تحولات سوریه (1) تحلیل و پیگیری تحولات سوریه (1)

[lordashrafi 823]

چارتا اطلاعات ازش بدی خیلی کمک میکنه!!

[rasoolmr 1,452]

[size=5][color=#FF0000]حمله به‌ سوریه فاجعه ژئوپلیتیکی در پی خواهد داشت[/color][/size]

حمله نظامی آمریکا به ‌سوریه به یک ‌فاجعه واقعی ژئوپولیتیکی تبدیل شده و سیستم بازدارندگی در کل خاورمیانه را برهم خواهد زد.در حال حاضر حمله آمریکا به سوریه با شک و تردید همراه است . این در حالی است که دولت اوباما بر روی این حمله حساب بزرگ باز کرده و تا آنجا به ‌لابی اسرائیلی و سعودی وعده‌های جدی داده بود که امکان انصراف از اقدام نظامی را ندارد. اما از آنجا که احتمال حمله آمریکا هنوز از بین نرفته و اصولا با توجه به قدرت جناج جنگ طلب آمریکا هر آن ممکن است حاکمان متزلزل این کشور تحت فشار لابی صهیونیستی اقدام نابخردانه ای انجام دهند لذا به تحلیل اهداف حمله احتمالی آمریکا و نتایج حاصل از این دیوانگی در منطقه و بلکه جهان می پردازیم.
تردیدی وجود ندارد که در این صورت حمله به ‌سوریه محدود و بدون استفاده از نیروهای زمینی صورت خواهد گرفت. منابع مطلع آمریکایی خبر می‌دهند که واشنگتن سعی خواهد کرد تا همزمان با حمله محدود، برای «بشار اسد» ضرب‌الاجل تعیین کند که شامل موارد زیر خواهد بود:
- استعفای فوری اسد و انتقال قدرت به‌ دولت موقت که حداقل 50 درصد آن را نمایندگان مخالفین تشکیل بدهند؛
- انحلال گارد ملی سوریه و محاکمه آن عده از مقامات سوری که دست داشتن آنها در حادثه 21 آگوست توسط غرب اعلام خواهد شد؛
- تغییر ساختاری سیستم اطلاعات و ضداطلاعات سوریه و تحت کنترل دولت موقت قرار دادن آنها؛
- بازدید بازرسان بین‌المللی از تأسیسات نظامی سوریه بر اساس انتخاب این بازرسان.
در صورت پذیرش این ضرب‌الاجل، «جنگ سوریه» محتوای جدیدی پیدا کرده و به ‌یک فاجعه واقعی ژئوپلیتیکی تبدیل خواهد شد و سیستم بازدارندگی و وزنه متقابل در کل خاورمیانه را برهم خواهد زد که برای امنیت جهانی پیامدهای سنگینی خواهد داشت.
امروزه استراتژی واشنگتن در خاورمیانه بر روی 2 شاخه «ریاض» و «تل‌آویو» استوار است. عملا در مقابل این استراتژی اتحاد «دمشق-تهران» قرار گرفته است. این اتحاد در اصل مانعی است که به ‌برکت وجود خود، تعدادی از پروژه‌های آمریکا را مختل کرده و همچنین سد راه اجرای طرح‌های سعودی با حمایت‌های غرب شده است.
در گذشته نه‌ چندان دور نیز اتحاد ایران و سوریه برنامه «صدام حسین» برای هژمونی منطقه را برهم زده و همچنین باعث شکست استراتژی تل‌آویو برای قرار دادن لبنان در مدار اسرائیل شده بود.
منحصربه‌فرد بودن این اتحاد اینگونه بازگو می‌شود که هم دمشق و هم تهران دارای موقعیت کلیدی در خاورمیانه بزرگ می‌باشند. صحبت از نقش و جایگاه ایران برای منطقه و جهان همانند ضرب‌المثل زیره به‌ کرمان بردن است، زیرا تأثیر جمهوری اسلامی بر فرآیندهای جهانی امری بسیار مسلم است.
ولی در رابطه با ‌اهمیت سوریه «پاتریک سئال» در نوشته خود با نام «جنگ برای سوریه» بسیار دقیق گفته است: «هر کسی بر سوریه کنترل داشته باشد (و یا روابط خاص دوستانه داشته باشد) قادر به‌ مسدود کردن تلاش‌های سایر کشورهای عربی و مقابله با هرگونه اتحاد آنها خواهد بود.»
در حال حاضر دمشق «حلقه طلایی زنجیره‌ مقاومت در برابر اسرائیل» است که به‌ این دلیل یک عنصر استراتژیک برای مقابله با طرح‌های آمریکا در منطقه نیز به ‌شمار می‌رود.
برای تهران از دست دادن سوریه به‌ معنای از دست دادن فرصت تأثیرگذاری بر «لوانت» (کشورهای شرق دریای مدیترانه) است که به ‌طور قابل‌توجهی از توانایی تهران برای مبارزه با اسرائیل کم خواهد کرد.
از دست دادن دمشق برای جمهوری اسلامی همچنین به‌ معنای عدم امکان حمایت از «حزب‌الله» خواهد بود که در نتیجه از یک گروه رزمی ضداسرائیلی به ‌یکی از احزاب سیاسی لبنان تبدیل خواهد شد که بزودی از سوی رقبایش به ‌اصطلاح «بلعیده» خواهد شد.
در این صورت، برای آنکلاو شیعی «لوانت» که به‌ برکت تلاش‌های حزب‌الله پایدار است، کانال حمایت خارجی قطع خواهد شد. در شرایط موجود منطقه این مسئله معنای نابودی و قتل عام آن از سوی رقبای سیاسی را خواهد داشت.
به ‌طور طبیعی واکنش زنجیره‌ای که در نتیجه از دست دادن سوریه به ‌میان می‌آید تنها محدود به «‌لوانت» نخواهد شد بلکه کل «هلال شیعی» را فرا خواهد گرفت. شیعیان عراق ظرفیت بالقوه برای مقاومت را از دست داده و مجبور به‌‌ دیالوگ نابرابر با سنی‌ها هموطن خود خواهند شد.
دیالوگ قطعا چیز خوبی است، اما مشکل اینجاست که حرف اول از طرف سنی‌ها را «القاعده در عراق» و سازمان‌های تندرو مرتبط با آن خواهند زد.
هم‌اکنون در عراق سلفی‌ها جنگ علیه شیعیان را به راه انداخته‌اند، جنگی بسیار واقعی زیرا کشته شدن نزدیک به‌ 3 هزار شهروند عادی در نیمه اول سال جاری میلادی حاکی از جنگ است، نه ‌یک «زنجیره‌ای از اقدامات نامنظم تروریستی».
بدون آمادگی دقیق، تجهیزات مناسب، تأمین مالی و سطح لازم هماهنگی، نمی‌توان روزانه چند دفعه و آن هم تقریبا در مدت 2 سال به ‌طور گزینشی و هدفمند تأسیسات و بخصوص غیرنظامیان را آماج انفجار‌ها قرار داد.
هدف این جنگ روشن است: حداقل سرنگونی دولت اکثریت شیعه «مالکی» و حداکثر ایجاد دولت سنی با شکل مدیریت اسلامی. ساده‌لوحی‌ خواهد بود چنانچه فرض بر این گرفته شود که در صورت به ‌ثمر نشستن این ایده، دولت فوق یک نوع نقش «فرشته نجابت» در منطقه را بازی خواهد کرد. احتمال قوی این خواهد بود که ما «مرکز جهاد جهانی‌» را تحویل خواهیم گرفت که سوریه و لبنان را به‌ عنوان حوزه تحت نفوذ خود خواهد داشت.
چند روز پیش ژنرال «آویو کوخاوی» رئیس اطلاعات نظامی اسرائیل اعلام کرد که در سوریه «مرکز جهاد جهانی‌« شکل گرفته است که کل منطقه را تحت تأثیر قرار می‌دهد و «در سوریه هزاران نفر از مجاهدین افراطی منطقه و سراسر جهان جمع شده‌اند تا نه ‌تنها بشار اسد را سرنگون کنند، بلکه ایده دولت اسلامی را تحقق بخشند».
البته این کل واقعیت نیست. واقعیت تلخ منطقه این است که فرآیندهای مشابه حدود یک سال است که در عراق و لبنان رخ می‌دهند. یعنی در کشورهایی رخ می‌دهند که برای امنیت جمهوری اسلامی ایران اهمیت داشته و بی‌ثباتی آنها عامل تعیین‌کننده‌ای برای بی‌ثباتی در کل منطقه به‌ شمار می‌رود.
[b][color=#0000ff]باز هم درباره همزمانی پرمعنی اتفاقات[/color][/b]
تحلیلگران آمریکایی برجسته شدن خطوط رویارویی‌های منطقه‌ای را به‌ شدت به ‌ایران گره می‌زنند.
«آمریکا باید از دولت ایران تقاضای قطع حمایت از تروریست‌ها، شورشیان و رژیم‌های استبدادی را کرده و این خط را همانند مبارزه با بلندپروازی‌های ایران به‌ صورت تزلزل‌ناپذیری دنبال کند» این چند سطری از گزارش یک مرکز تحلیلی‌ است که نزدیکی آن به ‌وزارت امور خارجه آمریکا معلوم بوده و در راهروهای کنگره نیز دارای وجهه‌ای خاص می‌باشد.
علاوه بر این، در این سند مسئولیت در رابطه با تشدید خشونت بیش از قبل، با جمهوری اسلامی مرتبط دانسته می‌شود: «چنانچه رئیس جمهور بعدی ایران خط‌مشی موجود را تغییر ندهد، پس آمریکا باید این آمادگی را داشته باشد که با مقصر بودن ایران در خاورنزدیک، خون بیشتری در قیاس با سوریه و جاهای دیگر ریخته خواهد شد.»
این جملات نیازی به ‌تشریح ندارند، چرا که به ‌صورت علنی مقامات جدید سیاسی جمهوری اسلامی را به ‌چالش طلبیده‌اند.
ایران با محروم شدن از متحد استراتژیک خود و قرار گرفتن در احاطه رژیم‌های غیر‌دوستانه، وضعیت یک قدرت منطقه‌ای و فرصت مقاومت در برابر توسعه‌طلبی‌های غرب و یورش‌های سلفی‌ها در گستره «ایران بزرگ» از «بغداد» گرفته تا «کراچی» را از دست خواهد داد.
در چنین شرایطی اقدام به‌ فراهم کردن زمینه براندازی جمهوری اسلامی از جمله با کمک گرفتن از تجاوز سلفی‌ها، به‌ عنوان یک امر کاملا فنی دنبال خواهد شد.
در مخالفت علیه بشار اسد امروزه حرف اول را نه «ارتش آزاد سوریه»، بلکه گروه‌های تکفیری بین‌المللی نظیر: القاعده، «النصره» و گروه‌های مزدوری می‌زنند که از سراسر دنیا خود را به ‌سوریه رسانده‌اند و واشنگتن بر روی آنها حساب باز کرده است.
کنترل این گروه‌های افراطی غیر‌ممکن است.
در صورت سقوط اسد بر اثر حمله آمریکا به‌ دمشق، این گروه‌ها دولت موقت سوریه را نیز سرنگون خواهند کرد و سپس با یکدیگر پنجه «نرم» کرده و سوریه را به‌ خون آغشته و این کشور به ‌همراه لبنان و عراق را به «سومالی خاورنزدیک» تبدیل خواهند کرد.
امروزه گروه‌های تندرو «اسلامی» نظیر القاعده، طالبان و النصره اختلاف خود با غرب را فراموش کرده و علیه سوریه و شیعیان سرازیر شده‌اند.
در اصل اختلاف بین غرب و سلفی‌ها مواقعی بوجود می‌آید که منافع ژئو‌استراتژیک آمریکا و متحدانش ایجاب کند که مورد افغانستان نمونه‌ای از آن می‌باشد.
همزمان ما با چشمان خود می‌بینیم که (چندی پیش در عراق و اینک در سوریه) چگونه غرب به ‌طور بسیار آشکار از تندروترین جریان‌های سلفی و وهابی حمایت و زمینه ‌فعالیت آنها را فراهم می‌کند تا فقط در برابر سوریه و ایران قرار گیرند.
مرحله بعدی عواقب فاجعه‌بار سقوط اسد به ‌آن برمی‌گردد که عربستان سعودی، قطر و بحرین تمام نیروی خود را برای سرکوب نارضایتی شیعیان در شیخ‌نشین‌های خلیج فارس بسیج خواهند کرد. سرکوبی شدید و خونینی که غرب در برابر آن چشمانش را خواهد بست و برای ‌تیم «ناو هواپیمابر سعودی» فرصت عمل کاملا آزادی را فراهم خواهد کرد.
در این سناریو حداقل اغراق وجود دارد. عربستان سعودی و خاورنزدیک امروزه همانند دیگی در حال جوشیدن بوده که انباشته از عناصر منفجره است. سلاطین خلیج فارس برای حفظ بقای فیزیکی خود باید این عناصر را هرچه بیشتر به ‌دور از مرزهای خود بیاندازند که «هلال شیعی»، آفریقا و آسیای مرکزی مکان‌های مناسب دانسته می‌شوند. اما مسئله این فقط درآمدهای هنگفت از ناحیه فروش انرژی برای سلاطین و شرکت‌های بزرگ چند‌ملیتی را تأمین می‌کند.
با این وجود، پیامدهای از بین رفتن دولت قانونی سوریه بیشتر از این مسائل را فرا خواهد گرفت. تجاوز «تکفیری‌ها» از مرزهای «لوانت» فراتر رفته و در کل منطقه پخش خواهد شد که با ایجاد پایگاه پشتیبانی تروریسم بر روی خرابه‌های دمشق، تندروان اسلامی در سراسر جهان را تحریک خواهد کرد.
هدف بعدی عراق، اسرائیل، مصر و ایران خواهد بود و پس از آن نوبت قفقاز، آسیای مرکزی و منطقه خودمختار «سین‌کیانگ» اویغور چین نیز فرا می‌رسد. در چنین شرایطی کولاک خونین همه را به ‌کام خود فرو می‌برد.
در حال حاضر برای مقابله با تجاوز سلفی‌ها‌ در آسیای مرکزی در واقع هیچ نیرویی وجود ندارد. رژیم‌های موجود این منطقه غرق بازی‌های سیاست خارجی چندبعدی خود شده و به ‌جای همکاری نزدیک با ایران، چین و روسیه به منظور ایجاد یک سیستم امنیت جمعی، امید به‌ حمایت‌های واشنگتن در برابر تهدیدات خارجی بسته‌اند.
در حال حاضر آمریکا برای «شورشیان سوری» سلاح و مهمات عرضه می‌کند که در اصل به‌ معنای در اختیار القاعده قرار گرفتن آنها می‌باشد. رژیم سعودی نیز جبهه النصره را تأمین مالی می‌کند، یعنی پول به ‌تندروهای اسلامی‌ واگذار می‌شود تا با استفاده از آن «جهاد جهانی‌« در منطقه به راه انداخته ‌شود که شعله‌های آن کل مشرق زمین را فرا خواهد گرفت.
[b][color=#800080]ایگور پانکراتینکو[/color][/b]- مشاور مدیرکل مؤسسه «مطالعات و ابتکارات سیاست خارجی» روسیه

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920619000384

[100 2,715]

سلام
خبر / کیهان : اعتراف آمریکا به استفاده از سلاح های شیمیایی در جنگ ویتنام
[spoiler]
[quote]
پس از 36 سال
اعتراف آمریکا به استفاده از سلاح های شیمیایی در جنگ ویتنام


استفاده از عامل نارنجی در جنگ ویتنام، اگرچه در ابتدا با انکار مقامات آمریکایی روبرو شد، اما دولت این کشور سرانجام به آن اعتراف کرد.
به گزارش فارس، استفاده از عامل نارنجی در جنگ ویتنام که حدود 36 سال پیش صورت گرفت و بیش از 1میلیون نفر را به کشتن داد، یکی از جنایت‌های تاریخ بشر است که آمریکا به آن اعتراف کرده است.
عامل نارنجی نوعی جنگ‌افزار شیمیایی است که ارتش آمریکا در جنگ ویتنام از سال 1961 تا 1971 برای از بین بردن جنگل‌های پناهگاه نیروهای نظامی موسوم به «ویت‌کنگ» به کار برد.
کاربرد این ماده علاوه بر آثار زیان بار محیطی، تلفات انسانی وحشتناکی داشت، به‌گونه‌ای که براساس بر‌آوردها بر اثر این سم‌پاشی‌ها 400 هزار نفر کشته یا ناقص‌العضو شدند و در سال‌های بعدی تاکنون نزدیک به 500 هزار کودک با اختلالات مادرزادی تولد یافته‌اند.
دولت آمریکا در برابر انتقادات وارده درباره استفاده از این عامل زیان بار راه، انکار گزیده بود اما سال گذشته تصمیم به پاکسازی آثار این ماده سمی کرد که از سوی محافل کارشناسی و رسانه‌ای به اعتراف دولت این کشور در به کارگیری سلاح‌های شیمیایی و اثرات مخرب عامل نارنجی تعبیر شد. کشورهای آمریکا و ویتنام مرداد ماه سال گذشته اولین اقدام مشترک خود برای سم‌زدایی از بخشی از «فرودگاه بین‌المللی دانانگ» که در یکی از جذاب‌ترین مناطق گردشگری ویتنام قرار دارد را آغاز کردند. [b]ارتش آمریکا در خلال جنگ ویتنام، عامل مرگبار نارنجی را در همین پایگاه هوایی ذخیره کرده بود.برآوردها نشان می‌دهند نیروهای آمریکا در خلال 10 سال جنگ ویتنام از 53 میلیون گالن (معادل با 198میلیون و 750 هزار لیتر) عامل نارنجی برای تخریب جنگل‌های مرز ویتنام با لائوس و از بین بردن مخفی‌گاه‌های نیروهای ویتنام استفاده کردند.[/b]
اثرات مرگبار این ماده سمی تا به امروز در منابع آبی و خاک کشور ویتنام مشهود بوده است. این ماده‌های سمی می‌توانند از طریق چربی‌های حیوانی وارد چرخه غذایی انسان‌ها شده و شمار زیادی را به بیماری‌های مرگبار مبتلا کنند.
عامل نارنجی تاکنون عامل مرگ بسیاری از مردم ویتنام- اعم از نظامی- غیرنظامی و همچنین کهنه سربازان آمریکایی بوده است.
به گفته حزب کمونیست ویتنام دولت فعلی آمریکا 41 میلیون دلار برای کاهش میزان آلودگی در 73 هزار متر مکعب از خاک‌های ویتنام اختصاص داده است.
با این وجود، موضوع «جبران‌پذیری سلامت» هنوز یکی از موضوعات اصلی مطرح بین واشنگتن و هانوی است.
به گفته «جینی میرر»، رئيس اتحادیه بین‌المللی حقوقدانان دموکرات، آمریکا تا سالها پس از این جنگ از قبول اینکه عامل نارنجی برای کهنه‌ سربازان خودش مشکلی به وجود آورده است، امتناع می‌کرد.
اما پرسش این بود که چه چیزی تغییر در نگرش آمریکا را موجب شد و این کشور را به بازسازی ویتنام ترغیب کرده است؟
«تد رال» روزنامه‌نگار و کاریکاتوریست سیاسی آمریکایی در پاسخ به این پرسش می‌گوید، پاسخ این پرسش این است که منافع آمریکا فعلاً چنین ایجاب می‌کند، وگرنه مسائل اخلاقی نقشی در این میان ندارد.
«تد رال» افزود: در شرایطی که چین خود را به ویتنام نزدیک کرده است، روابط تجاری آمریکا با این کشور اهمیتی روزافزون می‌یابد. بنابراین وزارت خارجه آمریکا این موضوع را فرصتی برای بهبود روابط با ویتنام و فرصت‌آفرینی برای تجارت آمریکا دیده است.
وی گفت: نزدیک به نیم‌قرن از آن حادثه می‌گذرد و اکنون بسیاری از کسانی که ]بر اثر عامل نارنجی[ به بیماری مبتلا شده‌اند، احتمالاً بر اثر کهولت سن در گذشته‌اند. ما باید در سال 1975 به این موضوع توجه می‌کردیم.
«بیل هک‌ول» از کهنه سربازان آمریکایی جنگ ویتنام که بنیان‌گذار ائتلاف ANSWER («همین حالا برای توقف جنگ و پایان نژادپرستی دست به کار شوید») است نیز نظری مشابه با «تد رال» اظهار داشته وگفته است مسائل انسانی در انگیزه‌های آمریکا دخیل نیست.وی گفت: زمان این اقدام جای سؤال دارد و به خاطر پیدایش قدرت نوظهوری مانند چین نمی‌توان به این اقدام صرفاً به عنوان اقدامی برای نزدیک‌تر شدن به ویتنام نگریست.

[url="http://www.kayhan.ir/920621/11.htm#N1111"]http://www.kayhan.ir...21/11.htm#N1111[/url]
[/quote]
[/spoiler]

خدانگهدار ویرایش شده در شهریور 92 توسط 100

[alen 9,650]

به گزارش [b]مشرق[/b]، مهر به نقل از روزنامه لبنانی السفیر نوشت: اعضای یک گروه تروریستی در منطقه بیت السحم در حومه دمشق اخیرا یک خانواده سوری را تنها به علت اینکه اقدامات گروههای مسلح مخالف دولت سوریه را تایید نمی کنند، قتل عام کردند.

بنابر این گزارش، این خانواده سوری در منطقه ای نزدیک به حرم حضرت زینب (س) ساکن بوده اند و چندین فرزند نیز داشته اند که تروریستها بدون هیچ بهانه ای کل خانواده را قتل عام می کنند. این خانواده در پی افزایش درگیریها میان تروریستها و ارتش سوریه قصد فرار از محل زندگی خود را داشتند که گرفتار تروریستها شدند.
اما مکالمه تلفنی تروریستهایی که این اقدام هولناک را مرتکب شده اند نیز بسیار قابل توجه و از سوی دیگر دلهره آور است:
زید: ابوشهاب، ابوشهاب کجایی؟
ابوشهاب: من با تو ام، بگو...
زید: یک خانواده را در نزدیکی اتوبان منتهی به فرودگاه گرفتیم.
ابوشهاب: چه کاره هستن؟ طرفدار کی هستن حالا؟
زید: به نظر می رسه حامی دولت باشن، یکی از آنها کارمند شرکت نساجیه
ابوشهاب: چیزی هم تو خونشون پیدا کردی؟
زید: نه، ولی اونا با ما نیستن، شاید جاسوس باشن؟
ابوشهاب: به خودت مربوطه، به خودت مربوطه.
زید: یعنی چی؟
ابوشهاب: اونا هیچ ارتباطی با ما ندارن و اگر اون مرد کارمنده ، پس علیه ما هستند. خلاصشون کن!
زید: نظرت یعنی اینه؟ همه رو بکشم؟ یه مرد، یه زن، یه پیرزن و چند تا بچه هستن؟
ابوشهاب: آره، اینجوری بهتره، هیچ کدومشون رو زنده نگذار...
و مکالمه در اینجا قطع می شود و جنایت دیگری به جنایات بی شمار گروههای مسلح مورد حمایت مدعیان دفاع از حقوق بشر و رژیمهایی که دموکراسی و آزادی جایی در آن کشورها ندارد، اضافه می شود که با دروغ حمایت از مردم سوریه از گروههای مسلح حمایت کرده و به کشتار آنها می پردازند.

[death-white 1,128]

[right]روسها تا کجا پای دمشق ایستاده‌اند؟[/right]

[right]پیدا کردن راهکاری سیاسی برای بحران سوریه می تواند پرستیژ روسیه را در سطح بین الملل افزایش دهد آنهم در حالیکه این کشور از زمان فروپاشی شوروی منزوی است. از سویی به آن اجازه می‌دهد که به زور در پرونده ایران نیز ورود پیدا کند.

به گزارش خبرآنلاین، ارائۀ پیشنهاد تحت کنترل قرار دادن زرادخانه‌های شیمیایی سوریه از سوی روسیه در روز دوشنبه (9 سپتامبر) از چند جهت حائز اهمیت است: در حالیکه پیشتر سکوت ولادیمیر پوتین در اواخر ماه اوت -به اشتباه- نوعی تسلیم در مقابل حملۀ غرب برداشت شد، کرملین با این اقدام ابتکار عمل در بحران سوریه را دست گرفت.

مسکو، تنها چند روز پس از نشست جی 20 در سن پترزبورگ به نوعی در روند سیاست خاورمیانه مرکزیت خود را یازیافته است. از سویی ولادیمیر پوتین با این اقدام زیر پای اوباما و اولاند را نیز خالی کرد؛ دو کشوری که وزرای خارجۀ آنها تلاش‌های زیادی طی روزهای اخیر برای ایجاد ائتلافی بین المللی برای حمایت از اقدام نظامی علیه دمشق صورت داده بودند.

اما هدف روسها از این اقدام چیست؟ آنها چه منطقی را در پرونده سوریه دنبال می‌کنند؟ واقعیت اینست که روسها از پیگیری این سیاست 3 هدف را دنبال می‌کنند: حمایت بی چون و چرا از رژیم بشار اسد، منافع نظامی کرملین در دمشق و در نهایت حفظ فضای رقابتی جنگ سرد که پوتین را در مقابل ایالات متحده آمریکا در چهار گوشۀ دنیا قرار می‌دهد.

با این حال هیچیک از این استدلال‌ها، برای فهم موقعیت روسیه کافی به نظر نمی رسد. هر چند که ارتباطات- متغیر- موجود از زمان جنگ سرد میان اتحاد جماهیر شوروی و حافظ اسد، پدر بشار اسد وجود دارد، اما این ارتباط در مورد ولادیمیر پوتین و بشار اسد- که در غرب درس خوانده و نه در مسکو- وجود ندارد. از طرفی پایگاه مشهور دریایی روسیه در طرطوس سوریه نیز تنها یک توقف‌گاه لجستیک برای تفنگداران جنگی روسیه است؛ که در شرایط فعلی به این کشور اجازۀ ایفای نقش و بازیگری نظامی مهم و مشخصی را در مدیترانۀ شرقی نمی‌دهد.

به علاوه سوریه در سال 2011 تنها 5% از سفارشات تجهیزات نظامی روسیه را تشکیل می‌داد که البته پیش از آغاز بحران در سوریه روسها از ارسال و تحویل آنها خودداری کردند؛ تجهیزات سنگینی همچون (شکاری میگ31، موشک‌های دوربرد ضدهوایی اس300، شکاری‌های بمب افکن سو-30) چرا که این نگرانی وجود داشت که این تجهیزات علیه اسراییل به کار برود و توازن منطقه‌ای را دچار تغییر کند.

هرچند که سیاست ضدآمریکایی همچنان در مسکو بالاست و غالباً از این مسئله به عنوان ابزار سیاسی هم استفاده می‌شود، اما این مسئله با رویکرد جدید ولادیمیر پوتین از آغاز تابستان سال جاری برای آغاز روابط با واشنگتن در تضاد است. البته این تلاشها پیش از آن نیز با اعزام تام دانیلون، نمایندۀ ویژۀ اوباما به مسکو در ماه می آغاز شده بود.

در واقع4 فاکتور پیرامون موضع روسیه در قبال بحران سوریه را باید مدنظر داشت: برخی ملاحظات در روابط بین الملل، قضیۀ لیبی، نگرانی از قدرت گرفتن سنی‌ها- که به تازگی متعاقب کودتای نظامیان در مصر اندکی موقعیت‌شان تضعیف شده- و در نهایت رد همۀ چیزهایی که می‌تواند منجر به بی نظمی شود. کرملین به این نتیجه رسیده است که راه حل بحران سوریه به شیوه‌ای بستگی دارد که در آن جامعه بین الملل در بحران‌های داخلی فعال باشد؛ برای روسیۀ پوتین، تمامیت ارضی یک کشور مفهومی نیست که بتوان دربارۀ آن مذاکره کرد؛ به خصوص اینکه در معرض تهدید قرار گرفتن این تمامیت ارضی منجر به روی کارآوردن رژیم‌های مدنظر آمریکایی‌ها از نوع رژیم‌های جمهوری‌های شوروی سابق و در اطراف این کشور شود.

مقاومت روسیه از سویی ارتباط مهم و معناداری به تحولات لیبی در سال 2011 نیز دارد. در آن زمان، دیمیتری مدودف، با وتو نکردن قطعنامۀ شورای امنیت سازمان ملل، راه بر عملیات نظامی غرب علیه معمر قذافی، رهبر لیبی گشود. این مسئله امروز صرفاً به عنوان یک اشتباه از سوی مسکو ارزیابی می‌شود. رهبران مسکو احساس می‌کنند که غرب از سادگی آنها سوء استفاده کرده است؛ روسهایی که در وهلۀ اول پیش از ورود به جنگ در این کشور بر ضرورت حمایت از آن تأکید کرده بودند. سوءتفاهمات در قضیۀ لیبی را باید به مجموعۀ اختلاف نظرهای قدیمی موجود افزود؛ که البته خاطرۀ آن هنوز در روسیه وجود دارد، آنهم در حالیکه مسئلۀ گسترش ناتو به شرق، جنگ کوزوو در سال 1999 و ورود آمریکا به عراق در سال 2003 نیز هنوز برای روسها مسائل مهمی است.

از طرفی، در واقع از آغاز بهار عربی، روسیه نگران قدرت گرفتن جریان‌های سنی رادیکال و به خصوص تبعات گسترش آنها در قفقاز شمالی و آسیای مرکزی است؛ تهدیدی که روسها را پس از عقب نشینی ناتو در سال 2014، مجدداً با خطر طالبان روبرو می‌کند.

هنوز نمی توان به صراحت گفت که پیشنهاد روسیه از سوی واشنگتن و پاریس مورد پذیرش قرار خواهد گرفت، هر چند که طی دو روز اخیر با استقبال آنها از احتمال جنگ کاسته شده است. برای روسها این بازی بسیار مهم است. پیدا کردن راهکاری سیاسی برای بحران سوریه می تواند پرستیژ روسیه را در سطح بین الملل افزایش دهد آنهم در حالیکه این کشور از زمان فروپاشی شوروی منزوی است. از سویی به آن اجازه می‌دهد که به زور در پرونده ایران نیز ورود پیدا کند. پیشنهاد روسیه در صورتی که از سوی دمشق پیگیری شود، می‌تواند فرصت مناسبی برای کاخ سفید و الیزه هم باشد؛ چرا که می‌تواند صفحۀ جدید و آرامی را در روابط روسیه با غرب بگشاید.[/right]

[right]http://www.alef.ir/vdcg779qyak9yt4.rpra.html?198489[/right]

[Haj_Rezvan 11,197]

من موندم این خبرگذاریا زرد مثلا مکتبی چرا حالیشون نمیشه واثق البطاط یک روان پریشه..!
اول خودشو سخنگوی حزب الله عراق معرفی کرد بعد هم که تکذیب کردند خودشو رهبر گروه خیالی مختار اعلام کرد..!
یعنی اینقدر برای اقایون سخته لطف کنن به سایت رسمی کتائب حزب الله مراجعه کنند!؟
اینو واسه رفقای شاغل تو همین رسانه های مثلا مکتبی که سایت رو زیر نظر دارن مینویسم..!
شاید حالیشون شد...!

[bigbang 1,506]

[quote name='bigbang' timestamp='1378925773' post='338196']
[url="http://www.aparat.com/v/h6j2J"]http://www.aparat.com/v/h6j2J[/url]
دوستان این تانکو با چی زد خیلی انفجارش وحشتناکه ؟
[/quote]
لطفا یکی جواب سوال منو بده . حالا اگر یکی از بچه های قدیمی پست داده بود.

[mohammaddanger 1,044]

[quote name='bigbang' timestamp='1378979153' post='338283']
لطفا یکی جواب سوال منو بده . حالا اگر یکی از بچه های قدیمی پست داده بود.
[/quote]
به احتمال زیاد موشک [url="http://www.military.ir/forums/topic/6509-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%B4%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B6%D8%AF-%D8%AA%D8%A7%D9%86%DA%A9-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D9%861-m113-%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%DB%8C-5-%D8%A7%D8%B3%D9%BE%D9%86%D8%AF%D8%B1%D9%84/"]کنکورس[/url] باشه !

[aminor 53,154]

[quote name='bigbang' timestamp='1378979153' post='338283']
لطفا یکی جواب سوال منو بده . حالا اگر یکی از بچه های قدیمی پست داده بود.
[/quote]

درباره این ویدئو هم فکر کنم در کامنت ها (نظر ها ) شخصا توضیحاتی دادم

چند احتمال هست

یکی اینکه کلا این ویدئو صد درصد صحیح است

اما بنده شخصا بیش از 15 کلیپ شلیک موشک های هدایت شونده به تانک های ارتش سوریه مشاهده کردم در دو یا سه مورد تانک آتش گرفت در هیچ کدام از موارد تانک به این نحو منهدم نشده

معمولا موشک یا راکت بعد از اصابت به تانک یه انفجار رخ داده وبعد سر جنگی وارد تانک شده و بعد از لحظاتی تانک آتش میگیره که این خود چند ثانیه وقت میگره اما در این صحنه موشک حتی قبل از اصابت (از دید بنده ) سبب نابود شدن و ترکیدن یک دفعه تانک میشه

این احتمال هست که تروریستها این تانک رو با یک انفجارکنترل شده منهدم کرده باشند

[bigbang 1,506]

[quote name='aminor' timestamp='1378980690' post='338291']
درباره این ویدئو هم فکر کنم در کامنت ها (نظر ها ) شخصا توضیحاتی دادم

چند احتمال هست

یکی اینکه کلا این ویدئو صد درصد صحیح است

اما بنده شخصا بیش از 15 کلیپ شلیک موشک های هدایت شونده به تانک های ارتش سوریه مشاهده کردم در دو یا سه مورد تانک آتش گرفت در هیچ کدام از موارد تانک به این نحو منهدم نشده

معمولا موشک یا راکت بعد از اصابت به تانک یه انفجار رخ داده وبعد سر جنگی وارد تانک شده و بعد از لحظاتی تانک آتش میگیره که این خود چند ثانیه وقت میگره اما در این صحنه موشک حتی قبل از اصابت (از دید بنده ) سبب نابود شدن و ترکیدن یک دفعه تانک میشه

این احتمال هست که تروریستها این تانک رو با یک انفجارکنترل شده منهدم کرده باشند
[/quote]
یک مقدار این قضیه که شما فرمودید محتمل تر هست . شاید تانک ناخواسته نزدیک یا روی یک تله انفجاری هم بوده چون که قدرت انفجار خیلی زیاد بود فکر نمی کنم موشک های ضد تانک انقدر قدرت انفجاری داشته باشن

[death 4,593]

احتمالا تو تانک مهمات بوده مثل گلوله های توپ تانک با توجه به قدرت نفوذ این موشک ها نسبت به حفاظت زره این تانک ها انفجار انقدر قدرتمندلوده که به سرعت باعث انفجار تانک بشه زمان جنگ هم بعضی اوقات موشک های تاو ما همچین انفجار هایی ایجاد میکردن سال ها انفجار یک تانک عراقی در همین حد فیلم زینت بخش اخبار شامگاهی بوده
متاسفانه در تانک های شرقی مهمات به اندازه کافی در تانک تحت حفاظت نیستن ویرایش شده در شهریور 92 توسط death2

[alen 9,650]

[quote name='Haj_Rezvan' timestamp='1378972931' post='338272']
من موندم این خبرگذاریا زرد مثلا مکتبی چرا حالیشون نمیشه واثق البطاط یک روان پریشه..!
اول خودشو سخنگوی حزب الله عراق معرفی کرد بعد هم که تکذیب کردند خودشو رهبر گروه خیالی مختار اعلام کرد..!
یعنی اینقدر برای اقایون سخته لطف کنن به سایت رسمی کتائب حزب الله مراجعه کنند!؟
اینو واسه رفقای شاغل تو همین رسانه های مثلا مکتبی که سایت رو زیر نظر دارن مینویسم..!
شاید حالیشون شد...!
[/quote]
داداش شما چی از این جناب دیدی که این همه از این آقا بدت می آد ؟ لطفا بگو ما هم با خبرباشیم ... چون ما این گروه ها رو نمی شناسیم از همه چشم بسته حمایت می کنیم

[bigbang 1,506]

روسیه با این طرح خلع سلاح شیمیایی سوریه یه خوش خدمتی بی سابقه به امریکا و متهدانش کرد . معلوم نیست پشت پرده چه معامله ای کردن که روسیه این طرح بی خود رو داد.

[lordashrafi 823]

لعنت به هرچی انسان خود خواه و فرصت طلبه!!!روسیه حیا کن سوریرو رها کن!!!!

[esygolden 281]

روسیه ابروی امریکا رو خرید.امریکا حمله نمیکرد....