سامانه دفاع هوایی پانزده خرداد غیرقابل طبقه بندی در رده سیستم های دفاع هوایی پیشرفته نظیر اس-400 ، اما گزینه ای جدید برای افزایش قابلیتهای دفاع هوایی ایران تهران : جمهوری اسلامی ایران در نهم ژوئن 2019 در میانه تشدید تنش های سیاسی با ایالات متحده و مدت بسیارکوتاهی پس از افزایش توان رزمی نیروی دریایی آمریکا در آسیای جنوب غربی ، از سامانه دفاع هوایی جدید بومی خود با شناسه پانزده خرداد (Khordad 15) رونمایی نمود . این پیکربندی ، به اعتقاد ناظران نظامی ، جدیدترین نسخه از سیستم های دفاع هوایی بومی این کشور پس از معرفی سامانه باور-373 که هفت سال پیش در سال 2012 معرفی گردید ، بحساب می آید . براساس اطلاعات منتشر شده ، این پیکربندی دفاع هوایی از یک رادار آرایه فازی غیر فعال استفاده می کند که میتواند طیف متنوعی از اهداف پرنده شامل جتهای رزمی ، اهداف پنهانکار و موشکهای کروز را شناسایی و رهگیری نماید. به گفته امیر سرتیپ حاتمی ، وزیر دفاع ، این سیستم دفاع هوایی می تواند بطور همزمان با دو هدف پرنده سرنشین دار و بدون سرنشین در برد 120 کیلومتری درگیر شده و مهمات استاندارد ( موشک صیاد-3) را به اهداف رهگیری شده ، شلیک نماید . تحلیلگران نظامی معتقدند که گزارشهای موجود نشان می دهد رادار این سیستم جدید قابلیت رهگیری اهداف پرنده پنهانکار در یک برد45 کیلومتری را داشته و میتواند همزمان با شش هدف درگیر شود . این مساله با توجه به اعزام جتهای پنهانکار اف-35 به منطقه خاورمیانه و عملیاتی شدن حداقل 12 فروند از این جتها در سازمان رزم نیروی هوایی رژیم عبری و افزایش این تعداد در آینده نزدیک ، رویداد قابل توجهی در ایجاد موازنه نظامی محسوب خواهد شد . برخی از کارشناسان نظامی براین اعتقاد قرار دارند که سیستم پانزده خرداد بومی که توسط ایران معرفی شده را میتوان در رده سامانه هایی نظیر s-350 روسی یا KM-SAM محصول کره جنوبی برای ایفای وظایف خاص ، طبقه بندی نمود ، هر چند در ابتدای امر به نظر میرسد که سامانه ایرانی فاقد تحرک بالا و همچنین قابلیتهای ضد موشک به مانند پیکربندی های نامبرده است. این دسته از کارشناسان معتقدند که با توجه به ارتباطات خاص شبکه دفاعی ایران با همتایان خود در کره شمالی و ادغام آنها با فناوری های توسعه پیدا نموده در داخل و حتی توسعه سیستم های غربی خریداری شده در گذشته ، این احتمال نیز قابل بررسی است که سیستم دفاع هوایی پانزده خرداد ، تا حدودی تحت تاثیر سامانه زمین به هوای KN-06 قرار دارد که از سال 2017 در خط تولید قرار گرفته و بصورت انبوه وارد خدمت شده است ، هر چند این انتظار وجود دارد که پیکربندی بومی ایرانی ، در آینده نزدیک به سیستم پرتاب سرد پیشرفته نظیر KN-06 یا نمونه روسی S-400 نیز مجهز شود ، گرچه هنوز این مساله بطور کامل قابل تایید نیست . با این حال ، ورود این سامانه بومی به چرخه رزمی در سازمان رزم شبکه دفاع هوایی ایران ، مطلوبیت ویژه ای را در اختیار فرماندهان خواهد گذاشت ، چرا که از یکسو ، توان رزمی نیروی هوایی این کشور به شکل غیرقابل باوری درصدر توجهات بروزرسانی و تقویت قرار نداشته و از سویی دیگر بخش اندکی از دارایی های ساختار دفاع هوایی ایران را سیستم های به نسبت پیشرفته ای نظیر S-300PMU-2 تشکیل میدهد . در مجموع ، سخت افزارهای جدید شبکه دفاع هوایی ایران ، نزدیک به دو دهه است که بروزرسانی های مشخصی را بخود می بیند و مدرن ترین آنها میتواند بطور همزمان با 32 هدف درگیر شود ، طبیعتا برای مقابله با تهدیدات هواپایه روزافزون بر علیه این کشور ، سامانه های دفاع هوایی مکملی می بایست در نظر گرفته شود . درصورتی که شبکه تولید وزارت دفاع ایران ، قصد تولید و بکارگیری گسترده سیستم دفاع هوایی پانزده خرداد را داشته باشد ، بطور طبیعی ، این سامانه به سایر سیستم های موجود نظیر اس-200، اس-300 و سایر سیستم های دفاع هوایی غربی و شرقی موجود ( هاوک ، سام-6 و نمونه های بومی سیستم دفاع هوایی بوک ) خواهد پیوست و این بدان معنا خواهد بود که علاوه بر اضافه شدن کمی سامانه های موجود وبالا رفتن اعتماد به نفس شبکه دفاع هوایی ایران ، ایالات متحده مجبور خواهد شد تا در محاسبات خود تجدید نظر کلی بعمل آورد . با این حال ، هراندازه سیستم جدید از پیچیدگی و قابلیتهای منحصر بفردی برخوردار باشد ، به هیچ عنوان جایگزین خوبی برای اسکادرانهای بیشتر برای نیروی هوایی یا سیستم های پیشرفته تری نظیر اس-400 که 333 درصد برد بیشتر و 1333 درصد قابلیت درگیری با تعداد اهداف متخاصم پنهانکار ، موشکهای هایپرسونیک و .. رادارد ، نخواهد بود . اما در هرصورت ، سیستم دفاع هوایی پانزده خرداد یک دستاورد قابل توجه برای ساختار دفاع هوایی ایران به نظر می رسد ، قابلیتی که تنها در انحصار چند کشور خاص است . بن پایه صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

آقای سینا نوریخانی درباره سامانه ۱۵ خرداد ایرادی گرفتند که مثلا چون چهار فن در سیستم خنک کاری اتاقک رادار استفاده شده پس تکنولوژی ما قدیمیه اول میخواهم عرض کنم که چنین سیستم خنک کاری چیز بیسابقه ای نیست و در نمونه های خارجی هم هست تصویر زیر یک نمونه از رادارهای قابل حرکت (موبایل) با چهار فن خنک کننده کناریه اونها هم تکنولوژیشون قدیمیه؟‌ http://www.ncsist.org.tw/eng/csistdup/products/product.aspx?product_Id=99&catalog=31 دوم اینکه دلایل مختلفی برای تدارک چنین فنهای قوی تو سیستم ما وجود داره که اتفاقا ربطی به خود رادار آرایه فازی نداره مثلا ما سوپر کامپیوتر نداریم و درنتیجه نیاز به استفاده از چندین کامپیوتر بصورت Raid برای افزایش سرعت محاسبه هست تعداد سیستم بیشتر موجب گرمایش بیشتر میشه بهرحال وقتی ما به سطح رادارهای آرایه فازی اونهم بدون ساپورت و پشتیبانی غربیها رسیدیم نباید انتظار اینو داشته باشیم که برای این کار از لبه تکنولوژی روز بهره برده باشیم به روسیه نگاه کنید! با وجود عقب تر بودن از نظر فن آوری و تکنولوژی اما با تجهیزات سنگینتر و حجیمتر و حتی کند تر باز هم به نتایج خیره کننده ای تو تکنولوژیهای پدافندی رسیده و حتی نمونه های برتر از غرب رو ساخته

Bomarc موشک Boeing CIM-10 Bomarc ( که پیش از سپتامبر 1962 با نام IM-99 Weapon System خوانده می شد )، یک موشک سوپر سونیک برد بلند زمین به هوا بود که در جریان جنگ سرد برای دفاع هوایی آمریکای شمالی بکار گرفته می شد . علاوه بر آنکه این موشک نخستین موشک عملیاتی برد بلند زمین به هوا بود ، همچنین تنها موشک پدافندی بود که توسط نیروی هوایی ایلات متحده آمریکا بکار گرفته شد . این موشک بصورت افقی در پناهگاههایی با سقف متحرک نگهداری می شد و پس از قرار گرفتن به حالت عمودی شلیک میشد تا به کمک پیشران های راکتی به ارتفاعات بالا برسد . پس از این مرحله مسیر حرکت آن به حالت افقی تغییر می کرد تا با استفاده از موتور های رمجت خود و با سرعت 2.5 ماخ پرواز کروز خود را آغاز نماید . این مسیر حرکت خاص ، به موشک اجازه می داد تا تا به بردی بیش از 400 کیلومتر برسد . کنترل زمینی موشک ، هدایت اکثر مسیر پروازی آن را به عهده داشت ، پس از رسیدن موشک به منطقه مورد نظر ، دستور شیرجه به سمت هدف به آن داده می شد و جستجوگر راداری آن برای فاز نهایی ( ترمینال ) فعال می گشت . یک فیوز راداری مجاورتی سرجنگی هسته ای W40 یا نمونه ی بزرگ متعارف آن را منفجر می نمود . نیروی هوایی ایالات متحده در طرح ریزیهای اولیه تصمیم به ساخت و بکارگیری 52 سایت موشکی برای پوشش شهرها و تأسیسات مهم آمریکا را داشت اما در همان زمان ، ارتش ایلات متحده به عنوان یک رقیب ، توسعه و بکارگیری سیستم مورد نظر خود را دنبال می نمود و این دو سرویس نظامی در مطبوعات و دوایر سیاسی مبارزه ی سخت و جدی را با یکدیگر دنبال می نمودند. توسعه این سیستم بطول انجامید اما زمانی که در اواخر دهه 1950 این سیستم آماده استقرار شده بود ، تهدیدات هسته ای از بمب افکن های سرنشین دار به موشک های قاره پیما تغییر سو داد . در این زمان ارتش با موفقیت سیستم نایک هرکولس را بکار گرفت که قادر بود تمامی نیازهای دهه 60 میلادی را پاسخگو باشد. همچنان که آزمایشها ادامه داشت ، نیروی هوایی طرح خود را به 16 سایت موشکی تقلیل داد و پس از آن نیز دوباره به 8 سایت موشکی بعلاوه دو سایت جداگانه در کانادا کاهش داد . در سال 1959 اولین سایت در ایلات متحده فعالیت خود را شروع کرد منتهی از نظر عملیاتی تنها یک موشک در این سایت آماده استفاده بود. ورود به خدمت تمامی موشک ها ، سالها به طول می انجامید و تا آن زمان کارایی سیستم از بین می رفت . فرآیند کنارگذاری سیستم از سال 1969 شروع شد و سرانجام در سال 1972 تمامی سایتهای Bomarc عیر فعال شدند . بعضی از موشکها به عنوان پرنده های هدف بکار گرفته شدند و امروزه تعداد انگشت شماری از آنها باقیمانده است . طراحی و توسعه در سال 1946 شرکت بوئینگ در اجرای پروژه MX-606 نیروی هوایی ارتش ایلات متحده آمریکا مطالعات خود در خصوص موشکهای هدایت شونده زمین به هوا را آغاز نمود . این شرکت تا سال 1950 بیش از 100 موشک با پیکربندی های مختلف را آزمایش کرد که تمام این موشکها با نماد XSAM-A-1 GAPA شناخته می شدند. از آنجا که این تست ها بسیار امید بخش بودند ، در سال 1949 نیروی هوایی تحت پروژه MX-1599 و برای طراحی و توسعه یک موشک رهگیر بدون خلبان قراردادی با شرکت بوئینگ منعقد کرد. ( در آن زمان نیروی هوایی آمریکا از اصطلاح {موشک} رهگیر بدون خلبان برای موشکهای هدایت شونده ی پدافندی استفاده می نمود. ) موشک MX-1599 می بایست یک موشک زمین به هوای برد بلند ، با موتور رمجت و مسلح به کلاهک هسته ای می بود تا بتواند از آمریکای شمالی در برابر بمب افکن های ارتفاع بالا دفاع نماید . مدت کمی پس از انعقاد قرارداد ، مرکز تحقیق و توسعه ی علوم فضایی میشیگان ( Michigan Aerospace Research Center (MARC) ) به پروژه ملحق شد و به همین دلیل موشک با نام جدید Bomarc ( Boeing and MARC ) نامگذاری گردید .در سال 1951 نیروی هوایی برای تأکید بر نوع نگاه خود مبنی بر اینکه موشک چیزی جز یک هواپیمای بدون سرنشین نیست ، تصمیم گرفت تا نمادهای هواپیما ها را به پروزه های موشکی خود اطلاق نماید و به همین دلیل به نام موشک های پدافندی حرف F ( ابتدای کلمه ی Fighter ) افزوده شد وبه همین خاطر نام موشک از Bomarc به F-99 تغییر یافت . از سپتامبر 1952 پروازهای آزمایشی حامل موشک XF-99 آغاز شد و تا سال 1955 ادامه یافت . این تستها تنها شامل بوستر سوخت مایع موشک بود تا شتاب لازم جهت رسیدن به سرعت اشتعال موتورهای رمجت تأمین شود . در فبریه 1955 آزمایشات حامل رانش موشک XF-99A آغاز شد . در این آزمایشات عملکرد موتور رمجت مورد بررسی قرار گرفت اما همچنان هیچ خبری از سیستم هدایت و سر جنگی نبود. نماد YF-99A برای تست حاملهای عملیاتی رزرو شده بود. در آگوست 1955 نیروی هوایی رویه ی اطلاق نمادهای هواپیماها به موشکها را کنار گذاشت و به همین دلیل نامهای XF-99A و YF-99A به XIM-99A و YIM-99A تغییر یافت . در اصل نیروی هوایی نماد IM-69 را برای موشک در نظر داشت اما ( احتمالا به درخواست بوئینگ جهت اختصاص عدد 99 ) این نماد در اکتبر 1955 به IM-99 تغییر یافت . سر انجام در اکتبر 1957 اولین نمونه ی پیش ساخته ی ارائه کننده ی محصول YIM-99A با استفاده از کامل از سیستم هدایت به پرواز درآمد و موفق شد در پرواز خود به موقیعت ( مکانی ) نابودی هدف برسد . در اواخر 1957 بوئینگ قرارداد تولید موشک رهگیر IM-99A Bomarc A را بدست آورد و نهایتا در سپتامبر 1959 اولین اسکادران IM-99A آماده ی فعالیت شد . موشک IM-99A برد عملیاتی 320 کیلومتری داشت و برای پرواز کروز با سرعت 2.5 تا 2.8 ماخ در ارتفاع 18000 متری طراحی شده بود . این موشک 14.2 متر درازا و 7 تن وزن داشت. این موشک می توانست به یک سرجنگی متعارف 450 کلیوگرمی ( 1000 پوند ) یا سرجنگی هسته ای W40 با قدرت 7 تا 10 کیلوتن مسلح شود . پیشران راکتی سوخت مایع آن ، موشک را به سرعت 2 ماخ می رساند و در این زمان موتورهای رمجت RJ43-MA-3 که با گازوئیل 80 اکتان تغذیه می شدند بکار می افتادند و نیروی لازم برای پیمایش بقیه ی مسیر موشک را فراهم می کردند . این موتور رمجت در پهپادهای لاکهید X-7 ، لاکهید AQM-60 Kingfisher و D-21 بکار گرفته شده بود. موشکهای عملیاتی IM-99A بصورت افقی و در پناهگاههایی نیمه سخت با نام کافین نگهداری می شدند . پس از دریافت فرمان پرتاب ، سقف پناهگاه به طرفین باز می شد و موشک به حالت عمودی قرار می گرفت .پس از آنکه موشک با سوخت مایع مورد نیاز جهت پیشران پر می شد ، پرواز موشک با شروع به کار پیشران Aerojet General LR59-AJ-13 اغاز می گردید . پس از رسیدن به سرعت لازم موتورهای رمجت فعال شده و در ارتفاع 20000 متری موشک را به سرعت کروز 2.8 ماخ می رساندند . هنگامی که موشک به 16 کیلومتری هدف می رسید ، رادار Westinghouse AN/DPN-34 موشک ، آنرا تا رسیدن به هدف هدایت و کنترل می نمود . حداکثر برد موشک 400 کیلومتر بود و با یک سرجنگی شدیدالانفجار متعارف یا یک سرجنگی هسته ای W-40 با قدرت 10 کیلوتن مسلح بود . هدایت موشک Bomarc با استفاده از سیستم یکپارچه SAGE ( Semi-Automatic Ground Environment ) صورت می پذیرفت .SAGE یک سیستم خودکار شناسایی ، رهگیری و انهادام هواپیماهای بمب افکن دشمن بود. با استفاده از این سیستم توانایی پرتاب از راه دور موشک های Bomarc که در پایگاههای ثابت و در پناهگاهها آماده ی پرتاب مستقر بودند برای NORAD فراهم می شد. در بهترین وضعیت پروژه 14 سایت در ایلات متحده و 2 سایت در کانادا آماده ی انجام وظیفه بودند . پیشران سوخت مایع Bomarc A راه حل خوب و مناسبی نبود. پیش از پرتاب ، 2 دقیقه زمان لازم بود تا این پیشران سوختگیری کند و این مدت زمان برای یک رهگیر پر سرعت زمان درازی بود . همپنین بکارگیری و استفاده از سوخت هایپرگلیک ( ترکیب هیدرازین و اسید نیتریک) بسیار خطرناک و پر دردسر بود و چندین سانحه جدی نشت بوجود آمد . زمانی که در نیمه های دهه ی 50 میلادی راکتهای پر قدرت سوخت جامد پا به عرصه ی ظهور گذاشتند ، نیروی هوایی کار تحقیق و توسعه ی گونه ی جدید Bomarc با استفده از سوخت جامد و با نام IM-99B یا Bomarc B را آغاز نمود. این موشک از پیشران Thiokol XM51 و نمونه ی بهبود یافته ی موتور رمجت با نام RJ43-MA-7 استفاده می کرد. بعدها موتور رمجت به نمونه ی RJ43-MA-11 ارتقا یافت . اولین موشک IM-99B در می 1959 به پرواز در آمد اما مشکلات سیستم رانش جدید نخستین پرواز کاملا موفق موشک را به تأخیر انداخت. در جولای 1960 موشک توانست یک پهپاد سوپرسونیک KD2U-1/MQM-15A Regulus II را موفقیت هدف قرار دهد. از آنجا که پیشران جدید جای کمتری می گرفت و امکان حمل سوخت بیشتری برای موتورهای رمجت فراهم می شد ، برد موشک به 700 کیلومتر افزایش یافت . همچنین سیستم هدایت آشیانه ی فاز تریمنال موشک نیز با استفاده از نخستین رادار پالس داپلر دنیا یعنی Westinghouse AN/DPN-53 ارتقا یافت . تمامی موشک های IM-99B با سرجنگی هسته ای W-40 مسلح شدند . در ژوئن 1961 نخستین اسکادران IM-99B عملیاتی شد و Bomarc B بسرعت جایگزین موشکهای Bomarc A شد. در تاریخ 23 مارس 1961 یک موشک Bomarc B توانست در ارتفاع 30000 متری با موفقیت موشک کروز Regulus II را منهدم کند و عنوان بالاترین ارتفاع انهدام هدف در دنیا تا آن تاریخ را از آن خود کند . بین سالهای 1957 تا 1964 ، شرکت بوئینگ 269 موشک CIM-10A و 301 موشک CIM-10B تولید کرد . ( بهترین برآورد از قیمتی که پیدا کردم نشان می داد هر موشک با سر جنگی هسته ای W-40 حدود 10.5 میلیون دلار آب می خورد ) ویدئو ها : https://www.aparat.com/v/w59l0 2:failure https://www.aparat.com/v/Kc5E9 3:bomarc b https://www.aparat.com/v/wVuZz 4:دقت https://www.aparat.com/v/3Mr0S با تشکر ویژه از جناب remo برای آپلود ویدئو ها در آپارات (نمی دونم چرا افزونه ویدئو درست کار نکرد ، مجبور شدم لینک بگذارم !)

بسم الله........ 18 خرداد 1398 مسلحین از دیروز عصر یک سری نبرد را با اسامی گوناگون (هر گروه یک عنوان ) در شمال غرب حماه این بار در حد فاصل شهرکهای محرده و کرناز شروع کردن . قبل از حمله نزدیک به 500 راکت وگلوله توپ به سوی مواضع ارتش پرتاب شده در مرحله بعد نیروهای خط شکن حملات را شروع کرده اند . در ساعات اولیه مهاجمین موفق شدن روستاهای جبین تل ملاح و کفر هود را به کنترل خود درآورده و درگیریها به منطقه ترمیسه کشیده شد. همزمان راکت باران شهرک محرده هم آغاز گردید .در حملات مسلحین پیکر چند تن از شهدای سوری در منطقه نبرد باقی مانده یک نفر هم به اسارت مسلحین در امده . از لحاظ غنائم هم تا این لحظه بجز چند قبضه سلاح و یک توپ اس پی جی تصویر ی منتشر نشده است. نیروهای سوری بعد از ساعاتی گلوله باران های شدید منطقه رو آغاز کردن و نیروهای کمکی به سوی خطوط درگیری روانه شدن. با شروع صبح ضد حملات ارتش آغز شده و تا این لحظه کفر هود و تل ملاح از مسلحین پاکسازی شده البته تل ملاح همچنان نا امن است و تقربا خالی ازمسلحین و همراه با حضور ارتش . اما گروههای جهادی هم بیکار ننشسته و دور جدید حملات را با نام نبرد فتح المبین برای عقب راندن ارتش و پیشروی به سمت کرناز شروع کردن یکی از عوامل انتحاری هم پست ارتش در حومه کرناز را مورد هدف قرار میدهد که به نظر میرسد نیروهای حاضر در این مقر فرصت فرار پیدا میکنند حملات مسلحین تا این لحظه دفع شده است . ظهر امروز هم یک موشک دوش پرتاب به سمت جت سوخو 22 ارتش پرتاب میشود که با وجود اصابت و کنده شدن بخشی از بدنه وبال جنگنده مذکور خلبان موفق میشود در فرودگاه حماه فرود اضطراری کند. در این درگیری مسلحین حجم زیادی از نیروهای خود را وارد کرده و به نظر میرسد برنامه ریزی دقیق تری انجام داده اند اما همچنان در این گونه حملات بازنده اصلی هستن . تلفات مهاجمین در 24 ساعت گذشته بنا بر گفته خودشان نزدیک به 50 کشته است 2 تن از نیروهای تحریر الشام هم به اسارت در امده اند البته امارهای هم در مورد تلفات ارتش بیان میکنند که مورد تایید نیست همانطوری که آمار ارتش درمورد تلفات مسلحین مورد تایید نیست با توجه به تصاویر نزدیک پیکر 10 تن از نیروهای ارتش در اختیار مسلحین قرار دارد. ساعتی پیش هم یک نفربر مسلحین در حومه کرناز با موشک ضد زره منهدم شد حملات مسلحین پیکر شهدای ارتش + سرباز اسیر شده سوری حمله انتحاری در اطراف کرناز تروریستهای کشته شده + نفربر منهدم شده مهاجمین + به اسارت درآمدن دو تن از نیروهای تحریرالشام تصاویر پنج فرد مسلح کشته شده هم هست که چون بصورت اسکلت درامدن نمایش داده نمیشه بخشی از بدنه بمب افکن سوخو 22که بر اثر اصابت موشک دوش پرتاب کنده شده

بسم الله........ 15 خرداد 1398 نیروهای ارتش سوریه از سه روز پیش تا کنون موفق شدن روستاهای قصابیه قاروطیه الحمیرات والقیراط را پاکسازی کنند . بنا بر گفته منابع مخالفین در درگیریهای قصابیه 25 و در درگیریهای سه منطقه دیگر 12 فرد مسلح کشته شدن ادامه بمبارانهای حماه وادلب چند روز گذشته نیروهای تحریر الشام حملاتی را بر تصرف روستای الحویز در سهل الغاب ترتیب دادن . مدافعین این روستا لشگر فلسطینی قدس بوده بعد از ساعاتها درگیری مسلحین مجبور به عقب نشینی شدن در این درگیریها 20 تن از اعضای لشگر قدس به شهادت میرسند مسلحین هم بین 30 تا 35 نفر از اعضای خود را از دست میدهند دست کم 15 تن از تلفات تروریستها ناشی از برخورد یک موشک ضده زره به محل تجمع آنها بوده در لاذقیه و منطقه کبانی هم طبق معمول حمله ضعیف ارتش با شکست روبرو میشود در این درگیری 4 تن از نیروهای سوری و 7 تن از تروریستها کشته می شوند کشف انبار دیگه از سلاح های گوناگون در جنوب سوریه چند روز قبل از حمله صیهونیستها به فرودگاه تی 4محموله هایی از مقصد تهران به وسیله هواپیما در این فرودگاه تخلیه شد انهدام تانکر سوخت قاچاق توسط موشک جاولین اکراد تحت حمایت آمریکا انهدام توپ خود کشی آکاتسیا 2s3 توسط موشک کورنت اولین تصاویر ثبت شده از شکار این توپ توسط موشک ضد زره در درگیریهای سوریه است البته به لطف حماقت نیروهای سوری انتقال خودروهای آبی خاکی pt2 (احتمالا) به لاذقیه

بسم الله........ 19 خرداد 1398 درگیری ها در شمال حماه همچنان با شدت ادامه دارد . مسلحین گروه گروه شبه انتحاری و نیروهای خط شکن را روانه خطوط درگیری کرده و ساعاتی بعد از هر حمله حملات جدید را آغاز میکنند تاکنون اجازه تجمع نیروهای ارتش و شروع ضد حمله اصلی را به انها ندادند . پریروز مسلحین حمله شدیدی را به شهرک کرناز شروع کردن. فشار حملات به حدی بود که منطقه الحمامیات در محاصره قرار گرفتن وراه حمامیات به کرناز قطع شده بود که به لطف وجود خطوط دفاعی قوی چند ساله حملات دفع وده ها تن از مهاجمین به هلاکت رسیده اند . اما این پایان ماجرا نبود بعد از شکست در کرناز دو انتحاری مواضع ارتش در روستای جلمه را مورد هدف قرار دادند و بلافاصله نیروهای خط شکن وارد میدان شده و مثل همیشه ارتش دست به عقب نشینی زده درگیریها به داخل روستای جمله کشیده میشود نیروهای لشگر 9 ارتش سوریه بر اثر فشار حملات روستا را تخلیه کرده وبرای دقایق و ساعاتی روستا در کنترل مسلحین باقی میماند که یگان های گروه رزمی نمر به فرماندهی مستقیم سرتیپ سهیل حسن وارد میدان شده و با ضد حمله ایی شدید منطقه را باز پس گرفته . به نظر میرسد گروه رزمی نمر شمال غرب سوریه را ترک کرده و برای پس زدن مسلحین نیروهای اصلی خود را وارد منطقه کرده . ساعاتی پیش هم حملات مسلحین به قصابیه و حمیرات دفع شد. تلفات طرفین در درگیریهای چهار روزه در شمال حماه بالا بوده هر دوطرف امار نجومی درباره یکدیگر بیان میکنند اما با استناد به منابع طرفین درباره امار خود مسلحین تا ساعاتی پیش 115 و ارتش هم 50 کشته متحمل تلفات شده . نکته مهم اینکه چون مسلحین نتوانستن خطوط ارتش را به سرعت شکافته و در عمق پیشروی کنند جنگ حالت فرسایشی به خود گرفته واین به ضرر مسلحین تمام میشود مگر اینکه نیروی قویتر از این وارد میدان کنند و یا از همه بهتر یک محور جدید را برای حملات انتخاب کنند سرانجام حمله به کرناز دو نقطه ایی در جلمه که مورد حمله انتحاری قرار گرفت / هجوم مسلحین وعقب نشینی ( فرار ) نیروهای لشگر 9 ارتش تصاویری یکی از حملات انتحاری قبلا قرار داده شده است شهدای ارتش در مدرسه تل ملاح و جلمه + دو اسیر ارتش ورود نیروهای گروه زرمی نمر به منطقه جمله بعد از حمله موفق خود به نظر میرسه این تانک T55MV از حمله موشکی چند روز پیش در اطراف قصابیه جان سالم به در برده . این تانک توسط موشک کورنت یا میتس مورد هدف قرار گرفته بود لینک حمله به یکی از تانکهای ارتش در اطراف قصابیه https://www.aparat.com/v/4MRuC لینک حمله انتحاری به سنگر ارتش در اطراف جلمه https://www.aparat.com/v/J25Bt

همچون پهپاد حماسه که ظاهرا اسکیل کوچک پهپاد فطرس بود این پهپاد هم نمونه ی کوچک تر پهپاد کمان 12 به نظر میرسه . البته پبش از رونمایی اسکیل کوچکتر با نام مهاجم 92 که نشان دهنده ی پروژه ی ساخت یک پهپاد رهگیر در سال 92 هست ازین پهپاد بدون هیچ نامی در نمایشگاه پدافند هوایی رونمایی شده بود . نمونه ی اولیه از همون لرکس عریض بهره میبرد ولی ظاهرا محل نصب موتور به جای انتهای بدنه ؛ بالای آن و در قسمت نزدیک به انتها بود . اکنون مشخص میشه که گمانه زنی ها بر اساس اینکه پهپاد فوق پهپاد هدف بوده است در اون موقع صحیح نبوده . لینک + اولین نمونه مشاهده شده در نمایشگاه پدافند : نمونه ی بعدی ( مهاجم 92 ) با کشیده تر شدن بوم ها موتور به انهتای بدنه انتقال پیدا کرده و همچنین برجستگی رادوم در طراحی لحاظ شده . نمونه ی آخر ( کمان 12 ) که در روز رونمایی دوفروند به همراه موشک اخگر نمایش داده شد . اسکیل حدودا دوبرابر شده و در انتهای بالها از بالچه های یکپارچه ( blended winglet ) استفاده شده . این فقره در طراحی ، در دنیا هم مربوط به سالهای جدید هست و درنمونه های تجاری ایرباس با طراحی sharklet در a 320 و در نمونه های نظامی ، جنرال اتمیکس در پروژه ها ی Predator B ER افزایش برد پریدیتور و MQ-1C ER Gray Eagle افزایش برد گری ایگل دیده شده بود . ظاهرا به دلیل مداومت بالای بیشتر چنین نکته ای در طراحی واردشده . گذشته از اون این پهپاد به دلیل شکل بدنه اش که منحنی هست در میان پهپاد های ایرانی سابقه ای نداره . نزدیکترین نمونه united 40 امارات هست . به نظر میرسه این هم باعث افزایش برازایی بدنه میشه . پریدیتور بی اکستندد رنج : گری ایگل اکستندد رنج :

مهمترین موضوع رونمایی سامانه 15 خرداد، بخش کشف و درگیری این سامانه هست که رادار و اتاق فرماندهی سامانه بر روی یک کامیون مستقر شده است. بنابر فیلم آزمایش 15 خرداد، این سامانه از رادار نجم 804 بهره می برد. این رادار نسخه جدید رادار نجم 802 است که با در ارتقاء جدید می تواند با 6 هدف درگیر شود که این تعداد 2 برابر اهداف قابل درگیری رادار نجم 802 بی است. نکته امیدوار کننده در این رونمایی عدم موازی کاری بین پدافند هوایی سپاه و ارتش هست چراکه هوافضای سپاه هم در آینده می تواند با بکارگیری نسل جدید رادار نجم، قابلیت سامانه پدافندی صیاد را افزایش دهد. رادار نجم 804 احتمالا 15 خرداد مانند صیاد به عنوان تک آتشبار به کار گرفته شود چرا که به دلیل کمبود بودجه و محدودیت در تولید نمی توان یک گردان کامل را در مناطق مورد نیاز مستقر کرد بنابراین فعلا با استقرار یک آتشبار، سعی بر برطرف کردن خلاهای موجود هست. قابل توجه هست که یک آتشبار 15 خرداد توانایی برابر با یک گردان سامانه تلاش دارد و البته از لحاظ راداری کاملا بر تلاش برتری دارد. به همین دلیل بهتر است با تولید بیشتر رادارهای 15 خرداد سعی شود که مناطق بیشتری از آسمان کشور تحت پوشش پدافند هوایی قرار بگیرد. فعلا 15 خرداد به صورت آتشبار وارد پدافند خواهد شد و پس از رفع نسبی خلاء پوشش پدافند هوایی در برخی مناطق ایران شاهد بکارگیری گردانهای کامل خواهیم بود. می توان امیدوار بود که با حذف رادار کنترل آتش افق و جایگزینی آن با رادار نجم 804، سامانه تلاش را به یک سامانه در کلاس جهانی تبدیل کرد. در حال حاضر به دلیل استفاده از رادار افق و به دلیل ضعف های ذاتی این رادار، سامانه تلاش توانایی درگیری با حداکثر 6 هدف را دارد که با جایگزینی این رادار با رادار نجم 804 توانایی تلاش افزایش چشمگیری پیدا کرده و هر گردان تلاش می تواند با 18 هدف در یک زمان درگیری شود و 36 موشک را هدایت کند. قابل ذکر است که با افزایش تعداد آتشبارها می توان اهداف بیشتر را هدف قرار داد و این بستگی به بودجه و سیاست‌های نیروی پدافند هوایی ارتش دارد. قرارگاه خاتم الانبیا اعلام کرده بود برد موشک صیاد 3 به 150 کیلومتر افزایش پیدا خواهد کرد در نتیجه درس سالهای آینده باید منتظر توسعه رادار نجم 804 برای درگیری در مسافت 150 کیلومتری باشیم. احتمالا با توجه به این روند، تعداد زیادی رادار نجم 804 تولید نشود و وزارت دفاع سرمایه خود را بر روی توسعه این رادار جهت بگارگیری صیاد 3 جدید متمرکز کند. اگر همانگونه که در رونمایی نشان داده شد هر آتشبار از دو لانچر 4 فروندی استفاده کند (احتمالا تعداد لانچرها بیشتر باشد) درصد موفقیت سامانه به دلیل عدم امکان شلیک 2 موشک به ازای هر هدف کاهش پیدا می کند. در سامانه جدید نیاز هست که حداقل 3 لانچر 4 فروندی وجود داشته باشد اما این تعداد با توجه به واقعیات میدانی کافی نخواهد بود هم اکنون سامانه‌های اس 300 و پاتریوت با استفاده از تعداد لانچر بیشتر و در نتیجه تعداد موشک بالاتر می توانند امنیت سامانه را در طی جنگ افزایش دهند و از خالی شدن لانچرها پس از یکبار پرتاب کامل موشکها جلوگیری کنند و بازهم سامانه با داشتن چندین موشک دیگر غافلگیر نشود. به نظر لازم می‌آید باید از لانچرهای با ظرفیت بالاتر استفاده کرد در این راستا می توان با بکارگیری کامیونهای 8x8 لانچری ساخت که توانایی پرتاب 6-8 موشک ( به صورت 2x3 و 2x4 ) را داشته باشد خصوصا که این سامانه قرار است از 2 نوع موشک مختلف استفاده کند و این موضوع استفاده از لانچرهای 6 فروندی یا 8 فروندی مانند سامانه آستر را ضروری می نماید. لانچر 8 فروندی سامانه آستر

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز ، بحث شیرین تاریخچه تولید و بکارگیری پهپاد در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی رو به اتفاق هم ادامه میدیم: پهپاد در دفاع مقدس روند شکل گیری و نقش آفرینی یگان پهپاد سپاه در دفاع مقدس عملیات کور هواپیمای RF-4 با همه محدودیت های پروازی اش ، آب باریکه ای را می مانست که می توانست تنور عملیات ها را علیه دشمن گرم نگه داشته و امید به بیرون راندن اشغالگران را از خاک میهن اسلامی تازه کند ؛ اما جلسه تابستان 1363 ، مُهر دیگری بود بر محدودیت بکارگیری آنها. این جلسه مهم در حوزه فرماندهی نهاجا تشکیل شده بود و همه فرماندهان سپاه از آقای محسن رضائی بگیر تا فرماندهان عملیاتی جنگ حضور داشتند. من و آقای حسین تاش از یگان هوائی سپاه به آن جلسه دعوت شده بودیم. عموما این جلسات برای تبادل نظرات بین ارتش و سپاه برگزار می شد ، اما این بدترین جلسه ای بود که کام همه فرماندهان را تلخ کرد. آقای معینی فر ، از فرماندهان ارتش در این جلسه رسما اعلام کرد که ما به دلائل مختلف ، دیگر نمی توانیم از هواپیمای فانتوم استفاده کنیم. برای شناسائی و عکسبرداری از مواضع دشمن از این پس فکر دیگری بکنید. با این حرف حالمان گرفت. با دکل های برق که فقط در برخی از مناطق پیدا می شد، چیز زیادی نمی شد از عقبه دشمن را دید زد. نیروهای شناسائی زمینی هم فقط می توانستند حداکثر از کمین ها عبور کرده و تا خط دشمن پیش بروند. از آن به بعد به راحتی ، نمی توانستیم حدس بزنیم ، چه برسد به اینکه بخواهیم عملیاتی را طرح ریزی کنیم. تمام روش های شناسائی دشمن بسته به همین چند مورد بود ، اما این فقط عکس هوائی بود که می توانست چاره کار باشد. اگر چه عکس های RF-4 هم از ارتفاع بسیار بالائی گرفته می شد و بسیاری از مواضع به خصوص آنهائی را که دشمن اختفاء و استتار کرده بود ، پیدا نبود و از طرفی فاصله زمانی عکسبرداری تا موزائیک کردن و تفسیر آنها و استخراج و دسترسی به اطلاعات آنها ، زمان نسبتا زیادی می برد و در این فاصله دشمن می توانست ؛ آرایش نظامی خود را عوض کند ، اما با این همه فرماندهان به شناخت کلی از عقبه دشمن می رسیدند. اما اکنون بدون آن یا باید از عملیات کردن علیه دشمن صرف نظر می شد و یا به عملیات کور تن داده می شد. تن دادنی که بی شک خسارات فراوانی را باید به جان خرید. اگر چه آن روز همه مأیوس و نگران بودند اما ایمان داشتیم که راه سومی باید وجود داشته باشد. راوی : محسن عمل نیک * * * * * راه سوم ظاهرا احمد راه سوم ماجرا بود. من می دیدم این چند روز دارد تقلاهائی می کند و رفت و شدهائی را نیز به فرماندهی یگان راه انداخته است اما نمی دانستم اینقدر مهم شده باشد. احمد با این کار حسابی خودش را مطرح کرده بود. اکنون دیگر نامش ورد زبان فرماندهان شده و خبرش حتی به محسن رضائی هم رسیده بود. پیش خود می گفتم : حالا دیگر حتی می تواند خانه نیمه کاره اش را به اتمام برساند ، به خصوص اینکه او آدم نکته سنج و فرصت شناسی است و می داند چطور با فرماندهان حرف بزند تا به خواسته هایش برسد. شاهکارش فقط این نبود که موفق شده بود پرنده ای بدون سرنشین بسازد که به راحتی در آسمان پرواز کند ، بلکه او توانسته بود با کار گذاشتن دوربین عکاسی در آن ، عکس هائی از فراز شهرش با وضوح بسیار بالا بگیرد. این کار یعنی تحول اساسی در جنگ. وقتی با خودم فکر میکردم او با این کار چقدر توانسته است در کم شدن ضایعات انسانی جنگ کمک کند ، حسودی ام میشد. ما با هم همکار بودیم ، هر دو با هم سر یک کلاس می رفتیم و در قسمت فنی هواپیمائی ، عضو کادر اویونیک بودیم. اما اینک توجه الهی شامل حال او شده بود. عکس های هوائی را که او از فراز شهر قزوین گرفته بود ، واقعا قابل تقدیر بود. بی خود نبود که به دستور آقا محسن فرمانده کل سپاه ، هم پول و امکانات برای توسعه کار در اختیارش گذاشتند و هم اسلحه ای کمری به او دادند که از خطر منافقین در امان بماند. خودش می گفت : برای اینکار از طرف منافقین تهدید به مرگ شده بود. حالا آنها چطور فهمیده بودند ، بماند. چقدر خبرهای جور واجور در این چند روز برای احمد اتفاق افتاده بود و من بی خبر مانده بودم. ولی نمی دانم چرا برای نشان دادن هواپیمایش ، هر بار تعلل می کرد. او حتی مرا که دوست صمیمی اش بودم به خانه اش راه نداد. وقتی در پاسخ فرمانده یگان هر بار طفره می رفت ، من به همراه چند نفر از دوستان تصمیم گرفتیم که سر زده به خانه اش برویم و هواپیمایش را از نزدیک ببینیم. همین کار را هم کردیم. او اول نخواست ما را به خانه اش راه بدهد ، اما وقتی فهمید ما این همه راه را از تهران کوبیده ایم و تا قزوین آمده ایم ، تسلیم شد و ما را به انباری خانه شان برد. تماشای هواپیمای اسباب بازی با آن چرخ های کالسکه و درب و داغون اش ، مسخره تر از آن بود که ماجرا را باور کنیم ، چه برسد به اینکه از او توضیح بیشتری بخواهیم. کافی بود چشم به چهره مضطرب و شرمنده اش می دوختیم. تمام حرکاتش گویای یک دروغ بزرگ بود ، چیزی که ما را همچنان سر دو راهی قبل متوقف کرد. او چون نتوانسته بود هواپیماهای دست سازش را پرواز دهد ، عکس های ارائه شده به ما را از درون یک بالگرد گرفته بود. راوی : محسن عمل نیک ادامه دارد ... ------------ پ.ن 1 : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند. پ.ن 2 : با توجه به طولانی بودن مطالب و بخاطر جلوگیری از خستگی مخاطب در پست های بعدی به ادامه مطالب این کتاب خواهیم پرداخت. پ.ن 3 : به دلیل رعایت امانتداری لازم است بیان نمایم که بخاطر جلوگیری از یکنواختی مطالب ، تعدادی عکس هم در لابلای مطالب تاپیک قرار داده ام که این عکس ها عمومامربوط به کتاب نبوده و توسط اینجانب انتخاب شده اند

راز بقای شاهین شصت سال دفاع از پهنه آسمان بخش دوم اگر چه سامانه دفاع هوایی هاوک ، بلحاظ طراحی متعلق به دهه پنجاه میلادی است ، اما از زمان ورود بخدمت تا کنون بهسازی های متعددی را بخود دیده ، به شکلی که موشک MIM-23B که از ابتدای دهه هفتاد میلادی وارد خدمت شد ، نسبت به سلف خود ، 5 سانتی متر کوتاهتر بوده ، در حالی که سر جنگی آن بحاظ وزن دچار تغییرات شگرفی شده و به 75 کیلوگرم رسیده ، ضمن اینکه برای بهبود قابلیتهای درگیری ، سامانه های الکترونیک ، بخصوث پیشرانه و سوخت موشک نیز مورد ارتقاء قرار گرفته است . از سویی دیگر ، با توجه به افزایش گستره تهدیدات هواپایه ، این پیکربندی دفاع هوایی پس از بازنگری های متعدد ، ارتفاع درگیری بیشتر (11000 تا 18000متر ) را در بردی 35 کیلومتری ( در مقایسه با برد 25 کیلومتری نمونه های قدیمی تر ) بخود می دید ، هر چند هنوز در مقایسه با سیستم دفاع هوایی S-75 در رتبه پایین تری قرار می گرفت و این بدان معنا بود که در آن زمان ، سیستم روسی تهدید به مراتب مرگبارتری را بر علیه هواگردهای متخاصم فراهم می نمود . با این وصف ، نمونه های بعدی معرفی شده هاوک با هدف تاثیر گذاری بهینه تر برعلیه هواگردهای روسی که اینک بلحاظ سطح بقاء و اطمینان پذیری ، به مرحله کاملا جدید وارد شده بودند در حوزه الکترونیک دستخوش تغییرات زیادی شدند ، تا جایی که شرکت سازنده موفق شد تا در اوایل دهه هشتاد میلادی ، با معرفی گونه های MIM-23C/D ، این موشکها را با استانداردهای کاملا پیشرفته ای در حوزه جنگ ضد الکترونیک به کاربران ارائه نماید . در دهه 90 میلادی نیز این موشک تغییرات جزیی در دو حوزه کلاهک و فیوز های جنگی را بخود می دید. اما آنچه که آشکار بود ، موشک هاوک پس از تغییرات نسبتا" گسترده در نمونه MIM-23B ( 1971) به تقریب تا انتهای دهه نود میلادی ، چندان بروزرسانی های گسترده را بخود ندید. با این وصف ، در یک بازه زمانی 40 ساله از انتهای دهه پنجاه میلادی تا کنون ، نزدیک به 40000 تیر موشک هاوک تولید شده و پس از بسته شدن خط تولید این موشک در شرکت سازنده ، موشک فوق ،هم اکنون با شناسه " شاهین / شلمچه " و همچنین نسخه بهینه سازی شده آن با شناسه " مرصاد" از سال 2010 توسط صنایع دفاعی ایران در حال تولید است. اگر چه گزارشهای متعددی از تولید این موشک در ایران ، وجود دارد ، اما تا کنون اسناد مشخصی از قابلیتهای موشک جدید و اینکه آیا بهینه سازی صورت پذیرفته توسط ایرانی ها ، نشاندهنده اضافه شدن مشخصات جدید به این موشک نسبت به نمونه MIM-23B تحویلی ، منتشر نشده است . ضمن اینکه منابع ایرانی مدعی اند که فن آوری موشک هاوک با بهینه های بیشتر و در ترکیب با فناوری موشک هوابه هوای فینیکس در قالب موشک هوا به هوای فکور-90 هم اکنون در خط تولید قرار دارد . از سویی دیگر ، نیروی هوایی اسراییل نیز با افزایش سطح تهدیدها ، به شکل بومی ارتقاء سیستم های هاوک خود را در دستور کار قرار داد ، به شکلی که با اضافه نمودن جستجوگرهای الکترو- اپتیکی ، گستره محدوده شناسایی این سیستم را بهبود داده ، ضمن اینکه با تغییراتی در پیشرانه و سوخت موشک ، برد و ارتفاع درگیری موشک نیز تغییراتی زیادی را به نمایش می گذاشت . اما در حالی که هاوک بهینه سازی متعددی را بخود دیده ، با این حال هنوز هیچ فکری برای برطرف نمودن نقطه ضعف اصلی این موشک ( سرعت پایین ) برای درگیری با اهداف پرسرعت نشده است . بدین معنی که اگر چه هاوک قابلیت رهگیری هواگردهایی نظیر اف-35 ، اف-18 و JF-17 باسرعتهای نزدیک به 1.6 ماخ را دارد ، اما به تقریب همه جتهای جدید روسی و چینی با در اختیار داشتن سرعتهایی فراتر از 2.2 ماخ و همچنین سامانه های پیشرفته جنگ الکترونیک و قابلیتهای مانورپذیری بسیار بالا ، که هاوک به هیچ عنوان توانایی تطبیق پذیری با این تهدیدات را در اختیار ندارد ، عملا" به یک سیستم دفاع هوایی منسوخ تبدیل می گردد . بن پایه صرفا" برای میلیتاری /مترجم : MR9

«15 خرداد» ایرانی؛ دوربردتر از buk روسی و PAC-1 آمریکایی/ ثبت رکورد قابل تحسین در سرعت عملیاتی شدن سامانه‌های پدافندی در کنار طراحی و توسعه انواع موشک‌های کروز و بالستیک، ساخت و به‌روزرسانی موشک‌های ضد هوایی چند سالی است که در نیروهای مسلح کشورمان با شدت در حال پیگیری است بخصوص پس از تأکیدات رهبر انقلاب مبنی بر اولویت قرار دادن پدافند و دفاع هوایی. به همین خاطر چندین محصول خوب در این زمینه تا به امروز به تولید رسیده و تلاش‌ها برای بهبود و افزایش توان پدافند هوایی کشور ادامه دارد که جدیدترین آن‌را می توان رونمایی از یک سامانه مهم و مدرن در روز ۱۹ خرداد ۱۳۹۸ با نام "۱۵ خرداد" دانست. در مدل پیش بینی و اجرا شده در نیروهای مسلح کشورمان، سپاه پاسداران با الگوگیری از طرح موفق و مدرن "بوک" روسیه، خانواده موشک‌های سری طائر را توسعه داده و سامانه‌هایی مثل سوم خرداد و طبس را به تولید انبوه رسانده است. این سیستم در حال حاضر به نوعی ستون فقرات دفاع هوایی سپاه را تشکیل می دهد. در مقابل، وزارت دفاع برای ارتش جمهوری اسلامی ایران با بهره‌گیری از طرح موشک آمریکایی استاندارد که نمونه‌های اولیه آن قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به کشور وارد شده بود، طرح موشک‌های سری صیاد را کلید زد. صیادها برای دفاع مطمئن به پرواز در می‌آیند یکی از پروژه‌های اجرا شده در بخش خودکفایی نیروهای مسلح، مربوط به مهندسی معکوس و تولید مجدد موشک استاندارد است که خروجی این برنامه، موشک محراب نامیده می شد که در یگان‌های شناور نداجا نصب شده است. برد موشک محراب در حدود ۳۰ الی ۴۰ کیلومتر تخمین زده می شود. سری بعدی در این خانواده موشک صیاد ۲ است. این موشک در سال ۱۳۹۲ رونمایی شده و این سامانه نیز در زمینه طراحی کلی از موشک استاندارد الگو گرفته است. موشک صیاد -۲ هر چند تا نزدیک انتهای بدنه شباهت بسیاری به موشک‌های استاندارد / محراب دارد اما مهمترین تفاوت ظاهری آن در شکل بالک کنترلی نصب شده در انتهای بدنه است. تفاوت دیگر صیاد -۲ با موشک‌های استاندارد موجود در ایران در طول آنها است که با توجه به فاصله نوک دماغه از بال و فاصله بالک از انتهای بال، موشک جدید باید در حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد کشیده‌تر از نمونه آمریکایی بوده و در واقع به ابعاد نسل‌های جدید موشک استاندارد نزدیک است. این موارد به علاوه تفاوت‌های موجود در اندازه و زوایای لبه حمله و فرار بال دو موشک با وجود مشابهت کلی طرح، نشان دهنده اجرای فرایند طراحی روی موشک ایرانی و نه یک مهندسی معکوس از طرح آمریکایی است. همچنین هر چند از تصاویر نمی‎توان اطلاعات قطعی در زمینه قطر بدنه موشک بدست آورد اما به نظر می‎رسد در صورت بیشتر بودن قطر صیاد -۲ از استاندارد، این اختلاف بسیار اندک است هر چند که تأثیر آن روی برد موشک به دلیل ایجاد فضای بیشتر برای پیشران می‎تواند قابل توجه باشد. بنا بر این با توجه به اینکه بر مبنای مقایسه با موشک‌های هم رده احتمالاً باید برد موشک صیاد -۲ در حدود ۱۰۰ کیلومتر یا کمتر با بیشینه ارتفاع درگیری کمتر از ۳۰ کیلومتر باشد، لذا این موشک به خوبی بردهای متوسط و ارتفاعات بالا و متوسط را پوشش می‎دهد. موشک صیاد ۳ جدیدترین عضو خانواده صیاد است.بدنه و ظاهر کلی این موشک شبیه به خانواده استاندارد و باله های انتهایی موشک نیز شبیه به خانواده موشک‌های پاتریوت هستند. در موشک صیاد ۳ با یک حالت ترکیبی از هدایت‌های مختلف برای موشک هستیم. بر اساس آنچه که اعلام شده است از سیستم‌های هدف‌یابی مادون قرمز، راداری نیمه فعال و فعال راداری در صیاد ۳ استفاده شده است. هنوز اطلاعات کاملی از نحوه عملکرد این سامانه‌ها در موشک مذکور منتشر نشده اما می توان این گونه این احتمال را مطرح کرد که حالت هدایت نیمه فعال راداری برای زمانی است که موشک به سمت هدف شلیک شده و تا قبل از فاز نهایی، اطلاعات لازم را از رادار زمینی دریافت می کند و در صورت لزوم نسبت به تغییر مسیر پروازی اقدام می کند. پرواز با هدایت فعال راداری احتمالاً مربوط به مرحله نهایی است که رادار نصب شده در خود موشک، هدف را کشف کرده و بدون نیاز به به ایستگاه رادار زمینی به سمت هدف حرکت می کند. با وجود رادار فعال در این موشک میزان نیازمندی آن به رادار زمینی کمتر است. در نمونه‌های راداری نیمه فعال تا لحظه برخورد نیاز به حفظ ارتباط با رادار درگیری مستقر در زمین، هوا یا دریا وجود دارد که سامانه مورد نظر را در برابر جنگ الکترونیک دشمن آسیب پذیر می کند. اما درباره بحث هدایت مادون قرمز احتمالاً از این حالت برای درگیری با اهداف در فاصله کمتر بدون نیاز به استفاده از رادار استفاده می شود. جستجوگر فروسرخی که در سامانه زمینی نصب شده بعد از کاوش فضای مورد نظر هدف را کشف و به موشک منتقل کرده و موشک تا لحظه برخورد با هدایت سامانه مادون قرمز به حرکت خود ادامه می دهد. سامانه ۱۵ خرداد، جدیدترین عضو خانواده پدافندی ارتش همانطور که اشاره شد وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در روز ۱۹ خرداد سال ۹۸، سامانه دفاع هوایی جدیدی را به پدافند هوایی ارتش تحویل داده است. سامانه جدید که ۱۵ خرداد نام دارد از نظر ظاهری شبیه به سری سامانه‌های تلاش بوده و بر اساس اعلام وزیر دفاع از موشک صیاد ۳ بهره می برد. درباره مشخصات این سامانه، وزیر دفاع گفته است: در شبکه جامع پدافند هوایی کشور لازم است گستره‌ای از سامانه‌های پدافند هوایی با بردهای مختلف از چند کیلومتر تا چند صد کیلومتر به کارگرفته شوند؛ و بر این اساس این سامانه می تواند اهدافی نظیر جنگنده و پهپادهای مهاجم را در برد ۱۵۰ کیلومتر شناسایی و تا برد ۱۲۰ کیلومتر ردگیری نماید و توانایی شناسایی اهداف پنهان‌کار در برد ۸۵ کیلومتر و درگیری و انهدام آن‌ها را در برد ۴۵ کیلومتری را دارا می‌باشد. سامانه پدافند هوایی "۱۵ خرداد" قادر است تعداد ۶ هدف را بطور همزمان شناسایی و ردگیری کرده و علیه ۶ هدف عملیات شلیک و انهدام را انجام دهد. از دیگر ویژگی‌های بارز این سامانه سلاح قابلیت تحرک پذیری آن می‌باشد، بگونه‌ای که زمان حاضر به جنگ و عملیاتی شدن آن کمتر از ۵ دقیقه است. برد موشک این سامانه برای مقابله با اهداف معمولی ۷۵ کیلومتر و ارتفاع درگیری آن ۲۷ کیلومتر اعلام شده است. یکی از نکات مهم درباره سامانه سوم خرداد نسبت به دیگر سیستم‌های مشابه در کشور، افزایش تعداد پرتابگرهای موشکی روی یک کشنده است. قبلاً به صورت معمول هر پرتابگر موشک صیاد حامل ۲ موشک بود که در سامانه ۱۵ خرداد این تعداد به عدد ۴ رسیده و حجم آتش هر واحد از این سامانه را به نسبت مدل‌های قبلی افزایش می دهد. در عین حال قابلیت درگیری همزمان آن با ۶ هدف از جمله دیگر توانایی‌های مهم این سامانه است که پیش از این کم‌تر در سیستم‌های پدافندی بومی ایران دیده شده بود. استفاده از رادار آرایه فازی کنترل آتش در ۱۵ خرداد نیز باعث افزایش مقاومت آن در برابر جنگ الکترونیک دشمن خواهد شد. در مقام مقایسه باید گفت نسل جدید موشک بوک به اسم مدل "ام ۳ " که یکی از مدرن‌ترین سامانه‌های پدافندی در کلاس خود در دنیا محسوب می شود و ورود آن به ارتش روسیه عمری کمتر از ۳ سال دارد، دارای برد درگیری در حدود ۷۰ کیلومتر است. روس‌ها با توجه به وضعیت تهدیدات هواپایه، امروز اقدام به افزایش تعداد موشک‌ها بر روی پرتابگر بوک ام ۳ و افزایش برد درگیری آنها کرده‌اند. افزایش قدرت رادار برای کشف و شناسایی موشک‌های کروز و اهداف پنهان‌کار از دیگر فعالیت‌های روسیه بر روی بوک مدل ام ۳ است. ارتفاع درگیری موشک بوک ام ۳ بیش از ۳۰ کیلومتر است ولی در هر صورت ارتفاع درگیری ۲۷ کیلومتری صیاد ۳ نیز برای پوشش دادن طیف کاملی از تهدیدات هوایی کفایت می کند. بر این اساس، سامانه ۱۵ خرداد، بردی بیش از بوک ام ۳ و پاتریوت مدل ۱ دارد (برد و نه ارتفاع) و به خوبی پتانسیل‌های افزایش برد به ۱۰۰ کیلومتر نیز در خود جای داده است.فراموش نکنیم که پلتفرم مورد استفاده برای موشک این سامانه یعنی صیاد ۳، بر اساس موشک استانداردی است که امروز حتی بر اساس آن مدل‌هایی با توانایی خروج از جو زمین و درگیری با ماهواره‌ها و موشک‌های قاره‌پیما در حال حرکت در مدار زمین نیز ساخته شده است. توسعه سامانه ۱۵ خرداد نشان دهنده این مسئله است که سیستم پدافند هوایی کشور ما عمده تهدیدات را در برد و ارتفاع متوسط رصد کرده که شامل هواپیماهای شکاری بمب‌افکن می شود چراکه امروزه عمده سیستم‌های پدافند هوایی زمین پایه روی این محدوده تمرکز کرده‌اند. در عین حال با داشتن قابلیت درگیری با پهپاد ها و موشک‌های کروز و همچنین افزایش تعداد موشک‌ها به ازای هر کشنده، قدرت آتش پدافند هوایی ارتش برای مقابله با حملات پر حجم هوایی نیز افزایش پیدا کرده است. رسیدن به چنین قابلیت‌هایی که بتوان یک سامانه پدافندی کاملاً ایرانی را با نمونه‌های مشهور پدافندی در روسیه و آمریکا مقایسه کرد، افتخاری است که قطعاً با تکیه بر نیروهای جوان و متخصص داخلی و اعتماد به ظرفیت‌های بومی، امکان رسیدن به آن فراهم شده است؛ چیزی که کمبود آن در سایر بخش‌های کشور به شدت احساس می شود.

بسم الله.......... 11 خرداد 1398 وضعیت یمن و استان ضالع + برخی از غانئم انصارالله از نبردهای این منطقه نیروهای انصاراالله برای چند روز موفق شدن شهر قعطبه رو به کنترل خود در آورده که با حملات سنگین ائتلاف عقب کشیده . در گام بعدی دور جدید حملات را شروع و در آستانه تصرف مجدد شهر بودن که باز هم مجبور به عقب نشینی شدن نیروهای ائتلاف هم چندین حمله برای دور کردن انصارااله از قعطبه ترتیب دادن که با مقاومت رزمندگان انصارالله روبرو شده انهدام ادوات و تانکهای نیروهای ائتلاف کلیپ بخشی از تصاویر https://www.aparat.com/v/HAOab شکار چند ماشین راه سازی نیروهای ائتلاف کلیپ مربوطه https://www.aparat.com/v/vJfR4 انهدام تانک ارتش عربستان در منطقه جیزان نیروهای عربستانی عموما از تانکهای آبرامز در این منطقه استفاده میکنند .ممکن است تصاویر مربوطه به شکار تانک آبرامز باشد کلیپ مربوطه https://www.aparat.com/v/o612Z

بسم الله.......... 21 خرداد 1398 نیروهای انصارالله در هفته گذشته در دو حمله جداگانه به پاسگاه های مرزی نیروهای سعودی هفت دستگاه نفربر کانادایی LAV25 را منهدم کردن پهپاد MQ9 سرنگون شده توسط انصارالله

در آینده به طور قطع تعداد لانچرها اضافه خواهد شد. در حال حاضر ما موشک " 9 دی " را داریم که قرار است در پدافند کوتاه برد نقش داشته باشد بنابر اعلام منابع غیر رسمی برد این موشک 30 کیلومتر است. با تا شدن بالکهای این موشک یا کمی افزایش عرض لانچرهای مکعبی شکل "تلاش" می توان 24 موشک "9دی" را در یک لانچر 4 فروندی بارگذاری کرد. موشک "نه دی" (سفید رنگ) به تفاوت قطر موشک "نه دی" و موشک طائر2 توجه شود مشکل بزرگ این سامانه جهت دفاع کوتاه برد و برای درگیری با موشک های کروز و بمب‌های هدایت لیزری/جی پی اس و پهپادهای انتحاری، حداقل ارتفاع درگیری رادار نجم 804 است. این رادار با توان درگیری در ارتفاع 150 متری شانس بسیار کمی برای هدف قرار دادن موشک های کروز و بمب های هدایت شونده دارد. اگر قرار است که این سامانه نقش ضد کروز نیز داشته باشد باید بتواند با اهداف در ارتفاع 5 متری نیز درگیر شود که این نیازمند ارتقاء رادار نجم 804 است. و با اطمینان می توان گفت که این رادار باز هم مورد ارتقاء قرار خواهد گرفت.

بسم الله........ 9خرداد 1398 پایان قمار کفر نبوده بعد از دو هفته حملات وضد حملات طرفین در شمال غرب حماه بر سر شهر کوچک کفر نبوده . ارتش سوریه مواضع خود را در منطقه تثبیت و اماده شروع دور جدید درگیریهای زمینی است . در درگیریهای شمال غرب حماه تاکنون نزدیک به 400 فرد مسلح و 130 نیروی ارتش سوریه کشته و دهها تانک زرهپوش و خودرهای تاکتیکال از طرفین منهدم یا آسیب دیده است . آخرین در گیری برسر کفر نبوده به کشته شدن 45 فرد مسلح و 19 نیروی ارتش سوریه منجر شد. جایی که حملات هوایی و توپخانه ایی روسها وسوریها بشدت عرصه را بر مخالفین تنگ کرده وبا شروع ضد حملات متقابل سوریها در پناه بالگردها روس بعد از تنها چند ساعت درگیری مجبور به عقب نشینی از این منطقه شدن . بعد از این شکست تمام سران اصلی گروهها مسلح در سوریه در حرکتی کم سابقه به دور هم جمع شدن تا راهی برای جلوگیری از پیشروی های بیشتر ارتش پیدا کنند . در این بین بمبارانهای جنوب حلب وخان شیخون و انتشار اخبار تجمع نیروهای ارتش و متحدین در این مناطق بشدت مسلحین را نگران کرده و احتمال باز شدن چند جبهه بصورت همزمان و سرازیر شدن این نیروهای به سوی شهرهای مثل خان شیخون سراقب تفتناز و... در نهایت ادلب بر نگرانی های سران تروریستها افزوده است . کفر نبوده در اشغال تروریستها این دو تا تانک از کار افتاده رو هم نشون دادن به عنوان غنیمتی اما مال خودشون بوده شهر بعد از باز پس گیری پشتبانی بالگردهای روس از حملات زمینی ارتش در شمال غرب حماه به نظر میرسه بخشی از بمبارانهای هوایی به اتش زدن مزارع و زمین های کشاورزی اطراف شهرها اختصاص یافته . ایا روسها قصد دارن تاکتیک زمین سوخته رو اجرا کنند ؟؟ انتقال تانکهای ذخیره ارتش روسیه به شهری بندری . این احتمال داده شده که این تانکها راهی سوریه شوند . ,T72B,T62M , T62MV جمع شدن سران گروههای مسلح در سوریه برای هماهنگی بیشتر در برابر حملات ارتش چند ورز پیش گروههای مسلح حملاتی رو به شهرکهای نبل والزهرا ترتیب دادن که با شکست مواجه شدن در این حملات 5 فرد مسلح هلاک چهار تن از مدافعین هم به شهادت رسیدن این هم شبکه اسکای انگلیسی هستش که در حال گزارش درگیریهای کفر نبوده و مصاحبه با حضرات القاعده است. البته اگر هم اعتراضی بهشون بشه میگن آزادی بیانه

باتشکر از نظرات دوستان بخش دوم .. در صورتی که سامانه های پدافندی لیزری برای کشف و رهگیری هدف از سیستم های الکترواپتیکی استفاده کنند روش زیر میتواند کار ساز باشد استفاده از فِلیر و گاز های داغ جهت اشباع سیستم های الکترواپتیک و عدم تفکیک سازی هدف و نشانه گیری دقیق ... روش دیگر استفاده از لیزر ، اینبار توسط موشک یا پهپاد مهاجم است درصورتی که یک منبع تولید اشعه لیزر نسبتا کوچک توسط موشک کروز یا پهپاد حمل شود ، برای سرعت های مادون صوت و در صورت مواجهه با سلاح لیزری با یک دتکتور اپتیکی میتوان منبع تابش را شناسایی کرد .. سپس سلاح لیزر به کار رفته در پهپاد میتواند منبع تابش را با لیزر خود نشانه رود نه به قصد سوزاندن و نابودی ، بلکه برای اشباع کردن و یا کور کردن تجهیزات الکترواپتیک سامانه ی لیزری برای این منظور می توان از تیوب های لیزری Co2 استفاده کرد بنده این ایده رو برای موشک کروز سومار مدلسازی کردم البته جهت درک بهتر .. طبیعتا این مدلسازی دارای ایرادات فراوانی هست برای نشانه روی سریع از دو عدد لیزر از نوع نیمه رسانا در این طرح استفاده شده .. لیزرها روی یک ریل به عقب و جلو حرکت می کنند همچنین این تیوب توانایی چرخش در راستای بدنه ی موشک را داراست .. و لیزر ها هر کدام به دو عدد سروو موتور متصل شدند که توانایی گردش داشته باشند بدین صورت می تواند زوایای گوناگون را پوشش دهد ... این سامانه در بخشی از بدنه ی موشک جاسازی شده و تا رسیدن به منبع انتشار لیزر در غلاف خود نگهداری میشود به محض شناسایی لیزر یا وارد شدن به محیط که احتمال بکارگیری لیزر علیه موشک میباشد غلاف مربوط به این بخش از موشک جدا میشود و سامانه شروع به تشخیص موقعیت و انتشار لیزر می کند نویسنده : بیسکیویت - میلیتاری ادامه دارد ... 

رونمایی سامانه پدافند هوایی میان برد 15 خرداد فیلم تست و شلیک موفق سامانه پدافند هوایی 15 خرداد / کلیک کنید!

دوست گرامی میلاد۱۱۰ (iranian_defensive_power) در این دو پست پیج اینستاشون نمونه های مختلف تولیدی از پهپاد RQ-170 (در مقیاس های ۱۰۰،۶۰،۴۰،۱۵ درصد) رو مورد بررسی قرار داده که حاوی نکات ارزنده ای هست. از مهمترین نکات میشه به مقیاس ۴۰ درصد بودن پهپاد وارد شده به حریم هوایی رژیم اسرائیل اشاره کرد که پیش از این بنده تصور میکردم مقیاس ۱۵ درصد باشه! با این یاغته جدید و با توجه به ناکامی صهیونیست ها در رهگیری و انهدام این پهپاد (که سایز بزرگی داشته و ملخی هم هست) به وسیله پدافند هوایی (که نهایتا با سیستم اپتیکی بالگرد آپاچی شکار شد) ، میشه گفت که نمونه های ۶۰ درصد که با اسامی شاهد۱۶۱ و شاهد۱۹۱ معرفی شدن شانس بالایی در پنهانکاری و موفقیت عملیات تهاجمی دارند که مصداقش حمله این پهپادها به دیرالزور سوریه بدون واکنش آمریکایی ها بود که در نزدیکی اهداف قرار داشتند و از تهاجم هم بی خبر بودند! این پهپادها یک توانمندی جدید و بسیار ارزشمند در اختیار نیروی هوافضای سپاه هست که در ساعات اولیه جنگ میتونه تمام سیستم های پدافند هوایی و ضد بالستیک دشمنان منطقه ای رو (با استفاده از بمب های نقطه زن) خنثی کرده و پس از این مرحله و در فاز دوم موشک های بالستیک در امنیت بالاتری مورد استفاده قرار می گیرند و به این ترتیب همان چند درصد شانس پاتریوت و تاد هم از بین خواهد رفت.

چون تصاویر زیاد بودن این رو یادم رفت بذارم یه علامت بعلاوه هم روی این تانک قرار داره احتمالا خواستن درحین درگیریهای نزدیک هواگردهای سوری روسی رو فریب بدن لینک مربوطه https://www.aparat.com/v/ZmTQM --------------------------------------------------- کفر نبوده سکوی پرش به سمت خان شیخون سهل الغاب و کوه الزوایه است چون بزرگترین شهرک منطقه است تصرفش اون رو به پایگاهی تبدیل میکنه بعد از سقوط کفر نبوده چندین روستا بدون مقاومت چندانی پاکسازی شدن مسلحین با توجه به شرایطشون نمیتونند توی مناطق باز وبدون عارضه چندان داوم بیارن پس از دست دادن هر شهر ی براشون گرون تموم میشه از اون طرف ارتش الان با تصرف کفر نبوده وارد سهل الغاب شده در مجاورت کوه الزاویه قرار داره . در مسیر جاده منتهی به خان شیخون که سر راه کفر نبوده است و تنها منطقه جمعیتی الهبیط قرار داره از اون مهم تر حتی اگر هدف هم خان شیخون نباشه عقبه کفر زیتا ولطامنه در معرض تهدید هستش ارتش هبیط رو بگیره وبه سمت کفر زیتا حرکت کنه چه خاکی میخوان بر سرشون بگیرند دو شهری که سالها در کنترل مخالفین بود البته فعلا حملات زمینی متوقف شده

ویدئو لحظه برخورد موشک کروز انصارالله به فرودگاه ابها https://www.aparat.com/v/oZFfQ ویدئو وال استریت جورنال 2 هفته قبل از حملات انصارالله به ایستگاه پمپاژ عربستان و همچنین انتشار تصاویر حمله به فرودگاه ابوظبی به صراحت گفته به خاطر مخاطرات اقتصادی اماراتی ها حمله رو تکذیب کردن و امریکا هم ok داده جالبه درش گفته شده یک کامیون اسیب دیده که مطابق تصاویر انتشار یافته از حمله بود البته قبلا به سقوط این پهپاد در سوریه و اینکه کاربرش احتمالا حزب الله است گفته بودم Saudi officials say the Houthis’ new UAV-X drone design mirrors that of UAVs developed by Iran and used by Hezbollah, Tehran’s ally in Lebanon. They accuse Tehran and Hezbollah of sending experts into Yemen to train Houthi fighters how to use the drones and missiles. https://www.wsj.com/articles/mideast-insurgents-enter-the-age-of-drone-warfare-11556814441 https://www.aparat.com/v/CP9KX بحث مین چسبان شده الحوثی توان تولید مین چسبان رو دارن اگر حتی در زاغه های ارتش یمن از قبل نبوده باشه https://www.aparat.com/v/ORhmo ویدئو تجهیزات ادعا شده ایرانی به یمن شامل تجهیزات مربوط به تولید سوخت موشک البته همه اینها در گزارش شورای امنیت که قبلا لینک شو در همین تاپیک پست کردم موجوده https://www.aparat.com/v/2fype

دیواره آتش پرنده ایده اولیه ساده است ، قصد داریم تا در مسیر پرواز موشک کروز ، کوادکوپتر ( پهپادی ) با قابلیت حمل نیم کلیوگرم ( یک پوند ) ماده منفجره را قرار دهیم تا با انفجار آن موشک کروز منهدم یا ساقط شود. با توجه به دو عامل قیمت پایین و سرعت کم پرواز پهپادها مجبوریم به جای استفاده از یک پهپاد تعداد زیادی از آنها را بکار گرفته و با پخش نمودن آنها همچون یک تور حفاظتی بر نقطه ضعف سرعت پایین غلبه نماییم . در ادامه مقایسه ای بین این تور پهپادی در مقابل بکارگیری موشکهای پدافندی انجام خواهیم داد . مفروضات : 1- محل استقرار تور حفاظتی فاصله ی 3000 متری از هدف خواهد بود . 2- سرعت افقی کوادکوپتر 25 متر در ثانیه و سرعت عمودی آن 2.5 متر بر ثانیه است . 3- موشک کروز با سرعت 250 متر بر ثانیه پرواز می کند. 4- دفاع از هدف را یک سامانه موشکی با استفاده از 4 موشک بعهده دارد. در قدم نخست می بایست مساحت تحت پوشش موشکها در فاصله ی 3000 متری را بدست آوریم . در صورت استقرار سامانه پدافندی با 4 موشک و برای پوشش 360 درجه ، هر موشک می بایست مساحت یک چهارم یک نیم کره را تحت آتش داشته باشد . در محاسبه ی مساحت نیم کره خواهیم داشت : 4*3.14*3000*3000=113,040,000/2=56,520,000 این مساحت بدست آمده مربوط به نیم کره ای به شعاع 3000 متر می باشد ، حداکثر ارتفاع پرواز موشک کروز را 300 متر در نظر گرفتیم. پس می بایست مساحت عرق چین بالایی ( فاصله ی 300 متری تا 3000 متری نوک نیم کره ) را بدست آورده و آنرا از مساحت نیم کره کم کنیم : A=2пRh=2*3.14*3000*(3000-300)= 50,868,000 بنابراین کل مساحت تحت پوشش 4 موشک برابر با : 5,652,000 متر مربع خواهد بود به عبارت دیگر هر موشک 1,413,000 متر مربع را تحت حفاظت خود دارد . برای بدست آوردن تعداد پهپادهای مورد نیاز جهت پوشش این مساحت در فاصله ی سه هزار متری از هدف ، مستطیلی را در نظر می گیریم که در هر گوشه از آن یک پهپاد قرار دارد و این چهار پهپاد می بایست مساحت این مستطیل را تحت پوشش خود داشته باشند تا خود را در مسیر موشک قرار داده و باعث انهدام آن شوند . حال اگر پهباد ما دارای سرعت افقی 25 متر بر ثانیه و سرعت عمودی 2.5 متر بر ثانیه باشد و مسیر کروز مهاجم را در فاصله ی 10000 متری شناسایی کنیم ، با فرض سرعت 250 متر بر ثانیه برای موشک کروز ، تا رسیدن به 3000 متری هدف 28 ثانیه زمان خواهیم داشت که در این مدت پهپاد می تواند 700 متر در عرض و 70 متر در ارتفاع جابه جا شود . طول و عرض مستطیل حفاظتی توسط 4 پهپاد برابر با 1400 در 140 متر و مساحت تحت پوشش 4 پهپاد برابر با 196,000 متر مربع خواهد بود . در نتیجه تعداد مستطیلها تقریبا (روند به بالا ) برابر می شود با : 1,413,000/196,000=8 اگر این 8 مستطیل را بصورت جدولی با چهار خانه ی عمودی و دو خانه ی افقی تصور کنیم در مجموع 15 رأس خواهیم داشت و در نتیجه به 15 پهپاد نیاز داریم . 15 پهپاد 500 دلاری ، 7500 دلار هزینه خواهد داشت و ما یک تور دفاعی مقابل تهدید موشکهای کروز خواهیم داشت . در این مقایسه نکات دیگری را هم باید در نظر گرفت ، موشکها همواره آماده آتش خواهند بود و محدودیت زمانی جهت استفاده ندارند ، اما پهپادها مدت پرواز محدودی دارند و باید پس از این مدت فرود آمده و باطری آنها تعویض شود تا بتوانند دوباره پرواز نمایند . با احتساب مدت زمان پرواز 20 تا 25 دقیقه و بدلیل عدم پذیرش ریسک وجود یک حفره در پوشش ، حداقل می بایست 15 پهپاد رزرو وجود داشته باشد تا همواره پوشش ما پا برجا باشد . برای آمادگی در برابر 4 موج حمله که مدت زمان آنها جمعا 8 ساعت خواهد بود ؛ هر کدام از 30 پهپاد مورد نظر نیاز به 12 باطری 100 دلاری اضافه خواهد داشت که قیمت هر پهپاد به 1700 دلار می رساند و تا این جا مبلغی در حدود 51000 دلار مورد نیاز است . حال برای افزایش ضریب اطمینان و کارایی تور پدافندی ، لایه دومی همانند لایه اول را در فاصله 2500 متری مستقر می کنیم . تا اینجا 102000 دلار هزینه داریم . اما درصد موفقیت بشدت افزایش خواهد یافت و البته در عوض 4000 موشک با هزینه 52 میلیون دلار به 408 میلیون دلار نیاز داریم . تقریبا 8 برابر قیمت موشک ها ! به نظر می رسد در مقایسه با موشک بکارگیری پهپادها مقرون به صرفه نیست اما موضوع آنجا تفاوت خواهد کرد که پس از نابودی یک کروز با 2 موشک ، مجبوریم بین 15000 تا 32000 دلار هزینه بازسازی و جایگزینی موشکها را بپردازیم در حالی که در استفاده از پهپادها این هزینه کمتر از 5000 دلار خواهد بود! ( فرضا با انفجار کروز علاوه بر دو پهباد درگیر پهبادهای دیگر هم صدمه ببینند ) یعنی در پایان موج چهارم و با استفاده از موشکها 52 میلیون دلار هزینه غیر قابل بازگشت کرده ایم و باید برای هزینه کرد 52 میلیون دلار دیگر آماده باشیم . اما با استفاده از پهپادها تنها 5 میلیون دلار هزینه غیر قابل بازگشت نموده ایم ! همچنین با اقزایش قابلیت کشف و شناسایی موشکهای کروز دیگر نیازی به پرواز 4 ساعته هر پهپاد نخواهد بود . اگر پرواز دو ساعته هر پهپاد برای دفاع در برابر امواج حمله کافی باشد ، قیمت هر پهپاد به 1100 دلار کاهش یافته و هزینه نهایی برابر 211 میلیون دلار خواهد بود . (بهتر شد !!!) و مبحث آخر آنکه پهپاد در نظر گرفته شده تنها در مقابل وزش بادی با سرعت 40 کیلومتر مقاوم است و در هر شرایط اب و هوایی نمی توان از ان استفاده کرد .

در پنجم ژوئن چین از یک پلت فرم شناور دریایی توسط راکت لانگ مارچ 11 هفت عدد ماهواره در فضا قرار داد این پرتاب از یک پلت فرم شناور در دریای زرد استان شاندونگ صورت گرفت 7 عدد ماهواره با راکت LM-11 WEY’ به فضا پرتاب شد این 7 ماهواره شامل 2 ماهواره Bufeng-1A و Bufeng-1B توسعه داده شده توسط اکادمی تکنولوژی پرواز فضایی چین برای هواشناسی ماهواره Xiaoxiang-1-04 با قابلیت تهیه تصاویر به وضوح 5 متر در عرض رسد 80 کلیومتر ماهواره تحقیقاتی Tianqi-3 و 2 ماهوارهZhongdianwangtong-1A and Zhongdianwangtong-1B تست ارتباطی باند کاآ در اخر ماهواره Jilin-1 High Resolution 03A با وزن 42 کیلگرم وضوح 1 متر در عرض رصد 17 کیلومتر در ارتفاع مداری 579 کیلومتر منظومه ماهواره ای Jilin در سال2020 با تعداد 60 ماهواره به رصد زمین میپردازد هر 30 دقیقه تصاویر اپدیت میشوند و تا سال 2030 با تعداد 138 ماهواره اپدیت تصاویر به 10 دقیقه میرسد در هرگونه شرایط جوی راکت cz11 یا لانگ مارچ 11 یک راکت 4 مرحله سوخت جامد بارتفاع 20.8 متر وعرض 2متر قدار پرتاب محوله تا700 کیلو گرم به مدار leo و 350 کیلو گرم به مدارsso این هفتمین پرتاب موفق این راکت که از 2015 وارد سرویس دهی شده بود پلت فرم شناور به طول تقریبی 110 متر وعرض تقریبی 80 متر که روی ان یک tel با ارتفاع 15.5 متر نصب شده بود تصاویر مصاحبه با مسولین توسعه راکت cz11 , وپرتاب ان https://www.aparat.com/v/JA4uw و https://www.aparat.com/v/GOlIb منبع https://www.nasaspaceflight.com/2019/06/china-first-sea-launch-long-march-11-seven-satellites/ https://en.wikipedia.org/wiki/Long_March_11

حالا اگر این پیش گویی های رمال گونه محقق نشد، مثلا تابستان 98 سقوط نکرد، دیگه برای 99 و 100 هم این حرفها رو تکرار نکنیم.

توهمات یک سری آدم متوهم است اینها خیلی توجه نکنید سالهاست میگن دو ماه دیگه جمهوری اسلامی ساقط میشه حالا مونده، حلوای فروپاشی آمریکا و به خاک سیاه نشستن اروپا را باید بخوریم و تاوان سالهای استعمار و استثمار را بدهند غرب زده‌ها هم در امام زاده رو اشتباه گرفته‌اند

بروزرسانی ،تجمیع و اصلاح تاپیک تانک اصلی میدان نبرد کرار بررسی احتمالات و قطعیات ( شامل تمامی تاپیک ها ، اخبار ، تحلیل ها ، پستهای بایگانی و قفل شده و ..... ) // ششم خرداد سال یکهزار و سیصد و نود هشت خورشیدی.