cheka
-
تعداد محتوا
3,882 -
عضوشده
-
آخرین بازدید
-
Days Won
33
پست ها ارسال شده توسط cheka
-
-
[quote name="hadi222"][quote name="cheka"][quote name="hadi222"][quote name="worior"][quote]سلام
ممنون که پیگیری کردین
2 تا سوال:
اولا انتن اسکنر جنگنده امکان اسکن در تمام باند ها و فرکانس ها رو باید داشته باشه؟
دوما اطلاعات امواج ارسالی باید از قبل به جنگنده وارد بشن یا در حالی که موشک در حال نزدیک شدن هست این پاد ها خودشون متوجه باد و فرکانس ارسال میشن؟
نکته بعدی هم اینکه این سیستم روی رادار های زمینی یا جنگنده ها هم عمل می کنه؟ یا نه؟[/quote]
سلام
البته نه در تمام باندها و فرکانسها (چون اصولا از همه ی باندها برای سرهای جستجوگر راداری استفاده نمیشود) اما اخلالگرهای راداری اصولا باید بتونند در گستره ی وسیعی از باندهای رادیویی هم برای تهدیدات اسکن کنند و هم توانایی اخلال داشته باشند . برای مثال ، پاد جنگ الکترونیک SPS-171 (که روی خانواده ی فلانکر نصب شده) قابلیت پوشش اکثر باندهای رادیویی فرکانس متوسط و بالا رو داره . (به نقل از Janes)
در مورد نحوه ی کشف تهدید و واکنش جمرها ، پاد خودش بصورت خودکار از طریق گیرنده هاش مراقبت و به اصطلاح شنود (Listening) برای تهدیدات راداری (مثل قفل راداری یا پرتاب موشک) در باندهای مختلف رو انجام میده . در صورت کشف تهدید ، باند عملیاتی و بقیه مشخصات سیستم مهاجم (پدافند هوایی یا سر جستجوگر موشک) شناسایی شده و به خلبان اخطار داده میشود ، اما احتمالا نحوه ی واکنش و انتخاب تاکتیک جمینگ توسط خود خلبان انجام میشود و پاد بصورت خودکار واکنشی نشان نمیدهد.
البته در این موارد ، هر پاد جنگ الکترونیک برای خودش شیوه ی خاصی داره ، اما پاد جنگ الکترونیک SPS-171 Sorbtsiya از یک ساختار دو بخشی از فرستنده ها و گیرنده های رادیویی استفاده میکند . این ساختار به پاد اجازه میده از یک بخش اقدام به شنود و مراقبت برای تهدیدهای راداری و همزمان از بخش دیگر برای اعمال جمینگ استفاده کند.
در مورد تاثیر این پاد ها روی رادارهای زمینی و جنگنده ها هم باید عرض کنم از اونجاییکه پاد SPS-171 یک اخلالگر راداری دفاعی است ، هر سیستمی (سیستمهای پدافند زمینی یا جنگنده ها و یا ...) که از رادار و باندهای رادیویی برای کشف هدف (Detection) و ناوبری (Guidance) استفاده میکنند ، در معرض اخلال این سیستم قرار دارند ، البته تاکتیک جمینگ Cross eye تنها برای فریب موشکهای هدایت راداری فعال استفاده میشود .
لینک بررسی دقیق تاکتیک Cross Eye و تاثیر آن روی سرجستجوگر راداری موشک : http://tti-ecm.com/uploads/resources_technical/cross%20eye%20effectiveness%20paper.pdf -
Lich عزیز
در مورد زرادخانه های هسته ای دو طرف ، بنده فقط به یک حرف خود شما در همین پست اخیرتون اشاره میکنم [i]"لغو پروژه مدرنیزاسیون کلاهک های هسته ای آمریکا بیشتر به دلیل صرفه جویی بود دلیلی بر عدم توانایی یا نداشتن تکنولوژی توسط آمریکا نیست!" [/i] . فارغ از اینکه لغو این طرح در ابتدا توسط کنگره ی آمریکا کلید خورد ، حرف شما تقریبا تاکید روی همون مساله ای هست که در ابتدای بحث هم داشتیم ، قدرت نظامی ارتباط تنگاتنگی با قدرت اقتصادی داره ، لازمه ذکر کنم در همین سال 2008 که آمریکا این پروژه مدرنیزاسیون زرداخانه ی اتمیش رو لغو کرد ، روسیه پروژه ی ارتقای همه جانبه ی توان اتمیش رو آغاز کرد (هم بمب افکنها ، هم موشکهای قاره پیمای زمینی و دریایی)که تا امروز هم ادامه داشته . شما چندین بار روی این نکته تاکید داشتید که روسها تکنولوژی و علم دارند و مشکلشون تنها پول هست . اما ظاهرا الان داریم به این نتیجه میرسیم که مشکلات اقتصادی بیشتر از اونکه روی زرادخانه ی روسیه تاثیر بذارند روی پروژه های توان هسته ای آمریکا تاثیر گذاشته اند!
در مورد سیستم پاسخ متقابل آمریکا باید این نکته رو عرض کنم که روسیه/شوروی خیلی وقت هست که پروژه های مشابه (و شاید حتی برتر از) NORAD برای اعمال پاسخ متقابل به حمله ی اتمی رو توسعه داده اند که از جمله ی اون میشه به سیستم اخطار سریع و پدافند بالستیک A-135 و سیستم کنترل خودکار تسلیحات اتمی موسوم به Dead Hand اشاره کرد . در بحث تقسیم توان هسته ای در نیروهای مختلف هم مشخص هست که الان تقریبا تمام کشورها (از آمریکا و روسیه بگیرید تا فرانسه و انگلیس و ...) توان حمله ی اتمی دوم (Second Strike Capability) و در واقع توان بازدارندگی اتمیشون رو به زیردریایی های اتمی انتقال داده اند که تقریبا غیرقابل شناسایی هستند ، این یک استراتژی مختص آمریکا نیست !
در مورد تکنولوژی فضایی ، موضوع این نبود که ناسا اگر میخواست میتونست شاتلها رو تا زمان تولید نسل بعدی سفینه ها حفظ کنه تا وابسته به روسیه نشه ، ناسا حتی در زمانی که شاتل هم هنوز استفاده میشد باز از سفینه های روسی (به علت هزینه ی کمتر ، و البته امنیت بیشتر) استفاده میکرد و قطع روابط فضایی بین آمریکا و روسیه اگر ناسا رو فلج نمیکرد حداقل هزینه های سنگینی رو به این سازمان تحمیل میکرد ، روسها هم با دونستن همین موضوع ، در سال 2008 تهدید به قطع روابط نظامی کردند .
در زمینه موشکهای اس-300 ، بنده هم از فشار همه جانبه ی غرب برای اینکه به ما کوچکترین تجهیزاتی هم نرسه مطلعم . اما بیاید یک بار مرور کنیم ، از زمان لغو یک طرفه ی قرارداد گور-چرنومردین توسط دولت پوتین ، فشار آمریکایی ها برای تحویل ندادن اس-300 با کدامیک از دیگر پروژه ها قابل مقایسه بود ؟ حتی به پیشرفتهای موشکی و دریایی ما هم به این اندازه گیر ندادند ! دلیلش هم واضحه ، چون اس-300 بطور موثری اصل توان نظامی غربی ، یعنی نیروی هوایی رو هدف قرار میده ، ما هر چقدر هم موشک بسازیم اگر نتونیم ازشون پدافند موثر کنیم سرنوشتی بهتر از اسکاد های عراقی که زیر پلها یا روی زمین هدف قرار میگرفتند نخواهد داشت . این چیزیه که آمریکایی ها بخوبی ازش مطلعند .
در مورد نیروی هوایی و علی الخصوص جنگنده های نسل بعد ، اول از همه پیشنهاد میکنم مقاله ی ترجمه ی بنده در مورد T-50 در همین سایت رو مطالعه کنید . F-35 به هیچ عنوان رقیبی در سطح T-50 نخواهد بود و آمدن یا نیامدنش فرق چندانی نخواهد داشت و F-22 هم تنها در صورت یک ارتقای سنگین توانایی مقابله با T-50 را دارد (ارتقایی که حداقل الان اثری ازش در ارتش آمریکا به چشم نمیخوره)
در اشاراتی که به بحث جنگ جهانی دوم شد بنده چند نکته رو ذکر میکنم ، بخش اعظم تلفات زیاد شوروی در جنگ جهانی دوم بخاطر مشکلات فرعی ناشی از جنگ (گرسنگی ، سرما و ...) و البته فرمان هیتلر مبنی بر قتل عام تمام مردم روسیه ، از جمله غیرنظامیان بود و فکر نکنم این مسایل به ارزیابی ما از توان نظامی طرفین مربوط بشه .
در بحث موفقیت اولیه آلمانها (عملیات بارباروسا) در عقب راندن ارتش روسیه ، باید عرض کنم که این موضوع دلایل دیگری مثل پراکندگی ارتش شوروی در غرب و شرق ، استفاده از تاکتیک های غافلگیری ، عدم استفاده انبوه از تانکهای جدید T-34 بود و ربط چندانی به عملکرد تی-34 نداشت . بطوریکه در اواسط جنگ و با تولید انبوه تی-34 ها و برقراری توازن کمیتی ، ضعف تانکهای آلمانی در مقابل تی-34 کاملا مشهود بود . -
خیلی تبریک میگم ، واقعا باعث خوشحالیه که بعد از این همه فراز و نشیب ، بالاخره فصل برداشت این همه تلاش رسید -
در حالی که مدل درگیری روسی درگیری همزمان با 4 موشک هست پس چون از مدل ها و هدایت های مختلف با توان مانور متفاوت هستند جنگنده غربی امکان فرار نداره
اما چون موشک امرام زیاد مانور پذیر نیست فلانکر ها شانس فرار از دستش رو داره هم با مانور هم با پاد های DRFM
ولی بازم نفهمیدم چطوری از کار می افته؟!
ببخشید تو این مدت نبودنم مثل اینکه یک بحث اول تاپیک اتفاق افتاد در مورد نحوه ی فریب موشکهای هدایت راداری فعال توسط فلانکرها ، فریب موشکهای هدایت راداری فعال توسط ارسال هماهنگ امواج توسط دو پاد نصب شده در نوک بالهای خانواده ی سوخو (از جمله فلانکر) انجام میشه که به تکنیک Cross Eye معروف هست . در تاپیک تجهیزات الکترونیکی سوخو-34 تا حدی این تکنیک رو معرفی کردم .
http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=16013
بررسی دقیق این تکنیک و اثر اون در فریب سرجستجوگر موشکهای هدایت راداری فعال (از جمله آمرام) در مقاله ی زیر موجود هست .
http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=posting&mode=quote&p=194140
محمد89 عزیز ، تا زمانی که آواکس E-3 آواکس سازمانی نیروی هوایی آمریکاست و از رادار AN/APY-1/2 استفاده میکنه ، این سیستم کارایی خواهد داشت . -
[quote][quote]الكترواپتيك با IMAGE PROCESSING تقريبا همون شليك كن فراموش كن ميشه كه تكنولوژي آسوني نيست و يه كن داشتنش توسط ايران شك برانگيزه!!! ما كه هنوز از موشك هاي هدايت سيمي ضد تانك استفاده مي كنيم يه كم باورش سخته كه نوع ضد كشتيش اينجوري باشه.
[/quote]برخي عزيزان غايب توي سايت و از خود من هم اگر خواستي بگو تا كل مباحث ايميج پروسسينگ رو واست توضيح بدم .. تا هر سطح پيشرفته اي كه بخواي!..
ضمن اينكه دليل استفاده از موشك هاي سيمي اخلال ناپذيريشون هست .نه عقب ماندگي تكنولوژي ! و اگرنه موشك هاي جديدي مثل اسپايك هم هدايت سيمي دارند .
بشين از اول اين سايت رو مطالعه كن تا كمي سوادت بياد بالا و تا اون موقع سعي كن حرفهات سوالي بپرسي و مطمين نباشي ...[/quote]
جناب Warrior کاملا درست میفرمایند ، Image processing چیز پیچیده ای نیست و همین الان ما تو دانشگاه داریم باهاش پروژه کار میکنیم ! برای هدایت دقیق یک موشک (البته در فاز ترمینال و پایانی) کافیه یک الگوریتم خوب برای تشخیص هدف از اطرافش (تفاوت Contrast یا ...) نوشته بشه -
[quote]دوست عزیز cheka
[quote]بهترین نیروی هوایی جهان برنده میشه یا بهترین پدافند هوایی جهان[/quote]
در مورد نیرو هوایی هیچ شکی نیست که آمریکا بهترین ولی در مورد پدافند روسیه بیشتر به ه ادعا شبیه است (مانند اکثر تسلیحات روسیه ادعای زیادتر کارایی کمتر)
پاترویوت جنگ دیده تر و مرتب در حال به روز رسانی است و با توجه به اختلاف زیاد فناوری کامپیوتری آمریکا با یک کشور جهان دومی مثل روسیه همین مزیت نسبی روسیه نسبت خودش هم می تونه در آینده از دست بره
در مورد استراتژِی موج انسانی و تانک ........... هم این فقط در مورد جنگ جهانی صادق نیست و در جنگ کره و افغانستان و.... و کلیه ارتش هایی که از شیوه شرقی استفاده می کنن صادق هست و دیگه همه اینو می دونن
در این که T34 تانک خوبی بوده شکی نیست ولی تانکی که به عقیده خیلی ها بهترین تانک و کامل ترین بوده تایگر آلمانی است که نسبت به T34 بسیار مشهور تر و تزسناک تر جلوه می کنه
برنامه های فضایی روسیه هم دیگه اصلا نارسایی هاش تابلو شده
آرین فرانسوی ها رو ببینید پشت سر هم داره ماهواره می فرسته فضا با کیفیت و امنیت واقعا بالا نابودی 6 ماهواره در 3 ماه اصلا توجیه نداره
در چند سایت خارجی خوندم که خود روس ها هم گفتن لزوم بازنگری در برنامه های فضایی احساس میشه
الان روس ها موشک خوذشون رو آوردن در گویان فرانسه تا اون ها بهسازی هایی اعمال کنن بر موشک روسی و چند پرتاب از گویان انجام بشه با موشک روسی[/quote]
ببینید جناب Waffen SS
ادعا و تبلیغات و بزرگنمایی همیشه وجود داشته ، همین آمریکا هم اینهمه ادعا داره در مورد نیروی هوایی ، اما من و شما باید فارغ از این مسایل با بررسی علمی برتری یک طرف رو متوجه بشیم ، در مورد سابقه ی جنگی پاتریوت فرمودید ، بله سابقه ی جنگی پاتریوت بیشتره اما چه سابقه ای !؟! نرخ موفقیت 40% (تازه به قول خود شرکت سازنده) سیستم پاتریوت مستقر شده در اسراییل در مقابل اسکادهای عراقی سابقه ی خوبی به حساب میاد ؟! واقعیت اینه که پاتریوت در جنگهای خلیج در مقابل اسکادهای عراق عملکرد خوبی نداشت و همین موضوع باعث شد پروژه نسخه ی جدید پاتریوت (PAC-3) با شدت و سرعت بیشتری انجام بشه .
اما در طرف دیگر ماجرا ما اس-300 رو داریم ، درسته که اس-300 هنوز در یک جنگ واقعی استفاده نشده تا ما عملکردش رو ببینیم . اما خود ناتو و آمریکا که از توانایی های این سیستم باخبرند ! بنظر شما اگر سیستم اس-300 کارایی نداشت چرا آمریکا و اسراییل انقدر به روسیه فشار آوردند که این سیستم رو به ایران تحویل ندهد .
در مورد بروزرسانی سامانه ها فرمودید ، من از شما میپرسم شما میدانید در کل چند ارتقا و بروزرسانی روی سامانه S-300P (سامانه ی اولیه S-300) انجام شده ؟ جهت اطلاع شما عرض میکنم که از سال 1978 (زمان عملیاتی شدن اولین ورژن پدافند اس-300) تا امروز. 4 ارتقا تحت عنوان های S-300V ، S-300PMU-1 ، S-300PMU-2 ، S-300VM روی این سامانه انجام شده است . چند هفته پیش هم که اصلا تولید S-300 بکلی متوقف شد و سیستم S-400 به عنوان جدیدترین سامانه روسیه در حال تولید هست که دارای عملکرد بالاتر نسبت به آخرین مدل پاتریوت (PAC-3) میباشد .
در بحث تانک T-34 ، امیدوارم جسارت نباشه اما تانک رو با فاکتورهای مهمتری مثل قدرت آتش ، تحرک و زره ارزیابی میکنند نه مشهوری و ترسناکی ! در ثانی تانک Tiger یک تانک کلاس سنگین هست و مقایسه ی این تانک با T-34 از نظر علمی صحیح نیست . به دلیل استفاده از تکنولوژی های جدید ، تانک T-34 در جنگ جهانی دوم در کلاس خودش (کلاس متوسط) بدون شک برترین تانک بود و این چیزیه که عالیترین فرماندهان آلمان نازی هم بهش اذعان داشتند . توجه داشته باشید تانکهای کلاس متوسط ستون فقرات و نیروی اصلی قوای زرهی هستند.
در زمینه تکنولوژی فضایی هم همونطور که عرض شد ، سانحه جز جدایی ناپذیر تکنولوژی (خصوصا از نوع فضاییش) هست . علاوه بر این تکنولوژی های بسیار مهمتر و با اهمییت تر از حمل محموله به فضا مثل تکنولوژی ایستگاه های فضایی ، تلسکوپهای فضایی ، سفینه های اکتشافی و... وجود داره که تجربه و علم کشورهای غربی (خصوصا اروپا) در مقابل روسها قابل مقایسه نیست . -
بله همونطور که اشاره شد موشکهای جدید AGM-88E از یک نوع حافظه استفاده میکنند که با انتشار امواج توسط رادار زمینی ، موقعیت اون رادار رو ذخیره میکنند . خب در این مورد فکر کنم مواردی که دوستان به عنوان راه حل مطرح کردند قابل ملاحظه است .
استفاده از اخلالگرهای GPS ، رادارهای متحرک (البته رادارهای برد بلند معمولا ثابت یا نیمه متحرک هستند ، اما راه حل خوبی است) و استفاده از امواج و آنتن های ایضایی که بنده هم پیش از این ذکر کردم ، کافیه با فاصله زمانی کوتاهی قبل از اینکه رادار اصلی روشن شه ، آنتن های حفاظتی ایضایی شروع به انتشار امواج کنند ، در این حالت این موقعیت رادارهای ایضایی هست که در حافظه ی موشک ذخیره میشه و موشک به سمت اونها میره . -
دوست عزیز ، جناب Lich
دلیلی که شما برای ابراز علاقه ی آمریکا به پیمان کاهش تسلیحات هسته ای (استارت و ...) آوردید در حقیقت علت علاقه مندی طرف روسی به این قرارداد هم هست ، روسها هم مثل آمریکا فکر یک زرادخانه ی جمع و جور و کم هزینه (از جهت نگهداری) و در عین حال قدرتمند و تضمین کننده بازدارندگی هسته ای رو دارند . منظورم اینه که اگر روسیه هم میاد این قرارداد رو امضا میکنه حتما اونها هم نقشه هایی برای تولید کلاهکهای قدرتمند تر و در تعداد کمتر رو دارند ، نمونه اش همین بمب خلا FOAB که در سال 2007 رونمایی شد . در اون زمان روسها اعلام کردند این بمب (که قویترین بمب غیر اتمی دنیاست) جایگزین کلاهک های هسته ای تاکتیکی ارتش روسیه خواهد شد .
اما خب از آمریکا صدای زیادی از مدرنیزاسیون زرادخانه ی هسته ای (چه کلاهک ها و چه حامل های این تسلیحات هسته ای) بگوش نمیرسه ، بطوریکه اگر در لینک مربوط به اظهارات رابرت گیتس و لینک سایت nti.org دقت کرده باشید ، آمریکا از سال 2004 برنامه ای بنام Reliable Replacement Warhead برای جایگزین کردن کلاهک های هسته ای فعلی با یک کلاهک جدید با "اطمینان پذیری و امنیت بالاتر" (حرفی از قدرت بالاتر کلاهک به میان نیامده بود) داشت ، اما در سال 2008 این طرح لغو شد و بجاش ،قرار شد کلاهکهای W78 با W87 تعویض شن.
در مورد بازدارندگی اتمی ، درسته که تاکید کلی آمریکا بر استفاده از بمب افکنها و توان هوایی است ، اما توجه داشته باشید که در حال حاضر ، بیشتر کلاهک های اتمی عملیاتی آمریکا روی پلتفرم های زمینی و دریایی هستند . طبق گزارش همین وبسایت Armscontrol ، در سال 2010 ، از 1.968 کلاهک اتمی عملیاتی آمریکا ، 500 کلاهک روی موشکهای Minuteman III ، حدود 1152 کلاهک روی زیردریایی های اتمی و تنها 316 کلاهک روی بمب افکنها نصب شده اند ، یعنی تنها 15% کلاهک های آمریکا روی بمب افکنها هستند . این موضوع در برنامه ی آینده ی آمریکا ،از 1550 کلاهکی که تا سال 2017 باقی خواهند ماند فقط 60 عدد روی بمب افکنها خواهد بود !
http://www.armscontrol.org/factsheets/USStratNukeForceNewSTART
من نمیدونم چرا آمریکا برخلاف همیشه تاکید روی توان هوایی ، شاید بخاطر اینه که کشورهای میزبان پایگاه های آمریکا دیگه حاضر به پذیرش کلاهک های اتمی در خاک خودشون نیستند . اما با این آمارها ، مسلما عقلانی اینه که پروژه های مدرنیزاسیون روی موشکهای بالستیک متمرکز بشه تا بمب افکنهای استراتژیک .
در مورد احتمال تخلیه ایستگاه فضایی از خدمه ، اولا طبق لینک شما ، این موضوع هنوز در حال بررسی هست و قطعی نشده ، در ثانی همونطور که گفته شده ، ناسا سر سانحه ی چلنجر هم یک بار موضوع تخلیه ایستگاه فضایی رو بررسی کرده که همچین اتفاقی نیافتاد (منظورم اینه که ظاهرا این بررسی خیلی هم غیرعادی نیست) اما اگر همه ی این موارد رو هم بذاریم کنار بنظر من این کار ناسا بیشتر یک حرکت سیاسی هست تا تکنولوژیک ! در واقع ناسا منتظر یک بهانه بود که توی این دوران چند ساله ی بدون سفینه بودن (از بازنشستگی شاتل تا تولید نسل بعدی سفینه ها) وابستگی فضاییش رو به روسها بصورت مقطعی قطع کنه یا کاهش بده . چراکه اگر یادتون باشه روسها سر تنشهای سال 2008 (مساله ی گرجستان و سپر دفاع موشکی) تهدید کرده بودند همکاری های فضاییشون را با آمریکا قطع میکنند ، بنظر من با افزایش تنشها سر پروژه سپر دفاع موشکی جدید ، ناسا میخواد تا دوباره سنگ رو یخ نشده خودش عقب بشینه !
در ثانی همونطور که عرض کردم فقط این برنامه نیست ، اروپا و آمریکا سر پروژه های عظیم دیگه ای هم با روسها همکاری دارند .
در مورد اینکه پدافند روسیه دیر یا زود جلوی نیروی هوایی آمریکا شکست میخوره حرف شما رو قبول ندارم ! به هر حال ما هنوز برخورد این دو تا رو ندیدیم که بخوایم قضاوت کنیم بهترین نیروی هوایی جهان برنده میشه یا بهترین پدافند هوایی جهان ، در ضمن توجه داشته باشید که نیروی هوایی روسیه هم بیکار ننشسته است . اگر تاپیک بنده در مورد جنگنده ی T-50 رو مطالعه کرده باشید ، در مقاله ای که توسط سایت Airpower Australia در مورد این جنگنده نوشته شده (و من لینکش رو از سایت Warfare.ru گذاشتم) به صراحت ذکر شده که [b]در صورت عملیاتی شدن T-50 ، نیروی هوایی آمریکا فقط در صورت ارتقای سنگین جنگنده ی F-22 (به عنوان تنها رقیب جنگنده T-50) میتونه شانس گرفتن برتری هوایی رو حفظ کنه [/b]
در مورد دکترین ها ، منظور من این بود که استراتژی Sea denial آلمان به هر حال به اهدافی که داشت تا حدی رسید . در مورد دکترین غربی و اینکه تلفات کمتری داشته دو نکته رو باید عرض کنم ، یکی اینکه توجه داشته باشید دکترین شرقی و غربی در شرایط برابر استفاده نشدند ، آمریکا و اروپای غربی در کل با 30% ارتش آلمان درگیر بودند و آمریکا در سال 1943 (زمانی که ارتش آلمان بسیار ضعیف شده بود) وارد جنگ شد ، اما روسها از ابتدای جنگ با 70% ارتش تازه نفس آلمان درگیر بودند . بهمین دلیل نمیشه تلفات ناشی از این دو شیوه ی جنگ رو باهم مقایسه کرد چون در شرایط برابر نبودند .
نکته ی بعدی شرایط ژئوپلیتیک هست ، دکترین غربی و شرقی بنابر شرایط ژئوپلیتیک هر منطقه توسعه پیدا کردند و نمیشه اونها رو بطور کل باهم مقایسه کرد ، برای مثال دکترین حمله هوایی در جبهه ی شرق با اون شرایط آب هوایی وحشتناک عملا امکانپذیر نبود و یکی از دلایل شکست آلمان هم همین عدم قابلیت استفاده موثر از نیروی هوایی (چه در نقش حمله و چه در نقش لجستیک) بود . بهمین صورت استراتژی موج زرهی هم در شرایط اروپای غربی (که یک اقیانوس بین طرفهای درگیر فاصله بود) امکانپذیر نبود .
نکته ی آخر در این مورد هم اینه که تکنولوژی پدافند زمین پایه اصولا در جنگ جهانی دوم هنوز انقدر توسعه نیافته بود که جلوی بمباران های سنگین رو بگیره ، کل پدافند آلمان به توپهای سنگین 88 میلیمتری خلاصه میشد ، نه کشف و هدایت دقیقی بود و نه موشکی ... در واقع جنگ جهانی دوم بهشت بمب افکنها بود . اما امروز شرایط فرق کرده و پدافندهای زمینی پیشرفته اوضاع رو تغییر دادن .
در مورد نیروی زرهی ، فرماندهان آلمانی خودشون به برتری تانکهای شوروی و مخصوصا T-34 اذعان داشته اند (به خاطرات ژنرال گودریان رجوع فرمایید) . اینکه نیروی زمینی و بخصوص تانکهای شوروی/روسی فارغ از نظر کمیت ، از نظر کیفی هم بر رقبای غربیشون برتری داشتند بحث مفصلی هست که بنظرم باید بیشتر روش حرف بزنیم .
موفق باشید -
[quote]اونقدرام که فکر می کنید موثر و مفید نیست چون سیستمای موشکی ضد رادار قادر هستند حتی منابع اخلال الکترونیک را شناسایی کنند و اونها را هدف قرار بدن . حتی آمرام هم چنین قابلیتی داره و می تونه جنگنده هایی که دارای اخلال گر راداری هستن رو شناسایی کنه و به راحتی از طریق همین سیستم اخلال گر اونها را هدف قرار بده . در این مورد می تونید به مشخصات آمرام مراجعه کنید که این مطلب اونجا ذکر شده.[/quote]
دوست عزیز همونطور که در متن مقاله ذکر شده ، به علت اشباع شدن رسیور راداری ، احتمال هدف قرار گرفتن این سامانه توسط موشکهای ضد رادار حدود 20% هست . علاوه بر این همونطور که جناب Shola فرمودند ، سیستمهای حفاظتی کمکی برای حفاظت از سامانه های راداری در مقابل موشک های ضد رادار وجود داره که از تاکتیکهای ویژه ای مثل قطع و وصل کردن امواج اون سامانه ، ارسال امواج الکترومغناطیسی منحرف کننده ، پرتاب Chaff و اخلال در عملکرد سرجستجوگر موشک ضد رادار و ... استفاده میکنند -
[quote]ببخشید امکان ساخت پدافند فوق دوربرد برای هدف قرار دادن هواپیماهای ترابری و اواکس وجود
نداره؟ با توجه به اینکه کشفشون از فواصل دور امکان پذیره؟ اگه میشه توضیح بدین چرا؟
[size=7]ببخشید سوال یکم چیز بود[/size]
[/quote]
دوست عزیز نیاز به یک پدافند اختصاصی برای زدن آواکس نیست ، همه ی پدافندها در شرایط عادی قابلیت زدن آواکس در دور برد رو دارند ، اما در شرایط جنگ الکترونیک سنگین میشه اقداماتی کرد که یک پدافند اختصاصی ضد آواکس قدرتمند برای هدف قرار دادن هواپیماهای اواکس و جنگ الکترونیک (EW) داشته باشیم ، کافیه سرجستجوگر موشک با یک جستجوگر راداری پسیو تعویض بشه ، اینطوری موشک بصورت خودکار روی منبع امواج راداری ( آواکس یا هواپیماهای جنگ الکترونیک) قفل میکنه و هواپیما رو هدف قرار میده .
کارشناسان شوروی در زمان جنگ ویتنام با انجام این تاکتیک روی موشکهای پدافندی SA-2 Guideline هواپیماهای جنگ الکترونیک Wild weasel (راسوی وحشی) ارتش آمریکا رو هدف قرار میدادند یعنی از امواج جمینگ آمریکایی ها علیه خودشون استفاده میکرد ، این کار هم نیاز موشک به رادار زمینی رو از بین میبرد و ویتنامی ها با خاموش کردن رادارهای سامانه پدافند ، اونها رو از حملات ضد رادار حفظ میکردند و هم براحتی هواپیماهای اخلالگر رو از بین میبرد .-
1
-
-
[quote]از مقالتون ممنون مي تونين بگين پهناي فركانسيش چقدره ....
آيا اين رادار مانند بمب الكترونيكي سيستم هاي هدايتي آواكس رو هم از كا ر مي اندازه...[/quote]
این سامانه روی همون باند S (باندی که رادار AN/APY-1/2 روش کار میکنه) اخلال میکنه که میشه پهنای فرکانسی 2 تا 4 گیگاهرتز
این سامانه فقط برای اخلال روی رادار کشف و نظارت آواکس E-3 طراحی شده و سیستمهای ناوبری رو جم نمیکنه . البته اخلال در رادار کشف و نظارتی یک آواکس متعاقبا باعث مشکل در سیستم هدایت و کنترل اواکس هم میشه چون آواکس اصولا برای اینه که اهداف رو از فاصله ی دورتر شناسایی کنه و جنگنده ها و واحدهای درگیری رو به سمت اهداف هدایت و مدیریت کنه . بدون قابلیت کشف و شناسایی اهداف ، هدایت موثر واحده ها هم امکان پذیر نیست .
Areza : منظور پروژه ی پاد های جنگ الکترونیک سحاب هست .
Irankurdtehran : همونطور که در ابتدای مقاله گفته شده ، این سامانه ساخت کشور روسیه است ، از سال ساختش اطلاعاتی موجود نیست .-
1
-
-
خواهش میکنم رضا جان
یک مورد دیگه ای که میشه به لیست تسلیحات T-50 اضافه کرد (و جاش هم خالی بود) بمب هوشمند KAB-250 هست . این بمب به تازگی رونمایی شده و با وزن 250 کیلوگرم (550 پوند) ، کوچکترین بمب هوشمند روسی هست و طبق گزارش Strategy page ، طراحی آن با قطر 225 میلیمتر ، این بمب رو در رده بمبهای SDB (بمب کم قطر) قرار میده که مناسب برای حمل در مخازن تسلیحات داخلی جنگنده هستند.
این بمب در دو ورژن KAB-250L و KAB-250S-E طراحی شده که فرق این دو نسخه در سیستم هدایتیشون هست ، بمب KAB-250L از سیستم هدایت نیمه فعال لیزری استفاده میکند . بنابر گزارشات ، سرجستجوگر این بمب از نوع جستجوگر لیزری نیمه فعال Azov 27N یا 27N1 هست که از حلقه ی ایرفویل و طراحی اپتیکی (همانند بمبهای Paveway I/II) استفاده میکند . دقت این بمب بین 3 تا 10 متر است که با بمبهای هوشمند آمریکایی Paveway I/II قابل مقایسه میباشد .
مدل دیگه ی این بمب (KAB-250S-E) از هدایت ترکیبی اینرسیایی/ماهواره ای استفاده میکند و به احتمال زیاد ، مجهز به رسیور ماهواره ای PSN-2001 که در بمب هوشمند KAB-500S-E نیز استفاده شده ، میباشد .
در مورد توپ هم طبق چیزی خبرگزاری ریانوستی اعلام کرده است ، این جنگنده مجهز به نمونه اصلاح شده ی توپ 30 میلیمتری GSH-301 میباشد . توپ GSH-301 از نوع یک لول بوده و از مکانیزم رفت و برگشت گازی استفاده میکند . نکته ی ویژه در این توپ ، دقت بالای اون هست . بسیاری از توپهای طراحی شده از زمان جنگ جهانی دوم به بعد با مکانیزم گتلینگ یا رولور ساخته شدن که نرخ آتش وحشتناکی به اونها میداد . اما توپ GSH-301 از طراحی خطی استفاده میکند که نرخ آتش توپ را کاهش داده اما دقت را بشدت افزایش داده است .
این توپ دارای نرخ اتش 1800 گلوله در دقیقه و برد 1.8 کیلوکتری بوده و از سیستم خنک کننده تبخیری استفاده میکند ، گلوله های این توپ دارای سرعت 860 متر بر ثانیه هستند . گفته میشود در صورت تجهیز این توپ به سیستم هدفگیری و مسافت یاب لیزری ، دقت این توپ به اندازه ای خواهد بود که هدف را با 3 تا 5 گلوله از بین ببرد .
-
1
-
5
-
1
-
-
تو وبسایت Army technology نوشته این کامیون میتونه یه هواپیما به وزن 35 تن (تقریبا معادل یک F-14 با حداکثر تسلیحات و سوخت بارگذاری شده) رو یدک بکشه .
طبق وبسایت شرکت KrAZ ، قسمت راننده ی این کامیون سمت راسته (البته شاید برای ما مدل سمت چپ ساخته باشه) . -
[quote]این رادار جزیی ار سامانه موشکی اس 200 نییست
[/quote]
دوست عزیز البته این در اصل یک سامانه ی اخلالگر هست تا رادار ، بخش رادار اسکن این سامانه هم به احتمال زیاد برای اهداف بال سطح مقطع راداری بالا (در ابعاد یک آواکس ساخته شده) و اگر بردش رو 250 کیلومتر در نظر بگیریم بردش از برد 350 کیلومتری رادار کشف و رهگیری P-35 Bar lock کمتره -
امروزه نقش هواپیماهای اخطار زودهنگام و کنترل هوایی (موسوم به AWACS) بعنوان مرکز فرماندهی و نظارت در عملیات های هوایی و علی الخصوص در عملیاتهای هوایی کشورهای عضو ناتو به واقعیتی انکار ناپذیر تبدیل شده ، به همین دلیل این کشورها با بکارگیری ناوگان عظیمی از آواکسهای پیشرفته و ناونشین ، سعی در تثبیت این نقش برای نیروی هوایی خود دارند .
اما در طرف دیگر ، کشورهای مقابل ناتو با درک جایگاه مهم آواکسها به عنوان مغز متفکر عملیاتهای هوایی و قلب دکترین تهاجم هوابرد ناتو ، دست به تولید سامانه های اخلال سنگین برای از بین بردن توان عملیاتی این هواپیماها کرده اند . در راس این کشورها ، شوروی و فدراسیون روسیه با تجربه ی فراوان در زمینه سامانه های اخلالگر ، دست به طراحی سامانه ی اخلالگر سنگین PELENA-1 با هدف زمین گیر کردن آواکس های E-3 Sentry ایالات متحده کرد .
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/pelena1.jpg[/img]
این سامانه ی اخلالگر به طور ویژه برای حفاظت ادوات زمینی با سطح مقطع راداری 15 مترمربع در مقابل رادارهای نظارت و کشف دوربرد AN/APY-1/-2 شرکت وستینگ هاوس که روی آواکس E-3 نصب شده ، طراحی و ساخته شده است .
این اخلالگر پس از کشف هدف ، بطور اتوماتیک با انتشار امواج الکترومغناطیس اخلالی با فرکانس متغیر (Fast frequency Hopping mode) روی فرکانس باند حامل رادار AN/APY-1/2 دارای پوشش زاویه ای 90 درجه (از 45- تا 45+ درجه) برای اخلال و پوشش زاویه ای اسکن (برای هدف) 120 درجه ای میباشد . این سامانه توانایی کشف هدف رادار E-3 را تا برد 250 کیلومتر مختل میکند و برد موثر اخلال 80 کیلومتری دارد ، یعنی از فاصله بیش از 80 کیلومتر قابل آشکارسازی نمیباشد .
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/450px-Unknown_radar-8__Technical_museum_Togliatti.JPG[/img]
لازم به ذکر است که ضریب اطمینان اخلال این سامانه 80% بوده و علی رغم انتشار امواج پر قدرت مغناطیسی ، احتمال هدف قرار داده شدن این اخلالگر با موشکهای ضد تشعشع ( به دلیل احتمال اشباع رسیور راداری موشکها) کمتر از 20% میباشد .
بغیر از آنتن اصلی اخلال P-01 ، سیستم PELENA-1 یک منبع تغذیه با کد P-02 (برای تامین انرژی 80 کیلوواتی آنتن اخلالگر) و تریلر کنترل سامانه با کد P-03 را نیز شامل میشود . این سیستم قابلیت عملیات در دمای منفی 50 تا مثبت 40 درجه و تا رطوبت 25% را داراست .
[b]لازم به ذکر است که طبق اخبار موثق ، سیستم اخلال سنگین PELENA-1 در حال حاضر در خدمت قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیا میباشد که در رزمایش مدافعان ولایت-2 در آذر سال 88 ، برای اولین بار بطور رسمی ، رسانه ای شد .[/b]
منبع :
http://www.google.com/search?hl=en&q=PELENA-1%20jammer&gs_sm=e&gs_upl=34563l39976l0l40233l17l14l0l0l0l0l628l4292l3-1.2.5l8l0&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.&biw=1366&bih=599&wrapid=tlif131490284216010&um=1&ie=UTF-8&sa=N&tab=iw
http://articles.janes.com/articles/Janes-Radar-and-Electronic-Warfare-Systems/PELENA-1-radar-jammer-Russian-Federation.html
http://warfare.ru/?linkid=2441&catid=251
http://alef.ir/1388/content/view/67108/
گردآورنده و مترجم : Cheka-
2
-
-
<بخش پنجم (پایانی)>
تسلیحات (Armament) :
شاید بحث روی تسلیحات مورد حمل توسط جنگنده ی T-50 کمی زود به نظر برسد ، اما شرکت Tactical missile Corp که سازنده موشکهای معروف هوا به هوای روسی است ، از چند سال گذشته اقدام به نمایش نمونه های جدیدی از موشکهای هوا به هوا با قابلیتهای ارتقا یافته کرده است که با توجه به مشخصات اعلام شده ، میتوان به قطع این موشکها را تسلیحات توسعه یافته برای اولین جنگنده ی نسل پنجمی روسیه دانست .
یکی از این تسلیحات ، موشک هوا به هوای جدید RVV-SD است . این موشک که با برد 110 کیلومتر یک موشک هوا به هوای برد متوسط به حساب میاید ، در واقع یک ارتقای سنگین موشک هوا به هوای R-77 است . همانطور که گفته شد ، طبق اعلام رسمی شرکت سازنده (TRV) ، موشک RVV-SD حدود 190 کیلوگرم وزن دارد و در ساخت آن دفتر طراحی Vympel (طراح اصلی موشک R-77 که در حال حاضر در شرکت TRV ادغام شده است) و شرکت Agat مشارکت خواهند داشت.
شرکت Agat که از فروپاشی شوروی به بعد مسئولیت ساخت سرجستجوگر (Seeker) موشکهای هوا به هوا را بر عهده دارد ، تایید کرده که در حال ساخت دو سر جستجوگر جدید برای موشک RVV-SD است که یکی برای نیروی هوایی روسیه و دیگری برای نمونه ی صادراتی این موشک است . طبق اطلاعات شرکت سازنده ، این موشک از هدایت ترکیبی اینرسیایی/جستجوگر راداری فعال/دیتالینک رادیویی اصلاح مسیر استفاده میکند و در آن سعی شده از قاعده ی "Fire and Forget" (شلیک کن و فراموش کن) تبعیت شود. موتور این موشک از نوع سوخت جامد بوده و سرجنگی موشک نیز مجهز به فیوز مجاورتی لیزری است . این موشک طوری طراحی شده که فشار معادل 12G را تحمل کند .
این موشک قابلیت عملیات در شرایط جنگ الکترونیک سنگین را دارد و نحوه ی طراحی بالچه ها نشان میدهد این موشک بطور مخصوص برای استفاده در مخازن تسلیحات داخلی طراحی و ساخته شده است . این موشک از دستگاه AKU-130E برای شتاب اولیه استفاده میکند . AKU-130E در حقیقت یک پرتابگر از نوع Catapult است (شیوه ی Catapult برای دادن شتاب اولیه به هواپیماها در ناوهای هواپیمابر استفاده میشود)
موشک معرفی شده ی دیگر توسط این شرکت ، RVV-MD نام دارد . این موشک نیز نمونه ی ارتقا یافته ی موشک معروف R-73 بوده و با برد 40 کیلومتر، یک موشک کوتاه برد All aspect است که بطور ویژه برای نبردهای نزدیک و Dogfight ساخته شده است . همانطور که انتظار میرود ، این موشک همانند پدر خود ، با استفاده از تکنولوژی کنترل بردار رانش (Thrust vectoring) به شدت مانورپذیر بوده و به لطف استفاده ی صرف از جستجوگر حرارتی پسیو دو رنگ ، در مقابل اخلال الکترونیکی کاملا مقاوم است . موشک به فیوز مجاورتی رادار یا فیوز مجاورتی لیزری (RVV-MDL) مجهز است .
این موشک نیز دارای طراحی مخصوص برای استفاده در مخازن تسلیحات داخلی هواپیماهاست و سرجنگی 8 کیلوگرمی دارد . این موشک برای پرتاب و شتابگیری اولیه (یا جدا شدن در حالت اضطراری) از پرتابگر ریلی P-72-1D استفاده میکند
موشک سوم این شرکت برای جنگنده ی T-50 موشک قدرتمند RVV-BD است که برای اولین بار در نمایشگاه هوایی MAKS 2011 نمایش داده شده ، نمونه ی ارتقا یافته ی موشک R-33E است . این موشک با برد 200 کیلومتر (در مقابل برد 120 کیلومتری R-33E) در جرگه ی موشکهای هوا به هوای برد بلند هدایت شونده قرار میگیرد . همانطور که واضح است ، موشک RVV-BD از تکنولوژی Beyond visual Range (ماورای برد دید) استفاده میکند .
موتور این موشک از نوع دوگانه سوخت جامد بوده و موشک تحمل فشار معادل 8G را خواهد داشت .
علاوه بر این موشکها که سلاحهای T-50 برای جنگهای هوا به هوای آینده خواهند بود ، موشک ضد رادار X-31AD که نمونه ارتقا یافته ی موشک KH-31 است . طبق اعلام شرکت سازنده ، برد این موشک 160 کیلومتر میباشد و ویژگی منحصر به فرد آن ، استفاده از گستره ی وسیعی از جستجوگرهای راداری پسیو در باند های مختلف به عنوان مکمل سیستم هدایتی اصلی است . هدف اصلی از ساخت این موشک ، انهدام رادارهای زمینی بوسیله ی کشف امواج راداری فعال پالسی یا امواج پالسی پیوسته است .
سرعت حداکثری این موشک ، 1.5 ماخ است .
سرجستجوگر موشک KH-31
بغیر از موارد بالا ، موشکهای ارتقا یافته ی دیگری برای عملیاتهای دریایی ، ضد رادار و هوا به سطح معرفی شده اند .
هر چند اطلاعات زیادی در مورد مخازن تسلیحات داخلی و نحوه ی چینش تسلیحات این جنگنده وجود ندارد . اما کارشناسان احتمال میدهند T-50 از دو مخزن حمل تسلیحات برای حمل بمب های هوشمند و موشکهای کوتاه برد استفاده میکند . علاوه بر این جایگاه های خارجی (احتمالا در دو طرف ورودی هوای موتور "Intake") برای حمل تسلیحات و سوخت اضافی وجود دارد اما حمل تجهیزات اضافی روی جایگاههای خارجی باعث افزایش سطح مقطع راداری و احتمال کشف هواپیما میشود .
در دو شکل زیر ، شکل اول نحوه ی چینش احتمالی تسلیحات در دو مخزن داخلی و شکل دوم نحوه ی چینش احتمالی تسلیحات در مخازن داخلی و خارجی جنگنده T-50 را نشان میدهد .
منبع :
http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=posting&mode=reply&t=17147
http://eng.ktrv.ru/production_eng/323/503/567/
http://eng.ktrv.ru/news/company/172.html
http://eng.ktrv.ru/production_eng/323/512/564/
http://rt.com/news/fifth-generation-unique-missile/
مترجم و گرد آورنده : Cheka
لازم به ذکر است که تمامی حقوق این مقاله منحصرا متعلق به وبسایت میلیتاری و گردآورنده میباشد . کپی از این مقاله با ذکر نام منبع و نویسنده بلامانع میباشد .
..................................................................................................................................................................................................................................................
با تشکر از عنایت دوستان به این مقاله ، از دوستان عزیز خواهش میکنم برای غنی تر شدن این تاپیک ، هر گونه خبر و جزییات جدید و معتبری که از این جنگنده منتشر میشود رو در این تاپیک قرار بدن .-
14
-
1
-
-
دوست عزیز جناب Lich
لینکی که شما در مورد هزینه های آمریکا برای پروژه ای اصطلاحا "مدرنیزه سازی" زرادخانه ی اتمی قرار دادید شامل نکات جالبی هست که عرایض بنده رو تایید میکنه . با مطالعه ی جدول برنامه های ذکر شده ی آمریکا برای تسلیحات اتمی متوجه میشیم که تقریبا [b]تمام[/b] این برنامه ها تنها برنامه های تنظیمات (Maintainence) و افزایش عمر تسلیحات اتمی (Life extension program) هستند . این برنامه ها در حقیقت "کف" و مینیمم هزینه های یک زرادخانه ی اتمی هستند و اصلا مدرنیزه سازی به حساب نمیان (البته در ابتدای مقاله ، نویسنده خیلی تلاش کرده که این برنامه ها که در حقیقت بازسازی (Rebuild) تسلیحات هستند رو بعنوان "مدرنیزاسیون" تسلیحات اتمی آمریکا معرفی کنه اما چنین چیزی نیست) . در واقع حتی کشوری مثل پاکستان هم باید برای امنیت سلاحهای اتمیش این برنامه ها رو انجام بده وگرنه با فرسوده شدن و نشت مواد رادیواکتیو ، امنیت هسته ای کل کشور مورد تهدید قرار میگیره .
برای اینکه متوجه منظورم بشید ، به لینک http://www.nti.org/e_research/e3_nuclear_stockpile_modernization.html مراجعه کنید تا ببینید این برنامه های آمریکا روی زرادخانه ی اتمیش چیزی جز تعویض سوخت جامد و موتورهای مرحله ی آخر موشکهای قاره پیما (جهت افزایش عمر این موشکها) نیست . جای تعجب داره که شما این برنامه های افزایش عمر عادی رو با تجهیز زرادخانه ی هسته ای روسیه به موشکهای پیشرفته ای مثل RS-24 یا اسکندر مقایسه میکنید !
در مورد تعویض کلاهک های اتمی W78 نیروی هوایی آمریکا با کلاهک W87 هم باید عرض کنم حتی اگر اسم این کار ارتقا باشد ، یک ارتقا هست که باید 30 سال پیش انجام میشد . چون کلاهک W87 به هیچ عنوان جدید نیست . در حقیقت ، تولید کلاهک W87 از سال 1986 آغاز شد و این کلاهک تبدیل به کلاهک اتمی استاندارد موشک قاره پیمای بازنشسته شده ی Peacekeeper شد . با بازنشسته شدن موشک Peacekeeper در سال 2005 ، نیروی هوایی آمریکا به فکر افتاد که بجای غیرفعال کردن کلاهک های W87 ، اونها رو جایگزین کلاهک های خیلی قدیمیتر W78 (که کلاهک استاندارد موشک قاره پیمای Minuteman III از سال 1976 میباشد) کردند.
http://www.globalsecurity.org/wmd/systems/w87.htm
در مورد پیمان شانگهای ،در اینکه هر پیمانی اعضایی تاثیرگذار و اعضایی (بقول شما) نخودی دارند ، شکی وجود نداره ! در همین تاپیک چند پست زده شد مبنی بر اینکه "[b]ارزیابی ناتو بدون آمریکا ارزشی ندارد[/b]" ؟ اما اگر شما بیاید یونان رو از ناتو کنار بذارید هیچ فرقی نمیکنه چون این کشورها نخودی هستند ! همین سخنان شما مبنی بر اینکه روسیه چین رو متقاعد کرد که مانور رو در تنگه ی تایوان نذاره یا اینکه پشت سر هم میگن این همکاری های نظامی فقط جنبه ی امنیتی و ضد تروریستی داره ، حرف بنده در مورد سیاست "چراغ خاموش" اتحاد شانگهای رو تایید میکنه .
در مورد تکنولوژی فضایی ، بنده برای بار چندم عرض میکنم ، اگر تکنولوژی روسیه فقط در حد یک سفینه ی بارکش و تاکسی (!) اهمییت داشت کشورهای اروپایی و آمریکا نمیومدن در پروژه های عظیمی مثل رادیوتلسکوپ RadioAstron و سفر انسان به مریخ همکاری عملی (نه مشاوره !) انجام بدن ، اشپیگل هم البته یک نشریه هست از نوع آلمانی که این نظر رو داشته ، اما با توجه به اینکه آمریکا در حال حاضر چاره ی دیگری ندارد ، توقف همکاری ها خیلی بعید بنظر میرسد .
شما میفرمایید غربی ها بخاطر تجربه ی روسیه باهاش همکاری میکنند در حالیکه اصلا علم و تکنولوژی یک چیز تجربی هست و این حرف شما بطور غیرمستقیم برتری تکنولوژی روسها رو اثبات میکنه . در مورد حوادث فضایی روسیه در سالهای 1961 تا 1964 هم برای بنده خیلی عجیب هست که شما از این همه برهه ی زمانی اومدین درست 3 سال اول ورود بشر به فضا (از زمان پرتاب ماهواره ی Sputnik-1 به فضا در سال 1961) رو زیر ذره بین بردید ! طبیعی هست که که در اون زمان علم و تکنولوژی فضایی انسان بسیار ابتدایی بود و این حوادث تا حد زیادی طبیعی هست . اما این حوادث مرگبار برای شاتل که بنده عرض کردم یکیش برای سال 1986 (شاتل چلنجر) و دیگری برای کمتر از 10 سال پیش (شاتل کلمیبا در سال 2003) هست !
در مورد اهمییت نیروی هوایی که شما اشاره کردید ، باید این نکته رو بگم که این استراتژی ها هستند که با تمرکز روی یک نیرو ، اون رو با اهمییت میکنند . "نیروی هوایی" در دکترین غربی در مرکز نبرد قرار داره و دارای بیشترین اهمییت هست اما در استراتژی شرقی تا نقش حمایت و ساپورت نیروی زمینی تنزل پیدا کرده . هر کدوم از این استراتژی ها هم البته نقاط ضعف و قوتی دارند . برای مثال همونطور که فرمودید پیشروی زمینی بدون پشتیبانی کاری بسیار سخت هست که سعی شده با پدافند زمین پایه این نقص برطرف بشه . اما در استراتژی غربی هم شما هرچقدر بمباران هوایی کنید بالاخره باید روی زمین بیاید تا اون کشور یا منطقه رو تصرف کنید .
استراتژی Sea denial توسط آلمانی ها بیشتر با هدف جلوگیری از ورود آمریکایی ها به جنگ انجام میشد که در جنگ اول موفق و در جنگ دوم (اگر ژاپنی ها پا روی دم آمریکا نمیذاشتن) بعید نبود موفق بشه ، در ارسال تجهیزات به انگلیس هم البته این استراتژی تا حدی موفق بود ! اما به غیر از این باید به این نکته ی مهم هم اشاره کنم که نطفه ی همین دکترین غربی مبتنی بر نیروی هوایی و دکترین شرقی مبتنی بر موج زرهی از موفقیت متفقین در جنگ جهانی دوم بوجود اومد !
در مورد نیروهای سه گانه با برتری نسبی آمریکا در نیروی هوایی (که باعث تکاپوی شدیدی در روسیه شده) و (تا حدودی) دریایی نسبت به روسیه مخالفتی ندارم اما اینکه بخوایم نیروی زمینی آمریکا رو از روسیه/شوروی برتر بدونیم حقیقتا یک اغراق هست ، شوروی در عین اینکه بر کمیت تاکید داشت اما همواره بهترین تانک ها رو ساخته است (اگر بخوام روش حرف بزنم خیلی طولانی میشه ولی اگر لازم باشه در پست بعدی توضیح میدم) ، پدافند هوایی و توان موشکی/توپخانه ای روسها هم دارای برتری انکارناپذیری بر غرب میباشند .
موفق باشید -
خیلی ممنون از توضیحاتتون علی آقا
-
Tor-M1 و Tor-M2
[img]http://www.defencetalk.com/pictures/data/5049/medium/Tor-M2.jpeg[/img]
[img]http://www.defencetalk.com/pictures/data/5049/medium/Tor-M2_on_display.jpg[/img]
[img]http://defense-update.com/images/tor-greece.jpg[/img]
[img]http://www.armyrecognition.com/customer/thierry/greece/torm1_01.jpg[/img] -
[img]http://en.valka.cz/files/1l259_2_279.jpg[/img]
سیستم جمع آوری اطلاعات نبرد 1L219M موسوم به Zoopark-1 به منظور کشف خودکار موقعیت توپخانه های دشمن (خمپاره ، توپخانه سنگین ، ، موشکهای بالستیک تاکتیکی) بر اساس شلیک های آنها ، تخمین تلفات ، تغذیه ی اطلاعاتی و کنترل آتش واحدهای توپخانه و فرماندهی خودی ساخته شده است . میتواند موقعیت توپخانه های دشمن را قبل از اصابت گلوله های آن به هدف کشف کند و با تغذیه ی واحدهای خودی با اطلاعات و موقعیت واحدهای توپخانه ای دشمن ، اصلاح موقعیت لحظه به لحظه و کنترل آتش موثر ، دقت و کارایی آتش خودی را بین 2 تا 2.5 برابر تقویت کرده و توپخانه ی دشمن را قبل از هر حرکتی زمینگیر کند.
سیستم جمع آوری اطلاعات Zoopark-1 در کل از یک رادار فاز آرایه که روی شاسی نفربر MT-LBu سوار شده ، تشکیل میشود . همچنین برای تامین انرژی رادار یک منبع تغذیه ی قوی الکتریکی T230P-4RPM1 نیز در این سیستم تعبیه شده است . همچنین رادار مونوپالس 3 بعدی (3D) به منظور بررسی توپوگرافیک میدان نبرد و سیستم جهت گیری مستقل نیز به عنوان ابزار کمکی در این سیستم نصب شده اند .
رادار فاز آرایه ی این سیستم که روی باند L و G کار میکند ، قابلیت پوشش 60 درجه منطقه ی جلوی خود را داراست و میتواند همزمان تا 70 هدف را کشف و تا 12 هدف را ردیابی و کشف موقعیت کند . این رادار میتواند پس از اولین شلیک ، واحد های خمپاره ای را تا برد 20 کیلومتری ، واحدهای توپخانه ای را تا برد 15 کیلومتری ، واحدهای موشک انداز (MLRS) را تا برد 30 کیلومتری و واحدهای موشکی تاکتیکی را تا برد 40 کیلومتری کشف کند .
همچنین پس از اولین شلیک واحدهای دشمن ، رادار میتواند کنترل آتش خودی برای واحد های خمپاره ای دشمن تا برد 22 کیلومتر (با خطای متوسط 35 متر) ، واحدهای توپخانه ای تا برد 20 کیلومتر (با خطای متوسط 45 متر) ، واحدهای موشک انداز (MLRS) تا برد 35 کیلومتر (با خطای متوسط 60 متر) و موشکهای بالستیک تاکتیکی تا برد 40 کیلومتری (با خطای 75 متر) را فراهم کند .
تجهیزات سیستم جمع آوری اطلاعات ZOOPARK-1 به شدت برای مقاومت در برابر جنگ الکترونیک و تشعشعات الکترومغناطیسی تقویت شده است و به لطف شاسی MT-LBu ، سیستم ZOOPARK-1 دارای قابلیت مانورپذیری و تحرک بالاست ، زمان استقرار این سیستم 5 دقیقه است .
[img]http://www.defencetalk.com/pictures/data/51/medium/1l219m_zoopark_1_russia_expo_arms_2008_thierry_lachapelle_01.JPG[/img]
منبع :
http://militaryforces.ru/weapon-3-59-331.html
http://warfare.ru/?linkid=2434&catid=251
www.roe.ru/cataloque/air_def/air_def_58-60.pdf
مترجم : Cheka-
10
-
-
[quote][color=darkblue]با تشکر از توضیحات جناب چکا
[quote]ظاهرا در قسمت حمل سربازان این HIFV مثل خودروی BTR-80 جایی برای شلیک سربازان از داخل کابین گذاشته نشده نه ؟[/quote]
بله ، به خاطر اینکه این خودرو در وهله اول تانک است به همین دلیل به خاطر داشتن حفاظت NBC از تعبیه دریچه برای شلیک سربازان از داخل کابین برای این تانک خودداری شده است.[/color][/quote]
فرمایش شما صحیح است ، اما خودروی BTR-80 هم در عین اینکه 7 دریچه برای شلیک سربازان داره از سیستم خودکار حفاظت NBC استفاده میکنه که بطور خودکار موتور رو خاموش میکنه (احتمالا برای حفاظت از اثرات الکترومغناطیسی) و با مکانیزم Overpressurize کردن کابین ، سرنشینان رو حفظ میکنه . چطور در این خودرو نتونستن همچنین کاری انجام بدن ؟ -
ببینید جناب Lich عزیز
بنده هم قبول دارم بعضی حرفهای مقامات آمریکایی جنبه ی مظلوم نمایی برای گرفتن بودجه از کنگره و بازی های سیاسی داخلیشون داره ، اما نمیشه هر حرفی که آمریکایی ها از ضعفشون میزنند رو در قالب این مظلوم نمایی طبقه بندی کنیم ، واقعیت اینه که (اگر چین رو کنار بگذاریم) آمریکا از نظر توان بازدارندگی اتمی سالهاست که مدرنیزاسیونی نداشته ، در حالیکه زرادخانه ی اتمی روسیه که بزرگترین زرادخانه ی اتمی جهان هم هست ، داره به کلی به نسل جدیدی از موشکهای بالستیک (RS-24 ، Bulava و Iskandr) مجهز میشه . (البته بگذریم از اینکه خود آمریکا با پروژه های سپر دفاع موشکیشون روسها رو ترغیب به این ارتقای همه جانبه زده اند)
در بحث پیمان شانگهای هم اتفاقا ، طبق نظر کارشناسان ، این پیمان با برگزاری رزمایشهای مشترک عظیم ، بیشتر داره به یک پیمان نظامی تبدیل میشه تا اقتصادی . جهت اطلاعتون عرض میکنم . این پیمان از سال 2003 در حال انجام رزمایش های سالانه ی نظامی هست که بزرگترین این رزمایشها رزمایش Peace mission 2005 و رزمایش سال 2007 (که در همون رزمایش ، شروع دوباره ی ماموریت گشت زنی بمب افکنهای روسی اعلام شد) و 2009 است . فقط در رزمایش سال 2010 این پیمان بیش از 5000 سرباز از کشورهای عضو حضور داشتند. البته مخالفت با عضویت دائم ایران به دلیل تحریم های بین المللی یکی از عقب نشینی های این پیمان بود اما بنظر میاد برای این پیمان تازه تاسیس یکم زود باشه که با جذب کشوری مثل ما ، علنا خودش رو در برابر غرب قرار بده .
فعلا سیاست این پیمان ، گسترش و تثبیت چراغ خاموش هست (طبق بعضی تحلیل ها ، هدف اصلی آمریکا از اشغال افغانستان ، جلوگیری از گسترش همین پیمان بود) برای همین حتی سران این کشورها هم این موضوع رو که شانگهای یک پیمان در مقابل ناتوست رو انکار میکنند و فعالیتهای نظامی مشترک رو هم صرفا با اهداف امنیتی و ضدتروریستی معرفی کرده اند .
در مورد تکنولوژی فضایی روسیه ، بنده لینک اشپیگل رو خوندم ، بیشتر تاکیدش رو همون شکست اخیر سایوز در پرتاب محموله ی Progress-M بود . اما من واقعا فکر نمیکنم یک حادثه در 30 سال سابقه ی پرتاب بدون حادثه ی سفینه های سایوز خدشه ای وارد کنه ، میدونید سفینه های آمریکایی و همین شاتل در مدت این 30 سال چندتا سانحه (اونهم از نوع مرگبار) رو پشت سر گذاشتن ؟ بغیر از این هم باز هم عرض کردم ، اگر تکنولوژی فضایی روسیه انقدر عقب افتاده هست ، آمریکا و اروپا و همین آلمان روی پروژه ی عظیمی مثل رادیوتلسکوپ فضایی RadioAstron روسیه (که بزرگترین رادیوتلسکوپ دنیا به حساب میاد) ، پروژه سفر به ماه و پروژه ی ساخت ایستگاه بین المللی فضایی با روسیه همکاری نمیکردند .
در مورد دکترین جنگی دو طرف ، استراتژی روسیه دفاع نیست ! استراتژی روسیه/شوروی همواره بر پایه ی تهاجم سنگین زمینی و موج زرهی بوده و هست ، بقیه ی عناصر ارتش روسیه (پدافند هوایی ، نیروی هوایی ، توپخانه و ...) فقط و فقط برای حمایت از همین نیروی زمینی پیشرو طراحی شده اند . دکترین روسیه کشاندن جنگ به زمینه ، در راستای همین دکترین ، در صورت لزوم روسها از استراتژی انکار دریا (Sea denial) و (Air denial) هم استفاده میکنند .
در واقع از نظر استراتژیک هیچ کشوری نمیتونه ادعا کنه که هم در دریا ، هم در هوا و هم در زمین ، دارای قدرت برتر هست (چون توسعه ی چنین ارتشی هم از نظر اقتصادی هم صنعتی و تکنولوژیک امکان پذیر نیست) پس ارتشها چکار میکنند ؟ بجای اینکه در هر 3 بخش کار کنند و یک نیروی متوسط ایجاد کنند . روی یک بخش تمرکز میکنند و یک نیروی برتر و حرفه ای میسازند ، سپس در بقیه ی عرصه ها ، به استراتژی Denial (انکار) روی میارن یعنی با توسعه ی سلاحهای مخرب ، توان کنترل اون زمینه از نبرد رو از دشمن میگیرند ، در حالی که خودشون هم برای کنترل آن قسمت تلاشی نمیکنند . با اینکار ، دشمن به عرصه ای که ما توش تبحر و قدرت بیشتری داریم کشیده میشه و شکست میخوره.
اگر دقت کنید حتی ناتو هم از دکترین مشابه استفاده میکنه . ناتو وقتی در اوچ جنگ سرد دید که نیروی زمینیش به هیچ عنوان نمیتونه در مقابل نیروی زمینی ارتش سرخ (که بالای نیم میلیون تانک و خودروی زرهی داشت) حرفی برای گفتن بزنه . اومد از استراتژی Ground Denial استفاده کرد ، یعنی بجای تاکید روی نیروی زمینی ، به توسعه ی جنگ افزارهای سنگین هوایی برای از بین بردن توانایی زرهی ارتش سرخ روی آورد تا جنگ رو از زمین ، به هوا (که ناتو توش برتری داره) بکشونه . مشهورترین ابزارهای این استراتژی ، هلیکوپترهای ضد تانک AH-64 آپاچی ، هواپیماهای ضدتانک A-10 و بمب افکنهای سنگین هستند . این در حقیقت یعنی همون دفاع زمینی برای تهاجم هوایی .
امیدوارم بتونم منظورم رو رسونده باشم ، موفق باشید -
علی آقا دست شما درد نکنه ، خودروی بسیار جالبی بود
ظاهرا در قسمت حمل سربازان این HIFV مثل خودروی BTR-80 جایی برای شلیک سربازان از داخل کابین گذاشته نشده نه ؟
شرکت خارکیف موزوروف بجز این خودرو یک خودروی HIFV دیگه هم بر پایه ی تانک T-72 تولید کرده اند بنام BMT-72 .
http://www.morozov.com.ua/eng/body/bmt72.php
موازی با این طرح ، در حال حاضر روسها هم روی طرح BMP-T (خودروی حمایت تانک) برای جنگهای شهری کار میکنند که فکر کنم این خودروها کارایی بیشتری در جنگهای شهری نسبت به HIFV ها خواهند داشت (ولی قیمت تمام شده ی تجهیز ارتش به این خودروها خیلی بیشتره)
متاسفانه هنوز هیچکدوم اینها در یک جنگ شهری واقعی بکار گرفته نشدن که کاراییشون رو ببینیم -
برادر عزیز ، جناب Lich
شما ظاهرا بند های اول اون لینک رو مطالعه نکردید !
[b]US Defense Secretary Robert Gates called Tuesday for the modernization of the US nuclear arsenal to strengthen deterrence at a time when Russia and China are upgrading their nuclear weapons
.
"Currently, the United States is the only declared nuclear power that is neither modernizing its nuclear arsenal nor has the capability to produce a new nuclear weapon," he said in a speech to the Carnegie Endowment for Peace.
وزیر دفاع آمریکا در سه شنبه ، بر لزوم مدرنیزاسیون زرادخانه ی هسته ای آمریکا برای تقویت بازدارندگی ، آنهم در زمانی که روسیه و چین در حال ارتقا تسلیحات هسته ای شان هستند تاکید کرد .
وی در سخنرانی خود افزود "در حال حاضر ، ایالات متحده تنها قدرت اتمی است که نه در حال مدرنیزه کردن زرادخانه ی اتمی خود است و نه توانایی تولید یک سلاح هسته ای جدید را دارد"[/b]
فکر کنم همین دو جمله ی بالا به اندازه ی کافی واضح باشند .
در مورد جمله ی Gates acknowledged that neither Russian nor China were adversaries هم البته Adversary اینجا بیشتر با معنی "دشمن" جور در میاد تا "رقیب" ، چون گیتس در این کنفرانس در مورد تهدید اتمی چین و روسیه زیاد حرف میزنه شاید اینو آخرش گفته که واکنش پکن و مسکو برانگیخته نشه (از نظر منطقی هم بنظر نمیاد روسیه ای که بزرگترین زرادخانه ی اتمی جهان رو داره رقیب آمریکا نباشه!)
در مورد سیستمهای دفاع موشکی بنظر من واکنش شدید روسیه نسبت به پروژه ی NMD آمریکا (که به تهدید اتمی لهستان و استقرار موشکهای اسکندر هم کشید) بیشتر یک زور آزمایی سیاسی بود تا نظامی . چون تقریبا تمام محافل نظامی در اون زمان متفق القول بودن که پروژه ی NMD در حالت کاملا عملیاتی هم نمیتونه یک حمله ی همه جانبه ی اتمی روسیه رو دفع کنه . سیستمهای دفاع موشکی که ناتو داره توسعه میده هم در نمیتونن روسیه رو بطور کامل محاصره کنند چون ناتو و متحدان آمریکا اطراف روسیه (بخصوص مرزهای جنوبی و شرقی) حضور چندانی ندارند .
در بحث اینکه در هنگام جنگ احتمالی چه کشورهایی انگیزه دارند یا .... که خود روسیه و آمریکا هم الان انگیزه ی چندانی برای جنگ ندارند ! اما در هنگام تنش اوضاع متفاوت هست ، علاوه بر این باید اهرمهای جدیدی مثل پیمان امنیتی شانگهای رو هم در نظر بگیرید
در مورد اقتصاد هم البته این مشکلات اقتصادی و کند شدن رشد اقتصادی برای همه ی کشورها پیش اومده ولی بازهم روسیه نسبت به خیلی کشورهای اروپایی اقتصاد رو به رشد تری داره . از نظر تکنولوژی فضایی هم بازهم اگر واقعا انقدر که شما میگین تکنولوژی فضایی روسی Out date هست پس چطور ناسا و اروپا دارن از فرستادن فضانوردا و ماهواره هاشون به فضا تا ایستگاه فضایی ISS و رادیوتلسکوپهای فضایی (از جمله ماهواره ی RadioAstron)و فرستادن انسان به مریخ با روسیه همکاری میکنند ؟
در زمینه مقایسه ی تانکها ، منظور من از تجربه ی جنگی T-90 ، تجربه در شرایط جنگ چریکی بود . آبرامز آمریکا هنوز در یک جنگ چریکی تمام عیار درگیر نشده و سوابقش در جنگ عراق و افغانستان (که احتمالا منظورتون همون حمله ی اول هست) در مقابل تانکهای Downgrade شده ی تی-72 عراقی اونهم بدون پوشش هوایی بود . البته پوشش هوایی ناتو هم عامل برتری خوبی است اما تنها عامل نیست . برای مثال روسیه بجای پوشش هوایی نیروی زرهی بیشتر به پدافند هوایی زمین پایه برای محافظت لشگرهای زرهیش روی آورده که میتونند فاکتور برتری هوایی استراتژی غربی رو از بین ببرند .
معرفی سامانه اخلالگر PELENA-1 ، برگ برنده قرارگاه خاتم الانبیا
در جنگ الکترونیک
ارسال شده در · Report reply
این 8000 تاکتیک استفاده از جنگ الکترونیک که توی تاپیک سوخو 34 ذکر شده
به چه صورته؟
یعنی مثلا 30 40 تاشو دارین که به ما بگین چجوریه؟
اخه 8000 تا خیلیه! یک جور بلوف به نظر میاد
مگه چه کارایی در جنگ الکترونیک میشه کرد؟![/quote]
دوست عزیز ، البته بقول شما این عدد میتونه یک بلوف باشه ، اما علم جنگ الکترونیک علم بسیار وسیعی است و بخش عمده ی این این مسایل بخاطر اهمییت بالا و مسایل امنیتی برای عموم آشکار نیستند و تعداد بسیار معدودی از این تاکتیکهای جنگ الکترونیک هستند که عمومی شده اند . در کل ، تکنیک های جنگ الکترونیک و ECM در دو بخش اختلال (Noise) و فریب (Deception) سامانه ها طبق بندی میشوند که هر کدام شامل تکنیکهای زیادی میشوند . با استفاده از دو یا چند پاد جنگ الکترونیک به صورت هماهنگ ، گستره ی زیادی تاکتیکها (عملیاتهای جنگ الکترونیک جمعی) به موارد قبلی اضافه میشود .
به همین صورت ، در صورت هماهنگ شدن چند جنگنده ی مجهز به تجهیزات جنگ الکترونیک بصورت دسته ای ، تاکتیکهای بیشتری برای فریب سامانه ها قابل استفاده میشوند .