saman جان دستت درد نکنه. در مورد خمپاره‌های جدید هم اطلاعاتی بدی ممنون میشم. :lol:

در ادامه‌ی مباحثی که پیرامون توپ‌های خانواده‌ی CWIS داشتیم این توپ آلمانی رو خدمتتون معرفی می‌کنم. البته این توپ رسما جز توپ‌های CWIS نیست ولی کاربرد مشابه داره و معرفی اون خالی از لطف نیست. تو یه فروم انگلیسی دیدم که در مورد قایق‌های تندروی ایرانی اظهار نگرانی کرده‌بودند و یکی از اعضا دو تا توپ پیشنهاد کرده‌بود که یکیشون این توپ بود. سیستم MLG 27 سیستمی است که توسط شرکت Rheinmetall طراحی و توسعه‌داده‌شده‌است. این سیستم کاملا اتوماتیک بوده و در شناورهای نیروی دریایی آلمان از آن استفاده‌می‌شود. نیروی دریایی هلند تعداد 4 توپ از این مدل را برای استفاده در شناورهای گشت ساحلی خود سفارش داده‌است. توپی که برای این سیستم انتخاب‌شده‌است توپ BK 27 است؛ که توسط شرکت Mauser طراحی شده‌است. طراحی اولیه‌ی توپ در حوالی سال 1960 آغاز شد. از این توپ در هواپیماهای MRCA Tornado، جنگنده‌ی سوئدی Gripen و همچنین Eurofighter استفاده‌شده‌است. نیروی هوایی ایلات متحده نیز خواستار استفاده از این توپ در هواپیمای F-35 خود بود که البته این پروژه بعدها لغو شد. این سیستم می‌تواند واحدهای هوایی و شناورهای تندروی کوچک را در فاصله‌ی 2500‌متری و یا شناورهای بزرگتر را در فاصله‌ی 4500 متری هدف قرارداد دهد. همچنین درگیری با واحدهای ساحلی ثابت و یا محرک (مانند خودروهای زرهی سبک دشمن) از فاصله‌ی 4000 متری نیز امکان‌پذیر است. از این توپ می‌توان در شناورهای رزمی جدید و یا شناورهای قدیمی‌تر استفاده‌کرد. این توپ می‌تواند براحتی جهت بروزرسانی شناور‌های قبلی استفاده‌شود؛ چراکه نیازی چندانی به تغییر دادن عرشه و نفوذ در آن ‌ندارد. MLG 27 از سیستم کنترل و هدف‌گیری قدرتمندی استفاده‌می‌کند. همچنین نواخت بالای 1700 گلوله بر دقیقه قدرت مناسبی را برای توپ به ارمغان آورده‌است. این توپ مجهز به سیستم‌های کنترل آتش قدرتمندی می‌باشد که توسط شرکت STN Atlas Elektronik طراحی شده‌است. حسگرهای گرمایی، دوربین تلویزیونی، سیستم فاصله‌یاب لیزری و سیستم خودکار رهگیری که از یک رهگیر ویدئویی "video tracker" استفاده‌می‌کند، سرعت و دقت مناسبی در رهگیری اهداف ایجاد‌کرده‌است. همچنین رهگیری هدف و کنترل آتش می‌تواند توسط یک اپراتور انجام‌شود. مشخصات توپ: کالیبر: 27 میلیمتر طول: 2.31 متر وزن: 100 کیلوگرم قدرت نواخت: 1700 گلوله در دقیقه سرعت گلوله: 1025 متر بر ثانیه وزن گلوله: 260 گرم منبع: http://en.wikipedia.org/wiki/MLG_27 http://defence-data.com استفاده از مطلب بدون ذکر نام مترجم و سایت میلیتاری مجاز نیست.

در ادامه‌ی معرفی توپ‌های CWIS توپ Meroka رو بررسی می‌کنیم. توپ Meroka، توپی است 12لوله‌ای با کالیبر 20 میلیمتر از سری توپ‌های CWIS که در نیروی دریایی اسپانیا استفاده می‌شود. توپ‌های این سیستم از نوع Oerlikon می‌باشد. این سیستم برای مقابله با موشک‌های ضدکشتی و یا سایر تسلیحات هدایت‌شونده‌ی دشمن طراحی‌شده‌است. علاوه‌براین از این توپ می‌توان جهت مقابله با هواپیماها، کشتی‌ها، شناور‌های کوچک، مین‌های شناور دشمن و اهداف ساحلی استفاده‌کرد. این سیستم جهت استفاده در شناورهای نیروی دریایی اسپانیا طراحی شده و قابلیت نصب شدن روی ناوهای محافظ و یا شناورهای بزرگتر را داراست. عبارت Meroka (این عبارت از کلمه‌ی آلمانی Mehrrohrkanone به معنی توپ چند لوله گرفته‌شده‌است.) برای تسلیحاتی مانند توپ Nordenfelt نیز کاربرد دارد اما در اصل برای معرفی سیستم دفاعی CWIS اسپانیایی کاربرد دارد. این توپ بر خلاف توپ‌های Gatling gun از لوله‌های واحد تشکیل‌شده که به صورت تک واحدی عمل شلیک را انجام می دهند. در این سیستم لوله‌های توپ به صورت اریب قرار‌گرفته‌اند تا بتوانند منطقه‌ی وسیع‌تری را زیر آتش بگیرند. لوله‌های توپ بر روی برجک متحرکی قرارگرفته‌اند که این برجک توسط سیستمی راداری و حرارتی کنترل می‌شود. نوع ابتدایی توپ از سیستم راداری off-mount استفاده‌می‌کرد اما بعدها سیستم راداری on-mount باند I شرکت Lockheed Electronics تحت عنوان PVS-2 Sharpshooter جایگزین سیستم قبلی شد. این سیستم به گونه‌ای طراحی شده که بتواند هدف را از فاصله‌ی 5 کیلومتری شناسایی کند، در توپ Meroka فاصله‌ی شلیک به هدف 1500 تا 500 متر است. ورژن‌های بعدی توپ دارای سیستم هدف‌گیری لیزری است که این امر سیستم را در برابر اقادامات الکترونیکی دشمن مقاوم می‌سازد. آخرین تغییراتی که در این سیستم انجام شده شامل استفاده از سیستم هدف‌گکیری لیزری ساخت اسرائیل و استفاده از سیستم‌های الکترونیکی جدیدتر ساخت خود اسپانیا می‌باشد. مشخصات: توپ: 20 میلیمتری Oerlikon وزن: 4500 کیلوگرم زاویه‌ی توپ: 15- تا 85+ درجه چرخش افقی: 360 درجه سرعت گلوله: 1290 متر بر ثانیه سرعت شلیک: 1440 گلوله بر دقیقه تسلیحات: گلوله‌ی APDS-T برد موثر: در صورت استفاده از گلوله‌ی APDS-T (0.102کیلوگرمی) 1500 تا 2000 متر سیستم رهگیری: رادار باند I PVS-2 Sharpshooter، سیستم حرارت‌یاب Indra منبع: http://en.wikipedia.org/wiki/Meroka_CIWS استفاده از مطلب بدون ذکر نام مترجم و سایت میلیتاری مجاز نیست.

پس نقش من این وسط چی شد ؟ :crying: شرمنده بابك جان! :mrgreen: بابك نقش اساسي تو پيدا كردن اشتباهات اين آدم داشت :lol:

پس نقش من این وسط چی شد ؟ :crying: شرمنده بابك جان! :mrgreen: بابك نقش اساسي تو پيدا كردن اشتباهات اين آدم داشت :lol:

آره منظور مشخصات توپ بود. نه كل سيستم.

دستت درد نكنه جالب بود. بهتره عكسارو تو اندازه‌ي متوسط بزاري حجم عكس دوم بالاست. :lol:

ممنون جالب بود. :lol:

راستشو بخوايد من يه سري مقالات در مورد ناوشكن‌هاي مجهز به سيستم آتش AEGIS یا سیستم‌های مشابه رو سایت قرار دادم و معرفیشون کردم اگه یه سر به بخش شناورهای سطحی بزنید متوجه میشید. منبعی که من ازش استفاده کردم سایت آقای Jeff Head بود http://www.jeffhead.com/aegisvesselsoftheworld/aegis.htm ایشون حالا مثلا آدم بزرگیه ولی اشتبهات فاحشی تو متنش بود که یکیش همین توپ بود! قبلا معرفیش کردم و یه تاپیک در رابطه با کتابش یعنی خشم اژدها درست کردم. لینک: http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=5399&highlight=jeff Jeff Head عضو موسسه‌ی تحقیقاتی نیروی دریایی ایالات متحده است، وی دارای سابقه‌ی زیادی در ضمینه‌ی طرح‌های دفاعی و سیستم‌های کامپیوتری است. وی اکنون در با دولت فدرال در تایین سیاست‌های منطقه‌ای همکاری دارد. وی مولف کتاب جنجال‌برانگیز خشم اژدهاست. که احتمال بروز جنگ جهانی سوم را با توجه به اتفاقات اخیر تحلیل می‌کند.

اين توپ جهت مقابله با واحدهاي تندروي دشمن طراحي شده. در ضمن فكر مي‌كنم بابك جان نوشته بود امتياز ساخت و فروش اون توپ به ايالات متحده واگذار شده :lol:

نمي‌دونم شايدم درست ميگي ولي من احساس مي‌كنم Goalkeeper قویتره و برتری این توپ فقط به خاطره گلولشه :lol:

ممنون :lol: اگه عكس ميذاشتي خيلي بهتر مي‌شد.

ممنون مفيد بود. اگه سرعت گلوله رو هم بگيد ممنون ميشم. :lol:

كركس جان ممنون جالب بود و دستت درد نكنه. ميشه بگي چرا كانادا قصد داره تعداد نفربراشو افزايش بده؟ يا اينكه اساسا كانادا از كجا احساس خطر بيشتري ميكنه؟

حوالی سال 1990 اسپانیا متوجه نیاز به یک ناو محافظ پیشرفته و قدرتمند شد تا به وسیله آن بتواند از شناورهای پرارزش خود حفاظت کند. که این باعث شد تا اسپانیا اقدام به ساخت شناوری قدرتمند و چندکاره نماید. برای انجام اینکار دولت اسپانیا به توافقنامه‌ی سه‌جانبه‌ای پیوست که دو کشور عضو دیگر آن کشورهای آلمان و هلند بودند. که در آن زمان یعنی سال 1994 این دو کشور نیز در پی ساخت چنین شناورهایی بودند. پیمان منعقد شده باعث ساخت ناوهای Bazan اسپانیایی مجهز به سیستم کنترل آتش آمریکایی AEGIS، De Zeven هلندی و Sachsen آلمانی(در مورد این دو ناو قبلا مطالبی رو خدمتتون ارائه دادم.) شد. Alvaro de Bazan در اکتبر 2000 به آب انداخته شد و در سپتامبر 2002 رسما مشغول خدمت شد. پس از ساخت این ناو سه ناو دیگر نیز ساخته شد و ناو پنجم و البته آخر هنوز در دست ساخت است. دولت اسپانیا قراردادی را با ایالات متحده امضا کرد که طبق آن ایالات متحده نوعی از سیستم AEGIS مناسب برای این کلاس طراحی کرد که ورژن AN/SPI-1F نام گرفت. به همین خاطر اسپانیا اولین کشور اروپایی مجهز به سیستم AEGIS شد و در جهان پس از ژاپن، اسپانیا سومین کشور بود. این ناو برای انجام ماوریت‌های خود مجهز به تسلیحات قدرتمندی ‌است. تعداد 48 سلول شلیک عمودی در جلوی ناو قراردارد و مجهز به 32فروند موشک SM-2 و 64 موشک Sparrow است که جهت مقابله با هواپیماهای دشمن از آنها استفاده می‌شود. این ناو جهت مبارزه با اهدف سطحی دارای تسلیحات قدرتمندی است. تعداد 8 موشک هارپون در دو لانچر چهارگانه و یک توپ 127میلیمتری تسلیحات اصلی ناو جهت مبارزه با دشمن سطحی است. BAZAN برای مقابله با اهداف زیرسطحی نیز تسلیحات کارآمدی دارد؛ یک هلیکوپتر SH-60 LAMPS III و همچنین تعداد 12 مقر اژدر که در چهار دسته‌ی سه‌تایی قرار دارند؛ ناو را برای مقابله با اهداف زیرسطحی یاری می‌کنند. مشخصات: طبقه‌بندی: FFG طول:147متر عرض: 19متر آبخور: 5متر دیسپلیسمنت(وزن): 6250 تن پیشران: 2 GE LM2500, CODAG; two shafts سرعت:+ 29 گره‌دریایی برد عملیاتی:5000مایل دریایی(20نات) خدمه: 240 نفر هلیکوپتر: یک فروند SH-60 Seahawk حس‌گرها: AN/SPY-1F Radar AN/SQQ-89 Sonar Suite AN/SQQ-28 LAMPS III تسلیحات: تعداد 48 سلول شلیک عمودی Mk-41 VLS SM-2، ESSM 8 فروند موشک هارپون ASM یک توپ 20میلیمتری Meroka CIWS یک توپ 127میلیمتری 12 جایگاه اژدر Mk-46 LW نکته: تسلیحات یاد شده تسلیحات اصلی ناو می‌باشد. تعداد شناور این کلاس: 5فروند F101 Alvaro de Bazan F102 Almirante Juan de Borbon F103 Blas de Lezo F104 Mendez Nunez F105 Almirante Juan de Borbَn منبع: http://www.jeffhead.com/aegisvesselsoftheworld/aegis.htm اخطار! استفاده از مطلب بدون ذکر نام مترجم و سایت میلیتاری مجاز نیست.

اي بابا بازم كه اشتباه كرده اين مردك! :lol: بابك جان حق با شماست. عكسارو بررسي كردم. متن اصلاح شد.

درسته! :crying: تو Bazan از همین توپ استفاده شده! اگه دستم به این مردک Jeff Head برسه :lol: :mrgreen:

دستت شما درد نكنه. جالب بود.

منظور اين بود كه تو اين فاصله هدف به صورت 100٪ نابود شده و خطري رو براي شناور ايجاد نمي‌كنه. :lol:

دستت درد نكنه بابك جان بالاخره نمرديم تاپيك شما رو ديديم. :mrgreen: پسر عجب گلوله‌ی خفنی داره! :crying: حالا رو كدوم شناورشون نصبش كردند؟ فكر كنم رو ليتورال LCS نصبش كنن آخه آمريكايي ادعا دارند كه اين شناور رو مخصوصا براي مقابله با واحدهاي تندرو ساختند. راستي برادر برد Goalkeeper با توجه به نوع گلوله از 1500الی 2000 متر تا 350 متری هستش. :lol:

از شما عزیزان دعوت می‌کنم این مقاله رو با حوصله بخونید. کشتی سازی در ایران علی رغم سرمایه گذاری ۲/۲ هزارمیلیارد تومانی در کشور، هنوز نتوانسته کارنامه درخشانی از خود به جای بگذارد و با وجود تلاش های صورت گرفته طی چندسال اخیر هنوز این صنعت قادر به ساخت کشتیهای اقیانوس پیما نیست. کشتی سازی در ایران علی رغم سرمایه گذاری ۲/۲ هزارمیلیارد تومانی در کشور، هنوز نتوانسته کارنامه درخشانی از خود به جای بگذارد و با وجود تلاش های صورت گرفته طی چندسال اخیر هنوز این صنعت قادر به ساخت کشتیهای اقیانوس پیما نیست. به گزارش مانا، اگرچه صنعت کشتی سازی از قدمت طولانی برخوردار است اما سهم ایران علی رغم داشتن ۳ هزار کیلومتر ساحل آبی به دلایل مختلف، از این صنعت بسیار ناچیز است این در شرایطی است که عدم توانایی نظام بانکی کشور برای تامین فاینانس پروژه های صنایع دریایی، روند طولانی گشایش اعتبار و تصویب طرح ها برای اعطای وام باعث شده تا مشکلات این صنعت دو چندان شود، اما این همه داستان نمی تواند باشد. نگاه استراتژیک به کشتی سازی به گفته برخی از کارشناسان کشتی سازی مشکلات درونی و بیرونی زیادی در صنعت کشتی سازی منجر به ناتوانی ایران در ساخت کشتی های بزرگ و اقیانوس پیما شده که البته نمی توان نقش مشکلات بیمه ای، مالی و مدیریتی را در این خصوص کتمان کرد. در حالی که صنعت کشتی سازی در ایران به دنبال ساخت کشتی های کوچک بود؛ شرکت های کشتی سازی کره ای که عمربسیاری از آنها کمتر از شرکت های ایرانی است ساخت کشتیهای نفتکش و حضور پرقدرت در بازار جهانی را دنبال می کردند موضوعی که به نظر هرگز در ایران چندان از اهمیت و توجه بالایی برخوردار نبوده است. به گفته یکی از مدیران این صنعت، شرکت های کره ای به صنایع دریایی خود نگاه استراتژیک داشتند و با جدیت این مساله را پی گیری می کردند؛ اما در ایران نه تنها انگیزه و علاقه ای برای این کار وجود نداشت بلکه به صورت بخشی به این موضوع نگریسته می شد در نتیجه شرکت های ایرانی از قافله تکنولوژی و ساخت کشتی عقب ماندند. سید مهدی حسینی مشاور در شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی با بیان این که صنایع دریایی پیچیدگی های خاص خود را دارد، می گوید: علی رغم تلاش های صورت گرفته صنایع دریایی ایران هنوز نسبت به ساخت کشتی بیگانه است. حسینی با بیان این که هنوز از تکنولوژی ساخت کشتی آگاهی نداریم می افزاید: اگر چنین آگاهی وجود داشت باید شاهد شکل گرفتن چندین خط تولید و ساخت کشتی در ایران می بودیم. وی ادامه داد: با این وجود باید خط تولید و ساخت ۵۰ تا ۶۰ فروند کشتی بزرگ در کشور را راه اندازی کرد اما مساله این است که به چنین موضوعی اعتقاد نداریم. طی چند سال گذشته صنایعی مانند برق، نفت، معدن و... در ایران توسعه یافتند؛ اما گویی اراده ای برای توسعه صنعت کشتی سازی در ایران وجود ندارد. حسینی در این ارتباط می گوید: درحالی که کشتی های خارجی را در بوشهر تعمیر می کنیم هرگز به فکر این که تولیدکننده کشتی و یا حتی صادرکننده آن باشیم نیستیم، تولیدکنندگان ایرانی هنوز خود را در این صنعت باور نکرده اند و همچنان به ساخت بلم، قایق و کشتی های کوچک دلخوش هستند مسئله ای که شرکتهای کشتیرانی را برای تامین نیاز خود ناگزیر از سفارش به شرکت های سامسونگ، دوو و شرکت های چینی کرده است. از سال ۷۷ که موتور صنایع ایران به واسطه قراردادهای بیع متقابل و ورود شرکت های خارجی برای اجرای پروژه های نفتی روشن شد بسیاری از صنایع مانند صنایع ساخت کشتی نیز مورد توجه مسئولان قرار گرفت و باوجود آن که صنایع دریایی به واسطه پروژه های نفتی ازرونق برخوردار شد؛ اما شرکت هایی که از قبل این رنساس در صنایع ایران شکل گرفتند تنها به دنبال رفع نیاز مقطعی خود بودند و این گونه توجه این شرکتها به تامین نیازهای فراساحلی کشور معطوف شد و ساخت کشتیهای بزرگ در اولویتهای بعدی قرار گرفت، اگرچه تعدادی از شرکتهای داخلی به صورت محدود به ساخت کشتی می پردازند اما این شرکتها هنوز از آزمون ساخت کشتیهای اقیانوس پیما سربلند بیرون نیامده اند. به اعتقاد کارشناسان عدم آگاهی نسبت به صنعت کشتی سازی منجر به عدم توفیق در این صنعت شده و این در حالی است که قبل از پرداختن به هر امری باید روش علمی و مدیریت آن را فرا گرفت که البته به نظر خلاف آن در ایران اتفاق افتاده است. مساله این است که هنوز بسیاری از شرکت ها گمان می کنند با ساخت یک حوضچه خشک می توان در رده شرکت های سازنده کشتی قرار گرفت درصورتی که این شرکتها هنوز قادر به قبول سفارشات همانند شرکت های رقیب خود نیستند. مشکلات مالی ساخت یک کارخانه کشتی سازی با همه زیرساخت های آن از جمله حوضچه و تجهیزات و تاسیسات مورد نیاز هزینه بالایی را می طلبد به همین دلیل است که بخش خصوصی در ایران چندان به فکر سرمایه گذاری مالکان و ساخت کشتی و ورود به این عرصه نیست. در حالی که به گفته بسیاری از سازندگان تجهیزات کشتی به دلیل هزینه بالای ساخت کشتی در ایران، بخش خصوصی ناگزیراز کمک و حمایت دولت است. حسینی معتقد است هزینه های مالی تنها یک طرف قضیه است؛ اما این که بخش خصوصی و شرکت ها خود را به کنار کشیده و نظاره گر و منتظر سرمایه گذاری دولت باشند غیرمنطقی است. وی می گوید: هر سرمایه گذاری برای سرمایه گذاری خود باید توجیه اقتصادی داشته باشد، بنابراین برای ساخت کشتی نیز باید همه جوانب کار سنجیده شود نه این که بگویند ما به عنوان بخش خصوصی بخشی از کار را انجام می دهیم و دولت باید مابقی زیرسازی ها را انجام دهد و انتظار مشارکت دولت در همه بخش ها را داشته باشند. شرکت های دوو و سامسونگ که هم اکنون یکی از مدعیان ساخت کشتی در جهان هستند کمتر از سی سال پیش و همزمان با برخی از شرکتهای داخلی تاسیس شدند اما این که چرا سامسونگ الان به این نقطه رسیده و شرکتهای داخلی همچنان اندرخم یک کوچه مانده و برای ساخت کشتی های ۲۵ هزار تنی باید از مشارکت شرکت های خارجی بهره بگیرد سوال برانگیز است. به راستی چه شد که سامسونگ به اینجا رسید اما شرکتهای داخلی علی رغم حمایت های دولتی نتوانسته روی پای خود بایستد به طوری که بدون این حمایتها قادر به انجام کاری نیست. با این که به کرات گفته می شود که تکنولوژی و دانش ما بسیار پایین تر از کشورهایی مانند کره است؛ اما به گفته یکی از کارشناسان این صنعت هم اکنون از نیروی کافی و مهندسان خبره که قادر به انجام پروژه های عظیم هستند برخوردار است، در واقع مشکل این است که هنوز خود را باور نکرده و تلاشی هم در این جهت به عمل نیاورده ایم. حسینی در این ارتباط می گوید: شرکت های سامسونگ و دوو از جمله شرکت های خوب و بزرگ صنایع کشتی سازی در دنیا هستند، این شرکت ها هر دو هفته یک کشتی با سایزهای بزرگ و متوسط می سازند این در حالی است که متوسط عمر ساخت کشتی در ایران به بیش ازیکسال می رسد. دکتر حسینی در این ارتباط می گوید: از آنجا که صنایع در ایران براساس مطالعه علمی شکل نگرفته وسیر عادی خود را طی نکرده اند طبیعی است که به مرور گذشت زمان شاهد عقب گرد آنها و بروز مشکلات خواهیم بود. به گفته وی هر صنعتی پیش از شکل گرفتن نیازمند مطالعه دقیق و امکان سنجی است سپس باید به دنبال سرمایه گذاری رفت؛ اما در ایران قضیه برعکس است به طوری که ابتدا کلنگ احداث کارخانه یا یک واحد صنعتی به زمین زده می شود با این تصور که مساله با چندصد میلیون تومان حل می شود اما نتیجه آن می شود که برخی از شرکت های کشتی سازی در ایران با گذشت ۲۰ سال هنوزنتوانسته اند حوضچه خشک خود را تکمیل کنند. تکنولوژی و مدیریت برخلاف شرکتهای کشتی سازی خارجی، صنعت کشتی سازی ایران همانند بسیاری از صنایع دیگر همچنان در سعی و خطا است و این در حالی است که قبل از اجرای هر ایده و فکر باید به اتخاذ تدابیر لازم، برنامه ریزی و بررسی راهکارهای مدیریتی اقدام کرد و با آمادگی کامل و بررسی جوانب مختلف وارد گود ساخت کشتی شد، نه این که برای ساخت یک کشتی سه سال وقت صرف شود و سپس به این نتیجه رسید که راه رفته خطا است و باید روش دیگری را آزمود بدون آنکه اتلاف زمان و هزینه مورد توجه قرار گیرد. اینکه برای اجرای هر پروژه ای به روش سعی و خطا و بدون استفاده از تجارب دیگران تکیه کرد در شرایطی که رقابت بین شرکت ها در این عرصه روز به روزشدیدتر می شود روش درستی به نظر نمی رسد. دکتر حسینی در این ارتباط با اشاره به همکاری کشتی سازی ایران با شرکت های معتبر خارجی می گوید: یکی از فواید انجام کار با شرکت های خارجی انتقال فناوری و آموختن روشهای صحیح مدیریتی از آنها است. به اعتقاد وی انتقال فناوری و تکنولوژی و شیوه های مدیریتی بسیار مهم تر از آموختن چگونگی ساخت یک واحد صنعتی و بهره برداری از آن است. به گفته وی صنعت کشتی سازی در ایران فاقد تکنولوژی و مدیریت صحیح است، در غیر این صورت شاهد تاخیرهای چندساله در ساخت کشتی نمی بودیم و شرکت های ایرانی امروز می توانستند همپا ویا جلوتراز شرکت های کره ای در ساخت کشتی باشند. نتیجه گیری با آنکه در حال حاضر ضرورت و توسعه و رونق صنعت کشتی سازی در کشور بیش از پیش احساس می شود اما برای ساخت انواع شناورها در ایران برنامه خاصی از سوی سازندگان وجود ندارد در صورتی که این بخش نیازمند برنامه ریزی بلندمدت براساس تکنولوژی و مدیریت است. پايگاه اطلاع‌رساني مانا

بازم كه خبر رو تو جاي مناسب نياوردي پسر! :lol:

من كه قرار نيست جاي كسي رو بگيرم. ديدم فلانكر جان احساس خطر كرده بود :lol:

Goalkeeper نام توپی است هلندی که از شناورها در برابر موشک‌های دشمن محافظت می‌کند. این سیستم از یک توپ و رادار پیشرفته تشکیل شده‌است. سیستم، واحد مهاجم را شناسایی می‌کند، مسیر حرکت آنرا پیشبینی‌کرده و سپس با استفاده از توپ آنرا مورد هدف قرار می‌دهد. این سیستم کاملا خودکار بوده و نیازی به دخالت عامل انسانی ندارد. این توپ توسط نیروی دریایی هلند طراحی شده و می‌توان از آن جهت حفاظت از فرودگاه‌ها نیز استفاده‌کرد. ساخت و توسعه ساخت و توسعه‌ی این سیستم در سال 1975 توسط شرکت Signaal (در حال حاضر Thales Navy Netherlands) با همکاری شرکت General Electric (سازنده‌ی توپ GAU-8) آغاز شد. اولین مدل این توپ با نام EX-83 در سال 1979 توسط نیروی دریایی هلند استفاده شد. عملکرد رهگیری هدف سیستم راداری توپ از دو بخش تشکیل‌شده‌است؛ جست‌وجو و رهگیری. که این دو بخش به‌طور مداوم با هم عمل می‌کنند. رادار دو بعدی باند L کار جست‌وجو را انجام می‌دهد، این رادار توصیفی از واحد‌های مهاجم به سیستم ارائه می‌دهد. زمانی که واحد مهاجم شناسایی شد رادار رهگیر شروع بکارمی‌کند. این بخش از سیستم راداری، با دو باندL و Kکارمی‌کند تا بتواند با سرعت هرچه‌بیشتر هدف را رهگیری نماید. این رادار مسیر آتش را تایین می‌کند. دادهای بدست‌آمده از هر دو باند به صورت‌سیگنال‌های الکتریکی به سیستم منتقل می‌شود. استفاده از دو باند سیستم را در مقابله با جنگ‌های الکترونیکی ECM یاری‌می‌کند و باعث از بین رفتن اثر clutter می‌شود. اثر clutter باعث پوشیده‌شدن واحدهای مهاجم از دید رادار در ارتفاع کم می‌شود. همچنین دوربینی در سیستم تعبیه‌شده که ارتباط سمعی و بصری را با کاربر ایجاد می‌کند. درگیری با هدف توپی که برای سیستم انتخاب شده توپ 30میلیمتری GAU-8/A Avenger است که از آن در هواپیمای A-10 Thunderbolt II استفاده‌شده‌بود. استفاده از این توپ 30میلیمتری باعث بیشتر شدن قدرت سیستم نسبت به سیستم Phalanx شده‌است. در سیستم Phalanx از توپ 20میلیمتری M61 Vulcan استفاده‌می‌شود که از لحاظ برد و سرعت تقریبا با GAU-8/A Avenger برابر است. موشک‌های سوپر سونیک Supersonic که صدمه‌دیده‌باشند ممکن است بتوانند به شناور آسیب بزنند. بنابراین تنها راه از بین بردن خطر موشک هدف قراردادن سرجنگی و یا از بین بردن موشک به‌طور کامل است. این سیستم قادر است موشک‌هایی با سرعت دو ماخ مانند موشک روسی SS-N-22 Sunburn را مورد هدف قرار‌دهد. مدت زمان بین رهگیری و از بین بردن موشک 5.5 ثانیه طول می‌کشد که این از زمان شناسایی موشک از فاصله‌ی 1500متری و نابودی آن در فاصله‌ی 300متری است. مشخصات: توپ: توپ 30میلیمتری GAU-8/A Avenger با هفت‌لوله‌ی شلیک ارتفاع: 3.71متر بالای عرشه، ارتفاع اصلی 6.2متر وزن: 6372کیلوگرم بالای عرشه، در کل 9902کیلوگرم زاویه‌ی توپ: 85+ درجه تا 25- درجه با سرعت 80درجه بر ثانیه سرعت دهانه Muzzle velocity : 1109متربرثانیه سرعت برجک: چرخش 360درجه‌ای در مدت 3.8 ثانیه سرعت شلیک: 70گلوله در ثانیه حداکثر گلوله: 1000عدد مدت زمان گلوله‌گذاری مجدد: 9دقیقه (این عمل در زیر عرشه صورت می‌گیرد.) برد: 350 تا 1500 یا 2000 متر متغیر با توجه به نوع گلوله رادار کاوشگر: رادار باند L ، آرایه‌ی خطی. عرض بیم رادار 1.5 درجه‌ی افقی و 60 درجه‌ی عمودی. با سرعت چرخش 60دور بر دقیقه و برد تقریبی 30کیلومتر رادار درگیری: رادار باندL و K سیستم بصری: تلوزیونی قیمت: 16میلیون یورو اگه هر یورو رو 1380 تومان بگیریم میشه ERROR! مقایسه با توپ Phalanx Phalanx CIWS سیستمی است مشابه که در موارد مشابه از آن استفاده می‌شود از جمله تفاوت‌های آن با این سیستم: 1-کالیبر توپ Goalkeeper CIWS بزرگتر است و در نتیجه گلوله‌ها انرژی جنبشی بیشتری دارند. 2-قیمت Goalkeeper تقریبا دو برابر Phalanx است. 3-Phalanx را می‌توان در هر قسمت از عرشه قرار داد در حالی که Goalkeeper چنین نیست. 4-گلوله‌های Phalanx مستقیما به لوله‌ی توپ وصل می‌شود، در حالی که Goalkeeper از زیر عرشه مسلح می‌شود. 5-Phalanx تنها قادر به درگیری با یک هدف است در حالی که Goalkeeper همزمان با 18 واحد درگیر می‌شود و میتواند خطر بزرگتر را شناسایی کند. (این مورد به بررسی بیشتری نیاز دارد.) 6-هر دو توپ برد تقریبا یکسانی دارند اما توپ Goalkeeper در فاصله‌ی 350 تا 500 متری و Phalanx در فاصله‌ی 300متری قادر به از بین بردن هدف ‌می‌باشند. توپ آمریکایی Phalanx به نظر میرسه این توپ جواب خوبی برای موشک‌های ضدکشتی روسی باشه. نوع روسی، آمریکایی و چینی این سیستم هم وجود داره که بعدا خدمتتون معرفی می‌کنم. استفاده از مطلب بدون ذکر نام مترجم و سایت میلیتاری مجاز نیست.