ویدئو غافلگیر شدن دو سرباز اکراینی توسط یک سرباز روس https://www.aparat.com/v/jGIfW روز گذشته یک فروند سوخو 24 اکراینی دو موشک کروز را به سمت فرودگاه نظامی کریمه پرتاب کرد که دفاع هوایی روسیه موفق به سرنگونی این دو فروند شد. این سوخو از فرودگاه کولبکتنو در استان نیکولایف به پراوز درامده بود به محض بلند شدن این هواگرد اکراینی جنگنده های بمب افکن سوخو 35 روسی هم مجهز به موشک های کروز به پرواز درامده و حملاتی را به این فرودگاه آغازکردن شاهدان محلی از وقوع دو انفجار مهیب درا ین فرودگاه خبر داده اما نکته جالب تر انهدام یک فروند دیگر از هواگردهای میگ 29 ارتش اکراین در در حملات دیشب در این فرودگاه بوده و اینکه یک فروند پهپاد اورلان روسی ساعاتی قبل از حمله شبانه موفق به نفوذ به محدوده این فرودگاه و تصاویر برداری از آن شده این فرودگاه بیش تر به عنوان یک فرودگاه موقت مورد استفاده نیروی هوایی اکراین قرار میگیرد تا قبل از جنگ پذیرایی تیپ 299 هوایی مجهز به هواگردهای سوخو 25 بوده تا حدود 3 ماه پیش این فرودگاه پروازهای نسبتا کمی را به خود شاهد بود اما با تجهیز ارتش اکراین به هواگردهای میگ 29 از لهستان 10 تا 14 فروندو و همچنین دریافت 13 میگ 29 دیگر از اسلواکی درکنار مجهز شدن سوخو 24 های اکراینی به موشکهای کروز این نیرو تغییر تاکتیک داده وبرای پشتیبانی از عملیات سوخو 24 میگ های 29 خود را به خطوط درگیری نزدیک تر کرده . تاکتیک اکراینی ها به صورت کلی بدین صورت است که سوخو 24 ها از فرودگاه های ویا باند های پرواز در غرب اکراین به پرواز درآمده و در برخی وارد در فرودگاه دیگری برای دریافت سوخت ویا دریافت موشکهای کروز به زمین نشسته وبعد از آن به سمت اهداف در شرق اکراین روانه شده که در طول مسیر هواگردهای میگ 29 که وظیفه اسکورت ویا پرتاب موشکهای فریب و همچنین موشکهای هارم را بر عهده دارن به این سوخو ها ملحق شده وبعد از انجام ماموریت هم این هواگردها معمولا به فرودگاهی دور ترا ز نقطه شروع حملات پرواز و در انجا فرود می ایند . در یک ماه اخیر برای حملات به کریمه فرودگاه های کریفه ریه و نیکولایف ماموریت پشتیبانی از این هواگردهای را برعهده گرفته اند این فرودگاه ها در فاصله 65 (برای نیکولایف) و تا 75 کیلومتری (برای کریفی ریه ) خطوط درگیری قرار دارند دو فرودگاه علاوه بر پشتیبانی از هواگردهای اکراینی وظیفه مقابله با تعقیب احتمالی این هواگردها را توسط جنگنده های روس بر عهده داشته . روسها در دو هفته گذشته در یک سری حملات دو میگ 29 و سه سوخو 25 اکراینی را در فرودگاه دولگنیتسوف منهدم کردن یک هفته بعد از ان یک میگ 29 در حمله یک لانست به این فرودگاه آسیب دید و همچنین دو روز پیش هم یک میگ 29 دیگر اکراینی در همین فرودگاه هدف یک پهپاد انتحاری روسها قرار گرفته و نابود شد اما نکته مهم تر از انهدام سه هواگرد میگ 29 توسط روسها در کمتر از یک هفته بروی فرودگاه امکان پرواز و شناسایی زنده اهداف توسط پهپاد های روس در عمق 70 کیلومتری خطوط ارتش اکراین است دو فرودگاه اکراینی توسط پهپادهای لانست اورلان و اوریون روسی شناسایی شدن تا بیش از این روسها از حملات مستمر و یا پرواز پهپادهای خود به این عمق به علت دفاع هوایی متراکم اکراینی ها عاجز بودن موقعیت فرودگاه کولبکتنو انهدام میگ 29 اکراینی در فرودگاه کولبکتنو در حملات روسها وقوع انفجار و اتش سوزی گسترده در فرودگاه کولبکتنو انهدام یک میگ 29 دیگر در فرودگاه دولگنیتسوف در شب احتملا تصاویر توسط پهپاد اوریون ضبط شده باشد موقعیت این میگ با میگ29 ایی که توسط لانست در هفته گذشته شکار شده بود تفاوت دارد تلفات انسانی اکراین اسرای اکراینی تلفات انسانی روسها شکار دو نفربر ماردر المانی ارتش اکراین توسط موشکهای ضد زره یک نفربر بی ام پی 2 به همراه خدمه و یک نفربر مادر دیگر اکراینی انهدام سامانه پدافندی اوسای روسی انهدام نفربر بی ام پی روسی هدف قرار گرفتن ATV (موتور چهار چرخ ) و توپ کششی روسی توسط کواد کوپتر ها روسها برای دفع حملات کواد انتحاری ها اکراینی در مسیر باخموت اقدام به نصب تورهای حفاظتی بروی جاده کرده اند. نکته جالب اینکه به نظر دو تا از تورها هم در اثر حملات پاره شده است تحویل نفربر بی ام پی 3 مجهز به زره واکنشی برای تست های عملیاتی به ارتش انهدام نفربر بی ام پی 2 و بی ام پی 1 اکراینی در حمله کواد کوپتر و اصابت گلوله توپ هدف قرار گرفتن نفربر بی تی ار 82 روسی توسط کواد انتحاری نفربر بعد از حمله و اصابت به حرکت خود ادامه داده روسها هم یک کواد انتحاری جدید به قیمت کمتر وقدرت نفوذ حدود 400 م م در زره را تحویل ارتش این کشور دادن قیمت کواد انتحاری هاو ار پی جی ها بدون محاسبه مواد منفجر حامل بین 300 تا 1000 دلار معمولا براورد می شود دو خودرو روسی که هدف حملات کواد انتحاری ها اکراینی قرار گرفته . در این حملات چند سرباز روس به صورت نسبتا سطحی زخمی شدن یک کواد انتحاری روس حامل سه راکت آر پی جی 7 روسها در دو روز گذشته بندر اودسا را با پهپاد و موشکها کروز و همچنین بندر ازمایل را با چندین پهپاد شاهد هدف قرار داده در بندر اودسا هتل و فروشگاه نزدیک ان در کنار بندر و همچنین چندین سیلو هدف موشکها و شاهد ها قرار گرفته همچنین در ازمایل پهپادهای شاهد حملاتی را به انبار ها و کامیونها حاضر در این منطقه صورت دادن آسیب دیدن توپ 203 م م پینون روسی شکار دو تانک اکراینی در محور باخموت توسط بالگرد کاموف مراحل نصب زره واکنش گر بروی زره سقفی تانک تی 72 ای وی روسی زیر دریایی انتحاری جدید اکراینی ها با برد 1000 کیلومتر و سرجمگی 250 کیلوگرمی شکار نفربر حامل نیروی روسی توسط موشک ضد زره اسکیف هدف قرار گرفتن راکت انداز گراد روسی شکار دو نفربر برادلی دیگر خسارت های زرهی روس تانک تی72 - نفربر بی ام پی و نفربر هوابرد استفاده گسترده روسها از (دیکو) ماکت های بادی در محور جنوب سرنگون شدن سوخو 25 اکراینی توسط موشک دوش پرتاب روسها

حمله موشکی اکراین به مقر ناوگان دریا سیاه نیرویی دریایی روسیه ارتش اکراین سه روز پیش در حملات ترکیبی که حدود ده ساعت طول کشید با دهها پهپاد و موشک کروز و بالستیک مجموعه حملاتی را علیه شبه جزیره کریمه آغاز کرد. ابتدا پهپادهای اکراینی وبعد سری اول موشک های کروز و به همراه موشکهای باستیک نپتون ودر نهایت چندین موشک کروز سایه به این جزیره حمله ور شدن . دفاع هوایی روسها موج اول پهپادی و موج اول موشکی اکراین را دفع اما در ادامه حداقل دو موشک کروز سایه به این مقر اصابت کرد. که منجر به زخمی شدن 6 نفرو کشته شدن یک سرباز روس شد . البته به نظر میرسد روسها این مقر را از چند ماه پیش تخلیه کرده بودن و تا این لحظه هیچ نشانی دال بر فعال بودن این مقر در زمان حمله وجود ندارد تلفات کم حمله با وجود اصابت دقیق موشکها نشان از این موضوع دارد. احتمالا اکراینی ها در موج اول از دو موشک کروز استفاده کرده که توسط روسها سرنگون شدن و در ادامه یک یا دو موشک نپتون هم هدف دفاع هوایی روسها قرار گرفته اما در ادامه با توجه به اوت نامبر شدن بخشی از دفاع هوایی کریمه دو یا سه بمب افکن سوخو 24 هر کدام دو موشک کروز را به سمت این مقر پرتاب کرده که دو فروند آن به هدف اصابت کرده است . منابع روس گزارش دادن یک فروند آنتونف 26 اکراینی موشک های کروز سایه را به پایگاه سوخو ها24 منتقل کرده وبعد از نصب موشکها حملات آغاز شده است یک موشک کروز سایه سرنگون شدن توسط روسها تاریخ تولید 2022 ویدئو هدف قرار گرفتن قطار حامل تجهیزات ونیروی ارتش اکراین توسط راکت هدایت شونده تورنادو روسی https://www.aparat.com/v/TLW0N همچنین روسها در یک حمله دیگر با تودرنادو تجمع تجهیزات و نفرات اکراینی را هدف قرار دادن در صورت ادامه دار بودن این حملات می توان گفتن که روسها به نوعی تغییر تاکتیک داده و همانند اکراینی ها البته در مقیاس بزرگ تر راکت های هدایت شونده را وارد میدان نبرد کرده اند. بیش از این هم روسها از این راکت ها استفاده کرده بود اما گزارشی از تاثیرات آن حملات منتشر نشده است هدف قرار گرفتن زره کوب اشتروم 9k114 روسی توسط موشک ضد زره هدف قرار رگفتن رادار پی 18 روسی تست های عملیاتی خمپاره انداز 120 م م لوتوس بر پایه شاسی نفربر بی اپ پی 3 لانست وتوپ ام 777 خسارتهای زرهی اکراین در حملات ناکام به محور جنوب و حومه باخموت اصابت موستقیم موشک ضد زره به نفربر بی ام پی اکراینی حامل نفرات انهدام توپ خودکششی ماستای روسی یک تانک تی 80 روسی بعد از برخرود به مین بروی جاده و منحرف شدن دوباره با یک مین ضد تانک دیگر ملاقات می کند لانست و توپ کششی و رادار کوتاه برد احتمالا AN/MPQ64 آسیب دیدن 3 توپ کششی 100 122 152 م م روسی اکراینی ها برای اولین بار از تانک های لئوپارد خود در محور سواتوف کوپیانسک در قالب تیپ 44 استفاده کرده . در نتیجه ضد حمله ناکام اکراینی دو تانک لئو پارد ای5 نسخه سوئدی بعد از حملات توپخانه روسها رها شده و در نهایت توسط پهپاد های لانست هدف قرار گرفته عملیات تخریب پل در پشت خطوط اکراینی ها توسط واحدهای ویژه روس در منطقه سومی لانست و تانک تی 64 و توپ خودکششی وزدیکای و توپ کششی ام 777 اکراینی انهدام نفربر هوابرد روسی انهدام راکت انداز اسمرچ روس روسها بوسیله موشک اسکندر یکی از کارخانه های تانک سازی خاکرف را منهدم کردن لحظه انهدام نفربر بی ام پی 2 روس بر اثر اصابت به مین ویا تله انفجاری شکار نفربر برادلی بوسیله راکت انداز ار پی جی خسارتهای زرهی طرفین نفربر بی ام پی 1 و توپ خودکششی وزدیکا اکراینی و تانک تی 72 روسی

سلام و وقت بخیر و سپاس بسیار از بزرگان و عزیزانی که با زحمات خودشون چراغ اینجا رو همیشه روشن دارن و اما بعد ..... توصیه و اخطار و نه تهدید ( انشاالله اکثر دوستان تفاوت تهدید و اخطار میدونن) برای ماست که هر چه دیدیم یا میشنویم سریع نکنیم توی بوق و کرنا ..... و چه میدانید اوسینت چیست ..... پوزش از تمام اساتید بابت جسارتم

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین مقدمه مترجم : جنگ اوکراین ، در حالی وارد سال دوم خود شده که وضعیت عملیات نظامی در این کشور ، بیش از گذشته ، بلحاظ روند تخاصم ، دچار ابهام گردیده است . در طول حدود پانصد روز گذشته که درگیری به شکل ساعتی ، روزانه ، هفتگی و سپس هر 72 ساعت یکبار ، مورد بررسی قرار گرفته ، جنبه های مختلفی از این جنگ ، در انجمن میلیتاری مورد توجه بوده که بدلایل مختلف ، از جمله کمبود زمان برای مطالعه و بررسی ، موفق به ارائه تحلیل های نظامی با کیفیت نشدیم ، با این وصف ، پس از بررسی های مختلف ، متنی برای برگردان انتخاب شد که احتمالا می تواند باعث جهت گیری جدیدی در وب فارسی ، یعنی چیزی فراتر از بررسی سخت افزار نظامی ، گردد . امید هست که دوستان علاقه مند ، حداقل درانجمن میلیتاری ، چنین روندی را بیشتر مورد توجه قرار دهند .. مقدمه نویسنده : با هر معیار منطقی و قابل سنجش ، سال 2022 برای ارتش روسیه یک فاجعه به تمام عیار محسوب می شد . پس از شروع عملیات نظامی در خاک اوکراین ، ترکیبی از مسائل متعدد ، نظیر آموزش ناکافی ، ضعف در جذب نیرو و متعاقب آن ، کمبود نیروی انسانی برای دست زدن به عملیات آفندی در مقیاس بزرگ ، در مجموع ، باعث بروز تلفات بالا و از دست رفتن بخش قابل ملاحضه ای از سامانه های رزمی پیشرفته ارتش روسیه شد . در این میان ، نیروی زمینی ، بعنوان استخوان بندی اصلی ارتش روسیه ، بیشترین خسارت را بخود دید ، در حالی که نیروی هوایی و دریایی نیز آسیب های قابل توجهی را بخود دیدند . علاوه براین ، افزایش حمایت بین المللی ( بخوانید غرب و در راس آن ناتو .م ) منجر به ورود سامانه های تسلیحاتی غربی به صحنه عملیات نظامی در اوکراین گردید و این مساله ، ارتش روسیه را با چالش هایی که پیش از آن ، امکان رویارویی با آن محتمل نبود ، مواجه کرد . با تمامی این اوصاف ، سیاست مسکو همچنان برمدار ادامه عملیات نظامی می چرخد و این مساله به نوبه خود ، باعث شد تا کرملین با مشاهده مشکلات موجود و افزایش مستمر فشار مولفه های جدیدی که وارد صحنه نبرد می شد ، دست به بازسازی ارتش بزند . فهم و درک از این بازسازی تاکتیکی ، از آنجایی برای شرکای غربی کیف اهمیت دارد که می بایست براساس آنچه که تاکتیک های در حال ظهور روسها نامیده می شود ، شکل و میزان کمکهای خود را به ارتش کیف ، بازتعریف نمایند . مضاف براین ، ایجاد یک ساختارمفهومی مناسب از این تغییرات ، باعث می شود تا مرکزیت تصمیم گیر نظامی ناتو، بتواند در آینده ، سطح بازدارندگی خود را در برابر خطر روسیه ، افزایش دهد ، چرا که تغییرات نامبرده در ساختار رزمی ارتش روسیه ، روندی رو به تکامل بوده ومستمرا در حال تغییر است ، با این حال ، با علم به اینکه ، ارتش روسیه قبل از شروع رویارویی احتمالی با ناتو ، ممکن است مجددا تغییرات جدیدی را اعمال کند ولی بررسی این نوسازی / بازسازی ، ارزش خاصی را به نمایش می گذارد . بدین ترتیب ، بدلیل اهمیت موضوع ، متن پیش رو ، یک بررسی به نسبت کامل از نحوه اجرای عملیات نظامی توسط ارتش روسیه در اوکراین محسوب می شود با ذکر این مساله که بررسی تاکتیک های ارتش روسیه یا اوکراین ، موفق یا ناموفق بودن آنها ، بدلیل حساسیت های اطلاعاتی ، در دستور کار قرار نگرفته ولی کلیت مطلب ، برگرفته از مصاحبه ها و مشاهدات یگان های رزمی ارتش اوکراین در بازه زمانی آوریل تا می سال 2023 بوده که به شکل گسترده ، با اجرای یک سلسله گفتگوهای رودرو با اعضای تیپ های یکم ، هفدهم ، بیست و چهارم ، بیست و پنجم ، سی ام ، سی و یکم ، پنجاه و یکم ، پنجاه و هشتم ، هفتاد ویکم و درنهایت یکصد و هفدهم درتمامی رده های رزمی شامل افسران ، درجه داران و سربازان بدست آمده است . این نیروها در جریان عملیات نظامی ارتش اوکراین در محورهای کیف ، چرنیهف ، خارکف ، باخموت ، آودیوکا در قالب عملیات دفاعی و همچنین در جریان عملیات آفندی ارتش اوکراین در محور خرسون و خارکف ، حضور داشتند . مضاف براین گفتگوی حضوری ، نویسندگان این مطلب با افسران مسئول جمع آوری داده ها ، تجارب و درسهای عملیات نظامی در ستاد کل ارتش اوکراین و همچنین ، فرماندهان عملیاتی این ارتش نیز مشورتهای مفصلی را صورت داده اند . تقسیم بندی محتوایی این گزارش اطلاعاتی ، براساس تاکتیکهای جدید ارتش روسیه در حوزه های پیاده نظام ، مهندسی –رزمی ، توپخانه ، زرهی ، جنگ الکترونیک ، پدافند هوایی ، نیروی هوایی و درنهایت فرماندهی و کنترل ، انجام شده و درنهایت با یک مرور سریع بر نظرات و ایده های افسران اوکراینی ، به پایان می رسد . با این حال ، این یک گزارش آکادمیک محسوب نمی شود ، ( البته تلاش می شود تا با استفاده از منابع روسی ، جنبه آکادمیک بیشتری را به این متن اضافه کند .م ) ضمن اینکه بدلیل محدودیت های اطلاعاتی ، امکان تشریح جزئیات آنچه که دوطرف در جریان عملیات رزمی ، اجرا می کنند وجود ندارد ( قابل توجه دلقکهای میلیتاریست وب فارسی که بدون رعایت جوانب ، داده ، عکس ، متن ، سند را از درون نیروهای مسلح ، در سطح وب منتشر می کنند.م ) در نتیجه ، تلاشی برای پوشش دادن تمامی پیامدهای اجرای این تاکتیکها بخصوص از سوی ارتش اوکراین ، صورت نگرفته ( البته در تاپیک به شکل مفصل به این مسائل پرداخته شده و برای مخاطب علاقه مند فارسی زبان ، امکان بررسی به نسبت کاملی وجود دارد .م ) چرا که در پیش گرفتن این روند ، امنیت رزمی ارتش اوکراین را به خطر خواهد انداخت . علیرغم مواردی که در بالا ذکر شد ، ممکن است مطالعه این گزارش ، اگر برداشت صحیحی از آن صورت نگیرد ، تا حدودی گمراه کننده نیز به نظر برسد . نخست اینکه تحلیل روند عملیات نظامی ، براساس شیوه جمع آوری داده زنده ( مصاحبه ) میتواند صرفاً بصورت نمونه های مجزا ( محدود ) از یک روند گسترده تر باشد ( درواقع ، استناد کردن به صحت یا عدم صحت یک روند براساس ایده مُشت نمونه خروار ، الزاما در صحنه عملیات نظامی ، درست نیست .م ) به همین دلیل ، تلاش شده تا مثال های فردی کمتر مورد استفاده قرار گیرد ولی در عوض ، نکات مشترک بیان شده از سوی نظامیان اوکراینی ، تجمیع و سپس بصورت متن درآمده است . دوم ، گزارش که متن کامل آن در اختیار مخاطبان محترم قرارمی گیرد ، بدنبال توصیفی از رویکرد ظاهری ارتش روسیه بوده که این امر مستلزم رسیدن به سطحی از انسجام و هدفمندی در تحلیل تاکتیکهایی است که اجرای آنها در عمل ، ممکن است بصورت کاملا متفاوتی صورت گیرد . درنتیجه تلاش شده تا برای واقعی کردن آنچه در دسترس مخاطب قرار می گیرد ، از منابع روسی که بر روی آرایش های نظامی کار می کنند و به شکل مرتب ، تغییرات اعمال شده در سازمان رزمی ارتش روسیه را هر چند بصورت محدود ، منتشر می نمایند ، استفاده شود . سوم ، مخاطب محترم باید بخاطر داشته باشد که توصیف روند عملیات نظامی ارتش روسیه در صحنه نبرد اوکراین ، به معنای طراحی مجدد ساختارهای نظامی یا تاکتیک های یگانهای تسلیحات ترکیبی نیست ، بلکه بیشتر نشان دهنده انطباق تاکتیکهای مورد استفاده واحدهای روسی با صحنه عملیات نظامی در اوکراین است . نکته چهارم و پایانی و با اهمیت ترین آن ، این است که گزارش پیش رو ، یک مطالعه عملیاتی محسوب نمی شود و بدنبال پیش بینی موفقیت عملیات نظامی ارتش اوکراین نیز نخواهد بود . با توجه به گسترده بودن درگیری های نظامی در یک جبهه بطول 1200 کیلومتر ، که درآن ، یگان های رزمی ، با استعداد و توان رزمی متفاوت ، روبروی یکدیگر قرار دارند و علم به این نکته که زمین عملیات در اوکراین ، به گونه ای است که امکان دست زدن به عملیات آفندی ، در همه محورهای آن امکان ندارد ، و توجه به این مساله که روسها با ایجاد یک دفاع چندلایه ، بازپس گرفتن سرزمین های تصرف شده را از سوی اوکراین به یک چالش جدی تبدیل کرده اند ، باید به این نکته توجه نمود که گزارش پیش رو ، تنها درصدد است تا وضعیت را ابتدا ، کالیبره نموده ( یا بصورت یک روند منظم قابل تحلیل درآورد .م ) و پس از آن انتظارات از ارتش اوکراین را واقعی تر نماید . پی نوشت : 1- ادامه دارد ... 3-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

به اپتیک پهپاد شاهد ۱۳۶ پشت آقای خواننده دقت شود در نسخه جدید شاهد۱۳۶ از یک اپتیک در زیر بدنه استفاده شده است. در پهپاد آرش اپتیک بر روی دماغه هستش و البته این یک برتری هست که شاهد نسبت به آرش پیدا کرده‌. در مورد نسخه های بدون اپتیک مطلبی در گذشته تایید شده که یک پهپاد شناسایی می‌تواند اطلاعات را با اپراتور پهپاد های انتحاری رد و بدل کنه و در نتیجه شاهد۱۳۶ نقش یک بمب رو بازی می‌کنه . همچنین در گذشته با توجه به تصویر فوق ادعا می شد که در شاهد ۱۳۶ از روش ترکیبی هدایت GNSS/INS بهمراه هدایت فروسرخ استفاده میشود. البته ادعایی مطرح بود که سطح شفاف تر در واقع رادوم ممکنه باشه که بنوعی در نقش تطبیق تصویر راداری ممکنه استفاده بشود که اینکار مستلزم تصویر برداری پیش از عملیات توسط رادار سار هست . معمولا از چنین روشی برای اهداف بزرگ تر استفاده میشود. اما وضوح کافی و با جزئیات به ما می‌دهد. تصویر از دید پهپاد آرش و همینطور دید ترمال از نگاه اپتیک پهپاد شاهد۱۳۶

پهپاد انتحاری شاهد مجهز به موتور مینی‌جت

ادوات تسلیم شده ارتش آرتساخ ( قره باغ) در بین جنگ افزار تسلیم شده دو دستگاه تانک تی72 سه دستگاه نفربر بی ام 2 یک سامانه دفاع هوایی تور ام 2 و دو سامانه پدافندی سام 8 دیده می شود

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین فرماندهی و کنترل هنرعملیاتی ، بعنوان بخشی از آنچه که بصورت فرماندهی و کنترل در سازمان های نظامی نمود پیدا کرده است ، یک مسیر ارتباطی میان اقدامات تاکتیکی و اهداف راهبردی بشمار می آید که شامل فرآیند پیچیده نظام مند برای پایش صحنه عملیات نظامی است . با شروع عصر صنعتی ( موج دوم جنگ ) و ظهور ارتش های بزرگ که بخش عمده ای ازسازمان رزم آنها را عناصر وظیفه / داوطلب تشکیل می داد ، نیاز به پیوند دادن اقدامات تاکتیکی به اهداف راهبردی طراحی شده برای یک عملیات نظامی بیشتر مورد توجه قرار گرفت . این روند در روسیه در سالهای پس از جنگ نخست جهانی ( 1920 ) آغاز شد و پس از سالها توسعه ، امروز با مفهوم جدیدی که فرماندهی و کنترل بازتابی نامیده می شود ، مورد شناسائی قرار می گیرد . با توجه به این مساله ، هنرعملیاتی در ارتش شوروی / روسیه ، در دهه بیست میلادی به رهبری الکساندر سوچین آغاز گردید . وی پس از مطالعات و بررسی های مستمر بدین نتیجه رسید که هنر عملیاتی که پایه و اساس آن را مفهوم کنترل و فرماندهی تشکیل می دهد باید میان تاکتیک و استراتژی پیوندی برقرار نماید بطوریکه فرماندهان بتوانند موفقیت های تاکتیکی خود را در صحنه نبرد ، به گونه ای بصورت هم پوشان درآورند که بتوان اهداف راهبردی را با علم به وجود محدودیتهای عملیاتی ، محقق نمود . درواقع ، به اعتقاد طراحان روسی در این دهه ، نیل به یک هدف راهبردی ( فرسایش سازمان رزمی دشمن ) را می توان با دست زدن به یک سری درگیری های تاکتیکی متوالی ، محقق نمود . الکساندر سوچین بدین سان در تعریف سوچین ، اجرای یک عملیات نظامی ، در ماهیت اصلی خود ، یک راهبرد برای دستیابی به هدف نهایی یعنی فرسایش دشمن محسوب نمی شود ، بلکه تنها یک مرحله مشخص است که درآن نیروی خودی با ابزارهای موجود ، برای محروم کردن دشمن از قابلیتهای دفاعی اش بکار برده می شود . میخائیل توخاچفسکی پس از سوچین ، این توخاچفسکی بود که هنر عملیاتی ارتش شوروی را توسعه دارد و مفهوم مکانیزاسیون را در ارتش و همچنین نظامی کردن اقتصاد شوروی ، مفهوم نبرد درعمق و تبدیل نظریه عملیات درعمق به یک راهبرد کلان برای انهدام دشمن در عمق دفاعی اش را مطرح نمود . وی در سال 1926 ، ایده خود را در خصوص بازسازی تعریف از مفهوم جنگ و همچنین وارد یک سطح جدید به صحنه درگیری ( سطح عملیات ) چنین شرح داد : " تاکتیک های مدرن ، در درجه نخست ، با سازماندهی صحنه نبرد با فرض وجود هماهنگی میان شاخه های مختلف ارتش ( فرماندهی و کنترل ) قابل شناسایی است .درواقع ، راهبرد نظامی مدرن ، به نوعی بازتعریف مفهوم قدیمی "تاکتیک بخشی از صحنه عملیات نظامی " است را دربرمی گیرد . با این وصف ، در تعریف توخاچفسکی ، راهبرد ، نه تنها باید برای میدان نبرد ، بلکه باید برای روند غیرقابل پیش بینی جریان نبرد نیز از خود انعطاف نشان دهد و درواقع بر روی آن تاثیر گذارد . سطح عملیات در تعریف مدرن خود ، شامل تمرکز نیروی مورد نیاز برای وارد کردن ضربه یا ضربات مستمر و بی وقفه علیه دشمن در عمق دفاعی اش است . به اعتقاد توخاچفسکی ، فناوری مدرن ، به گونه ای توسعه پیدا نموده که دیگر نمی توان نیروی انسانی دشمن را با یک ضربه و در یک نبرد یک روزه از میان برد ( البته این ایده پس از ظهور تسلیحات هسته ای ، اثر خود را تا حدودی از دست داد .م ) بله صحنه نبرد در عملیات مدرن ، مجموعه ای از نبردهاست که نه تنها در امتداد جبهه ، بلکه در عمق دفاع دشمن نیز جریان خواهد یافت و این روند تا جایی ادامه پیدا می کند که یا سازمان دشمن از میان رفته یا واحدهای خودی از ادامه عملیات آفندی خسته شوند . ازاین نظر ، تاکتیک های مدرن به نوعی نسخه ای در مقیاس گسترده ترو البته توسعه یافته تراز تاکتیک های دوره ناپلئون محسوب می شوند . بدین ترتیب ، ساختار کنترل – فرماندهی در سطح راهبردی ، به تنهایی نمی تواند نبرد یا مجموعه از نبردها را اداره کند" مولفه های جنگ جدید ارتش روسیه اگر این تحلیل از توخاچفسکی ، مبنای تحلیل قرار گیرد ، میتوان چنین برداشت نمود که الزامات سطح عملیاتی جنگ به منظور ایجاد ارتباط میان تاکتیک و راهبرد در سرتاسر میدان نبرد و عمق آن مورد توجه وی قرار گرفته بود . علاوه براین ، توخاچفسکی مولفه های عمق دادن به میدان نبرد ، تداوم ، هم افزایی و یکپارچگی سازمان رزم خودی را بعنوان مولفه های بنیادین صحنه های جنگ مدرن فرض کرده بود و معتقد بود که برای فلج کردن ساختار دفاعی دشمن ، باید از شوک عملیاتی بصورت نظام مند استفاده نمود ، بطوریکه این فلج حرکتی بطور همزمان در عمق و پهنای آرایش نظامی دشمن قابل مشاهده باشد . این شوک و بدنبال آن فلج حرکتی ، ساختار و اجزای رزمی دشمن را از کارانداخته و فرصت نابودی آن را در اختیار نیروهای خودی قرار می دهد و این در یک معنا ، بصورت تحقق هدف راهبردی ، قابل تبیین است . مارشال اتحاد شوروی ، ایسرسون وی ، به تقریب از معماران و پایه گذاران هُنر عملیاتی در اتحاد شوروی محسوب میشود پس از توخاچفسکی نیز ، این ایسرسون بود که مفهوم فوق الذکر را بصورت نظری ، توسعه داد و الگوهایی را فراهم آورد که درآن سازمان رزم خودی با اجرای آنچه که " همزمانی عملیاتی " و " ضربه عمیق به عمق دشمن " نامیده می شد ، به هدف راهبردی خود دست پیدا مینمود . چرخه تصمیم گیری رزمی در شبکه کنترل- فرماندهی ارتش روسیه با این حال ، راهبرد فعلی ارتش روسیه را می توان با دوجنبه حیاتی شامل " گونه های جدید جنگ " و " کنترل بازتابی " مورد شناسایی قرار داد . ارتش روسیه برای بدست آوردن مزیت های رزمی نامتقارن در برابر مزیت های حریف دراستفاده از فناوری پیشرفته ، درصدد هستند تا نوع جدیدی از جنگ را تعریف و اجرا کنند که شامل 90-80 درصد عملیات رسانه ای و حدود 20-10 درصد خشونت فیزیکی است . با این حال ، مفهوم نبرد درعمق ، همچنان در سرتاسر این شیوه جدید طنین انداز بوده و گسترش درگیری را با استفاده از روش های ترکیبی در چند حوزه به منظور کسب مزیتهای جدید مورد تعریف قرار می دهد . گردش اطلاعات در ساختار کنترل-فرماندهی ارتش روسیه دومین مولفه نظری در حوزه کنترل -فرماندهی ارتش روسیه را می تواند با مفهوم " پایش بازتابی " مورد بررسی قرار داد . پایش بازتابی ، در تعریف ارتش روسیه ، ابزاری است برای مداخله و دستکاری در چرخه تصمیم گیری حریف که درآن ، تصمیم گیر انسانی و همچنین فرآیندهای تصمیم گیری انسانی هدف قرار داده می شود . علاوه براین ، پایش بازتابی می تواند بواسطه کاربرد سامانه های خودکار و معماری فرماندهی دیجیتال اعمال شود . براساس داده های منتشر شده از سوی روسها ، پایش بازتابی ، ابزاری است که برای انتقال اطلاعات به حریف یا رقیب تا وی را برای تصمیم گیری بصورت داوطلبانه براساس طرحی که پیش از این توسط آغازگر ، انتخاب شده ، متمایل کند . به گفته منابع روسی ، یکی از اهداف بسیار مهم در استفاده از ابزار پایش بازتابی ، کاهش موقت سرعت تصمیم گیری سطح عملیاتی دشمن است . ساختار فرماندهی و کنترل در ارتش روسیه درواقع ، تنظیم سرعت تصمیم گیری عملیاتی دشمن ، پنجره هایی را برای بهره برداری ارتش روسیه فراهم می کند که این پنجره ها ، شیوه یا تاکتیک واحدهای ارتش روسیه را در سطح عملیاتی یا رویکرد کلی در زمان طراحی سطح عملیات ، معین خواهد کرد . علاوه براین ، ابزارهای پایش بازتابی ، به نوعی بر شیوه استفاده دشمن از فناوری نیز تاثیرگذار خواهد بود . ارتش روسیه با دستکاری سامانه های شناسایی ، ماهواره ها و سایر سامانه هایی که توسط دشمن استفاده می شود برای شکل دهی به درک دشمن از صحنه نبرد ، جهت دهی ساختگی به حملات و درنهایت دستکاری بخشی از معماری سامانه کنترل- فرماندهی او در سطح عملیات استفاده می نماید بطوریکه فرآیند تصمیم گیری و سرعت عملیات دشمن بصورت موقت فلج شود . سامانه های کنترل -فرماندهی رقومی نیروی هوا-فضای ارتش روسیه بدین ترتیب ، پایش بازتابی ، به نوعی یک چهارچوب فرماندهی و کنترل دومسیره را برای ارتش روسیه بوجود می آورد که از یکسو متناظر با قابلیتهای دشمن بوده و از سویی دیگر ، با داده های بدست آمده از مسیر نخست ، شیوه کنترل-فرماندهی بر واحدهای خودی را بهینه می نماید . . جنگ اوکراین و فرماندهی -کنترل ارتش روسیه در عمل : میدان نبرد ، بویژه با ظهور فناوری های جدید ، بیش از گذشته دچار پیچیدگی شده و میزان سرعت در بروز تغییرات آنچنان بالاست که فرصت اندکی برای تولید داده و انتشار آن به منظور استفاده در طرح های رزمی در اختیار فرماندهان و ستادهای آنان قرار دارد . به همین دلیل برخی تحلیلگران معتقدند که ستادها که وظیفه فرماندهی و کنترل نیروها را در صحنه رزم برعهده دارند ، باید به جای برنامه ریزی خطی ، از الگوهای برنامه ریزی موازی برای مدیریت صحنه نبرد استفاده کنند . این مساله باعث می شود تا فرماندهان در رده تاکتیکی ، به جای مدیریت متمرکز صحنه نبرد ، تحت نظارت متمرکز قرار گیرند تا ابتکار عمل بیشتری را در اختیارداشته و در عین حال دچار غافلگیری نشوند . عناصر رزمی گردان های اسپارتا ارتش روسیه در حال استفاده از سامانه های مخابراتی /پایش صحنه نبرد در حوزه فرماندهی و کنترل ، میان ستادهای ارتش های غربی و ارتش روسیه ، تفاوتهایی قابل مشاهده است ، بدین معنا که در ستاد ارتش های غربی ، فرآیند تصمیم گیری ، فرمانده محور بوده و افسران ستاد تحت نظرفرماندهی ستاد دست به عمل می زنند . این روند در ارتش روسیه نیز به صورت مشابهی در جریان دارد ولی نقش فرمانده ستاد (قرارگاه ) بصورت متفاوتی تعریف شده است . در ارتش روسیه ، فرماندهان بیشتر درگیر صدور دستورات هستند و به جای اینکه افسران ستاد ، ترتیب اجرای یک ماموریت را مشخص کنند ، فرمانده آن را پیگیری می نماید . فرماندهان روسی موظف هستند به ستاد خود دستور دهند که کدام یگان دشمن ، در چه محوری و با استفاده از چه سامانه هایی باید نابود شوند . درمقابل ، افسران ستادی روسی ، برخلاف همتایان غربی خود ، کمتر وارد حوزه برنامه ریزی عملیاتی می شوند و بیشتر در پی محقق کردن دستورات فرماندهی هستند . سامانه پایش خودکار Andromeda-D ارتش روسیه بنابراین ، فرآیند کنترل-فرماندهی در ارتش روسیه ، از فرمانده قرارگاه شروع شده و توسط وی ادامه پیدا می کند و چون این فرماندهان ، تاکتیک های از پیش طراحی شده استاندارد و از قبل تمرین شده را استفاده می کنند ، فرآیند تصمیم گیری و اجرا سرعت بیشتری را بخود می بیند . درواقع ، کنترل- فرماندهی در شیوه روسی ، چندان انعطاف پذیر به نظر نمی رسد ولی سرعت اخذ و اجرا به مراتب از شیوه غربی بیشتر است ( قربانی کردن انعطاف پذیری تاکتیکی دربرابر سرعت اجرا ) با شروع جنگ در فوریه 2022 ، نقش ساختارهای کنترل -فرماندهی روسیه بدلیل از هم پاشیدگی ارتش اوکراین و غافلگیری قابل توجهی که کیف بدان دچار شده بود ، چندان زمینه بروز و ظهور پیدا ننمود ولی پس از گذشت حدود 30 روز از شروع درگیری ها و کاهش اثر شوک بر سازمان رزم ارتش اوکراین ، بتدریج صحنه درگیری به زورآزمایی میان قرارگاه های تاکتیکی دوطرف تبدیل گردید . این روند تا پائیز سال 2022 ادامه پیدا نمود ولی از ژوئیه 2022 حملات دقیق موشکی ارتش اوکراین باعث شد تا ارتش روسیه مجبور شود تمامی قرارگاه های فرماندهی خود را چیزی در حدود 120 کیلومتر از خط مقدم دور کند . این مساله باعث شد تا ارتش روسیه بتدریج دچار چالش های تاکتیکی قابل توجهی گردد ولی با گذشت زمان و ورود سامانه های جنگ الکترونیک و افزایش تراکم آنها در صحنه نبرد و کاهش تاثیر سامانه های موشکی اوکراین ، ارتش روسیه با پراکنده کردن این قرارگاه ها و تبدیل مخابرات بی سیم به سامانه های ارتباطی باسیم که این قرارگاه ها را به خطوط مقدم متصل می کند ، شرایط تاحدودی بهبود داد . به گفته منبع اطلاعاتی ارتش اوکراین ، ارتش روسیه از اواخر سال 2022 ، شبکه کنترل-فرماندهی خود را در محورهای مختلف درگیری بسرعت گسترش داد بصورتی که با استفاده از شبکه مخابراتی غیرنظامی زمینی ، اکنون قرارگاه های فرماندهی تاکتیکی ارتش تا 20 کیلومتری خطوط مقدم جلو آورده شده ولی بخوبی محافظت شده هستند و غالبا" بصورت سازه های بتونی زیرزمینی ساخته و مورد استفاده قرار می گیرند . نمونه ای از سامانه های مخابراتی باسیم ، با قابلیت رمزگذاری ارتش روسیه با این حال ، داده های موجود نشان میدهد که میزان پراکنش این قرارگاه ها ، ارتباط نزدیکی با میزان تراکم سامانه های دفاع هوایی ، جنگ الکترونیک و همچنین سامانه های مخابراتی متحرک دارد بطوریکه پس از انتخاب موقعیت استقرار قرارگاه ، تنها 24 طول می کشد تا خطوط ارتباطی زمینی از این محل تا محورهای درگیری نصب گردد . اما چالش اصلی ارتش روسیه در حال حاضر ، مخابرات نظامی از گردان به پائین بوده که به جای کاربرد سامانه های رقومی ، از سامانه های مخابراتی قدیمی که امکان رمزگذاری مکالمه درآن وجود ندارد ، استفاده می شود . سامانه مخابرات تاکتیکی Azart یا R-187 ارتش روسیه شامل ظاهر بیرونی ، اجزاء ، نمونه بدن افزار و سرافزار برای واحدهای پیاده و درنهایت مشخصات و کارایی خط تولید سامانه مخابراتی تاکتیکی R-187 /Azart ارتش روسیه https://www.aparat.com/v/cFsJn به همین دلیل برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که این مساله در کنار محدود بودن سامانه های مخابراتی جدید ، به آموزش محدود نیروهای روسی نیز مرتبط می شود در حالی که دیده شده برخی واحدها ، به شیوه های استاندارد مکالمه نیز پایدار نبوده و معمولا بصورت "کشف" ( یعنی مکالمه بدون استفاده از جداول رمز .م ) با یکدیگر ارتباط برقرار می نمایند ولی گفته می شود تنها استثناء ، یگان های شناسایی و توپخانه هستند که از سامانه های جدیدی نظیر Azart و Strelets بصورت حرفه ای بهره می برند. درخصوص همکاری بین یگانی ( افقی .م ) ارتش روسیه همچنان با چالش هایی مواجهه است ولی تلاش های بیشتری برای هماهنگی بین قرارگاهی صورت می گیرد . علاوه براین ، لایه بندی آتش میان سامانه های تحت کنترل در رده ارتش ، تیپ ، گردان بخوبی قابل مشاهده بوده و یکپارچگی معقولی میان این رده ها دیده می شود ، هر چند بصورت استثنایی ، تداخل آتش در مرز حد فاصل میان یگان ها ، را می توان رصد نمود . منابع اطلاعاتی ارتش اوکراین مدعی هستند که ارتش روسیه ابزار کافی برای ارتباط افقی میان یکدیگر ندارند در عوض ، جریان اطلاعات بسمت بالا ، (رده تیپ و بالاتر ) و سپس بسمت پائین ، بخوبی برقرار است که در کنارمزیت های قابل توجه ، محدودیتهای مشخصی را برای روسها ایجاد کرده که یکی از آنها ، پدید آمدن شکافهای داده ای است که باید با تلاش مضاعفی ، رفع شوند . این مساله را بخصوص در حوزه ادغام آتش نیروی هوایی و توپخانه با حلقه واسط قرارگاه های تاکتیکی میتوان دید . پی نوشت : 1- ادامه دارد تطبیق تاکتیکی -مقدمه تطبیق تاکتیکی- پیاده نظام - بخش اول تطبیق تاکتیکی -پیاده نظام - بخش دوم تطبیق تاکتیکی -مهندسی -رزمی تطبیق تاکتیکی -توپخانه- بخش یکم تطبیق تاکتیکی - توپخانه - بخش دوم تطبیق تاکتیکی -زرهی تطبیق تاکتیکی -جنگ الکترونیک پدافند هوایی نیروی هوایی / هوانیروز - بخش یکم نیروی هوایی /هوانیروز -بخش دوم و پایانی 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

شما روس ها در آینده در صف خرید سلاح از ما خواهید بود پاسخ محکم سردار شهید حسن تهرانی مقدم به معاون وزیر دفاع روسیه و پیش‌بینی که محقق شد: یک سفری حاج حسن آقا با مسئولین نظامی رفته بود مسکو. مسئول روسی یک مثالی برای این جمع زد. گفت : مثل شما مثل کسی است در بیابان به علت بی آبی در حال مردن هست و من هم آنجا آب گوارا دارم. قیمت این آب گوارا را من تعیین میکنم و هر چیزی که قیمت و شرط گذاشتم باید بپذیرید. شهید تهرانی مقدم بلند میشود و در جواب میگوید: " همچنان که زیر بار غرب نرفتیم، زیر بار شرق هم نخواهیم رفت. خودمان به یاری خداوند، موشک خواهیم ساخت و چند سال بعد، شما در صف خرید سلاح از ما خواهید بود". وحالا بعد از گذشت چند سال: منبع: مصاحبه با سردار محمد تهرانی مقدم در سال ۱۳۹۳ و @BisimchiMedia فیلم صحبت های برادر شهید: https://www.aparat.com/v/nyVWm

پرتابگر جدید سوم خرداد با شش موشک پرتابگر نهم دی

حمله جنگنده سوخو 25 عراقی به نیروهای ایرانی در جزیره فاو فروردین1367

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین مهندسی - رزمی مقدمه : در حوزه رزم زمینی ، رسته مهندسی -رزمی ، شامل یکسری ماموریتهای خاص برای تسهیل حرکت نیروهای خودی و ایجاد مانع برسر پیشروی یگانهای متخاصم یا جلوگیری از تحرکات آنها می گردد . علاوه براین ، رسته مهندسی -رزمی وظیفه دارد تا با طراحی و احداث مواضع /سنگر ، از نیروهای خودی در برابر آتش دشمن حفاظت کرده و در زمان مقرر ، چنین سازه هایی را بهبود دهد یا بازسازی نماید . این یک تعریف بسیار ساده از ماموریت محوله به این رسته از سازمان های نظامی محسوب می شود . نکته : این متن به معنای بررسی همه تجربیات ثبت شده ارتش روسیه در حوزه مهندسی - رزمی نیست .. شاید بستری باشد برای بررسی های بیشتر در آینده ... موانع بتونی دندان اژدها سازمان رزم یک گردان مهندسی در ارتش روسیه به ترتیب زرد : گروهان مین گذار سبز : گروهان جاده ساز قرمز : گروهان پل گذار یکی از مهمترین رسته های نیروی زمینی ارتش روسیه در جریان عملیات تهاجمی در خاک اوکراین که کمتر مورد توجه تحلیلگران نظامی وب قرار گرفته است ، رسته مهندسی –رزمی آن محسوب می شود . اگرچه در جریان یک عملیات نظامی ، رسته هایی که به جنگ افزارهای آتشین مسلح هستند ، بیشتر مورد توجه وبررسی قرار می گیرند ، ولی تحلیلگران غربی معتقدند که مهندسی – رزمی ارتش روسیه ، برخلاف سایر رسته های درگیر در عملیات ، عملکرد خوبی را از خود به نمایش گذاشته اند . راست : مین روب بدون سرنشین اوران-6 چپ : مین روب سرنشین دار یو آر-77 خودروی مهندسی GMZ-3 درواقع ، سرعتی که این رسته مبادرت به ایجاد مواضع دفاعی تعجیلی یا با فرصت می کند تا پیاده نظام روسی درآن مستقر شود ، یا روند سریع بهبود خطوط دفاعی از قبل ایجاد شده یا تصرف شده ارتش اوکراین ، حاکی از بیلان مناسب این شاخه از نیروهای مسلح ارتش روسیه است . با این وصف ، قبل از ورود به بحث اصلی ، باید این نکته را مورد توجه قرار داد که هر تیپ رزمی از ارتش روسیه ، 2 گروهان مهندسی را در سازمان رزم خود می بیند که یکی وظیفه ایجاد میدان موانع ( مین ، سیم خاردار ، خورشیدی و ... ) را برعهده داشته (گروهان مین گذار ) و دیگری ( گروهان سنگرساز) ماموریت دارد تا مواضع دفاعی ( خاکریز ، خندق ، سنگرهای انفرادی ، اجتماعی و .. ) را احداث نماید . واحدهای مهندسی ارتش روسیه در حال تعریض و بازسازی جاده آربات اسپیت این مسیر از آرمیانسک زیر پوشش آتش سامانه های هیمارس بوده و برای تدارک کردن واحدهای ارتش خطرناک به نظر می رسید گروهان نوع دوم ( گروهان سنگرساز) براساس روندی که از دوره پیش از جنگ اوکراین تا فوریه 2022 و سپس تا ژوئن 2023 مورد مشاهده قرار گرفت ، تا حد بسیار زیادی برطبق چهارچوب دکترین قدیمی خود پیروی می نماید که از دوره جنگ سرد بدین سو ، تغییرات چندانی را بخود ندیده است . بدین ترتیب ، شیوه رصد شده روسها در جنگ اوکراین نشان میدهد که طراحی مواضع دفاعی ارتش روسیه معمولا بصورت دو یا سه لایه صورت می گیرد . 1- خط نخست که درامتداد نقاط تماس با دشمن احداث میشود که پیاده نظام ارتش را در خود جای میدهد . 2- خط دوم ، شامل یکسری خندق های بیشتر حفاظت شده ( در این لایه دفاعی ، بیشتر از قطعات بتونی برای احداث سنگرهای ویژه برای استقرار انفرادی یا تسلیحات اجتماعی ) استفاده می شود ، در حالی که در بخش پیشانی این خط دفاعی ، یک خندق ضد تانک به عمق 4 متر و عرض 6 متر ، موانع ضد تانک دندان اژدها و درنهایت یک یا چند رشته سیم خاردار ، قرار می گیرد . در بخش داخلی این خط ، سنگرهای احداث شده معمولا از تنه درختان و تا حدی بر روی برآمدگی های موجود روی آن قرار می گیرد و چیدمان آنها به گونه ای است که میدان آتش آنها ، با یکدیگر همپوشان باشد . عمق این خط دفاعی ، معمولا 5 کیلومتر از خط مقدم فاصله داشته و هر کمربند ایجاد شده در این لایه بین 700 تا 1000 متر درازا دارد درحالی که این کمربندها نیز به گونه ای مکان یابی می شوند که امکان دفاع متقابل از آنها وجود داشته باشد . 3- سومین لایه دفاعی نیز شامل مواضع رزمی است که بیشتر بعنوان محلی برای ذخیره آماد و پشتیبانی مورد نیاز برای خطوط اول و دوم ، درنظر گرفته می شود .علاوه براین ، پست فرماندهی یگانهای درگیر در خطوط جلو نیز با حفاظت بیشتر ( بصورت زیرزمینی که با لایه های بتونی پیش ساخته ، تقویت می شوند ) نیز در این لایه قرار دارد . این لایه در متعارف ترین حالت ممکن ، 30 کیلومتر از خط دوم ، مکان گزینی و احداث می گردد . واحدهای مهندسی -رزمی ارتش روسیه درحال ساخت یک پل شناور در محور نواکاخوفکا پل اصلی بر اثر آتش توپخانه ارتش اوکراین بلا استفاده شده بود دومین گروهان مهندسی که در تیپ های رزمی ارتش روسیه قابل مشاهده است ، عناصر مین گذار هستند که براساس تجربه ثبت شده در اوکراین ، به ندرت ، از یک الگوی قابل تشخیص برای ایجاد میدان های موانع پیروی می کنند . به گفته سربازان و درجه داران اوکراینی ، ارتش روسیه هیچ کمبودی در خصوص تعداد مین های در دسترس ندارد و براساس ظرفیت موقعیت هایی که قرار است مین گذاری شود ، با دست و دلبازی هرچه تمام تر اقدام به ایجاد میدان های مین با تراکم بالا می نمایند . دراین خصوص ، عناصر رزمی اوکراینی تاکید می کنندکه روسها با دقت قابل توجهی ، بصورت ترکیبی از مین های ضد تانک و ضد نفر استفاده می کنند و با توجه به این نکته که این کشور ، عضو معاهده اتاوا ( 1997 ) در خصوص کاربرد مین های ضد نفر نیست ، کاربرد چنین جنگ افزاری بسیار عمومیت دارد . راست : مجموعه مین های ضد تانک روسی چپ : مجموعه مین های ضدنفر روسی ( به تنوع مین های گوجه ای دقت کنید .. مین های والمر ، پدالی در تصویر بخوبی مشخص است ) طبق تجربه های ثبت شده از فوریه 2022 ، این گروهان ها برای اجرای ماموریتهای محوله ، عمدتا میان خطوط مقدم و لایه های دوم وسوم ، در حرکت وجابه جایی بوده و ظاهرا علاقه عجیبی به مین گذاری نقاط کور طبیعی در مجاورت یا امتداد خطوط دفاعی از خود نشان می دهند . مضاف براین ، در برخی موارد دیده شده که مین های ضدتانک کارگذاشته شده با مین های ضد نفر ، تله می شوند ( احتمالا برای فریب واحدهای زرهی که با مشاهده یا بررسی میدان های مین ، با تصور اینکه عبور از محور مورد نظر بی خطر بوده ، وارد میدان مین مورد نظر شده و گرفتار شبکه مین های ضدتانک شوند ، در حالی که بطور همزمان ، پیاده نظام همراه آنها نیز امکان پیشروی ویا حتی عقب نشینی نیز نداشته باشند .م ) راست : شیوه طراحی میدان مین ضد نفر در دکترین رزمی ارتش شوروی/ روسیه چپ : شیوه طراحی میدان مین ضد تانک در دکترین رزمی ارتش شوروی/ روسیه با توجه به اینکه گفته شده دکترین مهندسی - رزمی ارتش روسیه تغییر چندانی نسبت به دوره شوروی نداشته ، باید نتیجه گرفت که احتمالا شیوه مین گذاری هم تغییری نکرده باشد به گفته نیروهای اوکراینی ، مکانیزم انفجار این مین ها نیز اغلب بصورت ترکیبی است ، بدین معنی که مین های ضد نفر به یک ماسوره فشاری مسلح شده و بلافاصله در مجاورت آن ، مجموعه از مین های متصل با سیم های نازک (سیم تله ) قرار می گیرد تا با عمل کردن ماسوره مین نخست ، مابقی نیز عمل کرده و منفجر شوند . واحدهای مهندسی - رزمی / پل گذار ارتش روسیه در حال حمل پل های شناور PP-2005M 5 اوت - پل کریمه با توجه به اینکه در طول درگیری های میان طرفین ، بارها پیش آمده که خطوط دفاعی بسرعت ، دست به دست شده یا روند پیشروی ارتش اوکراین در مقاطعی از درگیری ، افزایش پیدا می کند ، ارتش روسیه برای کُند کردن این پیشروی از مین های ضدتانک مغناطیسی که با استفاده از سامانه های موشک انداز در محوطه وسیعی قابل پخش است ، استفاده میکند . اما ارتش اوکراین تاکید می کند که هراندازه ارتش روسیه در ایجاد میدان های موانع ، موفق عمل کرده ، ولی در مقابل ، در نفوذ به میدان های موانع ارتش اوکراین، عملکرد چندان مناسبی را به نمایش نگذاشته اند . تصاویر ماهواره با کیفیت پائین نشان می دهد که روسها همزمان با پل شناور موجود در کنار پل آنتونوفسکی ، از شناورهای باری برای تدارکات خود استفاده می کنند درجریان عملیات نظامی در اوکراین ، رسته مهندسی – رزمی ارتش روسیه ، یکی دیگر از قابلیتهای خود را در حوزه پل سازی ( نصب پل ) عیان نمود . با این حال ، یگانهای مهندسی که مامور به چنین وظایفی هستند ، معمولا در سازمان رزمی ارتش های ترکیبی ،بکار گرفته میشوند و بخشی از عملیات پشتیبانی رزمی بحساب می آیند . راست : پلگذار سنگین TMM-3M چپ : خودروی شنی دار PTS-2 راست : پلگذار شنی دار MTU-90 چپ : بولدوزر زرهی KDMB راست : خودروی مهندسی زرهی BAT-2 چپ : خودروی مهندسی زرهی IMR-3M طبق تجربیات ثبث شده در اوکراین ( و بخصوص در جبهه جنوبی که روند استفاده از این پل ها با تمرکز سامانه های هیمارس اوکراینی بر سازه های بتونی و تخریب آنها ، افزایش پیدا نمود .م ) ، شاهدی بر کمبود چنین سامانه هایی در ارتش روسیه دیده نشد و با وجود کاستی های قابل توجه در اجرای تاکتیک های عبور از رودخانه ، واحدهای روسی بدلیل کمبود یا نبود این پل ها ، دچار مشکل نشدند . دایناسور روسی در اوکراین خودروی مهندسی شنی دار BTM-3 این خودروی شنی دار ، در دهه هفتاد میلادی برای حفرسریع مواضع دفاعی ( خندقی ) در زمین هایی از جنس شن ، خاک و یخ در ارتش شوروی سابق طراحی و بکار گرفته شد ولی گفته می شود که کاربردهای غیرنظامی آن ، افزون تر بوده است . شفت های قابل مشاهده در طرفین این خودرو ، خاک حاصل از حفر زمین را به اطراف منتقل می کند درواقع ، ارتش روسیه با درجه بالایی از اطمینان ، میتواند مدعی باشد که در صورت نیاز واحدهای نیروی زمینی ، می تواند بسرعت چنین پل هایی را در محل های مورد نظر مستقر نموده و حتی با وجود آتش متقابل ارتش اوکراین و انهدام مستمر چنین پل هایی ، امکان بازسازی سریع آن را در اختیار داشته باشند در حالی که متقابلا با توجه به محدودیت ارتش اوکراین در استفاده از چنین پل هایی ، تمرکز بر انهدام آنها از سوی روسها ، بیشتر دیده می شود . واحدهای مهندسی روسی در حال بازسازی پل کریمه 12 اکتبر 2022 پی نوشت : 1- ادامه دارد ... ( بخش بعدی ، به بررسی توپخانه ارتش روسیه از فوریه 2022 تا ژوئن 2023 می پردازد ) 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین پیاده نظام -2 راست : استحکامات ارتش روسیه در نزدیکی شهر دونتسک چپ : استحکامات ارتش روسیه در نزدیکی کرمینا در همین زمینه ، لازم به ذکر است که کاربرد" گروه های رزمی هجومی" ، از نزدیک به نیم قرن پیش ازاین در دکترین نظامی اتحاد شوروی سابق و سپس روسیه فدرال ، جایگاه مهمی را در اختیار داشتند ، ولی از ده سال پیش تا کنون ، ارتش روسیه دستورالعمل های جدید و به روز شده ای را برای این واحدها مدون نموده بود که با جزئیات قابل توجه ، سازمان رزم و استفاده از آنها را تشریح می نمود . ( یک نکته ای هست ... در خصوص اصلاحات سردیکوف در ارتش روسیه ، در همین تاپیک مطلبی نوشته شد که دیدگاه غربی و تقریباً جهت دار بود .. این مساله درآینده ، با جزئیات بیشتری تقدیم دوستان عزیز در انجمن میلیتاری خواهد شد .م ) بعنوان مثال ، شیوه حفر سنگرهای تعجیلی در خطوط تماس در زمان حمله ، شیوه استفاده از توپخانه ، نحوه کاربرد زرهی در حوزه پشتیبانی آتش دورایستا و بصورت مستقل ( انتقادی که به شیوه رزم روسی در خصوص استفاده از تانک بعنوان توپخانه متحرک وارد است ، احتمالا به همین مساله مرتبط باید باشد .م ) ، استفاده از عناصر پیاده ویژه ، تقسیم جوخه های پیاده به تیم های آتش سه تا پنج نفره ، در این دستورالعمل ها موجود است (تشریح این موارد بسیار طولانی و احتمالا حوصله سر بر خواهد بود ولی درصورت وجود فرصت ، این موارد قابل توضیح است .م ) . راست : نصب دندان اژدها در Sovkhoznoye ( کریمه ) چپ : استحکامات ارتش روسیه در نزدیکی Olhynka (دونتسک ) علاوه براین ، دکترین رزمی ارتش روسیه ، هیچ تمایزی میان واحدهای پیاده نظام تخصصی که ستون فقرات گروه های تهاجمی را تشکیل می دهد با واحدهای یکبار مصرف موجود در آنها ، قائل نشده و ناتوانی این یگانها در تاثیرگذاری برصحنه نبرد احتمالا از این مساله ناشی می شود ( بعبارت بهتر ، به احتمال زیاد ، منظور نویسنده این هست که روسها امکان تفاوت گذاری در کاربرد نیروی آموزش دیده و مسلح تر و نیروی عادی را ندارند و عملکرد ضعیف این واحدها ناشی از همین مساله هست . درواقع ، عناصر آموزش دیده تر ، درست به مانند نیروهای عادی در صحنه رزم بکار گرفته می شوند .م ) در زمان اجرای عملیات دفاعی ، ارتش روسیه ، مواضع مورد نظر را با واحدهایی در مقیاس جوخه ، اشغال کرده ، در حالی که مجموعه متراکمی از میدان های مین ، سیم خاردار ، خندق های ضد تانک ، سازه های بتونی دندان اژدها و حتی سازه های فلزی خورشیدی/ضربدری در جلوی این مواضع کشیده می شود و همزمان ، آتش توپخانه سنگین ، از این نیروها پشتیبانی می نماید . در صورتی که به هر دلیلی ، این نیروها مجبور شوند مواضع فوق را بسمت عقب ، تخلیه کنند (یعنی دست به عقب نشینی بزنند ) ابتدا توپخانه پشت سر با اجرای آتش سد کننده ، یک حائل ایجاد نموده و به یگانها اجازه می دهد تا با فرصت عقب نشینی کنند ( البته این امر الزماً در همه شرایط اجرا نمی شود ، کما اینکه در جریان عملیات ارتش اوکراین در شرق این کشور ، روسها آنچنان با سرعت عقب نشینی کردند که بعضاً سخت افزارها در محورهایی که قبلا در آن مستقر بودند ، جا می ماند ، بعبارت بهتر ، شدت حملات ارتش کیف یا غافلگیری ایجاد شده ، به گونه ای بود که امکان دست زدن به عقب نشینی با فرصت وجود نداشت .م ) راست : استحکامات ارتش روسیه در بردیانسک ( ترکیب دندان اژدها و خندق های ضد تانک ) نکته : این نوع سازه ها برای مخاطب آشنا نیست ؟! چپ : استحکامات ارتش روسیه در نزدیکی میخائلووفکا ( زاپوروژنیه ) با این وجود ، بررسی تحلیل های میل بلاگرهای روسی و غربی نشان میدهد که عملیات دفاعی موضعی ارتش روسیه زیر انتقادات شدید قرار داشته ولی برخی معتقدند علت عقب نشینی های سریع روسها ، اتخاذ سیاست حفظ نیرو به جای حفظ زمین است و مسکو تلاش می کند تا برای ادامه اجرای تاکتیک های دفاع متحرک ، از بروز تلفات غیرضروری جلوگیری بعمل آورد و متقابلا ، توان لازم را برای بازپسگیری مواضع از دست رفته ، ذخیره کنند ( البته یک نکته ای این وسط باید مورد توجه قرار گیرد ، یک بررسی سریع از شیوه عملیات روسها در شرق اوکراین در تابستان سال 2022 نشان میدهد که بدلیل غافلگیری شدید ، اصولا روسها فاقد سازماندهی مناسب برای دست زدن به ضدحمله سریع پس از عقب نشینی بودند که ناشی از یکدست نبودن یگانهای رزمی سرزمینی در حوزه فرماندهی و متفاوت بودن سطح آموزش های آنها بود .م ) یک موضع خمپاره انداز نکته قابل توجه در دکترین رزمی روسیه آن است که مفاد این سند ، تاکید قابل توجهی را بر اجرای آتش مستقیم ( زرهی ) و غیر مستقیم ( توپخانه ) در زمان حفر مواضع دفاعی جدید توسط واحدهای پیاده – مهندسی ، دارد تا جایی که کارشناسان روسی معتقدند که در صورت عدم وجود سامانه های مهندسی ، پرسنل باید با دست اقدام به چنین کاری کنند و موقعیت خود را بهبود بخشند . در چنین حالتی ، هر زمان ، روسها مبادرت به پیشروی می کنند ، بلافاصله پس از تثبیت ، کار حفر سنگر و مواضع استراحت –شلیک شروع شده و پس از مدتی ، موضع مورد نظر ، آماده عملیات دفاعی می شود ( براساس تجربه سربازان اوکراینی ، حداکثر زمان مورد نیاز برای ایجاد یک خط دفاعی مناسب برای روسها ، حدود 12 ساعت است و اگر قرار باشد اجرای یک ضدحمله از سوی ارتش کیف با موفقیت همراه گردد ، باید قبل از اتمام این محدوده زمانی صورت گیرد .م ) راست : یک نمونه از استحکامات ارتش روسیه در ساحل چپ دنیپرو چپ : استحکامات ارتش روسیه در نزدیکی Honcharivka ( استان لوهانسک ) درواقع ، ارتش روسیه برای چنین کاری ، از پوشش جنگلی در دسترس ، مثل تنه درختان ، برای ساخت مواضع توپخانه سبک- نیمه سنگین ( خمپاره اندازها ) تیربار ( و احتمالا سنگرهای اجتماعی .م ) استفاده می کند و درصورت امکان ، این مواضع با بتون تقویت می شود ( هر چند استفاده از بتون در خطوط مقدم مقداری بعید به نظر می رسد.م ) علاوه براین ، ظاهرا ارتش روسیه تمایل زیادی به استفاده از موقعیت های فریب دهنده ( مثل سنگرهای خمپاره انداز یا تیربار ) ندارد تا تمرکز باعث تقسیم آتش توپخانه ارتش اوکراین شود ( این روند در واحدهای مختلف ارتش روسیه در سطوح مختلف مشاهده شده ، یعنی بعضی واحدها دست به ایجاد مواضع فریب دهنده می زنند و برخی نیز تمایلی به این کار از خودشان نشان نمیدهند .م ) راست : استحکامات ارتش روسیه در توکماک حفر مواضع دفاعی ، عمود بر خطوط ارتباطی/مواصلاتی ، عجیب با یک جنگ در خاورمیانه ، شباهت دارد چپ :استحکامات ارتش روسیه در Yehorivka (دونتسک) به اعتقاد افسران ارشد اوکراینی ، گرچه مهارت روسها در ایجاد خطوط دفاعی قابل توجه است ولی ظاهرا در دکترین رزمی روسیه استفاده از سنگرهای کمین ( که معمولا جلوتر از خطوط دفاعی اصلی ایجاد می شود ) چندان رایج نیست ودر مقابل ، ضمن استفاده از واحدهای پیاده نظام یکبارمصرف برای برعهده گرفتن ماموریتهای شناسایی فعال (شناسایی حین رزم .م ) ، حضور پهپاد بسیار معمول تر بوده و این نشان میدهد که روسها تمایلی به افشای شیوه عمل خود از طریق اعزام واحدهای کمین ندارند . درجه دارانی که از آغاز عملیات دفاعی ارتش روسیه در اوکراین ( لیسیچانسک به بعد ) با روسها مواجه داشتند ، معتقدند که ارتش روسیه ، در هرزمان ، حدود 25 تا 50 فروند پهپاد را بین خط پیشروی دشمن و خط نخست خودی ( که معمولافاصله ای در حدود 10 کیلومتر است ) را بصورت فعال درآسمان حفظ می کنند تا اشراف بیشتری بر صحنه وجود داشته باشد . به گفته تحلیلگران غربی ، سازمان رزم فعلی ارتش روسیه ، یک مسیر ناهموار ولی منسجم را برای نیروی زمینی این کشور ، به نمایش می گذارد ، چراکه علیرغم وجود توانایی در بسیج پرسنل نظامی در تعداد بالا از سوی ارتش روسیه ، کیفیت رزمی یگانها بسیار پائین بوده و از کمبود مزمن آموزش رنج می برند که این روند ، یعنی جذب و استفاده از نیروی انساند فاقد آموزش کافی می تواند فشار مضاعفی را بر اجزای مختلف نیروی زمینی ایجاد نماید (این دقیقا همون مشکلی هست که نیروهای مسلح ایران بدلیل دکترین زمین محور ، احتمالا با آن روبرو شده یا خواهند شد .م ) این وضعیت سبب شده تا میزان تلفات در واحدهای پیاده یکبار مصرف ، بسیار بالا باشد و برعکس ، بدلیل اینکه یگانهایی آموزش دیده ، غالبا در عقبه نگه داشته می شوند و بیشتر در آفند یا دفاع از مواضع از پیش آماده شده ، کاربرد دارند ، این فرصت را در اختیار ارتش قرار می دهند تا مهارت آنها را بیشتر کنند ( ظاهرا اتخاذ سیاست دوگانه ازسوی مسکو برای جذب نیروی ساده با آموزش محدود در کنار استخدام نیروی قراردادی از سوی وزارت دفاع ، به معنای تامین همزمان پرسنل برای یگان های پیاده یکبار مصرف و واحدهای پیاده تخصصی است .م ) زره تن پوش ( بادی آرمور ) ZhZL-74 روسی که توسط ارتش اوکراین به غنیمت گرفته شده به ساختار فلس مانند این زره تن پوش دقت کنید اما وضعیت برای یگانهای پیاده تخصصی ، چندان مطلوب نیست ، چرا که این نیروها نیز اغلب فاقد تجهیزات جدید و به روز ، یعنی تن پوش های زرهی ( بادی آرمور ) سلاح های جدید و تجهیزات جانبی نظیر دوربین های دید درشب و ... بوده و این بدان معناست که واحدهای فوق ، میتوانند موثر باشند ولی میزان تلفات درآنها چندان تفاوتی با یگانهای پیاده یکبارمصرف ندارد . از سویی دیگر ، زمانی که واحدهای فوق ، بدلیل الزام صحنه درگیری ، در بدترین شرایط ممکن به نبرد اعزام می شوند ( مثلا استفاده از واحدهای تفنگدار دریایی یا هوابرد در نبردهای شهری .م ) معمولا خطرناکترین ماموریتها بدانها محول شده و درنتیجه ، مستعد بروز تلفات بالا می شوند . علاوه برموارد فوق ، صلاحیت رزمی این واحدها از یک یگان به یگان دیگر متفاوت بوده ( یعنی یگانها بلحاظ کیفیت رزمی در یک سطح قرار ندارند .م ) و با از دست رفتن یک واحد ، احتمال اینکه یگان جایگزین ، با همان کیفیت عمل کنند ، بسیار پائین است . بعنوان مثال ، واحدهای هوابرد و تفنگدار دریایی ، بدلیل تلفات بالا در ششم ماه نخست جنگ ، به عقب کشیده شده و مورد بازسازی قرار گرفتند ولی کیفیت یگان بازسازی شده ، براساس مشاهدات صورت گرفته ، با یگان پیشین شباهتی نداشته و پائین تر ارزیابی می شود . این درحالی است که دستمزدهای بالاتر باعث میشود پرسنل حرفه ای به سازمان هایی مثل واگنر محلق شوند و این روند ، ارتش را از نیروهای مجرب ، خالی می کند . بااین حال ، فرماندهان اوکراینی معتقدند که بحرانی ترین و در عین حال ، بی ثبات ترین عامل در ارزیابی واحدهای رزمی ارتش روسیه ، روحیه رزمی آنها محسوب می شود . با سخت گیری بیشتر دادگاه های روسیه در خصوص عناصر فراری از خدمت ، مشاهده مواردی نظیر رهاکردن همرزمان مجروح افزایش پیدا کرده ، حضور چرخشی نیروها در خطوط مقدم ، کمتر شده و خستگی مفرط در واحدهای روسی بخوبی قابل مشاهده است . بر روی کاغذ ، چنین وضعیتی ، شکنندگی شدید یگانهای رزمی روسیه را به نمایش می گذارد ولی درعمل ، پرسنل ارتش روسیه توانسته اند مجازت های سنگین دادگاه های نظامی را بدون فروپاشی روحی ، تحمل کنند ولی مشکلات بین فردی در داخل واحدها روبه فزونی گرفته و هماهنگی و انسجام کمتر از گذشته دیده می شود که این باعث میشود تا یگانهای روسی در دفاع ، ضعیف تر عمل کرده و متقابلا" میزان قدرت آفندی آنها کاهش پیدا کند . در جهت عکس چرخش عقربه های ساعت 1- استحکامات ارتش روسیه در نزدیکی سولدار (Soledar) 2- استحکامات ارتش روسیه در محور Pokrovske (دونتسک ) 3- استحکامات مرزی ارتش روسیه در مرز مشترک با بلاروس 4- استحکامات ارتش روسیه درنزدیکی Zaitseve (دونتسک ) پی نوشت : 1- ادامه دارد ... ( حوزه بعدی مورد مطالعه ، رسته مهندسی - رزمی ارتش روسیه در بازه زمانی فوریه 2022- ژوئیه 2023 می باشد ) 2 -استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

تطبیق تاکتیکی بررسی روند انطباق سازمان رزم ارتش روسیه در صحنه عملیات اوکراین پیاده نظام -1 مقدمه : پیاده نظام ، تقریبا قدیمی ترین رسته ای است که در سازمان رزم ارتش های باستان / مدرن بوجود آمده و درواقع امر ، استخوان بندی و ستون فقرات یک ارتش بشمار می رود . این مساله در ارتش هایی که به اصطلاح ، زمین محور هستند ( که این مساله براساس ماهیت دکترین نظامی و تاثیر پذیر از محیط جغرافیایی که سازمان نظامی مورد نظر درآن مستقر است ، قابل توجیه می باشد ) از اهمیت دوچندانی برخوردار است . ارتش روسیه نیز متاثر از قدمت طراحی دکترین نظامی و با توجه به وسعت قابل توجه سرزمینی ، در ردیف این سازمان های مسلح قرار می گیرد. با این وصف بخش اول از بررسی روند انطباق ارتش روسیه با صحنه عملیات نظامی در اوکراین ، به تحلیل چگونگی تغییر ماهیت واحدهای پیاده نظام از ابتدای درگیری ها در فوریه 2024 تا ژوئن 2023 می پردازد . نکته مهم در متن پیش رو ، آن است که مجموعه ای از داده های مربوط به منابع روسی و تجربیات افسران ، درجه داران و سربازان ارتش اوکراین برای تدوین مورد استفاده قرار گرفته و بدون سوءگیری نسبت به هرکدام از طرفین درگیری ، تنها ماهیتی نظامی دارد . این نوع تحلیل ، برای تحلیلگران نظامی وب فارسی ، یک الگوی قابل توجه برای بررسی بشمار می رود . ضمن اینکه بدلیل اینکه متن از پیچیدگی به نسبت بالایی برخوردار بوده و از ابتدای جنگ تا کنون ، با این حجم از مفاهیم تخصصی ، برخوردی وجود نداشته ، سعی شده تا با ساده سازی ، در 2 بخش تقدیم دوستان گردد. درخواست : دوستان عزیز ، پیش از اینکه نسبت به این مطالب ،واکنش نشان دهید ( بصورت استفاده از گزینه های آبی / سبز / قرمز هر پُست ) لطفاً متن را با دقت مطالعه بفرمایید ... هدف از برگردان چنین مطالبی ، افزایش کیفی سطح تحلیل نظامی در کنار بررسی اخبار جنگ ، در انجمن میلیتاری است .. 1- واحدهای پیاده نظام ( بخش یکم ) در آغاز جنگ ، واحدهای پیاده نیروی زمینی ارتش روسیه ، در قالب گردان های تاکتیکی سوار-زرهی (BTG) سازماندهی شده بودند که قرار بود بصورت مشترک با لشکرهای تسلیحات ترکیبی متشکل از یگانهای سوار-زرهی ، زرهی ، توپخانه و سایر رسته های نظامی ، وارد عمل شود . ( در خصوص ماهیت گردان های تاکتیکی سوار-زرهی یک مقاله مستقل در دست تدوین است که به لطف خدا ، در زمان مقرر تقدیم می گردد ) با این حال ، اطلاعات موجود در همان زمان ، نشان می داد که ارتش روسیه ، نیروی انسانی کافی برای تکمیل این گردان ها در اختیار نداشت و علاوه براین ، نشان هایی دیده می شد که بخش قابل توجهی از این واحدها ، فاقد انسجام کامل یا ظرفیت رزمی مناسب برای بکارگیری با لشکرهای تسلیحات ترکیبی بودند . بدین ترتیب ، با ورود این واحدها به صحنه رزم و مشاهده تلفات بالای اولیه ، ارتش روسیه تصمیم گرفت تا با چند تغییر ، از درون این گردان های سوار-زرهی ، چهار واحد جدید پیاده را پدید آورد که شامل : 1- پیاده نظام یکبار مصرف ( در نگاه نخست ، مشاهده واژه یکبار مصرف ، معنی نامناسبی به ذهن متبادر می کند ، ولی درادامه ، نویسنده منظور از کاربرد چنین واژه ای را توضیح میدهد ) 2- پیاده نظام مستقر در خطوط دفاعی 3- پیاده نظام برای عملیات آفندی ( پیاده نظام تهاجمی ) 4- پیاده نظام تخصصی ( ویژه ) این 4 نوع واحد پیاده ، بصورت ترکیبی در جریان عملیات آفندی یا تدافعی مورد استفاده قرار می گرفت و همین ساختار ، در مراحل بعدی باعث بروز مشکل و دردسر برای فرماندهی ارتش روسیه شد ، چرا که این تقسیم بندی ، بصورت رسمی در دکترین نظامی روسیه ، وجود نداشت و بطور طبیعی ، یگان های استاندارد شده ای محسوب نمی شدند . نمونه سامانه لجستیک برای واحدهای تاکتیکی سوار زرهی ارتش روسیه که در یک قالب استاندارد ، مهمات ، سوخت و غذا را برای 3-5 روز عملیات رزمی با خود حمل می کند با این وصف ، واحدهای پیاده خطوط دفاعی و ویژه ، نیروی انسانی مورد نیاز خود را بواسطه سامانه استخدام رسمی و همچنین شبکه پادگان های آموزشی ارتش ، تامین می نمود و تفاوت آنها با پیاده نظام تهاجمی دراین بود که فاقد آموزش برای اجرای عملیات آفندی بوده و در نتیجه صرفاً برای برعهده گرفتن ماموریتهای پشتیبانی ، پاکسازی و تامین مواضع تصرف شده و درنهایت استقرار پس از اشغال موضع ، مورد استفاده داشتند . درمقابل ، پیاده نظام تهاجمی ارتش روسیه ، آموزش های بیشتری را دریافت مینمود ( به اعتقاد نویسنده ، این آموزش ها شباهت بسیار زیادی به استانداردهای مورد استفاده در ارتش های ناتو دارد ) و بیشتر بعنوان یگانهای رزمی با ارزش بالا تلقی می شدند و طبیعتا از اجرای وظایف روزمره ، نظیر حفر موضع و خندق ، معاف بوده تا انرژی لازم برای شرکت در عملیات تهاجمی را داشته باشند . با توجه به این تعریف ، عناصر هوابرد (VDV) و واحدهای تفنگدار دریایی ، هر چند با استانداردهای پائین تر نسبت به یگانهای مشابه غربی ، بعنوان نوک پیکان ارتش روسیه در آفند حضور داشتند با این انتظار اولیه از سوی فرماندهان که در صورت نیاز ، بهترین نمایش را در یک عملیات تهاجمی داشته باشند . در کنار واحدهای رسمی ، یگانهای پیاده گروه واگنر و سایر شرکتهای شبه نظامی خصوصی نیز در قالب واحدهای پیاده نظامی تهاجمی قابل طبقه بندی بودند. واگنر اما چهارمین گونه ، یعنی پیاده نظام تخصصی ، شامل بخشی از عناصر هوابرد ، واحدهای حرفه ای تر واگنر ، عناصر اسپتسناز و سایر یگانهای تعریف شده در ارتش روسیه ، باشد که پس از دریافت آموزش های بسیار تخصصی و تجهیزات ویژه ، عمدتا در ماموریتهای خاص کاربرد پیدا می کردند ( نکته : در تابستان 2022 و پس از آن ، خبرهایی منتشر می شد که روسها از این واحدها مثل پیاده نظام یک بار مصرف استفاده می کردند که باعث جنجال های زیادی شد.م )اما پیاده نظام یکبار مصرف ( این را به نظر بصورت یک توهین نباید تلقی کرد ، احتمالا واحدهای پیاده با آموزش های کمتر را با این نام درا ندیشکده های غربی برگردان کردند .م ) به شکل اساسی ، واحدهای متفاوتی در ارتش روسیه محسوب می شوند که نیروی انسانی مورد نیاز آن از سه منبع ، شامل سربازان وظیفه جمهوری های لوهانسکو دونتسک ، محکومین استخدام شده توسط واگنر و درنهایت ، غیرنظامیان بسیج شده روسی تامین می گردد . این واحدها در ابتدا بصورت گروه های رزمی 60 نفره سازماندهی گردید ولی بتدریج سازمان رزمی آن کوچک شده و درنهایت به جوخه های 15 نفری رسید . این واحدها عمدتا به تسلیحات سبک مجهز هستند. در زمان اجرای عملیات آفندی ، نخستین یگانهایی که وارد عمل می شوند ، پیاده نظام یکبار مصرف بوده که عمدتا تلاش می کنند تا بعنوان یک پوشش بسوی مواضع ارتش اوکراین اعزام شده و چون تعداد چنین واحدهایی ، قابل توجه است ، فرماندهی ارتش روسیه با کاربرد حجم بالایی ازآنها ، درصدد جذب آتش سنگین اولیه ارتش اوکراین بوده تا پیاده نظام تخصصی و تهاجمی ، بتوانند با تلفات کمتر ، به پیشروی ادامه دهند . اگرچه در ادبیات محاوره ای ، این تاکتیک ، بعنوان حمله با موج انسانی نامیده می شود ( قابل ذکر هست که در ادبیات نظامی غرب ، استفاده از این واژه برای موقعیت های متفاوتی ، بصورت مشترک کاربرد دارد که بدلیل اطاله کلام از توضیح آن صرف نظر می شود .م ) این یگان بر اساس نوع ماموریت محوله به آن ، از 2 تا 3 گروهان ، یک واحد فرماندهی ، یک واحد پشتیبانی توپخانه ، شناسایی ، زرهی ، دفاع هوایی ، جنگ الکترونیک ، پشتیبانی آتش ، شعله افکن ، مهندسی ، واحد ذخیره و واحد بازیابی تجهیزات تشکیل می شود یگان اصل آفندی این گردان ، شامل یک گروهان پیاده است که از یک واحد فرماندهی ، یک تیم پهپاد ، عناصر پیاده نظام ، یک دسته پشتیبانی آتش ، یک دسته زرهی ، یک واحد ذخیره بهره می برد هر گروهان ، از دو دسته تشکیل می شود که هر دسته از اجزاء فوق الذکر سازماندهی شده است هر دسته ، از 12 تا 15 نفر عنصر پیاده تشکیل می شود که به تیمهای 3 نفره تقسیم شده بااین تبصره که امکان تقویت این تیم ها وجود دارد ولی دراوکراین ، چنین تاکتیک هایی به مانند جنگ دوم جهانی با حجم انبوهی از پیاده نظام و بصورت متراکم صورت نمی گیرد ، بلکه 5 تیم آتش که هرکدام ، متشکل از 5-2 نفر هستند ، در امتداد یک محور و از یک نقطه رهایی ، به جلو هُل داده می شوند ولی معمولا یک یا دوتیم با سازمان رزمی کامل ، به هدف می رسیده و با واحدهای اوکراینی ، درگیر می شوند ( این روند ، احتمالا براساس تجربه های ثبت شده ارتش اوکراین نوشته شده ) و اغلب تا زمانی که همه کشته شوند یا موضع مورد نظر اشغال شود ، درگیری ادامه پیدا خواهد کرد . در همین زمینه ، درجه داران ارتش اوکراین تاکید می کنند که این واحدهای پیاده روسی ، علیرغم اینکه یکبارمصرف هستند ولی جنگجویان بسیار سرسختی بوده و دیده شده که حتی پس از جراحتهای سنگین نیز به پیشروی ادامه می دهند . این مساله باعث شده تا واحدهای اوکراینی برای دفاع از مواضع خود ، به ناچار ، مهماتی بیش از حد استاندارد مصرف کنند که البته این روند خود باعث افشاء شدن محل استقرار نیروهای اوکراینی و خسته شدن بیش از حد آنها شود . ( ویدئوهایی که از درگیری تن به تن روسها و اوکراینی ها از طریق پهپادها در وب موجود هست و عمدتا غافلگیری روسها یا اوکراینی ها در مواضع خندقی شکل ، به نمایش می گذارد ، احتمالا باید ناشی از همین روند باشد .م ) نمای گردان های تاکتیکی سوار- زرهی BTG کارشناسان نظامی ناتو ، معتقدند که اگر این شکل حملات ، با نیروهای آموزش دیده تر و مجهزتری صورت می گرفت می شد آن را معادل قرن بیست ویکمی تاکتیکهای مورد استفاده یگانهای پیاده داوطلب ارتش خلق چین که بعدها با شناسه " ضربه کوتاه" مورد شناسایی قرار گرفت ، قرار داد . با این حال ( همانطور که در سطور پیشین گفته شد .م ) کاربرد اصلاح " موج انسانی " برای تیم های شناسایی –رزمی روسها مقداری گمراه کننده به نظر می رسد ولی تجربه درجه داران اوکراینی نشان داده که این عناصر نه برای حمله و نه حفظ روند پیشروی ، مناسب نیستند ولی اگر صرفا بعنوان نیروی شناسایی برای شناخت نقاط ضعف و قوت خطوط ارتش اوکراین و یا غافلگیر کردن آنها ، بکارگرفته شود ، میتوان به کارایی آنها امید داشت . علاوه براین ، میزان پیشروی که توسط چنین واحدهایی ثبت میشود ، بسته به آتش متقابل ارتش اوکراین خواهد بود ، بدین معنی که در جایی که آتش دفاعی ارتش اوکراین ، قوی به نظرمی رسد ، از این نیروها برای افشای محل استقرار عناصر اوکراینی و سپس هدف قرار دادن آنها با توپخانه ، استفاده می شوند. نمای ساختار دفاعی ارتش روسیه در اوکراین اما پیاده نظام تخصصی ارتش روسیه ، متشکل از گروه های نامنظم از تک تیراندازان ، دیده بانان توپخانه و درنهایت عناصر پشتیبانی آتش سبک و نیمه سنگین بوده و در حالی که نیروهای اوکراینی سرگرم نبرد با بخشی از پیاده نظام یکبارمصرف روسی بوده و بخشی دیگرازآنها نیز مشغول حفر سنگرهای حفره روباهی و آماده کردن موقعیتهای شلیک مناسب در نزدیک مواضع دفاع اوکراینی ها هستند ، فرصت پیدا می کنند تا در چنین مواضعی مستقر شده تا پس از آماده سازی های اولیه ، مبادرت به روانه کردن آتش توپخانه و هدف قراردادن نیروهای فعال اوکراینی با سلاح های تک تیرانداز کنند . براساس تجربه های ثبت شده ارتش اوکراین ، این نیروها ، از حداقل فاصله 2000 متری دست به اجرای چنین ماموریتهایی می زنند . نمای عملکرد سازه های بتونی ضد تانک دندان اژدها اما ، برعکس ، زمانی که پیاده نظام یکبار مصرف روسی ، در خطوط دفاعی ارتش اوکراین ، نقاط ضعیف تری را بلحاظ دفاعی شناسایی کنند ، شیوه عمل استاندارد بدین صورت خواهد بود که این واحدها ، بسرعت در نزدیکی خطوط ارتش اوکراین مستقر شده و با حفر سنگرهای تعجیلی ( برخلاف شیوه دفاعی که سنگرهای بافرصت ایجاد می شود .م ) این نقاط را به پایگاه آتش سبک و نیمه سنگین ( احتمالا خمپاره اندازها ، سامانه های ضد زره وتیربارهای سنگین ) تبدیل نموده ،در حالی که همزمان با این روند ، دیده بانان توپخانه روسی با استقرار دراین مواضع ، اقدام به ثبت تیر و تنظیم آتش توپخانه سنگین که در پشتیبانی این واحدها قرار دارد ، می نمایند . اجرای آتش توپخانه ، بعنوان یک عامل ایذایی که هراه با افزایش تلفات برای طرف اوکراینی است ، پیاده نظام تهاجمی روسی ( یعنی واحدهای مسلح تر و آموزش دیده تر ) را قادر می سازد تا از یک جناح یا از دوطرف ، دست به حمله بزنند . براساس طراحی صورت گرفته ، بین توقف آتش توپخانه و شروع حمله به مواضع مستحکم شده ، نباید بیشتر از 60 ثانیه ، زمان صرف شود دراین مرحله استفاده از پهپادهای شناسایی ، توصیه شده است بدین ترتیب ، این واحدها ( پیاده نظام تهاجمی ) با پشتیبانی زرهی و ترکیبی از سامانه های توپخانه ای که امکان حرک سریع به جلو را دارند ( این کار بصورت ترکیبی با هویتزرهای 152 م.م بعنوان ابزار انهدام مواضع سخت سازی شده و سپس هویتزرهای 122 م.م بعنوان ابزار انهدامی پیاده نظام و مواضع با حفاظت سبک ) دست به پیشروی میزنند در حالی که آتش خمپاره اندازهای 120 م.م ، مواضع جلویی را زیر پوشش خود می گیرد . تجربه موجود ارتش اوکراین ، نشان میدهد که واحدهای فوق الذکر اغلب تمایل دارند پس از وارد شدن به جناحین نیروی مدافع ، بلافاصله آرایش دفاعی بخود گرفته تا پیاده نظام یکبار مصرف ، وارد این موقیعت شده و پس ازآن ، نیروی عمل کننده ، آزاد شده تا برای مراحل بعدی ، تجدید سازمان پیدا کند ( این تجدید سازمان براساس سطح و شدت درگیری ، میزان مهمات مصرف شده و وسعت منطقه نبرد ، ممکن است در بازه های زمانی متفاوتی صورت گیرد .م ) پی نوشت : 1- مطالب مربوط به پیاده نظام ، در بخش دوم به اتمام می رسد ، سپس به بررسی روند انطباق رسته مهندسی -رزمی پرداخته می شود 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

داده نگاشت پهپاد کرار انواع ماموریتهای پهپاد کرار: ماموریت هوا به زمین (بمباران) ماموریت هوا به هوا (رهگیری) ماموریت هوا به سطح (ضد کشتی) ماموریت ضد زیردریایی پهپاد هدف پهپاد انتحاری مشخصات پهپاد کرار: پهپاد چندمنظوره کرار طول: ۳/۷۵ متر طول بال: ۳/۱ متر ارتفاع: ۱/۵ متر بیشترین وزن برخاست: ۷۵۰ کیلوگرم وزن: ۵۰۰ کیلوگرم وزن تسلیحات قابل حمل: تا ۲۵۰ کیلوگرم وزن سرجنگی درنسخه انتحاری: ۲۲۶ کیلوگرم TNT موتور: توربوجت طلوع-۴ یا طلوع-۵ سرعت کروز: ۷۰۰ کیلومتر بر ساعت بیشترین سرعت: ۹۰۰ کیلومتر بر ساعت بیشترین برد: ۱۰۰۰ کیلومتر برد عملیاتی: تا ۵۰۰ کیلومتر سقف پروازی: ۱۰۷۰۰ تا ۱۳۱۰۰ متر ساخت: ایران منبع با توضیحات کامل: https://iswnews.com/93121/دانش-نظامی-پهپاد-کرار/

بسم ا... 11 اسفند سی و هفتمین سالگرد شهادت شهید عبدالرسول زرین 1362-1399 https://www.aparat.com/v/oyp2N پی نوشت : تا پیش از این تاریخ ، انجمن میلیتاری فاقد تاپیک مستقل برای شهید زرین بود . تجمیع تمامی پستهای مرتبط با تاپیک ، 11 اسفند سال 1399 خورشیدی

  پاسخ به سئوال شما دو جنبه دارد ، جنبه سیاسی و جنبه نظامی . وارد جنبه سیاسی نمی شوم ، چون این مساله برای خودش داستان جداگانه ای دارد ، اما بلحاظ نظامی :     طرح ریزی و اجرای استراتژی دفاع متحرک عراق بقدری پیچیده بشمار می رفت که حتی تا کنون نیز بخش عمده ای از این راهبرد ، دچار ابهامات جدی است . نقشه فوق ، برآورد اینجانب از حرکات شطرنجی ارتش بعث عراق در جریان استراتژی دفاع متحرک در اواخر سال 1364 واوایل 1365 است . براساس تئوری ژنرال استاری ، اصل اساسی در اجرای راهبرد دفاع متحرک ، " نبودن در همه جا و در عین حال بودن در همه نقاط درگیری است " ، بدین معنی که هر ارتشی برای دست یابی به موفقیت می بایست علاوه بر درگیر کردن واحدهای دشمن در طول جبهه نبرد ، "ذهن فرماندهان دشمن " را نیز نسبت به جهت و هدف اصلی تهاجم گمراه نماید .     پی نوشت :   1- ظاهرا" ارتش عراق در این زمینه موفقیت هایی را در بازه زمانی اجرای استراتژی دفاع متحرک  بدست آورده بود . 2- استراتژی یکم سان تزو هم چنین بود : در تاریکی و سایه حرکت کن، سرزمینهای جدا افتاده را اشغال کن، پنهان شدن پشت پرده، فقط بدگمانی ها را زیادمی کند. برای پایین آوردن گارد دشمن، باید قصد واقعی خود را زیر نقاب فعّالیتهای روزانه پنهان کنی. بدین معنی که مشاوران نظامی و استراتژیست های ارتش عراق ، با اجرای تک های ایذایی در طول جبهه با ایران ، بخصوص در غرب ،  قصد و نیّت خودشون را از سمت تک اصلی ، در جنوب پنهان کرده  و با عقب کشیدن یگانهای نخبه (گارد ریاست جمهوری ) و سازماندهی مجدد و اجرای آموزشهای رزم ترکیبی ، عملا" ما را فریب دادند .

بخش بیست و ششم :   هجوم دشمن به فکه:   ساعت 5 صبح روز 1365/2/10، دشمن با اجراي آتش تهيه بسيار سنگين، هجوم به منطقه فکه را آغاز کرد و پس از ساعتي، از خاکريز خود، که در فاصله 5 کيلومتري خط اول پدافندي خودي قرار داشت، حرکت کرد و حدود ساعت 8 صبح، در سه محور، در جبهه اي به طول 20 تا 25 کيلومتر به خاکريز نيروهاي خودي رسيد. خطوط خودي در هر سه محور شکسته شد و دشمن به خاکريز نيروهاي خودي وارد و تا ساعت 11 صبح به پيشروي خود ادامه داد و طي سه ساعت بيش از هفت کيلومتر پيشروي نمود.   در اين حمله، تعدادي از نيروهاي ايراني اسير شدند و تلويزيون بغداد آنها را به معرض نمايش گذاشت. افزون بر آن، تعداد زيادي تانک و نفربر و امکانات تيپ 1 زرهي لشکر 16 نيز به غنيمت دشمن درآمد. حدود ظهر همين روز، خبر حمله عراق در منطقه فکه به قرارگاه نيروي زميني سپاه رسيد و فرمانده نيروي زميني سپاه براي جلوگيري از پيشروي دشمن و باز پسگيري مناطق اشغالي تيپ سيدالشهدا(ع) را به منطقه اعزام و ارسال برخي از امکانات را آغاز کرد. پس از تهيه طرح حمله، در شب 1365/2/13، تيپ 10 سيدالشهدا(ع) ، با هفت گردان نيرو، يک گردان تانک و يک گردان ضد زره به دشمن حمله کرد. با توجه به تجمع بيش از حد نيروهاي دشمن در منطقه و غافل گيري آنها، دشمن تلفات بسياري را متحمل شد و امکانات زيادي از آنها از بين رفت. در جريان اين حمله، چهار گردان از نيروهاي اين تيپ وارد عمل شدند و توانستند به سرعت، به اهداف و مواضع قبلي دست يابند، اما به دليل گستردگي منطقه و وجود نيروهاي زياد دشمن، موفق به الحاق نشدند و سرانجام، به علت وجود دو رخنه دشمن که نيروهاي خودي را تهديد مي کرد، فرمانده اين تيپ به نيروها دستور عقب نشيني داد. در نتيجه اين عمليات، تعداد زيادي از نيروها و امکانات دشمن منهدم شد و در نهايت، از پيشروي دشمن جلوگيري به عمل آمد. در اين عمليات، از تيپ سيدالشهدا(ع) حدود هفتاد تن شهيد و سيصد تن مجروح گردید. در نهايت، دشمن به علت نرسيدن به اهداف تعيين شده در اين منطقه و منطقه پيچ انگيزه، نامناسب بودن خط جديد متصرفي و لزوم صرف نيروي زياد، از مناطق تصرف شده در فکه طي حمله روز 1365/10/2، عقب نشيني کرد و به قسمتي از اهداف خود، يعني بهره برداري سياسي و تبليغاتي (گرفتن و نشان دادن اسيران، غنيمتها و .. بسنده نمود.             تهاجم ارتش بعث عراق به منطقه دربندیخان ، در راستای استراتژی دفاع متحرک     تک دشمن در منطقه پيچ انگيزه:   بعدازظهر روز 1365/2/18، دشمن در محور فکه، با تحرکات زيادي تظاهر به تک کرد، اما تک اصلي در منطقه پيچ انگيزه بود، در ساعت 4:30 بامداد 1365/2/19، نيروهاي عراقي در منطقه پيچ انگيزه، به محور بجليه، يعني خط پدافندي تيپ 3 لشکر 16 (ارتش) حمله کردند و حرکت خود را به طرف پاسگاه ربوط و خط پدافندي تيپ 2 اين لشکر، ادامه دادند. با اجراي آتش توپخانه و آغاز تک دشمن نيروهاي پدافند کننده عقب نشيني مي کنند. اوايل روز 1365/2/19، سرهنگ جمالي، جانشين فرمانده نيروي زميني ارتش، همراه چند تن از معاونان اين نيرو به قرارگاه نيروي زميني سپاه آمدند و از هجوم دشمن به منطقه پيچ انگيزه خبر دادند و از خطر محاصره نيروهاي يکي از تيپهاي پدافند کننده و احتمال دست يابي دشمن به جاده کنار رودخانه دويرج، به شدت ابراز نگراني کردند. بدين ترتيب، فرمانده کل سپاه و مسؤولان نيروي زميني سپاه براي سد پيشروي دشمن اقداماتي را آغاز کردند؛ بنابراين، به تيپ سيدالشهدا(ع) و لشکر علي ابن ابي طالب(ع) که احتياط کلي منطقه بودند، دستور حرکت داده شد. با رسيدن يک گروهان از تيپ سيدالشهدا(ع) در ساعت 8:15 صبح، محور شرهاني حفظ و با رسيدن دومين گروهان از نيروهاي اين تيپ در ساعت 10 صبح، خط تيپ 3 ترميم شد و حدود دوازده تانک از دشمن منهدم گردید و چند نفر از نيروهاي دشمن به اسارت در آمدند. به دنبال ترميم خط تيپ 3، تيپ 2 اعلام کرد فشار سنگيني روي آنهاست و دشمن از خط ژاندارمري و گردان قدس و گردان 125 به طرف پاسگاه ربوط در حرکت است و گردان 114 از تيپ 2 لشکر16 در حالي که گردان هاي هم جوار آن عقب نشيني کرده اند، همچنان، به مقاومت ادامه مي دهد، اين در حالي بود که نفربرهاي دشمن ازتپه ماهورها بالا آمده بودند و دشمن آتش مختصر و پراکنده اي را اجرا مي کرد.   بدين ترتيب، سازمان تيپ 2 به هم ريخته بود، فرمانده گردان 114، معاون و تعدادي از افسران آن شهيد شده بودند و فرماندهان ديگر گردان ها به دستورات فرمانده تيپ چندان توجهي نداشتند؛ توپخانه تحت امر اين تيپ چند لحظه پس از شکسته شدن خط، بدون اطلاع عقب نشيني کرده بود و پس از شکست خط، تقريبا هيچ آتشي عليه دشمن به کار گرفته نمي شد، با افزايش فشار و پيشروي دشمن، فرمانده لشکر 16 براي جلوگيري از محاصره شدن و به اسارت درآمدن نيروهاي گردان 114 که همچنان، مقاومت مي کردند، به اين گردان دستور عقب نشيني داد. نيروهاي لشکر علي ابن ابي طالب (ع) که با دريافت دستور، حرکت خود را آغاز کرده بودند، نزديک ظهر، به حدود پل يازين (يکي از دو پل مهم منطقه) رسيدند، در حالی که درهمين زمان، نيروهاي دشمن نيز به نزديکي پل يا زهرا (پل مهم ديگر منطقه) رسيده بودند. با استقرار نيروهاي لشکر علي ابن ابي طالب(ع) روي تپه ماهورها و شليک آر.پي.جي ها به طرف دشمن و آغاز فعاليت تانک هاي خودي،نيروهاي دشمن با مشاهده نيروهاي بسيجي و حرکت تانک ها و با توجه به دست نيافتن به مواضع محکم پدافندي، در ساعت 12:50 به اجبار عقب نشيني کردند. به دنبال آن، نيروهاي لشکر سيدالشهدا(ع) و لشکر علي ابن ابي طالب(ع) تا حد ممکن، جلو رفتند و با تشکيل خط پدافندي جديد، در آن، مستقر شدند، همچنين، يکي از گردان هاي باقي مانده تيپ 2 لشکر 16 در اين خط مستقر شد.   با سد شدن پيشروي نيروهاي عراق از سوي دو لشکرسيدالشهدا(ع) و علي ابن ابي طالب(ع)، دشمن از رسيدن به هدف مهم خود، يعني دست يابي به سلسله جبال حمرين مأيوس شد. طبق اسناد به دست آمده از نيروهاي دشمن، سپاه چهارم عراق مأموريت يافته بود اين سلسله ارتفاعات (حمرين) را اشغال کند، خط الرأس جغرافيايي جبال حمرين مرز مشترک ايران و عراق است و هر نيرويي که روي آن مستقر شود، منطقه خاک عراق را زير سلطه ديد و تير خود دارد. پس از مشخص شدن اهداف دشمن در حمله مزبور، نيروي زميني سپاه براي مقابله با دشمن و بازپسگيري منطقه اشغالي وارد عمل شد و پس از بررسيهايي، که از دشمن و منطقه عملياتي به عمل آمد، قرار شد لشکر وليعصر(عج) با شش گردان نيرو و لشکر فجر با چهار گردان نيرو در محورهاي اصلي عمليات اقدام کنند و هدف عمليات، يعني خاکريز قبلي لشکر 16 را تأمين کنند و در ضمن تيپ الغدير و تيپ سيدالشهدا(ع) و لشکر حضرت رسول هر يک به استعداد دو گروهان نيرو و ادوات و زرهي براي تقويت آن وارد عمل شوند. در ساعت 23 مورخ 1365/2/23، عمليات در سه محور آغاز شد و در نخستين لحظه ها، نيروهاي عمل کننده، خط دشمن را شکستند، در مواضع آنها، نفوذ کرده و در وضعيت مناسبي قرار گرفتند، اما به تدريج مشخص شد که براي دفع دشمن حاضر در منطقه، نيروي کيفي بيشتري لازم است و بدون حضور قبلي و شناسايي مواضع دشمن امکان موفقيت کمتر است. در واقع، آنها در وضعيتي بودند که پاک سازي کامل منطقه و الحاق امکان پذير نبود؛ بنابراين، با قطعي شدن عدم توفيق نيروهاي خودي در پاک سازي کامل و الحاق، دستور عقب نشيني داده نشد. در نتيجه اين عمليات، پانزده دستگاه تانک و نفربر عراقي منهدم و چهارصد نفر از افراد دشمن کشته و مجروح شدند، هر چند در مجموع، تلفات و خسارات نيروهاي خودي هم کمتر از تلفات دشمن نبود.     ادامه دارد .....................................

بخش بیست و سوم :   " عنصر منتظر در جنگ ، همیشه بازنده خواهد بود "   آغاز تهاجم : اجرای استراتژی دفاع متحرک در عمل : با ایجاد زمینه سازی های لازم و طرح ریزی یک عملیات دقیق ،در تاریخ 1364/12/15 ، واحدهای ارتش عراق  ، در حالی که توسط واحدهای هوابرد و بالگردهای رزمی پشتیبانی می شدند ، با به کارگیری یگانهای زرهی !!!!!! ( عجیب بودن به کارگیری تانک در نواحی کوهستانی ، در حالی که می دانیم واحدهای زرهی در ارتفاعات چه محدودیتهایی دارند - تجربه روس ها در افغانستان و چچن ، تجربه متفقین در جنوب ایتالیا و تجربه ارتش رژیم صهیونیستی در جولان  ) به منطقه "چوارتا" و ارتفاعات پر برف "کچل " و " ناصر " هجوم بردند . نیروهای تیپ 57 ابوالفضل (سپاه) که بر روی این ارتفاعات استقرار داشتند ، در حدود 24 ساعت در برابر هجوم دشمن مقاومت کرده ولی بدلیل سردی بیش از حد هوا ، عدم وجود عقبه ، نرسیدن مهمات ، پشتیبانی و امکانات ، با دستور قرارگاه نجف ، عقب نشینی کردند . بدین ترتیب در نخستین مرحله اجرای استراتژی دفاع متحرک ، لجمن منطقه ، از آخرین حد پیشروی نیروهای خودی در عملیات والفجر 9 ( ارتفاعات کانی مانگا و لری ) بیرون آمد و به پشت "چم گوگاسور " منتهی شد .   به دنبال درخواست هاي قبلي فرماندهي قرارگاه نجف و با پيش آمدن چنين وضعيتي، طي چند جلسه، فرماندهان نيروي زميني سپاه و ارتش و قرارگاه نجف وضعيت اين منطقه را بررسي کردند و قرار شد اين منطقه کلا" تحويل نيروي زميني ارتش شود؛ بنابراين، طي ابلاغيه اي، از تاريخ 1364/12/18 پدافند منطقه به عهده يگان هايي از تيپ 55 هوابرد و لشکر 77 گذاشته شد، ضمن اينکه چند گروهان هم از نيروهاي سپاه در اختيار اين يگان ها قرار گرفت.   با این حال ، پس از این جابه جایی ، یگانهای دشمن در شب 1364/12/20 ، از محور سمت راست ارتفاعات " پیلینگ سور " مجددا" دست به حمله زدند . با شروع آتش تهیه دشمن ، نیروهایی که بر روی این ارتفاعات مستقر بودند ، بسرعت عقب نشینی کرده ، اما بعد از مدتی و زمانی که مشخص شد ، این تهاجم ، ماهیتی ایذایی داشته ، واحدهای خودی ، مجددا" در منطقه مستقر شدند . اما در نیمه شب 1364/12/23 ، دشمن بطور همزمان از سه محور به این ارتفاعات حمله برده و براحتی موفق شدند تا اهداف خود را تصرف کنند . اگر چه چند گروهان ارتش و سپاه بخوبی مقاومت کردند ، اما جو عمومی عقب نشینی نیروها باعث شد تا از این نیروها نیز کاری ساخته نباشد و زمانی که این نیروها در خطر محاصره شدن بودند ، مجبور به عقب نشینی شدند . با این عقب نشینی ، و سقوط ارتفاعات پیلینگ سور و موبرا ، خطر سقوط و محاصره نیروهای موجود بر روی ارتفاعات " ممی خلان" نیز وجودداشت . البته علیرغم وجود یک جاده که در دست نیروهای خودی بود ، ظاهرا" این امکان برای دشمن وجود نداشت ، اما قرارگاه تاکتیکی ارتش بفوریت دستور عقب نشینی به گردان مستقر بر روی این ارتفاعات را داد و بالتبع واحدهای سپاه نیز که منطقه را خالی از نیرو دیدند، با جمع آوری امکانات و تجهیزات ، عقب نشینی نمودند .   ادامه دارد ................

بخش بیست و دوم :   ب - ابعاد عمومی  استراتژی دفاع متحرک :   ارتش بعث عراق ، در کنار اتخاذ استراتژی های عملیاتی جدید ، همچنان بخشی از راهبردهای مورد استفاده در راهبردهای قبلی را به کار می برد . در این مقطع نیز با وجود اینکه استراتژی دفاع متحرک ، چهره اصلی راهبرد دفاعی عراق را بیان می نمود ، اما فرماندهان ارتش عراق ، همچنان تدابیر دفاعی خویش را با قدرت بیشتری ادامه ادامه می دادند .   1- تقویت و چند لایه کردن مواضع پدافندی در اروند :   پس از 75 روز مقاومت نیروی های ایرانی که بشدت خلاف ارزیابی های واحدهای اطلاعاتی عراق قبل از عملیات والفجر8 بود ، عراقی ها بسرعت دست به یافتن دلایل شکست خود در فاو زدند . در یکی از سلسله جلسات فرماندهان عراقی برای تبیین شکست عراق در فاو، مهمترین عامل نداشتن تجهیزات انفرادی توسط پیاده نظام عراقی برای ساخت سنگرهای تعجیلی و یا انفرادی دانسته شده بود ، بنابراین تقویت مواضع پدافندی ورفع نقاط ضعف آن ، یکی از نتایج یکی از مهمترین نتایج بررسی و تحلیل شکست ارتش عراق بود .   بنابراین ارتش عراق ، ایجاد مواضع آتش (پیاده /تانک) سنگرهای انفرادی و اجتماعی پیاده نظام ، سنگرهای کمین ، خطوط ارتباطی میان خطوط پدافندی و میادین مین را در اولویت کارهای خود قرار دادند . به همین منظورپس از فروکش کردن درگیری ها ، ایجاد موانع خورشیدی ، ضربدری ، سکوهای شلیک و استراحت برای تانک و خمپاره در دستور کار قرار گرفت . تامین یگانهای مهندسی مامور به خطوط مقدم نیز به فرماندهی تیپ های پدافندی واگذار گردید .   یک کارشناس نظامی عرب ( مارشال عبدالحلیم ابوغزاله - وزیر وقت دفاع مصر )‌ براین اعتقاد است که ارتش عراق با ایجاد یک سیستم پدافندی قوی و جدید در طول محیط خارجی خطوط پدافندی ایران در فاو ،موفق شد تا  با کمترین نیرو ، بخش بزرگی از استعداد رزمی سپاه را در فاو درگیر نماید . وی بر این اعتقاد است که :   " بر عکس مواضع پدافندی ایران، عراق خطوط پدافندی خود را چند لایه نمود و بوسیله یک شبکه پیچیده خطوط مواصلاتی جاده ای آنها را به عقبه و مراکز لجستیک متصل ساخت و برای حفاظت از این مراکز با استقرار حجم انبوهی از آتشبارهای دفاع هوایی و استقرار  گردان های توپخانه و مهمات مربوط به آنها ، قدرت آتش خود را نسبت به ایرانی ها به میزان هفت برابر افزایش داد . از سویی دیگر ارتش عراق با افزایش منابع اطلاعاتی خود ، میزان دقت آتش توپخانه خود را افزایش داد و این مساله موجب کاهش تردد یگان های مستقر در خطوط مقدم ایرانی ها گردید "   2- بهره گیری از ظرفیت کامل رزمی : ارتش عراق در سراسر طول جنگ همواره درصدد بود تا کمبود نیروی انسانی خود را با اجرای انبوه آتش توپخانه و بمباران هوایی و شلیک موشکهای زمین به زمین جبران نماید و این مساله موجب گردید تا یگان های این ارتش بی محابا دست به استفاده از مهمات گران قیمت توپخانه ( بویژه مهمات 122 م.م کاتیوشا و 130 م.م ) بزنند که این امر به نوبه خود باعث افزایش هزینه های جنگ می گردید . از سویی دیگر ، صدام در ملاقاتی با عشایر کرد عراقی در 28 فروردین 1365، مبلغ 60 میلیون دلار به آنان داد تا مناطق حاج عمران و.... را باز پس گیرند . به کار گیری عشایر ، ان هم در کاری مشترک با ارتش عراق ، نشان می داد که ارتش عراق به هر روشی برای جبران کمبود نیروی انسانی خود دست می زند .   3- اتخاذ تاکتیک های جدید برای مقابله با یگان های غواص ایرانی : با مشاهده تاکتیک جدید به کار گرفته شده توسط ایرانی ها ، عراق بسرعت ،دست به ایجاد موانع پدافندی بیشتر برای جلوگیری از غافلگیری توسط واحدهای ایرانی زد . تا جایی که در عملیات کربلای 5 ، بطور میانگین از لجمن واحدهای ایرانی تا نخستین رده پدافندی ارتش عراق ، بطور میانگین بین 15 تا 20 مانع شامل طیف متنوعی از سیم های خاردار ، بشکه های فوگاز ، میدان های مین ترکیبی ( ضد نفر ، ضد تانک و منور  و..... ) و سنگرهای کمین ایجاد شده بود .   4- ارتقای کمی و کیفی توان اطلاعاتی : ارتش عراق که در جریان عملیات والفجر8 بیشترین آسیب را از توان نیروهای ایرانی در استفاده از دو عنصر غافلگیری و فریب اطلاعاتی دیده بودند ، بسرعت درس های لازم را فرا گرفتند . از سویی دیگر ، ارتش عراق برای اجرای عملیات تهاجمی خود نیاز به اطاعات به روز داشت و چنین امری نیازمند تقویت توان اطلاعاتی آنها بود . یکی از مسئولین ..... در اینباره می گوید : " عراق وقتی دید که باید در زمین پدافند کند ، توان سازمانی خود را متمرکز نمود و قرارگاه ها و سپاه های خود را بر اساس این تمرکز ، در خطوط مقدم خود گسترش داد .عراق با استفاده از توان مهندسی فوق العاده خود ، یک پرده پوششی قوی در مرز ایجاد نمود . یک توان سازمانی دیگر هم داشت که هر کجا آن توان اطلاعاتی قرارگاهی اش خبر می داد که یک احتمال خطر وجود دارد ، با آن توان سازمانی عمل می نمود ( استقرار واحدهای جیش الشعبی و پیاده نظام عادی در خطوط مقدم و استقرار واحدهای نخبه گارد ریاست جمهوری در عقبه سپاه )   ابزارهای اطلاعاتی عراق برای افزایش توان اطلاعاتی خود عبارت بود از : الف- دیده بانی : وجود دکل های 42 متری و 100 متری در منطقه این امکان را به دشمن می داد که همه جاده های منطقه بویژه جاده های حاشیه اروند و جاده های عمود بر آن را زیر نظر داشته و اقدامات مهنسی ایران را ثبت نماید ب- اعزام واحدهای گشتی- شناسایی : وظیفه این نیروها بیشتر ثبت کمیت های نیروهای عراقی بشمار می آید . ج: اعزام نیروهای اطلاعات رزمی در عمق : واحدهای غواص عراقی ماموریت شناسایی عمیق در داخل مواضع ایرانی ها را بر عهده داشتند . د: عکس هوایی : عراق به طور متوسط هفته ای یکبار توسط پرنده های شناسایی نظیر MIG-21 R و یا MIG-25 RB از مناطق مختلف تصویر تهیه می نمود . همچنین با استفاده از توان اطلاعاتی ماهواره ای غرب ، همه تغییرات در سطح زمین شامل جاده ها ، مواضع توپخانه ، زاغه های مهمات ، قرارگاه ها را ثبت می نمود . ه - رادار رازیت : ارتش عراق با دراختیار داشتن تعداد زیادی از این نوع رادار ، که 40 کیلومتر برد داشت میتوانست در همه گونه شرایط آب و هوایی تمامی اهداف متحرک را تا ارتفاع 300 متری شناسایی نماید . و- ستون پنجم - تردد افراد مختلف در مناطق عملیاتی عملا" این امکان را به دشمن می داد تا با استفاده از عناصر نفوذی ، دست به جمع آوری اطلاعات بزند . ی- شنود : عراق با استفاده از تجهیزات پیشرفته ، امکان شنود شبکه مخابراتی  خودی را داشت .   5- ادامه تلاش های دیپلماتیک برای ایجاد فشار بر ایران برای پایان دادن به جنگ   6- ادامه بمباران ها ، مورد حمله قراردادن نفت کش ها و اهداف غیر نظامی   7- تداوم دریافت کمک از جامعه جهانی .     پی نوشت : در حدود 10 یا 11 سال پیش ، مدیر عامل محترم وقت  هسا ، مطلبی را گفت گه بسیار موجب تعجب بنده شد ، ایشان در مصاحبه ای در مورد توان صنعت هواپیمایی ایران ، در مورد پروازهای شناسایی اس .آر.71 بر فراز ایران درزمان جنگ مطلبی را طرح فرمودند که موجب گردید بنده بشدت دنبال این مطلب را بگیرم ولی هرچه بیشتر جستجو کردم ، کمتر یافتم. ایشان بر این اعتقاد بود که آمریکایی ها برای داشتن یک برآورد اطلاعاتی کامل از وضعیت جبهه های جنگ و اینکه وضعیت پوشش ابر بر فراز مناطق نبرد به گونه ای بود که ماهواره ها قادر نبودند تا تصاویر دقیقی تهیه کنند ، حداقل چند مورد پرواز شناسایی بر فراز ایران صورت گرفت که علیرغم کشف توسط سیستم پدافند هوایی ، هیچ کاری از دست ما ساخته نبود .

بخش بیست ویکم :   با تمام این اوصاف قبل از پرداختن به جنبه های عملیاتی  ابعاد استراتژی دفاع متحرک که توسط ارتش عراق به کار برده شد ، با یک پاراگراف تحلیل  فرماندهی محترم اسبق سپاه ، سردار سر لشکر پاسدار محسن رضایی ، مطلب را جمع بندی نموده و در این پست و پست آینده ، دو بعد اصلی را بررسی و سپس جنبه های عملیاتی آن را بررسی خواهیم نمود .   سردار سر لشکر محسن رضایی ، فرمانده کل وقت سپاه پاسداران ، اهداف عراق را چنین مطرح می کند : " بطور کلی هدف دشمن این است که توان آفندی ما را زمین گیر نموده و از عملیات گسترده بعدی ما جلوگیری بعمل آورد . بدین معنی که از ما کسب زمان نموده تا بتواند برای بازسازی و بالا بردن توان رزمی خود ، زمان بخرد و موازنه سیاسی جنگ را از طریق یک به یک جبران نماید ( بدین معنی که وقتی ما به جایی حمله می کنیم و وقتی نمی تواند ما را از آنجا بیرون کند ، می آید و به جای دیگر حمله می کند) و بدین طریق موازنه سیاسی را در سطح دنیا ایجاد می نماید . یعنی چیزی که خواست مشترک ابرقدرت هاست که ایران نتواند پیروز شود و صدام هم مسئولیت دارد تا این موازنه را برقرار نماید ."   به این ترتیب ابعاد راهبرد دفاع متحرک عراق را می توان در دو بعد عمومی و خاص تقسیم بندی نمود .   الف- ابعاد خاص استراتژی دفاع متحرک : 1- شناسایی مناطق مهم و رخنه پذیر : واحدهای اطلاعات رزمی ارتش عراق ، در  گام نخست ، سعی در شناسایی معابر نفوذی در خطوط پدافندی نیروهای ایرانی نمودند . بدین ترتیب که بر اساس اطلاعات واصله از منابع مختلف از جمله ستون پنجم ( منافقین ) ، دریافته بودند که بخش بزرگی از استعداد رزمی سپاه در منطقه عملیاتی فاو استقرار یافته و متمرکز شده اند. بر این اساس و بدلیل تضعیف ساختار ارتش پس از انقلاب و این مساله که خطوط مقدم جبهه در غرب توسط ارتش پدافند می گردید ، با گزینش مواضع ضعیف و رخنه پذیر ، نخستین گام ها را برای تدارک عملیات محدود و پراکنده برداشتند .   2- اجرای عملیات محدود : ارتش عراق بر اساس کارشناسی مشاوران روسی به این جمع بندی رسیده بودند که از یکسو ، یگانهای عراقی مستقر در لجمن منطقه نبرد ، بیشتر درگیر امور اداری و تشریفاتی بوده و به همین دلیل تحرک لازم را ندارند و کاملا" در موضع انفعال قرار دارند . بنابراین به کلیه سپاه های درگیر در منطقه دستور داده شد تا با اجرای عملیاتهای محدود ، نقاط قوت و ضعف پدافند نیرو های ایرانی را که بیشتر توسط ارتش حفاظت می گردید را مورد شناسایی قرار دهند . این مساله ناشی از این برآورد بود که نیروی های ایرانی ، پس از هر حمله گسترده یا نیمه گسترده ، تا مدتها قادر نیستند توان رزمی خود را احیاء نموده و بنابراین کاملا" در ضعیف ترین موقعیت خود هستند . از سویی دیگر ، سپاه برای اجرای عملیات تهاجمی ، بخش بزرگی از استعداد رزمی خود را از جبهه غرب جمع آوری به جنوب منتقل نموده بود و همانطور که در پست های قبلی  بیان گردید ، ارتش ،  علیرغم نداشتن توان تجهیزاتی و تسلیحاتی لازم ، مسئولیت پدافند را برعهده داشت . بنابراین سابقه ارتش عراق از توان پدافندی ارتش در آن زمان ، موجب گردید تا فرماندهان ارتش عراق به شکستن خطوط ایران امیدوار گردند .   ادامه دارد ..................

بخش هجدهم : با توجه به شرایط مذکور صدام تصمیم گرفت تا با تحمل شرایط سخت پس از شکست، ابتکار عمل را از دست نیروهای اسلام خارج کرده و عراق را آغازگر عملیاتهای آینده نماید، زیرا در این صورت او از اولین و مهمترین اصول جنگ پیروی کرده بودچرا که در جنگ طرفی که قصد دارد ابتکار عمل را بدست گیرد باید شرایط ذیل را تامین کند: 1- انتخاب محل مناسب برای انجام عملیات. 2- انتخاب زمان مناسب برای انجام عملیات. 3- مجبور ساختن دشمن به شرکت در عملیاتی که تمایل به آنجام آنرا نداردو از میان بردن توان تجهیزاتی ، لجستیکی و.... در یک دفاع بی حاصل 4- خسته کردن دشمن از طریق آماده باشهای دائم برای مقابله با عملیاتهای پیش بینی نشده در طول جبهه، زیرا دشمن نمی داند، عملیات کی و کجا به اجراء در می آید. 5- از میان بردن روحیه جنگی طرف مدافع چرا که طرفی که ابتکار عمل را در دست ندارد روحیه هم نخواهد داشت. 6- طرفی که ابتکار عمل را در دست دارد همواره موجب دستپاچگی دشمن و از هم پاشیدن طرحها و نقشه های استراتژیک (سوق الجیشی) او شده و آمادگی اش را بر هم می زند. ازسویی دیگر همانطور که در پست قبلی ذکر گردید ، محدودیتهای جدی در سازمان رزم سپاه و ارتش وجود داشت : فرمانده کل وقت سپاه ( سردار سر لشکر محسن رضایی ) محدوديت توان، زيانهاي اين محدوديت و علل آن را در جمع مسؤولان نيروي زميني سپاه و نيروي زميني ارتش چنين بيان مي کند: "در حال حاضر، عراق فهميده که توان ما چقدر است، از نظر نظامي، در فاو هدف دشمن کسب زمان است. ما نيز کسب زمان مي کنيم تا بلافاصله، حمله کنيم، اما با کدام قرارگاه‚ با کدام فرمانده‚ با کدام گردان، با کدام تشکيلات، ديگر (امکاناتي) نداريم. دشمن نيز اين را مي فهمد، يعني تمام دنيا اين ارزيابي را مي کند و مي گويند اگر اينها (ما) توان داشتند، حتما ام القصر را گرفته بودند. اکنون، ديگر توان ما دستشان آمده است و در حال حاضر ديگر اينکه دشمن بفهمد ما مي خواهيم کجا حمله کنيم و آمادگي داشته باشد، اصلا مطرح نيست، او مطمئن است که با يک حرکت تمام نيروهاي ما زمين گير مي شوند. آنها ديگر احتياجي ندارند، بدانند که ما از کجا حمله خواهيم کرد، عراق مطمئن است که ما توان حمله نداريم، يعني دشمن ارزيابيهاي استراتژيک مي کند. البته، چهار، پنج سال است که ما نيز اين ارزيابيها را مي کنيم، اما کسي توجه نمي کند. با توجه به اهميت منطقه والفجر 8 که حفظ آن توان زيادي را مي طلبد و افزون بر آن، پدافند مناطق مهمي، مانند هور و جزيره جنوبي و نقاطي از غرب که به عهده سپاه است، يگان هاي سپاه غالبا در دو، سه منطقه خط پدافندي دارند و از امکان گسترش بيش از اين برخوردار نيستند" فرمانده وقت نيروي زميني سپاه طي گزارشي در جلسه ستاد خاتم پس از بيان استعداد تک تک يگان هاي سپاه و خطوط پدافندي آنها، چنين اظهار نظر مي کند: " در جبهه غرب، 27 گردان، در جبهه مياني، 26 گردان و درجبهه جنوب 43 گردان سپاه پدافند مي کنند. اين مجموعه نيرويي است که از سپاه درپدافند است، اگر بخواهيم وضعيت نيرو را حساب کنيم براي پدافند به 96 گردان نياز داريم. اگر عراق بخواهد حمله کند ، 99 گردان نيز براي مقابله با آن لازم است، در فاو نيز، دست کم، به 80 گردان نيروهاي دائمي براي پدافند نياز داريم. بدين ترتيب، در مجموع، حدود 280 -250 گردان لازم است؛ بنابراين، بايد روند اعزام نيروها به صورتي باشد که هر سه ماه، 280 گردان نيروي رزمي، يعني 1000نفر، براي ما فرستاده شود" ادامه دارد ........................

بخش پانزدهم : در همین راستا ، ویلیام اشنایدر ، دستیار وزیر وقت امور خارجه ایالات متحده در حوزه امنیت در فوریه 1986 به بغداد سفر نمود تا در مورد توسعه روابط و همکاری های دوجانبه با صدام مذاکره نماید . این اقدام آمریکایی ها در حالی صورت گرفت که سران اسراییل نسبت به این سفر نگران بوده و در ارتباط با تحولات سریعی که در مجتمع سعد 16 واقع در نزدیکی موصل بشدت ابراز نگرانی نمودند . از سویی دیگر کمک های اطلاعاتی آمریکا به عراق و مشاوره های نظامی این کشور در صدر توافقات دوجانبه میان صدام و نماینده ایالات متحده در سال 1986(1365) قرار داشت . آمریکایی ها در مورد الگوی های فعالیت نیروی هوایی ایران اطلاعات ذیقیمتی در اختیار عراق قرار می دادند . این اطلاعات که توسط پرنده های پیش اخطار هوابرد E-3 آواکس مستقر در یک پایگاه هوایی در نزدیکی ریاض جمع آوری می گردید ، از طریق سامانه های ارتباطی ویژه بطور مستقیم دراختیار واحدهای پدافندی و اسکادرانهای تهاجمی عراق قرار می گرفت . همچنین ، گزارش های اطلاعاتی آمریکایی ها در مورد آرایش یگانهای نظامی ایران نیز منجر به یک پیوند اطلاعاتی ویژه میان سرویس های اطلاعاتی غرب بویژه آمریکا با سیستم استخباراتی ارتش عراق که در آن زمان ژنرال وفیق السامرایی ، مسئول آن بود ، گردید . در اوت 1986، روزنامه واشنگتن پست ، طی گزارشی نوشت : " آمریکا در مورد آرایش نظامی واحدهای مسلح ایران ، اهداف مهم اقتصادی و نظامی ، اطلاعات ماهواره ای دقیقی را در اختیار عراق می گذارد ." علاوه بر این ، ژنرال وفیق السامرایی ، افسر مسئول و رابط میان این سازمان و نمایندگان سازمان اطلاعات مرکزی ایالات متحده در کتاب خود با عنوان " ویرانه دروازه شرقی " می نویسد : " سرویس های اطلاعاتی آمریکا از اوایل سال 1982 در زمینه کمکهای اطلاعاتی از سایر کشورها جلوتر بودند . این سرویس های اطلاعاتی ، مجموعه اطلاعاتی را در اختیار ما می گذاشتند که بوسیله تجهیزات فنی یا انسانی تهیه شده بود . ما به راحتی می توانستیم تصویر سربازانی که در پادگانهای آموزشی در حال آموزش بودند را مشاهده کنیم تا جایی که اگر این نیروها در مراسم رژه ، دست و پای خود را اشتباه حرکت می دادند ، در این تصاویر بطور واضح مشخص می بود . در این تصاویر هنگامی که کارخانه های سیمان را بررسی می کردیم ، تعداد کیسه های سیمانی که که در یک مرحله بارگیری می گردید ، قابل شمارش می بود . ماهواره ها ، کلیه تحرکات نیروهای ایرانی را در جبهه ، زیز ذره بین گرفته و از حرکات واحدهای زرهی ، قبضه های توپخانه ، قایق ها در مناطق هور تا جابه جا شدن قرارگاه های تاکتیکی ، دپوهای تجهیزات پل سازی و حتی نتایج حملات هوایی و موشکی ما ، برای ما اطلاعات ارزشمندی را فراهم می نمودند . ما در مراحل مختلف جنگ ، از روسها نیز اطلاعات ارزشمندی از ایران دریافت می کردیم . این اطلاعات در جریان کنفرانسهای اطلاعاتی که هر شش ماه یکبار در بغداد یا مسکو منعقد می گردید ، در اختیار ما گذاشته می شد . من ( ژنرال السامرایی ) در یکی از این سفرها به مسکو رفته و با ژنرال کراخمالوف ، رییس بخش خاورمیانه اداره اطلاعات نظامی شوروی (GRU) ملاقات کرده و اطلاعات لازم را دریافت می کردم . ادامه دارد ...................

بخش چهارم : بلیطی برای تل آویو : با این وصف ، آنچه که استاری را متقاعد ساخته بود ، برخوردی وحشیانه و کوتاه بود که سه سال قبل از آن اتفاق افتاده بود . در 3200 کیلومتری شرق آلمان ، در مرز میان اسراییل و سوریه ، در میان تپه های ناهمواری که ارتفاعات جولان نام دارد ، یکی از بزرگترین نبردهای زرهی تاریخ بشر پس از نبرد کورسک ، اتفاق افتاد . افسران زرهی همه کشورها این نبرد را مطالعه کرده و خواهند کرد . این برخورد در روز 6 اکتبر یعنی یوم کیپور 1973 ، زمانی اتفاق افتاد که ارتشهای عربی ( سوریه و مصر ) با استفاده موفقیت آمیز از اصل غافلگیری ، به اسراییل حمله بردند . ارتش اسراییل در جنگ 6 روزه 1967، در فرصتی کوتاه ، طومار ارتشهای عربی را در هم پیچیده بود و نیروهای هوایی شش کشور عربی قبل از آنکه بتوانند حتی یک سورتی پرواز انجام دهند ، بر روی زمین نابود نمود. اما در سال 1973 ، نیروهای اعراب مجهز تر بوده و بهتر آموزش دیده بودند و اطمینان داشتند که یکبار و برای همیشه می توانند اسراییل را شکست دهند و چرا که نه !؟ نیروهای سوری در جبهه شمالی با رعایت غافلگیری دست به حمله زدند ، پنج لشکر با بیش از 45 هزار سرباز با پشتیبانی بیش از 1400 دستگاه تانک و هزار قبضه انواع توپخانه و خمپاره انداز ، سرتاسر مرزهای شمالی فلسطین اشغالی را درنوردیده و به یگانهای اسراییلی حمله کردند . بخش عمده ای از واحدهای زرهی سوری در آن زمان از تانکهای تی -62 بهره می برد که پیشرفته ترین تانکی بود که اتحاد شوروی برای متحدین خود فراهم نموده بود . در برابر آنها ، دو تیپ نسبتا" ضعیف اسراییلی قرار داشتند . در جبهه شمالی ، تیپ هفتم زرهی و در جبهه جنوبی تیپ 188 که استعداد رزمی این دو تیپ روی هم رفته ، 6 هزار سرباز و 177 دستگاه تانک و 60 قبضه توپ بود .اما به رغم این تفاوت خیره کننده ، این اسراییل بود که پیروز شد . دوماه و نیم بعد ، یعنی در اوایل سال 1974، ارتش بریتانیا از ژنرال استاری و تیمی از افسران زرهی دعوت نمود تا از ساختار زرهی این کشور بازدید نمایند ، اما در جریان این بازدید ناگهان از جانب ژنرال کرایتون آبرامز (creighton Abrams) فرمانده ستاد مشترک ارتش به استاری تلفن شد با این مضمون که :" شما به اسراییل می روید " استاری که بهترین بخش زندگی اش را صرف مطالعه تاکتیک های رزم زرهی کرده بود ، مصم شد که بداند دقیقا" در جولان چه اتفاقی افتاده است . چیزی نگذشت که استاری خود را در برابر " خطوط بی پایان " تانکهای نابود شده و نفربرهای سوخته سوری یافت . او وجب به وجب میدان نبرد جولان را زیر پا گذاشت و چندین بار با فرماندهان مهم ارتش اسراییل از جمله " موسی پلد" ( Moshe peled) ، آویگدور کاهالانی ، بنی پلد و افسرانی تا سطح فرمانده گردان دیدار نمود و آنان نیز هر ثانیه از نبرد را برای وی بازسازی نمودند . ادامه دارد .....

:rose: :rose: ضمن تشکر از همه عزیزانی که بنده را مورد لطف خودشون قرار دادند :rose: :rose: بخش سوم نگهداری غول در بطری : بدلیل اینکه ارتش های پیمان ورشو در و بویژه اتحاد شوروی آنقدر عظیم بود و شمار یگانهای زرهی اش به مراتب بیشتر از غرب بشمار می رفت ، برنامه ریزان تاکتیکی ناتو هیچ راهی نمی دیدند که نیروهای به مراتب کوچکترشان بتوانند بدون توسل به جنگ افزارهای هسته ای ، حملات ارتش سرخ را به اروپای غربی پاسخ دهند . در حقیقت ، در تمام آینده نگاری های ناتو برای دفاع از آلمان و بویژه شکاف حساس فولدا ( FULDA GAP) ، استفاده از سلاح های هسته ای ( بویژه جنگ افزارهای تاکتیکی به مانند موشکهای سطح به سطح MGM-25 لنس ،مسلح به کلاهکهای نوترونی ) در حد سه تا 10 روز پس از نخستین حمله احتمالی شوروی ، پیش بینی شده بود ، اما اگر از این چنین تسلیحاتی ( جنگ افزارهای هسته ای ) استفاده می شد ، قسمت اعظم آلمان غربی ( در جریان جنگ سرد ) که ناتو ملزم به دفاع از آن بود ، از میان می رفت . افزون بر آن ، خطر همیشگی ، یعنی استفاده از سلاح های هسته ای تاکتیکی کوتاه برد منجر به اشاعه استفاده از این سلاح ها و تبدیل شدن جنگ به یک درگیری اتمی با استفاده از موشکهای قاره پیما ، همواره ستادهای فرماندهی پنتاگون و ناتو را در بروکسل ( البته بماند که سیستم اطلاعاتی روسها با ایجاد یک مرکز نمایشگاهی اتومبیل لادا در نزدیکی این مقر به مدت بیش از 20 سال مشغول جمع آوری اطلاعات سیگنالی SIGNET از این مقر بود ) و پنتاگون و مسکو را به حالت آماده باش نگاه می داشت . این مساله بشدت غامض و عمیق بود که وقتی دن استاری در سال 1976 ، در پست فرماندهی سپاه پنجم ارتش ایالات متحده ، به آلمان ، یعنی آسیب پذیرترین نقطه اروپا اعزام شد ، آن را در برابر خود دید . اینجا ، یعنی در شکاف فولدا (FULDA GAP) در نزدیک شهر کاسل در آلمان غربی ، جایی بود که اگر جنگی در می گرفت ، اتحاد شوروی ، اول از همه ، از آنجا حمله می کرد ، یعنی اگر جنگ هسته ای در می گرفت ، می توانست از این محل آغاز گردد . به سخنی کوتاه ، استاری ، مردی از وست پوینت ، ناگهان خود را به تنهایی در برابر قدرت ارتش سرخ احساس می نمود . برای استاری مساله روشن بود ، هیچ کس نمی بایست غول مهار ناپذیر هسته ای را از شیشه خود خارج سازد . بدین معنی که مجموعه ارتشهای غربی در چهار چوب پیمان ناتو می بایست برای دفاع از خود در برابر برتری عظیم اتحاد شوری سابق ، ( بدون استفاده از تسلیحات هسته ای ) راهی بیابد . بنابراین ، استاری زمانی که برای تحویل گرفتن پست فرماندهی وارد محل خدمت خود شد ، متقاعد شده بود که پیروزی غیر هسته ای امکان پذیر است ، اما نه با اتکاء بر دکترین های نظامی سنتی . ادامه دارد ....