انجمن بزرگ میلیتاری

مهر 93

منظورشما نبرد كورسك در جنگ جهاني دومه ؟ اگر دوست داشتيد راجب اونهم ميگردم ... بايد مستند باشه

بله! چون تنها همین نبرد یکی از بزرگترین نبرد های تانک و کلا زرهی در تاریخ به وجود آمدن نیروی زرهی است!

مهر 93

جناب نریمان این مستند قسمت دومی هم داره؟ چون بزرگ ترین نبرد زرهی تاریخ بشر هست، خواستم بدونم در مورد اون هم میزارین یا نه

مهر 93

توضیحاتی در مورد نفربر جدید بردلی!

برای مشاهده، روی لینک کلیک کنید!

مهر 93

پس عکس بردلی کو؟ قرار بود با برجک جدید مجهز بشه! امسال هم نیومد! توف به روحشون :(

مهر 93

با تشکر از این مطلب ارزنده

مبحث سیستم تعلیق تانک ها جای کار زیادی دارد از سیستم تعلیق های میله پیچشی که اساس تعلیق بسیاری از تانک ها (به خصوص شرقی ها) هستند تا تعلیق های هیدروپنوماتیک فعال مورد استفاده تانک های کره ای و ژاپنی که قابلیت نشستن ، ایستادن ، خم شدن به جلو ، عقب و طرفین (sit ، stand ، kneel و .............) را به تانک میدهند که این قابلیت موجبات افزایش زوایای اجرای آتش تانک میشود

درود!

دقیقا! نمونه اش همین TK-X ژاپن!

tk_x_l9~0.jpg

مهر 93

خیلی ممنون واقعا مچکرم :rose: :rose:

در مورد سیستم های تعلیق پیشرفته میشود توضیحی دهید

همین تصمیم رو دارم، انشاءالله در آینده در مورد تمامی این سیستم ها توضیح مفصل میدم

مهر 93

با سلام

ضمن تشکر از شما - بررسی سیستم تعلیق تانک یکی از مهمترین مباحث در حوزه زرهی است ، با این وجود آیا در ارتباط با دو سیستم تعلیق هیدرو پنوماتیک و سیستم تعلیق هورستمن ، مطلبی خاصی وجود دارد ؟؟ چون یکی از شکاف های بنده در مجموعه ای که دارم روی آن کار می کنم ، بحث سیستم های تعلیق تانک است .

ممنون :rose: :rose:

خیلی ممنون

بله! وجود داره! منتها قصد دارم تا گام به گام و یکی یکی بررسیشون بکنم، چون سیستم کریستی از همه قدیمی تره اول این رو گذاشتم!

مهر 93

بسم الله الرحمن الرحیم

یک مهندس معروف آمریکایی به نام J Walter Christie ، یک نوع سیستم تعلیق برای تانک ها طراحی کرد که با نام خودش، یعنی سیستم تعلیق Christie نام گذاری شد. این سیستم به تانک ها اجازه می داد تا بسیار بهتر و بیشتر از نمونه هایی که از Leaf spring استفاده می کردد، تحرک داشته باشد. همچنین به تانک اجازه می داد تا از سیستم کراس کانتری برای سرعت بهتر و راحتی بیشتر خدمه بهره ببرد. این سیستم اولین سیستمی بود که با نام M1928 وارد خط تولید شد و تقریبا از سال 1944 تا کنون در اکثر طراحی های مربوط به تانکها مورد استفاده قرار گرفته است.

شمای فنی سیستم تعلیق کریستی

سیستم تعلیق کریستی به صورت گسترده در تانک های سبک مورد استفاده قرار گرفت، به خاطر این که این سیستم هم برد بیشتری داشت و هم اینکه سرعت تانک را افزایش می داد و می توانست خیلی راحت در زیر ساخت های دشمن نفوذ کند و قابلیت های لجستیکی آنها را نابود کند. اولین طراحی این سیستم به دهه 20 میلادی بر می گردد که توسط یک سری موانع بسیار ساده، قابلیت کراس کانتری آنها امتحا شد و در طی آزمایش های محدود قابلیت هایش مشخص گردید. بعد از دهه ی 20 میلادی، کریستی راه حل بهتر و جدید تری ارائه کرد. اما مشکل او تعبیه فضای عمودی بیشتر برای حرکت فنر ها بود، برای مثال اگر قرار بود از یک مانع 25 سانتی متری، سیستم تعلی عبور کند، احتیاج به 50 الی 75 سانتی متر فضای عمودی برای جابجایی فنر ها بود که این طراحی کوچک پاسخگوی چنین نیازی نبود.

تانک T-34

سرانجام این مشکل با اضافه کردن بلبرینگ به این سیستم حل شد. این عمل باعث شد تا جهت حرکت از عمودی به افقی تغییر پیدا کند. چرخ های جاده به صورت جداگانه بر روی یک لوله نصب می شدند که می توانست تنها به صورت عمودی تحرک داشته باشد. در بالا که بلبرینگ ها نصب شده بودند، به سمت جهت خاصی به سمت عقب حرکت می کردند. فنر ها نیز بر روی انتها بلبرینگ ها نصب شده بودند و می توانستند تا هر زمانی که می خواهند کوتاه و دراز شوند. این سیستم بر روی تانک M1928 نصب شد، نتایج بسیار قابل توجهی بدست آمد که محدوده ی حرکت تانک را به صورت ویژه ای از فقط 10 سانتی متر (که در طراحی اصلی اش 10 سانتی متر در نظر گرفته شده بود)، به 25 سانتی متر افزایش داد، پس از آن، بر روی M1930 به 35 سانتی متر و در تانک M1932 به 60 سانتی متر افزایش یافت. در دنیا، تانک های معروفی از سیستم تعلیق کریستی استفاده کردند که از تانکهای اتحاد جماهیر شوری از جمله ی آنها بودند، تانکهایی مانند BT Tank، T-34 نمونه ای از تانکهایی بودند که از این سیستم ها استفاده می کردند. در تانک BT از یک فنر نصب شده به صورت عمودی بر روی سیستم، بهره می برد و در تانک T-34 از یک فنر با زاویه ای خفیف که به صورت عمودی نصب شده بود، استفاده می کرد.

بلبرینگ نوعی میل لنگ است که جهت حرکت را از طریق زاویه دار کردن، تغییر می دهد. این زاویه می تواند از 0 درجه شروع شود تا 360 درجه ادامه یابد اما متداول ترین زاویه از 90 الا 180 است. نام بلبرینگ از اولین استفاده ی این محصول نشات گرفته است، زمانی که ناقوس کلیسا هارا می خواستند تکان بدهند، با استفاده از یک طناب، که یک سمت آن را به ناقوس و سمت دیگرش را فردی در دست می گرفت، انجام می دادند که با کشیدن طناب، ناقوس تکان می خورد و طناب از طریق بلبرینگ تحرک پیدا می کند.

بلبرینگ L شکل

نمونه ی متداول 90 درجه ای بلبرینگ ها از یک حال L شکلی بهره می برند که با استفاده از یک محور و دو بازو، حالت L شکل را تشکیل میدادند. میله که حرکت می کرد (یا کابل یا طناب) به انتهای دو بازی L شکل متصل می شد، زمانی که یکی از بازو ها به حول محور می چرخید، دیگری را نیز حول میداد تا بچرخد.

نمونه های متداول 180 درجه نیز شامل یک نوار مستقیم است که بر روی یک محور بر در مرکز چرخش می کند. زمانی که یکی از بازو ها کشیده یا حول داده می شود، نوار اطراف نقطه ی خاصی می چرخد، دیگری را نیز می کشد یا حول می دهد.

در سمت راست، تانک BT شوروی که با استفاده از سیستم تعلیق کریستی (که در آن زمان در شوروی تحت لیسانس تولید می شد) و برجک بومی در سال 1932 مشاهده می کنید.

در سمت چپ تانک T3E2 را در جریان آزمایشاتش در سال 1939 مشاهده می کنید که از سیستم تعلیق کریستی استفاده می کرد.

یکی دیگر از خصیصه ها یا ویژگی های سیستم تعلیق کریستی، طراحی تبدیل پذیر بود، این قابلیت اجازه میداد تا زمانی که قرار است در جاده تردد کنیم یا مسافت طولانی را بپیماییم، چرخ هایی را که می خواهیم از کار بی اندازیم. این ویژگی موجب می شود هم سرعت و هم برد تانک یا هر چیزی که از این سیستم استفاده می کند بالا برود. اولین تست در سال 1931 و در لیندن صورت گفت که تانک مجهز به شاسی کریستی توانست با سرعت باور نکردنی 104 مایل در ساعت براند، رکوردی که امروزه نیز در دنیا هنوز شکسته نشده و باعث شد تا این تانک را یکی از سریع ترین تانک های دنیا بسازد. بعد آن، کریستی بر روی چرخ های تانک یک پوشش لاستیکی کشید و این کار را بدون غلطک های بازگشتی انجام داد. روی هم رفته، در طول جنگ روش های زیادی امتحان شد، حتی از چرخ جاده استیل نیز استفاده شد که تجربه رانندگی ناراحت کننده ای را برای خدمه به ارمغان آورد. در طراحی بسیاری از تانک ها، یک چرخ دنده به عنوان چرخ دنده ی هدایت مرکزی مورد استفاده قرار می گیرد که می توان از دو چرخ استفاده کرد، به طوریکه این چرخ دنده ی مرکزی در بین آنها حرکت می کند. در سال 1939 شوروی به این نتیجه رسید که قابلیت تبدیل پذیری برای تانک BT یک ویژگی نامناسب غیر ضروری است که می توان بدون آن فضای درون تانک را افزایش داد، بعد از آن این ویژگی نیز در تانک T-34 حذف گردید.

تانک انگلیسی Cruiser MK III

با توجه به این که چرخ جاده ی بزرگ یکی از ویژگی های سیستم تعلیق کریستی است، به همین دلیل در برخی از طراحی ها تمامی ویژگی ها به درستی منتقل نشده اند و تنها بخشی از آنها مورد استفاده قرار گرفته اند. سیستم واقعی تعلیق کریستی، به درستی در تنها برخی از طراحی ها به کار گرفته شده که از جمله ی آنها؛ BT Tank و T-34، تانک انگلیسی Cruiser، شامل نسخه های A13، کروزر مارک 3، مارک 4، Covenanter، Cromwell و Comet، و نیز در برخی از کشور هایی همچون لهستان و ایتالیا و همچنین تانک های مدرنی مانند سری های مختلف تانک اسرائیلی مرکاوا مورد استفاده قرار گرفت.

تانک منهدم شده ی T-34 که ستون های فنر سیستم تعلیق را در اطراف تانک به خوبی قابل مشاهده هستند. این تانک از سیستم تعلیق کریستی استفاده می کرد.

نویسنده و ترجمه: سیاوش سلطان ویس

Military.IR Copyright

تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است.

منابع:

http://en.wikipedia.org/wiki/Christie_suspension

http://en.wikipedia.org/wiki/Bellcrank

مهر 93

ممنون بابت تایپیک اما....

قصد سخنرانی ندارم دوستان اما ما در زمان قاجار و پهلوی، دریای خزر جولانگاه روس ها بود، یعنی ما یکی از متسعمرات شوروی بودیم... در داخل ایران مثل خونه ی خودشون رفت آمد می کردن و مسئولین هم هیچ کاری انجام نمی دادن، الان هم همون کشور هستیم با همون مردم، اما تفاوت را احساس کنید!

مهر 93

لتونی . استونی و لیتوانی کشورهای حوزه دریای بالتیک هستند نه بالکان ( بالکان میشه صربستان و کرواسی و بوسنی و اینا ) .

ممنون رفیق، اصلاح شد :rose:

مهر 93

بسم الله الرحمن الرحیم

مقدمه

اتفاقات ژئوپولتیک رخ داده در مدت اخیر، کشور های اروپایی زیادی را به تکاپو انداخته تا به فکر نوسازی و تجهیز یگان های زرهی ارتششان بی افتند. این کشور ها تصمیم گرفته اند تا برخی از قابلیت ها و کارایی های نیروی زرهی را بهبود ببخشند و این اتفاق در کشور های شرق اروپا موجب شده تا هم پیمانان روسیه در عهدنامه ی ورشو به سمت کشور های غربی، برای نوسازی ارتششان بروند. اکنون به عنوان کشور های عضو ناتو، لیتونی، لیتوانی و لهستان از کشور هایی هستند که تصمیم به مدرنیزاسیون نیروی زمینیشان گرفته اند و اینها در مقابل پاسخ به کار های روسیه در اوکراین و چند کشور دیگر است، اما آیا همه ی اینها می تواند روسیه را تحت تاثیر قرار دهد؟

در این چند سال سپری شده، NATO اجلاسی را در ولز برگزار کرد که در طی آن، دولت انگلیس در حدود 100 دستگاه خودروی زرهی، به عنوان کمک به کشور لتونی که از توابع دریای بالتیک است، تحویل داد. ارزش این معامله تقریبا معادل 49.4 میلیون یورو است. خودرو هایی که تحویل ارتش لیتونی شده اند، به عنوان کمکی و همینطور بهبود وضعیت حفاظت از سربازان استفاده می گردد و این قابلیت موجب می شود تا هر سربازی که در میدان جنگ از آن استفاده می گردد، بیشتر و بهتر از جانش محافظت شود. همانطور که گفتم این خودرو ها دارای قابلیت های مختلفی است که می تواند به عنوان آمبولانس و خودرو های بازیابی نیز مورد استفاده قرار گیرد.

در گذشته، از دهه 70 میلادی به بعد، خودرو ها و قرارداد هایی که انگلستان با دیگر کشور ها می بست، خیلی پر سر و صدا نبود و به صورت عمومی اعلام نمی شد، اما اخیرا و در طی اعلام قرار داد جدید 500دستگاه خودروی Scout SV که خودرو های زرهی IFV هستند و چیزی حدود 5.9 میلیون پوند برای هر دستگاه تمام شده است، به صورت رسانی در دنیا پیچید. کشور لیتونی یکی از کوچک ترین کشور های قاره ی اروپا است که فاقد پیشینه ی زرهی می باشد و قابلیت های نیروی زمینی اش چز در این سالها، در برگیرنده ی مورد خاصی نیست. اما اکنون این کشور قصد دارد تا خود را از لحاظ زرهی، به یکی از کشور های موفق شرق اروپا تبدیل کند.

کشور لیتونی از رکود اقتصادی به وجود آمده در اروپا مصون نماند و تحت تاثیر قوانین ریاضت اقتصادی، مجبور شد تا میزان سطح دفاعی اش را که اکنون در سطح 0.9 % قرار دارد، به 2% در سال 2020، افزایش دهد. در مجموع این کشور فقط در سال 2012، نزیدک به 201 میلیون یورو برای تجهیز دفاعی اش خرج کرد و 19 میلیون یورو نیز برای تامین تجهیزات مورد نیاز. با این بودجه، یکی از ضعیف ترین کشور های ناتو، لیتونی است که می تواند یه نوع دیگر از خودروی Scout SV را دریافت نماید.

نفربر CV-90 سوئد در حال شلیک

کمی در مورد Scout SV

خودروی ویژه ی تدارکاتی Scout SV، نفربر چند منظوره با قابلیت های مختلف که شامل شناسایی، مهندسی، پشتیبانی در میدان جنگ، پشتیبانی سربازان پیاده در میدان جنگ، ایجاد آتشبار سنگین و ارائه خدمات پزشکی از جمله ویژگی های این نفربر می باشد. خودروی جنگی پیاده نظام Scout SV مبتنی بر شاسی نفربر سوئدی CV-90 است که توسط BAR سیستمز و ACSOD SV، به وسیله ی جنرال داینامیکز انگلیس ساخته شده است که وظیفه های شناسایی و نظامی را بر عهده دارد. این نفربر در سال 2008 ساخته شد.انجمن میلیتاری

در جولای سال 2009، وزارت دفاع از BAE سیستمز و جنرال داینامیز انگلیس خواست تا در طرح توسعه و طراحی یک نفربر جدید شناسایی ارتش را به عنوان برنامه ی FRES Scout، شرکت کنند. در 22 مارس 2010، وزارت دفاع اعلام که جنرال داینامیکز انگلیس برنده ی این طرح شده و می تواند توسعه ی این نفربر را آغاز کند و آن را تحت عنوان Scout SV تولید کند. شرکت BAE سیستمز از این تصمیم بسیار ناراحت شد و برای گرفتن این پروژه بسیار مبارزه کرد، همچنین از کارخانه ی سوئدی درخواست کرد تا خط تولید این نفربر را تحت لیسانس به نیوکاسل انگلیس دهد. سر انجام 500 میلیون پوند طی یک قرارداد برای تحویل 7 نمونه ی اولیه در 1 جولای 2010 تحویل داده شد و ساخت انبوه این نفربر در سال 2013 آغاز گردید. نسخه ی PMRS نفربر Scout در سال 2014 تحویل داده شد. همینطور در سپتامبر سال 2014، وزارت دفاع انگلیس با یک قرارداد 5.8 بیلیون دلاری، با شرکت جنرال داینامیکز انگلستان، قراردادی بست که طی این قرارداد 589 دستگاه پلتفرم Scout SV تحویل این کشور داده خواهد شد. این تعداد نفربر شامل نسخه های شناسایی، نظامی، هجومی، نسخه های دارای سیستم کنترل آتش، نسخه های نظارت زمینی، نفربر های زرهی، نفربر های نسخه ی فرماندهی (C2)، نسخه های مهندسی، بازیابی و تعمیر، است.

خودروی زرهی پیاده نظام Scout SV

مدرنیزاسیون خودرو های زرهی در شبه جزیره ی بالتیک

انجمن میلیتاری. دو کشور مستقر در شبه جزیره ی بالتیک، استونی و لیتوانی که مجبور شده اند تا قوای سه گانه ی ارتششان را به بالاترین سطح دفاعی در سالهای آینده برسانند و همینطور در طی مجهز سازی ارتش، جدید ترین و قدرتمند ترین خودرو های زرهی و نظامی را برای کشورشان خریداری کنند تا قابلیت ها و مانورپذیری ارتششان نیز بیشتر گردد. در جولای، وزارت دفاع لیتوانی بیانیه ای مبنی بر درخواست اطلاعات از یک سری خودروی جدید که در صورت مورد قبول واقع شدن وزیر و کارشناسان، با خودرو های نفربر زرهی کنونی این کشور جایگزین خواهند شد. کشور لیتوانی هم اکنون و در حال حاضر نزدیک به 224 دستگاه خودروی نفربر زرهی M113 را در اختیار دارد که جزء نسخه های محدود است و قابلیت های چندانی ندارد و به عنوان بخشی از پل مکانیزه ی زرهی باید این قسمت تجهیز گردد.

تحت برنامه ی جدید مدرنیزاسیون جدید، کشور لیتوانی قصد دارد تا خودرو های جنگی پیاده نظام جدید چرخ دارش را با ناوگان قدیمی نفربر های زرهی جایگزین نماید. خودرو های IFV می توانند هم به عنوان نفربر زرهی به کار بروند و هم با خود نفرات و تجهیزات حمل کنند، به اصطلاح دو تیر با یک نشان. خودروی جدید باید دارای یک توپ خودکار 25 میلیمتری یا برزگتر، یک مسلسل هم محور 7.62 و یک برجک گه بتواند موشک های ضد تانک و هدایت پذیر را شلیک کند. عقد قرارداد خرید خودرو های جدید، در سال بسته خواهد شد. لیتوانی نیز همانند همسایه اش، مجبور شده است تا میزان دفاعی خود را در جواب به تسخیر کریمه توسط روسیه، افزایش دهد. همچنین کمیته ای تشکیل شده است تا در جریان این تجهیز سازی قرار بگیرد و وزارت دفاع مجبور است سطح دفاعی کشور لیتوانی را به 2 دردصد برساند. این کار باید تا سال 2020 صورت بگیرد و 20 درصد بودجه در سال 2013 به این امر اختصاص یافت. البته این به عنوان یکی از کوچکترین کشور های عضو ناتو کمی ناتوان به نظر می رسد. برای مثال تولید نا خالص کشور انگلستان در سال برابر است با 42 بیلیون یورو که این در برابر مدرنیزاسیون سازی شبه جزیره ی بالتیک کمی چالش بر انگیز به نظر می رسد و برای این کشور ها سخت تمام خواهد شد.

M113 ی کشور لیتوانی

سومین کشور شبه جزیره ی بالتیک، کشور استونی است که در حال حاضر در سطح 2 درصد قرار دارد و یکی از 4 کشور عضو ناتو است که این موضوع را حفظ کرده است. بر اساس طرحی در وزارت دفاع ملی کشور استونی که در سال قبل منتشر شد، این کشور تصمیم دارد تا با 6 هزار دستگاه متشکل از نفربر زرهی و نفربر جنگی پیاده نظام با نمونه های مدرن را برای ارتشش خریداری کند. در سپتامبر سال 2013، کشور هلند تصمیم گرفت تا نزدیک 44 دستگاه خودروی زرهی پیاده نظام را در قراردادی اعلام نشده، به کشور استونی بفروشد.

بر اساس طرحی که از طرف استونی ارائه شد، این کشور نیاز به خودرو های زرهی سنگین با قابلیت مانور پذیری زیاد دارد که ارتش استونی احتیاج دارد تا با تانک های جدید تجهیز گردد، اما وزارت دفاع می گوید که توانایی خرید تانک ممکن است تا سال 2016 امکان پذیر نباشد و حتی بعد از آن نیست ممکن است به علت حساسیت بالای این مسلئه تا اواسط دهه 2020 نیز عملیاتی نگردند.

لهستان- مدرنیزه سازی های بندپروازانه

انجمن میلیتاری. بعد از تمامی کشور های امضا کننده ی عهد نامه ی ورسای، یکی از کشور هایی که رویا های بلندپروازانه در سر می پروراند، کشور لهستان بود. بر خلاف دیگر کشور های ناتو، کشور لهستان به تدریج در مدت زمان های مشخص شده، میزان توان دفاعی اش را مرتب افزایش می داد و بر اساس آخرین آمار های گرفته شده در چند سال اخیر، کشور لهستان سطح دفاعی اش در حدود 1.95 درصد است. دولت لهستان نیز نزدیک 34 بیلیون یورو برای مدرنیزاسیون کردن برنامه های دفاعی اش در طی 10 سال آینده کنار گذاشته تا بتواند آن ها را به نمونه های جدید تر تبدیل کند. کشور لهستان، سالانه در هنگام تصویب بودجه، نزدیک به 8 بیلیون یورو را برای مصارف دفاعی و همینطور وزارت دفاع تعیین می کند تا در کنار کشور های شرق اروپا دارای آمادگی کامل باشد، همچنین مقدار بسیار زیاد تانک ها و نفربر های زرهی در این کشور، ناوگان قدرتمند نیروی زمینی را در میان این کشور ها، بیش از پیش قدرتمند تر نشان می دهد.

نفربر Rosomak 8x8

در نوامبر سال 2013، دولت لهستان قراردادی را با کشور آلمان بست که در طی آن، نزدیک به 119 تانک لئوپارد مدرنیزاسیون شده که دارای بروز ترین تجهیزات نصب شده بود، بخرد که در می سال بعدش این تانک ها تحویل داده شدند. 119 تانک لئوپارد شامل 14 دستگاه تانک لئوپارد 2A4 و 105 دستگاه تانک لئوپارد 2A5 است. البته شایان ذکر است که کشور لهستان در سال 2002 تعداد 128 دستگاه تانک لئوپارد سری 2A4 را از آلمان خرید که عمر مفید آنها با بروز رسانی های انجام شده 15 سال برآورد شده که هلند قصد دارد تا با برخی از ارتقاء ها آنها را نیز آماده به خدمت نگه دارد.

به عنوان طرحی از مدرنیزاسیون ارتش و همینطور تجهیزات زرهی، وزارت دفاع طرح های ابتکاری و خلاقانه ای را در پیش گرفت که نمونه ای آن از سر گرفتن تولیدات کارحانه ی Wojskowe Zaklady Mechaniczne که نفربر زرهی Rosomak 8x8 را تحت لیسانس Patria تولید می کند. ارتش لهستان نزدیک به 307 دستگاه خودرو را در سال گذشته سفارش داد که علاوه بر 690 نفربر Rosomak که در اختیار دارد، آنها را نیز به عنوان طرح مدرنیزاسیون سازی زرهی اش به کار گیرد.

لئوپارد 2A5 هلندی

کاهش وابستگی مجارستان، بلغارستان و رمانی از روسیه

دیگر کشور های عضو پیمان ورشو که به تعهد های اتجاد جماهیر شوروی پاینبد هستند، هنوز از مدرنیزاسیون کشور لهستان استفاده نکرده اسند. کشور هایی مثل بلغارستان، مجارستان و رومانی هنوز هم از تجهیزات و تسلیحات قدیمی شوروی مانند تانکهای T-55 ، T-72 و خودرو های زرهی مانند BMP استفاده می کنند.

در میان این سه، کشور رومانی دارای ارتش و همچنین قوای دفاعی قوی تری است که بودجه ی وزارت دفاعش 1.6 بیلیون در سال است و بر طبق اتحادیه اروپا این تنها 1.24 درصد از مقدار کل می باشد. اوایل امسال، دولت رومانی اعلام که که برای افزایش توان دفاعی اش و همینطور نوسازی تجهیزات ارتش به خصوص زرهی، قصد دارد تا 155 میلیون یورو را برای این کار کند تا پاسخی باشد به بهران اوکراین که کشور روسیه با ایجاد آشوب و بی نظمی، بعد از انقلاب، به وجود آورد. هماطنور که گفتم این بودجه برای افزایش و ارتقا تجهیزات و همینطور خریداری ماشین های جنگی نو صرف خواهد شد.

بلغارستان با پیوستن به ناتو در سال 2004، قراردادی مشابه با ناتو بست که تحت آن می بایست ارتشش را مورد بازسازی و مدرنیزاسیون قرار دهد و برای افزایش توان دفاعی اش، می بایست تا سال 2020 تمامی اسلحه های خریداری شده از روسیه را به تدریج از دور خارج کند. اما بلغارستان با بودجه ی دفاعی سالانه 500 میلیون یورو، در سال 2012، همینطور در اوضاع بد اقتصادی، ممکن است این مدرن سازی به شدت بر روی مردم و روی چهره ی دولت تاثیر بگذارد. اینطور که به نظر می رسد، با پیشبینی آینده، ممکن است رومانی باز هم به همکاری با روسیه ادامه دهد و از تجهیزات نظامی این کشور استفاده کند. مجارستان نیز از ناوگان قابل توجهی نفربر زرهی BTR-80 بهره می برد که نیاز های نیروی زمینی این کشور را به خوبی برطرف می سازد.

تانک T-72 ارتش رومانی با استتار این کشور

نویسنده و ترجمه: سیاوش سلطان ویس

Military.ir Copyright

تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است

منابع

http://www.army-technology.com/features/featurerussian-aggression-spurs-eastern-european-vehicle-modernisation-4387406/

http://www.army-technology.com/features/featurerussian-aggression-spurs-eastern-european-vehicle-modernisation-4387406/featurerussian-aggression-spurs-eastern-european-vehicle-modernisation-4387406-1.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Future_Rapid_Effect_System#Specialist_Vehicle_SCOUT_SV

مهر 93

تویه پستم گفتم حساب ملت ایران رو با حکومت اینجاست و البته همه میدونن شما یطورای حکومتی هستید حالا منظورم فقط رضا نیست بحث کلی است فکر نکنم دلتا فورس تو کوه با اون سلاح کم تا الان سرپا میموند تویه یه پست شبکه اجتماعی فکر کنم ده هزارپست داشت ملت شاید مقایسه میکردن کوبانی رو با غزه و دقیقا میگفتن غزه به ما چه حالا هر که بدش میاد درجش به جیره ای هس که میگیره حرف حق تلخع

بهتره آدم جیره خور مملکتش باشه تا سگ دستمال به دست خارجی ها :winking:

مهر 93

فوق العاده بود داش ممد! همچنین بازگشت طوفانی ات رو تبریک می گم!

جالبه، این روس ها اگه یه پهپاد هم بسازن باز برای دو سه نفر هم جا باز می کنن! با توجه به نوشته، در بعضی مواقع جا برای دو نفر هست، آیا این لزومی داره؟ نمیشه سیستم ها و امکانات رو بیشتر کرد؟

مهر 93

سیاوش جان این ارور معمولا مربوط میشه c++ runtime که احتمالا نسخه ای که بازی نیاز داره رو سیستمت نصب نیست.

از این لینک نسخه های مختلف رو میتونی با هم دانلود کنی.بهتره همش رو نصب کنی (پیشنهاد خود مایکروسافت هست).به احتمال 99% مشکلت حل میشه.

سعید گرامی :rose: :rose: :rose: :rose: :rose:

درست شد داداش! خدا کنه خیر ببینی

مهر 93

سلام دوستان، من امروز بازی Sims 4 نسخه ی دیلوکس ادیتیشنش رو نصب کردم و بازی بدون هیچ مشکلی نصب شد. منتها یه مشکلی وجود داره و اونم اینه که برای این بازی و همینطور Counter Strike GO خطای مفقود بودن DLL ای که در عکس مشاهده می کنید رو میده، من این دو دی ال ال رو دانلود و در محل های مخصوص که بازی دی ال ال هاشو اونجا نگه می داره، ریختم، اما باز هم همین خطا رو می ده، در حالی که من قبل از عوض کردن ویندوز بدون هیچ مشکلی کانتر گلوبال رو اجرا می کردم!!!

کلافه شدم به معنای واقعی کلمه، خواهشا اگه کسی می دونه بگه!

مهر 93

سلام

بهترین نرم افزار به جای اینترنت دانلود منیجر چیه؟

از اینترنت دانلود منیجر بهتر نیست! البته این نظر شخصیه منه ولی می تونی با یه جستجوی ساده با هم مقایسه اشون بکنید!

مهر 93

مقایسه ی M1A2 TUSK با BMPT- Terminator

M1A2 TUSK Vs BMPT- Terminator

فارسی سازی: Siavash75

منبع

مهر 93

بسم الله الرحمن الرحیم

نفربر زرهی افسانه ای BTR ساخت شوروی، نسخه های متعددی دارد. یکی از این نسخه ها BTR-80 است که توسط کارخانه ی Arzamas machinery در استان Nizhny Novgorod روسیه طرح ریزی و ساخته شده است که توانست محصول بسیار خوب و قابل قبولی را به کشور های مختلف از جمله خود روسیه ارائه دهد. این نفربر در اصل برای اهداف مختلفی ساخته شده که این اهداف عبارت اند از: حمل و نقل سربازان و تجهیزات در میدان جنگ، پشتیبانی نزدیک و آتش موثر برای پیاده نظام خودی، گشت های شناسایی، گشت های مرزی، پشتیبانی در میدان جنگ و همینطور ماموریت های دیگر که برای این نفربر تعریف شده اند. این نفربر در دهه 80 میلادی وارد خدمت ارتش روسیه شد و از آن روز تا کنون، هنوز نیز در برخی از واحد های ارتش روسیه در حال خدمت است، یکی از این واحد ها نیرو های نگهدار صلح سازمان ملل است. این نفربر تا امروز نیز در حال تولید است و روسیه در سال 2006 تعداد 100 دستگاه را برای ارتش خود سفارش داد. همچنین این خودرو در کشور هایی نظیر اوکراین، مجارستان، ترکیه، جمهوری مقدونیه و بنگلادش در حال خدمت دهی می باشد و از آن به شیوه های مختلف استفاده می گردد.

داخل نفربر، جایگاه فرمانده و راننده

نمایی دیگر از داخل نفربر، بالا جایگاه فرمانده و پایین جایگاه راننده

نسخه های مختلف نفربر BTR-80 و توسعه هایش

نمونه هایی که نامشان در ادامه ذکر می گردد، مبتنی بر نفربر BTR-80 روسیه هستند و از روی آنها توسعه داده شده اند: خودروی بازیابی و تعمیراتی زرهی BREM-K، آمبولانس زرهی BMM، خودروی شناسایی ضد تشاشع و ضد شیمیایی RkhM-4-01 و نفربر مجهز به توپ خودکششی 120 میلیمتری SVK که 2S23 Nona نام دارد، همگی از سال 1990 در ارتش روسیه در حال خدمت می باشند. نسخه ی بزرگ تر از این، نفربر زرهی BTR-90 نام دارد که با حفاظت زرهی بهبود یافته مورد توسعه و طراحی قرار گرفت. نفربر BTR-90 مجهز به یک توپ خودکار 2A42 30 میلیمتری و یک سیستم پرتابگر موشک Konkurs ضد تانک می باشد که این نفربر در ماه می سال 2008 وارد خدمت گردید.

در جولای سال 2009، یک کارخانه ی لهستانی به نام Bumar، با وزارت دفاع عراق برای نگهداری 98 دستگاه نفربر BTR-80 کشور مجارستان سابق قرارداد بست. سه خودرو اول، که تازه توسط کارخانه ی Nikolayev اوکراین ساخته شده بود، در سپتامبر 2006 تحویل داده شد.

کشور بنگلادش نزدیک 60 دستگاه نفربر BTR-80 را برای ماموریت های بشردوستانه ی سازمان ملل سفارش داد که در آپریل سال 2006 آنها را تحویل گرفت.

نفربر BTR-80 در کنار IFV آمریکایی، Bradley. این عکس در بوسنی و در سال 1996 گرفته شده است.

طراحی دوزیست

نسخه ی دوزیست نفربر BTR-80 قادر است 10 نفر را در خود جای دهد، یک راننده، یک فرمانده، یک مکانیک، یک توپچی و 7 نفر سرباز که در داخل نفربر جای می گیرند. بر روی بدنه ی نفربر 7 دریچه ی شلیک یا مشاهده قرار دارد که 4 عدد در سمت راست و 3 عدد در سمت چپ و نیز درگاه هایی بر روی سقف خودرو که افراد درون خدمه می توانند از طیق آنها با دشمن درگیر شوند و یا شلیک کنند. درگاه ها از درهای زرهی ای ساخته شده اند که نمی توان به آنها آسیبی رساند و برای افراد درون نفربر از لحاظ ایمنی بسیار مناسب است. چند ویژگی دیگر که این نفربر را قدرتمند تر می سازد عبارت اند از: نصب سیستم حفاظت NBC (سیستم ضد تشاشع، بیولوژیک و شیمیایی)، سیستم آتش خودرکار، تجهیزات استتار خودرو، bilge pumps و در نهایت چرخ های جرثقیل خود بازیابی که بر روی این نفربر نصب شده اند.

جنگ افزار

نفربر BTR-80 دارای یک برجک BPU-1 مجهز به مسلسل است. مسلسل های این برجک یک 14.5 میلیمتری KPTV و 7.62 میلیمتری PKT هم محور است. مسلسل 14.5 میلیمتری دارای توانایی چرخش 360 درجه و همینطور 60 درجه به بالا برای آتش موثر و پدافند هوایی که قادر است بالگرد هایی که در ارتفاع پرواز می کنند را هدف قرار دهد. محدوده ی این مسلسل 2 کیلومتر است و برد مسلسل دومی، یعنی 7.62 میلیمتری 1.5 کیلومتر است. مهمات در نظر گرفته شده برای این دو مسلسل، 500 گلوله برای 14.5 میلیمتری KPTV و 2000 گلوله نیز برای 7.62 PKT است. همینطور 6 نارنجک انداز که 3 عدد در سمت چپ و 3 عدد در سمت راست برای اختفا و استتار نفربر در نظر گرفته شده است.

نیرو های مسلح کشور اوکراین در حال رزمایش دریایی در سال 2010

پیشرانه

این نفربر از یک موتور 4 زمانه 7403 دیزل که 8 سیلندر دارد که با مایعات سرد می شود، استفاده می کند و قادر است تا 250 اسب بخار قدرت تولید کند. همچنین می تواند با حداکثر سرعت 80 کیلومتر بر ساعت در جاده براند در حالی که تمامی سرنشینان درون خودرو هستند. همانطور که گفتم این خودرو دو زیست است و قادر است تا در آب با سرعت 9 کیلومتر بر ساعت براند. برد عملیاتی این خودرو 600 کیلومتر است که برای چنین نفربر معقول به نظر می رسد.

نفربر BTR-80K، خودروی فرماندهی، در حال تردد درون آب.

نفربر BTR-80K نسخه ی فرماندهی

نفربر BTR-80K برای این در نظر گرفته شده است تا بتواند فرماندهان را از فرماندهان زیر دست و همچنین نیرو های پیاده نظام درگیر در میدان جنگ را از داخل نفربر فرماندهی کنند. همچنین این فرماندهان می توانند با مافوق های خود از داخل نفربر ارتباط داشته باشند و دائما با آنها در ارتباط باشند. نسخه ی فرماندهی شامل امکاناتی نظیر: دو دستگاه رادیو VHF-173، یک آنتن مخصوص دستگاه UHF، یک دستگاه جستجوگر خودکار IFF، یک دستگاه کمکی ناوبری TNA-4، یک دستگاه پریسکوپ نظامی هدف یاب PAB-2M، یک دستگاه سایت دید در شب TNP-165A و یک هدست ارتباطی TSh-4 می باشد.

نفربر BTR-80A

نفربر BTR-80A/80S

در نفربر BTR-80A و S که از سال 1994 تا کنون در حال خدمت می باشند، برجکشان با سیستم های جنگ افزاری ماژولار جایگزین شده است. نفربر BTR-80A با یک توپ خودکار 2A72 که 30 میلیمتری است و یک مسلسل 7.62 PKT هم محور مجهز شده است. توپ خودکار 30 میلیمتری قادر است تا در دقیقه 330 گلوله شلیک کند و می تواند گلوله های AP-T (armor piercing – tracer) گلوله های HEF-I (high-explosive fragmentation – incendiary) و در نهایت گلوله های HE-T (high-explosive – tracer) را شلیک کند.

نفربر BTR-80S نیز با یک مسلسل 14 میلیمتری KPVT و یک مسلسل 7.62 میلیمتری KPT هم محور مجهز می شود. برای هر دو تغییراتی اعمال گشت و سیستم جنگ افزاری نفربر بر اساس نیاز مشتری و خریدار می تواند تغییر کند و بر اساس خواسته های آنها قرار گیرد.

فدراسیون روسیه

BTR-80 (GAZ-5903): نفربر زرهی
- BTR-80M: مدل ارتقاء یافته با موتور DMZ-238M2 که قدرتی معادل 240 اسب بخار دارد. همچنین طول بدنه کمی بیشتر شده و تایر های نفربر نیز تبدیل به نوع جدید شده است. این نفربر از سال 1993 در خط تولید کارخانه بوده است. از این نفربر تعداد محدودی ساخته شد و فلسفه ی ساختش بیشتر برای این بود که قبل از ساخت موتور جدید این مورد استفاده قرار گیرد.
- BTR-82: جدیدترین نسخه ی ساخته شده که دارای زره بهبود یافته، آستر ورقه ورقه، تجهیزات دید در شب مدرن TKN-4GA، سیستم ناوبری گلوناس روسیه و یک موتور جدید با قدرتی معادل 300 اسب بخار. این نفربر جنگ افزار های قبلی خود را حفظ کرده منتها با این تفاوت که برجکش نسخه ی BPPU است که در نفربر های BTR-80A و BTR-82A مورد استفاده قرار گرفته است. اولین نمایش این نفربر در سال 2009 میلادی صورت گرفت.
BTR-80K (GAZ-59031): خودروی فرماندهی BTR-80K با تلسکوپ آنتنی Mast، سیستم تجهیزات ناوبری TNA-4 و سری رادیو R-162-50y مجهز شده است.
BTR-80A (GAZ59034): یک نفربر جنگی پیاده نظام است که با یک توپ 30 میلیمتری 2A72 با 300 گلوله ذخیره مجهز می گردد. برجک آن نیز مدل BPPU است که دارای سایت دید در روز 1PZ-9 و TPN-3 یا TPN-3-42 کریستال که مخصوص دید در شب است، می باشد. این نفربر در حال حاضر مشغول خدمت است و در سال 1994 وارد خط تولید کارخانه گردید.
BTR-80S: نسخه ای از نفربر BTR-80A است که برای Internal Troops روسیه ساخته شده است، این نفربر با یک تیربار 14.5 میلیمتری و یک مسلسل 7.62 در برجک مجهز می گردد.
BTR-80AK: نسخه ی فرماندهی از BTR-80A که با آنتن شلاقی گوشه های پشتی و با تنها یک درگاه آتش بر روی بدنه ی سمت راست، مجهز می شود.
- BRDM-3: نسخه ی شناسایی و نظارت زرهی که مبتنی بر BTR-80AK است که با سیستم های جدید دید در شب و روز در جلوی نفربر و در قسمت فرمانده قرار دارد، مجهز می شود. خدمه ی این نفربر تنها 6 نفر است و قابل ذکر است که در برخی منابع غربی به اشتباه از این نفربر برای حمل موشک ضد تانک هدایت پذیر 9P148 ، یاد می شود.
- BTR-82A: جدیدترین نسخه ی نفربر BTR-82 که توسط سرگئی شویگو در سال 2013 رونمایی شد.
BTR-82AM: نسخه ی نیروی دریایی نفربر BTR-82 که اولین بار در سال 2013 به نمایش همگان درآمد.

2S23 "Nona-SVK": اولین خودروی پشتیبانی که مجهز به توپ 120 میلیمتری 2A60 بود که قابلیت پرتاب خمپاره را نیز داشت، مبتنی بر توپ 2A51 توسعه داده شد. این نفربر دارای 4 خدمه است که در سال 1990 مورد قبول ارتش واقع شد.
BREM-K (GAZ-59033): خودروی بازیابی زرهی که مجهز به گیره بکسل، قرقره جرثقیل، و یک جرثقیل سبک برای کار های متوسط، می باشد.
KM-80 یا BTR-80 PBKM: خودروی فرماندهی.
RKhM-4: خودروی گشت ضد NBC با تجهیزات تشخیص دهنده شامل IMD-21BA و DP-5V، یک سیستم هشدار دهنده ی شیمیایی GSA-12، یک مجموعه تشخیص دهنده برای عوامل شیمیایی KPKhR-3، یک مجموعه Meteo با اسم MK-3M، یک دستگاه KPO-1 و یک تشخیص دهنده خودکار ASP است.
- RKhM-4-01: نسخه ی بهبود یافته با تجهیزات مدرن و امروزی، شامل GSA-13، IMD-1R، سیستم ASP-12، یک دستگاه نیمه خودکار تشخیص دهنده PGO-11، یک دستگاه رادیو R-171M یا R-173M که نسخه ی جدید تر دستگاه R-123M است، مجهز می شود.
- RKhM-4-02: با ارتقاء دستگاه های: سیستم تشخیص دهنده ASP-13، IMD-2NM و IMD-23، GSA-14، سیستم آنالیزگر، واحد ذخیره سازی UIK-RKhB و T-235-1U COMSEC.
- RKhM-6 "Povozka": مجهز به آخرین دستگاه های تشخیص دهنده مانند: PRKhDD-2B با یک تشخیص دهنده مسافت تا 3 کیلومتر.
- RPM-2: ایستگاه تشخیص رادیولوژی متحرک که با سیستم KRPI مجهز می گردد. تقریبا از سال 2000 تا کنون این خودور در حال خدمت بوده است. همچنین ممکن است با نام NKR نیز شناخته شود.
R-149BMRA: خودروی فرماندهی و نظارت
R-149MA3: خودروی فرماندهی و نظارت
R-439-BK1: ایستگاه Sat Com

"Tajfun-m": نسخه ی جدید واحد راکت انداز RVSN است که با خودروی MBP که مبتنی بر شاسی BTR-60/70 است، جایگزین می گردد. نسخه ی BTR-80 نیز با برجک جدید که دارای مسلسل 7.62 میلیمتری است، مجهز می گردد. همچنین یک دستگاه خودروی بدون سرنشین کنترل از راه دور، دستگاه های بصری جدید TKN-4S و یک رادار Kredo-1 که همگی روی این خودرو نصب می شوند. Tajfun-m از سال 2013 در حال خدمت ارتش روسیه می باشد.
ZS-88: مجموعه بلندگو های نصب شده بر روی خودرو.
ZS-96: مجموعه بلندگو های نصب شده بر روی خودرو.
K1Sh1 (GAZ-59032): خودروی مرکز فرماندهی با بدنه ای بزرگ و برجکی غیر مسلح که با نام UNSh نیز شناخته می شود. این نسخه در مدل های مختلف بهینه سازی شده است

- BMM-80 "Simfoniya" (GAZ-59039): آمبولانس زرهی که در سه نسخه ی متفاوت ساخته شده و می تواند 9 بیمار را حمل کند و دو برانکارد دار که در پشت بدنه جای می گیرد.
  - BMM-1 (اولین مدل خودروی تخلیه تلفات در میدان نبرد)
  - BMM-2 (خودروی خدمات بزشکی میدان نبرد)
  - BMM-3 (بیمارستان متحرک).
- E-351BRM: خودروی مولد الکتریکی متحرک که می تواند با یک ژنراتور AD-30T/400 دیزل الکتریک مجهز شود و می تواند 15 خودرو را پشتیبانی کند، این خودرو دو نفر خدمه دارد.
- PU-12M6(9S482M6): خودروی فرماندهی که مجهز با واحد های پدافند هوایی است، با استرلا M1، استرلا 10M2 ، اُسا-AK ، تانگوسکا و شلیکا ZSU-23-4 مجهز می گردد.
- PU-12M7 (9S482M7) : خودروی بهبود یافته.
- 1V152: خودروی فرماندهی و نظارت واحد های توپخانه که با محدوده یاب های لیزری مدرن مجهز می گردد، همچنین تجهیزات دیدبانی شب و روز جدید و سیستم های ناوبری نیز برای این خودرو در نظر گرفته شده است.
- R-149BMR
- R-149MA3: خودروی فرماندهی و اطلاع رسانی.
- R-165B: این خودور با تجهیزاتی همچون “Arbalet-500K”, R-163-10V و -50, R-163-AR radios, R-016V "Vishnya" HF link و همینطور یک ژنراتور AB-4U-P28.5-1V مجهز می گردد. مجموعه دستگاه های رادیویی نصب شده بر روی این خودرو قادر هستند تا از 20 الی 350 کیلومتر را پشتیبانی کنند و می توانند به 40 تا 1000 کیلومتر نیز ارتقاء یابند.
- R-439-MD2: ایستگاه Sat Com.
- R-439-BK "Legenda 2BK": ایستگاه Sat Com که می تواند از 3400 الی 3900 مگاهرتز را پشتیبانی کند و بردش بین 5725 الی 6225 مگاهرتز است.
- P-240BTZ: صفحه کلید Zenit که مبتنی بر دستگاه P-240BTZ نفربر BTR-60 است.
"Infauna": خودوری اقدامات متقابل الکترونیکه که نسخه ی ساخته شده برای واحد های هوابرد ارتش است و برای این طراحی شده است تا بتواند کنترل تجهیزات نابودگر انفجاری رادیویی دشمن را بدست گیرد، مانند Jammer ها و سیستم های ارتباطی تاکتیکی دشمن. ابتدا با ورود 4 دستگاه خودرو موافقت گردید که در جولای 2012 مورد تایید واقع شد. پس از آن در همان سال فعالیت خود را شروع کرد.

کلمبیا

BTR-80 "Caribe": یک نسخه ی طراحی شده توسط تفنگداران کلمبیایی است که با یک مسلسل کالیبر 50، 14.5 میلیمتری مجهز می گردد که 100 دستگاه از آن سفارش داده شد.

استونی

BTR-80UNSh (EST): نسخه ی کشور استونی BTR-80 که در سال 1990 تعداد 20 دستگاه از روسیه خریداری گردید و تا سال 2005 نیز در خدمت ارتش بود، اما بعد از آن با Sisu AX-180 جایگزین گردید.

مجارستان

BTR-80M: نسخه ی ارتقاء یافته به سامانه دید در شب و روز غیر فعال KM-1M که بر روی سقف نفربر نصب شده است، تجهیزات تردد در آب که در سمت چپ نفربر نصب شده است، سیستم بهبود یافته ی ضد NBC (ضد تشاشع، ضد بیولوژیکی و ضد شیمیایی،) و سیستم رادیوی Kronsberg.
BTR-80 GKKO: نسخه ی بدون برجک که با سیستم های اولیه نظارت و دیدبانی مجهز گردید.
BTR-80 MPAEJ: نمونه ی خودروی غیرمسلح مهندسی که فاقد برجک است و هم اکنون نیز در حال استفاده است.
BTR-80 MPFJ: یک نمونه خودروی غیر مسلح پاک کننده ی مانع که فاقد برجک است و هم اکنون نیز در حال خدمت است.
BTR-80 MVJ: خودروی بازیابی و تعمیراتی که با جرثقیل و ... مجهز است. این خودرو هم اکنون در حال خدمت است.
BTR-80 SKJ: نسخه ی آمبولانس زرهی این نفربر در کشور استونی که تقریبا بهبود یافته است و دارای خدمات بیشتری برای خدمه و واحد ها می باشد.
BTR-80 VSF: خودروی شناسایی و نظارت NBC که هم اکنون نیز در حال خدمت است.

رومانی

TAB Zimbru (B33): نسخه ی تغییر یافته ی نفربر BTR-80 که از موتور مدل 1240 V8-DTS با قدرت 240 اسب بخار و مجموعه رادیو 1231B که500 موج را موج را می تواند شناسایی کند. این نفربر توسط CN Rom Arm SA ساخته شده است.
- Zimbru 2000: نسخه ی بهبود یافته با بدنه ای بزرگ تر، موتور جدید Deutz BF4M 1013FC که قدرتی معادل 285 اسب بخار دارد. سیستم انتقال قدرت جدید آلیسون MD-3060 PR و نمونه ی اولیه برجک جدید که شبیه OWS 25R است.

در سمت راست نمونه اولیه نفربر Zimbru 2000 رومانی

در سمت چپ نیز نفربر B-33 رومانی در رژه روز ارتش این کشور در شهر بخارست. 1 دسامبر 2009

اوکراین

BTR-80UP: نسخه ی بهبود یافته که در داخل اوکراین به تولید می رسد و برای لهستان و عراق نیز صادر شده است. این نفربر با یک موتور قدرتمند 300 اسب بخار مجهز می شود که سیستم حفاظت زرهی اش نیز بهبود یافته است.
- BTR-80UP-KB: نسخه ی فرماندهی میدان نبرد.
- BTR-80UP-KR: نسخه ی کارخانه ای فرماندهی میدان نبرد.
- BTR-80UP-S: خودروی فرماندهی و ستاد.
- BTR-80UP-M: آمبولانس زرهی.
- BTR-80UP-BREM: خودروی بازیابی.
- BTR-80UP-R: خودروی شناسایی.
- BTR-80UP-T: خودروی ترابری.

نویسنده و ترجمه: سیاوش سلطان ویس

Military.ir Copyright

تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است

منابع:

http://www.army-technology.com/projects/btr80/

http://en.wikipedia.org/wiki/BTR-80

مهر 93

ممنون سیاوش جان خسته نباشی

زره کنتاکت 5؟

یک زره واکنشگر داخلی است (احتمالا ساخت صنایع زرهی شهید کلاهدوز یا خودکفایی نیروی زمینی و با توجه به زره کنتاکت 1 روسی)

چاکر داش سینای عزیز :rose:

برادر با توجه به این منبع http://en.wikipedia.org/wiki/M60_Patton در جلوی نسخه ی صمصام نوشته احتمالا زره کنتاکت 5، من دقیقا اون تیکه رو ترجمه کردم...

مهر 93

کلی مطلب در مورد ام 60 بود ولی هیچ کدام به این کاملی نبود . تا قبل از این تایپیک خیال میکردم ام 60 های ما از نوع m60a3 هستند که متوجه شدم اشتباه میکردم

ممنون از زجمات شما

حالا یک سوال

ام 60 بارگذار خودکار داره ؟ icon_eek icon_eek icon_eek

خواهش می کنم آرش خان، قابل شمارو نداره.

این ویژگی ها قبل از ساختن M60 هست و در نسخه ی نهایی اینها همه درش به کار نرفتند، در اصل ام 60 4 خدمه داره، راننده، فرمانده، توپچی و بارگذار

مهر 93

ما هم متاسفانه بغیر از دکمه مثبت راه دیگری برای عرض تشکر نداریم، اجر شما با خدا.

محمد جان ما هم به غیر از اینکه بگیم چاکریم حرف دیگه ای برای گفتن نداریم big_grin

مهر 93

الان دقیقاً کدوم ، موتوره ؟

جهت فلشو دارم میگم ...

نه برارد، همینی که اینجا توی عکسه موتوره....

مهر 93

در اخر مشخص نشد این تانک بهتر بود یا T72 ها؟

اسرائیل در جنگ اولش با مصر باهاشون شکست خورد اما بعد در باقی جنگ ها موفق بودن... دلیل بخصوصی داشت این مسئله؟؟؟

این تانک در مقایسه با شنیده‌هایی که از ذ۳ داریم، بهتره یا بدتر؟؟ (مخصوصا بعد از اینکه ظاهرا برجکش رو عوض کردن؟ )

ببین میثم جان، کلی بخوایم بگیم این تانک، اما اگه بخوایم خیلی دقیق بررسی کنیم مطئمنا این دو تفاوت هایی خواهند داشت.

من در مورد ذ3 هیچ نظری ندارم!!!!

مهر 93

بسم الله الرحمن الرحیم

مقدمه

تانکی که هم اکنون مشاهده می کنید، تانک مشهور M60 Patton است که در دسامبر سال 1960 وارد خدمت ارش ایالات متحده آمریکا گردید. نیروی زرهی آمریکا قبل از اینکه پاتون را وارد خدمت کند، از تانک های سنگین M103 بهره می برد که پس از تبدیل شدن تانک M60 به تانک سازمانی ارتش، در جنگ سرد یکه تاز بود و توانست برای رقبایی که از اروپا و روسیه پا به میدان گذاشته بودند، دردسر ساز شود. با وجود اینکه تانک M60 از لحاظ طراحی جزو دسته بندی Patton ها قرار نمی گیرد اما به نوعی نسل بهبود یافته همین سری است که توانست موفق عمل کند. در 16 مارس 1959، طی جلسه کمیته Ordnance Technical به صورت رسمی تصویب شد تا یک توپ خان دار 105 میلیمتری به عنوان توپ اصلی تانک و به صورت استاندارد سازی شده برای تانک M60 پاتون ساخته شود.

یک تانک M60A3 در Lake Charles, Louisiana در آپریل 2005

تانک M60 Patton به خاطر بدنه ی متوسط و همینطور سیستم کراس کانتری نچندان خوب و محدودش بار ها مورد انتقاد واقع شد اما در طی عمر خدمتی اش تعداد زیادی بروز رسانی و عمل های بهبود سازی بر رویش انجام گرفت که توانست نسبتا خوب عمل کند و خریداران را راضی نگه دارد. نمای داخلی اش بر اساس و مبتنی بر تانک M48 بود، اما پس از بهبود طراحی و همچنین مکانیزمش، در کنار بروز رسانی ها و ارتقاء های مختلف، طول عمرش را برای 4 دهه افزایش داد. این تانک در طول جنگ سرد به صورت گسترده توسط ارتش ایالات متحده آمریکا و متحدینش مورد استفاده واقع شد و به خصوص در NATO بسیار محبوب شد و حتی امروزه نیز در کشور های زیادی به صورت آماده به خدمت نگه داری می شود و تا موقع جایگزینی اش با M1 Abrams در ارتش آمریکا باقی ماند. کشور مصر با دارا بودن 1716 دستگاه تانک ارتقاء یافته M60A3s اولین و بزرگترین دارنده این تانک محسوب می شود و بعد از آن ترکیه با داشتن 866 دستگاه تانک ارتقاء یافته آماده به خدمت دومین و همینطور رژیم جعلی صهیونیستی نیز با 700 دستگاه نسخه های مختلف M60 سومین استفاده کنندگان بزرگ این تانک می باشند.

یک دستگاه M60A1 مصری در طی رزمایش Bright Star

انگیزه

در طی انقلاب مجارستان در سال 1956، تانک های متوسط T-54A توسط انقلابیون مجار وارد سفارتخانه ی انگلستان شدند. بعد از بررسی این تانک و زره اش، متوجه شدند از یک توپ 100 میلیمتری استفاده می کند. پس از آن مقامات انگلیسی ها تصمیم گرفتند که گلوله ی 20 Pounder کاملا مناسب دفاع کردن است و می تواند بر زره این تانک پیروز شود. برخی از شایعات نیز پخش شد مبنی بر اینکه این گلوله ها در توپ های 115 میلیمتری به بالا عمل می کند اما همه در حد شایعه بود. سر انجام این گلوله ها به یک توپ 105 میلیمتری برای شلیک احتیاج داشتند که توسط Royal Ordnance L7 مشهور به کار گرفته شد.

گلوله ی Ordnance QF 20 pounder یا 20 Pounder یک گلوله ی 84 میلیمتری انگلیسی بود که در سال 1948 وارد خدمت گردید. این گلوله در تانک های Centurion انگلیسی و Charioteer مورد استفاده قرار گرفتند. این گلوله نیز به صورت موفقیت آمیز برای آتش موثر تر، برای توپ های Ordnance QF 17 و همینطور جدش 105 میلمیتری L7 توسعه یافت. این اطلاعات موجب شد تا ایالات متحده بتواند با اتکاه بر تجربیتات قبلی خویش، یک ارتقاء از سری M48 Patton بسازد. اغلب این ارتقاء ها و بروزرسانی ها باعث شد تا تغییرات جزئی در تانک به وجود آید و همگی موجوب شدند تا پاتون بتواند لوله ی T-48 90 میلیمتری اش را حفظ کند. آزمایشات و تست های گوناگون همگی بر روی زره و بخشی از بارگذار خودکار تانک مجتمع می شوند که در این ارتقاء ها سیستم بارگذار و همینطور محدوده یاب تانک پیشرفت های قابل توجهی کرده ات. ژنرال های انگلیسی به آمریکایی ها پیشنهاد می کردند تا طراحان نظامیشان توپ L7 را انتخاب کنند چون باعث می شد تانک در آینده با پیشرفت سایر تانک ها، با مشکل مواجه نشود.

274px-20poundercartridgecasewithHEshell.

یک گلوله ی 20 Pounder

گلوله ی 20 Pounderطراحی اش دقیقا به دنبال ساخت گلوله ی آلمانی 8.8 سانتی متری KwK 43 آلمانی بود که برای توپ تانک تایگر در طول جنگ جهانی دوم توسعه داده شده بود، ساخته شد. دقیقا مشابه KwK 43، 20 Pounder نیز دارای طول 66.7 بود و می توانست هم به دو صورت APCBC شلیک شود و هم به صورت Sub-Calibre Round. sub-calibre rounds به این معنا است که برای جایگری در لوله، قطر گلوله افزایش می یابد تا بتواند به صورت کامل درون لوله جای بگیرد، نمونه اش گلوله های سابوت فرانسوی است که بیشتر گلوله های Sab-Calibre را گلوله های انرژی جنبشی تشکیل می دهند. گلوله ی 20 Pounder که توسط پرتابه های APCBC شلیک می شود دارای سرعت دهانه ی 1.020 متر بر ثانیه است و می تواند 21 سانتی متر درون زره های همگن نورد یا به اختصار RHA نفوذ کند. در حالیکه پرتابه های APDS دارای سرعت دهانه ی 1.465 متر بر ثانیه است و می تواند 30 سانتی متر درون زره های RHA نفوذ کند.

نسخه های اولیه

در سال 1957، در آمریکا مقرر شد تا تانک جدیدی ساخته شود با یک توپ اصلی به اندازه 105 میلمیتری (4.1 اینچ) به همراه طراحی دوباره بدنه با قدرت بالا و کیفیت بهتر و همچنین حفاظت بیشتر که موجب نابودی سریع تانک نشود. بدنه ی تانک شامل یک تکه استیل ریخته گری شده که خود به سه قسمت تقسیم می شد: قسمت اول که در جلوی تانک قرار داشت و از راننده حفاظت می کرد، قسمت دوم در میانه ی تانک قرار داشت و از خدمه حفاظت می کرد و در نهایت قسمت سوم در پشت تانک قرار داشت که از موتور حفاظت می کرد.

نتایج بدست آمده حاکی از آن است که سری های تانک M60 به صورت عظیم دوباره طراحی شده اند و تانک M48 نیز مبنای طراحی آنها بوده است، اما با این وجود دارای یک سری تفاوت های قابل توجه هستند. تانک M60 دارای یک لوله ی خان دار 105 میلمیتری است که بر روی بر جک نصب شده است و در مقایسه با توپ 90 میلمیتری تانک M48 که 3.5 اینچ است دارای تفاوت های بسیار بزرگی است، بدنه ی تانک M60 دارای یک شیب مستقیم رو به جلو است در حالی که بدنه ی تانک M48 به صورت گرد شده قرار دارد. در اطراف بدنه ی M48، تعداد 5 عدد غلطک پشتیبانی قرار دارد، در حالی برای تانک M60 این تعداد 3 عدد است و در نهایت چرخ های جاده ی تانک M60 تماما ساخته شده از آلومنیوم است به جای فولاد و زمانی که احتیاج شد از چرخ های تانک M48 استفاده می کند.

.

یک دستگاه تانک M60A1 ارتش ایالات متحده در حال مانور زدن در نارو آلمان که در خیابان های روستا ها در حال گشت چند ملیتی است.

در زمانی که طراحی تانک در حال بهبود یافتن بود، موتور Continental V-12 را در ساختار تانک گنجاندند که 750 اسب بخار یا 560 کیلووات قدرت داشت و با هوا سرد می شد، این تانک دارای موتور دیزل دو توربو شارژ است که برد عملیاتی اش به 300 مایل یا 480 کیلومتر افزایش یافته است. قدرت تانک از طریق یک سیستم انتقال قدرت ضربدری انتقال یافته که با مخلوط کردن سیستم انتقال قدرت، دیفرانسیل، فرمان و واحد ترمز صورت گرفته است.

همانطور که گفتم بدنه ی تانک M60 دارای تغییراتی بوده است، یک زره استیل 3 قسمته که قسمت اول برای راننده در جلو، قسمت دوم برای خدمه در میانه و قسمت سوم در پشت برای موتور است. راننده ی تانک می تواند از طریق پریسکوپ M27 دید در روز اطراف را مشاهده کند که می تواند با پریسکوب دید در شب مادون قرمز جایگزین گردد. در ابتدا برجک تانک M60 همانند تانک M48 به صورت تاشو بود، اما پس از آن، تصمیم بر آن شد تا برای پایین آوردن سطح آتش دشمن، قسمت جلو به صورت متمایز طراحی شود و مقطع آتش دشمن نیز با این کار به پایین ترین سطح می رسد. تانک M60 تنها تانک آمریکایی بود که با بهینه سازی های صورت گرفته، برای محافظت بیشتر، زره تانک به صورت استیل همگن در نظر گفته شده بود. همینطور تنها تانک آمریکایی که دارای پنجره ی فرار تعبیه شده در زیر تانک بود، در مواقع ضرور امکان خروج از طریق آن پنجره بدون اینکه از بالا خارج شد، به راحتی از پایین از تانک خارج شد. این پنجره ی فرار برای راننده در نظر گرفته شده بود، بالای تانک که توسط توپ اصلی مسدود شده بود، پس در نتیجه در مواقع ضروری از پایین تانک می توانست خارج شود. توپ M68 (نسخه ی تحت لیسانس آمریکایی L7) در سال 1959، پس از طبقه بندی مجدد، به عنوان توپ M60 در نظر گرفته شد. در سال 1960 وارد خدمت و نزدیک 15.000 هزار دستگاه M60s (شامل تمامی نسخه ها) ساخته شد.

دریچه ی فرار تانک M60

سه سال بعد یعنی در سال 1963، تانک M60 در طی یک بروز رسانی به تانک M60A1 تبدیل شد. این نسخه ی جدید که تا سال 1980 در خط تولید باقی ماند، بزرگ تر، برجکی با شکل بهتر و همینطور بهبود ویژگی هایی همچون ارتقاء حفاظت تانک با افزودن زره قدرتمند و کمک فنر ها بهتر بود. تانک M60A1 همچنین مجهز به یک سیستم تثبیت کننده ی جدید برای توپ اصلی بود، با این وجود تانک M60A1 قادر به شلیک در حال حرکت نبود و این سیستم فقط می توانست زمانی که تانک در حالت کراس کانتری قرار دارد، جهت شلیک توپ را تا حدودی تثبیت کند. اما با تمامی اینها توپ هم محور را قادر می ساخت تا هنگامی که تانک در حال حرکت است شلیک کند.

تانک M60A2 Starship

تانک M60A2 به عنوان یک راه حل برای جایگزینی با پروژه ی شکست خورده ی تانک MBT-70 بود. این تانک، یعنی M60A2 نام Starship یا کشتی فضایی را به خود گرفت، زیرا در آن سالها آمریکا در اوج اکشتاف های فضایی بود و روز به روز در این زمینه پیشرفت می کرد. این تانک دارای ویژگی هایی همچون برجکی با ابعاد جمع و جور تر، یک مسلسل برای فرمانده که به صورت یک گنبد بر روی برجک قرار داشت، زوایای دید فوق العاده برای فرمانده بود اما با همگی این ویژگی ها بدنه اش زیاد خوب نبود. این تانک از یک توپ 155 میلیمتری یا 6.0 اینچ بهره می برد که بسیار شبیه به نسخه ی به کار رفته در تانک سبک M551 Sheridan است که می توانست موشک های ضد تانک هدایت پذیر MGM-51 Shillelagh را شلیک کند. قرار گیری یک سیستم CBSS (closed breech scavenger system) که با فشار هوا پس از هر شلیک انتهای توپ را تمیز می کرد، این راه حل مشکل رسوب سوخت استفاده نشده گلوله ها را که در انتهای توپ به وجود می آمد، حل می کرد. تانک M60A2 بسیار نا امید کننده ظاهر شد. با وجود تمامی پیشرفت های فنی محسوس باز هم نتوانست جای تانک پیشرفته ای مثل MBT-70 را بگیرد و در بسیاری از فن آوری ها و تکنولوژی ها متکی به تانک M60A2 بود اما هرگز نتوانست از نسخه ی نمونه ی اولیه پا فراتر بنهد. سیستم Shillelagh در سال 1981 از این تانک بر داشته شد و مابقی تانک ها اوراق شدند. اغلب قریب به اتفاق تانک های M60A2 از نو ساخته شدند و به عنوان M60A3 تولید شدند.

تانک M60A2 Star ship

سری تانک های M60A3

در سال 1978، کار بر روی تانک M60A3 آغاز شد. این کار با نصب پیشرفته ترین تکنولوژی های موجود روز دنیا و نصب آنها بر روی M60A3 شروع شد که این ویژگی ها عبارت اند از: نصب نارنجک های دودزا برای فریب دشمن، یک فلش لامپ که از Ruby-Laser قدرت می گرفت و مبتنی بر محدوده یاب AN/VVG-2 بود که هم برای فرمانده و هم برای راننده در دسترس بود و توپچی نیز می توانست از آن بهره ببرد، یک کامپیوتر M21 بالستیکی و یک سیستم تثبیت ساز برجک که همگی اینها در نسخه ی M60A3 برای خدمه ی تانک در دسترس بودند. در نسخه ی M60A3s گنبد مخصوص فرمانده حذف شد. مسلسل کنترل از راه دور M85 که برای نابود کردن اهداف هوایی پرنده مثل بالگرد های دشمن، به کار می رود و بر روی تانک نصب می شود. حذف گنبد مخصوص فرمانده موجب گردید تا محید مرئی نسبتا بالایی برای تانک فراهم گردد. دریچه ی گنبد نیز به سمت عقب باز می شد و این مورد بسیار خطرناک بود برای بسته شدن، زیرا تحت آتش اسلحه های کوچک، با توجه به مکانزیم باز و بسته کردن که نیاز مند این است تا کاربر اهرم قفل یا باز را تنظیم کند. تانک M60A3 در ایالات متحده آمریکا، در سال 2005 از سرویس خارج شد اما هنوز تعدادی از خطوط تولید این تانک در قرن بیست و یکم در آمریکا جریان دارد، زیرا هنوز سفارشات برخی از کشور ها تحویل نگردیده است.

یک دستگاه تانک M60A3 در طی تمرین REFORGER در آلمان

با وجود اینکه این تانک نسبت به M1 Abrams کمتر پیشرفته محسوب می گردد، اما برخی از مدل هایش دست کمی از برخی نسخه های آبرامز M1 ندارد:

تانک M60A3 TTS دارای یک سیستم حرارتی بهینه سازی شده است که تانک های آبرامز در قرن بیست و یکم هنوز به آن ارتقاء داده نشده اند و زمانی که آبرامز ها به آن مجهز شدند، نسل دوم این سیستم ها در آن ها به کار برده شد

تانک M60A3 دارای یک تلفن نصب شده در خارج از تانک است تا زمانی که پیاده نظام قصد صحبت مستقیم با خدمه ی تانک را دارند که در بیشتر نسخه های M60A3s این ویژگی حذف گردید. این مورد همچنین در برخی از نسخه های تانک آبرامز M1 که مجهز به بسته جنگ شهری TUSK هستند، کیت ارتقائی اش شامل این مورد می گردد.

سیستم انتقال قدرت تانک M47 Patton II به اسم CD-850-4 که در تانک M60 نیز به کار برده شد.

موتور مورد استفاده در M60A3s هرچند دارای قدرت کمی است و این در کارایی اش تاثیر گذار است، اما با این وجود قیمت کمتری دارد و سوخت کمتری نیز مصرف می کند و همچنین ساختار پیچیده ای ندارد که نگهداری اش را سخت کند. در حالی که موتور آبرامز از نوع گاز توربین است و این موتور ها هم قیمت بسیار بالایی دارند و هم نگهداریشان بسیار سخت است.

دمای اگزوز موتور گاز توربین تانک آبرامز M1 فوق العاده بالاست، به طوری که برای پیاده نظامی که پشت تانک پناه می گیرند، بسیار بسیار خطرناک است، در حالی که موتور تانک M60 از نوع دیزل است و چنین مشکلی وجود ندارد.

دریچه ی فراری که در زیر تانک و در قسمت راننده تعبیه شده است می تواند در مواقع ضروری بسیار مفید واقع گردد، زیرا محلی است برای تخلیه تلفات داخل تانک و همینطور یک در اظطراری که در صورت مسدود بودن در بالا می توان از آن استفاده کرد، برای سرنشینان تانک آبرامز بسیار سخت است که در زمان آسیب دیدگی تانک، از تانک بگریزند.

توپ M68A1 که 105 میلیمتر است، بر روی سری تانک M60 نصب شده است که توانایی شلیک انواع مختلف گلوله و مهمات را دارد، در حالی توپ 120 میلیمتری بدون خان رینمتال آبرامز که با نام L44 شناخته می شود، فقط مهمات APFSDS و HEAT را شلیک می کند، برای اینکه دکترین نظامی آمریکا فقط به این دو نوع گلوله احتیاج دارند.

در سال 1995 در طی تعقیب و گریز پلیس با شاون نلسون، که یک دستگاه تانک M60A3 TTS را از گارد ملی ارتش کالیفرنیا دزدیده بود، به سمت سن دیگو حرکت کرد. زمانی که نلسون خود را تسلیم پلیس کرد، تانک در بتن اتوبان گیر کرده بود و دیگر توانایی حرکت نداشت و پلیس این را دیر فهمید و نلسون را کشت. این خبر در طی مدت زمانی طولانی به یکی از پر هیاهو ترین خبر های شبکه های مختلف تلویزیون تبدیل شد.

تنفگداران نیروی دریایی، کمپانی D، گروهان دوم نیرو های زرهی که تانک M60A1 را در طی تمرینی در عملیات طوفان صحرا در سال 1991، می رانند. این تانک با زره های واکنش فعال و تیغه بولدوزر M9 مجهز شده است.

تاریخچه استفاده

ایالات متحده آمریکا

دو نوعی که در جنگ ویتنام توانستند از خود نتایج خیره کننده ای نشان دهند، M60 AVBL یا خودروی زرهی پل گذار و دیگری M728، خودروی جنگی مهندسی که هر دو از شاسی تانک M60 استفاده می کردند. خودروی پل گذار زرهی که از اسمش پیداست، قادر است تا یک پل بزرگ را بر روی خود حمل کرده و در مواقعی که نیاز است از آن استفاده کند، در این نوع، پل بر روی شاسی و بدنه ی تانک M60 سوار شده و تانک M60 AVBL را ساخته است. در مدل مهندسی، خودروی M728، با استفاده از یک توپ 165 میلیمتری یا 6.5 اینچ، توانسته به یک خودروی جنگی- مهندسی تبدیل شود که می تواند کارایی های مختلفی از خود نشان دهد که سری M60 قادر به انجام آنها نیست. زمانی که تانک های M60 در خدمت ارتش بودند، تعدادی از نسخه های آزمایشی که ارتقاء داده شده بودند تحت بررسی و آزمایش قرار گرفت. پس از آنکه تانک های M1 Abrams معرفی شدند، این تانک ها کم کم به مرور زمان از رده خارج شدند. تقریبا در اواخر جنگ سرد، تانک های M1 وارد خدمت سپاه تفنگداران نیروی دریایی شدند، پس از آن به تفنگداران اجازه داده شد تا برای اینکه هزینه ها کاهش یابد، تانک های M1 ای که نیاز دارند در خدمت باقی بمانند و تعداد تانک های M60 که در خدمت بودند نیز برای تامین هزینه نگهداری تانک های جدید به صورت رزرو درآمدند و یا به متحدان آمریکا در تعداد بالا فروخته شدند. برخی از تانک های M60A3 نیز در رزمایش Close Air Support به همراه جنگنده های F16 در دهه 1980 عملیات مشترک انجام دادند. تانک های M60A1s نیز هنوز در آمریکا توسط نیروی هوایی برای آزمایش رادار های زمینی بر روی جنگنده های جدیدش مورد استفاده قرار می گیرند که پایگاهش در Red Flag در Nellis AFB نوادا است.

در طی عملیات طوفان صحرا در سال 1991، هر یک واحد نیروی هوایی آمریکا با یکی از تانکهای M60 مجهز شده بود. تعداد 401 دستگاه تانک نیز به دوحه قطر فروخته شد و دو دستگاه از آنها برای تست ها و آزمایش های دفع مواد منفجره از تانک به کار گرفته شد. پس از آن طرحی که مورد قبول واقع شد به خدمه اجازه می داد تا مواد منفجره منفجر نشده را بدون هیچ گونه خطر و ریزه کاری از تانک دفع کنند.

یک دستگاه تانک M46 Patton با تیغه بولدوزر در موزه ی Yad la-Shiryon اسرائیل

رژیم جعلی صهیونیستی

وزرات دفاع اسرائیل یا IDF اولین تانک M60A1 را در سال 1971 از ایالات متحده آمریکا تحویل گرفت. سری تانک های M60 و M60A1 بهترین وسیله ی جنگی برای اسرائیل در جنگ یوم کیپور بودند. این تانکها هم در صحرای سینا و هم در تپه های گولان توسط اسرائیل مورد استفاده واقع شدند که بیشترش مربوط به صحرای سینا است. ایالات متحده پس از آن تعداد بسیار زیادی از سری تانک های M60 با مجهز ترین تجهیزات روز دنیا که بر روی M60 ها نصب بودند درست قبل از شروع جنگ برای اسرائیل فرستاد. به دنبال آن وزارت دفاع اسرائیل M60 ها و M48s ها را دریافت کرد که خود آنهارا به نسخه ی ها بروز تری ارتقاء داد و سپس در سال 1982 در جنگ لبنان از آنها استفاده نمود. اسرائیل زره های جدید ERA که ساخت خودش بود را به تانک ها اضافه کرد که حفاظتشان را تا مقدار بسیار زیادی بالا برد. نوع هایی که اسرائیل ارتقاء داد با نام ماگاچ (Magach) شناخته می شوند. تانک های ماگاچ توسط اسرائیل به صورت اساسی به روز رسانی شدند که از جمله ی این بروز رسانی ها افزودن زره های اضافه شونده جدید، سیستم کنترل آتش جدید، سیستم دید حرارتی و نارنجک انداز های دودزا برای فریب و اختفا که همگی در این بروز رسانی به این تانک افزوده شدند. آخرین ورژن این تانک ماگاچ 7 نام دارد که امروزه توسط برخی از واحد های وزرات دفاع اسرائیل استفاده می شود. جنوب بیروت در سال 1982 و تعداد 400 دستگاه تانک T-72 توسط M60A1 های s اسرائیل به همراه تانک های مرکاوا مارک1 نابود شدند. این کار به حدی غیر قابل باور بود که تحلیلگران غربی را بشدت شگفت زده کرد، زیرا آنها بر این باور بودند که تانک های M60A1 مانند طئمه ای لذت بخش برای تانک های T-72 شوروی هستند اما در این جنگ کاملا خلافش ثابت گردید. هم اکنون نیز برخی از تانک هایی که قدیمی شدند و دیگر مناسب ارتش اسرائیل نیستند نیز به کشور هایی از آمریکای لاتین، آسیا و آفریقا فروخته خواهند شد.

کویت

تانک های M60A1 توسط سپاه تفنگداران نیروی دریایی در کویت در طی عملیات طوفان صحرا که در خلیج فارس بود، علیه تانک های T-54، T55، T-62، Type 69 و T72 بود که برخلاف تانک های عراقی، M60 ها از زره های اضافه شده و قدرتمندی بر خوردار بودند که به راحتی هر کجا که می خواستند می رفتند و تانک های عراقی جلودارشان نبود. زمانی که جنگ در فرودگاه کویت دو روز طول کشید، تقریبا 10 تانک M60 نابود شد، مابقی تانک های عراق همگی از بین رفتند.

800px-Tunisie_Des_milliers_de_personnes_

تانک M60 تونس

دیگر استفاده کنندگان

بر اساس گزارشات سال 2005، تانکها M60 در کشور های: برزییل، بوسنی، بحرین، مصر، یونان، اسرائیل، اردن، پرتقال، اسپانیا، تونس، ترکیه، تایلند، تایوان، ایران و دیگر کشور ها و ملیت ها در حال خدمت است. ارتش سلطنتی تایلند در سال 2001 و در طی عملیات نابود سازی پست مرزی 9631 میانمار، گزارش شد که میان تایپ 69 و M60A3s آتش رد و بدل گردید. ارتش ایالات متحده نیز تانک های M60 خود را برای تمرینات سربازان، هدف های متحرک، مجهز کردن به رادار برای تمرین جت های جنگنده و ... در حال استفاده نگه داشته است. برخی از خودرو های تولید شده نیز با استفاده از شاسی این تانک توانستند نمونه های جدیدی تولید کنند و اکثر تانک های M60 که در کشور های مختلف مورد استفاده قرار گرفته است به بروز رسانی های مختلف و یا طراحی های جدیدی دست یافته اند که در برخی ها حتی شکل برجک و حالت تانک نیز تغییر کرده است. برای مثال اردن دو دستگاه از M60 های A3s خود را به سیستم جدید IFCS مجهز کرد. یونان نیز در سال 2007 تعداد 13 دستگاه تانک M60A3 را به افغانستان فروخت.

کارایی ها در میادین جنگ

یک دستگاه M60 منهدم شده در نبرد یوم کیپور

یک دستگاه M60 در حال پیاده شدن از C5 گلکسی آمریکایی در اسرائیل

نبرد یوم کیپور

در طی جنگ یوم کیپور اسرائیل، تعداد 150 تانک M60A1 در حال خدمت بودند. اسرائیل تانکهای M60 به صورت خارق العاده ای با تانکهای T-54 و T-55 و T-64 مصر جنگیدند. با این وجود بسیاری از تانکهای M60 اسرائیل در نبرد با مصر از بین رفتن. البته نه با وسیله ی تانکها، بلکه با موشک های ضد تانک AT-3 Sagger از بین رفتند. تعدادی از آنها تنها در روز اول در کانال سوئز با همین روش از بین رفتند. تانکهای M60 اسرائیلی به مراتب توپ بسیار بهتری از تانکهای مصری داشتند و بسیار مطمئن تر از تانکهای وزارت دفاع اسرائیل بودند، زیرا موتورشان دیزلی و از سوخت گازروغن (گازوئیل) استفاده می کرد. در ارتش اسرائیل، این تانکها در طول سالهایی که خدمت می کردند، به سرعت ارتقاء یافتند و به نسخه های بروز تر و بهینه تری تبدیل شدند. ارتقاء هایی که سیستم قدرت آتش و مانورپذیریشان بهبود یافته بود. پس از پایان جنگ، اسرائیل، نزدیک 300 دستگاه تانک M60A1 دریافت کرد تا با تانک های از بین رفته و مسدوم، تعویض نماید. اردن نیز یکی از اوپراتور های تانک M-60 (سری) است اما هرگز در جنگ شرکت نکرد.

جنگ ایران و عراق

ایران قبل از انقلاب دارای 350 دستگاه تانک M60A1 آماده به خدمت بود که در طی مدت زمانی که با عراق در دهه 80 در حال جنگ بود، تعداد زیادی از آنها را به کار گرفت. تانکهای M60 ایرانی در مقابله با تانکهای مدرن عراقی همانند T-72 بسیار خوب عملکردند، به طوری که در نبرد رو در رو تانکهای ایرانی پیروز میدان بودند. تعدادی از این تانکها امروزه در ارتش ایران در حال خدمت است. عراق سعی کرد تانکهای M60 و M48 ایران را برای خود غنیمت ببرد. هر دو نوع تانک زمانی که آمریکا بغداد را گرفت در این شهر پیدا شد که این اتفاق در سال 2003 افتاد.

جنگ لبنان در سال 1982

در سال 1982، تانک M60 Patton که با نام ماگاچ 6 در اسرائیل شناخته می شد، به یکی از هسته های عملیاتی ارتش اسرائیل در شهرستان جلیل در کشور فلسطین بود. درگیری تانک های T-54/55 و T-72 های s سوریه و نیز T-34 های s با ماگاچ 6 اسرائیلی، بسیار پر تلفات بود، زیرا تانک های سوری اکثرا نابود شدند، برخی از ماگاچ های اسرائیلی هم که خسارت دیدند به وسیله ی پیاده نظام سوریه که مجهز به ATGMs و RPG-7 و SA-7 بودند، شد. تعدادی نیز به وسیله ی موشک های HOT که از بالگرد های جنگی گازل سوریه شلیک شدند، نابود شد. یکی دیگر از تانک ها به وسیله ی T-72 سوری و دیگری نیز به علت خسارت دیدن تانک توسط خدمه رها شده بود. یکی از ماگاچ های که توسط ارتش سوریه به غنیمت گرفته شده بود، به سوریه فرستاده شد تا توسط مهندسین شوروی بررسی شود. روسیه هم اکنون از M60 ها و طراحیشان مطلع است و بسیاری از مهماتش را خود بررسی کرد، اما آن M60 غنیمتی هم اکنون در دمشق به سر می برد.

MGM-51 Shillelagh

انواع تانک M60 Patton:

XM60/M60: یکی از نسخه های دوباره طراحی شده ی M48، که مانند M60 دارای بدنه ای کشیده است، 3 غلطک همسان ساز و چرخ های جاده ی آلومنیوم، ویژگی هایی که در M48 پیدا نشد.
M60A1: اولین نسخه از تانک M60 که برجکی طویل دارد، محافظت زره ای بالا و سیستم های هیدرولیک بهبود بخشیده شده از ویژگی های این نسخه است.
- M60A1 AOS: یک سیستم اضافه شونده ی تثبیت ساز که در سال 1972 با لوله ی M68 (نسخه ی L7 انگلیسی که در آمریکا با نام M68 و تحت لیسانس تولید می شد.) مجهز شد.
- M60A1 RISE: بهبود سازی های قابل اعتماد و همینطور جدید تر، ویژگی های پیشینی که بهینه شده بودند و اکثر سیستم های پایه مانند طراحی موتور که اجازه می داد موتور از جایش برداشته شود و به جای آن موتور تایپ 142 قرار داده شود، این کار باعث می شد تا گرمای موتور کاسته شود و همینوطر عمر تانک افزایش یابد.
  - M60A1 RISE Passive: همان نسخه ی قبلی یعنی RISE است منتها با این تفاوت که می تواند با دوربین دید در شب مادون قرمز مجهز شود و در شب توانایی تشخیص نور را داشته باشد. سپاه تفنگداران ایالات متحده ی آمریکا در دهه 80 تانک های M60A1 RISE خود را با زره های واکنشی انفجاری ERA مجهز کرد.
M60A1E1: یک نسخه ی توسعه داده شده آزمایشی که با توپ 152 میلیمتری M162 موشک انداز مجهز می شد.
M60A1E2/M60A2: طراحی برجک تغییر کرد و لقب کشتی فضایی را به او دادند، یک نسخه ی آزمایشی که توپ 20 میلیمتری کنترل از راه دور را برایش نصب کردند.

M60A1E3: یک نسخه ی اولیه که M60A1E2 نام داشت و با توپ 105 میلیمتری مجهز می شد.
M60A1E4: یک نسخه ی تجربی که با سلح های کنترل از راه دور مجهز می شد.
M60A3: تانک M60A1 که با فاصله یاب لیزری، کامپیوتر بالستکی M21 و سنسور تشخیص باد مجهز می شد، در آخرین تولیدات گنبد مخصوص فرمانده حذف گردید.
- M60A3 TTS: تانکی با دوربین حرارتی، در M60A3s با یک دوربین حرارتی AN/VSG2 مجهز می شد.

M60 Super/AX: تانکی با زره فوق العاده قدرتمند و توانا که اکثر مولفه های تانک بهبود بخشیده شده بودند، در نسخه ی اصلی ویژگی فاصله یاب لیزری موجود نبود.
M60-2000/120s: M60/Abrams نسخه ی هیبریدی بود که توسط شرکت جنرال داینامیک لند دیویشن توسعه داد شد. این نسخه قرار بود توسط ارتش آمریکا پذیرفته شود که نشد.

M60AVLB: نسخه ای مبتنی بر تانک M60 که از شاسی اش استفاده می کرد، این خودرو یک خودروی پل گذار 18 متری بود.
- M60A1: یک ارتقاء از M60AVLB که بر اساس تانک M60A1 بود.
M60AVLM: خودروی زرهی پرتابگر MICILIC (Mine-Clearing Line Charge) که نسخه ی بهینه سازی AVLB بود اما از شاسی M60 بهره می برد.
M60 Panther: یک تانک خنثی کننده ی مین که از طریق کنترل از راه دور کنترل می شد.

یک دستگاه خودروی مین روب در بوسنی و هرزگوین در آپریل 1996

M728CEV: مبتنی بر تانک M60 که نتیجه ی آن خودروی مهندسی M728CEV است که با یک جرثقیل جمع شونده مجهز می شود که دستگیره چرخ جرثقیل در جلوی برجک قرار دارد، این خودرو با M135 165 میلیمتری مجهز می گردد، یک تیغه بولدوزر D7 یا مین روب نیز می توان به او متصل کرد.
M728A1: یک ارتقاء برای خودروی M728CEV که مبتنی بر تانک M60A1 بود.

تجهیزات اضافی:

M9: بولدوزر و یک زمین پیما برای تانک M60.

تانک M60A3 TTS ترکیه

تانک ماگاچ 7 اسرائیل در موزه Yad la-Shiryon

ارتقاء های بین المللی:

M60T: SABRA یک ارتقاء بسیار سنگین برای تانک M60A1 بود که برای مدرنیزاسیون کردن تانک های ترکیه ای در نظر گرفته شد. یکی از این ویژگی ها افزودن یک توپ 120 میلیمتری ، سیستم تثبیت ساز الکترونیکی، سیستم کنترل آتش جدید و یک بسته حفاظت زرهی جدید که همه و همه در این آپدیت به تانک اضافه می شدند. تانک M60T همچنین به عنوان SABRA Mk.II نیز شناخته می شود.
M60VLPD 26/70E: نسخه ی اسپانیایی پل گذار که مبتنی بر M60 است، نزدیک به 12 دستگاه تانک M60 به این نسخه تبدیل شدند.
M60CZ-10/25E Alacran: خودروی مهندسی ارتش اسپانیا که نزدیک 38 دستگاه تانک M60 در این بروز رسانی به این نسخه تبدیل شدند.
نسخه های اسرائیلی: تعداد زیادی از تانک های M60 اسرائیلی به ارتقاء های مختلف بروز رسانی شدند که در این نسخه ها به زره های واکنشی و یا غیر فعال، بهبود بخشی زره حفاظتی و ... تبدیل شدند. این ارتقاء ها را ماگاچ 7 و 8 می نامند.
M60 Phoenix: یک ارتقاء اردنی که به وسیله ی شرکت طراحی و توسعه ی شاه عبدالله دوم انجام شده، در این ارتقاء شلیک هنگام حرکت، افزایش قدرت آتش با یک توپ 120 میلیمتری بدون خان RUAG و همینطور ارتقاء زره حفاظتی به تانک اضافه شده است.

صمصام (شمشیر): یک ارتقاء از طرف ایران که در این نسخه تانک های M60A1 با یک زره فعال کنتاکت 1 روسیه، سیستم کنترل آتش EFCS-3، سیستم هشدار لیزری و IR Jammers مجهز شده است.