امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote]در این شک نکن که متعلق به ایالات متحده هستند!
در کلیپی که بنده چند وقت پیش در سایت قرار دادم یک یوفو رو میبینیم که یم موشک رو در آسمان مثل آب خوردن سرنگون میکنه!
البته آمریکایی ها وجود این فناوری رو انکار میکنن اما کسایی بودن که ادعا کردن این یوفوها روی ناوهای ایالات متحده فرود اومدن! بنظر من فعلا وظیفه اصلی اونها جاسوسی هست که در کشور ما هم زیاد دیده شدن به خصوص بر فراز مراکز هسته ای و نظامی! چند تایی رو هم سرنگون کردیم!
فکر کنم انحصارا در اختیار ایالات متحده باشه.[/quote]

منم با شما موافقم . UFO اصلا وجود ندارد و اين يک نوع اختراع فوق سري خود آمريکا هست که با آن مردم را ميترسانند. :( چي! ما سرنگونشون کرديم با 7000 km بر ثانيه?! :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوست من با این سرعت که همیشه در حال حرکت نیستند!
پس کجا توقف میکنند؟
بنظرم وقتی که میخوان عکسی بگیرن و یا.... اونوقت توقف میکنند و در ارتفاع بالا هم اینکارو انجام میدم.
همین تلویزیون خودمون هم بار ها و بارها اونارو در کشور نشون داده!
یادمه چند سال پیش بود که با یک بدبخی داشتن مصاحبه میکردن گفت شب بود توی خواب بودم یدونه اومد به سقف خونم برخورد کرد و گوشه ای از اونو فرو ریخت! و قیبش زد!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته مثل اینکه روسیه هم این تکنولوژی رو داره
مثل اینکه اصل اون از آلمان نازی است

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من یوفو زیاد دیدم (توی اینترنت) ولی یه مشکل وجود داره . چند وقت پیشا کلیپ پرواز بشقاب پرنده در بوشهر دیدم متوجه شدم که در زیرش 5 یا 6 تا خروجی جت داره یعنی این یوفو ها چندان تفاوتی با هواپیما های عمود پرواز ندارن ولی بشقاب پرنده هایی دیده شدند که به جای استفاده از پیشران های احتراقی از میادین الکتریکی مغناطیسی و یا الکترو مغناطیس متضاد و یا گرانش وارونه استفاده می کنند که می توانند در اطرافشان تجهیزات الکتریکی را از کار بیندازند وهمچنین از یک گوی که از آلیاژ های نا معلوم (یه جا شنیدم که از اکثر عناصر موجود در جدول مندلیف این آلیاژ فوق پیشرفته که توانایی گردش در سرعت بسیار بالا ساخته شده) که توانایی تولید گرانش وارونه را به عنوان پیشران اصلی استفاده می کنند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خیلی وقت پیشا یه مقاله جالب خوندم در مورد نظرات یه زن روسی (فکر کنم ) در مورد مواد سازنده این اشیا یادم حرف از اکسید سلسیوم می زد که در این اشیا پیداشده بود که خاصیت مغناطیسی هم داشت و خود زنه می گفت مغناطیسی کردن اکسید سیلیسیوم (اگه درست گفته باشم )کار غیر ممکنیه مثل این می مونه که شما آجرو مغناطیسی کنیید اگه پیداش کردم تو تایپیک قرار می دم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اون کلیپی که دیدید ماله بوشهر نیست! ماله هائیتی بود که به علت وجود نحل و خانه های کهنه به بوشهر تعمیمش دادن!
در هائیتی این سفینه های عجیب یک رژه کامل رو به نمایش گذاشتن با انواع شکل و ساختمان حیرت آور!
درکل کسی راجبه اینها توی سایت زیاد بحث نمیکنه! چون یه عده میگن دروغه یه عده هم که اصولا دوست ندارن قبول کنن آمریکا همچین چیزی داره! گرفتی که چی میگم؟ :|

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]گرفتی که چی میگم؟[/quote]گرفتم !

من 8 ساله دارم انیمیشن و جلوه های ویژه کار میکنم ! فرق تصویر کامپیوتری با واقعی رو میفهمم و کلا اینها تقلبی هست دلیل عمدش کیفیت پایین فیلم پخش شده و عدم لرزش دوربین همچنین تصویر برداری نزدیک به حرفه ایش هست که اصول اولیه و جدی فیلمبرداری برای جلوه های ویژه توش رعایت شده که حوصله صحبت در موردش رو فعلا ندارم .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خوب یعنی اینکه کلا انکارشون میکنید؟
در کشور ما چند بار دیده شدن؟ حداقل اخبار خودمون چند بار نشونشون داده؟
چند وقت پیشم توی یکی از مانور های جنگنده های اسرائیلی در کنار جنگنده ها میرفت و مزاحمت ایجاد کرده بود! توی یکی از فروم ها خوندم یکی از خلبان های اف-16 اسرائیلی خواست منهدمش کنه که نتونسته بود روش قفل کنه! اصلا مثل اینکه چیزی وجود نداشت که روش قفل کنه! مثل اینکه روی خلا قفل کنی!
هرکی هر جایی با هر تفکری و هدفی اینارو داره و ساخته حد اقل چند قرن از بقیه کشورها جلو افتاده و قدرتش غیر قابل باور خواهد بود....

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]من که نه ميونم باور کنم نه ميتونم باور نکنم .وسط موندم[/quote] من یه فیلم دارم سیاه و سفید متعلق به دهه 50 ! باور کنید توی اون فیلم سینمایی یکی از این به اصطلاح یوفو ها رو نشون میده که از زیر آب پرواز میکنه و بعد زیردریایی هسته ای آمریکا با موشک بالیستیک اون رو منهدم میکنه !!!!! :| واقعا اون موقع چه خالی هایی که نمیبستن واسه ملت .


خیلی سعی دارن تا به نحوی با ساختن چنین وسایلی و تقلب در مورد اصلیت اونها ابزار های جاسوسی مخصوص خودشون رو داشته باشن و کسی اونها رو متهم نکنه .


http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=9734

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
شيا پرنده و ميدان دافعه


*ميدان دافعه :
موضوع صحبتمان را بايک مثال آغاز مي کنيم : فرضيه ميدان دافعه.
فرض مي کنيم بتوان بايک ژنراتور موهوم يک ميدان دافعه به وجود آورد ، اين ميدان که از نظر وسعت محدود است ، چنان فرض شده که هرگاه تمام جرم M درجهت عکس ژنراتور بانيروي F حرکت نمايد برابر خواهد بود با حاصل M درارزش ميدان دافعه درنقطه ي مفروض . براي اين که بااصول اساسي درتضاد نباشيم ، فرض مي کنيم انرژي که احتمالاً به جرم هاي دفع شده انتقال يافته است بايد به ژنراتور ميدان دافعه داده شود و اين ژنراتور يک نيروي واکنشي برابر و درجهت عکس نتيجه روي محيط اطراف متحمل خواهد شد اعمال مي نمايد .موارد استفادۀ عملي اين ژنراتور چه مي تواند باشد؟اولين مورد مربوط به حرکت است: هرگاه وزن روبه تزايد رود ، نيروهاي قابل توجهي توسط يک ميدان بسيارضعيف توليد مي شود . مثلاً درفضايي مکعب شکل باطول هر ضلع 10 متر ، به وجود آوردن ميدان دافعه اي معادل يک صدم وزن زميني موجب پديد آمدن نيروي واکنشي برابر با 20 تن خواهد شد . اگر چنين باشد، پس اشياي پرنده قادر به افزايش سرعت شديدتري از پايين به بالا ( براي دورشدن از زمين ) هستند تا از بالا به پايين ( فشار روي جو ) دراين جايک توضيح احتمالي درمورد حرکتهاي رعد آساي عمودي و فرود آمدن هاي ملايم به صورت پلکاني که از مشخصات اين پديده هستند به دست مي آوريم . دومين مورد استفاده راجع به قوامين آئرو ديناميکي اشياء پرنده مي باشد . درحقيقت مي توان به استفاده از دستگاه دافعه فرضي جهت کنار زدن مولکول هاي هوا که درمسير شيئي پرنده قرار دارند فکر کرد . دراين شرايط دستگاه دريک جباب نسبي خلأ که به دنبال خود مي کشد حرکت مي کند . اين دونيجه خيلي مهم دربرخواهد داشت : اول اينکه نه امواج صدا و نه امواج شوک آور توليد خواهد شد زيرا قشرهاي متوالي هوا برروي همديگر ، بدون قطع ناگهاني ، حرکت مي کنند و تصادمي با ديواره ي دستگاه به وجود نمي آورند ، و اين امر باعث گرم نشدن دستگاه خواهد شد و به شيئي پرنده امکان خواهد داد تا به سرعت هاي فراتر از حد تکنولوژي کهبه نام ديوار دمايي شناخته شده است دست يابد.مامي توانيم اين تحقيق را به اين ترتيب ادامه دهيم .مي توانيم ازطريق محاسبه ثابت کنيم که منطقي ترين شکل براي دستگاهي که از يک نيروي دافعه جوي استفاده نمايد دقيقاً همان شکلي است که بيش تر به وسيلۀ شاهدان گزارش شده (يک تنۀ مخروط مثل يک بشقاب وارونه و گنبدي برروي آن ) درحالي که اگر اين شکل را از نظر قوانين فيزيک آئروديناميک بررسي کنيم اصلاً جالب توجه نيست .

* مشاهدات عجيب ديگر :
مي توان ثابت نمود که يک رابطۀ دو اشتراکي ، بين محدوده سرعت که توسط يک ميدان دافعه معين پديد مي آيد و کيفيت خلأ نسبي که درسطح ديواره پديدار شده وجود دارد .البته اگر فرض کنيم همان ميدان هنگامي که دستگاه بي حرکت است مورد استفاده قرارمي گيرد . اين رابطه کاملا ً جدا از قانون کاهش ميدان دافعه با فاصله است . محاسبه نتايج زير را ارائه داده است : براي کسب محدوده سرعتي معادل 3600 کيلومتر درساعت واحد فشار هوا درخلأ برابر خواهد بود با 9/1 ميلي مترجيوه، براي سرعتي معادل4200کيلومتردرساعت حدودجيوه5 تا2/0ميلي مترسقوط مي کند. درضمن ، مشاهده شده است که اشيا پرنده از خود اشعات الکترومنيتيک نسبتاً شديدي توليد مي کنند . درحالي که بايد به اين نکته توجه داشت که چنين تشعشي قادر به توليد نورهاي قرمز درخلايي معادل 2ميلي متر جيوه ، و نورهاي آبي درخلأ 2/0 ميلي متر مي باشد . اين موارد دقيقا ً با تعداد زيادي از شواهد که مدعي ديدن اشياي پرندهاي شده اند که نور سرخ آنها درهنگام افزايش سرعت به آبي تمايل پيدا نموده است مطابقت مي نمايد .

[b]*نامرئي بودن اشياءپرنده :[/b]
درپايان آخرين مورد استفادۀ سيستم دافعه جوي راکه به نوبۀ خود بسيار عجيب است ذکر مي نمائيم . ديديم که اين سيستم باعث بوجودآمدن يک حباب خلأ تمرکز يافته روي دستگاه مي گردد. پس يک اختلاف شاخص انکسار بين جو و خلأ نسبي که دستگاه را احاطه مي نمايد به وجود مي آيد . اين شرط کافي است تا درآن هنگام پديدۀ سراب يا ميراژ بوجود آيد ( تمام کساني که در تابستان روي جاده هاي گرم شده توسط آفتاب قراربگيرند آن را مشاهده مي نمايند ) . قشري مانند سطح آب که به نظر مي رسد دردوردستها پديدار شده است دراصل نمايانگر قطعه اي از آسمان است که پرتوهاي نوراني به علت اختلاف شاخص بين هواي بسيار گرم درسطح جاده و هواي متراکم اطراف خم شده اند . درمورد اشياءپرنده چون اختلاف تراکم خيلي بيش تراست ، اين اثر حساستر است . مي توان گفت که بنابر شکل حباب خلأ و بنابر موقعيت مشاهده کننده ، ممکن است آن شيئي پرنده وقتي که نيروي دافعه جوي خود را به کار مي اندازد نامرئي به نظربرسد.متقابلاً اگر سعي کنيم يک شيئي پرنده رازماني که سيستم دافعه نيروي جوي اش کار مي کند با نور ( مثلاً چراغ يک اتومبيل ) روشن کنيم ممکن است درپرتوهاي نورگونه اي خميدگي حاصل شود و نتواند آن شيئي را روشن کند .اين همان پديده اي است که درتعدادي از مشاهدات توسط شاهدان ذکر شده است .

[color=red]*دليل افزايش رعدآساي سرعت اشياء پرنده :[/color]
ما دربرابر دستگاهي با تجهيزات بسيار پيشرفته قرار گرفته ايم . ليکن درصورتي مي توان به خوبي از آن استفاده نمود که سرنشينان آن تحمل سرعت هاي بسيار زياد را داشته باشند .شتاب را باحرف g اندازه مي گيريم ، اين حرف نمايانگر شتابي است که براثر وزن برسطح زمين به وجود مي آيد . کسي که توسط وسيله اي شتاب مي گيرد مي تواند تنها وزني معادل 10 گرم ، آن هم دريک زمان محدود ، با خود حمل نمايد . چرا تا اين اندازه کم ؟ تنها به اين دليل که از عصر گاري هايي که توسط گاوها کشيده مي شوند تا عصر سفينۀ آپولو ، هيچ پيشرفتي در روش افزايش سرعت سرنشينان حاصل نشده است : هميشه با ميانجي گري صندلي بوده است که افزايش سرعت به تمام بدن انتقال مي يافته است و با افزايش سرعت ابتدا درد پديد مي آيد و آنگاه مرحلۀ خطرناکي بوجود مي آيد . اگر دراين جا نيز از ميدان دافعۀ خود استفاده کنيم همه چيز دستخوش تغيير مي گردد. فرض کنيم که در پشت مسافر مجموعه اي ازژنراتورهاي کوچک براي به وجود آوردن ميدان دافعه اي يکنواخت به لحاظ جهت و شدت ( شدت به ميل فرد قابل تغيير است ) براي حجمي که اشغال مي کند قرار داده مي شود . حال تا زماني که سرعت دستگاه تغيير نکند ، به خصوص درحالت سکون ، اين ميدان بايد برابر با صفر باشد . ميدان دافعه فقط در مرحلۀ افزايش شتاب مؤثر واقع مي شود . درهنگام افزايش شتاب مسلط بودن برميزان شدت شتاب به گونه اي که سرنشين همواره در فاصله اي ثابت با پلان ژنراتور ها قرار گيرد . در چنين شرايطي چه مي گذرد ؟ درهنگام شتاب گرفتن ، سرنشين کاملاً وارد يک ميدان دائمي مي گردد که برروي هر نقطۀ بدن او تأثير مي گذارد . يعني بدون کمترين احساس دردي عمل افزايش شتاب را تحمل مي نمايد . تنها محدوديت حداکثر شدت ميدان دافعه نظم تکنولوژيکي است ، به عبارت ديگر چنين محدوديتي از عدم يکنواختي تکنولوژيکي ناشي خواهد شد . اگر يکنواختي ميدان بيش تر از 1 % درسفينه باشد ، افزايش شتاب تا هزار گرم قابل پيش بيني است. يک محاسبۀ ساده نشان مي دهد که يک شيئي پرنده بي حرکت دراثر اين افزايش شتاب بعد از يک ثانيه پنج کيلومتر دورتر قرار مي گيرد .درنيم ثانيه يعني درزماني برابر يک چشم به هم زدن فاصلۀ طي شده از حالت سکون به 1250 متر مي رسد چنان که اثر مشهود درچنين حالتي برابر است با غيب شدن واقعي شيئي پرنده ! اکنون اگر فرض کنيم که سيستم هاي داخلي ايجاد نيروي دافعه درداخل شيئي پرنده براي خنثي کردن نيروي گريز از مرکز مورد استفاده قرارگيرند ( فرض مي کنيم شيئي پرنده از قبل به طرف مرکز مسير مورد علاقه چرخيده باشد ) ، زمان لازم براي دورزدن با يک زاويۀ 90 درجه نيز به دست مي آيد . اگر شيئي پرنده سرعتي معادل 1 کيلومتر درثانيه ( 3600کيلومتر درساعت ) داشته باشد ، براي افزايش شتاب نيروي گزيز از مرکز هزار گرمي ، با شعاع چرخش تنها صدمتر ، اين زمان 16 صدم ثانيه خواهد بود .

*چگونه يک شيئي پرنده ساخته مي شود؟
ساختمان شيئي پرنده اي که از ميدانها ي دافعه استفاده مي کند چنين خواهد بود : درنوک آن يعني روي گنبد سيستم دافعه جوي قرار دارد . متذکر مي شويم که درسرعت هاي زياد شيئي پرنده قسمت گنبدي آن درجهت حرکت خميدگي پيدا مي کند ( اين واقعه توسط شهود زياد نقل شده است ) .درقسمت پايين تر يعني زير ديسک ، حداقل سه دستگاه دافعه قرار دارد که درحال پرواز ساکن با نيروي توليد شده توسط سيستم ايجاد دافعه فوقاني تعادل برقرار مي سازد . کافي است ميدان سه سيستم دافعه افزايش يابد تا عمل افزايش شتاب و جابه جاشدن حاصل شود . تمام سيستم هاي ايجاد ميدان دافعه بايد به جهت حرکت هدف گيري شده باشند به طوري که هيچ ميداني درشيئي پرنده ايجاد نشود . بالاخره ، دراتاقک دستگاه مجموعه ژنراتورهاي ايجاد کننده ميدان يکنواخت قرار دارند . اين سيستم فقط زماني شروع به کار مي کند که سرعت شيئي پرنده دستخوش تغيير گردد. عمل ترمزکردن به وسيله حرکت وارونه شيئي پرنده انجام مي گيرد.يااينکه عمل متوقف شدن به کمک مجموعه ديگري(ژنراتور هاي ) که درجهت عکس سيستم نخستين کار مي کنند عملي مي گردد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
گزارشهاي بسياري ارايه شده مبني بر اينكه بشقاب پرنده‌ها ميتوانند هواپيماها و هليكوپترها را در آسمان و ماهواره‌ها را در فضا بربايند و با خود به مكاني نامعلوم ببرند ، اين گزارشات حتي براي سرقت اتومبيل‌ها ، تانكها ، كشتي‌ها و حتي زيردريايي‌ها توسط بشقاب پرنده‌ها ارايه شده است . به اين اشيا ناشناخته شبيه بشقاب پرنده‌ها كه در زير آب مشاهده شده‌اند USO گفته ميشود . ليست بسيار بالا بلندي از اين مسروقه‌ها و مفقود شده‌ها در دست است ، همچنين سرنشينان آنها كه هيچ اطلاعي از سرنوشت آنها در دست نمي باشد حتي هيچ سرنخي ! اينك اين سوال مطرح ميشود كه آنها چگونه اين كارها را انجام مي‌دهند . اين عمل آنها توسط ابزاري يا بهتر است بگوييم سلاحي انجام ميشود كه ميتواند امواج گرانشي توليد شده را در نقطه يا مكاني متمركز و يا تشديد كند كه ميتوانيم نام آن را متمركز كننده امواج گرانشي بگذاريم و اصطلاح GWC يعني ( Gravity Waves Concentrator ) را براي آن بر گزينيم ، با توجه به اينكه اينگونه اصطلاحات قراردادي و اختیاری هستند ، شايد اين اصطلاح در مباحث ديگر معاني متفاوتي داشته باشد ، حتي ميتواند يك نام تجاري ثبت شده نيز باشد . به هر حال با توجه به اينكه ما دو نوع ميدان گرانشي داريم ، بنابراين دو نوع موج گرانشي را ميتوان در نظر گرفت . ميدان و موج نوع اول جاذب ماده است ولي ميدان و موج دوم دافع ماده خواهد بود . زماني كه اين ابزار يا سلاح امواج گرانشي را متمركز و تشديد كند بسته به نوع آن ، اگر در شدت كم باشد ميتواند اشيا را به طرف خود جذب و يا اينكه از خود براند ، در عكس فوق اين امواج از نوع جذبي و شدت آن برابر وزن گاو بوده كه در نهايت گاو در هوا به شرايط بي‌وزني رسيده است ، لازم به توضيح است كه بشقاب پرنده براي بي‌وزني خود ميدان گرانش منفي معادل وزن خود و وزن گاو ايجاد كرده است كه براي جلوگيري از تداخل اين دو ميدان و موج ، امواج گرانشي روي گاو متمركز شده است ، سرنشينان بشقاب پرنده‌ها از اين روش براي خود آسانسور هم ايجاد مي‌كنند ، يعني بدون نياز به فرود بشقاب پرنده بر سطح زمين ميتوانند از آن پياده و يا سور آن شوند . اما اگر شدت اين موج زياد باشد كه بيشتر در حالت رانشي از آن استفاده ميشود ، ميتواند اجسام و اشيا را خرد و متلاشي كند و اگر شدت و تمركز آن خيلي زياد باشد ميتواند هسته عناصر را متلاشي نموده و انرژي هسته‌اي بسيار زيادي را آزاد كند . بنابراين درگيري و رويارويي فيزيكي با بشقاب پرنده‌ها و سرنشينانشان كار بسيار سخت و مشكلي است ، سرعت نقل مكان و مانور آنها سرسام آور بوده به طوري كه مكان و سرعت آنها را نمي‌توان با رادارهاي زميني و فضايي اندازه گيري نمود ، براي اينكه آنها از امواج مايكروويو سبقت مي‌گيرند و اگر از اين سلاح‌ها و ابزارها استفاده كنند ، ميتوانند كوه‌ها را متلاشي و تبديل به دشتي صاف و هموار كنند ، چه برسد به شهرها و مناطق نظامي و ... ، باستان شناسان نشانه‌هايي از انفجارهای بسيار شديد هسته‌اي توام با ذوب شدگي مناطق نسبتا وسيعي را در سطح سياره زمين يافته‌اند كه مربوط به گذشته بسيار دور ميشود ، يعني زماني كه تمدن‌هاي بشري به اين صورت فعلي وجود نداشته‌اند كه نشانگر اين موضوع است كه يوفوها يا در گذشته‌هاي بسيار دور ، جنگهايي با هم داشته‌اند ، يا در حال آزمايش تسليحات خود و يا در حال فعليتهاي عمراني بوده‌اند . با توجه به اينكه سرعت امواج گرانشي در حدود C² ميباشد ، هيچ هدفي نمي‌تواند از شليك آنها در امان بوده و حتي بگريزد . اين موج بسيار مخرب و ويرانگر است تا جايي كه ميتواند به ساختارهاي دروني ذرات زير اتمي نفوذ كرده و آنها را نيز متلاشي و تجزيه و تبديل به ذرات بنيادي كند ، كه مسلما بدنبال آن مقدار بسيار زيادي انرژي به صورت امواج الكترومغناطيس در محيط منتشر خواهد شد . ساخت اين ابزارها يا تسليحات نياز به هندسه و فيزيك بسيار پيشرفته و مدرني دارد كه بتواند ميادين و امواج گرانشي را در دو نوع مختلف خود توليد ، تشديد و متمركز كند . تسليحات هسته‌اي و ليزري انسانهاي امروزي در مقابل اين تسليحات قديمي فوق پيشرفته يوفوها ، بسيار ابتدايي و پيش پا افتاده است ، براي اينكه از سرعت عمل و قدرت بسيار ناچيزي برخوردار ميباشد .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
شما را ارجاع مي دهم به سخنان باب لازار در يوتيوب كه يك زماني در نوادا كار مي كرده و از دانشمندان لوس آلاموس هم بوده. ايشون هم اينك در مكزيك پناهنده ست.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[b]مشاهده شی نورانی مشکوک؛ این بار در استان گلستان[/b]

تعدادی از مردم منطقه شمال شرق کشورمان دیشب شاهد حرکت شی نورانی در شهرشان بودند .

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق به نقل از آتی، از مدتها پیش هر از چند گاهی شی یا اشیا نورانی در آسمان برخی شهرهای کشورمان به کرات دیده شده و پس از مدت کوتاهی به فراموشی سپرده می شود.

بر این اساس شب گذشته شی نورانی در شهرستان کردکوی از توابع استان گلستان حرکت خود را از آغاز کرد و پس از حدود ده دقیقه، در جنگل حوالی این شهر ناپدید شد .

براساس گزارش های مردمی ، مسیر حرکت این شی نورانی از سمت شمال غرب به جنوب غربی این شهر بود .

جمعه شب گذشته هم این شی نورانی در آسمان کردکوی مشاهده شده بود و هنوز از سوی منابع رسمی سخنی در این باره به میان نیامده است.

http://mashreghnews.ir/NSite/FullStory/News/?Id=22526

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.