پاد بلاروسی Talisman دیده شده بر روی میگ 29 سوری ویدئو نحوه کارکرد پاد و همچنین لینک شرکت سازنده https://www.aparat.com/v/XonBt

این برای خودش یک سناریو می تواند باشد ولی نزدیک به یقین ، محتمل نیست یک تجربه در این زمینه : عملیات Deliberate Force سی ام اوت تا بیستم سپتامبر 1995 ... شایعاتی هست که ارتش صربستان ( یوگسلاوی ) از " کولی " ها برای اطلاع از ساعات و مسیر پروازی جتهای ناتو استفاده می کردند ، بدین معنی که این افراد به شکل غیر محسوس در کنار پایگاه های هوایی ناتو در ایتالیا ( پایگاه هوایی آویانو) مستقر شده و به محض پرواز هر جنگنده ، ساعت و مسیر پروازی را به صربها اطلاع میدادند . شاید یکی از گزینه های احتمالی برای حمله به زیرساختهای عربستان ، همین روش بوده باشد . شاید هم قطعات پهپادها را بااستفاده از روابط عشیره ای و قبیله ای ، به درون خاک عربستان بردند ، بدلیل سادگی ، مونتاژ در محل انجام گرفته و با توجه به گستره وسیع صحرا در منطقه مورد بحث ، از سمت و ارتفاع دلخواه ، پهپاد را بسمت هدف هدایت کردند . اینکه دفاع هوایی عربستان واکنشی نشان نداد ، شاید بدلیل غافلگیری این چنینی بوده ....

در حوزه پدافند هوایی ، یک اصطلاحی وجود دارد به نام " دیواره آتش " یا " سد آتش " در این وضعیت ، سمت اصلی تهدید وقتی مشخص شد ، موقعیت چینش همه سامانه ها ، از پست فرماندهی تا لانچرها ، رادارهای اکتساب هدف و.... به گونه ای انتخاب میشود که رو به سمت اصلی تهدید قرار بگیرد . چهار قبضه توپ 88 م.م و ایجاد یک دیواره آتش مقیاس کوچک دیواره آتش شبکه دفاع هوایی ارتش عربی سوریه ، جولان ، 1973 ===== بعنوان مثال در جریان بمباران های پالایشگاه نفتی عراق در نزدیکی بغداد ، طرح پروازی به شکلی نوشته می شد که جتهای مهاجم در خلاف جهت دیواره آتش پدافند بغداد و پالایشگاه اقدام به بمباران کنند و یا در مثالی بهتر ، فانتوم های نیروی هوایی ایران ، درست بر خلاف دیواره آتش پدافندپایگاه های اچ-3 به این موقعیت حمله ور شدند.

خبر ، کوتاه بود و هیجان انگیز ، نزدیک به یک دهه انتظار برای رونمایی از یک سامانه دفاع هوایی بومی بالاخره به انتهای خود نزدیک شد و در نهایت از سامانه باور-373 رونمایی گردید . اگر چه تحریم های ظالمانه بر علیه نیروی های مسلح جمهوری اسلامی ایران و صنعت دفاعی کشور بیشتر از 40 سال است که ادامه دارد و این صنعت فراز و نشیبهای بسیار زیادی را بخود دیده ، اما بالندگی ، هوشمندی و اتکاء بر توان داخلی ، در نهایت محصولی را پدید آورد که هر ایرانی اصیل ، از مشاهده آن غرور مثبتی بدست می آورد که می تواند ره گشای گلوگاه های فناورانه آینده باشد . با این وصف ، پس از نزدیک به یکصد صفحه تحلیل و بررسی و گمانه زنی در بخش نخست این سلسله تاپیک سامانه پدافند هوایی باور373 (1) تصمیم گرفته شد تا پس از رونمایی از این سامانه بومی ، به مانند تاپیک سامانه اس-300 ، تاپیک جداگانه ای برای تحلیل و بررسی باور-373 ایجاد شود . نمایی از مراسم رونمایی از سامانه دفاع هوایی باور-373 مقدمه : همه ماجرا از سال 2010 آغاز شد ، زمانی که روسیه از تعهد خود مبنی بر تحویل سامانه های S-300PMU-1 شانه خالی نمود و در مقابل ایرانی ها نیز مدعی شدند تا یک سامانه دفاع هوایی پیشرفته تر از اس-300 را بصورت بومی توسعه داده و بخدمت خواهندگرفت ، اینک پس از 9 سال شایعات و حرف و حدیث ، سامانه باور-373 در روز صنعت دفاعی ( 22 اوت 2019 ) رونمایی گردید . یک سامانه تمام بومی ؟!!!!!! علیرغم اینکه روسها پس از روندی پر فراز و نشیب ، در نهایت سامانه های (S-300PMU-2(IR را در دسامبر 2016 بطور کامل تحویل ایرانی ها دادند ، اما همچنان شایعات داغی مبنی بر روگرفت (کپی ) بودن سامانه ایرانی از روی سیستم روسی ، در میان تحلیلگران داخلی و خارجی جریان داشت ، با این وصف ، ایران پس از کش و قوسهای فراوان ،و پیش از تحویل اولین سامانه روسی ، در دسامبر2016 زیرسامانه های مشخصی از باور373 شامل رادارها ، موشکها و نمای های از پیش تعیین شده ( محدود ) از سلول های پرتاب را به نمایش عمومی نهاد . لانچر سامانه S-300 PT اگر چه برخی تحلیلگران اطلاعاتی براین باور بودند که ایرانی ها بخش هایی از زیر سیستم های سامانه S-300PT تحویلی به بلاروس ( که در دهه هشتاد میلادی در قالب تقویت شبکه دفاع هوایی ارتش سرخ به همراه رادارهای استاندارد و موشکهای 5V55K/R با حداکثر برد 90 کیلومتر در این جمهوری سابق مستقر شده بود) را از این کشور خریداری نموده اند ، با این وصف ، برخی ناظران نظامی براین اعتقاد قرار دارند که صنعت دفاعی ایران ، بطور قطع مطالعات مستمری بر روی برخی ایده ها و فناوری های بکار رفته در محصول روسی داشته اند ، اما هر گونه ارتباط مستقیم میان سامانه S-300PT و باور-373 به تقریب غیر محتمل به نظر می رسد ، چرا که باور-373 بلحاظ بلوغ طراحی و همچنین کارایی ، با کمی تخفیف به سیستم های جدید تر روسی نظیر S-300PMU-2 و اس-400 نزدیکتر به نظر می رسد ، تا جایی که حداقل برمبنای ظاهر امر ، رادارهای آرایه فازی و موشک با برد 200 کیلومتری صیاد-4 به وضوح هرچه تمام تر بلحاظ فیزیکی مشابه همتایان خارجی خود هستند . علاوه براین ، باور-373 از کشنده بومی ( البته با ریشه روسی ) استفاده کرده و پرتابه موشکی این سیستم دفاع هوایی بومی در مقایسه با سیستم پرتاب سرد ( کولد لانچ ) اس-300 مجهز به لانچرهای دایره ای ، از سیستم پرتاب مستقیم ( هات لانچ ) از درون لانچرهای مکعبی بهره می برد . برای کمک به خواننده و جلوگیری از هر گونه سردرگمی جدول ذیل قابل بررسی است : مقایسه اجمالی میان سامانه دفاع هوایی اس -300 روسی و باور-373 ایرانی از بالا به پایین : خودروی TEL رادار درگیری رادار کسب هدف رادار مدیریت صحنه نبرد مشخصات : با توجه به اطلاع از این مساله که باور-373 یک سامانه بومی ایرانی است ، بطور قطع برخی مشخصات و الگوهای موجود در اس-300 در آن قابل مشاهده است . بلحاظ اندازه فیزیکی ، باور-373 در مقایسه با محصول روسی ، مقداری بزرگتر به نظر می رسد ، بنابراین ، نسبت به سامانه سوم خرداد که در ژوئن 2019 یکفروند پهپاد آمریکایی را ساقط نمود ، قابلیت استتار ان ، به نسبت مشکل تر بوده ، با این حال ، هنوز تحرک بالایی را بخود می بیند ، چرا که کشنده 10 در 10 ذوالجناح بعنوان TEL این سیستم عمل نموده و علاوه براین ، رادارها و پست تاکتیکی فرماندهی و کنترل (C2) آن نیز قابلیت نصب بر روی خودروی هشت در هشت "ظفر" ر ا خواهد داشت که هردوی این کشنده ها ، پتانسیل کاملی برای حرکت در سطوح خارج جاده ای به نمایش می گذارند . چنین وضعیتی برای شبکه دفاع هوایی ایران ، یک توانایی پراهمیت به نظر می رسد ، به این علت که علیرغم وجود یک شبکه گسترده جاده ای ، وسعت این کشور به گونه ای است که سامانه فوق استقرار در مناطق به نسبت صعب العبور را می طلبد و این نیز بدان معنا خواهد بود که باور-373 را می توان در هر نقطه ای مستقر نمود . شاید تنها زیر سیستم سامانه بومی ایرانی که بصورت نیمه متحرک طراحی و تولید شده ، رادار معراج-4 است که نقشی مشابه رادارهای 64N6E/91N6E بیگ برد در سامانه روسی بعنوان رادار مدیـریت صحنه نبرد را بر عهده دارد . این که رادار فوق بر روی یک تریلر نیمه متحرک ( کششی ) قرار گرفته و توسط یک کامیون غیر نظامی جابه جا میشود ، چندان مساله پر اهمیتی به نظر نمیرسد ، چرا که برد به نسبت زیاد این رادار بدان اجازه می دهد تا در عمق منطقه نبرد و دور از تهدید مستقر شده و در مقایسه با رادارهای موجود در خط مقدم دفاع هوایی ، ازامنیت بیشتری بر خوردار باشد . رادار مدیریت صحنه نبرد معراج -4 : به اعتقاد برخی تحلیلگران نظامی ، در واقعیت ماجرا ، ایرانی ها رادار معراج-4 را بعنوان یک سیستم جدایی ناپذیر از باور373 محسوب نمی کنند ، اما ارتباط بسیار نزدیکی میان این رادار و فرآیند توسعه باور-373 وجود دارد که درجریان رونمایی نیمه رسمی از معراج-4 در سال 2016 عیان گردید . در حقیقت امر ، معراج -4 ، یک دارایی با ارزش رزمی بسیار بالا درشبکه دفاع هوایی یکپارچه (IDAS) ایران بشمارمی رود که ماموریت کنترل فضای هوایی و انتقال اطلاعات به سامانه های پایین تر برعهده آن گذاشته شده است . این رادار که یک رادار آرایه فازی در باند S محسوب میشود ، بر اساس اطلاعات موجود قابلیت رهگیری 100 هدف بطور همزمان را داشته ، ضمن اینکه برخی معتقدند که رادار معراج -4 قابلیت های اجرای ضد ضد عمل الکترونیک (ECCM) بسیار قدرتمندی شامل " Burn Through ، SLB و SLC ، پرش فرکانس ، PRF Jitter ، PRF Staggering ، JATS ، فشرده ساز پالسی ، MTI ، CFAR ، Clutter Map و در نهایت Low SLL Antenna را در اختیار داشته باشد که نشاندهنده انعطاف پذیر بودن ان است . پی نوشت : 1- منابع در انتهای مقاله درج خواهد شد . 2- بدلیل اینکه این تاپیک دومین تجربه شخصی در برگردان یک متن تخصصی در حوزه پدافند هوایی است ، ممکن است در ترجمه برخی اصطلاحات ، کاستی هایی وجود داشته باشد ، طبیعتا از دوستان فاضل و دانشمند انتظار میرود تا در بهینه شدن متن کمک لازمه را نمایند . 3- ادامه دارد ................. صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

زمانبندی این عملیات بسیار پیچیده است. کلی شبیه سازی نیازه و دقت بسیار بالایی میخواد که همزمان چند موشک کروز و پهپاد با سرعت های متفاوت 900کیلومتر و 150 کیلومتر، در یک منطقه حضور پیدا کنند و احتمالا پهپادهای مسلح پدافند رو مشغول کنند تا موشک ها به هدف برسند. و همه اینا از پیش تاخته است. یعنی در حین عملیات دیتالینکی از مبدا شلیک وجود نداره که مسیرها رو اصلاح کنه. سلاح ها به احتمال بسیار برای این عملیات بازطراحی شدن و به احتمال بسیار بیشتر با توجه به خطای بسیار پایین، سناریو قبلا تمرین هم شده.

دیواره آتش یک اصطلاح عمومی هست برای آتشبارهای دفاع هوایی ( توپخانه ای و موشکی و حتی سامانه های دوش پرتاب ) ضمن اینکه عین همین اصطلاح را برای توپخانه ( سد آتش ) و حتی در حوزه تاکتیکهای رزم زرهی ( تاکتیک های تدافعی ) استفاده می کنند

هنوز نفهمیدن تانکرها رو کی زده. اینم نمیفهمن کی زده. با دشمنی مواجه هستیم که نمیتونه با واقعیت روبرو بشه. در واقع نمیخواد بفهمه چون در صورت فهمیدن قادر به پاسخگویی به انتظارات نیست،.. در مورد حمله محرمانه، این مسئله به اعراب و یمن مربوط هست، در تجاوز به خاک ایران شوخی نداریم، در خاک آمریکا پاسخ خواهیم داد... ---

درسهایی از ویتنام این قسمت : شبح ضد رادار کابین افسر جنگ الکترونیک (EWO) که 3 نمایشگر CRT برای اجرای وظایف محوله درآن پیش بینی شده بود با پایان گرفتن جنگ ویتنام ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده به تقریب تمامی تلاش خود را برای تبدیل درسهای آموخته شده در این جنگ به آموزه های رزمی و متعاقبا" ،دادن صورت عملی بدان متمرکز نمود . در همین راستا ، یکی از مهمترین جنبه هایی که فرماندهان ارشد نیروی هوایی سخت بدنبال توسعه آن بودند ، افزایش قابلیت و پتانسیل سرکوب پدافند هوایی دشمن بشمارمیرفت ، به همین دلیل با استفاده از تجربه موفق کاربرد جتهای F-105G و پس از آن نمونه F-4C ، شبح ضد راداری متولد شد که ،پایه و بنیادی برای توسعه فناوری و تاکتیکهای سرکوب دفاع هوایی زمین پایه دشمن محسوب می گردد . با این حال ، قلب اصلی این شبح ضد رادار ، سامانه AN/APR-38 بشمار می آمد که در زمان معرفی ، پیچیده ترین سامانه هوابرد رزمی نام گرفت .این سیستم پیشرفته رزمی ، اطلاعات مورد نیاز خود شامل موقعیت هواپیما در آسمان ، کاراکترهای پروازی ، چیدمان تسلیحاتی و سامانه های کنترل آتش هواگرد حامل را دریافت و پس از تجزیه و تحلیل تهدیدات موجود و اولویت بندی آن ، مهمات مورد نیاز را برای خدمه معین کرده و تصمیم گیری برای زمان شلیک ، در اختیار آنان گذارد . این فرآیند به "خرس" ( کد اختصاری سامانه فوق ) اجازه میداد تا 15 هدف مختلف را موقعیت یابی و به افسر تسلیحات فانتوم اطلاع دهد . علاوه بر این ، سیستم فوق الذکر با در اختیار داشتن قابلیت تشخیص تشعشعات طیف متنوعی از رادارهای دفاع هوایی بلوک شرق می توانست الگوی حمله موشک ضد رادار و حتی محدودیت زوایای شلیک را نیز به افسر شلیک کننده ، پیشنهاد دهد . صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

الان همه با شوق و خوشحالی صحبت از اینکه با یه حمله کوچک نصف تولید عربستان رو از کار انداختیم، می کنن. همیشه چه در اینجا چه محافل خودمونی گفتم همین خطر برای ما حتی مضاعف موجوده، ۲۴ فاز پارس جنوبی همه در سواحل خلیج فارس مستقره، پالایشگاه های بندرعباس، نفت ستاره بندرعباس، آبادان، لاوان، هم همه در سواحل خلیج فارس احداث شدن، پالایشگاه نفت ستاره که نیمی از بنزین کشور رو تولید میکنه خوراکش میعانات پالایشگاه های گازی پارس جنوبی هست، که اگه اونها ساقط شن خودبخود این پالایشگاه هم از سرویس خارج میشه. در حدود ۶۵ میلیون تن تولیدات پتروشیمی با ارزش ۱۷ میلیارد دلار داریم که بخش اعظمش از پالایشگاه های پارس جنوبی تغذیه میشه. شما تصور کنید یکسال هوا کمی سرد تر میشه مصرف گاز بالاتر میره، شمال کشور چه بلبشویی میشه، نون و نفت و بخاری برقی بخاری نفتی رو باید ۱۰ برابر قیمت بخرید. حالا فرض کنید به یکباره یک حمله در همین مقیاس به پالایشگاه های پارس جنوبی بشه، اتفاقا آسیب پذیری ما بسیار بسیار بیشتر از اون ها هست، اونا الان نگران بازارهای جهانی هستن، ولی ما به یکباره نصف اقتصادمون و نیاز های اساسی و اولیه مردم رو از دست میدیم. اول از همه باید سمت تنوع انرژی خصوصا انرژی خورشیدی به صورت پراکنده و محلی رفت کاری که الان در مقیاس کوچک شروع شده، آمریکا میتونه به راحتی چند تا پالایشگاه بزرگ و نیروگاه بزرگ رو هدف قرار بده، ولی قطعا ده ها هزار و یا شاید بیشتر نیروگاه کوچک پراکنده رو خیر. البته راکتورهای هسته ای کوچک SMR هم خوبه اما کارایی نیروگاه های خورشیدی پراکنده رو نداره. دوم مصارفمون رو به تبع باید متنوع کرده و ببریم به سمت برق، چه در حمل و نقل چه در گرمایش و مصارف خانگی . سوم در کل تنوع اقتصادی رو باید افزایش بدیم خصوصا به سمت صادرات فناوری محورکه نه تحریم پذیره و نه با بمب و موشک یک شبه نابودش کرد والبته صنایع کوچک و متنوع. در باب پدافند غیر عامل در طراحی پالایشگاه های پارس جنوبی اصلا کار نشده، پالایشگاه ها و پتروشیمی ها در مجاورت ساحل و همگی چسبیده به هم با تراکم بالا استقرار پیدا کردند و دقیقا پشت و چسبیده به اونها کوهها قراردارن که باعث پایداری آلودگی تولید شده هم میشه ، میشد با کمی هزینه بیشتر خطوط لوله گاز رو به ۶۰-۷۰ کیلومتر دور تر از ساحل و پشت کوهها امتداد داد و خطوط آب دریا رو هم تا اون ناحیه احداث کرد و پالایشگاه ها رو به صورت پراکنده تر پشت کوهها احداث کرد. البته به لحاظ اقتصادی در نگاه اول چیزی که الان هست معقوله اما برای کشوری که همواره سایه جنگ یا تهدید جنگ رو بالا سر خودش داره یا از سرباز تا سردارش هر روز بک جایی تهدید به بستن تنگه هرمز می کنن، باید ملاحظات دیگری داشت. پیروز باشید

موفقیت استراتژیک یا غافلگیری تاکتیکی ؟!!!!! عملیات آفندی واحدهای پهپادی یمنی بر علیه زیرساختهای نفتی عربستان سعودی 14 سپتامبر 2019 برای شبکه دفاع هوایی عربستان سعودی ، روز تیره و تلخی محسوب میشد ، چرا که واحدهای نظامی شبه نظامیان حوثی یک عملیات تهاجمی موفقیت آمیز و غافلگیرانه را بر علیه تاسیسات نفتی یکی از بزرگترین تولید کنندگان نفت در مقیاس جهانی در کارنامه خود به ثبت رسانده ، در حالی که این حمله ، به نوعی دوربرد ترین عملیات آفندی است که حوثی های یمن با استفاده از راهبرد رزم نامتقارن تا کنون بدان دست زده اند . براساس گزارشهایی که تاکنون منتشر شده ( 16 سپتامبر 2019) این عملیات تهاجمی با استفاده از 10 فروند هواگرد بدون سرنشین سبک انجام شده که هزینه تولید هرکدام ازآنها کمتراز 20000 دلار ارزیابی میشود ،، در حالی قرار گرفتن این پتانسیل در کنار توانایی های بالستیک یمنی ها ، قابلیت رزمی روزافزون حوثی های یمن را در برابر عربستان به نمایش می گذارد . به اعقتقاد ناظران بحران یمن ، ائتلاف انصارا... از گروه های ملی گرا و مذهبی یمنی تشکیل شده که مهمترین گروه در میان آنها ، حوثی ها هستند که از مارس 2015 وارد یک نبرد سنگین با ارتش عربستان سعودی و تعدادی از کشورهای شمال آفریقا و حاشیه جنوبی خلیج پارس شدند ، در حالی که حکومت ریاض به طیف متنوع و گسترده ای از تسلیحات نظامی دسترسی دارد و از پشتیبانی کشورهای غربی ( فرانسه ، ایالات متحده و ... ) برخوردار بوده ، اما استفاده یمنی ها از تاکتیکهای نامتقارن موجب شد تا بتدریج موقعیت نظامی این مجموعه در برابر ائتلاف عربی – غربی تقویت گردد . به گفته تحلیلگران نظامی ، هزینه حمله انجام شده از سوی یمنی ها برای اقتصاد بشدت وابسته به نفت عربستان سعودی بیشتر از 300 میلیون دلار با توجه به تعلیق ظرفیت 5.7 میلیون بشکه تولیدی این کشور برآورد میشود . با این حال هنوز ارزش خسارات وارد شده به تاسیسات نفتی عربستان بصورت دقیق محاسبه نشده ، اما به گفته برخی ناظران به میلیاردها دلار بالغ خواهد شد . چنین شرایطی ، در کنار هزینه های سنگین جنگ در یمن ، روند سراشیبی قیمت نفت در بازارهای جهانی ( در ماه های اخیر ) اضافه باری برای اقتصاد بحران زده عربستان بشمار آمده و این برای حاکمان ریاض خبر بسیار ناگواری به نظر می رسد ، چرا که گزینه پایان دادن به جنگ در یمن بتدریج برای آنها جدی تر خواهد شد ، بویژه اینکه تا کنون ، ایالات متحده یکی از جدی ترین حامیان عملیات نظامی عربستان محسوب میشد و به همین دلیل واشنگتن تلاش زیادی برای برگرداندن توجهات بسوی ایران با استناد به اتهامات وارده در زمینه کمک های تسلیحاتی در دستور کار خود قرار داده بود . اگر چه این حملات بدلیل غافلگیری ایجاد شده ، تاثیر قابل توجهی بر ماهیت تصمیم گیری عربستان در کوتاه مدت خواهد داشت ، اما افزایش قیمت نفت ، بشدت در تضاد با منافع تعریف شده کشورهای غربی بوده واین به احتمال زیاد باعث میشود تا کمک کشورهای مذکور برای افزایش حملات به یمن بیشتر شده تا درآینده از وقوع این حملات جلوگیری شود . با این وصف ، حملات پهپادی به زیر ساختهای نفتی عربستان سعودی ، پیامدهای بسیار مهمی بر کشورهای رقیب این کشور خواهد داشت . بدین معنی که افزایش قیمت نفت ، تقویت اقتصاد کشورهایی نظیر ایران ، روسیه و ونزوئلا که بشدت به درآمدهای حاصله ازآن وابسته هستند و دراین زمینه زیرتحریم های شدید غرب قرار گرفته اند را بدنبال خواهد داشت . بن پایه پی نوشت : 1- تشکر بسیار از دوستان بابت به اشتراک گذاری تصاویر ماهواره ای از تاسیسات نفتی عربستان در بروزرسانی 2- حاکمان غاصب حرمین شریفین، باید تا مدتهای بسیار جواب خونهای ریخته شده در سوریه و عراق و افغانستان را به همین شکل پس بدهند . 3- شاید از یک نظر این عملیات با پرواز ماتیاس روست به مسکوقابل انطباق باشد ، تهدید نامتقارن .....

یک موضوعی است حالا شاید بی ربط با تاپیک باشه ولی به هر حال چون کره شمالی همسایه چین هست و تاپیک هم مرتبط با قراردادهای دفاعی شاید بشه عنوان کرد در اینجا. دو کشور ایران و کره شمالی به انحا مختلف و در دوره های زمانی مختلف تحت فشارهای با منابع مختلفی قرار میگیرند که بعضا محدودیت هایی برای هر کدوم ایجاد میکنه. با توجه به بعد فاصله و تحریمها شاید مراودات نظامی به شکل روتین قابل انجام نباشه ولی اگر یک پیمان ویژه بین دو کشور منعقد بشه برای تبادل متخصصین مثلا در امر موشکی و حتی پدافندی میشه ازش در برهه های خاص استفاده کرد. مثلا الان که کره شمالی تحت فریز ظاهری ازمایش های موشک برد بلند هست، اگر تبادل متخصص وجود داشته باشه و اصولا یک مرکز مشترک تخصصی بین دو کشور ( با دانشمندان و کارآموزان به اشتراک گذاری! شده ) ایجاد شده باشه ( در یک سطح معین از همکاری که به توانمندی های استراتژیک دو طرف لطمه نزنه ) در اینصورت مثلا میشه تست های عملی خروجی این مرکز در این مقطع در ایران انجام بشه و زمانی که ایران در محدودیت هست در کره و اگر هیچ کدام محدودیتی نداشتند همچنان این تبادل وجود داشته باشه چون اتفاقات و فشارهای دیگه ای هم محتمل هست. مثلا انفجار و خرابکاری در یک کشور ضربه اساسی به توانمندی (مثلا موشکی) اون کشور نمیتونه بزنه با وجود مرکز متناظر در کشور دیگه و یا حمله به یک کشور توان تخصصی را در کشور دیگه حفظ میکنه. تردد افراد متخصص میانی بین دو کشور و اشتراک طرح ها بسیار راحت تر هم انجام میپذیره در این سطح از فشارها و جاسوسی ها و خرابکاری ها. مهم اینه که بخیل نباشند دو کشور و یک سطح پایین تر لااقل از تکنولوژی های موجودشون را با هم به اشتراک بگذارند در طراحی و تولید. پ ن: نقطه شروع و پیشنهاد از طرف ما هم میتونه کمک به کره در حوزه پهپادی و کروزی باشه، به نظر کاملا مغفول هست در کره و حالا با بازاریابی ای که به کمک یمنی ها داره انجام میشه میشه ترغیبشون کرد و یک مرکز تخصصی بین کشوری ایجاد بشه با پکیجی از دانش های موشکی و پهپادی و پدافندی. هدف هم بیش از اشتراک تکنولوژی، شعبه داشتن در ورای جغرافیا بدین منظور هست برای کاهش ریسک.

گشت های مشترک آمریکا و ترکیه در شمال سوریه نیرو های ارتش ترکیه گشت های مشترک را با نیروهای ارتش ایالات متحده آمریکا در شمال سوریه را شروع کردند. گشت های مشترک به عنوان اولین گام برای ایجاد یک منطقه امن در شمال شرقی سوریه برای نیروهای ترکیه و امریکایی به حساب می آید. امریکا و ترکیه برای کاهش تنش های بین ترکیه و کردهای تحت حمایت امریکا در سوریه طرح ایجاد یک منظقه امن را داده اند. از لحاظ ترکیه کردهای شمال سوریه یک تهدید به حساب می آیند. رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه بارها گفته بود كه در صورت تأخیر واشنگتن در اقدام مشترک درباره موضوع کرد های سوریه ، ترکیه به طور یک جانبه برای ایجاد "منطقه امن" در منطقه عمل خواهد كرد. آمریکای ها می گویند در گام نخست رسیدن به یک مکانیسم امن در سوریه از نیروهای کرد خواسته شده است موانع و استحکامات ساخته شده در مرز را از بین ببرند. و در گام بعدی به نظر می رسد دو طرف گشت های را در داخل خاک سوریه آغاز کنند. به هر شکل در حال حاضر اطلاعات دقیقی از این توافق منتشر نشده است به عنوان نمونه وسعت و محدوده منطقه امن، نحوه مدیریت و تقسیم آن بین دو کشور مشخص نیست. به نظر می رسد هنوز هم وسعت گشت ها با اختلاف نظر همراه است ترک ها می خواهند این گشت ها تا عمق 30 کیلومتری سوریه انجام شود اما آمریکا در این مورد مقاومت می کند. از طرف دیگر دولت قانونی سوریه این تحولات را محکوم و آن را نقض قوانین بین المللی خواند. مقامات سوریه اعلام کرده اند این تحولات به معنای واقعی یک تجاوز است و هدف آن پیچیده تر و طولانی تر کردن بحران در سوریه است. در اولین گشت نیروهای امریکایی _ ترکیه ای عللاوه بر حضور خودروهای نظامی و امرپ ها، کاروان نظامی به وسیله دو بالگرد تهاجمی T129 و پهپادهای ترکیه پشتیبانی می شد.

نمایی از خط تولید تامکت ، کالورتون - اواسط دهه هشتاد میلادی ( 1986) https://www.aparat.com/v/LTxCj

دستهای بلندتر برای مقاومت قابلیتهای افزون تر برای واحدهای ضد زره حزب ا... لبنان تابستان 2006 ، برای طرفهای درگیر در شمال سرزمین های اشغالی و جنوب لبنان ، زمان بسیار حساسی بشمار می آمد . به اعتقاد بخش مهمی از ناظران نظامی ، یک گروه کوچک شبه نظامی شیعه در برابر واحدهای آموزش دیده IDF یکی از معدود موفقیتهای نظامی اعراب پس از شکستهای پی درپی از سال 1948 ( به استثنای بیلان ارتش مصر در جنگ 1973 ) را به ثبت رساندند که در تاریخ پرفراز و نشیب نظامی اعراب ، تنها نقطه روشنی است که دیده میشود . این موفقیت بلحاظ نظامی ، بدان دلیل پر اهمیت محسوب میشود که با تلفات نسبی واحدهای زرهی ارتش اسراییل ( بعنوان رکن اصلی نبرد زمینی ) بخصوص علیرغم بکارگیری تانکهای اصلی میدان نبرد مرکاوا-3 و مرکاوا-4 که در گذشته غیر قابل دفاع تبلیغ می شد ، همراه گردید . با این پیشینه تاریخی ، تبادل آتش میان واحدهای ضد زره حزب ا... لبنان و واحدهای ارتش اسرائیل در هفته نخست سپتامبر 2019 که گفته میشود یک نفربر زرهی IDF در جریان آن هدف قرار گرفته ، بار دیگر اهمیت تقابل تاریخی میان تسلیحات ضد زره حزب ا... و قابلیتهای زرهی چشمگیر IDF را در نزد تحلیلگران نظامی ، برجسته نمود . در این میان ، مهمترین سلاح ضد تانک حزب ا... در جنگ 2006 ، موشکهای 9M113 کورنت ، محصول صنایع نظامی روسیه بشمار میرفت که با بیلان ثبت شده در این درگیری ها ، موفقیتی بسیار بزرگ برای سیستم روسی و افزون تر نمودن سطح تهدیدات بر علیه تجهیزات زرهی ناتو در حوزه قابلیتهای بقاء در میدان نبرد فراهم آورد . گزارشهای موجود نشاندهنده آن است که حزب ا... لبنان علیرغم تلاشهای متعدد ، موفق نشده بود تا بطور مستقیم به این تجهیزات دسترسی یابد ، به همین دلیل ، طرف سومی ( سوریه ) برای تحویل این سامانه ها در نظر گرفته شد . تاثیر حضور این سلاح در میدان نبرد ، تا آنجا بود که پس ازپایان درگیریها ، اسرائیل فشار قابل توجهی رابر مسکو برای توقف یا محدود نمودن صادرات این سیستم ها اعمال نمود تا حزب ا... قابلیت ذخیره سازی زرادخانه موجود یا دسترسی به مهمات پیشرفته تری نظیر KORNET-EM را در اختیار نداشته باشد . اما تنها سه سال پس از تابستان داغ 2006 ، گزارشهای جسته و گریخته ای مبنی بر انتقال کامل بخشی از کورنتهای موجود در سازمان رزم ارتش سوریه به کره شمالی با هدف ایجاد زمینه مناسب برای خرید موشکهای ضد زره جدید کره ای که با فناوری مشابهی توسعه پیدا کرده بودند ، منتشر گردید . متعاقب این اخبار ، در سال 2016 ارتش کره شمالی از جدید ترین موشک ضد زره خود با شناسه Bulsae-3 رونمایی نمود که بلحاظ ظاهری ، پلتفرم مشترکی با کورنت را به نمایش می گذاشت ، درحالی که از فناورهای پیشرفته تری برخوردار می بود . برخی منابع معتقدند که Bulsae-3 از همان ابتدای رونمایی ، وارد خدمت عملیاتی شده ، اما قابلیتهای رزمی آن برای سالها در معرض عموم قرار نگرفته بود . KN-02 TOSKA ( چپ ) و OTR-21 ( راست ) از سویی دیگر ، سوریه سابقه طولانی در خرید و کاربرد سامانه های محصول کره شمالی داشته و در گذشته برخی محصولات روسی را برای خرید انبوه مشتقات کره ای آن ، به این کشور شرق آسیا تحویل داده است ، تا جایی که می توان گفت موشک کره ای KN-02 TOSKA در نتیجه انتقال فناوری موشک روسی OTR-21 از سوی سوریه توسعه پیدا نموده است . برخی از ناظران براین اعتقادند که این احتمال وجود دارد که بدلیل اعمال محدودیتها افزون تر روسیه بر صادرات این نوع پیکربندی های ضد زره ، سوریه با امضاء موافقتنامه ای با طرف کره ای ، زمینه لازم برای توسعه فناوری Bulsae-3 را فراهم آورده و یا اینکه ایده توسعه قابلیتهای کورنت ، اساسا" از سوی حزب ا.... و با واسطه سوریه انجام گرفته باشد . به این ترتیب ، تصور می شود که Bulsae-3 امروز به عنوان سامانه اصلی ضد زره حزب ا... جانشین ذخیره رو به پایان کورنتهای روسی شده باشد و احتمالا در نبردهای آینده شاهد روندی گسترده بکارگیری این سلاح بر علیه توان زرهی ارتش اسراییل خواهیم بود ، گرچه این امر احتمالا " وابستگی روزافزون حزب ا... به تسلیحات کره ای ، در کنار مباحث مربوط به آموزش و پشتیبانی را در پی خواهد داشت . درصورتی که تاثیر ورود این سلاح به درگیری های غیر قابل پیش بینی در خاورمیانه را نادیده بگیریم ، فروش یا ارسال این تسلیحات ، زمینه مناسبی را برای ارزیابی سامانه های تسلیحاتی کره شمالی در میدان نبرد واقعی فراهم آورده و به کارشناسان کره ای کمک می کند تا موثرترین شیوه ها را برای بروزرسانی چنین تسلیحاتی در پیش گیرند . بن پایه پی نوشت : 1- به اعتقاد منابع نظامی ، مهمات ضد زره Bulsae-3 در رده موشکهای ضد تانک هدایت شونده لیزری قرار دارد که احتمالا " بردی بیشتر از نمونه پایه کورنت ( 5.5 کیلومتر ) را در اختیار کاربر می گذارد. 2- اصرار نویسنده متن مبنی بر وصل کردن حزب ا... به کره شمالی بسیار عجیب هست ( حالا سوریه را شاید بشود قبول کرد ) ، در حالی که بغل گوش حزب ا... ، ما به شکل رسمی کورنت را تولید می کنیم و احتمالا هم تا الان ان را توسعه هم دادیم . 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

سلام علیکم در پاسخ به نقد مطرح شده در میلیتاری واکنش جالبی بود ایران در «ماکس» به دنبال چیست؟ ============== برشهایی از این مقاله : این دو غرفه اگرچه در فضاهای نسبتا مناسبی قرار گرفته بودند ولی به نظر میرسد نسبت به سال های قبل از غنای کمتری (لااقل در زمینه بصری) برخوردار بودند. برای مثل در ماکس ۲۰۱۷ (دوره قبل) تجهیزات بیشتری در حوزه موشکی، فضایی، تولید لاستیک های هواپیما، انواع دوربین ها و .... نیز در غرفه ایران موجود بود اما امسال شاهد دستاوردهای کمتری در این حوزه ها بودیم. ارائه این توانمندی‌ها در نمایشگاه‌هایی مانند ماکس، علاوه بر نمایش توانایی کشورمان در حوزه های مختلف، قطعا تاثیرات زیادی نیز در حوزه صادرات و فروش دارد. حضور ایران در چنین نمایشگاه هایی بجای اینکه ویترین توانمندی ها و دستاوردهای علمی و فناوری ایران باشد، محدود به چند ماکت و بروشور نباشد. ================ و در نهایت ، چیزی که نویسنده این مقاله به ان اعتراف کرده : یادمان باشد که تا حدود ۱۴ ماه دیگر، طبق قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل، تحریم های نظامی ایران در سطح جهانی برداشته شده و این موضوع فرصت مغتنمی را پیش روی کشورمان قرار خواهد داد تا هم در حوزه صادرات و هم خریدهای احتمالی به شکل جدیتر وارد شود پی نوشت : 1- باید مطالبه داشت تا در این مملکت یک عده ای پاسخ گویی را یاد بگیرند . 2- بر خلاف سالهای قبل که نقدهای وارده ، در اغلب موارد با ادبیات غیر متعارفی صورت می گرفت ، اما با واکنش هایی که در پی نقدهای مطرح شده مستدل در میلیتاری رصد شد ، میشود چنین تحلیل کرد که مسیر درستی را دنبال می کنیم .

نمایشگاه آرمیا-2019

          مقدمه  : شاید از یک نگاه ، جنگ ویتنام ، عرصه آزمون سختی برای نیروی هوایی ارتش ایالات متحده که دو موفقیت غیر قابل باور را در جنگ  دوم جهانی و جنگ کره بدست آورده بود ، بشمار می آمد . علیرغم خوشبینی های نخستین وبرتری هوایی این نیرو ، با ورود سامانه های توپخانه ای و موشکی کمونیست ها به عرصه رزم هوایی ، شرایط استراتژیک جنگ تا حد زیادی تغییر نمود و این مساله ، فرماندهان نیروی هوایی ارتش آمریکا را وادار کرد تا با دقت بیشتری از توان هوایی خود استفاده  نمایند .              شکستن سخت ترین گردو :  با این وصف ، یکی از سخت ترین اهداف برای این طراحان عملیات رزمی نیروی هوایی ایالات متحده  ، مجموعه پل تان هوا در بخش شمالی ویتنام بشمار می آمد که بر روی رودخانه سونگ مای قرار داشت . این پل عظیم از یک اسکلت بتونی بسیار بزرگ که توسط شبکه قدرتمندی از خرپاهای فولادی  تقویت می شد ، ساخته شده بود و عبور یک خط ریلی استراتژیک و دو جاده عریض از آن که دو مرکز اصلی ویتنام شمالی ( هانوی و بندر هایفونگ )  را به هم مرتبط می نمود، موجب می شد تا براهمیت آن افزوده گردد .   در دو سوی  این پل که در یکی از باریکترین بخشهای رودخانه سونگ مای احداث شده بود ، دو تپه کم ارتفاع از جنس سنگ آهک وجود داشت که در نزد خدمه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، به هام رونگ (ham rong) یا آرواره های اژدها ( dragon jaw) شهرت داشت .     پل تان هوا و دو سنگ اژدهای محافظ این پل        علت این نامگذاری ، ماهیت راهبردی این پل بشمار می رفت ، چرا که این موقعیت استقرار این پل عظیم الجثه ،  درست در امتداد خط DMZ که در آن ، کمونیستهای ویتنام  شمالی در حال جنگ با ارتش ویتنام جنوبی بودند  ، قرار می گرفت و در نتیجه به یک هدف معنی دار برای حریف تبدیل می شد . علاوه برآن ، بدلیل فوق الذکر ، مجموعه این پل ، یکی از متراکم ترین شبکه های پدافند هوایی را در خارج از هانوی و هایفونگ در اختیار داشت و همین مساله ، حمله به آن را به یکی از سخت ترین حملات هوا به زمین برای نیروی هوایی  تقریباً غیر قابل مقاومت ارتش آمریکا تبدیل نموده بود .       نمای شماتیک شبکه پدافند هوایی ویتنام شمالی در بخش شمالی خط DMZ   با این وصف ، علیرغم حملات متعددی که توسط اسکادرانهای جنگنده/ بمب افکن های اف-105 تاندرچیف از مبداء تایلند برعلیه این پل صورت می گرفت ، اما همچنان این موقعیت  به شکل فعال حفظ می شد  واین مساله بدان معنا بود که ، تلفات نیروی هوایی بدلیل تراکم بیش از حد شبکه پدافندی ، رشدی غیر طبیعی را می بایست تجربه نماید  ، این فرآیند به شکلی سیر فزاینده بخود گرفت   که تا سال 1966 ، 79 فروند پرنده رزمی بدلیل آتش شدید ضد هوایی از موجودی دارایی های نیروی هوایی کسر گردید .      اختراع ، زاییده احتیاج است : برای متوقف نمودن این سیر ناخوشایند ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، در اواخر سال 1965 ، یک پروژه محرمانه را برای اجرای یک تهاجم غافلگیرانه به پل تان هوا در ویتنام شمالی ،در دستور کارقرار داد. هدف اصلی این پروژه ،  انهدام مسیر ریلی  موجود در این پل بود تا ارتباط پشتیبانی ویتنام شمالی دچار اختلال جدی گردد.    بدین ترتیب  ، باآغاز سپتامبر 1965 ، آزمایشگاه تسلیحات نیروی هوایی (AFATL) مستقر در پایگاه هوایی اگلین  ، توسعه یک مین شناور (در  قالب یک سلاح با حجم کم و  قدرت انفجاری بالا که فناوری آن بطور معمول در تسلیحات ضد زره مورد استفاده قرار می گرفت )  با قابلیت حمل  توسط پرنده های ترابری  را در دستور کار خود قرار داد. این مین دریک فاصله مشخص  تا پل با چتر رها می شد و پس از رسیدن به موقعیت مورد نظر  و تماس با آن ، عمل انهدام پایه های پل را اجرا می نمود .   این پروژه که در دهه 60 میلادی ، به عنوان بخشی از یک طرح محرمانه با عنوان پروژه 1959  ثبت گردید ، در میان پرسنل نظامی درگیر ،  با شناسه " ماه کارولینا" شناخته می شد و درنهایت  منجر به تولید یک مین به قطر 6 پا و وزن تقریبی 4000 پاوند گردید  که نیمی از آنرا ، کلاهک انفجاری تشکیل می داد .       نمای شماتیک مین شناور پروژه ماه کارولینا   از سویی دیگر ، به محض اینکه فرماندهان ستاد نیروی هوایی مستقر در اقیانوس آرام از این تحقیقات مطلع شدند ، به استفاده از آن برای تخریب تان هوا علاقه پیدا کردند ،اما بزودی دریافتندکه این سلاح جدید ، صرفاً توسط پرنده های ترابری و با توجه به شرایط رزمی منطقه نبرد ، فقط توسط پرنده C-130 هرکولس قابل استفاده است .   از آنجا که دفاع ضد هوایی تان هوا بسیار متراکم و شدید  ارزیابی می شد ، قرار براین شد که محموله مورد نظر ، در بخش بالایی رودخانه با چتر رها شود و توسط جریان آب به نزدیکی پل رفته و در زمان مقرر ، پل رامنهدم نماید . این سلاح توسط  پرنده های ترابری C-123 و یا C-130 توسط یک چتر نجات از ارتفاع 64 فوتی رها می شد تا به آرامی بر روی سطح آب فرود آید . این مین انفجاری ، از دو فیوز مسلح کننده بهره می برد . یکی از این فیوزها ، گونه اصلاح شده  فیوز مورد استفاده در موشک سطح به هوای CIM-10 بومارک (  با پوشش 70 درجه ای ) و دیگری یک فیوز مادون قرمز ( با محدوده پوشش 3 درجه ای )  بود.         پرنده ترابری تاکتیکی C-123         پرنده ترابری تاکتیکی C-130E     کار بر روی گونه نهایی شده این سلاح ، در اکتبر 1965 آغاز شد. بدنه  این مین شناور ازجنس تمام فولاد بود که در آزمایشگاه کمیسیون انرژی اتمی ساخته شد . در کنار آن ، بخش طراحی AFATL ، مسولیت بازطراحی فیوز اپتیکی را باکمک یک پیمانکار محلی بر عهده گرفت و نهایتاً 30 عدد فیوز موشک بومارک نیز از انبار ارتش تحویل گرفته شد .  با  پایان یافتن  برنامه ، 20 عدد مین آماده به کار و 10 عددمین آموزشی بعلاوه دستمزد پرسنل  با هزینه 600 هزار دلار تولید گشت . در طراحی نهایی ، وزن هر مین به 3750 پاوند رسید و برای حمل و پرتاب آسان تر ، ابعاد آن به عرض 96 اینچ و ارتفاع 31.5 اینچ کاهش یافت .      ادامه دارد ...............................   پی نوشت :   منابع در انتهای مجموعه معرفی خواهد شد .          این مجموعه با صرف زمان ترجمه  شده است ، بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود .  در غیر اینصورت ، برداشت کننده  ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود .   :rose: مترجم : MR9      :rose:   

اصل مطلب رو برای سنترال تهیه کردم اما چون تصاوبر برای بازدیدکننده مهمان در سنترال نمیاد سعی کردم مطلب رو اینجا هم قرار بدم     این تصاویر مربوط به نحوه ساخت و پرتاب بمبی در جنک جهانی دوم می باشد که توانست از راه دور  سد های آلمان نازی رانابود کند بمب همچون سنگ برروی اب جهش نموده و در نهایت موجب نابودی سد میگردد عملیاتی متحورانه گه فیلمی از آن ساخته شد ابتدا هواپیماهای اسپید فایر وظیفه عکاسی و شناسایی محل رو به عهده گرفتندو سپس وظیفه بمباران سد ها به هواپیما های لنکستر سپرده شد بمب افکن های سنگین دی هاویلند از اسکادران های 617 عهده دار این امر شدند پرواز در ارتفاع پایین وظیفه اسکادران عمل کننده جهت شلیک دقیق بمب ها شد سد شکسته شده چهار ساعت بعد از حمله در آن زمان بمبی که بتواند چنین کاری انجام دهد وجود نداشت نحوه جهش روی آّب و دستکاه های هدف گیری برای هدف گیری دقیق دستگاهی  اختراع شد که با قرار دادن دو پایه سد در دوطرف و گونیا کردن محل تلاقی بمب را دقیقا در راستای مرکز سد رها می کرد در این حمله 92 کارخانه اسیب دید و  12 کارخانه به طور کلی نابود شد همچنین 8 پل اسیب  دیدو 12 پل به طور کامل نابود شد 133 نیرو در این عملیات شرکت داشتند که 53 تفر کشته شدند بمب های جهنده با توجه به وجود تور های ضد اژدر در اطراف سد ها و همچنین پدافند بسیار قوی بمب های جهنده اختراع شد  بمب هایی که همچون توپ می پرید عکس از اسکادران عمل کنندهRoyal Air Force, 617 Squadron   نحوه پرتاب بمب از هواپیما نقشه حمله هواپیمای عمل کننده  Lancaster NX611 حمله توسط سه اسکادران 9-5-5 تایی صورت گرفت که در نهایت 8 هواپیما نابود شد گای گیبسون فر مانده اسکادران عمل کننده موفق به کسب نشان ملکه ویکتوریا گردید

با سلام      مشخصاً شباهت جالبی است و تا حال حاضر به این شباهت نسبی زیاد توجه نکرده بودم ، با این حال ، ماجرای حمله به سدهای آلمانی ، در جای خودش موضوع خوبی برای پرداختن هست . نکته جالب اینجاست که علاوه بر فیلمی که در سال 1955 ساخته شد ( یک فیلم سیاه و سفید ) دهها عنوان کتاب و ویژه نامه برای معرفی کامل هواپیماها و خدمه هوایی این عملیات به چاپ رسیده است      گای گیبسون    رهبر عملیات      خدمه بمب افکن های لانکاستر قبل از حمله      پی نوشت :   برای چنین عملیاتی که شاید تاثیر نسبی بر روند جنگ داشت ، چنین تبلیغات گسترده ای صورت می گیرد ، حالا سئوال اینجاست ، برای نبردهوایی که 8 سال طول کشید ، چقدر کار شده ؟؟؟ 

با سلام    سرنوشت دو هرکولس مورد استفاده در عملیات " ماه کارولینا"         علی الظاهر هرکولس  ساقط شده سرگرد رمر ، رجیستر 511-64 بوده و بنا بر اطلاعات رسمی منتشر شده ، در حالی که 5000 پاوند مواد انفجاری را با خودش حمل می کرد ساقط شد و هر هشت خدمه هم کشته شدند . تا امروز هم از چگونگی این حادثه ، اطلاعاتی بدست نیامده است .        دومین هرکولس به رجیستر 513-64 نیز به آمارک منتقل و سپس درسال 1995 اوراق گردید . 

با سلام    البته  این مساله سالهاست که دارد انجام می شود ، بعنوان مثال ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ،  در تابستان سال 1972 و در جریان عملیات  رزمی با شناسه  " جیب پول " ، محیط اطراف بندر هایفونگ را که در آن زمان تنها راه دریایی ویتنام شمالی بشمار می رفت و عموماً با شناسه " گذرگاه هنریتا" شناخته می شد در طول 8 ماه  ، با استفاده از 108 عدد مین مارک -52 و 11000 عدد مین مارک -36  مین گذاری کرد و چنان فشاری به این کشور وارد آورد که دولت این کشور مجبور شد تا  عملیات آفندی خودش را متوقف کند .           استراتوفورترس کهنه کار در حال مین ریزی هوایی ( احتمالاً مین های مارک 36 )       مین مارک -36     مین مارک -52   و یا حتی  قدیمی تر از جنگ ویتنام ، نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا در جریان جنگ دوم  بیشتر از 20000 مین را در اتلانتیک فروریخت که منجر به غرق بیشتر از 638 فروند شناور گردید . 

با سلام    در ارتباط با عملیات سرکوب پدافند هوایی  ارتش ایالات متحده در جنگ ویتنام ، حرف و حدیث زیاد هست و مسلما" آنچه که در فضای وب وجود دارد ، صرفا" نگاه  ارتش ایالات متحده به تاثیر گذاری عملیات SEAD هست . با این حال آمارهای جالبی در این زمینه وجود دارد :   در جریان عملیات موسوم به رولینگ تاندر ، ( یکم مارس 1967 تا 31 مارس 1968 ) و در قالب ماموریت های موسوم به  مشت آهنین (IRON HAND) ، بیشتر از 1146 تیر موشک شرایک شلیک شد که آمریکایی ها ادعا کردند که بیش از 370 دستگاه رادار فن سانگ ویتنام شمالی را منهدم کردند . در مقابل ، دو فروند F-105F در جریان ماموریتهای وایلد ویزل ، 12 فروند F-105F در قالب ماموریتهای بیاب و بکش (HUNTER-KILLER) و 85 فروند F-105D در جریان اجرای حملات مستقیم با مهمات سقوط آزاد به سایتهای موشکی ، ساقط شدند .    حالا آمار ارتش ویتنام شمالی از نبرد با نیروی هوایی ارتش و سپاه تفنگداران  ایالات متحده :   بازه زمانی 1968 تا 1973 :   3228 مرتبه درگیری با پرنده های رزمی  366 مرتبه درگیری با پهپادها    تعداد موشکهای شلیک شده : 5248 تیر  تعداد پرنده های ساقط شده : 87 فروند  درصد تاثیر سامانه سام-2 : 1.6    طبق آمار دفاع هوایی ارتش ویتنام شمالی ، میانگین  موشکهای شلیک شده به ازای هر پرنده ساقط شده در این سالها ، 26 تیر بوده است    این آمار در عین بکارگیری  و توسعه همزمان تاکتیکهای SEAD توسط ایالات متحده بدست آمده .   حالا در جریان عملیات لاین بیکر-2 (18 تا 29 دسامبر 1972 )    سامانه های دفاع هوایی ویتنام شمالی ، علیرغم بلوغ تاکتیکهای سرکوب ، 147 مرتبه با پرنده های رزمی آمریکایی درگیر شده بودند که در نتیجه 31 فروند پرنده  رزمی  شامل تاندرچیف ها ، فانتوم ها و ... و 14 فروند بی-52 را ساقط کردند .    در مورد تاثیر  تاکتیکهای SEAD زیاد نباید اغراق کرد ، چرا که به اعتراف خود آمریکایی ها ، در صورت وجود تجربه بالا در میان خدمه پدافند هوایی و اجرای صحیح تاکتیکهای anti-sead ، عملا" کارایی چنین ماموریتهایی به زیر 50 درصد نزول پیدا می کند .    پی نوشت :   حالا کاری به شرقی یا غربی بودن  مهمات ضد تشعشع یا پدافند موشکی ندارم ، اما سخت افزار فقط بخشی از نبرد هست ، ( در بهترین حالت 50 درصد ) ، در حالی که  50 درصد بعدی ، تاکتیکهایی است که دو طرف برای از میدان به در کردن همدیگر استفاده می کنند که آن هم بستگی به کیفیت آموزش آنها دارد . 

بسم الله الرحمن الرحیم تصرف برق‌آسای شهر موصل به‌دست نیروهای گروه موسوم به «دولت اسلامی عراق و شام» یا «داعش» و سپس پیشروی سریع آنها در استان‌های غربی و شمالی الانبار، نینوا، صلاح‌الدین، دیالی و نزدیک شدن آنها به بغداد، دولت و فرماندهی ارتش این کشور را در موقعیت خطیری قرار داد. با شدت گرفتن درگیری‌ها و تهدید سقوط پایتخت، نوری المالکی، نخست‌وزیر عراق از ایالات متحده درخواست پشتیبانی هوایی و بمباران مواضع نیروهای بعثی ـ تکفیری را کرد، که کاخ سفید آن را نپذیرفت. دولت اوباما که میل ندارد نیروهای آمریکایی را درگیر یک منازعه جدید در عراق کند و تلویحاً رویه نوری المالکی را موجب بحرانی شدن وضعیت این کشور می‌داند، به‌جای استفاده از قدرت هوایی برتر خود علیه شبه‌نظامیان داعش، تنها به اعزام نمادین یک ناو هواپیمابر به منطقه خلیج فارس، انجام پروازهای شناسایی بر فراز عراق و استقرار شماری محدود از مشاورین نظامی و واحدهای ویژه به‌علاوه تعدادی بالگرد تهاجمی آپاچی برای حفاظت از سفارتخانه و جان دیپلمات‌های خود در بغداد بسنده کرد. در همین حال، نیروی هوایی ارتش نوین عراق نیز که پس از پایان جنگ دوم خلیج فارس در سال ۲۰۰۳ و فروپاشی رژیم صدام حسین، با کمک آمریکایی‌ها بازسازی شده، هنوز تمامی تسلیحات و تجهیزات غربی و روسی خریداری‌شده طی سال‌های اخیر را دریافت نکرده و دارای آمادگی کامل رزمی برای انجام تمامی وظایف خود نیست. تا چند روز پیش مؤثرترین سلاح‌های نیروی هوایی عراق برای انجام حملات مؤثر علیه نیروهای بعثی ـ تکفیری عبارت بود از شماری بالگردهای تهاجمی روسی Mi-24 و شش فروند از نوع پیشرفته‌تر آن موسوم به Mi-35، تعدادی از بالگردهای حمل‌ونقل Mi-17 با قابلیت تسلیح به راکت‌انداز و تیربار و نیز شمار نامشخص از پهپادهای مسلح پریدتور ساخت آمریکا. هرچند بالگردهای Mi-24 دارای کارکرد خوبی در میادین جنگ بوده است، اما به‌طور کلی بالگردها همواره به‌دلیل سرعت کم آنها نسبت به جت‌های جنگنده بیشتر آسیب‌پذیر بوده‌اند. <

با سلام خدمت دوستان :