امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

1 hour قبل , arminheidari گفت:

متاسفانه همه منتظرن یکی مثل امیرکبیر بیاد و کشور رو از این رو به اون رو بکنه 

 

البته مردم هم باید بخوان 

باید احساس نیاز بکنن 

سپاه عمر سعد حقانیت امام حسین (ع) را میدونستن اما با امام جنگیدن 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

موضوعات جامعه شناسی را نمیشه یک بعدی مورد توجه قرار داد

واقعا نقش مردم چیه ؟ نقش مسئول چیه؟ 

 

 

  • Like 2
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
43 minutes قبل , majid363 گفت:

نامه امام علی (ع) به مالک اشتر را اگر شما در نظر بگیرید 

 

 

حضرت علی در نهج البلاغه هم حاکم رو خطاب میده و هم مردم رو 

اگر بخواهیم ارزش گذاری کنیم 

80 درصد تاثیر با حکومت هست و 20 درصد مردم 

 

برای یک جامعه 1 درصد هم 1 درصد هست و بار زیادی از دوش جامعه بر میداره چه برسه به 20 درصد 

از سمت دیگر 80 درصد از دل همون 20 درصد بیرون میاد 

 

از این نظر باید بگیم که نباید به بهانه اثر بالای حکومت خود را بی تفاوت و بی تاثیر بدونیم 

مثال هاش هم که گفته شد 

مثال هایی مثل محک و پهپاد و موشک مثال های بزرگی هستن 

 

در مجموع قصد ندارم ضعف عملکردی حکومت رو توجیه کنم

ولی میخوام به اون هایی که غر می زنن و عملی نمی کنن بگم که شما هم به سهم خودتون مقصرید 

2 hours قبل , majid363 گفت:

آیا مردم امیرکبیر را کشتن ؟؟

 

بله 

چه فیزیکی 

و چه قتل تفکر امیرکبیر

 

داستان امام حسین (ع) و کوفه مثال تاثیر مردم هست

اگرچه تو اون مورد هم حکومت اثر بالایی داشت

 

 

 

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

معامله کالا به کالا 

 

در قدیم که هنوز پول اختراع نشده بود، تهاتر و معامله کالا به کالا رایج بود 

با اختراع پول به عنوان واسط بین کالاها، امکان معاملات متنوع تر ممکن شد. 

ولی باز اصول کار در نگاه کلی به همان صورت قبل بود و هست پول تنها یک کاتالیزور است. 

 

photo_2019-09-14_16-54-28.jpg

 

بعد از هزاران سال با تحریم های بانکی و نفتی ایران بحث معامله کالا به کالا و تهاتر دوباره پررنگ شده است. 

در این بین نکته ای از یک سریال کره به نام تاجر پوسان پیشتر دیدم که ارزش یادآوری دارد. 

 

در یک بخش از این سریال چالشی به نام خرده فروشی وجود دارد که افرادی که تازه وارد تجارت می شوند باید با موفقیت از ان عبور کنند

در این چالش یک کوله ظروف برنجی به تاجر تازه کار داده می شود تا بفروشد 

 

25f5975e4112b357a954177c5723dde5.png

 

تاجر اول 

همه ظروف برنجی خود را با قرص های ضد دل درد یک طبیب معاوضه کرد 

و ظرف سه روز قرص ها را در میان مردم شهری که اب اشامیدنی با کیفیتی نداشتند فروخت 

اینگونه با دو تعویض کالا توانست به کالای خود را که سخت به فروش می رسید بفروشد

 

اما ایده تاجر دیگر مخالف این روش بود 

او میگفت شما ظروف برنجی خود را باید به مردم میفروختی 

هرچند شبیه فروش قایق در بیابان باشد، و با بیان مزایای ظروف برنجی اونها رو علاقه مند به خرید می کردی

اینگونه برای خودت مشتری های درازمدت جور میکردی 

 

800px-Dogcart3.jpg

 

تاجر دوم به شهری رفت که مردم از ظروف سفالی استفاده می کردند و با ظروف برنجی اشنایی نداشتند 

و موقعیت برای فروش ظروف برنجی خیلی خوب بود 

در ثانی اون محل، منطقه کشت پنبه بود و تا چشم کار می کرد پنبه وجود داشت. 

تاجر ظروف برنجی را با  پنبه کهنه معاوضه کرد و پنبه های کهنه را به شهر دیگری که در ان پنبه ارزش داشت برد و فروخت. 

34~1.jpg

هر دو روش که توسط دو تاجر انجام شد معامله کالا به کالا بود 

ولی روش اول یکبار تکرار و محدود بود 

و روش دوم به دلیل عرضه به مردم قابل تکرار بود

 

وجه مشترک هر دو کار هم پیدا کردن نیاز مردم در جاهای متفاوت و تطبیق کالا با این نیازها بود. 

این نکات، نکات پایه در معامله کالا به کالا هست 

که امروز برای کسانی که می خواهند تهاتر انجام دهند راهگشا هست 

 

3583638.jpg

 

 

  • Like 1
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
13 hours قبل , arminheidari گفت:

که امروز برای کسانی که می خواهند تهاتر انجام دهند راهگشا هست 

 

با سلام 

خود تهاتر شاید کار توجیه پذیری باشه و برخی تو دنیای الان دنبال اینکار باشند 

اما یک مسئله نباید فراموش بشه این که این کار باید در شرایط مساوی بین دو شریط اقتصادی انجام بشه 

و گرنه یکی سو استفاده خواهد کردو سود بیشتر خواهد برد  و شریک دیگر برای جور کردن منابع مجبور میشه از سرمایه شخصی خودش مصرف کنه 

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم ا... 

 

بر 16 آذر 1399 در 19:20 , arminheidari گفت:

بخشی از واقعیت بصورت هدفمند انجام می پذیرد. 

 

 

توی پروفایل  شما بررسی کردم ،دیدم 7-8 بار بحث هدفمند بودن را تا الان مطرح کردید ، دیدم این ویدئو مناسب ترین مثال برای توصیف شیوه کار شما در میلیتاری هست 

اصل انتخاب هدف در کار

 

https://www.aparat.com/v/XwxdU

  • Like 5
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

جذب نیروی انسانی 1: گزینش اشتباه

 

یکی از گذرگاه های جذب نیرو در هر سازمانی، واحد گزینش و جذب نیرو هست 

1397032112371837114396764.jpg

 

متاسفانه بعد از انقلاب، واحد های گزینش معیارهایی را مبنا گذاشتند که اتوبان بازی بود برای عبور منافقان و دروغ گویان

و حتی بچه های انقلابی را هم مجبور می کرد در بعضی سوالات تقیه پیشه کنند 

 

شاید بهترین طنز در خصوص تفکر اشتباه در گزینش در فیلم اخراجی های 1 نشان داده شد            لینک

که سوال های بی ربط که با امور عادی مردم و تخصص مورد نیاز در ارتباط نیست مطرح میشد

برای مثال با پای چپ وارد شدن به دستشویی یا کفن میت چند تکه هست

در حالی که سوالات ربطی به هدف اصلی کار نداشت

12934148-1685-b__3512.jpg

 

شاید این مثال جالب باشد که تراز جمهوری اسلامی در این روزگار شهید سلیمانی هست ولی ایشان بدلیل سخت گیری بی مورد در گزینش رد شد   لینک

 

32137262-7584-b__4742.jpg sardar-5.jpg

 

نقل قول

لباس آستین کوتاه می‌پوشید و ورزشکار بود و اتفاقاً به‌خاطر همین نوع لباس پوشیدن نزدیک به یک ماه تلاش او برای پذیرش ناکام ماند و پذیرش نمی‌شد. ما از دوستان قبل از انقلاب بودیم و من آن زمان فرمانده عملیات سپاه کرمان بودم. به من مراجعه کرد و من هم با پذیرش سپاه کرمان صحبت کردم که مشکل تأیید او چیست؟ ابتدا گفتند بگذارید دوباره بررسی کنیم. هفته بعد باز قاسم به من مراجعه کرد که نتیجه چه شد، که وقتی این بار دلیل را از واحد پذیرش پرسیدم، گفتند از نظر پذیرش ایشان صلاحیت ورود به سپاه را ندارد، زیرا پیراهن آستین کوتاه می‌پوشد و قیافه اینچنینی دارد و فکر نمی‌کنیم برازنده این باشد که وارد سپاه شود. من این مسأله را در جلسه شورای فرماندهی مطرح کردم که مورد اعتراض فرمانده وقت واقع و تأکید شد که نباید این سختگیری‌ها باشد و باید اجازه دهیم نیروهایی که شایستگی دارند، بتوانند جذب شوند. خوشبختانه جذب شد.

 

 

اما داستان دوم که بیشتر روندهای گزینش های ما رو به چالش میکشه جالب هست

به نقل از اقای قرائتی، اگر پیامبر هم تو جامعه ما بیاد تو گزینش رد میشه   لینک

چرا؟ 

چون عموش معاند بوده ( ابوجهل)

نیم از طایفه اش هم علیه اسلام بوده 

 

و کامل تر این داستان   لینک

نقل قول

 محمدرضا زائری، روحانی محبوب و روزنامه‌نگار فرهنگی در یادداشتی به برخی ویژگی‌های پیامبر(ص) و سخت‌گیری‌های امروز اشاره کرد و نوشت:

می‌گوید: برای سازمان مان یک نفر برای مدیریت روابط عمومی می خواهیم، کسی سراغ نداری؟

می گویم: جوانی بسیار توانمند و لایق هست که خیلی هم خوش اخلاق و خنده روست و تحمل و صبر زیادی هم دارد و همه به صداقت و درستکاری می شناسندش و او را امین می دانند، اما نمی دانم برای فضای کاری شما مناسب باشد یا نه، چون موهایش بلند است و موهایش را روغن می زند و خیلی به ظاهر و تیپش اهمیت می دهد و کلی هم برای عطر و ادوکلون خرج می کند و به لباس مرتب و تمیزش می رسد!

می گوید: البته می دانی که محیط سازمان ما خیلی مذهبی است و طبیعتا این سر و شکلی که تو تعریف می کنی با آن مجموعه خیلی سازگار نیست ولی حالا شاید بتوانیم قانعش کنیم که موهایش را کوتاه کند! چون بالاخره فضای عمومی بر وبچه های ما بیشتر جوّ رفقای هیئتی و حزب اللهی است و حال و هوایشان این طوری نیست.
ادامه می دهم که راستش دور و برش هم آدم های مختلفی هست و با همه جور آدمی کنار می آید و گرچه موضع اعتقادی قاطع و شفاف و صریحی دارد اما روابطش خیلی وسیع و متنوع است و بعضی رفقایش چندان مثل خودش نیستند.

بعد می گویم: البته مشکل دیگری هم در مورد بستگانش هست که فکر نمی کنم راه حلی داشته باشد! دو تا از عموهایش از سران ضدانقلاب هستند که پرونده سنگین دارند!

می گوید: نه دیگر این را اصلا نمی شود کاری کرد، چون جواب استعلام از همان اول معلوم است!

می گویم بله می فهمم، شما حق دارید چون محیط کارتان خیلی مذهبی است چنین آدمی به درد شما نمی خورد! اما آیا می دانی تمام اوصافی که من گفتم خصوصیات رسول خدا صلى الله علیه و آله بود؟

نگاهم می کند و دیگر چیزی نمی گوید!
هر دو سکوت می کنیم!

 

مثال نقض برای نشان دادن سوراخ و گاف های سیستم است ولی به سادگی این دو موضوع ضعف های اساسی را در سیستم گزینش ما نشان می دهد 

علت اصلی این ضعف در تلاش برای ارزیابی یک فرد تنها در یک جلسه یا تنها از روی ظاهر هست 

 

در حالی که سیستم های نوین بر مبنای ارزیابی مداوم فرد کار می کنند 

و این ارزیابی نه از روی گفته های او و دیگران که از روی عملکرد و کارنامه اوست 

 

همین نکته معیار طراحی یک ارزیابی و گزینش پویا و بدور از سلیقه گرایی هست 

که سازمان های موفق در پی ان هستند

ویرایش شده در توسط arminheidari
  • Like 3
  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یک جامعه سالم باید عاشق حقیقت باشه. و بیزار از دروغ. دروغ مثل یک افیون دوستداشتنی پایه های اخلاقی یک جامعه را نابود می‌کنه. و هر چه بیشتر جامعه در اون غرق بشه باز هم اعتیادش بیشتر میشه. نباید راحت دروغ گفته و شنیده بشه و بدون هیچ بازخورد منفی از کنار اون رد شد یا بدتر از اون با دادن پاداش به دروغگو اون رو تقویت کرد.

خداونداین کشور را از دشمن خشک سالی و دروغ حفظ کند.

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بسم الله الرحمن الرحیم

هزینه های پروازهای فضایی قبل و بعد از SpaceX

122.jpg

 

 

در 21 دسامبر 2021 موشک فالکون 9 اسپیس ایکس به منظور تحویل تجهیزات و هدایای کریسمس به فضانوردان ایستگاه فضایی پرتاب شد. تنها  8 دقیقه بعد از پرتاب، اولین مرحله موشک به زمین بازگشت و بر روی یکی از کشتی های بدون سرنشین اسپیس ایکس در اقیانوس اطلس فرود آمد. این فرود صدمین فرود موفقیت آمیز این شرکت بود.

SpaceX مانند سایر شرکت های همچون Blue Origin و Ball Aerospace درحال طراحی و ساخت فضاپیماها با ایده هایی برای کم کردن هزینه ها و در عین حال سرعت در تحویل محموله ها است. اما هزینه پرتاب یک موشک باری به فضا چقدر است و این هزینه ها در طول سالها چقدر تغیر کرده است.

در نمودار بالا بر اساس داده های مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی نگاهی به هزینه هر کیلوگرم پرتاب های فضایی در سراسر جهان از سال 1960 می اندازیم.

spacex-cost-of-space-flight.jpg

 

مسابقه فضایی

یکی از وقایع مهم قرن بیستم جنگ سرد و رقابت بین ایالات متحده و اتجاد جماهیر شوروی جهت دستیابی به قابلیت های برتر در پرواز های فضایی است.

مسابقه فضایی منجر به پیشرفت‌های تکنولوژیکی بزرگ شد، اما این نوآوری‌ها هزینه بالایی داشتبه عنوان مثال، در طول دهه 1960، ناسا 28 میلیارد دلار برای فرود فضانوردان روی ماه هزینه کرد، هزینه ای که امروزه معادل 288 میلیارد دلار با در نظر گرفتن  تورم است.

در دو دهه گذشته، شرکت‌های استارت‌آپ فضایی نشان داده‌اند که می‌توانند با پیمانکاران سنگین وزن هوافضا مانند بوئینگ و لاکهید مارتین رقابت کنندامروزه، پرتاب موشک اسپیس ایکس می تواند 97 درصد ارزان تر از هزینه سواری سایوز روسی در دهه 60 باشد.تقویت‌کننده‌های(بوستر) موشک اسپیس‌ایکس معمولاً به زمین بازمی‌گردند که می‌توانند بازسازی شوند، این مسئله باعث صرفه جویی در هزینه ها و کاهش قیمت های این شرکت جهت رقابت با سایر ارائه دهندگان خدماتی فضایی می شود.

توریسم فضایی

اگر چه هزینه ارسال محموله های باری با رقابت بین شرکتها پایین آمده ، اما هزینه ارسال انسان به فضا همچنان گران است. در طول 60 سل گذشته تقریبا 600 نفر به فضا پرواز کرده اند که اکثر آنها فضانوردان دولتی بوده اند. برای یک صفر زیر مداری در SpaceShipTwo شرکت Virgin Galactic و New Shepard متعلق به Blue Origin صندلی ها معمولا بین بین 250 هزار تا 500 هزار دلار قیمت دارند . پروازهای فراتر از آن به ارتفاع های بسیار بالاتر هزینه های بسیار بیشتری دارند که ممکن است به بیش از 50میلیون دلار برای هر صندلی برسد.

 آینده پروازهای فضایی

 Benji Reed یکی از مدیران SpaceX گفته : ما می خواهیم در چندین سیاره زندگی کنیم  و این به معنی قرار دادن میلیون نفر در فضا است و با توجه به کاهش هزینه ها در دو دهه گذشته ممکن است در آینده اسمان دیگر محدود نباشد.

منبع

تا زمانی که شرکتهای قوی خصوص نداشته باشیم و شرکتهای ما وارد رقابت  چه در سطح داخلی و در سطح بین المللی نشوند هزینه توسعه صنایع برای ما زیاد خواهد بود 

 

 

  • Like 3
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در رابطه با بهینه سازی تولیدات دفاعی و افزایش راندمان خطوط تولید صنایع نظامی گفتگویی مفید در بروز رسانی بین کاربران محترم موجود بود . بنده هم جسارتاً انتقال اون رو به تاپیک مدیریت منابع و نیروها در صنایع نظامی مفید دانستم که مطالب آن ثبت شود و از بین نرود . اگر از نظر مدیریت محترم بلا اشکال بود که حفظ شود و اگر لازم بود تا جابجا یا اصلاح گردد .  

 

لازم به توضیح هست که کامنت ها از پایین به بالا باید مطالعه شوند . سپاسگذارم 

 

 

 

 

arminheidari@

راهكار ، فروس خارج از فرايند دولت / يعني به روش قديم و مشتري هاي خصوصي / يعني به جاي روشي كه دولت ميگه برو سراغ مشتري خصوصي و بده و بستان انجام بده / در اين بين با حوصله مجوزهات هم بگير

 

arminheidari@

 دقيقا زدي به خال / اولين دردسر شركت ها فرايند بروكراسي ادارات دولتي هست در همه زمينه ها از ماليات گرفته تا بيمه و كارفرما ، به حدي كه خيلي از توليد كنندگان از فروش مستقيم ابا دارند و بصورت دسته دوم ميفروشند تا درگير بروكراسي نشن / جالب اينا كه اين مجوز ها هيچ اثر مثبتي بر توليد و توليدكننده ندارن و فقط مانع هستن / بخش دوم عدم پرداخت پول توسط دولتي ها است كه قيمّت كف ميخوان و پول نميدن

 

parsneet@

 دوستانی دارم که شرکت های دانش بنیان تاسیس کردند و محصولات درخور اعتنایی هم معرفی کردند ولی چند گلایه اصلی دارند . اول فرآیند صدور مجوز ها انقدر پیچیده و فرسایشی هست که میگن 3 نفر رو در یک شرکت ده نفره گذاشتیم که فقط برای مجوز ها بدوند !! ( لازم به ذکر است محصولاتی که برچسب دفاعی بخورند ذاتاً حساسیت دارند اما می گفتند که یک نهاد مشخص برای مجوز نداریم بلکه همزمان باید از هر نهاد جداگانه مجوز بگیری و رایزنی بکنی و وارد فرآیبند مجوز دهی اون نهاد بشی و همینطور نهاد بعدی و بعدی و ...) دومین گلایه شون عدم سفارش هست و سومین گلایه می گفتند وقتی سفارش میگیری پیش پرداخت که برای یک شرکت دانش بنیان و نوپا حیاتی هست رو پرداخت نمی کنند و باید محصول بهشون بدهی و تازه یکسال دنبال گرفتن پولش بدوی ... بهر حال دانش بنیانها و موسسات تحقیقاتی آینده این مملکت هستند و توقع زیادی هم ندارند و تنها راه حل رفع مشکلات اونهاست ولا غیر ..

 

Overdose@

 دانش بنیانها دستاوردهایی دارن که نمیشه تجاریشون کرد و داره خاک میخوره چون صنایع بزرگی نیست که توی لبه فناوری جهانی حرکت کنه وحاضر به گذاشتن سرمایه باشه

 

Parsneet@

 ضمن تایید نکته شما در مورد اصلاح دیدگاه ها و دانش بنیان کردن خطوط تولید باید اذعان کرد همان آر پی جی هم در جایی خودش آتش ارزان و بیشتری ( کمیتی ) رو در اختیارتون می گذارد . و با توجه به اینکه حوزه درگیری ها در خاورمیانه وسعت زیادی داره , همان آر پی جی های تولیدی هم بازار گرم خودشون رو دارند  ولی برای داشتن چشم انداز به درگیری های آتی در منطقه و بعضی دشمنان تجهیز شده باید تولیدات جدید رو هم در دستورکار داشته باشند که الحمدالله در حوزه ضد زره حداقل به نظر می رسد محصولات خوبی در خط تولید داریم .

 

NIX@

نگاه و دانش درست وجود نداره ... دو سه سال پیش یک جایی بودم ، یک پیمانکار پایین دست وزارت دفاع که پره های پشت آر پی جی تولید میکرد میگفت نگاه وزارت دفاع کمیتی است نه کیفیتی ، گفتم با ۲۰ تا rpg7 هم نمیتونید یه تانک بروز رو از کار بندازید ، بهم پوزخند میزد

 

Parsneet@

البته که این سر ریز دوسویه خواهد بود . ولی اینکه فکر کنیم که وزارت دفاع به صورت جزیره ای بتواند محصولات دفاعی تولید کند بدون اینکه در سایر صنایع مشکلات و معضلات حل شود قدری خوشبینانه است . به طور کلی باید کسانی که مسئول و تصمیم گیر هستند کمر به رفع مشکلات صنایع ایران به طور عام و موسسات پژوهشی و دانش بنیان به طور خاص ببندند . تازه اون موقع می توانیم ازضمینه سازی برای تولید صنعتی محصولات دفاعی صحبت کنیم ...

 

Parsneet@

با سلام و عرض ارادت به دوستان میلیتاری . از قدیم گفتند آنچه را درو می کنید که می کارید ! برای اینکه بتوانید تولیدات دفاعی خوبی داشته باشید باید پروژه های تعریف شده تون منطبق با توانمندی های موجود یا " قابل اکتساب" باشد . و قطعا" رابطه تنگاتنگی با پروژه های تعریف شده در موسسات تحقیقاتی وزارت صنایع و دانشگاه های ممتازمان خواهند داشت . اگر خواهان محصولات خلاقانه و نوین هستید باید به صورت سیستماتیک از موسسات تحقیقاتی دانشگاهی و صنعتی حمایت کنید و سر ریز آن به سمت وزارت دفاع هم خواهد رفت .

 

Overdose@

 حسابرسی و شفافیت نیست

 

arjmandi@

 کوچکترین حرکت تو مملکت بلافاصله تبدیل به انحصار و رانت و باند بازی و ...میشه ایران بیش از هر کشوری به اقتصاد باز و شفاف نیازمنده

 

Overdose@

 کار کردن با وزارت دفاع یک کشور دیگه مشخصا خیلی سختتر از کار با یک‌شرکت خصوصی هست

 

Arjmandi@

برادران تصمیم گیر حوزه دفاعی با این شیوه مدیریت پروژه ها و موازی کاری و سیاسی کاری و ...انتظار دارند مثل چین بشن ولی حتی به گرد پای ترکیه هم نمی رسند چه برسه چین .در بهترین حالتمون شاید پاکستان بشیم که اون هم با این تخصیص منابع و مدیریت کار سختیه

 

Overdose@

 جواب مشخصه ما نیاز داریم و اولویت با تامین کننده های موجود هست که کیفیت و کمیت را تامین کنن

 

majid363@

برا تولید اول از همه باید تکلیف این موضوع مشهص بشه که ایا همه چیز باید داخلی باشه یا نه؟ اگر قراره خارجی باشه از کجا وارد بشه

 

Worior@

مثلا جهاد خودکفایی زمینی ارتش و سپاه هر کدوم یه وسیله رو میسازن و یکیشون خیلی بهتر در میاد و یه مسابقه تست میزارن و اونی که بهتره خریداری میشه و .و..

 

worior@

همشون زیر نظر برند وزارت دفاع mod هستن. بخش خصوصی یه بخش رقابتی اول با شرکت های داخلی هست. البته رقابت هست اما بصورت محدود بین طرف های سفارش ارتش و سپاه.

 

Overdose@

یعنی ظرفیت داخلی ما به حدی نیست که از یک‌صنایعی به این عظمت ۲تا داشته باشیم مگه اینکه مینیاتوریزه باشن ...مثلا برزیل فقط امبرائر را داره و یا ژاپن فکنم یک شرکتش توی صنعت هوایی فعالیت داره

 

Overdose@

 این صنایع رقیب داخلی که نمیتونن داشته باشن .....شاید با شرکتهای همتای شرقی خود بتونیم رقابت ایجاد کنیم

 

FOCAL@

 در صحبت های شما مهمترین عامل دیده نشده و اون رقابت هست

 

Overdose@

نمایشگاه قطر یسری برند های معروف انگلیسی و امریکایی و ترکیه‌ای حضور داشتن محصولات ما اصلا مشخص نبود برای کجا هستن

 

Overdose@

سهامی که میفروشن را هم به افزایش سرمایه شرکت و زیر ساختش اختصاص بدن و بخش خصوصی را هم مجبور به افزایش سرمایه کنن ....از اون شرکت مالیات هم بگیرن

 

Overdose@

در صنعت هوایی یک‌شرکت ایونیک و تسلیحات لازم داریم.....صنایع موتور...و بدنه و منتاژ نهایی......خصوصی سازی شرکتهای دولت با واگزاری سهام در بورس و اوردن مردم به هییت مدیره شدنیه که بیان در روند باشن و از سرمایشون حفاظت کنن

 

NIX@

شرکت های خصوصی با شرایط شفاف رقابتی بوجود بیان بهتره، پنجاه تا شرکت دولتی باشه باز میرسیم به سایپا و ایران فرغون

 

Overdose@

مدیریت جزیره‌ای و شرکت های خرد ناتوان با هزینه اداری بالا

 

Overdose@

زرهرن، کلاهدوزان و صنایع زرهی لرستان هم باید با هم دیگه ادغام بشه یه شرکت و یک برند از توش بیاددبیرون مثلا شبیه اتوکار ترکیه و یا جنرال داینمیکز و راین متال

 

Overdose@

خود این شرکتها ها با هم در رقابت و تناقض هستن وخوب هیچوقت فرصت همکاری و ایجاد یک کنسرسیوم را ندارن

 

Overdose@

رییس جمهور باید ورود کنه؟ قوه مقننه؟ رهبر ویا رییس ستاد کل که یسری تغییرات بزرگ برای نیازهای بزرگتر ما ایجاد بشه؟

 

MR9@

فرصت برای ما نسبت به زمانی که چینی ها با میگ-15 شروع کردند ، بسیار بازتر و بیشتر هست ...

 

Overdose@

 دوسه پرنده بسازن کافیه ایران ۱۴۰ ؛یاسین و کوثر تمام رزمی.....فرصت همکاری بود توسعه تولیدات بدن ارتقا هارا هم بدست بگیرن

 

majid363@

 نمیشه همه چیز را خودمون بسازیم

 

Overdose@

 باید یسری شرکتها بزرگ و برند ساخت این وضعیت فعلی افتضاحه @majid363 موتور وایونیک را برون سپاری کنن مثلا مپنا صاشیراز و ....

 

MR9@

فتنه اصلی این هست که وزارت دفاع دست گذاشته روی همه چیز و این با مدیریت دولتی ، تنها از نمونه سازی ( به استثنای چند قلم بالستیک و ضد کشتی و ضد زره ) جلوتر نمی رویم

 

majid363@

 امبرائر موتور نمیسازه تجهیزات الکترونیک نمیسازه خیلی از قطعاتش وارداتی هست تحریم نیست ما باید همه قطعات را خودمون بسازیم

 

MR9@

اوج را بگذارید برای نیروی هوایی که کار تعمیرات دپویی را تا رده دی ( اورهال سنگین ) انجام بدهد ... صها ، یاشی و .. بقیه را براساس الگوی امبرائر اززیر دست وزارت دفاع بیرون بکشید ، تبدیل اش کنید به تدریج به یک شرکت خصوصی هوایی .. بعد نتیجه را ببینید....

 

Overdose@

امبرائر برزیل اولش یچی شبیهه اوج نهاجا بوده

 

Overdose@

شرکتهای روسی و چینی رقابت وجود نداره فقط حس ولع سرمایه داریه که باعث میشه چمبره بزنن روی هر درخواست و تقاضایی

 

Overdose@

 رقابت الان بینشون نیست تقسیم وظایف کردن.....مثلا جنرال الکترونیک و پرت ویتنی عملا رقابت خاصی نیست

 

FOCAL@

بویینگ لاکهید هیوز گرومن و ... رقابت بین اینها پایه تمام علوم هوت فضای امریکاست

 

Overdose@

 توی هوافضا رقابتی وجود نداره مثلا برای ناسا کدوم رقیب هست؟ یا لاکهید؟

 

FOCAL@

 تا زمانی که فضای رقابتی بین شرکت ها به وجود نیاد با صد برابر بودجه و افزایش سرمایه تهش همینه که هست

 

Overdose@

من میگم صنایع اوج ،یاشی و صها را در هم دیگه ادغام کنیم یه شرکت بزرگ تاسیس کنیم یکم هم افزایش سرمایه بدیم برای بهبود زیرساخت و خطوط تولید و وارد کردن تکنولوژی از توش یچی مثل امبرائر هم بیرون میامد خوب بود

 

majid363@

قاهر کوثر آدرخش یا هر جنگنده ای دیگه که ایران بسازه نیاز به تسلیحات دقیق و غلاف های نشانه گذاری و تجهیزات جنگ الکترونبک داره

 

majid363@

 توسعه اوکراین رابطه د،اره با نقشی که غرب براش در آینده در نظر گرفته

 

ISLFK@

با یه سری اصلاح ساختاری فکر نکنم برای یه بار پریدن و اجرای مانور های سبک مشکلی داشته باشه بعدم به سرنوشت محتوم سایر پروژه های هوایی مملکت دچار بشه به کسی بر نمیخوره

 

Overdose@

 دنیا فراموشش کرد این‌اگه با این‌محدودیت هایی که من توش میبینم‌بپره ابرو ریزی بزرگتری رقم‌میزنه

 

ISLFK@

قاهر پروزه ی حیثیتی هست بنظرم قبل از اینکه بطور کامل مسکوت بشه پروژه اش بهتره یک بار پرواز کنه...

 

Overdose@

برای همین میگم نهایت تکنولوژی ساخت بدنه‌ما اف۵ هست در همین ابعاد و محدودیت ها بدون همکاری با روسها و چینی ها از کجا میتونیم به تکنولوژی بدنه برسیم

 

MR9@

 این تولیدات تک نمونه ای ذهنیت خودی ها را از توان واقعی ما منحرف می کند ، این روند توی دوران صلح اصلا مشخص نیست ولی وقتی جنگ شروع بشود ، آن موقع هست که باید نشست و بزنیم توی سر خودمون که چرا روی تک نمونه ها دائم مانور دادیم ...

 

Overdose@

یه صنعت نهایت ۱۰تا۲۰سال میتونه بدون‌دریافت تکنولوژی بروز دنیا تو بازار بمونه

 

Overdose@

صنایع نساجی ما چون دستگاه جدید نیاوردن سرمایه گزاری نشد با انقلابی که صورت گرفت به کل متلاشی شد

arminheidari@

 زیرساخت مهمه ولی باید مدیر مسئولی باشه که اون رو بوجود بیاره

 

Overdose@

بدون همکاری نمیتونیم کاری پیش ببریم و این ثابت شده است حتی در صنایع ساده تر نساجی و خودرو سازی همینه

 

MR9@

چرا الان روی موتورهای اف-5 مشکلی ندارید تا حدودی ، چون نورثروپ ، اولین کاری که کرد درایران ، شعبه موتور اف-5 را راه انداخت ، آدم تربیت کرد ، مستنداتش هم موجود هست

 

MR9@

توی بالگرد چون زیرساخت بل هلیکوپترز بود و توسعه پیدا کرد .... چرا شما الان میتونید از بالگردهای روسی خودتون کنار غربی ها پشتیبانی کنید ؟؟ چون زیرساخت هست ، در طول زمان متخصص پرورش دادید . الان دارید نتیجه اش را استفاده می کنید

 

AdmiralErfan@

 زمین خوردن مهم نیست مهم درس گرفتن و بلند شدن مجدد هست همین که پرواز کند ما را ده پله به جلو خواهد برد...

 

Overdose@

 من فکر میکنم توی بخش نگهداری بالگرد وضعیتمون مناسبه رو به پایینه باقی مسائل فاجعه است....

 

Overdose@

 دقیقا تولید حتی بیکیفیت و کارگاهی اگه به تیراژ و تحویل دهی و عملیات نرسه هیچ ارزشی نداره......توی کشور ما از هر لحاظ اوضاع بدتر از اوکراینه حداقل زیر ساخت صنعتی قوی داره اوکراین

 

 

ویرایش شده در توسط parsneet
  • Like 1
  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , parsneet گفت:

لازم به توضیح هست که کامنت ها از پایین به بالا باید مطالعه شوند . سپاسگذارم 

 

 

سلام و تشکر بابت بحث 

 

در دنیا و بویژه کشور ما، شرکت های چابک به سراغ بازار و مشتری هایی میرن که با کمترین بروکراسی اونها رو به معامله و فروش کالا یا خدمات برسونه

منظور از بروکراسی مجوز و گواهی های غیرضروری برای معامله هست 

پیش پا افتاده ترین حالت این فروش رو در دست فروش ها می توان دید 

که بدون هزینه اولیه زیاد دست به معامله می زنند 

 

در حقیقت انچیزی که کمر یک شرکت را می شکند بحث زمان ویا هزینه غیرمفیدی است که به تولید می خورد و ایجاد هزینه سربار بی مورد میکند

این زمان و هزینه قابل تبدیل هستن و عملا در شرایط سخت ادارات دولتی تحمیل میشن

خب یک شرکت باهوش تلاش میکنه تا جای ممکن هزینه اولیه رو کم و حجم معاملات رو بالا ببره 

در صورت نیاز هم مدارک و پروانه کار رو از دل خود پروژه دربیاره که هزینه ای براش نشه

 

در مورد شرکت های دولتی چه نفتی چه نیرو و چه دفاعی، بحث بروکراسی به شدت زیاده و یک کارشناس جز میتونه پروژه رو راحت نابود یا نجات بده

در سمت دیگر بالای 50 درصد نیازهای دولتی با سرویس و ارتقا قطعات و ماشین های انباری خود مجموعه ها قابل تامین است 

این یعنی رفع 50 درصد نیاز با 30 درصد هزینه 

 

تلاش هایی برای رفع این موارد شده است ولی به دلیل کندی اصلاحات و سرعت بالای تطابق تنبلی کارمندی اثری کمی ازشون شاهد هستیم

 

  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , arminheidari گفت:

تلاش هایی برای رفع این موارد شده است ولی به دلیل کندی اصلاحات و سرعت بالای تطابق تنبلی کارمندی اثری کمی ازشون شاهد هستیم

 

مشکل ما دوری از بازارهای و صنایع جهانیهست شما در نظر بگیرید چقدر چینی ها در جذب برندهای و کمپانی های امریکای موفق بودن g57.jpg

 

همین جذب شرکت های بزرگ باعث افزایش سهم چین در بازارهای جهانی شده 

g56.jpeg

 

تا زمانی که شرکت های جهانی وارد ایران نشن تا زمانی که رقابت بین شرکت های داخلی و خارجی شکل نگیره بهینه سازی رفتار موسسات و شرکت های دولتی اتفاق نمی افته 

 

  • Like 2
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , majid363 گفت:

تا زمانی که شرکت های جهانی وارد ایران نشن تا زمانی که رقابت بین شرکت های داخلی و خارجی شکل نگیره بهینه سازی رفتار موسسات و شرکت های دولتی اتفاق نمی افته 

 

1- تا زمانی که شرکت های جهانی وارد ایران نشن

2- تا زمانی که رقابت بین شرکت های داخلی و خارجی شکل نگیره

3- بهینه سازی رفتار موسسات و شرکت های دولتی

 

ضمن تایید کلیت فرمایش شما باید عرض شود که روندی که تبیین کردید راه حل نیست بلکه خودش می تواند نتیجه و حاصل یک برنامه و یک سناریو اقتصادی باشد .

الزاماً هر کدام از این کارها تضمین کننده نتیجه مطلوب نهایی نخواهد بود . به عنوان مثال گمان نمی کنم صرف باز کردن بازار داخلی بر روی ابر شرکت های بین المللی منجر به رقابت داخلی و خارجی شود و در نهایت نیز منجر به بهینه کردن رفتار دولتی گردد . اکثر کشور های پیشرو خودشان دستور العمل های مشخص برای حفاظت از صنایع داخلیشون دارند .

این سه مورد که فرمودید اجزایی یک کلیت کلان تر هستند که در یک سناریو های خاص می تواند ضمینه را برای پیشبرد برنامه های بعدی دیگری آماده کند . به عنوان نمونه برجام را امضا کردیم و چهار امضا پای چهار قرارداد کلان زدیم ( قرارداد توتال , قرارداد ایرباس , قرارداد بوئینگ و از همه جالب تر قرارداد پژو سیتروئن )

قرارداد توتال جهت سرمایه گذاری مشترک , قرارداد بوئینگ و ایرباس جهت خرید تجهیزات و هواپیما , قرارداد پژو سیتروئن جهت تولید مشترک و صادرات منطقه ای بود . 

آیا آنالیز کرده ایم که نتایج واقعی این قرارداد ها چه بود و دستاورد های ملموس آن برای " بهینه سازی رفتار موسسات و شرکت های دولتی " چه بوده است ؟ سرانجام هرکدام از آنها چه شد ؟ و اگر ضعف های قراردادی و اجرایی پس از امضایی هرکدام را بررسی کنیم چه نتایجی را برای ما هویدا خواهد کرد که در آینده از آنها درس بگیریم ؟

 

 

بعد از اینکه سفره برجام جمع شد مشخص شد که همان بودیم که هستیم و عملا" هیچ کدام از این قراردادها در حوزه های مخصوص خودشان باعث پیشبرد صنعتی ما نشدند . چون یا به عمد یا غفلت فراموش می کنیم که این گونه قراردادها تنها بخش کوچکی از یک برنامه کلان می توانند باشند و در صورت اقدامات درست در قسمت های دیگر این برنامه کلان خواهند توانست ثمراتی را نصیب صنایع رنجور ما کنند . خرید خارجی و حتی تولید مشترک تنها و تنها می تواند یک ضلع از برنامه کلان ( درمان اقتصاد و صنعت ) ایران باشد .

 

باید گفت که هیچ راه حل سریع , ارزان و بی زحمتی وجود ندارد و واردات صرف از هیچ شرکت خارجی ما را به جمع کشورهای صنعتی وارد نخواهد کرد . قبل از هر چیز باید " باور کرد " . البته این کلمه آنقدر اسیر کلیشه های تبلیغات دولتی و ... شده که گاهی عامدانه ترجیح می دهیم آن را از محاسباتمان پاک کنیم !

 

 

یک مثال عامه تر بزنم :

پپ گواردیولا در نیمه نهایی جام قهرمانان سال 18-2017 بعد از اینکه شاگردانش ( من سیتی ) از بازیکنان لیورپولی در بازی رفت و برگشت هر دو شکست خورد بدون بهانه عنوان کرد که لیورپول قبل از شروع بازی باور کرده بود که باید با شکست ما در فینال باشد و همانطور چند سال بعد الکساندر آرنولد مربی این تیم عنوان کرد : باور داریم که می توانیم در تمام رقابت ها قهرمان شویم . باید گفت که اگر چه " باور " این گونه ورزشکاران به قهرمانی در ابتدای هر فصل تضمین کننده قهرمانی برای آنان نیست ولی چیزی که در طول سالها اثبات شده تضمین کننده این خواهد بود که جزو رده های بالایی اکثر تورنومنت ها شوند .

 

اکنون در رابطه با صنایع خودمان :

البته که فرمایش دوست ارجمندمان @majid363 در خور اهمیت است ولی جان کلام این است که تضمین کننده نتیجه نهایی نیست . و همینطور در اینگونه سناریوها یک موضوع اساسی در نظر گرفته نمی شود و آن این است که اساسا" اگر کشور ما انقدر روابط خوبی با ابرقدرتها داشت که شرکت های های تکنولوژیشان برای همکاری و فروش محصول برای ما به صف شوند احتمالل تقابل نظامی ما با ایشان نیز به حداقل می رسید و از اساس دیگر نیازی به اینهمه حرص و جوش برای تولید فلان موشک و فلان جنگنده نبود و با چند قرارداد خرید انبار ها پر می شد و صرف دوستی با این ابر قدرت ها هرگونه سناریو جنگ احتمالی نیز خود به خود رفع می شد کما اینکه عربستان با اینکه چند سال است که درگیر جنگ است کماکان سیل خرید های تسلیحاتی است که روانه خطوط مقدمش می شود بدون اینکه احساس نیاز کند که ایکاش خودم تولید کننده بودم ! اصلا" چه نیازی هست که خود را درگیر فرآیند پیچیده و پرزحمت تولید کند . سفارش , خرید , مصرف ( کافیست که در حوزه دوستان غرب قرار بگیرید ... ) 

باید عرض کرد فعلا که هیچ چشم اندازی نیست که ما به قامت ژاندارم منطقه برگردیم کما اینکه در نیم قرن پیش عامدانه از این نقش گذر کردیم و سیاست استقلال سیاسی و نظامی را در پیش گرفتیم . اکنون باید گفت هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد . اکثر ما ایرانیان می خواهیم که در قامت یک ابر قدرت ( ولو منطقه ای ) ظاهر شویم و به گذشته نچندان دور خود برگردیم . اما معتقدم هنوز به باور آن نرسیده ایم و بیشتر خواهان یک ژست از آن هستیم . هرگز ژاپن و آلمان با شروع جنگ جهانی به قامت ابرقدرتها وارد نشدند همانگونه که با شکست در این جنگ از این قامت خارج نشدند بلکه باید عنوان کرد این دو کشور ( به عنوان مثال ) سالها قبل از شروع جنگ به این باور رسیده بودند و در عمل نیز آن را طی فراز و فرودهای بسیار ثابت کردند .

 

ایکاش که نسخه ای راحت , سریع و ارزان ( به خیال بعضی برجام 2 و 3 و .... 85 ) می توانست که ما را به مقصودمان برساند . برای اینکه صنایع دفاعی پویا داشته باشیم باید کمر همت را برای تقویت صنایع خرد , دانش بنیان , پژوهش محور , دانشگاهی و ... ببندیم . فرهنگ کار و کارگر را ارتقاء دهیم و برای حذف بروکراسی دولتی و اداری قدم های عملی و جدی برداریم . اقتصاد خود را با شفافیت سالم نگه داریم و با زدودن فساد اقتصادی ضمینه را برای رقابت سالم فراهم کنیم .

 

باور کنید که هرگز راه حل سریع و راحتی وجود ندارد ...

ویرایش شده در توسط parsneet
  • Like 2
  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.