از لطف دوستان ممنونم این هم تصویری از محل نگهداری 15 گلوله آماده شلیک در تانک های سری لئوپارد 2 آ 4 به بالا در رابطه با ضعف های تی 72 هم ، میشه با تغییراتی اونرو مقاومتر کرد. مثلا میشه از مهمات یدکی اون صرفنظر کرد و صرفا به همون 22 گلوله اتولودر بسنده کرد. اما فضای داخلی تی 72 کوچکتر از آن است که بشه تغییری در حفاظت زرهی اتولودر اون داد.

این هم چند تا ویدئوی مفید شلیک موشک تاپ اتک تاو به سمت تی 72 و انفجار و پرتاب شدن برجک آن به بیرون http://isherwood.per...TOW Missile.flv اتولودر تانک های تی 72 و تی 90 به صورت گرافیکی http://isherwood.per...autoloader2.avi چرخش چرخ فلک اتولودر http://isherwood.per...arouselspin.avi اتولودر لکلرک در عمل http://isherwood.per... autoloader.FLV تی 72 سوریه که توسط مخالفین منهدم شد. به نوع انفجار تانک و برجک آن توجه کنید http://isherwood.per...ok off ammo.FLV اتولودر تی 72 http://isherwood.per.../t72 loader.mp4 اتولودر تی 80 http://isherwood.per.../t80 loader.mp4 ویدئویی از تی 80 در این ویدئو داخل تانک نشان داده می شود که می توانید به بخش عمده ای از سیستماتیک داخلی تانک پی ببرید http://isherwood.per.../2/1976 t80.mp4 اتولودر تی 90 http://isherwood.per...ks 2010.avi.flv

از لطف دوستان سپاسگزارم [quote]سوال بعد تانک های ایران کدام دارای این سیستم خودکار هستند؟ آیا تانک ذوالفقار 3 شامل این سیستم است یا خیر؟ چون ذوالفقار 1 را شنیده ام که دستی است و کاملا مکانیکی و قابل تعمیر در هر شرایط[/quote] از اونجایی که ایران از تانک های شرقی استفاده می کنه ، پس قطعا اتولودر اونها هم از نوع کاروسل و یا همان چرخ فلکی است. ذ3 هنوز مشخص نشده است که دارای اتولودر است یا خیر. [quote]یک سوال دارم : تی 72 های ایران هم دقیقا از این اتو لودری که توضیح داده اید استفاده می کنند ؟ هیچ ارتقایی بر روی این سیستم در ایران انجام نشده است؟[/quote] تی 72 های ایران هم از همان اتولودرهای چرخ فلکی استفاده می کنند و از قرار معلوم ارتقای خاصی نیافته اند. چون اتولودر اونها قابلیت ارتقای چندانی را ندارد. همچنین به دلیل حجم کوچک برجک های تانک های شرقی و روسی امکان نصب اتولودر زنجیری بر روی آنها منتفی است.

خواهش می کنم [quote]آیا سیستم خودکار گلوله گذاری توپ تانک وابسته به شلیک در حین حرکت است یا نه؟ یا مربوط به شاسی است ؟[/quote] سیستم گلوله گذار خودکار تانک های مختلف یک سیستم کاملا مستقل است که در برجک تانک ها قرار می گیرد و ارتباطی به شلیک در حین حرکت ندارد. یعنی تانک ها چه در حالت سکون و چه در حالت حرکت می توانند از اتولودر خود استفاده کنند. شلیک در حین حرکت مربوط به استابلایزرهای تانک ها است. به این صورت که برای توپها سیستمی مشابه سیستم تعلیق در نظر می گیرند تا حالت شناوری آن در حین حرکت حفظ شود.

نویسنده : علی محمدی استفاده از این مقاله با ذکر نام نویسنده و درج لینک سایت میلیتاری به عنوان منبع بلامانع است. ===================== در ادامه ویدئویهایی از نحوه عمل اتولودرهای مختلف و همچنین ریتم آتش تانک های مختلف تقدیم حضور دوستان خواهد شد.

تا اینجا برتری اتولودرهای غربی به اتولودرهای روسی و شرقی مشخص شد. اما سوالی اینجا مطرح می شود که چرا برخی تانک ها از اتولودر استفاده می کنند و برخی دیگر از تانک ها فاقد اتولودر هستند. و اینکه اصولا استفاده از اتولودر چه مزایا و معایبی دارد. تانک هایی مثل آبرامز ، چلنجر 2 ، مرکاوا 4 ، لئوپارد 2 و ... فاقد اتولودر هستند و توپ آنها به صورت دستی توسط شخص لودر لود می شود. تانک های شرقی مجهز به اتولودر عمدتا دارای وزنی در حدود 45 الی 48 تن هستند. تانک های غربی مجهز به اتولودر نیز وزنی از 40 تن الی 55 تن را دارند. در حالیکه تانک های فاقد اتولودر عمدتا دارای وزنی بالغ بر 62 الی 67 تن را دارا می باشند. یکی از علل استفاده از اتولودر کاهش حجم کلی تانک است. همانطور که می بینید تانک های غربی مجهز به اتولودر دارای حجم و جثه کوچکتری نسبت به تانک های فاقد اتولودر هستند. تانک های فاقد اتولودر دارای برجک بزرگ و سه نفره هستند. در حالیکه تانک های مجهز به اتولودر دارای برجک های کوچکتر و دو نفره هستند. یعنی تنها دو نفر در داخل برجک قرار می گیرند. این به سیاست کشورهای استفاده کننده از تانک بر می گردد. یعنی برخی کشورها از تانک های با وزن و جثه کوچک استفاده می کنند و می بایست برای حفظ این اندازه کوچک تانک ، برای تانکشان اتولودر طراحی کنند که به وسیله آن شخص لودر حذف شود و حجم و وزن کلی تانک کاهش یابد. به عنوان مثال شوروی سابق در طراحی نیروی زرهی خود به عامل کمیت بیشتر از هر موردی اهمیت می داد و تنها می خواست تعداد بیشتری تانک در اختیار داشته باشد و برتری عددی خود را بر غرب حفظ کند. چنین کشوری با چنین سیاستی تانکی مثل تی 55 را طراحی کرد. در مجموع بیش از 100 هزار دستگاه از این تانک ها توسط شوروی تولید شد. در صورتی که اگر شوروی می خواست تانکی مثل سنچوریون را طراحی کند ، هیچگاه نمی توانست بیشتر از 20 هزار الی 30 هزار دستگاه از آن را تولید کند. در ادامه طراحی تی 55 و تی 62 طراحان شوروی متوجه ضعف ارگونومیک تانک خود در زمینه لود توپ شدند و در مدل تی 72 برای تانکشان اتولودر طراحی کردند. کوچک بودن حجم تانک و دشواری لود دستی ، از اصلی ترین علل طراحی اتولودر است. در حالیکه کشورهایی مثل آمریکا و غربی ها مجبور نبودند که حداقل جثه و حجم را برای تانکشان در نظر بگیرند. به این صورت می بینیم که تانک هایشان فضای بیشتری در داخل خود دارند. مثلا تانک ام 60 را در نظر بگیرید. این تانک جثه ای به مراتب بزرگتر از تانک های شرقی در اختیار داشت و بیش از 10 تن نیز وزن آن بالاتر از تانک های روسی بود. داخل برجک این تانک به قدری باز و فراخ است که شخص لودر می تواند توپ را حتی در حالت ایستاده لود کند. بدون اینکه سر خود را خم کند. پس همانطور که می بینید یکی از علل استفاده از اتولودر رعایت کوچکی اندازه تانک است. کشوری که مجبور است که تانک هایش را در کوچکترین اندازه بسازد ، برای حفظ اندازه کوچک تانک مجبور است از اتولودر استفاده کند. مثال دیگر کشور ژاپن است. در این کشور مقررات عبور و مرور برای خودروهای سنگین با دقت بالایی رعایت می شود و طراحان تانک های این کشور به این موضوع توجه دارند و به همین خاطر در هنگام طراحی تانک هایشان تلاش می کنند که وزن و جثه آن از در حد استاندارد باشد. به همین دلیل جثه تانک هایشان را کوچک در نظر می گیرند و در داخل آن از اتولودر استفاده می کنند. صرف نظر از اینکه اتولودرهای تانک های غربی بسیار کارآمدتر از اتولودرهای شرقی هستند ، وجود و یا عدم وجود اتولودر به عامل تامین امنیت مهمات نیز بستگی دارد. تانک های بدون اتولودر دارای امنیت مهمات بیشتری نسبت به تانک های مجهز به اتولودر هستند. همانطور که پیش از این توضیح دادیم ، در تانکهایی که فاقد اتولودر هستند ، مهمات در مخزن های کاملا ایزوله از محدوده برجک قرار دارند و به وسیله صفحات زرهی مخصوصی کاملا حفاظت می شوند. اما در تانک های مجهز به اتولودر مساله تامین امنیت مهمات موجود بر اتولودر وجود دارد. البته اتولودرهای غربی دارای امنیت به مراتب بیشتری هستند. چرا که زنجیر مهماتشان در قسمت پشت برجک قرار دارد و به وسیله پنل های زرهی کاملا از محوطه برجک تفکیک می شود. در صورتی که تانک های شرقی که از اتولودرهای چرخ فلکی استفاده می کنند ، اتولودرشان در کف برجک قرار دارد و مهمات یدکی آنها نیز در همان برجک قرار می گیرد که ورود کمترین اثرات حملات دشمن به داخل برجک سبب ترکیدن برجک و پرتاب شدن آن به بیرون و کشته شدن همه خدمه تانک خواهد شد. البته این مشکل در تی 90 تا حدودی برطرف شده است (نه به طور کامل) اما در سایر تانک های شرقی این مشکل کماکان وجود دارد. حتی تی 80 های بهینه سازی شده نیز از مشکل امنیت مهمات اتولودر رنج می برند. مساله دیگر مساله خرابی اتولودر است. اگر در میانه راه اتولودر به هر دلیل داخلی و یا خارجی از کار بیفتد ، کل عملکرد تانک مختل می شود. اتولودرها مجهز به موتورهای الکتریکی هستند و به وسیله تجهیزات الکتریکی و مکانیکی خود عمل لود توپ را انجام می دهند. حال اگر در میانه راه یکی از قسمت های اتولودر از کار بیفتد ، سبب غیر عملیاتی شدن تانک می شود. چرا که در صورت خرابی اتولودر می بایست از مهمات یدکی استفاده کرد که با وجود دو نفر در داخل برجک ، این عمل به سادگی امکان پذیر نخواهد بود. در چنین حالتی تانک نمی تواند بیش از یک گلوله در دقیقه را شلیک کند. البته طراحی اتولودرهای غربی ساده تر و البته کارآمدتر از اتولودرهای شرقی است و معمولا احتمال خرابی آن کمتر از اتولودرهای شرقی است. اما در هر صورت می بایست چنین احتمالی را در نظر گرفت. اما نبود اتولودر نیز خود ضعف هایی را به همراه خواهد داشت. نبود اتولودر سبب می شود که پرسنل تانک از سه نفر به چهار نفر افزایش یابد. هیچ تانکی به طور کامل رویین تن و شکست ناپذیر نیست. قویترین تانک ها هم احتمال دارد در میدان نبرد با تسلیحات ضد تانک منهدم شده و از بین بروند و پرسنل آن نیز کشته شوند. در این صورت اگر تانک سه نفر خدمه داشته باشد ، سه نفر انسان کشته می شوند و اگر چهار نفر خدمه داشته باشد نیز چهار نفر کشته خواهند شد. البته نکته ای که می بایست به آن توجه کرد ، تانک هایی که دارای چهار نفر پرسنل هستند ، معمولا دارای حفاظت زرهی بیشتری هستند. به هر حال طراحی برخی سیستم های نبرد وجود پرسنل بیشتر را طلب می کند. به عنوان مثال برخی جنگنده ها از یک خدمه استفاده می کنند و برخی دیگر از دو خدمه. درست است که جنگنده های دو سرنشین در صورت انهدام دو نفر را از دست می دهند ، اما به هر حال به همان اندازه نیز دارای قابلیت عملیاتی بیشتری هستند که دو سرنشین بودن آنها را نسبت به تک سرنشین بودنشان برتری بخشیده و توجیح می کند. تانک ها نیز همین طور هستند. تانک های چهار نفره در بیشتر موارد دارای عملکرد رزمی بهتری نسبت به تانک های سه نفره هستند. در تانک های چهار نفره نوع مهمات آسانتر انتخاب می شود و در اختیار لودر قرار می گیرد. در حالیکه در تانک های سه نفره این کار زمان بیشتری می برد. ضمن اینکه نباید تصور کرد که وجود اتولودر در تانک ها الزاما به معنای ریتم آتش بالاتر است. چرا که در هر صورت سرعت لود دستی بیشتر از سرعت لود خودکار است. البته در این مورد باز هم بین اتولودرهای غربی و شرقی تفاوت وجود دارد. اتولودرهای غربی در هر 4 ثانیه (تانک های کی 2 و تایپ 10) و یا 5 ثانیه (تانک های لکلرک و تایپ 90) یک گلوله را شلیک می کنند. در حالیکه تانک های فاقد اتولودر نیز در صورت نیاز می توانند توپ خود را ظرف مدت 4 ثانیه لود کنند. در حالیکه اتولودرهای شرقی که عمدتا از نوع کاروسل هستند ، دارای ریتم آتش کمتری هستند. در بین تانک های شرقی ، تی 90 دارای بیشترین ریتم آتش است و می تواند نهایتا در هر 6.5 ثانیه یک گلوله را شلیک کند. به طوریکه می بینید ریتم آتش تانک آبرامز که فاقد اتولودر است از ریتم آتش تی 90 که مجهز به اتولودر است ، بیشتر است. در ادامه تاپیک این موضوع به وسیله ویدئو اثبات خواهد شد. به تصویر فوق دقت کنید در این تصویر دریچه بالای برجک آبرامز را می بینید که در سمت لودر تانک قرار دارد. اون دو تا پنل بزرگ پشت دریچه در واقع محل نگهداری مهمات تانک هستند. مهمات تانک در این قسمت نگهداری می شوند و همانطور که می بینید در صورت کوچکترین خطری این پنلها به بیرون پرتاب می شوند و انرژی حاصل از انفجار آن نیز به بیرون برجک منتقل می شود و هیچ آسیبی به داخل برجک نمی رسد. ضمن اینکه این پنل ها در برابر اصابت خطرات از بیرون ، بسیار مقاوم هستند. همانطور که می بینید لبه های پنلها در بیرون برجک قرار گرفته اند. یعنی در صورت برخورد موشک های تاپ اتک ، کوچکترین آسیبی به این پنلها و به تبع آن مهمات تانک وارد نخواهد آمد تانک آرجون. انگاری اون دو نفر توی قهوه خونه مش قنبر نشسته اند ... همونطور که می بینید برجک تانک هنوز نصب نشده است و اون استوانه ها هم محل نگهداری مهمات یدکی تانک در قسمت جلوی تانک هستند. محل نگهداری مهمات در آبرامز محل نگهداری مهمات یدکی در قسمت جلوی شاسی در تانک های لئوپارد و لکلرک استوانه های نگهدارنده مهمات در تی 80 همانطور که می بینید دارای کمترین حد حفاظت هستند. نمایی شماتیک از برجک لکلرک محل نگهداری مهمات یدکی در قسمت جلوی برجک در تانک لئوپارد 2 آ 6 طرح مفهومی برای اتولودرهای نسل آینده تانک های آلمانی سری لئوپارد برجک آبرامز به محل نگهداری مهمات توجه کنید طرح اتولودر تی 90 به مهمات یدکی تانک توجه کنید. همانطور که می بینید این مهمات از نظر حفاظت زرهی در پایینترین حد هستند. پنلهای بالای برجک آبرامز محل نگهداری مهمات آبرامز در داخل و پشت برجک تصویر از داخل برجک گرفته شده است. نمایی شماتیک از آرجون و محل نگهداری مهمات آبرامز منهدم شده همانطور که می بینید پنلها به بیرون پرتاب شده اند ، اما از قرار معلوم مهمات تانک آسیب چندانی ندیده اند. موقعیت اتولودر در تانک تی 72 نگهداری مهمات در پشت برجک آرجون همانطور که می بینید از نظر حفاظت مهمات ، تانک آرجون در حد تانک های نسل دومی است.

تا اینجا با انواع اتولودر آشنا شدیم و دیدیم که انواع غربی آن به مراتب بهتر و کاملتر و کارآمدتر از انواع روسی و شرقی آن است. حال در این قسمت به بررسی نحوه استفاده تانک های مختلف (هم تانک های مجهز به اتولودر و هم تانک های فاقد اتولودر) از مهمات خود می پردازیم. تانک های امروزی به طور متوسط بین 40 تا 50 گلوله را با خود حمل می کنند. اما به دلیل رعایت مسائل ایمنی همه این مهمات را در برجک خود حمل نمی کنند. بلکه تنها قسمتی از آن آماده برای شلیک است و برای رزم و شلیک به سمت اهداف آماده است. تانک های مجهز به اتولودر معمولا بین 20 الی 22 عدد از مهمات خود را در اتولودر حفظ می کنند و مابقی مهمات در قسمت های مختلف ذخیره می شود. تانک های فاقد اتولودر نیز به همین صورت هستند و تنها بخشی از مهمات را در داخل برجک آماده برای شلیک نگاه می دارند و مابقی مهمات را در قسمت های حفاظت شده ذخیره می کنند. تانک های خانواده لئوپارد 2 در مجموع 42 گلوله را با خود حمل می کنند که از این تعداد تنها 15 گلوله آماده برای شلیک در قسمت پشت برجک قرار می گیرد. بخشی از پشت برجک که مهمات در آن قرار می گیرد ، به سختی ایزوله شده است و احتمال برخورد انواع پرتابه های دشمن به آن منتفی می باشد. مابقی مهمات تانک های لئوپارد 2 در قسمت جلوی شاسی ذخیره می شود. یعنی زمانی که تانک هر 15 گلوله موجود در برجک را شلیک کرد ، می بایست برجک را حدود 90 درجه بچرخاند و برجک را در ساعت 3 الی 5 قرار دهد تا دریچه پشت و پایین برجک در برابر انبار مهمات قرار بگیرد. در این حالت فرد لودر درب مخزن انبار مهمات را در قسمت جلوی شاسی در داخل برجک باز می کند و مهمات را از انبارک جلوی شاسی بر می دارد و آنرا در قسمت پشت برجک قرار می دهد و به این صورت 15 گلوله بعدی را آماده برای شلیک دارد. محل ذخیره مهمات در جلوی شاسی تانک نیز به وسیله لایه های تیتانیوم و سرامیک به طور کامل از محوطه داخل برجک ایزوله می شود و به وسیله حفاظت لایه های کامپوزیتی ، احتمال برخورد انواع پرتابه های به آن قسمت را به حداقل ممکن می رساند. شاید در وهله اول چنین سیستمی برای نگهداری و استورج مهمات کمی دست و پا گیر به نظر برسد ، اما چنین اقدامی برای امنیت سرنشینان و پرسنل تانک کاملا ضروری است. مرکاوا 4 نیز قابلیتی مشابه دارد. مرکاوا 4 به یک رولور الکتریکی مجهز شده است که در قسمت پشت برجک قرار دارد و 10 گلوله را آماده شلیک نگاه می دارد. در حالیکه مرکاوا 4 در مجموع 48 گلوله را حمل می کند و مابقی 38 گلوله نیز در قسمت پشت برجک نگهداری می شود. از آنجایی که موتور مرکاوا در قسمت جلوی آن قرار گرفته است ، مابقی مهمات در قسمت پشت شاسی قرار می گیرد. چرا که دیگر هیچ فضایی در جلوی شاسی برای نگهداری مهمات یدکی وجود ندارد. محفظه نگهداری مهمات یدکی به وسیله لایه های کامپوزیتی به شدت حفاظت می شود. چرا که این قسمت در خارج از برجک و در قسمت استقرار نیروهای پیاده قرار دارد و برای حفظ جان افراد در پشت تانک این اقدام کاملا ضروری به نظر می رسد. مرکاوا 4 پس از آنکه هر 10 گلوله خود را شلیک کرد ، بدون تغییر پوزیشن برجک می تواند دریچه پایین برجک و پشت شاسی را باز کرده و از انبارک پشت آن 10 گلوله بعدی را برداشته و آنرا در رولور الکتریکی پشت برجک قرار دهد. به این صورت امنیت خدمه و همچنین امنیت مهمات تانک و همچنین هشت نفر افراد مستقر در پشت تانک ، در برابر تهدیدات خارجی حفظ می شود. تانک چلنجر 2 نیز به خاطر دارا بودن جثه بزرگ خود تقریبا تمامی مهمات مورد حمل خود را درون برجک نگهداری می کند. این هیولای قدرتمند در کف شاسی خود استوانه های ایزوله و حفاظت شده ای در اختیار دارد که مهمات را در آن جای می دهد. همچنین در پشت برجک و پشت برجک در فضای شاسی تانک نیز استوانه های زرهی ایزوله شده دیگری قرار دارد که مهمات تانک در آنها قرار می گیرند. البته مهمات در دسترس ، تنها همان مهمات پشت برجک هستند و پس از اتمام آن لودر مهمات کف برجک را به پشت آن انتقال می دهد. در بین تانک های فاقد اتولودر ، تانک آبرامز دارای سیستم نگهداری مهمات جالبی است. در این تانک بخش عمده ای از مهمات قابل حمل توسط تانک در قسمت پشت برجک نگهداری می شود. دو مخزن بزرگ و کاملا ایزوله در قسمت پشت برجک وجود دارد که بخش عمده مهمات تانک در آن نگهداری می شود. این مخزن ها به وسیله لایه های سنگین زرهی از داخل برجک جدا می شوند. در بیرون برجک و در قسمت بالای این مخزن ها نیز لایه ای سنگین از زره وجود دارد که مخزن ها را در برابر برخورد موشک های تاپ اتک حفظ می کند. اما این لایه های زرهی به گونه ای طراحی شده اند که در اثر کوچکترین فشاری از سمت داخل مخزن ها ، لایه ها به سرعت از برجک جدا می شوند. این طراحی فوق العاده آبرامز این قابلیت را برای آن فراهم می آورد که اگر مهمات تانک در آستانه انفجار قرار بگیرد ، درپوش زرهی بالای مخزن ها به سادگی از آن جدا شود و انرژی و آتش حاصل از انفجار مهمات به بیرون از تانک هدایت شود و از ورود آن به داخل برجک جلوگیری شود. جداره زرهی بین مخزن ها و داخل برجک نیز به صورت خودکار عمل می کند. یعنی زمانی که توپ نیاز به لود داشته باشد دریچه به مدت کوتاهی باز می شود و هر زمان که گلوله از آن برداشته شد ، به صورت خودکار بسته می شود. همانطور که می بینید آبرامز به لحاظ نوع طراحی حفاظت مهمات ، برتر از همه تانک ها است. آبرامز در مجموع قادر به حمل 44 گلوله می باشد. هر یک از این دو مخزن ایزوله که در پشت برجک قرار دارند ، 18 گلوله را در خود جای می دهند و 8 گلوله باقی مانده نیز در مخزن کوچکی در شاسی برجک در قسمت جلوی موتور و زیر برجک قرار دارد ، نگهداری می شود. این مخزن نیز کاملا ایزوله است و هیچ ارتباط مستقیمی با بخش برجک ندارد. در صورت لزوم می توان با باز کردن دریچه آن ، مهمات موجود در آنرا به مخزن های پشت برجک انتقال داد. اما مرکاوا مارک 4 نیز در این بین دارای مکانیسم استورج بسیار مطمئن و کارآمدی می باشد. همانطور که می بینید ، رولور استورج مهمات و مخزن یدکی مهمات تانک در یک راستا قرار دارند که سبب می شود ، لود رولور استورج مهمات به سادگی انجام شود. ضمن اینکه خود این رولور نیز کاملا ایزوله از محوطه داخل برجک می باشد و استوانه های حمل کننده مهمات آن نیز به وسیله ترکیبات کامپوزیتی کاملا حفاظت زرهی می شوند. همانطور که می بینید ، تانک های فاقد اتولودر مکانیسم های حفاظتی بسیار خوبی برای مهمات خود در اختیار دارند و از نظر حفاظت مهمات از تانک های مجهز به اتولودر جلوتر هستند. تانک هایی که از اتولودر استفاده می کنند نیز تقریبا مشابه چنین سیستمی عمل می کنند. از آنجایی که تانک های غربی مجهز به اتولودر تقریبا مشابه هم هستند ، به همین خاطر تنها به بررسی تانک لکلرک می پردازیم. لکلرک در مجموع 40 گلوله را با خود حمل می کند که از این میزان مهمات ، تعداد 22 عدد از آنها در اتولودر در پشت برجک نگهداری می شود و مابقی 18 گلوله دیگر نیز در قسمت جلوی شاسی در محفظه ای ایزوله از برجک و کاملا حفاظت زرهی شده نگهداری می شود. زمانی که مهمات اتولودر به پایان رسید ، فرمانده و گانر تانک با کمک هم برجک را به زاویه 180 درجه بر می گردانند و سپس درب دریچه مخزن مهمات یدک در قسمت جلوی شاسی را باز می کنند. در این زمان این دو نفر به کمک هم مهمات را از محفظه خارج کرده و در اتولودر قرار می دهند. اتولودر لکلرک مستقیما توسط گانر تانک کنترل می شود و از آنجایی که ساختاری ساده تر از اتولودرهای روسی دارد ، به همین سبب سریعتر لود می شود. هر یک از کاست ها و تیوب های اتولودر به یک میکروپروسسور مجهز شده اند که نوع مهمات حمل شده را نشان می دهد. به همین دلیل سرعت لود و اطلاعات مربوط به مهمات فوق العاده آسان و ساده در دسترس قرار می گیرد. ویژگی برتر تانک لکلرک و سایر تانک های غربی مجهز به اتولودر اینجاست که می توان آنرا از دریچه ای که در پشت برجک تانک قرار گرفته است نیز لود کرد. یعنی نیازی به خروج خدمه از تانک نیست و حتما لازم نیست مثل تانک های روسی ، مهمات تانک را دست به دست کرد و آنرا به داخل تانک منتقل کرد و در آنها در داخل اتولودر قرار داد ، بلکه این کار را از بیرون تانک نیز می توان انجام داد. تانک های تایپ 90 ژاپنی و کی 2 کره جنوبی نیز به همین صورت اتولودر خود را لود می کنند. اما تانک های روسی. همانطور که گفتیم تانک های روسی از یک اتولودر از نوع کاروسل و یا همان چرخ فلکی استفاده می کنند. این چرخ فلک در کف برجک قرار گرفته است. اتولودر تانک های روسی به طور متوسط می تواند 22 گلوله را با خود حمل کند. به دلیل محدودیت هایی که اندازه بزرگ مهمات جدید روسی و فضای کم داخل برجک تانک ایجاد کرده بود ، مهمات تانک ها به صورت دو بخشی طراحی شد. یعنی پرتابه و شارژ پروپلنت به صورت مجزا از یکدیگر طراحی شد. اتولودر تانک نیز دارای دو چرخ فلک موازی هم بود که در قسمت پایین سرجنگی و پرتابه قرار می گیرد و در چرخ فلک بالایی نیز شارژ پروپلنت قرار می گیرد. در تی 72 هر دو چرخ فلک محموله های خود را به صورت افقی نگاه می داشتند که سبب کاهش سرعت لود توپ می شد. در تی 80 این مشکل تا حدودی مرتفع شد. چرخ فلک بالایی به صورت عمودی طراحی شد و سبب شد که سرعت لود آن حدود 1.5 ثانیه افزایش یابد. پیش از آغاز نبرد ، اتولودر تانک های روسی می بایست لود شود. به این صورت که گلوله های مختلف بسته به نیاز در داخل کاست ها و تیوب های اتولودر قرار می گیرند و شخص گانر می بایست نوع مهمات قابل حمل را مشخص کند. یعنی زمانی که یک گلوله انفجاری را در داخل تیوب اتولودر قرار داد ، می بایست نشانگر آن تیوب را بر روی گزینه انفجاری علامت گذاری کند. این کار در تانک های روسی و شرقی به همین صورت مکانیکی انجام می شود ، در حالیکه در تانک های غربی مثل لکلرک هر تیوب به وسیله میکروپروسسور مخصوص به خود ، نوع مهمات حمل شده توسط خود را به کامپیوتر مرکزی تانک گزارش می دهد. در مجموع 22 گلوله در اتولودر نگهداری می شود و 5 گلوله نیز در داخل سبد های جلوی گانر و مابقی نیز در سبد های پایین برجک نگهداری می شود. به دلیل فضای کوچک شاسی تانک های روسی ، امکان تعبیه مهمات در محفظه های ایزوله وجود ندارد و مهمات زاپاس در سبد های مخصوصی که حفاظت زرهی چندانی هم ندارند ، در داخل همان برجک نگهداری می شود و زمانی که مهمات اتولودر به پایان رسید ، خدمه تانک مهمات زاپاس را از این سبد ها برداشته و در داخل اتولودر قرار می دهند. این سبدها هرچند که مقداری در داخل شاسی تانک فرو رفته اند ، اما باز هم به طور کامل در داخل شاسی قرار نگرفته اند و بخشی از آنها در محوطه برجک تانک قرار میگیرد. یعنی مهمات یدکی تانک های شرقی در محفظه های جداگانه به صورت ایزوله از برجک نگهداری نمی شود. ضعف دیگر اتولودر تی 72 مستقل بودن آن از حرکت برجک است. یعنی اگر برجک تانک در زاویه 355 درجه قرار می گرفت ، در این حالت چرخ فلک اتولودر نیز می بایست 355 درجه بچرخد تا خود را به توپ برساند و تا بازوی اتولودر بتواند گلوله را در داخل توپ لود کند. در چنین وضعیتی زمان لازم برای لود توپ به 15 ثانیه می رسید و ریتم آتش واقعی و عملی تانک در این وضعیت تنها 3 گلوله در دقیقه بود. هرچند در نسل جدید تی 90 های روسی چرخ فلک به وسیله لایه های سه گانه زرهی زرهپوش شده است ، اما مابقی مهمات فاقد حفاظت زرهی مناسب هستند و همچنین خود این لایه های زرهی نیز حفاظت صد در صد و کاملی نیز برای مهمات فراهم نمی آورد. چرا که نزدیک به 90 درجه از قسمت پشت آن فاقد زره است. چرا که بازوی الکتریکی اتولودر از این قسمت مهمات را بر می دارد و در داخل توپ قرار می دهد. پس همانطور که می بینید ، تانک های شرقی به نسبت تانک های غربی دارای حفاظت زرهی ضعیفتری برای مهمات خود هستند. اتولودر چرخ فلکی تی 72 در کف برجک بازوی اتولودر گلوله را از چرخ فلک برداشته و در داخل توپ قرار می دهد شمای کلی اتولودرهای کاروسل در تانک های شرقی طرح اتولودرهای زنجیری تانک های غربی اتولودر تانک های غربی به صورت زنجیری است اتولودر تی 90 اتولودر تی 64 و تی 80 اتولودر تی 72 مراحل لود توپ در اتولودر تی 80 کاست اتولودر که گلوله در آن قرار می گیرد اتولودر تی 90 به محل ذخیره سازی مهمات توجه کنید اتولودر بی ام پی 3 تیوب و کاست اتولودر در تانک های تی 72 و تی 90 تیوب های چرخ فلک اتولودر لکلرک که از نوع زنجیری است. محل ذخیره مهمات یدکی در جلوی شاسی تانک لکلرک. همانطور که می بینید این تصویر پس از برداشته شدن برجک تانک گرفته شده است. مهمات یدکی کاملا مجزا از داخل برجک نگهداری می شوند. اتولودر تی 80 به ضعف امنیت مهمات این تانک در برابر لکلرک توجه کنید این تصویر یکی از برتری های تانک های غربی نسبت به تانک های روسی را نشان می دهد این دریچه لود اتولودر از خارج تانک است. تانک های غربی عمدتا مجهز به این سیستم هستند. در حالیکه تانک های روسی فاقد این سیستم هستند. این دریچه در پشت برجک تانک قرار گرفته است و مهمات را از بیرون تانک در داخل اتولودر تانک بارگذاری می کند. مثل تانک های روسی نیازی نیست که حتما پرسنل تانک بر روی دریچه های برجک بایستند و مهمات را دست به دست کرده و به داخل برجک منتقل کنند. چرا که از طریق این دریچه به راحتی مهمات را به داخل اتولودر و پس از آن به داخل برجک انتقال می دهند. طرحی گرافیکی از تی 80 به ضعف مساله امنیت مهمات تانک توجه کنید مهمات یدکی در پشت و داخل برجک در داخل سبدهای معمولی و غیر زرهی نگهداری می شوند.

[quote name='rpg7' timestamp='1344115390' post='263447'] [quote name='crazy-doctor' timestamp='1344113693' post='263438'] علی اصغر جان ... در t-72 مهمات در برجک نگهداری میشن درسته ... در میدان نبرد هم تانک تا خرخه ! پر از مهمات هست ... [/quote] حرف شما صددرصد درسته پارساجان ولی... اولا مهمات داریم تا مهمات..این فیلم انگار مهمات انفجاری خالص گذاشتن والا گلوله توپ مثلا انرژی جنبشی به این راحتی ها نمیترکه دوما..محفظه نگهداری ویه سری مسائل ایمنی هم در رزم رعایت میشه ولی.....اینجا بهرحال شدیدا منتظر نظر مدیران نیروی زمینی هستیم [/quote] علی اصغر جان ، انشاالله جواب این سوال رو تا چند روز دیگر در یک تاپیک توپ و توفانی که ایجاد خواهد شد ، خواهی گرفت.

خواهش می کنم سینا جان ، دست شما هم در نکنه. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/merkava3baz25.jpg"]http://gallery.milit...rkava3baz25.jpg[/url] در این تصویر همانطور که می بینید ، در پشت مرکاوا تجهیزات پزشکی و دو برانکارد تاشو در نظر گرفته شده است که نیروهای اطراف تانک می توانند از این تجهیزات در هنگام نیاز استفاده کنند. کاملا مشخص است که این تانک را مخصوص نبردهای شهری آماده کرده اند. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/merkava3baz26.jpg"]http://gallery.milit...rkava3baz26.jpg[/url] الحق طراحی مرکاوا کاملا منحصر بفرد و استثنایی است و در آن به مساله ارگونومی و آسایش خدمه بسیار توجه شده است. دریچه ورود و خروج که با باز شدنش تبدیل به یک رمپ ورودی و خروجی برای نیروها می شود.

سایت ها و دوربین های مرکاوا نمایشگر فرمانده تانک مرکاوا مارک 4 مجهز به سیستم ZAYAD است که مشابه FBCB2 در آبرامز است. همانطور که می بینید سیستم WINBMS مرکاوا در حالت جوینت با مرکز فرماندهی دارد. به تصویر زیر دقت کنید همانطور که می بینید اطلاعات مربوط به WINBMS تانک به صورت جوینت با مرکز فرماندهی زمینی قرار دارد. حالا خودتون برتری این تانک رو حدس بزنید. هر کدام از چهار خدمه این تانک دارای یک نمایشگر ال ای دی با وضوح و کیفیت بالا هستند که در واقع جزئی از سیستم کلی WINBMS تانک به شمار می روند. اطلاعات تانک توسط این نمایشگرها به پرسنل منتقل می شود. مرکاوا 4 و تروفی لودر در حال لود موشک لاهات در داخل توپ

[quote]پ.ن !: من به جناب حساسیت دارم ! پارسای خالی مرحمت فرمایید[/quote] شما چه جور دکتری هستی که می گی حساسیت دارم؟؟ یعنی هنوز مشکل حساسیت خودتون رو هم حل نکردید ؟؟ اونوقت برای دیگران هم نسخه تجویز می کنید ؟؟؟؟؟؟؟؟؟ اینجاست که آدم یاد تک بیت شعر نغز و پرمایه زیر می افته. [center][color=#0000ff][size=6]طبیبی که باشد ورا زرد رو .......... از او داروی سرخ رویی مجو[/size][/color][/center] [center][size=7] [/size][size=7] [/size][size=7] [/size][size=7] [/size][size=7] [/size][/center]

جناب پارسا این هم لینک دانلود از پرشین گیگ [url="http://isherwood.persiangig.com/HITLER/ALI/2_Apaches_Engage_Taliban_Platoon.3gp"]http://isherwood.per...ban_Platoon.3gp[/url]

[quote name='MOHAMMAD' timestamp='1343987988' post='263058'] [quote]سرجنگی سه کیلوگرمی این موشک می تواند هر هواگردی را ساقط کند ([color=#b22222][b]البته به جز هواگردهای زرهی مثل سوخو 25 و تاندربولت[/b][/color])[/quote] ببخشید علی آقا، می خواستم دلایلتون رو برای این صحبتتون بدونم. [/quote] البته منظور من این نیست که اصلا نمیشه چنین هواگردهایی رو با این موشک ها ساقط کرد. بلکه منظورم این بود که این هواگردها رو زدنشون معمولا سختتر از جنگنده های دیگر است. تازه هنوز معلوم نیست که اگر این هواپیماها مورد اصابت چنین موشک هایی قرار بگیرند ، اصلا سقوط کنند. به تصاویر زیر دقت کنید [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/01.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_01.jpg[/img][/url] تاندربولت آسیب دیده [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/987_3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_987_3.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/987_4.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_987_4.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/a-10-thunderbolt-2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_a-10-thunderbolt-2.jpg[/img][/url] تاندربولت که از ناحیه موتور مورد اصابت موشک های دوش پرتاب قرار گرفته است. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Su-25_Georgia_2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Su-25_Georgia_2.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/35476.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_35476.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Su-25_Georgia_1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Su-25_Georgia_1.jpg[/img][/url] سوخو 25 که از ناحیه موتور مورد اصابت موشک دوش پرتاب قرار گرفته است. همه این هواپیماها از جانب موشک های دوش پرتاب هدف قرار گرفته اند و همانطور که می بینید ، هر دوی این هواپیماها در صورت آسیب دیدن قادر به بازگرداندن خود به پایگاه هستند. هواپیماهایی مثل سوخو 25 و وارتهاگ برای درگیریهای ارتفاع پایین و نزدیک طراحی شده اند و مسلم است که کسانی که چنین هواپیماهایی را با چنین هدفی طراحی می کنند ، فکر این را هم کردند که این هواپیما در معرض خطر موشک های دوش پرتاب نیروهای زمینی است و تدابیر لازم رو برای مقابله با آن اندیشیده اند. البته این به معنای رویین تن بودن کامل این هواپیماها نیست و راههای زیادی برای مقابله با اونها وجود دارد. اما خب بقاپذیری بالای این گونه هواپیماها هم سبب میشود که مقابله با آنها کار چندان ساده ای به نظر نرسد. حجم تسلیحات بالای این هواپیماها و قدرت بالای آنها در شناسایی اهداف زمینی را هم نباید نادیده گرفت. شاید اصابت یک موشک دوش پرتاب به قسمت موتور این هواپیماها نهایتا سبب خارج شدن موقتی آنها از میدان نبرد شود ، اما اینکه با یک شلیک ، یک هواپیما ساقط شود ، کمی دور از انتظار است.

به نام خدا در این تاپیک مختصرا درباره توپ خودکار Mk44 Bushmaster II صحبت خواهیم کرد که هم در یگانهای زمینی و هم در یگانهای دریایی کاربرد دارد. [center][b][size=6]مارک 44 بوش مستر[/size][/b][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/3-mk44-bushmaster.jpg[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/topovi_10.jpg[/img][/center] این توپ توسط کارخانجات آلیانت تکنولوژی در ادامه توپ 25 میلیمتری ام 242 بوش مستر (توپ خودکار IFV برادلی) ساخته شد. توپ قدرتمند مارک 44 از نوع Chain Gun می باشد (مشابه ام 242) و از نیروی الکتریکی برای اجرای آتش استفاده می کند. کالیبر این توپ 30 میلیمتر است. یعنی 20 درصد افزایش کالیبر داشته است. اما در عوض این 20 درصد افزایش کالیبر نزدیک به 50 درصد قدرت آتش آن به نسبت توپ 25 میلیمتری ام 242 افزایش یافته است. زمانی که ارتش آمریکا بر روی نفربر آبی خاکی EFV مشغول به کار بود ، تصمیم به تجهیز این نفربر به یک توپ خودکار داشت. توپ 25 میلیمتری برای این نفربر پیشنهاد شد. اما قدرت آتش آن برای ماموریت هایی که این نفربر قصد انجام آنرا داشت کافی نبود. این نفربر قرار بود که از دریا و از سطح آب به سمت اهداف در خشکی شلیک کند که برای این منظور قدرت آتش توپ 25 میلیمتری کافی نبود. از این رو شرکت آلیانت تکنولوزی مشغول طراحی یک توپ جدید بر اساس توپ ام 242 گردید. توپ جدید می بایست حدود 50 درصد قدرت آتش بیشتری نسبت به نمونه ام 242 می داشت. به این منظور در طراحی توپ جدید کالیبر 30 میلیمتر برای توپ جدید در نظر گرفته شد. توپ جدید 30 میلیمتری مارک 44 دقیقا بر اساس طرح توپ ام 242 ساخته شد. به طوریکه 70 درصد از قطعات این دو توپ با یکدیگر قابل تعویض می باشند. در ساختمان این توپ از ترکیبات کروم و آلیاژهای آن استفاده شده است که به منظور افزایش طول عمر آن می باشد. توپ مارک 44 از فناوری دوال فید استفاده می کند و از دو سمت می تواند تغذیه شود. یعنی از یک سمت با گلوله های ضد زره و از سمت دیگر با گلوله های انفجاری. (مشابه توپ ام 242) همچنین چامپر این توپ برای شلیک گلوله های 30x173 میلیمتری طراحی شده است. البته این چامپر این توپ به صورت قابل تعویض طراحی شده است و می توان با تعویض آن و استفاده از فیدرها و چامپرهای دیگر ، از دیگر گلوله های 30 میلیمتری نیز استفاده کرد. به عنوان مثال می توان با تعویض چامپر این توپ از گلوله های 30x170 رادن ، که گلوله استاندارد 30 میلیمتری آلمان می باشد ، نیز استفاده کرد. همان گونه که هم اکنون نفربرهای آلمانی که از این توپ استفاده می کنند ، همگی با تعویض چامپر و فیدر آن از گلوله های خودشان یعنی 30x170 میلیمتر استفاده می کنند. در سایر کشورها نیز می توان با تعویض چامپر توپ از گلوله های 30 میلیمتری مجزا نیز استفاده کرد. طیف وسیعی از گلوله های 30 میلیمتری از این توپ قابل شلیک می باشند. سرعت دهانه ای که این توپ ایجاد می کند ، بسته به نوع گلوله ، از 980 الی 1405 متر بر ثانیه متغیر می باشد. ضمن اینکه این توپ و گلوله های آن دارای پایستگی انرژی بالاتری نسبت به توپ های مشابه هستند. این توپ برای درگیری در فواصل 3000 متر و بالاتر طراحی شده است. قدرت بالای گلوله های خانواده PGU 14 / B ضد زره از نوع سابوت APFSDS مجهز به پنتریتور های اورانیوم ضعیف شده ، اجازه درگیری با خودروهای زرهی دشمن را تا فواصل 2500 الی 3000 متر را به خوبی فراهم می کند. همچنین گلوله های انفجاری شدید خانواده PGU13 / B نیز کاربرد ضد استحکامات و ضد نفر را دارد که می تواند تا 3000 متری با دشمن درگیر شد. همچنین این توپ را می توان با تعویض لوله و فیدر و چامپر آن برای شلیک گلوله های 35 و 40 میلیمتری نیز استفاده کرد. این قابلیت مولتی کالیبر بودن این توپ نیز قابلیتی منحصر به فرد است که تقریبا در هیچ توپ مشابهی دیده نمی شود. شرکت آلیانت تکنولوژی این توپ را با هزینه ای بالغ بر 9 میلیون دلار طراحی کرده است. این توپ در اصل برای نفربر آبی خاکی EFV طراحی شد. در ادامه مدلهایی از این توپ را برای مقاصد دریایی و استفاده در سامانه های تسلیحاتی RCWS نیز طراحی شد که دارای ریتم آتش بالاتری بودند. اما هیچ کاربرد هوایی برای این توپ در نظر گرفته نشده است. البته در سال 2008 نمونه هایی از این توپ بر روی گانشیپ های AC130U نیز نصب شد که به منظور تست واقعی قابلیت های هوایی این توپ به منظور جایگزین کردن با گتلینگ 25 میلیمتری اکوالیزر استفاده شد. اما سرانجام تصمیم بر آن شد که همان گتلینگ اکوالیزر بر روی گانشیپ ها باقی بماند. در پهنه دریا نیز سامانه های تسلیحاتی خودکار از این توپ استفاده می کنند که معروفترین آنها سامانه مارک 46 است. سامانه مارک 46 بر روی شناورهای کلاس سن آنتونیو نصب می شود. کشورهای اروپایی عمدتا از این توپ به عنوان سلاح اصلی نفربرها و IFV های خود استفاده می کنند. از نظر کاربرد ، این توپ شبیه به توپ شیپونوف 2A42 روسی می باشد. این توپ هم اکنون در نیروی دریایی ایالات متحده بر روی شناورهای کلاس سن آنتونیو و همچنین فریگیت های لیتورال و همچنین نفربرهای آبی خاکی EFV استفاده می شود. نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا نیز از این توپ در فریگیتهای تیپ 23 استفاده می کند. کشورهای برزیل ، لهستان ، نروژ ، فنلاند ، سوئد ، پرتغال نیز از این توپ بر روی نفربرها و IFV های خود استفاده می کنند. مشخصات فنی این توپ : طول : 3405 میلیمتر وزن : 156 کیلوگرم ریتم آتش : 200 گلوله در دقیقه در مدلهای زمینی و 250 گلوله در دقیقه در مدلهای دریایی گلوله های مختلفی که در این توپ استفاده می شوند ، هر یک کاربرد متفاوتی دارند. وزن گلوله هایی که در این توپ استفاده می شود از 370 گرم الی 750 گرم متغیر می باشد. همچنین وزن پرتابه های آن نیز از 245 گرم تا 480 گرم متغیر می باشد. همچنین زمانی که گلوله از دهانه توپ خارج می شود ، به طور متوسط فشاری معادل 52000 PSI بر روی لوله وارد می آورد. این رقم در توپ ام 242 معادل 35400 پی اس آی می باشد. تصاویری از پلتفرمهای زمینی این توپ [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Rosomak_M1_with_RPGNet_in_Afghanistan.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Rosomak_M1_with_RPGNet_in_Afghanistan.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/topovi_9.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_topovi_9.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/VBTP2011.JPG][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_VBTP2011.JPG[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Pandur_II_28229.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Pandur_II_28229.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Pandur_II_28129.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Pandur_II_28129.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/MK44_bluesky.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_MK44_bluesky.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/3-mk44-bushmaster%7E0.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_3-mk44-bushmaster%7E0.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Expeditionary_Fighting_Vehicle.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Expeditionary_Fighting_Vehicle.jpg[/IMG][/url] پلتفرمهای دریایی [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/WNUS_30mm_BushmasterII_San_Antonio_pic.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_WNUS_30mm_BushmasterII_San_Antonio_pic.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/USS_Independence_LCS-2_at_pierce_28cropped29.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_USS_Independence_LCS-2_at_pierce_28cropped29.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/image015.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_image015.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/image013.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_image013.jpg[/IMG][/url] تصاویری از مهمات مختلف [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/topovi_5.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_topovi_5.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/pgu_14b.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_pgu_14b.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/pgu_13b.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_pgu_13b.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/image019.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_image019.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/30-2.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_30-2.jpg[/IMG][/url]

با تشکر از سینای عزیز تصویر زیر رو ببینید مرکاوا 4 به سه تیربار مجهز شده است. تیربارهای شماره 2 و 3 هر دو کواکسیال هستند. وجود سه تیربار با این آرایش تانک را برای درگیریهای شهری بسیار مناسب کرده است.

ممنونم از تحلیلت چکا جان مساله اینجاست که آمریکا از گلوله های 30 میلیمتری به صورت عملیاتی در یگان های زمینی خودش استفاده نمی کند و تنها از گلوله 25x137 میلیمتر در برادلی های خود استفاده می کند. همچنان که روسیه و شوروی سابق نیز از گلوله های 25 میلیمتری در سازمان رزم خود استفاده نمی کنند و از گلوله های 30 میلیمتری استفاده می کنند. درسته که کالیبر این گلوله ها با هم فرق می کند ، اما کاربرد عملیاتی رزمی آنها کاملا یکسان است. یعنی هر دو گلوله دقیقا یک کار را انجام می دهند. البته منظور من این موارد نبود. مسلم است که وزن بالاتر مهمات 30 میلیمتری انرژی جنبشی بالاتری برای آن فراهم می آورد. و همچنین حجم بالاتر پرتابه مهمات 30 میلیمتری قابلیت حمل مواد انفجاری و آتشزای بیشتری را برای گلوله فراهم می آورد. اما متاسفانه نبود اطلاعات بالستیک گلوله های روسی سبب می شود که نتوان آنرا به درستی تحلیل کرد. به عنوان مثال همان گلوله ام 791 پایستگی انرژی آن مشخص شده است. این گلوله برای طی مسافت 2500 متر به 2.2 ثانیه زمان نیاز دارد و این نشانگر پایستگی انرژی بالای این گلوله است. این رقم برای هیچیک از گلوله های روسی مشخص نشده است. اما قطع به یقین کمتر از نمونه های غربی است. چرا که توپ های آمریکایی و مهمات آنها عمدتا به منظور هدفگیری دقیق طراحی شده اند نه اجرای حجم آتش بالا. چرا که اگر طراحان این توپ حجم آتش را مد نظر داشتند ، می بایست ریتم آتش توپ ام 242 را بیشتر از این مقدار در نظر می گرفتند. در حالیکه ریتم آتش آنرا تنها 200 گلوله در دقیقه در نظر گرفته اند. این ریتم آتش پایین توسط دقت بالای این توپ جبران می شود. کما اینکه در جنگ اول خلیج فارس دیدیم که برادلی با شلیک تنها سه گلوله خودروی دشمن را منهدم می کرد. دو گلوله اول از نوع ضد زره و گلوله سوم از نوع انفجاری که برخورد همین سه گلوله در یک راستا و با دقت بالا سبب می شد که بی ام پی عراقی منهدم شود. این نشانگر دقت بالای آن است که نتیجه طراحی عالی توپ ، طراحی عالی مهمات و دقت عالی سیستم کنترل آتش برادلی است. در حالیکه توپ های روسی عمدتا به منظور اجرای حجم آتش بالا طراحی شده اند. ضمن اینکه واقعا علت عدم وجود اطلاعات بالستیک گلوله های روسی رو درک نمی کنم. چرا اطلاعات بالستیک گلوله های غربی عمدتا در دسترس است ولی اطلاعات گلوله های شرقی در دسترس نیست؟؟ چرا که امروزه هم غربی ها و هم شرقی ها درباره برتری های خود تبلیغ بسیار می کنند. به نظر من اگر واقعا اطلاعات مهمات روسی بالاتر از نمونه های آمریکایی بودند ، روس ها حتما آنرا منتشر می کردند. در رابطه با میزان مواد منفجره که فرمودید گلوله روسی 48 گرم و گلوله آمریکایی 32 گرم مواد منفجره دارد ، فرمایشتون صحیح است. اما بد نیست که نگاهی هم به کارآیی عملیاتی این گلوله ها نیز داشته باشیم. وظیفه این توپ های خودکار که این گلوله ها را شلیک میکنند چیست؟؟ به عنوان مثال توپ ام 242 در نفربر برادلی چه وظیفه ای بر عهده دارد؟؟ آیا با این توپ قرار است با تانک های دشمن مبارزه کند؟ پاسخ مشخص است. درگیری با استحکامات سبک ، خودروهای دشمن با زره سبک و نفرات دشمن نه درگیری با تانک های دشمن. حالا زمانی که گلوله 25x137 میلیمتری برادلی قادر است به خوبی این وظیفه را انجام دهد ، پس دیگر چه نیازی به استفاده از گلوله های سنگینتر و حجیم تر است؟؟ به عنوان مثال گلوله های انفجاری ام 792 تا 3000 متر علیه پیاده نظام و استحکامات دشمن برد موثر دارند. گلوله های ضد زره این خانواده نیز بسته به نوع مدل از 1500 تا 2500 متر برد موثر دارند. از نظر دقت هم که گلوله های آمریکایی جای هیچ بحثی ندارند. پس وقتی که گلوله ای به اندازه متریک 25x137 میلیمتر قادر است همه این وظیفه ها را به خوبی و با کارآیی عالی انجام دهد ، دیگر چه نیازی به گلوله های سنگینتر است؟؟ وقتی که همین گلوله ها در جنگ خلیج توانستند بدون خسارت متقابل خودروهای سبک مثل بی ام پی های عراقی را نابود کنند ، پس دیگر چه نیازی به گلوله های بزرگتر و قویتر است؟ وظیفه ای که برای این توپهای خودکار در نظر گرفته می شود ، نهایتا درگیری با خودروهایی مثل بی ام پی و امثالهم است که برای این گونه درگیریها نیز گلوله 25 میلیمتری کاملا عالی و بهینه عمل می کند و انرژی و قدرت بیشتر گلوله 30 میلیمتری هیچ برتری ای برای آن فراهم نمی آورد. چرا که در این زمینه گلوله 25 میلیمتری با اندازه کوچکتر قادر به انجام همان کار مشابه است. ضمن اینکه گلوله های 30 میلیمتری روسی هرچقدر هم که قوی باشد ، قادر به نفوذ در زره تانک های نسل دوم و سوم نیست. چون اصلا برای این کار ساخته نشده است. بلکه همانطور که گفتم وظیفه درگیری با استحکامات سبک دشمن ، خودروهای سبک و پیاده نظام دشمن را برعهده دارند. پس همانطور که می بینیم گلوله های کوچکتر 25 میلیمتری به خوبی از پس این وظایف بر می آیند. این یکی از بزرگترین برتری گلوله 25 میلیمتری نسبت به گلوله 30 میلیمتری است که با دارا بودن اندازه ای کوچکتر ، کارایی عملیاتی مشابهی با گلوله 30 میلیمتری روسی دارد. این برتری زمانی پررنگ تر می شود که حجم مهمات قابل حمل توسط خودروهای مختلف را با هم مقایسه کنیم. برادلی قادر به حمل 900 گلوله 25 میلیمتری است ، در حالیکه بی ام پی 3 تنها قادر به حمل 400 گلوله 30 میلیمتری است. حالا به نظر شما 900 گلوله 25 میلیمتری کارآیی عملیاتی بیشتری دارند یا 400 گلوله 30 میلیمتری؟؟ مشخص است که گلوله 25 میلیمتری دارای کارآیی عملیاتی بیشتری است. این برتری زمانی پررنگ تر نیز می شود که توپ آمریکایی قابلیت اجرای آتش دوال فید را نیز دارا می باشد. چون سه گلوله از آن برای نابود کردن خودرویی مثل بی ام پی 1 کفایت می کند. در حالیکه برای نابود کردن خودروهایی مثل هاموی و ... تنها یک گلوله انفجاری و یا نهایتا یک گلوله ضد زره و یک گلوله انفجاری نیز کفایت می کند. در حالیکه درست است که قدرت گلوله 30 میلیمتری بیشتر از گلوله 25 میلیمتری است ، اما قدرت بیشتر گلوله 30 میلیمتری کارآیی عملیاتی ندارد. چرا که نهایتا با این گلوله ها قرار است در میدان نبرد با خودروهای زرهی سبک دشمن مقابله کند نه با تانک های دشمن. ضمن اینکه توپ های روسی نیز فاقد قابلیت اجرای آتش دوال فید هستند. این برتری فنی و تکنولوژیکی گلوله آمریکایی است که با داشتن حجم و اندازه کوچکتر ، کارآیی عملیاتی بسیار بالا و کاملا متناسب دارد. همچنین حجم کوچک مهمات در کنار کارآیی عملیاتی بالای این مهمات ، خودروها و پلتفرمها را قادر می سازد که مهمات بیشتری را با خود حمل کنند. همانطور که دیدید با آنکه گلوله های 25 میلیمتری آمریکایی دارای وزن و جثه کمتر و مواد انفجاری کمتری نسبت به گلوله روسی هستند ، اما کارآیی میدانی آنها کاملا با گلوله 30 میلیمتری روسی برابری می کند. گلوله های ضد زره نیز همین حکم را دارند. گلوله های ضد زره 25 میلیمتری قابلیت نفوذ در اهداف تعریف شده مثل خودروهای سبک و نفربرها و ifv ها را به طور کامل دارا می باشند. در حالیکه کارآیی میدانی گلوله های 30 میلیمتری روسی نیز بیشتر از این نیست. پس می بینیم که گلوله های آمریکایی با کالیبر و اندازه کوچکتر دارای کارآیی عملیاتی و میدانی یکسانی با گلوله های 30 میلیمتری روسی هستند که این نشانگر برتری فنی و تکنولوژیکی آمریکا دارد که با طراحی گلوله ای کوچکتر ، کاربرد مشابه ای را استخراج می کند. در باره قسمت آخر صحبت هاتون هم حقیقتا تعجب کردم که شما سرعت بالاتر گلوله های 25 میلیمتری را تنها به خاطر وزن کمتر آنها می دانید. محض اطلاعتون بد نیست بدونید که گلوله های 23x115 میلیمتر که در گتلینگ GSh-6-23 بمب افکن سوخو 24 استفاده می شود و از نوع انفجاری است (مشابه گلوله انفجاری 25 میلیمتری) دارای پرتابه ای به وزن 180 گرم است. یعنی دقیقا با گلوله 25 میلیمتری هم وزن است. درحالیکه سرعت دهانه آن 715 متر بر ثانیه است. یعنی سرعت دهانه آن نزدیک به 400 متر بر ثانیه ضعیفتر از گلوله 25 میلیمتری غربی است. در ضمن گلوله های 35x228 میلیمتری که در توپ 35 میلیمتری اورلیکن استفاده می شوند ، دارای وزن مرمی 550 گرم هستند (یعنی به طور متوسط 150 گرم سنگینتر از گلوله های 30 میلیمتری روسی) اما با این حال سرعت دهانه آنها معادل 1175 متر بر ثانیه و در مدلهای ضد زره معادل 1440 متر بر ثانیه است. یعنی با دارا بودن وزن سنگینتر از گلوله روسی ، دارای سرعت دهانه بالاتری نسبت به آن است. اصولا سرعت دهانه و سرعت سیر گلوله و همچنین پایستگی سرعت و انرژی گلوله ربطی به وزن پرتابه ندارد. بلکه اول از همه به خاطر نوع طراحی بالستیکی گلوله ، نوع شارژ باروت مورد استفاده و نوع توپی که از آن شلیک می شود دارد و ربطی به وزن پرتابه ندارد. یعنی گلوله های 25 میلیمتری غربی به خاطر طراحی بهترشان دارای سرعت دهانه بالاتری نسبت به گلوله 30 میلیمتری روسی هستند ، نه به خاطر وزن کمترشان. این تصویر هم اندازه قابل مقایسه ای از گلوله های مورد بحث رو بهمون ارائه میده. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/MICVcart.jpg[/img]

ویدئویی از شلیک توپ مارک 44 http://isherwood.persiangig.com/HITLER/ALI/30mm%20mk44%20m2%20bradly.FLV در این ویدئو این توپ به صورت آزمایشی بر روی برادلی نصب شده است

[quote]3 گلوله 30 میلیمتری که دوتای اول از نوع ثاقب اورانیومی و گلوله ی سوم از نوع انفجاری شدید بود و باعث از بین رفتن نفربر زرهی BMP-1 گردید .[/quote] چکا جان گلوله ها 25 میلیمری بود. آمریکا از گلوله های 30 میلیمتری در یگان های زمینی خود به صورت عملیاتی استفاده نمی کند.

به نام خدا در این تاپیک به معرفی پیستول قدرتمند ، زیبا و فوق العاده خوش دست و کارآمد مارک 23 خواهیم پرداخت [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/MK23.jpg[/img] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/MK_23.jpg[/img] در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 نیروهای عملیات ویژه سوکوم نیازمند یک پیستول قدرتمند با حجم و قدرت آتش بالا بودند. نیاز نیروهای سوکوم به یک پیستول متناسب با شرایط مورد نظر نیروها بین چند شرکت داخلی و چند شرکت خارجی به مناقصه گذاشته شد. طرح های مختلفی برای این منظور ارائه شد. از جمله شرکت کلت آمریکا نمونه ای از اسلحه OHWS را ارائه کرد و البته مدلهایی از کلت 45 مدلهای چارلز دیلی نیز به این منظور ارائه شد. اما هیچکدام این طرح ها مورد پسند نیروهای سوکوم واقع نشد تا اینکه سرانجام طرح شرکت هکلر کخ مورد پسند نیروها واقع گردید. طرح شرکت هکلر کخ شامل یک پیستول با حجم و اندازه بزرگ و البته خوش دست و ارگونومیک بود که به بهترین نحو می توانست نیازهای نیروهای سوکوم را برآورده کند. طرح اولیه این اسلحه در سال 1991 تکمیل شد و برای بازبینی به نیروهای سوکوم تحویل داده شد و پس از تست های میدانی مجددا در سال 1993 مورد بازبینی قرار گرفت و سرانجام در سال 1995 کار تولید آن آغاز شد و در سال 1996 تحویل نیروهای سوکوم گردید. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/tmmk23_010.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_tmmk23_010.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/tmmk23_007.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_tmmk23_007.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/tmmk23_008.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_tmmk23_008.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/tmmk23_009.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_tmmk23_009.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/tmmk23_box.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_tmmk23_box.jpg[/img][/url] مارک 23 یک پیستول قدرتمند است که بر اساس طرح موفق پیستولهای خانواده USP که دارای طراحی فوق العاده و بی نقصی هستند ، طراحی شد. مهمترین عاملی که در طراحی این پیستول به آن توجه شده است ، عامل قدرت بازدارندگی بالا است. چرا که اصلی ترین نیاز نیروهای سوکوم به پیستولی بود که دارای قدرت بازدارندگی بالایی بوده باشد. به همین دلیل در طراحی این پیستول صرفا برای آن کالیبر 45ACP در نظر گرفته شد. این گلوله ها که حدود 40 درصد دارای قدرت و انرژی بیشتری نسبت به گلوله های استاندارد ناتو 9 میلمیتری لوگر هستند ، قدرت بازدارندگی بالایی را برای آن فراهم می کنند. ضمن اینکه طول لوله آن نیز حدود 15 الی 20 درصد بلندتر از لوله های متعارف پیستولهای موجود است که این خود سبب افزایش قدرت بازدارندگی اسلحه می شود. لوله این اسلحه با همان کیفیت خانواده USP ساخته شده است و البته به جای اینکه استوانه ای دایره ای طراحی شود ، چند وجهی طراحی شده است که علت این امر نیز افزایش دقت و همچنین افزایش دوام لوله می باشد. بر خلاف پیستولهای متعارف و معمول که هم اکنون به طور گسترده در نیروهای نظامی کشورهای مختلف استفاده می شوند ، این پیستول از دو فنر موازی استفاده می کند. این فنرها از آلیاژهایی ساخته شده اند که پس از هزاران شلیک کماکان خاصیت ارتجاعی خود را مثل روز اول حفظ می کنند. این فنرها سبب تسهیم نیروی بالای لگد اسلحه به سمت چکش می شوند و با این کار سبب می شوند که کاربر اسلحه لگد بسیار اندکی را احساس کند و همچنین این عمل سبب آسان شدن عملیات لود مجدد اسلحه می شود. ماشه این اسلحه بزرگتر از حالت معمول طراحی شده است که علت آن افزایش ارگونومی اسلحه است. بنا به گفته کاربران این اسلحه ، ماشه بزرگ این اسلحه سبب می شود که انگشت بر روی ماشه به خوبی فیت شده و عملیات شلیک به سادگی و آرامش انجام شود. ماشه این اسلحه به صورت دو زمانه (دو مرحله ای) نیمه خودکار و از نوع مورس کوتاه است. به این صورت که با هر بار عقب کشیدن ماشه عملیات شلیک و مسلح سازی به صورت همزمان توسط نیروی وارد بر ماشه انجام می گیرد. البته تعبیه شدن فنر دوم بر روی این اسلحه سبب می شود که هم از نیروی لگد بر روی دست کاربر کاسته شود و هم باعث افزایش نیروی ماشه شده و با نیروی وارده کمتری بر روی ماشه اسلحه ، اسلحه شلیک کرده و لود مجدد انجام شود. برای مقایسه بد نیست بدانید که پیستولهای دارای ماشه دو مرحله ای که در دهه 80 ساخته شده اند ، عمدتا نیاز به حدود 4 پوند نیرو بر روی ماشه هستند. یعنی برای شلیک اسلحه می بایست حدود 4 پوند بر روی ماشه فشار آورد. در حالیکه مارک 23 با آنکه از مکانیسم ماشه دو زمانه دو مرحله ای استفاده می کند ، اما به لحاظ طراحی فوق العاده ارگونومیک خود تنها به حدود 1.2 پوند نیروی بر روی ماشه خود برای شلیک نیاز دارد. این ویژگی نیز از قابلیت های منحصر به فرد این پیستول به شمار می رود. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/tmmk23_003.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_tmmk23_003.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/tmmk23_001.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_tmmk23_001.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/socomsilencer.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_socomsilencer.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/socom0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_socom0.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/socom.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_socom.jpg[/img][/url] مارک 23 دارای قاب بدنه ای از جنس پلیمر فشرده مخصوص می باشد. این مواد از ترکیباتی ساخته شده اند که به هیچوجه در استفاده های دراز مدت سبب حساسیت پوست دست نمی شوند. این اسلحه دارای ضامن اصلی و ضامن انصراف از شلیک می باشد که در سمت چپ اسلحه تعبیه شده است. ضامن خروج خشاب نیز در قسمت پشت گارد ماشه تعبیه شده است و در هر دو طرف اسلحه نیز در دسترس است. دو مکانیسم ایمنی برای این پیستول تعبیه شده است که اولیه مربوط به قفل ماشه و دیگری مربوط به قفل چکش اسلحه است که سبب می شود در ضربات شدید از شلیک های ناخواسته جلوگیری شود. همچنین سایت هدفگیری فلزی ساده و هم از نوع سه نقطه فسفری براق نیز برای این پیستول در نظر گرفته شده است که سبب می شود در شب و در تاریکی بتوان با دقت هدفگیری کرد. تجهیزات جانبی این اسلحه مثل صدا خفه کن و نور افکن موضعی و همچنین لیزر نقطه ای هدفگیری همگی توسط کارخانجات Knight's Armaments طراحی و تولید شده است. سایت لیزری اصلی این اسلحه مدل AN/PEQ-6 است که به دو صورت لیزر را بر روی هدف می تاباند. اول به صورت نقطه ای که در واقع نقطه ای را که گلوله قرار است به آن اصابت کند را مشخص می کند و دوم به صورت پرتوهای اینفرارد. زمانی که در تاریکی مطلق از این اسلحه استفاده می شود از حالت پرتوافکن اینفرارد استفاده می شود. در این حالت پرتوهای تابانده شده از سایت AN/PEQ-6 به اهداف سبب بازگشت آنها به سمت کاربر اسلحه می شود و کاربر به وسیله نایت ویژن که بر روی چشم خود نصب کرده است ، اهداف خود را در تاریکی مطلق به وضوح و سادگی خواهد دید. همچنین می توان این پیستول را به یک لامپ کوچک زنون معمولی مجهز کرد که با جثه کوچک خود می تواند نور موضعی را برای دید در مناطق با تاریکی مطلق فراهم آورد. مارک 23 هیچ حساسیتی به عوامل خارجی ندارد. می توان با آن وارد آب شد و بلافاصله پس از خروج از آب با آن شلیک کرد. این خاصیتی است که خانواده USP نیز آنرا دارا می باشند و مارک 23 نیز این قابلیت را از آنها به ارث برده است. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Mark23SuppressedLeft.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Mark23SuppressedLeft.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/lam_006.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_lam_006.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/lam_003.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_lam_003.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/ksc23_left.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_ksc23_left.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/ksc23_right.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_ksc23_right.jpg[/img][/url] طول کلی این اسلحه 245 میلیمتر و با احتساب صدا خفه کن 429 میلیمتر ، وزن خالی اسلحه 1100 گرم بدون خشاب و 1210 گرم با خشاب خالی و 1470 گرم با خشاب فول و 2290 گرم با خشاب فول و صدا خفه کن و تجهیزات لیزری در زیر لوله پیستول می باشد. خشاب این اسلحه ظرفیت 12 گلوله را دارد. همچنین ضخامت اسلحه 38.8 میلیمتر و ارتفاع آن نیز 150 میلیمتر است. تنها ضعفی که می توان برای مارک 23 متصور شد ، همان جثه بزرگ آن است که البته آن نیز به خاطر وجود برخی اصلاحات در داخل آن است که ناگزیر از چنین حجم و جثه بزرگی برای این اسلحه است. ضمن اینکه مزایای این اندازه بزرگ به مراتب بیشتر از نقاط ضعف آن است. مارک 23 سوکوم در حال حاضر جزء بهترین اسلحه های در حال خدمت در یگان نیروهای ویژه در سراسر جهان به شمار می رود. [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/ksc23_logo.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_ksc23_logo.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/mk23p2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_mk23p2.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/mk23_3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_mk23_3.jpg[/img][/url] نویسنده : علی محمدی استفاده از مقاله با ذکر منبع بلامانع است.

با تشکر از دوستان سه ویدئو از این پیستول [url="http://isherwood.persiangig.com/HITLER/ALI/Suppressed%20HK%20MK23%20.45.FLV"]http://isherwood.per...HK MK23 .45.FLV[/url] [url="http://isherwood.persiangig.com/HITLER/ALI/Suppressed%20HK%20MK23%20.45%200.FLV"]http://isherwood.per... MK23 .45 0.FLV[/url] [url="http://isherwood.persiangig.com/HITLER/ALI/HK%20MK23%20.45.FLV"]http://isherwood.per...HK MK23 .45.FLV[/url] حجم کلیپ ها کوتاه است و همگی بین 1 تا 3 مگ هستند

با تشکر از جناب چکا البته من گلوله ضد زره APFSDS رو با گلوله HE I مقایسه نکردم ، بلکه صرفا از تجربیات طرفین در طراحی و ساخت و استفاده گسترده از این نوع مهمات صحبت کردم. ضمن اینکه گلوله اصلی توپهای خودکار ارتش آمریکا در یگان های زمینی 25 میلیمتری است نه 30 میلیمتری. به همین خاطر موارد 25 میلیمتری را مثال زدم. [quote name='yazdan61' timestamp='1343737183' post='262737'] علی‌ آقا ممنون از لطفتون دلیل علاقه من به اورلیکن اینکه هم در داخل تولید می‌شه هم به گفت خودتون(در تاپیک مقایسه bmp2 vs bradly) توپ۳۰ م م روسی توان نفوذ به برادلی هاروآنچنانی‌نداره پس عملا در تقابل این زره پوش اگر موشک هاشونو کنار بذاریم بی‌‌ام پی‌‌های ما بازندن چه برسه به صیادها با اون توپ ۲۳ م م اینکه نصب اوریلکن برروی خودروهای زمینی‌ غیر متعارف به خاطره حجم اونه یا ضعف مهمات ضد زره آنها در داخل(باید ببخشید چون من مطلب جامعی در مورد این توپ ومهماتش جای پیدا نکردم جسته گریخته در چند کامنت خوندم) چون در تاپیکی که فکر کنم اقای goebbels زحمتشو کشیده بودن به عنوانه ضد هوائی بر روی زره پوشها نصب بودکه قابلیت حمله به مواضع زمینی‌ هم داشت به هر حال حیف نیست بنظرشما که این توپ ارزشمند فقط در زمینه ضد هوائی و اونم بصورت دستی‌ استفاده کنیم؟ ما مگه توپ بوفورز هم تولید می‌کنیم؟[img]http://www.military.ir/forums/public/style_emoticons/default/icon_eek.gif[/img] [/quote] خواهش می کنم. بله همینطوره. قسمت جلوی برادلی در برابر اصابت گلوله های 30 میلیمتری کاملا مقاوم هستند (متاسفانه) و از سویی دیگر توپ 30 میلیمتری هم که در اختیار ما است ، نه دقتشان برای هدفگیری مسافت های دور مناسب است و نه مهمات مناسبی در اختیار دارند. طراحان این توپ بیشتر به مقوله حجم آتش توجه کردند تا دقت. کما اینکه در کشور سازنده این توپ نیز مهمات مناسب برای این توپ برای درگیری با برادلی وجود ندارد. توپ 35 میلیمتری اورلیکن دارای مهمات مناسب برای درگیری زرهی در اختیار دارد و ژاپن و آلمان و آمریکا از تولید و استفاده کنندگان این نوع مهمات هستند. اما به احتمال 99.9 درصد این نوع مهمات در ایران وجود ندارد. چرا که این توپها در ایران کاربرد ضد زره ندارد. همچنین سیستم تغذیه اورلیکن های ایران نیز برای نصب بر روی خودروهای IFV و استفاده از آن علیه اهداف زمینی نامناسب است. توپ 40 میلیمتری بوفورز در ایران موجود است. کالیبر 57 میلیمتری این توپ هم در ایران موجود است. مدل 40 میلیمتری آن برای نصب بر روی براق گزینه بهتری است. چرا که با توجه به اینکه به احتمال زیاد مهمات ضد زره از نوع سابوت در ایران پیدا نشود ، این توپ با گلوله های 40 میلیمتری خود به طور قطع به یقین قادر به نابود کردن برادلی خواهد بود. لینک های زیر هم اطلاعات خوبی درباره گلوله های 35x228 میلیمتر اورلیکن در اختیار می دهد [url="http://www.quarry.nildram.co.uk/WLIP.htm"]http://www.quarry.ni....co.uk/WLIP.htm[/url] [url="http://www.ordtech-industries.com/2products/Ammunition/Medium/35x228.html"]http://www.ordtech-i...ium/35x228.html[/url] [color=#ff0000][b][size=6]ویرایش شده :[/size][/b][/color] [quote]علی آقا البته اصل بحث ما سر گلوله های 30 میلیمتری بود ، نه 25 میلیمتری اما باید این رو یادآوری کنم که گلوله ی M910 صرفا یک گلوله ی تمرینی (مشقی) هست و آوردن این گلوله در مقایسه به علت سرعت بالاش اثبات کننده ی چیزی نیست . اما در مورد گلوله ی MK268 ، از اونجاییکه نوع این گلوله APFSDS-T هست تنها رقیب روسی این گلوله در کالیبر 30 میلیمتری گلوله ی تنگستنی M929 هست که چون نه اطلاعات کاملی از این گلوله و نه MK268 منتشر شده ، امکان بررسی دقیق بین این دو وجود نداره ، هرچند بنظر میرسه این دو از نظر قابلیت با هم یکسان هستند .[/quote] همونطور که در تاپیک مقایسه سوخو 25 و تاندربولت نیز گفتم ، آمریکا از گلوله های 30 میلیمتری در یگان های زمینی خود به صورت عملیاتی استفاده نمی کند و تنها گلوله عملیاتی توپهای خودکار آمریکا ، همین گلوله 25 میلیمتر است که در انواع مختلف تولید و در حال استفاده است و اطلاعات بالستیک آنها نیز به طور کامل موجود است. مقایسه گلوله های 25 میلیمتری غربی و 30 میلیمتری شرقی نیز به نظر من چندان غیر واقعی نیست. چون درسته که کالیبرشون با هم فرق می کنه ، اما کاربردشون یکی است. کما اینکه اگر گلوله ام 910 را از این مقایسه حذف کنیم ، باز هم سایر گلوله ها مختصات بالستیک برتری نسبت به انواع شرقی دارند. [quote]در زمینه ی مقایسه ی قدرت انفجار مهمات ، برام خیلی عجبیه که استدلال شما برای اثبات برتری قدرت انفجار گلوله های HEI آمریکایی ، پیش کشیدن گلوله های پنتریتوری چون M919 و استفاده اورانیوم ضعیف شده در گلوله های ثاقب هست در حالیکه این موضوع اصلا نمیتونه ارتباطی به قدرت انفجار گلوله های HEI داشته باشه ! ضمن اینکه استفاده از اورانیوم در گلوله های ثاقب نه تنها راه حل نیست ، بلکه دارای اثرات منفی زیست محیطی هم هست که البته از حوصله ی این بحث خارجه و استفاده از تنگستن یا بقیه آلیاژها ضعف گلوله ای رو اثبات نمیکنه .[/quote] منظور من از این تمثیل مقایسه گلوله ارتباط دادن گلوله از نوع HEI با گلوله APFSDS نبود. بلکه صرفا تجربیات و توانایی ها و سطح تکنولوژیکی دو کشور رو در این زمینه مثال زدم. منظورم از این تمثیل تفاوت سطح تکنولوژیکی و طراحی برای چنین گلوله هایی در آمریکا و شوروی سابق بود. کما اینکه آمریکا در این زمینه دارای تجربیات بیشتری در زمینه طراحی ، استفاده و در مجموع سطح تکنولوژی این گلوله ها از شوروی بود ، پس می توان تلویحا نتیجه گرفت که گلوله های انفجاری ساخت آمریکا دارای قدرت بیشتری نسبت به شوروی هستند.

با تشکر از جناب چکا [quote]1- سرعت دهانه ی دو توپ به گلوله های مورد استفاده در اونها بستگی داره که در مورد این دو توپ و با در نظر گرفتن 2 نوع مهمات متداول ، مشاهده میکنیم گلوله ی انفجاری شدید PGU-13/B توپ Bushmaster با سرعت دهانه ی 1021 متر بر ثانیه در مقایسه با گلوله ی 3UOF8 توپ روسی با سرعت دهانه ی 960 متر بر ثانیه در جایگاه بالاتری قرار میگیره ، اما در کلاس گلوله های ثاقب ، گلوله ی 3URB8 با سرعت 1120 متر بر ثانیه رقیب آمریکایی خود ، PGU-14/B اورانیومی با سرعت دهانه ی 990 متر بر ثانیه برتری دارد .[/quote] گلوله های 25 میلیمتری ام 791 ، ام 910 و ام 919 که از نوع ضد زره هستند دارای سرعت دهانه ای معادل 1385 متر بر ثانیه و البته گلوله ام 910 دارای سرعت 1520 متر بر ثانیه می باشد که از این نظر بسیار سرتر از گلوله مشابه روسی مورد مقایسه است. ضمن اینکه مطالعه ویژگیها و قابلیت های این گلوله در لینک زیر نشان می دهد که گلوله هایی بسیار پیشرفته در جهان توپ های خودکار هستند. [url="http://www.inetres.com/gp/military/cv/weapon/M242.html"]http://www.inetres.c...eapon/M242.html[/url] همچنین گلوله 30 میلیمتری مارک 268 که در توپ مارک 44 استفاده می شود و از نوع ثاقب ضد زره است ، دارای سرعت دهانه 1385 متر بر ثانیه است که از این نظر 265 متر بر ثانیه سرعت آن از گلوله روسی بیشتر است. [url="http://www.navweaps.com/Weapons/WNUS_30mm_BushmasterII.htm"]http://www.navweaps....ushmasterII.htm[/url] [quote]2- مرمی گلوله ی انفجاری شدید روسی از نوع A-IX-2 است اما مشخص نیست گلوله ی PGU-13/B از چه نوع ماده ی منفجره ای استفاده کرده (بنده هرچی گشتم پیدا نکردم) ، لذا قدرت انفجار این دو گلوله تا مشخص شدن قدرت انفجار ترکیب گلوله ی آمریکایی قابل تشخیص نیست ![/quote] بله حق با شماست. اما خب اگر منصفانه قضاوت کنیم ، آمریکا در زمینه طراحی و استفاده از توپ های خودکار و مهمات آن به مراتب جلوتر از شوروی سابق و روسیه فعلی است. کافیه که نگاهی به برنامه های آمریکا در زمینه ساخت و استفاده از گلوله های توپ های خودکار دارد بیاندازیم. من جمله اون لینک اولی که خدمتتون ارائه کردم. و یا لینک زیر درباره مهمات ام 919 [url="http://www.globalsecurity.org/military/systems/munitions/m919.htm"]http://www.globalsec...itions/m919.htm[/url] به نظر من آمریکا در این زمینه از روسیه جلوتر است. کما اینکه می بینیم که روسیه هنوز مهمات apfsds با پنتریتور اورانیوم ضعیف شده به صورت عملیاتی در اختیار ندارد. در حالیکه آمریکا نزدیک به 20 سال است که از چنین مهماتی در برادلی ها و سایر توپ های خودکار خود استفاده می کند. به همین خاطر احتمال اینکه قدرت مواد انفجاری گلوله های آمریکایی کمتر و یا اصلا برابر با گلوله روسی باشد ، بسیار بسیار ضعیف است. [quote]در ضمن اگر میشه درباره ی نفوذ گلوله های توپ برادلی در زره تانکهای T-72 و همچنین عدم استفاده از قابلیت Dual Feed توپ های 2A42 در زره پوش های روسی منبعی ارایه کنید (تو سایت سازنده BMP-2 برای مثال استفاده از توپ 2A42 با قابلیت دوال فید صریحا ذکر شده است)[/quote] در رابطه با نفوذ گلوله های برادلی در زره تی 72 در مجله جنگ افزار مطلبی خوانده بودم. اما درباره توپ 2A42 بر روی BMP 2 نیز ، تقریبا همه منابع صرفا نوشته اند که بی ام پی 2 از توپ دوال فید استفاده می کند ، اما هیچیک از منابع به طور صریح و روشن نگفته اند که این توپ از حالت دوال فید خود استفاده می کند. ویکی گفته که بی ام پی 20 از باکس مهمات 500 تایی استفاده می کند که 140 تای آن انفجاری و 360 تای آن ضد زره است که با توجه به برجک کوچک بی ام پی 2 و وزن سنگین مهمات 30 در 165 میلیمتر روسی ، استفاده از چنین ترکیبی بعید به نظر می رسد. ضمن اینکه ویکی هم برای این ادعای خود هیچ منبعی نیاورده است. در حالیکه در مورد خودرویی مثل برادلی به طور صریح به قابلیت استفاده از حالت دوال فید اشاره شده است. [url="http://www.army-technology.com/projects/bradley/"]http://www.army-tech...ojects/bradley/[/url] [quote] The main armament is a ATK Ammunition Systems (formerly Boeing Ordnance) 25mm M242 Bushmaster chain gun. The M242 has a single barrel with an integrated dual feed mechanism and remote feed selection. The gunner can select single or multiple shot mode. [/quote] نکته جالبتر اینجاست که در جدیدترین آپگرید و مدرنیزاسیون بی ام پی 2 یک نارنجک انداز 30 میلیمتری به انتهای برجک اضافه شده است که ترکیبی نامتعارف به شمار می رود و تابحال دیده نشده که یک IFV از نارنجک انداز به عنوان سلاح ضد نفر استفاده کند. برادلی از همان توپ 25 میلیمتری خود و از مهمات انفجاری ام 792 خود استفاده می کند که بردی حدود 3000 متر علیه پیادگان دشمن دارد. در حالیکه برای بی ام پی 2 نارنجک انداز 30 میلیمتر در نظر گرفته شده است تا بتواند با آن با پیادگان دشمن درگیر شود. استفاده از نارنجک انداز برای خودروهای IFV نامتعارف است. چرا که این خودروها در خط مقدم نبرد فعالیت می کنند و مساله حفاظت آنها از مهمات خود برایشان مساله ای حیاتی است. برخورد یک گلوله به باکس مهمات نارنجک انداز سبب انفجار آن و به تبع سبب آسیب دیدن و از کار افتادن خودرو خواهد شد. به همین خاطر IFV ها از گلوله های انفجاری توپهای خودکار برای مقابله با پیاده های دشمن استفاده می کنند ، نه نارنجک انداز. در صورتی که توپ خودکار بی ام پی 2 واقعا قابلیت استفاده به صورت دوال فید را داشت ، هیچگاه نمی بایست از نارنجک انداز برای مقابله با پیاده نظام دشمن استفاده می کرد که استفاده از آن برای خود خودرو نیز خطرناک است. بی ام پی 2 در جدیدترین مدرنیزاسیون مجهز به نارنجک انداز 30 میلیمتری خودکار [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/BMP-2M_2.jpg[/img]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/hk_mk23_socom_4.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_hk_mk23_socom_4.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/ah-mark23.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_ah-mark23.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/hk_mark_23.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_hk_mark_23.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/tmmk23_006.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_tmmk23_006.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/tmmk23_005.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_tmmk23_005.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/Heckler_Koch-MK-23-SOCOM_1243502C1.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_Heckler_Koch-MK-23-SOCOM_1243502C1.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/ksc23_dc.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_ksc23_dc.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/ksc23_detail.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_ksc23_detail.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/mk23p2spring.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_mk23p2spring.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/target25.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_target25.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/target26.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_target26.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/23s_under.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_23s_under.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/26_116783_31fb6a55babcb16.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_26_116783_31fb6a55babcb16.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/ah-mark23.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_ah-mark23.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/23s_right.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_23s_right.jpg[/IMG][/url] بخشی از اعضای خانواده یو اس پی [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/U_SP.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_U_SP.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/USP.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_USP.jpg[/IMG][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/US_P.jpg][IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10084/thumb_US_P.jpg[/IMG][/url]

[quote name='Dezchilds' timestamp='1343577674' post='262477'] سلام و خیلی ممنون دقیقه 2:44 (موقع زدن کشتی) رو ببینید من یه سوال برام پیش اومده زمانی که راکت از تو لانچر خارج میشه انگار پرتاب میشه بعدش موتورش روشن میشه این جریانش چیه ؟ چرا احتراق بعد از پرتاب موشک شروع میشه ؟ [/quote] این قابلیت رو بهش می گند سافت لانچ SOFT LAUNCH یعنی موتور موشک پس از خارج شدن از لانچر و دور شدن از آن روشن میشود. این کار به خاطر جلوگیری از آسیب دیدن کاربر آن است.

از توضیحات دوستان سپاسگزارم. [quote name='yazdan61' timestamp='1343472726' post='262289'] علی‌ آقا سلام به نظر شما توپ‌های اورلیکن تولیدی ایران توانای نصب برروی برجک‌های مثل صیاد و بی‌‌ام پی‌ ۲ را دارد اگر هم زحمتی نیست یه مقایسه‌ای بین این توپ و نوع ۲۵ م م آن با توپ‌های اورلیکن ایران و توپ ۳۰م م بی‌‌ام پی‌ ۲‌های ما بکنین [/quote] سلام علیکم توپ های اورلیکن دارای مکانیسم تغذیه جعبه ای هستند و برای نصب آنها بر روی برجک های مختلف می بایست ابتدا مکانیسم تغذیه آنها را به نواری تغییر بدهیم. مثل اورلیکن های چینی [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/CSSA-1-SPAAG-2S.jpg[/img] اما به نظرم در مجموع استفاده از توپ 35 میلیمتری برای استفاده در خودروهای زمینی نامناسب و نامتعارف است. می توان از همان توپ های 30 میلمیتری روسی که در ایران تولید می شوند استفاده کرد و اگر به حجم و قدرت آتش بالاتری نیاز بود می توان از توپ 40 میلیمتری بوفورز نیز استفاده کرد. مثل کشورهای اسکاندیناوی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در رابطه با مقایسه عملکرد این توپ و توپ ام 242 بوش مستر با اورلیکن های ما متفاوت است و به همین خاطر مقایسه این دو با هم کمی غیر منطقی به نظر می رسد. اما از آنجایی که کارآیی توپ مارک 44 و ام 242 با توپ 30 میلیمتری 2A42 یکسان است و هر دو در اصل برای پلتفرمهای زمینی و استفاده علیه اهداف زمینی استفاده می شوند ، این دو را با هم مقایسه می کنم. (البته ناگفته نماند که هلیکوپترهای هاواک از این توپ استفاده می کنند و همچنین کاموف 50 و 52 نیز از این توپ استفاده می کنند) مقایسه این دو توپ به نظرم به طور کامل و مطلق غیر منطقی است. چون هر کدام از این دو بر اساس طرز فکر خاصی ساخته شده اند. روس ها برای طراحی توپ 2A42 حجم آتش رو در نظر داشتند ، اما آمریکایی ها دقت و قدرت آتش. به همین خاطر هر کدام از این دو توپ دارای ویژگیهای مخصوص به خود هستند که دیگری از آن بی بهره است : توپ روسی از دو ریتم آتش استفاده می کند. 250 الی 300 گلوله و همچنین 550 الی 600 گلوله در دقیقه که گانر این توپ می تواند بسته به نوع نیاز خود یکی از این دو ریتم آتش را انتخاب کند. در حالیکه توپ مارک 44 و ام 242 دارای ریتم آتش ثابت 200 گلوله در دقیقه هستند و البته هر دو در مدل دریایی دارای 250 گلوله در دقیقه هستند. توپ روسی از فشار گاز پروپلنت و لگد خود برای لود خودکار استفاده می کند در حالیکه دو توپ آمریکایی توسط منبع برق خارجی کار می کنند که هر یک از این دو روش مزایا و معایب خاص خود را دارند. سرعت دهانه توپ های آمریکایی بیشتر از نمونه های روسی است. توپ مارک 44 از گلوله های قوی تری استفاده می کند. گلوله های توپ روسی در مدل 3UOF8 از نوع انفجاری دارای 120 گرم شارژ پروپلنت باروت می باشد که شامل ترکیبات پروکسیلین 6/7P-5 BPfl است. در مقابل گلوله های 30 میلیمتری مارک 266 که در توپ آمریکایی به کار می رود و از نوع انفجاری است (دقیقا از نظر کاربرد مشابه گلوله روسی است که معرفی کردم) دارای 170 گرم شارژ پروپلنت باروت است که شامل ترکیبات پودر مارک 69 است. مارک 69 در حال حاضر قویترین و پر انرژی ترین پودر پروپلنت است که در مهمات های ساخت آمریکا استفاده می شود. مارک 46 ، مارک 49 ، مارک 56 نیز پروپلنت های ضعیفتر هستند که کاربردهای خاص خودشون رو دارند. مرمی گلوله روسی دارای 48 گرم مواد منفجره از نوع آلومینیوم A-IX-2 است در حالیکه گلوله مشابه آمریکایی نزدیک به 60 گرم ترکیبات انفجاری با خود همراه دارد که نشان می دهد گلوله آمریکایی هم از نظر قدرت پرتاب مرمی و هم از نظر قدرت انفجار و تخریب بالاتر از گلوله مشابه روسی است. سرعت دهانه گلوله های آمریکایی نیز به طور متوسط در مدلهای مشابه بین 100 الی 250 متر بر ثانیه بیشتر از گلوله های مشابه روسی است. از دیگر ویژگی های برتر توپ آمریکایی مارک 44 این است که می توان با تعویض فیدر ، چامپر و لوله توپ آنرا برای شلیک گلوله های قویتر 40 میلیمتری آماده کرد. همچنین گلوله های 30 میلیمتری مختلف را می توان تنها با تغییر در چامپر توپ استفاده کرد. همچنین بیش از 70 درصد از قطعات آن قابل تعویض با مدل 25 میلیمتری آن یعنی ام 242 بوش مستر است. مساله دیگر این است که با آنکه توپ 2a42 به صورت دوال فید طراحی شده است و از دو سمت و به وسیله دو نوع مهمات تغذیه می شود ، اما عملا از این قابلیت در هیچ خودرویی استفاده نمی شود. شاید دلیل آن حجم کم فضای داخلی خودروهای روسی باشد. در حالیکه برادلی و EFV از این دو توپ به صورت دوال فید استفاده می کنند. این قابلیت دوال فید بودن نیز در جنگ اول خلیج فارس به خوبی قدرت و قابلیت خود را نشان داد. برادلی های آمریکایی در این جنگ تنها با شلیک سه گلوله بی ام پی 1 های عراقی را منهدم می کردند. دو گلوله اول از نوع ضد زره و گلوله سوم از نوع انفجاری که شلیک این سه گلوله به صورت متوالی و با در نظر گرفتن قدرت و پایستگی انرژی در گلوله 25 میلیمتری ، سبب می شد که پس از اصابت هر سه گلوله به نفربر عراقی ، کاملا منهدم شود. در حالیکه برادلی قادر به حمل 900 گلوله 25 میلیمتری است که تنها سه عدد از آنها برای منهدم کردن بی ام پی 1 های عراقی کفایت می کرد. در ضمن در جنگ اول خلیج فارس برادلی ها از گلوله های ضد زره ام 791 استفاده می کردند که مجهز به پنتریتور از جنس تنگستن کارباید بود. این گلوله در همان جنگ اول خلیج فارس توانست در زره تی 55 نیز نفوذ کند. در حالیکه در جنگ دوم در سال 2003 برادلیها از گلوله های ضد زره ام 919 PGU-20/U استفاده می کردند که مجهز به پنتریتورهای از جنس اورانیوم ضعیف شده بود و حتی گزارش شده بود که این گلوله می توانند از فاصله نزدیک در زره تی 72 های عراقی نیز نفوذ کنند. این میزان نفوذ گلوله های 25x137 میلیمتری برادلی بود. در حالیکه توپ مارک 44 دارای 20 درصد کالیبر بزرگتر و 50 درصد قدرت و حجم آتش بیشتر نسبت به گلوله 25 میلیمتری مشابه است. حالا خودتون باید حدس بزنید که گلوله های 30x173 میلیمتری توپ مارک 44 چه قدرتی دارند. منابع برای مطالعه بیشتر [url="http://www.navweaps.com/Weapons/WNUS_30mm_BushmasterII.htm"]http://www.navweaps....ushmasterII.htm[/url] [url="http://www.atk.com/capabilities_defense/cs_as_gs_mk44_30-40mm_c.asp"]http://www.atk.com/c...4_30-40mm_c.asp[/url] [url="http://www.army-guide.com/eng/product2757.html"]http://www.army-guid...roduct2757.html[/url] [url="http://russianammo.org/Russian_Ammunition_Page_30mm.html"]http://russianammo.o..._Page_30mm.html[/url] [url="http://www.army-guide.com/eng/product3222.html"]http://www.army-guid...roduct3222.html[/url] [url="http://articles.janes.com/articles/Janes-Ammunition-Handbook/30-x-165-ammunition-for-2A42-2A38-and-2A72-cannon-Russian-Federation.html"]http://articles.jane...Federation.html[/url] رفتم برای افطار طاعات و عباداتتون قبول باشه انشاالله ما رو هم از دعای خیرتون بی نصیب نگذارید