اولا باید سعی بشه تجهیزات نظامی حتی‌الامکان شیلد بشن تا از ورود پالس‌های مخرب به اونها جلوگیری بشه در ثانی با فرض ورود اونها به ادوات لازم هست طراح بردهای سامانه و گیرنده وجود چنین حملاتی رو پیش‌بینی کرده باشه. مثلاً ابتدای گیرنده مدارات محدودکننده Limiter قرار داده باشه تا پالس های قوی وارد سیستم نشن .. شیلد ای ام پی دارای مصارف خانگی! :mrgreen:     یا مسیرهای جریان رو با ظرفیت بیشتر از حد معمول طراح کنه تا در صورت ورود مدارات نسوزن و .... ملاحظات اینچنینی در ادوات نظامی همواره مد نظر قرار میگیره البته اگر طراح اهل پیچوندن نباشه..اطلاعات من در این مورد محدوده و مطالعاتی در موردشون نداشتم جناب EMP بهتر از بنده از این موضوعات اطلاع دارند. خودتون هم میتونید به طور تخصصی این بحث رو در مقالات و کتب دنبال کنید. به عنوان مثال: http://ieeexplore.ieee.org/xpl/articleDetails.jsp?arnumber=871592 http://ieeexplore.ieee.org/xpl/articleDetails.jsp?arnumber=5154251&queryText=EMP+protection&newsearch=true&searchField=Search_All http://ieeexplore.ieee.org/xpl/articleDetails.jsp?arnumber=4393767&queryText=EMP+protection&newsearch=true&searchField=Search_All

به جرات میشه گفت این سیستم مهم‌ترین سیستم‌ استفاده‌شده در ناو‌های مدرن و پیشرفته‌است. تو اين مقاله اين سامانه رو خدمتتون معرفي مي‌كنم. این نکته رو یادآور میشم که یه سری مطالب در رابطه با شناورهای مجهز به این سیستم رو سایت قرار دادم و تمام ناوهای محافظ و ناوشکن‌های مجهز به این سامانه رو خدمتتون معرفی کردم. سیستم کنترل آتش AEGIS سامانه‌ی AEGIS، سیستمی است مرکب از چند سیستم دفاعی که اولین بار توسط نیروی دریایی ایالات متحده مورد استفاده قرارگرفت. این سیستم هم به صورت تک واحدی و هم به صورت شبکه‌ای از چند شناور کاربرد دارد. این سیستم یکی از پیشرفته‌ترین و کارآمدترین سیستم‌های دفاعی به کار رفته در شناورهای جنگی محسوب می‌شود. نیروی دریایی کشورهای ژاپن، اسپانیا، نروژ و کره سامانه را جهت استفاده در شناور‌های خود به‌کاربرده‌اند. نیروی دریایی استرالیا نیز خواستار استفاده از این سیستم در ناوشکن‌های خود است.در کل تعداد 108 فروند شناور مجهز به این سیستم در سراسر دنیا و در 5 کشور وجود دارند. در ابتدا سامانه از موشک‌ها و رادار RCA استفاده‌می‌کرد که توسط شرکت General Electric طراحی و توسعه داده‌شده‌بود. در سال 1992 امتیاز توسعه و تولید این سیستم به Martin Marietta فروخته شد. به علت اینکه این سامانه، سیستم اصلی نصب‌شده در یک شناور محسوب می‌شود؛ از شناورهای مجهز به این سیستم اشتباها تحت عنوان شناورهای کلاس AEGIS یاد می‌شود. در واقع سیستم راداری نصب‌شده در شناورهای مختلف، متفاوت است. معرفی سیستم AEGIS یک سیستم رهگیری و دفاعی پیشرفته است که که از رایانه‌ها و رادارهای قدرتمندی جهت رهگیری و مقابله با واحد‌های دشمن استفاده می‌کند. این سامانه پیشرفته‌ترین سیستم جنگی دریایی محسوب می‌شود و اولین سیستمی است که به تنهایی قادر به شناسایی واحدهای هوایی، سطحی و زیرسطحی است. این سیستم شامل رادار SPY-1، سیستم‌های کنترل آتش MK 99 و ORTS، سلول‌های شلیک عمودی MK 41، اتاق کنترل و تصمیم‌گیری و موشک‌های SM-2 است. در ضمن این سیستم کنترل اژدرها و توپ‌های شناور را نیز در اختیار دارد. سامانه‌ی AEGIS توسط سیستمی پیشرفته، کشف-رهگیر خودکار، چندکاره، مجهز به رادارهای لایه‌ای سه‌بعدی AN/SPY-1 کنترل می‌شود. از این رادار تحت عنوان the Shield of the Fleet، محافظ ناوگان یاد می‌شود. رادار SPY رادار قدرتمندی است به گونه‌ای که تجسس، رهگیری و کنترل و هدایت موشک‌ها را به طور همزمان انجام‌میدهد و قادر است این فرآیند را برای بیش از 100 هدف که در فاصله‌ی بیش از 100مایل دریایی (190کیلومتر) قرار دارند انجام دهد. سامانه‌ی AEGIS هدایت اولیه‌ی موشک‌ها را با استفاده از رادار AN/SPY-1 انجام می‌دهد و جهت هدایت نهایی موشک‌ها از رادار AN/SPG-62 استفاده‌می‌کند. این به این معنی است که سیستم یادشده توانایی هدف‌گیری تعداد زیادی از اهداف را دارد. بخش هدایت و تصمیم‌گیری کامپیوتری سامانه مهترین بخش و در واقع هسته‌ای اصلی AEGIS می‌باشد. این بخش از سامانه آن را قادر می‌سازد تا با تعداد زیادی از تهدیدات مختلف مقابله کند. سامانه‌ی AEGIS همچنین توانایی انجام دفاع ضد موشکی را نیز داراست. و می‌تواند با موشک‌های کوتاه‌برد و برد‌متوسط دشمن مقابله کند. مرکز کنترل اطلاعات ساخت و توسعه حوالی سال 1950 نیروی دریایی ایالات متحده موشک‌های هدایت‌شونده را جایگزین توپ در شناورهای خود کرد. این موشک‌ها تا سال 1960 تسلیحات خوبی محسوب می‌شدند اما نیروی دریایی ایالات متحده متوجه شد که این موشک‌ها از لحاظ زمان واکنش‌دهی و قدرت آتش مشکل دارند و شناورها در مقابل موشک‌های ضدکشتی دشمن آسیب‌پذیرند. به همین دلیل نیروی دریایی ایالات متحده برنامه‌ای را جهت مقابله با موشک‌های ضدکشتی دشمن آغاز کرد. این پروژه ASMS یا Advanced Surface Missile System نام گرفت. در این پروژه ابتکارات مهندسی جدیدی صورت گرفت تا نیازهای پروژه برطرف شود. سیستم ASMS بعدها یعنی در سال 1969، AEGIS نام گرفت. AEGIS نام پوشش محافظ الهه‌ی یونانی به نام Zeus است. این نام توسط کاپیتان L. J. Stecher مدیر سابق پروژه تسلیحاتی Tartar پیشنهاد شد. زمانی که بحث بر سر نام پروژه‌ی ASMS بالا گرفت؛ کاپیتان دلیل دیگری برای مناسب بودن این نام آورد و آن را خلاصه‌شده‌ی عبارت Advanced Electronic Guided Interceptor System (سامانه‌ی الکترونیکی هدایت و راهبری) البته از این عبارت هیچگاه استفاده نشد. سازنده‌ی اصلی سامانه‌ی AEGIS یعنی Lockheed Martin نیز مانند نیروی دریایی هرگز از این عبارت استفاده‌نکرد. Zeus و سپر حفاظتی AEGIS مدل آزمایشی سامانه برای اولین بار در سال 1973 روی کشتی جنگی USS Norton Sound نصب شد تا کارایی آن امتحان شود. این اولین استفاده از یک سیستم راداری چندلایه‌ای دریایی بود. نیروی دریایی ایالات متحده اولین ناوشکن‌های مجهز به AEGIS را براساس طراحی بدنه و ماشین‌آلات ناوشکن‌های کلاس Spruance طراحی و توسعه داد. اولین ناوشکن از این دسته ناوشکن‌ Ticonderoga بود که دارای دو دسته لانچر موشک‌های Mark-26 در جلو و عقب بود. وارد به خدمت شدن ناوشکن ششم از این کلاس با نام Bunker Hill عرصه‌ی جدیدی را ایجاد کرد که به علت استفاده‌ی ناوشکن از سلول‌های شلیک عمودی Martin Marietta Mark-41 Vertical Launching System بود؛ که این امر قدرت آتش بیشتر، توان انتخاب موشک‌های متنوع و توان مقابله‌ی بیشتری به ناوشکن می‌داد. رادار بهینه‌شده‌ی AN/SPY-1B برای اولین بار در ناو Princeton استفاده‌شد که این امر پیشرفت دیگری در ضمینه‌ی سامانه‌ی AEGIS محسوب می‌شد. در ناو Chosin از کامپیوترهای پیشرفته‌تری استفاده شد که این امر قدرت پردازش بیشتری برای سامانه فراهم می‌کرد. رادار Spy-1 در سال 1980 ناوشکنی طراحی شد که دارای طرح بدنه‌ی جدیدی بود که این امر باعث کم‌شدن سطح مقطع راداری شناور می‌شد، همچنین در این ناوشکن‌ها از سامانه‌ی AEGIS پیشرفته‌تری استفاده می‌شد. در سال 1991 شناور اول از کلاس Arleigh Burke تحت عنوان USS Arleigh Burke رسما وارد خدمت شد. به علت اینکه سامانه‌ی AEGIS تغییراتی در ساختار ناوشکن‌ها بوجود آورد اشتباها از ناوشکن‌های این کلاس تحت عنوان Aegis class یاد‌می‌شود. ورژن دوم از ناوشکن‌های کلاس Arleigh Burke یا ARLEIGH BURKE CLASS FLIGHT IIA DDG که ساختشان در سال 1992 آغاز شد، رادار SPY، موشک‌های استاندارد، سیستم الکترونیکی و ارتباطی را بصورت یکپارچه درآورد. ناوشکن‌های Flight IIA که در سال 2000 ساخته‌شدند دارای آشیانه‌ی بالگرد جهت استفاده از دو بالگرد ضد زیردریایی و تهاجمی بودند. سامانه‌ی AEGIS بکاررفته در ساخت این ناوشکن‌ها هزینه‌ی ساخت هر واحد را به‌ مقدار 30میلیون دلار کاهش داد. پرواز 655 در سال 1988 سامانه‌ی AEGIS درگیر بحرانی شد که علت آن هدف قرارگرفتن پرواز 655 هواپیمایی ایران توسط ناوشکن USS Vincennes بود که در پی آن 290 شهروند کشته‌شدند. اداره‌ی تحقیقات ارتش ایالات متحده اعلام کرد که سامانه سالم بوده و هیچگونه مشکلی نداشته‌است. این نهاد اعلام کرد که اگر افسرفرمانده ناوشکن به طور دقیق به اطلاعات ارائه‌شده توسط سامانه توجه می‌کرد این حادثه اتفاق نمی‌افتاد؛ در واقع موقعیت روانی خدمه در آن لحظه به گونه‌ای بوده که به طور ناخودآگاه اطلاعات ارائه‌شده توسط سامانه را به گونه‌ای دیگر تشخیص داده و آن را دستکاری نموده‌اند! در واقع سامانه اشتباه نکرده ولی با اطلاعاتی که داده سبب بروز این حادثه شده‌است. اطلاعاتی که توسط سامانه ثبت شده و اطلاعاتی که توسط خدمه به افسرفرمانده اعلام شده به شرح زیر است: سامانه‌ی AEGIS در نیروی دریایی سایر کشورها 1-نهادهای استرالیایی در آگوست سال 2004 اعلام کردند که این سامانه می‌تواند به عنوان هسته‌ی اصلی سیستم ناوشکن‌های آینده عمل کنند. ناوشکن‌هایی که از این سامانه در آنها استفاده‌خواهد‌شد جز کلاس Hobart می‌باشند. (البته هنوز نمیشه استرالیا رو به طور رسمی دارنده‌ی سامانه دونست.) 2-نیروی دریایی ژاپن در سال 1993 در تعداد 4 فروند ناوشکن‌های کلاس کنگوی خود از این سامانه (ورژنی که در ناوشکن‌های کلاس Arleigh Burke استفاده‌شد) استفاده‌کرد. همچنین ژاپن در سال 2000 از سامانه در دو ناوشکن بهبود‌یافته‌ی کلاس آتاگوی خود استفاده‌کرد. ناوشکن اول از این کلاس یعنی DDG 177 Atago، در 15 مارس 2007 رسما وارد خدمت شد. 3-نروژ با همکاری ایالات متحده و اسپانیا از این سامانه‌ی در ناوهای محافظ کلاس Fridtjof Nansen خود استفاده‌کرد. شناور اول با عنوان Fridtjof Nansen در سوم ژوئن 2004 به آب انداخته‌شد. شناور دوم از این کلاس با عنوان Roald Amundsen در ژوئن 2007 با پشت سرگذاشتن آنالیزهای دریایی رسما وارد خدمت شد. ناوهای کلاس Fridtjof Nansen نروژی در اسپانیا ساخته‌شدند و هزینه‌ی ساخت هر فروند 600میلیون دلار می‌باشد. 4-جمهوری کره‌ی جنوبی از نوع دیگری از سامانه‌ی AEGIS در ناوشکن‌های کلاس KDX خود استفاده‌کرد از اینناوشکن‌ها تحت عنوان KDX-III یاد می‌شود. شناور اول تحت عنوان King Sejong the Great در 25 می 2007 به‌آب‌انداخته‌شد. 5-اسپانیا در 5 ناو محافظ کلاس Álvaro de Bazán خود از این سیستم استفاده‌کرده که در حال حاضر حداقل 4 فروند از این ناوها عملیاتی‌اند. منبع: http://en.wikipedia....s_combat_system توجه! استفاده از مطلب بدون ذکر نام مترجم و سایت میلیتاری مجاز نیست. اگه این مقاله براتون مفید بود پنج تا صلوات به نیابت از این حقیر بفرستید. یاعلی.

این تاپیک شاید بدردتون بخوره: http://www.military.ir/forums/topic/27445-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B9-%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7/   وظیفه است..

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10248/Besmellah_01.png[/img][/center] [center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/T-50-new.jpg[/img][/center] ایالات متحده در حدود سی سال پیش موفق شد نخستین هواپیمای پنهانکار یعنی اف-117 را طراحی و تولید کند، در آن زمان شوروی از هم پاشید و چین نیز در حال گسترش دادن صنایع نظامی خود بود، با این حال ورود جنگنده‌های پنهانکار غیرآمریکایی به عرصه امری اجتناب ناپذیر است و دارای اهمیت استراتژیک فوق‌العاده بالایی است. در انحصار نگه داشتن این تکنولوژی برای ایالات متحده هرچند بسیار جذاب است اما هرگز امکان‌پذیر نیست. دست کم گرفتن پیشرفت این تکنولوژی در کشورهای دیگر و ناچیز خواندن تلاش‌های کشورهای دیگر مانند ناچیز انگاشتن T-50 روسی و ناقص خواندن J-20 چینی توسط وزارت دفاع ایالات متحده در دوران وزارت رابرت گیت ممکن است در آینده به اشتباهی تاریخی مبدل شده و در کنار اشتباهاتی چون مستحکم خواندن خط ماژینو یا شکست ناپذیر انگاشتن رزم‌ناوها در جنگ جهانی دوم، از آن یاد شود. شکست این دکترین امری بدیهی و قطعی است. این در حالی است که ایالات متحده به سرمایه‌گذاری بر روی پروژه‌ی رپتور پایان داده است. ایالات متحده و متحدینش تنها 130 فروند جنگنده اف-22 در اختیار دارند در حالی که روسیه بنا دارد بیش از 1000 فروند سوخو پاک‌فا تولید کند، این تعداد جنگنده در نیروی هوایی این کشور یا کشورهای دیگر بکار گرفته خواهند شد از سوی دیگر ارتش خلق چین نیز تعداد نامعلومی جی‌-20 در اختیار خواهد گرفت و این امر توازن فوا را بیش از پیش برهم خواهد زد. هرچند اف-22 از هر دو جنگنده تی‌-50 و جی‌-20 پنهانکارتر است لکن ظواهر امر حاکی از برتری آیرودینامیکی سازه هر دو رقیب شرقی نسبت به رپتور است. این امر ممکن است در نبردهای احتمالی آینده جنگنده آمریکایی را با چالش‌هایی روبرو سازد. اف-22 جهت درگیری‌های با سرعت فراصوتی طراحی شده است. موتور سوپرکروز اف-22 پایداری فراصوتی تحسین‌برانگیزی را برای این جنگنده فراهم می‌آورند و ویژگی‌های پنهان‌کاری بی‌بدیل آن سبب به حداقل رساندن توان پیش‌اخطاری دشمن و نیز امکان رهگیری و مورد هدف قرار دادن جنگنده می‌شود. تاکتیک اصلی اف-22 نزدیک شدن بی‌سروصدا به هدف، قرار گیری در موقعیت حمله و شلیک موشک‌های فراتر از افق دید تصویری به سمت آن است، در صورت عدم موفقیت این تاکتیک اف-22 به هدف نزدیک شده و با توجه به برتری در قدرت مانور نسبت به هر جنگنده‌ی تولید شده‌ی دیگر در زمان جنگ سرد موفق به هدف قرار دادن دشمن خواهد شد. در دنیایی که جنگنده‌های غیر‌آمریکایی سوپرکروز و پنهان کار حضور ندارند اف-22 به خوبی از عهده‌ی این کار بر خواهد آمد. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/aircrafts_military_f22_raptor9.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_aircrafts_military_f22_raptor9.jpg[/img][/url][/center] امّا ظهور پاک‌فا و جی‌-20 این دکترین را دچار چالش‌های بنیادین خواهد کرد؛ چرا که هر دو جنگنده یاد شده دارای ویژگی‌های پنهان‌کاری مناسب به ویژه در برابر رادارهای موج سانتیمتری باند ایکس مورد استفاده در جنگنده‌ها خواهند بود، اف-22 موفق به هدف قرار این جنگنده‌ها در خارج از افق دید تصویری نخواهد شد؛ ویژگی‌های رادار، برد حسگرها و نیز برد سینماتیک موشک‌ها در برابر این تهدید محدود خواهد شد لذا اف-22 جهت شلیک موشک‌های خود مجبور به نزدیک شدن هرچه بیشتر به دو جنگنده یادشده خواهد شد. بدون امکان شلیک فراتر از افق موشک‌ها اف-22 در معرض اکتساب و رهگیری حسگرهای مادون قرمز بکار رفته در پاک‌فا و جی‌-20 قرار خواهد گرفت؛ این بدان معنی است که حریف نیز قادر به هدف قرار دادن اف-22 خواهد بود و این موقعیتی که است که رپتور انتظار روبرو شدن با آنرا نخواهد داشت لذا قابلیت‌های این جنگنده بیش از پیش محدود خواهد شد. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/41402.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_41402.jpg[/img][/url][/center] در جنگنده شرقی نیز همانند رپتور برای نبردهای سوپرسونیک طراحی شده‌اند ضمن اینکه در نبردهای نزدیک دارای چابکی بالایی هستند لذا اف-22 در یک [b]نایف فایت[/b] برتری خاصی نسبت به رقیبان خود نخواهد داشت. طراحی برتر پنهان‌کاری مادون قرمز و رادارای اف-22 عملکرد موشک‌های کشنده حمل‌شونده توسط پاک‌فا و جی-20 را تحت الشعاع قرار خواهد داد امّا سکّه روی دیگری نیز دارد. موشک AIM-120 در برابر اهداف دارای شتاب G بالا با چالش روبرو خواهد شد و موشک AIM-9X با توجه به موتور راکتی خود به لحاظ میزان انرژی با چالش‌هایی روبرو خواهد شد. هر سه جنگنده یادشده سوپرکروز هستند و در صورت بروز درگیری نزدیک به راحتی قادر به گریز از چنگال دشمن خود نخواهند بود. برزورسانی‌‌های آینده خصیصه پنهان‌کاری، حسگر‌ها و موشک‌های اف-22 برخی مزایا را برای اف-22 در برابر سایر رقیبان فراهم خواهد کرد اما هرگز برتری پیشین در برابر جنگنده‌های غیرسوپزرکروز و غیرپنهانکار همچون فالکروم، رافائل، تایفون و فلانکر قابل وصول نخواهد بود. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/ORD_AIM-120C_AMRAAM_Fired_lg.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_ORD_AIM-120C_AMRAAM_Fired_lg.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/F-22-missile-upper-view.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_F-22-missile-upper-view.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/F-22_GBU39B_AIM-120_m02006120800117.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_F-22_GBU39B_AIM-120_m02006120800117.jpg[/img][/url][/center] حتی اگر اف-22 با جدیدترین‌ بروز‌رسانی‌های ممکن در برابر رقیبان شرقی خود ایستادگی کند جهت ایجاد توازن قوا تساوی کمی جنگنده‌های دو طرف الزامی است. این امر تنها استراتژی در دسترس ایالات متحده و متحدین آن محسوب می‌شود. از سوی دیگر جهت اکتساب این نوع جنگنده‌ها مستقر کردن حسگرهای ضدپنهان‌کار جهت پوشش نقاط مختلف ضروری است این در حالی است که ایالات متحده هیچ برنامه‌ای جهت بکارگیری حسگرهای فعال ضدپنهانکاری در برنامه دفاعی خود ندارد. بر اساس استراتژی رابرت گیت اف-35 قادر به درگیری یک به یک با پاک‌فا و یا جی‌-20 خواهد بود و قرار است این جنگنده در تعدادی برابر با تعداد جنگنده‌های پاک‌فا و نیز صدها جی‌-20 چینی تولید شود. پاک‌فا و جی‌-20 در خصیصه‌ی آیرودینامیکی نسبت به تمامی مدل‌های اف-35 برتری دارند، به لحاظ عملکرد پنها‌نکاری و حسگرها قادرند با اف-35 رقابت کنند ضمن اینکه سوخت و تسلیحات بیشتری حمل می‌کنند. این موارد سبب می‌شود نظریه برتری اف-35 بر پاک‌فا و جی-20 با چالش روبرو شود. آنچه مسلم است این است که در بهترین حالت استراتژی فعلی یک اشتباه محاسباتی خطرناک است که به علّت عدم شناخت کافی از پیشرفت صنایع نظامی روسیه و چین حاصل شده است و در بدترین حالت این استراتژی غرب با شکست روبرو خواهد شد. [b]توسعه برنامه سوخو تی50 پاک‌فا[/b] آزمایشات پروازی پاک‌فا با توجه به اخباری که در رسانه‌های عمومی اعلام می‌شود با سرعتی قابل توجه در حال انجام است. فرمانده نیروی هوایی روسیه ژنرال کلنل الکسنادر زلین در فوریه 2012 و در محاسبه با ریانوستی اعلام کرده "سه فروند جنگده در حال انجام تست هستند و سه فروند دیگر به زودی به آنها خواهند پیوست و در مجموع چهارده فروند پاک‌فا جهت تست‌های پروازی تا سال 2015 به کار گرفته خواهند شد." بر اساس پیش‌بینی‌ها قابلیت‌های اصلی جنگنده تا سال 2013 تست خواهند شد، مابقی تست‌ها مربوط به تایید صحت عملکرد سامانه‌های تسلیحاتی به ویژه تسلیحات هوا به زمین خواهد بود. بر اساس اطلاعات منتشر شده در رسانه‌های روسی اخذ گواهی صحت عملکرد تسلیحات پاک‌فا در سال 2013 آغاز خواهد شد. میخاییل پوگوسیان رییس اتحادیه شرکت‌های هواپیمایی و مالک شرکت سوخو اعلام کرده روند تولید انبوه پاک‌فا از سال 2013 و زمانی که نمونه‌ی اولیه سوم 120 تست را پشت سر گذاشته است، آغاز خواهد شد. ژنرال زلین همچین گفته است: "پس از آنالیز و بررسی طرح اف-22 آمریکایی و جی‌-20 چینی به این نتیجه رسیده‌ایم که پاک‌فا در حداکثر سرعت، شعاع درگیری و حداکثر وزن برخواست بر دو نمونه دیگر برتری دارد." این اظهارات با نتایج حاصل از تحلیل و برآورد غربی‌ها از خصیصه آیرودینامیکی و سامانه‌های کنترل و پیشران پاک‌فا همخوانی دارد. بر اساس برآوردهای اولیه پاک‌فا نازل مشابه اف-22 خواهد داشت و در کنار موتور نسل پنجم در پاک‌فا به کار گرفته خواهد شد. آنالیزهای اولیه نشان می‌دهد که تناقض موجود در انتهای بدنه با کلیت پنهان‌کار پاک‌فا و به دلیل بکارگیری موقت موتور AL-41FA / 117S در کنار نازل سه بعدی جهت تسریع در انجام تست‌های پروازی است. این امر از اهمیت بسزایی برخوردار است چرا که نازل بکار رفته در طرح اولیه پاک‌فا خصیصه پنهان‌کاری آنرا تنزل داده و علاوه بر این اثرات صوتی تولیدی آنرا را افزایش می‌دهد. نازل تراش‌دار بکار رفته در اف-22، پاک‌فا را با چالشی اساسی جهت رهگیری حریف از نیمکره عقب روبرو خواهد کرد. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/Pak-FA_rear.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_Pak-FA_rear.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/0801006_25.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_0801006_25.jpg[/img][/url][/center] رادار بکاررونده در پاک‌فا بر اساس تکنولوژی AESA یا همان آرایه فازی فعال اسکن الکترونیکی طراحی شده است و دارای سه درسته آرایه باند ایکس و دو دسته آرایه باند ال است. پیکربندی باند ایکس بر اساس رادار اف-22 مدل شده و با آرایه‌های گوشه نگر Side-looking جفت شده است که بکارگیری آن در اف-22 به دلایل اقتصادی به تعویق افتاد. آرایه‌های باند ال قابلیت محدود ضد پنهانکاری را برای پاک‌فا فراهم خواهند آورد ضمن اینکه در سامانه تشخیص دوست از دشمن و نیز سامانه اخلال‌گر به کار گرفته خواهد شد. موشک‌های اولیه پاک‌فا موشک RVV-MD ساخته شده بر اساس موشک آرچر R-73/73 / AA-11 و موشک RVV-SD مشتق شده از R-77 / RVV-AE / AA-12 آدر یا آمرامسکی هستند. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/2vjy3y8.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/normal_2vjy3y8.jpg[/img][/url][/center] [b]توسعه برنامه چنگدو جی-20[/b] [center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/Chengdu-J-XX-VLO-Prototype-8S.jpg[/img] [/center] در حالی که اطلاعات فراوانی در مورد پاک‌فا از طریق رسانه‌ها در اختیار عموم قرار گرفته و شخصیت‌های مختلف روس به ارائه اطلاعات درباره آن پرداخته و حتی تصاویر تست پروازی آن در اختیار همگان قرار گرفته است اطلاعات مربوط به جی-20 به شدت کمیاب و نادر است. هرچند برخی تصاویر آماتوری و رسمی از این جنگنده در فضای وب قابل دسترسی است اما کیفیت پایین این تصاویر مانع از امکان تحلیل فنی آن می‌شود. این امر سبب ناچیز انگاشته شدن جنگنده چینی و پررنگ شدن حواشی سیاسی مربوط به این جنگنده شده است. اکثر تحلیل‌های موجود در مورد این جنگدنه در واقع چرند (عین عبارت نویسنده!) و غیر حقیقی و به دور از واقعیت هستند. تصاویر منتشر شده توسط ژینهوا در دسامبر 2011 نشان می‌دهد نخستین مدل آزمایشی جی‌20 پنجاه‌وسومین تست پروازی خود را پشت سر گذاشته است. البته با توجه به دست‌کم گرفته شدن جی‌20 توسط کارشناسان غربی پیش از انتشار تصاویر این جنگنده نمی‌توان اظهار نظر دقیق را در مورد این جنگنده بیان داشت. تصاویر منتشر شده پرواز جی‌20 در ارتفاعی پایین را نمایش می‌دهند. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/Chengdu-J-XX-VLO-Prototype-37S.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_Chengdu-J-XX-VLO-Prototype-37S.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/Chengdu-J-XX-VLO-Prototype-4d3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_Chengdu-J-XX-VLO-Prototype-4d3.jpg[/img][/url][/center] سایر تصاویر محل حمل سلاح را نمایش می‌دهند که بر اساس اف-22 طراحی شده و دارای دو قسمت جهت حمل موشک‌های بزرگ یا بمب‌ها و موشک‌های کوتاه‌برد کوچک است. تنها تحلیل انگلیسی موجود در وب در مورد جی‌-20 توسط دکتر میشل پروسی انجام گرفته و در آن به تحلیل نتایج حاصل از شبیه‌سازی کامپیوتری این جنگنده پرداخته شده است. این تحلیل در این آدرس قابل درسترسی است: http://www. ausairpower.net/APA-2011-03.html [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/Chengdu-J-XX-VLO-Prototype-41S.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_Chengdu-J-XX-VLO-Prototype-41S.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/Chengdu-J-XX-VLO-Prototype-42S.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_Chengdu-J-XX-VLO-Prototype-42S.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/Chengdu-J-XX-VLO-Prototype-45S.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_Chengdu-J-XX-VLO-Prototype-45S.jpg[/img][/url][/center] شبیه سازی نرم‌افزاری جنگنده به کمک نرم‌افزارهای انحصاری نیروی دریایی ایالات متحده و با توجه به تصاویر منتشر شده از جی‌-20 انجام گرفته است و در آن عملکرد پنهانکاری جنگنده در نه باند راداری بررسی شده است. در این شبیه‌سازی تمامی زوایا با و بدون وجود پوشش جاذب راداری مدل شده است. مشخصاً در جی‌-20 از ایده‌های بکاررفته در اف-22 استفاده شده است و با توجه به تحلیل تصاویر منتشرشده علی‌الظاهر پاک‌فا و جی‌-20 و اف-35 قادرند با اف-22 رقابت کنند. بدنه تخت از ویژگی‌های اصلی جنگنده‌های پنهان‌کار محسوب می‌شود که در جی‌-20 به آن توجه شده است. معایبی که در بدنه جی‌20 مشاهده می‌شوند عبارت‌انداز عدم تخت بودن بدنه و وجود انحنا در طرفین و استفاده از نازل متقارن مشابه اف-35 و نمونه اولیه پا‌ک‌فا است. لذا جی‌-20 به لحاظ پنهان‌کاری از اف-22 عقب‌تر است اما قادر است با اف-35 و پاک‌فا رقابت کند. در مورد حسگرها یا تسلیحات جی‌-20 اطلاعات رسمی چندانی در دسترس قرار ندارد. [center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/635157029079139898mil-avia-su-50-aircraft-jet-0002.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_635157029079139898mil-avia-su-50-aircraft-jet-0002.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/T-50-stealth-fighter-1-.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_T-50-stealth-fighter-1-.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/ybyb.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/thumb_ybyb.jpg[/img][/url][/center] [center][color=#a52a2a][b]منبع:[/b][/color][/center] [center][color=#a52a2a][b]Air superiority ‘Game Changers’:T-50 PAK-FA and J-20 نوشته دکتر کارلو کوپ[/b][/color][/center] [center][b][color=#ff0000]استفاده از این مطلب بدون درج لینک این صفحه به عنوان منبع خلاف شرع، قانون و اخلاق پژوهشی است[/color].[/b][/center] [center][b][color=#a9a9a9]ترجمه از: محمدمهدی محمدی[/color][/b][/center] [center][b][color=#008000]شادی روح جمیع شهدای اسلام و به ویژه شهدای سوریه صلوات.[/color][/b][/center]

سلام. سرور مشکل نداره و فایل بدون مشکل دانلود میشه آی‌اس‌پی رو عوض کنید حل میشه. لینک دیگری رو در این تاپیک نمیتونم ارائه بدم چون خواستم اختصاصا از روی میلیتاری نشر پیدا کنه.     البته این کتاب بیشتر در مورد ناوبری هست تا رادار.. مباحثی که مطرح کرده رو ما تو انجمن به صورت خرد خرد ارائه کردیم..

سلام.. ممنون.. ویرایش دوم ان شا الله... در مورد خود رادار در حد دبیرستان همین تاپیک های موجود در فروم کفایت میکنه. اما اگر بخواید اندکی حرفه ای تر کار کنید این کتاب رو پیشنهاد میدم:     کتاب دیگر مقدمه ای بر رادارهای هواپایه نوشته استمیسون هست که به کرات بهش اشاره کردم در تاپیک های دیگر..

دوست عزیز بنده هم اصراری رو نظرم ندارم صرفاً دارم یک تئوری را مطرح میکنم .. از دید غیرراداری و منطقی دو اشکال وارد میکنم. 1-اگر تئوری مشهور دید ملوان و لو رفتن پهباد واقعی باشد؛ آنهم در آن ارتفاع بخش دیده شدن توسط ملوانش یه تئوری متناسب با رسانه های عمومی است و نمیتونه واقعیت داشته باشه. پس اگر پهباد کشف شده، نمیتونه توسط دید ملوان بوده باشه .. خود هواپیماهایی که از سطح ناو بلند میشن به سختی قابل دیدن هستند حالا یه پهباد صدکیلویی چند متری در آن ارتفاع میتونه قابل دیدن باشه؟  لذا اگر پهباد کشف شده بصری نبوده و توسط سنسورها کشف شده. 2- چطور اسرائیل قادر به کشف این پهباد شده و نیروی دریایی ایالات متحده خیر؟ اما از دید راداری: این بیان که هیچکدام از رادارهای نیروی دریایی ایالات متحده در تاریخ مذکور قادر به کشف پهباد نبوده اند به نظر من نمیتونه صحت صددرصدی داشته باشه. بنده بنا به تجربه‌ای که تو ضمینه رادار دارم عرض میکنم که آشکارسازی چنین اهدافی بدون هیچگونه بروزرسانی بخش آراف راداری چون AN/SPS-48E و فقط و فقط به کمک تکنیک‌های پردازشی و اعمال تغییرات در پالس ارسالی امکان پذیر خواهد بود و آنچه سایت فاس عنوان کرده به لحاظ علمی نه تنها امکان‌پذیر بلکه کاملاً عملیاتی و پیاده سازی شده است. امروزه مبحث آشکارسازی اهداف میکروداپلری حتی در کلاترهای قوی امری معمول و عملیاتی است و محققین متعددی در این ضمینه قلم فرسایی کرده اند که میشه نتایج کارشون رو در سایتی چون IEEE هم مشاهده کرد. در کنار این امر رادرهای متعدد زمینی و هوایی با این توانایی ساخته شده و عملیاتی است. ------------ سعی من بر این هست که عرض کنم عدم شناسایی شدن پهباد قطعیت نداره و نظریه‌ی محکمی نیست. و این رو هم نمیگم که قطعاً پهباد شناسایی شده اما میگم که شناسایی اون امکان پذیره. ------------ البته من یه صحبتی در مورد مباحث اطلاعاتی ناو کردم که بعد از مباحثه ای که با یکی از دوستان داشتم این حرفم رو پس میگیرم که دو نکته داره: 1- اولاً از نظر من صرف فیلم برداری از ناو در حالت غیرجنگی مشکل اطلاعاتی بوجود نمیاره. 2- میمونه مشکل امنیتی .. فرضا اگر این پهباد مسلح و متعلق به یک گروه تروریستی باشه قصه کمی فرق خواهد کرد.. لذا منطقی هست که ناو بلافاصله پس از آشکارسازی چنین پهبادی نسبت به انهدام اون اقدام کنه چرا که یک پهباد چند هزار دلاری میتونه مثلا با آسیب زدن به یکی از آنتن‌های حساس خسارتی چند ده هزار دلاری به بار بیاره و یا کلا ناو رو برای مدتی از حالت عملیاتی خارج کنه. با این دید به قضیه باز میشه گفت بعیده ناو پهباد رو شناسایی به عنوان یه پهباد ناشناس کرده باشه و نسبت به مورد هدف قرار دادن اون اقدام نکرده باشه.

دوست عزیز بله تمامی رادارهای روی ناوهای نیمیتز مشخصا قادر به ردگیری و آشکارسازی یک پهباد نیستند. به عنوان مثال در ناو آبراهام لینکلن: SPN-46 و AN/SPN-43C که رادارهای کنترل ترافیک هوایی و کنترل فرود هستند و کلا کارکردشان متفاوت است.       AN/SPQ-9B که رادار اکتساب است و اصولاً نمی تواند پیش از آشکارسازی هدف توسط سایر رادارها آنرا آنرا اکتساب کند.     Mk 91 و Mk 95 هم که مربوط به بحث کنترل و هدایت آتش هستند و تازه بعد از اکتساب هدف وارد عرصه می‌شوند. اما در این بین دو رادار جست و جو و آشکارسازی باقی می‌مانند که عبارت اند از: AN/SPS-48E که یک رادار آشکارساز سه بعدی است و رادار AN/SPS-49(V)5 که یک رادار جست و جوی هوایی دو بعدی است.. AN/SPS-49(V)5 را که کلاً کنار بگذاریم چون دو بعدی است و بیشتر به نظر می‌رسد به عنوان یک رادار پیش اخطار کارایی داشته باشد.   قدیمی بودن و نوع آنتن و نتیجتا شکل بیم (بادبزنی) کارایی این رادار در کشف پهباد را کاهش می‌دهد.   اما در مورد AN/SPS-48E قصه اندکی متفاوت است.     رادار مذکور یک رادار آرایه فازی سه بعدی برد بلند است. این رادار دارای بیم نوک مدادی است لذا انرژی متمرکز و قدرت آشکاری در آن افزایش پیدا می‌کند. لازم به ذکر هست این رادار قادر به سوییچ فرکانسی بین باندهای ای و اف هست فلذا قادر به کشف اهداف در سرعت کور هست. اما نکته‌ای که بیشتر به درد بحث ما می‌خورد این نقل قول از فاس هست:   The AN/SPS-48E has several operational features to allow optimum radar performance: an automatic detection and tracking capability to detect and track multiple air targets automatically; a moving target indicator capability to distinguish moving targets from stationary targets and to improve target detection during the presence of clutter and chaff; and an anti-ship missile detection capability to provide for the early detection of anti-ship missiles launched from aircraft in heavy electronic countermeasures conditions. The AN/SPS-48E is optimized to provide sophisticated and reliable tracking performance in an intense ECM environment. The performance and capabilities of the AN/SPS-48E are greatly enhanced by the addition of the Auxiliary Detection Processor (ADP) unit. These enhancements include: target detection capability near/over land; low flyer, slow flyer and low radar cross section target detection; greater target tracking capacity; an improved threat reaction time; and target detection that is improved by direct correlation with the Cooperative Engagement Transmission Processing Set (CETPS) AN/USG-2(V) system http://fas.org/man/dod-101/sys/ship/weaps/an-sps-48.htm   بنابر قول سایت فاس این رادار در کنار مزیتهایی که عرض شد مجهز به یک کیت پردازشی پیشرفته است که امکان ردگیری اهداف کم سرعت و با سطح مقطع پایین را داراست. لذا موارد چون پهباد در زمره اهداف، مد نظر طراح قرار گرفته است. نکته دیگه اینکه این ناو به تنهایی مشغول فعالیت نبوده و همواره ناوهای اسکورت مجهز به سنسنورهایی متعدد اون رو همراهی کنند. ضمن اینکه حداقل سرعت پهبادی مثل ابابیل آنقدرها هم نمیتونه پایین باشه ای کاش جناب آسپهبد اینجا بودند و ما رو بیشتر راهنمایی میکردند... به نظر من اگر کواد کوپتر بود میشد این رو مد نظر قرار داد.

به نظر میرسه درگیری ها کماکان ادامه داره ولی سقوط فرودگاه قطعی است.. حفظ یک نقطه‌ی اینچنینی در برابر این حجم وسیع تجهیزات و حملات ممکن نیست...

به نظر نمیرسه اطلاعات خاصی در لحظات غیرجنگی بودن برا لو رفتن وجود داشته باشه.. چه چیز خاصی داره ناو که بخواد لو بره..

تسلط القاعده و عربستان بر پایگاه هوایی العند تکذیب شد / شبکه تلویزیونی العالم اعلام کرد: وزارت دفاع یمن ضمن تکذیب تسلط تروریست‌های القاعده و مزدوران سعودی بر پایگاه هوایی العند تاکید کرد: این پایگاه تحت سیطره کامل ارتش و نیروهای مردمی یمن قرار دارد. http://fa.alalam.ir/news/1726344   ویکی‌پدیا هم امروز صبح نقشه رو بروزرسانی کرده بود ولی مجددا به حالت اشغال توسط مهاجمین برش گردوند.. اخبار ضد و نقیضه اما باید فرض قطعی رو بر سقوط این فرودگاه گذاشت.

خبرگذاری رویترز خبر از سقوط فرودگاه العند داده.. http://in.reuters.com/article/2015/08/03/yemen-security-alanad-idINKCN0Q81LN20150803 بعله.. ویکی پدیا هم لحظاتی پیش نقشه را بروزرسانی کرد.. با این شرایط راه برای حرکت به سمت تعز هموارتر شده..

بعید میدونم.. مگر آنکه طراح پهباد رو در دایره اهداف مد نظر قرار نداده باشه.. خوب هست که دلسوزان مملکت رادارهای خودی رو تحت تست اینچنینی قرار دهند تا صحت و سقم امکان یا عدم امکان آشکارسازی پهباد مذکور مشخص شود.

اگر اگر بگیم سطح مقطع راداری پهباد به اندازه‌ی مرغ‌های دریایی هست میشه بهش فکر کرد که من بعید میدونم این باشه. به جهت سایز یه مقایسه‌ای کنیم بد نیست.. هرچند باز هم ساختار پهباد فرق داره با پرنده.. نکته دوم اینکه در برد کم مثلا سیصد متری رادار هدفی رو آشکارسازی نمیکنه چون داره سیگنال ارسال میکنه فرستنده خاموشه که این برد هم خیلی کمه تو همون رنج سیصد متر هست.. نکته سوم رادارها اکوهای نزدیک رو جهت اجتناب از ورود کلاتر قدرتمند تضعیف میکنند لذا این احتمال هم هست که در این برد اکو تضعیف و آشکار سازی نشده. اما.. چطور قبل از ورود به این برد نتونستند پهباد رو آشکار سازی کنند؟ شاید آرسی‌اس پایین؟ اگر پهباد به ناگهان در اون برد قرار بگیرد مثلا پرتاب دستی!!!  اون حرف‌ها صحیحه..   تئوری من: آمریکایی‌ها موفق به آشکارسازی پهباد شده بودند لکن به دلیلی اون رو مورد اصابت قرار ندادند.. این دلیل می‌تواند عدم اهمیت، تزریق اطلاعات غلط یا هر چیز دیگری باشد..   دلیلش چیه؟

از نظر من اینکه ناو آمریکایی موفق به کشف نشده و ملوانی پهباد رو مشاهده کرده، ساختگی و غیر قابل باوره .. یعنی سطح مقطع راداری پهباد به قدری کم بوده که حتی در این فاصله اندک هیچ رادار موفق به کشف اون نشده؟‌این کمی دور از ذهن هست..

رحمت بر این نظر.. رحمت.. :rose:

به نظرم این تئوری اشکال داره.. چطور اسرائیل موفق به کشف و هدف قرار دادن این پهباد شد اما ناو آمریکایی خیر؟‌ جالبه که اسرائیل موشک پدافندی رو خرج پهباد نکرده و برا هدف قرار دادن این پهباد جنگنده بلند کرده.. به نظرم برا مساله هزینه بوده.

منبع؟

این تاپیک عالیه.. به یه مثبت اکتفا کردن جفاست..

کلا این 4shared رو بیخیال شو که بدترین گزینه است.. بریز رو مدیافایر..

الان این به کجا میخوره دخیخا؟! icon_eek

اولا لینک فیلتر رو به صورت کد قرار بدید نه مستقیم.. ثانیا رادیو زمانه و وبلاگی که معلوم نیبست به کجا وصله میشه منبع؟

دوستان لطفاً مستند حرف بزنن اینکه ایران از کی حمایت کرده رو روی هوا نگید منبع بیارید..

چه لزومی داره حالا رو خانم بودنتون این همه تاکید کنید!؟!‌ده بار اینو گفتی خواهر من! مگه فرقی هم میکنه!؟!؟

ارتقا درجه دوستان رو تبریک عرض میکنم. امید که در پناه حق سالم و پیروز و پایدار باشند. از دوستان مدیر و برادر رضا هم بابت زحماتی که میکشند سپاسگذارم. :rose: :rose: :rose: