بسم ا... فراگفوت ، وضعیت فعلی و چشم انداز ارتقاء برای بهبود کارایی در صحنه نبرد با آغاز تهاجم مسکو به اوکراین در فوریه 2022 ، جت پشتیبانی نزدیک سوخو-25 به یکی از ارکان اصلی در اجرای تاکتیک های آفندی / دفاعی برای ارتش روسیه تبدیل شد و به نوعی نیروی هوایی این کشور ماحصل تجارب رزمی خود در افغانستان ، چچن و سوریه را در صحنه نبرد اوکراین به کار بست. با این حال میل بلاگرهای روسی همواره در شیوه استفاده از این پرنده برعلیه اهداف اوکراینی انتقادی را مطرح نموده و البته ایده هایی را برای بهبود عملکرد آن ارائه می کردند. درواقع ، خلبانان روسی در ماه های اولیه تهاجم براساس تمرینات زمان صلح تلاش داشتند با پرواز در ارتفاع متوسط به اهداف از پیش معین شده ای ضربه وارد کنند ولی پس ازیک دوره زمانی کوتاه و سرازیر شدن انبوهی از سامانه های دفاع هوایی دوش پرتاب و همچنین نمونه های محمول بر روی خودروهای سبک در این روش باید بازنگری می شد تا پیش از افزایش حجم تلفات از این مساله جلوگیری شود. برآورد هوش مصنوعی از کمیت پرانه های رزمی سوخو-34/ سوخو-25 در بازه زمانی فوریه 2022 تا ژوئیه 2025 به وضوح بارسنگین حملات هوایی دوربرد برعهده ناوگان سوخو-34 نیروی هوایی روسیه است در حالی که می توان با مسلح کردن فراگفوت ها با مهمات مناسب این بار سنگین و طبیعتاً فرسایش ناوگان سوخو-34 را تا حدودی کاهش داد در کنار اسکادران های سوخو-34 ، بمب افکن های میان وزن سوخو-34 نیز عمدتاً با استفاده از مهمات سقوط آزاد مبادرت به اجرای ماموریتهای محوله خود می نمودند که این امر ضربات سنگینی را به سازمان رزمی یگانهای مجهز به آن وارد می کرد. اما یک سال بعد و درست زمانی که حجم ماموریتهای محوله به نیروی هوایی روسیه برای پشتیبانی از عملیات نیروی زمینی افزایش می یافت ، ارتش این کشور مهمات دورایستای هدایت شونده سُرشی ( UMPK) را معرفی نمود تا مقداری از تهدیدات علیه سوخو-34 کاسته شود . اما جتهای سوخو-25 به ناچار ارتفاع پروازی خود را کاهش داده و به مانند گذشته صرفاً از راکتهای آزاد پرتاب برای حمله به اهداف مورد نظر استفاده کنند . با این وصف ، تغییر ماهیت درگیری روی زمین ، تبدیل صحنه عملیات ازیک محیط مانوری به جنگ خندقی ، تغییر تاکتیک ارتش اوکراین و افزایش تمایل به حفر سنگر ، مواضع مجهز به میدان های مین و سیم خاردار ( به اصطلاح مسلح کردن زمین عملیات .م ) باعث گردید تا شیوه حمله به چنین استحکاماتی دچار دگرگونی شود ، بدین معنی که ناوگان سوخو-34 مسلح به مهمات یو ام پی کا از یک برد حدود 70 کیلومتری حملات خود را ترتیب دهد ولی این مساله در طولانی مدت برای نیروی هوایی روسیه شیوه ای گران قیمت به نظر می آید در حالی که می توان همین ماموریت را به اسکادران های سوخو-25 واگذار نمود. برآورد هوش مصنوعی از کمیت پرانه های رزمی نیروی هوایی ارتش روسیه از فوریه 2022 تا ژوئیه 2025 به عبارت ساده تر ، نیروی هوایی برای انهدام و از میان بردن استحکامات دشمن در شکل های مختلف محیطی نظیر مزارع ، جنگل ها ، مناطق کوهستانی با پوشش گیاهی و حتی شبکه به هم پیوسته مسکونی در اوکراین ( شامل روستاها یا شهرکهای با جمعیت متوسط/ محدود .م ) که نیروی مدافع براحتی از عوارض طبیعی یا مصنوعی برای استقرار و پنهان سازی آتشبارهای توپخانه ، دفاع هوایی ، انبارها مهمات و مراکز تجمع نیرو استفاده می کند مجبور خواهد بود تا سوخو-25 های خود را وارد عمل کرده و ناوگان سوخو-34 را برای انهدام اهداف باارزش تر نظامی در عمق خاک اوکراین حفظ کند. برای نیل به چنین هدفی ، سوخو-25 بعنوان یک پیکربندی رزمی که حداقل در سه جنگ مشارکت داشته در حوزه هایی نظیر سامانه های هدفگیری ،ناوبری و همچنین تسلیحات محمول مورد ارتقاء قرار گیرد. مهمات هدایت شونده بومی محصول آفریقای جنوبی این مساله ، یعنی تطبیق سوخو-25 با ماموریت جدید پیشینه ای جالب توجه را بخود می بیند که ذکرآن خالی از لطف نیست . در دهه هشتاد میلادی و طی جنگ داخلی در آنگولا ، نیروی هوایی آفریقای جنوبی باید با سامانه های دفاع هوایی مقابله می نمود که پیشتر هیچ زیرساخت یا ابزاری برای مقابله با آن نداشت. به همین دلیل در اوایل دهه 90 میلادی ، صنعت دفاعی این کشور یک نسخه بهینه سازی شده از مهمات مارک-82 آمریکایی با شناسه BARB را معرفی نمود که به سطوح هدایت جدید ، جستجوگر غیرفعال ، واحد هدایت ونهایتاً یک پیشران که پیشتر در راکتهای بومی زمین به زمین این کشور استفاده شده بود ، مجهز می گردید . این مهمات جدید به پرنده محمول خود اجازه می داد تا ضمن نزدیک شدن به هدف و یک اوجگیری سریع ، از یک برد حدود 18 کیلومتری ، سامانه های راداری دشمن را هدف قرار دهد ، در حالی که اگر مهمات مذکور از ارتفاع حدود 10 کیلومتری بسوی هدف رها می شد ، امکان انهدام هدف در یک برد حدود 80 کیلومتر فراهم می آمد. به گفته برخی تحلیلگران نظامی ، اگر مهمات مذکور به سامانه هدایت لیزری یا افزونه های هدایت ماهواره ای مجهز می شد ، عملاً محدودیتی برای هدف قرار دادن مواضع سخت سازی شده ، پناهگاه های بتونی ، انبارهای مهمات ، قرارگاه های فرماندهی محافظت شده را بخود نمی دید. به گفته میل بلاگرهای روسی ، ارتش این کشور می تواند طیف متنوعی از مهمات توپخانه ای ، خمپاره انداز ها و حتی راکتهای آزاد پرتاب را با ارتقاء برای استفاده در ناوگان سوخو-25 های نیروی هوایی آماده کند. با توجه به رویکردی که نیروی هوایی آفریقای جنوبی برای حل مشکل خود در پیش گرفت ، می توان حدس زد که نیروی هوایی روسیه نیز برای مسلح کردن ناوگان سوخو-25 خود باید به این سمت حرکت کند. بعنوان مثال ، سرمایه گذاری روی مهمات فاب-100 یا مهمات کالیبر240 م.م 2اس4 هدایت لیزری اسملچاک می تواند بستر مناسبی برای درپیش گرفتن شیوه نیروی هوایی آفریقای جنوبی با اضافه کردن سطوح هدایتی و تبدیل آن از مهمات خمپاره اندازهای نیروی زمینی به یک مهمات هدایت شونده مناسب برای سوخو-25 باشد . این روش آنچنان انعطاف پذیر است که می توان ازآن برای تبدیل مهمات توپخانه ای 152 و 155 م.م نیز استفاده نمود . در یک تجربه ارزشمند ، حتی امکان تبدیل کردن راکتهای آزاد پرتاب کالیبر 80 و 122م.م نیز وجود دارد . راکتهای گراد کالیبر 122م.م با افزونه هدایت ماهواره ای بعنوان نمونه ، یک شرکت روسی برای راکتهای گراد کالیبر 122م.م یک افزونه هدایت ماهواره ای طراحی نموده بود که به جای شلیک های انبوه ، تک یا چند شلیک برای انهدام یک یا چند هدف کافی به نظرمی رسید . مضاف براین ، ارتقاء مهمات LMUR در کنار ابعاد مناسب آن ( معادل خا-25 ) انهدام اهداف متحرک در یک برد 35-30 کیلومتر را برای نیروی هوایی فراهم می کند. درواقع نیروی هوایی روسیه تجریه چنین ماموریتهایی را دراوکراین دارد ، بطوریکه درجریان محاصره ماریوپل ، یک فروند سوخو-25 نیروی هوایی با استفاده از مهمات خا-25 ام ال ، قرارگاه زیرزمینی نیروهای مدافع را در این بندر از میان بردند که ضربه سنگینی بدانها بشمار می آمد. پی نوشت : منبع1 منبع2 منبع3 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بسم ا.. پادگان آموزشی زیرزمینی ارتش اوکراین شاید یکی از جذاب ترین تصاویری که از سمت ارتش اوکراین پس از سه سال جنگ درخصوص شیوه اجرای درست دفاع غیرعامل منتشر شده ، مربوط به ایجاد پادگان های آموزشی زیرزمینی بشمارمی رود . در واقع امر ، پس از حملات ارتش اوکراین به پادگان های آموزشی ارتش روسیه در دونتسک با سامانه هیمارس ، ارتش روسیه نیز اقدام متقابلی را در دستور کار خود قرار داد و پادگان های آموزشی ارتش اوکراین زیرآتش موشکهای بالستیک ، مهمات هدایت شونده سُرشی و پهپادهای انتحاری قرار گرفت و همین امر منجر به استعفای فرمانده وقت آموزش نیروی زمینی ارتش این کشور شد ... اما با توجه به اینکه مساله آموزش نیروهای جدید برای کیف یک امر حیاتی است ، اوکراینی ها تصمیم گرفتند تا محل سکونت نیروهای تازه بسیج شده خود را به زیرزمین انتقال دهند تا حداکثر ایمنی برای این نیروها فراهم شود. به گفته منابع روسی ، این تصاویر متعلق به مرکز آموزش تسلیحات ترکیبی 239 در نووموسکوفسک در منطقه دنیپروپتروفسک است که پیشتر آسیب های زیادی را بدلیل حملات مداوم ارتش روسیه دیده بود. این مرکز اکنون ظرفیت پذیرش 1000 سرباز را دارد . 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بسم ا... حفاظت بیشتر برای کلاغ های زرهی مقدمه : به تقریب تمامی هواگردهایی که تا کنون در نقش پشتیبانی نزدیک زمینی یا ضربتی از نیروی زمینی طراحی و در خط تولید انبوه قرار گرفته اند بیش از سایر همتایان خود در نیروی هوایی در معرض آتش دفاع هوایی زمین پایه قرار دارند و این نیاز آنها به بهبود مستمر دفاع در برابر حجم انبوهی از پرتابه های کالیبر سبک/سنگین و همچنین سامانه های دفاع هوایی را بسیار ضروری می سازد . با این حال در میان هواگردهایی که تا کنون در خط تولید انبوه قرار گرفته اند ، سوخو-25 بلحاظ کارنامه عملیاتی جایگاه ویژه ای را بخود اختصاص داده و نیروی هوایی ارتش شوروی و بعدها نیروی هوایی روسیه برنامه های مختلفی را برای افزایش اطمینان پذیری رزمی پرنده موصوف در صحنه های مختلف رزم نظیر افغانستان ، چچن و اکنون اوکراین در دستور کار خود قرار داده اند. نمایشگر سامانه گیرنده هشدار دهنده راداری سوخو-25 به همراه عملکردها عملکرد سامانه گیرنده هشدار دهنده راداری سوخو-25 نمایشگر زرد رنگ سمت راست کابین https://aparat.com/v/hgit0d6 اما مجموعه ارتقاء های صورت گرفته روی این پرنده در زمان جنگ افغانستان که ناشی از اهمیت این پرنده در پیشبرد عملیات ارتش چهلم شوروی و همچنین ضرورت های میدان نبرد بود به نظر فرآیند خاص تری است . فراگفوت های حاضر در افغانستان که به لطف بروزسانی های صورت گرفته ، با لقب تانک پرنده نیز شناخته می شدند بروزرسانی های ویژه ای را برای دفاع از خود دربرابر آتش ضدهوایی و تاکتیک های پدافند هوایی مجاهدین افغان دریافت کردند که به شکل مختصر مورد بررسی قرار می گیرند . راست : صفحه کنترل گیرنده هشدار دهنده راداری سوخو25 چپ : سوخو-25 مجهز به غلاف SPS-141 دفاع در برابر تهاجم برای کلاغ های سیاه تجربه نیروی هوایی ارتش چهلم در افغانستان نشان می داد که بهترین روش برای دفاع در برابر تهدیدات صحنه نبدر ، اجتناب از آتش دشمن یا به بعبارت بهتر ، جلوگیری از اصابت پرتابه ها یا موشک های مهاجم است . برهمین اساس ، سوخو-25 های روسی برای نیل به چنین هدفی چند سامانه مختلف را بخود می دیدند که یکی از مهم ترین آنها ، سامانه هشدار دهنده و مشخص کننده سمت تهدید اس پی او-15 ال/ ال ام بریچ بشمارمی رفت که آنتن های آن معمولا روی بال ها و بخش مرکزی/ فوقانی بدنه قرارمی گرفتند و وظیفه داشتند تا پیش از آنکه موشک مهاجم به محدوده خطر پرنده نزدیک شود ، سمت آن را برای خلبان مشخص سازد. بهینه سازی های سال 1984 بهینه سازی های سال 1988 در کنار این سامانه و شروع فرآیند ارتقاء ، فراگفوت ها به سامانه های متفاوت اخلالگر نیز مجهز شدند که یکی از نخستین نمونه های آن ، سامانه اس پی اس 141 ام وی جی بشمار می رفت که معمولا بصورت یک پاد روی یکی از آویزگاه های این پرنده سوار می شد و وظیفه آن دریافت امواج راداری دشمن ، پردازش آن و تشخیص مدولاسیون مرتبط و درنهایت ایجاد اخلال درآن بود . غلاف اس پی اس-141 اما زمانی که مجاهدین به تدریج به سامانه های دفاع هوایی فروسرخ نظیر استینگر مسلح شدند ، فراگفوت ها نیز سرعت پخش کننده های آ اس او-2وی-01 و بعدها آ اس او-2وی ام را دریافت کردند که در ابتدا تنها 4 پخش کننده که هرکدام 26 عدد فشنگ حرارتی را در خود جای می داد به سوخوها اضافه شدند ولی با افزایش تعداد سامانه های دوش پرتاب و روند صعودی تلفات ، تعداد این پخش کننده های نیز زیادتر شد و درنهایت سوخوها می توانستند در مجموع 416 فشنگ حرارتی را با خود حمل کنند که این ایمنی پرواز در ارتفاع پائین را بسیار بهبود داد . با این حال ، ذکر این نکته نیز خالی از فایده نیست که کاربرد سامانه های دفاعی تنها بخشی از فرآیند افزایش بقاء پذیری پرنده های تهاجمی بشمار می رود و درنهایت ، شلیک یا رهاسازی مهمات خارج از برد موثر سامانه های دفاع هوایی دشمن تا حد بسیار زیادی می تواند خطرات موجود را کاهش دهد . پخش کننده شراره آ اس او-2 وی سوخو-25 ضخامت زره بدنه کابین سوخو-25 حفاظت زرهی زمانی که سوخو-25 هنوز در مرحله طراحی روی کاغذ بود ، مهندسان روسی با علم به اینکه طرح نهایی یک هواگرد پشتیبانی نزدیک خواهد بود و بطور طبیعی به منظور فراهم آوردن آتش هوایی باید در ارتفاع پائین وارد عمل شده و این مساله خلبان و هواپیما را در معرض آتش ضدهوایی دشمن قرار می دهد ، جستجوی یک ایده عملی برای بهینه سازی حفاظت زرهی از این پرنده بصورت مشترک با استفاده از الگوسازی های ریاضی و آزمون های میدانی آغاز شد . بدین ترتیب ، گونه های اولیه از بدنه تولید شده در برابر آتش تسلیحات سبک و سنگین ضد هوایی قرار گرفت که نتیجه نهایی آن ، تولید مجموعه ای منحصربفرد از بدنه اصلی و ارتقاء های گوناگون روی فراگفوت ها بود. شیشه زرهی با شناسه تی اس کا-137 مونتاژ کابین تمام زرهی سوخو-25 با این حال ، ساختار اصلی حفاظت زرهی سوخو-25 ، کابین یک تکه/ تمام جوشکاری شده از جنس فلز تیتانیوم موسوم به ABWT-20 بود که ضخامت آن در جلو و طرفین به حدود 24 م.م ، بخش تحتانی حدود 10 م.م و درنهایت بخش پشت کابین بین 17-10 م.م می رسد. علاوه براین ، شیشه زرهی با شناسه تی اس کا-137 به ضخامت 57 م.م در جلو و 6 م.م در بخش فوقانی آسمانه کاربرد پیدا کرده است . کابین تمام زرهی سوخو-25 به شکل کلی براساس چیدمان زیرسامانه های این هواگرد طراحی شده بطوریکه با قرار گرفتن در درون بدنه می تواند حفاظت زرهی بیشتری را برای خلبان فراهم آورد بطوریکه آزمایشات صورت گرفته نشان می داد بدنه فراگفوت امکان دفع پرتابه هایی تا کالیبر 30 م.م را نیز دارد . آزمایش مقاومت بدنه سوخو-25 در برابر آتش تیربار (احتمالا کالیبر 30 م.م ) پس ازآن و با مشاهده برخی نواقص درطرح اولیه ، جزئیات جدیدی برای محافظت از سامانه های بصری و ناوبری سوخو فراهم گردید بطوریکه درب دریچه های دسترسی درست زیر کابین خلبان صفحات زرهی آلومینیومی به ضخامت 18 م.م را بخود دید . بدین ترتیب ، نخست سری تولید شده از سوخو-25 ها به مجموعه از صفحات زرهی به وزن 755 کیلوگرم مجهز گردید که بعدها با اضافه شدن اجزاء جدید ، وزن زره های مورد استفاده نیز افزایش پیدا نمود بصورتی که اکنون مجموعه وزن کامل قطعات تیتانیومی ، فولادی و آلومینیومی از سال 1988 تا کنون به 1100 کیلوگرم رسیده است با این تبصره که سری نخست سوخوهای تولید که وزن صفحات زرهی آن تنها به 350 کیلوگرم می رسید ، نقش بسیار مهمی را در افزایش بقاء این پرنده داشت . بقاء پذیری بدون صفحات زرهی بهبود ایمنی هواگردهای پشتیبانی نزدیک زمینی بصورت عام و به شکل خاص سوخو-25 تنها به افزایش تعداد یا ضخامت صفحات زرهی وابسته نیست بلکه ایده های مهندسی برای ارتقاء چیدمان زیرسامانه های داخلی نیز در این مساله اثر خاص خود را درپی داشت . در واقع ، فاصله مناسب میان دو پیشرانه فراگفوت ، نه تنها احتمال از کار افتادن همزمان آنها در اثر برخورد پرتابه ها یا موشک مهاجم را بشدت کاهش داد بلکه زمینه ای را برای افزایش ضریب ایمنی سامانه های هدایت هواگرد و همچنین مخازن سوخت فراهم کرد . به احتمال بسیار زیاد ، آسیب های ناشی از برخورد پرتابه های 14.5 م.م بعنوان مثال ، طراحی اولیه سامانه های هدایتی سوخو-25 به گونه ای بود که میله های ارتباطی از کابین تا بال و سکان عمودی از جنس فولاد و تیتانیوم به قطر40 م.م باید ساخته می شد . علاوه براین ، میله های کنترلی سکان عمودی بصورت دوتایی در پرنده پیش بینی گردید و در طرفین بدنه قرار گرفت تا درصورت از کار افتادن یکی ، خلبان امکان هدایت پرنده به طرفین را داشته باشد . این میله ها ، بخصوص در بخش هایی که از کنار پیشرانه ها عبور می نمود از جنس تیتانیوم ساخته شده بود ولی بعدها با میله هایی از جنس فولاد مقاوم در برابر حرارت جایگزین گردید . آزمایش های صورت گرفته نیز نشان می داد این میله ها در برابر پرتابه هایی تا کالیبر 12.7 م.م مقاوم هستند. از سویی دیگر ، سامانه سوخت رسانی فراگفوت نیز بخوبی در برابر آتش سوزی و حتی انفجار مقاوم سازی شده بود، بصورتی که تمامی مخازن سوخت داخلی به یک لایه از جنس لاتکس اسنفجی و پارچه نایلونی به ضخامت 20 م.م مجهز شد ، بخشی از حجم داخلی آنها با فوم پلی اورتان پُر گردید و درنهایت ، صفحات بیرونی جدا کننده مخازن از هم نیز از جنس فوم پلی اورتان ساخته شد تا دصورتی که هرکدام از مخازن سوخت بدلیل اصابت ترکش یا برخورد مستقیم پرتابه های کالیبر سنگین دچار نشت و آتش سوزی گردید ، لایه های مذکور ضربه ناشی از آن را بخود جذب کند و مانع از انفجار کامل آن گردد . بنابراین در مجموع مخازن سوخت سوخو-25 چیزی در حدود 40 کیلوگرم از مواد فوق را بخود می دید. سوخو-25 ستوان ارشد بوندارنکو ( فرماندهی وقت گردان دوم هنگ مستقل 378 تهاجمی نیروی هوایی ارتش چهلم در افغانستان ) مزار شریف /1985 طراحان شرکت سوخو البته به این موارد اکتفاء نکردند و یک سامانه اطفای حریق را برای این پرنده توسعه دادند که نسخه اولیه آن شامل یک سامانه هشدار دهنده با شناسه SSP-2I مجهز به دوکپسول آتش نشانی حاوی گاز فرئون و همچنین افشاننده های ویژه ای بود که ترکیب لازم برای خاموش کردن آتش سوزی پیشرانه ها را فراهم می کرد . سالها بعد ، تعداد این کپسول ها به 4 عدد افزایش یافت که میتوانست مواد خاموش کننده آتش را به داخل خروجی پیشرانه و همچنین بخش داخلی بدنه تزریق کند. حفاظت جامع : همانطور که مشاهده شد ، هواگرد ضربتی سوخو-25 مجموعه ای منحصر به فرد از سامانه های دفاعی متنوعی را درطول سالهای خدمت خود دریافت کرد که بقای آن را حتی درسخت ترین شرایط تضمین می نمود . براساس تجارب ثبت شده ، خلبان هنگام ورود به محدوده هدف یا هنگام خروج ازآن ، می توانست بسرعت ازوجود تهدید آگاه شده و براساس آن دست به مانورهای احترازی زند در حالی که بطور همزمان قابلیت استفاده از سامانه های اخلالگر یا پخش کننده های شراره نیز وجود داشت. گروه فنی اضطراری سوخو-25 به شماره بدنه 34 را در مزار شریف بررسی می کنند 1985 درصورتی که پرتابه یا موشک های مهاجم از این سد اولیه عبور می نمود ، پرنده هنوز می توانست شانس گریز داشته باشد چرا که برخورد پرتابه های کالیبرسبک چندان خطرناک نبود و صفحات زرهی می توانست بخوبی از خلبان دفاع کند ولی تهدید های جدی تری نظیر موشکهای دفاع هوایی با سرجستجوگر فروسرخ که امکان از کار انداختن پیشرانه ها را داشت ، به لطف استحکام قابل توجه سوخو -25 و زیرسامانه هایی که شرح آن رفت به خلبان امکان می داد تا محدوده هدف را ترک کرده و حتی به پایگاه مبداء خود باز گردد. شروع فرآیند تعمیرات سوخو-25 به شماره بدنه 34 مزارشریف /اوت 1985 سوخو-25 پس از مدتها بودن در پس پرده های آهنین ، سرانجام برای اولین بار در جریان جنگ افغانستان پا به عرصه نبرد گذاشت در حالی حداقل یک سال قبل از شروع درگیری ها ، به شکل محرمانه در افغانستان آزمایش های رزم درشرایط واقعی را پشت سرگذاشته بود . این روند از سال 1981 شکل جدی تری بخود گرفت و سوخوها تا انتهای جنگ انعطاف پذیری رزمی و استحکام بالای خود را بخوبی به نمایش گذاشتند. براساس داده های ثبت شده ، مابین سالهای 1980 تا 1988 حدود ده هزار ماموریت رزمی را انجام داد و با وجود اینکه تعداد این ماموریت ها به شکل میانگین در ماه به 200 تا 300 پرانه رسید ولی تلفات آن در حد معقولی باقی ماند در حالی که بخشی از پرنده های انهدامی بدلیل حملات خمپاره ای مجاهدین به پایگاه های هوایی ارتش شوروی در افغانستان از فهرست موجودی نیروی هوایی ارتش چهلم خط خورد . با این حال ، صدمات جنگی همواره جزئی از ماموریتهای فراگفوت بود و معمولا در هر پرانه بین 80 تا 100 پرتابه کالیبر سبک یا سنگین به این پرنده برخورد می نمود ولی در پروازهای سوخو خللی ایجاد نمی کرد ولی در مقابل همتایان سوخو-25 در گردان های سوخو-17 ومیگ-23 امکان تحمل چنین صدماتی را نداشتند.تجزیه و تحلیل های صورت گرفته نشان می دهد که علت اصلی هواگردهایی که مورد اصابت قرار گرفته و درصحنه نبرد ساقط شده اند ، وارد آمدن آسیب شدید به بدنه و سامانه های هدایتی بوده در حالی که حتی برای یک نمونه ، انفجار مخزن سوخت دراثر آتش دشمن گزارش نشده است . مراحل تولید و آزمایش سوخو-25 https://aparat.com/v/otb4a20 نتیجه گیری همانطور که پیشتر ذکر شد ، درطول فرآیند توسعه سوخو-25 ، تحقیقات بسیاری برای طراحی و ساخت یک مجموعه دفاعی موثر برای پرنده موصوف ، انجام شد و براساس نتایج بدست آمده ، بخش های حفاظت زرهی ، سامانه سوخت محافظت شده ، افزایش عمر سامانه های هدایت پروازی ، سامانه های بصری تعریف و ساخته شد و همین مساله جان بسیار از خلبانان را نجات داد . پی نوشت : منبع 1 منبع2 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

بسم ا... داده نمای گونه بروزرسانی شده سوخو-25 فراگفوت به استاندارد SM-3

woriorامروز 6:50 PM اینه عاقب بازی وسطی... هم از ایران میخوری هم از اسراییل ... woriorامروز 6:48 PM ترکها ممکنه از کودتای بعدی جان سالم بدر نبرند، و باید حرف گوش بشن یا اینکه... woriorامروز 6:48 PM این حمله عواقب بسیار جالبی برای محور ترکیه-قطر خواهد داشت.. و ایضا ما.... زنگ خطری بود این حمله برای ما عزیزان فکر میکردن با وقت کشی حماس میتونن از زیر لنز اسراییل بیان بیرون حالا اگه باز ببینن ایران و اژانس ممکنه به توافق نزدیک بشن شاید حملاتی کنه اسراییل البته به لطف خدا مجلس تعطیله... رای گیری شورای امنیت را هم داریم که در صورت رای مثبت۹عضو از ۱۵تا مکانیزم ماشه فعال میشه و خب ما میریم زیل بند ۷ .... البته جالبه که عزیزان دارن از ترس حملات اسراییل و امریکا( طبق تهدیدات قبلی گروسی) با آژانس مذاکره میکنن و حاضر نشدن برای جلوگیری از فعال شدن مکانیزم ماشه بطور عزت مندانه چنین مذاکراتی را پیش ببرن و خب همچنان سیاست خوردن پیاز،شلاق و پرداخت... سوریه را بدون امتیاز دادن رفت.... هسته‌ای هم بدون امتیازی متلاشی شد... مقاومت هم امشب یدونه از اخرین کورسو چراغش خاموش شد.... قطر تا امروز روز میگن ۳ترلیون(۳هزار میلیارد دلار ) بیشتر از ما از میدان مشترک گاز فروخته خسارت جنگ ۸ساله با عراق ۱ترلیون دلار براورده شدهخسارت جنگ ۱۲ روزه بزور به ۶میلیارد برسه دشمنت کیه؟؟؟؟؟