worior

كربلا گپ (بررسی يكي از وقايع مهم فتح بغداد در جنگ 2003) .

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

حالا كه اين بحث‌ها پيش اومد، بد نيست رجوع كنيم به كلام مقام معظم رهبري در نماز جمعه‌ي معروف اون سال كه خطبه‌اي تماماً سياسي خواندن (فقط در يك جمله، فرمودن : اوصيكم عبادالله بتقوى الله. همه برادران و خواهران عزيزِ نمازگزار و خودم را به رعايت تقوا و پرهيزكارى و مراقبت از گفتار و كردار و حتّى پندار توصيه مي‌كنم.)

بخشي از كلام ايشان درخصوص اشغال عراق، بدين شرح است :

«[color=indigo]البته اگر پيشروى مهاجمان هم سريع بود، به‏خاطر همين بى‏طرفى ملت عراق بود. اگر ملت عراق در اين جنگ طرفِ صدّام را مى‏گرفت، خود مهاجمان هم مى‏دانند كه نمى‏توانستند اين‏طور پيشروى كنند. وقتى دل ملت يك كشورى با مديران آن كشور صاف نباشد، قضيه همين است. ملت عراق از مديران كشور خود كتك خورده بود، اهانت، تحقير، غصب، سنگدلى و ضربت ديده بود، لذا از آنها هيچ حمايتى نكرد. لذا دشمنِ آن كشور، يعنى مهاجمان، توانستند سريع پيشروى كنند. البته در اين قضيه هم حرفها و بحثها هست. عرض كرديم كه ملت ما در اين قضيه خوشحال است. دولت و مسؤولان ما هم خوشحالند. البته هم ملت، هم دولت و هم مسؤولان ما به اين قضيه قدرى شك دارند؛ از اين‏كه چرا بغداد مثل بصره مقاومت نكرد. يعنى هفته اوّل جنگ كه گذشت، وضع جنگ طور ديگرى شد. در هفته اوّل، جنگ جدّى بود و مى‏گفتند جنگِ جدّى بعد از اين است. اما بعد از آن، مهاجمان چند روزى متوقّف شدند، بعد كه راه افتادند، دفاع درستى نشد. در واقع، بغداد در ظرف دو سه روز تسليم شد، يعنى سقوط كرد و كسى دفاع درستى از بغداد نكرد. در حالى‏كه در خودِ بغداد - آن‏طور كه به ما اطّلاع دادند - حدود صد و بيست هزار نيروى مسلّح بود. حالا حلقه‏هاى دفاعى كه به فاصله تقريباً صد كيلومتر دور بغداد چيده بودند و لشكرهاى گارد صدّام حفاظت مى‏كردند، خيلى بيشتر بود. حتّى خودِ بغداد هم كه حدود صد و بيست هزار نيروى مسلّح داشت، نتوانست دو سه روز در مقابل تهاجم مقاومت كند؛ يا نتوانست و يا دستور دادند كه مقاومت نكند؛ حالا معلوم نيست. آينده اين ابهامها را روشن خواهد كرد. الان نمى‏توانيم قضاوت كنيم. مهم هم نيست كه قضاوت ما چه باشد. بايد صبر كنيم و ببينيم آينده چه قضاوتى نسبت به اين قضيه خواهد كرد.[/color]»

------------------------------------------------------------------

لازم به ذكر است كه اين خطبه، در روز بيست و دوم فروردين‌ماه 1382، يعني تنها چند روز پس از پايان جنگ بيان گرديد و گذشت زمان، ثابت كرد كه ماجرا چه بود.

دوستاني كه تمايل دارند، مي‌تونن متن كامل اين خطبه رو از طريق [url=http://leader.ir/langs/fa/index.php?p=bayanat&id=2420]اين لينك[/url] و يا [url=http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3168]اين لينك[/url] مطالعه بفرمايند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[size=18]عراق بعثي بعد از جنگ توانشو تو كشتن شيعيان عراق خرج كرد و انگيزه اي براي دفاع در مقابل امريكا نداشت.
اما نبايد اين نكته رو فراموش كرد كه امريكايي ها هم جنگيدن با عرب ها رو خوب بلدن و مي دونند چطور رفتار كنند
امريكايي ها تا كاملا دشمنشونو نشناسن و ندونن كه پيروز مي شن حمله نمي كنند ([color=red]واسه همينه كه هنوز جرات نكردن بيان اين وره آب)[/color]من احساس ميكنم بايد به فكر بود و دشمنو شناخت و تمامي احتمالاتو در نظر گرفت و اين فكر رو داشت كه :::: > اوني كه قراره حمله كنه كاملا مي شناسه مارو ومي دونه مي خواد چيكار كنه
(نمونش عمليات آخوندك كه مي دونست چيكار مي كنه و با چي روبه رو مي شه)[/size]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
این که اصلا تو عراق جنگ نشد شکی نیست.

فلوجه رو یادتون بیاد که شاید جزو اندک جاهایی بود که مردمش و گروه های وابسته به بعث و القاعده مقاومت کردند.آمریکا با کلی دنگ و فنگ آخر هم به زور بمب های فسفری سرکوب کرد.
یا یه مدت که مقتدا صدر تو جنوب شلوغ کرد بابای انگلیسی ها در اومد.
اما از اون ارتش چند صد هزار نفری عراق واقعا هیچ کس نمونده بود که تانک های امریکایی مثل پیک نیک تو خیابون های بغداد رژه برن !!!

راستی من خیلی گشتم اما حتی یه کوچولو هم فیلم درست حسابی از جنگ زمینی امریکا پیدا نکردم .
نهایتش این بوده که دو نفر رو پشت بوم بودن هر چند وقتم یه خاکی اطرافشون بلند میشد! دوستان اگه چیزه درست حسابی سراغ دارن به ما هم بدن

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]چطور ميشه يك ارتش با اون گستردگي و تجهيزات يك موشك ضد تانك شليك نكنه ولي يك گروه كوچك شبه نظامي بيش از 100 تا از پيشرفته ترين تانكهاي دنيا رو منهدم كنه ؟! حالا اگر ما در تكنيك دفاع موزاييكي و زمين مسلح در هر قسمت همانند حزب الله عمل كنيم چه اتفاقي ميفته ؟![/quote]
اين هميشه براي من هم سوال بوده. حداقل کاري که عراق ميتونست بکنه اين بود که جنگ رو به جنگ شهري بکشونه .اين طوري تاثير برتري هوايي و تکنولوژيکي آمريکا تا حد زيادي از بين ميرفت
و از آمريکا تلفات زيادي گرفته ميشد. همون فلوجه که بيشتر افراد آموزش نديده بودند حسابي آمريکا رو سرگرم کردند و تلفات گرفتند حالا فکر کنيد يک ارتش مجهز مثلا مثل گارد رياست جمهوري همچنين کاري رو تو بصره يا بغداد يا شهر ديگه ميکرد تلفات آمريکا ميرفت بالاي ده هزار ! هرچند در آخر جنگ رو ميباختند ولي حداقل با افتخار بازنده ميشدند مثل نبرد برلين که دويست هزار مدافع عادي با تجهيزات کم ششصد هزار نفر سرباز مجهز از روسها تلفات گرفتند !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]البته اگر پيشروى مهاجمان هم سريع بود، به‏خاطر همين بى‏طرفى ملت عراق بود. اگر ملت عراق در اين جنگ طرفِ صدّام را مى‏گرفت، خود مهاجمان هم مى‏دانند كه نمى‏توانستند اين‏طور پيشروى كنند. وقتى دل ملت يك كشورى با مديران آن كشور صاف نباشد، قضيه همين است. ملت عراق از مديران كشور خود كتك خورده بود، اهانت، تحقير، غصب، سنگدلى و ضربت ديده بود، لذا از آنها هيچ حمايتى نكرد[/quote]

ورای اینکه چه کسی اینو گفته ! باید این نوشته رو با اب طلا نوشت !

جدا میگم

دلیلشم برا خودم تو دل خودم بمونه

البته ترجیح میدم جای مردم عراق کلا سه نقطه بزارم ، میشه از کشور هخامنشیان و ساسانیان گفت میشه از رضاخان گفت میشه از فرانسه اشغال شده گفت و میشه از کشورهایی در اینده و حال گفت ...

این جمله برا همه ملت ها در همه زمان ها کاربرد داره


به نظر من بهتره دوستان مقاله عبدالحمید تارخ به نام تاریخچه نیروی هوایی عراق تا نابودی ، رو بخونند تا ببینند ارتش عراق برعکس تصور همه حتی خودم برای به دست اوردن تجهیزات چه کارهایی که نکرد و چه تاکتیکهایی که به کار نگرفت


مدتها پیش راجبه این مسایل که اره عراق فلان بود و بهمان صحبت کردم الانم تمایلی ندارم دوباره تکرار بشه هرچند تو چند پست همین تایپیک ابراهیم و مصطفی نکاتی رو گفتند و رضا ، و میشه گفت فقط یه دلیل نبود باعث سقوط عراق

ولی در کل عراق با توجه به وسعتی که داشت نمیتونست اقدام به وارد کردن تعداد زیادی موشک ضدتانک کنه و همونطورم که میدونید تعدادی موشک ضدتانک گویا از سوریه بهش رسیده بود که با همونا تونسته بود تلفاتی وارد بکنه اما نه تو جنگ ، بلکه در شورش های بعد از پایان جنگ از زبان بوش

تحریم بودن و نیز تعداد ضدتانکی که باید وارد میشد اونم مدل های پیشرفته ش طوری نبود که بشه با حزب الله مقایسه ش کرد ، فکرشو بکنید کاری سر عراق اومد که نفت ش رو به جا پول میداد و واقعا واقعا صدام حسین اگر همین نفت رو نمیداد خودش غذا نداشت بخوره !!!!

ببینید چه بر سر عراق اوردن خودشون دستی دستی و سازمان ملل


ولی جدا توصیه میکنم اون مقاله رو بخونید تا ببینید به این سادگی ها هم که فکر میکنیم نبود


یا حق

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام
دوستان اگه نوروز 82 كه جنگ در حال جريان بود رو به ياد بيارن..همين تلويزيون خودمون كه ميخواست اخبار جنگ رو پوشش بده و گزارش بده همش ميگفت نيروهاي دو طرف به تبادل اتش سنگين پرداختند يا نيروهاي امريكايي با مقاومت شديد و اتش سنگين ارتش عراق مواجه شدند و موفق به پيشروي نشدند و يا حتي مجبور به عقب نشيني شدند!! و حتي يكي از فرماندهان ايران هم امدند روي نقشه به تحليل جنگ و تاكتيك هاي جنگي طرفين پرداختند و همش حرف از مقاومت شديد ارتش عراق بود..حالا ولي عكسش رو شاهد هستيم..

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]با سلام
دوستان اگه نوروز 82 كه جنگ در حال جريان بود رو به ياد بيارن..همين تلويزيون خودمون كه ميخواست اخبار جنگ رو پوشش بده و گزارش بده همش ميگفت نيروهاي دو طرف به تبادل اتش سنگين پرداختند يا نيروهاي امريكايي با مقاومت شديد و اتش سنگين ارتش عراق مواجه شدند و موفق به پيشروي نشدند و يا حتي مجبور به عقب نشيني شدند!! و حتي يكي از فرماندهان ايران هم امدند روي نقشه به تحليل جنگ و تاكتيك هاي جنگي طرفين پرداختند و همش حرف از مقاومت شديد ارتش عراق بود..حالا ولي عكسش رو شاهد هستيم..
[/quote]ابتداي جنگ همين اتفاق افتاد ولي همين عمليات فريب و واگذاري صحنه جنوب عراق به آمريكا (با هر دليل عدم توانايي خيانت يا برتري اعتلاف و ....) باعث شد تا با تصرف بغداداصل جنگ تمام بشه ... يادمه كه بعد از فتح بغداد تلويزيون ايران و كارشناسان اين جمله در زبان همشون بود (عراق ميتونست خيلي كارها بكنه ولي نكرد)

توي خود بغداد يك فرد با يك اسلحه دو لول ! (شات گان) به يه آپادچي شليك ميكنه و خلبان با نشوندن اين هليكوپتر پا به فرار ميزاره ! (حالا حساب باقيش رو خودتون بكنيد ! )

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
hexman عزيز؛
اگه به فرمايشات رهبر معظم انقلاب، حداقل در همون اندازه كه بنده نقل كردم كاملاً دقت فرموده باشين (و مثل ارنستوي عزيز، گزينشي عمل نكرده باشين icon_arrowd :mrgreen: )؛ اين جمله رو مي‌بينين :

«[color=indigo]البته هم ملت، هم دولت و هم مسؤولان ما به اين قضيه قدرى شك دارند؛ از اين‏كه [b]چرا بغداد مثل بصره مقاومت نكرد. يعنى هفته اوّل جنگ كه گذشت، وضع جنگ طور ديگرى شد. در هفته اوّل، جنگ جدّى بود و مى‏گفتند جنگِ جدّى بعد از اين است. اما بعد از آن، مهاجمان چند روزى متوقّف شدند، بعد كه راه افتادند، دفاع درستى نشد.[/b] در واقع، بغداد در ظرف دو سه روز تسليم شد، يعنى سقوط كرد و كسى دفاع درستى از بغداد نكرد. در حالى‏كه در خودِ بغداد - آن‏طور كه به ما اطّلاع دادند - حدود صد و بيست هزار نيروى مسلّح بود. حالا حلقه‏هاى دفاعى كه به فاصله تقريباً صد كيلومتر دور بغداد چيده بودند و لشكرهاى گارد صدّام حفاظت مى‏كردند، خيلى بيشتر بود. حتّى خودِ بغداد هم كه حدود صد و بيست هزار نيروى مسلّح داشت، نتوانست دو سه روز در مقابل تهاجم مقاومت كند؛ يا نتوانست و يا دستور دادند كه مقاومت نكند؛ حالا معلوم نيست. آينده اين ابهامها را روشن خواهد كرد.[/color]»

جريان جنگ رو اگر بخواين درست نگاه كنين، بايد روي نقشه و محورهاي درگيري و قواي درگير مورد بررسي قرار بدين. نه حرف كارشناسا غلط بود و نه عراق، مقاومت چنداني كرد.

همون‌طور كه در پست قبل نيز عرض شد، عراق بهترين نيروهاي خودش كه مي‌تونست در جنگ شهري دمار از روزگار امريكايي‌ها دربيارن و بشدت هم به صدام وفادار بودن رو به پاي امريكايي‌ها قرباني كرد و اونا رو در صحرا در مقابل نيروهاي امريكايي به صف كرد كه امريكايي‌ها حتي زحمت نكشن با نيروي زميني نابودشون كنن؛ بلكه با بمباران گسترده اونا رو كلاً از بين بردن (رجوع شود به مطالب همين تاپيك كه برادر واريور عزيز زحمت نوشتنش رو كشيدن).

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بنظر من عراق خیلی بهتر می تونست عمل کنه حالا معلوم نیست چرا این طور عمل کرد یا حداقل امادگی برای کمی دفاع نداشت !یا بحث خیانت در میان هست وگرنه اگه یکم از چند تن گاز سمی که رو سر ما ریخت! برای خودش نگه می داشت حداقل با چنتا موشک مجهز به گاز خردل یا اعصاب به چنتا از شهر های کشور های کمک کننده به امریکا یا پایگاه های امریکا می تونست حمله کننده که حداقل یه حالی به امریکایی ها داده باشه!

[quote]توي خود بغداد يك فرد با يك اسلحه دو لول ! (شات گان) به يه آپادچي شليك ميكنه و خلبان با نشوندن اين هليكوپتر پا به فرار ميزاره ! (حالا حساب باقيش رو خودتون بكنيد ! )[/quote]
خیلی صحنه خنده داری بوده فک کن!... :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]توي خود بغداد يك فرد با يك اسلحه دو لول ! (شات گان) به يه آپادچي شليك ميكنه و خلبان با نشوندن اين هليكوپتر پا به فرار ميزاره ! (حالا حساب باقيش رو خودتون بكنيد ! )
[/quote]
واقعا يه همچين چيزي وجود داشته ؟!؟!؟!؟! :mrgreen: icon_arrowd :lol:

دوستان ميشه بگين دليل اين :

[quote]عراق ميتونست خيلي كارها بكنه ولي نكرد[/quote]

چيه ؟؟

1- خيانت
يا

2- حماقت

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دليلش كاملاً مشخصه دوست گرامي.
عراق نجنگيد، چون قرار نبود بجنگه!
اگه غير از اين بود قبل از جنگ، آمادگي كامل رو داشت. دليلش هم كاملاً مشخصه!
امريكا پس از نبرد افغانستان، بطور علني از حمله به عراق سخن مي‌گفت. ولي تا نيروهاش رو آماده كنه و متحدينش رو مجاب به حمله به عراق كنه، يكسال زمان برد و در اين يك سال، حتي جزائر مائو مائو هم براي مقابله با دشمن آماده مي‌شدن و تاكتيك‌هاي نظامي‌شون رو مي‌چيدن يا حداقل از پدافند غيرعامل استفاده مي‌كردن! از نوع جنگ جهاني دومي‌اش حداقل!!!

ولي عراق طوري رفتار كرد انگار كه غافلگير شده باشه! حال اينكه در طي 21 روز نبرد، حداقل در هفته‌ي اول، درگيري نظامي شدت چنداني نداشت و بيشتر، بمباران و موشك باران انجام مي‌گرفت! ولي در همين فاصله‌ي ساده هم ساماندهي نظامي انجام نگرفت.

پس از نبردهاي زميني هم تاكتيكي براي دفاع وجود نداشت!
گارد رياست جمهوري، آخرين گزينه و راه‌حل براي دفاع از حزب بعث و تاج و تخت رياست جمهوري صدام حسين بود! ولي به عنوان اولين گزينه و راه حل به ميدان نبرد، اونهم در ميداني كه تخصصي در اون نداشت؛ يعني نبرد مستقيم در صحرا و جنگ كلاسيك فرستاده شد تا تك‌تك‌شون به درك واصل شن و هيچ محافظي براي بغداد باقي نمونه.

قدرت موشكي صدام هم انگار وجود خارجي نداشت! حالا قدرتشون به كنار! حداقل دانشمنداشون مي‌تونستن يه كاري بكنن! نه؟!

تانك‌هاي عراق كه باقيمونده از نبرد جنگ خليج بودن، دقيقاً به همون سبك جنگ خليج 1 در برابر امريكايي‌ها صف آرايي كردن (به سبك جنگ با ايران كه خاكريز و تانك و ... بود و دوستان بهتر در جريان هستن. امريكا در جنگ اول، درس مهمي به صدام حسين داد و اون اينكه امريكا، ايران نيست كه بدين سبك بخواد باهاش بجنگه! خيلي راحت اول عقبه‌ي ارتش عراق رو نابود كرد و اجازه‌ي پشتيباني آتش رو نداد. پس از اون هم به كمك هواپيماهاي مخصوص شكار تانك و هلي‌كوپترهاش و ساير جنگنده‌ها و نيروهاي ضد زرهي‌اش، هجم انبوه تانك‌هاي عراقي رو نابود كرد.
حالا پس از گذشت 12 سال از اون جنگ و تجربه‌ي تلخ نابودي تانك‌ها، مجدداً تانك‌ها در صحرا و در برابر آبرامزهاي امريكايي (كه در حالت عادي هر يك به تنهايي، حريف چندين تانك T-72عراق بود) صف آرايي كردن! نتيجه هم چيزي شد كه در صفحه‌ي اول عنوان شد؛ يعني نابودي كامل، بدون حتي يك نفر تلفات!!

به عبارت ساده‌تر، صدام هرچه توان نظامي داشت كه مي‌تونست به نحوي از انحاء جنگ رو كش بده و شهر به شهر و منزل به منزلش كنه (چيزي كه در بصره و بعدها در فلوجه اتفاق افتاد) رو فرستاد جلوي امريكايي‌ها كه به خير مقدم حضورشون در عراق، قرباني بشن.
به عبارتي يال و دم باقيمونده از ارتشش رو خودش نابود كرد كه امريكايي‌ها كوچكترين دردسري براي ورود به بغداد نداشته باشن و شهري كه ادعا مي‌شد امكان سقوطش به اين سادگي‌ها وجود نداره و درموردش افسانه‌ها درست كرده بودن (كه يكي‌اش حفر خندق و انباشت اون با نفت و گازوئيل بود كه درصورت حمله به بغداد، اون‌ها رو آتش زده و اجازه‌ي ورود به نيروهاي امريكايي داده نشه!!!)، از هر شهري راحت‌تر سقوط كرد.
به قول رهبر معظم انقلاب (كه متن كامل فرمايشات ايشون رو ابتداي صفحه بصورت لينك قرار دادم و به دوستاني كه در اون نماز جمعه حضور نداشتن و فرمايشات ايشان رو نشنيدن شديداً توصيه مي‌كنم اون متن رو بطور كامل مطالعه بفرماين) :

«[color=indigo]من مايلم اين‏جا يادى از «محمّد جهان‏آرا» شهيد عزيزِ خرمشهر و شهدايى كه در خرمشهرِ مظلوم آن‏طور مقاومت كردند بكنم. آن‏روزها بنده در اهواز از نزديك شاهد قضايا بودم. خرمشهر در واقع هيچ نيروى مسلّحى نداشت؛ نه كه صدو بيست هزار نداشت بلكه ده هزار، پنج هزار هم نداشت. چند تانك تعميرىِ از كار افتاده را مرحوم شهيد «اقارب‏پرست» - كه افسر ارتشى بسيار متعهّدى بود - از خسروآباد به خرمشهر آورده بود، تعمير كرد. (البته اين مال بعد است. در قسمت اصلىِ خرمشهر كه نيرويى نبود). محمّد جهان‏آرا و ديگر جوانان ما در مقابل نيروهاى مهاجم عراقى - يك لشكر مجهّز زرهى عراقى با يك تيپ نيروى مخصوص و با نود قبضه توپ كه شب و روز روى خرمشهر مى‏باريد - سى و پنج روز مقاومت كردند. همان‏طور كه روى بغداد موشك مى‏زدند، خمپاره‏ها و توپهاى سنگين در خرمشهر روى خانه‏هاى مردم مرتّب مى‏باريدند. با اين‏حال جوانان ما سى و پنج روز مقاومت كردند؛ اما بغداد سه روزه تسليم شد![/color] »

با اين تفاصيل، به نظر شما بزرگوار، آيا حماقت در تعيين وضعيت اين جنگ دخالت داشت؟

اما درك كامل وضعيت حقيقي اين جنگ، ميسر نمي‌شه مگه اينكه بخواين وضعيت جنگ اول خليج فارس رو هم در نظر بگيرين.
قبلاً برادر سينا، تاپيك بسيار مفيدي در اين زمينه ايجاد كرده بودن كه البته متأسفانه بحث درش ناتموم موند.
دوستاني كه تمايل به مطالعه‌ي اون تاپيك دارن، مي‌تونن از طريق [url=http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=1989&highlight=]اين لينك[/url] بهش دسترسي داشته باشن.

اگر دو جنگ رو به دنباله‌ي هم درنظر بگيريم و وقايع ماقبل و مابعدش رو با هم ببينيم، شايد بتونيم تكه‌هاي پازل اين وقايع به ظاهر بي‌ربط رو به شكل جالبي به هم ربط بديم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام
این چند روزه در حال مطالعه کتاب خاطرات یکی از خبرنگاران شبکه الجزیره از جنگ 2003 هستم .
یکی از بخش های کتاب در مورد دلایل شکست زودهنگام عراق است.یکی از دلایلی که ذکر می کرد این بود که افرادی بر راس دستگاه نظامی بودند که هیچ شناختی از بحث نظامی نداشتند.یکی از آن افراد قصی پسر صدام بود.از یکی از فرماندهان گارد ریاست جمهوری نقل می کرد که قصی هر روز دستور می داد که نیروها را از این جا به جای دیگر نقل کنند.این نقل و انتقال باعث شناسایی آن ها می شد و هواپیماهای آمریکایی سریعا آن ها را از بین می بردند و این اتفاق باعث بی انگیزی نیروها و فرارشان از صحنه جنگ می شد.
نکته دیگه این هست که بیشتر مقاومت ها از سوی اتباع کشورهای عربی که برای جنگیدن به عراق آمده بودند صورت می گرفت.
بحث دیگه درباره ی تاثیر تحریم های اقتصادی بر اوضاع معیشتی مردم عراق است.اوضاع اقتصادی آن قدر وخیم بود که حقوق یک کارمند عراقی 5-10 دلار بود(البته یک سری کالاها به همه عراقی ها توزیع می شد)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام خدمت همه برادران


خیلی ممنون از برادر ابراهیم عزیز که مثل همیشه، مطالبی بسیار ارزشمند برای خوانندگان ارائه کردند.

و تشکر از جناب مصطفی که تحلیلها و لینکهای بسیار مفیدی برای بررسی بیشتر موضوع بیان فرمودند.


بحث جنگ امریکا و عراق، بسیار گسترده است و نیازمند بررسی کامل و موشکافانه. بنده در این مجال، تنها یکی از مواردی که در پستهای این تاپیک بهش اشاره ای نشد رو عرض می کنم تا یکی دیگر از ابعاد قضیه هم روشن بشه.

شاید بتوان گفت یکی از مهمترین اثرات این جنگ، جنبه تاثیر بر افکار عمومی بود. که همین مساله از دو منظر قابل بررسیه.

اول اینکه در افکار عمومی دنیا امریکا به عنوان کشوری قدرتمند که برای آزادی و دموکراسی دست به هر هزینه ای می زند، معرفی شد. بطوری که از منظر رسانه های غربی، جرج بوش حاضر شد از بودجه امریکا برای ایجاد آزادی در عراق استفاده کند.

و دوم که هدف آن تفکرات عام در جبهه مقاومت بود، قدرت نمایی امریکا از نظر نظامی بود؛ کما اینکه تاثیر و نتیجه اون رو در افکار عمومی منطقه و حتی کشورمون هم می بینیم. هرچند در کشور ما، با هشیاری و افشاگری مقام معظم رهبری در همان روزهای اول جنگ، مردم به دروغین بودن ان پی بردند اما در سایر کشورهای منطقه امریکا به عنوان ابرقدرتی بلامنازع شناخته شد.

اینکه چقدر امریکا در رسیدن به این اهداف موفق بود، بحث دیگریست، اما توجه به این نکات از این نظر ضرورت دارد که نتیجه این دیدگاه، برای تصمیمات و اقدامات آتی امریکا، تاثیرگذار خواهد بود.


یا علی

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام

با تشكر از جناب Worior :mrgreen:

=================================================
[quote]ضد حمله عراقي ها دوم و سوم آپريل .

تيپ 10 زرهي از لشكر مدينه و تيپ 22 زرهي از لشكر (نابوچادنظار) Nebuchadnezzar در زبان بابلي به معناي حافظان مرزي هست با پشتيباني توپخانه به عقبه نيرهاي در مصيب حمله ور ميشوند . اين حمله به طرز وحشيانه اي با استفاده از آتش تانك و حجم بسيار وسيعي از حملات توپخانه موشكي دفع شد ! بگونه اي كه تمام تانكهاي عراقي شركت كننده در اين حمله يا منهدم شدند يا از كار افتادند .. [/quote]

گفته شده ضد حمله عراقي ها در شب و با پشتيباني آتش توپخانه صورت پذيرفته است .
آيا اين دو تيپ زرهي عراقي ، مجهز به تجهيزات ديد در شب بوده اند ؟ چرا كه در جنگ اول خليج فارس عنوان شده بود كه برخي از يگانهاي عراقي مجهز به چنين تجهيزاتي بوده اند .
آيا توپخانه عراق ، امكان بهره گيري از پهباد ها را براي شناسايي مواضع و تانكهاي دشمن داشته است ؟
از دوستان مطلع ممنون مي شوم ، جواب بدهند .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]آيا اين دو تيپ زرهي عراقي ، مجهز به تجهيزات ديد در شب بوده اند ؟ چرا كه در جنگ اول خليج فارس عنوان شده بود كه برخي از يگانهاي عراقي مجهز به چنين تجهيزاتي بوده اند .
آيا توپخانه عراق ، امكان بهره گيري از پهباد ها را براي شناسايي مواضع و تانكهاي دشمن داشته است ؟
[/quote] عراقي ها يك سري تجهيزات ديد در شب و ترمال سطح روسي داشتند ..

اما آمريكايي ها سواي اينكه در اين زمينه بهترين امكانات رو داشتند از ماهوارها بصورت آنلاين و همچنين از E-8 جوينت استار براي مديريت صحنه نبرد استفاده ميكردن .. تقريبا ميشه گفت هر حركتي كه در زمين انجام ميشد توي اين هواپيما رصد ميشد ...
من تقريبا توي اكثر فيلمهايي كه از عراقي ها ديدم خبري استتار هاي پيشرفته و يا موقعيت جنگي نبود ! (يعني اكثر تصاويري كه مشاهده ميكنيد تجهيزات يا ثابت هستند يا رها شدن ! و حركت خاصي نميكنند كلا نميجنگند)

اين هم تصوير مونيتور حركت وسايل در سطح زمين (مربوط جي استار)
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/600px-GMTI_JSTARS.jpg[/img]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط worior
      به نام حق
       
      پیشگفتار
      این تاپیک جهت بررسی و طرح ایده های مختلف در زمینه تهاجم موشکی کروز و پاسخ پدافند بصورت ارزان و گسترده ایجاد گشته است.
      سایر سناریو ها نظیر حملات موشک های بالستیک، و یا بمب های دورایستا(گلاید، بدون موتور)، همچنین موشک های هایپرسونیک موضوع این تاپیک نیست.
       
      طرح حمله:
      در دسترس بودن سامانه های موشکی کروز در خدمت بسیاری از ارتشهای منطقه و استفاده گسترده از این سامانه ها در منطقه خاورمیانه، لزوم دارا بودن یک سامانه مقاومت پدافندی موثر را گوشزد میکند، اما چنین سامانه ای با چه وضعیتی روبروست و چگونه باید پاسخ بدهد؟
       


       
      فرض کنیم، در تهاجم یک روزه 8 ساعته، با هدف گشایش مسیر پدافند و بدست گرفتن آسمان ایران، ائتلاف مهاجم، اقدام به اجرای تهاجمی با مشخصات ذیل بنماید:
      - 4000 موشک کروز، در برد های مختلف، بدون خطا(فرض میشود، این تعداد موشکی هست که به هدف خواهد رسید)
      - اهداف عمقی و مرزی
      - شانس اصابت موشک های پدافندی در صورت رهگیری 75 درصد.
      مشاهده میکنید که با شلیک 4000 موشک پدافندی، تنها قادر به انهدام 3000 موشک کروز مهاجم خواهیم بود، و این به معنای اصابت دست کم 1000 موشک به هدف و مشغولیت 8 ساعته پدافند بر روی تعداد بسیار زیادی هدف خواهیم بود. با توجه به تصویر فوق این رقم حتی بیش از موشک هایی ست که در سال 2003 به عراق شلیک شده است. 
      آیا چنین حمله ای از نظر هزینه ای و لجستیک برای ائتلاف مهاجم دشوار خواهد بود؟
      - قیمت هر موشک تاماهاوک کلاس 4 که از آخرین و بیشترین حجم امکانات مسیریابی بهره میجوید، 1.87 میلیون دلار با نرخ شناور 2017 محاسبه شده است، بنابراین 4000 موشک حداکثر 8 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت و این رقم حتی اگر به 10 یا 20 میلیارد دلار نیز برسد، با توجه بودجه نظامی کشورهایی مانند آمریکا و اعراب منطقه، همچنین تامین هزینه در چند سال مالی، رقمی دور از ذهن و دست نیافتنی نیست. هم اکنون نیز فقط دو کشور عربستان و امارات در حدود 1200 موشک کروز در اختیار دارند. اگر به دو کشور، سایرین چون ایالات متحده، فرانسه، انگلستان و ... اضافه شوند، مقدار 4000 موشک رقم کاملا دست یافتنی خواهد بود.
      - از نظر لجستیک نیز، با توجه به تعداد بسیار پایگاه های اجاره ای و تسخیری دشمن در منطقه، و گستردگی پهنه جغرافیایی مرزهای کشورمان، استقرار چنین موشک هایی فقط به ناوها محدود نمیشود، و تمامی پایگاه های زمینی میتوانند به عنوان محل پرتاب استفاده شوند، و میتوان این فرض را گرفت که طی سالهای اخیر این انبار سازی موشک های کروز صورت گرفته باشد و به زمان حمله موکول نگردیده است.
       
      هزینه مقابله؟
      - دفع موثر 4000 موشک بالستیک برای پدافند به تنهایی بسیار دشوار به نظر میرسد، و طبیعی ست که برای این منظور نمیتوان صرفا بر پدافند موشکی متکی بود. اگر خطای 0.75  برای پدافند را بپذیریم، به رقمی در حدود 5400 موشک پدافندی،مقدار بسیاری تجهیزات کشف و شناسایی و مقدار بالایی شانس نیاز است. فلذا عقلانه است که پایگاه ها و محل های شلیک دشمن پیش از اقدام یا در همان دقایق اولیه حمله شود (که این موضوع بحث این تاپیک نیست).
      - اخلال gps و حتی انهدام ماهواره های هدایت کننده نیز با توجه به تجهیزات مدرن ترکام و وجود عوارض طبیعی بسیار در ایران مزیتی در حدود بالابرد چند درصد خطا به سامانه های کروز وارد میکند. این میزان خطا را بدلیل عدم وجود اطلاعات کافی از کیفیت و دقت سامانه های مهاجم همچنین بروز پیشرفت های آینده باید فاکتور گرفت و به تنها به برخورد سخت پدافند متکی بود.
       
      با توجه به موارد فوق یک مجتمع پاسخ برای مقابله طراحی کنید، به نحوی که قادر باشد:
      - 100 درصد موج اول حمله که علیه پدافند و تجهیزات راداری ثابت است را از کار بی اندازد
      - 80 درصد کل موشک ها در موج های بعدی را منهدم کند
      - بعد از 8 ساعت تهاجم سنگین همزمان با انواع اخلال با دست خالی مواجه نشود.
      - اقدام سخت یا hard kill باشد.
      - این پاسخ در سامانه خلاصه شود. اقدامات غیر عامل نظیر استتار، تعدد و اخلال نادیده گرفته شود.
      - موج اول 800 موشک
      - موج دوم 1200 موشک
      - موج سوم 600 موشک
      - موج چهارم 1400 موشک
      - هر موج حمله 2 ساعت.
      - از همه مهمتر، سیستم بسیار ارزان و موثر باشد.
       

       
       
       
      دارایی کنونی پدافند موشکی ایران:

       
       
      با تشکر، از حضورتون در بحث
       
       
       
       
       
       
    • توسط hamed_713
      "آنسات" به هلی کوپتر آموزشی نیروی هوایی روسیه مبدل خواهد شد

      ژنرال "ویکتور ایوانوف" رییس اداره نیروی هوایی نظامی ارتش روسیه روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که "آنسات" بعد از پایان آزمایشات دولتی مشترک و بهره برداری تجربی در نیروها تا سال 2010 به هلیکوپتر اصلی آموزشی نیروی هوایی کشور مبدل خواهد شد.

      وی یادآوری نمود که این تصمیم در سال 2001 توسط مسئولین وقت وزارت دفاع اتخاذ شده بود.

      ژنرال ایوانوف گفت: آزمایش "آنسات" برای آنکه به صورت نمونه آموزشی در آید، به مدت یک و نیم تا دو سال طول خواهد کشید. طی این مدت باید آن را تکمیل کرد.

      وی توضیح داد که در حال حاضر خلبانان مدرسه عالی خلبانی "سیرزانسک" از هلی کوپترهای "می-2" بعنوان هلی کوپتر آموزشی استفاده می کنند.

      وی گفت: نیروی هوایی برای آموزش خلبانی در ابتدا به 25-30 فروند "آنسات" نیاز دارد. بعد از آن این میزان افزایش داده خواهد شد.

      هلی کوپتر سبک چند منظوره "آنسات" با توان حمل 1-1,3 تن، حداکثر وزن پروازی 3,3 تن و حمل تا 9 سرنشین در دفتر طراحی کمپانی "KVZ" با همراهی دیگر سازمان های و موسساتی که در امور تجهیزات هوایی مشغول هستند، ساخته شده است.

      اولین پرواز "آنسات" در ماه اوت سال 1999 انجام شد. "آنسات" بر خلاف نمونه های مشابه غربی خود دارای دو موتور است که به مراتب ضریب اطمینان و امنیت آن را بالا می برد.

      نووستی
    • توسط EBRAHIM
      ميتوان به جرات اظهار کرد که ديگر همانند گذشته توانايي ساخت هواپيماهاي جنگنده تنها تحت سلطه کشور بخصوصي مانند ايالات متحده نيست و کشورهاي ديگر نيز همگام با صنعت روز هوانوردي با جديت مشغول به طراحي و توليد هواپيماهاي جنگندهي بومي هستند.اما در اين ميان دو کشور اروپايي يعني انگليس و فرانسه البته تا حدودي نيز آلمان گوي سبقت را از ديگران ربوده و به سرعت در حال توليد جنگنده هايي هستند که به خوبي از پس حريفان امريکايي خود بر آمده و انان را از ميدان نبرد به در ميکنند.کشور فرانسه با سابقه ي زياد در طراحي و ساخت هواپيماهاي مسافربري و نظامي هم اکنون در حال طراحي مدل هاي جديدي از هواپيما هاي جنگنده بوده که نمونه شاخص آن جنگنده رافالRafale با کدM09است در ادامه به بررسي اين هواپيماي مدرن ميپردازيم.

      اين جنگنده که در حقيقت ادامه دهنده راه اسلاف خود يعني جنگنده هاي مشهور ميراژ جگوار سوپر اتاندارد و... است به منظور جايگزيني جنگنده هاي قديمي توسط نيروي هوايي فرانسه سفارش داده شده. اين جنگنده که ميتوان آن را تا حدودي جنگنده اي جوان وجديد ناميد در سال 2001 و در عمليات جنگ افغانستان عملکرد و برتري آشکار خود را بر شناخته شده ترين هواپيما هاي ناو نشين يعني f-18 و f14 به جهانيان ثابت نمود.رافال هواپيمايي دو موتوره با قابليت حمل بازه گسترده از تسليحات هوا به هوا و هوا به زمين بوده که در عين حال هواپيمايي بي نهايت تغير پذير است و به سرعت ميتواند نقش خود را از برتري هوايي به شناسايي حملات دريايي و يا زميني تغير دهد.در کاکپيت اين جنگنده از سيستم هاي اويونيک يا سيستم هاي الکترونيکي بسيار پيشرفته اي بهره برداري شده است مانند سيستم HUDهولوگرافيک با زاويه ديد بالا ساخت شرکت تالس اويونيک که اطلاعات ماموريت را به وفور در جلوي ديد خلبان حاضر مي نمايد.دوربين هاي CCDو همچنين صفحه نمايش هاي لمسي در طرفين خلبان که اطلاعات تاکتيکي موقعيت حاضر را ارايه کرده و به او امکان تصميم گيري به موقع را ميدهد.

      در مورد تسليحات اين جنگنده بايد اظهار نمود که اين هواپيما قادر به حمل بيش از 9 هزار کيلوگرم جنگ ابزار هوا به هوا و هوا به زمين از انواع مختلفي چون موشکهاي ميکا ما÷يک سايدوايندر آپاچي اگزوست ماوريک هارپون و بمب هاي هدايت ليزريGBU-12 بسته به نوع ماموريت است.چنانکه پيش بيني نيز ميشود قرار بر اين است که اين جنگنده مدرن از سال 2006 به بمب هاي فوق دقيق هدايت ليزري يا GPSماهواره اي سا÷مAASM نيز براي منهدم کردن هدف هاي دشوار زميني مجهز گردد.اين جنگنده همچنين از دو توپ مسلسل با قدرت آتش 2500گلوله در دقيقه ساختGIAT نيز براي نبرد هاي هوايي نزديک نيز بهره مي جويد.

      اين جنگنده از نظر جنگ الکترونيک نيزبرتري خود را حفظ کرده است ،چه،با در اختيار داشتن سيستم هاي هشدار تهاجم،گيرنده و آشکار سازي ليزري و سيستم هاي مغشوش کننده رادار هاي دشمن از توانايي قابل قبولي برخوردار است.با مجهز شدن اين هواپيما به سيستم راداريRBE2،اين جنگنده از قابليت هايي چون نگاه به پايين شليک به پايين نيز بهره مند شده قابليت شناسايي همزمان 8 هدف وشناسايي تهديدات هوايي را به نحو احسن را نيز دارا است.طول بال هاي دلتا شکل اين جنگنده حدود 11متر و طول خود هواپيما حدود 10 متر است و در عين حال، از مساحت بالي به ميزان 45 متر مربع بهره ميبرد. اين جنگنده مدرن از دو موتور M88-2ساخت سنکنما،براي فراهم آوردن نيروي پيشران خود استفاده مينمايد ک هالبته هر يک نيروي کشش استاتيکي معادل 75کيلو نيوتون را با پس سوز فراهم مي آورد که در اصل ورودي هاي اين موتور ها ، در زير سکان افقي هواپيما واقع شده است!البته تعجب نکنيد.واقه شدن ورودي هاي هوا زير سکان افقي، به اين دليل است که اين هواپيما از نوع کانارد مي باشد،يعني سکان افقي ان که غلتش حول محور عرضي را کنترل ميکند،به صورت دو بالچه در جلو واقع شده است و در عوض، در قسمت انتهاي هواپيما هيچ گونه سطح کنترلي مشاهده نشده و بال ها تا خروجي هاي موتور ادامه يافته اند.

      موتور هاي قدرتمند اين جنگنده،رسيدن ان را به سرعتي معادل1/8ماخ و داشتن سقف پروازي برابر با 55 هزار پا را امکان پذير ساخته اند که توانايي هاي بهينه براي جنگنده اي در اين کلاس محسوب مي شود.
      ناگفته نماند که اين جنکنده در انواع گوناگوني براي ماموريت هاي متواوت عرضه ميشود.اين مدل ها عبارت اند از:مدلBاين جنگنده در اصل براي استفاده نيروي هوايي طراحي گشته و هواپيمايي دو نفره شامل سرخلبان و افسر تسليحات نظامي است.مدلCنيز مانند مدل قبل براي نيروي هوايي توليد شده و در چندي موارد داراي بهبود يافتگي هايي نيز نسبت به مدل قبلي مشاهده ميشود.مدل Mنيز جنگنده تک نفره و مدل ناونشين رافال محسوب ميشود که به منظور انجام ماموريت هاي حفاظتي از ناوهاي هواپيمابر توليد گشته است.قابل توجه است که باز هم سازنده اين هواپيما،يعني شرکت داسالت،سنت شکني نکرده و هواپيماي رافال را نيزهواپيمايي با بال هاي دلتا شکل طراحي نموده است،يعني همان سنتي که در هواپيما هاي پيشين فرانسوي مانند ميراژ4000 رعايت شده است.جنگندهي رافال اولين هواپيماي نظامي جهان است که به منظور انجام ماموريت هاي هوا به هوا و هوا به زمين به صورت همزمان طراحي شده است.

      به علاوه توانايي هاي اين هواپيما براي انجام عمليات در حالت هاي ماوراي ديد بصري(BVR)و ارتفاع بسيار پايين نسبت به سطح زمين،امکانات گسترده اي را به آن،براي جنگنده اي جند ماموريته بودن و قابليت بقاي فراوان در مقابل دشمن را داده است،و به هر سخن،اين هواپيما قادر است که نه تنها نيروي هوايي فرانسه،بلکه کشور هاي زيادي در جهان را که بعد ها از سفارش دهنده گان اين هواپيما خواهند بود،به سهلوت و با شايستگي هر چه تمامتر مرتفع نمايد.

      ماهنامه نوآور
    • توسط kingraptor
      ميراژ يك كابينه اف 1 سي كه مشخصات ان در زير مي ايد قادر است عمليات رهگيري را در هرگونه شرايط جوي و در هر ارتفاعي انجام دهد و به جنگ افزارهاي ميراژ 3 مسلح است. ميراژ اف 1 بي مدل دو كابينه اين جنگنده، اولين پرواز خود را در 26 مه سال 1967 انجام داد.


      ميراژ F-1E از نوع رهگير (دفاع هوايي)، ضربتي (بمباران هدفهاي زميني) و شناسايي (عكس برداري) است كه براي صادرات توليد ميشود. اين مدل مجهز به ناو بري كامپيوتري است و در آن اطلاعات پروازي و جنگ افزارها برروي شيشه حجلوي خلبان (HUD) حك ميشود.

      ميراژ F-1R يك كابينه (F-1CR نيروي هوايي فرانسه)قادر است در روز و شب عمليات مختلف شناسايي را انجام دهد. ميراژ F-1 با سوختگيري از هواپيماي تانكر سي 135 اف تونسته است مجموعا 6 ساعت پرواز كند و مسافت 2700 مايل دريايي، معادل 5000 كيلومتر را طي اين مدت طي كند. كشورهاي دارنده اف 1 عبارتند از : عراق، ليبي، مراكش، افريقاي جنوبي و اسپانيا.



      مدلهاي مختلف و كشورهاي استفاده كننده


      تا آوريل 1985 مجموعا 690 فروند ميراژ اف 1 سفارش داده شده بود. از اين مقدار 252 فروند، از جمله شش مدل اوليه، براي نيروي هوايي فرانسه توليد شده بود و 439 فروند ديگر آن را كشورهاي يونان، اكوادور، عراق، اردن، كويت، ليبي، مراكش ژ، قطر،افريقاي جنوبي و اسپانيا خريداري كردند.


      ميراژ اف1 سي مجهز به رادار سيرانوي 4 ام ساخت شركت تامسون سي اس ف است كه كارايي خوبي در ماموريتهاي رهگيري هوايي دارد. ولي ميراژ F-1CR2000 (مدل تغيير يافته سي براي نيروي هوايي فرانسه) داراي رادار سيرانوي 4 ام است كه امكانات زيادي را براي انجام ماموريتهاي ضربتي را براي خلبان فراهم مي آورد. مدل صادراتي اف 1 سي داراي رادار مشابه سيرانوي 4 و يا 4 ام است و مدلهاي ئي هم مجهز به رادار سيرانو 4 ام –آر هستند. اما رادار طوري جاسازي شده است كه فضاي كمتري را اشغال ميكند. ميراژ F-1EQ5 نيروي هوايي عراق موشك ضد كشتي اگزوست را با خود حمل ميكند.



      پيشرانه


      ميراژ F-1 به يك موتور اسنكما اتار 9K5 با قدرت كشش 15873 پوند با پس سوز مجهز است. ظرفيت بنزين در مخازن بالها 3750 ليتر است. همچنين سه مخزن داخلي به علاوه يك مخزن خارجي سوخت مورد نياز موتور را تامين ميكنند. كل ظرفيت سوخت داخلي اين هواپيما برابر 4300 ليتر است. تمام مخازن داخلي آن ظرف 6 دقيقه با فشار پر ميشوند. اف يك قادر به حمل دو مخزن سوخت خارجي با ظرفيت 1130 ليتر در مقر هاي خارجي زير بالها و يك مخزن با گنجايش 2200 ليتر در زبر شكم خود ميباشد. خرطوم سختگيري آن در قسمت راست كابين خلبان تعبيه شده است.


      جنگ افزار


      ميراژ اف يك داراي جنگ افزارهاي استاندارد از جمله دو قبضه توپ 30 ميليمتري DEFFA 553 هريك با 130 تير فشنگ در زير بدنه است. علاوه براين، مقرهاي نوك بالها مختص موشكهاي هوا به هوا هستند. حداكثر ظرفيت حمل سلاح در اين هواپيما برابر 6300 كيلوگرم ايت. در ماموريتهاي رهگيري دو موشك حرارتي ماترا 550 ماژيك و يا موشكهاي حرارتي AIM-9 Side Winder را در مقرهاي نوك بال و موشكهاي راداري ماترا سوپر530 را در زير بال حمل ميكند.


      در ماموريتهاي ضربتي يك موشك اگزوست و يك موشك ضد رادار آرمات يا تا 14 عدد بمب 500 MK-82 پوندي (250 كيلوگرمي)، 3 عدد بمب تخريب كننده باند فرودگاه و 144 عدد راكت از نوع تامسون برانت را با خود حمل ميكند. به علاوه در ماموريتهاي مختلف توانايي حمل وسايل زير را دارا ميباشد:


      باكهاي اضافي بنزين، تجهيزات ليزري همراه با موشك هوا به زمين AS-30 يا 400 كيلوگرم بمب ليزري، موشكهاي هوا به سطح، دستگاههاي هشدار دهنده عليه هر موج راداري كه هواپيما را تعقيب ميكند، تجهيزات ضد جنگ الكترونيك (ECM & ECCM) ، چهار دروبين مادون قرمز و معمولي، ‍چف و فلزهاي حرارتي به ترتيب براي گمراه كردن موشكهاي حرارتي و راداري را ميتواند با خود حمل كند.


      مشخصات هوپيما:



      طول: 15 متر

      عرض: 8.4 متر

      ارتفاع: 4.5 متر

      حد اكثر سرعت در اتفاع 36000 پايي: 2.2 ماخ

      حد اكثر سرعت در ارتفاع كم: 1.2 ماخ

      حداكثر وزن برخاستن: 32800 پوند.

      وزن رزمي: 21000 پوند

      وزن خالي: 16300 پوند

      سرعت تقرب: 141 نات (260 كيلوتر در ساعت)

      سرعت نشستن: 124 نات (235 كيلوتر در ساعت)
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.