از ميان ۴۴۵ شركت تجهيزكننده ارتش صدام در زمينه هاى مختلف به خصوص سلاح هاى شيميايى، شركت هايى از ژاپن، هلند، سوئد، بلژيك، اسپانيا، فرانسه و آلمان سهم بيشترى داشتند. فهرست مهمترين شركتهايي كه عوامل شيميايي را به عراق فروختند: -1 شركت شيميايي Nace فرانسوي كه در آمريكا نمايندگي داشت و با مراجعه به شركت Fadler در نيويورك، زمينه لازم را براي اعزام دو مهندس شيمي به نامهاي «جوزف.ام.كالوتا» و «موريس گرو ور» جهت مشاوره به تأسيسات سامره را فراهم ساخت. -2 شركت بزرگ «پتروبراس» به مديريت فروش جهاني آقاي«كارلوس سانتا»،كه از بزرگترين صادركنندگان تسليحات شيميايي به عراق بود. -3 شركت هاي فرانسوي «تامسون C.S.F »،«آلكاتل»،«ماترا». -4 شركت «K.B.S » هلند كه با دلالي آقاي «دكتر العاني»، 500 تن تيودي گليكول (ماده اوليه تهيه عامل تاول زاي خردل گوگردي) را به دولت عراق فروخت كه اين مواد در ژوييه 1983 به عراق برده شد. -5 لازم به ذكر است كه كمك فني براي راه اندازي تأسيسات از جانب آلمان فدرال صورت گرفته بود. (شركت آلماني KARL KOLBE تجهيزات و نحوه ساخت را در اختيار عراقي ها قرار داده بود.) -6 شركت هاي انگليسي «بابكاك»و«ويلكاكس» كه درخواست داير نموده كارخانه هاي توليد عوامل شيميايي با ماهيت حشره كشي نظير آميتون، دمنون، پارااكسان، و پارايتون از طرف عراقي ها با آنها بسته شد ولي اطلاعات چگونگي توافقات و انجام تعهدات به دليل محرمانه بودن پرونده بايگاني شده است. -7 شركتهاي بزرگ شيميايي«مونته ديسون» و «تكني پترول» (TP & MD) كه عراقيها جهت تهيه عوامل فلج كننده اعصاب به آنها مراجعه كردند و نام اين شركتها ورد زبان روزنامه نگاران شد. همچنين كميته روابط سياست خارجي آمريكا در زمره فروشندگان سلاح هاي شيميايي به عراق به ثبت رسيده است. -8 شركتهاي آلماني«هي برگ»،«كارل كولب»،«پروساگ» و ... عمده ترين قسمتهاي فني و تجهيزاتي تاسيسات سامره را ساخته و كارخانه با نظارت مهندسان و كارشناسان خبه آنان راه اندازي گرديد. لازم به ذكر است كه 22 نفر از مهندسان شوروي و تعدادي از متخصصان فرانسوي نيز در اين زمينه همكاري داشتند تا اينكه خردل ساخته شده در اين تاسيسات در سال 1983 و در عمليات خيبر در حالي كه وزير امور خارجه آميكا در بغداد بود عليه رزمندگان ايراني به كار رفت. جالب اينجاست كه در سال 1985 بيش از 150 شركت آلماني در بغداد در اين سوداگري دفاتر بازرگاني داشتند. بدينسان مدعيان حقوق بشر و احترام به مباني انساني، امكانات ساخت و به كارگيري انواع عوامل سمي را در اختيار ارتش عراق قرار دادند به ويژه اينكه آلماني ها با توجه به عدم توانايي به كارگيري عومل شيميايي جنگي طي جنگ جهاني دوم كه آن هم نه به سبب رعايت قوانين و كنوانسيون هاي جهاني بلكه به دليل وحشت از مقابله به مثل نيروهاي متفقين عليه خود بودند، توانستند قدرت شيميايي خود را در آزمايشگاه انساني به آزمون گذاشته و با مطالعات و درمانهايي كه بر روي مجروحان جنگ شيميايي به ويژه مجروحان شيميايي ايراني به انجام رساندند، پرونده هاي مطالعاتي خود و نيز راهكارهاي نظامي كاربرد اين گونه تسليحات را براي قدرتهاي نظامي تكميل تر نمايند. منبع: [url=http://www.chemical-victims.com/DesktopModules/News/NewsView.aspx?TabID=0&Site=chemical&Lang=fa-IR&ItemID=39508&mid=12546&wVersion=Staging]قربانیان سلاح های شیمیایی[/url]

زیبا بود دستت درد نکنه

مجله «نيوزويك»يكي از پر تيراژترين مجلات آمريكايي با اعزام خبرنگار اختصاصي به جبهه هاي جنگ در سال 1365 چنين گزارش مي دهد:حضور بسيجي ها در جبهه ها مايه كابوس رژيم عراق است و اين طور به نظر مي رسد كه تعداد آنها تمامي نداشته و حضورشان در جبهه ها، هيچ گاه توقف نمي يابد. «واحدهاي بسيج متشكل از نوجوانان تا پيرمردان از قوي ترين تهديدها عليه صدام به شمار مي روند. آنان اكنون به ويژه پس از عمليات والفجر 8 و والفجر 9 ،ثابت كرده اند كه نيروهايي هستند كه مي توانند در سخت ترين شرايط وارد ميدان نبرد شوند.» «يك بسيجي مجروح شيميايي در پاسخ به سوال خبرنگار اعزامي ما، از ميان لب هاي ترك برداشته خود مي گويد: به جهان اعلام كنيد كه ما از جنگ نمي ترسيم زيرا براي خدا نبرد مي كنيم.» خبرگزاري رويترز نيز با انتشار مطلبي از ضعف و ناتواني ارتش عراقي در جنگ تحميلي و برتري ارتش ايران چنين گزارش مي دهد: «اكنون جوانان 18ساله تا مردان 48 ساله عراقي به خدمت اجباري فراخوانده شده اند. بعضي از اين افراد، حتي طول خدمتشان به ده سال هم مي رسد و هر كسي كه توانايي جسمي دارد بايد به نوعي اجبارا خدمت كند. رويترز مي افزايد: ارتش عراق با سيستم هاي دفاعي پيچيده و تلويزيون هاي مستقر در سنگر با قواي ايران كه پراكنده عمل مي كند و در پي حملات غافلگير كننده هست، تفاوت دارد. قواي ايران متكي به داوطلبان و شبه نظاميان انقلابي است كه مدت ماموريت در جبهه شان سه ماه است اما برخي هرگز جبهه را ترك نمي كنند. رويترز در پايان گزارش خود ضمن اذعان به حضور گسترده بسيجيان در دفاع از انقلاب اسلامي مي نويسد: «حدود سه ميليون داوطلب بسيجي در ايران وجود دارد كه آموزش ديده اند و تجربه جنگي دارند، برخي از آنها قبلا مجروح شده اند و حتي مورد حمله سلاح شيميايي قرار گرفته اند. بسيج محدوديت سني ندارد و رسما جوانان پانزده سال به پايين را نمي پذيرد اما ديده شده كه برخي شناسنامه هاي خود را دست كاري كرده و بدين ترتيب موفق به رفتن به جبهه شده اند.» دشمنان انقلاب اسلامي از اذعان اين قدرت معنوي و مادي در آن مقطع زماني پرهيز داشتند لكن به واسطه عمليات هاي گسترده رزمندگان اسلام به خصوص عمليات بزرگ والفجر 8 كه در 20 بهمن 1364 انجام گرفت و شهر بندري و صنعتي فاو در دهانه خليج فارس به تصرف قواي ايراني درآمد، آنان را در انفعال قرار داد و ناچار شدند به توانايي ايرانيان اعتراف نمايند. [url=http://www.dsrc.ir/Contents/view.aspx?id=2937]سایت پایداری[/url]

درد بزرگیه بسیجی بمیر تا بهترین باشی چون اگر زنده باشی هم ضد آزادی هستی و هم قاتل بیگناهان هم بی فرهنگ عقب مانده و هم......... خدیا چقدر غمگینم

شرح منطقه عمليات منطقه عملياتي كه دشمن بروي آنها مسلط بود اهميت ويژه اي هم براي ما و هم براي عراق دارد لذا دشمن در حالي مستقر بود كه تمام نيروهاي ما در ديد آنها قرار داشتند و لذا با گرفتن اين ارتفاعات دشمن در دشت قرار مي گيرد بنابر اين دشمن بر روي ارتفاعات سوق الجيشي قرار مي گيرد و مسلط بر ما مي باشد ارتفاعات مهم در منطقه سومار ارتفاعات سارات 327 متر سيدك 253 ارتفاع دروازه تپه شلوغ 235 گيسكه 330 ارتفاع واروالين كه از مرتفع ترين تپه در اين منطقه مي باشد با 402 متر ارتفاع سانوابها وسلمان كشته و ... را مي توان نام برد. در ضمن شرق و غرب اين ارتفاعات مرزي پاسگاههاي زيادي از ما و همين طور از عراق وجود دارد پاسگاه دوله شريف – كومه سنگ و ميان تنگ. كه پاسگاه دوله شريف متعلق به عراق و كومه تنگ و ميان از پاسگاه هاي ايران مي باشد كه پاسگاه ميان تنگ در دهنه تنگه قرار دارد كه در زمان استقرار دشمن كاملا خراب شده است. در روي اين ارتفاعات چند تنگه وجود دارد. 1- تنگ ميان تنگ كه در وسط ارتفاع قرار دارد و تهديد مستقيمي است بر شهر مندلي كه نيروهاي عمده عراق در اين تنگه قرار داشتند. 2- تنگه سانواب ها كه در سمت راست ارتفاع و در امتداد آن ارتفاع سلمان كشته قرار دارد. وضعيت دشمن در اين منطقه چون اين منطقه كه گفته شد اهميت ويژه اي براي عراق دارد و با تصرف اين ارتفاعات ورود نيروهاي اسلام به خاك عراق آسان خواهد شد دشمن نيروهاي خود را تقويت نموده و با اينكه عراق از حمله ما به اين منطقه اطلاع داشت طبق گفته يك افسر اسير، فرماندهان عراقي تصور اين را داشتند كه نيروهاي ايراني قادر نخواند بود از 50 رده مين و تله هاي انفجاري كه عراق بر روي زمين كار گذاشته بودند بگذرند. نيروهاي دشمن در منطقه شامل لشگر 12و 8 مي باشد، كه عبارتند از: 1-تيپ 412لشگر 12 1- تيپ 46 لشگر 12 مي باشد تيپ 421 لشگر 12 از جنوب به اين منطقه جهت تقويت مامور مي كند اين تيپ 20 روز قبل از عمليات مذكور 80% منهدم شده و در ضمن لازم به تذكر است كه اين تيپ سومين با زاست كه از بين مي رود يكي در بستان و ديگري در شوش. طرح عمليات براي شروع عمليات با وسعت زياد و با هدف اين كه ما قادر هستيم در هر كجا كه صلاح بدانيم نيروهاي خود را وارد عمل نمائيم در غرب قرار گاه نجف تشكيل شد كه قرار گاه لشگر ظفر زير نظر اين قرار گاه مي باشد ارتفاعات اين منطقه در حدود 22 كيلومتر مي باشد و براي ما از چند نظر اهميت دارد: 1- از نظر تاكتيك نظامي داراي اهميت فراوان بود و با گرفتن اين ارتفاعات دشمن در دشت قرار مي گيرد و ما نيز كاملا روي آنها تسلط پيدا مي كنيم. 2- نزديك شدن به شهر مندلي و تهديد به بغداد كه از جنبه تبليغاتي نيز براي ما پيروزي خواهد آورد. كل منطقه عمليات ما از درواز(سمت چپ ميان تنگ)تا سلمان كشته بود و همچنين گرفتن پاسگاه دوله شريف و كوله سنگ. بعد از شناسايي منطقه و بررسي استعداد دشمن قرارگاه نجف تصميم مي گيرد كه بايك قرار گاه لشگر به نام ظفر كه از 2 لشگر نصر و 81 زرهي باختران تشكيل شده بود اين عمليات را روي ارتفاعات مرزي سومار انجام دهد. عمليات عمليات در ساعت 47 دقيقه بامداد 9/7/61 طي عملياتي كه با فرياد ابوالفضل العباس آغاز شد دشمن چندين كيلومتر از نوار بين المللي به عقب رانده شد و نيروهاي رزمنده با روحيه بالا به دشمن هجوم مي بردند و با وجود تپه هاي بلند در اين ارتفاعات دقايقي بعد از صدور حمله نيروهاي عمل كننده با عبور از ميادين مين و سيم خاردار هاي زياد يك به يك به اهدافشان رسيدند بطوري كه بعد از گذشت 15 دقيقه از شروع عمليات ارتفاعات كيسكه تا كله شوان فتح مي شود و به ترتيب ارتفاعات از قلعه مين تا سمت راست تنگه جوق ارتفاعات مثلثي تصرف مي شود. هم اكنون اكثر نيروهاي صدامي در جلگه مستقر شده اند كه نيروي اسلام مسلط بر منطقه مي باشد. ياد آوري مي شويم با وجود آن كه دشمن از جريان حمله با خبر بود و بعلت آماده باش هاي پي در پي و خستگي شديد نيرو شب عمليات اكثر نيروهاي دشمن در خواب بودند و تلفات سنگيني را متحمل شدند. در سمت راست ارتفاع بنام سلمان كشته نيروهاي خودي بدون درگيري به مواضع خود رسيدند آنچنان دشمن غافلگير شده بود كه توپخانه دشمن تا چند ساعت از كار افتاده بود درست با روشن شدن هوا ساعت هاي متوالي در طول جبهه ما كرد توسط نيروهاي ظفرمند اسلام دفع شد. كل نيروهاي موجود دشمن بعد از عمليات 1- تيپ 46 لشگر 12 2- تيپ 421 لشگر 12 3- تيپ 412 زير امر لشگر 12 4- تيپ 5 زرهي لشگر 12 و تيپ 37 لشگر 12 هنوز وارد عمل نشده. 5- تيپ 51 لشگر 1 كه در ارتفاعات آقداغ با تانك هاي تي 72 مستقر مي باشد) تي4 لشگر 2 و تي 30 زرهي 65 65- تيپ 2 لشگر 2 در ميمك و تيپ 43 لشگر 9 و تيپ 19 لشگر 7 و تبپ 39 –تيپ 28 تي 38 و تيپ 90 لشگر 4 و تيپ 10 لشگر 4 و تيپ 37 يك روز قبل از حمله از بصره به مندلي آمده ولي هنوز وارد عمل نشده. دشمن به جهت اين كه بتواند دور مندلي را خاكريز بزند و نيروهاي خود را تقويت كند با آتش شديد توپخانه و پاتك ها شايد بتواند ارتفاعات تصرف شده را باز پس بگيرد اما رزمندگان اسلام با روحيه كه سرشار از ايمان به خدا مي باشد تمام پاتك هاي دشمن را دفع نمودند و با كشته و زخمي كردن هزاران بعثي همچنان بر روي ارتفاعات به غير از سلمان كشته مستقر مي باشند و چون سلمان كشته در زاويه قرار دارد و از سه طرف:1- جاده نفت شهر جنوبي 2- جاده مرزي 3- جاده داخل خاك عراق مورد حمله قرار داشتيم و ممكن بود تلفات زيادي را بدهيم لذا تصميم گرفته شد نيروها بر روي ارتفاعات سانواب ها استقرار يابند و همچنين پاسگاه دوله شريف كه روزهاي عمليات در دست نيروهاي ما قرار داشت هم اكنون در دست عراق مي باشد و ما بر روي تپه هاي كومه سنگ و پاسگاه كومه سنگ قرار داريم لازم به توضيح است كه اين دو پاسگاه در پشت تنگه ميان تنگ قرار دارد و ما كاملا روي تنگه مسلط مي باشيم. شكل پاتك در روز 10/7/61 منطقه عملياتي مسلم بن عقيل زير نظر لشگر 12 بوده و دشمن با استعداد 2 گردان از تي 4 و 1گردان از تيپ 3و2 گردان از تي 418 در منطقه مندلي اقدام به تك نمود كه بتواند ارتفاعات مشرف بر مندلي را اشغال نمايد كه اين تك با مقاومت شديد نيروهاي ما قرار گرفت و اقدام به فرار نمود و گردان 155 از تيپ 3 گارد مرزي كه در عمليات شركت كرده بود حدود 70% منهدم گرديد و2 گردان از تيپ 418 كه زير نظر لشگر 7 بود و جهت تك به منطقه مندلي آورده شده بود منهدم گرديد. شرح پاتك 20/7/61 دشمن در گذشته بطور متوالي حركت هاي كوچكي با واحد هاي ضربه خورده در خط پاتك نمود و هر بار با تلفات سنگين متواري گشت و هدف از اين عمليات مشغول نمودن نيروهاي خودي و خسته كردن آنها در خط مي باشد تا اين كه بتواند تيپ هاي پياده 39 و 19 لشگر 7 را به منطقه اعزام نمايد تا بتواند تك اصلي را انجام دهد اين دو تيپ در تاريخ 15/7/61 از خانقين به مندلي با پوشش امنيتي كه فقط در شب حركت مي كردند بعد از 4 روز به مندلي رسيدند و فرداي آن روز دشمن با اين دو تيپ در سه محور تك نمود: 1-سلمان كشته 2-ميان تنگ 3-كاني شيخ و دروازه و با پشتيباني توپخانه هلي كوپتر و هواپيما هجوم خود را آغاز نمود كه با مقابله شديد نيروهاي خودي قرار گرفت بطوري كه در محور سلمان كشته نيروهاي دشمن روي تپه ها سامواپا (ارتفاع 402) توسط نيروهاي خودي دور زده شدند و علاوه بر تلفات سنگين اسراي زيادي نيز از اين محور تخليه شد و بيش از صد نفر اسير و حدود 400 نفر كشته و زخمي بجاي گذاشت بطوري كه در محور كاني شيخ طبق گفته شنود تمام نيرو هاي عمل كننده بجز چند افسر بقيه كشته و اسير و يا فرار نمودند: ميزان خسارات و غنائم بدست آماده از دشمن در كل عمليات مسلم بن عقيل تا تاريخ 12/7/61 1- آزاد كردن بيش از 150 كيلومتر مربع از خاك جمهوري اسلامي ايران. 2- كشته شدن و زخمي كردن بيش از 4000 نفر از نيروهاي كفر بعثي. 3- انهدام 79 دستگاه تانك و نفربر كه تعدادي از تانك ها تي 72 بوده است. 4- گرفتن 275 نفر اسير كه بين آنها افسر هم ديده مي شدند. 5- انهدام 20 دستگاه خودرو و 3 دستگاه لودر و بولدوزر 6- انهدام 3 كاتيو شا 7- بدست آوردن يك دستگاه رادار 8- بدست آوردن يك دستگاه ردياب صوتي توپخانه 9- بدست آوردن 3 دستگاه لودر بولدوزر دي- 8 10- 3 قبضه توپ 100 م م دوربين دار تير مستقيم 11- 1قبضه توپ 22 م م 12- 4قبضه تفنگ 106 م م 13- 3قبضه ضد هوايي 7م م 14- 4قبضه تفنگ 106م م 15- 1دستگاه كمپرسور سنگر كني 16- تعداد 60 دستگاه تلفن صحرايي 17- 8 دستگاه تلسكوپ (دوربين تلسكوپي 20 كيلومتر) 18- 3دستگاه موشك ميلان با مهمات 19- تعدادي خمپاره انداز 60 م م و 82 م م با مهمات 20- تعداد بسيار زيادي(قابل توحهي) سلاح سبك و آرپيجي 21- جمع آوري 4000 مين ضد تانك و 170000 مين ضد نفر 22- مقدار زيادي مهمات كه آمار دقيق آن در دست نيست. 23- تعداد 9 قبضه مسلسل و دوشكا 24- و حدود 7 هواپيما دشمن كه توسط جنگنده هاي نيروي هوايي جمهوري اسلامي سقوط كردند. نمايندگي امام در سپاه پاسداران انقلاب اسلامي مجله رويدادها و تحليل - شماره 46

خیلی عالی بود دستت دردنکنه واقعا" انسان متاسف می شود یک روی درناک قضیه هم فقر و نکبت حاکم بر آفریقا است که مصببینش همین اروپای های استعمارگر هستند خدا ازشون نگذره.

دستت درد نکنه مهدی جان با وجودی که سرت شلوغه ولی باز هم بیکار ننشستی دمت گرم

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/t5nlzm.jpg[/img] اولین حادثه هواپیماربایی جهان در سال 1930 و در آغاز جنگ سرد، بین شرق و غرب به وقوع پیوست. در این حادثه انقلابیون پرو یک هواپیمای فوکر را به تصرف خود در آوردند تا بدین وسیله از کشور فرار کنند. موج عمده ی هواپیماربایی از آگوست 1947 شروع و تا مارس 1953 ادامه داشت. پنج سال بعد در سال 1958، موج دوم هواپیماربایی شروع شد این دوره آغاز شد که هم زمان با به قدرت رسیدن کاسترو در کوبا بود. به گونه ای که طی مدت 13 سال حدود 25 هواپیماربایی موفق و 7 مورد ناموفق به وقوع پیوست. هدف بیش تر هواپیمارباها فرار از یک کشور کمونیستی به یک کشور غیرکمونیستی بود. هواپیماربایی در جهان: به طور کلی 364 مورد هواپیماربایی از سال 1930 تا 1981، در جهان به وقوع پیوسته است که 124 مورد آن در آمریکای شمالی، 103 مورد در آمریکای جنوبی، 83 مورد در اروپا، 40 مورد در آسیا و 14 مورد در آفریقا اتفاق افتاده است. اولین حادثه ی انهدام هواپیما در تاریخ 7 می سال 1949، هنگامی رخ داد که یک هواپیمای خطوط هوایی فیلیپین، در جریان یک عملیات برنامه ریزی شده سقوط نمود. در این حادثه یک بمب ساعتی که توسط یک زن و مرد اجیر شده به قصد کشتن یکی از مسافرین در هواپیما جاسازی شده بود، منفجر شد. دومین حادثه انهدام هواپیما در تاریخ 9 سپتامبر 1949، زمانی که یک هواپیمای 3- DC خطوط هوایی کانادا در فاصله ی 40 مایلی منطقه ی کبک در حال پرواز بود، به وقوع پیوست. بعد از این تاریخ از سال های 1971 تا 1991، به تناوب، هواپیماهای کشوری مورد انهدام واقع شده اند. بیشترین تعداد انهدام هواپیما 31 مورد بوده که در سال 1977 اتفاق افتاده است. از طرف دیگر حمله به فرودگاه های غیرنظامی و هم چنین سایر تاسیسات مشابه، در تاریخ هوانوردی جهان، تا کنون باعث تلفات، جراحات و خسارات زیادی شده است. قبل از 28 دسامبر سال 1968، فرودگاه بین المللی بیروت، به وسیله ی نیروهای رژیم اشغالگر قدس مورد حمله قرار گرفت. در فاصله ی سال های 1985 تا 1998، موارد متعددی از حمله به تاسیسات فرودگاه ها و هواپیماها اتفاق افتاد که عبارتند از: 2 دسامبر 1984: یک هواپیمای ایرباس خطوط هوایی کویت که با 161 سرنشین راهی کراچی بود، توسط چهار نفر فلسطینی در فرودگاه تهران ربوده شد. این راهزنان هوایی خواستار آزادی 17 زندانی در کویت بودند، نیروهای ایرانی توانستند پس از شش روز هواپیما را به تصرف درآورند و گروگان ها را آزاد کنند. 14 ژوئن 1985: بوئینگ 727 TWA که با 153 نفر مسافر به سوی رم در پرواز بود، به بیروت برده می شود. پس از 17 روز یعنی در 30 ژوئن، با دخالت دولت سوریه، تمام مسافران آزاد می شوند. 23 نوامبر 1985: سه هواپیماربا، یک بوئینگ 737 شرکت هواپیمایی مصر را که با 97 سرنشین راهی قاهره بود، در فرودگاه مالت می ربایند. آنان خواهان حرکت به سوی لیبی یا تونس بودند. دو مسافر از پنجره هواپیما بیرون انداخته می شوند. پس از 22 ساعت مذاکره یکی از واحدهای خبره مصر، عملیات خود را آغاز می کند و هواپیمارباها مغلوب می شوند. 25 دسامبر 1986: یک بوئینگ 737 خطوط هوایی عراق با 91 مسافر توسط یک کماندو ربوده شد. هواپیما که در حال پرواز از بغداد به عمان بود در فرودگاهی در عربستان سعودی فرود آمد و در آن جا منفجر شد که در نتیجه 62 نفر جان خود را از دست دادند. 20 آوریل 1988: بوئینگ 737 خطوط هوایی کویت با 11 سرنشین در مشهد (ایران) ربوده می شود. این ماجرا که 16 روز به طول می انجامد، سرانجام در الجزایر با ناکامی هواپیماربایان به پایان می رسد. 24 دسامبر 1994: چهار نفر الجزایری، هدایت یک ایرباس 300- A را در فرودگاه الجزایر به دست می گیرند. روز 26 دسامبر، ایرباس از الجزیره بر می خیزد و در مارسی فرود می آید نیروهای ضربت ژاندارمری فرانسه، با حمله به داخل هواپیما، مسافران را آزاد می کنند. در این عملیات چهار هواپیماربا کشته می شوند. 21 ژوئن 1995: یکی از اعضای فرقه ی آئوم، یک بوئینگ 747 ژاپنی را، با 365 سرنشین، در فرودگاه هاکودات (شمال ژاپن) به تصرف در می آورد. او خواهان آزادی شوکوآساهارا، رهبر فرقه ی آئوم است، 16 ساعت بعد، حمله ی نیروهای ژاپنی آغاز می شود و تمامی مسافرین بی هیچ آسیبی آزاد می شوند. 26 اوت 1996: یک ایرباس 310- A شرکت هواپیمایی سودان که با 199 مسافر از خارطوم به سوی عمان در پرواز بود، توسط 7 هواپیماربای عراقی ربوده می شود و به فرودگاه استانستر، (در شمال لندن) برده می شود. آنان پس از 20 ساعت و بدون هیچ خشونتی تسلیم می شوند. 23 نوامبر 1996: هواپیماربایان اتیوپیایی، یک بوئینگ خطوط هوایی اتیوپی در مسیر آدیس آبابا، به نایرویی و آبیجان را بر فراز کنیا می ربایند. این هواپیما، به علت کمبود سوخت در اقیانوس هند سقوط می کند. 24 مه 1998: سه پاکستانی مسلح یک هواپیمای فوکر خطوط داخلی پاکستان را با 29 مسافر، می ربایند تا مخالفت خود را با آزمایش های هسته ای پاکستان در ایالت بلوچستان ابراز کنند. روز 25 مه، هواپیماربایان در شهر حیدرآباد در 160 کیلومتری کراچی دستگیر می شوند. 12 آورین 1999: چهار چریک ارتش آزادی بخش کلمبیا، خلبان یک فوکر 50 شرکت هواپیمایی آوانسای کلمبیا را وادار می کنند که در باند مخفیانه ای در شمال کشور فرود آید. آنان 26 مسافر و خدمه را به جنگل سیمیتی می برند. 24 دسامبر 1999: چهار هواپیماربای مسلح، کنترل یک ایرباس شرکت هواپیمایی هند را با 192 سرنشین که ازکاتماندو (نپال) راهی دهلی نو بود، به دست گرفتند، طی این حادثه 4 نفر جان خود را از دست می دهند. جداول زیر مهم ترین هواپیماربایی و آمار تلفات انسانی ناشی از آن را در فاصله ی سال های 1930 تا 1981 نشان می دهد. آمار هواپیماربایی در جهان از سال 1930 تا 1981 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/zsx0l4.jpg[/img] آمار هواپیماربایی و تلفات انسانی از سال 1930تا 1981 [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/2946xzm.jpg[/img] هواپیماربایی در ایران: اولین هواپیماربایی از ایران در تاریخ 31/3/1349 به وقوع پیوست. در این روز سه نفر ایرانی، یک هواپیمای جت مسافربری هواپیمایی ملی ایران را با تهدید مسلحانه ربوده و آن را به عراق بردند و دولت عراق به آن ها پناهندگی سیاسی داد. شهریورماه 49: دومین هواپیماربایی از ایران انجام گرفت و یک فروند هواپیمای مسافربری هواپیمایی ملی ایران توسط سه ایرانی به کشور عراق برده شد و سه هواپیماربا از دولت عراق پناهندگی سیاسی گرفتند. دی ماه 49: سومین هواپیمای مسافربری ایران توسط 6 نفر ربوده و به عراق برده شد، هواپیماربایان در عراق تحت تعقیب قرار گرفته و برای محاکمه به ایران منتقل شدند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، هواپیماربایی در ایران طی سال های 1358، 1362، 1363، 1364، 1365 و 1368 تکرار شد. آخرین هواپیماربایی در سال 1374 اتفاق افتاد، در این واقعه هواپیمای ساها در مسیر تهران- کیش، توسط یکی از خدمه ی هواپیما ربوده شده و در فلسطین اشغالی به زمین نشست. دولت اشغالگر اسراییل در یک برنامه ی نمایشی مسافران را بعد از یک روز توقف آزاد نمود و با تشکیل یک دادگاه فرمایشی، برای رباینده حکم 15 روز حبس و اعطای پناهندگی صادر نمود. هم چنین موارد متعددی از هواپیماربایی به کشور ایران به وقوع پیوسته است که برخی از آن ها عبارتند از: ربودن بوئینگ 737 خطوط هوایی عراق به ایران در سال 1353 دومین مورد هواپیماربایی به ایران در تاریخ 9/6/58 از فرودگاه رم اتفاق افتاد. در این واقعه هواپیمای 8- DC آلیتالیا با 129 سرنشین در مسیر تهران- بیروت- رم، پس از برخاستن از فرودگاه رم ربوده و به تهران آورده شد. در تاریخ هوانوردی ایران تاکنون با مواردی از انهدام هواپیما روبه رو بوده ایم: در تاریخ 13/2/61 هواپیمای حامل اقای بن یحیی، وزیر امور خارجه ی الجزایر، در مسیر پرواز به تهران، مورد حمله ی رژیم عراق قرار می گیرد که در اثر آن کلیه ی سرنشینان هواپیما از بین می روند. در تاریخ 1/12/64 یک فروند هواپیمای شرکت خدمات هوایی کشوری آسمان از نوع اف 27 در حوالی اهواز با 44 سرنشین مورد حمله موشکی هواپیمای جنگی عراق قرار گرفت و کلیه ی سرنشینان آن شهید شدند. در روز یک شنبه 12 تیرماه 67 (سوم ژوئیه 1988) هواپیمای غول پیکر جت ایرباس 300- A شرکت هواپیمایی ج.ا.ا با 296 سرنشین (با بیش از 118 کودک و زن) از ملیت های مختلف (15 نفر تبعه ی امارات متحده ی عربی، 10 نفر تبعه ی هند، 6 نفر تبعه ی پاکستان، 6 نفر تبعه ی یوگسلاوی، یک نفر تبعه ی ایتالیا، 258 نفر تبعه ی ایران) و با شماره ی پرواز 655 و علامت ثبت EP- IB، در مسیر بندرعباس- دبی، از طریق راه هوایی بین المللی آ- 59 و در ارتفاع 14000 پا، هدف دو فروند موشک (اس- ام) پرتاب شده از سوی ناوگان فوق مدرن وینسنس آمریکای جنایتکار قرار گرفت و در آب های خلیج فارس سقوط کرد.[url=http://sanate-havaee.blogfa.com/8708.aspx]صنعت هوایی[/url]

بله همینطور است روزی فرا خواهد رسید که این جانیان در محظر پیشگاه صاحب عصر باید منتظر اجرای حد الهی باشند به امید آنروز

[quote]شما یه راه حل برای تحریم روسیه بگو . من همین امشب اجراش می کنم. آخه برادر من چجوری ما می تونیم روسیه رو تحریم کنیم ؟؟؟؟[/quote] غرب به این نکته پی برده که دوستی روسها دوستی خاله خرسه است و راهبرد جدیدش در برابر این کشور این است که با دادن امتیازاتی از این کشور برای مقابله با خطر فزاینده چین و ایران استفاده کنه بهترین راه برای فشار به روسها فعالتر شدن دستگاه دیپلماسی کشور برای صادرات گاز به اروپا است و ارائه خدمات بیشتر از روسها در زمینه گازی است این کار اگر چه مشکله ولی با برنامه ریزی صحیح می توان روسها رو به این نکته واقف کرد که نباید به ایران به عنوان یک طعمه برای امتیاز گیری از غرب نگاه کنه بلکه به ایران به دید شریک استراتژیک که اگر بخواد بازی در بیاره منافعش رو در خظر ببینه

با تشکر از Babakim1 عزیز راستی دوستان اگر مطلب یا تصویر یا چیز جدیدی در رابطه با این موضوع دارند ارسال کنند که تاپیک کاملتر بشود .

[quote][quote][quote]خداییش از سر لج روسیه هم شده ما باید رابطه رو با آمریکا تا سطحی بهبود بدیم و دخل این روس های کثیف رو بیاریم![/quote] هدف هم همینه اینها می خواهند ایران رو یکه کنند تا ایران در مقابل آمریکا نرمش نشان بدهد. [/quote] عزیزم این روسیه رو باید نابود کرد این ها خیلی نامرد هستند! شما اینها رو با آمریکا مقایسه نکن! حتی اسرائیل هم بهتر از اینهاست!!! بابا این اسرائیل های بی خدا قبل از انقلاب در یک پروژه ای با ما همکاری داشتند بنام Flower که هدف اون توسعه موشک های بالستیک بود! این روس ها به ما نقشه کلاشینکف هم نمی فروشند![/quote] باور کن من هم موافق روسیه و کشورهای بلوک شرق و غرب نیستم استقلال در همه زمینه ها بهتر و موثر تره درست است که دردسر زیاد داره ولی بهترین روشه در مورد نامردی روسها هیچ شکی نیست به عنوان مثال همین قطعات میگ-29 که هیچ کدوم به همدیگه نمیخوره ولی کلا" همینه که ما باید مستقل باشیم و به هیچ کس باج ندیدم.

[quote]خداییش از سر لج روسیه هم شده ما باید رابطه رو با آمریکا تا سطحی بهبود بدیم و دخل این روس های کثیف رو بیاریم![/quote] هدف هم همینه اینها می خواهند ایران رو یکه کنند تا ایران در مقابل آمریکا نرمش نشان بدهد.

دوستان عزیز قرار نیست که این سلاح از چدن یا فلزات سنگین ساخته بشه شاید ظاهرش هیولا بنظر بیاد ولی اگر قسمت عمده اون رو با آلیاژ کربن بسازند جدای از قسمت های اجتناب ناپذیر بقیه قسمت هاش آلیاژی خواهد بود اونقت وزنش سبکتر از کلاش هم میشه البته من از نوع ترکیبات به کار رفته در اون خبر ندارم اگر کسی می دونه به ما هم بگه. در ضمن کلنل جان دستت درد نکنه.

قیمتش 25 هزار دلار است توان ما که نمی رسه ولی وضعم خوب شد یکی می گیرم دستت درد نکنه

[quote]خدا بیامرزدشان و قرین رحمت و مغفرت خویش قرار دهد. به بخش دفاع مقدس منتقل شد.[/quote] خداوند روحشان را شاد کند خیلی ناراحت شدم سعید جان کم پیدایی

کلنل جان دستت درد نکنه یکی از الزامات جوامع اسلامی همین حفاظت از اطلاعات است که وظیفه هر شخص مسلمانی است هنوز ضربه هایی که ما در جنگ از این ناحیه خوردیم فراموش نشده.

خیلی جالبه از یک طرف کشورهای غربی دارند هزینه های دفاعی خودشون رو کاهش می دهند نمونه اش همین قضیه و طرح لغو خرید راپتور برای ارتش آمریکا از یک طرف هم اعراب همسایه ما دارند تسلیحات می خرند که چی ما قدرتمندیم به راستی که خلایق هر چه لایق

[quote]جناب جک توربو از تاپیک خوبه شما کمال تشکر را دارم. من در یکی از انجمن ها مطالبی درباره زندگی ساده پاک و بی ریا حضرت مطالبی را خواندم که بسیار جالب بود. ایشان خانه و زندگی بسیار ساده ای دارند که برای یک رهبری مثل ایشان واقعا تعجب برانگیز است. کاش ان هم در این تاپیک مطرح شود.[/quote] برادر جان تقدیم به شما و میلیتارهای عزیز ساده همچون آینه زندگی مقام معظم رهبری آیت الله خامنه ای، بسیار ساده و در پایین ترین سطح و با كم ترین امكانات می باشد. معظم لَه مانند معمولی ترین افراد جامعه زندگی می‌كنند. ما زمانی خدمت ایشان رفتیم و از آقا درخواست نمودیم تا اجازه بفرمایند از داخل منزلشان و وضیعت زندگیشان فیلم‌برداری كنیم، تامردم وضیعت زندگی رهبر خود را ببینند و بفهمند كه ایشان چگونه زندگی می كنند. آقا فرمودند: «اگر شمابخواهید زندگی مرا نشان بدهید می ترسم خیلی‌ها باور نكنند.» راوی: سید علی اکبر حسینی ********************* پناه بردن به موكت نه از باب این كه رهبر عزیزانقلاب ما به این حرف ها نیاز داشته باشند، بلكه وظیفه خود می دانم تا این مهم را به مردم مسلمان وانقلابی ایران بگویم. من از داخل منزل ایشان مطلع هستم. مقام معظم رهبری درخانه، بیش از یك نوع غذا در سفره ندارند. خانواده ی معظم لَه روی موكت زندگی می كنند. روزی به منزل ایشان رفتم، یك فرش مندرس آن جا بود. من از زبری آن فرش به موكت پناه بردم! راوی: مرحوم حاج سید احمد خمینی ********************* ایـن غـذا مـال بیـت المال است ، شما هم مهمان بیت المال هستید . برای بچه ها جایز نیست كه بر سر این سفره بنشینند .شامی در محضر آقا روزی كه در منزل مقام رهبری، در خدمت ایشان بودم، بحث قدری به طول انجامید و نزدیك مغرب شد. پس از نماز، معظم لَه با مهربانی به من فرمودند: «آقا رحیم! شام را مهمان ما باشید.» بنده در عین حال كه این را توفیقی می دانستم، خدمتشان عرض كردم: «اسباب زحمت می شود.» مقام معظم رهبری فرمودند: «نه، بمانید ؛ هرچه هست با هم می خوریم.» وقتیكه سفره را گشودند و شام را آوردند، دیدم شام چیزی جز املت ساده نیست! راوی: سردار سید رحیم صفوی فرمانده سابق سپاه ساده و کم خرج مصرف گوشت خانه‌ی آیت الله خامنه ای در زمان ریاست جمهوری تنها از طریق كوپن بود. ایشان درآن زمان به من فرمودند: «من تاكنون غیرازهمان گوشت كوپنی كه به همه مردم داده می شود گوشت دیگری از بازار نخریده ام.» امروز هم زندگی ایشان مثل زندگی مردم محروم ومستضعف است. راوی: آیت الله مصباح یزدی خانه ای كوچك و غذایی ساده زمانی كه مقام معظم رهبری در ایرانشهرتبعید بودند، در ساختمانی كه یك اتاق و یك آشپزخانه داشت زندگی می كردند. همین مكان كوچك هر روز پذیرای تعداد زیادی از مهمانانی بود كه از راه های دور و نزدیك به آن جا می آمدند. من هم توفیق داشتم كه در آن روزها به دیدن ایشان بروم. چون به ایرانشهر رفتم وآقا را زیارت كردم، دیدم كه تك و تنهایند و كسی كمك كار ایشان نیست. تصمیم گرفتم چند روز در آنجا بمانم و به معظم لَه كمك كنم. درتمام روزهایی كه من در محضر آقا بودم، غذای ایشان و مهمان ها سیب زمینی، نیمرو و تخم مرغ آب پز بود. راوی: حجت الاسلام والمسلمین سید علی اصغر باقی‌زاده ********************** ساده زیستی آقا با اینكه مقام معظم رهبری می توانند از همه ی امكانات مادی بهره مند شوند، سطح زندگی خصوصی ایشان از سطح زندگی یك شهروند معمولی پایین تر است. معظم لَه علاوه بر این كه از یك زندگی معمولی سطح پایین بهره می برند، دائماً به مسئولان سفارش می كنند: «مواظب زندگی خود باشید. اسراف نكنید.» آیت الله خامنه ای معتقدند كه مردم را باید عملاً به ساده زیستی دعوت نمود. خودشان در صف مقدم این دعوت هستند. خود آقا هم در زندگی خصوصی شان، دقیقاً همین طور عمل می كنند. معظم له نه حقوق از جایی دریافت می كنند و نه از وجوهاتی كه از اطراف و اكناف خدمت ایشان می آید، برای زندگی شخصی خود استفاده می كنند. فرزندان آقا هم همین طور زندگی می كنند و همین سادگی و ساده زیستی را دارند. راوی: حجت الاسلام و المسلمین محمدی گلپایگانی ایشان در مناسبت های خاصی كه برنامه خواندن صیغه ی عقد دارند، قبل از اجرای عقد، حدود یك ربع، عروس و داماد و خانواده های آن ها را به رعایت صرفه جویی دعوت می نمایند و می فرمایند: «خرج های گزاف نداشته باشید؛ تشریفات و ریخت و پاش نداشته باشید.» صف نانوایی چند سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود كه ایشان در حال مبارزه با رژیم شاه بودند . مأموران شاه ، همه جا به دنبال ایشان بودند و هر لحظه امكان داشت كه دستگیر شوند . یك روز كه من برای خرید نان در صف ایستاده بودم ایشان هم آمدند و در صف ایستادند . میان من و ایشان دو نفر فاصله بود . من بعد از سلام و احوالپرسی گفتم : حاج آقا ! چند تا نان می خواهید ؟ اجازه بدهید برایتان بگیرم . ایشان با فروتنی فرمودند : « چون بین من و شما دو نفر در صف هستند . من خودم نان می گیرم تا حق این دو نفر از بین نرود .» راوی: یكی از همسایگان رهبری در مشهد ********************** غذای بیت المال یك روز مهمان مقام معظم رهبری بودم . سفره را كه گستردند ، فرزند ایشان نیز نشسته بـود . آیت الله خامنه ای به وی نگاهی كردند و فرمودند : « پاشو برو ! » من خدمت ایشان عرض كردم : اجازه بفرمایید آقازاده هم باشند ؛ من از او خواستم كه با هم باشیم . آقا فرمودند : « ایـن غـذا مـال بیـت المال است ، شما هم مهمان بیت المال هستید . برای بچه ها جایز نیست كه بر سر این سفره بنشینند . آنها به منزل بروند و از غذای خانه بخورند » من در آن لحظه فهمیدم كه خداوند چرا این همه عزت به حضرت آقا داده است . راوی: آیت‌الله جوادی آملی *********************** [url=http://www.tebyan.net/social/house_family/partners/aftermarriage/2009/6/4/93368.html]تبیان[/url]

[quote][quote]http://alef.ir/1388/content/view/56993[/quote] اين موقع هايه كه نقش نيروي هوايي در جنگ مشخص ميشه![/quote] کشت و کشتار هم جزء نقش های نیروی هوایی است؟

راست میگی ولی خوب دیگه خود تبعه عربستان و جنگ ارتش عربستان لژیون زیاد داره مخصوصا" از پاکستان و سومالی

در لینک زیر نصایح رهبر عزیزمان را می تونید گوش فرا دهید: http://hmohammadi.com/Upload/rahbar.swf علی علیه السلام از فتنه می گوید: دانلود قسمت اول: http://bachehayeghalam.ir/media/rahimpour/rahimpour_fetneh01(www.BGH.ir).mp3 دانلود قسمت قسمت دوم: http://bachehayeghalam.ir/media/rahimpour/rahimpour_fetneh02(www.BGH.ir).mp3

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/3419_479.jpg[/img] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/3418_369.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_3418_369.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/3417_175.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_3417_175.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/3416_886.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_3416_886.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/3415_842.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_3415_842.jpg[/img][/url] [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/3414_517.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_3414_517.jpg[/img][/url]

تشکر شروین جان نمی دونم چرا دوستان به این تاپیک ها کم لطفی می کنند ولی مثلا" اگر تاپیکی در مورد یک تانگ اسرائیلی چک کرد می زدی خوب بمونه دیگه دوستان کمی هم به اینگونه تاپیک ها جدای از اینکه نویسنده ش کیه توجهی داشته باشند. و ذکر این نکته که در جنگ ایران و عراق سلاح های پیشرفته نبودند که پیروز شدند بلکه نیروی ایمان و ارده بود نمونه های زیادی مثل همین جنگ 33 روزه و ... وجود داره از دوستان خواهش می کنم این تاپیک ها رو کاملتر کنند هرچند بنده باید عنوان این تاپیک رو ارادت بزرگان به رهبر معظم انقلاب انتخاب می کردم ولی خوب امیدوارم دوستان هر چه بیشتر با این نعمت بزرگ الهی و بزرگ مردی که تاریخ به او خواهد بالید اشراف پیدا کنند دوستان اگر مطالبی دارند دریغ نفرمایند با تشکر. علامه را می شناسی؟ 17 سال شاگردی علامه طباطبائی را کرد و با اینکه علامه طباطبائی حق استادی بر گردنش داشت با این حال شاگردش را اینگونه توصیف می کند :" حسن زاده (آملی) را کسی نشناخت جز امام زمان(عج)". و در جای دیگر گفت:" راهی را که حسن زاده در پیش دارد خاک آن توتیای چشم طباطبائی" عارف کامل است آنان که خوب میشناسندش تایید می کنند که در عرفان به چه مرتبه است. علامه است، بی تکلف، بی غرور، اینقدر اسیر علم است که خودش را درگیر بحثهای سخیف نمی کند. در دوران دفاع مقدس بین رزمنده ها حاضر می شد. ارادت عجیبی هم به رهبری دارد تا جایی که مولا خطابش می کند، یک بار هم که رهبری به دیدارشان می رود و برخورد ایشان را می بیند ناراحت می شود و میگوید آقای حسن زاده این کار را نکنید که جواب می شنود:" اگر یک مکروه از شما سراغ داشتم این کار را نمی کردم!" یک بار هم به مناسبت برگزاری کنگره بین المللی حضرت زهرا(س) صحیفه نور خود را تقدیم رهبری می کند و در نامه ای به رهبر انقلاب این چنین می نویسد:" این صحیفه نور موسوم به « فص حکمة فی کلمة فاطمیة» به مناسبت تاسیس نخستین کنگره تجلیل و تکریم از عصمة الله الکبری و ثمرة شجرة الیقین و احسن و منازل القرآن و بقیة النبوة و مشکوة الولایة و الامامة حضرت فاطمه بنت خاتم الانیباء محمد مصطفی صلی الله علیه و آله که به فرمان همایون و خجسته رهبر عظیم الشان کشور بزرگ جمهوری اسلامی ایران جناب آیت الله معظم خامنه ای کبیر- متع الله الاسلام و المسلمین بطول بقائه الشریف- در ساری مازندران ایران برگزار می شود. با سلام و تحیت خالصانه و ارائه ارادت بی پیرایه و درود نوید جاوید، به حضور آن قائد ولی وفی و رائد سائس حفی، مصداق بارز «نرفع درجات من نشاء» تقدیم می گردد، و عرض می شود« یا ایها العزیز جئنا ببضاعة مزجاة». دادار عالم و آدم، همواره سالار و سرورم را سالم و مسرور دارد. ( المتمسک بذیل الولایة : حسن حسن زاده آملی 14/6/1376)

شهید ویگن کارایتیان : خواهر شهید : ویگن همیشه سعی می کرد دیگران را خوشحال کند . می‏گویند شهدا انسان‏های والایی هستند. درست است چون فقط چنین انسان‏هایی می‏توانند از خود گذشتگی کنند و گران بهاترین سرمایه خود را که جان است، فدا کنند. شهید ویگن گاراپیدی (کاراپتیان) چهارمین فرزند خانواده هفت نفری در تاریخ 3 فروردین سال 1344 در روستای خاکباد از توابع الیگودرز متولد شد. تحصیلات دبیرستان را ناتمام گذاشت و برای اعزام به خدمت، خود را به اداره نظام وظیفه معرفی کرد. پس از طی چند ماه دوره آموزشی در پادگان لویزان به لشکر 21 حمزه در دهلران و سپس موسیان منتقل شد. در همین زمان، وی پدرش را از دست داد. بعد از دو ماه نبرد در جبهه، ویگن کاراپتیان هفتم فروردین 66 بر اثر اصابت ترکش خمپاره نیروهای دشمن بعثی، هنگام دیده‏بانی در منطقه زبیدات (شرهانی) به خیل شهدای 8 سال دفاع مقدس پیوست. پیکر پاک این رزمنده دلیر بعد از انتقال به تهران و انجام تشریفات مخصوص مذهبی با حضور صدها نفر از هم‏وطنان مسیحی و مسلمان و نمایندگان ارتش جمهوری اسلامی ایران در قطعه شهدای ارامنه تهران به خاک سپرده شد. خواهر شهید درباره خصوصیات اخلاقی وی می‏گوید: ویگن پسر شاد و بسیار مهربانی بود و همیشه سعی می‏کرد دیگران را خوشحال کند. روزی که مطلع شدیم ویگن به شهادت رسیده است، روز بسیار سختی برای ما بود؛ دادن این خبر به مادری که به ویگن وابستگی شدیدی داشت، بسیار مشکل بود. هنور پس از گذشت 20 سال از این واقعه، در خلوت خانه ساعت‏ها با او سخن می‏گوید. مادرم با مشقت زیاد او را بزرگ کرده بود. به یاد ویگن با هزینه برادرانم ساختمان مخابرات در روستای ما بنا شد تا اهالی آنجا بتوانند از آن استفاده کنند. شهید نوریک دانیلیان : همسر شهید: هیچ‏گاه از مجروحیت‏هایش نگفت . شهید دانیلیان (خاتون نژاد) چند بار مورد اصابت ترکش قرار گرفت، یک بار هم جراحی شد، اما در این مورد هرگز با خانواده سخن نمی‏گفت. جانباز شهید نوریک دانیلیان دومین فرزند از یک خانواده هفت نفری مستضعف ارمنی در فروردین سال 1342 در تهران چشم به جهان گشود. قبل از پایان دوره دبیرستان به علت اوضاع بسیار وخیم مالی خانواده‏اش، مجبور به ترک تحصیل شد. او در 11 سالگی مادرش را از دست داد. پدرش نیز درمانده از همه‏ جا، به مدت دو سال نوریک و برادرش را به محلی در جلفای اصفهان که در آن جا زیر نظر خلیفه‏گری ارامنه اصفهان و جنوب، از بچه‏های بی‏سرپرست حمایت می‏شد، سپرد. نوریک بعد از ترک تحصیل به کار در آرایشگاه، مکانیکی و تراشکاری پرداخت تا بتواند کمک خرج خانواده باشد. نوریک در زمان جنگ تحمیلی خود را به مرکز نظام وظیفه معرفی کرد و بعد از طی دوره آموزشی به جبهه‏های جنگ اعزام شد. برای درک حد و اندازه متانت شهید نوریک کافی است ذکر شود که وی در خلال دفاع قهرمانانه در دوران جنگ تحمیلی، به دفعات مورد اصابت ترکش واقع شد و یک نوبت نیز مورد عمل جراحی قرار گرفت؛ موج انفجار نیز یک بار به شدت او را زخمی کرد اما او هرگز سخنی در این باره به خانواده‏اش نگفت. برای درک حد و اندازه متانت شهید نوریک کافی است ذکر شود که وی در خلال دفاع قهرمانانه در دوران جنگ تحمیلی، به دفعات مورد اصابت ترکش واقع شد و یک نوبت نیز مورد عمل جراحی قرار گرفت؛ موج انفجار نیز یک بار به شدت او را زخمی کرد اما او هرگز سخنی در این باره به خانواده‏اش نگفت. در جبهه راننده آمبولانس نیز بود و دائم مجروحان را از خطوط مقدم به بیمارستان‏ها انتقال می‏داد. با همین حال نوریک تا پایان مدت خدمت قانونی در جبهه ماند. در سال‏های بعد از فراغت از خدمت، به کار و تلاش پرداخت و تشکیل خانواده داد که حاصل آن یک دختر است. نوریک بعد از اتمام دوره خدمت سربازی همواره تحت معالجه قرار داشت. در این مدت ترکش به جای مانده نزدیک ستون فقرات را که باعث عفونت شده بود، با عمل جراحی بیرون آوردند اما حال عمومی او روز به روز به وخامت گرایید تا اینکه در شب ژانویه سال 2004 یعنی دهم دی ماه 1382 روح بزرگش به ملکوت اعلی پیوست. شهید نوریک دانیلیان بدون هیچ‏گونه تشریفات، در تهران به خاک سپرده شد. همسر شهید نوریک دانیلیان درباره او می‏گوید: نوریک مرد ساکت و آرامی بود. زمانی که با نوریک ازدواج کردم، حالش خوب بود. بعد از چهار سال دردهایش شروع شد. او از ناحیه ماهیچه‏های پا، درد شدیدی داشت. درون بدنش هم ترکش‏هایی وجود داشت اما زیاد باعث ناراحتی او نمی‏شد. او کم‏کم لاغر شد و وجود ترکش‏ها او را آزار می‏داد. چند ترکش با انجام عمل جراحی از بدنش خارج شد اما به دلیل ضعف شدید روز به روز حالش بدتر می‏شد. خودرویی داشت که با آن در آژانس مشغول به کار شده بود. بعضی وقت‏ها نیز مسافرکشی می‏کرد. اما زمانی که حالش بدتر شد آن را فروختیم. هفت سال زندگی مشترک داشتیم. زمان تولد دخترمان حال جسمی او بد نبود اما به تدریج حافظه خود را از دست داد تا اینکه قبل از سال میلادی 2004 دیگر قادر به حرف زدن نبود. همیشه من از او پرستاری می‏کردم، حتی زمانی که ترکش به نخاع او رسیده بود. شهید رایمون باغرامیان : شهید رایمون باغرامیان (خاتون نژاد) از جمله شهیدان دوران دفاع مقدس است. شهید رایموند باغرامیان (خاتون‏ نژاد) در تاریخ 26 تیر ماه 1342 در شهر تهران متولد شد. در شش سالگی به همراه خانواده به شهرستان اصفهان نقل مکان کرد. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در مدارس ارامنه «آرمن و کاتاریتیان» گذراند و پس از آن در دبیرستان ابوذر اصفهان در رشته صنایع فلزی مشغول به تحصیل شد. در سال 1364 همراه دوستان خود به خدمت سربازی رفت. پس از اتمام دوره آموزشی در مرکز آموزشی 05 کرمان، به لشکر 64 ارومیه (قسمت توپخانه) پیوست. پس از مدتی به شهرستان پیرانشهر اعزام شد و در تاریخ 29 اردیبهشت ماه سال 1365 در منطقه حاج عمران بر اثر موج شدید ناشی از انفجار در زمان تک هوایی دشمن بعثی، به درجه رفیع شهادت نائل آمد. پیکر مطهر شهید رایموند باغرامیان پس از انجام مراسم مذهبی، با حضور پرشور صدها نفر از ارامنه شاهین شهر و اصفهان در حالی که با برگزاری راهپیمایی علیه حکومت بعثی صدام حسین، اسرائیل و حامیان جانی آنان همراه بود، در فضایی آکنده از غم و اندوه در گورستان ارامنه اصفهان به خاک سپرده شد. یکی از سخنرانان در نطقی اعلام کرد: امروز، نام رایموند عزیزمان در کنار اسامی ارمنیانی قرار می‏گیرد که با نثار زندگی خود در راه آزادی و خوشبختی ملت ایران، باعث سربلندی و عزت جامعه ارمنی شده‏اند. در این لحظه که پیکر جوان او را به خاک می‏سپاریم امیدواریم تا خون ریخته شده وی، موجبات تحکیم بیشتر روابط ارمنیان با دیگر هم‏وطنان مسلمان خویش را فراهم آورد. منبع: سند غربت به نقل از : کتاب گل مریم(بررسی نقش ارامنه در هشت سال دفاع مقدس نوشته دکتر ارمان بوداغستان) و ‏ایسنا [url=http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=106898]لینک[/url]