00Amin

News
  • تعداد محتوا

    2,078
  • عضوشده

  • آخرین بازدید

  • Days Won

    4

تمامی ارسال های 00Amin

  1. [color=#0000ff]به منظور شرکت در مذاکرات آلماتی ۲ تیم مذاکره کننده ایران با ۱+۵ راهی آلماتی شد [/color] سعید جلیلی دبیر شورای عالی امنیت ملی و رئیس هیئت ایرانی شرکت کننده در مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ به منظور شرکت در مذاکرات آلماتی ۲ لحظاتی پیش تهران را به مقصد آلماتی ترک کرد.سید عباس عراقچی معاون آسیا و اقیانوسیه وزارت امور خارجه، علی باقری معاون سیاست خارجی و امنیت بین‌الملل دبیر شورای عالی امنیت ملی، حمیدرضا عسگری مشاور وزارت خارجه و رسول موحدیان سفیر سابق ایران در لندن جلیلی را در این سفر همراهی می‌کنند. مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ قرار است با حضور هیئت ایرانی، کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و هیئت‌های مذاکره کننده پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل (آمریکا، فرانسه، چین، انگلیس و روسیه) به اضافه آلمان روزهای جمعه و شنبه ۱۶ و ۱۷ فروردین ماه (پنجم و ششم آوریل) در شهر آلماتی بزرگ‌ترین شهر و پایتخت سابق قزاقستان برگزار شود.در طی مذاکرات آلماتی یک که هشتم و نهم اسفند ماه ۱۳۹۱ با حضور هیئت‌های مذاکره کننده ایران و ۱+۵ و کاترین اشتون برگزار شد طرفین توافق کردند که گفت‌وگوهای کارشناسی و فنی با حضور کارشناسان ایران و ۱+۵ در ۲۸ اسفندماه در استانبول برگزار و مذاکرات شانزدهم و هفدهم فروردین ۱۳۹۱ در آلماتی ادامه یابد گروه ۱+۵ در مذاکرات آلماتی یک، بسته پیشنهادی تجدیدنظر شده‌ای را به جمهوری اسلامی ارائه کرد که براساس اخبار منتشر شده برخی از مطالبات در نشست بغداد تعدیل و طرف غربی خواستار کنترل فعالیت غنی‌سازی ۲۰ درصدی ایران، تعلیق فعالیت‌های جاری در تأسیسات هسته‌ای فردو، افزایش پادمان‌های هسته‌ای و شفافیت بیشتر در فعالیت‌های بازرسی آژانس شده بود. یک دیپلمات آمریکایی در این باره اعلام کرد: بسته پیشنهادی جدید، برخلاف بسته قبلی به ایران اجازه می‌دهد مقدار کافی از سوخت غنی‌شده ۲۰ درصدی که برای مقاصد پزشکی لازم است را تولید و ذخیره کند و طرح پیشنهادی جدید، خواستار تعلیق فعالیت‌های غنی‌سازی در تأسیسات فردو ـ و نه تعطیلی آن ـ است. محدودسازی توانایی ایران برای «از سرگیری فوری فعالیت‌های هسته‌ای در این سایت» از جمله خواسته‌های دیگری است که کشورهای ۱+۵ مطرح کرده‌ بودند. طرف غربی در مقابل این مطالبات وعده داده که برخی از تحریم‌ها علیه تهران را لغو کند. البته براساس اخبار منتشر شده کاهش تحریم‌ها فعلاً تحریم‌های نفتی یا مبادلات مالی را شامل نمی‌شود، بلکه ناظر به تحریم‌های وضع شده دیگری است که آمریکا و اتحادیه اروپا وضع کرده‌اند.در این طرح، همچنین به ایران وعده داده شده که تحریم‌های دیگری از سوی شورای امنیت سازمان ملل یا اتحادیه اروپا متوجه آن نخواهد شد. تاکنون سه دور مذاکره بین ایران و گروه ۱+۵ در ژنو و دو دور در استانبول، یک دور در بغداد و یک دور در مسکو و یک دور هم در آلماتی قزاقستان برگزار شده است.تیر ماه ۱۳۸۷، مهر ماه ۱۳۸۸، آذر ماه ۱۳۸۹ به ترتیب مذاکرات ژنو یک، دو و سه برگزار و استانبول بهمن ۱۳۸۹ و همچنین ۲۶ فروردین ماه ۱۳۹۱ میزبان دور بعدی گفت‌وگوها بود. این مذاکرات سوم و چهارم خرداد در بغداد و ۲۹ و ۳۰ خرداد ماه در مسکو و هشتم و نهم اسفند ماه ۱۳۹۲ در آلماتی برگزار شد. [url="http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920113000015"]پیوند[/url]
  2. 00Amin

    اخبار برتر نظامی

    در اين تست فضاگرد EKV توسط يك موشك سوخت جامد 3 مرحله‌اي، از پايگاه پرتاب وندنبرگ نيروي هوايي ايالات متحده به سمت نقطه‌اي تعيين شده در فضا پرتاب شد و پس از رسيدن به سرعت و ارتفاع مطلوب، EKV مانورهاي پروازي مورد نظر براي از بين بردن يك كلاهك جنگي موشك بالستيك فرضي را به انجام رسانيد. اين تست به عنوان مقدمه‌اي براي انجام تست كامل اين سامانه دفاع موشكي بالستيك در اواخر سال جاري ميلادي محسوب مي‌شود. ايالات متحده پس از آغاز توسعه سامانه پدافند موشكي بالستيك مذكور از سال 1998 ميلادي توسط شركت‌‌هاي بوئينگ، نورثروپ‌گرومن و ريتون، 8 تست موفق از اين سامانه پدافندي را گزارش داده است؛ تست قبلي اين سامانه پدافندي كه در سال 2010 ميلادي صورت گرفت با شكست مواجه شد، علت اين شكست عدم تشخيص صحيح كلاهك‌ جنگي موشك بالستيك توسط تلسكوپ EKV اعلام شده است. [center] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/3457_313.jpg[/img][/center] فضاگرد EKV بخشي حياتي از سامانه پدافند موشكي بالستيك Ground-based Midcourse Defense محسوب مي‌شود، اين سامانه با بهره‌گيري از سنسورهاي چندگانه زميني، دريايي و فضايي به منظور شناسايي و رهگيري موشك‌هاي بالستيك در فاز صعود و انهدام آنها در فضا و قبل از ورود به جو طراحي شده است. اين فضاگرد توسط يك موشك سوخت جامد 3 مرحله‌اي در مسير حائل شدن موشك بالستيك متخاصم پرتاب مي‌شود و با رسيدن به سرعت هايپرسونيك و خروج از جو، EKV از موشك حامل خود جدا شده و با استفاده از سنسورهاي چند طيفي‌اش به جستجوي كلاهك جنگي موشك بالستيك مي‎‌پردازد. [color=#800080]اين وسيله به صورت كاملاً خود مختار عمل كرده و با استفاده از چندين موتور راكتي متصل به آن، مسير خود را به سرعت تصحيح كرده و به كلاهك جنگي موشك بالستيك برخورد مي‌كند.[/color] [color=#800080]چندين روز پس از انجام تست مذكور توسط امريكا، چين نيز تلاش مشابهي را با انجام يك تست پدافند موشكي بالستيك در ميانه مسير (Midcourse) به انجام رسانيد و آن را موفقيت‌آميز اعلام كرد. چين از انتشار جزئيات مربوط به سامانه پدافندي مورد تست و اطلاعات مربوط به آن خودداري كرده است.[/color] [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/3458_905.jpg[/img] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/1~2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/thumb_1~2.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/2~2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/thumb_2~2.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/3~2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/thumb_3~2.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/4~2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/thumb_4~2.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/5~2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/thumb_5~2.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/6~1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10100/thumb_6~1.jpg[/img][/url] [url="http://hitna.ir/fa/news/10285/جلوگيري-از-ورود-موشك‌هاي-بالستيك-به-جو-زمين"]پیوند[/url]
  3. روش جدید استخراج نفت وگاز آمریکا (Fracking) در کنفرانس امنیتی مونیخ خبرساز شد. تولید داخلی نفت و گاز آمریکا، به یمن استفاده از این روش افزایشی نامعمول داشته است تا جایی که اثرات آن محدود به بازار نفت و انرژی نمانده و برای کشورهای جهان نگرانی‌های امنیتی درست کرده است. از جمله برای روسیه و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس. به واسطه استفاده از این روش که نفت و گاز را با ترکیبی از مواد شیمیایی، ماسه و آب فشارقوی از دل صخره‌ها و سنگ‌ها استخراج می کند، اکنون ایالات متحده بر گنجی عظیم از ذخایر نفت و گاز نشسته است که به گفته بسیاری می تواند تعادل ژئوپلتیک کل جهان را به هم ریزد. آژانس بین المللی انرژی (IEA) پیش‌بینی کرده که آمریکا با استفاده از این روش، طی پنج سال، بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت وگاز جهان خواهد شد؛ یعنی جای روسیه را خواهد گرفت و نیاز آمریکا به انرژی کشورهای عرب خلیج فارس را برطرف خواهد کرد. کارلوس پاسکال، نماینده ویژه آمریکا در روابط بین الملل انرژی، در کنفرانس امنیتی مونیخ گفت انفجار نفت وگاز آمریکا <<ژئوپلتیک انرژی در جهان را دگرگون خواهد کرد>>. این مساله توجه بسیاری از رسانه‌های جهان را به خود جلب کرده. اکونومیست، دیروز گزارشی از این روش جدید و تاثیر آن بر مناسبات قدرت‌های بزرگ منتشر کرد. در این گزارش اکونومیست، استفاده از این روش را در اتحادیه اروپا بررسی کرده است؛ اروپایی که در بسیاری از کشورهای آن استفاده از این روش ممنوع است. به جز بریتانیا که در حال تحقیق برای استفاده از این روش جدید است، رشد آن در دیگر کشورهای اتحادیه بسیار کند است و در بسیاری کشورهای عضو آن به دلایل محیط زیستی ممنوع. اما اتحادیه از این بابت زیاد هم نگران نیست: این روش می‌تواند سایه هیولای روسیه بر سر اتحادیه را سبک‌تر و خیال اتحادیه را از وابستگی به گاز این کشور راحت‌تر کند. اشپیگل نیز در گزارشی مفصل، این پدیده را این گونه توصیف کرده است: انقلابی که می‌تواند تعادل قدرت سیاسی را در کل جهان تغییر دهد. آمریکا و روسیه بر سر انرژی جنگ‌ها کرده‌اند، رژیم‌هایی را ساقط و رژیم‌هایی را برپا نموده‌اند. اما با تغییری چنین شگرف در سطح تولید انرژی، حتی محاسبات نظامی قدرت‌های بزرگ نیز تغییر خواهد کرد. اما جهان چرا باید نگران افزایش تولید انرژی باشد؟ آن هم تا جایی که به یکی از موضوعات مهم بزرگ‌ترین کنفرانس امنیتی جهان بدل شود. اولین نگرانی را کشورهای عرب خلیج فارس دارند؛ پیمان مستحکم آنها با ایالات متحده همواره یکی از پایه‌هایش وابستگی ایالات متحده به انرژی این کشورها بوده است. حالا همه نگرانند که با تبدیل شدن آمریکا به بزرگ‌ترین تولیدکننده انرژی جهان و قطع کامل وابستگی به انرژی خارجی، آمریکا از منطقه دلسرد شود، منافعی در مشارکت در آن نبیند و این کشورها را رها کند. کابوسی که برای اعراب تحمل ناپذیر است. به گزارش اشپیگل، مطالعه اخیر سازمان اطلاعات آلمان نشان می‌دهد این جهش در تولید، اهمیت بستن تنگه هرمز را به میزانی قابل ملاحظه کاهش خواهد داد. این امر به این معنی است که اهمیت کلی منطقه برای ایالات متحده عمیقا کاهش خواهد یافت. کارلوس پاسکال، در کنفرانس امنیتی مونیخ به هیچ وجه منکر این مساله نشد: <<این تکنیک، تغییری حقیقتا اساسی در موقعیت کشور ما از منظر امنیت انرژی خواهد داشت.>> اما بلافاصله در برابر چشم های نگران افزود: <<تمامی این تغییرات در تولید انرژی آمریکا، تغییری در تعهد ایالات متحده برای تثبیت امنیت جهانی، صلح و ثبات در خاورمیانه ایجاد نخواهد کرد.>> پاسکال برای اینکه خیال همه را راحت کند، گفت ایالات متحده در خاورمیانه خواهد ماند، حتی اگر منفعتی در آن نباشد. در ادامه مدیر شرکت رویال داچ شل، موافقت خود را با پاسکال اعلام کرد: <<سناریویی که در آن ایالات متحده منافع خود در خاورمیانه را کنار بگذارد قابل تصور نیست. اتحادیه اروپا و ژاپن متحدان کلیدی آمریکا، همچنان عمیقا به نفت خاورمیانه وابسته اند.>> و سپس به اتحادیه اروپا توصیه کرد از این روش دوری نکند. جایگزینی انرژی هسته ای با انرژی بادی و خورشیدی به جای خود، اما گاز را از نظر دور ندارند، به فکر روزی که <<بادها نوزند و خورشید نتابد.>> اما گزارشگر اشپیگل می نویسد هنوز مشخص نیست برنده و بازنده نهایی این بازی کیست. ظاهرا چینی‌ها و آرژانتینی‌ها هم از این نفت وگازها زیاد دارند. لهستان، آلمان و فرانسه هم بی‌نصیب نیستند، فقط اندازه‌اش دقیقا معلوم نیست. به هرحال فعلا که آمریکا برنده بازی است. دولت آمریکا تخمین زده است که این تکنیک 600هزار و به باور برخی حتی سه میلیون فرصت شغلی جدید ایجاد کند. اوباما در یکی از سخنرانی های اخیر خود گفت: <<در دوره ریاست من هر کار ممکن برای توسعه امن این مدل انرژی از نظر دور نخواهد ماند.>> پاسکال نیز در کنفرانس مونیخ همین را گفت: تولید گاز ایالات متحده در شش، هفت سال گذشته ۲۵ درصد و تولید نفت آن ۳۰ درصد افزایش یافته. وابستگی به واردات را از ۶۰ درصد کل مصرف، به ۴۰ درصد تا آخر سال و به ۳۰ درصد تا پایان ۲۰۱۴، کاهش خواهد داد و تازه این اول راه است. ظاهرا که نگرانی‌ها خیلی هم بی‌مورد نیست. بازی فعلا در دستان آمریکا است. نظر شما درباره اين خبر چيست؟ [url="http://naftna.ir/بین‌الملل/228170-«نفت-ماسه»-نگرانی-جدی-اعراب.html"]پیوند [/url]
  4. [color=#0000ff][b]تغییر تاکتیک ها در مذاکره با تهران[/b][/color] با به پایان رسیدن مذاکرات ایران و گروه 1+5 ، در قزاقستان، دو طرف برای برگزاری نشست دیگری در آلماتی در ماه آوریل توافق کرده اند.[color=#800080][b] [/b][/color][color=#0000ff]دریل کیمبال، کارشناس کنترل تسلیحاتی بر این باور است [/color]که توافق برای ادامه مذاکرات بسیار مثبت است اما این توافق زمانی به موفقیت می رسد که ایران به شکل متعهدانه ای از حرکت در جهت هسته ای شدن، خودداری کند. به گفته وی، یکی از مشکلات این است که ایرانیان نمی خواهند نخستین طرفی باشند که تن به مصالحه می دهند. آنها می خواهند پیش از هر گونه توافقی، شاهد لغو تحریم ها باشند. در مقابل غرب هم نمی خواهد تا زمانی که اقدامات اعتماد ساز از جانب تهران انجام نشده، در جهت تعدیل یا لغو تحریم ها علیه ایران گام بردارد. آنچه در زیر می خوانید متن گفت وی گوی شورای روابط خارجی آمریکا با این کارشناس کنترل تسلیحاتی است. [color=#800080]گروه 1+5 مذاکرات خود را با ایران در آلماتی، پاتیخت قزاقستان به پایان رساند. سعید جلیلی، مذاکره کننده ارشد هسته ای ایران این مذاکرات را گامی مثبت ارزیابی کرد. اما دیپلمات های غربی در این زمینه با محافظه کاری بیشتری اظهارا نظر کردند. برداشت شما از این مذاکرات چیست؟[/color] به گمان من نشست آلماتی نتیجه ای را داشت که در انتظار آن بودیم، یعنی تبادل پیشنهاد ها و ایده ها. هیچ کس از این مذاکرات انتظار یک توافق نداشت. از آخرین دور مذاکرات حدود 8 ماه می گذشت و این در حالی است که یک دهه است که ما در مورد مساله هسته ای ایران مذاکره می کنیم. بنابر این کارشناسان درک می کنند که پیشرفت تنها در صورت انجا مذاکرات جدی حاصل می شود و من از اینکه دو طرف توانسته اند برای نشست کارشناسی در 18 مارس و مذاکراتی در سطح عالی در 5 و 6 آوریل توافق کنند، خرسند هستم. ایرانیان برداشت مثبتی از مذاکره داشتند و گروه 1+5 نیز آن را موثر توصیف کرد. من هم معتقدم که این مذاکرات تنها موثر بودند چرا که نتیجه ملموسی به همراه نداشتند. این روند در صورتی با موفقیت همراه خواهد بود که ایران موافقت کند به طور جدی به تعهدات هسته ای خود عمل کرده و از باشگاه هسته ای دو بماند. [color=#800080]تهران تاکید دارد که به دنبال سلاح هسته ای نیست، پس چرا با پیشنهاد های غرب مخالفت می کند. پیشنهادهایی که از تهران می خواهد سطح غنی سازی اورانیوم را محدود کند؟[/color] این پرسش خوبی است. آنچه که ما با آن روبرو هستیم ، موقعیتی است که در آن ایرانیان نمی خواهند در نخستین طرفی باشند که امتیاز ارائه می دهند. آنها می خواهند پیش از مصالحه لغو تحریم ها را مشاهده کنند و این در حالی است که غرب هم نمی خواهد پیش از برداشتن گام های اعتمادساز از سوی تهران، تحریم ها را لغو کند. بنابراین آنچه که دو طرف به آن نیاز دارند یک رویکرد تدریجی و گام به گام است که می تواند به هر طرف موقعیتی را ارایه کند که گامی رو به جلو بردارد. در ماه های آینده دو تاریخ مهم وجود دارد. یکی مذاکرات 5 و 6 آوریل در آلماتی که بلافاصله پس از تعطیلات نوروز برگزار می شود و دیگری انتخابات ریاست جمهوری ایران که برای 14 ژوئن برنامه ریزی شده است، این تاریخ ها چه تاثیری بر مذاکرات دارند؟ این مهم است که ایرانیان با نشستی دیگر موافقت کرده اند آن هم با توچه به اینکه در آستانه انتخابات دچار پیچیدگی شرایط سیاست داخلی می شوند. اما در مورد چرایی برگزاری مذاکرات بلافاصله پس از تعطیلات نوروز و با توجه به پیش رو بودن انتخابات ، چندان ایده مطمئنی ندارم. آنچه که مهم است ادامه روند مذاکرات است و اینکه نباید 8 ماه دیگر برای برگزاری یک نشست منتظر بمانیم. [color=#800080]گروه 1+5 علاقمند است که مذاکرات چگونه پیش برود؟[/color] هدف گروه 1+5 این است که فعالیت های حساس هسته ای شامل غنی سازی 20 درصدی را در ایران محدود کند. آنها تعلیق عنی سازی را به عنوان نخستین گام در جهت یک توافق جامع ارزیابی می کنند که می تواند سطح غنی سازی اورانیوم در ایران را به زیر 5 درصد محدود کند. این گروه همچنین به دنبال اقداماتی است که از طریق آن ماهیت صلح آمیز برنامه های هسته ای ایران به اثبات برسد و در این راه آماده است مشوق هایی نیز شامل تعدیل تحریم ها ارائه دهد. موقعیتی که اکنون در آن قرار داریم حتی با شرایط ایران در 5 سال گذشته نیز متفاوت است. [color=#800080]چرا اینگونه است؟[/color] ما دیگر به دنبال توقف کامل برنامه های غنی سازی ایران نیستیم. چرا که این گزینه دیگر واقع بینانه به نظر نمی رسد. ایران هم اکنون تعداد زیادی سانتریفوژ در تاسیسات خود نصب کرده و سرمایه گذاری مالی، اقتصادی و سیاسی هنگفتی را روی برنامه های هسته ای انجام داده و در چنین شرایطی دیگر نمی توان بر سر دست کشیدن از برنامه های هسته ای مذاکره کرد. اکنون موضوع مهم این است که ایران از انجام فعالیت های مخاطره آمیز هسته ای بازداشته شود. غنی سازی با خلوص بالا یکی از اقداماتی است که می تواند ایران را در آستانه هسته ای شدن قرار دهد. برخی منتقدان این استراتژی می گویند این همان سیاستی است که در مورد کره شمالی هب کار گرفته شد و هم اکنون شاهد آن هستیم که این کشور سومین آزمایش هسته ای خود را نیز انجام داده است. جامعه بین المللی نتوانست جلوی پیونگ یانگ را بگیرد و چنین نگرانی هایی در مورد ایران نیز وجود دارد. آیا چنین انتقاد هایی از نظر شما پذیرفته است؟ ما باید این واقعیت را بپذیریم که تحریم ها برنامه های هسته ای ایران را کند تر کرده اند اما در متوقف کردن این برنامه ها موثر نبوده اند. برخی منتقدان راهکار دیپلماتیک نکته هایی را مورد توجه قرار نمی دهند. نخست اینکه تحریم ها هب تنهایی نمی توانند از هسته ای شدن ایران جلوگیری کنند. ما سنگین ترین تحریم ها را علیه ایران اعمال می کنیم اما سانتریفوژها همچنان در ایران فعالیت می کنند. دوم اینکه اقدام نظامی علیه تاسیسات هسته ای ایران گزینه خوبی نسست چرا که در بهترین حالت تنها 3 یا 4 سال برنامه های هسته ای ایران را به تاخیر می اندازد. از سوی دیگر اقدام نظامی انگیزه ایران برای هسته ای شدن را تقویت کرده و حمایت عمومی از برنامه های هسته ای جمهوری اسلامی را افزایش می دهند. امسال سالی است که ایالات متحده باید از تمامی اهرم های موجود استفاده کند تا از ورود ایران به باشگاه هسته ای جلوگیری کند. دیپلماسی کار بسیار دشواری است اما بهترین گزینه روی میز است. امکان توافق در صورتی که دو طرف منافع نزدیک شدن به یکدیگر را درک کنند، وجود خواهد داشت. [url="http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1913473/تغییر+تاکتیک+ها+در+مذاکره+با+تهران+.html"]پیوند[/url]
  5. [center][color=#0000ff][b]متن کامل بیانیه ایران پس از مذاکرات[/b][/color][/center] [center]بسم الله الرحمن الرحیم بیانیه ایران پس از مذاکرات آلماتی 9 اسفند 1391 با تشکر از دولت دوست و برادر قزاقستان برای مهمان نوازی گرم و میزبانی مناسب این اجلاس و آرزوی موفقیت برای ملت قزاقستان و تشکر ویژه از رییس جمهور نظر بایف به خاطر توجه ویژه ای که به این گفت وگوها داشتند. جمهوری اسلامی ایران 6 ماه پیش در مسکو طرح جامعی را برای گفت وگوها ارائه کرد. این طرح 5 محور برای همکاری داشت و اصول و اهداف گفت وگوها را تعیین کرده بود. قرار شد این طرح بررسی و به ما پاسخ داده شود. روز گذشته طرف مقابل در پاسخ به ایران پیشنهاداتی را ارائه کرد که این پیشنهادات ناظر به برخی محورهای طرح پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران بود. برخی نکات که در این پاسخ مطرح شده نسبت به آنچه در قبل مطرح می شد واقع بینانه تر بود و سعی شده بود که در برخی موارد به دیدگاه های ایران نزدیک شود که این را مثبت تلقی می کنیم. اگرچه تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله زیادی داریم. گروه 1+5 پیشنهاد کرد گام های ملموسی برای 6 ماه آینده و در جهت اعتماد سازی متقابل برداشته شود و پیشنهادهایی نیز در این زمینه ارائه شد. تاکید جمهوری اسلامی ایران بر متوازن و هم زمان بودن گام ها بود و اینکه پیشنهادها نباید نافی حقوق جمهوری اسلامی ایران باشد. بر این مبنا قرار شد در تاریخ 28 اسفند جلسه کارشناسی در شهر استانبول و در تاریخ 16 و 17 فروردین جلسه با 1+5 در شهر آلماتی برگزار شود. این گفت وگوها را گامی مثبت می دانیم که می تواند با رویکردی سازنده و برداشته شدن گام های متقابل تکمیل شود. *** In the name of God Iranian statement on Almaty talks 27 Feb, 2013 With special thanks to friendly and brotherly government of Kazakhstan for its warm hospitality and facility of this round of talks in Almaty, and with best wishes for the success of Kazakhstan nation, and special thanks to H. E. President Nazarbayev for his special considerations and attention to this talks. 6 month ago, I.R. of Iran in Moscow presented a comprehensive proposal for the talks. The proposal included 5 pillars for cooperation and set principals and objectives for the talks. They were supposed to consider and review the plan and provide response to Iran. Yesterday, the other side in respond to Iran, offered some suggestions that include some of the items proposed by Iran in Moscow. Some of the points raised in their respond were more realistic comparing to what they said in the past, and they tried to bring proximity in some points between the viewpoints of Iran and their own, which we believe is positive, despite the fact that we have a long way to reach to the optimum point. The 5+1 suggested to take tangible steps for the next 6 months in order to build confidence and some suggestions were offered in this regard. Islam Republic of Iran stressed on the steps to be balanced and simultaneous and that suggestions should not be neglect I.R of Iran’s rights. Therefore it was agreed to convene the expert meeting in Istanbul on March 18th which would be followed by the 5+1 meeting with Iran on April 5th and 6th in Almaty. We consider these talks a positive step which could be completed by taking a positive and constructive approach and taking reciprocal steps.[/center] [center][url="http://www.irannuc.ir/fa/content/1292"]پیوند[/url] [/center]
  6. [color=#0000ff][b]جزئیات پیشنهاد جدید 1+5 فاش شد/ المانیتور: این پیشنهاد اصل هم وزنی ما به ازاها را مراعات نکرده است[/b][/color] یک منبع غربی جزئیات پیشنهاد گروه 1+5 به ایران را در مذاکرات آلماتی فاش کرد. این منبع که به دلیل حساس بودن اطلاعات مایل به فاش شدن نامش نبود، به پایگله اینترنتی المانیتور گفت پیشنهاد آلماتی درواقع جدید نیست و صرفا برخی تغییرات جزئی نسبت به پیشنهاد بغداد در آن اعمال شده است. این منبع اضافه کرد در بسته آلماتی که قرار است روز سه شنبه به ایران ارائه شود کاهش جزئی برخی تحریم ها در حوزه طلا، پتروشیمی و برخی موارد کم اهمیت بانکی پیشنهاد شده است. این در حالی است که به نظر می رسد این پیشنهاد راهگشا نخواهد بود و مورد قبول ایران واقع نمی شود. اصلی ترین علت آن است که در این پیشنهاد تناسبی میان موارد پیشنهادی با درخواست هایی که از ایران به عمل آمده وجود ندارد. درخواست های پیشنهاد آلماتی همان درخواست های پیشنهاد بغداد است که شامل 3 موضوع تعطیلی تاسیسات غنی سازی فردو، توقف غنی سازی 20 درصد و ارسال تمام ذخیره اورانیوم 20 درصد ایران به خارج می شود. [url="http://www.irannuc.ir/fa/content/1286"]پیوند[/url] [color=#0000ff][b]تعیین تکلیف مذکرات آلماتی تا ساعتی دیگر[/b][/color] ایران هسته ای- دور نهایی مذاکرات ایران و گروه 1+5 در آلماتی قزاقستان در فضایی برگزار شد که گروه 1+5 تلاش می کند آن را مثبت نگهدارد. طی دو روز ایران و گروه 1+5 درباره انبوهی از مسائل اساسی مذاکره کردند. مبادله ایده ها میان دو طرف و بحث های جدی حکایت از آن داشت که گروه 1+5 بر خلاف برخی ادوار مذاکراتی قبلی رویکرد تخریبی در پیش نگرفت. هنوز درباره ایده های محتوایی مبادله شده درون مذاکرات اطلاعاتی منتشر نشده است ولی گروه 1+5 هم در حوزه ادبیات، هم در حوزه تاکتیتک های مذاکراتی و هم در حوزه راهبردی جابجایی هایی در دیدگاه خود ایجاد کرده است. بلافاصله، پس از پایان دور دوم مذاکرات که حدود ساعت 9 و 30 دقیقه به وقت تهران خواهد بود احتمالا کنفرانس مطبوعاتی دکتر جلیلی برگزار می شود. در این کنفرانس جزئیات مذاکرات روشن خواهد شد. [url="http://www.irannuc.ir/fa/content/1289"]پیوند[/url] [color=#0000ff][b]متن کامل سخنان دکتر جلیلی پس از مذاکرات آلماتی[/b][/color] سعید جلیلی مذاکره کننده ارشد هسته یی در پایان دور دوم مذاکرات ایران و 1+5 در آلماتی قزاقستان در نشست خبری خود که ظهر امروز چهارشنبه برگزار شد، از دولت دوست قزاقستان به دلیل میزبانی مناسب از اجلاس تشکر و قدردانی کرد. دبیر شورای امنیت ملی کشورمان گفت: تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله زیادی داریم وی گفت: برای ملت قزاقستان آرزوی موفقیت داریم و از آقای رییس‌جمهور نظربایف به خاطر توجه ویژه به این گفت‌وگوها تشکر ویژه داریم. جلیلی ادامه داد: جمهوری اسلامی ایران 9 ماه پیش در مسکو طرح جامعی برای گفت‌وگوها ارائه کرد این طرح پنج محور برای همکاری داشت و اصول و اهداف گفت‌وگوها را تعیین کرده بود قرار شد این طرح بررسی و به ما پاسخ داده شود. روز گذشته طرف مقابل در پاسخ به این پیشنهاد ایران پیشنهاداتی را ارائه کرده که این پیشنهادات ناظر بر برخی پیشنهادهای طرح پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران بود. وی افزود: برخی نکاتی که در این پاسخ مطرح شده نسبت به آنچه در قبل مطرح می‌شد واقع‌بینانه‌تر بود و سعی شده بود که در برخی موارد به دیدگاه های ایران نزدیک شود که این را مثبت تلقی می‌کنیم؛ اگرچه تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله زیادی داریم. [b][color=#800080]16 و 17 فروردین دور بعدی مذاکرات ایران و 1+5 در آلماتی[/color][/b] دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان گفت: 1+5 پیشنهاد کرده است که برای شش ماه آینده گام‌های ملموس اعتمادسازی متقابل برداشته شود و پیشنهادهایی نیز در این زمینه ارائه شد. جلیلی در ادامه نشست خبری خود گفت: تاکید جمهوری اسلامی ایران بر متوازن و هم زمان بودن گام‌ها بود. وی ادامه داد: این پیشنهادات نباید نافی حقوق جمهوری اسلامی باشد. در این مبنا قرار شد جلسه کارشناسی در تاریخ 28 اسفند در شهر استانبول برگزار شود و در تاریخ 16 و 17 فروردین‌ماه جلسه سیاسی میان ایران با 1+5 مجددا در آلماتی برگزار شود. این گفت‌وگوها را گامی مثبت می‌دانیم که می‌تواند با رویکرد سازنده و برداشته شدن گام‌های متقابل تکمیل شود. جلیلی در پاسخ به سوال خبرنگاری درباره پیشرفت‌های فنی ایران در برنامه هسته‌یی و روند مذاکرات در آینده گفت: تمام فعالیت‌های هسته‌یی ایران در چارچوب معاهده ان‌پی‌تی آژانس بین‌المللی خواهد بود همچنان که بوده است. مسلما در این زمینه ظرفیت‌های خوب علمی که در کشور وجود دارد پیشرفت‌های خوبی را در زمینه‌های هسته‌یی برای ما رقم زده است. ما امروز در زمینه‌های مختلف با اتکا به ظرفیت‌های بومی و داخلی توانسته‌ایم در زمینه انرژی صلح‌آمیز هسته‌یی گام‌های مهمی برداریم. [color=#800080][b]نزدیک شدن دیدگاه‌های 1+5 به ایران را مثبت تلقی می‌کنیم[/b][/color] جلیلی در پاسخ به پرسش خبرنگاری درباره مذاکرات و دنبال کردن مسیر تحریم در کنار آن با بیان اینکه ایران همواره از گفت‌وگوها استقبال کرده، افزود: همواره گفته‌ایم آنچه که می‌تواند برای موفقیت همکاری‌ها مفید باشد می‌تواند در این گفت‌وگوها دنبال شود و تنها راه آن این است که با یک راهبرد مشخص و صریح طرفین وارد گفت‌وگو شوند. مذاکره‌کننده ارشد ایران اضافه کرد: آنچه که می‌تواند یک راهبرد صحیح باشد این است که گفت‌وگو برای همکاری باشد راهبردهایی مانند اینکه بخواهند از ابزار فشار برای پیشرفت و موفقیت‌های گفت‌وگوها استفاده کنند حتما بی‌نتیجه و جواب خواهد بود ما این را به صراحت گفته‌ایم و در همین گفت‌وگوها هم تاکید کرده‌ایم. وی خاطرنشان کرد: در فاصله نشست مسکو تا نشست آلماتی و در 9 ماه گذشته این نگاه ایران خود را بیشتر نشان داد و واقعیتش را همه افکار عمومی جهان مشاهده کرده‌اند. کسانی که مدعی بودند تحریم‌های فلج‌کننده را بر ملت ما تحمیل کرده‌اند در این هشت ماه بیشترین فشارها را به زعم خود علیه ملت ما اعمال کردند. شاهدیم این فشارها و رفتارها نه تنها برای آنها نتیجه‌ای نداشته بلکه اراده ما را در ادامه مسیرمان محکم‌تر کرده است بنابراین بهترین راه تصحیح این راهبرد و ورود به مسیر جدید است. جلیلی تاکید کرد: در این دور از گفت‌وگو ها شاهد بودیم با وجود رفتارهایی که در هشت ماه گذشته‌ داشته‌اند آنها بودند که در نشست قزاقستان سعی کردند به دیدگاه‌های ما نزدیک شوند که ما این رفتار را مثبت تلقی می‌کنیم اگر این نشانه تغییر راهبرد باشد و اینکه بخواهند واقع‌بینانه و بر مبنای راهبرد صحیح گفت‌وگوها را دنبال کنند تا همکاری‌ها شکل گیرد می‌تواند نقطه عطف باشد. [color=#800080][b]رفتارهای خصمانه با ملت ایران کنار گذاشته شود[/b][/color] جلیلی در خصوص ادعای برخی رسانه‌های غربی مبنی بر توقف غنی‌سازی 20 درصدی از سوی ایران، گفت: یکی از بحث‌هایی که مطرح شد این است که هر پیشنهادی که مطرح می‌شود چه برای شفاف‌سازی و چه برای اعتمادسازی، باید بر مبنای پذیرفته شدن حقوق جمهوری اسلامی ایران، حقوق هسته‌یی جمهوری اسلامی از جمله حق غنی‌سازی اورانیوم باشد. دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان ادامه داد: ‌در این چارچوب موضوعات می‌تواند مورد گفت‌وگو قرار بگیرد. ما در مسکو هم پیشنهاد دادیم. یکی از محورهای پیشنهادی ما در مسکو این بوده است که جمهوری اسلامی ایران آمادگی دارد تا گام‌هایی را برای همکاری بردارد. یکی از گام‌های همکاری این بحث است که سه سال پیش در ژنو 2 مطرح کردیم که برای راکتور اتمی تهران احتیاج به سوخت 20 درصد داریم، در آن زمان نداشتیم، اعلام کردیم که حاضریم برای همکاری این سوخت را دریافت کنیم. متاسفانه آنها پاسخ مناسب را ندادند و خود ما این سوخت را تولید کردیم. جلیلی تصریح کرد: لذا تولید سوخت 20 درصد برای تامین نیازهای جمهوری اسلامی ایران حق مسلم ماست که طبق ان‌.پی‌.تی این حق به ما داده شده است که این کار را انجام دهیم. اینکه ما برای تامین نیازهای خود این برنامه را داشته باشیم اما در یک برنامه همکاری با آنها باشیم این می‌تواند در گفت‌وگوها مورد بحث قرار گیرد اما در یک نگاه اعتمادساز باید اعتماد ملت ایران هم جلب شود. وی ادامه داد: یکی از مهم‌ترین بحث‌هایی که در جلب اعتماد ملت ایران وجود دارد این است که رفتارهایی که خصمانه است و مقابله با ملت ایران است باید کنار گذاشته شود. [b][color=#800080]1+5 به این نتیجه رسید که رویکردش را تغییر دهد[/color][/b] دبیر شورای عالی امنیت کشورمان در پاسخ به سوال خبرنگاری درباره تحریم‌های اعمالی علیه ایران گفت: با توجه به روندی که در طول هشت ماه گذشته ما شاهد بوده‌ایم خود آنها اذعان داشته‌اند هر آنچه که در امکانشان بوده علیه مردم ما به کار برده‌اند. مقاومت مردم برای آنها نیز قابل توجه است. در هشت ماه گذشته جمهوری اسلامی ایران موفقیت‌های بسیاری زیادی داشته است. جلیلی در ادامه نشست خبری خود در آلماتی با اشاره به برگزاری اجلاس سران غیرمتعهدها در تهران در شهریورماه افزود: تهران در شهریورماه کانون یک تمرکز و جلسه‌ای بین‌المللی بود که بیش از 120 کشور جهان در آن حضور پیدا کردند و حقوقی که در موضوع هسته‌یی جمهوری اسلامی ایران به عنوان ریاست جنبش غیرمتعهدها دنبال می‌کند به اتفاق مورد تایید و پیشیبانی آنها قرار گرفت. در واقع حقوق جمهوری اسلامی در موضوع هسته‌یی ایران از پیشیبانی اکثریت قاطع جامعه بین‌المللی برخوردار است. مذاکره کننده ارشد هسته یی ایران خاطر نشان کرد: همچنین ایران در زمینه‌های علمی و اقتصادی پیشرفت‌هایی داشته است. در سال 2012 خود آنها اعلام کردند که ما بالاترین رشد علمی را داشته‌ایم و در سال گذشته نیز توانستیم صادرات غیرنفتی و تولیدات صنعتی را رشد دهیم. وی در ادامه گفت: همچنین در سال گذشته شاخص بورس ایران 62 درصد رشد داشته است و همه این مسائل نشان می‌دهد حتی در زمینه اقتصادی فشارهایی که آنها بیان می‌کنند نتیجه ای برای آنها نداشته است. جلیلی با اشاره به برگزاری پرشکوه راهپیمایی 22 بهمن توسط ملت ایران در سراسر کشور خاطر نشان کرد: در کمتر از یک ماه گذشته در 22 بهمن ‌ماه سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران مردم ایران با نشاط‌تر از گذشته و محکم‌تر از حقوق خود حمایت کردند. مجموع این مسائل شرایطی جدیدی را باید برای آنها نشان دهد که به راهبرد جدید فکر کنند. دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان در پاسخ به سوال ایسنا مبنی بر این که واکنش شما به بسته‌ای که تحریم‌ها را از بان‌کها و تجارت طلا برمی دارد چیست؟ گفت: اگر ارزیابی از روند هشت ماه گذشته داشته باشند و همچنین از اینکه آنها از فشارهای اعمالی علیه ایران نتوانستند نتیجه مورد نظر را حاصل کنند که برعکس شد و باعث شد مردم ما از لحاط سیاسی پرنشاط‌تر باشند و فعالیتهای موفق‌تری در زمینه اقتصادی داشته باشند را نیز ارزیابی کنند، اگر آنها واقع‌بنیانه نگاه کنند به آنها کمک خواهد کرد که در راهبرد صحیح حرکت کنند.. وی ادامه داد: امروز در پیشنهاداتی که آنها ارائه کردند این پیشنهادات واقع‌بینانه‌تر و منطقی‌تر به نظر می‌رسید من فکر می‌کنم این نشان می دهد امروز بعد از این همه فشارها آنها هستند که به این نتیجه رسید‌ه‌اند که رویکرد خود را تغییر دهند. [color=#800080][b]در مذاکرات درخواست تعطیلی فردو مطرح نشد[/b][/color] جلیلی در پاسخ به پرسش خبرنگاری درباره‌ این که غرب خواسته است غنی‌سازی اورانیوم در ایران کاهش یابد و یا برخی از سایت‌های هسته‌یی بسته شوند نیز گفت: ما برای همکاری‌ها همان طور که در مسکو مطرح کردیم دیدگاه‌های خود را گفته‌ایم آنها در نشست قزاقستان به پیشنهاد ما در مسکو نزدیک‌تر شدند. وی در ادامه نشست خبری اش در آلماتی افزود: ما غنی سازی خود را بسته به نیازمان ادامه می‌دهیم چه 5 درصد و چه 20 درصد، اما موضوع همکاری و در این زمینه که بررسی کنیم همکاری‌ها به چه صورت باشد، آنها امروز پس از 8 ماه به این نتیجه رسیدند که باید گام‌های واقع بینانه‌تری را برای نزدیک شدن به ایران تعریف کنند. خبرنگاری پرسید آیا این امکان وجود دارد که ایران سایت فردو را تعطیل کند، که جلیلی گفت : سایت فردو یک سایت قانونی و کاملا شناخته شده برای آژانس است. زیر نظر آژانس کار می‌کند. آژانس فعالیت‌های آن را بررسی می‌کند و کاملا طبق ضوابط آژانس فعالیت‌هایش را انجام می‌دهد و بسته شدن آن هیچ توجیهی ندارد. این درخواست را آنها هم نداشتند. وی درباره انجام گفت‌وگوهای همزمان ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز گفت: آنچه که در تعاملات ایران با آژانس وجود دارد این است که ایران به عنوان یک عضو ان‌پی‌تی و آژانس شاید فعالترین و بیشترین همکاری‌ها را با آژانس داشته که این یک ادعای صرف نیست و شواهد آن وجود دارد. ما در چارچوب ان‌پی‌تی و آژانس بیشترین همکاری‌ها را داشته‌ایم چون از رفتار خودمان مطمئن هستیم و مشکلی با شفاف سازی نداریم اما اگر این همکاری‌ها بخواهد فراتر از این بحث‌ها باشد طبیعتا ایران برای خود چارچوب‌هایی دارد. جلیلی تاکید کرد: حتما باید در چارچوب همکاری این گفت‌وگو ها شکل گیرد این بحثی است که ما هم در گفت‌وگوها با آژانس مطرح کردیم و هم درمذاکرات با 1+5 . [color=#800080][b]1+5 هزینه‌ دیگران را نپردازند[/b][/color] سعید جلیلی در ادامه‌ نشست خبری‌اش با خبرنگاران در آلماتی در پاسخ به سوالی مبنی بر این که رژیم صهیونیستی که خود دارنده‌ سلاح هسته‌یی است اعلام کرده که در تماس نزدیک با 1+5 است شما چه توصیه‌ای به 1+5 دارید، گفت: توصیه‌ای که ما به 1+5 داریم این است که آنها هزینه‌ دیگران را نپردازند. وی ادامه داد: ما معتقدیم آنچه که امروز ما در چارچوب گفت‌وگوها برای همکاری دنبال می‌کنیم برخی می‌خواهند با هزینه برخی کشورهای 1+5 و مجموعه‌ آنها اهداف خود را دنبال کنند. شما می‌دانید که رژیم صهیونیستی امروز خود اولین متهم در بحث سلاح هسته‌یی است باید جامعه جهانی یک عزم جدی برای رسیدگی به سلاحهای رژیم صهیونیستی داشته باشد، اما نکته مهم این است که این رژیم علی‌رغم این اتهامی که متوجه آن است که فراتر از اتهام هم است و امروز به اذعان خود آنها به این سلاح دسترسی دارند، باید به جامعه‌ جهانی پاسخ دهند و جامعه‌ی جهانی نیز باید عزم جدی داشته باشد و هم مجامع بین‌المللی و هم آژانس انرژی اتمی برای خلع سلاح این رژیم و جلوگیری از اشاعه این سلاح‌ها. آنها باید بررسی کنند که چه کسی این سلاح‌ها را در اختیار آنها قرار داده است علاوه بر آن جامعه جهانی باید توجه داشته باشد که رژیم صهیونیستی نخواهد برای اهداف نامشروع خود از بقیه هزینه کند این توصیه ما به آنها است. دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان در پاسخ به سوالی مبنی بر این که شما گفتید پیشرفتهایی حاصل شده و از طرفی هم به تحریم‌ها اشاره کردید و گفتید که بی‌اثر است، به نظر شما راه‌حل‌های بهتر چه می‌تواند باشد و آیا در بحث پیشرفت فکر می‌کنید که در مذاکراتی که طی این چند ماه انجام شده و یا مذاکرات آتی این پیشرفت به چه صورت است، بیان کرد: آنها به هر حال در این 8 ماه به این نکته توجه پیدا کردند که باید اعتماد ملت ایران را جلب کنند این مساله خود مثبت است. یکی از بحث‌های مهم در بحث اعتماد سازی این است که آنها باید متقابلا رفتارهایی داشته باشند که اعتماد ملت ما را جلب کند. تحریم‌ها یکی از این بحث‌ها است. البته آنها اشاره‌ای به این بحث داشتند. وی ادامه داد: نکته‌ای که در این میان وجود دارد این است که این گامها را چگونه می‌خواهیم برداریم. ما معتقدیم ما آمادگی داریم و این مساله را نیز در گفت و گوها بیان کردیم که آنچه باید در این مسیری که دنبال می‌کنیم برداشته شود می‌تواند گامهای بلند باشد. اما می‌توانیم از گامهای کوچک هم شروع کنیم. آنها در این بحث گامهایی را اشاره داشتند و ما گفتیم که این گامها باید متوازن باشند. یعنی اگر رفع تحریم‌هایی که ما می‌گوییم باید انجام شود تا اعتماد ملت ایران جلب شود؛ اگر چه نفس ورود آنها به این مسیر رفع تحریم‌ها گام مثبتی است اما باید با یک توازن جدی همراه باشد. جلیلی گفت: در بحث کارشناسی هم قرار شد بر این مساله بحث شود که مشخص شود این گامها چگونه می‌تواند متوازن باشد. دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان در پاسخ به سوالی مبنی بر این که همانطور که می‌دانید همزمان با مذاکرات پیشرفت‌هایی در سوریه حاصل شده و دشمنان سوری و ترورسیت‌ها عقب نشینی کردند. تاثیر این تحول‌ها بر پیشرفت‌های جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات آلماتی را تا چه اندازه می‌دانید؟ بیان کرد: همانطور که می‌دانید در گفت و گوهای استانبول، بغداد و مسکو یکی از پیشنهادهای ما این بود که در کنار بحث‌های هسته‌یی بحثهای غیرهسته‌یی نیز مطرح شود از جمله این که همکاری و گفت‌وگو برای همکاری برای مسائل منطقه‌ای مطرح شود که یکی از پیشنهادها بحث سوریه و بحرین بوده است. وی ادامه داد: سال گذشته در گفت و گوهای استانبول این مساله را مطرح کردیم که مسیری که برخی کشورها و برخی قدرت‌ها در سوریه دنبال می‌کنند یک مسیر غیر دموکراتیک و غلط است و مسیری است که مجال را برای فعالیت‌های تروریستی فراهم می‌کند و اینها مورد پذیرش جامعه جهانی نیست. جلیلی گفت: این دیدگاه‌هایی که ما به صراحت بیان کردیم متاسفانه در رفتار دیدیم که برخی همان مسیر را دنبال کردند. یعنی رفتارهایی را داشتند همانند حمایت از ترویست‌ها، کشتار مردم بی‌گناه و انفجارهایی که انجام می‌شد و ارسال سلاح که همه اینها خلاف آن مسیر صحیح بود و پاسخ صحیحی برای حتی مطالبات مردم سوریه و نظام سوریه نبود. وی تاکید کرد: ما از اول برای سوریه گفتیم که راه حل سوریه یک کلمه بیشتر نیست و آن دموکراسی است. همه باید به ساز و کارهای دموکراسی تن بدهند و زمینه را فراهم کنند تا خود مردم سوریه در یک ساز و کار داخلی در یک انتخابات آنچه را که می‌خواهند انتخاب کنند. دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان ادامه داد: متاسفانه برخی خلاف این مسیر را رفتند و همانطور که گفتم از تروریست‌ها حمایت کردند و به ارسال سلاح پرداختند . امروز خود آنها به این نتیجه رسیدند که این مسیر غلط بوده است. یعنی واقعیت میدان در سوریه نشان داد نظری که جمهوری اسلامی ایران از ابتدا بیان کرد یک نظر درست بوده است و امروز واقعیت میدان و صحنه‌ سوریه هم این را به آنها نشان داده است. [color=#800080][b]غنی‌سازی را حق خود می‌دانیم[/b][/color] مذاکره‌کننده ارشد هسته‌یی ایران در پاسخ به پرسش خبرنگاری درباره اینکه جزئیات پیشنهاد ایران به 1+5 در آلماتی چه بود و آیا این پیشنهاد مورد استقبال طرف مقابل قرار گرفت؟ گفت: پیشنهاد ایران در مسکو بیان شده بود که رسانه‌ای شد و بر روی اینترنت نیز قرار گرفت،‌ شامل پنج محور بود که مهم‌ترین محور آن این است که حق غنی‌سازی اورانیوم ایران به عنوان یک حق قانونی باید مورد احترام قرار گیرد و به رسمیت شناخته شود، همچنان‌که ما مخالفت خود را با سلاح‌های کشتار جمعی به جد بیان می‌کنیم. جلیلی در ادامه نشست خبری‌اش در آلماتی، اضافه کرد: همچنین پیشنهادهایی برای همکاری‌های متقابل در زمینه‌های اعتمادسازی و شفاف‌سازی و همکاری‌های متعارف هسته‌یی و همچنین همکاری‌های منطقه‌ای بیان کردیم. نکته مثبت آنها در هشت ماه گذشته که موضوع را بررسی کردند این بود که یک گام به پیشنهادهای ایران نزدیک شدند. دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان ادامه داد: آنها سعی کردند به پیشنهادهای ایران نزدیک شوند که این نگاه واقع‌بیانه است که آن را مثبت تلقی می‌کنیم. وی توضیح داد: پیشنهادی که ارائه دادیم همان مجموعه پیشنهادات مسکو بود و اینکه چگونه می‌شود این پیشنهادات را اجرایی کرد. جدید بودن پیشنهادات ما این بود که درباره سازوکار اجرایی شدن آنها هم پیشنهادهایی ارائه کرده‌ایم. خبرنگار دیگری پرسید شما تاکید کردید که ایران حق غنی‌سازی اورانیوم را دارد آیا راجع به درصد غنی‌سازی اورانیوم نیز با توجه به مجموع شرایط تحریم‌ها علیه ایران نیز صحبت‌هایی شد، آیا زمان این نیست که ایران سازشی با جامعه جهانی انجام دهد؟ جلیلی پاسخ داد: حق غنی‌سازی، حق پذیرفته شده و شناخته شده برای همه اعضای ان‌.پی‌.تی است. ما نیز این را حق خود می‌دانیم. ما این حق را برای نیازهای خود اعمال می‌کنیم، ما هر آنچه که نیاز داشته باشیم انجام خواهیم داد چه پنج درصد و چه بیست درصد زیرا این نیاز ما است که باید آن را دنبال کنیم و برطرف نماییم. مذاکره‌کننده ارشد هسته‌یی ایران ادامه داد: زمانی که اورانیوم غنی‌شده بیست درصد را نداشتیم به همه دنیا آن را از طریق آژانس و حتی 1+5 اعلام کردیم زیرا آنچه که برای ما مهم بود این بود که بتوانیم سوخت 20 درصد را برای مصارف دارویی داشته باشیم اما آنها این سوخت را به ما ندادند و ما آن را تامین کردیم و آن را حق خود می‌دانستیم و امروز نیز حق خود می‌دانیم که این غنی‌سازی را انجام دهیم. وی ادامه داد: اعمال این حق ما که چگونه آن را دنبال کنیم مبتنی بر نیازهای ما است. مادامی که نیازهایی داشته باشیم این حق را اعمال می‌کنیم و در این چارچوب غنی‌سازی انجام می‌شود. جلیلی درباره واکنش غرب به تصمیم غنی‌سازی ایران نیز گفت: ‌در این دوره از مذاکرات واکنش‌ها واقع‌بینانه‌تر بود. آنها سعی کرده بودند به دیدگاه‌های ما نزدیک شوند اما همان‌طور که در بیانیه ایران نیز مطرح شده است ‌این واکنش هنوز با نقطه مطلوب فاصله دارد اما در همین حد نیز گام مثبتی بوده است که آنها پیشنهادهایی برای شناخته شدن حق ما داشتند و یا اینکه ‌پیشنهادهای آنها‌ نافی حق ما نباشد و از سوی دیگر گام‌هایی برای رفع نگرانی‌های ما از جمله رفع تحریم‌ها بردارند. مذاکره‌کننده ارشد هسته‌یی ایران در پایان گفت: این ‌اقدامات از جانب ما یک گام مثبت تلقی می‌شود اما در حد خودش. به گزارش ایسنا بخش اول سخنان سعید جلیلی بیانیه مکتوب ایران بود که از سوی وی قرائت شد. [url="http://www.irannuc.ir/fa/content/1294"]پیوند[/url] [color=#0000ff][b]متن کامل اظهارات کاترین اشتون پس از مذاکرات آلماتی[/b][/color] سه کشور اروپایی بعلاوه 3 کشور دیگر پیشنهادی بازنگری شده را مطرح کردند که به عقیده ما پیشنهادی متعادل و مبنایی عادلانه برای مذاکرات است. این پیشنهاد به نگرانی های بین المللی در خصوص ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران می پردازد و در عین حال به عقاید تهران نیز توجه می کند. امیدوارم طرف ایرانی نگاهی مثبت به پیشنهادهایی داشته باشد که ما مطرح کرده ایم. ما به طور جمعی در شرایطی بسیار حساب شده از طرف شورای امنیت سازمان ملل فعالیت می کنیم که به ما برای این کار ماموریت داده است. ما تلاش می کنیم در این روند به نتایجی ملموس دست پیدا کنیم بنابراین هدف از پیشنهادهایی که مطرح کردیم ایجاد اعتماد است تا بتوانیم به طرف جلو حرکت کنیم. اگر دکتر جلیلی به اینجا آمده و گفته است نظر مثبت دارد من بسیار خرسندم ولی معتقدم که ببینیم چه نتایجی حاصل می شود و موضوع بعدی که باید در نظر داشته باشیم این است که کارشناسان چگونه می توانند همکاری کنند. بعد به اینجا باز می گردیم و منتظرم همه شما را دوباره چند هفته دیگر در اینجا ملاقات کنم و ببینم آن زمان اوضاع به چه شکل پیش می رود و من آن زمان وضع را مثبت می دانم. آنچه ما در دو روز گذشته در اینجا انجام دادیم این بود که پیشنهادهای روشن خود را به ایرانی ها ارائه دادیم و آنها یک شب وقت داشتند این پیشنهادها را بررسی کنند و امروز صبح باز گردند. من دیداری دو جانبه با دکتر جلیلی داشتم. شب قبل صحبت های دیگری شد تا ما بتوانیم تصمیم بگیریم این روند را به چه شکلی پیش ببریم و این روند اکنون شکلی را به خود می گیرد که من در نشست کارشناسان توضیح دادم. اتفاق افتادن این وضع خودش خوب است. باید ببینیم بعدا چه می شود ولی ما همگی معتقدیم نیاز داریم شاهد پیشرفت باشیم و این پیشرفت برای اعتمادی که جامعه بین الملل در برنامه هسته ای ایران نیاز دارد ضروری است. امیدوارم زمانی که دوباره دیدار می کنیم شاهد باشیم ایران این پیشنهادها را پذیرفته است و برای پیشرفت به همراه ما تلاش می کند. [url="http://www.irannuc.ir/fa/content/1293"]پیوند[/url]
  7. هواپيماي جنگنده تهاجمي مشترك F35 كه تا كنون حوادث گوناگوني را پشت سر گذاشته، در 19 فورييه دچار ترك در پره‌ي طبقه سوم توربين فشار پايين شد. اين حادثه براي يك فروند F35B كه نوع نشست و برخاست كوتاه اين هواپيما مي‌باشد اتفاق افتاد. اين در حالي است كه اين هواپيما 25 روز پيش پرواز خود را پس از مدتي زمينگير شدن بدليل نشت بنزين از سر گرفته بود. در پي اين حادثه تمامي ناوگان پروازي اين جنگنده كه همگي پروازهاي آزمايشي انجام مي‌دادند زمينگير شدند. موتور اين هواپيماي از نوع توربوفن F135 ساخت شركت پرت اند ويتني مي‌باشد. موتوري كه دچار حادثه شده تا كنون 700 ساعت كار كرده و مجموعآ 409 ساعت پرواز داشته است. ايجاد ترك در پره‌هاي موتور اين هواپيما پيش از اين نيز گزارش شده بود. در سال 2007 و 2008 موتور دو فروند از نوع عمود پرواز اين هواپيما دچار ترك در طبقه سوم توربين فشار پايين شد كه پروازهاي آزمايشي اين هواپيما را به تاخير انداخت. در آن زمان ارتعاش ايجاد شده در اثر تعامل ميان پره‌هاي روتور و استاتور در توربين عامل ايجاد خستگي ور در نهايت ترك در پره‌ها اعلام شد و شركت پرت اند ويتني پس از بررسي و آزمايش‌هاي متعدد اعلام كرد اين مشكل با تغييراتي در موتور مرتفع شده است. بروز مجدد ترك در پره‌هاي موتور تنها پس از 5 سال بطور جدي آينده اين پروژه را زير سوال مي‌برد. هواپيماي F35 كه اولين هواپيماي جنگنده‌اي است كه آمریکا آن را با همكاري چند كشور می‌سازد و قرار است به عنوان جنگنده تهاجمي مشترك در ناوگان هوايي اين كشورها در نيروهاي دريايي و هوايي مورد استفاده قرار گيرد. اين هواپیما با رهبري شركت لاكهيد مارتين آمريكا طراحي و ساخته شده و به نظر مي‌رسد دلايل حوادث پيش آمده براي اين هواپيما چيزي فراتر از اشكالات طراحي و يا ساخت باشد. بطور قطع نمي‌توان در اين مورد اظهار نظر كرد اما شركت لاكهيد مارتين در كنار هواپيماي F35 هواپيماي جنگنده بسيار پيشرفته F22 رپتور را نيز توليد كرده است. جنگنده F22 نيز اگرچه مشكلات و حوادثي تا كنون داشته، اما مي‌توان آنها را براي اولين جنگنده‌اي نسل جديد امري طبيعي دانست. با توجه به این موضوع جای سئوال است که شركت لاكهيد مارتين با چنين تجربه و مهارتي چگونه از پس مشكلات F35 برنمي‌آيد. علل ناكامي اين هواپيما و حوادث پيش آمده را شايد بتوان در مشترك بودن طراحي و ساخت آن دانست و يا اينكه شركت لاكهيد مارتين به عنوان يكي از برترين شركت هوافضايي جهان، نمي‌خواهد دانش خود را بطور كامل در قالب يك هواپيماي جنگنده در اختيار ساير كشورها قرار دهد. به نظر می‌رسد اين هواپيما كه پيش‌بيني مي‌شود بيش از 400 ميليارد دلار بودجه صرف آن خواهد شد و قرار است 2400 فروند از آنها در اختيار نيروهاي نظامي آمريكا قرار گيرد هم چنان با اما و اگرهايي مواجه است كه پيشبرد اين طرح را در هاله‌اي از ابهام فرو برده. هم‌چنان كه تا كنون برخي كشورهاي همکار در اين پروژه به نوعي از اين طرح نا اميد شده و به سراغ جايگزين‌هاي براي اين هواپيما مي‌گردند. پیوند
  8. [color=#0000ff][b]در مناظره بی‌سابقه مقامات رسمی ایران و آمریکا چه گذشت؟[/b][/color] [color=#800080]عالی‌رتبه‌ترین مقام ایرانی در آمریکا و معاون سابق وزیر امور خارجه آمریکا در امور سیاسی در خصوص آینده روابط ایران و آمریکا به بحث و گفت‌وگو پرداختند.[/color] سایت اشراف نوشت: از زمانی که روابط دیپلماتیک میان ایران و امریکا در سال 1980 قطع شد، روابط این دو کشور تاکنون بی‌اعتمادی، درگیری و سوءتفاهم‌های زیادی را از سر گذرانده است. نخستین بارقه‌های امید خروج از این بن‌بست دیرینه چهار سال پیش زده شد؛ زمانی که باراک اوباما اعلام کرد اگر تهران خصومت را کنار گذارد، ایالات متحده دست دوستی به سمت ایران دراز خواهد کرد. در این فاصله، ایالات متحده جامعه بین‌المللی را متقاعد ساخته که فراگیرترین تحریم‌ها را علیه ایران اعمال نمایند و این در حالی است که ایران به برنامه هسته‌ای خود سرعت بخشیده و این رابطه پرتنش دیرینه را به آستانه وقوع جنگ رسانده است. [color=#800080]* گفتگوی بی‌سابقه علنی مقامات رسمی ایران در نیویورک[/color] نظر به اینکه دور بعدی مذاکرات هسته‌ای میان ایران و 1+5 چند روز دیگر برگزار می‌گردد، اندیشکده آمریکایی «آسیا سوسایتی» عالی‌رتبه‌ترین مقام ایرانی در امریکا یعنی محمد خزاعی، سفیر سازمان ملل متحد، و توماس پیکرینگ، معاون سابق وزیر امور خارجه امریکا در امور سیاسی، را گرد هم آورد تا در خصوص نحوه خروج از بن‌بست هسته‌ای و آینده روابط ایران-امریکا به بحث و گفتگو بپردازند. نتیجه، یک گفتگوی بی‌سابقه علنی میان دو مقام آگاه و بانفوذ از ایران و ایالات متحده را رقم زد که در حد توان رسمی و شخصی خود به گفتگو پرداختند و روی مهم‌ترین چالش سیاست خارجی کنونی بحث نمودند. دیوید ایگناتیوس، نویسنده و روزنامه‌نگار برگزیده «واشنگتن پست»، مسئولیت اداره این گفتگو را بر عهده داشت. اندیشکده آمریکایی «آسیا سوسایتی» در سال 1956 و توسط جان دی. راکفلر سوم تأسیس شد، انجمنی غیرانتفاعی و غیرحزبی است که دفاتر مرکزی آن در نیویورک، هنگ کنگ و هوستون قرار داشته و شعباتی وابسته نیز در لس‌آنجلس، مانیل، سیدنی، بمبئی، سانفرانسیسکو، سئول، شانگهای و واشنگتن دی. سی دارد. [color=#800080]* آشنایی با سابقه سیاسی و دیپلماتیک خزاعی، پیکرینگ و ایگناتیوس[/color] محمد خزاعی نماینده ثابت جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد است. وی در سال‌های 2002 تا 2007، معاون وزیر در امور بین‌الملل و رئیس سازمان کمک‌های اقتصادی و فنی در وزارت اقتصاد ایران بوده است. او همزمان از روسای اوپک، بانک توسعه اسلامی و عضو هیئت مدیره بانک توسعه ایران-مصر، نیز بوده است. وی در گذشته نماینده ایران در بانک جهانی (از 1988 تا 2002) و همچنین یکی از اعضای مجلس (1981 تا 1988) بوده است. توماس پیکرینگ، که در حرفه‌ای دیپلماتیک در تمامی قاره‌های بزرگ خدمت کرده است، به درجه «سفیر حرفه‌ای» ، که مهم‌ترین درجه در سرویس خارجی امریکاست نائل شد و به عنوان معاون وزیر امور خارجه در امور سیاسی در سال 2002 بازنشست گردید. وی در گذشته به عنوان سفیر ایالت متحده در روسیه، هندوستان، اسرائیل، السالوادور، نیجریه و اردن فعالیت کرده است. او همچنین سفیر ایالات متحده در سازمان ملل متحد در نیویورک بوده است. وی اخیراً توسط کلینتون، وزیر امور خارجه، به رهبری هیئت بررسی و کنکاش حمله به سفارت امریکا در بنغازی (لیبی) گماشته شد. دیوید ایگناتیوس، ویراستار و روزنامه‌نگار ممتاز واشنگتن پست است. وی همچنین خالق «پست گلوبال» ، یک فضای گفتگوی آنلاین در خصوص امور بین‌الملل در روزنامه واشنگتن پست می‌باشد. او 8 رمان نوشته که از جمله آن‌ها می‌توان به «یک مشت دروغ» اشاره کرد که ریدلی اسکات کارگردانی ساخت فیلمی از آن را بر عهده گرفته است. او تا کنون افتخارات متعددی کسب نموده، از جمله: لژیون افتخار جمهوری فرانسه، جایزه مطبوعات جهانی اوربینو از جمهوری ایتالیا، و جایزه یک عمر دستاورد از کمیته بین‌المللی روزنامه‌نگاری خارجی. [color=#800080]* ایران به هیچ عنوان مخالف مذاکره نیست[/color] خزاعی در خصوص مذاکراتی که قرار است 26 فوریه در قزاقستان برگزار گردد اظهار داشت: «ایران به هیچ عنوان مخالف مذاکره نیست» ، اما هشدار داد که رویکرد امریکا در این زمینه، شانس موفقیت را کاهش می‌دهد. وی در ادامه گفت: «تا زمانی که فشار روی ایران وجود دارد، تا زمانی که اسلحه را به سمت ما نشانه بگیرید و خواستار مذاکره شوید، نمی‌توان نام مذاکره روی این درخواست گذاشت و بنابراین ایران نیز چنین چیزی را نخواهد پذیرفت». [color=#800080]* شرط ایران برای مذاکره چیست؟ [/color] خزاعی در عین این که از پیشنهاد جو بایدن، معاون رئیس جمهور امریکا، برای مذاکرات دو جانبه مستقیم استقبال کرد، متذکر شد از آن‌جا که ایالات متحده به تلاش خود در اعمال «تحریم‌های تازه و شدیدتر» علیه ایران ادامه می‌دهد، نمی‌توان این پیشنهاد را چندان جدی تلقی نمود. خزاعی به مجموعه عواملی که برای یک مذاکره موفق مورد نیاز است اشاره کرد. از جمله: «احترام متقابل، احترام به حاکمیت ملی ایران، عدم مداخله در امور داخلی ایران، و کنار گذاشتن سیاست فشار و تعامل دو جانبه» . [color=#800080]* گمان اینکه اقدام نظامی مشکلات دیپلماتیک را حل خواهد کرد اشتباه است[/color] پیکرینگ، به منظور صحه گذاشتن بر ایده مذاکره مستقیم، اظهار داشت: «گفتگو نکردن با کسانی که از آن‌ها شناخت زیادی نداریم اشتباه بزرگی است؛ و گمان این که اقدام نظامی مشکلات دیپلماتیک را حل خواهد کرد نیز مسلماً اشتباه است. همان طور که نتایج جنگ اخیر عراق نیز این را نشان داده است» . [color=#800080]* راه حل کاهش نگرانی‌ها در خصوص غنی‌سازی ایران[/color] پیکرینگ به نگرانی‌هایی که میان ایالات متحده و دوستان و متحدانش در خصوص تولید اورانیوم غنی‌شده 20 درصد در ایران وجود دارد اشاره کرد. این غنی‌سازی یعنی راه کوتاهی تا دستیابی به خلوص 90 درصد که برای ساخت تسلیحات مورد نیاز است، باقی مانده است. وی اضافه کرد: «ما می‌توانیم راهی پیدا کنیم (از یک طرف کاهش تحریم‌ها و از طرف دیگر محدود کردن غنی‌سازی) که به ایجاد اعتماد و اطمینان منجر شود.» [color=#800080]* درها به روی همکاری دوجانبه باز است[/color] هر دو سخنگو بی‌اعتمادی دیرینه‌ای که میان دو دولت وجود دارد را مانعی دانسته‌اند که باید از سر راه برداشته شود. پیکرینگ اظهار داشت: «به اعتقاد من مهم است که فرآیند ایجاد اعتماد اندک اندک آغاز و تکمیل گردد.» خزاعی خصوصاً با اشاره به افغانستان، عراق و امنیت خلیج فارس، به عنوان حوزه‌هایی که دو کشور در آن منافع مشترکی را دنبال می‌کنند، خاطرنشان شد: «درها به روی همکاری باز است» . [color=#800080]* اشتباه بزرگیست که با مردمی که با آنها قطع رابطه کرده‌ایم صحبت نکنیم[/color] توماس پیکرینگ در بخشی از سخنان خود عنوان کرد: ما در لحظه تاریخی مهمی قرار داریم. رابطه ایران و آمریکا 30 سال است که به خاطر سوء تفاهم و بی اعتمادی قطع شده و این مسئله مهمی است. از جنگ، حرف‌های آتشینی زده شده. و به نظر من این اشتباه بزرگیست. اشتباه بزرگیست که با مردمی که با آنها قطع رابطه کرده‌ایم صحبت نکنیم. و این اشتباه جدی است اگر تصور کنیم استفاده از قدرت نظامی می‌تواند مشکلات دیپلماتیک را حل کنید، همان طور که اخیرا در ارتباط با عراق به این نتیجه رسیدیم. [color=#800080]* تا زمانی که شمشیر غرب روی گردن ایران قرار داشته باشد مذاکره‌ای در کار نخواهد بود[/color] محمد خزاعی نیز اظهار داشت: کسانی هستند که می‌خواهند نتیجه بگیرند ایران با هر گونه مذاکرات مخالف است و به همین دلیل باید از گزینه‌های دیگر استفاده کرد. باید تاکید کنم که آنها کاملا در اشتباهند. ایران هرگز و به هیچ طریق با مذاکرات مخالف نبوده است. باید بگویم تا زمانی که ایران تحت فشار باشد و شمشیر غرب روی گردن ایران قرار داشته باشد ، مذاکره‌ای در کار نخواهد بود. به همین دلیل ایرانی‌ها نمی‌توانند این شرایط را بپذیرند. ما در گذشته هم نشان دادیم که هرگز فشار خارجی را نمی‌پذیریم و تحت فشار به مذاکره تن در نخواهیم داد. به همین دلیل این پیش شرط را نمی‌پذیریم. [color=#800080]* شرط گفتگو: احترام متقابل، احترام به حق حاکمیت ایران، عدم دخالت در امور داخلی ایران[/color] این مقام ایرانی گفت: اگر شرایط مناسب فراهم شود ما مطمئنیم که مذاکرات به نتیجه خواهد رسید و بدون شک برای ما مهم خواهد بود. به همین دلیل بنده اعتقاد دارم که برخی نکات لازم در شرایط مذاکره باید و یا می‌تواند اینها باشد: احترام متقابل، احترام به حق حاکمیت ایران، عدم دخالت در امور داخلی ایران، کنار گذاشتن سیاست دو طرفه فشار و تعامل، اعتقاد مثبت و عزم سیاسی برای درک متقابل، احترام به همکاری دو سویه در منطقه و تمرکز بر منافع گسترده‌تر مشترک دو کشور در منطقه. [color=#800080]* پیکرینگ: تحریم‌هایی که بر ایران اعمال شده برداشته شود[/color] پیکرینگ در ادامه افزود: بسیاری، خصوصا ایران، پرسیده‌اند که این بازی در نهایت به کجا خواهد کشید. در نگاهی گسترده‌تر باید بگویم که ایران و آمریکا می‌توانند از طریق مذاکرات با هم روابط عادی داشته باشند ولی رسیدن به این نقطه زمان زیادی می‌طلبد. شاید برخی دوست داشته باشند در این فاصله سرانجام مشکل را بدانند. ایران بارها به طور علنی پرسیده که نظر آمریکا در مورد مقدمات لازم برای حل مسئله هسته‌ای چیست. من نمی‌توانم از زبان آمریکا صحبت کنم ولی می‌توانم نظر خودم را در این رابطه بگویم و آن این که چهار گام اصلی وجود دارد که هر دو طرف برای حل مسئله هسته‌ای باید به آن عمل کنند. به باور من مسئله هسته‌ای از سوی آمریکا با پیشرفت همراه خواهد بود؛ هم چنین واضح است که برای رسیدن به پیشرفت باید تحریم‌هایی که بر ایران اعمال شده برداشته شود. [color=#800080]* پیکرینگ: آمریکا باید حق غنی‌سازی اورانیوم ایران را به رسمیت بشناسد[/color] پیکرینگ ادامه داد: در عین حال مورد دیگری هم هست که هر چند انجام آن برای آمریکا مشکل به نظر می‌رسد ولی مهم است و باید در نظر گرفته شود و آن قائل شدن حق غنی سازی و ادامه برنامه هسته‌ای ایران برای اهداف غیرنظامی از نظر کیفی و کمی است. امیدوارم آمریکا اشتیاق ایران به گام برداشتن را ببیند. ایران باید آمریکا را متقاعد کند که تعهد این کشور به پیمان منع گسترش تسلیحات اتمی و فتوای اخیر رهبر این کشور مبنی بر نادرست بودن تولید و استفاده از تسلیحات اتمی به یک واقعیت تبدیل خواهد شد و این امر از طریق پذیرش محدودیت کمی و کیفی بر برنامه اتمی این کشور تا حدی که برای مصارف غیرنظامی کافی باشد میسر است. در کنار این مسایل نکته چهارم مد نظر من این است که ایران بازرسان «آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» را بپذیرد و ارزیابی آنها که نشان می‌دهد ایران از مصارف غیر نظامی به سوی تولید اسلحه گام برنمی‌دارد را محترم شمرد. [color=#800080]* منافع مشترک ایران و آمریکا در خاورمیانه[/color] خزاعی نماینده ایران در سازمان ملل متحد نیز در بخش دیگری از سخنان خود ابراز کرد: در منطقه موارد مختلفی وجود دارد که برای کشورهای مختلف، از جمله ایران و غرب منافع مشترک به حساب می‌آید. لذا در به روی همکاری باز است، حتی در قسمت‌هایی که ما از خود عملکرد خوبی نشان داده‌ایم. مثل افغانستان و عراق که در آن امنیت خلیج فارس هم برای ما و هم برای شما (آمریکا) بسیار حائز اهمیت است. [color=#800080]* زمانی که یک کشور آماده مذاکره است، طرف مقابل از مذاکره خودداری می‌کند[/color] «سوزان دی‌ماگی»، معاون برنامه‌های سیاست جهانی در اندیشکده «آسیا سوسایتی» ، که این نشست را سازماندهی کرده بود اظهار داشت: «همان‌طور که سال‌ها شاهد آن بوده‌ایم، زمانی که یک کشور آماده مذاکره است، طرف مقابل از مذاکره خودداری می‌کند. مکالمه میان خزاعی و پیکرینگ فرصتی بود که به ما اجازه می‌دهد به چگونگی یک راه حل سیاسی و روش رسیدن به آن فکر کنیم.» [color=#800080]* دولت اوباما یک ائتلاف بین‌المللی نیرومند علیه ایران ایجاد کرده است[/color] وی در ادامه گفت: «دولت اوباما یک ائتلاف بین‌المللی نیرومند علیه ایران ایجاد کرده است، که منجر به تحریم‌های بی‌سابقه و اقدامات زورگویانه شده است. آغاز دوره دوم، روزنه‌ای برای دستیابی به یک راه‌حل سیاسی را ایجاد نموده است. این امر نیازمند تغییر مانورهای تاکتیکی به استراتژی جامعی است که بر پایه دیپلماسی گام به گام بنا نهاده شده و مذاکرات مستقیم دو جانبه را در بر می‌گیرد. در عین حال تصمیم‌گیرندگان ایرانی نیز باید به همکاری با همتایان خود در واشنگتن پرداخته تا به رویکردی که از بروز فاجعه جلوگیری کرده و برای هر دو طرف مورد پذیرش باشد، دست پیدا کنند. این امر نیازمند بیشترین میزان درک و همکاری میان رهبران دو کشور می‌باشد». [url="http://ipress.ir/NSite/FullStory/News/?Id=39588&Serv=1&SGr=1"]پیوند[/url]
  9. 00Amin

    تحلیل استراتژِیک

    [b][color=#0000ff]آیا چین به قدرت شماره یک جهان تبدیل می‌شود؟[/color][/b] [color=#800080]مجله فارین پالیسی در گزارشی به بررسی رشد اقتصادی افسارگسیخته چین و رقابت استراتژیک این کشور با آمریکا بر سر جایگاه هژمونیک جهان پرداخت.[/color] مجله فارین پالیسی در گزارشی نوشت؛ آیا چین به رشد سه برابری خود نسبت به اقتصاد آمریکا ادامه می‌دهد و طی دهه پیش رو تبدیل به اقتصاد شماره یک جهان می‌شود؟ آیا آرزوی چین تبدیل شدن به قدرت شماره یک آسیا و سپس جهان است؟ درحال حاضر، بهترین پاسخ به این پرسش‌ها این است؛ هیچ کس نمی‌داند! اما دولتمردان، سرمایه گذاران و شهروندان منطقه بر سر آن بحث می‌کنند. و سیاستگذاران آمریکایی نیز درحال مطالعه بر روی این موضوع هستند و چرخش استراتژی نظامی آمریکا به آسیا را نشانه آن می‌دانند. «هنری کیسینجر» که زمانی طراح روابط چین و آمریکا بود و با رهبران چین از مائو تا کنون ارتباط دارد در پاسخ به این پرسش‌ها جواب داد؛ «لی کوان ییو»( Lee Kuan Yew). لی طراح و پدر سنگاپور مدرن است و از سال 1959 تا 1990 نخست وزیر این کشور بود. لی کوان بیش از نیم قرن تجربه خود را به عنوان مشاور از زمان «دنگ شیائوپینگ» تا «شی جین پینگ» درخدمت رهبران چین قرار داد. این مساله به او یک چشم انداز بی نظیر از نظر ژئوپلتیک و ژئواکونومیک از شرق تا غرب داده است. اما پاسخ خود لی کوان به 3 پرسش بالا بله، بله و خیر است! کوان می‌گوید؛ بله چین طی دهه آینده به رشد خود چندین برابر رشد آمریکا ادامه می‌دهد. بله رهبران چین درباره تبدیل این کشور به یک قدرت آسیایی و جهانی مصمم هستند. اما در پاسخ به پرسش آخر باید گفت که چین به راحتی نمی‌تواند جایگاه خود را در نظم پس از جنگ جهانی دوم که توسط آمریکا طراحی و ایجاد شده است به دست آورد. اما به هر حال باید چین را به عنوان بزرگترین قدرت جهان به رسمیت شناخت. فارین پالیسی در ادامه نوشت: دولت‌های غربی بارها از چین خواستند که احساس مسئولیت بین المللی خود را بالا ببرد و تبدیل به یک شهروند خوب نظام بین المللی شود، سیستمی که توسط خود رهبران غربی بعد از جنگ جهانی دوم پایه ریزی شده است. اما به گفته کیسینجر، این درخواست درحالی مطرح می‌شود که چین خود را غایب بزرگ در طراحی سیتم بین المللی و پایه ریزی برنامه های آن می‌داند. از نظر لی کوان، چینی‌ها هیچ عجله ای برای جابجا شدن با جایگاه آمریکا در قدرت جهانی ندارند. به گفته لی، استراتژی چین ساختن آینده ای قوی و بزرگ و استفاده از نیروی کار با مهارت و آموزش دیده است. در حوزه نظامی رهبران چین خود را در تقابل با هیچ کشور دیگری قرار نمی‌دهند (به ویژه در یک شرایط غیرقابل پیش بینی) تا اینکه از نظر توسعه و کاربردهای تکنولوژیک از آمریکا پیشی بگیرند. به گفته لی کوان، چینی‌ها درک کرده اند که اگر ظهورشان صلح آمیز باشد و فقط از نظر اقتصادی و تکنولوژیک رقابت کنند آنها بازی را نخواهند باخت. لی در پاسخ به این سوال که آیا ما در نهایت به یک دوره چینی وارد می‌شویم؟ گفت: بله. اگر نظر لی درست باشد ما در دهه جاری شاهد چالش میان آمریکا و چین بر سر رشد قدرت رقیب و قدرت حاکم در نظام بین الملل هستیم. [url="http://www.tnews.ir/Khabar/آیا_چین_به_قدرت_شماره_یک_جهان_تبدیل_می_شود؟_CB95_13037213.html"]پیوند[/url] [center]----------------------------------------------------------------------------------------------------[/center] [b][color=#0000ff]هشدار جان كري به كنگره: بودجه ديپلماسي را كاهش ندهيد[/color][/b] جانشين هيلاري كلينتون در اين نطق پر از گلايه خويش گفت: تصمیمات سیاست خارجی بر زندگی روزانه آمریکاییان تاثیرمی گذارد، از خرید و فروش کالا گرفته تا ایجاد شغل توسط بازرگانان آمریکایی. وی که در دانشگاه ویرجینیا سخنرانی می‌کرد نسبت به کاهش بودجه کمک‌های خارجی و دیپلماسی آمریکا هشدار داد. [b][color=#800080]کری تاکید کرد: چالش اصلی سیاست خارجی کشور نه چین در حال رشد و نه بی‌ثباتی در خاورمیانه که خود کنگره است. کاهش بودجه یک "تهدید" است.[/color][/b] احتمال می‌رود که وزات امور خارجه آمریکا با کاهش بودجه ۶ / ۲ میلیارد دلاری مواجه شود. از این مبلغ ۷ / ۱ میلیارد دلار از بودجه کمک‌های خارجی وزارت امور خارجه کاسته خواهد شد. جان کری هشدار داد: ضروری‌ است تا قانون‌گذاران از "کاهش‌بی‌منطق بودجه" خودداری کنند. این‌که امروز دیپلمات اعزام کنیم بسیار ارزان‌تر از آن است که بخواهیم فردا سرباز بفرستیم. وی تاکید کرد: کاهش اجباری بودجه، علاوه بر اینکه موضع آمریکا را در جهان تضعیف می کند، به سیاست خارجی و بخش خصوصی آمریکا نیز آسیب می‌زند. با سرمایه گذاری نسبتا اندکی در سیاست خارجی، می توان در جهت ثبات جهانی پیشرفت کرد و به موسسات آمریکایی جهت رقابت در عرصه جهانی یاری رساند. کمک های خارجی بخشش و یا امر خیریه نیست، بلکه یک سرمایه گذاری در آمریکای قوی و جهان آزاد است. وزیر امورخارجه آمریکا همچنین ضمن اشاره به این نکته که برخی می‌گویند اکنون موقع کمک‌های خارجی نیست زیرا ما خود مشکلات مالی داریم گفت این درست است که چنین کمک‌هایی برای ما گران تمام می‌شود اما باید توجه داشت این چالش ها با گذشت زمان آسان تر نمی شود. وی تصریح کرد: درمورد سیاست خارجی دیگرهیچ چیز خارجی وبیگانه وجود ندارد. سیاست خارجی فقط دراین باره نیست که آیا ما مجبورخواهیم بود سربازانی به جنگ دیگری بفرستیم یا نه، بلکه این است که آیا ما قادرخواهیم بود دانش آموختگان خود را دریک نیروی کارشکوفا وارد کنیم یا خیر. کری دراین باره که چگونه پدیده جهانی شدن زندگی مردم را در سراسر جهان دگرگون ساخته بحث کرد و از رهبران آمریکا خواست مستقیما با آن روبرو شوند. وی گفت: هیچ سیاستمداری، هر چقدر قدرتمند، نمی تواند این غول را به شیشه بازگرداند. بنابراین چالش ما این است که بدترین ضربه های جهانی شدن را مهار کنیم. به گزارش شبکه ان‌.بی‌.سی نیوز جان کری تاکید کرد که نباید به کمک‌های خارجی به چشم "صدقه و خیریه" نگریسته شود. کمک‌های خارجی سرمایه‌گذاری برای یک آمریکای قوی است. کری افزود: دولت اوباما از هیچ تلاشی برای حفظ و تقویت دموکراسی در آمریکا و کمک به گسترش آن در سراسر جهان فروگذار نخواهد کرد. دفاع از حقوق بشر و حقوق زنان از تعهدات آمریکاست. وزیر خارجه آمریکا با اعلام این‌که کل بودجه سیاست خارجی فقط کمی بیش‌از یک درصد کل بودجه کشور است، خواستار آن شد که به این موضوع به خوبی اندیشیده شود که این مبلغ "اندک" مخارج تمامی هزینه‌ها از قبیل محافظت از کودکان در برابر نوشیدن آب کثیف یا ایدز در پروژه‌های خارجی آمریکا را تامین می‌کند. به عقیده کری هزینه نکردن مالیات مردم آمریکا برای کمک‌های خارجی و دیپلماسی خلاء و فاصله‌ای بین آمریکا و جهان ایجا خواهد کرد که به سرعت با کسانی که منافع‌شان به شدت با منافع آمریکا فرق دارد، پر خواهد شد. وی گفت: ما این درس را اخیرا در مالی، در ۲۰۰۱ در کوه‌های افغانستان و حتی امروز در مناطق قبیله‌ای پاکستان آموخته‌ایم. کری تاکید کرد که کمک‌های خارجی به معنای وابستگی دایمی کشورهای فقیرتر به آمریکا نیست. وی گفت: ۱۱ شریک از ۱۵ شریک تجاری ما پیش از این از استفاده‌کنندگان کمک‌های خارجی آمریکا بوده‌اند، چرا که هدف وابسته نگه‌ داشتن ملت‌ها برای ابد نیست. بلکه دقیقا به معنای ایجاد بازار و فرصت است. هدف، استفاده از کمک‌ها و توسعه برای یاری‌رسانی به کشورها در تشخیص استعدادهای خود و تبدیل شدن به شریک تجاری آمریکا است. وزیر جدید امور خارجه آمریکا در سخنرانی خود این بحث را هم مطرح کرد که آمریکا باید همراه با دیگر کشورها برای کاهش خطر تسلیحات اتمی در جهان یکسو شود. اگرچه کری در سخنرانی خود اشاره‌ای به وضعیت سوریه و جنگ داخلی این کشور نکرد اما به گفته ویکتوریا نولاند، سخنگوی وزارت امور خارجه، وی به زودی در ایتالیا در جلسه‌ای با اپوزیسیون سوریه شرکت خواهد کرد. نولاند گفت: کری مشتاق است تا از ائتلاف اپوزیسیون سوریه و همچنین نماینده‌های کشورهایی که عمیقا درگیر حمایت از اپوزیسیون این کشور هستند پاسخ این سوال را بشنود که به نظرشان چه کار دیگری آمریکا می‌تواند انجام دهد. دولت باراک اوباما از سوی بخشی از سناتورهای کشور تحت فشار قرار دارد تا در رابطه با سوریه اقدامات بیش‌تری از قبیل اعلام منطقه پرواز ممنوع در فراز سوریه انجام دهد. جان کری در اولین دور از سفرهای خود به عنوان وزیر امور خارجه آمریکا، به ۹ کشور در اروپا و خاورمیانه خواهد رفت. سفرهای کری به کشورهای انگلیس، آلمان، فرانسه، ایتالیا، ترکیه، مصر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و قطر خواهد بود. [url="http://www.siasatema.com/vdcfcmdy.w6dvcagiiw.html"]پیوند[/url]
  10. 00Amin

    تحلیل استراتژِیک

    [color=#0000ff][b]انقلاب اطلاعات و فناوری، قدرت دولت‌های بزرگ را کاهش داده است[/b][/color] [color=#800080]اندیشکده‌ی بلفر در گزارشی به قلم «جوزف نای» استاد برجسته‌ی دانشگاه هاروارد، نوشت: دومین سالگرد «بهار عربی» در مصر با شورش‌هایی در میدان تحریر برگزار گردیده و بسیاری از ناظران را نگران ساخته که مبادا پیش‌بینی‌های خوش‌بینانه‌ی سال 2011 آن‌ها، اکنون بر باد رفته باشد.[/color] [color=#800080]بهار عربی یا انقلاب عربی؟[/color] بخشی از مشکل آن است که این انتظارات به واسطه‌ی استعاره‌ای که رخدادها را در دوره‌های کوتاه مدت توصیف کرده، تحریف شده است. اگر ما به جای «بهار عربی» از «انقلاب‌های عربی» صحبت کنیم، ممکن است بتوانیم پیش‌بینی‌های واقع‌بینانه‌تری داشته باشیم. انقلاب‌های طی چند دهه پدیدار می‌شوند، نه در طول چند فصل یا چند سال. به عنوان مثال، در انقلاب فرانسه که در سال 1789 آغاز شد، چه کسی پیش‌بینی می‌کرد که در طول یک دهه، سربازی گمنام از جزیره‌ی کرس بتواند ارتش فرانسه را به سواحل نیل هدایت کرده و یا جنگ‌های ناپلئونی بتواند اوضاع اروپا را تا سال 1815 مختل نماید؟ [color=#800080]رویدادهای غیر مترقبه‌ی بسیاری هنوز در راه است[/color] با مطالعه‌ی انقلاب‌های عربی خواهیم دید که رویدادهای غیر مترقبه‌ی بسیاری هنوز در راه است. هر چند تاکنون بیش‌تر حکومت‌های عرب از اعتبار، پول، و قدرت کافی برای نجات خود از امواج شورش‌هایی مردمی که سبب سرنگونی حاکمان مستبد جمهوری‌خواه و سکولار مانند حسنی مبارک در مصر و معمر قذافی در لیبی شد، بوده‌اند؛ اما ما تنها دو سال در جریان این فرآیند انقلابی قرار داشته‌ایم. [color=#800080]آنچه در انقلاب‌های سیاسی عرب نهفته، فرآیندی عمیق‌تر و طولانی‌تر از تغییر رادیکال است[/color] آن‌چه در انقلاب‌های سیاسی عرب نهفته، فرآیندی عمیق‌تر و طولانی‌تر از تغییر رادیکال است که گاهی از آن تحت عنوان انقلاب اطلاعات یاد می‌شود. هر چند هنوز کاملاً نمی‌توان به مصداق‌هایی از این انقلاب دست یافت، اما پدیده‌ی مذکور اساساً انتقال ماهیت قدرت در قرن 21 بوده و طی آن، همه‌ی کشورها در فضایی قرار می‌گیرند که حتی پر اقتدارترین صاحبان قدرت نیز قادر نیستند همانند گذشته به کنترل امور بپردازند. دولت‌ها همیشه نگران جریان اطلاعات و کنترل آن هستند، و عصر ما تقریباً نخستین دورانی می‌باشد که به شدت تحت تأثیر تغییرات شگرف در تکنولوژی اطلاعات قرار گرفته است. ماشین چاپ گوتنبرگ ریشه‌ی مهم اصلاحات پروتستانی[1] و جنگ‌های متعاقب آن در اروپا بود. اما امروز بخش بزرگ‌تری از جمعیت، چه در داخل و چه در بین کشورها، از قدرتی برخوردار است که خاستگاه آن، اطلاعات می‌باشد. [color=#800080]انقلاب جهانی اخیر بر پایه‌ی پیشرفت‌های تکنولوژیکی سریعی قرار دارد[/color] انقلاب جهانی اخیر بر پایه‌ی پیشرفت‌های تکنولوژیکی سریعی قرار دارد که به طور شگرف از هزینه‌ی ایجاد، یافتن، و ارسال اطلاعات کاسته است. به مدت 30 سال، قدرت محاسبه هر 18 ماه دو برابر شده است، و تا آغاز قرن 21، هزینه‌ی آن یک هزارم هزینه‌ای بود که در اوایل دهه‌ی 1970 ایجاد می‌کرد. اگر قیمت اتومبیل‌ها نیز همانند قیمت نیمه‌رساناها به سرعت کاهش می‌یافت، اکنون قیمت اتومبیل 5 دلار بود. همین اخیراً در دهه‌ی 1980، ارتباطات تلفنی از طریق سیم مسی می‌توانست تنها یک صفحه از اطلاعات را در یک ثانیه حمل کند، اما امروز یک رشته‌ی باریک از فیبر نوری قادر به ارسال 90000 ولوم (صدا) در ثانیه است. در 1980، یک گیگابایت حافظه، اتاقی را اشغال می‌کرد؛ اما اکنون 200 گیگابایت حافظه‌ی اطلاعاتی در جیب پیراهن شما جا می‌گیرد. [color=#800080]امروزه بیش‌تر از دهه‌های قبل، قدرت از طریق اطلاعات در محدوده‌ای گسترده توزیع می‌شود[/color] مهم‌تر از این موارد، کاهش شدید هزینه‌ی ارسال اطلاعات بوده که موانع ورود را کاهش داده است. هر چقدر که هزینه‌ی استفاده از قدرت کامپیوتر کاهش یافته و کامپیوترها در قالب تلفن‌های هوشمند و سایر وسایل قابل حمل به صورتی کوچک‌تر عرضه شدند، تأثیرات تمرکز زدایی[2] افزایش یافته است. امروزه بیش‌تر از دهه‌های قبل، قدرت از طریق اطلاعات در محدوده‌ای گسترده توزیع می‌شود. [color=#800080]گسترش اطلاعات بدین معناست که شبکه‌ی اطلاعات در حال ضعیف کردن دیوان‌سالاری سنتی و امتیازات انحصاری آن است[/color] در نتیجه، سیاست‌های جهانی امروزه دیگر حوزه‌های انحصاری دولت‌ها نیستند. افراد و سازمان‌های خصوصی، از جمله ویکی لیک‌ها، شرکت‌های چند ملیتی، سازمان‌های غیردولتی، تروریست‌ها، یا جنبش‌های اجتماعی خودجوش، قدرت یافته‌اند تا نقشی مستقیم ایفا نمایند. گسترش اطلاعات بدین معناست که شبکه‌ی اطلاعات در حال ضعیف کردن دیوان‌سالاری سنتی و امتیازات انحصاری آن است، در حالی که اکثر دولت‌ها کم‌تر قادر به کنترل برنامه‌های این شبکه‌ها می‌باشند. رهبران سیاسی اکنون کم‌تر می‌توانند از آزادی لذت ببرند، زیرا از قبل باید پاسخگوی رخدادها بوده و پس از آن نیز نه تنها با سایر دولت‌ها، بلکه باید با جامعه‌ی داخلی نیز تعامل ایجاد نمایند. [color=#800080]انقلاب اطلاعات، عموماً توانسته قدرت دولت‌های بزرگ را کاهش دهد[/color] اما «پرآموزی» درس‌هایی که انقلاب عرب درباره‌ی اطلاعات، تکنولوژی، و قدرت به ما می‌آموزد، کاری اشتباه خواهد بود. هر چند انقلاب اطلاعات، عموماً توانسته قدرت دولت‌های بزرگ را کاهش داده و بر قدرت دولت‌های کوچک و بازیگران غیردولتی بیفزاید، اما سیاست و قدرت، پیچیده‌تر از این‌گونه حتمیت گرایی تکنولوژیکی است. در اواسط قرن بیستم، مردم نگران آن بودند که مبادا کامپیوترها و معانی جدید ارتباطات، به نوعی ایجاد کننده‌ی کنترل دولت مرکزی باشد که در رمان جرج اورول با نام «هزار و نهصد و هشتاد و چهار[3]» به نمایش درآمده است؛ و در حقیقت، دولت‌های خودکامه در چین، عربستان سعودی و مناطق دیگر، از تکنولوژی‌های جدید برای کنترل اطلاعات بهره برده‌اند. عجیب آنکه برای آرمان‌گرایان سایبری، خطوط الکترونیکی ایجاد شده توسط شبکه‌های اجتماعی مانند توییتر و فیس‌بوک، گاهی وظیفه‌ی پلیس مخفی را ساده‌تر می‌سازد. دولت ایران پس از اولین مزاحمت توییتر در سال 2009، توانست جنبش «سبز» را در سال 2010 سرکوب کند. به همین منوال وقتی که «فایروال بزرگ چین» هنوز راه زیادی تا تکمیل در پیش دارد، دولت چین به مراتب از عهده‌ی مشکلات برآمده، حتی هنگامی که اینترنت در این کشور شکوفا شده است[4]. [color=#800080]کِرم استاکس‌نت ظاهراً یکی از ابداعات دولتی بوده است[/color] به عبارت دیگر، برخی از جنبه‌های انقلاب اطلاعات به دولت‌های کوچک کمک می‌کند، اما برخی از این جنبه‌ها نیز هنوز کمکی برای دولت‌های بزرگ و قدرتمند محسوب می‌شود. بنابراین اندازه [دولت] هنوز حائز اهمیت است. هر چند هکر و دولت هر دو قادر به استفاده از اطلاعات و بهره‌برداری از اینترنت می‌باشند، اما برای بسیاری از اهداف، این نکته حائز اهمیت است که دولت‌های بزرگ می‌توانند ده‌ها هزار فرد آموزش دیده را وارد میدان نموده و به قدرت کامپیوتری گسترده‌ای برای شکافتن کُدها یا رخنه در سایر سازمان‌ها دسترسی یابند. همچنین، ضمن آنکه اکنون انتشار اطلاعات موجود نیاز به هزینه‌ی چندانی ندارد، جمع‌آوری و تولید اطلاعات جدید مستلزم سرمایه‌گذاری‌های اساسی است، و در بسیاری از شرایط رقابتی، اطلاعات جدید از اهمیت بیش‌تری برخوردار می‌باشد. مجموعه‌ی ضد جاسوسی مثالی مناسب در این زمینه است؛ و کِرم استاکس‌نت که سبب از کار افتادن سانتریفیوژهای ایران شد، ظاهراً یکی از ابداعات دولتی بوده است. هر چند دولت‌ها و کشورهای بزرگ هنوز به نسبت نقش‌آفرینان خصوصی‌ای که به قدرت اطلاعات متکی‌اند، از منابع بیش‌تری برخوردارند، اما صحنه‌ی ایفای نقش آنان از بازیکنان فراوانی برخوردار است. نمایش بعدی چه خواهد بود؟ برنده و بازنده‌ی این بازی چه کسانی هستند؟ پاسخ به این‌گونه سؤالات چندین دهه طول می‌کشد نه یک فصل. همان‌گونه که تاکنون رخدادهای مصر و مناطق دیگر نشان داده، ما تنها در آغاز شناخت تأثیر انقلاب اطلاعات بر قدرت در این قرن هستیم. [url="http://eshraf.ir/index.php/geography/48-cyberspace/3348-1391-12-01-21-37-37"]پیوند[/url]
  11. [color=#0000ff][b]هيگل: تهديد هسته‌اي اسرائيل بيشتر از ايران است[/b][/color] به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از پايگاه اينترنتي گلوبال ريسرچ؛ وي در مراسمي که آن سال براي تبليغ کتابش -که به تازگي منتشر شده است- برگزار شد، علاوه بر ابراز نگراني از تسليحات هسته اي اسرائيل، از تعامل آمريکا با ايران و سوريه حمايت کرد. در اين تصوير ويدئويي، يکي از حضار از هيگل پرسيد: "اگر ايران يا يکي از حاميان اين کشور مانند حزب الله لبنان، اسرائيل را به گونه اي هدف حمله قرار دهد که موجوديت آن به خطر بيفتد، آيا شما از حملات هوايي آمريکا با استفاده از نيروهاي آمريکايي به ايران حمايت خواهيد کرد؟ هيگل در پاسخ گفت: تا جايي که مي توانم به سوال شما صادقانه پاسخ مي دهم. سوال شما درباره پيچيدگي هاي موجود در خاورميانه است. قطعا من کارشناس مسائل خاورميانه نيستم،‌اما در کتابم يک فصل را به خاورميانه اختصاص داده ام. من چيزهايي درباره اين منطقه مي دانم ، چرا که مدت زيادي را آنجا گذارنده ام. من زمان زيادي را در دوران تصدي نخست وزيران و مقامات مختلف در اسرائيل گذراندم. من بيشتر ترجيح مي دهم دولت فعلي، يا دست کم دولت بعدي، با ايران و سوريه تعامل داشته باشد. من معتقدم سياست ما به گونه اي بوده است که کمکي به بهبود اوضاع خاورميانه نکرده است. اوضاع در خاورميانه به هيچ وجه بهتر نشده است چون ما با هيچ يک از آن کشورها مذاکره نمي کنيم. تا زماني که ايران، سوريه و همه بازيگران منطقه خاورميانه، بخشي از طرفهاي گفتگو نباشند، ما شاهد برقراري صلح،‌ ثبات و امنيت حتي به مقدار اندک در اين منطقه نخواهيم بود. من اميدي به بهبود اوضاع در منطقه ندارم، مگر اينکه ايران به گونه اي وارد تعامل شود. روزي کسي از من درباره جنگ هسته اي در جهان و منشا آن پرسيد. من گفتم سناريويي به شما ارائه مي کنم که بسيار واقعي است. اگر اسرائيل در مخصمه قرار گيرد و مجبور به استفاده از تسليحات هسته اي شود، موج تحولات جديدي در جهان آغاز خواهد شد.آمريکا نبايد حتي به بمباران ايران يا هر کشور ديگري فکر کند. ما همين الان نيز بسيار درگير شده ايم. [url="http://www.yjc.ir/fa/news/4280015/هيگل-تهديد-هسته‌اي-اسرائيل-بيشتر-از-ايران-است"]پیوند[/url] [color=#0000ff][b]بان کی مون اظهاراتش را پس گرفت[/b][/color] مارتین نسیرکی، سخنگوی دبیر کل سازمان ملل، گزارش رسانه ها در خصوص اینکه بان کی مون گفته است ایران از مذاکره با گروه 1+5، به عنوان پوششی برای ساخت سلاح هسته ای استفاده می کند را تکذیب کرد. اوایل هفته، خبری به نقل از بان کی مون در رسانه های بین المللی مطرح شد که حاکی از انتقاد تند دبیر کل سازمان ملل از روند مذاکره ها و پیشرفت برنامه های هسته ای ایران بود. رسانه ها به نقل از بان نقل کرده بودند که باید از کره شمالی درس گرفت و نباید زمان بیشتری به ایران داد. به دنبال انعکاس این مواضع از زبان دبیر کل سازمان ملل، مقامات تهران یکی پس از دیگری به این موضوع واکنش نشان دادند و در تازه ترین موضع گیری مقامات وزارات خارجه جمهوری اسلامی از بان کی مون خواستند بی طرفی خود را حفظ کند. به گزارش کونا، سخنگوی بان کی مون در خصوص مصاحبه اخیر وی با روزنامه واشینگتن پست گفت: بان کی مون نگفته که ایران از مذاکرات به عنوان پوششی برای ساخت بمب استفاده می کند. وی در پاسخ به این پرسش که آیا گزارش واشیگتن پست را تکذیب می کند، گفت: خیر تکذیب نمی کنم اما آنچه در این گزارش مورد اشاره قرار گرفته دقیقا عبارتی نیست که بان کی مون به زبان آورده و احتمالا این روزنامه آمریکایی تعبیر صحیحی از اظهارات دبیر کل نداشته است. به گفته سخنگوی بان کی مون، آنچه که وی گفته این بوده که نباید زمان بیشتری به ایرانیان داد و زمان را تلف کرد، چرا که ما شاهد آنچه در مورد کره شمالی رخ داد، بوده ایم. اما آنچه در گزارش واشینگتن پست چاپ شده حاکی از آن است که سازمان ملل باید در مورد اینکه آیا دیپلماسی می تواند راه حل تعدیل نگرانی های بین المللی بر سر برنامه های هسته ای ایران باشد ، یا خیر، مصمم باشد. چرا که در غیر این صورت به استقابل این ریسک می رود که ایران نیز مانند کره شمالی از مذاکرات به عنوان پوشش ساخت سلاح استفاده کند. به گفته نسیرکی، سخنگوی بان،دبیر کل سازمان ملل اعتقاد دارد که راه حل مساله ایران مذاکره و گفت و گو است. مذاکراتی که 8 اسفند در قزاقستان برگزار خواهد شد و طرف مذاکرات هسته ای با ایران نیز گروه 1+5 (آمریکا، انگلیس، فرانسه، چین، روسیه و آلمان) خواهد بود. نسیرکی این نکته را خاطرنشان می کند که این موارد مبنای اظهارت بان کی مون در مصاحبه با روزنامه واشینگتن پست بوده است. سخنگوی بان کی مون در خصوص اینکه دبیرکل سازمان ملل مساله هسته ای ایران را با مساله هسته ای کره شمالی مرتبط کرده بود، اظهار داشت: من نمی توانم اظهارات بان را تعبیر کنم. او به سادگی کفته است که باید تلاش ها را به منظور پیشرفت مذاکرات تقویت کرد و زمان آن رسیده که ایران نیز جامعه بین المللی را در خصوص ماهیت برنامه های هسته ای اش قانع کند. این در حالی است کره شمالی از مذاکره های شش جانبه برای توسعه برنامه های هسته ای خود استفاده کرد و سومین آزمایش هسته ای خود را اخیرا انجام داد. در اعتراض به اظهارات منتشر شده به نقل از بان کی مون در واشینگتن پست، محمد خزاعی، سفیر ایران در سازمان ملل در نامه ای خطاب به وی از او خواست به عنوان دبیر کل سازمان ملل به اصول سازمان ملل متعهد مانده و در بحث های بین المللی بی طرفی خود را حفظ کند. گفتنی است بان کی مون در راس سازمانی قرار دارد که شورای امنیت آن تا کنون چهار قطعنامه تحریمی را علیه ایران به تصویب رسانده و از تهران می خواهد فعالیت های غنی سازی هسته ای را متوقف کند. [url="http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1913038/بان+کی+مون+اظهاراتش+را+پس+گرفت+.html"]پیوند[/url]
  12. 00Amin

    اخبار برتر نظامی

    [quote name='100' timestamp='1361368624' post='301159'] [quote name='iran_zamen58' timestamp='1361366771' post='301154'] [quote name='Thundar' timestamp='1361231951' post='300911'] [size=5]قاهر313+باور373=اوج دانش نظامی ایران[/size] [/quote] منظورت از باور 373 چيه؟ ميشه توضيح بدي؟ منظورت همون رادار بومي ايرانه؟ [/quote] سلام هر چند اینجور نامگذاری درست نیست ولی : باور 373 = اس 300 ایرانی [/quote] 373 در حرف ابجد از القاب پیامبر( ص) هست .
  13. [color=#0000ff][b]بازی چین در زمین تحولات هسته ای شبه جزیره کره[/b][/color] پس از فرونشستن تب و تاب رسانه ای مربوط به آزمایش اتمی کره شمالی در روز سه شنبه هفته گذشته و اعلان مواضع و نیز رویکردهای شماری از واحدها و سازمان های نظام بین المللی در این خصوص، بررسی واقع بینانه مولفه ها و متغیرهای تاثیرگذار در آینده تحولات شبه جزیره و نقش بازیگران در دستور کار تحلیلگران و ناظران مسائل منطقه قرار گرفته است.آنچه مشخص است اینکه بحران سیاسی-امنیتی شبه جزیره با توجه به اهمیت رخدادها، پیامدها و اثرات آن در ساختار امنیت منطقه ای و نیز بازیگران فعال در آن به یکی از مهمترین موضوعات روز بین المللی بدل گشته و در روزهای اخیر بخش مهمی از خبرها، تحلیل ها و گزارش های بنگاه ها و پایگاه های خبری-تحلیلی را به خود اختصاص داده است. در این میان با توجه به جایگاه ویژه چین در سیر تحولات اخیر منطقه، نوع بازی و رویکردهای جاری و آتی پکن در میدان بازی بحران هسته ای کره دارای اهمیت ویژه ای تلقی می شود. به خصوص در شرایط کنونی چین به عنوان نزدیکترین دوست خارجی پیونگ یانگ و تنها مجرای موجود در مسیر تعامل یا یکی از مهمترین اهرم ها برای اعمال فشار جهانی بر رهبران کره شمالی مطرح است. و اما مواضع و رویکرد های پکن در قبال تحولات اخیر شبه جزیره قابل تامل به نظر می رسد. چین در جریان آزمایش موشکی آذرماه پیونگ یانگ با محکوم کردن شدید این اقدام، در تصویب قطعنامه ۲۰۸۷ شورای امنیت برای تشدید تحریم های بین المللی علیه کره شمالی انعطاف و همکاری قابل توجهی با اعضای غربی شورای مذکور از خود نشان داد.از سوی دیگر آزمایش هسته ای کره شمالی در بیست و چهارم بهمن ماه تنها با مخالفت و ابزار نارضایتی مقامات چینی روبرو شد و این اقدام پیونگ یانگ حتی محکومیت رهبران پکن را بر نیانگیخت. [color=#800080]چین و کره شمالی، از همکاری راهبردی تا برگ برنده سیاسی-امنیتی[/color] چین در صحنه جنگ کره طی سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳ میلادی (۱۳۲۹تا ۱۳۳۲ ه.شمسی) نشان داد که برای حمایت از دولت مورد حمایت خود در پیونگ یانگ حاضر است حتی با آمریکا و متحدان منطقه ای این کشور وارد یک هماوردی جدی نظامی-امنیتی شود.از آن پس تاکنون موجودیت و امنیت کره شمالی بر اساس قانونی نانوشته زیر سایه حمایت های پکن قرار داشته و حتی پس از پایان جنگ سرد، بخش شمالی شبه جزیره کره به عنوان عمق راهبردی چین قلمداد شده است. برخی تحلیل گران در خصوص جایگاه پکن در تصمیم گیری های کلان رهبران پیونگ یانگ معتقدند که مقامات چینی با ایفای نقش مهمترین متغیر خارجی دخیل در تحولات کره شمالی، تاثیری به مراتب قوی تر از مجموعه متغیرهای مربوط به نظام بین المللی دارند.با توجه به اختصاص بخش اعظم تبادلات تجاری-اقتصادی-فنی و نیز روابط خارجی پیونگ یانگ به همسایه بزرگ شمالی در سال های اخیر استدلال مزبور در نزد این دسته از تحلیل گران قوت یافته است. علاوه بر این، مسائلی از قبیل سفر ˈکیم جونگ ایلˈ رهبر پیشین و فقید کره شمالی به پکن در مدت زمان کوتاهی پیش از تعیین جانشین آینده خود، از جمله نمودهای اثرپذیری مستقیم و عمیق کادر رهبری پیونگ یانگ از پکن قلمداد شده است.ˈرویترزˈ در گزارش ویژه روز جمعه خود پیرامون تحولات شبه جزیره کره، از تسلیم برنامه سال جاری میلادی رهبران کره شمالی به چین شامل انجام دو آزمایش هسته ای و پرتاب های متعدد موشک های دوربرد به فضا خبر داده و تاکید دارد که چینی ها از ابتدا و به طور دقیق در جریان بسیاری از تصمیمات و برنامه ریزی های سیاسی-نظامی پیونگ یانگ قرار داشته اند. البته برخی ناظران با اغراق آمیز خواندن چنین تحلیل هایی پیرامون جایگاه و نقش واقعی پکن در تصمیم گیری های اساسی پیونگ یانگ، بر این باورند که روابط دو کشور در زمان حاضر بر مبنای محور شراکت راهبردی در جریان است تا وابستگی بکجانبه پیونگ یانگ به پکن.این کارشناسان تاکید دارند که در شرایطی کنونی، اگر چین می توانست به طور آشکار از انجام آزمایش های موشکی یا هسته ای پیونگ یانگ جلوگیری کند، به طور مشخص در تعاملات و چانه زنی های راهبردی خود با آمریکا و شرکای غربی و منطقه ای واشنگتن، مزیت های مهمی را نصیب خود می ساخت. از این نقطه نظر، هر چند طی سال های گذشته پرونده هسته ای کره شمالی، در تعاملات راهبردی با آمریکا و متحدان واشنگتن، به شکل برگ برنده ویژه ای در دست چینی ها ظاهر شده، اما در وضعیت کنونی این نگرانی وجود دارد که ورود بحران اتمی کره به مرحله ای کنترل ناپذیر، عواقبی غیر قابل پیش بینی را متوجه رهبران جدید پکن سازد. [color=#800080]پیچیدگی های تحلیل نقش چین در بحران اتمی کره[/color] روز جمعه خبرگزاری فرانسه در تشریح و جمع بندی تحلیل های موجود در خصوص جایگاه و نقش پکن در تحولات اخیر شبه جزیره کره، گزارشی با عنوان ˈپیچیدگی های معمای دشوار کره شمالی برای چین بیشتر می شودˈ منتشر ساخت.در این گزارش آمده است که رهبران جدید پکن در وضعیت کنونی بر سر دوراهی انتخابی نامطلوب قرار گرفته اند: تقابل با یک شریک راهبردی یا تحمل یک حکومت اتمی غیر قابل مهار و پردردسر در مجاورت و زیر سایه چتر حمایتی چین. در این گزارش آمده است که کره شمالی از یک سو برای چین نقش یک منطقه حایل بین این کشور و قدرت نظامی آمریکا در منطقه را ایفا کرده و از سوی دیگر دردسرهای امنیتی ویژه ای برای مقامات پکن به همراه داشته است.در شرایطی که ماجراجویی های کره شمالی برای مدت های طولانی به عنوان برگ برنده ای در دست رهبران چین مطرح بوده، اما در وضعیت کنونی می تواند با افزایش حساسیت ها و تنش های نظامی-امنیتی در منطقه، بهانه و زمینه حضور گسترده تر آمریکا در مناطق مجاور چین را فراهم سازد. در چارچوب این تحلیل ها به این نکته اشاره شده که هر چند تنش های مقطعی در شبه جزیره در پاره ای مواقع مطلوب رهبران پکن بوده، اما برقراری ثبات در این منطقه در بردارنده مزایایی به مراتب بیشتر برای منافع تجاری-اقتصادی چینی ها است.با توجه به تحلیل ها موجود، چینی ها در قبال بحران فزاینده پیش رو در شبه جزیره با گزینه های متعددی روبرو هستند. در صورت بهره مندی از توان تاثیرگذاری در تصمیمات اساسی رهبران کره، مقامات پکن می توانند از طریق اعمال فشار و متوقف ساختن مشروط برنامه های موشکی و هسته ای پردامنه پیونگ یانگ، قابلیت و امتیاز ویژه خود را برای مدیریت بحران کنونی به منصه ظهور برسانند. البته نتیجه قطعی این گزینه تضعیف جایگاه رهبر جوان کره شمالی و دوری بیش از پیش این کشور از پکن خواهد بود. البته چین با واگذاشتن سیر تحولات کنونی به حال خود می تواند چالش های فزاینده ای را متوجه آمریکا و کشورهایی مانند ژاپن و کره جنوبی به عنوان رقبای جهانی و منطقه ای خود سازد. به ویژه اینکه این پروسه می تواند با حمایت های پنهان از رهبران پیونگ یانگ و اطمینان بخشی به آنان تسریع گردد. البته این گزینه بواسطه پیش بینی ناپذیر بودن پیامدهای آن بعید و غیر عقلانی به نظر می رسد. و اما با فرض بهره مندی چین از امکان و توان نسبی متقاعد سازی رهبران پیونگ یانگ برای فروکاهش بحران اتمی، رهبران پکن می توانند همچنان پیونگ یانگ را به تداوم حمایت خود امیدوار ساخته و با تضمین کاهش سطح تهدیدهای پیش رو، ابزارهای نفوذ خود در این کشور را تقویت کنند.علاوه بر این، چین با مشارکت فعال در کاهش سطح تنش ها می تواند از مزایای این نوع نقش آفرینی در سطح منطقه ای و بین المللی امتیازات و بهره مندی های ویژه ای بیابد. با توجه به مطلوبیت این گزینه، ترغیب و تشویق طرفین مخاصمه هسته ای در شبه جزیره به پیگیری مذاکرات شش جانبه مهمترین محوری بوده که رسانه های رسمی چین طی روزهای گذشته دنبال کرده اند. مذاکراتی که پیش از این به طور منقطع از سوی دو کره، چین، روسیه، ژاپن و آمریکا پیرامون پرونده هسته ای پیونگ یانگ پیگیری می شد و پس از تصویب قطعنامه تحریمی ۲۰۸۷، کره شمالی از آن خارج شد. به هر حال چین در بحران سیاسی-امنیتی شبه جزیره به عنوان بازیگری مطرح و بسیار مهم توجه بسیاری از ناظران مسائل منطقه را به خود جلب کرده است. نوع بازی زیرکانه چینی ها در زمین بحران زده شبه جزیره می تواند فرصت های ویژه ای را نصیب این کشور سازد و به همان میزان گام های نامطمئن در این میدان، چالش هایی غیر منتظره و اوضاعی غیر قابل کنترل را برای پکن به همراه خواهد داشت. [url="http://www.irna.ir/fa/News/80547383/پژوهش/بازی_چین_در_زمین_تحولات_هسته_ای_شبه_جزیره_کره"]پیوند[/url]
  14. [color=#0000ff][b]اعزام ۲۰۰۰۰ نیروی امدادی[/b][/color] در پی برخورد شهاب سنگ به زمینی در نزدیکی کوه های اورال روسیه گروهی متشکل از ۲۰۰۰۰ نیروی امداد و پاکسازی به این منطقه اعزام شده اند. ولادیمیر پوتین رییس جمهوری روسیه دستور داده این عملیات برای کمک به ۱۲۰۰ مجروح این حادثه اجرا شود. ۲۰۰ کودک در میان مجروحان این حادثه هستند که اغلب در نتیجه شکستن شیشه جراحت برداشته اند. ساکنان محلی گفته‌اند این شهاب سنگ را دیده‌اند که "مانند یک گلوله بزرگ آتش" در آسمان فراز شهر یکاترینبورگ ظاهر شد و پس از مدتی، با صدایی مهیب به زمین برخورد کرد. ظاهرا این شهاب سنگ در سواحل دریاچه‌ای در نزدیکی شهرک چبارکول، واقع در حدود دویست کیلومتری جنوب یکاترینبورگ سقوط کرده است. به گفته اهالی محلی، تاثیر برخورد شهاب سنگ با زمین به زلزله شباهت داشت که به خصوص در شهر چلیابینسک شیشه پنجره تعدادی از ساختمان ها را شکست و در یک مورد، باعث فرو ریختن سقف یک کارخانه شد. چلیابینسک واقع در حدود یکهزار و پانصد کیلومتری جنوب مسکو، یک شهرک صنعتی با تعدادی کارخانه، یک نیروگاه اتمی و مرکز ذخیره و پردازش پسمانده سوخت نیروگاهی است. کارشناسان گفته اند که پس از ورود این شهاب به جو زمین، بخش عمده آن سوخته و قطعاتی از بدنه اصلی در نقاط مختلف پراکنده شده است. شیشه پنجره ساختمان ها تا فاصله دویست کیلومتری محل اصابت قطعه اصلی شهاب‌سنگ شکسته و برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که قطعات کوچکتر این جرم آسمانی تا نواحی سیبری هم پراکنده شده است. تعدادی از اهالی محلی توانسته‌اند با استفاده از موبایل، از واقعه سقوط شهاب سنگ تصویربرداری کنند و از طریق اینترنت در دسترسی کاربران قرار دهند. در یکی از این تصاویر، نور خیره کننده‌ای در هوا ظاهر می‌شود و در پی آن، صدای مهیب انفجار به گوش می‌رسد که ناشی از برخورد قطعه اصلی شهاب سنگ به زمین است. تصاویر ویدئویی که روی اینترنت منتشر شده جوانان وحشت زده ای را در یکی از مدارس چلیابینسک نشان می دهد که راهروهایش پر از خرده شیشه است. سرگئی سرکوف یکی از ساکنان چلیابینسک می گوید شهر برای ۲۰ تا ۳۰ دقیقه مثل "منطقه جنگی" شده بود. او گفت: " در دفتر کارم نوشته بودم که ناگهان یک نور خیره کننده پشت پنجره روبرویم دیدم. بوی دود و آتش می آمد، از پنجره بیرون را نگاه کردم و دیدم ستون بلندی از دود، مثل آنچه که از پشت هواپیماها باقی می ماند در آسمان است، با این تفاوت که بسیار صخیم تر بود. سرکوف افزود: "چند دقیقه بعد پنجره ناگهان باز شد و انفجاری عظیم رخ داد. بعد از آن هم چند انفجار کوچکتر شنیدم." براساس گزارش ها قطعات کوچک تر شهاب سنگ بعد از برخورد با زمین بر فراز منطقه تیومن در سیبری ریخته شده است. فرماندار منطقه هم گفته شهاب سنگ در دریاجه ای یک کیلومتری چبارکل سقوط کرده که ۴۶هزار نفر جمعیت دارد. سخنگوی ارتش روسیه گفته یک قطعه ۶ متری از این جرم آسمانی در ساحل این دریاچه پیدا شده است. محققان ارتباط بین سقوط این شهاب سنگ و سیارکی که روز جمعه از کنار زمین رد شد رد کرده اند. سقوط اینگونه شهاب سنگ ها در روسیه نادر است اما گفته می شود سقوط یک شهاب سنگ مشابه در سال ۱۹۰۸ منطقه ای به وسعت ۲۰۰۰ کیلومتر مربع در سیبری را زیر و رو کرد. [url="http://vista.ir/news/7150618/بحران-«شهاب»-در-روسیه_-اعزام-۲۰۰۰۰-نیروی-امدادی"]پیوند[/url]
  15. [b][color=#0000ff]ابرهاي سياه بر فراز ترکيه[/color][/b] به نقل از المانيتور، "رجب طيب اردوغان" نخست وزير تركيه و "احمد داووداوغلو" وزير امور خارجه آن كشور در دولت خود مدعي شدند كه سياست خارجي اي مبتني بر "به حداقل رساندن مشكلات با همسايگان" را پيش خواهند برد و همواره دولتهاي قبلي تركيه را سرزنش مي كردند و اظهار مي داشتند كه آنان بيش از حد به غرب و رژيم صهيونيستي نزديك شده بودند و رفتاري نژادپرستانه در قبال اعراب و مسلمانان در پيش گرفته بودند." نويسنده در ادامه به شكست دولت اردوغان در سياست خارجي خود در منطقه مي پردازد و مي نويسد "اما واقعيت آنست كه حزب عدالت و توسعه تلاش نمود تا واشنگتن را قانع سازد كه مي تواند در ميان سوريه و ايران قرار گيرد. گزارشي كه در تاريخ 25 فوريه سال 2010 از سوي سايت افشاگر ويكي ليكس منتشر شد نشان داد كه اردوغان در آن زمان به بشار اسد نزديك شده بود. "فريدون سينيرلي اوغلو" معاون وزير امور خارجه تركيه نيز اظهار داشته بود كه "تركيه در صدد است تا جاي ايران را بگيرد و به همين خاطر به سوريه نزديك شده است." با اين حال شواهد موجود نشان مي دهند كه تركيه اكنون در پيگيري اين سياست شكست خورده است و دولت اردوغان موفق نشده به هدف خود برسد." نويسنده در ادامه به مداخلات دولت عدالت و توسعه در امور داخلي سوريه مي پردازد و مي نويسد "هم اكنون دولت عدالت و توسعه بصورت آشكار و بي پروا از معارضين سوري حمايت مي كند. اين سياست دوگانه اي است كه اردوغان پيشه كرده، وي پيش از اين به اسد نزديك شده بود و اكنون در جايگاه حمايت از مخالفين او قرار گرفته است. نخست وزير تركيه اظهار داشته بود "سوريه براي ما يك مسئله داخلي" محسوب مي شود." دالواوغلو در ادامه به اين مسئله مي پردازد كه مداخلات تركيه در امور داخلي سوريه باعث شده تا امنيت مرزي آن كشور نيز به خطر بيفتد و در ادامه مي گويد "پس از انفجار يك بمب در اتوبوسي در نزديكي مرز تركيه و سوريه در تاريخ 11 فوريه، اين مسئله آشكار شد كه وضعيت امنيتي تركيه و سوريه بشدت ضعيف شده است." نويسنده در ادامه به اظهارات نابخردانه داووداوغلو وزير امور خارجه تركيه اشاره مي كند و مي نويسد "داووداوغلو پس از تجاوز رژيم صهيونيستي عليه مركز تحقيقاتي سوريه در تاريخ 30 ژانويه با تعجب اعلام كرد كه "چرا اسد پاسخي متقابل نمي دهد آيا توافقي ميان آنان صورت گرفته است؟" وي اين اظهارات را در حالي بيان داشت كه در قبال بمب‌گذاري در مرز تركيه و سوريه خود چنين واكنشي را نشان نداد." نويسنده به مخالفت هاي موجود در تركيه در مورد رويكرد اردوغان و دولتش در قبال بحران سوريه مي پردازد و مي گويد "كمال قليچداراوغلو رهبر حزب "جمهوريخواه خلق" جريان اصلي اپوزيسيون تركيه در انتقاد از سياست اردوغان در قبال سوريه اظهار داشت "آنان (اردوغان و بشار اسد) كه پيش از اين با يكديگر برادر و دوست بودند چه شد كه در عرض شش ماه اين رابطه تغيير يافت؟" وي اين اظهارات را در تاريخ 12 فوريه اظهار داشت و پس از آن اردوغان او را متهم ساخت كه از "بشار اسد" رئيس جمهوري سوريه حمايت مي كند. قليچداراوغلو بارها تاكيد كرده است كه سياست دولت عدالت و توسعه در قبال سوريه سياستي اشتباه بوده است. او در اين باره گفته بود "سياست نادرست دولت عدالت و توسعه در قبال سوريه كشور ما را بسوي يك باتلاق كشيده است." نويسنده در ادامه مي افزايد "اردوغان همين طور قليچداراوغلو را حامي فردي كه در سفارت تركيه نيز بمبگذاري كرده بود دانسته است. موضع گيري هاي وي در مورد نشان از بي تجربگي وي دارد و با هيچ عقل و منطقي قابل توجيه نيست." نويسنده در بخش پاياني مقاله خود با انتقاد شديد از سياست خارجي اردوغان مي افزايد "براستي امروز هر كسي از خود مي پرسد كه جاي نجابت، مهرباني، سياست ورزي، انصاف، مدارا و بشردوستي در سياست خارجي تركيه كجاست. گفتمان حاكم بر آنكارا باعث شده تا چهره اي زشت از تركيه نمايش داده شود و ابرهاي سياه بر فراز آن كشور حاكم گردند. با ادامه چنين روندي حتي در پارلمان تركيه، آن كشور بيش از پيش از ساير كشورها دور خواهد شد و در تعقيب منافع خود در مرزهاي شرقي اش شكست خواهد خورد. تركيه اين ظرفيت را دارد كه خود را از شر آن ابرهاي سياه خلاص كند اما سياست هاي اشتباهش باعث شده تا امروز تحقق چنين امري امكان پذير نباشد." [url="http://www.yjc.ir/fa/news/4271506/ابرهاي-سياه-بر-فراز-ترکيه"]پیوند[/url]
  16. سلام.. با توجه به دینامیک نظامی و چه با متحد و بی متحد اگر جنگی صورت بگیره هر دو طرف متحمل خسارات سنگینی خواهند شد ، که نتیجه ان باخت باخت خواهد بود . به همین دلیل فقط شاهد درگیری لفظی خواهیم بود و جنگ سخت دور از ذهن و منتفی هست .
  17. [color=#0000ff]اوباما در سخنرانی سالیانه خود در کنگره امریکا اعلام کرد که عقیده دارد اکنون زمان حل و فصل دیپلماتیک مسئله هسته ای ایران است.[/color] آقای رئیس، آقای معاون رئیس جمهور، اعضای کنگره و مردم آمریکا 51 سال پیش، جان اف کندی رئیس جمهور آمریکا در همین مجلس گفت قانون اساسی آمریکا، ما را نه رقبای قدرت بلکه شرکای پیشرفت قرار داده است؛ وی گفت وظیفه من است که با سخنرانی سالیانه خود نشان دهم که این وظیفه همه است. امشب در سایه تلاش و خواست مردم آمریکا، پیشرفت های زیادی تحقق یافت که می خواهم به شما گزارش کنم. بعد از یک دهه جنگ، مردان و زنان شجاع ما به کشور باز می گردند. بعد از سالها رکود آزار دهنده، صنایع ما بیش از 6 میلیون فرصت شغلی تازه ایجاد کردند. ما بیش از هر زمان در 5 سال گذشته، خودروهای آمریکایی فروخته ایم و کمترین وابستگی به نفت خارجی را در 20 سال اخیر داریم. بازار مسکن ما در حال بهبود است، بازار بورس در حال بازیافتن خود است و مصرف کنندگان، بیماران و افراد خانه دار از سیاست های محافظتی بیشتری در مقایسه با گذشته برخوردار هستند. از این رو، در کنار هم ما بحران ها را از سر راه خود برداشته ایم. می توانیم با اطمینان بگوییم که کشور ما امروز قوی تر شده است. با این حال، ما در حالی اینجا جمع شده ایم که می دانیم میلیون ها آمریکایی به رغم تلاش ها و تحصیلات زیاد، هنوز موقعیت مناسب خود را نیافته اند. اقتصاد ما در حال ایجاد شغل است ولی هنوز کسانی هستند که نتوانسته اند کار تمام وقت بیابند. سود شرکت های خصوصی به بیشترین میزان خود رسیده است ولی در دهه گذشته، به ندرت شاهد افزایش دستمزدها بودیم. این وظیفه نسل ماست که بار دیگر موتور واقعی اقتصاد آمریکا را به راه اندازد، طبقه متوسطی قوی و پویا. این وظیفه ناتمام ماست که اصلی ترین چیزی که این کشور را درست کرده است، احیا کنیم. این باور که اگر شما فرصت و مسئولیت پذیری لازم را داشته باشید، می توانید پیش بروید و هیچ اهمیتی ندارد که شما از کجا آمده اید، چه شکلی هستید یا چه کسی را دوست دارید. این وظیفه ناتمام است که اطمینان حاصل کنیم این دولت، به نمایندگی از اکثریت و نه اقلیت، به وظایف خود عمل می کند. دولتی که به فعالیت های آزاد احترام بگذارد، فرصت های مناسب را در اختیار افراد قرار دهد و دریچه های فرصت را در اختیار هر کودکی در سراسر این کشور قرار دهد. مردم آمریکا از دولت انتظار ندارند که همه مشکلات را حل کند. آنان از ما انتظار ندارند که در این مجلس، درباره همه چیز توافق داشته باشیم ولی انتظار دارند که منافع کشور را بر منافع حزبی مقدم بدانیم. آنان از ما انتظار دارند در جایی که امکان دارد، به مصالحه ای معقول دست بزنیم و آمریکا در زمانی پیش می رود که ما دست به چنین کارهایی بزنیم و مسئولیت پیشرفت این اتحاد، بر عهده همه ماست. [b][color=#800080]کار ما باید با برخی تصمیم های بنیادین درباره بودجه شروع شود[/color].[/b] تصمیم هایی که بر قدرت اقتصادی ما تاثیر چشمگیری دارد. در چند سال گذشته، هر دو حزب برای کاستن از کسری بودجه 5/2 تریلیون دلاری با همدیگر همکاری کرده اند. این همکاری نه فقط در کاهش کسر بودجه، بلکه در افزایش مالیات یک درصد ثروتمندان آمریکایی نیز صورت گرفته است. در نتیجه، ما بیش از نیمی از راه را برای رسیدن به کاهش 4 تریلیون دلاری کاهش بودجه که اقتصاددانان برای ثبات بخشیدن به اقتصاد ما ضروری می دانند، طی کرده ایم. با این حال، باید این کار تمام شود ولی سوال اینجاست که این کار باید به چه شکل صورت گیرد؟ در 2011، کنگره قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن اگر هر دو حزب نتوانند برای کاستن از کسری بودجه به توافق برسند، حدود یک تریلیون دلار از کاهش بودجه به صورت خودکار در سال جاری اجرایی می شود. این کاهش ناگهانی، شدید و سرخود بودجه آمادگی نظامی ما را به خطر می اندازد، بر اولویت هایی مانند آموزش و پرورش، تحقیقات پزشکی و حوزه انرژی تاثیری ویرانگر دارد و قطعا باعث کاهش رشد اقتصادی کشور و از دست رفتن صدها هزار فرصت شغلی می شود. از این روست که دمکرات ها، جمهوری خواهان، صاحبان صنایع و اقتصاددانان اعلام کرده اند که این اقدام (شروع خود به خود کاهش هزینه های دولتی) که در واشنگتن از آن به عنوان «سیکوئستر» یاد می شود، بسیار نامناسب است. برخی در کنگره پیشنهاد داده اند که با کاهش هر چه بیشتر در بخش آموزش و کارورزی یا خدمات اجتماعی و بهداشتی درمانی، فقط از کاهش هزینه های دفاعی جلوگیری شود. این فکر حتی نامناسب تر خواهد بود. اگر چه بزرگترین عامل کسری بودجه ما افزایش هزینه های بهداشتی و پیر شدن جمعیت است. و کسانی که به فکر خدمات بهداشتی و درمانی هستند، باید از اصلاحات در این حوزه استقبال کنند در غیر این صورت، برنامه های ما برای بازنشستگان، سرمایه گذاری هایی را که برای کودکانمان نیاز داریم از میان می برد و بازنشستگی ایمن برای نسل های آینده را به خطر می اندازد. ما نمی توانیم بار همه این کاهش هزینه ها را روی دوش بخش کاری بنیدازیم و از قدرتمندان و ثروتمندان انتظاری نداشته باشیم. ما نمی توانیم بار هزینه های بهداشتی یا دانشگاهی را بر دوش خانواده هایی که هم اکنون نیز مشکل دارند قرار دهیم یا مناطق مختلف را به اخراج معلمان، پلیس ها و آتش نشان های بیشتر واداریم. بیشتر آمریکایی ها، دمکرات ها، جمهوری خواهان و مستقل ها درک می کنند که ما نمی توانیم از رفاه مردم بکاهیم و این را به خوبی می دانند که راه رسیدن به رشد اقتصادی مستلزم رویکردی متوازن برای کاستن از هزینه های اقتصادی است. ما از هزینه های خود می کاهیم و در این میان، هر کس باید سهم عادلانه خود را بپردازد و این رویکردی است که من امشب عرضه می کنم. در حوزه بهداشت و درمان، من آماده ام اصلاحاتی را که باعث صرفه جویی در هزینه های این بخش می شود بر اساس پیشنهادهای کمیته سیمسون انجام دهم. در حال حاضر، قوانین کاهش هزینه ها، از میزان هزینه ها در حوزه بهداشت و درمان کاسته است و پیشنهادها برای اصلاحات، فراتر نیز می روند. ما یارانه های مالیات دهندگان را برای شرکت های داروهای تجویزی کم می کنیم. ما هزینه های خود را با تغییر در شیوه پرداخت های دولتی برای هزینه های درمانی کاهش می دهیم زیرا قضاوت ما درباره خدمات بهداشتی نه بر اساس آزمایش های صورت گرفته یا روزهای بستری شده در بیمارستان بلکه بر اساس خدماتی صورت می گیرد که به بیماران ارائه می شود. من نیز از اصلاحات بیشتر از هر دو حزب حمایت می کنم ولی این قول تا زمانی است که بازنشستگی ایمن را به خطر نیندازد. دولت های ما نباید قول هایی بدهند که نتوانند اجرایش کنند ولی باید روی قول هایی که داده ایم، بایستیم. برای رسیدن به کاهش تعیین شده در کسری بودجه، باید آنچه را که رهبران هر دو حزب تا کنون پیشنهاد کرده اند، عملی کنیم و از تخفیف های مالیاتی که ثروتمندان از آن بهره می گیرند رها شویم. به هر حال، چرا باید انتخاب کنیم که هزینه های خود را در حوزه های بهداشت و آموزش و پرورش کم کنیم تا فقط توانسته باشیم از برخی منافع خاص در تخفیف های مالیاتی حمایت کنیم. این چگونه می تواند منصفانه باشد. کاهش کسری بودجه چه فوریت عمده ای است که کاهش هزینه ها در بهداشت و آموزش را توجیه می کند ولی درباره تخفیف های مالیاتی اینگونه نیست. این کار به چه شکل می خواهد باعث رشد اقتصادی شود؟ اکنون بهترین فرصت برای ما اصلاحات دو حزبی و جامع برای کاستن از میزان کسری بودجه است. ما می توانیم این کار را انجام دهیم. [color=#800080]مردم آمریکا شایسته قوانین مالیاتی هستند که به صنایع کوچکتر اجازه می دهد زمان کمتری برای پر کردن فرم های پیچیده مالیاتی صرف کنند و زمان بیشتری را صرف استخدام کنند نه قوانین مالیاتی که ثروتمندان کمترین کار را بکنند و کمتر از یک منشی مالیات بدهند. [/color]قوانینی که انگیزه را برای خارج کردن فرصت های شغلی به خارج از کشور از میان ببرد و تخفیف مالیات را برای صنایعی که در داخل این کشور شغل آفرینی می کنند ایجاد کند. این کاری است که می توانیم در کنار همدیگر انجام دهیم. من می دانم که اصلاحات مالیاتی و استخدامی کار راحتی نیست. کارهای سیاسی برای هر دو طرف دشوار خواهد بود و همه آن چیزی را که می خواهیم به دست نخواهیم آورد ولی راه های جای گزین باعث می شود فرصت های شغلی را از دست بدهیم و باعث دشواری کار برای هزاران آمریکایی سخت کوش خواهد شد. بیایید منافع حزبی را کنار بگذاریم و راهی را پیش بگیریم که در آن کاهش های بی مورد کنار گذاشته شود و صرفه جویی های هوشمندانه انجام گیرد و سرمایه گذاری عاقلانه ای برای آیندگان صورت پذیرد. بزرگترین کشور دنیا نمی تواند کارهای خود را با پشت سر گذاشتن بحرانی بعد از بحران دیگر پیش برد. بیاید همین جا و هم اکنون توافق کنیم که دولت را برای این مردم فعال نگاه داریم و بدهی های خود را به موقع پرداخت کنیم زیرا این اعتبار کشور ماست. مردم آمریکا مدت زمان زیادی است که برای عبور از یک بحران تلاش زیادی می کنند و می بینند که مقامات منتخب آنان بحرانی دیگر را ایجاد می کنند. بسیاری از ما توافق داریم که طرح برای کاستن از کسری بودجه، باید بخشی از برنامه ما باشد. ولی روشن بگویم، کاهش کسری بودجه به تنهایی، یک طرح اقتصادی به شمار نمی آید. رسیدن به اقتصادی رو به رشد که برای طبقه متوسط کار آفرینی می کند باید ستاره رهنمای ما در این مسیر باشد.[color=#800080] به عنوان یک ملت هر روز باید از خود سه سوال را بپرسیم؛ چگونه می توانیم فرصت های شغلی بیشتری را به سوی کشور خود جذب کنیم؟ چطور می توانیم مردم خود را به مهارت های لازم برای گرفتن این مشاغل مجهز کنیم و چه کارها و تلاش هایی لازم است که به این هدف ها برسیم؟[/color] 5/1 سال پیش، من قانون کار آمریکا را ارائه کردم که اقتصاددانان مستقل گفتند که می توانیم یک میلیون فرصت شغلی ایجاد کنیم. کنگره قبلی برخی از این موارد را تصویب کرد، من از این کنگره خواستم که همه آن را تصویب کنند ولی من امشب پیشنهاد دیگری نیز دارم. طرحی که هر دو حزب 18 ماه پیش بر سر آن توافق کرد. تکرار می کنم، نباید هیچ طرحی، هیچ هزینه ای بیشتری بر دوش دولت بگذارد. چیزی که ما می خواهیم دولت بزرگتر نیست بلکه دولتی هوشمند است که بر اساس بنیان های اساسی رشد اقتصادی سرمایه گذاری می کند. این چیزی است که باید به آن نگاه کنیم. [b][color=#800080]اولویت نخست ما تبدیل آمریکا به محل جذب صنایع و مشاغل تازه است. [/color][/b]بعد از یک دهه از دست دادن فرصت های شغلی، در 3 سال گذشته، صنایع ما بیش از 500 هزار شغل ایجاد کردند. کاتر پیلار، فرصت های شغلی خود را از ژاپن بازگرداند، فورد این فرصت ها را از مکزیک بازگرداند و از امسال، اپل بار دیگر مکس را در آمریکا تولید می کند. کارهایی هستند که می توانیم هم اکنون برای تسریع بخشیدن به این مساله انجام دهیم. اگر ما می خواهیم بهترین محصولات را تولید کنیم باید بهترین ایده ها را داشته باشیم. هر دلاری که ما برای ترسیم ژنوم انسانی صرف کرده ایم، 140 دلار برای اقتصاد ما بازگشت داشت. امروز دانشمندان ما در حال ترسیم نقشه مغز انسان هستند تا سوال های باقیمانده را پاسخ دهند و داروهایی تولید کنند و بافت های آسیب دیده را بازسازی کنند. صنایع ما باتری هایی درست می کنند که 10 برابر قدرت دارند. اکنون زمان آن رسیده است که روی صنایع اینچنینی و میزانی از تحقیق و توسعه سرمایه گذاری کنیم که از زمان رقابت های فضایی دیده نشده است. ما به این سرمایه گذاری ها نیاز داریم. بعد از سالها حرف زدن، سرانجام توانستیم آینده کشور خود را به دست گیریم. [b][color=#800080]ما بیش از هر زمان دیگر در 15 سال گذشته، در داخل آمریکا نفت تولید می کنیم.[/color][/b] ما میزان فاصله نیاز خودروهای خود برای سوخت گیری را دو برابر و روی انرژی هایی مانند باد و خورشید، سرمایه گذاری کرده ایم. ما بیش از هر زمان دیگر، گاز طبیعی تولید می کنیم و هزینه انرژی همه به خاطر این مساله کاهش یافته است. در 4 سال گذشته، تلاش ها برای کاستن از آلایندگی کربنی که سیاره ما را تهدید می کند شکست خورده است ولی برای آینده فرزندان و آینده خود، باید با تغییرات آب و هوایی مبارزه کنیم. گرماهای شدید، خشکسالی، آتش سوزی ها، سیل ها اکنون بیش از هر زمان دیگر شدیدتر و متواتر تر می شوند. می توانیم همچنان شاهد آتش سوزی ها، خشکسالی ها یا طوفان های شدیدی مانند سندی باشیم یا به قضاوت علم گردن بگذاریم و پیش از اینکه خیلی دیر شده باشد، اقدام کنیم. خبر خوب نیز این است که ما می توانیم این کار را با ادامه رشد اقتصادی دنبال کنیم[color=#800080]. من از این کنگره خواسته ام که طرحی دو حزبی و بر اساس بازار برای مقابله با تغییرات آب و هوایی را دنبال کنند و جن مک کین و جو لیبرمن از چند سال گذشته روی این مساله کار کرده اند. با این حال، اگر کنگره برای حفاظت از نسل های آینده وارد عمل نشود، من این کار را خواهم کرد. من با اختیارات ریاست جمهوری از کابینه خود خواهم خواست که گام هایی را که برای حال و آینده می توانیم برای کاستن از آلودگی، آماده کردن جامعه خود برای پیامدهای تغییرات آب و هوایی و انتقال به سوی منابع پایدارتر انرژی برداریم، صورت دهد.[/color] 4 سال پیش، برخی کشورها بر بازار انرژی های پاک سلطه داشتند و فرصت های شغلی نیز به همراه آن تامین می شد ولی ما تغییر در این روند را شروع کرده ایم. سال گذشته انرژی باد، نیمی از توان لازم را در آمریکا ایجاد کرده است. از این رو باید بیشتر گام برداشت. هر سال، انرژی خورشیدی ارزان تر می شود و تا زمانی که کشورهایی مانند چین، در راه انرژی های پاک گام بر می دارند، ما نیز باید این کار را انجام دهیم. در حال حاضر، گسترش استفاده از گاز طبیعی باعث ایجاد انرژی های پاک و استقلال انرژی بیشتر شده است. ما باید این کار را ترویج دهیم. من همچنین از این کنگره می خواهم تحقیق و فناوری لازم را برای کمک به استفاده پاک تر از گاز طبیعی تشویق کند. باید خانواده های خود را از هزینه های سنگین سوخت که از مدت ها پیش دامنگیرشان شده است، رها کنیم. از دیگر سو، باید خود را از انرژی های اتلاف شده در خانه ها و صنایع در 20 سال آینده رها کنیم و ما با بخش مسکن برای ساخت خانه هایی که از نظر مصرف انرژی مقرون به صرفه هستند، همکاری می کنیم. بخش انرژی در آمریکا فقط یک بخش است ولی زیر ساخت های قدیمی ما به شدت نیازمند بازسازی هستند. ما نیازمند ریل ها و اینترنت سریع و مدارس با فناوری بالا هستیم. من امشب برنامه اولویت دادن به تعمیر را پیشنهاد می کنم تا با آن، استخدام در بخش هایی که نیازی فوری به تعمیرات دارند، صورت گیرد؛ مانند 30 هزار پلی که در سراسر کشور از نظر ساختاری نامناسب هستند. و نیز باید این اطمینان حاصل شود که مالیات دهندگان همه این هزینه ها را به دوش نمی کشند. پیشنهاد من شراکت در بازسازی آمریکاست که شرکت های خصوصی را جذب می کند تا به روز سازی که بیشتر صنایع ما نیازمند آن هستند، صورت گیرد. بندرهای تازه برای انتقال کالاها، خطوط لوله جدید که در برابر طوفان دوام آورد و مدارس نو که مناسب فرزندانمان باشد. باید اثبات کنیم که برای تجارت کردن، هیچ جایی بهتر از آمریکا نیست و باید هم اکنون این کار را شروع کنیم. می توانیم این کار را انجام دهیم. بخشی از تلاش های ما برای بازسازی نیز باید روی بخش مسکن متمرکز شود؛ خبر خوب اینکه بخش مسکن ما در حال بهبود یافتن از فروپاشی سال 2007 است. بهای خانه در سریعترین شکل ممکن در 6 سال گذشته افزایش می یابد و خرید خانه حدود 50 درصد بیشتر شده است. ساخت و ساز خانه نیز بار دیگر گسترش یافته است. ولی حتی با وجود اینکه بهره وام در کمترین میزان خود در 50 سال اخیر قرار دارد، هنوز خیلی از خانواده ها هستند که برای خرید خانه در خواست اعتبار کرده اند و این خواست رد شده است. خانواده های زیادی هستند که هرگز بازپرداخت وام های خود را عقب نینداخته اند ولی برای دریافت اعتبار بعدی، با جواب منفی روبرو شده اند. این باعث می شود اقتصاد ما عقب بماند و ما باید فکری برای آن بکنیم. در حال حاضر در این کنگره طرحی هست که بر اساس آن هر صاحب خانه مسئول، این فرصت را دارد که سالیانه با نرخ بهره فعلی، اعتباری دوباره دریافت کند. دمکرات ها و جمهوری خواهان پیشتر از این کار حمایت کرده بودند و از این رو، انتظار برای چیست؟ رای گیری کنید و این طرح را برای من بفرستید. چرا باید این مساله را حزبی کنیم. باید برای اعتبار دهی دوباره به مردم، کمک کنیم. اکنون قوانین دست و پا گیر، بسیاری از خانواده های جوان و مسئول را از خرید خانه اولشان بازداشته است. این ما را عقب نگه می دارد، باید رفع شود و به رشد اقتصاد کمک کنیم. همه این ابتکارها باعث می شوند شغل آفرینی گسترش یابد و فرصت های شغلی تازه ایجاد شود ولی هیچکدام از این کارها نمی توانند موثر واقع شوند مگر اینکه شهروندان ما مهارت های لازم برای به دست آوردن این فرصت ها را داشته باشند و این کار باید در اولین مراحل ممکن زندگی شروع شود و برای همین نیز من پیشنهاد می کنم که برنامه آموزش پیش دبستانی پیشرفته برای همه کودکان در آمریکا شروع شود و برای این کار، باید گروه های فقیر مورد توجه ویژه قرار گیرند. هر دلاری که ما در سنین اولین آموزش برای کودکان هزینه می کنیم، صرفه جویی 7 دلاری بعدی را با افزایش میزان تحصیلات، کاهش بارداری های دوران نوجوانی و حتی کاهش جرائم خشن آنان در پی دارد. مطالعات نشان می دهد در ایالت هایی مانند جرجیا یا اوکلاهاما که به آموزش کودکان اولویت داده شده است، کودکان مهارت های خواندن، ریاضی، تحصیلات دبیرستانی، شغل بهتر و خانواده ای باثبات تر دارند. ما می دانیم که این کار جواب می دهد و باید آن را انجام دهیم و اطمینان حاصل کنیم که هیچ کودکی از این فرصت محروم نمی شود. همچنین این را نیز باید مطمئن شویم که دیپلم دبیرستان، فرزندان ما را در مسیری مناسب برای یافتن شغلی خوب رهنمون می کند. در کشورهایی مانند آلمان، در حال حاضر تمرکز روی آموزش دانش آموزان دبیرستانی همتراز با یکی از دانشگاه های ماست و از این رو، آلمانی ها وقتی از دبیرستان فارغ التحصیل می شوند برای کار آماده هستند. آنان برای کار ورزیدگی لازم را به دست آورده اند. 4 سال پیش، ما برنامه رقابت برای برترین برنامه های آموزشی در مدارس ایالت های خود را شروع کردیم که فقط یک درصد از هزینه های آموزشی بود. من امروز چالشی تازه را معرفی می کنم و آن طراحی دوباره مدارس آمریکا به شکلی است که پاسخگوی اقتصاد با فناوری بالا باشد. همچنین کلاس هایی باید طراحی شود که با علوم و فناوری، مهندسی و ریاضی همخوانی داشته باشد. مهارت های که امروز در مدارس آموزش داده می شوند، در آینده برای فرصت های شغلی به کار گرفته می شوند. حتی در مدارس بهتر، بسیاری از جوانان به تحصیلات بالاتر نیز نیاز دارند. یک حقیقت ساده در این میان است، هر چه تحصیلات شما بالاتر باشد، احتمال اینکه فرصت بهتری به دست آورید بیشتر است و از طبقه متوسط فاصله بگیرید. با این حال، امروز هزینه های سرسام آور بسیاری از جوانان را از تحصیلات بالاتر محروم کرده یا بدهی های زیادی به دوش آنان گذاشته است. با اعتبار های مالیاتی، وام ها یا اعطای اعتبار می توانیم دانشگاه ها را برای میلیون ها دانشجو و خانواده های آنان در چند سال آینده قابل دسترس تر کنیم. با این حال، مالیات پردازان نمی توانند یارانه های رو به افزایش تحصیلات بالاتر را به گردن بگیرند. دانشگاه ها نیز باید نقش خود را در کاستن از هزینه ها انجام دهند و این وظیفه ماست که اطمینان حاصل کنیم این کار صورت می گیرد. از این رو امروز از کنگره می خواهم که قانون مربوط به تحصیلات بالاتر را تغییر دهد تا با توجه به قابلیت دسترسی برای مردم و میزان ارزش، میزان کمک های هر دانشگاه برای دولت نیز مشخص شود. شهروندان ما باید آموزش و ورزیدگی لازم را برای کارهایی که کشور نیاز دارد، به دست آورند. ما همچنین اطمینان حاصل کنیم که آمریکا کشوری است که در آن هر کسی که مایل است سخت کار کند، فرصت پیشرفت را داشته باشد. اقتصاد ما زمانی قوی تر می شود که بتوانیم خلاقیت ها و نبوغ مهاجران را نیز بگیریم و بکار بندیم. اکنون نیز رهبران گروه های کاری، حقوقی و قانونی و دینی توافق دارند که زمان آن رسیده است که اصلاحات جامع مهاجرت به تصویب برسد. این اصلاحات به معنی داشتن مرزهای قوی تر و محکم تر نیز هست و دولت من نیز کارهایی در این خصوص انجام داده است. اکنون مرزهای جنوبی ما، قوی تر از هر زمان دیگر در تاریخ است و میزان ورود غیر قانونی از مرزهای جنوبی به کمترین میزان در 40 سال اخیر رسیده است. این اصلاحات به معنی قرار دادن مسیری مسئولانه برای به دست آوردن حق شهروندی از جمله بررسی سابقه افراد است تا افرادی که می خواهند به صورت قانونی وارد این کشور شوند، موفق به این کار شوند. این اصلاحات همچنین در برگیرنده اصلاح در بخش حقوقی مهاجرت نیز هست تا روند مهاجرت کوتاه تر و کار آفرینان هر چه بیشتری به این کشور جذب شوند که به کار آفرینی و رشد اقتصاد ما کمک می کنند. به دیگر سخن، ما می دانیم که چه باید بکنیم و هم اکنون، یک گروه دو حزبی در تلاشی سخت برای تهیه طرحی در این خصوص هستند و من از تلاش های آنان تقدیر می کنم و به محض ارسال طرح جامع اصلاح مهاجرت، بلافاصله آن را امضا و قانونی می کنم. ما نمی توانیم روی این مساله متوقف بمانیم؛ می دانیم که اقتصاد ما زمانی قوی تر است که مادران، همسران و دختران ما رها از هر تبعیضی و بیم خشونت های خانگی کار کنند. امروز سنا قانون مقابله با خشونت علیه زنان را تصویب کرد و من از مجلس نمایندگان نیز می خواهم که همین کار را انجام دهد[color=#800080]. می دانیم که اقتصاد ما زمانی قوی تر می شود که کار صادقانه با دستمزدی صادقانه پاداش داده شود. امروز می دانیم که یک کارگر تمام وقت 14000 دلار در سال حقوق می گیرد، حتی با تخفیف های مالیاتی که قرار داده شده است، خانواده ای با دو کودک با حداقل دستمزد، هنوز در زیر خط فقر قرار دارند. نباید اینگونه باشد و برای همین زمانی که کنگره تصمیم گرفت حداقل دستمزد را افزایش دهد، برخی ایالت های تصمیم گرفتند این میزان را بیشتر هم بکنند. امشب، بیایید اعلام کنیم که در ثروتمندترین کشور دنیا، هیچ کسی که به صورت تمام وقت کار می کند، نباید در فقر به سر برد و حداقل دستمزد برای هر ساعت را به 9 دلار در ساعت برسانیم. ما باید این کار را انجام دهیم.[/color] این گام ساده، درآمد میلیون ها خانواده آمریکایی را افزایش می دهد و باعث رونق اقتصادی می شود. در واقع، کارگران نباید هر سال در انتظار باشند که حداقل دستمزد برای آنان افزایش یابد؛ این باوری است که من و آقای رامنی سال گذشته روی آن توافق کردیم. باید حداقل دستمزد را به هزینه های زندگی گره بزنیم و حقوقی دریافت شود که بتوان با آن زندگی کرد. امروز این را نیز باید قبول کنیم که اجتماعاتی در آمریکا هستند که میزان سخت کوشی در آن اصلا مهم نیست زیرا راه برای پیشرفت بسته است. آمریکا جایی نیست که کسی فکر کند سرنوشتش همین است. خانواده های قوی تر، جوامع قوی تر و آمریکا قوی تر، ما به دنبال این شکل از رفاه هستیم که همه در آن شریک هستند و همین، منشا قدرت ما در سراسر دنیاست. امروز ما به کسانی که هر روز برای محافظت از ما فداکاری می کنند، احترام می گذاریم. ما در سایه آنان است که می توانیم با اطمینان بگوییم آمریکا ماموریت خود در افغانستان را به پایان می رساند و به هدف های خود برای از بین بردن القاعده خواهد رسید. در حال حاضر، ما 33 هزار نفر از سربازان شجاع خود را بازگردانده ایم و از بهار امسال، ما نقش حمایتی را خواهیم داشت و نیروهای امنیتی افغان رهبری را به عهده خواهند داشت.[color=#800080] امشب می توانم اعلام کنم که از سال بعد، 34 هزار نیروی آمریکایی دیگر از افغانستان باز می گردند و این کاهش تا پایان سال آینده ادمه می یابد و جنگ ما در این کشور به پایان خواهد رسید. بعد از 2014، تعهد آمریکا در برابر افغانستان متحد و مستقل ادامه خواهد داشت ولی ماهیت این تعهد تغییر می یابد. ما با دولت افغانستان بر اساس دو ماموریت گفتگو و توافق کرده ایم؛ آموزش و تجهیز نیروهای افغان به شکلی که این کشور بار دیگر در هرج و مرج فرو نیفتد و ماموریت ضد تروریسم تا بازماندگان القاعده و متحدان آنان تعقیب شوند.[/color] امروز سازمانی که در 11 سپتامبر به ما حمله کرد، سایه خودش است. درست است که گروه های متفاوتی از القاعده و همدستانش در شبه جزیره عربستان تا آفریقا ظهور کرده اند و تهدیدهایی نیز با خود به همراه دارند ولی برای مقابله با تهدید این گروه ها، دیگر نیازی نیست که دهها هزار نفر از فرزندان خودمان را به خارج از آمریکا بفرستیم و کشوری را اشغال کنیم. در ازای آن می توانیم به کشوری مانند یمن، سومالی و لیبی کمک کنیم تا خود امنیتشان را به عهده بگیرند. می توانیم به متحدانمان برای ادامه مبارزه کنیم همانطور که در مالی این کار را کردیم. با این حال، ما همچنان اقدام مستقیم علیه گروه های تروریستی را که بیشترین تهدید را علیه کشور ما دارند، صورت می دهیم. در کنار این، ما باید ارزش های خود را نیز در جنگ نگاه داریم و برای همین است که دولت من به شکلی خستگی ناپذیر به دنبال چارچوبی سیاسی و حقوقی برای هدایت تلاش های ضد تروریسم است. در عین حال، ما کنگره را نیز به صورت کامل در جریان تلاش های خود قرار داده ایم. این را نیز قبول داریم که در مردمسالاری ما، نباید کسی فکر کند که حرف و کاری که می زند و می کند درست است. از این رو در ماه های آتی نیز به تعامل خود با کنگره ادامه می دهیم تا اطمینان حاصل کنیم نه فقط فرایند تعقیب، بازداشت و پیگرد تروریست ها با قوانین و بررسی های قضایی کشورمان ادامه می یابد، اقدمات ما با شفافیت بیشتر برای مردم آمریکا و دنیا صورت می گیرد. چالش های ما با القاعده تمام نمی شود. آمریکا به تلاش های خود برای جلوگیری از گسترش خطرناک ترین سلاح دنیا ادامه می دهد. رژیم کره شمالی باید بداند که تنها در سایه پای بند بودن به اصول و الزامات بین المللی خود به امنیت و رفاه می رسد. اقدامات تحریک آمیزی که دیشب نیز شاهدش بودیم، تنها بر انزوای این کشور می افزاید. در کنار ایستادن در کنار متحدانمان و تقویت سامانه موشکی، دنیا را به سوی اقدامی قاطع در برابر این تهدیدها هدایت می کنیم. [color=#800080]همین طور، رهبران ایران نیز باید درک کنند که اکنون زمان حل و فصل دیپلماتیک مساله است زیرا ائتلاف بر خواست های خود بر لزوم انجام الزامات این کشور، متحد است و ما هر کاری که لازم باشد برای جلوگیری از دسترسی آنان به سلاح اتمی انجام می دهیم.[/color] در عین حال، ما با روسیه نیز تعامل خواهیم کرد تا از زرادخانه های اتمی خود بکاهیم و به تلاش های جهانی برای تامین امنیت مواد هسته ای و جلوگیری از افتادن آنان به دست افراد نامناسب، ادامه می دهیم زیرا میزان نفوذ ما بر دیگران بر میزان اراده ما برای انجام الزامات خود بستگی دارد.[color=#800080] آمریکا اکنون به سرعت از حملات سایبری احساس تهدید می کند.[/color] می دانیم که هکر ها هویت افراد را می دزدند و وارد حریم خصوصی آنان می شوند. می دانیم که شرکت های خارجی از شرکت های خصوصی ما دزدی می کنند. اکنون دشمنان ما در تلاش برای خرابکاری در مراکز قدرت ما مانند نهادهای قدرت، مراکز کنترل هوایی هستند. اکنون باید به فکر چند سال بعد باشیم و برای همین هم امروز من قانونی را بر اساس اختیارات ریاست جمهوری امضا کردم که بر اساس آن قدرت دفاع سایبری ما با به اشتراک گذاشتن اطلاعات و توسعه معیارها برای تامین امنیت ملی، مشاغل و حوزه خصوصی بیشتر می شود. اکنون کنگره نیز باید وارد عمل شود و قانونی تصویب کند که به دولت ما توان بیشتری برای تامین امنیت شبکه ها و مقابله با حملات را می دهد. این چیزی است که ما باید بر اساس توافق دو حزبی، انجامش دهیم. در کنار حفاظتی که ما از مردم خود می کنیم، باید در نظر داشته باشیم که خطرهای دنیای امروز فقط منحصر به تهدیدها نمی شود بلکه شامل فرصت ها نیز هست. برای گسترش صادرات آمریکا، حمایت از مشاغل در آمریکا و حضور در بازار رو به گسترش در آسیا، ما به دنبال گفتگوهای گسترده برای همکاری های کشورهای دو سوی اقیانوس آرام هستیم. امروز می توانم اعلام کنم که ما گفتگوهای جامع خود را با کشورهای اروپایی برای سرمایه گذاری و تجارت شروع کرده ایم زیرا تجارتی که بین دو سوی اقیانوس اطلس به صورت آزاد و عادلانه باشد، از میلیون ها آمریکایی و فرصت های شغلی آنان حمایت می کند. ما همچنین می دانیم که پیشرفت در فقیرترین بخش های دنیا ما را نیز ثروتمند می کند. نه فقط به این علت که بازارهای تازه ای ایجاد می کند و نظمی تازه در برخی نقاط دنیا به وجود می آورد بلکه این کاری است که انجام دادنش درست است. در مناطق زیادی، مردم با درآمد کمتر از یک دلار در روز زندگی می کنند. از این رو آمریکا و متحدانش با ارتباط دادن هر چه بیشتر مردم به اقتصاد جهانی، قدرت دادن به زنان، ایجاد فرصت های تازه برای جوانان برای خدمت و کمک به کشورها برای آموزش، تامین غذایی و درمانی خود، نجات کودکان دنیا از مرگ های قابل پیشگیری و رسیدن به نسل بدون ایدز در تلاش برای از میان برداشتن این فقر گزنده در دو دهه آینده در بسیاری از مناطق است. [color=#800080]آمریکا باید همچنان در این دوره تاریخی، در کنار همه کسانی باشد که به دنبال آزادی هستند. ما همچنان به دنبال ائتلاف از آمریکا تا آفریقا و اروپا تا آسیا هستیم. ما در خاورمیانه در کنار شهروندانی هستیم که به دنبال حقوق جهانی خود هستند و از انتقال باثبات به مردمسالاری حمایت می کند. می دانیم که این فرایند با ناآرامی هایی همراه است و ما نیز نمی توانیم این فرایند را در کشورهایی مانند مصر تحمیل کنیم ولی می توانیم بر لزوم احترام بر حقوق اساسی همه مردم اصرار و تاکید کنیم. تا زمانی که کشتار شهروندان سوری ادامه داشته باشد، ما بر فشارهای خود بر رژیم سوریه ادامه می دهیم و از رهبران مخالفان که به حقوق همه مردم سوریه احترام می گذارند، حمایت می کنیم. از اسرائیل در دنبال کردن امنیت و صلح پایدار حمایت خواهیم کرد. اینها پیام هایی هستند که من در سفر خود به خاورمیانه در ماه آینده خواهم داشت.[/color] همه اینها مستلزم شجاعت و فداکاری هستند و کسانی که در مناطق خطرناک با خطرهای فراوان خدمت می کنند، دیپلمات ها، افسران اطلاعاتی و افسران ارتش آمریکا، تا زمانی که من فرماندهی کل قوا را به عهده داشته باشم، هر کاری که لازم باشد انجام می دهیم تا از کسانی که از کشور ما در خارج دفاع می کنند، حمایت می کنیم و همچنان بهترین ارتش دنیا را در اختیار خواهیم داشت و اطمینان حاصل خواهیم کرد تا با همه حتی همجنس بازان، در این ارتش رفتاری عادلانه صورت گیرد. از خانواده نظامیان حمایت می شود و تلاش می کنیم تا کهنه سربازان نیز بهترین فرصت شغلی مناسب برای خود را بیابند. با این حال، دفاع از آزادی، فقط وظیفه ارتش نیست و همه ما باید به سهم خود، برای حفظ این نعمت خدادادی تلاش کنیم. این نیز یکی از اساسی ترین حقوق مردمسالاری یعنی حق رای دادن است و هر آمریکایی از هر حزب سیاسی، وقتی به بهانه اینکه چند ساعتی نمی تواند صف بایستد تا رای بدهد، در واقع به ارزش های خود خیانت کرده است. تجربه رای دادن نیازمند توسعه یافتن است و من امروز کمیته ای را با همین منظور تعیین کرده ام. باید از مهم ترین سرمایه های خود یعنی فرزندانمان حمایت کنیم. دو ماه از حادثه نیوتاون گذشته است و این نخستین باری نبود که موضوع کاهش خشونت های مسلحانه در این کشور بررسی می شود. با این حال، این بار مساله متفاوت است. اکثریت مردم آمریکا و کسانی که به متمم دوم قانون اساسی باور دارند، در کنار هم قرار گرفته اند و می خواهند که افراد مجرم دسترسی دشوار تر به سلاح داشته باشند. سناتورهای هر دو حزب روی قوانین سخت تازه ای کار می کنند که جلوی دسترسی مجرمان با فروش دست دوم سلاح به آنان گرفته شود. از نیروهای پلیس برای جمع آوری سلاح های پرقدرت و مهمات قوی کمک خواسته شده است. هر کدام از این پیشنهادها، شایسته رای گیری در کنگره هستند. اگر می خواهید رای منفی بدهید، این به عهده شماست ولی این پیشنهادها، شایسته رای گیری هستند زیرا در حادثه نیوتاون، گلوله های سلاح بیش از هزار مناسبت، تولد و سالگرد از زندگی ما ربودند. خانواده همه کسانی که در خشونت های مسلحانه در این کشور جان باخته اند، شایسته رای گیری در این مجلس هستند. اقدامات ما، نمی تواند مقابل همه خشونت های لگام گسیخته خشن در این کشور را بگیرد. در واقع هیچ قانون و اقدام دولتی نمی تواند همه مشکلات و چالش ها را بردارد ولی ما اینجا فرستاده نشده ایم که بی عیب و نقص عمل کنیم بلکه فرستاده شده ایم تا تفاوت ایجاد کنیم، این کشور را امن کنیم و فرصت های آن را افزایش دهیم. ما اینجا فرستاده شده یم تا به همان شکل به آمریکایی ها نگاه کنیم که آنان به هم می نگرند. ما می توانیم در لباس های متفاوت، کارهای متفاوت انجام دهیم و دیدگاه های متفاوتی نیز داشته باشیم. این آمریکایی است که ما همواره در آن شریک و شهروند آن هستیم. این چیزی نیست که ملیت ما را توصیف کند بلکه چیزی است که ما را ساخته است و نشان می دهد که به چه باور داریم و نشان می دهد که این کشور زمانی پویاست که ما برخی از الزاماتی را که داریم، بپذیریم. حقوق ما در حقوق دیگران در هم تنیده است و به عنوان شهروندان این کشور، نویسندگان فصل بعدی تاریخ بزرگ کشورمان باشیم. [url="http://irannuc.ir/fa/content/1252"]پیوند[/url]
  18. [color=#0000ff][b]ادامه جنگ لفظی بین چین و ژاپن[/b][/color] [color=#800080]اداره مطبوعاتی وزارت دفاع چین گزارش اخیر منابع رسمی توکیو مبنی برقفل رادار آتش ناوگان دریایی این کشور برروی کشتی های ژاپنی را بی اساس خواند.[/color] این منبع رسمی در تشریح حوادث اتفاق افتاده اعلام کرد، حدود ساعت چهار بعدازظهر نوزدهم ژانویه (30دی) ناوگان اسکورت دریایی چین در آبهای دریای شرقی همچون روزهای گذشته درحال انجام عملیات بودکه متوجه نزدیک شدن یک فروند چرخبال از ناوگان دفاعی ژاپن شد. این منبع افزود، ناوگان چین تدابیر احتیاطی لازم را در مقابل این حرکت اتخاذ کرد اما از قفل رادار کنترل آتش استفاده نکرده است. بخش مطبوعاتی وزارت دفاع چین همچنین گفت، در یک مورد دیگر در سی ام ژانویه (11بهمن) ناوگان نیروی دریایی درآبهای دریای شرقی به طور معمول درحال انجام امور آموزشی بود که متوجه شد یک فروند ناوشکن ژاپنی درحال تعقیب آن است . به گفته این منبع، در این مورد نیز ناوگان چین رادارهای خود را روی کشتی ژاپنی قفل نکرده است. وزارت دفاع چین با اشاره به اینکه زیر نظر بودن ناوگان این کشور از سوی نیروی دریایی ژاپن بارها اتفاق افتاده، آورده است: در این باره ما چندین بار اعتراض خود را به طرف ژاپنی اعلام کرده ایم . این منبع تاکید کرد، در روزهای اخیر ژاپن گزارش های غیر واقعی منتشر کرده تا فعالیت های آموزشی و به طور معمول نیروی دریایی چین را مورد تحریف قرار دهد. پکن هشدار داد که با این اقدامات توکیو سیاست ˈ تهدید بودن چینˈ را نشر می دهد تا بتواند ضمن افزایش تنش در منطقه، بر افکار بین المللی نیز تاثیر بگذارد. وزیر دفاع ژاپن روز سه شنبه این هفته گفت، یک رادار هدف یاب چین هفته گذشته جهت خود را روی یک فروند ناو جنگی این کشور در آبهای بین المللی دریای شرقی قفل کرده است . پس از آن، ˈشینزو آبهˈ نخست وزیر محافظه کار ژاپن نیز اقدام چین در انجام قفل راداری بر روی یک فروند ناو ژاپنی را بسیار ˈخطرناکˈ توصیف کرد. برخی از مطبوعات پکن دیروز با اشاره به حوادث اتفاق افتاده اخیر بین نیروهای دو کشور، عقل و درایت دولت ژاپن را زیر سوال برد و از مردم چین خواستند برای نبرد آماده باشند. روزنامه ˈ گلوبال تایمزˈ حضور جنگنده ها و کشتی های ژاپنی در منطقه مورد منازعه و شکستن حریم متعلق به چین را از نشانه های جنگ دانسته که از سوی توکیو صادر می شود. این روزنامه نوشت، امروز بسیاری خود را برای اولین درگیری و شلیک میان چین و ژاپن آماده کرده اند. گلوبال تایمز افزود، اگر دولت ژاپن می گوید رادار گشتی های چین نیروی دریایی توکیو را به خطر می اندازد به این معناست که جنگ زیاد دور نیست. به رغم برخی رایزنی های سیاسی طی دو هفته اخیر و ارسال نامه کتبی از سوی نخست وزیر ژاپن برای رهبر چین، تنش میان دو کشور بر سر ادعای مالکیت طرفین بر جزایر ˈدیائویوˈ در دریای شرقی بالا گرفته است. دولت ژاپن این هفته سفیر چین در توکیو را احضار کرد و ˈشی جین پینگ ˈ فرمانده کل قوای چین روز چهارشنبه در بازدید از یک پایگاه نظامی کشورش خواستار تقویت ارتش به خصوص در زمینه فن آوری های نوین شد. وی در دیدار با مقام های نظامی از آنان خواست تا به شکلی ˈریشه دارˈ و ˈعمیقˈ در صدد گسترش توانایی های جنگی باشند. [url="http://www.irna.ir/fa/News/80535213/خارجی/ادامه_جنگ_لفظی_بین_چین_و_ژاپن"]پیوند[/url]
  19. [color=#0000ff][b]تاثیرات شکاف اسرائیل و آمریکا بر مذاکرات هسته‎‎‎ای[/b][/color] [color=#800080]اندیشکده مطالعات راهبردی ملی اسرائیل در مقاله‌ای به قلم "امیلی بی. لاندائو" و "شیمون استاین"[/color] اسرائیل که از پیشرفت ایران در برنامه‌های هسته‌ای به شدت هراس پیدا کرده، با ورود به مناسبات هسته‌ای ایران و غرب بیش از همه آمریکا را دچار مشکل کرد. اسرائیل آشکارا مواضعی خلاف مواضع آمریکا گرفت، و تا مدت‌ها اختلاف بین آمریکا و اسرائیل مسأله مهم‌تری نسبت به مسأله هسته‌ای ایران شده بود. در مورد آمریکا نیز می‌توان گفت که با انتخاب مجدد اوباما می‌توان همان رویکرد پیشین نسبت به ایران را انتظار داشت، هر چند برخی معتقدند که اوباما دید جدی‌تری نسبت به حل بحران هسته‌ای پیدا کرده است. * [color=#800080]اسرائیل بیشتر از همه بر حمله نظامی به ایران اصرار داشت[/color] موضع اسرائیل در مورد برنامه هسته‌ای ایران همواره علنی و همراه با اشاره‌های آشکاری مبنی بر این بود که اگر هیچ گزینه دیگری برای متوقف ساختن ایران، نداشته باشد آماده است اوضاع را در دست خودش بگیرد و احتمالاً به تأسیسات هسته‌ای ایران حمله نظامی کند. * [color=#800080]در سال 2012 تاریخ‌های گوناگونی برای حمله اسرائیل به ایران ذکر شد[/color] اوایل سال 2012، این طور به نظر آمریکا رسید که امکان دارد اسرائیل برای حمله نظامی به تأسیسات هسته‌ای ایران، در بهار برنامه‌ریزی کرده باشد و گمانه‌زنی‌های بعدی نیز مبنی بر این بود که ممکن است فرصت مد نظر اسرائیل پیش از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در ماه نوامبر باشد. سخنرانی اواخر سپتامبر نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل را همگان پیام اسرائیل مبنی بر این‎که اسرائیل تا پیش از انتخابات آمریکا به ایران حمله نخواهد کرد تفسیر کردند. * [color=#800080]اختلاف بین آمریکا و اسرائیل[/color] اهمیت جدید موضع اسرائیل نیز تأثیر خود را بر حال و هوای کلی رویارویی‌ها داشته است. احتمال حمله نظامی اسرائیل به ایران یکی از دلایلی بود که باعث تغییر رویکرد و قاطعانه‌تر شدن راهبرد مذاکره‌ای آمریکا و اروپا شد. نتانیاهو با نزدیک شدن انتخابات ریاست جمهوری آمریکا موضع پر سر و صداتری نسبت به ایران اتخاذ کرد و همین مسأله دولت اوباما را نسبت به نگرانی‌های اسرائیل، آگاه‌تر ساخت. تعجبی ندارد که قاطعانه‌ترین اظهارات اوباما، که در آن گزینه محدود کردن و کنترل ایرانی هسته‌ای را کاملاً رد می‌کرد، در جلسه سالیانه کمیته روابط عمومی آمریکا و اسرائیل مطرح شد. تا چندین ماه بحث و مناظره بین اسرائیل و آمریکا و هشدار آمریکا به اسرائیل بابت این‎که یک‌ جانبه عمل نکند و بر خلاف موضع آمریکا دست به کاری نزند، ادامه داشت و استدلال‌های دو طرف با آب و تاب زیاد در رسانه‌ها منتشر می‌شد. البته بیشتر شرکت‌ کنندگان در این مناظره‌ها اصلاً خبر نداشتند که برنامه‌های اسرائیل واقعاً از چه قرار است. * [color=#800080]تحت فشار قرار گذاشتن آمریکا توسط اسرائیل[/color] اوایل سپتامبر حال و هوا تغییر کرد. گفتمان از تمرکز صرف بر «آری یا نه» حمله نظامی اسرائیل به ایران، تغییر جهت داد و به سوی این مسأله حرکت کرد که آیا باید خط قرمز یا موعد مقرری برای برنامه هسته‌ای ایران مشخص کنیم یا خیر. این تغییر در نتیجه تغییر دیگری در ادبیات نتانیاهو حاصل شده بود؛ نتانیاهو در اظهاراتش بر این موضوع تأکید داشت که آمریکا باید در مورد خط قرمزهای ایران شفاف‌تر صحبت کند تا مانع پیشرفت ایران و دستیابی این کشور به هدفش شود. تمرکز این مناظرات نه تنها به سوی روابط آمریکا-اسرائیل تغییر کرد، بلکه تفاوت رویکرد دو طرف را نیز برجسته‌تر ساخت. نتانیاهو نظرش بر این بود که آمریکا خط قرمزی برای اقدام نظامی معین کند؛ پاسخ آمریکا هم این بود که دولت نمی‌خواهد خط قرمزی مشخص کند و به این شکل آزادی عملش را محدود سازد. مواضع علنی هر دو طرف، که در ارتباطی تنگاتنگ با کمپین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بود، مناظره را تبدیل به مناظره‌ای سیاسی کرد، مناظره‌ای که در آن به جای استدلال‌های راهبردی در مورد ایران، با استدلال‌های سیاسی مواجه می‌شدیم. * [color=#800080]مواضع تند اسرائیل و مشکل اصلی غرب[/color] تمامی این مسائل باعث تغییر جهت تأکید و تمرکز دینامیک کلی مقابله با ایران شد و با وجود این بحث‌ها، دیگر حرفی از کاربرد رویکرد بین‌المللی مؤثرتر در مقابله با ایران در میان نبود. وقتی اسرائیل و مواضعش تبدیل به مشکل اصلی آمریکا و اروپا شد، دیگر مسأله همبستگی رویکرد اروپا و آمریکا در مقابل ایران از بین رفت. در واقع، با این‎که در ماه‌های آگوست و سپتامبر هنوز هیچ مذاکره‌ای برنامه‌ریزی نشده بود، آمریکا شعار پیشینش را تکرار کرد که «هنوز برای رویکرد دیپلماسی زمان هست». *[color=#800080]جنبه‌های مختلف خیزش اعراب برای ایران[/color] رویدادهای منطقه نیز تأثیر مهمی بر این روند داشتند. با این‎که هنوز زود است که بخواهیم برندگان و بازندگان خیزش اعراب را، که موجش از اوایل سال 2011 خاورمیانه را درنوردید، مشخص کنیم، فعلاً که به نظر نمی‌رسد، ایران در جبهه برندگان قرار بگیرد. * ایران با قابلیت نظامی هسته‌ای می‌تواند با متجاوزان مبارزه کند ایران ناظر به برنامه هسته‌ای‌اش، چه درس‌هایی از رویدادهای لیبی و سوریه گرفت؟ ایران تصمیم گرفت برنامه هسته‌ای نظامی‌اش را بار دیگر آغاز کند و تمایل بیشتری به ایجاد یک وزنه توازن نظامی هسته‌ای در مقابل قدرت آمریکا در خلیج فارس پیدا کرد. دستیابی به قابلیت نظامی هسته‌ای به ایران قدرتی می‌بخشد تا مانع تجاوز دیگری از سوی عراق شود، یا این‎که مانع سقوط رهبرانش شود. * [color=#800080]قذافی بدون سلاح ماند و ناتو به راحتی به کشورش حمله کرد[/color] از دید ایران، «قذافی» رهبر لیبی به اشتباه تصور کرد که با تحویل دادن سلاح‌های کشتار جمعی می‌تواند، رابطه بهتری با آمریکا و غرب داشته باشد. اما همین مسأله ناتو را قادر ساخت که از قدرت نظامی‌اش علیه لیبی استفاده کند و ایران این پیام را واضح و آشکار دریافت کرد. * [color=#800080]قدرت کره شمالی و ضعف لیبی و عراق از نکات مؤثر بر تصمیم ایران[/color] کره شمالی نمونه خوب تمامی کشورهایی است که می‌خواهند سلاح هسته‌ای بسازند. این کشور برنامه هسته‌ای خودش را پیش برد و اکنون آمریکا از کاربرد نیروی نظامی علیه این کشور هراس دارد. شاید سوریه هم همین طرز تفکر را داشت که برنامه نظامی هسته‌ای‌اش را با کمک کره شمالی آغاز کرد. تهدید رژیم اسد در تابستان 2012 به استفاده از تسلیحات شیمیایی علیه نیروهای خارجی‌ای که قصد مداخله در جنگ داخلی سوریه را داشتند، به ما می‌فهماند که حتی تسلیحات شیمیایی نیز می‌تواند برای مرعوب کردن جامعه بین‌الملل و بازداشتن آن‎ها از مداخله قهری کافی باشد. خلاصه آن‎که الگوی کره شمالی از یک سو و شکست عراق در سوی دیگر، نقشی مهم در تصمیم راسخ ایران برای دست یافتن به توانایی‌های هسته‌ای دارند. * [color=#800080]تغییر رویکرد آمریکا و اروپا و ثبات رفتار ایران[/color] در آغاز این بحث پرسشی مطرح کردیم؛ آیا شاهد نشانه‌هایی مبنی بر آغاز یک بازی جدید در مورد ایران هستیم، یا قرار است شاهد همان بازی سابق باشیم؟ نتیجه‌گیری ما این است که پاسخ این پرسش عمدتاً بسته به تمرکز تحلیل‌ها است. وقتی در مورد بازیگران بین‌المللی حرف زدیم، روی تغییرات رفتاری آمریکا و اروپا تمرکز کردیم. اما در مورد خود ایران می‌توان گفت که کمابیش شاهد همان رفتار و بازی سابق هستیم. * [color=#800080]مسائل منطقه و واکنش‌های غرب، ایران را در برنامه‌اش مصمم‌تر می‌سازد[/color] مضاف بر این، حال و هوای منطقه نیز اهمیت دستیابی به توانایی نظامی هسته‌ای را هر چه بیشتر در نظر ایران مهم جلوه می‌دهد، تا با استفاده از آن بتواند مانع هرگونه اقدام قهری و نظامی جامعه‌بین‌الملل شود. ایران، در مقام کشوری که مخالف انقلابی مجدد و تغییرات رادیکالی و مصمم به گسترش قدرت برترش است، تسلیحات هسته‌ای را، به ویژه به عنوان یک سیاست بیمه‌ای در مقابل حمله متقابل، مفید فایده می‌داند و می‌تواند با قدرتی که این تسلیحات می‌بخشند، برای پیشبرد راهبرد منطقه‌ای‌اش استفاده کند. *[color=#800080] هراس‌ اسرائیل از نزدیکی ایران به هدفش و شکست اقدامات بین‌المللی است[/color] وجه دیگر بازی جدیدی که در طول سال 2012 آغاز شد، اهمیت جدیدی بود که نقش اسرائیل به خود گرفت. اسرائیل با این‎که در تلاش‌های بین‌المللی برای متوقف ساختن ایران دخالت ندارد، از ناظران بسیار نگران و مضطرب این رویدادها است. بلندتر و شدیدتر شدن اعتراض‌ها و مواضعش طی یک سال گذشته، حاکی از هراس‌های روز افزونش از نزدیک‌تر شدن ایران به هدفش و هم‎چنین سرخوردگی و ناامیدی‌اش از شکست‌های پی‌درپی اقدامات بین‌المللی، طی یک دهه گذشته (تا سال 2012) است. * [color=#800080]اسرائیل شک کرده که شاید برنامه ایران ابزاری بوده برای محدود کردن اسرائیل[/color] هراس دیگر اسرائیل از این است که امکان دارد سیاست باز داشتن و کنترل کردن ایرانی هسته‌ای –با این‎که دولت آمریکا اعلام کرده فعلاً چنین سیاستی در ذهن ندارد- در نهایت، یعنی وقتی ایران به قابلیت‌های هسته‌ای دست یافت، تبدیل به سیاستی قابل قبول برای دولت آمریکا شود. این‎گونه به نظر می‌رسد که قرار بوده چالش هسته‌ای ایران، بیشتر بهانه‌ای برای متوقف کردن اسرائیل باشد، نتیجه‌گیری‌ای که به نفع روابط آمریکا-اسرائیل، یا هدف مشترکشان در متوقف ساختن پیشرفت‌های ایران در ساخت سلاح هسته‌ای، نیست. * [color=#800080]مداخله اسرائیل نقطه ضعف رفتار جامعه بین‌الملل شد[/color] به این ترتیب، اگر در سال 2012، اسرائیل نقشی هم در جزم کردن عزم بین‌المللی در مورد ایران داشت، تا ماه آگوست دیگر مشخص شد که این اهمیت جدیدی که نقش اسرائیل پیدا کرده، بیشتر نقطه ضعف و بار و فشاری منفی بر روابط آمریکا-اسرائیل است. هرچه گذشت بیشتر معلوم شد که در این مورد باید روابط دو جانبه را به پای میز مذاکره نکشانند و تمام تمرکز و توجهشان را مجدداً معطوف ایران کنند. ظاهراً هدف پیام نتانیاهو در سخنرانی‌ اواخر سپتامبر، در مجمع عمومی سازمان ملل، همین بود؛ او طی این سخنرانی برای اقدام علیه برنامه هسته‌ای ایران در بهار یا تابستان 2013 خط قرمزی مشخص کرد و به این وسیله تلویحاً به رئیس جمهور آینده آمریکا پیام داد که اسرائیل دست‌کم تا چند ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نیز مداخله‌ای نمی‌کند. *[color=#800080] انتخاب مجدد اوباما حاکی از تداوم رویکرد پیشین آمریکا نسبت به ایران است[/color] به نظر می‌رسد انتخاب مجدد اوباما به ریاست جمهوری آمریکا این پیام را در بر داشته باشد که همان رویکرد آمریکا نسبت به ایران در سال 2013 تداوم خواهد یافت. پیش از انتخابات، گمانه‌زنی‌هایی بود مبنی بر این‎که آمریکا می‌خواهد –یا در چارچوب گروه 5+1 یا به شکل دوجانبه- تا اواخر نوامبر، یا دست‌کم در دسامبر، در رویکرد دیپلماسی‌اش با ایران تغییراتی دهد؛ برخی مفسران نیز تصریح کردند که این می‌تواند آخرین فرصت، پیش از روی آوردن به اقدامات تندتر، باشد. * [color=#800080]گزارش فصلی آژانس، حاکی از پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران بود[/color] اما پس از انتخابات آن حس فوریت و شتاب در کارها اندکی فروکش کرد. اواسط ماه نوامبر، گزارش فصلی آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای در مورد ایران، نشان داد که ایران در حال پیشرفت‌هایی در برنامه‌اش است، پیشرفت‌هایی از جمله این‎که ذخایر اورانیوم 20 درصد غنی‌شده‌اش از 90 کیلوگرم در ماه آگوست، به حدود 135 کیلوگرم در ماه نوامبر رسیده است. * [color=#800080]اوباما با تحریم‌های بیشتر بخش انرژی ایران، مخالف است[/color] با این حال، چند روز پیش از انتشار گزارش آژانس از اوباما نقل قول کردند که امیدوار است مذاکرات «طی ماه‌های پیش رو» از سر گرفته شوند. گزارش‌هایی هم که از مخالفت اوباما با تحریم‌های بیشتر بخش انرژی ایران (تحریم‌هایی که مجلس سنا اواخر نوامبر تصویب کرده) می‌رسد، نشانی از عزم راسخ دولت اوباما در برخورد با ایران ندارد. * [color=#800080]سال 2013 سالی سرنوشت‌ساز[/color] در انتها باز به این نتیجه می‌رسیم که کار دشوار تلاش برای متوقف ساختن ایران از راه فرایند چانه‌زنی به عهده آمریکاست. حفظ عزم جدید بین‌المللی در مقابله با ایران، که نشانه‌هایش در سال 2012 به خوبی نمایان شد، عاملی حیاتی است که باید در سال 2013 نیز آن را حفظ کرد. در پرتو پیشرفت‌های مداوم ایران، فشار اسرائیل و عزم واقعی آمریکا برای حل بحران هسته‌ای، به نظر می‌رسد که سال 2013 سالی سرنوشت‌ساز باشد. اگر فقدان پیشرفت در رویکرد دیپلماتیک هم‎چنان ادامه یابد و ایران هم غنی‌سازی اورانیوم را هم‎چنان پیش برد، رئیس جمهور آمریکا، اوباما، باید تصمیمی روشن در مورد آینده عملکرد دولت آمریکا اتخاذ کند، تصمیمی که در مورد این موارد است، نیاز به حفظ –یا بازسازی- اعتبار آمریکا، روشن ساختن این مطلب که محدود کردن و کنترل ایرانی هسته‌ای سیاست آمریکا یا راه دیگری برای حل بحران نیست و تأکید مکرر بر این امر که برای حل بحران، زمانی نامحدود در اختیار نداریم. پیام روشن‌تری که اوباما باید به ایران بدهد این است که در صورت شکست دور بعدی مذاکرات، آمریکا دیگر حاضر نیست که رفتار سرسری و عاری از جدیت ایران، طی یک دهه گذشته را تحمل کند. [url="http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13911121000158"]پیوند[/url]
  20. [color=#800080]کنفرانس هرتزلیا مهم‌ترین گردهمایی سیاسی سالیانه‌ اسرائیل است[/color] کنفرانس هرتزلیا که 14 -11 مارس 2013 برگزار می‌شود مهم‌ترین گردهمایی سیاسی سالیانه‌ی اسرائیل است که شرکت‌کنندگان ارشد اسرائیل و جهان را در سطح دولتی، تجاری و دانشگاهی به دور هم جمع کرده و به حل و فصل موضوعات استراتژیک و اضطراری ملی، منطقه‌ای و جهانی می‌پردازد. کنفرانس هرتزلیا از طریق دخیل نمودن شرکت کنندگان و کارشناسان جهانی در بحث‌های گروهی و نیز فراهم نمودن انبوهی از فرصت‌های شبکه سازی، به ارائه‌ی تحلیل ژئوپولیتیک پیشگام و ارزیابی میزان خطر می‌پردازد. این کنفرانس هم از طریق میزگردهای غیر علنی و هم به وسیله‌ی بحث‌های عمومی و آزاد خود، گرایش‌های مهم ایجاد شده در خاورمیانه و جهان را مورد تحقیق قرار داده، سناریوها و تهدیدات ممکن را بررسی نموده، و توجه همگان را به شکل‌گیری تغییرات بالقوه در قواعد بازی [های سیاسی] جلب می‌کند. در این کنفرانس از تولید تسلیحات اتمی و فرآیند صلح در خاورمیانه گرفته تا بودجه‌ی جهانی، امنیت انرژی و گرم شدن زمین مورد بحث قرار می‌گیرد دستور کار این کنفرانس که بنا به سنت توسط رئیس اسرائیل ارائه شده، طیف گسترده‌ای از موضوعات را در برمی‌گیرد: از تولید تسلیحات اتمی و فرآیند صلح در خاورمیانه گرفته تا بودجه‌ی جهانی، امنیت انرژی و گرم شدن زمین. در طول بیش از یک دهه، جایگاه این کنفرانس بسیاری از رهبران جهان را به سوی خود جلب کرده است، از جمله بان کی مون، نیکلا سارکوزی، جیمی کارتر، کاندولیزا رایس، آندرس فوگ راسموسن [دبیر کل ناتو]، خوزه ماریا آزنار[نخست وزیر سابق اسپانیا]، لی ژائوزینگ[سخنگوی کنگره‌ی ملی خلق چین] و روبرت زوئلیک[رئیس بانک جهانی]. [color=#800080]دستور کار مقدماتی[/color] کنفرانس 2013 هرتزلیا که به دنبال انتخابات آمریکا و اسرائیل برگزار می‌گردد، شاخصی از پنج سال پیاپی بحران اقتصاد جهانی و دو سال ناآرامی سیاسی در سراسر خاور میانه خواهد بود. این صحنه‌ی جهانی ناآرام و خاورمیانه‌ی بی‌ثبات با حضور چالش‌های بی‌سابقه، مستلزم ارزیابی همه‌جانبه‌ای از گرایش‌ها، تهدیدها و فرصت‌های ایجاد شده می‌باشد. بنابراین کنفرانس هرتزلیا با ارائه‌ی طرحی از سناریوهای قابل قبول و تسهیل ظهور اندیشه‌های خلاق، استراتژی‌ها و مسیرهای سیاسی جدیدی را ایجاد خواهد نمود. [color=#800080]کنفرانس 2013 هرتزلیا، کنفرانسی به موقع در لحظه‌ای حساس در ایجاد نظمی جدید در خاورمیانه[/color] بار دیگر انتظار می‌رود کنفرانس 2013 هرتزلیا، کنفرانسی به موقع باشد؛ لحظه‌ای حساس در ایجاد نظمی جدید در خاورمیانه. دستور کار این کنفرانس (که به تازگی در دست تهیه بوده) به بررسی نیروها و گرایش‌های تعیین کننده‌ای می‌پردازد که آینده‌ی خاورمیانه و اسرائیل را شکل خواهند داد. در سطح منطقه‌ای، این گرایش‌ها شامل موارد زیر است: فعالیت ایران در زمینه‌ی برتری منطقه‌ای و پیگیری تسلیحات هسته‌ای، نقش جدید اسلام سیاسی در سراسر منطقه، جنگ داخلی جاری در سوریه و تأثیرات آن در منطقه، چالش‌های توسعه و امنیت اقتصادی منطقه، و مسیرهای جایگزین برای پیشرفت مطمئن فرآیندهای صلح میان اعراب و اسرائیل، و اسرائیل و فلسطین. به علاوه، این کنفرانس به وضعیت اقتصاد جهانی و تأثیر تغییر توازن قدرت جهان در خاورمیانه خواهد پرداخت. [color=#800080]مسیرهای بالقوه‌ی استراتژی اسرائیل برای مبارزه با چالش‌هایی که با آن‌ها روبروست، مورد بحث قرار می‌گیرد[/color] در این کنفرانس، مسیرهای بالقوه‌ی استراتژی اسرائیل (در سطح بین‌المللی، منطقه‌ای و داخلی) برای مبارزه با چالش‌های فوق‌العاده‌ای که کشور [اسرائیل] با آن‌ها روبروست، مورد بحث و گفتگو قرار خواهد گرفت. کنفرانس 2013 هرتزلیا به آن دسته از رهبران دولتی، اقتصادی، نظامی، دانشگاهی، و رسانه‌ای اسرائیل و دنیا که در کنفرانس حضور یافته و دیدگاه‌های خود را پیرامون چگونگی شکل‌گیری آینده مورد بحث قرار می‌دهند، اهمیتی خاص خواهد بخشید. در مقدمه‌ی این کنفرانس، کار بسیاری از گروه‌های اصلی ضربت با مأموریت‌های ویژه ارائه خواهد شد؛ این گزارشات به طور موثق به موضوعات اصلی مطرح شده در دستور کار کنفرانس اختصاص یافته و پیشنهادات سیاسی ملموسی را ایجاد می‌کند. گزارشات گروه‌های ضربت از طریق جلسات عمومی با هماهنگی بالا، و میز گردهای هرتزلیا (که به صورت غیر علنی برگزار شده و حضور در آن‌ها تنها با دعوت‌نامه‌ی خاص امکان پذیر است) مورد مشورت و بررسی قرار خواهد گرفت. کنفرانس 2013 هرتزلیا رسماً در بعد از ظهر سه شنبه دوازدهم مارس آغاز می‌شود برنامه‌ی عمومی کنفرانس 2013 هرتزلیا رسماً در بعد از ظهر سه شنبه دوازدهم مارس آغاز شده و در غروب پنجشنبه چهاردهم مارس خاتمه خواهد یافت. این برنامه‌ی عمومی، بلافاصله پس از یک دوره‌ی دو روزه از جلسات «میزگرد هرتزلیا» به اجرا در خواهد آمد که قرار است در روزهای 12-11 مارس برگزار گردد. شرکت در جلسات «میزگرد هرتزلیا» تنها برای شرکت‌کنندگان EXECUTIVE یا GOLD EXECUTIVE آزاد بوده و یا از طریق دعوت‌نامه‌ی شخصی و جداگانه امکان پذیر است. [color=#0000ff]موضوعات برنامه‌ریزی شده در کنفرانس 2013 هرتزلیا[/color] تغییرات جهانی در استراتژی، سیاست، و اقتصاد § بحران اقتصادی پنج ساله در جهان: پس از آن چه رخ می‌دهد؟ § اتکای آمریکا بر محور آسیا و توازن قدرت در جهان: [آمریکا] خاورمیانه را در کجا قرار خواهد داد؟ § اروپا به کجا می‌رود؟ § تأثیر سیاسی در عصر سایبری: نقش شبکه‌های اجتماعی پرداختن به [مسائل] یک خاورمیانه‌ی پرآشوب § نقش [کنفرانس] هرتزلیا در سال 2013: سه ماه پس از نشانه‌هایی از یک حمله [ی نظامی] منطقه‌ای و جهانی به ایران § اسلام بی‌ثبات در عراق، سوریه و لبنان: کشورهای میدان جنگ در خاورمیانه و توازن قدرت در منطقه § اقتصاد کور! ورطه‌ی اجتماعی- اقتصادی خاورمیانه و ثبات منطقه‌ای § نیرویی برای مبارزه با: اسلام سیاسی در سراسر منطقه § زمان ارائه‌ی اندیشه‌ی بزرگ استراتژیک؟ آمریکا، اروپا و خاورمیانه § سناریوهای کوتاه مدت: مصر، اردن، و سوریه § خاورمیانه‌ی 2030: سناریوهای بلندمدت § بازیگران قدیمی/ جدید در منطقه: منافع و نقش روسیه و چین در خاورمیانه § امنیت انرژی در مدیترانه‌ی شرقی سرحدات نظامی و دیپلماتیک اسرائیل § تغییر استراتژیک در خاورمیانه: دلایلی بر دکترین امنیتی و ساختار نیروی نظامی اسرائیل § سیاست خارجی اسرائیل در مواجهه با تغییرات جهانی و منطقه‌ای § شکستن بن بست اسرائیل- فلسطین: آیا جایگزین‌های قابل قبولی برای راه‌حل‌های دو جانبه وجود دارد؟ § زمان مناسب برای آرایش مجدد (1)؟ غلبه بر شکاف در روابط آمریکا و اسرائیل § زمان مناسب برای آرایش مجدد (2)؟آیا اسرائیل می‌تواند اروپا را دوباره به دست آورد؟ § امنیت دریایی در دریای سرخ و مدیترانه چالش‌های داخلی حکومت § استراتژی جدید اقتصاد کلان برای اسرائیل § مقررات بازار در اسرائیل: مانعی برای رشد؟ § بونانزای گاز اسرائیل: فرصت‌هایی برای صنعت و حمل و نقل گاز محور اسرائیل § بازارهای مالی تحت چالش در اسرائیل § آموزش: زمان ارائه‌ی دیدگاه استراتژیک § اصلاح سیستم انتخاباتی اسرائیل § افزایش رقابت در صنعت توریسم اسرائیل § تحقیق و توسعه در زمینه‌ی سوخت‌های جایگزین برای حمل و نقل § سیاست تجاری اسرائیل در مواجهه با بحران جهانی § امنیت شخصی و اِعمال قانون § رسانه و دمکراسی: آزادی بیان، مقررات و خلاقیت تکنولوژیکی § تبعیض مثبت به نفع زنان در اسرائیل [url="http://eshraf.ir/index.php/geography/55-topnews/3275---2013-------"]پیوند[/url]
  21. [b][color=#0000ff]جروزالم‌پست: میمون فضانورد ایران " کنفرانس هرتزلیا " را به‌هم ریخت [/color][/b] [color=#800080]یک روزنامه صهیونیستی نوشت خبر موفقیّت‌آمیز بودن پروژه ایران در ارسال میمون به فضا، کنفرانس بین‌المللی شهر هرتزلیا درباره مسائل فضایی را به هم ریخت.[/color] روزنامه صهیونیستی جروزالم‌پست در گزارشی موفقیت‌آمیز بودن پروژه ایران در پرتاب میمون به فضا را مورد بررسی قرار داد و به نقل از کارشناسان فضایی این دستاورد ایران را به منزله گامی به جلو برای برنامه فضایی ایران دانست. جروزالم‌پست در تیتر خود نوشت: میمون فضانورد ایران کنفرانس هرتزلیا را به هم ریخت روز دوشنبه در خبرها اعلام شد ایران موفق شده است در خجسته ایام میلاد با سعادت نبی گرامی اسلام، حضرت محمد (ص) و امام جعفر صادق (ع) با کاوشگر «پیشگام» میمونی را به فضا فرستاده و پس از رسیدن به ارتفاع مورد نظر آن را سالم در روی زمین تحویل بگیرد. روزنامه صهیونیستی جروزالم‌پست به همین مناسبت گفتگویی با ژنرال «آصاف آگمون»، از کارشناسان فضایی اسرائیل و از مقامات برگزار کننده هشتمین کنفرانس بین‌المللی هوا ـ فضا (که همزمان با این پروژه ایران در شهر «هرتزلیا» ـ از شهرهای استان تل‌آویوـ برگزار شد) انجام داده و نظر وی را جویا شده است. «آصاف آگمون» به این روزنامه گفت: «مردم در این باره زیاد صحبت می‌کنند و باید هم چنین کنند. برنامه فضایی ایران با برنامه موشکی این کشور ارتباط دارد و دانشی که برای پرتاب میمون به فضا لازم است فرقی با دانش ارسال یک کلاهک هسته‌ای بر فراز اقیانوس اطلس ندارد. بنابراین بین این دو پیوند وجود دارد و دنیا نمی‌تواند این را نادیده بگیرد.» آگمون که مدیر اجرایی موسسه فیشر برای مطالعات استراتژیک هوا ـ فضاست گفت: ایران قاطعانه خودش را در میان 10 کشوری قرار داده است که توانایی ارسال ماهواره به فضا دارند؛ وی افزود: «واقعیت این است که ایرانی‌ها در این زمینه بسیار جدّی هستند.» این کارشناس مسائل هوا ـ فضا گفت: «ایران در ابتدا در این زمینه با نقائصی مواجه بود اما آنها به سرعت بر آن نقائص فائق آمدند و این حیطه را با جدیت دنبال می‌کنند. ما این مسئله را دوست نداریم، اما این واقعیت است.» خبر ارسال میمون به فضا توسط دانشمندان ایرانی بازتاب‌های متفاوتی در کشورها و رسانه‌های جهان داشته است. روز گذشته وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد این کشور خبرهای مربوط به فرستادن میمون به فضا توسط دولت ایران را تأیید نشده می‌داند. ایران پیش ازاین ابتدا در سال 2008 دو موشک - کاوشگر 1 و کاوشگر 2 - را به فضا پرتاب کرده بود. پروژه‌های ارسال محموله‌های زیستی در سال‌های گذشته موجوداتی مانند موش، سوسک و کرم خاکی را شامل می‌شد که هیچیک از آنها زنده نماندند. با این حال، روز گذشته پروژه ارسال حیات به فضا که حاصل مدیریت یکپارچه سیستمی و تلاش دانشمندان سازمان فضایی ایران بود، پس از طی مراحل پیش‌بینی شده و رسیدن به سرعت، شتاب و ارتفاع مورد نظر با موفقیت اجرا شد. سردار احمد وحیدی وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با اشاره به پرتاب و بازیابی موفقیت آمیز کاوشگر «پیشگام» اظهار داشت: ارسال کاوشگر و بازیابی آن، گام نخست برای ارسال انسان به فضا در مراحل بعدی است. [url="http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13911111001441"]پیوند[/url]
  22. به دنبال اعزام موفق میمون فضانورد توسط سازمان فضایی ایران، این کشور به ششمین کشور با توانایی پرتاب مستقل موجود زنده به فضا بدل شده است. این پرتاب، گامی مهم برای پرتاب نخستین فضانورد ایران به فضا به شمار می‌رود. پوریا ناظمی: روز دوشنبه هفته گذشته، سازمان فضایی ایران با اعزام میمونی به ارتفاع 120 کیلومتری سطح زمین و بازیابی سالم آن موفق شد به ششمین کشوری لقب بگیرد که به طور مستقل موفق به اعزام موجود زنده به فضا و بازیابی سالم آن شده است. پیش از ایران کشورهای، روسیه، آمریکا، چین، ژاپن و فرانسه موفق به انجام چنین کاری شده بودند. به طور معمول اعزام موجود زنده به فضا و بازگرداندن آن گامی در راستای توسعه برنامه‌ی فضایی سرنشین‌دار و در نتیجه اعزام انسان به فضا شمرده می‌شود و ایران نیز به طور رسمی اعلام کرده است که برنامه سفر انسان به فراسوی مرزهای فضا را در اولویت دارد. پیش‌تر سرپرست سازمان فضایی ایران اعلام کرده بود با انجام موفق آزمایش ارسال میمون به فضا، ایران آماده می‌شود تا در مدت 5 تا 8 سال آینده نخستین فضانورد خود را روانه فضا کند و تنها چند روز پس از آزمایش محموله زیستی بود که دکتر ابراهیمی، رییس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی سازمان فضایی ایران اعلام کرد: «هنوز پروسه انتخاب فضانورد ایرانی برای اعزام به فضا طی سال‌های آینده، انجام نشده؛ اما مطالعات انتخاب فضانورد انجام شده و نقشه راه تعلیم فضانورد، تدوین و مذاکراتی هم با نهادهای مرتبط انجام شده است.» بدین ترتیب به نظر می‌رسد اگر همه چیز به خوبی پیش برود در طی چند سال آینده فضانوردی به فهرست شغل‌های قابل دستیابی در ایران اضافه خواهد شد. این خبر می‌تواند خبر هیجان‌انگیزی باشد اما نخستین فضانورد ایران چه کسی خواهد بود؟ [color=#800080]انتخاب فضانورد[/color] انتخاب فضانورد در کشورهای مختلف تابع روش‌ها و استانداردهای ویژه‌ای است. در کشورهایی مانند ایالات متحده که برنامه فضایی سرنشین‌دار آن بسیار گسترده و طولانی است، پس از پایان دوران اولیه اعزام فضانورد به فضا که عمده فضانوردان از بین خلبانان ورزیده انتخاب می‌شدند، دامنه انتخاب فضانورد توسعه بیشتری پیدا کرد. ناسا در حال حاضر علاوه بر افرادی که دارای پیش زمینه خلبانی هستند از بین افراد غیر نظامی نیز برای برنامه فضایی خود ثبت نام می‌کند. این افراد پیش از هرکاری باید ببینند آیا حداقل استانداردهای لازم برای فضانورد شدن را دارند و اگر از این مرحله به سلامت عبور کردند، می‌توانند وارد برنامه طولانی انتخاب فضانورد شوند؛ برنامه‌های که در آن آزمون‌های ذهنی و بدنی و تمرین‌ها و مانورهای مختلفی برگزار می‌شود و در نهایت گروه نهایی فضانوردان انتخاب می‌شوند و تمرینات خود را برای ماموریت‌های متنوع آغاز می‌کنند و صدالبته نباید فراموش کرد که تنها تعدادی از آن‌ها شانس این را پیدا می‌کنند که قدم به فضا بگذارند. [color=#800080]پیش‌شرط‌های لازم برای افراد غیر نظامی برای ورود به برنامه فضانوردی ناسا از این قرار است.[/color] 1- داوطلبان باید دارای حداقل مدرک کارشناسی در یکی از رشته های مهندسی، علوم زیستی، علوم فیزیکی و یا ریاضیات باشند و نتایج آن‌ها در دوره تحصیل مطلوب ارزیابی شود. 2- کسانی که این مدرک را دارند، باید حداقل 3 سال در حوزه تخصصی خود دارای سابقه کار چشمگیر، موثر و حرفه‌ای باشند. مدارک تحصیلی بالاتر می‌تواند امتیاز اضافی به همراه داشته باشد؛ به طوری که کارشناسی ارشد معادل یک سال و دکترای تخصصی معادل 3 سال تجربه کاری به شمار می‌رود. از سوی دیگر تجربه‌های آموزشی نیز مورد تشویق ناسا قرار دارد و به همین دلیل معلمان را به ثبت‌نام در این دوره‌ها تشویق می‌کنند. 3- شرکت‌کنندگان باید توانایی طی کردن دوره‌های فشرده آموزشی و آزمایشی را داشته باشند. 4- وضعیت بدنی و سلامت عمومی داوطلبان هم ملاک است. اگر فشار خون شما در حالت نشسته و ساکن بیش از 140 روی 90 باشد نمی‌توانید در برنامه فضایی ثبت‌نام کنید؛ ضمن این‌که قد شما هم باید بین 157 تا 190 سانتی‌متر باشد. 5- غیر از سلامت عمومی، مساله دید بسیار اهمیت دارد. هر دو چشم داوطلب باید دارای دید کامل باشند. البته ممکن است داوطلب نقص بینایی خود را با کمک اعمال جراحی مانند لیزیک یا PRK برطرف کرده باشد که در این صورت باید حداقل یک سال از مدت عمل گذشته باشد و در این مدت عارضه بینایی نداشته باشد. بخشی از این پیش‌نیازها بر مبنای نیازهای موجود به تخصص‌های مختلف در فضا برای انجام آزمایش‌های مختلف و یا مدیریت قطعات مختلف و برخی دیگر بر مبنای محدوده‌های ابزاری اعمال می‌شود. برای مثال بعد از بازنشسته شدن شاتل‌ها و وابسته شدن برنامه سرنشین‌دار آمریکا به سایوزهای روسی، داشتن قد متوسطی که راحت‌تر در صندلی‌های سایوز جای بگیرد در انتخاب فضانوردان اولویت پیدا کرد. [color=#800080]ملاک‌های غیرسمی![/color] اگرچه هیچ جا رسما از ضریب هوشی فضانوردان صحبتی نمی‌شود، اما بخشی از آزمون‌هایی که داوطلبان باید پشت سر بگذارند آزمون‌های ضریب هوشی و البته آزمون‌هایی در خصوص تمرکز، مدیریت بحران و حفظ خونسردی در شرایط خطر است. برای مثال ضریب هوشی فضانوردان برنامه آپولو بین 130 تا 145 و با متوسط 136 اعلام شده است. از نظر سنی نیز بازه وسیعی از افراد به فضا سفر کرده‌اند. جوان ترین فضانوردان 25 سال سن داشتند و مسن‌ترین آن‌ها، جان گلن نخستین فضا نورد آمریکایی بود که برای بار دوم و در سن 77 سالگی به فضا سفر کرد. البته چه در برنامه فضایی آمریکا و چه در سایر کشورها هنوز هم خلبان‌های دارای سابقه پرواز با هواپیماهای جنگی و همین‌طور خلبان‌های آزمایشی هواپیماهای جدید گزینه های مناسب‌تری به شمار می‌روند. این افراد بخشی از تعلیمات اولیه لازم برای فضانوردی را در دوره های خلبانی خود گذرانده‌اند، دارای توان بدنی بالا، توان ذهنی مناسب و سرعت واکنش و تصمیم‌گیری سریع هستند و از طرفی به دلیل تعلیمات نظامی، دارای دیسیپلین و نظم‌پذیری بیشتری به شمار می‌روند. [color=#800080]شرایط نخستین فضانورد ایرانی[/color] همه کشورهای دارای برنامه فضایی مستقل (روسیه، آمریکا و چین) نخستین فضانوردان خود را از بین نظامیان با تجربه خلبانی انتخاب کردند و به نظر می‌رسد ایران نیز همین مسیر را حداقل در مراحل اول دنبال کند. البته توجه داشته باشید پیش‌تر لقب اولین ایرانی که به فضا سفر کرده است به خانم انوشه انصاری اختصاص یافته و منظور از اولین فضانورد ایرانی در این مقاله، اولین فضانوردی است که توسط برنامه مستقل فضایی ایران به فضا اعزام خواهد شد. البته بخش عمده‌ای از مشخصات افرادی که برای پرواز نهایی و کسب عنوان اولین فضانورد ایران انتخاب خواهند شد به پرتابه او بستگی خواهد داشت و عواملی مانند اندازه و ابعاد پرتابه و پیشران می‌تواند بر انتخاب فضا نورد تاثیر بگذارد. به نظر می‌رسد آنچه در پیش روی برنامه فضایی ایران قرار دارد، با سفر زیرمداری آغاز شود و سپس با توسعه پرتابه‌های مناسب به پرواز مداری منجر شود. پروازهای زیر مداری پروازهایی هستند که اگرچه خط کارمن (مرز فرضی فضا در ارتفاع 110 کیلومتری سطح زمین) را پشت سر می‌گذارند، اما وارد مدار زمین نمی‌شوند و بعد از چند دقیقه به زمین باز می‌گردند. این همان مسیری است که در آزمایش پرتاب میمون هفته گذشته تجربه شد. در سال‌های اخیر شرکت‌های خصوصی سرمایه‌گذاری فراوانی در این حوزه برای توسعه توریسم فضایی انجام داده‌اند و به نظر می‌رسد شرکت ویرجین‌گالکتیک تا سال آینده عملا این سفرها را به شکل تجاری ارایه دهد. با وجود عمومی شدن این سفرها در یکی دو سال آینده حتی اگر هدف اولیه نخستین فضا نورد ایرانی سفری زیر مداری باشد نمی‌توان به افراد عادی اتکا کرد. این آزمایش به هرحال آزمایشی خواهد بود که خطرات زیادی در آن متصور است و دربخشی از ماموریت ممکن است تصمیم‌گیری و انتخاب‌های فضانورد سرنوشت ماموریت را تعیین کند. چنین پروازی قطعا با پرواز مطمئن و تجربه‌شده تجاری متفاوت خواهد بود و به همین دلیل نیاز به فردی دارد که آزمایش‌ها و تمرین‌های متعددی را پشت سر گذاشته باشد قطعا در سفر مداری نیز این آمادگی‌ها برای اولین مراحل بیش از سفر زیر مداری خواهد بود. توانایی ذهنی بالا، توانایی بدنی، تمرین فعالیت و هوشیاری در شرایط فشار بالای ناشی از پرتاب، حفظ خونسردی و سرعت عمل در شرایط بحرانی و در برداشتن حداکثر توانایی بدنی حداقل توانایی‌های اولین فضانوردانی باید باشد که می‌خواهند قدم به فضا بگذارند. [url="http://www.khabaronline.ir/detail/275278/science/astronomy"]پیوند [/url] -------------------------------------- [color=#0000ff]در طی چند سال آینده فضانوردی به فهرست شغل‌های قابل دستیابی در ایران اضافه خواهد شد.[/color] [color=#0000ff]دوستان با توجه به شروط هرکسی شرایطش رو داره اعلام کنه ! [/color]
  23. منبع از خبرگزاری سوریه ! [url="http://www.dampress.net/?page=show_det&category_id=7&id=25276&lang=ar"]http://www.dampress....d=25276&lang=ar[/url]
  24. در نگاه اول این کلاه خلبانی با کلاه‌های دیگر هیچ تفاوتی ندارد، اما این مجموعه 390هزار دلاری به خلبانان نیروی هوایی انگلیس اجازه می‌دهد که تنها با نگاه کردن، هواپیماهای دشمن را منهدم کنند. کلاه نمایشگر یکپارچه استرایکر به عنوان بزرگ‌ترین پیشرفت تاریخ ارتش در قابلیت‌های حمله شناخته شده ‌است. تمام کاری که خلبان باید انجام دهد، این است که به هواپیمای دشمن نگاه کند و بگوید کدام موشک به‌سوی کدام هواپیما شلیک شود. اهداف در دید خلبان با فرمان صوتی یا فشار دادن دکمه منفجر می‌شوند و تا زمانی‌که هواپیمای دشمن در دیدرس باشد، موشک می‌تواند به سمت آن در هرجهتی هدایت شود. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/helmet.JPG[/img] این کلاه نوآورانه از دو قسمت ساخته شده و با استفاده از حسگرهای نوری ویژه‌ای کار می‌کند که داده‌های میدان نبرد هوایی را جمع‌آوری می‌کند و پس از ترکیب آن‌ها با داده‌های بدست‌آمده از دیگر حسگرهای پراکنده در هواپیما، اطلاعات کامل را در اختیار خلبان قرار می‌دهد. به این ترتیب خلبان می‌تواند به هر جهتی نگاه کند و با دقت 1 درجه هدف‌گیری و شلیک کند. این دستاورد، شیوه قدیمی عملیات جنگنده‌ها را که در آن، هواپیمای شکاری می‌بایست به طور مستقیم در پشت هدف پرواز می‌کرد تا بتواند موشک‌هایش را شلیک کند، به پایان رسانده است. در شیوه جدید، خلبان به راحتی می‌تواند حتی سرش را بچرخاند و موشک‌هایش را به سوی هدفی که پشت‌سرش قرار دارد، شلیک کند. [img]http://khabaronline.ir/images/2011/1/helmet1.jpg[/img] [url=http://www.khabaronline.ir/news-120903.aspx]خبر انلاین[/url]
  25. 00Amin

    قاهر F-313

    [size=5][color=#ff0000][b]تذکر [/b][/color][/size][b]از این پس هر کاربری چه قدیمی و جدید صحبت های یکدیگر رو به تمسخر بگیرند تاپیک ارسالی حذف و در صورت لزوم برخورد انضباطی خواهد شد . [/b] دوستان مراعات کنند تا دلخوری پیش نیاد ، تشکر از توجهتون .