بسم الله الرحمن الحریم اگرچه فناوری نظامی و سخت افزاری آمریکا با فاصله قابل توجه از دیگر کشور ها پیش بوده و عملیات های نظامی ارتش آن کشور معمولا دارای سطح بالاتری نسبت به کشور های دیگر هستند، اما فاصله آن عملیات ها را صرفا نمی توان با فاصله سخت افزاری آمریکا با دیگر کشور ها چون روسیه توجیه کرد. اتفاق دیگری که در این امر دخیل است توان قابل توجه ISR و اکتساب هدف ایالات متحده است که عملیات های نظامی و توان سخت افزاری ارتش آن کشور را هدایت می کند که اثرات آن را به خوبی از عملیات طوفان صحرا در جنگ اول خلیج فارس بدین سو دید. در 2 دهه گذشته یکی از پرنمود ترین این توانایی در حوزه ISRTar آمریکایی ها را می توان در کمیت و کیفیت عملیات های پهپادی آنها دید که مساله و مظاهر اعمال قدرت را دست خوش تغییر اساسی کرده است. در حوزه پهپادی ایران در یک دهه گذشته تبدیل به یکی از کشور های پیشرو شده است و توان پهپادی قابل توجهی فراهم آورده است. طیف متنوعی از پهپاد ها از نمونه های کوچک دست پرتاب تا پهپاد های کلاس MALE همچون شاهد-129 و حتی نسخه های جت بال پرنده چون شاهد-191 در صنایع نظامی ایران طراحی و تولید شده است. در نیرو های مسلح ایران در مواردی چون گشت های مراقبتی، عملیات های پایش مرزها، عملیات های ضد تروریسم و نظامی استفاده گسترده ای از این پهپاد ها می شود و بار ها تصاویری از حضور و اجرای عملیات آنها منتشر شده است. اما آنچه در عمل میان توان سخت افزاری و توان عملیاتی ایران با کشوری چون آمریکا (و اخیرا ترکیه) فاصله می انداخت عدم وجود شبکه های گسترده و پیوسته ISR ، دیتا لینک ها و قابلیت های مدرن رزم شبکه محور به نحوی که درخور میادین نبرد مدرن و آینده باشد بود. این مورد اما ضعفی نبود که از دید فرماندهان ایرانی به دور مانده باشد و در سال های اخیر نشانه هایی از تلاش های جدی در این حوزه دیده شد که در خرداد ماه امسال شاهد نقطه اوج آن بودیم. اولین اقدام چشم گیر در این حوزه را می توان مشارکت پهپاد های ایرانی در عملیات شناسایی و به هلاکت رساندن زهران علوش رهبر گروه تروریستی خطرناک جیش الاسلام در جنگ سوریه دانست. زهران علوش رهبر گروه تکفیری تروریستی جیش الاسلام بود که تصاویر جنایات، به قتل رساندن ها، سر بریدن ها و تکه تکه کردن های غیر نظامیان توسط وی و گروه تحت امرش از شمار خارج است. وی و گروه تحت امرش عمدتا در مناطق جنوبی سوریه و حومه دمشق حضور داشتند. حضور در میان بافت مسکونی و در میان غیر نظامیان کار شناسایی و رهگیری او را بسیار دشوار ساخته بود؛ در عین حال درگیری تمام عیار در میان بافت شهری برای نابودی تمام افراد این گروه تروریستی با توجه به بافت شهری متراکم تلفات نظامی و غیر نظامی زیادی را به همراه می داشت. اما در دسامبر سال 2015 خبری منتشر شد که یکی از تاثیر گذارترین حوادث جنگ سوریه بود و قطعا تاثیر بسزایی در سرنوشت جنگ و نابودی گروه های ترویستی منطقه داشت. زهران علوش در عملیات مشترک نیرو های ایرانی و نیروی هوایی روسیه به هلاکت رسید. در حالی که پهپاد های ایرانی کار شناسایی وی و محل اختفای آن را بر عهده داشتند و بر صحنه عملیات نظارت آنلاین داشتند، جنگنده های روسی ساختمان محل اختفای وی و تعدادی دیگر از اعضای گروه تروریستی تحت امرش را بمباران و به جنایت های اون خاتمه دادند. اما از آنجا که این عملیات مشترکا توسط نیروهای ایرانی و نیروی هوایی روسیه انجام شد، تمام دست آورد های آن را نمی توان به پای قابلیت های عملیاتی نیرو های ایرانی گذاشت. برای قضاوت در مورد قابلیت ISR پهپاد های ایرانی نیاز به نمونه های دیگری بود. در تیر ماه سال 98 گروه های تروریستی مستقر در کردستان عراق دست به عملیات های خرابکارانه و ایجاد نا امنی در مرز های غربی ایران زدند. در پاسخ به این اقدامات سپاه پاسداران دست به عملیاتی زد که در نوع خود وجود توان عملیاتی جدیدی را در نیروهای مسلح ایران به اثبات رساند. در این عملیات پهپاد های ایرانی با ایجاد شبکه نظارتی و شناسایی بر فراز مناطق حضور این گروه های تروریستی، با استفاده از سنسور های راداری و الکترواپتیکال دست به شناسایی مواضع و مخفی گاه های پنهان شده آنها می زدند و اطلاعات مربوطه را به صورت انلاین به اتاق فرماندهی مخابره می کردند. در ادامه پهپاد ها کار اکتساب هدف را نیز بر عده می گرفتند و با نشانه گذاری لیزری گلوله های توپ هدایت شونده توپخانه سپاه را راهی مخفیگاه های تروریست ها می کردند که حاصل آن اصابت های دقیق، یک گلوله برای یک هدف، و تلفات و خسارات شدید برای تروریست ها بود. اگرچه این عملیات قابلیت عملیاتی چشم گیری را در نزد نیرو های مسلح ایرانی به نمایش می گذاشت، اما هنوز این سبک عملیات ها با توان شناسایی دقیق اهداف استراتژیک و محل اختفای فرماندهان دشمن با اجرای عملیاتی های شناسایی، اطلاعاتی، شنود و رهگیری سیگنال (SigInt) در عمق منطقه درگیری، و پیدا کردن یک هدف به خصوص و با اهمیت ویژه در میان ده ها و صد ها هدف با درجه اهمیت بسیار کمتر، فاصله قابل توجهی داشت. اما در اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد 99 بود که اخباری منتشر شد که حاکی از افزایش توان قابل ملاحظه نیرو های مسلح ایران داشت. اولین خبر به هلاکت رساندن یکی از توانا ترین و مشهور ترین اپراتور های موشک های هدایت شونده (ATGM) در میان گروه های تروریستی در سوریه بود. در تاریخ 18 آوریل 2020 اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه ماهر کوجاک در حالی که خودرو شخصی خود در منطقه سهل الغاب در استان ادلب در حال حرکت بوده است توسط یک فروند پهپاد مسلح ایرانی (UCAV) شناسایی شده و پهپاد پس از شناسایی دقیق هدف خود با استفاده از تسلیحات هدایت شونده ای که حمل می کرده خودروی حامل وی را منهدم کرده و وی را به هلاکت رسانده است. وی یکی از ماهر ترین و باتجربه ترین اپراتور های موشک های هدایت شونده ضد زره در میان گروه های تروریستی بود و آمار شکار های موفق وی را حتی بیش از 150 مورد ذکر کرده اند. شناسایی، رهگیری و به هلاکت رساندن وی آن هم در یک منطقه وسیع موردی بود که نسبت به عملیات ضد گروه های تروریستی مستقر در اقلیم کردستان عراق کاملا در سطح و کلاس بالاتری قرار می گرفت. اندکی بعد این خبر را خبر مهمتری تکمیل کرد و توان خیره کننده ی پهپاد های ایرانی در اجرای عملیات های جراحی گونه در عمق منطقه دشمن را برای همه اثبات کرد. در 5 خرداد ماه 99 ، هشام ابواحمد فرمانده تیپ یکم گروه تروریستی جبه تحریر در حالی که سوار بر خودروی شخصی در منطقه جبل الزاویه در ادلب در حال حرکت بود توسط پهپاد های ایرانی مورد شناسایی قرار گرفت و به هلاکت رسید. با توجه به تصاویر و اطلاعات موجود از حضور نیرو های ایرانی در منطقه، کارشناسان این عملیات را کارپهپاد های مهاجر۶ ایرانی که در فرودگاه حماه مستقر هستند می دانند. در سوی دیگر میدان، ترکیه نیز که در حمایت از گروه های تروریستی مستقر در ادلب وارد جنگ سوریه شده است و به صورت غیر قانونی مناطقی از شمال سوریه را نیز اشغال کرده است در ماه های اخیر علاوه بر سوریه در لیبی دست به عملیات های پهپادی چشم گیری زده است و جنبه جدیدی از توان اعمال قدرت خود را به نمایش گذاشت. مهمترین دست آورد عملیات پهپادی ترکیه را می توان سرکوب گسترده سامانه های پدافند کوتاه برد پنتسیر روسی دانست به نحوی که کاملا این سامانه روسی را که تبلیغات زیادی بر روی آن شده بود کاملا بی اعتبار ساخت. با توجه به اخبار منتشر شده از شمال سوریه، تحرکات نظامی و نقض آتشبس های مکرری که به ویژه از سوی گروه های تروریستی تحت حمایت ترکیه صورت می گیرد، به نظر می رسد در آینده نزدیک آتش درگیری در این منطقه مجددا روشن خواهد شد. در این میان تقابل غیر مستقیم ایران و ترکیه در عرصه عملیات های پهپادی که هر یک توان عملیاتی قابل توجهی را از خود به نمایش گذاشته اند می تواند به یکی از مهمترین نقاط تمرکز کارشناسان امور نظامی و امنیتی دنیا بدل شود.

بسم الله........ 12 مهر ماه 1399 ادامه نبردها در قره باغ با وجود گذشت یک هفته از آغاز درگیری در قره باغ وادعای جمهوری اذربایجان مبنی بر تصرف چندین روستا وشهرک تا کنون هیچ سندی در این باره ارائه نداده است . تنها رسانه های باکو تصاویر از یک مقر تصرف شده ارتش ارمنستان را به نمایش گذاشته اند . نکته جالب در مسیر منتهی به این منطقه یک ستون نظامی منهدم شده وجود داشته که رسانه های آذربایجان ان را به ارمنستان نسبت داده بودن اما وجود یک نفربر بی ما پی 3 ( متعلق به خود آذی ها بوده ) در این ستون حاکی از انتشار اخبار دروغ و مبالغه امیز ازسوی طرفین بخصوص اذربایجان است . نکته خطرناک حضور مستقیم مزدوران سوری طرفدارا ترکیه در این درگیریهای است که هم برای ایران وهم برای روسیه میتوانند خطر آفرین باشند برخی از مناطق درگیری به مرز ایران چسبیده است این یعنی مزدروان سوری به واسطه ترکیه هم اکنون در چند صد متری مرزهای ایران قرار دارند . منابع خبری متعددی از تلفات سنگین از مزدوران خبر داده به طوری که در درگیریهای اخیر 30 تا 100 تن از این افراد کشته شده اند . البته نکته مهم نحوه برخورد ایران با مسئله درگیری در قره باغ است ایران تنها از طرفی حمایت می کند که درخواست کمک خود را رسما ارائه کند و قطعا این کمک پنهان وغیر مستقیم خواهد بود . هرچند جمهوری اذربایجان سالسیان است به پایگاهی برای برنامه ریزی علیه ایران تبدیل شده است مناطقی که درگیریها در این متمرکز بوده شکار دو تانک تی 90 و یک نفربر بی تی ار 82 ارتش اذربایجان علاوه بر تلفات سنگین ارمنیها در حملات پهپادی وتوپخانه ایی آذربایجان این کشور هم تلفات سنگین انسانی متحمل شده است . ارمستان تلفات رسمی خود تا دیروز را 154 کشته اعلام کرده این درحالی ایست که جمهوری اذربایجان تنها به ارائه تلفات غیر نظامیان بسنده کرده . نکته جالبتر حملات مستمر آذربایجان به مناطق غیر نظامیان قره باغ بوده این درحالی ایست که تصاویر کمی از حملات ارمنستان به مناطق غیر نظامی وجود دارد آنهم در صورت صحت تصاویر و خبرها تصاویر منتسب به برخی از مزدوران هلاک شده سوری در قره باغ داستان آنتونف های آذربایجان انتشار تصاویر شکار هواپیماهای قدمی انتونف 2 جمهوری اذربایجان توسط ارمنیها باعث تعجب بسیار از ناظر درگیری قره باغ شده است که چرا اذربایجان از یک هواپیمای دو باله ملخی ترابری بر فراز میدان نبرد استفاده میکند . برخی از منابع از احتمال استفاده از این پرنده های قدیمی در نقش طعمه برای شناسایی مکان استقرار دفاع هوایی ارمنستان بوده است . جمهوری اذربایجان با کمک چین این پرنده های را بدون سرنشین کرده است عدم گزارش یا تصویری از خلبانان کشته شده از این هواپیما این موضوع را تصدیق میکند اما نکته مهم این است که علاوه بر نقش طعمه این پرنده ها در بمباران مواضع ارمنستان نیز استفاده میشود در بقایایی یکی از انتونف های سرنگون شده یک بمب سقوط آزاد مشاهده شده است . تا کنون تصاویر 4 یا 5 انتونف هدف قرار گرفته منتشر شده است اما ارمنستان به طور متوسط روزانه از سرنگون کردن 3هواپیما اذری صحبت می کند وجود 60 انتونف پارک شده در یکی از فرودگاههای آذربایجان بدون سرنشین کردن انتونف 2 توسط چین ==================== انشا ا... دیگه مثل یکی دو ماه گذشته فعالیتم رو توی سایت کم میکنم مگر ..........

بسم الله الرحمن الرحیم امیر المومنین (علیه السلام): مَا أَكْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ با توجه به اطلاعات و اخبار منتشر شده در مورد پروژه های پدافندی برد کوتاه، به ویژه پروژه سپر که ظاهرا بر اساس پنتسیر روسی ساخته شده است، این یادداشت بر آن است تا برخی نظریات و پیشنهادات خود را در باب این موضوع بیان کند. نخست در باب اهمیت پدافند برد کوتاه در میادین نبرد مدرن: همان طور که مستحضر هستید با توجه به تغییر میادین نبرد به سمت استفاده از جنگ افزار های دوربرد، هوشمند و شبکه محور،و نیز رشد روز افزون تهدیدات جدید در حوزه پدافند از جمله حملات انبوه توسط پهپاد ها و ریز پرنده ها و موشک های کروز، پدافند برد کوتاه از جهات مختلف اهمیت ویژه ای یافته است. پدافند برد کوتاه از یک سو آخرین لایه پدافندی قبل از رسیدن موج حملات دشمن به اهداف و تاسیسات استراتژیک و با اهمیت حیاتی (همچون تاسیسات گازی پارس جنوبی یا تاسیسات اتمی) ست، از سوی دیگر حافظ سامانه های دور برد و میان برد در برابر موج انبوه حملات توسط سلاح های دور ایستایی ست که با هدف اوت نامبر کردن سامانه های دوربرد و نابودی آنها جهت ایجاد خلع در شبکه پدافندی یا مجبور ساختن به مصرف موشک های برد بلند و گران قیمت برای نابودی اهداف ازان قیمت غیر قابل چشم پوشی، شلیک می شوند. تجربه ی تاریخی چنین حملاتی که به ویژه از جنگ اول خلیج فارس و عملیات طوفان صحرا شروع شد و تا منازعات پس از آن از جمله در جنگ دوم عراق درسال 2003، جنگ داخلی لیبی، جنگ سوریه و ادامه و تکامل یافت، سرعت رشد و تکامل این استراتژی و جنگ افزار های مربوطه، میزان اثر گذاری آنها در میادین نبرد، توان دشمنان در بکار گیری گسترده و دامنه دار چنین تسلیحاتی –از جهت مالی، لجستیکی و فناوری- اهمیت و خطر این دست تهدیدات را غیر قابل کتمان ساخته است. در این باب سخن بسیار است که خود موضوع مقاله مفصل جداگانه ای ست. بررسی آنچه در مورد پروژه های داخلی منتشر شده: به نظر می رسد از سوی با توجه به سابقه و تجربه به کار گیری سامانه ی پدافندی کوتاه برد تور ام-1 روسی در ایران، و نیز شهرت سامانه های روسی پنتسیر و نسل جدید سامانه ی تور در دنیا و آشنایی نزدیک با این سیستم ها در خلال درگیری های سوریه، این دو سامانه به عنوان پایه ای برای طراحی نسخه ی مشابه داخلی در نظر گرفته شده اند، عقاب به عنوان سامانه مشابه تور و سپر به عنوان سامانه مشابه پنتسیر. گرچه از برخی اطلاعات و اظهار نظر های منتشر شده به نظر می رسد که طاعون موازی کاری ها گریبان گیر این پروژه نیز شده است، اما در این نوشتار اطلاعات موجود را بر اساس وجود تنها سامانه سپر تحلیل می کنیم. از آنجا که به نظر می رسد سامانه های پنتسیر و تور به عنوان مبنایی برای طراحی نسخه ایرانی در نظر گرفته شده اند، از این روی بررسی مشخصات و عملکرد عملیاتی سامانه های مذکور اجتناب ناپذیر می باشد. ابتدا در مورد سوابق این 2 سامانه در ایران به اختصار توضیح کوتاهی ارائه می شود سابقه تور ام-1 در ایران به سال 85 و بر اساس اطلاعات موجود خرید 29 آتش بار از این سامانه بر می گردد. کاربر تمامی آتشبار های تور خریداری شده سپاه پاسداران می باشد. این سامانه در مناطق پدافندی مهم و نیز در رزمایش های پدافندی همواره حضور چشم گیری داشته است. از سوابق مهم آن در ایران اما می توان به 3 مورد شاخص اشاره کرد. v فرندلی فایر هواپیمای اف-14 تامکت به خلبانی شهید کریمایی و کمک خلبانی شهید فصیحی بر فراز خلیج فارس در بهمن ماه 1390 v شکار پهپاد هرمس 180 اسرائیلی در سال 2014 v سرنگون کردن هواپیمای مسافر بری اوکراینی در 18 دی ماه 1398 در مورد پنتسیر اما ایران جز کاربران و خریداران رسمی این سامانه نمی باشد و اطلاعاتی از حضور و عملیاتی بودن آن در ایران موجود نیست. اما از سوی نشریه دفاعی جینز اطلاعاتی منتشر شده که حاکی از آن است که از خرید 1 میلیارد دلاری سوریه برای خرید سامانه پنتسیر در سال 2006 که فرایند تحویل آن از سال 2007 شروع شد، تعداد 10 آتشبار از این سامانه تا سال 2008 به ایران تحویل داده شده است. این اطلاعات در شماره 112 نشریه میلیتاری بالانس منتشر شده در سال 2012 از سوی موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک (IISS) نیز منعکس شده است. بررسی اجمالی توانایی های سامانه ها در نسخه تور ام-1 تحویلی به ایران این سامانه 8 موشک را حمل می کند که مکانیزم پرتاب آن از نوع لانچ سرد است که در کنار مزایای قابل توجه، البته دارای معایبی نیز هست. هر آتشبار تور توانایی درگیری هم زمان تنها با 1 هدف را دارا بود که البته در به روز رسانی بعدی توانایی درگیری همزمان با 2 هدف به آن افزوده می شود. هر آتشبار این سامانه به یک سیستم اپتیکال تلویزیونی نیز مجهز است که از آن می توان صرفا جهت تایید هدف استفاده کرد و قابلیت رهگیری یا هدایت به خط دید بر اساس آن وجود ندارد. در تعداد اندکی از آتشبار های عملیاتی در ایران جز اپتیک مذکور یا یک سامانه الکترواپتیکال جدید تعویض شده است که قابلیت دید در شب را نیز دارا می باشد. نسل جدید سامانه ی تور Tor-M2E، نسخه ای ارتقا یافته از نسل قبلی خصوصا از جهت رادار و سیستم کنترل آتش است که می تواند در هر تلار تا 16 موشک از نوع 9M338 را به صورت آماده به شلیک حمل کند. این موشک ها فاقد سیکر مستقل هستند و از طریق فرمان رادیویی هدایت می شوند، این روش گرچه موجب کاهش هزینه می شود ولی در عین حال آسیب پذیری را در برابر جنگ الکترونیک افزایش می دهد. طبق اطلاعات موجود هر تلار از این سامانه می تواند به طور هم زمان با 4 هدف درگیر شود که نسبت به نسل قبل بهبود یافته است. رهگیری و شلیک به سمت اهداف در حال حرکت از ویژگی های قابل توجه این سامانه است. پنتسیر از سوی دیگر سامانه ای ست با پیکره بندی منحصر به فرد، که در کنار استفاده از یک توپ 2 لول با نواخت بالای 30 میلی متری از 12 موشک هات لانچ مایل پرتاب نیز استفاده می کند. موشک های مورد استفاده در این سامانه متفاوت از موشک های سامانه ی تور است، ولی از جهت هدایت رادیویی دارای شباهت است. بر اساس اطلاعات موجود در منابع با دسترسی عمومی، موشک 57E6 مورد استفاده در این سامانه دارای مشخصاتی به شرح زیر است: - موشکی ست 2 مرحله ای که مرحله ی اول را بوستر تشکل داده است و قسمت دوم بدون داشتن مولد رانش مستقل، صرفا با اتکا به انرژی فراهم شده توسط بوستر مرحله اول ادامه مسیر می دهد. - وزن: 76 کیلوگرم خود موشک، 94 کیلوگرم همراه کانتینر - برد 18 کیلومتر - 20 کیلوگرم سرجنگی - مکانیزم هدایت: رادیویی/ به خط دید پنتسیر سوری مجموعه پدافندی روسیه در پایگاه لاذقیه در سوریه متشکل از 5 تلار پنتسیر، 1 واحد تور ام-2 ، خودروی بارگذار و رادار اکتساب هدف L696 گرچه ترکیب و تجمیع موشک و توپ و نیز سامانه های راداری و اپتیکی و کنترل آتش مورد نیاز تنها بر روی یک کشنده متحرک، از جهاتی موضوعی اغوا کننده است، اما در عین حال کارنامه ی عملیاتی این سامانه، عمدتا درگیری های سوریه، چه در مواردی که تحت هدایت و استفاده ی ارتش سوریه بوده، و چه در مواردی که در پایگاه های در اختیار روسیه، توسط خود پرسنل روسی بکار گیری شده، حاکی از عملکردی ضعیف است، تا جایی که در چندین مورد در حملات رژیم اشغالگر اسرائیل به مواضع ارتش سوریه، این سامانه ی دفاعی خود شکار موشک های کروز دلیله شد، در درگیری های اخیر در منطقه ادلب نیز بر اساس اطلاعات منتشر شده دست کم 2 سامانه پنتسیر شکار پهپاد های ترک شده اند در حالی که حتی از کشف هدف تهدید نیز عاجز بوده اند. در سایر حملات صورت گرفته از سوی اسرائیل نیز که عمدتا شامل شلیک تعداد 8 تا 16 موشک دلیله در هر حمله بوده این سیستم در بهترین حالت موفق به شکار تعداد اندکی از تهدیدات شده است. تصاویر اخرین مورد انهدام پنتسیر در سوریه در تاریخ 3 مارچ 2020 توسط ترکیه. نقش سامانه اخلالگر کورال که تصاویر حضور آن در سوریه نیز منتشر شده بود در پرونده انهدام پنتسیر پر رنگ است. سامانه جنگ الکترونیک کورال ساخت ترکیه از جمله دلایل این عملکرد نا امید کننده ضعف شدید در برابر جنگ الکترونیک، عدم امکان درگیری هم زمان در چند جهت، توان درگیری هم زمان تنها با 2 هدف، مشکل موشک ها در مقابله با اهداف با مانورپذیری بالا، و البته ضعف اساسی در شبکه پدافندی سوریه است. اخیرا در وبسایت Army Recognition که از منابع شناخته شده در حوزه ی نظامی ست گزارشی از عملکرد سامانه های کوتاه برد روسی منتشر کرد است، بر اساس این اطلاعات از آوریل تا اکتبر سال 2018 میلادی سامانه تور ام 2 یو 80 هدف هوایی را رهگیری کرده است و درصد موفقیت این سامانه در حدود 80 درصد بوده است و این در حالی است که میزان موفقیت سامانه پانتسیر اس 1 در برابر این اهداف 19 درصد است بوده است. از همین روی روسیه به دنبال توسعه و ساخت نسخه پیشرفته تری از این سامانه با تجهیزات الکترونیکی، رادار و موشک جدید است که Pantsir-SM نام دارد. همچنین گزارشاتی غیر رسمی وجود دارد که سامانه پنتسیر در بدو ورود به سوریه در آزمایشاتی حتی در برابر سیستم های جنگال ساخت کره شمالی نیز دچار اختلال در عملکرد شدید شده است. مشکلات نسخه فعلی پنتسیر عمدتا به ضعف جدی در فضای الکترومغناطیسی آلوده، توانایی محدود رادار در مواجهه با اهداف کم RCS ، آسیب پذیری هدایت رادیویی ، و نیز قابلبت محدود موشک در مقابله با اهداف مانور پذیر است. از انجا که نیروی پیشرانش این موشک تنها توسط بوستر مرحله اول تامین می شود که ظرف مدت 1.5 ثانیه موشک را به سرعت 3.8 ماخ می رساند و پس از جدایش بوستر صرفا با اتکا به انرژی جنبشی حاصله ادامه مسیر می دهد، در مقابله با اهداف چابک و مانورپذیر به دلیل آنکه پس از هر بار تغییر مسیر بخش قابل توجهی از انرژی خود را از دست می دهد، احتمال جا ماندن از هدف تقویت می شود، هم زمان ضعف هدایت این موشک در برابر جنگ الکترونیک احتمال ایجاد خطا در هدایت را تقویت می کند که به نوبه ی خود مزید بر علت می شود. در مورد مواجه های متعدد این سامانه در برابر حملات روتین رژیم اسرائیل به سوریه نیز ضعف در حوزه هایی همچون اوت نامبر شدن به عنوان یکی از بزرگترین تهدیدات برای سامانه های پدافندی، و نیز جنگ الکترونیک که خصوصا هدایت رادیویی در برابر آن آسیب پذیری بیشتری دارد، مشکلات مربوط به پیکره بندی که باعث شده هر تلار تنها در یک جهت قابلیت درگیری داشته باشد و .... از جمله مواردی بوده اند که باعث شده اند حملات رژیم اشغالگر با نرخ موفقیت قابل توجه همراه باشد. از سوی دیگر گرچه عملکرد سامانه ی تور به میزان قابل توجهی بهتر بوده، لیکن این عملکرد نیز در شرایط عملیات نظامی محدود و نه یک جنگ تمام عیار به دست آمده است. این سامانه گرچه در عمده پارامتر ها عملکرد بهتری نسبت به پنتسیر دارد اما به جهت مکانیزم هدایت عدم برخور داری موشک ها از جست و جو گر مستقل، کماکان آسیب پذیری قابل توجهی در برابر جنگ الکترونیک دارد، و علاوه بر آن به دلیل همین مورد فقدان سیکر تا اخرین لحظه ی قبل از برخورد نیاز به هدایت توسط سامانه را دارد، که ضمن آنکه ظرفیت سیستم را برای درگیری با اهداف دیگر اشغال می کند، احتمال خطا رفتن موشک به جهت تاثیر پذیری فرامین رادیویی از اخلال گسترده را افزایش می دهد. همچنین به دلیل مکانیزم پرتاب کلد لانچ، و نیز سطح بالای ماشینیزم این موشک از پیچیدگی های بسیار زیادی برخوردار است که تولید آنرا خصوصا برای کشور هایی که تجربه فنی لازم در این زمینه را ندارند بسیار دشوار و هزینه بر ساخته، و از طرف دیگر اطمینان پذیری عملیاتی را کاهش می دهد. 2 مورد هدف قرار گرفتن پنتسیر سوری توسط موشک های دلیله اسرائیل موشک کروز هواپرتاب دلیله با برد 250 کیلومتر، سلاح اصلی اسرائیل در حمله به تاسیاست نظامی سوریه اگرچه موارد مطرح شده در مورد هر دو سامانه برد کوتاه عقاب و سپر می توان به عنوان معیاری جهت ارزیابی قابلیت ها در یک میدان رزم واقعی احتمالی قرار داد، اما تمرکز اصلی این یادداشت بر روی سامانه سپر خواهد بود. سپر اطلاعات محدودی به صورت نیمه رسمی از این سامانه منتشر شده است اما بر اساس دیگر اطلاعاتی که از منابع اوپن سورس قابل دست یابی ست می توان پیشبینی های قابل توجهی در مورد ساختار و قابلیت های این سامانه داشت. گرچه از حدود یک سال قبل اطلاعات و تصاویری موجود بود که حاکی از آن بود که احتمالا پروژه ای جهت ساخت سیستم پدافند کوتاه برد مشابه پنتسیر در ایران در جریان است، اما اولین بار وجود قطعی این پروژه و نام آن توسط اطلاعاتی که از سوی نهادهای نظامی در اختیار خبرنگار تسنیم قرار گرفته بود اعلام شد. اولین نشانه ها در مورد توسعه چنین سامانه ای را می توان به دیده شدن نسخه تمام متحرک از توپ 35 میلیمتری 2 دولول اورلیکن در قالب پروژه حائل و نیز تجهیز آن به سامانه الکترواپتیکال جهت کشف و رهگیری هدف تحت پروژه سراج نسبت داد. همچنین اطلاعاتی در مورد تجهیز این توپ به سنسور های لازم جهت شلیک گلوله های با فیوز قابل زمان بندی جهت افزایش هرچه بیشتر اثرگذاری آن وجود دارد. حائل در رزمایش پدافندی ولایت 97 سامانه سراج- وجود سنسور های چند گانه جهت رصد آسمان منطقه و رهگیری هدف و نیز امکان کشف حین رهگیری از نقاط شاخص این مجموعه می باشد. اورلیکن مجهز به سنسور مازل ولاسیتی که به جهت کنترل و دقت آتش بهتر و نیز فرمان دادن به فیوز مجاورتی با محاسبه سرعت گلوله و فاصله تا هدف، استفاده می شود. (با تشکر از elo) گرچه اطلاعات موجود تا بدینجا حاکی از تلاشی ارزشمند و طراحی سامانه ای قابل را دارد، اما مواردی حساسیت و نگرانی ما را بر انگیخت. همچنین وضعیت موجود، تهدیدات پیش رو، و نیز نیازمندی های عملیاتی خاص جمهوری اسلامی ایران، و البته نظر به شدت مخالف پژوهشگران حوزه ی نظامی از جمله اعضای این اندیشکده نسبت به موازی کاری ها، و تلاش برای ارائه راه حلی جامع موجب شکل گیری نظرات و پیشنهاداتی شد که در ادامه بیان می گردد. از جمله موارد اصلی موجب نگرانی تصویری منتشر شده از مدل تونل باد موشکی 2 مرحله ای مشابه موشک مورد استفاده در سامانه پنتسیر (البته با تفاوت هایی در طراحی بالک ها) است، از آنجایی که سایر مدل های موجود در تصویر تبدیل به محصول عملیاتی شده اند یا در پروسه مربوطه قرار دارند بیم آن می رود که این مدل نیز سرنوشتی مشابه یافته و موشک سامانه سپر نیز وارث عیوب طراحی سامانه ی روسی باشد. مدل تونل باد موشک ایرانی نسخه اصلی موشک 57E6مورد استفاده در سامانه پنتسیر اس-1 البته با توجه به شباهت غیرقابل انکار میان طراحی مرحله دوم این موشک با موشک اسپارو، و نیز افزایش قطر و وینگ اسپن نسبت به موشک مشابه در سامانه پنتسیر، صرفا بر اساس یک احتمال، می توان این موشک را حاصل یک جراحی بر روی موشک های اسپارو دانست، بدین شکل که از قسمت بعد از وارهد و بالک های کنترلی که شامل بخش موتور سوخت جامد موشک می باشد جدا شده، یک قسمت جایگزین شامل بالک های استابلایزر به آن افزوده شده و در نهایت با توجه به زمین پرتاب بودن موشک از سرعت و ارتفاع از سطح صفر (از سرعت و ارتفاع اولیه پرتاب های هواپایه بهره نمی برد) مشابه موشک پنتسیر به یک بوستر سوخت جامد قطور تر و البته بسیار قوی تر مجهز شده باشد. در صورت درست بودن این سناریو در مورد باقی ماندن سیکر آشیانه یاب اصلی موشک، یا ارتقای احتمالی آن و یا حتی حذف به کلی آن و استفاده از همان فرامین رادیویی مشابه پنتسیر که ارزان تر و البته آسیب پذیر تر است، اظهارنظر قطعی نمی توان داشت. طرح پیشنهادی، چرا و چگونه: آنچنان که پیشتر عرض شد معتقد به اهمیت فراوان سامانه های بردکوتاه خصوصا در مقابله با تهدیدات نو ظهور و حملات انبوه توسط تسلیحات دور ایستا و لزوم برخورداری این سامانه ها از استاندارد ها و قابلیت های سطح بالا هستیم تا نه تنها بقای خود در میدان رزم را حفظ کنند، بلکه ضامن بقای تاسیسات حیاتی برای کشور باشند که بعضا دهه ها عمر و ده ها میلیارد دلار هزینه صرف ساخت آنها شده و نابودی آنها می تواند ضربات جبران ناپذیر بر پیکره ی ایران عزیز وارد آرد. به رغم پهنه ی وسیع جغرافیایی، برخی از مهم ترین و استراتژیک ترین تاسیسات کشور در نقاط مرزی (جنوب) واقع هستند نه در "عمق استراتژیک" کشور، در واقع همیشه و در همه موارد داشتن پهنه ی جغرافیایی وسیع فراهم آورنده ی عمق استراتژیک لازم در همه سطوح نیست. حمله به این تاسیسات نه تنها نیاز به عملیات های پر ریسک عمقی ندارد، بلکه در مواردی مانند تاسیسات پارس جنوبی عدم رعایت اصول پدافند غیر عامل این تاسیسات را به شدت آسیب پذیر ساخته است. از جمله دیگر موارد این دست تاسیسات استراتژیک می توان به پایانه ی نفتی خارک اشاره کرد، "با وجود توسعه ترمینال های نفتی جایگزین خارک در طی جنگ و بعد از آن، همچنان خارک اصلی ترین پایانه صادرات نفت خام کشور است و آسیب دیدن آن ضربه سنگینی به صادرات نفت و اقتصاد ملی ایران وارد می سازد. همچنین پارس جنوبی گذشته از تولید 70 درصد گاز کشور، طی سالهای اخیر و برنامه تبدیل سوخت نیروگاه های برق سیکل ترکیبی از مایع به گاز و توسعه نیروگاه های گازی، اصلی ترین تامین کننده سوخت نیروگاه های برق کشور محسوب می شود و اخلال در روند تولید آن به معنای خاموشی وسیع در ایران است" [1]. بر خلاف پالایشگاه جم که در جانمایی آن اصول پدافند غیر عامل تا حد زیادی رعایت شده است و با قرار گرفتن در میان رشته کوه ها از تیررس مستقیم آتش دشمن در امان مانده است، اما در مورد تاسیسات پارس جنوبی جانمایی آن به جهت سهولت ترابری تجاری به قیمت آن تمام شده تا ده ها میلیارد دلار تاسیسات گران قیمت در بی دفاع ترین شکل ممکن جلو تر از ارتفاعاتی که می توانست پناه آنها باشد قرار گیرند و در خط آتش مستقیم ساده ترین حملاتی از سمت ساحل قرار بگیرند که به راحتی می توانند فاجعه آفرین باشند. از این روی با توجه به اهمیت استراتژیک این تاسیسات حفاظت از آنها توسط سامانه های کوتاه بردی که توان مقابله با سوارم تسلیحات استنداف دشمن را داشته باشند اهمیتی صدچندان می یابد. عدم رعایت اصول پدافند غیر عامل در جانمایی تاسیسات استراتژیک پارس جنوبی همچنین به جهت افزایش تطبیق پذیری، کاهش هزینه های توسعه و تست محصول، کاهش هزینه های تولید خصوصا از جهت افزایش تیراژ، افزایش کیفیت تولید و کنترل کیفیت از جهت مقرون به صرفه شدن اتوماسیون در فرایند تولید و نیز متمرکز و نظام مند تر شدن فرایند تولید، کاهش هزینه های تعمییر نگه داری و آموزش و افزایش ارزش، قائل به ارائه راه حل های جامع خصوصا در حوزه ی نظامی هستیم که در آن نه سود و زیان تجاری صرف بلکه امنیت ملی در میان است. طرح پیشنهادی مورد نظر نه تنها با طراحی و توسعه ی 2 یا چند محصول کاملا متفاوت توسط سپاه و ارتش در حوزه ی پدافند زمین پایه ی برد کوتاه مخالف دارد، بلکه سعی در ارائه راه حلی دارد که پدافند را در سایر حوزه ها نیز بهره مند سازد، در عین حال آنکه از جهت قابلیت ها و مطابقت داشتن با نیازمندی های عملیاتی روز، امکان استفاده در پیکره بندی های متفاوت بر اساس نیاز با توجه به رعایت مفاهیم ماجولاریتی و معماری باز در طراحی سیستم، و البته با نگاه به تغییرات پیش روی میدان رزم، بتواند محصولی قابل و موثر باشد. پدافند برد کوتاه نه تنها یک خلا در پدافند زمین پایه است، بلکه در حوزه های هواپایه و دریاپایه نیز قوای مسلح جمهوری اسلامی از ضعف مشابهی رنج می برد. در حوزه پدافند دریا پایه به رغم تلاش های صورت گرفته در بخش های پدافند برد بلند، میان برد، برد کوتاه، و دفاع نزدیک وضعیت ناوگان نیروی دریایی متاسفانه اسف بار است و امکان تکرار تجربه ی تلخ عملیات مانتیس در یک نزاع دریایی حتی با قدرت های نظامی دست چندم! نه تنها دور از ذهن نیست که به شدت محتمل است! و این مساله تبدیل به پاشنه ی آشیل نیروی دریایی شده است. در نیروی هوایی نیز وضعیت چندان بهتری را شاهد نیستیم، ناوگانی پیر و فرتوت، از نظر فناوری کاملا از رده خارج، و دست کم در بخش هوا به هوا (پدافند هواپایه) فاقد تسلیحات با اثر بخشی قابل اعتنا. گرچه وضعیت فعلی تسلیحات هواپایه نیروی هوایی، و نیز روند در حال پیگری توسعه جنگ افزار های هواپایه که در سال های اخیر در بخش هوا به زمین خصوصا با پروژه هایی چون یاسین، بالابان و قاصد سرعت بهتری یافته که خود نیازمند بحث مفصل دیگری ست، این نوشتار در مورد نیروی هوایی به مساله مهم و ضروری موشک های کوتاه برد هوا به هوا (به عنوان بخشی از مساله ی جامع تسلیحات هواپایه) می پردازد. در این بخش به غیر از تعدادی موشک های به نسبت تواناتر R-73 آرچر خریداری شده از شوروی سابق که بر روی ناوگان کم تعداد جنگنده های فالکروم عملیاتی ست، مابقی زرادخانه ی کوتاه برد نیروی هوایی را انواع قدیمی موشک های حرارتی چینی و سایدواندر آمریکایی تشکیل می دهد که کاملا فاقد توان عملیاتی لازم است. مساله ی موشک های کوتاه برد برای نیروی هوایی ایران از سوی دیگر از آن جهت اهمیت می باید که به نسبت موشک های برد متوسط هدایت راداری فعال، با هزینه ها و پیچیدگی های به نسبت کمتری می تواند بر روی جنگنده ها بکار گیری شود، گرچه این موشک ها به تنهایی توان ایجاد و حفظ برتری هوایی را به نیروی هوایی نمی دهد اما می تواند با اتخاد تاکتیک ها و استراتژی مناسب نقش مکمل بسیار با ارزشی را برای پدافند زمین پایه بازی کند و بقای در میدان رزم و اثر بخشی آنها را دو چندان ساخته، در عین حال به صورت حداقلی توان پوشش و دفاع در پهنه ی آسمان را خصوصا در برابر تهدیدات کروز و پهپادی فراهم آورد. پیشنهاد مورد نظر این مجموعه بر طراحی و ساخت موشکی واحد استوار است که با حداکثر استفاده از قطعات مشترک و مشابهت، و با حداقل ممکن تغییرات در تمامی حوزه های هوا پایه، زمین پایه، دریا پایه و حتی زیر سطح پایه! قابلیت بکار گیری را داشته باشد، در عین اینکه از ضعف های سامانه هایی که پیشتر مورد اشاره قرار گرفت دور باشد. به عنوان مثالی از سابقه چنین راه حل هایی در سطح دنیا می توان به موشک آلمانی IRIS-T اشاره کرد که به صورت هواپایه، زمین پایه، دریا پایه و حتی زیر دریایی پایه قابلیت بکار گیری دارد. قابل توجه است که حتی کشوری چون تایلند در پی خرید این موشک برای جنگنده های قدیمی F-5 خود (که مشابه آن نه تنها در ایران موجود که پایه جنگنده های صاعقه و کوثر نیز بوده است) می باشد تا به واسطه ی آن توان هوایی خود را بهبودی قابل توجه بخشد. این موشک در کشور های اتریش، بلژیک، آلمان، مصر، یونان، ایتالیا، نروژ، عربستان سعودی، آفریقای جنوبی، اسپانیا و سوئد در حال خدمت عملیاتی ست. استفاده ی چند منظوره از موشک پدافندی کوتاه برد IRIS-T نیازمندی های عملیاتی پیشنهادی ایده ی پیشنهادی مورد نظر طراحی موشکی با مشخصاتی که در ادامه ذکر می شود را مطرح می کند که نه درگیر ضعف های موشک سامانه ی پنتسیر باشد و نه اسیر پیچیدگی های فراوان موشک مورد استفاده در سامانه ی تور، در عین حال پروژه ای باشد که کلیه ی بخش های قوای مسلح ایران، در زمین، هوا و دریا از نتیجه ی آن بهره مند شوند و در توسعه ی آن چه از جهت مالی و چه فناورانه مشارکت داشته باشند. از جمله تاکیدات اصلی صورت گرفته در این ایده مساله وجود سیکر (جست و جو گر) و ماجولار بودن آن است. این مورد از چند جهت حائز اهمیت است: v نخست آنکه مقاومت موشک را در برابر جنگ الکترونیک بالا برده و شانس برخورد با هدف را بهبود می دهد v دوم، داشتن سیکر این موشک را به سلاحی کاربردی در بخش های دیگر خصوصا در نیروی هوایی بدل می کند. v سوم، ماجولار بودن سیکر سبب می شود علاوه بر آنکه در مناطق با اهمیت بالای پدافندی بتوان از بهترین نوع جست و جو گر های در دسترس برای نابودی هرچه مطمئن تر تهدیدات بهره برد، در سایر مناطقی که اهمیت پدافندی کمتری دارند، یا محدودیت های بودجه ما را مجبور به کاستن از هزینه ها می کند، آن سیکر را با نسخه های ساده تری جایگزین کرد، تا ضمن آنکه کماکان سیستم از بخشی از فواید داشتن جست و جو گر مستقل استفاده کند، موجب کاهش هزینه ها نیز گردد، علاوه بر آن امکان حمله به هدف توسط 2 موشک با جست و جو گر های متفاوت نیز فراهم می شود، برای مثال، شلیک هم زمان 2 موشک به سمت هدف، یکی مجهز به سیکر آشیانه یاب راداری، دیگری مجهز به تصویر ساز حرارتی، تا اهداف خطرناک با دقت و اطمینان هرچه بیشتری نابود شوند. v چهارم آنکه دیگر احتیاجی به هدایت تا آخرین لحظه وجود ندارد و ظرفیت سیستم جهت درگیری با اهداف بعدی به مراتب زودتر آزاد می شود. آنچنان که پیشتر عرض شد با توجه به اتکای دشمنان در استفاده از تسلیحات دورایستا در تعداد انبوه برای سرکوب پدافند، این مساله اهمیت دوچندانی می یابد. برای مثال: " فرض کنیم، در تهاجم یک روزه در طی 8 ساعت، با هدف گشایش مسیر پدافند و بدست گرفتن آسمان ایران، ائتلاف مهاجم، اقدام به اجرای تهاجمی با مشخصات ذیل بنماید: v 4000 موشک کروز، در برد های مختلف، بدون خطا(فرض میشود، این تعداد موشکی هست که به هدف خواهد رسید) v اهداف عمقی و مرزی آیا چنین حمله ای از نظر هزینه ای و لجستیک برای ائتلاف مهاجم دشوار خواهد بود؟ v قیمت هر موشک تاماهاوک کلاس 4 که از آخرین و بیشترین حجم امکانات مسیریابی بهره میجوید، 1.87 میلیون دلار با نرخ شناور 2017 محاسبه شده است، بنابراین 4000 موشک حداکثر 8 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت و این رقم حتی اگر به 10 یا 20 میلیارد دلار نیز برسد، با توجه بودجه نظامی کشورهایی مانند آمریکا و اعراب منطقه، همچنین تامین هزینه در چند سال مالی، رقمی دور از ذهن و دست نیافتنی نیست. هم اکنون نیز فقط دو کشور عربستان و امارات در حدود 1200 موشک کروز در اختیار دارند. اگر به این دو کشور، سایرین چون ایالات متحده، فرانسه، انگلستان و ... اضافه شوند، مقدار 4000 موشک رقم کاملا دست یافتنی خواهد بود. v از نظر لجستیک نیز، با توجه به تعداد بسیار پایگاه های اجاره ای و تسخیری دشمن در منطقه، و گستردگی پهنه جغرافیایی مرزهای کشورمان، استقرار چنین موشک هایی فقط به ناوها محدود نمی شود، و تمامی پایگاه های زمینی میتوانند به عنوان محل پرتاب استفاده شوند، و میتوان این فرض را گرفت که طی سالهای اخیر این انبار سازی موشک های کروز صورت گرفته باشد و به زمان حمله موکول نگردیده است.[2] " همانطور که در این مثال ذکر شد مساله ی مقابله با تهاجم دور ایستای انبوه، خصوصا در یک میدان نبرد شبکه محور، مساله ای به غایت جدی، و خطری در کمین امنیت ملی ایران می باشد. از این روی توان مقابله هم زمان با تعداد اهداف قابل توجه، مقاومت در برابر اخالال، تعداد مناسب موشک آماده به شلیک در هر باتری از سامانه ی پدافندی مطروحه، و قابلیت بکار گیری آن در تمامی سطوح زمین پایه، دریا پایه و هوا پایه، به جای طراحی و تولید چندین سیستم موازی در هر یک از این سطوح با حداقل اشتراکات، هزینه های توسعه و تولید سرسام آور، تیراژ به شدت پایین و دیگر مشکلاتی که قبلا شرح داده شد، از مسائل اصلی لحاظ شده در این طرح می باشد. مشخصاتی که در این ایده برای این طرح مورد نظر است به شرح زیر می باشد: مشخصات موشک (شاهین) - وزن: 100 کیلوگرم (تا حداکثر 150 کیلوگرم کماکان قابل قبول است) - برد: 20 کیلومتر در شلیک زمین به هوا - سر جنگی: 15 کیلوگرم شدید الانفجار ترکش زا - وینگ اسپن: کمتر از 50 سانتی متر - بهره بردن از کانارد، بالک های متحرک انتهایی و نیز سامانه تغییر بردار رانش جهت کنترل - هدایت: لینک راداری، سیکر ماجولار قابل تعویض: فرو سرخ، تصویر ساز حرارتی، آشیانه یاب رداری ... - روش پرتاب: سافت لانچ در حالت زمین پایه و دریا پایه، شلیک از روی ریل یا پس از رها سازی در وضعیت هواپایه - طول: حدود 3 متر (بدون مکانیزم سافت لانچ) - بدنه کامپوزیتی و استفاده از سوخت پر انرژی یک طراحی مفهومی از طرح پیشنهادی برای چنین موشکی : برخی مشخصات کلی سامانه (طوفان شکن): - هر باتری از سامانه متشکل از 6 تلار حامل موشک، در نسخه ی دارای توپ، هر تلار دارای 12 تا 16 موشک عمود پرتاب به روش سافت لانچ با امکان درگیری 360 درجه - استفاده از توپ اورلیکن 35 میلیمتری مجهیز به مهمات با فیوز قابل برنامه ریزی - امکان درگیری با 6 هدف هم زمان توسط هر تلار - در نسخه فاقد توپ، دست کم 24 موشک بر روی هر تلار - برخورداری از خودروی بارگذار با توان بارگذاری بلوکی مهمات و موشک ها جهت به حداقل رساندن زمان بارگذاری (در سامانه ی تور ام-1 به دلیل بار گذاری تک به تک موشک ها زمان بازگشت به رزم هر سامانه بسیار طولانی می باشد.) - قابلیت لینک شدن به شبکه پدافندی و تبادل اطلاعات با سایر سامانه ها - بهره مند بودن هر تلار از چند مجموعه الکترواپتیک برای کشف و رهگیری اهداف که یک مجموعه مستقلا در اختیار توپ باشد. - هر تلار مجهز به یک رادار کشف هدف باند L گردان با توان کشف دست کم 1 متر مربع سطح مقطع راداری از فاصله ی 100 کیلومتری - هر تلار مجهز به یک رادار رهگیر باند X با توان کشف دست کم 1 متر مربع سطح مقطع راداری از 50 کیلومتری - امکان اضافه شدن رادار موج میلیمتری به صورت انتخابی - امکان اضافه شدن رادار های دکل سوار مانند کاستا و نیز دیگر واحد هایی همچون شنود و جنگ الکترونیک به صورت انتخابی - پروفایل برنامه ریزی شده جهت مقابله با انواع تسلیحات دور ایستا، موشک های کروز، پهپاد ها و ریز پرنده ها ... - توان مقابله با اهداف با مانور پذیری بالا - امکان مقابله با اهداف سوپر سونیک، 2.5 ماخ در ارتفاع پست و سرعت های بیشتر در ارتفاعات بالاتر - تجهیز هر باتری به رادار ها و سامانه های مورد نیاز جهت کشف تهدیدات راکتی و توپخانه ای - امکان مقابله Hard kill با تهدیدات راکتی و توپخانه ای امکان کشف مسیر و نقطه برخورد تهدیدات راکتی و توپخانه ای و اعلام اخطار در نقاط مورد تهدید - امکان ارسال مختصات منشا تهدیدات راکتی و توپخانه ای به توپخانه خودی جهت آتش متقابل - ارائه بر روی پلت فرم های چرخ دار 8*8 (یا در صورت لزوم 10*10) مشابه کشنده های مورد استفاده در سامانه باور و نیز امکان ارائه نسخه زرهی بر روی پلتفرم شنی دار - قابلیت حمل توسط هواپیما های il-76 و C-130 - قابلیت ارائه به شکل پک پرتابل قابل نصب بر روی پد بالگرد کوروت های کلاس جماران و من الله توفیق [1] نقل قول شده از Sorena [2] نقل قول از Worrior

مقدمه : این متن ( بخش نخست و دوم ) صرفا" نظر نویسنده آن است والزاما" منعکس کننده سیاستهای انجمن میلیتاری نخواهد بود آیا جاه طلبی فضایی جدید ایران ، نگرانی جدیدی بوجود آورده ؟!!!!! بخش نخست قاصد / نور ..... طراحی دیجیتال پچ از @BISKIVIT در 22 آوریل 2020 ، جمهوری اسلامی ایران با موفقیت ، نخستین ماهواره نظامی خود با شناسه "نور " را با استفاده از پیکربندی جدید فضایی خود "قاصد " ( Qased Space Launch Vehicle) به فضا پرتاب نمود . با شلیک "قاصد" ، ایران درواقع از برنامه فضایی موازی خود که توسط نیروی هوا-فضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دنبال میشود ، رونمایی نمود . این در حالی است که نگرانی ها در خصوص پرتابهای فضایی گذشته ایران که بنا به برخی تحلیل ها بعنوان پوششی برای توسعه فناوری موشکهای بالستیک قاره پیما ( ICBM) صورت می گرفت ، کمتر مورد توجه قرار داشت. بااین وجود ، نشانه های بسیار جدی مورد رصد قرار گرفته ، نشان می دهد که مسیر جدید نیروی هوا-فضای سپاه ، در واقع نشان دهنده راهبرد ایران برای نیل به ایجاد یک بسترکامل برای بومی سازی فناوری تولید و شلیک موشکهای بالستیک برد بلند است . برنامه موازی فضایی سپاه پاسداران : نخستین نشانه مهم در متفاوت بودن شلیک "قاصد" در مقایسه با پرتابهای قبلی ایران ، مرجع آماده سازی و پرتاب این پیکربندی جدید است . در حالی که به صورت متعارف ، پرتابهای ماهواره های بومی توسط سازمان فضایی ( آژانس فضایی ) ایران با مشارکت وزارت دفاع این کشور انجام میشد ، اما بر خلاف رویه معمول ، شلیک قاصد توسط نیروی هوا-فضای سپاه پاسداران صورت پذیرفت ، در حالی که این مساله ، حتی در انتخاب موقعیت پرتاب نیز تاثیر نهاد . بدین معنی که قاصد نخستین حامل فضایی ایران است که به جای شلیک از مرکز پرتاب امام خمینی (ره) ، از مرکز تست موشکی سپاه در شاهرود به فضا پرتاب گردید . با این وصف ، نقش سپاه در این برنامه ، تنها به این مساله محدود نشده است . به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، هر دو پیشرانه مرحله دوم قاصد وهمچنین پیشرانه ماهواره "نور" توسط بخش موشکی سپاه و خارج از ساختارهای شناخته شده صنعت موشکی ایران توسعه یافته و تولید شده است . پیشرانه سوخت جامد سلمان ، یکی از جنبه های محرمانه برنامه موشکی /فضایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی این مساله بخوبی نشاندهنده آن است که شلیک اخیر قاصد ، تنها یک قدرت نمایی ساده از سوی سپاه بشمار نمی رود ، بلکه شاید پرده های محرمانگی را از برنامه تمام عیار فضایی کنار زده شده و آن را در معرض دید قرار داده است . این تحلیل شاید از گفته های فرمانده نیروی هوا- فضای سپاه " سردار امیر علی حاجی زاده " نشات می گیرد که در جریان یک سخنرانی چنین بیان نمود : "برنامه فضایی ایران ، سالها به دور از جنجال در حال توسعه و پیشرفت بود و براساس آنچه که در این نیرو بصورت یک استاندارد درآمده ، تنها پس از یک تست ، رونمایی گردید . این درحالی است که فرمانده نیروی فضایی سپاه !!!!!!! ( جعفرآبادی ) در سخنانی اظهار داشته بود که برنامه فضایی سپاه یک "پروژه فوق العاده " شامل SLV ها ، ماهواره ها و ایستگاه های زمینی مربوط به آن است . در واقع ، بررسی منابع باز ( OPERN- SOURCE) نشان میدهد که سپاه پاسداران از نیمه دوم دهه نخست قرن بیست ویکم ( 2005) به شکل موازی با برنامه فضایی رسمی ایران ، تلاشهای گسترده ای را برای توسعه فناوری طراحی و تولید حامل های فضایی برنامه ریزی نموده و به شکل خاص ، این برنامه بر روی کاربرد پیشرانهای سوخت جامد متمرکز شده است . تصویر ماهواره ای از حادثه پادگان ملارد راز سر به مُهری که هنوز ابعاد ناشناخته زیادی از آن بحالت طبقه بندی شده وجود دارد این هدف گذاری ، آنچنان برای فرماندهان ارشد سپاه از اهمیت خاصی برخوردار بود که حتی انفجار (مشکوک ) یک مرکز تست ( پادگان ملارد ) موجبات کشته شدن ( شهادت . م ) رهبر اصلی برنامه موشکی سپاه ( سردار شهید حسن تهرانی مقدم ) را فراهم آورد ، توسعه برنامه متوقف نشد و رونمایی های اخیر صورت گرفته ، شامل نمایش پیشرانه سلمان و شلیک قاصد و تستهای مکرر در مرکز تحقیقاتی شاهرود ، اثبات می کند که طراحی های از پیش برنامه ریزی شده با قدرت ادامه پیدا کرده است . پیشرفتهای جدید در فناوری پیشرانه سوخت جامد : نقش اول شلیک جدید ایران ، حامل فضایی " قاصد" است که می توان آن را یک موشک سه مرحله ای دانست که مرحله نخست آن را موشک سوخت مایع "قدر" ، یک بدنه مجهز به پیشرانه سلمان بعنوان نیرو دهنده مرحله دوم و یک پیشرانه ناشناخته برای مرحله سوم آن دانست . از یک نظر ، در انتخاب موشک "قدر" بعنوان مرحله نخست موشک قاصد ، نشانه های تازه ای دیده میشود که در نمونه های قبلی دیده نشد ،بدین معنی که سپاه یک نسخه بهبود یافته از موشک شهاب -3 که در سیستم نامگذاری ایران ، با شناسه " قدر" شناخته میشود را بکار گرفته که در واقع ، سلاح سازمانی استاندارد سوخت مایع نیروی موشکی ایران بشمارمی رود و در گذشته بعنوان مبنایی برای توسعه ماهواره بر "سفیر" نیز مورد استفاده قرار گرفته است . سایت مرکز تست موشکی شاهرود اما نوآوری واقعی حامل فضایی قاصد را می توان در مرحله دوم آن جستجو نمود که به پیشرانه سوخت جامد سلمان مجهز شده است . این پیشرانه که برای نخستین بار در فوریه سال جاری ( 2020 ) رونمایی گردید ، مجموعه ای از فناوری های بسیار پیشرفته ای ، از جمله یک خروجی (نازل) چرخشی برای کنترل پرواز موشک و پوشش فیبرکربن سبک را در خود جای داده بود . با این وجود ، سلمان با توجه به ابعادکوچک و بطور طبیعی ، کارایی محدود خود ، صرفا" بعنوان نیروی رانشی مرحله دوم در نظر گرفته شده بود ،اما بر خلاف ابعاد و کارایی ادعای اش ، در حقیقت ، یک نوع نمایش فناوری های تک ایرانی برای موشک های بالستیک برد و بخصوص قاره پیما ( ICBM) بشمارمی رود ، ضمن اینکه ، شواهدی وجود دارد که نشان میدهد ، ایران در گذشته و در پنهان سازی ماهرانه ای ، موفق شده تا پیشرفتهای خود را در حوزه فناوری پیشران های سوخت جامد ، به مراحل قابل ملاحضه ای ارتقاء دهد . خانواده سیمرغ و قاصد در همین راستا ، فرمانده نیروی هوا- فضای سپاه مدعی است که استفاده از بدنه موشک سوخت مایع قدر بعنوان مرحله نخست حامل فضایی قاصد ، تنها یک راه حل موقت و ارزان قیمت برای تست پیشرانه سلمان بوده و در شلیکهای بعدی ، برای مرحله نخست نیز از پیشرانه های سوخت جامد بکار خواهد رفت . اهمیت گفته های فرمانده سپاه در این نکته نهفته بود که وی تاکید مینمود ، سپاه برای انتقال ماهواره های بزرگتر در مدارهای بالاتر ، در حال تعریف حامل قدرتمندتر است . از سویی دیگر ، تجزیه وتحلیل موقعیت جغرافیایی سایت شاهرود نشان میدهد که ایران چندین سال است که پیشرانه های با ابعاد بزرگتر را مورد آزمایش قرار داده است . https://www.aparat.com/v/e0ZfB بدین سبب می توان گفت که استفاده از فناوری پیشرانه سوخت جامد ، یک انحراف بزرگ وقابل تامل از برنامه فضایی متعارف ایران است که در گذشته به فناوری های سوخت مایع قدیمی ، اتکاء بسیار زیادی داشت .این فناوری منسوخ شده ، آنچنان برای تحلیلگران آمریکایی اهمیت داشت که بخش عمده ای از آنها براین اعتقاد قرار داشتند که مجموعه برنامه فضایی ایران ، در واقع پوششی برای توسعه فناوری موشکهای بالستیک بشمارمی رود . این درحالی است که بزرگترین حامل فضایی فعلی ایران ( سیمرغ) ، در تئوری ، میتواند بعنوان یک بستر تحقیقاتی کامل برای تبدیل شدن به یک سامانه تسلیحاتی بسیار بزرگ مورد استفاده قرار گیرد . به همین دلیل ، برخی ناظران براین باورند که حامل فضایی قاصد ، بدلیل وجود عملکردهای مشخص ، برای استفاده بعنوان یک ICBM از محدودیتهای مشخصی برخوردار است . اما درصورتی که اراده تبدیل آن به یک موشک بالستیک ایجاد شود ، برد مرگبار سامانه های تسلیحاتی موشکی ایران ، از محدوده 2000 کیلومتری فعلی ، فراتر خواهد رفت واین بدان معناست که ایران ، قدم نخست برای حرکت بسوی ایجاد قابلیتهای بومی بالستیک قاره پیما را محکم برداشته است ، هر چند روند پیشرفت این برنامه احتمالی ،بستگی زیادی به سرعت حرکت برای دستیابی به پیشرانه هایی با قطر بزرگتر و همچنین تمایل رهبران ارشد ایران خواهد داشت . پی نوشت : 1- ادامه دارد ............. 2- منابع در انتهای مطلب معرفی خواهد شد ... 3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

نیروهای محور مقاومت و ارتش سوریه موفق شدن شهر سراقب را دوباره بازپس بگیرند

در آستانه چهلمین سالگرد دفاع مقدس ملت ایران 1399 - 1359 و شش هزارمین پست بنده در بزرگترین انجمن نظامی وب پارسی لینک دانلود مجله الکترونیکی بزرگترین انجمن نظامی وب فارسی پی نوشت : 1- لازم به یادآوری است که این شماره بدلایلی از جمله برخی مشکلات غیر قابل پیش بینی ، با مقداری تاخیر تقدیم دوستان شد . با این حال انشا...در تلاشیم تا با نظم دهی هر چه بیشتر به روند انتشار این مجله الکترونیک ، پاسخی به محبتهای بی نظیر مخاطبان انجمن میلیتاری و مجله ناورد داده شود . 2- بااین حال می بایست در اینجا از نویسندگان و مترجمان این شماره و همچنین برادر ارجمند جناب @HRA که علیرغم همه مشکلات و گرفتاری ها بار اصلی زحمات را بردوش داشتند و همچنین برادر عزیز @worior برای تهیه و آماده سازی داده نمای رزمایش پیامبر اعظم (ص) 14 و اخوی ارجمند ما ، جناب @eshqali که بعنوان مُصحح به مجله میلیتاری محبت دارند ،و درنهایت برادر عزیز جناب @remo تشکر ویژه و اختصاصی شود ، چرا که بدون توجهات خاص این عزیزان ، ادامه حیات ناورد ممکن به نظر نمی رسید .. 3- از همه دوستان و مخاطبان که به رسانه های مجازی دسترسی دارند ، تقاضا می شود که لینک ارائه شده در این صفحه را برای آشنایی سایرین بصورت گسترده به اشتراک گذارند .. سپاس فراوان تحریریه مجله الکترونیکی بزرگترین انجمن نظامی وب فارسی

به نام خداوند بخشنده و مهربان تهاجم مارک آنتوان به ایران مقدمه: در این نوشته به صورت مختصر به شرح هجوم مارک آنتوان به خاک ایران پرداخته می شود. نبردی که باعث تثبیت و یکپارچگی دولت اشکانیان بعنوان یک حکومت ملی می گردد. نبرد مذکور همواره زیر سایه نبرد معروف حران به فرماندهی سردار سورنا قرار دارد و این در حالیست که این نبرد جز سرنوشت ساز ترین رخدادهای تاریخی این مرز بوم است. دنیا مات و مبهوت قدرتی تازه تاسیس به نام روم است. شمشیر رومی به دورترین سرزمین های اروپا و سواحل مدیترانه رسیده و هیچ کس یارای مقابله با آن را ندارد. ژولیوس سزار با تثبیت قدرت در پی تدارک انتقامی سخت از ایرانیان است. 16 سال قبل (53 پیش از میلاد) رومیان به فرماندهی کراسوس سردار نامی رومی در جنگ با سپاهیان اشکانی به فرماندهی سورنا شکست فاجعه باری را متحمل شده اند. حران(کاره) قتلگاه کراسوس و پسرش گردید. کراسوس با دست کم گرفتن مدافعین اشکانی، با قوایی متشکل 35 هزار لژیون و 4 هزار سواره نظام و 4 هزار سوار نظام سبک اسلحه راهی ایران شد. نیروهای دو سپاه در جنوب شرقی ترکیه یا همان حران به یکدیگر رسیدند. کراسوس در مقابل خود سدی سواره متشکل از 9هزار سوار کماندار و 1000 کاتافراکت می دید. این عدد فقط کمی از تعداد سواره نظام رومی بیشتر بود. سیاهی لشکر پارتی آنقدر کوچک بود که وسوسه را به دل هر سپاهی می توانست راه دهد. پارتیان در سوارکاری و تیراندازی زبان زد و در شرق رزم آورانی پر آوازه بودند. آنها دردوره ی مهرداد بزرگ بر پایه تاکتیک منحصر به فردشان توانستند بخش بزرگی از ایران شهر را از دست سلوکیان و کشور های نو ساخته شرقی چون باختر در بیاورند. جنگ های فرسایشی پارتیان برای بازیابی مرزها در دوران پسا اشغال به یک تلاقی تاریخی و سرنوشت ساز در مقابل قدرت اول غرب آن روزگار یعنی روم رسیده بود. با آغاز نبرد در حران سوار نظام ایرانی با زد و خوردهای سنگین و سبک خطوط دشمن را درگیر خود کردند. در نهایت در یکی از این زد و خوردها سپاهیان ایران به عقب نشینی وانمود کردند. کراسوس با مشاهده عقب نشینی سواران پارتی دستور حمله همه جانبه سواره نظام خود را داد تا نیروهای مقابلش را برای همیشه سرکوب کند. اما از بخت بد کراسوس، این تاکتیک خاص سپاهیان سورنا بود. نام این تاکتیک قیقاج است. قیقاج به این صورت است که سواران سبک اسلحه کماندار وانمود به فرار می کردند تا اینکه انبوهی از نیروهای دشمن بسویشان روانه شوند آنگاه بر روی اسب هایشان روی برگردانده و نیروهای دشمن را به تیر می دوختند. سواره نظام کراسوس که درتعقیب سوارن پارتی بودند از بارش تیرهای سواران کماندار مانند برگ پاییزی بر زمین می افتادند و طولی نکشید که بطور کامل نابود شدند. لژیون رومی که حال بی پناه شده بود مورد تاخت سوارم سپاهیان سورنا قرار گرفت. در پایان این جنگ سر و دست کراسوس و پسرش توسط سورنا به پادشاه اشکانی ارد دوم پیشکش می شود. این درحالی بود که 20 هزار سپاهی رومی کشته و 10 هزار نفر اسیر شده بودند. عقاب های معروف رومی بدست ایرانیان افتاد و این در حالیست که کشتگان ایرانی به زحمت به چند صد نفر می رسید. این گزارش بی سابقه ترین شکست رومی ها تا آن روزگارست! صدای این شکست زبان به زبان در روم می چرخید. رومیان حال یک همسایه جدید پیدا کرده بودند. با این تفاوت که این همسایه در حد و اندازه خود روم بود. در کمال ناباوری سردار پر آوازه این نبرد در نتیجه سوظن ارد کشته میشود. تا دوران پر شکوهی با این فرمانده دلیر تجربه نشود. نقشه سرزمین های آن روزگار که اکثرا در این نبرد نقش ایفا کردند تمام این پیش زمینه ها دلایل قانع کننده ای برای شخص ژولیوس سزار بود که به ایران حمله کند اما عجل به سزار مهلت برآوردن این بلند پروازی را نداد. و در حالی که بزرگترین ارتش تاریخ روم را گردآوری کرده بود فقط سه روز مانده به اعزام نبرد توسط سناتور ها ترور میشود. جمهوری روم در حال تغییر بود. عصر جمهوری روم به عصر امپراطوری روم نزدیک می شد. در روم هم زمان سه دیکتاتور قدرت را در دست گرفته بودند که یک حکومت ائتلافی و گروهی را رهبری می کردند. یکی از این افراد مارک آنتوان دوست و یار وفادار سزار بود. مارک آنتوان برای اینکه از رقبا عقب نماند بعد چهار سال از مرگ سزار زمینه چینی حمله به ایران را ترتیب می دهد. آنتوان نواحی شرقی روم را در اختیار و بر مصر تسلط داشت. و در ثروت و هیبت و ورزیدگی ارتش بر باقی سرداران برتری یافته بود. تصمیم آنتوان بر این بود که با ارتشی چند برابر بزرگتر از کراسوس به جنگ ایران برود و البته هرگز در پی سواران فرار کرده پارتی هم نرود. وی توانست 16 لژیون بزرگ رومی که شامل 60 تا 70 هزار نیروی ورزیده و زبده بود گرد هم بیاورد. این نیرو توسط 10 هزار اسب سوار و 20 هزار نیروی ذخیره پشتیبانی میشد . پادشاه ارمنستان ارتاوسدس هم در این جنگ متحد انتوان شده و با 13 هزار سوار و پیاده او را همراهی می کرد. این پشتیبانی با مشاهده قدرت درخور روم بوجود آمد و به طریقی از روی استیصال صورت گرفت که در ادامه جنگ تاثیر خود را می گذارد. تصویر سمت راست ارتاوسدس و تصویر سمت چپ مارک آنتوان سپاه عظیم رومی در 36 پیش از میلاد به فرات می رسد اما دفاع سرسختانه ایرانیان آنهارا وادار می کند به ارمنستان بازگردند. با توجه به تجربیات رومی ها از شکست های قبلی در بین النهرین و با توجه به این تفکر که مرکزیت دفاع ایران در آن سرحدات است تصمیم بر این گرفته می شود که در یک حمله سریع شهر پراسیا که پایتخت آذربایجان(آتروپاتکان) یا همان ماد کوچک است را به تسخیر درآورند. فرهاد چهارم پادشاه وقت ایران با خواندن دست متحدین به این شهر رفته و رهبری دفاع از این دژ محکم را برعهده میگیرد. رومی ها مدت زیادی را قبل شروع جنگ و در ایام تابستان صرف ساختن تسلیحات محاصره کرده و روزهای طلایی را دست داده بودند. برای جبران این زمان از دست رفته با پیشنهاد ارتاوسدس این تسلیحات رها می شوند تا سرعت رسیدن به پراسیا را دو چندان کنند. تصور آنتوان بر این بود که این شهر بی دفاع و بی حفاظ مستحکم است اما آنتوان با رسیدن به این شهر متوجه می شود که اشتباه کرده و این شهر از دژ مستحکمی برخورد است و این محاصره بدون ابزار دژگیری بی نتیجه می ماند. به این علت عده ای از نفرات را مامور می کند تا به نیروها و تسلیحات رها شده بپیوندند و به سرعت راه میدان نبرد در پراسیا در پیش بگیرند. این نیرو ها با رسیدن به مقصد مورد نظر با اجساد هزاران رومی رو به رو می شوند و از آلات محاصره چیزی جز تیکه های چوب سوخته مشاهده نمی کنند. معلوم می شود که ایرانیان در نخستین ضربه کاری خود این تجهیزات را نابود کرده اند. با رسیدن خبر به اردوگاه روم نیروهای ارمنی متوجه می شوند که عاقبتی جز یک شکست دیگر در پیش نیست. در نتیجه میدان نبرد را ترک می کنند . اما مارک آنتوان در یک اشتباه مرگبار به محاصره دژ مذکور ادامه می دهد به این امید که گذر زمان و کمبود مواد غذایی ایرانیان را وادار به تسلیم کند اما این گونه نمی شود. فرهاد چهارم پادشاه اشکانی ایرانیان از آغاز محاصره تاکتیک ثابت و مداومی را در پیش گرفتند. آنها روز و شب به دسته های سیورسات رومی حمله می کردند و رومی ها به ناچار استعداد این دسته ها را به دو هزار نفر و حتی بیشتر افزایش میدادند که باز راه به جایی نمی برد. در اقدام بعدی نیروهای ایران هر چه بدستشان می رسید را می سوزاندند تا به دست رومیان نیوفتد. با توجه به بزرگ بودن سپاه روم و نیاز مبرم سواره نظام بزرگ این ارتش به علیق به سرعت رومیان با مشکل روبه رو شدند. آنتوان متوجه شد که به سرنوشت کراسوس دچار شده است و به ناچار راه فرار را در پیش میگیرد. وی ابتدا سعی کرد که به سوریه برود ولی با سپاهی بزرگ از نیروهای اشکانی رو به رو می شود. وی به ناچار به سوی شمال عقب نشینی کرد تا به ارمنستان برود. از این لحظه دیگر شب و روزی نبود که ایرانی ها به سپاه روم حمله نکنند. چنان عرصه بر سپاه رومی تنگ شد که از بیم حمله پارتیان حتی از ارسال دسته جات آذوقه به روستاهای اطراف باز ماندند. رومیان به هر جا قدم می گذاشتند با زمین ها بی آب و علف و علیق رو به رو می شدند. آنتوان گمان می برد که پاییز آذربایجان مانند روم طولانی است و در آن دما تغیر چندانی نمی کند. ولی ناگهان متوجه میشود که زمستان آذربایجان بسیار زودتر از انتظار فرا رسیده است. زمین ها پوشیده از برف شده و برودت هوا سختی کار را دو چندان می کند. بسیاری از رومیان بر اثر سرمازدگی جان می‌دهند. در همین حال بیماری تیفوس و اسهال خونی در بین نیروهای رومی شایع میشود و حتی سردار رومی به اسهال خونی مبتلا می گردد. رومیان در برابر این مصائب هیچ راه و چاره ای نمی دیدند. در نهایت بعد گذر روز ها و تلفات بسیار، آنتوان به ارمنستان می رسد. آنها با گذر از رود ارس نفسی راحت میکشند. گفته شده رومیان بعد گذر از آذربایجان هم دیگر را در آغوش گرفتند و زمین را می بوسیدند مانند کسانی که سال ها از وطن خود دور بوده اند. آنها می توانند کمی استراحت کنند اما از ترس خیانت پادشاه ارمنستان قبل از بهار ادامه راه می دهند. آنها مجبور به گذر از کوه های تورروس بین آذربایجان و ارمنستان آن روزگار شدند. رومیان در روز نخست حمله 40هزار سوار به همراه آورده بودند و این در حالی بود که بعد گذر از این کوه ها حتی یک اسب هم به همراه نداشتند. بیش از 32 هزار نفر از نیروهای متحد کشته می شوند این در حالی است که فقط 5هزار ایرانی در برابر این تعداد کشته شده اند.مارک آنتوان نهایت در بهار به سوریه می رسد. این در حالی است که از ارتش بزرگش چیزی جز نابودی دیده نمی شود. در تاریخ نظامی این عقب نشینی با عقب نشینی فاجعه بار ناپلئون بناپارت در روسیه قابل مقایسه است. این جنگ یک پیروزی بزرگ برای ایران و پادشاهی فرهاد چهارم و هم یک لکه ننگ فراموش نشدنی در تاریخ روم بود. نتیجه: آنتوان در کمتر از 20 سال بعد از کراسوس از ایرانیان شکست سنگینی می خورد تا برای رومیان ثابت شود در شرق با یک دشمن ضعف روبه رو نیستند. آنها متوجه شدند با یک دولت قدرتمند رو به رو هستند که روش خود را برای جنگیدن دارد. در نتیجه پس از این نبرد به فکر مقابله با آن افتادند. چندی بعد مارک آنتوان و همسرش کلئوپاترا پس از شکست پی در پی از اگستوس خودکشی می کنند و اگستوس زمامدار روم می شود و راه صلح با ایران را در پیش میگیرد. مارک آنتوان با شکست از پارت ها در روم از عرش به فرش می رسد. رومیان برای شکست دادن ایرانیان و تسلط بر ارمنستان و آذربایجان و قفقاز و سوریه 600 سال جنگیدند اما به نتیجه قاطع دست نیافتند. تا اینکه درنهایت امپراطوری ایران پس از سال ها و در یک جنگ 18 ساله به دست اعراب مسلمان فرومی پاشد و بر اثر حمله اعراب به سرزمین های رومی این امپراطوری هم بتدریج در جهان به حاشیه رفته و منقرض می شود. "این مطلب برای انجمن mililtary.ir نوشته شده و استفاده از آن با ذکر نام انجمن و نویسنده بلامانع است." نویسنده: Navard منابع: 1-ایران پیش از اسلام (حسن پیرنیا) 2-صد جنگ بزرگ تاریخ(علی غفوری) 3-تاریخ پلوتارک 4-تاریخ تمدن ایران(کاوه فرخ) 5-https://it.wikipedia.org/wiki/Marco_Antonio

مقدمه : این متن ( بخش نخست و دوم ) صرفا" نظر نویسنده آن است والزاما" منعکس کننده سیاستهای انجمن میلیتاری نخواهد بود آیا جاه طلبی فضایی جدید ایران ، نگرانی جدیدی بوجود آورده ؟!!!!! بخش دوم و پایانی پرتاب ماهواره به فضای خارج از جو : دومین غافلگیری و یابعبارت بهتر ، تغییر مهم در این رویداد ، در مقایسه با روند های گذشته ، شکل پرتاب قاصد محسوب میشود . در واقع ، ماهواره های قبلی ایرانی ، از زیرساختهای ثابت در حالی که فراهم سازی مقدمات اولیه ، بصورت آشکار و انتشار اخبار و همچنین نشت اطلاعات در منابع غربی ، به فضا پرتاب می شدند ، اما در یک چرخش آشکار ، قاصد از یک پرتابگر متحرک که شباهت بسیاری به پرتابگرهای موشکهای بالستیک ایرانی داشت ، شلیک گردید و در کمال تعجب ، هیچگونه هشداری از سوی مقامات ایرانی و یا حتی غربی ، در این خصوص ارائه نشد . این شکل پرتاب که به اصطلاح ، شلیک چریکی (guerilla launch) نامیده میشود ، تقلیدی خاص از عملیاتهای موشکی بالستیکی محسوب میشود ، بخصوص اینکه بدانیم ، نحوه شلیک های قبلی برای حاملهای سفیر و سیمرغ در ایران ، اصولا بدلیل نیاز به آماده سازی های اولیه ، چندان برای کاربردهای غافلگیرانه نظامی مناسب به نظر نمی رسند . درواقع امر ، مقامات ایرانی ، قابلیت تحرک این سامانه و وجود پتانسیل شلیک در هر زمان و مکانی را در شمار افتخارات خود ثبت کرده اند و این بخوبی نشان میدهد که modus operandi ( یک عبارت لاتین به معنای حالت عملکرد . م ) که برای پرتاب انتخاب شده ، یک سیگنال عمدی به مخاطب بوده باشد . بدین ترتیب ، با توجه به اینکه مرحله نخست این موشک ، با موشکهای عملیاتی بالستیک ایرانی ، یکسان بوده ومرحله دوم آن نیز یک موشک سوخت جامد است ، طراحی و تولید یک سامانه موشکی بالستیکی بر مبنای پیکربندی قاصد ، می تواند به شکل قابل ملاحضه ای سطح تحرک و زمان آماده سازی خانواده موشکهای ایرانی را با یک تحول غیر قابل باور روبرو نماید . چشم انداز استراتژیک : با توجه به مواردی که در سطور پیشین بدان پرداخته شد و همچنین مراجعه داده های ثبت شده مربوط به قبل از حادثه 2011 ، انچه که مجموعه داده های بدست آمده ، نشان میدهد ، این است که برنامه فضایی ایران به رهبری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، منطق بسیار متفاوتی را با برنامه فضایی غیر نظامی ایران ، دنبال می کند . در حالی که برنامه فضایی غیر نظامی ایران ، از تبدیل موشکهای بالستیک آغاز و ادامه پیدا نموده است ، اما هدف گذاری نیروی هوا-فضای سپاه ، توسعه حامل های بسیار جدید برای ایجاد یک پوشش عقلانی به منظور تولید موشکهای برد بلند بوده و شلیک قاصد ، کم و بیش با هدف ارسال سیگنالی ظریف و ابتدایی ، به مخاطبهای خاص بوده است . با درنظر گرفتن قدرت سیاسی و مالی سپاه در داخل ، میتوان انتظار داشت که این برنامه درمقایسه با پسرعموهای غیر نظامی خود ، تحت نظارت کمتر دولت ایران ( قوه مجریه ) قرار گیرد ، هر چند جدا کردن این رویداد از بستر سیاسی جدید در حال شکل گیری ایران ، غیر قابل تفکیک است . با عقب نشینی ایالات متحده از توافق هسته ای وهمچنین در پیش گفتن فشار حداکثری از سوی این کشور بر علیه ایران ، انگیزه دولت فعلی ایران را در ایجاد محدودیت در توسعه موشکی را بشدت کاهش داده و این ، بخش بشدت ضد آمریکایی حاکمیت ایران را تشویق میکند تا بیش از گذشته ، برنامه شبیه به این را در دستور کار خود قرار دهند . به شکل خلاصه ، برخی ناظران براین اعتقادند که جمهوری اسلامی ایران در صحنه بین المللی ، چیزی برای از دست دادن ندارد ، تشدید گستره برنامه موشکی و ادامه برنامه توسعه حامل های فضایی بواسطه اجرای تستهای مکرر ،فرصتی نادر را برای این کشور فراهم می آورد تا فشارهای روز افزون ایالات متحده را تا حدودی خنثی نموده و اهرم سیاسی قدرتمندی را برای خود فراهم آورد . بدین ترتیب ، در حالی که ایران در تئوری میتواند خود را از محدوده برد تحمیل شده 2000 کیلومتری ، به مانند آنچه که کره شمالی در سال 2017 به اجرا گذاشت ، برهاند ، اما ظاهرا" این امر در حال حاضر بسیار بعید به نظر می رسد . آنچه که به نظر میرسد ، محتمل تر باشد ، این است که ایران ، همچنان مسیر فعلی را در قالب توسعه حاملهای فضایی ادامه داده و به شکل گام به گام ، این روند را تشدید خواهد نمود تا منافع امنیتی این کشور که در حال حاضر بر توسعه موشکهای بالستیک استوار گشته است ، در طول زمان بدست آید . در حقیقت ، براساس آنچه که در فضای تفکر سیاستمداران ونظامیان ایرانی قابل مشاهده است ، به نظر می رسد که برنامه فضایی سپاه به تقریب ، به مانند برنامه هسته ای این کشور ، دچار تحول گردد ، که درآن ، پیشرفتهای فنی ، بعنوان اهرمی برای به حداکثر رساندن منافع امنیتی این کشور ، مورد استفاده قرار گیرد . بنابراین ، تازمانی که فرصت برای اقدام وجود داشته باشد ، استراتژیستهای غربی ، نمی بایست ، سرمایه ها ی ارزشمند سیاسی را بر روی برنامه فضایی غیر نظامی ایران و مطالبات غیرواقعی و غیر قابل تحقق نظیر متوقف نمودن تستها یا اعمال رژیم کنترل فناوری موشکی (MTCR) هزینه نمایند . در عوض، تمامی تلاشهای غرب می بایست برروی دستیابی به یک تفاهم غیررسمی یا رسمی که برد موشکهای ایران را در همان محدوده 2000 کیلومتر نگاه داشته ومضاف براین ، دسترسی ایران را در توسعه فناوری سوخت موشکی برای کاربردهای نظامی محدود نماید ، متمرکز نمایند .اما در حال حاضر ،برنامه فضایی پیشرفته سپاه و روابط بشدت تیره میان جمهوری اسلامی ایران وایالات متحده ، نیل به چنین توافق محدودی را به یک هدف دوردست تبدیل نموده است . پی نوشت : 1- منبع 2- تصاویر از آرشیو میلیتاری - استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ( MILITARY.IR) مترجم : MR9

چند سری از عملیات پهپاد های ایران در سوریه و عراق مرغ همسایه همیشه غازه https://www.aparat.com/v/UgTJQ https://www.aparat.com/v/ugIDy https://www.aparat.com/v/o4LUM https://www.aparat.com/v/4PC5B https://www.aparat.com/v/3rVhR در رزمایش الی بیت المقدس سپاه پاسداران که دراسفند 1397 در منطقه خلیج فارس برگزار شد در مجموع 50 پهپاد مختلف این نیرو از جمله پهپادهای شاهد 129، شاهد 161 و شاهد 191 شرکت کرده و به جمع آوری اطلاعات و انهدام اهداف پرداختند. https://www.aparat.com/v/SET60 شرکت هایی مثل مادو -یا پژوهش گستر مهدی عج -یا دفتر طراحی سامانه های قوای محرکه فرزانگان موتور های سری طلوع کپی tj100 چمروش 90 و.. و همچنین پاد های مولتی سنسور صاایران و رایان رشد افزار سری عقاب 6 برای شاهد 129 و.... شرکت های تولید کننده سرو موتور و... چند سری پادهای ایرانی در نمایشگاه داخلی و خارجی (عکس ها دم دستی فقط برای رساندن منظور است پاد پیشرفته تر و حتی سار هم داریم ) به هر حال سیستم هایی که سپاه قدس برای هم پیمانان منطقه خود میفرستد دانگرید شده و حتما باید قطعات خارجی جهت plausible deniability تکذیب کردن و یا امکان ساخت توسط هر کسی با تهیه قطعات تجاری وجود داشته باشد در ضمن اکثر این سامانه ها به ظاهرا فقط برای نیرو های هم پیمان سپاه قدس ساخته میشود دفتر طراحی سامانه های قوای محرکه فرزانگان حداقل 3 موتور ساختند RJ-HP1 و tj-HP1 و یک موتور شبیه موتور تجاری هابی حتما ویدئو هارو ببینید https://www.aparat.com/v/kVDKB https://www.aparat.com/v/hwu5t https://www.aparat.com/v/HJcT0

بسم ا... اولین خبر در خصوص پرتاب فضایی نظامی سپاه .... طراحی دیجیتال پج ، جناب @BISKIVIT پرتاب موفقیت‌آمیز نخستین ماهواره نظامی ایران توسط سپاه

سردار طهرانی مقدم اگر بود شاید این پرتاب 10 سال قبل صورت میگرفت. باید به احترام ایشون ایستاد در این پرتاب. عصبانیت و کینه سردار هنوز هم در دل صهیونیستها و تحلیلگران غربی هست که در توییتر و حتی وبسایتهای تحلیلی/تفسیریشون از عکس سردار تا خودش را مدام دارند مورد تمسخر هیستیریک قرار میدند. خودشون هم خوب میدونند سردار چه قدم هایی برداشت برای ایران و برنامه موشکیش و مقاومت. روحش شاد و امیدوارم روزی تمام خائنین از جمله منافقین عامل ترور و آمران از جمله صهیونیستها تقاص این ترور ناجوانمردانه را بدند. اون هم به شدت. و با موشک هایی که مولود دستان سردار بودند.

بسم الله........ 15 اسفند 1398 وضعیت شمال غرب سوریه باز پسگیری شهر سراقب در این محور نیروهای مقاومت به خصوص رزمندگان نبل الزهرا حضور فعال داشته و موفق شدن علاوه بر پاکسازی سراقب روستاهای ترنبه /کفر طبیخ/ دادیخ وجوباس را از مخالفین پاکسازی کنند در درگیری برای خود سراقب نزدیک به 75 فرد مسلح و 40 سرباز سوری کشته شدن همچنین شش فرد مسلح به اسارت گرفته شدن ارتش سوریه در چهار روز پیش عملیات گسترده اییرا در شهر صمنین استان درعا به اجرا گذاشت. هدف سرکوب یک گروه مسلح که در یکسال گذشته به مواضع ارتش و نیروهای امنیتی حمله در این استان حمله میکردن .بعد از 36 ساعت درگیری و کشته شدن 7 فرد مسلح وشهادت دو سرباز ارتش سایر اعضای این گروه تسلیم وبه وسیله اتوبوس به ادلب منتقل شدن شمار منتقل شدگان 26 نفر اعلام شده .همزمنا با حملات ارتش در چند شهر در استان درعا به پستهای ارتش حملاتی صورت و 3 نیروی سوری هم به اسارت گرفته شد که با موافقت با انتقال مسلحین به ادلب افراد اسیر شده آزاد وآرامش نسبی به استان درعا باز گشت هر چند .... ضد حملات هفته گذشته مسلحین در جبل الزاویه گروههای مسلح بعد از باز پسگیری شهر سراقب برویی باز پسگیری جبل الزاویه متمرکز شدن . عمده قوای نخبه سوری که به محور سراقب منتقل شده بودن فرصت مناسبی را به این گروهها داده که مناطق از دست رفته را مجددا به چنگ بیاورند دست کم 14 روستا از جمله کفر عوید القاره النعکاوی بدست مخالفین افتاد گروههای مسلح در آستانه ورود به شهرک مهم کفر نبل بوده که با ارسال نیروهای کمکی سوری از لاذقیه ورق برگشته وعلاوه بر نجات کفر نبل چند روستا از جمله حزارین و دار الکبیره دوباره در کنترل ارتش باشد دو تانک دو نفربر وچند موشک ضد زره جز غنیمتهای بدست امده توسط مخالفین در این ضد حملات بوده حضور روسها در اسمان ادلب چند روز پیش صدا انفجاری نسبتا برزگی در مناطق مرزی استان هاتای ترکیه با سوریه به گوش رسید . عنوان شد این صدا ناشی از سقوط یک پهپاد ترک در یک روستای مرزی این کشور بوده . نکته جالب چاله ایجاد شده بر اثر این سقوط است با توجه به عمق چاله ممکن است متعلق به یک راکت فیل شده ارتش ترکیه باشد دیروز یک یا دو موشک دوش پرتاب به سمت جت سوخو 22 سوری احتمالا توسط ارتش ترکیه در سرمین ادلب پرتاب شد . خلبات سوری با مانورهای مناسب موفق به منحرف کردن این موشک شد + اسیب دیدن تانک ام 60 ارتش ترکیه بر اثر اصابت گلوله خمپاره توپ سبک توپ خوکششی چرخدار ارتش سوریه بعد از اصابت توسط پهپاد یا گلوله توپ ارتش ترکیه + سقوط پهپاد ابابیل در حومه شیخ عقیل حلب به احتمال زیاد این پهپاد توسط مسلحین سرنگون شده باشد ==================== از امشب در ادلب اتش بس بر قرار خواهد شد . اتش بسی که با توجه به مفاد اصلی قرار داد روسها و سوریها بعد از پاکسازی حلب وورود ارتش ترکیه خواهان همچنین قرار دادی بودن . دقیقا مشخص نیست چرا ترکها بعد از این همه هزینه و لاف زدن درباره ضرورت و اجبار باز گشت ارتش به خطوط در چند ماه پیش تن به همچین قردادی دادن نکته جالب ابراز تاسف پوتین از کشته شدن سربازان ترک بود که در نگاه اول عجیب اما بعد از انتشار جزئیات قرداد به یک تعارف دیپلماتیک شبیه بود . ایا روسیه و حتی ایران ترکیه را به شدت عمل تهدید کرده بودن ایا خود ترکیه هم خواهان حدف گروههای تکفیری و جایگرین کردن انها به مزدوران ارتش ازاد است . قطعا در نگاه اول این قرداد چیزی بود که روسها ایران و سوریها خواهان ان بودن و بر عکس ترکها و مخالفین مخالف ان اما نکته مهم تر توان و ظرفیت واقعی ترکیه است که همانند کشوری کوچک با آرزوهای بزرگ است آرزوهای نژادی وقبیله ایی . ترکها در اینده هم دست به حملات بر علیه ارتش خواهند زد اما دیگر دیر شده است مگر اینکه بخواهند این اتش بس را زمینه ساز یک حمله بزرگ به موضع ارتش بکنند که احتمال ان کم است

بسم ا.... چه تفاوتی در این دو عکس می بینید ؟؟ سمت راست : ارتش ترکیه (عضو ناتو ) سمت چپ : داعش ( عراق ) پی نوشت : نقل قول مشهوری هست که معتقده ، حتی جنگ هم قوانین خودش را دارد " ولی خوب ظاهرا این چیزی که داریم مشاهده می کنیم ، جنگ نیست ، یک تسویه حساب برنامه ریزی شده است .

بسمه تعالی 182 باشگاه زیر دریایی های خودکار؛ ورود عضو جدید . اشاره : در نوشته ی زیر آنهپاد به عنوان سرواژه " آب نورد هدایت پذیر از دور " ( اعم از سطحی و زیر سطحی ) و زهپاد به عنوان سرواژه ی زیردریایی هدایت پذیر از دور به کار میرود . غوص ترمیناتور : پی گیری روند توسعه ی تسلیحات در سال های اخیر نشان داده بود که ، پس از پهپاد ها، تسلیحات رباتیک پرنده، خودرو های زرهی بی سرنشین، تسلیحات رباتیک زرهی، و نیز شناور های بی سرنشین، دیر یا زود نوبت به زیر سطحی های بی سرنشین یا زهپاد ها نیز می رسید. در سال های گذشته ساخت زهپاد های کوچک، معمولا در ابعاد یک اژدر یا کوچکتر توسط کشور هایی چون آمریکا، انگلستان و سپس چین پیگیری شده بود. وظیفه این دسته از زهپاد ها معمولا جمع آوری اطلاعات اقیانوس شناسی که مورد استفاده زیر دریایی های سرنشین دار است و نیز اجرای عملیات های نظارتی بود. اما در سال های اخیر با داغ شدن عرصه عملیاتی زهپاد ها و به خصوص پس از پروژه بلند پروازانه پوزایدون که توسط روسیه پیگیری می شود، لیگ زهپاد های بسیار بزرگ (XLUUV) نیز در حال شکل گیری است. از جمله شواهد و اخبار مربوط به جدی شدن رقابت تسلیحاتی در حوزه زهپاد ها می توان به، به دام انداختن زیردریایی بی سرنشین آمریکایی توسط چین در سال 2016 اشاره کرد. در سال 2016 خبری منتشر شد که یک کشتی نظامی چینی موفق شده است یک زیردریایی بی سرنشین (UUV) کوچک متعلق به نیروی دریایی آمریکا را در آب های غرب فیلیپین رهگیری و توقیف کند. این نوع زیردریایی بی سرنشین امکان تجهیز به طیف وسیعی از سنسور ها جهت پایش محیط، جریان های آبی و دیگر شرایط اقیانوسی را داراست. این شناور دارای سیستم پیشران نبود اما دارای باله های متحرک بزرگی بود که به آرامی جهت و شناوری آن را در طی زمان تغییر می داد و در عمل مانند نوعی گلایدر زیر آبی عمل می کرد. پس از این واقعه مقامات آمریکایی مدعی شدند که این زیردریایی در حال انجام ماموریت های روتین نظارت نظامی در آب های آزاد بوده است. این شناور غیر طبقه بندی شده بوده و ماموریت آن گردآوری اطلاعاتی بوده که در زمینه اقیانوس شناسی کاربرد دارد. پس از این مورد نیز اخبار مختلفی پیرامون این دسته از جنگ افزار ها و فعالیت هایشان منتشر شده که از آن جمله می توان به خبری که در سال 2020 از سوی نیروی دریایی هند منتشر شد اشاره کرد: نیروی دریایی هند کشتی های نظامی چینی را که دهها زهپاد را در آب های منطقه مستقر کردند زیر نظر گرفته است . بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی رسانه ها اطلاعات اقیانوس شناسی در حال انتقال توسط این زهپاد ها بوده است. چنین اطلاعاتی معمولا برای رزم زیردریایی بکار می رود که توسط عملیات های اطلاعاتی دریایی کسب می شوند. بر اساس گزارش ها، چین در حال مستقر ساختن ناوگانی از زهپاد ها در منطقه اقیانوس هند است تا تحرکات در این منطقه را زیر نظر بگیرد. به گزارش تامیز هند، هندنیز متقابلا شروع به عملیات های نظارتی و مراقبتی شدید در این منطقه کرده است. پس از این بود که به مرور شاهد شکل گیری کلاس های توان مند تر و بزرگتری از زهپاد ها بودیم که به عنوان جدیدترین ترند در حوزه زیر سطحی ها در کشور های صاحب سبک و فناوری این حوزه در حال پیگیری هستند، کشور هایی که تعداد آنها از تعداد انگشتان یک دست تجاوز نمی کند. یکی از مهمترین پروژه ها در این بخش پروژه اورکا از کمپانی بوئینگ می باشد که با طول حدود 15 متر در کلاس زهپاد های بسیار بزرگ قرار می گیرد.قبلا اطلاعاتی از این وسیله در تاپیک از پوسایدون تانهنگ قاتل ؛ رده ی جدید سلاح های راهبردی منتشر شده است. پس از آن، مهترین پروژه ای که اطلاعاتی از آن منتشر شد، پروژه بلند پروازانه مانتا انگلستان بود که با حدود 30 متر طول عنوان بزرگترین زهپاد در حال توسعه دنیا را از آن خود ساخت. علت این رقابت داغ ،البته بین تعداد محدودی از کشور ها، آن است که به رغم چالش ها و پیچیدگی های بیشتر ساخت زهپاد های کلاس بسیار بزرگ نسبت به پهپاد ها، واقعیت غیر قابل انکار آن است که با توسعه ی روز به روز هوش مصنوعی ، زیردریایی های رباتیک مسلح در حال ورود به میدان رزم هستند، همچنین محیط زیر سطح امکان اختفای بسار بیشتری نسبت به آسمان و یا سطح دریا فراهم میکند .منظور از چالش و پیچیدگی نیز عدم امکان ارتباطات بی سیم در زیر دریا به گستردگی این امکان در آسمان است . دلیل هم یک محدودیت فیزیکی ساده است ؛ امواج در آب دمپ میشوند . انگلستان با بستن قراردادی برای ساخت یک زیردریایی بی سرنشین کلاس بسیار بزرگ (extra-large uncrewed underwater vehicle) نشان داد که قصد ندارد از قافله عقب بماند. پس از روسیه با زیردریایی بی سرنشین اتمی پوسایدون و آمریکا با زیردریایی ارکا بوئینگ، انگلستان سومین کشوری بود که با مانتا (Manta) وارد لیگ زیردریایی های بی سرنشین بزرگ مقیاس شد، زیر دریایی که توان حمل و بکار گیری تسلیحاتی مانند اژدر را نیز داراست. در اختیار داشتن یک XLUUV قابلیت مهمی را در اختیار نیروی دریایی انگلیس قرار می دهد، کشوری که دارای تسلیحات به خصوصی باشد شروع به تدوین انواع دکترین ها ، راهبردها و تاکتیک های مبتنی بر آن سلاح میکند . یعنی با ورود حتی یک فروند ازین وسیله به ناوگان زیر سطحی انگلستان ، ادبیات دفاعی این کشور دستخوش تغییرات و بهبودهای مهمی خواهد شد. همانگونه که پس از ساخت این وسیله ، مالکیت آن به آنها امکان می دهد بیاموزند که چگونه از آن استفاده کنند؛خود پروسه ساختن چنین زیرسطحی هایی نیز دستاوردهای عظیمی در برارد. زیرا ساخت چنین وسیله ای یک یک چالش است که نیاز به غلبه بر موانع فنی بسیاری دارد . آینده این حوزه می تواند به نفع پیشروان آن باشد که زودتر آموخته اند چگونه به طور موثر از این ابزار ها استفاده کنند. گذشته از چالش های فنی ساخت ، استیو هال[1] مدیر اجرایی Society for Underwater Technology [2] معتقد است که چالش های دیگری نیز وجود دارد که این پروژه به نیروی دریایی انگلیس کمک خواهد کرد که بر آنها فائق آید: XLUUV ها به نوعی قوانین بین المللی عبور و مرور را خواهند پذیرفت. توضیح آنکه قوانین دریانوردی بین المللی تنظیم شده اند تا در آب های آزاد از برخورد شناور ها جلوگیری کنند و اضافه کردن تسلیحات خودکار این قوانین را بیش از پیش پیچیده خواهد کرد. این وضعیت مشابه زمانی ست که ربات های مسلح پرنده (پهپاد ها) برای اولین بار شروع به پرواز در آسمان کردند. در چرخه فرماندهی پهپاد ها معولا انسانی حضور دارد که مجوز شلیک را صادر می کند، اما این مساله ممکن است برای یک زیردریایی کاملا خودکار کاربردی نباشد. زیر سطحی S201 ساخت MSubs پایه ای برای توسعه ی XLUUV جدید نیروی دریایی انگلیس خواهد بود. این قرار داد به کمپانی انگلیسی MSubs Ltd که بخشی از گروه صنعتی Submergence Group می باشد اعطا شده است. این کمپانی دارای سوابقی در ساخت زیردریایی های سرنشین دار در کلاس میدجت و همچنین زهپاد های[3] بزرگ می باشد. از جمله مشتریان این کمپانی نیوی سیلز نیروی دریایی آمریکا می باشد، که شناور غوص گر [4]DCS جدیدشان در حال ورود به خدمت است. البته چنانچه گفته آمد ، زهپاد بزرگ خود نیروی دریایی آمریکا نیز با نام اورکا توسط بوئینگ در حال ساخت است. یکی از بلند پروازانه ترین ویژگی های این زهپاد انگیسی این است که دارای برد بیش از 5500 کیلومتری خواهد بود. این مساله این نکته را متبادر می کند که این زیردریایی از پیشران الکترو دیزل یا مستقل از هوا[5] استفاده خواهد کرد، چرا که به نظر نمی رسد برای رسیدن به چنین بردی استفاده از باتری به تنهایی کافی باشد. اولین نمونه بر اساس افزایش مقیاس و خودکار سازی زیر سطحی سرنشین دار S201 ساخته شده توسط MSubs توسعه پیدا خواهد کرد. اما کمپانی ، پیشنهاد طراحی زهپاد های بسیار بزرگ کاملا جدید را نیز ارائه کرده است که شامل ساخت نسخه بزرگتری از Moray ، دیگر زهپاد بزرگ این کمپانی، می باشد. Moray در نسخه فعلی دارای 25 متر طول، 70 تن وزن، و 100 متر قابلیت غوص روی ست. این زهپاد می تواند مانند یک زیردریایی معمول دریا نوردی کند و می تواند طیف وسیعی از ماموریت ها را از جمله، رزم ضد زیردریایی، مین ریزی و مقابله با مین، و حمله به شناور های سطحی را بر عهده بگیرد. همچنین قادر به اجرا ماموریت های نظارتی و جمع آوری اطلاعات است، و می تواند از عملیات نیرو های ویژه پشتیبانی کند. نقش مسلح به خصوصی که نیروی دریایی انگلیس در ذهن دارد هنوز به درستی روشن نیست، اما Moray دارای رویکردی در همان جهت مورد نظر نیروی دریایی برای زهپاد کلاس بسیار بزرگ آینده خود است. Moray کشور های چین، کره جنوبی و ژاپن نیز برنامه هایی برای توسعه زهپاد های بزرگ دارند، باید دید تا روسیه علاوه بر پوزایدون مهره دیگری را نیز وارد این عرصه خواهد کرد یا خیر. اما آنچه در این روند غافل گیر کننده بود، نه ورود یک عضو جدید غربی به این لیگ کوچک، بلکه ورود عضو جدیدی بود که کسی انتظارش را نمی کشید. این عضو جدید نه چین بود، نه فرانسه، نه ژاپن، نه سوئد ... در حاشیه مراسم الحاق 100 فروند قایق تندروی راکت انداز، این نیروی دریایی سپاه بود که برای اولین بار تصاویری از پروتوتایپی در حال تست از یک زهپاد کلاس بسیار بزرگ رونمایی کرد. اگر چه این تصاویر بسیار محدود بود و اطلاعات رسمی خاصی در مورد آن منتشر نشد، ولی این پروژه بازتاب قابل توجهی در میان کارشناسان و رسانه های حوزه نظامی داخلی و خارجی داشت. در میان کارشناسان خارجی کامل ترین گزارش را H I Sutton که تخصصا حوزه زیردریایی ها را پیگیری می کنند و خصوصا اشراف کاملی بر پرونده زیردریایی های ایرانی دارد منتشر کرد؛ همین گزارش توسط بخش دفاع و امنیت مشرق ترجمه شده وبدون اشاره به نام نویسنده اصلی آن با اضافاتی در سایت مشرق منتشرشده است . متن ساتن به نقل از فوربس به شرح ذیل است : زیر دریایی مرموزی که می تواند قابلیت های جدید مهمی را به توان نظامی ایران اضافه کند در جریان مراسم الحاق 100 فروند قایق تندرو به نیروی دریایی سپاه تصاویری از نسخه در حال توسعه یک زهپاد منتشر شد که به نظر می رسد یک زهپاد در کلاس بسیار بزرگ باشد. این شناور می تواند قابلیت های جدیدی به توان رزم نا متقارن ایران اضافه کند. این همچنین بدین معنی ست که ایران به گروه ویژه با اعضای انگشت شماری خواهد پیوست که در آن تنها آمریکا و انگلستان زهپاد هایی در این کلاس دارند. این زهپاد با زهپاد کلاس بسیار بزرگ اورکا ساخت بوئیگ، که برای نیروی دریایی آمریکا در حال توسعه است، از نظر کلاس ابعادی، و به ویژه پیشرانش الکترو دیزلی به سختی کاملا قابل مقایسه خواهد بود. البته همتای ایرانی ارکا قطعا بسیار ارزانتر خواهد بود. اضافه شدن زهپاد های بزرگ می تواند جنبه ی جدیدی به توان اعمال قدرت نیروی دریایی سپاه اضافه کند و پرستیژ این نیرو را در سطح منطقه ارتقا بخشد. همچنین پیشران الکترودیزل موجب خواهد شد این شناور بتواند به برد قابل توجهی برسد. همچنین ابعاد بزرگ آن موجب می شود بکار بردن تسلیحات توسط آن امکان پذیر تر شود؛ از آن جمله می توان به توان مین ریزی اشاره کرد. با توجه به شرایطی که این زهپاد در آن دیده شد و نحوه هدایت آن توسط افرادی که بر روی آن نشسته بودند این شناور در مراحل اولیه توسعه خود قرار دارد. ایران سابقه قابل توجهی در ساخت زیردریایی های سرنشین دار کلاس میدجت و سبک دارد، ولی در مورد این زهپاد آنچه بیشتر چالش بر انگیز است، کنترل و اتوماسیون آن است. البته ایران تجربه هایی برای هدایت قایق های بی سرنشین مانند قایق راکت انداز (یا مهدی) را داراست، اما البته هدایت در زیر آب با توجه به عدم امکان ارتباط الکترومغناطیس در زمان غوص، هدایت و اتوماسیون در زیر آب دارای چالش های ویژه خاص خود است. البته خود آقای ساتن پیش ازین در جایی گمانه زنی کرده بود که زیر دریایی بی سرنشین ایرانی در مبنای غدیر خواهد بود ولی در مقاله ی اخیر از قول خود عدول نموده و آنرا یک سازه ی دیگر میداند . مشرق پس از ترجمه مقاله ی ساتن ، این زیردریایی را سازه ای جدید و کاملا کوچکتر از زیردریایی های کلاس غدیر می داندو نسبت به سامانه پیشرانش آن نیزادعایی را مطرح نمی سازد. همچنین کاملا اشتباه آن را مرتبط با سخنان سردار سلامی در همایش قایق های تندرو می داند که گفته بود: باید به سوی تولید شناورهای بدون سرنشین حرکت کنیم. در پایان نیز در باب اهداف احتمالی از توسعه چنین زهپادی می افزاید: "طبیعتا در این مرحله نمی توان ماموریت خاصی را برای این شناور تعریف کرد و مشخصا نیاز به اطلاعات و تصاویر بیشتر از آن است اما با توجه به ماهیت وضعیت خلیج فارس و سابقه سپاه در این بخش می توان گزینه هایی مثل حمل اژدر یا حتی استفاده از آن به عنوان یک پلتفرم انتحاری سنگین برای حمله از پایین و ایجاد انفجار در حجم بالا و غرق کردن شناورهای سنگین را در خصوص آن پیش بینی کرد." لکن لازم به ذکر است که اولا سخنان سردار سلامی مرتبط با پهپاد ها و قایق های تندروی بی سرنشین و رزم مشترک این دو در قالب رزم شبکه محور بودهو ربطی به پروژه ی فوق الذکر ندارد . عبارت " استفاده از آن به عنوان یک پلتفرم انتحاری سنگین " نیز با توجه به هزینه ی ساخت چنین پروژه ای در صورت عدم حمل کلاهک اتمی ، قطعا توجیه ندارد . در بحث کنترل نیز مساله دیگری که وجود دارد آنکه، کنترل و هدایت این زهپاد مشابه آنهپاد های دیگر چون قایق راکت انداز بی سرنشین یا مهدی نمی تواند باشد و مقوله هدایت و کنترل در زیر آب کاملا مقوله دیگری ست. به دلیل عدم امکان انتشار امواج الکترومغناطیس در زیر آب، در زیر دریایی ها در زمان غوص امکان استفاده از سامانه های موقعیت یابی جهانی چون جی پی اس یا بیدو وجود ندارد، همین امر برای سامانه های موقعیت یابی محلی (LPS) نیز صادق است. لذا برای هدایت و ناوبری در زیردریایی ها از سامانه ای هدایت اینرسیایی، قطب نماهای گردش سنج[6]، اطلاعات آبنگاری و اسکن توپوگرافی بستر دریا استفاده می شود. همچنین از آنجا که امکان ارتباط ان لاین در فواصل دور در هنگام غوص وجود ندارد، این زیردریایی های بدون خدمه یا زهپاد باید دارای سطح بسیار بالایی از اتوماسیون و هوشمندی باشند. درواقع آنها نه عناصر زیر آبی هدایت پذیر از دور که بلکه زیردریایی های رباتیک هستند. به همین جهت در تصاویر منتشره نیز شاهد تست باسیم زیر سیستم ها ( احتمالا فرامین کنترلی زیر دریایی ) هستیم . در واقع ریشه های این پروژه را می توان در گفته های سردار تنگسیری، فرمانده نیروی دریایی سپاه، در اسفند 97 یافت: دریادار علیرضا تنگسیری فرمانده نیروی دریایی سپاه پاسداران درباره ورود این نیرو به حوزه ساخت و بکارگیری شناورهای زیرسطحی گفت: زیردریایی که ما دنبال آن هستیم، کلاس میدجت است که پیشرفته‌تر از زیردریایی غدیر باشد، مانند زیرسطحی فاتح و یا خلیج فارس که هم‌اکنون در وزارت دفاع در حال ساخت است را مدنظر داریم؛ البته یکی از در خواست‌های ما زیردریایی های فاتح و خلیج فارس است. فرمانده نیروی دریایی سپاه درباره تسلیحاتی که در زیردیایی‌های سپاه بکارگیری می‌شوند، گفت: این زیردریایی‌های علاوه بر مجهز بودن به اژدر باید به موشک‌های کروز زیر سطح به سطح هم مجهز باشند، ضمن اینکه اولین بکار گیرنده موشک‌های کروز نصر (زیردریایی پرتاب) هم نیروی دریایی سپاه بود. وی در پاسخ به سوالی مبنی درباره موشک زیر سطح به سطحی که چندسال پیش سپاه در یکی از رزمایش هایش از آن استفاده کرد، گفت: بنا داریم این موشک را در زیردریایی‌های خود بکار بگیریم اما فعلاً نمی‌توانم جزئیاتی از آن بیان کنم. طبق آنچه در این مصاحبه آمده است، نیروی دریایی سپاه به دنبال زیردریایی در کلاس غدیر و لی پیشرفته تر می باشد، البته در خواست هایی برای زیردریایی های بزرگتری در کلاس فاتح را نیز برای آینده خود داشته است. اما در مورد این زهپاد کلاس بسیار بزرگ بر اساس براورد ها و بررسی های صورت گرفته، این زهپاد نه یک سازه جدید با ابعاد تخمینی طول 10 متر و قطر بدنه 1.5 متر، که در واقع همان زیردریایی کلاس غدیر پیشرفته تری ست که سردار تنگسیری فرمانده نیروی دریایی سپاه از آن سخن گفته بود. این زیر سطحی حاصل اعمال تغییراتی بر روی سازه زیردریایی غدیر است، از جمله حذف سازه بالایی و بخش برجک. بخش حذف شده مذکور جزء بدنه و سازه اصلی زیردریایی نمی باشد، و صرفا بخشی الحاقی ست که از کاربرد های آن فراهم آوردن بستری جهت استقرار و سوار و پیاده شدن خدمه در مواقع لازم است. نشانه دیگری که ما را به غدیر می رساند اثر توربولانس پروانه زیردریایی در نزدیکی سطح آب در پشت زیر دریایی ست. این اثر و حجم آن کاملا با اثر پروانه اصلی زیردریایی که بزرگتر است و نیروی رانش بیشتری تولید می کند و ضمنا در عمق بیشتری قرار می گیرد متفاوت است. نمای دیگری از پروانه کوچک مذکور و بخش فوقانی سازه زیردریایی به رنگ سبز روشن که در زهپاد حذف شده است. دلایل این انتخاب نیز واضح است. در ایران بیش از 20 فروند زیردریایی میدجت غدیر ساخته شده است که همگی عملیاتی ست، خطوط تولید، قطعات یدکی، و تجهیزات تعمیر و نگه داری آن کاملا در دسترس است. و برای تولید آن نیاز به هزینه طراحی و توسعه برای ساخت یک سازه جدید نیست، بخش های سازه ای و پیشران آن نیاز به فرایند تست و توسعه جدید ندارد، مساله تبطیق سلاح آن از پیش حل شده است. علاوه بر این پلتفرم جواب پس داده ای را در اختیار قرار می دهد که پتانسیل فوق العاده ای جهت تبدیل شدن به یک زهپاد کلاس بسیار بزرگ دارد. در مقام مقایسه مورای انگیسی مشابه غدیر دارای طولی حدود 30 متر است ولی قطر بدنه آن کمتر است، 2.2 متر در برابر 3 متر؛ در برابر وزن 70 تنی مورای زیردریایی کلاس غدیر می تواند تا حداکثر حدود 150 تن وزن داشته باشد. به ویژه با در دسترس قرار گرفتن فضای عرشه فرماندهی، فضاهای خالی مورد نیاز خدمه و حتی فضای مربوط به تدارکات مورد نیاز خدمه در غدیر، از این ظرفیت وزنی و فضای موجود در غدیر می توان جهت حمل سوخت و باتری بیشتر جهت افزایش برد عملیاتی و دوره غوص روی استفاده کرد، یا حتی سنسور ها و تجهیزات شناسایی و نظارتی بیشتری را در آن حمل کرد. در بخش تسلیحات نیز، کار انطباق انواع اژدر ها و حتی موشک کروز زیردریایی پرتاب (پروژه جاسک) پیش از این انجام شده است و نیاز به صرف زمان و هزینه های تحقیق و توسعه و تست های طولانی مدت و هزینه بر برای آن وجود ندارد. این میدجت توان حمل 2 اژدر 535 میلیمتری را داراست که با توجه به ابعاد و قابلیت های کف خوابی و پنهان کاری آن توان کشندگی قابل توجهی به آن می دهد. شلیک موشک های کروز زیر آبی پرتاب نیز علاوه بر قابلیت هدف قرار دادن اهداف سطحی، امکان حمله به اهداف ساحلی و زمینی را نیز در اختیار آن قرار می دهد. نمای برش خورده میدجت غدیر فضاهایی که با توجه به بی سرنشین شدن زیردریایی برای حمل باتری، سوخت و تجهیزات دیگر در دسترس قرار می گیرند تست موشک کروز زیردریایی پرتاب نصر از زیردریایی غدیر در پروژه جاسک همانگونه که گفته شد ساخت چنین پلتفرم پیچیده و گران قیمتی جهت استفاده انتحاری نه تنها به صرفه نیست که اثری از عقلانیت نیز در آن وجود ندارد. هدف از تولید چنین زهپادی که با توجه به ابعاد آن بزرگترین و سنگین ترین زهپاد جهان خواهد شد، در 2 بعد تدافعی و تهاجمی قابل بررسی ست. در بحث ماموریت های تدافعی این زهپاد با توجه به عدم نیاز به تامین تدارکات برای خدمه، و نیز فضای قابل توجهی که جهت حمل باتری و سوخت در اختیار خواهد داشت، می تواند دوره های طولانی کف خوابی و غوص داشته باشد. این قابلیت ویژه منجر به عدم توانایی شبکه ISR دشمن در شناسایی و رهگیری آن می شود که از آن می تواند جهت ماموریت های شناسایی، نظارتی و جمع آوری اطلاعات و نیز در مواقع لزوم اجرای کمین بر ضد شناور ها و زیر سطحی های دشمن اقدام کند. در بحث ماموریت های تهاجمی، مشابه پروژه زهپاد جدید انگلیس طیف وسیعی از ماموریت ها را می توان برای آن متصور بود، از رزم ضد زیردریایی گرفته تا حمله به تاسیسات ساحلی و زمینی دشمن - که با توجه به برد عملیاتی بسیار زیاد آن می تواند تبدیل به دست بلند نیروی دریایی سپاه شود – و حتی پشتیبانی از عملیاتی نیرو های ویژه. اما یکی دیگر از شاخص ترین ویژگی های این زهپاد در بحث تهاجمی و قدرت آتش، به بخش دیگری از سخنان سردار تنگسیری باز می گردد: وی در پاسخ به سوالی مبنی درباره موشک زیر سطح به سطحی که چندسال پیش سپاه در یکی از رزمایش هایش از آن استفاده کرد، گفت: بنا داریم این موشک را در زیردریایی‌های خود بکار بگیریم اما فعلاً نمی‌توانم جزئیاتی از آن بیان کنم. این صحبت اشاره ای دارد به تست یک موشک خاص در نیروی دریایی سپاه، موشکی که تشابه قابل توجهی با پروژه ss-n-16 شوروی سابق دارا بود. این موشک سلاحی چند مرحله ای بود که می توانست ترکیب بالستیک زیردریایی پرتاب و اژدر یا کروز باشد. که در تاپیک سلاح های میان رده بدان پرداخته شده است. ss-n-16 تصاویری از اولین تست این موشک توسط سپاه موشک ss-n-16 در نسخه ای که استیت آخر آن اژدر بود می توانست به برد 100 کیلومتر برسد. علاوه بر برد بسیار بیشتر نسبت به اژدر های معمول، سرعت بسیار بالایی که این موشک اژدر را به شعاع 100 کیلومتری می رساند موجب می شد که فرصت فرار یا عکس العمل از دشمن سلب شود. در بعد تهاجمی اما ، علاوه بر بکار گیری به عنوان یک سلاح میان رده با مرحله آخر اژدر، با استفاده از این سلاح سپاه می تواند بر یک چالش دیگر نیز غلبه کند. بر کسی پوشیده نیست که یکی از ارکان قدرت سپاه توانایی آن در حوزه موشک های بالستیک است، و البته چه چیز وسوسه کننده تر از آنکه این توان را در عرصه زیر سطحی ها بتوان بکار گرفت. اما چالش عمده در این بخش برای سپاه در اختیار داشتن زیر سطحی است که توان پذیرش چنین موشک هایی را داشته باشند. در دنیا زیر دریایی هایی که توان پرتاب موشک های بالستیک را دارند زیردریایی های اتمی بسیار بزرگی هستند که وزن آنها حتی به ده ها هزار تن می رسد. دلیل این امر نیز 2 نکته است، اول آنکه این زیردریایی ها برای حمل و شلیک موشک های اتمی قاره پیما که ابعاد بزرگی دارند، در کاربرد استراتژیک و در جهت استراتژی تضمین ضربه دوم بکار می روند. دوم آنکه این موشک ها لازم است به صورت عمودی در زیردریایی حمل و لانچ شوند، لذا با توجه به ارتفاع این موشک ها، زیردریایی مذکور لازم است ابعاد بزرگی، خصوصا از جهت ارتفاع داشته باشد. در روش های پرتاب افقی در دریچه اژدر البته قبلا کارهایی در حوزه موشک های کروز شده بود که معروف ترین نمونه آن موشک های کروز روسی زیردریایی پرتاب کالیبر می باشد که از زیردریایی های کلاس کیلو نیروی دریایی ارتش نیز قابلیت بکار گیری دارند. اما روش لانچ افقی از دریچه اژدر و تراجکتوری بالستیک موشک موشک ss-n-16 این امکان را می دهد که سپاه بتواند از این زیردریایی ها اقدام به شلیک موشک بالستیک کوتاه برد ( با حذف استیت آخر و یا جایگزینی آن با یک سر جنگی بزرگتر ) نماید . چیزی که البته در دنیا سابقه نداشته است و نیروی دریایی سپاه می تواند اولین یگان نظامی بکارگیرنده چنین سلاحی در دنیا باشد. حاصل آن سلاحی خواهد بود که از تحرک و پنهان کاری زیردریایی ها استفاده می کند، از سوی دیگر اما پدافند ضد آن بسیار دشوار تر از پدافند ضد موشک های کروز مادون صوت همچون کالیبر است. ابتکار فوق یعنی : " استفاده از از شناور های مید جت برای حمل موشک های بالستیک به صورت افقی " ابتکاری درخشان و در صورت عملیاتی شدن یک سلاح تراز در راهبرد نبرد نامتقارن سپاه خواهد بود . همچنین با توجه به برد عملیاتی بسیار زیاد، که نسخه انگیسی در حال توسعه آن با ابعاد نسباتا مشابه دارای بیش از 5500 کیلومتر برد است، از یک سو و عدم نیاز به خدمه، موجب خواهد شد بدون فشار به منابع نیروی انسانی با تخصص بالا که توان کاربری یک جنگ افزار پیچیده همچون زیردریایی را داشته باشند، بتوان تعداد به نسبت زیادی از این زیردریایی را در برد های طولانی در انواع عملیات های نظارتی، ضد زیردریایی، ضد اهداف ساحلی توسط موشک های کروز و بالستیک بکار بست و آن را تبدیل به دست بلند نیروی دریایی در آب های بلند ساخت. یک توان کاملا استراتژیک در راستای تبدیل نیروی دریایی ایران به یک نیروی دریایی راهبردی. منابع: https://www.forbes.com/sites/hisutton/2020/03/05/royal-navy-to-get-first-large-autonomous-submarine/#445bd14e1f0b https://www.newsweek.com/uk-navy-world-biggest-underwater-drone-1490759 https://www.defensenews.com/naval/2016/12/16/china-grabs-underwater-drone-operated-by-us-navy-in-south-china-sea https://msubs.com/unmanned-submersibles/moray/ https://www.forbes.com/sites/hisutton/2020/05/29/mystery-submarine-may-reveal-a-major-new-capability-for-iran/#62193def1a80 [1] Steve Hall [2] https://www.sut.org/ [3] آب نورد هدایت پذیر از دور [4] Dry Combat Submersible [5] AIP [6] قطب‌نمای گردش‌سنج (: Gyrocompass‎) یا قطب‌نمای غیرمغناطیسی قطب‌نمایی است که دارای گردش‌سنجی است. این وسیله قطب جغرافیایی و نه قطب مغناطیسی زمین را نشان می‌دهد. .................................................................................................................................................... هرگونه کپی برداری قانونا آزاد و شرعا حلال است . اللهم انا نشکو الیک فقد نبینا و غیبة ولینا و قلة عددنا و کثرة عدونا و تظاهر الزمان علینا .

مدلسازی ماهواره بر قاصد یک با استفاده از نرم افزار راینو qased 1 missile 3d model

سلام و عرض ادب خدمت دوستان تصاویر اولیه از مجموعه ی کاربری فرمانده ی ی تانک کرار نمونه ی احتمالی نصب شده در داخل برجک اشاره به ( توانایی ) ساخت قطعات دیجیتال برای ادوات امید است در زمان ایده پردازی ، طراحی و ... این مجموعه ، توانایی ارزشمند شکارچی _ قاتل ( توان استفاده ی سریع فرمانده از مجموعه ی توپ اصلی _ در مواقع اضطراری ) در نظر گرفته شده باشد . مجموعه ی دیده بانی _ سلاح متصل به مجموعه ی کاربری فرمانده ی تانک کرار نکته ی ارزشمند اگر به صفحه ی نمایشگر فرمانده ی تانک کرار دقت کنیم ، میشود به وضوح مشاهده کرد که اطلاعات مورد نیاز به زبان پارسی _ فارسی به نمایش درآمده است . این نکته ی ارزشمند در زمانی که خدمه ی ایرانی مشغول گذراندن دوره ی آموزشی مربوطه با ادوات هستند ، کمک به آموزش و یادگیری سریعتر مطلب کرده و نیاز به دانستن و یا اشراف به زبانی غیر از زبان مادری ( یا زبان رسمی کشور) را رفع میکند. خصوصا بعضی اوقات کلمه و یا کلمات مربوطه ی تجهیزات و ادوات موجود که به زبان بیگانه هستند تبدیل به حروف اختصاری نامفهوم میشود ، تا یادگیری و اشراف کامل آن ، فرد تعلیم گیرنده بایستی این کلمات اختصاری را به شکل عامی آن در اصطلاح حفظ کند . در میدان نبرد احتمال از دست رفتن خدمه وجود دارد . در شرایط اضطرار که نیازمند جایگزینی فرد مجروح با یکی از عوامل میدانی هستیم ، موجود بودن اطلاعات و علائم به زبان مادری ( یا رسمی ) نعمتی است بی پایان .... فراموش نکنیم که کاربران تجهیزات و ادوات تولید شده ی داخلی که به شکل اختصاصی برای مجموعه های داخلی تولید میشوند به زبان مادری و یا زبان رسمی کشور ( پارسی _ فارسی ) مسلط هستند و نه به زبان بیگانه ( خصوصا" با نگاه به مسئله ی استفاده از سرباز در شرایط و موارد مورد نیاز کم اهمیت تر ، که مشخصا ایشان دارای سطوح مختلف تحصیلاتی و یا مطالعاتی هستند ). در صورت امکان سعی شود تا با انتخاب زبان صحیح برای این دست موارد هم در آموزش و هم در به کارگیری تجهیزات و ادوات یک رویه ی مشخص شکل بگیرد . ذکر این نکته واجب است ، عموم افراد نظامی حرفه ایی یک حداقلی را با زبان انگلیسی آشنایی دارند ، خصوصا دشمنان اصلی و منطقه ایی کشورمان ، بنابراین اگر یک زمانی این تجهیزات به شکل غنیمت به دست ایشان برسد و نیازمند استفاده از آن علیه خودمان بشوند ، خصوصا در مورد تجهیزاتی که پیچیده تر هستند و یا مشابهش را کمتر میتوان یافت ، استفاده از زبان پارسی _فارسی میتواند در به کارگیری این ادوات توسط دشمن خللی هرچند کوتاه ایجاد کند . البته در مورد تجهیزات صادراتی میتوان به زبان بین المللی و یا زبان کشور سفارش دهنده این اطلاعات را نمایش داد . ابرقدرت و یا قدرت همیشه در تبلیغات نظامی داخلی ، کشورمان از این بعد ، همپای ابرقدرت ها و یا قدرتها معرفی میشود ، خب اگر به تجهیزات و نمایشگرهای نظامی این قدرتهای مادی دقت کنیم ، میشود به وضوح مشاهده کرد که همه ی آنها قریب به اتفاق به زبان رسمی کشورشان اطلاعات را را به کاربران داخلی خود منتقل میکنند ، مگر اینکه تجهیزات و یا ادوات صادراتی باشد که در مورد آن بالاتر اشاره شد . مجموعه ی کاربری راکت انداز فلق به نظر یک رسم نانوشته و نادرستی هم در زمان رونمایی از ادوات شکل گرفته ، بدین شکل که در زمان رونمایی از تجهیزات که حالتی نمایشی دارد ، در نمونه ی جلوی دوربین نوشته ها و اطلاعات موجود و مورد نیاز ان به زبان پارسی _فارسی موجود بوده و هست اما در زمان تولید و تحویل به مجموعه ی مربوطه ، تمامی آن اطلاعات کاربری به زبان دیگری ( بیگانه ) وجود دارد . نکته ی پایانی اینکه ، برخی از کلمات غربی و شرقی مصطلح و مورد استفاده از گذشته ، جایگزین پارسی _ فارسی ندارند و یا آن واژه ی جایگزین معنی و مفهوم مورد نظر را نمیرساند . در این موارد میتوان آن واژه ی بیگانه را را به زبان پارسی _ فارسی نوشت و یا صبر کرد تا واژه ی جایگزین مناسبی برای آن پیدا شود . نمونه ی دم دستی ، مانند واژه ی " Helicopter " که در ابتدا همان واژه به فارسی " هلیکوپتر " نوشته میشد ، سپس برای آن واژه ی به نسبت ضعیف " چرخبال " ارائه شد و در نهایت با واژه ی مناسب " بالگرد " جایگزین شد.

بسم الله........ 17 اردیبهشت 1399 سفر فرمانده هوانیروز ارتش عراق به ایران در این سفر ژنرال حامد عطیه از پایگاه چهارم رزمی پشتیبانی هوانیروز به نام شهید وطن پور و مرکز آموزش این پایگاه و همچنین صنایع یاعلی هوانیروز در اصفهان بازید کرد.اما مهم ترین رویداد این بازید امضا قراداد اولیه همکاری بین ایران وعراق بوده .در این قرداد مقرر شد در صورت تایید نهایی توسط دولتهای دو کشور ایران در زمینه آموزش وتعمیر ونگهداری وساخت قطعات به عراق کمک نماید. به نظر میرسد عراق قصد دارد بهینه سازی بالگردهای یو اچ 1 ایروکوای خود رابه ایران بسپارد . ارتش عراق 15 فروند از این مدل بالگرد را در اختیار دارد فرمانده هوانیروز ایران دو روز پیش در مصاحبه ایی از تمایل برخی از کشورهای دوست وهمسایه برای نصب تجهیزات دید در شب ساخت ایران بروی بالگردهای خود خبرداده بود امیر قربانی خاطرنشان کرد: مطمئن باشید که این قابلیت روز به روز توسعه پیدا می کند و ما حجم زیادی از بالگردهایمان را به این سامانه ها مجهز خواهیم کرد. این بحث سامانه های دید در شب بالگردها در کشور فعلا در هوانیروز فقط وجود دارد و در خاورمیانه هم اگر باشد با پشتیبانی کشورهای دیگر است؛ اما آنها رزمایش شبانه ندارند و این بحث رزمایش فقط شبانه در اختیار ماست. وی افزود: حتی کشورهای دوست و همسایه هم که آمدند بازدید کردند، بنا شد از این سامانه استفاده کنند و ما برای آنها این سامانه را نصب کنیم و خلبانان آنها را برای پرواز شب آموزش دهیم. امروز پرواز شب جزو سیلابس و برنامه های آموزش خلبانی ما در مرکز آموزش ما شده است.

دوستانی که اینجا تورک تورک میکنن بدونن ما هم آذری هستیم و و از پدر و مادر ترک آذری بدنیا اومدیم ولی وطنمون ایرانه و همونطور که برای این کشور شهید دادیم(چند شهید از خانواده ما تقدیم ایران شده)بازم اگه نیاز باشه جان ناقابلمون رو تقدیم خاک کشورمون میکنیم... اگه به شرایط اعتراض دارید انتقاد و اعتراض کنید ولی خیانت به کشوری که توش بدنیا اومدی و از امکانات و امنیتش استفاده کردی قابل بخشش نیست.

بسم الله الرحمن الرحیم مقدمه : ایا قایق های موشک انداز مناسب جنگهای مدرن امروزی هستند ؟ قایقهای موشک انداز در نیمه دوم قرن بیستم به واسطه موفقیت‌های عظیم خود در جنگ مصر و اسرائیل در سال ۱۹۶۷ و جنگ هند و پاکستان از سال ۱۹۷۱ به شهرت رسید. در اینجا به اثبات رسید که یک قایق ۲۰۰ تنی کوچک مجهز به موشک‌های کروز می‌تواند به کشتی‌های جنگی بزرگ‌تر و اهداف زمینی خسارت وارد کند. بعد از آن، سیر تحول و پیشرفت قایق های موشک اندازآغاز شد و همه کشورها در سراسر دنیا تلاش کردند که در تکنولوژی ساخت ان یکه تاز شوند سلاحی که کوچک، اما بسیار قدرتمند بود این یک سناریوی واقعی دیوید در برابر سناریوی (داوود)با بودجه‌های کوچک‌تر بود که با ساخت ده‌ها قایق از این قایق‌ها به منظور بدست آوردن برتری بر دشمنان خود با بودجه‌های بزرگ‌تر و کشتی های جنگی بزرگ‌تر تلاش می‌کرد. قایق‌های موشک انداز حتی برای نیروهای نظامی قدرتمند نیز محبوب بودند وبخشی از سازمان رزم انها بودند، زیرا آن‌ها را به عنوان وسیله‌ای برای افزایش تعداد ناوگان خود بدون اینکه برای قدرت هجومی بیشتر بر روی کشتی های بزرگتر خرج کنند، در نظر گرفتند. اتحاد جماهیر شوروی، که پیشرو وکامل کننده قایق های موشک انداز بود، آن‌ها را در سراسر جهان به فروش رساند و در نتیجه بسیاری از کشورها قایق های موشک انداز خود را توسعه دادند و جنگ در سطح دریا شکل دیگری پیدا کرد قایق های موشک انداز دقیقا چه هستند ؟ تعریف خاصی برای قایق موشک انداز وجود ندارد و شباهت زیادی به کوروت دارد اما به طور کلی یک کشتی کمتر از ۱۰۰۰ تن وزن و با داشتن سرعت بالا ، و مجهز به ۴ تا ۱۶ موشک کروز برای حمله به اهداف سطح دریا و خشکی باشد معمولا ً این قایق‌ها کم‌تر از ۹۰ متر طول دارند ، دارای یک توپ اصلی کالیبر متوسط و یک توپ کالیبر کوچکتر به عنوان سلاح ثانویه که تکمیل کننده تسلیحات اصلی انها برای موشک‌های کروز می باشند . آن‌ها الکترونیک پیچیده ندارند و رادار جستجوگر اهداف و رادار هدایت کننده موشک ها یکی میباشد. قایق‌های موشکی می‌توانند به عنوان یک شکارچی در نظر گرفته شوند انها می توانند بجنگند و بدون اسیبب دیدن بازگردند و در عین کوچک بودن کشتی های با وزن ده برابر خود را غرق کنند اما بیاید به ان روی سکه نگاهی بیاندازیم: قایق های موشکی به خاطر ضعف در دفاع هوایی در صورت استفاده نکردن از یک تاکتیک مناسب به سرعت شکار میشوند و میدان نبرد به سرعت تبدیل به یک کشتار گاه می شود نقش اصلی قایق های موشک انداز کوچک : نقش اصلی قایق های موشک انداز کوچک ای است که به عنوان یک سکوی کوچک پرتاب موشک های کروز باشند و همچنین انها طوری طراحی می شوند که قیمت زیادی نداشته باشند در نتیجه انها معمولا به سنسور ها یا سیستم های دفاعی پیشرفته مجهز نیستند. بزرگترین امتیاز این قایق ها اندازه کوچک انها و سرعت زیاد انهاست که به انها اجازه می دهد به سرعت به محل درگیری برسند ، موشک های خود را شلیک کنند و قبل شناخته شدن در رادار دشمن از منطقه درگیری بگریزند در عصری که امریکا به سرعت ناو های هواپیمابر خود را گسترش میداد اتخاد جماهیر شوروی صدها عدد قایق موشک انداز ساخت و انها را در دسته هایی سازماندهی میکرد و وظیفه دفاع ساحلی را به انها محول کرده بود به این صورت که در یک لحضه صدها موشک کروز به سمت دشمن متخاصم شلیک میکردند.چنان خجم اتشی با توجه به پیشرو بودن فن اوری موشک کروز ان زمان شوروی هر نیروی مهاجمی را میتوانست نابود کند امروزه نیروهای دریایی قایق های موشک انداز را به عنوان تکمیل کننده قدرت اتش کشتی های بزرگتر میدانند و با ظهور موشک های کروز، قایق هایی که در ابتدا برای اتش به هدف در فاصله ۵۰ کیلومتری طراحی شده بودند در صورت تجهیز به موشک مناسب قابلیت حمله به اهداف در فاصله ۲۵۰۰ کیلومتری میباشند مزایا: ۱-سهولت عملیات هر نیروی دریایی میتواند انها را پشتیبانی و راه اندازی کند و با یک نیروی با اموزش متوسط در یک کرانه ساحلی اسیب های قابل توجهی را در صورتی که به موشک مناسب مجهز شده باشند وارد کند و با نسل جدید موشکهای شلیک کن و فراموش کن این کار ساده تر نیز می شود همچنین به خاطر اندازه کوچک این قایق های موشک انداز به سرعت می توانند بین بنادر و جزایر کوچک پهلو گیری و جابحا شوند ۲-افزایش قدرت اتش یک ناوچه گران قیمت مجهز به ۸ موشک کروز را در نظر بگیرید که در نقش دفاع ساحلی عمل میکند با افزودن ۴ قایق موشک انداز که هرکدام مجهز به هشت موشک کروز باشند تحت لوای یک رادار پشتیبانی (ناوچه یا رادار ساحلی ) شما قدرت اتش ۴ ناوچه اضافه را خواهید داشت بدون این که هزینه زیادی کرده باشید ۳- مقرون به صرفه بودن چینیها با هزینه ساخت یک ناوشکن مدرن که ۱۶ موشک کروز حمل کند می توانند ۲۵ عدد قایق موشک انداز که هر کدام مجهز به ۸ موشک کروز باشند بسازد که در مجموع ۲۰۰ موشک کروز در اختیار شما قرار می دهند. قایق موشک انداز واقعا سکوهای مناسبی برای موشک کروز می باشد که به راحتی می توان انها را پشتیبانی و مدیریت کرد ۴-اندازه کوچک و سرعت بالا یک اندازه کوچک به قایق موشک انداز اجازه می دهد که در صفحه رادار دشمن در میان انبوه قایق های ماهیگیری گم شود و با محیط ترکیب شود و همچنین به خاطر اندازه کوچک به سادگی در محیط های کم عمق و جزایر که کشتی های بزرگ قدرت مانور کمتری داند به سادگی تحرک بالایی داشته باشد در عصر حاضرممکن است ما کشتی های بزرگ را به خاطر رادار های قدرتمند و موشکهای مافوق صوت سرعت پایین کشتی را امر مهمی تلقی نکنیم اما سرعت بالا به قایق های موشک انداز اجازه می دهد که به سرعت از محل درگیری بگریزند و با سرعت 40/45 نات از برابر اژدر یا زیر دریایی بگریزد به شرطی که هشدار به موقع دریافت کند به هر حال این مانور سریع باعث می شود که به عنوان یک هدف توسط کشتی های جنگی شناخته شده وتوسط موشک های ضد کشتی هدف قرار گیرند و سرعت بالا یک شمشیر دولبه است ۵-ریسک و قابلیت توسعه اگرچه هیچ ارتشی این را به طور رسمی بیان نکرده اما به صورت کلی قایق های موشک انداز به عنوان یک پلتفرم که قابلیت توسعه و تغییر دارند،قیمت کمی دارند،نفرات کمی حمل میکنند شناخته شده اند و همچنین ماموریت های محوله به این قایقها عموما دارای حداقل یا عدم حفاظت هستند و همین امر به فرماندهان اجازه می دهد ماموریتهایی که ریسک از دست دادن قایق یا کشتی جنگی گران قیمت در انها وجود دارد را به این قایقها محول کنند محدودیتها ۱-اسیب پذیری در مقابل زیردریایی ها معمولا همه قایق های موشک انداز فاقد نیروی دفاعی در برابر زیر دریایی هستند و در برابر یک حمله از زیر اب بسیار اسیب پذیر هستند و یک زیر دریایی به سادگی قایق زیر هزار تن تنها با چند اژدر را از بین میبرد از این رو قایق های موشک انداز همیشه به یک اسکورت که توانایی دفاع در مقابل زیر دریایی که شامل ناوشکن ،زیر دریایی یا یک هلیکوپتر مجهز به سونار و تسلیحات ضد زیر دریایی نیاز مندند ۲-حداقل یا فاقد دفاع هوایی جنگنده های مجهز به موشک ضد کشتی یا حتی هواپیماهای ساده مجهز به موشک سطح به زمین کابوس هر کاپیتان قایق موشک انداز خواهد بود در هر حال بعضی از این قایق ها مجهز به توپ ضد هوایی و موشک های دوش پرتاب ضد هوایی هستند که پدافند متوسط در برابر هواپیمای متخاصم هستند.با این حال قایق های جدیدتر دارای دفاع بهتری برای نجات در برابر یک حمله از طرف دشمن هستند و شانس نجات بیشتری دارند ‍‍‍‍۳-برد کم از انجا که قایق های موشکی برای عملیات در اب های ساحلی طراحی شده اند و اکثر انها بدلیل محدودیت حمل سوخت نمی تواندد بیش از چند صد کیلومتر از پایگاه مادر خود دور شوند و این یکی از عوامل اصلی در طراحی قایق های موشک انداز بزرگتر در دسته ۷۰۰-۱۰۰۰ تن می باشد و به این قایق های بزرگتر اجازه می دهد در آبهای نیمه عمیق و با فاصله بیشتری از پایگاه مادر به عملیات بپردازند ۴-قدرت راداری کم یک قایق موشک انداز ممکن است موشک ضد کشتی با برد ۲۰۰ کیلومتر حمل کند و دارای رادار جستجوی هدفی با برد ۱۰۰ کیلومتر باشد در این صورت پتانسیل موشک برای برد بیشتر هدر میرود ،راه حل این مشکل استفاده از یک هلیکوپتر با رادار قویتر یا هواپیما گشتی یا پهپاد می باشد. اما برای حمله به اهداف زمینی با توجه به مختصات ثابت و از قبل تعیین شده انها مشکلی نخواهد بود. سناریوی حمله: ۱-یک بحران بزرگ در یک کشور خاورمیانه ای بوجود می اید و روسیه تصمیم میگیرد با یک کاروان از قایق های کلاس buyan-m خود به تاسیسات ان کشور حمله کند این قایق ها می تواندد با ۸ عدد از موشک های سری کالیبر با برد ۲۵۰۰ کیلومترو دقت مناسب اهداف فوق را مورد حمله قرار دهند در حالی که هنوز اب های سرزمینی خود را ترک نکرده اند ۲- دشمن شما کشوری همسایه است که خط ساحلی آن نزدیکی شما است . شما ناوگانی از قایق‌های موشک‌انداز را با ماموریت هدف قرار دادن سیلوهای موشکی و بندرگاه هایی که محل پهلوگیری کشتی های دشمن هست میفرستید. کارخانه‌های ساحلی ، پالایشگاه‌ها و سکوهای نفتی ساحلی در یک حمله موشکی هماهنگ هدف قرار گرفته‌اند . چنین حمله‌ای معمولا ً همراه با نیروی هوایی و اسکورت زیردریایی برای محافظت ، هدف‌گیری و تاثیر بیشتر همراه است. سناریوی دفاع : ۱-چین در یک بن‌بست دریایی در دریای جنوب چین با نیروی دریایی ایالات‌متحده قرار دارد . نناوهای هواپیمابر آمریکایی به همراه نبرد گروهی متشکل از دوازده ناوشکن، به تایوان نزدیک می‌شوند . چین تصمیم می‌گیرد که این پیشروی را متوقف کند ، اما قدرت برتری هوایی ایالات‌متحده بسیار قدرتمند است و آن‌ها نمی‌توانند ریسک از دست دادن ناوگان هوایی خود را بکنند. ناوگانی متشکل از ۲۴ قایق موشک انداز تایپ۲۲ در یک ماموریت با سرعت بالا و با ۴ ناوچه تایپA ۵۴ و۲ عدد ناوشکن تایپC ۵۲ به عنوان اسکورت ارسال می‌شود . این ناوگان ۲۴*۸=۱۹۲ موشک کروز را به کشتی‌های جنگی آمریکا شلیک کند و برگردد . با این حال ، اگر چین زیردریایی‌های خود و هواپیما جنگنده خود را به عنوان اسکورت ناوگان دریایی نداشته باشند ، قایق‌های موشکی توسط زیردریایی‌های دشمن نابود خواهند شد . چنین ماموریت‌هایی معمولا ً به یک سفر یک طرفه ختم می‌شوند . این یک سناریوی حمله معمولی است که نیروی دریایی امریکا از زمان جنگ سرد در حال آماده شدن برای آن است . ۲- شما کشوری هستید که صدها جزیره به عنوان بخشی از قلمرو خود دارید . یک دشمن متخاصم نیز وجود دارد که بر روی جزایر شما ادعای مالکیت میکند و سعی در تصرف آنها دارد . اگر آن‌ها تلاش کنند یک ناوگان دریایی را که شامل کشتی‌های جنگی ، کشتی و قایق های نیروبر برای تصرف جزایر شما بفرستند ، قایق‌های موشکی شما در میان جزایر پراکنده می‌شوند و می‌توانند یک حمله غافلگیرانه و هماهنگ به نیروهای آبی‌خاکی دشمن انجام دهند . این منجر به تلفات عظیمی خواهد شد و دشمن متخاصم سعی نخواهد کرد که دوباره ماجراجویی داشته باشد . با این حال این طرح تنها در صورتی موفق خواهد بود که برتری هوایی در منطقه داشته باشید . در غیر این صورت ، ناوگان قایق موشک انداز شما به هدفی اسان برای نیروی هوایی دشمن خواهد بود نگاهی به کوروت های بزرگتر: قایق‌های موشکی کوچک و مجهز به سلاح‌های سنگین در نیمه دوم قرن بیستم و پایان جنگ سرد و افزایش تهدیدات نامتقارن در دریاهای دور منجر به تغییر سیاست و توجه به قایق‌های کوچک موشکی شدند . کشورهایی که قایق‌های کوچک و بسیار مسلح داشتند ، اکنون قایق‌های موشکی بزرگ‌تر را با سلاح‌های مشابه ترجیح می‌دادند ، که دارای دامنه عملیاتی طولانی‌تر و قابلیت‌های عملیات در ابهای عمیق تر دریاها را ترجیح می‌دهند . این امر ظهور قایق‌های موشکی در رده ۸۰۰ - ۱۵۰۰ تنی را با تجهیزات الکترونیکی و و دفاعی بهتر مشاهده کرد . کلمه " قایق موشک انداز " برای کشتی‌های جنگی بزرگ مناسب نیست و عموما ً به عنوان کوروت( corvettes) موشک انداز یاد می‌شوند . این کشتی‌ها در حال حاضر به همراه قایق‌های کوچک موشک انداز به خدمت می‌پردازند چرا که بسیاری از کشورها دفاع را در ابهای عمیق تر ابی و دریا ها را به جای دفاع در ابهای سبز ساحلی ترجیح می دهند کشورهایی مانند چین , هند و روسیه کوروت های موشک اندازبزرگ‌تری را همراه با ناوگان قایق‌های موشک انداز کوچک‌تر خود به کار می‌برند . بگذارید چین را به عنوان مثال در نظر بگیریم . آن‌ها از کوروت تایپ ۵۶ با وزن ۱۵۰۰تن استفاده می‌کنند که برای انجام وظایف برد طولانی‌تر همراه با قایق موشک انداز تایپ۲۲ استفاده می‌شود که برای نقش‌های دفاعی برد کوتاه طراحی شده‌است . روسیه با قایق های موشک انداز buyan - M با تناژ ۸۰۰ تن را همراه با کوروت های +۲۰۰۰ تن به عملیات می فرستد. هند کوروت کلاس Kora را با تناژ ۱۲۰۰ تن همراه با قایق های موشک انداز کلاس veer با تناژ ۴۵۰ تن در عملیاتهای دریایی همراهی میکند این مهم نشان می‌دهد که با وجود اینکه ممکن است کشورها به سمت کشتی‌های بزرگ‌تر حرکت کنند , اما کوروت های موشک انداز کوچک به همان اندازه مهم هستند و بخشی از استراتژی‌های نیروی دریایی آن‌ها باقی مانده است . چکیده : واژه " قایق های موشک انداز " ممکن است در حال مرگ باشد ، اما خود قایق موشک آینده درخشانی دارد .بسیاری از کشورها در سراسر جهان به دنبال طرح‌های قدرتمند و مدرن هستند و آن‌ها را به جای قایق‌های موشک انداز به عنوان " corvettes " می نامند. این کوروت ها دارای قدرت آتش فراوانی نسبت به اندازه خود هستند و مقرون ‌به‌ صرفه هستند .استفاده از کوروت های موشک انداز در سراسر جهان شاهد روندی رو به بالا است و انتظار می‌رود که در آینده افزایش یابد . با ظهور موشک‌های کوچک‌تر ، برد بیشتر و قدرت تخریب بیشتر باعث میشود نیاز به کوروتهای موشک اندازبیشتر شود و نیروهای دریایی بیشتری خواستار آن می شوند.این کوروت ها با تناژ بین ۱۵۰ تا ۵۰۰ تنی در آبهای آزاد به اوج قدرت خود می‌رسد ، جایی که آن‌ها می‌توانند خسارات زیادی علیه دشمنان به بارآورندکوروتهای موشک انداز به آرامی نقش ناوچه های سبک را می‌گیرد و آن‌ها به زودی یکه تاز میادین نبرد ساحلی و آب های نیمه عمیق خواهند شد منبع : https://defencyclopedia.com/2016/11/17/analysis-are-missile-boats-still-relevant-in-modern-warfare/

بسم الله الرحمن الرحیم در سال های اخیر استفاده از IED ها علیه نیرو های متجاوز غربی در خاور میانه به صورت فزاینده ای افزایش پیدا کرده است به طوری که قسمت مهمی از تلفات نیروهای اشغالگر ناشی از این سلاح بوده است. این تجهیز به صورت بمب های کنار جاده ای شامل یک ممجموعه انفجاری و تعدادی حسگر و یا قابل آغازش توسط کنترل از راه دور عمل می کند. نوع خاصی از این تجهزات با نام EFP هستند که علیه خودرو های زرهی در مقیاس گسترده استفاده شده اند . در این تجهیزات از اصول طراحی خرج گود استفاده می شود با این تفاوت که نسبت وزن شارژ به آستر تغییر کرده و از طرفی آستر ضخیم تر می شود که برای هدف قرار دادن خودرو های زرهی در فواصل دورتر نسبت به خرج گود های معمول کاربرد دارد. در ادامه برای فهم نحوه عملکرد EFP ها اطلاعات کلی در مورد اصول عملکرد خرج گود ارائه می شود تا زمینه برای بررسی جزئی تر این مفهوم آماده شود. خرج شکل یافته یک نیمکره فلزی مقعر یا مخروط (تحت عنوان استر) است که توسط مواد منفجره پشتیبانی می شود و مجموعه در یک پوشش فلزی یا آلومینیومی قرار دارد. وقتی مواد منفجره منفجر شد ، استر فلزی به جلو فشرده می شود و یک جت تشکیل می شود که نوک آن ممکن است با سرعت 10 کیلومتر در ثانیه حرکت کند. خرج شکل یافته معمولی از ماده منفجره و یک آستر مخروطی توخالی درون محفظه ساخته شده است. در شروع فرآیند یک ماده منفجره برای تولید موج انفجار آغازش می شود. این موج آستر را تغییر شکل می دهد و یک جت فلزی با سرعت بالا تشکیل می شود. این جت پوشش را سوراخ می کند و پس از رسیدن به هدف درون آن نفوذ می کند. خصوصیات جت به شکل خرج ، انرژی آزاد شده و جرم و ترکیب آستر بستگی دارد. پیش بینی می شود كه كلاهك شکل یافته متناسب با اثر مونرو معادل 150% تا 250% قطر کلاهک در زره نفوذ کند. نظریه خرج شکل یافته نفوذ هیدرودینامیکی مکانیسم پیچیده ای است که هنگامی که سرعت ضربه از یک مقدار بحرانی فراتر رود ، ظاهر می شود ،این پدیده به طور معمول در حدود سرعت 1150 متر بر ثانیه برای نفوذ کننده های معمولی در برابر اهداف زرهیRHA) ) رخ می دهد. رفتار هیدرودینامیکی کامل تا وقتی که سرعت ضربه چند کیلومتر در ثانیه نرسد ،مانند مهمات شکل یافته ، رخ نمی دهد ،. در سرعت ضربه کمتر از حدود 1150 متر بر ثانیه در زره های فلزی ، نفوذ عمدتا از طریق مکانیسم تغییر شکل پلاستیک رخ می دهد. یک نفوذگر معمولی با سرعت ضربه در حدود 1.500 متر بر ثانیه تا 1700 متر بر ثانیه با توجه به بازه سرعت اثرات تغییر شکل پلاستیک و رفتار هیدرو دینامیکی را همزمان نشان می دهد. تعدادی از مدل های در درجات مختلف پیچیدگی برای پیش بینی عملکرد نفوذ کننده ایجاد شده است. یک ویژگی مشترک که از این مدل ها پدیدار می شود ، اهمیت سرعت ضربت بالا برای بهره برداری کامل تر از مکانیسم نفوذ هیدرودینامیکی است که به نوبه خود با استفاده از نفوذ گر های طولانی تر که دارای چگالی بالاتری نسبت به چگالی مواد هدف هستند بهبود می یابد. این پدیده کاملاً توسط آزمایشات تایید می شود. خرج شکل یافته در واقع یک پدیده خارق العاده خارج از مقیاس فیزیک عادی است ، و توضیح می دهد که چرا مکانیسم تئوریک اساسی آن به هیچ وجه کاملاً قابل درک نیست. نوک جت خرج شکل یافته پس از انفجار به سرعت 10 کیلومتر در ثانیه می رسد و شتاب نوک مخروط حدود 25 میلیون g می شود. در این شتاب مممکن است سرعت نوک مخروط بعد از حدود 1.5 ثانیه به سرعت نور برسد. اما مطمئناً بعد از تنها 40 میلیونم ثانیه به سرعت ترمینال می رسد. دشوار است بتوانید پدیده دیگری را در زمین بیابید که شتاب در آن به اندازه نوک مخروط خرج گود باشد. دم جت سرعت 2-5 کیلومتر در ثانیه دارد و بنابراین جت قبل از وقوع پراکندگی به طول حدود 8 برابر قطر مخروط کشیده می شود. کشش با سرعت کرنش زیاد اتفاق می افتد و نیاز به ماده با شکل پذیری عالی در دماهای حدود 450 درجه سانتیگراد دارد. برای رسیدن به هدف ، فشار ایجاد شده بین نوک جت و دهانه شکل دهنده می تواند به اندازه 10 مگابار (10 میلیون اتمسفر) باشد ، که چندین برابر بیشترین فشار پیش بینی شده در هسته زمین است. به طور کلی توافق شده است که تغییر شکل آستر مخروطی و نفوذ در هدف هر دو با جریان هیدرودینامیکی اتفاق می افتد. با این حال ، با پراش پرتو X مشخص شده است که جت فلزی جامد است و مذاب نیست. علاوه بر این ، بهترین تخمین دمای جت بر اساس رنگ ، میانگین مقدار حدود 450 درجه سانتیگراد را نشان می دهد ، و مس در فشار اتمسفر در 1083 درجه سانتیگراد ذوب می شود. بنابراین مخلوط زیر دمای تغییر شکل است: به نظر می رسد این جت مانند یک سیال رفتار می کند ، اما با این وجود به عنوان یک جامد شناخته شده است. یکی از نظریه های اخیر که به توضیح این موضوع کمک می کند این است که جت دارای هسته مذاب اما دارای یک غلاف بیرونی محکم است. ضربه هیدرودینامیکی فرا سرعت منجر به نفوذ سر قارچ می شود ، به طوری که قطر سوراخ از قطر نفوذ بزرگتر است.میزان تنش فشاری پویا بسیار زیاد است ، به طوری که فقط دانسیته مواد آستر و جت مهم است. هر دو ماده به نظر می رسد که مایع هستند و میزان نفوذ را می توان با استفاده از معادله Bernoulli برای جریان غیرقابل فشردگی به طور دقیق مدل کرد تا معادله نفوذ هیدرودینامیکی شناخته شده را بدست آورد. پی نوشت: اگر مطلب ادامه پیدا کند موارد بررسی جزئی تر و تخصصی خواهد شد . منبع: https://www.globalsecurity.org/military/systems/munitions/bullets2-shaped-charge.htm

بحث فنی خوبی میتنونه باشه ! نکته ای که وجود داره اینکه امار 205 دستگاه فقط مربوط به تانک ها نیست خودروهای رزمی پیاده نظام و نفربرها و خودروهای رزمی مهندسی هم جز این تلفات هستند. پس فقط تانکها نیستند که فرصت شلیک حتی یک گلوله رو نداشتند هیچ یک از خودروهای زرهی مانند نفربرها و خودروهای رزمی پیاده نظام هم نتوانسته اند عملکرد مناسبی داشته باشند. سامانه های توپخانه ای ارمنی تا وقتی عملکرد قابل قبولی داشتند که پهپادهای آذری/ترکی هنوز هرحال انجام عملیات در خطوط ابتدای نبرد بودند یعنی در اویل درگیریها. با ادامه یافتن جنگ و بعد از خالی شدن خطوط ابتدای نبرد از تهدیدات، پهپادهای آذری/ترکی به عمق درگیری جایی که واحدهای توپخانه ای قرار داشتند نفوذ کرده و تلفات قابل توجه ای از سامانه ای توپخانه ای ارمنی گرفتند و چالش اساسی برای بقاپذیری و اثر گذاری سامانه های توپخانه ای ارمنی ایجاد کردند. بعد از خاموش شدن و کاهش اثرگذاری سامانه های توپخانه ای اشغال مناطق مورد درگیر توسط اذری ها ساده تر شده است. یعنی با گسترش استفاده از پهپادها به عنوان یک عنصر رزم هوایی تمام عناصر رزمی زمینی از سربازه پیاده نظام تا تانک ها و سامانه های توپخانه ای به چالش کشیده شده اند. وقتی تهدید اصلی شما در اسمان وجود دارد در این وضعیت اساسا فرقی بین تانک با یک وانت ها غیر نظامی در بقاپذیری و اثرگذاری وجود ندارد. پیش بینی میشود در صورت استفاده گسترده از نیروهای هوایی (بدون سرنشین و سرنشین دار) بقاپذیری تمام واحدهای نیروی زمینی( نه فقط تانک!) به 12 دقیقه میرسد!!! اگر قرار باشد اهمیت تانکها در میدان نبرد به چالش کشیده شود باید یک مبازره بین واحدهای زرهی به عنوان معیار در نظر گرفته شود. مثلا در یک نبرد فرضی اثرگذاری تانکها بوسیله خودروهای زرهی با توپهای کالیبر متوسط، نرخ اتش بالا به همراه موشکهای ضد زره هایپرسونیک و هوش مصنوعی به چالش کشیده شده است. از چنین نبرد فرضی می تواند به پایان یافتن عمر تانکها یاد کرد. چون وظیفه تانک ها ایجاد برتری آتش در نبرد زمینی است و حالا که تانک نتوانسته اند وظیف اصلی خود که برتری در نبرد زمینی است موفق باشد باید از صحنه نبرد حذف شوند. اما وقتی تانکها و دیگر خودروهای زرهی بوسیله هواگردها نابود میشوند مانند آنچه در جبهه ارمنستان در حال وقع است را شاهد هستیم. در حقیقت در حال نگاه کردن به عملکرد ضعیف واحدهای پدافند زمین پایه وهواپایه هستیم که نتوانسته اند محیط آسمان را برای انجام عملیات و زمینی امن سازنند. هویتزرهای خودکششی 2s1 ارتش سوریه که بوسیله پهپادهای ترک شکار میشوند انهدام توپخانه کامیون سوار سوری توسط پهپادهای ترک حتی واحد های با تحرک پذیری بالاتر نیز از دست حملات پهپادی در اما نیستند سامانه راکتی گراد در لیبی که گفته میشود توسط پهپادهای ترکی نابود شده است واحدهای توپخانه ای ارمنستان شاید در اوایل درگیری ها عملکرد مناسبی داشتند اما با پیشروی پهپادهای آذری/ترکی به عمق جبهه های نبرد انها نیز موفقیت های ابتدای جنگ را از دست دادند پس بهتر از نبرد2020 ارمنستان واذربایجان مانند نبردهای کلاسیک قبلی این طور نتیجه گیری کنیم: اگر آسمان را به دشمن واگذار کنید نیروی های شما بر روی زمین خواهند مرد !

نشانه های بروز و توسعه نوعثمانی گری انرژی در کریدور شرق- غرب زنگ خطر برای روسها ، هشدار برای ایران آتش نبرد بر سر قره باغ میان جمهوری ارمنستان و آذربایجان پس از سالها قرارگرفتن در زیر خاکستر مجددا" از 27 سپتامبر 2020 شعله گرفت و تا حالا حاضر 3 اکتبر 2020 تلفات قابل ملاحضه ای را از خود برجای گذاشته است . جمهوری آذربایجان تحت حمایت کامل ترکها ، استراتژی تصرف سرزمینی منطقه قره باغ و حل و فصل کامل این مناقشه طولانی که عمر آن به سالهای پایانی اتحاد جماهیر شوروی سابق برمی گردد را در دستور کار خود قرار داده است . حاکمیت جمهوری آذربایجان با تحریک های آشکار و پنهان امپراتور !!! نوعثمانی حاکم بر آنکارا ، بطور مشخص از عزم خود برای درهم کوبیدن یگانهای ارتش ارمنستان خبر میدهد و علاوه بر اهداف نظامی ، در حال آتشباری بر علیه شهرها و زیرساختهای غیر نظامی منطقه مورد مناقشه است . براساس اخبار منتشره از سوی وزارت دفاع آذربایجان ، واحدهای ارتش این کشور ، بیش از 230 دستگاه تانک ، 250 عراده توپ و راکت اندازهای چندگانه و خمپاره انداز ، 38 دستگاه انواع سامانه های دفاع هوایی ، 10پست کنترل و فرماندهی و دیده بانی ، 7 انبار مهمات ، بیشتر از 130 خودرو و یک مورد ادعایی انهدام سامانه اس-300 ارتش ارمنستان را نموده ، در حالی که متقابلا ، واحدهای ارتش ارمنستان نیز مدعی کشته شدن 540 سرباز ترک ، تحمیل700 مجروح ، انهدام 45 خودروی زرهی ، 3 فروند بالگرد ، 3 فروند پهپاد و 6 فروند هواپیما هستند . ضمن اینکه ارتش ارمنستان مدعی است که تمامی مواضع استقرار توپخانه خود را که پیش از این به اشغال ارتش آذربایجان درآمده را مجدد بازپس گرفته است. . براساس آنچه که نویسنده این متن بر آن پای می فشرد ، پیشروی قابل توجه ارتش آذربایجان ، ( ترکیه ) در منطقه قره باغ ، بدلیل اقدامات نخست وزیر فعلی این کشور ( نیکول پاشینیان ) به نظر می رسد . به اعتقاد نویسنده متن ، پاشینیان ( که به سوروس جوان / تاجر ، نویسنده و سرمایه گذار مجار تبار آمریکایی ) معروف شده ، طی یک شبه کودتا در سال 2018 قدرت را در ارمنستان بدست گرفت و بالافاصله پس از آن یک هیاهوی تبلیغات ضد روسی را به راه انداخت تا روابط با تنهاضامن امنیتی و ثبات این جمهوری سابق اتحاد شوروی تضعیف گردد . راست : نیکولای پاشینیان چپ : جرج سوروس در واقع ، این استراتژی پاشینیان ، روند دلخواه دولتهای جاه طلب آذربایجان و ترکیه بود که از اشتباه ارمنستان در تضعیف اتحاد واقعی با روسیه برای نیل به اهداف سیاسی و نظامی خود استفاده نمودند. موشکهای بالستیک تاکتیکی اسکندر - ارتش ارمنستان ترکیه که پس از روی کار آمده اردوغان ، رویای احیای امپراتوری عثمانی را در سر می پروراند ، علاوه بر حضور گسترده در شمال آفریقا و خاورمیانه ( اسراییل و سوریه ) بدنبال ایجاد و تثبیت قدرت خود در قفقاز جنوبی است تا علاوه بر بسط نفوذ خود در حوزه سیاسی ، با سرمایه گذاری قابل توجهی به قطب انرژی کریدور شرق – غرب و تقویت موقعیت رهبر ترکهای جهان !! تبدیل گردد . در واقع ، موفقیت ارتشهای ترکیه – آذربایجان در قره باغ ، پایه اصلی این راهبرد بوده و میتواند نطفه بحران های سیاسی – نظامی آینده ( -م-) را ایجاد و نتیجه آن را به نفع اردوغان برگرداند . در واقع ، به نظر می رسد عملکرد دولت فعلی در ارمنستان که سمپاتی ویژه ای به ایالات متحده نیز دارد ، نشان میدهد که این کشور قصدا خواهد داشت تا با چشم پوشی از این منطقه ، وضعیت را به قطع کامل روابط با روسیه ، پایان دادن به دسترسی ارتش روسیه به پایگاه نظامی "گومری " و حرکت برای عضویت در ناتو ( یا در حداقل شرایط ، تبدیل شدن به یک شریک وابسته به ناتو ) تبدیل نماید . این مساله با عملکرد عجیب وزارت دفاع این کشور به نظر قابل توجیه است ، چرا که ارمنستان ، شش روز پس از آغاز درگیری ها ، اعلامیه ای مبنی بر آماده باش دادن به ارتش جهت یک رویارویی کامل با آذربایجان صادر نمود و این با توجه به حضور نیروی هوایی ترکیه در منطقه و همچنین عدم استفاده این کشور از موشکهای بالستیک تاکتیکی خود بر علیه زیرساختهای نظامی جمهوری آذربایجان تا حدودی عجیب به نظر می رسد . بدین ترتیب ، روند عجیب این جنگ نشاندهنده آن است که چگونه کارگزاران قدرت در سطح جهانی ، سرنوشت ملتها را درقالب کارت بازی ، دیده و با آن دست به قمار می زنند . به اعتقاد نویسنده این متن ، دولت فعلی ارمنستان ، بر خلاف تبلیغات جاری خود ، تمامی تلاش خود را بر بی اعتبار کردن متحد اصلی خود در سازمان پیمان امنیت دسته جمعی (CSTO) که روسیه نیز در آن عضویت دارد ، متمرکز نموده و بطور همزمان ، هیچ اقدام فعالانه ای را برای پاسخ به تجاوز مشترک ترکها در دستور کار خود قرار نداده است ، تا جایی که برخی معتقدند ادعای حضور جنگنده های اف-16 نیروی هوایی ترکیه ، یک بازی تبلیغاتی برای بی اعتبار کردن پیمان امنیت دسته جمعی بشمارمی رود . اعضای کشورهای پیمان امنیت دسته جمعی از سوی دیگر ، دوستان جدید ایروان ، ( واشنگتن و..) ، به این سناریو بسیار علاقه مند هستند . هدف آشکار این کشورها ، تضعیف ثبات منطقه قفقاز جنوبی ، تضعیف مواضع روسیه در این منطقه و ایجاد یک هلال بی ثباتی به منظور فراهم نمودن مقدمات لازم برای برنامه های آینده در قفقاز شمالی ، از جمله تلاش برای بازگرداندن آبخازیا و اوستیای جنوبی به مدار متحدان ناتو به نظر می رسد . ضمن اینکه اطلاعات موجود نشان میدهد که ترکها نفوذ قابل توجهی را در آبخازیا ایجاد نموده اند و بعنوان یک کشور عضو ناتو ، این مساله برای روسیه یک زنگ خطر واقعی بشمارمی آید . مضاف براین ، اهداف استراتژیک این طرح ، شامل ایجاد فشار افزون تر بر روی بخش انرژی روسیه را نیز شامل می گردد . جنگ میان آذربایجان و ارمنستان ، ظرفیت انتقال انرژی خط لوله ترانس آناتولی را افزایش داده ، در حالی برعکس ، کاهش صادرات گاز روسیه ازطریق ترکیه را فراهم می آورد . در نهایت امر ، این جنگ ، به شکل واضحی ، استراتژی منطقه ای روسیه را در قفقاز جنوبی با بن بست مواجه می کند ، چرا که در صورت ادامه روند فوق ، طی 7 تا 14 روز ، روند جنگ بسود ارتش های ترک تغییر کرده و روسها نیز در ارسال سلاح یا نیروهای نیابتی با محذوریتهای قابل توجهی روبرو هستند . برخی منابع محلی در ارمنستان ، براین باورند که ایده تغییر رییس جمهوری از پاشینیان به یک فرد محبوب تری نظیر کوچاریان به تدریج در افکار عمومی این کشور در حال گسترش است ، هر چند حتی درصورت وقوع این رویداد ، بعید است که ارمنستان بتواند از کمک های پیمان امنیت دسته جمعی استفاده کند . پی نوشت : 1- بن پایه 2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9  3- ژئوپلیتیک ، ژئواستراتژی ، ژئواکونومی ، .. دانش قدرت سازی در قرن بیست و یکم ..... چشم ، اجازه بدید ، نتیجه این جنگ در کوتاه مدت مشخص بشود .روی این موارد بحث زیاد هست ..

بسم الله........ 29 مرداد 1399 وزارت دفاع روسیه در بیانیه ایی از کشته شدن یکی از زنرالهای (تیمسار) خود در 15 کیلومتری شهر دیرالزور و در نزدیکی چاهای نفت التیم خبر داد. کاروان مشترک نیروهای سوری و روس که بعد از انتقال کمکهای بشر دوستانه !!! در راه بازگشت در یک تله انفجاری گرفتار میشوند . در این انفجار علاوه بر کشته شدن یک ژنرال روس دو نظامی روس دیگر زخمی شده منابع سوری هم تا این لحظه کشته شدن یی از فرماندهان میانی دفاع وطنی را بر اثر این افنجار تایید کرده اند. با توجه به بیانه وزارت دفاع روسیه مبنی بر حمله به کاروان در مسیر باز گشت احتمالا داعش تحرکات این کاروان را زیر نظر داشته است و در مسیر این ستون تله های انفجاری جا گذاری کرده همچنین داعش بعد از یک وقفه یکی دو ماهه چند حمله را در اطراف المیادین وسخنه صورت داده . در اطراف السخنه در یکی از حملات داعش 5 نیروی تیپ فلسطینی قدس به شهادت میرسند که با اعزام نیروهای کمکی بعد از به هلاکت رسیدن 12 تن از نیروهای داعش مهاجمین مجبور به عقب نشینی شده . نکته جالب استفاده داعش از موشک هدایت شونده ضد زره در حمله به تانک تی 62 ارتش سوریه است . آخرین حمله ثبت شده داعش توسط موشک ضد زره به 10 ماه پیش بر میگردد .در این حمله یکی از خدمه های تانک به شهادت رسیده . سوریها از پرپایی پستهای ثابت در مناطق بیابانی و خالی از سکنه که کاملا الوده به داعش است خودداری میکنند علت این امر هم تجربه گذشته است در صورت بر پایی این گونه پست های وسنگرها و نیاز این اماکن به جابجایی نیرو و دریافت پشتیبانی و غذا ومایحتاج نیروهای داعش با حمله به نیروهای پشتیبانی کننده به راحتی می توانند از سوریها تلفات بگیرند . البته هرازگاهی هم داعش به کاروانهای پشتبانی کننده حملاتی را ترتیب میدهد اما با توجه به بعد مسافت و انجام جابجایی در مناطق امن تر صدمات کمتر بوده . در عوض سوریها برخی مناطق الوده را به صورت بکاو و بکش به صورت موقت پاکسازی میکنند و درصورت امکان در این مناطق سنگر دائم بر پا کرده و وسعت مناطق الوده را کمتر میکنند ساعاتی پیش منابع مخالفین مدعی سنگونی یک پهپاد ارتش روسیه توسط ترکها در نزدیکی مرز ترکیه شدن .اما با توجه به تصاویر احتمالا یک پهپاد رپیر ارتش امرکیا بوده . دیروز یک پهپاد امریکایی در حال گشت زنی بروی منطقه بوده است . منابع مخالفین بعد از مشخص شدن هویت احتمالی کشور دارنده پهپاد اعلام کردن این پهپاد توسط گروههای مسلح در ادلب به وسیله موشک دوش پرتاب ساقط شده است .البته مدعی سرنگون شدن دو پهپاد دیگر روس هم هستن ولی ...... روز گذشته در حومه شهر قامشلی نیروهای سوری مانع از عبور کاروان ارتش امریکا شده . وبعد از شروع مشاجره طرفین به سمت همدگیر تیراندازی میکنند ( به روایت امریکایی ها ) در این درگیری یک نظامی سوری شهید و دو تن دیگر زخمی شده . منابع سوری از حمله هواگردهای امریکایی به این سنگر ارتش خبر داده اند اما با توجه به تصاویر حملات هوایی تایید نمیشود . احتملا هواگردهای امریکایی برای پشتیبانی احتمالی از نظامیان خود در منطقه به پراوز در امده اند تبادل زندانی بین سوریها ومسلحین شش زن زندانی وابسته به مسلحین از جمله یک زن فلسططینی ساکن اردوگاه یرموک دمشق در برابر دو سرباز و یک افسر ارتش سوریه مبادله شدن

تصاویر با کیفیت از پرتاب به یاد شهید تهرانی مقدم

این بیمارستان سیار متعلق به شرکت ایرانی صبا پالایه هست که در زمینه ساخت بیمارستان های سیار تخصص دارد. از جمله پروژه های این شرکت میتوان به بیمارستان 50 تختخوابی سنندج مجهز به تجهیزات جراحی و بیمارستان سیار عمومی ارومیه اشاره کرد. شرکت ایرانی صبا پالایه میتواند یکی از بزرگترین بیمارستان های ماژولار در دنیا مجهز به 65 تختخواب را تولید کند. بیمارستان سیار صبا پالایه از چندین کانتیر تشکیل شده است که می توانند به بوسیله کشنده ها جابه جاشود. هر کانتیر دارای چند درب مختلف بوده و به مانند راهرو امکان دسترسی به سایر کانتینرها وجود دارد. یک مجموعه بیمارستان سیار دارای بخش های درمانی و یا کلینیکی و یا بستری مختلف می باشد. همچنین این بیمارستان های صحرایی می توانند به بخشهای مختلف دیگر مانند واحد های استراحت , حمام و توالت , آشپزخانه , سالن غداخوری , دیزل ژنراتور و نیروگاه , واحد تصفیه آب , سردخانه , انبار , ذخیره آب , مدیریت بیمارستان , فرماندهی و غیره در صورت نیاز مشتری مجهز شوند. بیمارستان 50 تختخوابی سنندج نمونه کانتینر بیمارستان سیار در حال تولید در شرکت صبا پالایه برای افزایش فضا داخلی هر کانتینر آنها به شکلی ساخته میشوند که بخشیهای از ان باز میشود در نتیجه فضای داخلی بیشتری در اختیار قرار میگرد. بیمارستان سیار صبا پالایه در شهر کربلا اکتبر سال 2019