نخستین آلمانی !!!!!!!!! با پایان جنگ نخست جهانی و براسا س بندهای توافقنامه صلح ورسای ، سازمان رزم ارتش قیصر که اینک به رایشسوهر تغییر نام داده بود ، به 7 لشکر سبک کاهش پیدا نموده و به شکل سخت گیرانه ای ، از تولید و نگهداری خودروهای زرهی منع گردید . با این حال ، این پیمان ، به مانند تمام قراردادهای یکطرفه ، نقاط ضعف مشهودی را بخود می دید و در این مورد ، هر کدام از هفت لشکر فوق الذکر ، اجازه استفاده از نفربرهای زرهی را با هدف حمل پرسنل نظامی را پیدا کرده بودند . این خودروها که در آلمان با شناسه Mannschafttransportwagen و یا به شکل خلاصه MTW مورد شناسایی قرار می گرفتند ، فاقد هر گونه جنگ افزار بوده و نمی بایست در عملیات نظامی یا رزمایش های ارتش استفاده می شدند . تیربار MG 08 این خودروی زرهی (MTW) در سال 1919 توسط شرکت DMG برای استفاده در یگان های سبک پلیس طراحی شده بود و پس از تستهای اولیه وارد خدمت عملیاتی گردید . با این وصف ، براساس اطلاعات موجود ، خودروی زرهی مذکور ، کارایی چندانی نداشت و با وزنی برابر 10.6 تن ، می توانست 9 خدمه را در یک برد 350 کیلومتری و با سرعت 45 کیلومتر درساعت جابه جا کند . ضخامت زره مورد استفاده در این سخت افزار نیز به 10 م.م می رسید ، هر چند ، بدلیل وزن زیاد و پیشرانه نسبتا" ضعیف ( پیشرانه 4 سیلندری دایملر M1574 ) ، کارایی ضعیفی در مسیرهای جاده ای داشت . بعدها و با توجه به اوضاع داخلی آلمان و افزایش تحرکات احزاب فاشیستی و کمونیستی در جمهوری وایمار ، این اجازه به رایشسوهر داده شد که این خودروها را به سامانه های مخابراتی و به شکل محدود به تیربار MG 08 مجهز نماید .مجموعا" ، اطلاعات چندانی در خصوص بیلان رزمی این خودروی زرهی وجود ندارد ، اما گفته میشود که تا سال 1936 در خدمت نیروی زمینی آلمان قرار داشت و تعدادی از آنها در جریان نبرد برلین ( 1945) از میان رفت . صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9

به نظرم ، اگر وقت کردید ، تاپیک بسیار ارزشمند کتابهایی که باید خواند را حتما از ابتدا مرور بفرمایید حالا به شکل تخصصی اگر قصد دارید جواب سئوال را بدانید ، این کتاب را حتما تهیه و مطالعه کنید این کتاب را بنده در بهمن 1393 خدمت دوستان معرفی کردم این کتاب تلاشی در بازنگری مفهوم قدرت ملی است تا بتوان درباره امکانات و توان‌مندی‌ها ـ در مقایسه با مباحث کنونی موجود در امور بین‌الملل ـ درک گسترده‌تری به دست آورد. هدف این تحقیق تدوین چارچوبی فکری است که بتواند به جامعه اطلاعاتی در ارزیابی و برآورد قدرت ملی کشورهایی کمک کند که در آینده، احتمال تبدیل شدن آنها به رقیبان هم‌تراز با ایالات‌متحده وجود دارد. این چارچوب دیدگاه وسیع‌تری درباره قدرت ملی به دست می‌دهد و کمک می‌کند تا بتوان کشورهای «واقعاً» قدرتمند را از کشورهای «ظاهراً» قدرتمند تمیز داد.

تصاویر ماهواره ای از مصیاف محل یکی از آتشبارهای اس-300 سوریه

بسم الله....... داعش تصاویر جدیدی را از نبردهای شرق فرات منتشر کرد

در تبلیغات رسانه ای به خصوص رسانه های داخلی می شنیدیم که F35 یک پروژ سنگین مالی و فنی شکست خورده هست حالا نه تنها اشکالات فنی مرتفع شده بلکه از نظر هزینه تحقیقات و تولید بسیار به صرفه هست طبق گفته پنتاگون برای طراحی و کسب تکنولوژی نزدیک 50 میلیارد دلار هزینه شده با قیمت پایه هر فروند 85 میلیون دلار یعنی به اندازه قیمت یک نسل چهار و این قضیه یک تریلیون دلاری ( طبق برآورد جدید 857 میلیارد شده) برای تولید 3 هزار فروند با بیش از 50 سال تولید و بکارگیری هست ( یعنی سالانه 10 میلیارد دلار) در مقام مقایسه با رافائل که هزینه پروژه و تولید 62 میلیارد دلار بوده که اگر رقم تولید 200 فروندی را کم کنیم بیش از 40 میلیارد دلار هزینه توسعه و کسب تکنولوژی بوده پس f35 نه تنها جنگنده گرانی نیست بلکه نسبت به توانایی هاش بسیار ارزان هست یکی از توانایی های f35 اپتیک قدرتمند آن است که می تواند از فاصله 80 کیلومتری یک پنجره ساختمان را کشف کند یعنی قابلیت کشف یک جنگنده را از فاصله بیش از 150 کیلومتری خواهد داشت با این اپتیک بدون رادار هم می تواند جنگنده های حریف را شکار بکند

بسم الله..... نیروهای انصارالله یمن با اجرای چند ضد حمله موفق شدن بخشهای از جاده حدیده - صنعا در کیلومتر 16 را بازپس بگیرند خودروهای آسیب دیده ائتلاف در نبردهای حدیده سایر نقاط اصابت راکت شلیک شده از سوی حوثی ها به پایگاه نظامیان عربستانی در شهر جیزان

"McDonnell F4H-1 "Phantom II McDonnell facility at Lambert Field, St. Louis اطلاعات بیشتر: http://www.f-4.nl/f4_2.html

انتقال بحث از استاتوس به تاپیک: قبلا بحث کردیم که مبنای نتیجه گیری از موفقیت اجرای یک استراتژی میتواند 2 مبنا باشد : 1- موقعیت کنونی نسبت به رقبای استراتژیک 2- هزینه - نتیجه(فایده). شرکت ها معمولا از روش دوم که با سود شرکت (در گوگل سرچ کنید ROI ) محاسبه میشود، استفاده میکنند. اما اگر پیش از اجرای استراتژی در مقام انتخاب یکی از راهکارهای موجود باشیم چه روشهایی تا کنون بکار گرفته شده است؟ 1- روش های جبرانی: مفهومی بسیار ساده است، جمع فایده(ارزش یا خروجی) بدست آمده از جمع معایب بیشتر خواهد بود، معمولا فواید یا یک فایده کل معایب را جبران خواهد کرد. (گرفتن فاو و بستن تنها بندر تجاری عراق می ارزید!). 2- روشهای غیر جبرانی : الف- تعیین حداقل های مورد انتظار( در یک تصمیم گیری چند عامله، که چند متغییر موثر وجود دارند که باید مرتفع شوند).. ب- تعیین مهمترین ویژگی سوای همه معایب(مثل کسی که میخواد اپل بخره و اصلا براش کارایی و پول اهمیتی ندارد، بعبارتی هزینه و حتی فایده هم اهمیتی ندارد و به دنبال پرستیژ است). 3- روشهای پیچیده : روشهای پیچیده ابتکاری، این روشها هم چند عامله هستند، اما با ابن تفاوت، حجم متغییر های مورد محاسبه زیاد و میزان اثر گذاری آنها بر نتایج استراتژی، هم به شرایط روحی-روانی تصمیم گیرندگان وابستگی دارد و هم به شرایط فنی و محیطی. این شیوه با استفاده از مدل سازی همانند؛ طراحی معادله ساختاری، یا روشهای رتبه بندی نتایج مانند F-AHP قابل انجام است. اگر فرصتی بود، ادامه در مورد کنار آمدن با ریسک..

هیاهو برای هیچ !!!!!!!!! افزایش قدرت رزمی نیروی هوایی بلژیک با خرید اف-35 فرماندهی ارشد ارتش بلژیک پس از مباحث طولانی در خصوص انتخاب جنگنده جدید رزمی جهت ارتقاء توان نظامی متعارف خود ، اعلام نمود که در یک بازه زمانی مشخص ، حداقل 34 فروند جت رزمی مشترک اف-35 را از ایالات متحده خریداری خواهد نمود . لایتینینگ ، اولین جت رزمی نسل پنجم تک پیشرانه بشمار می آید که وارد تولید انبوه شده و می بایست جانشین جتهای اف-16 در سازمان رزم کاربران آن گردد . علاقه مندی نیروی هوایی بلژیک برای بکارگیری این جنگنده پنهانکار، از سال 2011 و با قطعی شدن مشخصات فنی آن از جمله پیشرانه نسل جدید پرات اند ویتنی اف-135 ، حسگرهای پیشرفته نظیر رادار AESA و سامانه IRST و سطح مقطع پایین راداری ، آغاز گردید . با این حال ، رقبای قدرتمندی نظیر یوروفایتر تایفون و جت نسل چهارم فرانسوی ( رافال ) نیز در میان گزینه های انتخابی نیروی هوایی بلزیک حضور داشتند ، اما از ابتدای امر مشخص بود که بروکسل ، احتمالا" جتهای پیشرفته آمریکایی را به فناوری اروپایی ترجیح خواهد داد . به اعتقاد تحلیلگران نظامی ، تولید اف-35 در مقیاس بیشتر و همچنین بهره وری افزون تر بخش تولیدات دفاعی آمریکا ، از جمله الزامات نیروی هوایی بلژیک برای انتخاب محصول آمریکایی در مقایسه با تولیدات اروپایی می بود . به گفته این کارشناسان ، دو جت اورپایی نامبرده شده ، علاوه بر قیمت افزون تر ، در حوزه هایی نظیر حسگرهای شناسایی ، اویونیک ، پیشرانه و رادار در مقایسه به اف-35 در جایگاه پایین تری قرار می گرفتند . با این حال ، فرانسوی ها در جریان مناقصه نیروی هوایی بلژیک ، سعی نمودند تا ناکارآمدی نسبی محصول خود را با ارائه مزیتهای اقتصادی به بلژیک جهت جبران هزینه های بالای رافال ، جبران کنند و براین امیدواری قرار داشتند که امضاء یک قرارداد همکاری راهبردی ، خرید رافال را جذاب تر نماید . این قرار داد ، شامل پرداخت 20 میلیارد یورو در یک بازه زمانی بیش از 20 سال ، همراه با ایجاد بیش از 5000 شغل در خاک بلژیک برای مونتاژ بخشی از قطعات در ازای خرید محصول فرانسوی بود . اما برتری قابل توجه اف-35 در مقایسه با همتای فرانسوی اش باعث شد تا مزیتهای ارائه شده از سوی فرانسوی ها ، چندان برای بلژیک جذابیت نداشته باشد . مضاف براین ، ارتش بلژیک ، یک همراه همیشگی برای ایالت متحده در مداخلات خارجی آن محسوب میشود ، چنانکه جتهای اف-16 نیروی هوایی بلژیک ، یکی از نخستین پرنده های رزمی ناتو محسوب میشد که در کنار جتهای آمریکایی ، حملات هوایی گسترده ای را به دیر الزور در سوریه به سال 2016 میلادی ، به ثبت رساندند . بدین ترتیب ، امضاء یک قرارداد سه و نیم میلیارد دلاری برای خرید جتهای اف-35 ، ناوگان موجود نیروی هوایی بلژیک را برای اجرای عملیات مشترک با نیروی هوایی آمریکا ، سازگارتر خواهد نمود و احتمالا راه را برای سفارشهای بیشتر هموار می نماید . صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9 پی نوشت : 1- بر خلاف آرزوی های دوستان داخلی ، نقص فنی ، در هم شکستن ارابه فرود ، مشکلات نرم افزاری و.... باعث نشده تا فروش این جت نسل پنج ، متوقف شود . 2- به این عبارت دقت کنید " فرانسوی ها در جریان مناقصه نیروی هوایی بلژیک ، سعی نمودند تا ناکارآمدی نسبی محصول خود را با ارائه مزیتهای اقتصادی به بلژیک جهت جبران هزینه های بالای رافال ، جبران کنند و براین امیدواری قرار داشتند که امضاء یک قرارداد همکاری راهبردی ، خرید رافال را جذاب تر نماید" نکته بسیار مهم نهفته تحلیل ، دراین هست که وقتی شما ارتباط و قدرت انتخاب مناسبی داشته باشید ، فروشنده تلاش می کند تا باارائه بهترین گزینه ها ، بهترین محصول را در اختیار شما بگذارد .

بسم الله.......... قبرستان زرهی بعد از نبرد برلین نبرد برلین یکی از سرسختانه ترین نبردها در طول جنگ دوم بود. جایی که تعدادی نسبتا اندک در برابر صد ها هزار سرباز ارتش سرخ دست به یک دفاع تقریبا ناامیدانه زنند تا حداقل سقوط رایش سوم را به تاخیر بی اندازند. البته برخلاف گفته های سابق که عموما براساس ادعاهای شوروی سابق ویا منابع غربی شکل گرفته بود این نبرد انچنان هم خونبار نبود البته حداقل از لحاظ آماری و نه بازه زمانی بر اساس تحقیقات منابع المانی که سالها بعد از جنگ رخ داد . تلفات نبرد برلین برای طرف آلمانی بین 90 تا 100 هزار کشته بوده . که از این ارقام هم دست کم 30 هزار غیر نظامی هستن. از این تعداد هم 22 هزار کشته نظامی و 22 هزار کشته غیر نظامی برای محدوده شهر برلین است. نکته جالبتر اینکه شهر برلین تنها توسط 80 هزار سرباز محافظت میشد . که نیمی از این نفرات هم از اعضای بسیج ملی آلمان یا همان فولگشتروم بودن اما منابع شوروی تلفات خود را را 82 هزار کشته 280 هزار زخمی از دست دادن 1900 دستگاه تانک و بیش از 2000 هزار توپ و یا توپ های هجومی به همراه 1000 هواپیما درباره تلفات سخت افزاری شوروی عموم منابع همچین ارقامی را بیان کردن .اما درباره تلفات انسانی چند سوال باقی است نبرد برلین از تاریخ 16 آپریل تا 2 می 1945 به طول کشیدن و خود شامل چند نبرد است 1- نبرد رودخانه اودر تا رودخانه نایسه که نبرد ارتفاعات سیلو هم شامل همین نبرد میشود .2 نبرد هالبه 3. نبرد محدوده شهری برلین نکته جالب اینکه شوروی تلفات خود را در نبرد اودر 24 هزار کشته اعلام کرده این در حالی ایست که تنها در نبرد ارتفاعات سیلو 30 تا 35 هزار کشته تلفات متحمل شده وآلمانهای هم 12 هزار نفر عموما ارقام اعلام شده روسها درباره تلفات نبرد هالبه رو اغراق آمیز می دانند . یک گورستان 15 هزار نفری متعلق به اتباع آلمانی در این منطقه واقع شده بود . گفته شده 10 هزار غیر نظامی آلمانی در این نبرد جان باختن . هزاران سرباز روس کشته شده این نبرد در گورستانی حوالی شهر باروث دفع شدن از سرنوشت هزاران سرباز روس دیگر اطلاع دقیقی نیست . بعد از چند وقت از نبرد بقایای زیادی از کشته شدگان روس به مرور زمان کشف میشدن . نبرد هالبه بیشتر یک عملیات نجات سربازان وغیرنظامیان المانی از مناطق تحت اشغال شوروی در خاک آلمان بود این نیروها قصد داشتن خود را به مناطق تحت کنترل آمریکایی ها برسانند .به نظر بنده ارقام 80 هزار کشته روسها می تونه برای نبرد در محدود شهر برلین باشه و باقی امار رو نادیده گرفتن . پایان نبرد با یک امار خوشایند

افزایش قدرت آتش کیف دریافت تعداد بیشتری آتشبار کالیبر 220 م.م ازسوی نیروی زمینی اوکراین کیف : شرکت دفاعی دولتی UkrOboronProm اوکراین اعلام نمود که در حال تحویل گروه جدیدی از سامانه های موشکی چندگانه کالیبر 220 م.م اوراگان به نیروی زمینی این کشور است . طبق اعلام رسمی شرکت فوق ، یکی از زیرمجموعه های این شرکت "“Shepetovsky Repair Plant" مرحله نهایی تعمیرات و بروزرسانی سامانه موشکی زمین به زمین چندگانه اوراگان را به اتمام رسانده و تحویل این سیستم ها به نیروی زمینی اوکراین ، به معنای تقویت قدرت آتشباری این نیرو در مقایسه با سالهای گذشته است . سیستم موشکی چند گانه (MLRS) اوراگان ، عمدتا" برای درگیری با اهداف حیاتی میدان نبرد نظیر واحدهای بشدت آسیب پذیر پیاده نظام ، خودروهای زرهی و غیر زرهی ، واحدهای موتوریزه و گروهان های تانک ، پست های فرماندهی ، مراکز مخابراتی و تاسیسات ثابت نظامی مورد استفاده قرار می گیرد . در مجموع ، این سیستم توپخانه ای ، در ردیف موشکهای زمین به زمین برد بلندی است که هم اکنون در خدمت ارتش اوکراین قرار دارد . این سیستم قادر است تا در بازه زمانی 20 ثاینه ای ، 16 تیر موشک کالیبر 220 م.م را برعلیه اهدافی در محدوده برد 35 کیلومتر مورد اصابت قرار دهد . ماموریت اصلی این سامانه رزمی ، انهدام اهداف تعیین شده ،بخصوص مراکز تجمع پیاده نظام ، پخش مین های ضد زره در یک برد 10-35 است . این سیستم ، از لحظه صدور دستور آتش تا اجرای شلیک ، تنها به 3 دقیقه زمان نیاز خواهد داشت و با توجه به پیکربندی هشت در هشت ، از تحرک بسیار بالایی برای ایراد ضربه به دشمن و برخورداری از تحرک مطلوب جهت جلوگیری از شناسایی توسط واحدهای متخاصم برخوردار است . مجموعه تعمیراتی Shepetovsky Plant یکی از شرکتهای پیشرو اوکراینی در ارتقاء و روزآمد سازی سامانه ها ی راکتی نظیر BM-21 گراد ، اوراگان و سامانه های توپخانه خودکششی 3S3M ، 2S5 و همچنین طیف متنوعی از خمپاره اندازها ، تجهیزات کنترل و فرماندهی ، موشکهای ضد زره هدایت شونده و تجهیزات نظامی دیگر محسوب می شود . صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9

والا همون موقعی که از تجهیزاتی که ادعا میکنن ساختن و ازش فیلم و کلیپ میدن بیرون باز نمیشه از رو فیلمهاشون فهمید که گفته هاشون درسته یا نه مثلا همین جنگنده های که میگن ساختن (صاعقه و اذرخش و ..) وای به این جور چیزها که همون فیلم و عکسشم دیده نشده

A Republic of Korea air force F-15 Slam Eagle, sits under the Aurora Borealis in Oct. 2018 on the Eielson Air Force Base, Alaska flight line during RED FLAG-Alaska 19-1

با عرض سلام باید دید که چه نوع حملاتی مد نظر است .تهدیدات جدی بیشتر از سوی موشک‌های کروز و مهمات پرتاب شونده دور ایستا توسط هوپیماهاست . روش‌های دفاعی دو روش مبارزه با موشک‌های کروز : ۱- هواپایه از طریق شلیک راکت‌های هوا به هوا توسط جنگنده ها ۲- زمین پایه در مدل دفاع زمینی‌ بهترین تکنیک برای دفع این نوع حملات و حفاظت از تاسیسات حیاتی‌ و همچنین خود سامانه‌های پدافند موشکی ایجاد دو حلقه دفاعی می‌باشد : حلقه درونی متشکل از توپ‌های هدایت شونده توسط رادار وسامانه‌های الکترواپتیکی است و حلقه خارجی‌ را پدافندهای موشکی برد متوسط و برد بلند تشکیل میدهند . همچنین باید اضافه کرد که ترکیب توپ‌های ضد هوایی و موشک‌های کوتاه برد چالاک به همراه رادار کشف اهداف پَست شانس خوبی‌ برای شکار کروز‌ها دارند (مانند پانتسیر). کشف هدف و رهگیری آن بایستی‌ در نظر داشت که فاکتور اساسی‌ و چالشی کشف اهداف هستند که به علت پرواز موشک‌های کروز در ارتفاع پایین بایستی از بالا رهگیری بشوند! البته به صورت تئوری راه حل ساده است اما در عمل مشکل !! : بایستی‌ چندین حسگر در ارتفاع بالا با یکدیگر شبکه شوند تا اینکه موشک کروز از زمان پرتاپ تا رسیدن به هدف رهگیری شود ( این حسگرها میتوانند در قله کوهها ، بالن‌ها ، هواگردها و یا ماهواره‌های مدار پایین جا گذاری شوند) همچنین با استفاده از تکنیک‌های جدید رادار همانند رادار- سار میتوان موشک‌های کروز را کشف و رهگیری کرد. در مورد نگرانی دوست عزیز و بابت جبران نبود راکت ۹م۹۶ ، فکر کنم و امیدوارم که در کشورمان به حد کیفی و کمی‌ سامانه‌های موشکی مختلف در بردهای متفاوت وجود دارد که جای خالی‌ آن را پر کند . اما واقعا کمبود تسلیحاتی مانند پانتسییر و تور احساس میشود و جای سوال است که چرا این سامانه‌های مهم و کاربردی را خریداری نمیکنند .

⁩هند تصمیم به خروج از پروژه مشترک جنگنده نسل پنجم بین هند و روسیه ، موسوم به FGFA را دارد. این پروژه با موانع و چالش های بزرگی مواجه شده است که ادامه آنرا بی ثمر و بدون فایده میکند. فرمانده نیروی هوایی هند اعلام کرد که این پروژه هرگز جنگنده ای در حد و اندازه جنگنده نسل پنجمی F-35 لایتنینگ آمریکا را برای هند فراهم نخواهد کرد. از این رو هند تصمیم به پایان دادن همکاری مشترک با روسیه برای ساخت جنگنده نسل پنج است(برگرفته از کانال millitary_war_History) https://www.defensenews.com/air/2017/10/20/indian-air-force-wants-out-of-fighter-program-with-russia/

خیر از زمان اسپتونیک که با ار 7 رفت فضا همه میدونن کاربرد دوگانه داره سوال اینه وقتی میگیم برنامه فضایی ما صلح امیزه در حرف وعملش یکی باید باشه نمیشه وزیر دفاع بیاید بگوید ما پایگاه فضایی میسازیم و فلان کار یه بهمان کار در حوزه فضایی انجام می دهیم یا سردار حاجی زاده بیاید فیلم سیمرغ اینور پخش کنه چرا باید به دست خودمون بهانه بدیم به دست اینها برن با همین سند و حرف ها علیه ما اجماع جهانی ایجاد کنن شما در این اشکال میبینی سازمان فضایی باید خبر ساخت پایگاه فضایی بده یا عکسهای پرتاب ماهواره رو منتشر کنه یک نمونه دقیقه 36 کلیپ رو ببنید http://www.aparat.com/v/M8nbY

با سلام   پیامی برای  کیم جونگ اون   بازنگری در مقررات درگیری  (ROE) جتهای رزمی F-35B سپاه تفنگداران مستقر در ژاپن       براساس اطلاعات منتشر شده  ، پس از وخامت شرایط در شرق آسیا ، اسکادران ضربتی VMFA-121 سپاه تفنگداران ارتش ایالات متحده  ، مستقر در پایگاه هوایی " ایواکونی " که از جتهای جدید اف-35 بهره می برد ، مشغول بازنگری  جدی در خصوص مقررات درگیری  و همچنین  تمرینات رزم در شرایط واقعی  هستند . این وضعیت توسط سخنگوی این یگان  انتشار عمومی یافته است .  این برای نخستین بار است  که  اسکادران 121 سپاه تفنگداران ، مهمات رزمی را در شرایط واقعی بروی جتهای اف-35 سوار می کنند تا سناریوهای رزمی را در در عمل بکار گیرند .   سرگرد آدام  پرلین ، افسر فنی  این اسکادران می گوید : " در حال حاضر زمان کمتر مورد توجه ماست و بخش فنی این اسکادران بیشتر بر روی  کیفیت روشهای  اجرای  مصوب متمرکز هستیم، گام های ما با اطمینان بالایی برداشته می شود و تمامی اقدامات احتیاطی و جزییات مد نظر قرار دارد . "   این اقدامات بدین دلیل صورت می گیرد  که خدمه هوایی این اسکادران در طول آموزش ، تاکید زیادی بر روی  ایمنی  و رعایت آن دارند .    یک تکنسین فنی مهمات اسکادران 121 در این زمینه می گوید : " من شاهد این مساله هستم که بالاترین استانداردهای ایمنی برای بالا نگاه داشتن سطح عملیاتی این اسکادران رعایت میشود ، بطوریکه  نصب مهمات هوایی ، بویژه مهمات انفجاری هوا به زمین به گونه ای است که بیشترین حفاظت موجود برای خدمه و تجهیزات  فراهم می گردد "     صرفاً برای میلیتاری / مترجم : MR9  

با سلام          این روی جلد گزارش موسسه رند هست که چند سال قبل ترجمه کردم ولی بعلت کج سلیقگی که در ساختار پژوهشی کشور ما وجود دارد ( بدلیل اینکه  ....... )  اصولاً مورد توجه قرار نگرفت . این فقط یکی از 25 گزارش پژوهشی موسسه رند هست که ترجمه شده و اگر مورد توجه کسی قرار نگرفته ، اما در افزایش حوزه اطلاعاتی برای شناخت بهتر محیط اطرف ( علیرغم حواشی که در سیستم پژوهشی ما وجود دارد )  به بنده کمک نموده است . بنده  توانایی آن را ندارم که در این مورد بیشتر مانور کنم ، چون دلایلی مختلفی  برای سکوت اختیار کردن دارم  . با این وصف ، در این دنیا ، برای کسانی که صرفاً دنبال دانش هستند ، وضعیت بسیار بغرنج هست      اگر فایده جمعی نداشته باشد ( که بعید هست ) ، مشخصاً فایده فردی دارد و آن ، باز شدن شعاع دید شما به مسائلی که در اطرافتان می گذرد ( صرف نظر از مواردی که میان دو کشور وجود دارد )    به قول سر بازیل لیدل هارت ، برای دست پیدا گردن به یک قضاوت و تحلیل درست ، باید همیشه " آنسوی تپه" را هم دید . با ترجمه این مطالب ، شما ، آنسوی تپه را هم رصد می کنید و این رمز موفقیت شما در تحلیل مسائل در حوزه راهبردی بدون توجه به حواشی موجود هست .        گستره حوزه دانش و تحلیل استراتژیک  که بطور مشخص ، برای سطح نخبگان تولید می شود . نکته جالب اینجاست که این گزارشات در دسترس عموم قرار دارد و به مانند ما در کنج کتابخانه ها ، در حال پوسیدن نیست .    " این را به صراحت عرض می کنم ، چون تجارب بسیار بدی در این زمینه  داشتم "        1- اینکه آنها پیشرفت می کنند و ما همچنان در پیچ و خم رقابتهای بی ثمر سیاسی ، دست و پا می زنیم    2- اینکه توجه به حوزه دانش در آنجا بسیار جدی است و در اینجا ، صرفاً در حد شعار و جملات زیباست    3- اینکه چرا با وجود پتانسیل های قوی در کشور ، ما باید مصرف کننده و صرفاً مترجم این مطالب باشیم ، به جای اینکه در مقام تولید کننده دانش راهبردی قرار بگیریم  .   4- اینکه چرا ما نباید چیزی شبیه به موسسه رند داشته باشیم ، در حالی که توانمندی ها ما بصورت جزایر پراکنده موجود هست و همین موجودی اندک بواسطه کج سلیقگی ، در حال ازمیان رفتن است . ( و افکار عمومی را با تکرار کردن تعداد مقالات علمی منتشر شده و چیزهایی شبیه به این ، از درک نکته اصلی ، باز می داریم )    و بسیاری از حرفهایی که قابل انتشار در فضای مجازی نیست . چرا که سینه پر دردی داریم  و از خداوند بزرگ  این را درخواست می کنیم که به ما " شرح صدر" اعطاء بفرماید . انشا... 

با سلام   ساختار اداره خدمات استراتژیک در سالهای پایانی و قبل از تشکیل سازمان اطلاعات مرکزی (CIA)               پی نوشت :   این ساختار ، بعدها بعنوان پایه و استخوان بندی سازمان اطلاعات مرکزی  مورد استفاده قرار گرفت و بنابر تهدیدات جدید پس از جنگ دوم جهانی ( کمونیسم روسی و چینی )، بهینه شد

بسم الله الرحمن الرحیم       در دهه ی ۸۰ میلادی، ایالات متحده ی آمریکا در خواست طراحی اسلحه ی دستی (پیستول) جدیدی را مطرح کرد تا با تولید انبوه آن، با کلت m1911 و اسمیت & ویسون .۳۸ تعویض نماید. دپارتمان دفاعی آمریکا تصمیم گرفت اسلحه ی جدیدی بسازد با تمامی استاندارد های روز دنیا تا در هر ۵ نیروی نظامی اش آن اسلحه را به صورت سازمانی به خدمت بگیرد. این پنج نیرو شامل ارتش ایالات متحده، سپاه تفنگداران نیروی دریایی، نیروی دریایی، نیروی هوایی و پدافند موشکی استراتژیکی نیروی هوایی می باشد و پیستول جدید در این ۵ بخش به صورت سلاح سازمانی مطرح می شد. سرانجام شرکت ایتالیایی برتا اسلحه ی کمری Beretta 92FS که نسخه ی نظامی اش ۹۲F بود را به آمریکا معرفی کرد. مکانیزم عملکرد این سلاح به مراتب خیلی بیشتر از کلت، صنایع اسلحه سازی ملی، هکلر کخ، SIG Sauer، Smith & Wesson و اشتایر بود و بسیار مورد استقبال نیرو های نظامی آمریکایی واقع شد. در سال ۱۹۸۵، ایالات متحده ی آمریکا نسخه ی ۹۲FS برتا را با نام M9 به عنوان سلاح سازمانی نیرو های مسلح ایالات متحده ی آمریکا انتخاب کرد و به سرعت به تمامی نیرو های تحویل داده شد. وقتی M9 با نسخه ی پیشین سلاح سازمانی آمریکا یعنی M1911 مقایسه می شد، عملکردی بهتر و روان تر نسبت به آن داشت، زیرا هم فناوری جدیدتری داشت و هم اینکه از استاندارد های روز دنیا بر خوردار بود. این سلاح در اغلب قریب به اتفاق جنگ های آمریکا از دهه ی ۸۰ میلادی به بعد شرکت داشته و نتایج خوب و مثبتی برای آن گزارش شده است، مانند پاناما، عملیات طوفان صحرا، نبرد های یوگسلاوی، عراق و افغانستان. سلاح M9 به بسیاری از کشور های متحد آمریکا ارسال شد و هنوز نیز در حال استفاده است. البته آمریکا هم اکنون در نظر دارد که آن را با طراحی جدید تری تولید کند و با نسخه های پیشین جایگزین کند. شایان ذکر است که آمریکا نسخه های در حال حاضر این سلاح تا ۲۰۱۷ در خدمت باقی می مانند.   اسلحه ی M9 دارای گلوله های با شارژ باروت ۹×۱۹ mm پارابلوم است که در استاندارد ناتو برای سلاح های کمری به صورت متدال درآمده که همه ی طراحان از آن به عنوان مرجع استفاده می کنند. با وجود این استاندارد، برخی از نیرو های نظامی آمریکایی از این میزان ناراضی هستند و چندان مایل به کار کردن با مهمات جدید نیستند. در برخی از مقایسات صورت گرفته M9 با M1911، شارژ باروت ۴۵ACP در مواردی قوی تر بود و M9 کمی ضعیف تر عمل کرد. اسلحه ی M9 دارای پس زنی بسیار کوتاه و همینطور ماشه ی دو زمانه (Double Action) است. با وجود دو زمانه بودن ماشه، می توان با حالت Single Action نیز شلیک کرد. لوله ی سلاح با مواد خاصی کروم اندود شده است. کروم ماده ای است که به سلاح ها و یا تجهیزات نظامی اضافه می کنند تا مانع از زنگ زدگی و همینطور فرسودگی آنها شود. همچنین کروم اندود کردن به طول عمر سلاح نیز می افزاید. علاوه بر ویژگی های فوق، کروم کردن سلاح از داغ شدن بیش از حد آن جلوگیری می کند و می توان خشاب های بیشتری شلیک کرد. جالب است بدانید که نرخ اعتماد پذیری بالای این سلاح، به M9 اجازه می دهد تا بدون استراحت ۱۷٫۵۰۰ گلوله را شلیک کند، این درحالی است که نیرو های آمریکایی تنها به قابلیت ۵ هزار گلوله بدون استراحت احتیاج دارند. طراحی سلاح به گونه ای است که می تواند توسط هر دو دست چپ و راست مورد استفاده قرار گیرد. در هر دو سمت اسلحه یک ضامن قرار دارد که روی حالت های مختلف قرار می گیرد. این ضامن می تواند اسلحه را قفل کند یا مکانیزمش را تغییر دهد. شاسی که برای خارج کردن خشاب از اسلحه روی دسته ی M9 تعبیه شده، می توان هم از سمت چپ و هم از سمت راست از آن استفاده کرد. با تمامی این ویژگی ها، M9 کمی سنگین است و نگه داشتن آن در دست بسیار خسته کننده است. برخی از سربازان می گویند که نگه داشتن آن در دست کمی سخت است و شلیک کردن با آن مهارت زیادی می طلبد. یک کلید ایمنی نیز روی اسلحه قرار دارد، علاوه بر آن یک عامل ایمنی دیگر نیز درون خود اسلحه است و تا زمانی که ماشه به سمت عقب فشار داده نشود ، مانع از جلو رفتن ماشه می شود.   اسلحه ی M9 در کنار کلت M1911 سلاح کمری M9 از یک خشاب دو بخشی ۱۵ گلوله ای تغذیه می کند و ظرفیت آن تقریبا ۲ برابر اسلحه ی M1911 است. بسیاری از مولفه های مربوط به خشاب نیز به طرز ویژه ای بهبود یافته اند تا بتوان از آنها نهایت استفاده را برد. همانند اغلب اسلحه ها، یک حالت نشانه روی روی M9 نصب شده که با استفاده از آن، شخصی که از سلاح استفاده می کند، هدف گیری دقیق تری دارد. همچنین میزان درصد بر خورد گلوله با هدف را بیشتر می کند. البته باید گفت که میزان برد مفیدی که این سلاح روی هدفش تاثیر می گذارد، ۵۰ متر است.   مکانیزم سلاح کمری M9 دارای عقب نشینی کوتاه، نیمه خودکار، تک حالته و دو حالته که از یک خشاب 15 تایی استفاده می کند و دکمه ی آزاد کردن خشاب قابلیت این را دارد که در هر دو طرف سلاح قرار گیرد. این خاصیت بیشتر برای استفاده از هر دو دست چپ و راست برای اسلحه تعبیه شده است، یعنی افراد راست دست و چپ دست هیچ محدودیتی در استفاده از کنترلر های برتا M9 ندارند و با هر یک از دست ها می توان آنها را هدایت کرد. اسلحه ی M9 با یک کیف چرمی M12 بیانچی پوشیده می شود، البته از دیگر کیف ها نیز هنگام فروش این سلاح استفاده می شود اما نسخه ای که برای ایالات متحده فرستاده می شود با این نوع کیف است. ویژگی های خاص M9 برتا عبارت اند از: طراحی کم نقص سلاح موجب شده است تا 100 درصد قطعات آن به راحتی و بدون هیچ گونه دردسری تعویض شوند. محافظ ماشه به گونه ای طراحی شده است تا زمان هدف گیری انگشت روی آن قرار گیرد، این کار موجب می گردد تا هدف گیری دقیق تر شود. کروم اندود کردن زیاد اسلحه که از زنگ زدی اسلحه جلو گیری می کند و در کاهش بسیار زیاد دمای آن تاثیر گذار است. پوشش جدید روی دسته یا لغزش گیر اسلحه Bruniton نام دارد که اسلحه را در برابر رطوبت و گرمای زیاد، و همینطور زنگ زدی محفوظ نگه می دارد. علاوه بر آن مانع از لیز خوردن سلاح در دست می شود  و عرق کردن دست موجب سر خوردن آن نمی گردد.     از دیگر ویژگی های این سلاح وجود پشت دستی مناسب و چکش مانند است که مانع از افتادن و تکان خوردن سلاح می گردد. همانطور که گفته شد، تیر اندازی با این سلاح کمی سخت است، اما این قسمت به گونه ای طراحی شده که دست استفاده کننده کاملا در پشت آن قرار می گیرد و زمانی که سلاح پشت سر هم شلیک می کند، مانع از تکان های شدید به عقب می شود. این ویژگی زمانی که سربازان ارتش به صورت آزمایشی از این سلاح استفاده می کردند، در حین آزمایشات به عنوان نکات مثبت ذکر شد.   در سال 2006 یک بروز رسانی برای M9 منتشر شد که M9A1 نام گرفت. در این بروز رسانی برای اسلحه ی جدید یک ریل پیکاتینی زیر اسلحه و جلوی محافظت ماشه قرار گرفت که می توان روی آن تجهیزات جانبی از قبیل چراغ قوه، لیزر و دیگر وسایل ضروری مورد نیاز را روی آن نصب نمود. سلاح جدید تهاجمی تر بود و وضعیت خشاب گذاری در آن بهینه تر شده بود، یعنی عمل خشاب گذاری سریعتر و بهتر از قبل صورت می گرفت. پوشش و لایه ی جدید نصب شده روی سلاح به اسم Physical Vapor Deposition یا به اختصار PVD، مانع از رطوبت و یا خوردگی اسلحه می شد، همچنین در هوای بسیار گرم نیز بدون هیچ مشکلی مسلح می شد، البته شایان  ذکر است که شن و ماسه نیز روی این پوشش هیچ تاثیری ندارند و مخصوص مناطق بیابانی و کوهستانی مانند عراق و افغانستان است. از لحاظ مکانیزم امنیتی سلاح، شرکت سازنده تدابیر بسیار ظریفی اندیشیده که می توان به عنوان بهترین حالت امنیتی سلاح نام برد. اول اینکه این سلاح زمانی که توسط ضامن در حالت امن قرار می گیرد، به هیچ وجه تا زمانی که از آن حالت خارج نگردد، شلیک نمی کند. ضامن امنیت نیز در هر دو طرف سلاح قرار دارد. یک ضامن امنیت دیگر نیز درون اسلحه به کار برده می شود و عملکردش به گونه ای است که تا زمانی که ماشه چکانده نشود (به صورت قطعی به سمت عقب فشار داده نگردد)، به هیچ وجه تکان نمی خورد. این ضامن ها بیشتر برای راحتی هرچی بیشتر استفاده کننده است و مانند سلاح های دیگر با کوچکترین اشاره ای، شلیک نمی کنند، مگر آنکه واقعا ماشه فشرده شود.   چالش برتا M9 اوایل که این سلاح وارد نیرو های مسلح ایالات متحده شد، در سال 1987 یک سری گزارشات از سوی سازمان حسابداری و حسابررسی عمومی ارتش ارائه شد که مواردی همچون شکستن پشتی اسلحه ای برتا M9 مدل SB که یکی از نیرو های ویژه ی تفنگداران دریایی هنگام کار با اسلحه، آن قسمت شکسته بود. بعد از آن دو مورد شکستی دیگر در آزمایشات مربوط به این سلاح گزارش شد که در هر دو گزارشات نسخه های نظامی و نسخه های غیر نظامی نیز مشاهده می شد در حالی که هر دو مدل اسلحه، با یک پوشش ساخته شده بودند و بعد از تحقیقات و تفحص بسیار زیاد، دریافتند که وجود و رخ دادن چنین مشکلاتی ناشی از فشار بیش از حد و اندازه ی ناتو به شرکت اسلحه سازی برتای ایتالیا بوده و این شرکت ملزم به رعایت استاندارد های NATO به صورت فراتر از انتظار شده و همین دلیل موجب شده تا مشکلات متعددی از سلاح رخ دهد. بعد از مشاهده این گونه مشکلات، ارتش آمریکا تصمیم گرفت تا تغییراتی در سلاح اعمال نماید که پس از آنها، مشکلات به طرز چشمگیری کاهش یافتند.       سربازان آمریکایی در حال کار با سلاح کمری M9   در ماه دسامبر سال 2006، مرکز تحقیقات و آنالیز نیروی دریایی گزارشی منتشر کرد مبتنی بر استفاده ی ایالات متحده ی آمریکا از سلاح های کمری در نبرد های معاصر که بسیار جالب و قابل توجه بود. این مرکز، از 2.608 نفر از سربازانی که پس از 12 ماه از جنگ عراق و افغانستان بازگشته بودند، نظرسنجی بسیار گسترده ای دریافت کرد. در این نظرسنجی، تنها افرادی که در طی جنگ با سلاح خود شلیک کرده بودند و شلیک هایشان اغلب به سمت اهداف دشمن بوده است، حق شرکت کردن داشتند. 161 نفر با اسلحه ی M9 برتا مسلح شده بودند که 6 درصد نظرسنجی را تشکیل میدادند. 58 درصد دیگر از استفاده کنندگان این اسلحه (98 نفر) از عملکرد آن بسیار راضی بودند که پایین ترین میزان رضایت در این بررسی بود.   48 درصد از افراد که معادل 77 نفر بودند، از عملکرد مهمات این اسلحه ناراضی بودند. 64 درصد معادل 103 نفر از کیفیت سلاح مانند اندازه و وزنش راضی بودند. کاربران اسلحه ی M9 یکی از پایین ترین سطوح رضایت را در میان کارایی اسلحه ها (تعداد سلاح هایی که در نظر سنجی وجود داشتند) دارا بود که این آمار معادل 76 درصد (122 نفر) میزان رضایتیشان در مورد قدرت تخریب، 66 درصد (106 نفر) برد سلاح و 88 درصد نیز (142 نفر) نرخ آتش سلاح را عنوان کردند. 48 درصد از استفاده کنندگان M9 که معادل 77 نفر است میزان نارضایتشان را در مورد افزودن وسایل اضافی به سلاح عنوان کردند، 26 درصد از استفاده کنندگان معادل 42 نفر نارضایتشان را از توقف بی موقع اسلحه عنوان کردند، 62 درصد از افرادی که نارضایتشان در مورد توقف سلاح بود، دلیل آن را جمع و جور بودن زیادی و عدم دقت سلاح پس از شلیک دوباره بود، یعنی بعد از شلیک یک گلوله به سمت هدف، می بایست مهارت شلیک کننده خیلی زیاد باشد تا بتواند دوباره هدف را درست مورد اصابت قرار دهد. در این میان تنها 45 درصد از افراد معادل 72 نفر عدم خشاب گذاری کامل را به صورت مشکل گزارش کرده بودند.         83 درصد از افراد که معادل 134 نفر است، گزارش کردند که در میدان نبرد، اسلحه شان هیچگاه نیاز به تعمیر پیدا نکرد. 46 درصد که معادل 74 نفر از افراد می شود بر این باور بودند که این اسلحه امنیت کافی را ندارد و اینکه عملکردش زمانی که در اختیار آنها بود، اصلا مناسب نبوده است (به این دلیل که عمدتا سلاح را برای تعمیر و نگهداری به اسلحه خانه نسپرده اند). 63 درصد از افراد معادل 101 نفر از این سلاح بسیار راضی بودند، زیرا آنها جزء نیرو های ویژه ی نیروی دریای بوده اند و در طول مدتی که سلاح در اختیارشان بوده است، شکستگی پیدا نکرده و مهم تر از آن احتیاج به تعمیر نداشته است. با وجود تمامی ویژگی های این سلاح، متاسفانه یکی از پایین ترین سطوح اعتماد پذیری و محبوبیت مربوط به M9 برتا در میان سربازان آمریکایی است که اغلب آنها درخواست ارتقاء آن را داشته اند و خیلی ها نیز دوباره به 45 ACP بازگشته اند و برخی نیز سفارش اسلحه ی جدیدی را داده اند.   در سال 2007، تعدادی از استفاده کنندگان این سلاح در مورد میزان تخریب و بازدارندگی هدف اعتراض کردند که در این زمینه قدرت پایین دارد و پیشنهاد کردند که از فشنگ قوی تری در عوض 9 میلیمتری پارابلوم استفاده کنند، اما به علت کنوانسیون Hague (عقد شده در سال 1899 و 1907) محدودیتی در ساخت گلوله ها وجود دارد که سلاح های جنگی را از استفاده ی گلوله های بزرگ تر منع می کند.   ایالات متحده ی آمریکا از خشاب های خریداری شده از برتا راضی نبود. به همین دلیل با شرکت Airtronic قراردادی اخذ کرد تا به عنوان کارخانه ی تامین کننده ی خشاب، وسایل مورد نیاز این اسلحه را تولید کند. دلیل این انتخاب این بود که شرکت Check-Mate خشاب های M9 را با کیفیت پایین تری تولید می کرد. با این وجود هنوز خشاب های چک مت نیز به برخی از کشور ها صادر می شوند. قبل از چک مت کمپانی ایتالیایی Mec-Gar وظیفه ی تولید خشاب های آمریکایی را بر عهده داشت. هم اکنون Airtonic خشاب ها را تولید می کند که شباهت زیادی به Mec-Gar دارد، زیرا خشاب های ساخت چک مت مشکلات نسبتا زیادی داشتند و خیلی قابل اعتماد نبودند. شرکت Airtonic در طول خدمتش در ارتش ایالات متحده ی آمریکا، به میزان 22 میلیون دلار تجهیزات و لوازم جانبی اسلحه به ارتش فروخت.               نویسنده و ترجمه: سیاوش سلطان ویس Military.IR Copyright تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است

 با سلام   ضمن تشکر از دوستان بابت توجه - صرفا" برای آشنایی با مبحث سیاست خارجی و سیاست خارجی ایران ، قبل و بعد از انقلاب اسلامی و در راستای شفاف سازی صحبتهای هنری کیسینجر ، این مجموعه اسلایدها که در حقیقت بخشی از پاورپوینتهای تدریس اینجانب در مبحث سیاست خارجی است ، خدمت دوستان ارائه می گردد ، امیدوارم مورد توجه قرار گیرد .     اصول سیاست خارجی ایران در دوران پهلوی اول     اصول سیاست خارجی ایران در دوران پهلوی دوم             بر اساس دکترین های سیاست خارجی ایالات متحده ، بویژه در دکترین دو ستونی نیکسون ، ایران بعنوان پایه نظامی این دکترین انتخاب شد . بر همین اساس تمامی پایگاه ها ، مراکز نظامی و .... بای مقابله با روسها ، مکان گزینی و ایجاد گردید . بر اساس این دکترین نخستین خط دفاعی غرب در برابر شوروی ، به موازات رشته کوه های البرز قرار گرفت و واحدهای سبک ارتش در بخش شمالی این رشته کوه استقرار یافته و ماموریت داشتند تا نقش یک سرعت گیر را در برابر تهاجم احتمالی روسها بازی کنند . ویلیام سولیوان (آخرین سفیر آمریکا در ایران ) در کتاب خود با عنوان " ماموریت در ایران " بر این اعتقاد بود که ارتش ایران در صورت حمله روسها فقط 7 تا 12 روز می بایست جلوی روسها را گرفته (چرا که رسها ظرف مدت 72 ساعت بیش از 1500000 نیرو و 2500 دستگاه تانک را برای تصرف مراکز نفتی ایران در  خلیج فارس اعزام می نمایند ) در حالی که ظرف همین مدت (البته بر اساس استانداردهای دهه 1970) ارتش آمریکا قادر بود تا فقط 2 تیپ رزمی و 800 دستگاه تانک را به منطقه اعزام نماید . بنابراین ارتش ایران به گونه ای تسلیح گردید که بتواند تا رسیدن ارتش ایالات متحده  ، جلوی روسها را بگیرد . روند این دکترین سیاسی -نظامی با روی کار آمدن کیسینجر تشدید گردید و در دوران کارتر دموکرات  به اوج رسید . با این حال بعد از انقلاب اسلامی ، این خط دفاعی در برابر شوروی و بعدها در برابر روسیه  ، به منتهی الیه جنوبی ترین نقطه زاگرس منتقل شد و تا کنون هم ادامه دارد . یکی از مهمترین دلایل تجهیز کشورهای حاشیه جنوب خلیج فارس به تسلیحات مدرن ، باز آفرینی یک خط دفاعی اما این بار نه در مقابل روسها ، بلکه در برابر تفکر جدیدی بود که بشدت بنیان های فلسفی غرب را به چالش کشیده و همچنان می کشد       براساس نظریه بازی ها ، تصویر فوق میدان یا زمین بازی میان دو حوزه تمدنی غرب (به رهبری  ایالات متحده ) و حوزه تمدنی اسلام ( به رهبری ایران ) را نشان می دهد . این نمودار به خوبی زمین بازی ژئواستراتژیک را در یک مقیاس جهانی نشان داده و شدت فشار وارده از سوی مجموعه حوزه تمدنی غرب را انالیز می نماید       حال ، نمودارهای ذیل ساختار ذهنی  موجود در ایران  را که  هر کدام به نسبت ، رویکرد خاص خود را نسبت به سیاست خارجی دارند نشان می دهد .     گروه یکم  ، که نظم موجود در ساختار روابط بین دولتها ( ونه روابط میان ملتها ) را قبول نداشته و معتقدند که این نظم باید تغییر کند .     گروه دوم که نظم موجود را قبول داشته و معتقد به حل شدن در ساختار فعلی روابط بین دولتها هستتند .