را در جریان پیشرفت مذاکرات قرار می‌دهد، در اظهاراتی عنوان کرد که آمریکا و ایران دیگر نیازی به برگزاری جلسات مخفی و و پنهان نگاه داشتن ملاقات‌های خود ندارند. این مقام ارشد عنوان کرد: «زمانی که ما نیازمند حل و فصل مشکلات باشیم برای مقامات ایرانی ایمیل می‌فرستیم.» این تماس‌های معمول نشان از آن دارد که بدون توجه به نتیجه این مذاکرات و موفقیت و یا عدم موفقیت آن، احتمال بروز تنش‌های سابق میان این دو کشور از بسیار کم است. ■ همکاری و هماهنگی سازنده میان اعضاء گروه ۱+۵ و ایران در روند مذاکرات ■ هماهنگی با متحدان می‌توان گفت تاکنون پیشرفت و موفقیت در روند مذاکرات به واسطه همکاری و هماهنگی میان شش قدرت بزرگ جهانی یعنی انگلیس، چین، فرانسه، آلمان، روسیه و آمریکا بوده است، کشورهایی که همگی بر سر میز مذاکره در مقابل ایران قرار داشتند. چنین به نظر می‌رسد که این همبستگی میان آنها واقعی است. همچنین این مذاکرات دستخوش مسائل و درگیری‌های سیاسی (به خصوص میان واشنگتن و مسکو) نشده‌اند، درگیری‌هایی نظیر بحران سوریه، کریمه و اتفاقات شرق آسیا که به راحتی می‌توانستند در روند مذاکرات با ایران اخلال ایجاد کنند. یک مقام ارشد دولت آمریکا پس از جلسات و نشست‌های ۱۹ مارس در شهر وین، و درست در زمانی که بحران کریمه در صدر اخبار رسانه‌ها قرار داشت، در این خصوص اظهاراتی داشت. وی عنوان کرد: «گروه ۱+۵ بسیار متحد و منسجم است. ممکن است که نظرات و آراء متفاوت و مختلفی داشته باشیم و یا اینکه مواضع ملی همسو و یکسانی نداشته باشیم، اما زمانی که در اتاق مذاکره با هم هستیم کاملاً متحد هستیم. تمام اعضاء گروه کاملاً حرفه‌ای و جدی برخورد کرده و متمرکز به موضوع هستند. اگر در طی جلسات شوخی و مزاحی نیز صورت بپذیرد صرفاً دوستانه و از روی خوش نیتی است و از تظاهر و غلو خبری نیست.هیچ یک از اعضاء برای نشان دادن مخالفت خود جلسه مذاکره را ترک نمی‌کنند و هیچ داد و فریادی وجود ندارد. جلسات در سطح بسیار حرفه‌ای و ماهرانه‌ای برگزار می‌شوند.» همچنین در این میان طرفین مذاکره‌کننده هیچ‌گاه از موضوع اصلی منحرف نشده و به موضوعات و مسائل مهم ولی در عین حال نامرتبط با موضوع اصلی نپرداخته‌اند، موضوعاتی از جمله نقض حقوق بشر، ارتباط با گروه‌های افراطی و تندرو همچون حزب‌الله و حمایت و پشتیبانی تهران از دولت سوریه. قدرت‌های بزرگ در این مذاکرات تصمیم گرفته‌اند تا چنین مباحث و موضوعاتی را به بعد از حل‌وفصل کامل موضوع هسته‌ای ایران موکول کنند. ■ نقش کنگره آمریکا در روند مذاکرات با ایران ■ کنگره آمریکا بسیاری از سناتورهای کنگره آمریکا اعم از جمهوری‌خواه و دموکرات به این مذاکرات با دیده شک و تردید می‌نگرند. حتی پیش از آغاز مذاکرات جدی با ایران، ۵۹ تن از سناتورهای دو حزب حمایت خود را از اعمال دور تازه تحریم‌ها اعلام کردند. همچنین آنها در این اقدام خواستار تعهد آمریکا در حمایت از اسرائیل در صورت حمله به ایران شدند که این عمل آنان به وضوح نشان از مخالفت آشکار آنان با مذاکرات آتی به شمار می‌رفت. دولت اوباما با این لایحه شدیداً مخالفت نمود، لایحه‌ای که نتوانست حمایت کافی حزب دموکرات برای طرح در کنگره آمریکا را بدست آورد. دولت آمریکا تاکنون و در خلال این مذاکرات با احتیاط بسیاری تلاش کرده‌اند تا اعضای کنگره آمریکا را از روند مذاکرات و چگونگی آنها مطلع سازد و دولت آمریکا نیز مجدانه در خلال مذاکرات تحریم‌های موجود را اجرایی ساخته است. با اینکه شرایط کلی این توافق مشخص و نهایی شده‌اند اما با این حال هنوز این امکان وجود دارد که کنگره آمریکا قصد داشته باشد تا نسبت به تغییر شرایط توافقنامه مداخله کند. در گذشته قانون‌گذاران کنگره آمریکا در خصوص برنامه هسته‌ای ایران خواستار آن بودند که تمامی سانتریفیوژها و مراکز غنی‌سازی اورانیوم در ایران به صورت کامل منهدم و برچیده شوند. این گروه از مخالفان خواستار «چهار نه» در خصوص برنامه هسته‌ای ایران بودند که عبارتند از: «نه غنی سازی اورانیوم، نه سانتریفیوژ، نه ذخیره اورانیوم غنی شده و نه رآکتور آب سنگین» دولت آمریکا در واکنش به این اظهارات اعلام کرد که چنین خواسته‌هایی فراتر از موارد مندرج در پیمان منع گسترش تسلیحات هسته‌ای است. انتظار می‌رود که هرگونه توافق با ایران از سوی دولت آمریکا به عنوان قرارداد و توافقنامه اجرایی قلمداد شود که در این صورت نیازی به رأی دو سوم از نمایندگان سنا برای تصویب آن نیست. با این وجود، همکاری با کنگره به منظور حذف و لغو تحریم‌های بی‌شماری که در طی ۳۵ سال اخیر به ایران اعمال شده، لازم و ضروری می‌نماید. اکثر ناظران و تحلیلگران بر این باورند که ممکن است مذاکرات داخلی آمریکا به مراتب دشوارتر و چالش‌برانگیزتر از مذاکرات آمریکا با ایران باشد. ■ متحدان آمریکا در منطقه و تأثیرات سوء آنها بر پیشرفت در روند مذاکرات ■ متحدان منطقه‌ای نگرانی‌های منطقه به ویژه اسرائیل و عربستان سعودی که متحدان اصلی آمریکا در منطقه محسوب می‌شوند، بعد چهارم این مذاکرات پیچیده را شکل می‌دهد که یک مقام ارشد آمریکایی در تشریح این وضعیت آن را «مکعب روبیک» توصیف کرده است. در این میان نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل به صراحت و آشکارا به مخالفت با توافقنامه آتی پرداخته است، به ویژه اگر این توافقنامه به ایران این اجازه را بدهد که توانایی و قابلیت خود در زمینه غنی‌سازی اورانیوم را به صورت کامل حفظ کند. وی در مصاحبه‌ای با شبکه سی‌ان‌ان در ۲۷ آوریل از این توافق با عنوان «توافق هولناک» یاد کرد چرا که این توافق موجب می‌شود تا ایران به کشوری تبدیل شود که در آستانه دستیابی به تسلیحات هسته‌ای است. وی در این مصاحبه خطاب به مخاطبان آمریکایی گفت: اجازه ندهید که این اتفاق بیفتد. این دیدگاه و رویکردی در قبال این توافقنامه می‌تواند مخالفت کنگره آمریکا را به دنبال داشته باشد. منبع : http://www.eshraf.ir/1466/2

[center][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10145/42737153106813031504.jpg[/IMG][/center] اندیشکده «واشنگتن» با انتشار گزارشی راهبردی نوشت: جنگ سوریه بیش از ۱۵۰ هزار کشته و ۹ میلیون آواره برجای گذاشته است. بنا بر گزارشات، دولت «اوباما» با توجه به اینکه دیپلماسی و تحریم‌ها از رسیدن به اهداف خود بازمانده‌اند، در حال آماده شدن برای ایفای نقشی فعال‌تر در سوریه است. هرچند دلایلی که مانع دخالت آمریکا در سوریه می‌شود قابل‌فهم است، اما هزینه‌های این عدم دخالت می‌تواند حتی بدتر نیز باشد: تثبیت پایگاه القاعده و نفوذ گسترده ایران در خاور نزدیک، نسل جدیدی از جهادی‌هایی که به دنبال فرصت‌هایی درجاهای دیگر هستند، تنش‌های اجتماعی و بی‌ثباتی سیاسی در کشورهای همسایه، و تردید پیرامون اعتبار آمریکا ازجمله عواقب عدم دخالت در سوریه هستند. [color=#ff6600][b]■[/b][b] دخالت نظامی الزاماً به معنای درگیری مستقیم نیست[/b][b]■[/b][/color] دخالت نظامی نیز الزاماً به معنای درگیری مستقیم نیست. گزینه‌های زیادی هستند که نیروی کمتری را می‌طلبند، که اقداماتی نظیر تحریم‌های شدیدتر، عملیات سایبری، توسعه نیروها، یا تلاشی فزاینده برای تعلیم و تجهیز اپوزیسیون میانه‌رو را شامل می‌شود. ممکن است دیگر امیدی به نتیجه‌ای مثبت در سوریه وجود نداشته باشد، اما آمریکا با اقدام عاقلانه و شجاعانه همچنان می‌تواند منافعش را حفظ کند. در نکته سیاسی شماره ۱۸، همکاران اندیشکده نظامی واشنگتن «شندلر آت وود»، «جاش بورجس»، «میشل آیزنشتاد» و «جوزف وارو»، گام‌های نظامی خاصی که می‌تواند از وقوع سناریوهای بدتر از اقدام نظامی جلوگیری کند، را ذکر کرده‌اند. در پاورپوینت ضمیمه گزینه‌هایی که در مقاله بیان‌شده به‌طور خلاصه وجود دارد. [b]- درباره نویسندگان این گزارش[/b] [b]سرگرد شاندلر پ. آت وود (نیروی هوایی آمریکا)[/b]یک افسر ارشد اطلاعاتی است که در عملیات «آزادی عراق» «آزادی پایدار»، «عقاب باشکوه»، «دیده‌بان شمال» و «دیده‌بان جنوب» شرکت داشته و به کار گرفته‌شده است. [b]سرهنگ جاشوا (نیروی هوایی آمریکا)[/b] استراتژیست مسائل سیاسی باتجربه عملیات مخصوص و همکاری امنیتی در آفریقا، آمریکای لاتین، اروپا، آسیای مرکزی، است و به زبان‌های آلمانی، اسپانیایی، فرانسوی و فارسی دری تسلط دارد. [b]سرهنگ دوم میشل آیزنشتات (بازنشسته)[/b] مدیر برنامه مطالعات امنیتی و نظامی در اندیشکده واشنگتن است. [b]سرهنگ جوزف د.وارو (آمریکا)[/b] دارای مدرک کارشناسی ارشد در امنیت ملی و سیاست‌گذاری از دانشگاه جنگ دریایی است و اخیراً در عراق در بخشی از عملیات آزادی عراق و افغانستان در سال ۲۰۱۰ همکاری داشته است. [color=#ff6600][b]■[/b][b] جنگ داخلی سوریه ژئوپلیتیک خاورمیانه را تغییر داده است[/b][b]■[/b][/color] جنگ داخلی سوریه جرقه یک جنگ فرقه‌ای وسیع‌تر را زده است که ژئوپلیتیک خاورمیانه را تغییر داده و چالش‌هایی پیش روی منافع آمریکا در منطقه و بیرون از آن ایجاد کرده است. این روند به ایجاد دسته‌های القاعده در مدیترانه شرقی و تحکیم محور طرفدار ایران در خاور نزدیک (شامل سوریه، حزب‌الله، و جنگجویان شیعه درون عراق و مکان‌های دیگر) انجامیده است. ده‌ها هزار جنگجوی خارجی سنی و شیعه که از سراسر جهان به سوریه آمده‌اند، وقتی‌که بخواهند به خانه برگردند یا به مناطق ناآرام دیگر بروند، قطعاً مشکلات تازه‌ای را به وجود خواهند آورد. همچنین بحران انسانی که با آوارگان سوری آغازشده است باعث ایجاد اثرات خارجی بی‌ثبات کننده‌ای شده است که کشورهای همسایه را تحت تأثیر قرار داده، و احتمالاً با گذشت زمان بدتر هم می‌شود. [color=#ff6600][b]■[/b][b] دولت «اوباما»، بار دیگر در حال بازنگری سیاست‌های جایگزین خود در سوریه است[/b][b]■[/b][/color] دراثنای اینکه گزارشات تازه از اینکه حکومت «اسد» همچنان از سلاح‌های شیمیایی استفاده می‌کند، و درعین‌حال اینکه این کشور همچنان بخشی از ذخایر سلاح‌های شیمیایی اعلام‌شده خود را حفظ کرده است، نشان می‌دهد که پیوستن این کشور به کنوانسیون سلاح‌های شیمیایی در سال گذشته به معنای پایان یافتن این مسئله نخواهد بود. در پرتو ناتوانی دیپلماسی و تحریم‌ها برای جلوگیری از این پیشرفت‌های دراماتیک و توقف خونریزی‌ها (که بیش از ۱۵۰۰۰۰ کشته و ۹ میلیون آواره برجای گذاشته است)، دولت «اوباما»، بنا بر گزارشات، بار دیگر در حال بازنگری سیاست‌های جایگزین خود در سوریه است- که شامل اقدام نظامی نیز می‌شود.[۱] این مقاله و خلاصه همراه با آن، مروری بر گزینه‌های نظامی آمریکا انجام می‌دهد و نقاط ضعف و قوت هریک را -بدون نگاه تجویزی- ارزیابی می‌کند، و گزینه‌ها، ریسک‌ها و دشواری‌هایی که تصمیم گیران آمریکایی در این مسئله دشوار با آن مواجه‌اند را روشن می‌سازد.[۲] [color=#ff6600][b]■[/b][b]پیروزی حکومت سوریه شکستی راهبردی برای آمریکاست[/b][b]■[/b][/color] [b]ابزارها و پیامدها[/b] واشنگتن می‌تواند برای رسیدن به اهداف خود، اقدامی نظامی، به‌صورت یک‌جانبه یا همراه با یک ائتلاف انجام دهد. این کشور می‌تواند برای تأثیر در عرصه جنگ داخلی سوریه یا نتایج آن تلاش کند- و بدین ترتیب مانع پیروزی حکومت «اسد» و هم‌پیمانانش (حزب‌الله و ایران) شود، پیروزی‌ای که توسط بسیاری از دوستان و دشمنان همچون شکستی استراتژیک برای آمریکا محسوب می‌شود. برای این کار واشنگتن باید در جهت تقویت اپوزیسیون میانه‌رو و تضعیف حکومت، با هدف متقاعد کردن حکومت به اینکه درصورتی‌که راه‌حلی بر اساس مذاکره را نپذیرد با بن‌بستی ویرانگر یا شکست مواجه می‌شود، تلاش کند. برعکس، آمریکا می‌تواند از تأثیرات جنگ داخلی بکاهد. آمریکا می‌تواند از ماجراجویی توسط حکومت دمشق، که گمان می‌کند جنگ را پیروز شده و ممکن است وسوسه شود تا با دشمنان فراوان خود مصالحه کند، جلوگیری کند. یا اینکه می‌تواند با ایجاد پناهگاه‌های امن بشردوستانه، که توسط منطقه پروازممنوع و نیروهای زمینی محافظت می‌شود، از رنج مردم سوریه بکاهد. [color=#ff6600][b]■[/b][b]گزینه‌های پیش روی آمریکا در مقابل سوریه و القاعده[/b][b]■[/b][/color] آمریکا به‌جای این گزینه می‌تواند برای تأمین امنیت منافع خود تلاش کند. اگر واشنگتن مدرک معتبری بیابد، مبنی بر اینکه سوریه تمامی ذخایر سلاح‌های شیمیایی خود را اعلام نکرده، یا اینکه بار دیگر از سلاح‌های شیمیایی استفاده کرده است، می‌تواند برای وادار کردن این کشور برای کنار گذاشتن باقیمانده برنامه مرتبط با سلاح‌های شیمیایی خود، این کشور را به حمله نظامی تهدید کند، یا حملاتی برای کاهش یا خنثی کردن قابلیت‌های باقیمانده سوریه در سلاح‌های شیمیایی انجام دهد[۳]؛ و اگر القاعده مستقر در سوریه تصمیم به حمله به آمریکا یا منافع این کشور در منطقه بگیرد، واشنگتن می‌تواند حملاتی با هواپیماهای بدون سرنشین برای مبارزه یا بازداری از حملات بیشتر انجام دهد، چنانکه در پاکستان، یمن و سومالی چنین کرد. [color=#ff6600][b]■[/b][b]ارزیابی گزینه‌های پیش روی آمریکا برای مقابله با حکومت «اسد»[/b][b]■[/b][/color] [b]-گزینه‌های نظامی[/b] طیفی از گزینه‌ها برای آمریکا برای دست‌یابی به این اهداف وجود دارد. (برای ارزیابی مفصل‌تر، به خلاصه ضمیمه مراجعه کنید.) برخی بر فعالیت‌های غیر کنش‌گرانه تأکید می‌کنند و برخی دیگر عمدتاً بر فعالیت‌های کنش‌گرانه تکیه می‌کنند؛ تقریباً تمامی تلاش‌ها برای تغییر فضای روانی و محاسبات هزینه – ریسک حکومت «اسد» و منزوی کردن آن با ایجاد شکافی میان این حکومت و حامیان داخلی و خارجی‌اش است. بدین ترتیب فعالیت‌های اطلاعاتی قوی نقشی حیاتی در این زمینه ایفا می‌کنند. علاوه بر این برخی را می‌توان به‌عنوان گزینه‌های مستقل به کار برد درحالی‌که بقیه در کنار یکدیگر به کار می‌روند. سرانجام آن‌ها را می‌توان با مقدار نیرو و میزان ریسکشان، از کم تا زیاد طبقه‌بندی کرد، چنانکه در ادامه می‌آید: [color=#ff6600][b]■[/b][b]سازوکار فشار [/b][b]بر سوریه برای تسریع نابودی سلاح‌های شیمیایی [/b][b]■[/b][/color] [b]- جلوگیری از دسترسی حکومت «اسد» به منابع مالی[/b][b][۴][/b] عملیات سایبری و تحریم‌ها که برای دارایی‌ها و عوامل کلیدی حکومت طراحی‌شده‌اند، می‌تواند تنش‌ها را در درون حکومت و میان حکومت و حامیانش افزایش دهد. بااین‌حال معلوم نیست که این‌ها در جامعه‌ای که با جنگ قومی چندقطبی شده است و جایی که ترس از قتل‌عام گروه‌های اقلیت مختلف را با یکدیگر متحد کرده تا به تقویت بنیان حکومت منجر شود، موفق باشد. حملات سایبری نیز در مقابل سیاست دولت مبنی بر غیرنظامی ماندن فضای سایبری است، که با آسیب‌پذیری‌های آمریکا در این زمینه تنظیم‌شده است. [b]تهدیدی باورپذیر نظامی برای فشار بر حکومت.[/b] به‌کارگیری اطلاعات، شناسایی و پایش، و استقرار تجهیزات حمله، می‌تواند علامتی برای دخالت آمریکا باشد، آگاهی موقعیتی آمریکا را افزایش دهد، و اپوزیسیون را قادر سازد تا عملیات نظامی انجام دهند، درحالی‌که حکومت را وادار می‌کند تا نیروهایش را از عملیات جاری برای مواجهه با حمله احتمالی آمریکا تغییر آرایش دهد. این می‌تواند سوریه را ترغیب کند که نابودی سلاح‌های شیمیایی خود را تسریع دهد یا از استفاده بیشتر از سلاح‌های شیمیایی خودداری کند. [color=#ff6600][b]■[/b][b]نقش اپوزیسیون میانه‌رو در سوریه[/b][b]■[/b][/color] - [b]آموزش و تجهیز اپوزیسیون[/b] تلاش‌های فزاینده برای تعلیم و تجهیز گروه‌های اپوزیسیون میانه‌رو و ارائه اطلاعات به آن‌ها می‌تواند موضع آن‌ها را در مقابل عناصر تندروی اپوزیسیون تقویت کند و با تعیین شرایطی برای یک فرآیند معتبر دیپلماتیک، روند جنگی حکومت را تحت تأثیر قرار دهد. چنین گامی با چنین پتانسیلی می‌تواند مسیر جنگ را (اگرچه نه نتایج را) تغییر دهد، هرچند بیشتر این‌ها سرانجام به توان گروه‌های اپوزیسیون برای ارتقاء قدرت نظامی، فعالیت باهدف واحد و حل مسائل سیاسی‌شان بستگی دارد. این نکته آخر نکته‌ای کلیدی است، ازآنجاکه اپوزیسیون میانه‌رو اصولی را که ادعا می‌کند برای آن می‌جنگد را مجسم می‌کند، و بدین ترتیب می‌تواند بهتر با گروه‌های اپوزیسیون افراطی مقابله کند و سوریه‌ای‌های بی‌طرف و حامیان ناراضی حکومت را به درون اپوزیسیون بکشاند. علاوه بر این، احتمال این گزینه می‌تواند به‌تبع عملکرد اپوزیسیون، اقتضائات میدان نبرد و منافع آمریکا افزایش یا کاهش یابد. [color=#ff6600][b]■[/b][b] عواقب حمله به [/b][b]فرودگاه‌های سوریه برای حکومت این کشور[/b][b]■[/b][/color] [b]- قطع منابع آمادی نظامی حکومت[/b] حملات واکنشی علیه فرودگاه‌های سوریه برای قطع عملیات آماد مجدد ایران و روسیه می‌تواند تلاش‌های حکومت برای حفظ سطح فعلی عملیات و جنگ طولانی فرسایشی را مختل خواهد کرد. به همین صورت حملات علیه تجهیزات و فرودگاه‌هایی که برای آماد مجدد نیروهای سوریه حیاتی است می‌تواند آن‌ها را مجبور به استفاده از مسیرهای آمادی زمینی کند که در تیررس اپوزیسیون خواهد بود. [b]حمله/ محافظت از سلاح‌های شیمیایی باقیمانده.[/b]آمریکا می‌تواند حملات واکنشی برای کاهش یا خنثی‌سازی ذخایر باقیمانده سلاح‌های شیمیایی و تجهیزات سوری و جلوگیری از استفاده از آن‌ها توسط حکومت ترتیب دهد، درحالی‌که کارکنان کارآزموده آمریکایی می‌توانند ذخایر و تجهیزات را درجاهایی که امکان آن باشد محافظت کند. این روند، اگر نشان دهد که سوریه تمامی ذخایر سلاح‌های شیمیایی خود را آشکار نکند یا بار دیگر از آن‌ها استفاده کند، علی‌رغم اینکه متعهد به نابودی ذخایر شیمیایی خود شده است، ممکن است به اقدامی از سوی آمریکا منجر شود. [color=#ff6600][b]■[/b][b]اهداف احتمالی حمله آمریکا به سوریه[/b][b]■[/b][/color] [b]واحدهای نظامی تاکتیکی کلیدی. [/b]آمریکا می‌تواند حملات واکنشی علیه واحدهایی که عملیات نظامی حکومت را علیه نیروهای مخالف و مردم رهبری می‌کنند – شامل لشگر چهارم زرهی، گارد ریاست جمهوری، واحدهای اسکاد، و واحدهای هواپیمایی و هلیکوپتری- ترتیب دهد.چنین حملاتی می‌تواند قدرت جنگی حکومت را تضعیف کند و روند نبرد را تغییر دهد و به این دلیل می‌تواند احتمال اقدام متقابل سوریه و حزب‌الله، در کنار افزایش تنش‌ها با ایران و روسیه را موجب شود. [b]انجام حملات با هواپیماهای بدون سرنشین علیه گروه‌های القاعده. [/b]در پاسخ به حمله‌ای به آمریکا یا منافع این کشور توسط گروه‌های القاعده مستقر در سوریه، این کشور می‌تواند از حملات با هواپیماهای بدون سرنشین علیه این گروه‌ها برای نابودی آن‌ها و جلوگیری از حملات آینده‌شان، و تغییر توازن میان مخالفین میانه‌رو و تندرو، استفاده کند. (عملیات با هواپیماهای بدون سرنشین به مناطقی که فاقد ضد هوایی هستند یا مناطقی که ضد هوایی‌های آن توسط عملیات تضعیف‌شده است.) گزارش‌ها مبنی بر اینکه گروه‌های القاعده در سوریه چنین حملاتی را برنامه‌ریزی کرده‌اند این سناریو را به سناریویی بسیار محتمل تبدیل کرده است[۵]. [color=#ff6600][b]■[/b][b] بررسی دو تاکتیک [/b][b]منطقه پروازممنوع و ایجاد پناهگاه بشردوستانه[/b][b]■[/b][/color] [b]حمله علیه اهداف راهبردی نظامی و اقتصادی.[/b] آمریکا می‌تواند حملات واکنشی علیه زیرساخت‌های نظامی سوریه (شامل تجهیزات اطلاعاتی، نقاط حساس فرماندهی، کنترل و ادوات ارتباطاتی، و ذخایر سوختی)، بخش‌های حیاتی زیرساخت‌های صنعتی سوریه (به‌خصوص تجهیزاتی با کاربرد دوگانه، و صنایع در اختیار وابستگان «اسد») و رادیو و تلویزیون‌هایی که حکومت از آن‌ها برای ارتباط با حامیانش از آن استفاده می‌کند، ترتیب دهد. چنین حملاتی می‌تواند روند جنگ را تغییر دهد، و بدین ترتیب به اقدام تلافی‌جویانه از سوی سوریه و حزب‌الله و در کنار آن تنش فزاینده با ایران و روسیه منجر شود. [b]ایجاد منطقه پروازممنوع / پناهگاه‌های امن بشردوستانه. [/b]آمریکا و نیروهای هم‌پیمان می‌توانند منطقه پروازممنوعی در طول مرزهای ترکیه، و اردن با استفاده از موشک‌های پاتریوت زمین به هوا که در این کشورها مستقر هستند، یا مناطق پروازممنوع گسترده‌ای پس از انهدام ضد هوایی‌های سوریه ایجاد کنند[b].[/b] [color=#ff6600][b]■[/b][b]توان حکومت سوریه برای اقدام تلافی‌جویانه علیه آمریکا[/b][b]■[/b][/color] این شرایط ایجاد پناهگاه‌های امن بشردوستانه‌ای که توسط نیروهای زمینی ائتلاف در شمال و جنوب سوریه حفاظت می‌شود، را ممکن می‌سازد. چنین تلاشی نیازمند نیروی انسانی و منابع زیادی آمادگی برای نبرد (برای حفظ پناهگاه‌ها از حملات زمینی حکومت یا عوامل آن) است، و ازآنجاکه بسیاری از آوارگان داخلی دیگر خانه‌ای ندارند که به آن بازگردند، می‌تواند به یک تعهد بی‌پایان بینجامد. [b]دشمن نیز می‌تواند مقابله‌به‌مثل کند: ریسک‌ها برای اقدام متقابل.[/b] سوریه تهدید کرده است که درصورتی‌که به این کشور حمله شود، به‌شدت پاسخ می‌دهد، پس آمریکا باید برای چنین احتمالی آماده باشد[۶]؛ اما واقعیت این است که سوریه چندین بار موردحمله اسرائیل واقع‌شده است بدون اینکه پاسخی به این حملات بدهد- این حملات شامل حمله به رآکتور «الکبار» در سال ۲۰۰۷ و چیزی بیش از نیم جین حمله هوایی به اهداف نظامی در سوریه (بخصوص سلاح‌هایی که برای ارسال به حزب‌الله در نظر گرفته‌شده بودند) از زمان آغاز جنگ داخلی در سال ۲۰۱۱ است. [color=#ff6600][b]■[/b][b]توان سوریه و حزب‌الله در نبرد احتمالی با آمریکا[/b][b]■[/b][/color] بدین ترتیب «اسد» احتمالاً، درصورتی‌که نیروهایش مشغول نبرد با اپوزیسیون باشد و اگر بفهمد که درصورتی‌که چنین کاری انجام دهد با هزینه سنگین نظامی مواجه خواهد بود، اقدام به تلافی نظامی اقدام آمریکا نخواهد کرد. اگر حکومت سوریه به دنبال تلافی باشد احتمالاً این کار را از طریق یک عامل نیابتی انجام خواهد داد (به همان نحوی که سوریه پیش‌ازاین عملیات حزب‌الله و حماس را علیه اسرائیل تسهیل کرد، به‌جای اینکه ریسک مقابله مستقیم با این کشور را به جان بخرد). بااین‌حال گزینه‌های پیش روی سوریه محدود هستند، همین‌طور گروه‌های نیابتی‌ای که حکومت سوریه پیش‌ازاین بر آن‌ها اتکا داشت دیگر قوی نیستند یا اصلاً وجود خارجی ندارند. وضع حزب‌الله نیز به همین قرار است. با چند هزار جنگجویی که در نبرد سوریه مشغول هستند، این گروه قادر نیست در جبهه دیگری در مقابل آمریکا قرار بگیرد. [color=#ff6600][b]■[/b][b]حزب‌الله [/b][b]به دنبال یافتن راهی برای پیشگیری از حمله آمریکا خواهد بود[/b][b]■[/b][/color] علاوه بر این توان این گروه برای انجام حملات تروریستی خارجی در سال‌های اخیر کاهش داشته است و به نحوی دراماتیک با توانمندی‌های ضد تروریسم آمریکا و اسرائیل از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ محدود شده است. بااین‌حال حزب‌الله، ازآنجاکه این گروه احتمالاً هدف بعدی بسیاری از جهادی‌های سنی خواهد بود، تهدید علیه حیات حکومت «اسد» را تهدیدی علیه موجودیت خود می‌بیند. این گروه احتمالاً به دنبال یافتن راهی برای پیشگیری از حمله آمریکا خواهد بود بدون اینکه خود تبدیل به هدفی برای این‌چنین حمله‌ای شود. ایران نیز به همین ترتیب، وقتی منافع حیاتی‌اش مورد تهدید واقع شوند، از مواجهه مستقیم و ماجراجویی‌های نظامی خارجی هزینه‌بر پرهیز خواهد کرد؛ علاوه بر این ایران از مواجهه با آمریکا به طرفداری از هم‌پیمان سوری خود دوری می‌جوید. [color=#ff6600][b]■[/b][b]بررسی اقدام تلافی‌جویانه ایران در برابر آمریکا[/b][b]■[/b][/color] (درواقع وقتی حکومت «اسد» پیش‌ازاین به نظر می‌رسید که در حال ساقط شدن است، ایران به استمزاج اعضاء اپوزیسیون اقدام کرد- هرچند برخی تندروهای ایران بی‌شک برای انجام هر کاری برای حفظ بقای «اسد» استدلال می‌کردند.) و اگر نیروهای ایرانی قرار باشد که در حمله‌ای از جانب آمریکا در سوریه کشته شوند، تهران یقیناً احساس می‌کند که باید پاسخ بدهد، هرچند طیفی از ملاحظات می‌تواند چنین تصمیمی را تحت‌الشعاع قرار دهد، و احتیاط احتمالاً حکم خواهد کرد که این کشور تلافی را به تأخیر بیندازد. بدین ترتیب احتمال تلافی و گستردن میدان نبرد توسط سوریه و هم‌پیمانانش تا حد زیادی بسته به این است که تا چه حد مشغول اپوزیسیون باشند، و اینکه آن‌ها چه ادراکی از اقدام آمریکا و میزانی که دخالت آمریکا منافع حیاتی آن‌ها را تهدید می‌کند، دارند. بدین ترتیب عملیات غیرمستقیم یا افزایشی آمریکا، احتمالاً با اقدام تلافی‌جویانه روبرو نخواهد بود. درواقع ارتش الکترونیک سوریه تاکنون به سایت‌های خبری و رسانه‌های اجتماعی در آمریکا وجه‌های دیگر حمله کرده است. [color=#ff6600][b]■[/b][b]حتی یک عملیات محدود نظامی می‌تواند این آمریکا را درگیر جنگ دیگری در خاورمیانه کند[/b][b]■[/b][/color] [b]- نتیجه‌گیری[/b] هرچند دیپلماسی و تحریم‌ها نتیجه مطلوبی در سوریه نداشته است، دولت نگران این است که حتی یک عملیات محدود نظامی می‌تواند این کشور را درگیر جنگ دیگری در خاورمیانه کند، که ناقض یکی از اصول اساسی سیاست خارجی کشور است. آمریکا همچنین نگران است که عملیات نظامی می‌تواند بارقه‌های امید دستاوردهای سیاست خارجی این کشور مثل توافق بر سر امحای سلاح‌های شیمیایی سوریه و مذاکرات هسته‌ای جاری با ایران، را از بین ببرد. این ملاحظات بنیادین گزینه‌های پیش روی آمریکا در سوریه را محدود خواهد کرد؛ اما اینکه تا چه حد گزارشات جدید از استفاده سوریه از سلاح‌های شیمیایی – اگر ثابت شود- می‌تواند این محاسبه را تحت تأثیر قرار دهد معلوم نیست. [color=#ff6600][b]■[/b][b] آیا آمریکا باید به نحوی فعالانه‌تر در سوریه دخالت کند[/b][b]■[/b][/color] میل برای پرهیز از دخالت نظامی در سوریه، در عین اینکه قابل‌فهم است، به نحو فزاینده‌ای همراه با ریسک است: ریسک‌هایی همچون تأثیر گسترده القاعده و ایران در خاورنزدیک؛ تولد نسل جدیدی از جهادی‌هایی که به دنبال فرصت‌هایی درجاهای دیگر هستند؛ بروز تنش‌های اجتماعی و بی‌ثباتی سیاسی در کشورهای همسایه (شامل برخی هم‌پیمانان نزدیک آمریکا)؛ جنگ قومی فزاینده در منطقه؛ و تردید پیرامون اعتبار آمریکا توسط دوستان و دشمنان که می‌تواند به آزمودن عکس‌العمل آمریکا درجاهای دیگر منجر شود (روسیه را در اوکراین ببینید). علاوه بر این آمریکا بدون دخالت، این ریسک را به جان می‌خرد که با دلالت‌های دور از دسترس برای منافعش تبدیل به تماشاگری در میدان نبرد تبدیل شود. آیا آمریکا باید به نحوی فعالانه‌تر در سوریه دخالت کند، این دربردارنده طیف متنوعی از سطح تعهد و ریسک‌هایی است که شباهتی به نبردی تمام‌عیار ندارند- هرچند تضمینی برای رسیدن به آنچه را بتوان موفقیت ترسیم کرد، ارائه نمی‌کند. در نبردی که نتایج مطلوبی برای آن محتمل نیست (بااین‌همه کشته و آواره خیلی دیر است که از موفقیت سخن بگوییم)، جلوگیری از عواقب بدتر- برای مردم سوریه و منطقه و مهم‌تر از همه منافع آمریکا- بهترین چیزی است که انتظار آن می‌رود. اینکه آمریکا چگونه تنش بین ریسک‌های آشکار سیاست عدم‌مداخله و ریسک‌های ذاتی دخالت نظامی را مدیریت می‌کند، به‌خوبی آینده سوریه، خاورمیانه و نقش آمریکا در منطقه و خارج از آن را برای چند سال آینده تعیین کند. [color=#ff6600][b]پایان[/b][/color] [color=#ff6600][b]منبع : [url="http://www.eshraf.ir/1538/"]http://www.eshraf.ir/1538/[/url][/b][/color]