توافق هسته ای (1) " توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

[mohamadreza0912 458]

نگرانی بازرگان هندی از توافق هسته ای/ شب ها قرص می خورم کابوس توافق را نبینم

 

 

خبرگزاری رویترز در گزارشی از دهلی نو به قلم نیدهی ورما و مانجو کومار با اشاره به نگرانی شرکت های هندی از پیامدهای برچیده شدن تحریم های اقتصادی بر ضد ایران نوشت :‌

پانکاج بانسال یکی از تاجرهای بزرگ هندی است که می گوید این روزها خواب ندارد. وی می گوید هر گونه توافق هسته ای که بر اساس آن قدرت های جهانی تحریم های خود را بر ضد تهران بر چینند ، وی را به خاک سیاه خواهد نشاند.

بانسال ۴۳ ساله از دفتر شرکت تجاری اش در حومه جنوبی دهلی نو به گفت: « ناچار شده ام برای اینکه شبها کابوس نبینم قرص خواب بخورم چون تجارت من با ایران در لبه پرتگاه سقوط قرار گرفته است. »‌

شرکت تجاری بانسال تحت عنوان « تی ام ای اینترنشنال» پس از آن که به علت تحریم های غرب بر ضد ایران ، دست تهران از دسترسی به محصولات شرکت های رقیب غربی کوتاه شد ، موفق شده است دامنه تجارت خود را با ایرانی ها از صادرات فلز به صادارت موتور ، قطعات خودرو و مواد شیمیایی گسترش دهد. این در حالی است که مذاکرات هسته ای برای دستیابی به توافق با ایران به درازا کشیده است ولی ممکن است در نهایت تا روز جمعه به نتیجه برسد.

بانسال یکی از هزاران صادر کننده ای است که از همکاری های تجاری سه ساله با ایران سود برده است چون هند به رژیم تحریمها بر ضد ایران نپیوسته است. در طول این مدت حجم صادرات هند به ایران دو برابر شده و تا ۵ میلیارد دلار افزایش پیدا کرده است. هند بدین ترتیب موفق شده است کسری تجاری دوجانبه خود را به نصف کاهش دهد.

هم اکنون ممکن است در سایه توافقنامه هسته ای ایران و ۱+۵ ، شرکت های هند توسط رقبای اروپایی و آمریکایی خود کنار زده شوند و این اتفاق درست در زمانی روی می دهد که میزان صادرات جهانی هند به عنوان سومین اقتصاد بزرگ اسیا به علت کاهش رشد تجاری جهان تا بیست درصد کاهش یافته است.

احیای مناسبات دوستانه و تاریخی هند و ایران در کنار روابط با روسیه و ونزوئلا ، در دراز مدت دورنمای امیدوارکننده ای را برای رونق تجارت در این کشور رقم زده است . با این همه به نظر می رسد خریداران نفتی و بانکها که از محل تعویق پرداخت ها به ایران به علت محدودیت های مرتبط با تحریمها همواره سود برده اند ، در کوتاه مدت با مشکلاتی روبرو شوند.

در این میان هیئتی از صادر کنندگان هندی هفته گذشته با آرون جیتلی وزیر دارایی این کشور دیدار کردند و حمایت وی را برای کمک به آنها در مقابله با روند احیای رقابت در بازار ایران خواستار شدند. ولی به نظر می رسد دست خالی از این دیدار بازگشتند.

اس . سی رالهان رئیس فدراسیون سازمان های صادراتی هند (FIEO) به این خبرگزاری گفت:‌«‌برچیده شدن تحریم های غربی بر ضد ایران برای دهلی نو تاثیرات معکوس به همراه خواهد داشت و این تاثیر به ویژه بر کالاها و اقلام غیر کشاورزی محسوس تر خواهد بود . »‌
افزون بر آن ممکن است میلیونها کشاورز هندی از محل کاهش تحریم ها بر ضد ایران که روزگاری خریدار پروپاقرص برنج باسماتی ، دانه سویا، شکر و گوشت از هند بود ، متضرر شوند. در دوران تحریم ایران برای خرید محصولات از هند تا بیش از بیست درصد بالاتر از قیمت های جهانی به انها پرداخت می کرد.

بی. وی مهتا مدیر اجرایی انجمن مواد حلال در هند نیز در این باره می گوید : « ایران به تدریج به سمت دیگر شرکت های تامین کننده مواد مانند کشورهای آمریکای جنوبی متمایل خواهد شد. این شرکتها به قیمت هایی پایین تر از شرکت های هندی اقلام مورد نیاز را در اختیار ایران قرار خواهند داد. »‌

صادرکنندگان هندی تاکید دارند شرکتهایی از آلمان ، ایتالیا و فرانسه که زمانی بر بازار ایران تسلط داشتند با فروش محصولات مختلف مصرفی از انواع پوشاک گرفته تا خودرو و دیگر انواع کالاها ، به بازار ایران بازخواهند گشت و موفق خواهند شد تا قراردادهای بزرگ را مانند پروژه های معوقه متروی تهران به دست بگیرند.

رفیق احمد یکی از صادر کنندگان در شهر چنای هند که زمانی ریاست فدراسیون صادرات هند را بر عهده داشت نیز به این خبرگزاری گفت : « ایرانی ها به طور سنتی به محصولات و کالاهای ساخت اروپا علاقه دارند و با توجه به تضعیف ارزش یورو ، رقابت با این شرکتهای اروپایی برای ما کار آسانی نخواهد بود . »

از طرفی وزارت نفت هند بیم ان دارد که ایران امتیاز توسعه میدان عظیم گازی فرزاد بی را به اروپایی ها واگذار کنند که قادر هستند تازه ترین و جدید ترین فناوری را در منطقه مستقر سازند و میلیاردها دلار برای امروزی سازی و بهینه سازی زیرساختارهای نفت و گاز ایران به عنوان یکی از اعضای بزرگ اوپک سرمایه گذاری کنند.

یک مقام نفتی هند به این خبرگزاری گفت : «‌ تا کنون ایرانی ها به درخواست ما برای واگذاری امتیاز توسعه میدان گازی فرزاد بی به شرکت نفت هند « نه »‌ نگفته اند ولی «‌ بله »‌ هم نگفته اند. «‌ ‌

شرکت های پالایشگاهی در هند که چهارمین مصرف کننده بزرگ نفت جهان و اصلی ترین مشتری نفت این کشور پس از چین به شمار می روند ، از تهران می خواهند که به منظور افزایش واردات نفت از ایران شرایط معاملات فروش نفت خام را به هند تسهیل کنند. میزان واردات نفت هند از ایران در طول ماههای ژانویه تا ژوئن حدود بیست و سه درصد کاهش یافته است.

با توجه به کاهش قیمت نفت خام و کاهش حجم واردات ، ارزش کل واردات نفت از ایران از رقم بی‌سابقه سیزده میلیارد و هشتصد میلیون دلار در سال ۲۰۱۱/ ۲۰۱۲ به رقم ۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۴/ ۲۰۱۵ کاهش یافته است. ارزش صادرات به ایران نیز در سال ۲۰۱۳/ ۲۰۱۴ به رقم پنج میلیارد دلار رسید که سال گذشته کاهش یافت.

با این همه مقامات وزارت تجارت هند می گویند رشد اقتصادی ایران از محل برچیده شدن تحریمها ممکن است موجب ایجاد فرصت های تجاری بیشتر برای شرکت های دارویی ، فناوری اطلاعات و بازرگانی هندی شود. به عنوان مثال دو کشور در ماه مه توافقنامه ای در باب توسعه بندر ایرانی چابهار در خلیج عمان امضا کردند که می تواند به مثابه گشوده شدن یک مسیر تجاری تجدید برای مرکز اسیا باشد.

یک مقام هندی به این خبرگزاری گفت : «‌ البته ممکن است ما برخی از صادرات مهندسی به ایران را از دست بدهیم ولی از طرف دیگر ممکن است فرصت های نوینی برای صادرات محصولاتی که هم اکنون مشمول تحریم های ایران قرار دارند برای ما ایجاد شود. برخی از مقامات در این میان خواهان تخصیص وام های کم بهره به صادر کنندگان و لابی کردن و رایزنی با طرف ایرانی برای انعقاد قراردادهای زیر ساختی و اساسی با تهران هستند.

رومل داهیا ، رئیس موسسه تحلیل و مطالعات دفاعی در دهلی نو به این خبرگزاری گفت:‌« هیچ راهی به جز افتادن در گردونه رقابت بازار و شکست دادن رقبای تجاری وجود ندارد . نباید هیچکس به دستیابی به توافقنامه های تجاری با ایران بر اساس شرایط ترجیحی و امتیاز دهی از سوی ایرانی ها امید داشته باشد. »‌

http://www.alef.ir/vdciyzarqt1avy2.cbct.html?281776

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

الان این هندی یکی استکبارستیزترین افراد دنیاست!! :laughing:

[i-ronin 3,119]

این مذاکرات تنها دست آوردش برای ما نابود کردن ذخیره بیست درصد و البته فهماندن این مسئله به ما بود که با مذاکره چیزی حل نمیشه! به قول امام رحمت الله علیه نان خودمان را بخوریم و از هیچ کس نترسیم...


ظاهرا لازم بود این مفهوم جهاد و مقاومت در جامعه ما بازتولید بشه اون هم برمبنای اقتصاد و فرهنگ...

اصل موضوع اینه که در برابر حل شدن در مقابل فرهنگ منحط و کثیف غرب و جماعه جهانی مقاومت کنیم و بمانیم....

[Skyhawk 16,539]

سردار جزایری:
تحت هیچ شرایطی اجازه دسترسی به اماکن نظامی را نمی‌دهیم

سخنگوی ارشد نیروهای مسلح با تأکید مجدد بر مواضع قبلی نیروهای مسلح کشور گفت: تحت هیچ شرایطی اجازه دسترسی به مراکز نظامی را نمی‌دهیم.

به گزارش حوزه دفاعی امنیتی خبرگزاری فارس سردار سیدمسعود جزایری معاون ستاد کل نیروهای مسلح با اشاره به زیاده‌خواهی قدرت‌های استکباری در روند مذاکرات هسته‌ای اظهار کرد: به دو طرف مذاکره می‌گوییم که وارد این حیطه نشوند؛ چرا که تحت هیچ‌شرایطی اجازه دسترسی به اماکن نظامی داده نخواهد شد.

رئیس ستاد تبلیغات دفاعی نیروهای مسلح افزود: تدبیر رهبری معظم انقلاب درباره ممنوعیت بازرسی و هرگونه دسترسی به اماکن نظامی در چارچوب مذاکرات توسط بیگانگان برای نیروهای مسلح ایران قطعی است و خارجی‌ها هرگز به این خواسته نخواهند رسید.

جزایری تصریح کرد: توان بازدارندگی دفاعی نیروهای مسلح در حالت فعال و پشیمان‌کنندگی قرار دارد
http://farsnews.com/newstext.php?nn=13940419000067

[Juicer 1,034]

 

به دو طرف مذاکره می‌گوییم که وارد این حیطه نشوند؛ چرا که تحت هیچ‌شرایطی اجازه دسترسی به اماکن نظامی داده نخواهد شد.

داره به دو طرف اشاره می کنه ، یعنی دقیقا دولت وظریف رو گذاشته کنار غربی ها .... یعنی ظریف داره در مورد دادن امتیازهایی مذاکره می کنه که حق دادنشون رو نداره .

[Sami1993 11,560]

فرار به جلو، سیاست تازه کاخ سفید
مگر بیانیه «لوزان» چرک نویس نبود؟/ضرورت هشیاری درباره سناریوی جدید آمریکا
در حالی که مذاکره کنندگان ایرانی با پذیرش نظر منتقدان، بیانیه لوزان را صرفا یک «چرک نویس» خواندند که در توافق نهایی مشکلات آن حل می شود، اما اکنون صحنه آرایی و فضاسازی طرف آمریکایی به گونه ای است که گویی لوزان برای ایران یک آرزوست!
 

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، بنابر باور برخی اندیشمندان، سیاست خارجی واشنگتن وقتی در برابر سیاست خارجی تدافعی قرار می‌گیرد، لاجرم تهاجمی می‌شود. هر بار کوتاه آمدن در برابر یکی از مواضع کاخ سفید، جلوتر آمدن آن و زیاده‌خواهی آن را در پی دارد.

 

این روزها در وین صحبت از آن است که آمریکایی‌ها از توافق (بیانیه) لوزان سر باز می‌زنند.آقای تخت روانچی یکی از مقامات مذاکره‌کننده ایرانی در مصاحبه ای صراحتا تاکید کرد که آمریکایی‌ها تغییر موضع داده‌ و خواسته‌هایی فراتر از لوزان را مطرح می‌کنند یا به‌عبارت ساده‌تر «دبه» کرده‌اند.

 

البته به هر روی، عهدشکنی از جانب واشنگتن اصلا تعجبی ندارد اما تذکار این نکته هم ضروری است که اگر آمریکایی‌ها به این نتیجه رسیده باشند که لوزان سقف خواسته ایران است، از نظر منطق مذاکراتی اشتباه نکرده‌اند که بر آن سقف فشار آورده‌اند. این تاکتیک مذاکراتی تهاجمی ایران بود که باید جلوی فشارهای بیشتر را می‌گرفت، آن هم از طریق حمله به بیانیه لوزان.

 

بیانیه لوزان از همان زمان که حاصل شد، در تهران به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. در مناظره‌های شکل گرفته در صدا و سیما بین موافقان و منتقدین این بیانیه، ادبیات و گفتمان منتقدین به وضوح از برتری برخوردار بود. فلذا همان زمان مسئولان مذاکره کننده با پذیرش نگاه منتقدان،تاکید کردند که بیانیه لوزان تنها به‌مثابه «چرک نویس راهکارها» در نظر گرفته شده، هیچ‌چیز در آن قطعی نبوده و ایرادات آن در «برجام» تصحیح می شود.

 

مقام معظم رهبری نیز در اظهار نظرشان در خصوص بیانیه لوزان، بر این نکته تاکید کردند که توافقی در لوزان به‌دست نیامده است که ایشان بخواهند موافق یا مخالف آ« باشند.

واضح بود که قرار است در مذاکرات کارشناسی و سپس معاونین و وزرا، بیانیه لوزان با جرح و تعدیل جدی مواجه شود. به‌عبارت بهتر، قرار بود لوزان به خطوط قرمز تعیین شده از سوی نظام جمهوری اسلامی ایران، نزدیک و نزدیک‌تر شود.

 

اما اکنون آنچه شنیده می‌شود این است که اتفاقاً این طرف آمریکایی است که در حال اعمال فشار بر چارچوب‌های لوزان است و این آمریکایی ها هستند که خطوط قرمز جدید تعیین کرده‌اند. گویی لوزان برای ایران یک اسطوره و آرزوست و واشنگتن می‌خواهد تهران را از رسیدن به این آرزو و رویا بازدارد!

 

بیانیه لوزان دارای ایرادات مهمی بود و بعضاً با خطوط قرمز نظام و حقوق مسلم مردم ایران تضادهای جدی  داشت. آنچه از مذاکرات اخیر انتظار می‌رفت، اصلاح آن ساییدگی‌ها بود نه تماشای حمله آمریکایی‌ها به همان چارچوب‌های ساییده شده و سپس مشاهده تهدید آمریکایی‌ها به ترک مذاکرات.

 

اکنون به نظر می رسد که آمریکایی ها سناریوی جدیدی در پیش گرفته اند. آنها با اعلام عبور از توافق لوزان به گونه ای صحنه آرایی می کنند که علی القاعده باید طرف ایرانی بر چارچوب لوزان پافشاری کند تا اگر آمریکا به این چارچوب بازگشت، احساس پیروزی نماید! در حالی که حقیقت امر، «چرک نویس لوزان» همانگونه که تیم مذاکره کننده نیز پذیرفت دارای اشکالات اساسی است که اگر رفع نشود، معلوم نیست حقوق هسته ای کشور و مطالبات مردم و نظام در این چارچوب حفظ شود.

 

یک اصل اساسی در مذاکره با آمریکایی‌ها وجود دارد: «هرگاه کاخ سفید از موضع قدرت و با لحن تهاجمی و تهدیدآمیز سخن می‌گوید، باید نتیجه گرفت که به‌دنبال کسب امتیاز بیشتر از یک موضع تدافعی است.»

[oldmagina 9,081]

سخنگوی سازمان انرژی اتمی با بیان اینکه موضوع فنی و مسائل سیاسی دو مسیر جداگانه هستند، گفت: موضوع فنی بر روی مسائل سیاسی و موضوع سیاسی بر روی مسائل فنی تاثیرگذار است، ولی مسائل فنی مربوط به گذشته در حال حرکت به سمت جلو است.

 

بهروز کمالوندی در حاشیه مراسم سومین روز درگذشت مادر همسر معاون وزیر خارجه و عضو تیم مذاکره کننده هسته‌ای گفت:‌ مذاکرات تا کنون روند مثبتی داشته و پیش رفته است و آژانس نیز در همین مسیر بوده و ما نیز بر روی خطوط قرمز تاکید درایم و آن را به شدت حفظ می کنیم و در مسیر گفت‌وگوها نیز به این چارچوب معتقدیم .وی افزود: موضوعات فنی، بر موضوعات سیاسی و موضوعات سیاسی بر موضوعات فنی در مذاکرات هسته‌ای تاثیرگذار است و ما این دو موضوع را در کنار هم پیش می بریم.وی ادامه داد: برخی مسائل مربوط به گذشته است که به سمت جلو حرکت می‌کند و برخی مسائل نیز مسائل فنی جدیدی است که در حال پیشرفت است و اگر به چارچوب مورد نظر طرفین برسیم می توانیم بر روی آن‌ها توافق کنیم.وی با اشاره به سفر مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به تهران گفت: سفرآمانو به تهران برای رسیدن به یک چارچوب کلی در مورد مسائل فنی بود و همه خواسته های طرفین نیز در آن مطرح شد.

 

به گزارش ایسنا به نقل از رویترز،اتحادیه اروپا با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد: به منظور ادامه مذاکرات هسته‌ای میان ایران و 1+5 تعلیق تحریم‌های ایران تا 13 ژوئیه (دوشنبه 22 تیر)تمدید می‌شود.

به گزارش مشرق، محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان از بالکن هتل محل استقرار خود به خبرنگاران گفت: پیشرفت‌هایی به دست آوردیم.
وی افزود: فکر می‌کنم ظاهراً آخر هفته(میلادی) را هم در وین هستیم.
وزیر خارجه کشورمان در پاسخ به این سوال که چرا پایین نمی‌آیید گفت: در حال کار روی موضوعات هستیم. آمدم روی بالکن کمی هوای تازه بخورم.

[meysam62 3,302]

زنده باد تیم هسته ای ایران
زنده باد ظریف

ویرایش شده در تیر 94 توسط rezatizi

[Juicer 1,034]

اگه ظریف از روز اول دنبال حق ما توی کنسرسیوم غنی سازی فرانسه به همراه سود پولی که توی این 36 سال خوابیده بود ، این فرانسوی ها اینقدر پُر رو نمی شدند ...

[oldmagina 9,081]

جان کری وزیر امور خارجه آمریکا، در تازه ترین اظهار نظر خود گفت که برخی از کلیدی ترین مسایل در مذاکرات هسته ای با ایران حل شده است. وزیر خارجه آمریکا در گفت‌وگو با برخی از خبرنگاران در هتل کوبورگ وین گفت: فکر می‌کنم برخی از موضوعاتی که مورد اختلاف دو طرف بود در طول گفت‌وگوهای امروز حل شده است و پیشرفت‌هایی را داشته‌ایم.

 

خبرگزاری فرانسه نوشت: جان کری در گفت‌وگو با برخی از خبرنگاران گفت: فکر می‌کنم برخی از موضوعاتی که مورد اختلاف دو طرف بود در طول گفت‌وگوهای امروز حل شده است و پیشرفت‌هایی را داشته‌ایم؛ امروز چندین نشست میان اعضای مختلف تیم‌های مذاکره کننده برگزار شد و هم‌اکنون بحث در مورد دو موضوع جداگانه در حال انجام است. البته جو مذاکرات امروز نیز سازنده بود. هنوز تقریبا در مورد دو موضوع با یکدیگر اختلاف داریم و برای حل آن به‌زودی نشست‌های دیگری انجام خواهد شد.

 

[Sami1993 11,560]

پدیدارشناسی دبه در وقت اضافه مذاکرات
کاملا محتمل است که در همین یکی دو روز امریکایی ها طی کردن یک مسیر معکوس را آغاز کنند. این به هیچ وجه نباید منجر به غافلگیری شود یا کسانی را دچار این خطاکند که بازگشت امریکا به مرحله ماقبل دبه یک دستاورد مذاکرتی است.

به گزارش مشرق، مذاکرات هسته ای اکنون دچار نوعی سکون شده است. این سکون می تواند از حیث خوانش سناریوهای محتمل در چند روز آینده گمراه کننده باشد وبنابراین باید نگاهی دقیق تر از تحلیل های ژورنالیستی به آن افکند. اطلاعات موجود نشان می دهد دو عامل اصلی شرایط کنونی را بوجود آورده است:

1- تماس پنج شنبه شب باراک اوباما با تیم مذاکره کننده امریکایی که منجر به تغییر مواضع ناگهانی آنها در برخی موضوعات کلیدی شده است.

2- لابی سعودی و اسراییل با امریکا، فرانسه و انگلستان که باعث شده خط قرمزهای جدیدی از جانب این کشورها در مذاکرات ترسیم شود.

با این حال، تحلیل دقیق این صحنه، نیازمند فراتر رفتن از تحولات ظاهری است که در وین شاهد آن هستیم. سوال اصلی این است که اوباما چرا چنین تماسی گرفته یا سعودی و اسراییل با کدام هدف به طرف های اروپایی فشار آورده اند؟ چند نکته زیر تلاش می کند، مسئله را از دیدگاهی اندک متفاوت تحلیل می کند.

یکم- برای امریکا –و به عقیده من اسراییل و حتی سعودی- هیچ اولویتی بالاتر از حفظ چارچوب لوزان –به قرائت فکت شیت وزارت خارجه امریکا- وجود ندارد. تلاش برای حفظ چارچوب لوزان و مقید نگه داشتن ایران به این چارچوب قلب راهبرد مذاکراتی امریکاست. یکی از تاکتیک هایی که امریکایی ها برای رسیدن به این هدف آن را سودمند یافته اند این است که خود در نقض چارچوب لوزان پیش قدم شده و مطالباتی سخت گیرانه تر را مطرح کنند. این اتفاق در طول 15 روز گذشته لااقل دوبار رخ داده است. دقیق ترین نوع نگاه به دبه های پی در پی امریکایی ها این است که آنها دائما در حال جلوتر بردن خاکریزهای خود برای صیانت از خاکریز لوزان هستند و بنابراین کاملا محتمل است که به یکباره از همه این خاکریزها عقب بنشینند و به خاکریز اصلی –یا جایی حوالی آن- برگردند. دبه اخیر امریکا نیز مشمول همین قاعده است. کاملا محتمل است که در همین یکی دو روز امریکایی ها طی کردن یک مسیر معکوس را آغاز کنند. این به هیچ وجه نباید منجر به غافلگیری شود یا کسانی را دچار این خطاکند که بازگشت امریکا به مرحله ماقبل دبه یک دستاورد مذاکرتی است. اگر مرحله ماقبل دبه همان لوزان به روایت فکت شیت امریکا باشد، مشکلات کماکان سر جای خود باقی است.

دوم- مسئله اصلی درباره لوزان مسئله زیرساخت هاست. تفاهم لوزان به امریکا امکان می دهد زیرساخت تحریم ها را نگه دارد ولی زیرساخت برنامه غنی سازی ایران را برچیند. اطلاعاتی که در چند روز گذشته از درون مذاکرات به دست آمده، همه در همین چارچوب قابل تحلیل است. اصرار بر حفظ تحریم های تسلیحاتی-بویژه موشکی- در واقع ترفندی برای نگه داشتن زیرساخت تحریم های شورای امنیت است چرا که همانطور که جای دیگری نشان داده ایم، در همه تحریم های شورای امنیت برنامه موشکی ایران در کنار برنامه هسته ای و به عنوان منشا اصلی نگرانی ذکر شده و وقتی تحریم های موشکی باقی بماند، به یک معنا گویی همه تحریم ها باقی مانده است. اصرار بر محدویت شدید برنامه تحقیق و توسعه غنی سازی نیز –در حالی که برنامه نیمه صنعتی ایران کاملا جمع شده- ابزاری است برای وارد کردن صدمات جبران ناپذیر به زیرساخت برنامه غنی سازی ایران در طول سال های توافق. تداوم بدون محدودیت برنامه تحقیق و توسعه روی ماشین های سانترییوژ پیشرفته یک تضمین زیرساختی برای تداوم حیات برنامه هسته یا ایران در زمانی است که امکان ایجاد تاسیسات صنعتی را ندارد و دقیقا به همین دلیل هم هست که صهیونیست ها تحقیق و توسعه را به عنوان مسئله اصلی در مذاکرات شناسایی کرده اند. مذاکرات در وین تنها زمانی به یک توافق خوب منجر خواهد شد که این ملاحظات زیرساختی را کاملا جدی بگیرد.

[hamidz65 13,498]

موسویان:96 تا 97 درصد پیش‌نویس تهیه شده است

 

عضو پیشین تیم مذاکره کننده هسته‌ای کشورمان در گفت‌وگو با شبکه خبری فرانس 24 اعلام کرد: اعتقاد دارم که مذاکره‌کنندگان بخش اصلی کار را انجام داده‌اند و با این اوصاف فکر نمی‌کنم که طرفین از سر میز مذاکره پا پس بکشند.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سید حسین موسویان گفت: معتقدم موضوع اصلی، مربوط به تحریم‌های شورای امنیت است. ایران و قدرت‌های جهانی در ژنو و لوزان توافقاتی داشتند مبنی بر این که تحریم‌های مربوط به هسته‌ای چه تحریم‌های سازمان ملل و چه تحریم‌های یکجانبه و چندجانبه برداشته شود. این موضوع پیش از این مورد توافق قرار گرفته است.

عضو پیشین تیم مذاکره کننده هسته‌ای کشورمان خاطرنشان کرد:اکنون مذاکرات بر سر تحریم‌های مربوط به موضوع هسته‌ای در شورای امنیت است و آمریکا می‌خواهد بخشی از تحریم‌ها باقی بماند که به اعتقاد واشنگتن مربوط به تسلیحات است. طرف ایرانی تأکید دارد که ما پیش از این توافق کرده‌ایم که تمام تحریم‌های هسته‌ای لغو خواهد شد و بنابرین نمی‌توانیم بر سر آنچه توافق شده، یک بار دیگر چانه‌زنی کنیم.

وی درباره برآیند مذاکرات گفت:من خوشبین هستم و اعتقاد دارم که مذاکره‌کنندگان بخش اصلی کار را انجام داده‌اند. می‌دانم که 96 تا 97 درصد پیش‌نویس مورد توافق قرار گرفته و آن‌ها چند پاراگراف را برای بررسی در نشست وزرای روزهای آتی باقی گذاشته‌اند.با این اوصاف فکر نمی‌کنم که طرفین از سر میز مذاکره پا پس بکشند، درحالی که 96 تا 97 درصد پیش‌نویس تهیه شده است.

وی در پاسخ به پرسشی درباره برنامه جایگزین ایران، درصورت عدم توافق بر سر موضوعات باقی مانده تصریح کرد: فکر نمی‌کنم که ایران یا دیگر مذاکره‌کنندگان در شرایط کنونی به برنامه جایگزین فکر کنند، اما حتی اگر توافقی حاصل نشود، طرفین بدون هیچ مشکلی چند روز یا هفته دیگر به کار خود ادامه خواهند داد تا موضوعات باقی مانده را نهایی کنند.

موسویان افزود: مذاکرات پیش‌تر نیز چند بار تمدید شده اما باید این حقیقت را دریافت که این تمدیدها نهایتا منجر به پیشرفت شده است. دو تا سه ماه پیش شاید 60 درصد توافق به عمل آمده بود، اما اکنون درباره پیش‌نویسی صحبت می‌کنیم که 96 تا 97 درصد آن قطعی شده است. مادامی که پیشرفت حاصل می‌شود، چرا نباید به کار خود ادامه دهند؟

 

http://isna.ir/fa/news/94042010372/موسویان-96-تا-97-درصد-پیش-نویس-تهیه-شده-است

[Sami1993 11,560]

زارش ویژه/ اختصاصی
برنامه پنهان امریکا برای 3 روز آینده مذاکرات
هیچ یک از مسائل باقی مانده به اندازه دو مسئله زمان و تحقیق و توسعه اهمیت ندارد.

 

حامد علوی، ایران هسته ای- کارشناسان در تهران می گویند تغییر موضع ناگهانی امریکا در مذاکرات وین را چندان جدی نگرفته اند.

 

به عقیده دو تن از این کارشناسان که دیدگاه های خود را به طور جداگانه با «ایران هسته ای» در میان گذاشته اند، امریکا به شدت به نتیجه گرفتن از مذاکرات نیاز دارد و بنابراین به گونه ای رفتار نخواهد کرد که مذاکرات شکست بخورد.

 

یکی از این کارشناسان به «ایران هسته ای» گفت: «هدف از این رفتار امریکا بیشتر فشار به تهران است تا وین. مشخصا مخاطب این فشارها آقای روحانی است. امریکایی ها می خواهند بدانند رییس جمهور در شرایط بن بست واقعی مذاکرات چگونه رفتار خواهد کرد و چه دستورالعملی را به وین ابلاغ می کند».

 

وی اضافه کرد: «روشن است که در برخی موارد مهم اختلاف هایی وجود دارد. اما این اختلاف ها به این دلیل نیست که امریکا از چارچوب لوزان فاصله گرفته بلکه به این دلیل است که امریکا به قرائت خود از چارچوب لوزان چسبیده است».

 

این کارشناس در پایان تاکید کرد که هدف اصلی امریکا تحمیل چارچوب لوزان به تهران از طریق  ایجاد دورنمای شکست مذاکرات است.

 

کارشناس دوم که روی جنبه های فنی موضوع کار می کند، موارد فعلی اختلاف میان ایران و 1+5 را چنین برشمرد:

 

1- امریکا تجمیع زمان بندی همه تعهدات ایران را در یک زمان زیر 10 سال نمی پذیرد چرا که برای این کشور طولانی مدت بودن توافق نهایی، با هدف بیشترین تاثیر گذاری بر محیط داخلی ایران موضوعیت عمده دارد.

 

2- امریکا می خواهد به بهانه حفظ تحریم های تسلیحاتی –با تمرکز بر برنامه موشک های بالستیک ایران- زیرساخت اصلی قطعنامه های شورای امنیت را حفظ کند. اکنون اختلاف نظر درباره دوره زمانی برقرار ماندن این تحریم هاست.

 

3- امریکا می خواهد برنامه تحقیق و توسعه عنی سازی ایران را به گونه ای محدود کند که انتهای دوره گام نهایی تازه آغاز دوران تحقیق و توسعه واقعی ایران باشد نه پایان آن.

 

4- امریکا می خواهد دسترسی به تاسیسات نظامی صریحا در توافق قید شود.

 

وی در ادامه احتمال داد که امریکایی ها حاضر به تعلیق تحریم تسلیحات متعارف ایران بشوند ولی تحریم های موشکی را از آن استثنا کنند.

 

این کارشناس همچنین هشدار داد که هیچ یک از مسائل باقی مانده به اندازه دو مسئله زمان و تحقیق و توسعه اهمیت ندارد.

 

وی گفت: «تحقیق و توسعه حتی از زمان هم مهم تر است چرا که اگر ایران در طول گام نهایی از یک برنامه کامل تحقیق و توسعه غنی سازی بهر مند باشد، حتی زمان های طولانی تر را هم می تواند تحمل کند چرا که در واقع برنامه هسته ای به حیات پیش رونده خود ادامه خواهد داد و هر لحظه آماده جهش خواهد بود».

 

این کارشناس بر این نکته تاکید کرد که ممکن است تمامی رفتارهای این روزهای امریکا ترفندی برای امتیازگیری در این دو موضوع اساسی باشد.

 

وی پیش بینی کرد چرخ مذاکرات مجددا در یکی دو روز آینده به گردش در خواهد آمد و سرعت خواهد گرفت.

[oldmagina 9,081]

عصر ایران - مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 ، درست در آخرین ساعات پنجشنبه -که قرار بود به پایان برسد- با اتفاق عجیبی مواجه شد: گروه کشورهای غربی و به ویژه آمریکا، بخشی از آنچه توافق شده بود را زیر پا گذاشتند و توافق صورت نگرفت. 

هر چند به دلیل این که متن مذاکرات منتشر نشده است و جز اشخاص حاضر در هتل کوبورگ (محل مذاکرات) و افراد معدودی در پایتخت های 7 کشور، نمی دانند که آنچه طرف مقابل "دبه" کرد دقیقاً چه بوده است اما کلیات قضیه این است که " لغو تحریم ها" موضوعی است که غربی ها خواستند در آخرین ساعات مذاکره به نحوی از کنارش بگذرند و چماق تحریم را بر سر ایران نگه دارند.
این اتفاقی است که عباس عراقچی از آن به عنوان "دلبستگی طرف مقابل به تحریم ها" یاد کرده است.

 

واقعیت این است که قصد ایران از شرکت در این گفت و گوها ، این است که بتواند در برابر اعطای امتیازاتی و چشم پوشی از برخی حقوق هسته ای خود، یک امتیاز مهم بگیرد و آن "لغو تحریم ها"ست.

بنابر این، اگر قرار باشد در انتهای مذاکرات، همه چیز باشد ولی لغو تحریم نباشد، اساساً چیزی به دست نیاورده ایم. این را تیم مذاکره کننده ایرانی به خوبی می داند و به همین دلیل است که در برابر همه فشارهای 1+5 ، بر روی این موضوع کلیدی پافشاری می کند.
 ظریف در این باره به طرف های مذاکره گفته است که باید بین "فشار" و "توافق"، یکی را انتخاب کنند. نمی شود که هم دم از توافق زد و هم تحریم ها را نگه داشت!

 البته این شگرد آنها به ویژه آمریکایی هاست که با استفاده از بار روانی و مطالبه ایجاد شده ، بخواهند در لحظات آخر، برخی توافقات را تغییر دهند و امیدوار باشند طرف مقابل که یک روند فرسایشی در مذاکرات را پیموده، رضایت دهد.
با این حال، خبرهایی که از وین می رسد حکایت از آن دارد تیم ایرانی مذاکره کننده، به چیزی کمتر از لغو تحریم ها رضایت نداده و این دلیل تمدید مذاکرات است.

حال اگر 1+5 همچنان بخواهد برخلاف توافقات پیشین، تحریم ها را حفظ کند، ایران گزینه ای جز عدم توافق ندارد زیرا قرار نیست امتیاز بدهیم و هیچ نگیریم.
حتی در صورت ادامه 1+5 بر مواضع غیر اصولی اش و زیر پا گذاشتن آنچه پیش از این مورد توافق قرار گرفته، حتی امکان فراخواندن تیم ایران از مذاکرات وجود دارد.

همچنین با رویکرد حاضر که از پنجشنبه شاهدش هستیم، گروه های مخالف توافق در ایران بار دیگر لابی های خود را با برخی نمایندگان مجلس از سر گرفته اند تا در صورت شکست مذاکرات، "طرح تشدید فعالیت های هسته ای ایران" را به سرعت در دستور کار خود قرار دهند. این بار البته دولت نیز با چنین طرحی موافقت خواهد کرد چرا که رئیس جمهور نیز به صراحت گفته است که در چنان فرضی، رویکرد ایران ، شدیدتر از آنچه در مخیله 1+5 است خواهد بود.

درست است که مردم ایران در آرزوی توافق هستند و درست است که توافق ناظر بر لغو تحریم ها، نیاز امروز ایران است اما توافق بدون لغو تحریم ها، اساساً نه مطلوب ایرانی هاست و نه شدنی.

با اتفاقات جدید، مردم ایران می دانند که مسؤولیت هر گونه شکست احتمالی مذاکرات با 1+5 است چرا که ایران حتی حاضر شد از برخی حقوق هسته ای اش صرف نظر کند ولی این طرف مقابل بود که دلبسته تحریم ها شده بود و نمی توانست از آن دل بکند.

در چنین فرضی، اگر ظریف و تیمش بدون توافق هم به وطن بازگردند، تلاش صادقانه ای که در این دو سال کردند، در خور ستایش است و مردم قدردان شان هستند چرا که آنان برای دفاع از منافع ملی ایران در این نبرد نابرابر دیپلماتیک حاضر شدند و نه برای هر گونه توافقی ولو بدون لغو تحریم ها.

البته تا دوشنبه فرصت هست تا 1+5 به ویژه آمریکا ، تصمیم سیاسی درست را بگیرد و توافقی که متضمن برد - برد است را شکل دهد. ما نیز امیدواریم توافق تاریخی حاصل شود ولی طرف های مذاکره کننده بدانند که مردم ایران، خواهان توافقی هستند که متضمن حفظ حقوق آنها و لغو تحریم ها باشد و نه چیز دیگر.

آنها تصور نکنند که با توجه به فضای عمومی ایران که خواهان توافق است، می توانند انتظار داشته باشند هر سندی به عنوان "توافق" مورد پذیرش تیم ایرانی قرار بگیرد؛ توافق تنها یک راه دارد: لغو تحریم و نه چیزی کمتر از آن.

[ahmad1361 16,773]

عصر ایران - مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 ، درست در آخرین ساعات پنجشنبه -که قرار بود به پایان برسد- با اتفاق عجیبی مواجه شد: گروه کشورهای غربی و به ویژه آمریکا، بخشی از آنچه توافق شده بود را زیر پا گذاشتند و توافق صورت نگرفت. 

هر چند به دلیل این که متن مذاکرات منتشر نشده است و جز اشخاص حاضر در هتل کوبورگ (محل مذاکرات) و افراد معدودی در پایتخت های 7 کشور، نمی دانند که آنچه طرف مقابل "دبه" کرد دقیقاً چه بوده است اما کلیات قضیه این است که " لغو تحریم ها" موضوعی است که غربی ها خواستند در آخرین ساعات مذاکره به نحوی از کنارش بگذرند و چماق تحریم را بر سر ایران نگه دارند.
این اتفاقی است که عباس عراقچی از آن به عنوان "دلبستگی طرف مقابل به تحریم ها" یاد کرده است.

 

واقعیت این است که قصد ایران از شرکت در این گفت و گوها ، این است که بتواند در برابر اعطای امتیازاتی و چشم پوشی از برخی حقوق هسته ای خود، یک امتیاز مهم بگیرد و آن "لغو تحریم ها"ست.

بنابر این، اگر قرار باشد در انتهای مذاکرات، همه چیز باشد ولی لغو تحریم نباشد، اساساً چیزی به دست نیاورده ایم. این را تیم مذاکره کننده ایرانی به خوبی می داند و به همین دلیل است که در برابر همه فشارهای 1+5 ، بر روی این موضوع کلیدی پافشاری می کند.
 ظریف در این باره به طرف های مذاکره گفته است که باید بین "فشار" و "توافق"، یکی را انتخاب کنند. نمی شود که هم دم از توافق زد و هم تحریم ها را نگه داشت!

 البته این شگرد آنها به ویژه آمریکایی هاست که با استفاده از بار روانی و مطالبه ایجاد شده ، بخواهند در لحظات آخر، برخی توافقات را تغییر دهند و امیدوار باشند طرف مقابل که یک روند فرسایشی در مذاکرات را پیموده، رضایت دهد.
با این حال، خبرهایی که از وین می رسد حکایت از آن دارد تیم ایرانی مذاکره کننده، به چیزی کمتر از لغو تحریم ها رضایت نداده و این دلیل تمدید مذاکرات است.

حال اگر 1+5 همچنان بخواهد برخلاف توافقات پیشین، تحریم ها را حفظ کند، ایران گزینه ای جز عدم توافق ندارد زیرا قرار نیست امتیاز بدهیم و هیچ نگیریم.
حتی در صورت ادامه 1+5 بر مواضع غیر اصولی اش و زیر پا گذاشتن آنچه پیش از این مورد توافق قرار گرفته، حتی امکان فراخواندن تیم ایران از مذاکرات وجود دارد.

همچنین با رویکرد حاضر که از پنجشنبه شاهدش هستیم، گروه های مخالف توافق در ایران بار دیگر لابی های خود را با برخی نمایندگان مجلس از سر گرفته اند تا در صورت شکست مذاکرات، "طرح تشدید فعالیت های هسته ای ایران" را به سرعت در دستور کار خود قرار دهند. این بار البته دولت نیز با چنین طرحی موافقت خواهد کرد چرا که رئیس جمهور نیز به صراحت گفته است که در چنان فرضی، رویکرد ایران ، شدیدتر از آنچه در مخیله 1+5 است خواهد بود.

درست است که مردم ایران در آرزوی توافق هستند و درست است که توافق ناظر بر لغو تحریم ها، نیاز امروز ایران است اما توافق بدون لغو تحریم ها، اساساً نه مطلوب ایرانی هاست و نه شدنی.

با اتفاقات جدید، مردم ایران می دانند که مسؤولیت هر گونه شکست احتمالی مذاکرات با 1+5 است چرا که ایران حتی حاضر شد از برخی حقوق هسته ای اش صرف نظر کند ولی این طرف مقابل بود که دلبسته تحریم ها شده بود و نمی توانست از آن دل بکند.

در چنین فرضی، اگر ظریف و تیمش بدون توافق هم به وطن بازگردند، تلاش صادقانه ای که در این دو سال کردند، در خور ستایش است و مردم قدردان شان هستند چرا که آنان برای دفاع از منافع ملی ایران در این نبرد نابرابر دیپلماتیک حاضر شدند و نه برای هر گونه توافقی ولو بدون لغو تحریم ها.

البته تا دوشنبه فرصت هست تا 1+5 به ویژه آمریکا ، تصمیم سیاسی درست را بگیرد و توافقی که متضمن برد - برد است را شکل دهد. ما نیز امیدواریم توافق تاریخی حاصل شود ولی طرف های مذاکره کننده بدانند که مردم ایران، خواهان توافقی هستند که متضمن حفظ حقوق آنها و لغو تحریم ها باشد و نه چیز دیگر.

آنها تصور نکنند که با توجه به فضای عمومی ایران که خواهان توافق است، می توانند انتظار داشته باشند هر سندی به عنوان "توافق" مورد پذیرش تیم ایرانی قرار بگیرد؛ توافق تنها یک راه دارد: لغو تحریم و نه چیزی کمتر از آن.

 

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب oldmagina

سرزمان بندی تحریم ها هم کوتاه امدیم

ولی ظاهرا طرف مقابل فکر کرد میتواند بیشتر امتیاز بگیرد منکر خیلی چیزها شد

[Sami1993 11,560]

امریکا به مرگ گرفت تا ایران به تب لوزان رضایت بدهد!
امریکا راهبرد موفق دقیقه ۹۰ خود در ژنو و لوزان را اینبار در وین امتحان می کند؛ دبه کن و امتیاز بگیر/ خطر مبنا قرار گرفتن چارچوب لوزان برای توافق نهایی/ مطالبات جدید امریکا حتی از لوزان فاجعه بار تر است
يک منبع آگاه از روند مذاکرات ایران و ۱+۵ در گفتگو با رجانيوز با اعلام این خبر اعلام کرد که پس از تغییر مسیر امریکا در ساعات پایانی که در شامگاه چهارشنبه افق مذاکرات را تيره کرد، هم اکنون تلاش‎ها به سمت تاکيد بر روي توافق لوزان به عنوان چارچوب توافق احتمالی معطوف شده است.

کميل نقي پور – رجانیوز: شگرد آمریکایی ها برای کسب امتیاز بیشتر از مقامات ایرانی در حالی دستیابی به توافق هسته ای را با تاخیر مواجه کرد که نگرانی‎ها از افزایش فشار برای تحمیل چارچوب لوزان به عنوان چارچوب توافق نهایی افزایش یافته است.

 

يک منبع آگاه از روند مذاکرات ایران و ۱+۵ در گفتگو با رجانيوز با اعلام این خبر اعلام کرد که پس از تغییر مسیر امریکا در ساعات پایانی که در شامگاه چهارشنبه افق مذاکرات را تيره کرد، هم اکنون تلاش‎ها به سمت تاکيد بر روي توافق لوزان به عنوان چارچوب توافق احتمالی معطوف شده است، این در حالی است که موارد موجود در چارچوب توافق لوزان، کاملا مغایر با معیارهای یک توافق خوب بوده و کشور را با آسیب‎های جدی در حوزه امنیت ملی روبرو خواهد کرد.

 

به گفته اين منبع آگاه، آمريکايي ها درباره متن قطعنامه شوراي امنيت و تحريم هايي که قرار است در اين قطعنامه گنجانده شود پاي خواسته هاي خود را فراتر از خواسته هاي قبلي گذاشتند و عملا به دنبال آن هستند که علاوه بر حفظ رژيم تحريم هاي خود ، ساختار تحريم هاي شوراي امنيت را نيز حفظ کنند.

 

هر چند با تاکيد روسيه درباره لغو تحريم هاي تسليحاتي به نظر مي رسيد در متن قطعنامه شوراي امنيت اين بخش از تحريم ها برداشته شود با اين حال پس از زياده خواهي آمريکا در چهارشنبه گذشته، تلاش‎هایی برای تامین نظر امریکا در توافق نهایی صورت گرفته است.

 

این در حالی است که در نشست مشترک ظريف و کري نیز قرار شد کارشناسان براي دستيابي به يک موضع جديد درباره قطعنامه هاي شوراي امنيت گفتگو کنند و به نظر مي رسد با توجه به اراده طرفين مذاکره براي دستيابي به توافق تا حدود زیادی خواسته آمريکا تامین شود.

 

شگرد امریکا برای تحمیل برخی توافقات به طرف مقابل در دقیقه ۹۰، شگردی است که پیش از این و در توافق ژنو نیز با موفقیت از سوی امریکا پیاده شد، به نحوی که پيشنهادهاي مطرح شده از سوي آمريکا در مذاکرات مسقط که کاملا متفاوت با توافقات قبلی با ایران بود، هر چند در ابتدای کار با عصبانیت و حیرت طرف ایرانی روبرو شد، اما در نهایت به موافقت با اين پيشنهادات در مذاکرات بعدي و توافق لوزان منجر شد.

 

بر همین اساس، تجربه ژنو، تمدید ژنو و لوزان، از جمله تجربه هاي موفق آمريکايي ها براي به دست آوردن امتيازات بيشتر در دقيقه ۹۰ مذاکرات بوده است.

نکته مورد تامل آنکه بر اساس شيوه مذاکراتي آمريکايي ها، در حالي که طرفين مذاکره روزها و ماه ها درباره برخي از جزييات صحبت کرده و به توافق ضمني دست پيدا کردند آمريکايي ها با ارائه پيشنهادات زياده خواهانه جديد و با اين محاسبه که ايراني ها به دليل نياز به توافق هسته اي مذاکرات را ترک نمي‎کنند، عملا هم راه چانه زني تيم ايراني را براي کسب امتياز حداقلي مي بندد و هم اينکه مسير خود را براي کسب اميتازات بيشتر هموار مي کند.

 

در واقع دليل درخواست هاي زياده خواهانه آمريکا که حتي صداي روس ها را هم درآورده، ارسال پالس غلطی است که ایران به دنبال توافق به هر قيمتي است و حتي توافق بد را به عدم توافق ترجيح مي دهد.

 

ادامه يافتن مذاکرات با وجود زدن زير تعهدات در دقيقه ۹۰ بيانگر آن است که آمريکايي ها در ساختار محاسباتي خود به اين نتيجه رسيده‎اند که فشار بيشتر نه تنها سبب بن بست مذاکرات نمي شود بلکه باعث جلوگیری از ارائه درخواست‎های بیشتر طرف مقابل شده و به منظور جلوگيري ازافزايش درخواست هاي زياده خواهانه آمريکا، طرف مقابل حاضر است برای توافق بر سر موضوعات محل اختلاف نیز کوتاه بیاید.

 

اين سياست آمريکايي ها کار را به جايي رسانده که اکنون مباحث را به این سمت بکشاند تا توافق لوزان را به عنوان محور و مبناي توافق نهايي به حساب آورد، اين در حالي است که آنچه در لوزان مورد توافق قرار گرفته با خطوط قرمز نظام فاصله بسياري دارد به گونه اي که موارد متعددی از محورهای لوزان، در ماه‎های گذشته به عنوان خطوط قرمز قطعنی نظام مطرح شده و با صراحت تيم مذاکره کننده ايران از پذيرش آن تعهدات در توافق نهايي نهي شده اند.

 

بازرسی‎های نظامی و فراقانونی، محدودیت گسترده در تحقیق و توسعه دانش و صنعت هسته‎ای و توقف تدریجی و مشروط بسیاری از تحریم‎های مهم بهمراه حفظ ساختار کلی تحریم‎های امریکا و سازمان ملل، از مهمترین محورهای توافق لوزان بوده است که مبنا قرار گرفتن آن برای توافق نهایی، به هیچ وجه خطوط قرمز و منافع اصلی نظام را تامین نخواهد کرد.