با عرض سلام مجدد خدمت دوستان عزیز میلیتاریست تسلیحات هواپایه بخش پایانی در این پست و به اتفاق هم نگاهی می اندازیم به مابقی تسلیحات و تجهیزات قابل حمل توسط هواپیماهای نیروی هوائی که در دو نمایشگاه ارائه شدند : موشک هوا به زمین قدر موشک هوا به زمین عصر 67 موشک سبک هوا به زمین اخگر پاد اخلالگر سحاب پاد اخلال و فریب هوا پایه شاهین ان شاء الله در پست های آتی سایر تسلیحات عکس گرفته شده را خدمت دوستان معرفی می کنیم. پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. 

با موافقت مقام معظم رهبری، از صندوق توسعه ملی یک و نیم میلیارد دلار برای تقویت بنیه دفاعی در سال ٩٨ اختصاص می‌یابد. یک عضو کمیسیون تلفیق لایحه بودجه سال ۹۸ از موافقت مقام معظم رهبری با برداشت یک و نیم میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی برای تقویت بنیه دفاعی کشور خبر داد. محمود نگهبان سلامی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: جلسه عصر امروز (دوشنبه) کمیسیون تلفیق برای جمع بندی برخی موارد لایحه بودجه ۹۸ برگزار شد. در این جلسه اعلام شد که با موافقت رهبری یک و نیم میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی برای تقویت بنیه دفاعی کشور در سال آینده اختصاص می‌یابد. به گفته وی، طبق مصوبه کمیسیون تلفیق، در سال ٩٨، ۳۵٠٠ میلیارد تومان برای فرهنگیان (حق التدریس-رتبه‌بندی)، همسان سازی بازنشستگان، معیشت نیروهای مسلح و دانشگاه‌ها اختصاص می‌یابد. http://www.isna.ir/news/97111508444/یک-و-نیم-میلیارد-دلار-برای-تقویت-بنیه-دفاعی-در-سال-٩٨-اختصاص

با عرض سلام مجدد خدمت دوستان عزیز میلیتاریست تسلیحات هواپایه بخش اول در این پست و به اتفاق هم ، به برخی از تسلیحات و تجهیزات قابل حمل توسط هواپیماهای نیروی هوائی که در دو نمایشگاه ارائه شدند ؛ نگاهی می اندازیم : موشک هوا به هوای میان برد فکور موشک هوا به زمین کایت ، ویژه حمل و پرتاب 92 بمبلت بمب هوشمند قاصد 1 بمب هدایت شونده ( موشک ) قاصد 3 موشک هوا به زمین زوبین ان شاء الله در پست های آتی سایر تسلیحات عکس گرفته شده را خدمت دوستان معرفی می کنیم. پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. 

با عرض سلام مجدد خدمت دوستان عزیز میلیتاریست زرهی در نمایشگاه بخش اول : تانک ها در این پست و به اتفاق هم نگاهی به تانک های موجود در نمایشگاه می اندازیم : تانک تیام ؛ نسخه بروز رسانی شده M47 تانک چیفتن تانک ذوالفقار تانک تی 72 تانک سبک اسکوپیون ان شاء الله در پست های آتی سایر تسلیحات عکس گرفته شده را خدمت دوستان معرفی می کنیم. پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

تسلیح قایق‌های تندرو سپاه به «گاتلینگ» و راکت‌انداز جدید/ شلیک ۱۵۰۰ گلوله در دقیقه برای انهدام اهداف دریایی و هوایی نیروی دریایی سپاه؛ مشتری جدید برای سامانه‌های جدید بر اساس موارد مشاهده شده در نمایشگاه دستاوردهای دفاعی ۴۰ ساله انقلاب که در مصلای تهران در جریان است، نیروی دریایی سپاه دو سامانه جدید تسلیحاتی را به خدمت گرفته که یکی از آنها یک توپ گاتلینگ ۲۰ میلی متری ۳ لوله و دیگری نیز یک پرتاب گر ۱۹ تایی راکت‌های ۷۰ میلی متری است؛ سلاح‌هایی که در ابتدا به عنوان بخشی از تسلیحات بالگردهای کبری وارد ایران شدند و امروز به شکل متفاوت سر از قایق‌های تندروی سپاه در آوردند. راکت انداز ۷۰ میلی متری جدید برای نیروی دریایی سپاه توپ ۲۰ میلی متری ۳ لول

مسئول غرفه میگفت موتور توربوفن پهپاد ساخته شده.... و مراحلش داره طی میشه این درون یه جعبه بود http://s9.picofile.com/file/8350867434/DSC_0752.JPG اینم عکس موتوردیگه که توی نمایشگاه بود http://s9.picofile.com/file/8350867576/DSC_0741.JPG

Peacekeeper Rail Garrison در اواخر دهه 1980، مقامات نظامی ایالات متحده نگران این بودند که سیلوهای موشکی ثابت ایالات متحده، در صورت وقوع جنگ هسته ای با شوروی ، اهداف آسانی خواهند بود و به راحتی از بین خواهند رفت . به همین دلیل یک سیستم موشکی سیار توسط نیروی هوایی آمریکا طراحی گشت . Peacekeeper Rail Garrison ، یک زرادخانه هسته‌ای سیار متشکل از ۵۰ موشک MX بود که در واگن‌های قطار ویژه ای که توسط نیروی هوایی طراحی شده بود نگهداری می شدند . در این طرح از قطارها خواسته شده بود تا بیشتر زمان خود را در ساختمان‌های تقویت‌شده در اطراف کشور صرف کنند، اما در طول دوره‌های آماده‌باش کامل، آن‌ها می‌توانستند در حدود ۱۲۰۰۰۰ مایل از مسیر خط ‌آهن تجاری ، پراکنده شوند و تلاش شوروی برای نابود کردن آن‌ها را خنثی کنند. هر یک از ۲۵ قطار دو واگن باری حامل موشک‌های هسته‌ای را حمل می‌کردند. با باز کردن سقف واگن و بالا بردن یک پد مخصوص پرتاب، آنها حتی می توانستند سلاح های خود را در حال حرکت شلیک کنند. رونالد ریگان در سال ۱۹۸۶ در میان انتقادها مبنی بر غیر ضروری بودن و بیش از حد گران بودن این طرح ، برنامه‌هایی این طرح را تایید کرد. این پروژه تنها پنج سال بعد، یعنی زمانی که پایان جنگ سرد ، نیاز به دفاع هسته ای را کاهش داد ، ملغی گشت . یکی از ماشین‌های نمونه اولیه این طرح در حال حاضر در موزه نیروی هوایی آمریکا در دیتون اوهایو قرار داده شده‌ است. صرفاً برای میلیتاری / بن پایه ها : History - Wikipedia - NATIONAL MUSEUM OF THE US AIR FORCE

حمله به دومر موقعیت مکانی پل دومر در چند کیلومتری هانوی ( پایتخت ویتنام شمالی ) یکی از کلیدی ترین مسیرهای ارتباطی این کشور برای دریافت ملزومات و عبور کاروان های پشتیبانی از چین و هایفونگ ( تنها بندر فعال ویتنام شمالی ) محسوب می شد و به همین دلیل ، در جریان جنگ ، بارها هدف حملات سنگین هوایی ، بویژه در طول عملیات موسوم به Rolling Thunder ( تندر غلتان ) قرار گرفت . بااین وصف ، این پل ، به اولین هدف برای مهمات هدایت دقیق نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( 11 ماه مه 1972 ) تبدیل گردید . علیرغم برنامه ریزی های دقیق و همچنین استفاده از مهمات غیر هدایت شونده ، حملات هوایی 10 ماه مه چندان موفقیت آمیز ارزیابی نگردید ، در نتیجه ، نیروی هوایی تصمیم گرفت تا یک حمله مجدد را به فاصله 24 ساعت ، در دستور کار خود قراردهد . برنامه ریزان نظامی آمریکایی برای افزایش درصد موفقیت ، تصمیم گرفتند تا در این تهاجم هوایی ، از چهار فروند جنگنده- بمب افکن F-4D جمعی وینگ هشتم تاکتیکی مستقر در پایگاه نیروی هوایی سلطنتی تایلند که برای این حمله ، به شکل خاص ، به غلاف لیزری AN/AVQ-10 پیونایف مسلح شده بودند ، استفاده نماید . در این حمله ، سه فروند از چهارفروند جنگنده شرکت کننده ، به دو تیر مهمات هدایت دقیق 2000 پاوندی GBU-10 و چهارمی به دو تیر مهمات هدایت لیزری 3000 پاوندی GBU-11 ( ملقب به Fat Albert ) که پس از اصابت می توانست یک گودال به شعاع 41 فوت و عمق 13 فوت ایجاد کند ، مجهز می گردید ، ضمن اینکه این دسته چهارفروندی می بایست توسط یک دسته پروازی مشابه ، اسکورت می شد . با این حال ، بدلیل تراکم آتشبارهای دفاع هوایی مستقر در منطقه ، آرایش تهاجمی نیروی هوایی شامل بمب افکن ها ، اسکورت هوایی و جتهای حامل چف برهم خورد و در زمان حمله ، بمب افکن ها بالاجبار به تنهایی وارد عمل شدند . اما از بخت خوشایند نیروی هوایی ، شبکه دفاع هوایی ویتنام شمالی ، این دسته پروازی را ( بدلیل تعداد اندک هواگردها در مقایسه با حملات قبلی ) با دسته پروازی شناسایی اشتباه گرفت و به همین دلیل خدمه خوش شانس فانتوم های دی با یک آرایش فشرده وارد برد شلیک شده و بدون آنکه با واکنش شدید ویتنامی ها روبرو شوند ، با 8 تیر مهمات سنگین هدایت لیزری ، دو دهانه پل را هدف قرارداده و منهدم نمودند. شدت این حمله تا اندازه ای بود که پل فوق الذکر ، برای یکسال ، بلااستفاده ماند . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

وزیر دفاع ، دانشمند ، عارف صدّام حسین تهدید می‌کند؟ کسانی را که از مرگ نمی‌ترسند و به شهادتِ در راهِ خدا عشق می‌ورزند !!!

تاپ گان روسی داستان تولد اسکادران Aggressor نیروی هوایی اتحاد شوروی در اوایل دهه 70 میلادی ، فرماندهی ارشد نیروی هوایی اتحاد شوروی براین تصمیم شد تا یک مرکز آموزش رزم هوایی مشابه اسکادرانهای 64 و 65 نیروی هوایی ایالات متحده را برای ابداع تاکتیکهای رزم هوابه هوا و هوا به زمین جدید ، با انتقال یک هنگ هوایی به پایگاه نیروی هوایی این کشور واقع در جمهوری ترکمنستان ( که 365 روز سال ، هوای مطلوبی برای تمرین در آن وجود داشت ) تاسیس نماید . در گام نخست ، این هنگ آموزشی به جتهای MiG-21PFM,SMو در نهایت گونه UM مجهز گردید و براساس استاندارد های این نیرو ، برنامه آموزشی جدید با شناسه "Kavkaz" " نامگذاری گردید . با شروع برنامه ، خلبان های دست چین شده نیرو از هنگ های هوایی مستقر در سراسر خاک اتحاد شوروی به ترکمنستان اعزام شدند تا آخرین الگوهای موجود در نبردهای هوا به هوای یک به یک و گروهی را به شکل عملی تمرین کنند. از سویی دیگر ، تجارب بدست آمده از نیروی هوایی شوروی از نبردهای هوایی خاورمیانه ، برای این مرکز آموزشی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بود ، به همین دلیل فرمانده نیرو تصمیم گرفت تا براساس اطلاعات در دسترس ، حداقل یک اسکادران مهاجم ( Aggressor Squadron) را برای شبیه سازی یگانهای هوایی غربی ایجاد کند . تا این زمان ، استخوان بندی جتهای آموزشی این پایگاه ، صرفا" به فیشبدهای دست دوم محدود می شد و خلبانانی که از تجارب نبردهای خاورمیانه ، ویتنام و همچنین دوره های رزمی این پایگاه ، فارغ شده بودند ، برای تشکیل این اسکادران جدید ، دست چین شدند . بدین ترتیب ، 5 سال پس از نخستین تلاش برای ایجاد این اسکادران ، نیروی هوایی شوروی جتهای جدید تری شامل جنگنده های MiG-23M و MiG-23UB را به این مرکز تخصیص داد . با آغاز سال 1979 ، تمامی جتهای میگ-23 مرکز ، استتار صحرایی با لکّه های سبز رنگ بخود گرفتند تا نقش مهماجمان را بهتر شبیه سازی کنند . اما 4 سال بعد ، مربیان آموزشی بدین نتیجه رسیدند که توانایی های جتهای موجود ، نیازهای آموزشی را برطرف نمی کند ، در نتیجه ، جنکنده های جدیدتر MiG-23MLD جایگزین تمامی پرنده های قدیمی تر شده و استتار مشابهی را دریافت نمودند . این جتها که پس از مدتی با گونه های اولیه میگ-29 تعویض شدند ، با داشتن شماره بدنه به رنگ آبی با حاشیه سفید از سایر جتهای روسی متمایز شده ، اما همچنان تشخصی انها در یک جنگ هوایی با عناصر مدافع بسیار مشکل بود ، در نتیجه تمامی فالکروم های موجود طرح دندان کوسه روی بخش جلویی بدنه را بخود گرفته در حالی که فلاگرهای موجود ، علائم دیگری را روی باله های شکمی خود دریافت کردند . شماره ثبت این جتها نیز با ابعاد بزرگ و بصورت برجسته روی بدنه هواگردهای حک گردید . اما به روال غیر رسمی ، خدمه حداقل دو نشانه دیگر شامل حک عدد "1" روی بال ( به رنگ زرد ) با یک پیکان قرمز در پس زمینه و یک پلنگ در حال پرش در کنار بدنه کابین خلبان را به این جتها اضافه نمودند .در سالهای پایانی حیات اتحاد شوروی ، برنامه های گسترده تری برای اعزام جتهای پیشرفته تر سوخو-27 به این مرکز طرح ریزی گردید ( پاییز 1991) اما بدلیل وقایع سیاسی هرگز صورت نگرفت و پس از فروپاشی نیز بدلیل واقع شدن این پایگاه در یک کشور خارجی ( جمهوری ترکمنستان ) کل برنامه لغو شد . این پایان داستان اسکادران مهاجم نیروی هوایی اتحاد شوروی بحساب می آمد . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

  از مجموعه تاپیک های هیأت تحریریه میلیتاری       Role Lifting body Manufacturer Martin Marietta First flight 1 August 1973 Retired 26 November 1975 Status Out of service Primary users United States Air Force NASA Number built 1 (rebuilt X-24A)       Martin Marietta X-24B هواپیمای تجربی تحقیقاتی امریکایی بود که در برنامه ای مشترک به نام PILOT بین نیروی هوایی و ناسا مابین سال های 1963 تا 1975 توسعه داده شد . این پرنده برای ازمایش ایده ی مفهومی " بدنه ی برا زا "  طراحی و ساخته شد .  تجربه ای که بر اساس ایده ی باز گشت با موتور خاموش و فرود انجام شد , که بعد ها در شاتل های فضایی بکار رفت .  X-24 قبل از روشن شدن موتور راکتی اش از یک  B-52 تغییر یافته در ارتفاع بلند لانچ می شد  , پس از انکه سوخت راکت ان مصرف می شد خلبان می بایست ان را برای یک فرود بدون پیشران هدایت می کرد   طراحی و توسعه    X-24 یکی از ان دسته لیفتینگ بادی هایی (بدنه برازا) بود که در مرز تحقیقاتی ناسا به پرواز درامد که هم اکنون به نام مرکز تحقیقاتی ارمسترانگ شناخته می شود این برنامه ای بود که مشترکا با برنامه ی  نیروی هوایی که در پایگاه ادواردز در کالیفرنیا از 1963 تا 1975 در حال انجام بود پی گیری می شد . لیفتینگ بادی ها برای اثبات توانایی خلبان برای مانور های امن بدون داشتن بال طراحی و ساخته شدند تا بتوانند از فضا به زمین بر گردند و همانند یک هواپیما در سایت از پیش تعیین شده فرود بیایند . طراحی X-24B از خانواده ای از هواگرد ها که شکلشان به انها پتانسیل بازگشت به جو را می داد و از انهایی که  نسبت لیفت به درگ (برا به پسا) بیشتری داشتند و توسط لابراتوار دینامیک پرواز نیروی هوایی پیشنهاد شده بودند  , تکامل یافته بود . برای کاهش هزینه ی ساخت یک وسیله ی تحقیقاتی , نیروی هوایی X-24A را به صنایع Martin Marietta  بازگرداند تا تغییراتی روی ان صورت گیرد و شکل حبابی ان به چیزی شبیه یک اتو ی پرنده تبدیل شود . با قسمت بالایی مدور و کف تحت و با 2 بالک دلتا شکل در انتهای بدنه که در راستای دماغه قرار داشتند . در اولین پرواز  X-24B  در 1 گوست 1973 , John Manke به عنوان خلبان در پشت فرامین قرار داشت . وی همچنین کسی بود که اولین پرواز با نیروی پیشران را در 15 نوامبر 1973 با این وسیله انجام  داد . X-24C برنامه ی  نوع دیگری از این هواگرد به نام X-24C مابین 1972 تا 1978 در جریان بود . در این بین شاید قابل توجه ترین طراحی ,  طرح مرکز اسکانک ورکز در لایکهید بود که L-301 نام داشت و از موتور اسکرم جت استفاده می کرد تا بتواند به سقف سرعت خیره کننده  ی 8 ماخ دست یابد . (انشاالله اگر عمر و توفیقی باقی بود در اینده بهش می پردازم- مترجم)    X-24B پس از فرود در مرکز تحقیقاتی درایدن ناسا     تاریخچه ی عملیاتی   X-24B  دو فرود دقیق را در باند بتونی پایگاه ادواردز انجام داد که نشان داد بازگشت و فرود صحیحی و دقیق بدون پیشران به صورت عملیاتی امکان پذیر است خلبان ها در این ماموریت ها در یک شیب نزولی پرواز می کردند و سپس مانور " flare out " را در سرعت بالا به اجرا می گذاشتند تا فرودی با سرعت 200 مایل در ساعت می داشتند , شبیه سازی سرعت فرود و الگوی تقرب یک شاتل مدار گرد . این ماموریت ها که توسط  Manke و سرگرد نیروی هوایی Mike Love به انجام رسید , اخرین نقطه ی عطف برنامه را نمایندگی می کرد که کمک کرد تا برنامه ی پروازی برای شاتل فضایی ناسا نوشته شود . جداکثر سرعتی که با  X-24B حاصل شد 1873 ک م بر ساعت و سقف ارتفاع کسب شده 74130 پا بود . خلبان اخرین پرواز با نیروی پیشران Thomas C. McMurtry بود که 7 سال پیش از ان اخرین پرواز X-15 را خلبانی کرده بود . X-24B اخرین پرنده ای بود که در برنامه ی لیفتینگ بادی درایدن پرواز کرد . این هواگرد 36 بار به پرواز درامد و هم اکنون در موزه ی ملی نیروی هوایی در پایگاه هوایی رایت پترسون واقع در اوهایو به نمایش عمومی درامده است . خلبانان این پرنده :   John A. Manke : 16 پرواز Michael V. Love : 12 پرواز William H. Dana : 2 پرواز Einar K. Enevoldson : 2 پرواز Thomas C. McMurtry : 2 پرواز Francis Scobee : 2 پرواز       مشخصات   General characteristics ·         Crew: one pilot ·         Length: 37 ft 6 in (11.43 m) ·         Wingspan: 19 ft 0 in (5.79 m) ·         Height: 9 ft 7 in (2.92 m) ·         Wing area: 330 ft² (30.7 m²) ·         Empty weight: 8,500 lb (3,855 kg) ·         Loaded weight: 11,800 lb (5,350 kg) ·         Max. takeoff weight: 13,800 lb (6,260 kg) ·         Powerplant: 1 × XLR-11-RM-13 four-chamber rocket engine, 8,480 lbf (37.7 kN) Performance ·         Maximum speed: 1,164 mph (1,873 km/h) ·         Range: 45 miles (72 km) ·         Service ceiling: 74,130 ft (22.59 km) ·         Wing loading: 205 kg/m² () ·         Thrust/weight: 0.71   ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||   برای مطالعه ی بیشتر http://www.military.ir/forums/topic/29113-martin-marietta-x-24a-در-مسیر-یک-رویا/    سایر تصاویر ( برای نمایش در سایز اصلی کلیک کنید )                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     ............................................................................................................... شادی روح شهدای گمنام صلوات منبع با تشکر از mohammadarea51 ترجمه از 7mmt Military.ir کلیه ی حقوق برای نویسنده محفوظ است

[quote name='worior' timestamp='1401527631' post='381632'] مطالب سایت های خبری رو در بخش خبر ارسال کنید تا به اخبار تحلیلی منتقل بشن ، . [/quote] بر روی چشم - حتما"

خیر  - به مرور قسمتهای بعدی این تاپیک را هم می ذارم - هر روز یک مقداری را تایپ می کنم چون الان درگیر یک ترجمه سنگین هستم - ممنون از توجه شما

[quote name='warjo' timestamp='1401032017' post='380614'] تنها یک یادآوری تاریخی توی جنگ دوم جهانی ، نیروهای متفقین و متحدین روی تانکهاشون تخم مرغ ، نیمرو می کردن ! می خوام بگم می شه جنگید اما طرف کی و چی باشه ، فرق می کنه . [/quote] منظورتون یگانهای آفریکن کورپس به فرماندهی اروین رومل ؟؟؟

دوستان بسیار عزیز راهبرد ایالات متحده در قبال برنامه هسته ای ایران را می توان در سه مدل تشریح کرد : 1- مدل لیبی : جمع اوری تمام تجهیزات تا فونداسیون ساختمانهای سازمان انرژی اتمی و ارسال انها به ایالات متحده 2- مدل کره شمالی : وادار کردن ایران به دست زدن به یک عمل نابخردانه مثل کره شمالی برای تولید و آزمایش بمب هسته ای و در نهایت منزوی کردن ایران به مانند این کشور ( البته از حق نگذریم من یک[color=#ff0000] کوچولو[/color] طرفدار این کار هستم یعنی تولید و آزمایش - فقط یک ذره ) 3- مدل جمهوری اسلامی : ادامه فعالیت صلح آمیز و با تاکید بر وجود حق غنی سازی تا درصد مورد نیاز ( 5 درصد ، 20 درصد و حتی 95 درصد ) علیرغم تمام فشارها و تحریم ها و درعین حال انجام مذاکرات ایالات متحده از سال 1381 دو راه اول را در پیش گرفت ، اما موفق نشد ، بنابراین مجبور شد از سال 1385 بطور مستقیم و جدی وارد مذاکرات شود و سعی کرد تا با استفاده از حربه مذاکره و همزمان اعمال تحریم های بیشتر بصورت تدریجی ایران را وادار به انجام مدل اول نماید . در طول دولت اول و دوم دکتر احمدی نژاد ، علیرغم وجود نواقص ، آمریکایی ها متوجه شدند که بحث هسته ای تبدیل به غرور اصلی ایرانی ها شده ، بنابراین سعی نمود با نشان دادن بعضی چراغ سبزها ( مثل کاهش تحریم فروش قطعات هواپیما و ...) موضع سرسختانه ما را نرم کند . البته بنده تمامی و یا نحوه مذاکرات دولت جدید را تایید نمی کنم ، هرچند در این زمینه صرفا" زمان تعیین کننده نتیجه بخشی و یا عدم نتیجه بخشی مذاکرات است . اما تیم مذاکره کننده باید دقت کند تا قراردادی شبیه ترکمنچای تکرار نشود ، چون امضا کنندگان قراردادهای ترکمنچای و گلستان ، لعنت همیشگی مردم ایران زمین را پشت سر خودشون دارند . با اینکه بنده به موفقیت و صداقت طرف غربی در این مذاکرات اطمینان ندارم ولی بر اساس فرموده رهبری ، باید از این تیم ، علیرغم تمامی اشکالات وارده به آن حمایت کرد. در مورد اسراییل هم باید گفت ، این رژیم دشمن اصلی ما در منطقه بشمار می ره و باید مواظب بود .

با سلام - تمام صحبتهای دوستان درست و متین - اما بقول دوست عزیزمون ، ارتش یکی از نمادهای اقتدار یک کشور و یونیفرم ها ، تجهیزات و حتی فرم بدنی و هیکل نبروهای شرکت کننده باید اقتدار واحد نظامی را به دنیا نشون بدن . فقط شما تصاویری گزینش شده ای که از رزمایش های کشورهای مختلف به نمایش در می آد رو مشاهده کنید ( ازایالات متحده و ناتو و روسیه بگیرید تا چین و کره شمالی )( البته این کشورها فقط مثال بودن) . آدم لذت میبره از نظم ظاهری یگان ها . بنابراین دوستان برگزار کننده رزمایش ها ، حداقل برای ظاهر هم که شده ، از نیروهای ورزیده خودشون ( اعم از وظیفه و کادر ) عکس و تصویر بگیرند ، چون سرویس های اطلاعاتی دشمن ، حتی از روی نحوه پوشیدن یونیفرم و آراستگی ظاهری و تجهیزاتی ، میزان روحیه طرف مقابل را می سنجند . از این دست نمونه ها در طول تاریخ نظامی ، فراوان وجود داره مثلا" سرویسهای اطلاعاتی ارتش اسراییل با رصد رزمایش های ارتش مصر قبل از شروع جنگ 1973 ، به فرماندهان ارتش این رژیم هشدار دادند که ممکن است مصر دست به یک حمله ناگهانی بزند و این از روی تصاویر ، شعارها ، فیلم های خبری و گزارشهای تصویری که مجلات و روزنامه های مصری و در تلوزیون مصر پخش می شد و درنهایت عوامل اطلاعاتی این رژیم در مصر بدست می آمد .

با سلام - این تصویر را بخوبی در یادتون داشته باشید . تصویری که پیش رو دارید،در روز شنبه، مورخه ی 10 آبان 1359 شمسی، در خرمشهر به ثبت رسیده است. «خرمشهر» در این روز، به طور کامل سقوط کرد و این عکس زمانی برداشته شده است که متجاوزان بعثی، پس از ورود به یکی از ساختمان های دولتی، اقدام به جسارت نسبت به پرچم مقدس کشورمان نمودند.امروز که پرچم سه رنگ ایران با کلمه مقدس «الله»، در گوشه گوشه‌ی کشورمان، در برابر باد و طوفان در اهتزاز است، یاد غیورمردانی را که تاوان جسارت به دین و کشورشان را از متجاوزان گرفتند، گرامی می داریم. امیدوارم که همگی به یاد داشته باشیم ، چه روزهایی بر این کشور و مردم ان گذشت ، بویژه دوستان مصدر امور مردم !!!!!!!!!!!!!!!1

خداوند جنابعالی را حفظ کند- خیلی جالب بود

با سلام خدمت دوستان - همین طور که بارها گفتم ، این دست مطالب فقط برای اشنایی عزیزان با وقایع در سطح راهبردی گذاشته می شه و آوردن این مطالب دلیل رد یا تایید ان نیست . بنابراین دوستان توجه کنند که پدیده ها یا فنومن ها را می توان از زوایای متفاوتی بررسی کرد و هرکس به اندازه حوزه اطلاعاتی خودش مسائل رو تحلیل می کنه . به نظر من ساختار قدرت در عربستان یک ساختار عمودی و از بالا به پایین بحساب می آید و هیچ گونه انعطاف پذیری در ارتباط با مسائل منطقه ای دران دیده نمی شود . خاندان ال سعود از ابتدا با مشت آهنین بر عربستان حکومت کردند و از این لحاظ هیچ فرقی با کره شمالی ندارند ، فقط بدلیل به دو دلیل ، یک- برخورداری ازمنابع غنی انرژی و دو - همپیمان راهبردی ایالات متحده بودن ، به سرنوشت کره شمالی تا الان دچار نشدند . ارتش این کشور بشدت به کارشناسان نظامی کشورهای مختلف ار بریتانیا و امریکا گرفته تا پاکستانی ها وابسته است و فقط خرج دلارهای نفتی که تا الان آنها را سرپا نگه داشته . در صورتی که هر اتفاقی به مانند آنچه امروز در بحرین داره اتفاق می افته ، در مقیاس کوچکتر در عربستان روی دهد ، به مانند زدن یک تلنگر کوچک به یک شیشه ترک خوده می باشد . نمونه بارز این مساله اشغال مسجد الحرام در اوایل دهه 1980 میلادی است . دخالت عربستان در بحرین ، سوریه و ..... صرفا" تلاشهایی است تا کانون بحران هرچند بطور موقت از ساختار فرسوده سیاسی این کشور دور بماند.

شاید اشتباه کردم جون عجله داشتم - اگر تونستم تاپیکش رو می زنم

این جایی که شما می فرمایید به احتمال زیاد مرکز ساخت تسلیحات بیولوژیک ارتش شوروی بود . با نشت یک ویروس که تا یکساعت دیگه اسمشو می گم ، ( الان در دسترس ندارمش) ، کل جمعیت یک دهکده در سیبری کشته شدند . شاید تبدیلیش کردم به یک تاپیک .

با اجازه دوستان - در این ارتباط فقط باید بگم که تمامی تجهیزات مورد استفاده در عملیات چرنوبیل بدلیل از کار افتادگی شدید و الودگی بیش از حد از این منطقه خارج شدند و در سیبری و در زیز صدها تن خاک مدفون . اما پس از چند روز تمامی اثار حیات از منطقه دفن این تجهیزات از میان رفت و منطقه تبدیل به یک منطقه نابود شده گردید . با اینکه بالگردهای میل- 26 و میل-8 به صفحات زرهی که از سرب و پارافین ساخته شده بودند مجهز بود ، اما طیف های گاما- بتا - الفا از این صفحات هم عبور کرده و تقریبا" تمامی خدمه با درصدهای الودگی بالا یا بسرعت فوت کردند و یا اینکه دچار از کار افتادگی شدید شدند .

[quote name='arash666' timestamp='1400532132' post='379544'] [center][url="http://www.uploadax.com/images/27066623571051856454.jpg"]http://www.uploadax....71051856454.jpg[/url][/center] این نشان بازوی دانشجویان و پرسنل مرکز آموزشها بوده. حتی پرسنلی که OJT میرفتند امریکا هم مثل پدر خودم در امریکا این نشان را روی یونیفورم میزدند. [center][url="http://www.uploadax.com/images/08387807667059649682.jpg"]http://www.uploadax....67059649682.jpg[/url][/center] این نشان هم مربوط میشه به پایگاه هوایی شپارد امریکا و کلاس 07 سال 1976 میلادی که دانشجویان ایرانی و عربستان سعودی در ان کلاس مشترکا حضور داشتند. [center][url="http://www.uploadax.com/images/02692094922111687625.jpg"]http://www.uploadax....22111687625.jpg[/url][/center] این نشان هم باز مربوط میشه به UPT کلاس 10 سال 1976 میلادی که دانشجویان عربستان و ایران روی T-37 آموزش دیده اند. [center][url="http://www.uploadax.com/images/88269027411903671849.jpg"]http://www.uploadax....11903671849.jpg[/url][/center] این هم پرچم ژاپن نیست. پرچم سازمانی هوانیروز بوده. [url="http://rahrovan-artesh.ir/topic/692-%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%86-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%87-%D9%88-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D9%88-%D8%AE%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D9%87%D9%88%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4/page-2#entry9278"]منبع[/url] [/quote] عزیز جان پرچم دوخته شده سمت چپ بوضوح پرچم ژاپن است - شاید این پچ مربوط به دوره خاصی یا اینکه مربوط به بالگردهای تولید همزمان برای ایران و ژاپن باشه ؟؟؟ بنده پرچم سمت چپ را پرچم ژاپن استنباط می کنم . اگر ممکن توضیح بفرمایید - خیلی ممنون

[quote name='mahdavi3d' timestamp='1400559709' post='379565'] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]فعلا که هر کسی سر جای خودش هست. [/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]و آنچه مسلمه، ‌جنایت‌پیشگی مقایسه نسبی ندارد و مطلق است، یعنی تفاوتی نداره که چه کسی به صورت سازمان‌یافته دست به کشتار غیرنظامیان، استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی و... می‌زند. هر کس باشد محکوم است.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]ولیکن نوع حکومت‌ها و میزان خفقان و خودکامگی آنها، نوع برخورد آن حکومت‌ها با مردم آن کشورها، قابل مقایسه نسبی هست. به عنوان مثال روشن و واضح هست که کشورهایی مثل سوریه، کره شمالی، عربستان و... در مقایسه با کشورهای غربی، کشورهایی خفقان‌زده و استبدادی محسوب می‌گردند (هر چند در مورد حکومت فعلی سوریه واژه خفقان برای توصیفش قاصر هست). و فکر نمی‌کنم نیازی به توضیحات اضافی در این موارد باشه.[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]----------------------[/font][/size] [size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]و اما نکته دیگر آنکه این اصلا حس خوبی نداره که ما هر از گاهی که به سایت میلیتاری سر می‌زنیم شاهد پست‌هایی یک طرفه در حمایت از این حکومت‌های جنایت‌پیشه و سپس هورا کشیدن برای اون پست‌ها باشیم. زیرا رفته رفته باعث عادی شدن چهره وقیح جنایت‌پیشگی و سنگدل شدن ما می‌شود. لازمه که جایی ترمزها و تلنگرهایی زده بشه تا شاید سرها از زیر برف بیرون بیاد.[/font][/size] [/quote] برادر عزیز - بارها و به مناسبتهای مختلف خدمت دوستان عرض کردم در حوزه راهبردی نباید احساسات را وارد کرد - این تاپیک هم صرفا" برای افزایش اطلاعات دوستان ایجاد شده و همه محتوای ان قابل تایید نیست . بنابراین توصیه می کنم بجای وارد شدن به مسائل احساسی ، با منطق جلو بریم . حالا دشمن صدها سال در تحلیل های خودش ایران و کره شمالی را باهم مقایسه کند ، وقتی که ما خودمون می دونیم که تفاوت میان کشور ما و کره شمالی ، تفاوت از زمین تا آسمان است ، پس دیگر جای ناراحتی وجود نداره .