جنگنده بسترآزمون سوخو-47 برکوت جنگنده بسترآزمون سوخو-47 برکوت ( Sukhoi Su-47/Berkut )

[hosseingmn 72]

هواپيماي جنگنده اس-37 ساخت روسيه (S-37 Berkut (Su-47 اين هواپيما که عموما به نام اس37 شناخته ميشود، با نام تجاري Su-47 احتمالا وارد سرويس ميشود.حرف Sاول عبارت اس37 بر خلاف تصور عموم، نشانگر هواپيماي ساخت شرکت سوخو نيست، بلکه اولين حرف يک عبارت روسي با ترجمه "پيشگرا" ميباشد. تغيير نام هواپيما از اس37 به سو47 مسلما از تصميم شرکت سوخو براي بازار يابي اين هواپيما ميباشد. هواپيماي سو47، ابتدا به عنوان نمونه آزمايشي مراکز تحقيقاتي هوا فضاي روسيه براي آزمايش مواد مرکب پيشرفته در هواپيما و همچنين سيستمهايFly by Wire پيچيده و امروزي تر بود. هواپيما از بالهاي پيش گرا که قدرت مانور فوق العاده زياد و همچنين قابليت پرواز در زواياي حمله بالاي 45 درجه را به هواپيما ميدهد استفاده ميکند. مزاياي بال پيشگرا نسبت به بال هاي با اشکال متعارف که عبارتند از پساي القايي و ممان خمشي کمتر و همچنين تاخير در وقوع واماندگي مدت مديدي است که شناخته شده است. اما متاسفانه ممان پيچشي وارد به بال در اين نوع بالها آنقدر زياد است که -اگر اين بالها با مواد متعارف ساخته شوند-ميتواند بال را براحتي از هم بدرد. براي حل اين مشکل، سوخو 47 از بال هايي ساخته شده از مواد کامپوزيت استفاده ميکند که ضمن مقاومت خوب در برابر پيچش، پيچش آيروديناميک مورد نياز براي هواپيما را فراهم مي آورند. براي کاهش هزينه ها سوخو47؛ دماغه، دم هاي عمودي و ارابه هاي فرود خانواده سوخو27 را امانت گرفته است. با اين وجود بدنه هواپيما فضاي بيشتري براي جاسازي رادار و تجهيزات اويونيکي، فضاهاي داخلي جاسازي اسلحه و بازتاب راداري کمتر (که بخشي از آن ناشي از استفاده از کامپوزيتها و مواد جاذب امواج راديويي است) نسبت به سوخو 27 ها دارد. عليرغم تمام شايعاتي که در مورد اين هواپيما وجود دارد، کارايي بسيار خوب اين هواپيما در آزمايشها، علاوه بر اينکه مسئولين سوخو را به فکر بازاريابي داخلي و خارجي براي اين هواپيما بيندازد، دولت روسيه را نيز متقاعد کرد که بودجه بيشتري در اختيار اين شرکت جهت توسعه اين هواپيما در اختيار سوخو قرار دهد. گزارش هاي اخير حاکي از اين است که با وجوديکه اين هواپيما احتمالا به عنوان جنگنده نسل پنجم نيروي هوايي روسيه و رقيب اصلي اف35 معرفي ميشود، احتمال جايگزين شدن بال آن با بالهاي متعارف پيش گرا وجد دارد. اگر احتمال دوم صحيح باشد، اينطور بنظر خواهد رسيد که مسئولين سوخو به نتايج مشابهي با نتايج ناسا (در مورد هواپيماي X-29) در مورد مشکلات بال پيش گرا رسيده اند و نتوانسته اند بر آنها فائق بيايند. :wink:

[hosseingmn 72]

سلام سعید جان باز هم نتونستم از قسمت پیوست استفاده کنم عکسهای مربوط به s37 رو به قسمت گالری ارسال کردم خودت زحمتشو بکش :wink: :wink: :wink:

[onin 10]

http://www.sme.sk/cdata/2353583/20050824008_MAKS_big.jpg http://www.suchoj.com/ab1953/Su-47/riss/Su-47_06.jpg http://www.aerospaceweb.org/aircraft/fighter/s37/s37_03.jpg

[SAEID 2,833]

دست دوستان درد نكند و خسته نباشيد. :D در بخش پيوست مشكلي پيش آمده است كه بايد بررسي شود؟ :D:

[hosseingmn 72]

سلام سعید جان وقتی من از بخش پیوست استفاده می کنم پیام خطای نامفهوم میده لطفا من رو راهنمایی کن این مشکل رو در مورد فرستادن عکسهای شفق2 هم داشتم 8O 8O از onin هم بخاطر عکسهای معرکه ای که فرستاده ممنونم :wink: :wink:

[SAEID 2,833]

بخش پيوست مشكل پيدا كرده است و بايد درست شود كه زمان ميبرد. :wink: براي آپلود عكس هم بهتر است از يك هاست رايگان استفاده كنيد چون گالري چندان مناسب اين كار نيست مخصوصا اينكه بايد بنشينم و تمام عكسها را يكي يكي تاييد كنم! :D

[hosseingmn 72]

این هم الباقی مشخصاتش کشور سازنده روسیه شرکت سازنده سوخو طول بالها 15.1 الی 16.8 متر طول کلی 22.2 متر الی 22.6 متر وزن خالی 24000 الی 26000 کیلوگرم حداکثر وزن 34000 کیلوگرم موتور پیشران 2 Perm Aviadvigatel D-30F6 (34,170 lbst), or 2 Saturn/Lyul'ka AL-37FU afterburning 142.2 kN (31,966 lb st) with afterburning thrust-vectoring in pitch -20o to 20o at 30o per second حداکثر سرعت در ارتفاعات 2500 کیلومتر برساعت حد اکثر سرعت در ارتفاعات پایین 1400 کیلومتر بر ساعت سقف پرواز 18000 متر حد اکثر برد 3300 کیلومتر تسلیخات قابل حمل Air-to-air : R-77, R-77PD, R-73, K-74 Air-to-surface: X-29T, X-29L, X-59M, X-31P, X-31A, KAB-500, KAB-1500 تعداد خدمه یک نفر :wink: :wink: :wink:

[EBRAHIM 153]

خوب پس حالا اينا رو نگاه كنيد :twisted:
http://www.moscowadventures.com/wallpaper/800x600/Su-47.jpg
http://www.suchoj.com/ab1953/Su-47/riss/Su-47_04.jpg
http://swisshornet.bleublog.ch/files/images/2006/4/mob198_1145738837.jpg
http://www.defesabr.com/FAB/Su-47%20-%20Esquema.jpg

[kingraptor 46]

http://i1.tinypic.com/sdgt1d.jpg ملقب بهs.37 گلدن ايگل جنگنده اي با بال پيشگرا كه توسط شركت سخوي براي رقابت در برنامه ي جنگنده نسل پنجم روسيه طراحي گرديد البته با اقبال كمي براي ورود به خدمت مواجه است كه علت آن قيمت زياد مواد مركب بال هاي آن است و اما پيشينه، در واقع مي توان گفت ايده بال هاي پيشگرا در اصل از ايده ي هواپيماي x.29 شركت گرومن گرفته شده كه يكي از موفق ترين ها در اين ضمينه است فوايد بال هاي پيشگرا: مهمترين فايده ي بال هاي پيشگرا در سرعتهاي فرو صوت و در ارتفاع پايين است كه بال هاي پيشگرا پايداري بيشتر و بسيار بهتري دارند اما در سرعت هاي فرا صوت اين كارايي اهميت خود را از دست مي دهد واين جاست كه بال هاي پسگرا بهتر نقش ايفا ميكنند براي جبران اين مشكل در s.37 بال هاي آن را كاملا از مواد گران قيمت مركب كه به تازگي در صنعت هواپيما استفاده ي چشمگيري پيدا كرده استفاده شده و اما ساير موارد به شرح زير است: بيشينه سرعت :2,500km/h سلاح ها:R-77, R-77PD, R-73, K-74 X-29T, X-29L, X-59M, X-31P, X-31A, KAB-500, KAB-1500 موتور: دو دستگاه AL-37FU(گونه اي ازموتور SU-37 )

[SAEID 2,833]

جنگنده قدرتمندي است مخصوصا اينكه هزينه ساخت شايد تا 50٪ كمتر از اف-22 باشد. :D

[Davood 37]

چند روز قبل سرگئي ايوانف معاون نخست وزير روسيه در امور استراتژيک (و وزير دفاع سابق) اعلام کرد جنگنده‌هاي نسل پنجم روسيه تا اواخر سال 2008 ميلادي ارائه خواهد شد.

ميخائيل پوگوسيان، سرپرست سوخو نيز در همين راستا گفت: تحقيقات ما در زمينه هواپيماهاي نسل پنجم تقريباً تکميل شده است و ديگر مي‌توانيم هواپيماهاي مدرن را تا سال 2008 براي نيروي هوايي مهيا کنيم.

اين خبر در حالي اعلام شد که وزارت دفاع آمريکا با صرف بودجه‌هاي هنگفت به دنبال ساخت هواپيماهاي جنگنده رادارگريز با قابليت مانور بالاست، اما همچنان رقيب سرسختش (در صنايع هوافضا) هر سال خبر ساخت يک هواپيماي مدرن و يا موشک بالستيک جديد را اعلام مي‌کند تا در بازار تسليحات آسيا قدرت نمايي کند.

يکي از منابع درآمدي روسيه از فروش تسليحات و صنايع نظاميش است و تمامي هزينه سالانه ارتش و بودجه‌هاي تحقيقات نظامي خود را از محل فروش تسليحاتش به دست مي‌آورد.

سخنان پوگوسيان به عنوان سرپرست سوخو نشان مي‌دهد که هواپيماهاي جديد نتيجه طراحي شرکت سوخو است. البته اطلاعات ساخت اين هواپيماها در هيچ کدام از اظهار نظرهاي مقام‌هاي روسي مشخص نشده است و فقط به نکاتي مانند برتري هوايي و تکنولوژي جديد رادارگريزي در اين نسل اشاره شده.

به همين دليل مي‌توان به سراغ جديدترين هواپيماي طراحي شده توسط سوخو رفت و احتمال داد که شباهت‌هاي بسياري با هواپيما‌هاي نسل پنجم داشته باشد. اين عقاب آهني (su-37) را مي‌توان به عنوان مبدأ و آغاز ساخت هواپيماهاي نسل پنجم در روسيه دانست.

هيأت طراحي سوخو هواپيماي جنگنده مدرن و جديدي خلق كرده كه اولين پروازهاي آزمايشي‌اش را در سال 1995 انجام داد. اين هواپيماي جنگنده در حقيقت پاسخي به ساخت سري هواپيماهاي جنگنده جديد ايالات متحده آمريكا همچون F-22 بود.

روسيه با ساخت هواپيماي جنگنده SU-37 كه تك سرنشين است، تكنولوژي بال‌هاي رو به جلو (Forward-swept wing) را اجرا كرد. اگرچه به احتمال بسيار زياد هواپيماهاي نسل پنجمي که از آنها سخن گفته شده است بال‌هاي رو به جلو نداشته باشند.

[align=center]
[/align]

تقريباً تمامي پروازهاي آزمايشي اين هواپيما مخفيانه انجام شد، اما نخستين پرواز آزمايشي آن در سپتامبر سال ۱۹۹۶ ميلادي بود كه پس از آن بيش از ۱۲۰ تست پروازي در مركز آزمايشات پرواز ژوكوفسكي (Zhukovsky) در نزديكي شهر مسكو انجام داد.

در آزمايش‌ها به راستي نشان داده شد كه هيچ پرنده آهني با بال‌هاي رو به جلو به زيبايي سوخو 37 پرواز نكرده است. البته با پشتوانه‌اي مانند هيأت طراحان شركت سوخو كه از برترين سازندگان هواپيماهاي نظامي هستند نبايد كمتر از اين هم انتظار داشت.

شركت سوخو پس از ساخت هواپيماي SU-27 در راستاي برتري هوايي تصميم گرفت كه دست به ساخت سري هواپيماهاي جنگنده و بمب افكني بزند كه پايه طراحي آنها را همان هواپيماي پرقدرت SU-27 تشكيل مي‌داد و با آميخته‌اي از قدرت حمل تسليحات Su-33، تاكنون موفق به ساخت S-37 شده‌اند كه بعد از SU-37 يكي از نشان‌هاي ديگر افتخار شركت سوخو محسوب مي‌شود.

S-37 ملقب به بركوت (Berkut) به معني عقاب طلايي يا عقاب سلطنتي است. حرف S اول آن (كه در تمامي هواپيماهاي غيرتجربي شركت سوخو Su ديده مي‌شود) نمايانگر تجربي (Experimental) بودن آن است و هنوز به توليد نرسيده است. پايه‌هاي طراحي آن در اصل از سال ۱۹۸۳ شروع شد و با استفاده از تحقيقاتي كه در فن‌آوري بال‌هاي رو به جلو (FSW) (كه در اتحاد جماهير شوروي از دهه ۱۹۴۰ آغاز شده بود) خلق شد.

[align=center][/align]

از سوي ديگر ايالات متحده آمريكا نيز با ساخت هواپيماي تجربيX-29 با همان فن‌آوري بال هاي رو به جلو (FSW)، نشان داد كه با شوق مضاعفي در پي تكميل اين پروژه است.

به طوري كه آمريكا به جد (پروژه X-29 را بين سال‌هاي ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۰ پيگيري كرد.) البته بايد به اين نكته اشاره كرد كه S-37 تقريباً ۲ برابر مقياس X-29 است. طولش حدود ۶۴ فوت است و مي‌تواند با وزني حدود ۶۵ هزار پوند از زمين بلند شود. قدرتش را از ۲ موتور توربوفن مدل D30-F6 شركت آوياد ويگاتل (Aviadvigatel) مي‌گيرد كه هر كدام از آنها حدود ۳۴۱۶۶ پوند نيرو مهيا مي‌كنند. اين موتور مجهز به سيستم پسسوز (afterburner) است.

در مدل دوم S-37 دو موتور توربوفن شركت ليوكلا با مدل AL-F21با سيستم جهت دهي بردار رانش و بهره گيري از پسسوز است كه هركدام از آنها قدرتي برابر ۳۹۳۵۰ پوند نيرو توليد مي‌كنند.

در اصل در تمامي قسمت‌هاي طراحي S-37 نوآوري خاصي ديده مي‌شود. با اينكه بسياري از قسمت‌ها از SU-27 مشابه سازي شده اما نهايت دقت در طراحي دوباره آن لحاظ شده است. وضعيت طراحي بال‌ها به كلي دگرگون شده است و براي اضافه كردن خصوصيات رادارگريزي (stealth) و كم كردن سطح مقطع راداري (Radar-cross section) به ناچار طرحي نو انديشيده‌اند.

حالت بال‌ها نسبت به جنگنده‌هاي معمولي (بال‌هاي رو به جلو) سبب شده كه عقاب طلايي از قدرت براي (Lift) بيشتري بهره گيرد وبا طي مسافت كمتري از باند برخيزد. همچنين با مصرف بنزين و سوخت كمتري نسبت به هواپيماهاي ديگر برد بالايي هم دارد.

هنگام پرواز جريان سيال در واقع از نوك بال‌ها به سمت داخل بدنه كشيده مي‌شود و به همين دليل فشار زيادي به بال‌ها مي‌آيد و براي تحمل اين مقدار فشار حدود ۹۰ درصد جنس بال‌ها از مواد مركب (Composite) است.

تكنولوژي بال‌هاي رو به جلو يكي از آرزوهاي دور شركت سوخو بود كه ساخت يك جنگنده با قدرت مانور بسيار بالا و پايداري كامل در هر ارتفاع و سرعتي را برآورده كرده است.

سامانه هدايت الكتريكي (Fly-by-wire) بسيار پيشرفته‌اي دارد كه نسبتاً شبيه سيستم‌هاي جنگنده‌هاي Su-35 و SU-37 است ولي مدرن‌تر كه كنترلش را در تمامي شرايط سخت و مانورهاي سريع به راحتي به دست مي‌آورد.

سيستم قدرت نبرد هوايي (Vital in clog fight) با آميخته شدن با قدرت مانوري كه از طراحي و شكل S-37 مي گيرد و بهترين وضعيت پرتاب موشك را در نبردهاي هوايي به عقاب طلايي مي‌دهد. در اين راستا پوگوسيان مدير طراحي پروژه S-37 مي‌گويد: «ما به دنبال راه حل هاي تكنيكي براي بالا بردن قدرت مانور جنگنده‌ها در نبردهاي هوايي نزديك هستيم.»

البته هنوز بسياري از برنامه‌هاي ساخت و طراحي اين عقاب طلايي سري است و در دسترس نيست، اما در اصل S-37 هواپيماي جنگنده‌اي است كه نسل پنجم هواپيماهاي روسي را نشان مي‌دهد.

S-37 تقريباً تمامي فناوري رادارگريزي را دارد اما به خوبي ديده مي‌شود كه بيشتر بر مواد جاذب امواج رادار (RAM) تأكيد شده است تا حالت دهي خاص به بدنه براي جذب امواج (RAS) از لحاظ مواد جاذب امواج رادار شايد شبيه جنگنده F-117 يا بمب افكن B-2 آمريكا باشد.

براي فريب موشك‌هاي حرارتي، سيستمي در موتورها به كار رفته كه باعث مي‌شود حرارت كمتري از قسمت خروجي (nozzle) آن بيرون آيد و با اين كار حتي از رادارهايي كه از اشعه مادون قرمز استفاده مي‌كنند نيز دور از دسترس مي‌ماند. فناوري رادارگريزي در S-37 بسيار ارزان تر از هواپيماهاي آمريكايي محسوب شده است.

روزنامه همشهری

[amir 5]

فكر كنم منظورت سوخو47 بوده نه سوخو 37 icon_frown

[Davood 37]

امیر جان درست منظورتان را متوجه نشدم ولی SU-47 با نام S-37 نیز شناخته می شود.

Su-47 (S-37) Berkut Experimental Fighter Aircraft , Russia

[Sotfan-Sooti 0]

[align=center][/align]

[align=center]سوخو 47، عقاب طلایی آزمایشی روسی[/align]

به تازگی هیئت طراحی سوخو در مسکو، هواپیمای سوخو 47 با لقب عقاب طلایی که قبلاً S-37 نامیده می شد، طراحی و چند نمونه ای را نیز از آن تولید کرده است که اولین پروازش را در سپتامبر 1997 به انجام رساند. مهمترین و می توان گفت جالب ترین ویژگی این جنگنده، پیکربندی بال های آن که برخلاف جنگنده ها و هواپیماهای دیگر، رو به جلو است، می باشد.

هواپیمای سوخو 47 اولین پروازهای آزمایشی خود را در دسامبر 2001 به پایان رسانده و به مجرد آن شرکت سوخو برای تولید نسل آینده هواپیماهای جنگنده روسی برگزیده شد. طراحی این هواپیما به جز طراحی خاص بال های آن می توان به جرأت گفت که تماماً از روی جنگنده موفق روسی سوخو 27 فلانکر اقتباس شده است. این هواپیما به دلیل طراحی ویژه بال های آن، جنگنده ای واقعاً مافوق چست و چابک بوده و قادر است که مسیر پروازی و زاویه حمله خود را به سرعت تغییر دهد. این ویژگی های مطلوب، در سرعت های مافوق صوت نیز تقریباً به همین گونه حفظ می شود و در کل این جنگنده، هواپیمایی بسیار مانورپذیر است. سوخو 47 ملقب به برکوت، ضریب چرخش یا پیچش به طرفین بسیار بالایی دارد که این مسئله در نبرد های هوایی نزدیک اهمیت فوق العاده ای میابد، چرا که هر خلبانی که قادر باشد زودتر دماغه هواپیمای خود را متوجه دشمن نماید، احتمالاً برنده میدان او خواهد بود.

حال به بررسی تکنولوژی بال رو به جلو بپردازیم. بال رو به جلو مزیت های گوناگونی را با خود به همراه دارد، که از جمله آن ها می توان به بالاتر بودن نسبت برا به پسا، مانور پذیری بالا در نبرد های هوایی تن به تن، برد بیشتر هواپیما، دارا بودن ویژگی های ضد واماندگی یا ستال و سپین، پایداری در زاویه حمله بالا و داشتن سرعت برخاست و نشست پایین تر اشاره کرد. در بدنه این هواپیما بیشتر از آلیاژهای تیتانیوم و آلومینیوم ساخته شده و قسمت محدودی از آن نیز به میزان 13% از مواد کامپوزیتی تولید شده است. در کاکپیت این هواپیما به راحتی خلبان در هنگام انجام نبرد های هوایی توجه فراوانی شده است. بیشترین مقدار شتاب جی یا شتاب گرانشی زمین قابل تحمل برای هواپیمای سوخو 47، که بر وزن خلبان تاثیر می گذارد، میزانی بسیار بهینه به مقدار بالاتر از 9 جی می باشد. در کاکپیت این هواپیما، خلبان به راحتی قادر است که حتی در شتاب جی بسیار بالا نیز به ادامه عملیات بپردازد و صدمه ای نیز به او وارد نگردد. همچنین این هواپیمای جنگنده از سیستم نجات خلبان یا صندلی پرتاب شونده نوینی نیز بهره می برد که این صندلی، با داشتن قابلیت وفق پذیری بالا نسبت به خلبان و شکل متغیر، می تواند اثر نامطلوب شتاب جی فراوان را بر روی خلبان کاهش دهد که در این شرایط، خلبان قادر است که شتاب جی بیشتری را نسبت به حالت معمولی و در هواپیماهای دیگر تحمل نماید.

دسته کنترل هواپیما یا همان استیک، دسته با شکل ارگونومیک می باشد که بر خلاف بسیاری از هواپیماها در وسط قرار نگرفته بلکه در یکی از جوانب خلبان یا در کنار او برای راحتی بیشتر و تا نشدن دست تعبیه شده است. این دسته بسیار حساس بوده و از مسیر حرکت یا پیمایش کمی به منظور انجام مانور های سریع و به موقع برخوردار است که امکانات فراوانی به خلبان این هواپیما می دهد. ارابه های فرود این هواپیما متشکل از دو پایه چرخ اصلی و یکی پایه چرخ دماغه است که در هریک یک چرخ سوار شده است. ارابه فرود جلو به سمت عقب و ارابه های اصلی این هواپیما به سمت جلو و به درون ریشه بال جمع می شوند. حداکثر سرعت این هواپیما نیز با اتکا بر موتورهای مدرن این جنگنده حدود 6/1 ماخ برآورد شده است. در مورد نقش اصلی این هواپیما نیز باید اظهار کرد که برنامه های هوایی کشور روسیه برای مدت زیادی پنهان از دید جهانیان می مانند به همین دلیل، هنوز بر کسی آشکار نیست که این جنگنده اصولاً برای انجام چه ماموریت هایی به کار خواهد رفت و کدام میدان نبرد سرانجام پذیرای این جنگنده روسی مدرن خواهد بود.

نویسنده: آرمان
وبلاگ air.blogfa.com

[align=left]


[/align]



فقط منبع رو بنویسید در انتهای مطلب نه تاریخ ارسال آن به وبلاگ!
عکسها رو هم به گالری منتقل کنید.
ویرایش شد.
SAEID

[ilhan88 2]

طرح خوبی بود ولی متاسفانه منحل شد و فقط یک نمونه ی ازمایشی از این نمونه ساخته شد. و روسیه طرح دیگری به نام Sukhoi PAK FA در دست اجرا داره. البته طرح بالهای این جنگنده برای سرعت های بالا و از نظر مانور پذیری خیلی خوب بود. :lol: