سلام و وقت بخیر جسارتا کاری به سریعترین و دوربردترین ندارم این جمله خیلی برام جالب بودکه......... این موشک درواقع نسخه کوچک شده ای از مهمات آر-77 محسوب میشود که این نیز به نوبه خود نسخه پیشرفته تر موشک آر-27 روسی در زمان جنگ سرد بود ...... ار37 کوچک شده ار77... مگه به عدده و یا ار 77 نمونه پیشرفته تر ار27.....دو محصول کاملا جدا .... منکه اور دوز کردم .... یا این بخش ابر پیمایشی همون سوپر کروز دیگه فقط اف 35 ...اگه اشتباه نکنم اف 35 سنگینتر از اینحرفهاست...غیر از اون سلطان اف22.... یوروفایتر ....رافال و .....اینا پس سوپر کروز ندارن... واقعا قصد جسارت نداشتم ولی خوب این چند جمله یکم فشار منو بالا برد....

چه داستانی ... خدا بخیر کند .... میترسونید ادمو

والبته نکته جالب ماجرا زمان اغاز این کار است که اگر دقت کنیم ایرا تقریبا همزمان با تایوان و قبل از بقیه دنیا برنامه ارتقا اف۵ ها را شروع کرد اما در نهایت ما کجا و کشورهایی مثل برزیل و سنگاپور و شیلی و ... کجا.... این زمان است که انسان به از دست دادن مدیری متفکر و پیشرو و دلسوز و جلوتر از زمان به نام منصور ستاری حسرت میخورد روح بزرگشان قرین رحمت کاش جانشینی شایسته برای ایشان بود

سلام و وقتتان بخیر دوست گرامی البته در زمان فرماندهی و حیات شهید بزرگوار ستاری پروژه هایی برای تطبیق تسلیحات جدید مانند ار۶۰ و پی ال ۷ در زمینه هوا به هوا و در زمینه هوابه زمین هم بعضی تسلیحات جدید و کاربردیتر و یا در زمینه دفاع از خود مانند همان rwrو چف و فلایر در حال انجام بود که وقتی در کنار توان سوختگیری هوایی قرار میگرفت مطمعنا اف۵ تبدیل به گزینه جذابی میشد انهم در دهه نود میلادی والبته همه اینها هم قابل دسترس بود و حتی پروژه اذرخش که در زمان این شهید عزیز شروع شده بود هم برنامه ای برای تولید همین جنگنده بود اما دید نیروی نظامی ما به اف۵ همان دید نیروی هوایی شاهنشاهی بود یعنی یک جنگنده موقت تا زمان ورود به خدمت اف۱۶ و شاید اف۱۸ ال و دلیل تجهیزات ناقصتر نمونه ایرانی نصبت به نمونه سعودی هم همین بود و برای همین دید که به بعد از انقلاب هم منتقل شده بود چندان روی ان حساب نشد و نیروی هوایی همیشه منتظر یک جنگنده شش دانگ برای جایگزینی این جنگنده موقت بود اما تحریمهای خارجی و داخلی در کنار هم باعث شده نیروی هوایی به مرور راضی به خدمت گیری و تولید همین طرح برای جایگزینی ناوگان بسیار فرسوده خود شود هر چند اکراه موجود به خاطر پیش زمینه های فکری در نیرو در کنار نبود اعتبار و ارزش از طرف دستگاههای بالادستی و همچنین نبود تکنولوژی در کشور و نبود زیر ساخت و از همه مهمتر مافیای صنعت هوانوردی ایران باعث کش امدن داستان تولید و به خدمت گیری ان شده است اما در بحث ارزش پرواز تانکر برای ان .... جسارتا اگر ماموریتی برایش تعریف شود که اللزام به سوختگیری هوایی باشد مطمعنا اخرین چیزی که توجه میشود هزینه ان است چرا که دوست من تولید امنیت هزینه بر است و هر چه برای امنیت خرج کنیم کم است بر عکس دیگاه اکثر دولتمردان و مسولین و مردم ما و حتی خود شما (چون این کلامتون نشانگر نوع نگرشتان است)..نیروهای نظامی مصرف کننده نیستند بلکه تولید کننده لازمه شکوفایی اقتصادی و تجارت یعنی امنیت هستند

علیکم السلام و وقت بخیر ممنون از لطفتان گفتم مدتها بود از مطالعه مربوط به نیروی هوایی عربستان گذشته بود و شک داشتم در مورد توان سوختگیری اف ۵ هایشان هر چند در گوشه ذهنم تصویری از سوختگیری انها در کنار اف۱۵ امریکایی در جریان عملیات بازپسگیری کویت داشتم اما باز شک کردم هر چند در مورد مجهزتر بودن (مانند توان حمل ماوریک و پیش اخطار راداری و ...)انها نسبت به نمونه مورد استفاده ما اطمینان داشتم و شما لطف نموده و شک اینجانب را با تصویر برطرف نمودین بسیار سپاسگذارم

سلام و وقت شما بخیر با کلیت صحبتهای جنابتان موافقم اما در بعضی موارد اندکی جای حرف هست اگر به لیست تلفات اف۵ در دوران جنگ تحمیلی نگاهی بیندازیم و میزان واقعی حمل سلاح توسط ان و هزار نکته دیگر میبینیم تهدیدی برای کشورهای محور دشمنی با ما نبود چه انکه عربستان ناوگان کاملی از اف۱۵ تورنادو و همان اف۵ در انزمان و در حال اماده شدن برای تحویل نمونه تهاجمی اف ۱۵ بود عراق هم که یا در اوج توان نظامی خود قبل از حمله به کویت و یا در خاک مذلت بعد از ان بود ترکیه ناوگان کاملی شامل اف ۴ و اف۱۶ در کنار استقرار ناوگان ناتو در اینجرلیک شوروی یا در اوج قدرت یا در مصیبت تجزیه پس از فروپاشی و کشورهای بازمانده همسایه هم قد این حرفها نبودند افقانستان هم احتمالا درگیر مشکلات داخلی شدید پس از خروج ارتش سرخ بوده پاکستان هم وضعش مشخص میماند امارات و کویت و بحرین و قطر و عمان در همان زمان امارات در حال دریافت میراژ۲۰۰۰ بوده یا گرفته بود در کنار میراژ۵ قطر میراژاف۱ و احتمالا در حال دریافت میراژ۲۰۰۰ کویت یا ویرانه از حمله عراق و یا در قبل از حمله با ناوگان میراژ اف۱ و ای ۴ اسکای هاوک و یا بعدش در حال دریافت اف ۱۸ سی و دی بحرین هم اشتباه نکنم خواهان اف ۱۶ بود و عمان هم رفیق جیک ماست حالا این را در نظر بگیرید از بین این جنگنده ها شاید فقط اف ۵عربستان (البته شک دارم چون از نمونه های ما مجهز تر تحویل گرفت) و میراژ ۵ و ۳امارات و قطرو پاکستان و جاگوارعمان وتوان سوختگیری نداشتند که البته در مورد میراژهای اف ۱ شک دارم که خود جنابتان مستحضرید که همه این جنگنده ها یک سر و گردن چه در رزم هوایی شاید به غیر جگوارالبته شاید و چه در زمینه تهاجمی یک سر و گردن برتر از نه تنها اف ۵ ما که حتی اف ۴ ما بودند حالا خیل عظیم جنگنده ها و تجهیزات امریکا و انگلیس و ... به کنار واقعا اگر این تصمیم به خاطر فشار و مسایل امنیتی بوده باید ان مسولینی که این فرمان را دادند دار زد با این سطح شعور و بینششان چه انکه ما در همان زمان با قدرت در حال شروع و اجرای برنامه موشکی که مطمنا بسیار تهاجمی تر هست بودیم نمونه اش در ان زمان شهاب ۲ که تقریبا کل کشورهای همسایه را بی نصیب نمیگذاشت ... این تصمیم بیشتر میخورد حاصل کج سلیقگی و بیمیلی و ...بماند ... داخلی باشد ... مسایل فنی هم همانطور که فرمودین بله براحتی قابل رفع بود یا شده بود متاسفانه ما پس از شهادت شهید بزرگوار ستاری دوران نزول شدید نیروی هوایی را اغاز کردیم در همه زمینه ها و متاسفانه بقیه ارگانها....دستگاهها و سازمانهای زیربط عامدانه و یا با کجفهمی و نادانی به این قضیه دامن زدند که در هر صورت بنگریم شبیه خیانت به وطن است

سلام و وقت بخیر در مورد این صحبت فقط میشه مثل مستشار در قهوه تلخ به دوربین نگاه کرد و گریه کرد ......واقعیت نگفتن یه حرف بعضی وقتا از گفتنش بهتره....چه عرض کنم کاش فرماندهان و رزمندگان و راویان محترم کمی برای شعور مخاطب ارزش قایل باشند.... اما حقیقتا دوره طلایی نیرو این دوره بود بعد از شهادت مظلومانه و ...ایشان نیروی هوایی مرد بد هم مرد فقط نگاهی به بیلان واقعی و بدور از تحریف و تبلیغات این نیرو بندازین

سلام وقت بخیر جسارتا این مطلب برای دفعه اول میشنوم دقیقا اف5 برا کی خطره .... ترکیه با ناوگان اف16 در انزمان بروز با توان سوختگیری هوایی... افغانستان.......... پاکستان با ناوگان اف 16 و میراژ3و5 و اف 7هاش..... جماهیر شوروی..... عراق..... شیخک نشینان جنوب شاخاب پارس.... یا اسراییل..... خیلی این مطلب برام جالب بود خداییش اف5 مورد صحبت نه اف35

سلام و صبحتون بخیر برادر چه پیگیرین ماشاالله اما... اول ...درسته در بعضی زمینه ها شوروی از غرب عقب بود ولی در زمان یکسان تجهیزاتی داشت که از نظر توان به غیر از امریکا در بقیه غرب بی نظیر بود مثالش رادار اسمرچ که بر روی توپولوف ۱۲۸ سوخو۱۵ و در اخر میگ۲۵ نصب شد انصافا کدام رادار غربی در انزمان چنین توانی را داشتند اما صحبت کلی شما در مورد نوع و شیوه عملکرد شکاریهای دفاع هوایی شوروی و نیروی هوایی شوروی درست است و تقریبا همین شکل را ما در گارد دفاع ملی امریکا و نیروی هوایی امریکا در دفاع از امریکای شمالی در دهه پنجاه شصت و هفتاد با هواپیماهایی از خانواده سری قرن مانند اف ۱۰۱و اف ۱۰۲ و اف ۱۰۶ میبینیم که دارای سیستمی تقریبا مشابه روسها برای هدایت به سمت هدف بودند و روش عملکرد تقریبا مشابهی داشتند (اگر در زیر سیستمهای این سه هواپیما بنگرید به سیستمهای انتقال داده برای نمایش اطلاعات هدف برای هدایت بسمت هدف از طرف رادار زمینی یا اواکس را خواهیم دید) بیشتر مشکلی که ما در کاربری محصولات روسی در بین کاربران مخصوصا عرب میبینیم استفاده انها از محصولاتی از روسیه است که بر اساس طرز تفکر استالینیسکی( ساخت در تعداد زیاد سلاح ارزان قیمت ) ساخته شده اند و گرنه اگر در جنگ اعراب و اسراییل به جای میگ ۲۱ سوخو ۱۵ بود تکلیف چه بود هر چند در کلیت سطح پایینتر تکنولوژی و اموزش شرق نسبت به غرب حرفی ندارم فقط خواستم بگم شرق اونقدرهام دست بسته نبود و بیشتر سیاستهای داخلی اون بود که باعث این نقصان شد اما موردی که در مورد رادار فرانسوی و روسی از اینجانب نقل قول فرمودید جسارتا مطلب رو دوباره بخوانید من رادار فرانسوی رو با رادار سوخو ۳۰ ام کاای و همدوره هاش مقایسه کردم که هر دو در دهه نود قرن بیستم و ابتدای قرن ۲۱ وارد خدمت شدند و نه سوخو ۲۷ که اصلا وضیفه اش چیز دیگری بود و بایدرادار ان را با رادار میراژ ۲۰۰۰ سی در ابتدای ورود به خدمت مقایسه کرد که انهم در ابتدا بیشتر برای نقش هوابه هوا بود و بعد مانند سری ایی میراژ ۲۰۰۰ به ان توان چند منظورگی داده شد همانند سوخو ۲۷ که بعدا در قالب نسخه اس ام به رادار ان توان چند منظورگی داده شد غیر از ان رادار rdmوrdy2 در دهه نود و اوایل قرن ۲۱ با ورود به خدمت نسخه ۵_۲۰۰۰ و ۵_۲۰۰۰مارک ۲ وارد خدمت شدند سال ورود به خدمتشان را ببینید که به سال ورود به خدمت سوخو سی نسخه چند منظوره و تهاجمی فلانکر تقریبا برابر است و اما مورد بعد در مورد مقایسه رادار زاسلون .... عزیز دل برادر من هم میدانم رادار زاسلون اصلا در کلاسبندی متفاوتی هست اما منظور من مقایسه ان نبود بلکه پاسخ به صحبت شما در مورد پست بودن الکترونیک روسها بود مانند مقایسه که در این گفتار در مورد رادار اسمرچ میکنم در مورد توان میراژ در استفاده از تجهیزات فریب و دکوی هم اگاهم و این در نمونه های مختلف هواپیما در جهان دیده میشه مثل فانتومها و سوخو ۲۴ های خودمان یا ....چیز غریب و شاقی نیست و مختص میراژ نیست چه انکه ما هم بسیار از این توان استفاده کردیم دکوی شامل انواع چف فلایر و سایر اخلالگرها میباشد و جنگ الکترونیک هم چه به صورت داخلی و خارجی در هواگردهای ما قبل از میراژ در خدمت بود اما در مورد موشک ار ۷۳ و ... هم روسها قبل از انهم موشکهای بدی نداشتند و به صورت هم دوره بسیار از فرانسویان جلو بودند مثلا در زمانی ار۱۳ داشتند فرانسویها هنوز ماژیک را نداشتند و ار ۵۳۰ استفاده میکردند انهم به تعداد یک تیر در هر هواگرد و در اواخر دهه هفتا سوپر ۵۳۰اف و ماژیک 1 را ساختند که تازه توان رقابت با ار۱۳ ام و ار۲۳ را داشتند و نه ار۶۰ و ار ۲۴ که همرده انها سوپر 530 دی و ماژیک 2 هست که انها هم در اواخر دهه هشتاد وارد خدمت شدند... حالا ار ۴۰ و ار ۳۳ و ... بماند مورد جالب در مورد موشکهای ار ۱۳ روسی که خود کپی از سایدوایندر امریکایی بودند وجود داره و انهم صحبتی هست در مورد جنگ شش روزه و تصرف صحرای سینا توسط اسراییل و به غنیمت در امدن این موشک از پایگاههای مصری در صحرای سینا و اینکه اسراییلیها که در انزما در تحریم امریکا بودند و از ار۵۳۰ و موشک داخلی شفیر استفاده میکردند پس از تست ار۱۳ اونقدر کارایی انرا مناسب گزارش کردند که در جریان نبردهای فرسایشی۶۷ تا ۷۳ در جاهایی به جای شفیر کم اثر و ار ۵۳۰ سنگین از ان استفاده و بنا به قولی شکار هم داشتند اما در مورد صحبت اخرتون در مورد خرید بله کاملا با شما موافقم متاسفانه پس از انقلاب ما هیچ کارگروه تخصصی و متفکر و با سواد و وطن پرست و غیر دزدی در زمینه خریدهای نظامی نداشتیم که البته وقتی در سطح فرماندهی نیروها نداریم از بقیه جاها چه انتظار ..... مثلا در انزمان ما علاوه بر تی ۷۲ بی یا اس تانک تی ۸۰ یو دی با موتور دیزل و نه یو با موتور توربینی پردردسر را داشتیم که بی شک در اواسط و اواخر دهه هشتاد میلادی برترین تانک دنیا بود در انزمان تی ۹۰ هنوز وارد خط تولید نشده بود یا در همان اواخر دهه هشتاد همزمان با ورود به خدمت بی ام پی ۳ بودیم یا بی تی ار ۸۰ یا میگ ۲۹ اس یا فالکروم سی که بسیاری از مشکلات نسل اول فالکروم در ان تقریبا رفع شده بود یا شروع پرواز ها و تست سوخو ۲۷ پی یو یا همان سوخو ۳۰ هر چند همان زمان خود سوخو ۲۷ و میگ ۳۱ هنوز نسخه صادراتی نداشتند و نمونه های صادراتیشان در اواییل دهه نود و پس از فروپاشی جنت مکان شوروی وارد بازار شد در مورد میل ۱۷ و ۸ هم بله این بالگرد کارامد و سگ جون همین الانشم میتونیم بخریم به هر تعداد اما میل ۳۵ در نسخه ام که اواخر دهه نود و اواییل ۲۰۰۰ وارد خدمت شد توان و تسلیحات مناسب در زمینه تهاجمی پیدا کرد و گرنه در اواخر دهه هشتادو اواییل دهه نود مدلهای داخلی اخر میل ۲۴ مانند نمونه پی و وی که در خدمت خود ارتش سرخ بودند خوب بودند و ..... اما صحبت اخر بله مسلما کارایی برتر تسلیحات غربی به غیر از تبلیغات و دادار دودور بر میگردد به اموزش برتر و بهتر غربی که واقعا از هر نظر نیاز کاربر را فراهم میکند که شامل انواع toهاو جاب گایدها و چک لیستها میباشد که در هر زمینه ای با کاوشن و وارنینگ به ما مطالب و مسایل مهم را یاداور میکنند و کل نیاز یگان بکار گیرنده را در استفاده از سلاح برطرف میکند باور بفرمایید من عاشق چشم و ابروی عمو لنین و عمو جوزف نیستم فقط بر حسب تجربه و جسارتا سالها مطالعه و تجربه عملی در مورد سیستمهای شرقی و غربی سعی میکنم اندکی منصفانه به قضیه بنگرم ... امیدوارم از اینکه وقت جنابتان را گرفتم ببخشید ....

در ضمن واقعا نمیدونم خط تولید میراژ۲۰۰۰ با اون هزینه وحشتناک راه اندازی مجدد و هزار مسئله دیگه به چکار ما میاد هر چند به قول دوس عزیزمون جناب ارجمندی فرانسه یه خط تولید پژو ۴۰۵ عصر حجر بما نمیده اونو میخواد بده البت که در دشمنی خونی فرانسه با ما و بیشرفی اون خروسهای پلید شکی نیست کمی به تاریخ روابطمون نگاهی بیندازید

سلام و وقت بخیر دوست گرام رادار۲ rdy و rdm که در میراژ ۲۰۰۰_۵و ۲۰۰۰_۵مارک دو به کار رفتن هر دو در دهه نود و اوایل قرن ۲۱ وارد خدمت شدند تقریبا همزمان با سوخو ۳۰ mkiهند که میبینیم تقریبا برابرند هر چند فراموش نکنیم شوروی هم اگر قصد خرج پول داشت مثل فرانسه و غرب ... سیستمهای جالبی را میساخت مانند زاسلن میگ۳۱ در دهه هفتاد میلادی انصافا در هفتاد و هشتاد کدام جنگنده غربی رادار ارایه فازی داشت غیر از انکه در شوروی به جنگنده چند منظوره بهایی داده نمیشد برای هر ماموریت یک هواپیمای مخصوص میساخت بر عکس غرب که از دهه هفتاد در جهت کاهش هزینه ها رفت سمت جنگنده های چند منظوره و گرنه اگر بخواهیم در یک بعد فقط هوا به هوا بسنجیم در دهه هشتاد که میراژ ۲۰۰۰ امد در زمینه هوا به هوا مطمعنا رادار زاسلن میگ۳۱ از ان برتر و با سوخو ۲۷ تقریبا برابر باشد اگر نمونه روسی برتر نباشد اما بحث چند منظورگی هم بعدا و بمرور زمان در نمونه فرانسوی کامل شد و گرنه در میراژ ۲۰۰۰ سی ابتدای امر بیشتر تمرکز بر جنبه هوابه هوا بود در مورد فرق سوخو سی و میراژ منظور کلاس بندی سوخو در زمینه سنگین و میراژ ۲۰۰۰ به عنوان نیمه سنگین است مانند فرق اف ۱۵ و اف ۱۶ معلوم است ا۱۵ و سوخو سی از میراژ و اف ۱۶ هزینه بیشتری دارند حتی برای کشوری مثل هند و روسیه و امریکا و فرانسه اما رافال از همه نظر با سوخو و میراژ متفاوت است هر چند عوض ان هزینه اولیه خرید و اموزش و...... بیشتری دارد البته نظریات ارتش ظفرمند و سراسر بروکراسی و رشوه هند هم منبع قابل اطمینانی نیست یک نمونه اش لو رفتن و انتشار ده ها هزار صفحه اطلاعات فوق محرمانه مربوط به زیردریایی های فرانسوی اسکورپیون که برای هند در حال ساخت بود و از شانس مهاراجه ها اسناد بدست نیروی دریایی استرالیا افتاد و بعد از راضی کردن استرالیا قرار به حفظ اون اسناد در نزد استرالیا گرفته شد

مجددا سلام و وقت بخیر برادر فرزانه و عزیز جسارتا میراژ و سوخو اصلا برای دو کلاس کاملا متفاوتند و باید هم هزینه سوخو از میراژ بیشتر باشه غیر از اونکه رادار خانواده ژوک سوخو هم نتنها همون توان رو دارد بلکه در بعضی موارد برتر هم هست یک عنایت نمایید و در مورد این خانواده در همین سطه نت مطالعه کنید البته جسارتم رو ببخشید غیر از انکه خط تولید میراژ2000 سالهاست تعطیل است و اگر خورشید از غرب طلوع کرد و ما اجازه خرید از غرب به غیر از امریکا را الان (نه اینده که قدیمی شده) بدست اوریم بهترین گزینه همان رافال است انهم با نسل جدید رادارش که ارایه فعال است و توان حمل میتیور وirstو .....و گرنه اکثر میراژهای خود فرانسه از نظر عمر در شرف بازنشستگی هستند باز هم اگر جسارتی شد پوزش میطلبم

سلام و وقت بخیر بله کاملا درسته فرانسه بسیار صنایع الکترونیک قدرتمندی داره اما سوال اینجاست از همان اول جنگ میراژها و رادارشون سیقانو4 و سامانه های جنگ الکترونیکشون به اندازه اخر جنگ اذیتمون کرد مثلما نه که این نه چند دلیل داره اول بعد از سالها نبرد بر علیه ایران و جمع اوری اطلاعات کامل از هواپیماها و رادارها و پدافند ما و مدتها ازمون و خطا اونا تونستند بر ما برتری پیدا کنند دوم و مهمترین دلیل تحلیل دلییم نیروی هوایی چه از نظر نفرات با تجربه چه هواپیما و چه قطعات و مخصوصا قطعات که باعث شده بود بعضی وقتا هواپیماهای ما بدون رادار (منظور رادار خراب )یا سلاح مناسب فقط به دلیل نبود و اتمامشون پرواز کنند که نتیجه واضخه سوم تحویل بلو پرینت پدافند و رادارهای پیش اخطار ما که به راحتی بدون شناسایی شدن تا نزدیک موقعیت هدفشون پیش میامدند چهارم در مدار نبودن بسیاری از رادارهای ما به علت نبود قطعه و ..... دیگه چه خبر

سلام و وقتتان بخیر البته در زمانی که ایران اف ۱۴ را انتخاب کرد هنوز میراژ۲۰۰۰ پرواز هم نکرده بود و خود میراژ ۴۰۰۰ هم مربوط به دهه ۸۰ میلادی هست و تلاشی درون شرکتی است از کمپانی معظم داسو برای جلب نظر کشوارهای خواهان اف۱۵ و نه خود نیروی هوایی فرانسه که اونهم با توجه به رفع ممانعت فروش اف ۱۵ از طرف دولت وقت امریکا کلا میراژ۴۰۰۰ رفت تو باقالیا چون در همان زمان هم خود نیروی هوایی فرانسه بدنبال طرح برتری به نام رافال بود اما خود میراژ ۲۰۰۰ قابل قیاس با اف۱۶ و اف ۱۸ البته با برد و مهمات کمتر است و خودش در ۱۹۸۳ وارد خدمت فرانسه شد کلا در زمانی که ما تامکت دوستداشتینمون انتخاب کردیم تنها اف ۱۵ تقریبا همطراز ان بود بنا به نیاز ما در انزمان هر چند فرانسه هم سر عدم انتخاب میراژهای ۳ و ۵ و اف۱ از طرف ما به جای فانتوم و اف۱۶ و اف۵ از ما دلچرکین شد و میراژ ۴۰۰۰ هم در حالت خوشبینانه با توجه به اختلاف نزدیک ۲۰ ساله با اف ۱۴ بیشتر یک میراژ ۲۰۰۰ بزرگتر و دوموتوره بود و چندان قابل رقابت با اف ۱۴ نبود

سلام و وقت بخیر سوخوها رو که قرار شده چون هوا گرمه بفرستن پیش اون فانتوم فریز شده ها خنک بشن خط تولید قاهرم با قدرت تو همون مکان فانتوما و سوخو ها در حال تولیده کوثرم هنوز نیرو ایمنی و تواناییهاشو تایید نکرده تحویل بگیره وگرنه شونصدتا اف ۲۲ و ۳۵ حریفه این صحبتهای امیرم کاملا درسته در واقع دغدغه اصلی ما در ارتش الان اینه و گرنه دشمن که از ترس تجهیزات بروز و مخوفمون جرات حمله نداره هر چند موقع انتخاب فرماندهی در ارتش اولین چیزی که باید فرمانده جدید انجام بده اطاعت محض از عقیدتی و سیاسیه و...... دیگه چه خبر

من حرفی از اس ۴۰۰ نبردم صحبت سر همرده های پاتریوته مثل اس ۳۰۰ و اس ۲۰۰ اس ۳۰۰ هم شکست داشته از ارمنستان با اس ۳۰۰ قدیمیش که در حد ورژن اول پاتریوته تا سوریه که پی ام یو ۲ علنا تو اون اتوبانی که اسراییل درست کرده حتی در حد چراغ خطر هم نیست اما اس۴۰۰ یه چیز جدیدتره درسته شبیه نمونه های قدیمی اس ۳۰۰ و قرار بود پی ام یو ۳ باشه اما یه مقایسه ساده از کاراییش و اهدافی که برای زدنشون ساخته شده نشون میده واقعا فرق داره اهدافی که از پهباد گرفته تا انواع تسلیحات هواپرتاب و موشک کروز و بالستیک تاکتیکی تا میانبرد و انواع هواپیما با تنوع در استفاده سلاح و برد و ارتفاع انصافا رو کاغذ فقط... برتر از تموم نمونه های پاتریوت نیست هر چند در عملی نبوده هنوز

سلام و وقتتون بخیر جنگ ویتنام اونقدرهام موفق نبودن کافیه یه نگاه بهامار علل بلفات هواگردهای امریکایی بیندازید بیشتر از موشک توپهای ارتفاع پست تلفات گرفتن به نظرم جنگ ایران و عراق و یوم کیپور مثال بهتری هست هر چند در یوم کیپور در انتها مغلوب و در هشت ساله ایران و عراق موفقیت نسبی داشتن که دلایلش مشخصه اما لپ کلام من چیز دیگه ای هست منظور سامانه ای ساخته شده بوسیله یک کشور درس گیرنده و با هوش که در طی چهل سال خودش رو با شرایط وقف داده و هنوز با درصد بالایی موفقیت نسبت به بقیه همتراز هاش در جای اوله اگر دشمنانی که در برابر اس 300 و اس 200 و ..قرار میگیرند قویتر هستند.... اتفاقا دلیل ساخت این سامانه هاست ... منظور اینه این سامانه ها برای رویارویی با همون تهدید قوی و مخوف ساخته شدن و نه نیروی هوایی کامبوج و مالدیو.. از اول طرف اونا امریکا و ناتو و متحدینشون بوده اما در جریان درگیریهای پراکنده ای که داشتن انصافا چقدر موفق بودن از خلیج سیدرا تا سوریه غیر از یک انتونف 12 جنگ الکترونیک روسی(فرندلی فایر)و یک اف 16 که معلوم نیست چجور بوده قضیش کلهم اجمعین اما پاتریوت چطور جنگ اول خلیج فارس ... اسراییل.. جنگهای بعدی خلیج فارس .. یمن ..... والا ماشاا...

اف 14 و فونیکس ما جای بحث زیاد داره اما اواکس ما هم بعد تایید دانگرید مانند اف14 و پی 3 قرار به تحویل شد موشکهای ضد رادار هم مال دهه شصت سندش هم تحویل اونا به اسراییل در جریان جنگ یوم کیپوره 1973 در مورد غلافهای اخلالگر و نشانه گذار کاملا باشما موافقم اما این سیستمها در انزمان لبه فناوری امریکا بودند و مطمعنا در دهه هفتاد به هیچ کشور دیگه هم نمیداد مگر در شرایط خواص مانند لابیگری و خرجهای زیاد ایران در ان زمان که تازه نمونه های اولیه رو راضی شدن موشکهای کروز دقیق تهاجم زمینی مانند کلکم یا تامهاوک یا اسلم هم بعد دهه هفتاد عملیاتی شدن هر چند نظامیان نیروی هوایی ایران دوره دیده در اموزشگاههای نیروی هوایی امریکا در اواخر دهه هفتاد از سخت گیریهای شدید امنیتی بر روی کلاسهای مربوط به موشکهای کروز (همون کلکم که در استانه عملیاتی شدن بود)صحبت میکردن در مورد ضد کشتی هم اصلا در همون دهه هفتاد موشکهایی مانند کورموران المانی یا اتومات ایتالیایی یا گابریل اسراییلی موجود بود اما ایران بدنبال هارپون بود که اگر سیر تحول هارپون را ببینم کاملا به ایران حق میدهیم(مثلا موشک اسلم بر اساس اون) هر چند در همون زمان عدم خرید بمبهای هدایت تلویزیونی مانند هابوس یا جی بی یو 15 هم سوال برانگیزه اما در کل با فرمایش شما موافقم در تهاجم دست ما را بسته بودند و ان اواخر حکومت وقت مشغول جبران عقب افتادگی بود مثل پروژه موشکی با اسراییل یا .....

البته دوست گرامی این صحبت شما جای بحث داره من نمیدونم یه سامانه پدافندی دیگه چکار باید بکنه یه نگاه به درصد موفقیت اونا بندازین اگر منظورتون چند مورد اندک گذر از اوناست خوب هر سیستمی یه درصد خطا هم داره اگه منظور پالایشگاهشون واون حمله معروف و بزرگه که اصلا بحث یه چیز دیگست و جای اونا هر سامانه دیگه هم بود شکست میخورد (واقعا دم طراحان و انجام دهندگان اون حمله گرم) هر چند در مورد پاتریوت بخوایم منصف باشیم شاید بشه گفت مطمعن ترین و امتحان پس داده ترین سامانه پدافندیه از 1991 تا الان دقیقا 30 سال کدوم سامانه سی سال تو اوج بوده خداییش... اس 300 اس 200 بوک کوروتال هاوک سام6 سام 2 سام3 سام 8 تور پانستیر و ..... کدومشون قصد دفاع از تسلیحات امریکایی رو ندارم (حقیقتش بیزارم) اما واقعیا رو باید دید و نقاط ضعف و قوت دشمن رو بدرستی و بدور از تعصب بفهمیم.... مشتریه زیادشون بی دلیل نیست کافیه فقط یه مدت چه با تسلیحات امریکایی ...بعد اروپایی و بعد روسی کار کنید متوجه منظور حقیر میشوید دیدم که میگم برادر

با سلام در مورد برد درست میفرمایید که میشه همون بحث خودمون که همون ندادن سلاح تاثیر گذاره هر چند در مورد جانشین اف ۱۱۱ امریکا اندکی سیاستشو اسون کرد هر چند تا نابودی شوروی باز هم در مورد فروشش به بقیه کشورها سختگیر بود مثلا عربستان که مدتها خواهان اف ۱۵ ایی بود اما امریکا نداد تا اونجا که عربستان از انگلستان تورنادو گرفت و بعد از اون بود که امریکا راضی به فروش اف ۱۵ ایی شد هر چند نسبت به رام های اسراییلی واف ۱۵ ایی های امریکایی بشدت از نظر راداری ضعیفتر بود اما در طی سالیان بعد میبینیم در قبال واگذاریش به بقیه کشورها دست و دل باز تر شده نمونش اف ۱۵ کره یا قطر یا نمونه سنگاپور و .... در مورد موشک بالستیک امریکا حتی زیر ۳۰۰ کیلومترش رو هم نمیخواد ما داشته باشیم سندش هم درخواست شاه ایران برای موشک لنس و رد کردن اون توسط امریکا در مورد اف ۱۴ ما هم عمدتا دستکاری تو توان رادار اون بود در مورد اف۴ جی هم ایران با توجه به توان دفاع هوایی شوروی و عراق احساس نیاز درستی کرد و درخواست داد اما امریکا مخالفت کرد و به جاش ۳۲ تا اف ۴ ایی دیگه داد به همراه قرارداد خرید موشک شرایک و نه نمونه ضد رادار استاندار... هر چند نمونه ها خیلی زیاده و از حوصله این بحث خارج

سلام و وقت بخیر با تشکر از شما البته امریکا هم معمولا در مقابل کشورهایی با سوابق مشخص چنین کاری میکند مثل المان غربی و اف ۴ اف و عراق با اف ۱۶ کیو ای یا بعضی کشورها با ملاحظات خواص مثل تایوان ... یا خود ما و ندادن اف ۴ جی و اف ۱۱۱ و اندکی دستکاری اف۱۴ و پی ۳ اف های دانگرید شده و ....کلی مثل دیگه هر دو طرف چه روسا چه کابویها این اخلاق دارن فقط امریکا خدمات بهتر و اموزش بیشتر و پول بیشتر و ... شاملشه

البته بعضی نمونه ها مثل نمونه های عراق توان شلیک ار 73 نداشتن فقط توان درگیری با یک هدف به صورت همزمان و شاید بشه گفت اصلیترین حسنش در کنار چابکی و قدرت مانور وجود ار 73 در کنار سایت نشونه گیری چشمی shelem باشه و گرنه کلا نقطه ضعفه هر چند تو استراتژی شوروی مشکل نداشت چون اخرین حلقه دفاعی در کنار سام 6 و بوک و سام 8 و تور و تانگوستا بود و هدف اول باید از سد میگ 31 سوخو 27 اس300 و اس 200 میگذشت تا با میگ 29 روبرو بشه

ممنون از لطفتون تا جایی که سواد نداشتمون اجازه بده چشم اولین مدلها 9-12 بودن و نمونه اموزشی 9-51 که همون مدل ای و یو بی معروف هست با اظافه شدن حرف بی به 9-12 نمونه صادراتی میشه که خودش دو مدل داره یکی برای کشورهای عضو ورشو مثل المان شرقی و لهستان و ... و یک مدل هم برای کشورهایی با درجه اهمیت کمتر مثل عراق و سوریه و کوبا... که نمونه های صادراتی میشن همون مدل بی در مدل دوکابین یو بی هم تفاوتها اونقدر نیست اما از نظر کارایی و سلاح و تفاوتها همه این ورژن دارای 6 استیشن برای حمل سلاح هستن و به ترتیب در این بردها و مینبرها توان حمل بمب تا وزن 500 کیلو و در اوتبرد فقط حمل ار 60 یا ار 73 ممکنه همه 6 استیشن توانحمل ار 60 و ار 73 دارن اما فقط در اینبرد میتونه ار27 اونم فقط از مدل ار و تی رو حمل و شلیک کنه که البته در جایی خوندم در ابتدای ورود به خدمت به علت در دسترس نبودن ار27 روش ار 24 میبستن از نظر راداری ضعیف و نمونه های صادراتی ضعیفتر جنگ الکترونیک ضعیف بدون توان حمل هیچ غلافی و فاقد توان حمل و شلیک تسلیحات هدایت شونده هوا به زمین و برد کم فقط در بعضی نمونه ها توان حمل مخزن سوخت اضافه در زیر بال دارد و فقط دارای یک سنر تانک در زیر بدنه میباشد و فاقد توان سوختگیری هوایی سلاح قابل حملشم شامل یک گان gsh301(همین نامگذاری گانهای روسی فلسفه ای داره ) هوا به هوا ار 27 در دو مدل ار و تی.......ار 60.... ار73 هوابه زمین هم راکت اس 8...اس24 و بمبهای سقوط ازاد خانواده فاب و اوفاب از 50 تا 500 کیلو بمب منور زاب ضد استحکامتت بتاب(که دارای راکت موتوره ..مثل بمب پرتاب میشه بعد چترش باز میشه و بعد راکت موتورش روشن میشه و اونو به هدف سختش میکوبه)... اتشزا و خوشه ای

سلام و وقت بخیر میگ 29 های پناهنده عراقی ب ایران 4 یا 5 فروند بوده که یک فروند دو کابین 9-51 بی میباشد و همگی از انواع مانکی مدل یا همان مدل میمون معروف هستند و تفاوتهایی با نمونه های خریداری شده ایران دارن که جسارتا باید اهل فن باشید و از نزدیک ببینید و از نوع پست تر میباشن در مورد خط تولید هم بله هر نمونه خط جداگانه داشت البت منظور از نمونه منظور نوع برای داخل یا کشورهای دوست درجه یک یا مشتریان درجه دو و سه

سلام و صبح بخیر والا کوثر و یاسین و سیمرغ و برهان و شفق و ... همشون یک معنی دارن اونم کلی طرح موازی بی سرانجام برای یک هدف که اونم اموزش پیشرفته و در کنارش توان پشتیبانی سبک که البته سرانجام همشون هم میدونیم اما اف 5 اف یا میگ 29 یوبی یا همون اف تی 7 در اصل برای تکمیل تخصص برای ورود به اون تایپ خواص است مثلا اف 5 اف برای تکمیل تخصصی دوره خلبانانی است که برای اف 5 ایی انتخاب شده اند یا میگ 29 یو بی برای خلبانان منتخب از سایر جنگنده ها که گلچین شده اند برای میگ 29 یا اف تی 7 که البته در نبود تعداد کافی سیمرغ و اف 5 بی وظیفه اموزشی پیشرفته با توان محدود رزمی را دارد مخصوصا برای خلبانانی که برای هواپیماهای شرقی مثل سوخو 24 یا خود میگ 29 انتخاب میشوند اما طرحی مثل شفق... کوثر یا برهان یا یاسین (و نه شتر گاو پلنگی به اسم صاعقه دو کابین) برای جایگزینی اف 5 بی سیمرغ و اف تی 7 و پر کردن این شکاف عمیق در نیرو بوجود اومدن و اصلا قابل قیاس با تایپ تخصصیهایی مثل اف5اف یا میگ 29 یوبی نیستن اما جسارتا تا قیام قیامتم عقیده من اینه کوثر و یاسین و شفق و برهان همشون طرخ موازی و از این شاخه به اون شاخه پریدنه اخرش یکیشو انتخاب کنن و این شکاف بزرگ پر کنن هر چند با توجه به سوابق مدیران محترم اخرش با خرید بی سر و ته یاک 130 یا نمونه چینیش سر و ته قضیه رو هم میارن با این صحبت شما موافقم و به نظر یاسین با سر انجام تر هست برای ما و منطقی تر والا من دسترسی راحت ندیدم و اتفاقا بشدت هم باید پیگیرش باشیم (جسارتا دیدم که میگم) اما کلام اخر ما باید بخش اموزشمونو یکدست کنیم و نو چه از نظر صرفه جویی مالی چه سیفتی و امنیت جانی و مالی ..... وجود تعداد محدودی هواپیمای اموزشی قدیمی و از رده خارج که باید سالی کلی ساعت پرواز بیشتر از سایر پرنده های رزمی داشته باشن بسیار خطرناک و هزینه زا هست و باید از بخش مقدماتی تا متوسط و پیشرفته عوض بشه از بونانزای بسیار قدیمی تا پی سی 7 و بعدم اف 5 بی و سیمرغ و اف تی 7 کلا سه مدل هواپیما که اتفاقا اگر خواست یا همتی باشه به راحتی میشه در داخل این سه نیاز رو تولید کرد و حتی به فکر صادرات بود سه مدلی که اتفاقا در دنیا بازار خوبی هم دارن و کاربرد زیاد