جنگنده-بمب افکن همه گونه آب و هوای سوخو-24 فنسر جنگنده-بمب افکن همه گونه آب و هوای سوخو-24 فنسر ( Sukhoi Su-24/Fencer)

[Sami1993 11,560]

در [url="http://www.centralclubs.com/topic-t110867.html#p419334"]سنترال[/url] پیرامون موارد مطرح شده در مقاله ، گفتگوهایی با آقای تقوایی ( Zox Faox ) در حال انجام گرفتن هست .

مجددا از دوستان مسلط به زبان درخواست دارم که زحمت ترجمه این مقاله ها رو بکشند .

[Arash 7,046]

[quote name='arash666' timestamp='1387633346' post='354965']
دو فروند هستند که اولی که سالم هست میشینه تا اگر اونی که مشکل داره موقهع فرود اتفاقی براش بیفته قبل اش فرود اومده باشه
پس اولی میشینه
و دومی که دچار نقص فنی هست میاد بشینه که حادثه میده ( اتفاقا بنا بر فیلمی که شما گذاشتید صانحه به خاطر سهل انگاری خلبان نبود ) سرعت بالای هواپیما در هنگام فرود نسبت به هواپیمای اول کاملا مشهود بود که احتمالا به خاطر مشکلی که موتور داشته این اتفاق افتاده
[/quote]


نقل قول از جناب سرهنگ مازندرانی

[quote]
اگر در فیلم هم با کمی دقت توجه بفرمائید، بغیر از Contrail یا دود سیاهرنگ معمولی که اغلب هواپیماها روسی در هنگام بلند شدن و نشستن از خود باقی می گذارند، تقریبا" در نزدیکی Short Final هواپیما با مشکل از دست دادن هیدرولیک مواجه شده و با نشت مایع هیدرولیک به داخل موتور و سوختن آن ایجاد دود سفید رنگ می نماید و بلافاصله کنترول فرامین هواپیما سخت شده و با بروز پدیده "PIO" یا همان Pilot Induced Oscillation کنترول هواپیما از دست خلبان خارج شده و درحین لندینگ با چند بار Bouncing بر روی باند بعلت عدم وجود نیروی هیدرولیک کافی در پشت فرامین کنترول سطوح پروازی، در نهایت دماغه هواپیما با باند برخورد و هواپیما به آتش کشیده می شود.
[/quote]

[Sorena_Noshad 5,087]

فنسر فول لود..

 

 

با این که حدود چهل سال از ورود به خدمت سوخوی Su-24 میگذره اما این هواپیما هنوز هم جزو بهترین بمب افکن های میان وزن جهان محسوب میشه ؛ اگر به نیروی هوایی کشورمون نگاه کنیم فنسر برترین بمب افکن حاضر در ایران هست و در مقایسه با فانتوم چه از نظر میزان وزن تسلیحات قابل حمل ، برد ، طیف تسلیحات اورجینال موجود و سیستم های الکترونیکی کاملاً برتری داره.فنسر با داشتن رادار اسکن عوارض زمینی به راحتی میتونه مسافت های طولانی رو در ارتفاع پایین پرواز و حتی سوختگیری انجام بده.در این عکس فنسر با ترکیب فول لود بمب های سقوط آزاد FAB-250 دیده میشه که بیشتر به یک ترکیب پشتیبانی هوایی نزدیک شباهت داره.

[MR9 109,955]

 

فنسر فول لود..

 

 

با این که حدود چهل سال از ورود به خدمت سوخوی Su-24 میگذره اما این هواپیما هنوز هم جزو بهترین بمب افکن های میان وزن جهان محسوب میشه ؛ اگر به نیروی هوایی کشورمون نگاه کنیم فنسر برترین بمب افکن حاضر در ایران هست و در مقایسه با فانتوم چه از نظر میزان وزن تسلیحات قابل حمل ، برد ، طیف تسلیحات اورجینال موجود و سیستم های الکترونیکی کاملاً برتری داره.فنسر با داشتن رادار اسکن عوارض زمینی به راحتی میتونه مسافت های طولانی رو در ارتفاع پایین پرواز و حتی سوختگیری انجام بده.در این عکس فنسر با ترکیب فول لود بمب های سقوط آزاد FAB-250 دیده میشه که بیشتر به یک ترکیب پشتیبانی هوایی نزدیک شباهت داره.

 

 

 

 با سلام - با توجه به تصویر ،احیانا" این فنسر در چنین آرایش تسلیحاتی ، توانایی حمل مهمات هوا به هوا را نخواهد داشت ( مثل موشکهای R-60)، حال سئوال این است که در دکترین رزمی نیروی هوایی شوروی / روسیه و کشورهای بکار گیرنده آن  ، پشتیبانی از این پرنده ها در زمان اجرای عملیات پشتیبانی نزدیک (cas) چگونه صورت می گیرد ؟؟ بدین معنی که مثلا" حفاظت از فرمیشن دو فروندی این پرنده در حمله به یک هدف بشدت محافظت شده  که بشدت توسط رهگیرهای دشمن محافطت می شود چگونه است ؟؟

با توجه به این نکته که تصاویر موجود از فانتوم های نیروی هوایی ایران و یا فانتوم های آمریکایی در اواخر جنگ ویتنام نشان می دهد که   حداقل  دو تیر موشک هوا به هوا برای دفاع از خود در اختیار داشتند ( البته در بیشتر مواقع و نه در همه ماموریتها )

 

متشکرم

[Arash 7,046]

 

فنسر فول لود..

 

 

با این که حدود چهل سال از ورود به خدمت سوخوی Su-24 میگذره اما این هواپیما هنوز هم جزو بهترین بمب افکن های میان وزن جهان محسوب میشه ؛ اگر به نیروی هوایی کشورمون نگاه کنیم فنسر برترین بمب افکن حاضر در ایران هست و در مقایسه با فانتوم چه از نظر میزان وزن تسلیحات قابل حمل ، برد ، طیف تسلیحات اورجینال موجود و سیستم های الکترونیکی کاملاً برتری داره.فنسر با داشتن رادار اسکن عوارض زمینی به راحتی میتونه مسافت های طولانی رو در ارتفاع پایین پرواز و حتی سوختگیری انجام بده.در این عکس فنسر با ترکیب فول لود بمب های سقوط آزاد FAB-250 دیده میشه که بیشتر به یک ترکیب پشتیبانی هوایی نزدیک شباهت داره.

 

 

 

 با سلام - با توجه به تصویر ،احیانا" این فنسر در چنین آرایش تسلیحاتی ، توانایی حمل مهمات هوا به هوا را نخواهد داشت ( مثل موشکهای R-60)، حال سئوال این است که در دکترین رزمی نیروی هوایی شوروی / روسیه و کشورهای بکار گیرنده آن  ، پشتیبانی از این پرنده ها در زمان اجرای عملیات پشتیبانی نزدیک (cas) چگونه صورت می گیرد ؟؟ بدین معنی که مثلا" حفاظت از فرمیشن دو فروندی این پرنده در حمله به یک هدف بشدت محافظت شده  که بشدت توسط رهگیرهای دشمن محافطت می شود چگونه است ؟؟

با توجه به این نکته که تصاویر موجود از فانتوم های نیروی هوایی ایران و یا فانتوم های آمریکایی در اواخر جنگ ویتنام نشان می دهد که   حداقل  دو تیر موشک هوا به هوا برای دفاع از خود در اختیار داشتند ( البته در بیشتر مواقع و نه در همه ماموریتها )

 

متشکرم

 

فنسر کلا قابلیت هوا به هوای زیادی نداره و در این مورد اصلا با فانتوم قابل مقایسه نخواهد بود

[haghbinbehnam 62]

فانتوم کجا فنسر کجا اونم بخصوص در نبرد هوا به هوا. فانتوم با استاندارد میگ 25 شکار میکنه کاری که ایگل های اسراییلی توش لنگ میزدند.

[Sorena_Noshad 5,087]

 با سلام - با توجه به تصویر ،احیانا" این فنسر در چنین آرایش تسلیحاتی ، توانایی حمل مهمات هوا به هوا را نخواهد داشت ( مثل موشکهای R-60)، حال سئوال این است که در دکترین رزمی نیروی هوایی شوروی / روسیه و کشورهای بکار گیرنده آن  ، پشتیبانی از این پرنده ها در زمان اجرای عملیات پشتیبانی نزدیک (cas) چگونه صورت می گیرد ؟؟ بدین معنی که مثلا" حفاظت از فرمیشن دو فروندی این پرنده در حمله به یک هدف بشدت محافظت شده  که بشدت توسط رهگیرهای دشمن محافطت می شود چگونه است ؟؟

با توجه به این نکته که تصاویر موجود از فانتوم های نیروی هوایی ایران و یا فانتوم های آمریکایی در اواخر جنگ ویتنام نشان می دهد که   حداقل  دو تیر موشک هوا به هوا برای دفاع از خود در اختیار داشتند ( البته در بیشتر مواقع و نه در همه ماموریتها )

 

متشکرم

 

سلام علیکم

 

البته این یک ترکیب نامتعارفه و معمولاً خیلی کم دیده میشه که فنسر و کلاً یک بمب افکن با چنین آرایشی و بدون مخازن سوخت بخواد ماموریت انجام بده چون برد چندانی نخواهد داشت و این ترکیب بیشتر به درد مواقعی میخوره که اهداف در نزدیکی پایگاه مبداً قرار داشته باشند.در این شرایط هواپیماهای آواکس ، رهگیر های دوربرد مثل MiG-25 و MiG-31 و فلانکر و فالکروم وظیفه پوشش هوایی رو برعهده داشتند (البته موردی پیش نیامد ولی در صورت وقوع شاهد چنین آرایشی بودیم).گذشته از این مسئله که در همه نیروهای هوایی وجود داره یعنی پوشش بمب افکن ها توسط هواپیماهای رهگیر دوربرد و نقطه ای ، فنسر از تجهیزات پیشرفته جنگ الکترونیک هم برخورداره که توانایی اخلال در رادارها و سیستم های پدافندی و هواپیماهای رهگیر رو بهش میده.

 

فنسر هم در صورت نیاز میتونه از موشک های آفید یا آرچر برای این ماموریت ها استفاده کنه و مشکلی از این بابت وجود نداره هر چند معمولاً استفاده نمیشه و وظیفه پشتیبانی و امن کردن منطقه بر عهده رهگیرها قرار داره چون فنسر جنگنده چابکی از نظر مانورپذیری نیست و محدودیت فشار جی 6 این رو نشون میده.در این مورد فانتوم تا حد کمی برتری داره اما باید در نظر داشت که F-4 به عنوان یک جنگنده چند منظوره طراحی شده در حالی که فنسر یک بمب افکن تخصصیه و هم رده F-111.

 

بنده این دو رو در شرایط فعلی نیروی هوایی ایران مقایسه کردم ؛ الان هم فنسر و هم فانتوم نقش های مشابهی دارند و دیگه نمیتونیم بگیم فانتوم یک مولتی رول و رهگیر هم به شمار میره و در این زمینه حرفی برای گفتن نداره و در ویژگی هایی که یک بمب افکن باید داشته باشه مثل برد ، میزان وزن مهمات قابل حمل و طیف تسلیحات فنسر بر فانتوم برتری داره.

[MR9 109,955]

سلام علیکم

 

البته این یک ترکیب نامتعارفه و معمولاً خیلی کم دیده میشه که فنسر و کلاً یک بمب افکن با چنین آرایشی و بدون مخازن سوخت بخواد ماموریت انجام بده چون برد چندانی نخواهد داشت و این ترکیب بیشتر به درد مواقعی میخوره که اهداف در نزدیکی پایگاه مبداً قرار داشته باشند.در این شرایط هواپیماهای آواکس ، رهگیر های دوربرد مثل MiG-25 و MiG-31 و فلانکر و فالکروم وظیفه پوشش هوایی رو برعهده داشتند (البته موردی پیش نیامد ولی در صورت وقوع شاهد چنین آرایشی بودیم).گذشته از این مسئله که در همه نیروهای هوایی وجود داره یعنی پوشش بمب افکن ها توسط هواپیماهای رهگیر دوربرد و نقطه ای ، فنسر از تجهیزات پیشرفته جنگ الکترونیک هم برخورداره که توانایی اخلال در رادارها و سیستم های پدافندی و هواپیماهای رهگیر رو بهش میده.

 

فنسر هم در صورت نیاز میتونه از موشک های آفید یا آرچر برای این ماموریت ها استفاده کنه و مشکلی از این بابت وجود نداره هر چند معمولاً استفاده نمیشه و وظیفه پشتیبانی و امن کردن منطقه بر عهده رهگیرها قرار داره چون فنسر جنگنده چابکی از نظر مانورپذیری نیست و محدودیت فشار جی 6 این رو نشون میده.در این مورد فانتوم تا حد کمی برتری داره اما باید در نظر داشت که F-4 به عنوان یک جنگنده چند منظوره طراحی شده در حالی که فنسر یک بمب افکن تخصصیه و هم رده F-111.

 

بنده این دو رو در شرایط فعلی نیروی هوایی ایران مقایسه کردم ؛ الان هم فنسر و هم فانتوم نقش های مشابهی دارند و دیگه نمیتونیم بگیم فانتوم یک مولتی رول و رهگیر هم به شمار میره و در این زمینه حرفی برای گفتن نداره و در ویژگی هایی که یک بمب افکن باید داشته باشه مثل برد ، میزان وزن مهمات قابل حمل و طیف تسلیحات فنسر بر فانتوم برتری داره.

بسیارممنون از پاسخ شما :rose: :rose: :rose:

[mahdimousavi 836]

سوخو 24 فنسر سوریه بر فراز ادلب

http://theaviationist.com/wp-content/uploads/2014/09/Su-24-SyAAF.png

[Sami1993 11,560]

بدلیل عدم انتقال تصاویر ، مجبور به حذف پست قبلی و بارگزاری مجدد آن با تصاویر منتقل شده به گالری شدم !


تصویربزرگ ( سراسری ) این سوخو-24 ام کا ، 6851-3 ، از حالت ذخیره در شیراز اخیراً به وضعیت عملیاتی درآمده است.این هواپیما یکی از جت های نیروی هوایی سابق عراق بود و تمایل بود که اینها برای تمرین با اسکادران آموزشی 71 مورد استفاده قرار گیرند.

يك نوع هواپيما كه به طور مداوم در طی بيش از 30 سال گذشته در نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران، فعال بوده، Su-24 فنسر مي باشد.از زمان انحلال اتحاد جماهير شوروي در سال 1991 ، ايالات متحده و اسرائيل براي زمينگير كردن دائمي ناوگان فنسر ايران ، قاطعانه سعي در مجاب كردن و فشار به روسيه در زمینه پشتيباني آموزش خدمه پروازي و زميني و ارائه قطعات يدكي به منظور تعمير و نگهداري كرده اند.در نتیجه ناوگان براي دوره ای چند ساله بي دندان شد و تعداد هواپيماهاي عملياتي در سال 2002 از مجموع حدوداً 40 جت به 9 فروند، تنزل يافت.همچنين در طول دهه 90 ميلادي به علت آموزش و تعمير و نگهداري نامناسب، تعدادي سقوط مرگبار اتفاق افتاد و 4 خلبان جان خود را از دست دادند.


فنسرهای 6804-3 ( جلویی ) و 6805-3 در هنگام پاشیدن سوخت به منظور کاهش وزن هواپیما برای فرود در مهرآباد، پس از یک پرواز تمرینی در می سال 1993

هر چند اخيراً نيروي هوايي ايران بسيار بيشتر خودكفا شده و مهارت هايش در آموزش و تعمير و نگهداري رشد يافته است.

فنسر در گذر زمان

در پايان جنگ ايران و عراق در سال 1988 ، نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران حدود نيمي از ناوگان جت هاي جنگنده اش را از دست داده بود.قبل از جنگ؛ 9 اسكادران شكاري به F- 4 D و F- 4 E مكدانل داگلاس فانتوم II مجهز بود، اما در سال 1988 تنها 4 اسكادران وجود داشت.ناوگان نورثروپ F- 5 E تايگر II ، وضعيت تاسف آور مشابهي داشت.ايران هنوز هم از عراق ترس داشت،چرا كه نيروي هوايي عراق تبديل به پنجمين نيروي هوايي جهان در هر دو بعد قدرت و اندازه شده بود.نيروي هوايي ايران فقط حدود 230 فروند F- 4 D/E ، F- 5 E / F و F-14 A داشت كه تنها حدود 60 درصد آنها قابل پرواز بودند.ايران براي بازسازي توانايي هاي نظامي اش به اتحاد جماهير شوروي به عنوان تنها شانس نگاه مي كرد، و پس از آتش بس در كمترين زمان ممكن؛ روابطش را با شوروي بهبود بخشيد.ايران در سال 1989 قراردادي 800 ميليون دلاري ( 500 ميليون يورويي ) براي خريد 12 فروند Su-24 MK همراه با طيفي از موشك هاي هوا به سطح ، ضد رادار و بمب ها امضا كرد- براي مثال 50 خا-29 ال ، 50 خا-29 تی ، 50 خا-58 یو ، 12 غلاف تسلیحاتی فانتسماگوری آ ، 50 خا-25 ام ال ، 20 کاب-1500 ال ، 3 سيستم سوخترساني هوا به هواي ساخالين UPAZ-1 A و يكسري بمب هاي آهنی، غلاف هاي تسليحاتي و پرتابگرهاي راكتي؛ همه در توافقنامه گنجانده شده بود.30 خلبان با سابقه F- 4 و F- 5 انتخاب و براي آموزش خلباني و تيراندازي به اتحاد جماهير شوروي فرستاده شدند. به خاطر عدم دسترسی به هيچ نوعی از شبيه ساز Su-24 ، قبل از شروع پروازهاي آموزشي و تيراندازي، آنها با يك شبيه ساز Su-22 ؛ تمرین پرواز انجام دادند.10 خلبان موفق به پرتاب زنده موشك هوا به هواي هدايت مادون قرمز R-60 MK شدند و اکثر آنها در طول دوره آشنايي ، شليك زنده Kh-25 ML را تجربه کردند.تكنسين هاي ايراني- كه قبلاً روي F-4 E و F-14 A كار مي كردند- 6 ماه آموزش را سپري كردند،اگرچه به آنها اجازه يادگيري همه چيز درباره سیستم های جنگ الکترونیک ،گيرنده هشدار راداري و هدفيابي هواپیما داده نشد.
6 فروند نخست فنسر در تابستان سال 1990 برای شکل دهی اسكادران 12 شكاري- تاكتيكي به پايگاه هوايي مهرآباد در تهران تحويل داده شد.مشاوران نظامي روس و تكنسين ها نيز با آنها آمدند.سوخوها بسيار بزرگتر از اندازه پناهگاه های بتني بودند كه پيش از آن توسط F-4 ها مورد استفاده بود،بنابراين آنها در فضاي باز پارك شدند.تا آن زمان نيمي از نخستین گروه خلبانان ايراني به عنوان معلم خلبان آموزش ديده بودند،بنابراین پروازهاي آموزش تیراندازی و پروازی شروع شد.دومين دسته 6 تايي فنسرها در سال 1991 تحويل داده شد و آخرين گروه از خلبانان ، فارق التحصيل شدند.زماني كه اتحاد جماهير شوروي در سال 1992 فروپاشيد،دولت جديد روسيه در توافقات نظامي با ايران پيمان شكني كرد ، تكنسين هاي روس؛ رفتند و آموزش مكانيك هاي ايراني در سال 1993 متوقف شد.حال نيروي هوايي ایران باید روی خودش حساب می کرد.


Su-24 MK به شماره سریال 6857-3 ( جلویی) و 6810 – 3 در رزمایش نیروی هوایی ایران در آگوست سال 2010 در همدان در غرب ایران . 2 تیر آموزشی بمب های سقوط آزاد FAB-100 توسط هر دو هواپیما حمل می شوند. 6857-3 در آن زمان کاملاً عملیاتی نبود.

سوانح فنسرهای ایرانی- عامل انسانی

عامل انسانی علت اصلی سقوط های Su-24 MK نیروی هوایی ایران است. 2 سانحه در نیمه نخست دهه 90 میلادی به سبب استفاده نادرست خلبانان از فلپ های هواپیماها ، منجر به واماندگی و سقوط آنها شده است.در سانحه دیگری در آوریل سال 2008 ، خدمه یک فروند Su-24 MK ارابه فرود را پس از 3 بار نشست سالم بر روی باند مهرآباد، شکستند.در آخرین سانحه که در 10 آوریل سال 2011 روی داد، یک فروند Su-24 MK پس از 5 مرتبه غلت زدن حول محور طولی در طول تمرین تیراندازی به زمین برخورد کرد.هر دو خدمه اقدام به خروج اظطراری کردند اما خلبان، سرهنگ فغانی به علت عملکرد نادرست صندلی پران K-36 DM ، کشته شد.


2 فروند سوخو-24 ، 6807-3 ( جلویی ) و 6811 -3 – در طی یک فرمیشن پروازی در کنار کوه دماوند، مرتفع ترین نقطه خاورمیانه با 18،536 پا ( متر 5650 ) دیده می شوند . این تصویر در سال 1993 زمانی که این هواپیماها در خدمت اسکادران 12 شکاری-تاکتیکی بودند، گرفته شده است.

هدیه ای از عراق

در طی جنگ ایران و عراق در سال 1986 ، نیروی هوایی پیشین عراق ( IrAF ) به دنبال خرید جنگنده-بمب افکن Su-24 MK ، نسخه صادراتی Su-24 M ، از روسیه بود .در سال 1986 ، 2 فروند Su-24 MK برای ارزیابی و آزمایش به عراق فرستاده شدند.عراق تصمیم به خرید 18 فروند برای جایگزینی بمب افکن های پروازی باقیمانده توپولف Tu-16 و Tu-22 گرفت و معامله ای در سال 1988 به امضا رسید.همزمان با ایران، آموزش خلبانان آینده فنسرهای عراقی و خدمه زمینی شان در روسیه شروع شد و در ژوئن 1989 نخستین 2 فروند Su-24 MK برای شکل دهی اسکادران هشتم به پایگاه هوایی البکر در شمال بغداد ، تحویل داده شد.نیروی هوایی پیشین عراق تا سال 1990 ، 18 فروند فنسر در اسکادران هشتم داشت و طرحی نیز برای شکل دهی دومین اسکادران ( اسکادران دهم ) با 18 فروند Su-24 MK دیگر داشت.7 فروند دیگر قبل از تجاوز عراق به کویت توسط اتحاد جماهیر شوروی تحویل داده شده بود، اما این تجاوز ؛ سبب لغو تمام موافقتنامه های نظامی با شماری از کشورها شد.خلبانان Su-24 MK عراقی در ماموریت های رزمی با تجربه نبودند؛ بنابراین دور از جنگ نگه داشته شدند.در 27 ژانویه سال 1991 ، 25 فروند سوخو-24 ام کا ، 25 فروند Su-22 فیتر از نسخه های مختلف همراه با 7 فروند Su-25 K فراگفوت به سمت ایران رهسپارشدند تا به بیش از 70 فروند هواپیمای عراقی دیگر که در هفته های گذشته فرار کرده بودند، بپیوندند. یک فروند ( 24635 ) نقص سیستم هیدرولیک داشت و ماموریت خلبانش ناتمام ماند، هواپیمای دیگری ( 24631 ) راهش را گم کرد ، خدمه در حال خروج از داخل ابر به رشته کوهی در نزدیکی کرمانشاه برخورد کردند .افسر ناوبری ، به صورت ایمن خروج اظطراری کرد اما خلبان هنگامی که جنگنده به قله کوه برخورد کرد، کشته شد.
بقیه به پایگاه شکاری-تاکتیکی سوم همدان ( سابقاً پایگاه هوایی شاهرخی ) در غرب ایران رسیدند، اما یک فروند Su-24 MK ( 24659 ) در هنگام فرود بدلیل کمبود سوخت و دریافت برخی آسیب های جزئی مجبور به انحراف به سمت باند اظطراری در شمال غربی پایگاه شد. این هواپیما برای بیشتر از 3 هفته زیر تور استتار باقی ماند و در نهایت توسط کامیون به سمت همدان یدک کشیده شد ، جایی که این هواپیما توسط تکنسین های ایرانی؛ بازسازی شد.جنگنده دیگری ( 24648 ) که به دنبال ترکیدن یکی از لاستیک هایش، فرود سختی داشت و به شدت آسیب دیده بود ، عاقبت به خاطر قطعات یدکی؛ اوراق شد.فنسرهای عراقی نخستین هواپیماهای فراری نیروی هوایی پیشین عراق بودند که پس از دستور فرمانده کل نیرو، سرتیپ منصور ستاری در سال 1992 به خدمت نیروی هوایی ایران در آمدند. Su-24 MK های قابل پرواز به سمت پایگاه یکم شکاری در تهران پرواز کردند در حالی که 24652 همراه با 24629 ( نوک بال راستشان در هنگام ورود در اثر برخورد با یک دیوار ، صدمه دیده بود ) در پایگاه سوم شکاری به منظور تعمیر، باقی ماندند.فنسرهای عراقی؛ پیشرفته ترین ماشین های ایرانی ها نبوده و قدیمی تر بودند- Su-24 های نیروی هوایی ایران زوائد آئرودینامیکی مربع شکلی داشتند که پخش کننده های چف و فلیر APP-161 در آن جای می گرفت و تفاوت هایی نیز در سیستم های ناوبری، دفاع از خود و تسلیحاتی بین آنها وجود داشت.
 

3-6801 ، یکی از معدود فنسرهای کاملاً عملیاتی در سال 2011 بود.پخش کننده مربع شکل چف/ فلیر APP-161 قابل مشاهده است ، نشانه ای که این هواپیما یکی از هواپیماهای خریداری شده از اتحاد جماهیر شوروی است.

انتقال به شيراز

در فوريه سال 1993 ، 30 فروند جنگنده- بمب افكن همراه با 8 فروند هواپيماي ترابري در يك رژه هوايي به مناسبت تاسيس نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران، شركت كردند.5 فروند Su-24 MK از اسكادران 12 شكاري-تاكتيكي هم در میان گروه پروازی حاضر بر فراز ميدان آزادي ( شهياد سابق ) حضور داشتند.در بازگشت؛ هنگام نشستن در فرودگاه مهرآباد، یک فروند Su-24 با توپولفTu-154 M به شناسه EP-ITD متعلق به ايران ايرتورز،كه در حال برخواست بود، برخورد كرد.Su-24 با شماره سریال 6802-3 به هدایت سرگرد حق شناس متلاشی شد، علاوه بر مرگ هر دو خدمه فنسر ؛ 119 مسافر و 12 خدمه پروازي Tu-154 نیز فوت کردند.بازرسي ،كنترل ترافيك هوايي را به دليل دادن اجازه به خلبان Tu-154 براي برخواست؛ مورد انتقاد قرار داد.در نتيجه سر فرماندهي نيروي هوايي ايران تصميم به انتقال تمام Su-24 MK هاي اسكادران 12 شكاري-تاكتيكي به پايگاه هفتم شكاري شيراز در جنوب ايران مابين اكتبر 1993 و مارس 1994 نمود.
 

Su-24 MK به شماره سریال 6810-3 مجهز به غلاف سوخت رسانی هوا به هوای ساخالین UPAZ-1A - فنسرها با استفاده از این سیستم قادر به سوخت رسانی به " همنوع " هستند.

اسکادران 12 شکاری-تاکتیکی دارای 32 فروند Su-24 MK بود اما 4 فروند به عنوان NORS ( غیر عملیاتی آماده برای ذخیره ) طبقه بندی شده بودندو مجبور بودند برای انجام پروازهای گشتی آماده شوند.شیراز دومین پایگاه هوایی بزرگ پس از پایگاه یکم شکاری مهرآباد بود،با دو باند با طول بیش از 4000 متر ( 13000 فوت ) ، 4 رمپ نظامی و 18 آشیانه هواپیمای مقاوم سازی شده، گر چه آنها به اندازه کافی خانه بزرگی برای Su-24 MK ها نبودند.در سپتامبر 1994 نخستین گروه از معلم خلبانان Su-24 MK نیروی هوایی ایران از جمله نخستین گروهی که در سال 1989 به اتحاد جماهیر شوروی فرستاده شدند؛ فارق التحصیل گردیدند.تعداد فنسرها با توانایی کامل عملیاتی به دلیل نبود پشتیبانی تعمیر و نگهداری از جانب روسیه و بازنشستگی نخستین گروه از تکنسین ها در سن 50 سالگی، پایین بود.مسئولیت تعمیر و نگهداری اسکادران به تعداد انگشت شماری تکنسین با مهارت پایین که در روسیه آموزش ندیده بودند؛ منتقل شد- آنها فقط یک اطلاعات ابتدایی از هواپیما ناشی از یک دوره آشنایی داشتند.هیچ متخصصی در زمینه حسگرهای تلویزیونی/ مادون قرمز در نورِکمِ KAYRA-24 M و آشکار ساز لیزری یا سیستم های گیرنده هشدار راداری SPO- 10 و SPO- 15 وجود نداشت.تا سال 1997 تنها 2 جت با توانایی کامل عملیاتی وجود داشت که همراه با بقیه ناوگان غیرفعال به تعمیرات اساسی عمده ای نیازمند بودند.در حالی که روسیه به منظور اطمینان بخشی از خطرناک نبودن این هواپیمای تهاجمی به اسرائیل نزدیک شده بود ، نیروی هوایی ایران ایده های دیگری داشت و در حال مهیا کردن سفارشات فنی جدید با استفاده از اطلاعات قزاقستان و اکراین به منظور آغاز تعمیرات اساسی هواپیما به شکل بومی بود.
 

این سوخو-24 ام کا ، 6856-3 ، توسط واحد فنی اسکادران 72 شکاری-تاکتیکی به وضعیت کاملاً عملیاتی ارتقا یافته است.مهندسان تعمیر و نگهداری با کارکنانی از نیروی هوایی ایران در سال 2010 بر روی آن کار کرده اند. این هواپیما به یک موشک ضد رادار Kh-58 U و غلاف " Fantasmagorie A" برای رزمایشی در تبریز در سپتامبر سال 2011 ، مجهز شده است.
 

Su-24 MK به شماره سریال 6860-3 در حال استفاده از سیستم چتر کند ساز دوقلوی خود ، این هواپیما در سال 2010 تعمیر اساسی و مدرنیزه شده است. این هواپیما در زیر بال در حال حمل پرتابگرهای AKU-58 مربوط به موشک های هوا به سطح Kh-59 L است.

سر فرماندهی نیروی هوایی ایران به معاونت پشتیبانی لجستیک، معاونت خودکفایی و گردان فنی اسکادران شکاری-تاکتیکی 71 ، دستور داد تا برای تعمیرات اساسی Su-24 MK ها، آماده شوند.آشیانه مناسبی در شیراز وجود نداشت ، بنابراین نیروی هوایی تصمیم به شکافتن و تغییراتی اندک در سقف 3 آشیانه مقاوم سازی شده گرفت تا جای دادن یک فنسر در هر کدام ، امکان پذیر شود. برخی تجهیزات " غربی سازی " شده بودند، برای مثال گیرنده-فرستنده سیستم تشخیص دوست از دشمن SRO-1P برای کار با تجهیزات غربی دیگر هواپیماهای نیروی هوایی ایران، سازگار شده بود.در ابتدای دهه اول قرن 21 ، [ پایگاه ] شیراز کار را برای مهیا کردن مکان اسکان بهتری برای Su-24 MK ها شامل- 2 رمپ جدید ، 9 پناهگاه بتنی محافظت شده و یک سیستم ILS/ SHORAN برای ناوبری به عهده گرفت.
 

فنسر به شماره سریال 6810-3 یکی از 2 فروند Su-24 MK که در حال حمل غلاف سوخترسان هوا به هوای ساخالین UPAZ-1Aدر طی رژه هوایی روز ارتش در آوریل سال 2013 دیده می شود .


در 18 آوریل ، نیروی هوایی ایران با 21 فروند هواپیما در رژه هوایی روز ارتش شرکت کرد- 2 فروند Su-24 MK در حالت سوخت رسانی به همنوع، پرواز کردند.

تا سال 2006 ، نیروی هوایی ایران قادر به تعمیرات اساسی 2 فروند Su-24 MK در هر سال بود اما مسئولیت تعمیر و نگهداری به صنایع هواپیمایی ایران ( IACI ) منتقل شد ، که برای ایجاد ناوگانی با استاندارد Su-24 M2 از روسیه درخواست کمک کرد. توافقنامه ای در سال 2007 به امضا رسید که بر طبق آن قرار بود یک مرکز تعمیرات اساسی در داخل یکی از آشیانه های مهرآباد ساخته شود.اما تحریم های اعمال شده توسط رئیس جمهور روسیه؛ ولادیمیر پوتین، منجر به لغو پروژه در سال 2008 شد.اعتقاد بر این است که صنایع هواپیمایی ایران کمک هایی از بلاروس در قالب قطعات یدکی و سفارشات فنی به منظور تعمیر و نگهداری سیستم های حساس همچون سیستم های دفاعی کمکی، جنگ الکترونیک و تسلیحاتی؛ دریافت کرده است.
 

Su-24 MK نیروی هوایی پیشین عراق به شماره سریال 6852-3 ، در حال حاضر یکی از هواپیماهای کاملاً عملیاتی اسکادران 72 شکاری- تاکتیکی است.این هواپیما در سال 2010 توسط پایگاه هفتم شکاری ارتقا یافت.
 

2 فروند Su-24 MK مجهز به مخازن سوخت خارجی PTB-3000 در طی یک فرمیشن پروازی بر فراز پایگاه هوایی دزفول در غرب ایران.

گروه ، نخستین تعمیر اساسی بومی خود را در سال 2009 آغاز و در فوریه سال 2012 به پایان رساند و هواپیما تحویل داده شد و به واحد خود در ماه مارس؛ بازگشت.فنسری که کار آن به پایان رسیده بود، مزین به طرح استتار آسیای صغیر II ( مشابه ناوگان F-4 و F-5 نیروی هوایی ایران ) بود.در همین حال، نخستین فنسر مدرنیزه شیرازی، 6801-3 ( c/n 4160652103116 ) در تابستان سال 2010 از خط تعمیر خارج شد و به اسکادران 71 شکاری-تاکتیکی در یک الگوی استتار جدید4 رنگ، بازگشت. این هواپیما نخستین Su-24 MK کاملاً عملیاتی بود و با یک سیستم هدفیابی کایرا، مجهز شده بود.دومین هواپیما پس از گذشت 4 ماه از سال بعد؛ یعنی در مارس سال 2011 از خط تعمیر خارج شد .
 

Su-24 MK به شماره سریال 6801-3 در حالی که بمب های سقوط آزاد FAB-100 زیر بالهایش جای گرفته است برای شرکت در یک ماموریت شبانه در طول رزمایش " مدافعان حریم ولایت-3 " در سپتامبر سال 2011 آماده می شود.
 

Su-24 ها در شیراز ؛ تمرینات منظمی با همتایان قدیمی شان ، F-4E فانتوم II های نیروی هوایی ایران دارند.

فنسرهای کاملاً عملیاتی

6801-3 نخستین Su-24 MK کاملاً عملیاتی بود که در رزمایشی در پایگاه سوم شکاری همدان مابین 1 – 7 آگوست سال 2010 شرکت کرد.خلبانان فنسر ، یک هدف ساختگی را در شب با بمب های سقوط آزاد FAB-500 و هدایت لیزری FAB-500 L ، بمباران کردند.در بهار سال 2011 ، نیروی هوایی ایران اولین شلیک زنده موفقیت آمیز موشک ضد رادار( Kh-58U ( AS-11 Kilter را بر ضد یک هدف شبیه سازی شده در نزدیکی شیراز به انجام رساند.رزمایش " مدافعان حریم ولایت-3 " در سپتامبر آن سال شاهد صف آرایی 5 فروند Su-24 MK کاملاً عملیاتی از اسکادران 72 شکاری- تاکتیکی در پایگاه دوم شکاری تبریز در دوردست شمال ایران بود، جایی که فنسرها برای اولین بار در سال های اخیر سوختگیری هوا به هوا را با بوئینگ هایKC-707 نیروی هوایی ایران ، تمرین کردند ( مادربزرگ های ایرانی، ماهنامه نیروی هوایی ، اکتبر 2013 دیده شود) .امسال نیروی هوایی ایران 2 فروند Su-24 MK مدرنیزه شده دیگر را از صنایع هواپیمایی ایران ( IACI ) و مرکز تعمیرات اساسی پایگاه هفتم شکاری شیراز دریافت کرد و حداقل 4 فروند دیگر نیز تا مارس سال 2014 تحویل داده خواهد شد.در ماه اکتبر ؛ 2 تیر موشک KAB-1500 L تولیدی وزارت دفاع ایران از یک Su-24 MK در میدان تیر سمنان در مرکز ایران با موفقیت شلیک شد.سرفرماندهی نیروی هوایی ایران آموزش های پروازی و تیراندازی خدمه فنسر را به منظور بالا بردن آمادگی رزمی، افزایش داده است.در اواخر جولای، 5 فروند F-4E از اسکادران 91 شکاری-تاکتیکی به منظور تمرین تیراندازی مشترک با فنسرهای اسکادران 71 شکاری-تاکتیکی ، به شیراز اعزام شدند.2 سورتی پرواز تهاجم زمینی برد بلند پس از سوختگیری هوا به هوا ، از شیراز به سمت میدان تیر سمنان انجام شد.تا پایان سال 2016 ، حداقل 12 فروند Su-24 MK دیگر تعمیر اساسی و مدرنیزه خواهد شد و ناوگانی با حدود 24 فروند هواپیمای عملیاتی به وجود خواهد آورد.

منبع ( ترجمه ) : سنترال کلاب

[Sami1993 11,560]

ممنون سامان جان که این مطلب رو قرار دادی 
 
کلا" این بابک تقوایی دوست داره همیشه اطلاعات جدیدی رو تولید کنه ... 
 
1- تعداد فنسرهای تحویلی به عراق در زمان صدام فقط 24 فروند از مدل دی هستش و نه ام کی که در طول جنگ با ایران حداقل یک فروندش هدف موشک سجیل تامکت ایرانی قرار گرفته و بصورت مشترک با میگ 29 محافظش منهدم شد .
 
تو حملات هوایی ائتلاف در سال 90 میلادی به عراق حداقل 3 فروند فنسر روی زمین منهدم شدند ... به این ترتیب از تعداد 20 فروند باقی مانده فنسرها در عراق تعداد 12 فروند قابل پرواز بودند که به ایران پناهنده شدند ... حدود 3 سال بعد عراقی ها موفق شدند برای مدت کوتاهی 8 فروند فنسر باقی مونده رو آماده کنند 
 
تصویر از تلویزیون دولتی عراق در سال 1993 
 

 
2- بحث خرید فنسر ها توسط ایران ریشه در قبل از انقلاب داره ... ما در طول حکومت طاغوت حداقل 2 مرتبه برای خرید تعداد 31 فروند اف 111 اردوارک از آمریکا اقدام کردیم که در مورد اول آمریکایی ها مارو متقاعد کردند که بجای 31 فروند اف 111 ، تعداد 32 فروند اف 4 ایی در بلاک 56 رو تحویل بگیریم (عمده اف 4 هایی ایرانی از بلاک 54 هستند) ... مورد دوم هم زمانی بود که ساخت 7 فروند اف 14 گرومن رو در خطر ورشکستگی قرار داد ... در اون زمان مسئولین گرومن با رفع موانع قانونی در سنا با تهدید به قطع همکاری های نظامی با ایران (با توجه به نفوذی که گرومن در سنا داشت) شاه رو متقاعد به خرید اف 14 بجای اف 111 کرد .
 
این شد که وقتی شاه متوجه شد که آمریکایی ها اف 111 رو به ایران تحویل نخواهند داد به ناچار به سمت شوروی گردش کرد و در معاهده نظامی 1972 ایران و شوروی نیروی هوایی ایران به فنسر ابراز تمایل کرد اما هیچ قراردادی به امضا نرسید .
 
در نهایت و بعد از جنگ در سال 90 میلادی ایران تعداد 24 فروند فنسر مدل ام کی رو به شوروی سفارش داد ... مدل ام کی که در واقع نمونه صادراتی سوخوی 24 ام محسوب میشه در سال 1989 معرفی شد و چون جمهوری اسلامی ایران اولین مشتری  اون بود به فنسر اسلامی مشهور شد ... 
 
بعد از تحویل 24 فروند فنسر ام کی به ایران و ورود 12 فروند فنسر دی از عراق مجموع فنسرهای ایران به 36 فروند رسید ... مدتی بعد فنسرهای عراقی  با توجه به تعداد کم و تفاوت در سیستم های ناوبری به نیروی سابق هوایی سپاه منتقل شدند ... با توجه به اینکه خلبانان سپاهی زیر نظر ارتش و بر اساس مدل ام کی آموزش دیده بودند 4 مورد سقوط رو با فنسرهای دی رقم زندند ... چند سال بعد در پی تحولات قانونی نیروی هوایی سپاه منحل شد و فنسرهای دی به ارتش برگشتند بروز یک مورد سقوط مجدد در ارتش ، نهاجا رو متقاعد کرد که خلبان های فنسر با سطح آموزش مدل ام کی قادر به هدایت درست فنسر های دی نیستند ... با توجه به اینکه فنسر دی ناوبری کاملا" مشابه سوخوی 20 رو داره و اینکه فیتر های قبلا" به تعداد 40 فروند به ایران متواری شدند و در حال خاک خوردند هستند ... تعداد 6 فروند فیتر رو شامل 4 فروند مدل دو سرنشینه و 2 فروند مدل تک سرنشینه در سال 2003 با کمک شرکت های تابعه سپاه به منظور آموزش خلبان فنسر برای هدایت فنسرهای دی اورهال و آماده سازی کردند .
 
اولین فیتر نهاجا در سال 2003 (82 شمسی در شیراز)
 

 
فیتر تک سرنشین ایرانی ، عکس از امیر مهدوی (عکاس) در سایت ایرلاینر ... سال 2009
 

 
بادآوری : رنگ سفید در نبروی هوایی ایران به معنای آموزشی بودن پرنده است
 
همچنین هیچ فنسری حین ورود به ایران دچار سانحه نشد و بحث سانحه حین ورود مربوط به میراژ اف 1 (1 فروند) و میگ های 23 عراقی بود که به تعداد 9 فروند به ایران پرواز کردن که دو فروند حین فرود به هم برخورد کردند و منهدم شدند از 7 فروند باقی مونده هم ایران تعداد 4 فروند رو به عنوان کمک نظامی به سودان اهدا کرد که دولت سودان در پی فشارهای وارده ئیپلماتیک رژین صدام مجبور به بازگردانی میگ های 23 به عراق شد .

http://forum.zeyroon.com/topic/797-سوخوی-24-فنسر-،-شمشیرباز-کمونیست/

[MR9 109,955]

با سلام - ولی به اعتقاد برخی ، در طول جنگ با ایران ، هیچ فنسری هدف موشک سجیل قرار نگرفت ، چون اساسا" فنسرهای عراقی در آن زمان هنوز عملیاتی نشده بودند .

[Arash 7,046]

دقیقا فنسر ها در جنگ با ما حضور نداشتن که ما بخوایم بزنیمشون

اون اف 111 ای که ایران میخواست هم اصلا تولید نشد و در حود آمریکا هم جاش رو به اف 14 داد

اف 111 اولیه هم که ایران میخواست ، ایران واقعا شرایط نگه داریش رو نداشت که جاش فانتوم گرفت

این قضیه فیتر و فنسر هم اگه درست باشه

مصداق ضرب المثل کوری که عصا کش کور دگر شود هست

[951 12,835]

دقیقا فنسر ها در جنگ با ما حضور نداشتن که ما بخوایم بزنیمشون

اون اف 111 ای که ایران میخواست هم اصلا تولید نشد و در حود آمریکا هم جاش رو به اف 14 داد

اف 111 اولیه هم که ایران میخواست ، ایران واقعا شرایط نگه داریش رو نداشت که جاش فانتوم گرفت

این قضیه فیتر و فنسر هم اگه درست باشه

مصداق ضرب المثل کوری که عصا کش کور دگر شود هست

علت عدم موافقت آمریکا با فروش F 111  به ایران ، عدم وجود تکنولوژی مناسب در ایران برای بهره برداری مناسب ازین هواپیما در آنزمان بوده .

[babak1985 4,170]

بمباران  لیزری توسط سوخو۲۴ سوریه از ارتفاع بالا:

 

 

تنها بمب افکن سوریه که قدرت نگاه به پایین و قفل لیزر یر اهداف زمینی راداراست بمب افکن سوخوی ۲۴ فنسر که یک بمب افکن راهبردی وبسیار قدر میباشد . ناوگان فنسرهای سوری در بهترین وضعیت عملیاتی میباشند. این تصاویرمربوط به درعا وحمص میباشد