اون هم با وضعیت کشور ما و منافقین و تجزیه طلبان و سلطنت طلبان و کینه توزان و سیاسی کاران و متقاضیان چند دلار بیشتر و چند سفر و اقامت و ویزای بهتر و جوخه های جاسوسی و ترور. در دسترس بودن شبکه ارتباطی وسیع اجتماعی روی گوشی موبایل همه اقوام و دوستان و اشنایان این متخصصین. مکالماتی که در پی دیدن هر اشنایی در چنین تصاویری در شبکه های اجتماعیشون خواهند داشت (مکالمات معمولی) و شبکه ای که دشمن ترسیم میکنه از ارتباطات این افراد و سفرهای داخلی و خارجی حتی اگر خودشون نه بلکه اقوامشون. کاش جایی بود صدامون بلندتر شنیده میشد. نه برای ملامت که برای کمک و اشاره شاید که گاهی درگیر مسائلی هستند و فراموش! میکنند.

شاید برخی ضربه های دردناک مثل این موضوع یعنی تمسخر فردی مثل ترامپ و طعنه و کنایه های اینچنینی و حواشی پیرامونش (در این مورد باید ترامپ را یک نعمت دونست چون شاید عاقلان هیچگاه با چنین ادبیاتی نیش نزنند به شما ولی امثال ترامپ گاه نیش هاشون شاید ادمیزاد را بیدار کنه) سبب بشه کار را جدی تر بگیریم و ایرادات موجود را رفع کنیم از جمله: عدم اطلاع رسانی توسط خودمون لااقل بعد از اینکه مشخص شد حادثه ای رخ داده و از همه مهمتر تصاویرش هم منتشر شده راهکار درست تبیلغات (چرخ گوشت نیست که برادران گرامی آخه تبلیغ متنی/میدانی درج میکنیم اون هم برای فعالیتی که همیشه امکان حادثه هست براش یا تصور میکنیم امریکا چنین ماهواره هایی با وضوح بالا نداره یا کارمندها احتمالا موبایل ندارند؟(حتی من حدس میزنم اتفاقا این تصویر با این وضوح بالا علاوه بر اینکه ترامپ را به وجد اورده به خاطر خود حادثه تا عقده گشایی کنه به خاطر پهپادشون، به خاطر اون متن هم هست و مشاوران ایرانی خصوصا توصیه کردند انتشارش را (تصویر ناواضح را که دیدم با خودم میگفتم خوبه اون نوشته که احتمالا چنین مضمونی داره پیدا نیست) ایمنی را طبق اصول و استاندارد و پروتکل ها رعایت نمیکنیم (در ماجرای شهید طهرانی هم اگرچه خرابکاری بوده باشه شاید اگر اصول ایمنی و پدافند غیرعاملی رعایت میشد لااقل تلفات انسانی شاید کمتر داشتیم) ولی ارگان مربوطه که وظیفه پرتاب را به عهده داشته باید حواسش باشه جدای از نگرانی ها در مورد تلفات انسانی، چنین ریزه کاری هایی عدم رعایتشون چطور میتونه لااقل فضای روانی با زحمت ایجاد شده در قدرت نمایی از نیروهای نظامی و قدرت منطقه ای ایران را با یک حادثه تحت الشعاع قرار بده و دشمنان را شاد و ودوستان را نگران و ناراحت و منفعل کنه در مقابلشون. ولی مشخصا به نظر نمیرسه انفجار بوده باشه، شاید حتی برخی پی رنگ های تیره (در لانچ پد-محیط و ادامه به سمت جنوب روی خاک) رد آب و موادی باشه که برای مهار اتش سوزی به کار برده شده.

باز در حین پیشروی ها. البته این بدبینی دلیل داره ولی امیدوار باید باشیم این تصمیم در ادلب دلایل تاکتیکی و نظامی داشته باشه نه سیاسی و معامله ای پشت پرده. ( یکی از نگرانی های جدید در مورد روس ها میشه فرض کرد فرصتی است که شاید گمان میکنند نصیبشون شده تا از ترکیه در قلب ناتو هم برای اختلاف افکنی و هم برای یارگیری و نزدیکی به خودشون استفاده کنند و این باعث شده در سایر حوزه ها کمی رفتارهاشون با این متغیر تنظیم بشه)

معاون ائتلاف امریکایی در عراق اعلام کرده که ما مسئول حفاظت از اسمان عراق برای جلوگیری از حملات نیستیم و به ما ربطی نداره ولی در موضعی متناقض مدعی شده ممنوعیت پروازها توسط نخست وزیر عراق هم برای عملیات های ما جلوگیری کننده نیست. از طرفی پرواز سوپرکنیگ های امریکایی منقطع ولی گاهی خصوصا در مسیر مرزهای سوریه و عراق (مرز بوکمال قرار بود 10 ام باز بشه که منتقل شد به 16 ام این ماه و شاید تحرکات در دو طرف مرز هم به این مربوط باشه) حالا سوال اینجاست رادارهای تامین شده توسط امریکا که بنا به گفته ها از کار افتادند ساعات منتهی به حمله، سامانه های محدود مثل پانتسیرها مشکلشون چیه که حتی یک شلیک نداشتند؟ اون ها هم تحت تاثیر جنگال بودند؟ اف-16 ها نیاز به اطلاعات راداری داشتند که نبوده؟ از طرفی وقتی ائتلاف مسئولیت خودش را در دفاع از اسمان عراق سلب میکنه دولت عراق همین حالا چرا سفارش رادار و پدافند نمیده از روس ها مثلا؟ یک نکته ای هم در مورد لبنان هست که جالبه امریکا با برخی پرنده هاش پروازهای گشتی روتین در لبنان و اسمانش داره و این کار را برای حزب الله سخت تر هم مکینه، پرواهاز و ماهواره های صهیونیستها هم که همیشه هستند ولی این پروازها با پرنده های گشتی ویژه و از ارتفاع کم اهمتیشون بیشتره قطعا با اشتراک اطلاعات و انتقالشون به صهیونیستها.

اصولا به هیاهوی فضای مجازی و یک خط تخریبی مشخص توسط عده ای که بلافاصله راه میفتند به تمسخر و تحقیر (که مشخصا عده ایشون معلوم هست از تیرانانشینان هستند) و سناریوهای لیزری امریکا و موشکی اسراییل را برای قدرت دهی به دشمنان ایران تبلیغ میکنند نباید توجهی کرد. به شخصه شرایط فعلی را به شرایط اون سکوت و رکود مرگبار! چند ساله صنعت فضایی ترجیح میدم اگر مسئولان مراقب باشند که چنین حوادثی اولا خسارات انسانی خاصه نداشته باشه تا حد امکان و قطعا بعدش بررسیهای دقیق و مستند سازی صورت بگیره و اشکالات مشخص بشه و سعی در رفعشون بشه (حتی فرضا این دولت و این برهه هم هیچ موفقیتی حاصل نشه ولی همین مستندات برای ایندگان میتونه نقطه ادامه مناسبی باشه) پ ن: و البته ما به جزییات آگاه نیستیم ولی خب اخبار زیادی حتی در رسانه های رسمی داشتیم و از گوشه و کنار احتمالا هر کدوم شنیدیم که در دوره ای واقعا برنامه فضایی تعطیل شد و کامل از دستور کار خارج شد و شنیدیم که بسیاری از کارمندان تعدیل شدند و بعضا استعفا دادند و ...این را برای این اشاره میکنم که توجه داشته باشند و داشته باشیم وقتی یک مجموعه ای که یک مسیری را شروع کرده و حالا با فراز و نشیب و موفقیتها و شکست هایی اون را طی کرده را به یکباره دچار سکته کنیم و از همه بدتر به خاطر این سکته برخی اندام و اعضا از بین برند، این طور نیست که به راحتی بیایم بعضا با برخی نفرات جدید راه قبلی را پی بگیریم و فکر کنیم هیچ اتفاقی نیفتاده. اون سکته و عوارضش چه بخواهیم و چه نخواهیم تاثیر خودش را در مسیر خواهد گذاشت و برای همین شاید در این شروع دوباره این همه دست انداز و مشکل دیده میشه تا دوباره مسیر عادی پیدا بشه و در ریل بیفته اصطلاحا.

به هر حال شکست ها متفاوت بوده. این بعد از شکست های اخیر در حوزه خود پرتابگر و احتمالا سوخت و لانچ بوده و نه مثل چند مورد اخیر در تزریق ماهواره به مدار و ماهیتش متفاوت هست و شاید بشه دسته بندیش کرد در مجموع شکست ها ولی ماهیتا نشان از یک نقطه اساسی در شکست ها نمیتونه باشه که مثلا ما را در خودش درگیر کرده باشه و قابل حل هم نیست. بعد هم تصاویر که خب قطعا برای قبل از اتفاق که نیست، نمیدونیم چه قدر بعد از اتفاق هم هست؟ (30 ثانیه؟ 2 دقیقه؟ 2 ساعت؟ ) این انفجار چرا اصطلاحا شعاعی هست؟ نه دایره ای؟ به نظر خودروهای حامل سوخت در حین تزریق دچار اتش سوزی شده باشند تا به مسیر موشک.

و البته ذکر این نکته که ازاد سازی ادلب مقدمه پرداختن بیشتر به شمال شرق سوریه است. جایی که برای ما هم حالا اهمیت زیادی پیدا کرده و شده لانه دشمنانی چون رژیم صهیونیستی که بر خلاف اقلیم عراق که میتونیم گهگاه هشدارهایی بهش داشته باشیم و حتی برخوردهای نظامی، به خاطر زیر چتر پدافندی امریکا قرار گرفتن این قابلیت هم سلب شده از ما و حالا در جایی در راس مثلث مقاومت شده جای پای اقدامات تحریک آمیز، خطرناک و گسترش صهیونیستها و فراتز از تحت نظر گرفتن مسیر سوریه، بستر اقدامات خصمانه و تهاجمی ضد مقاومت. هرچند حماقت اردوغان و دلخوشی به بازیهای تاکتیکی آمریکا شاید گمان کنه که کنترل بیشتری براش به ارمغان میاره ولی در بلند مدت برای ترک ها هم اینکه علاوه بر یک اقلیم جدید با یک همسایگی ویژه با اسراییل ( نه به عنوان دشمن که رقیب) هم طرف خواهد بود نکته خاصی است که البته بلایی است که اردوغان و زیاده خواهی هاش سر منطقه اورد.

متاسفانه اظهارات خطرناک آقای روحانی و دو چرخش ناگهانیش که همراه شد با اظهارات عجیب و غریب و تحقیر کننده ترامپ در کنفرانس خبریش و همچنین ادعاها و مطالبات جدید مکرون که تعهدات اروپا کامل منوط میکرد به دیدار روحانی با ترامپ به نظر نگرانی خاصی را ایجاد کرده تا حدی که برخی حتی بیم این را دارند یا این چرخش ناگهانی را که به نظر از روی مصلحت اندیشی با چرخشی فردای اون چرخش اولیه همراه شد در سفر نیوروک ناگهان باهاش مواجه شند یا اینکه به بهانه ای اتفاقی که نباید رخ بده، رخ بده و دیگه بازگشتی هم براش متصور نبود: این مورد میتونه اگاهانه برای در موقعیت عمل انجام قرار دادن تهران باشه و از طرفی بهانه گیری بشه که به صورت اتفاقی در نیویورک رخ داده یا از این قبیل. برای همین چنین نگرانی هایی داره به این صورت بروز میکنه: یادمون نره! از طرفی هرچند حدس هایی زده میشد با توجه به شناختی که حاصل شده از افراد ولی به نظر میرسید مطلبی وجود داره و اظهارات شوکه کننده اون روز شاید دلایل داخلی با مصرف داخلی هم داشته و خب نمیشه از اظهاررات روز گذشته گذشت. به نظر ناراحتی از برخورد با برخی مفسدین اقتصادی، نزدیک شدن به برخی افراد در این حوزه و اظهار نظر صریح با قید «باید» که خطاب به یک دستگاه نظارتی بود تا اشتباهش(!) را جبران کنه! (باید بعدا رمزگشایی بشه ولی شاید منظور از دستگاه نظارتی سازمان بازرسی کل کشور و اون مورد اصلاحی هم پورحسینی یعنی رییس سازمان خصوصی سازی است که به شدت در چند برهه مقاومت شد برای برکناریش (چون بلافاصله دستگیر شد بعدش، مثل سیف که بلافاصله باحکم مشاورت از دستگیری دور شد بنا به دلایل خاص! شاید) و حالا دستگیر شده و خب پرونده خصوصی سازی هم پرونده ای است با واگذاری ده ها شرکت چند هزار میلیاردی! به لطایف الحیلی. ) ممکنه از دلایل تغییر ناگهانی یا تظاهر به این تغییر از مسیر ترسیم شده در حوزه سیاست خارجی باشه.

یک نکته ای در مورد اظهارات اون مسئول روحانی هم بگم. اولا اینکه قطعا بخشی از سخنان ایشون مربوط به ارتفاع و اعداد (فارغ از دقیق بودن نقل سخنان) قابل نقد جدی هست چون اگر در مجموعه ای به هر عنوان هستید باید اطلاعات تخصصی اون مجموعه را هم مسلط باشید و درش حرفی نیست ولی با سخنان سفیر سابق ایران در سوریه که گویا در اون جلسه که مسئول شلیک ازش تقدیر شده و حضور داشته به نظر کمی روشن تر میشه ماجرا و البته روایت هایی که هر کس با کم و بیش کلماتی نقل کرده: روایت ایشون اینطور بود که مسئول پدافند تعریف میکرد که در فرصت یکی دو دقیقه ای روی پهپاد در ارتفاع 40 هزار پایی قفل انجام شد و پهپاد تا ارتفاع بیش از 50 هزار پایی بعدش اوج گرفت (در بنر 51 هزار پا ذکر شده بود گویا) - در این مرحله چون موشک در تست ها هیچ گاه در این ارتفاع با هدفی درگیر نشده بود تا حالا خودمون هم تردید داشتیم که اصاب موفق باشه ولی اصابت در نهایت انجام شد و در حقیقا کار خدا بود این موفقیت. منظورم این هست روایات افراد از حتی یک جمله میتونه با چند کلمه کلی معنا را دگرگون کنه و یک رسانه هم میتونه با برشی از یک جمله معنای خاصی را القا کنه ( حالا در این مورد چون موارد مشابه هم نقد وارد هست حرفی نیست و صحت و دقت کلام حداقل انتظار از یک مسئول هست) ولی در جنگ روانی دشمن هم باید مراقب بود.

یکی از نیروهای امنیتی عراق فاش کرده در حملات اسراییل به عراق کردهای سوریه و پایگاه ها در این منطقه و همچنین عربستان سعودی (در نقش تامین مالی) نقش داشتند. و حملات از مبدا شمال شرق سوریه انجام شده. احتمالش زیاد هست بعد اون جنجال آمریکایی که حملات یمنی ها از عراق (احتمالا با همکاری حشد) به خطوط لوله نفتی عربستان انجام شده، از همون لحظه صهیونیستها سراغ سعودیها رفته باشند تا تدارک این عملیات ها را ببینند. (در بعد اطلاعاتی و مالی - اینطور ریسک پذیری صهیونیستها هم میتونه توجیه بشه چون در این فرصت براشون نوازش سعودیها و نشان دادن حسن نیتشون!! به بن سلمان برای تقویت همکاریها اهمیت داره) شاید اصل اون گزارش که مبدا امریکایی داشت هم هدف گذاریش همین حملات بوده و نزدیکی بیشتر صهیونیستها به سعودیها و کردهای سوریه.

از اونجایی که بعد بد مستی های اخیر صهیونیستها احتمالا دو شکایت عراق و لبنان ازشون در شورای امنیت مطرح میشه این رژیم در یک پیش دستی از ایران در شورای امنیت شکایت کرده! که در سوریه کارهای بد بد میکنه ایران و باید جلوش را بگیرید (البته حملاتش برای اینهاست ولی خب متهم ما)

جانشین وزیر دفاع که صحبت هاش کمی جنجالی شد و چند تا تناقض هم داشت در صحبت هاش گفته که برای موشک های بالستیک در حال ساخت سامانه ای مجزا و مخصوص هستیم چون سرعت شیرجه این موشک ها بیشتر هست. هر چند باور توانایی مقابله با موشک های تاکتیکی را داره ولی یک سامانه خاص موشک های بالستیک را هم دنبال میکنیم.

به همین راحتی اسراییل حمله میکنه، زمین و زمان اطمینان دارند، خودشون اذعان میکنند و خیلی راحت یک نفر اینطور تبرئه میکنه و البته میگه من قصد تبرئه ندارم. نظارت نظام بین المللی مقبولش هست ولی ایران و سوریه را جزئی از این نظام نمیدونه. این وسط رویکردهای احمقانش هم نه معطوف دشمن که به نظر معطوف قربانیان هست. بعد هم خیلی شیک میشه سخنگوی رژیم صهیونیستی و خواسته های صهیونیستها را مطرح میکنه، حالا این را بزارید کنار اون تبرئه اولیش از این رژیم حالا یا به خاطر ترس و نداشتن جرات در مورد پاسخگویی و تعرض به این رژیم ولو کلامی یا به خاطر اینکه فعلا منافعش با منافع اونها در یک راستاست. این وسط کم مونده «باید از مرزهای عراق در برابر تمامی طرف‌ها » ایارن را مقصر حملات معرفی کنه غیرمستقیم. این میشه وقتی اسیر تعصبات و قدرت طلبی و کینه جویی ناشی از تعصبات باشی اینطور استقلال کشورت را هم سعی میکنی یا با ترس یا با قدرت طلبی دفن کنی زیر حمله به رقبای سیاسیت و نمونش هم باشه شعارهات مملو از حق و عدالت و ازادی و ظلم ستیزی باشه و بعد در اوج کشتار یمنی ها بری با بن سلمان دیدار کنی و حالا هم هموطنانت پرپر شده باشند و شروع کنی به متهم کردنشون و تبرئه قاتلشون. حتی نام بردن از افرادی که خیلی سعی دارند خودشون را در ظاهر و کلام و شجاعت و صراحت شبیه سید لبنان نشون بدند با سید هم اشتباه هست چه برسه به مقایسه. حالا اشاراتمون با جناب @aminor در باب اینکه چرا سید در سخنرانیش گفت مسئله عراقیها به خودشون مربوط هست روشن تر میشه که هر چه قدر مراقب دشمن هستی باید مراقب به ظاهر دوستان هم باشی. که اسیر تعصب (ملی و قومی و طایفه ای ) و ساده لوحی و غرور بودن را شاید سید بیش از همه درک کرده.

تیتر بلد و با زرق و برق امروز روزنامه های خاص نشون میده ادامه مسیر به چه سمتی خواهد بود. ناگهان تمام جبهه تقریبا متحدی که برابر نقض برجام تشکیل شده بود فروریخته و همه شان دهانشان برای مذاکراتی که مشخص هست چه سرنوشتی خواهد داشت (هم در تضعیف موقعیت ایران و هم در توقیت موقعیت غرب و امریکا) اب افتاده. این که «من فکر می کنم فلان چیز خوب هست پس شاید انجامش بدم» بدون اشاره به اینکه تمام «فکرهایی» که قبلا هم کردند به چه سرنوشتی تبدیل شد و خسارات عظیمی به کشور زد. (اگر حاصل برجام و مذاکره و فکر! می کنم قبلی برگشتن صادرات نفت به شرایط یک میلیون بشکه بیشتر بود، حاصل ضعف های برجام که دشمن را به نقضش مشتاق کرد بنا به اظهارات مقامات دولتی فرار 30 میلیارد دلاری سرمایه از کشور و حراج 18 میلیارد دلاری ذخایر ارزی کشور و چندین تن طلا و شکستن کمر ارزش پول ملی کشور و خسارات عظیم ناشی از تورم و همچنین رانت های عظیم ارز 4200 بود) این که من فکر کنم! ملاقات ما فلان کس یا هرکس! منافع ملی کشور را تامین میکنه ملاقات میکنم، هم نکتش اینجاست همه اذعان دارند و همه یقین دارند و همه میدونند که اینطور نخواهد شد نه به خاطر تحلیل و نظر شخصی و قضاوت خودی بلکه به خاطر صراحت و صداقت خود طرف مقابل که اشاره میکنه اگر این دیکته ای که من میگم را بنویسید ملاقات با من فایده خواهد داشت در غیراینصورت نه! دیکتش هم دیکته اوباما نیست بلکه یک مثنوی کامل از ستاندن تمام داشته هاست. اصولا اگر بحث فقط منافع باشه که در بسیاری از امور زندگی هم ملاقات با افراد خاص و نیات خاص و تقاضاهای خاص منفعت آدمی را به نحو احسن تامین میکنه!! مهم اینه خواسته اون افراد چیه از ما و بعد هم چه تضمینی میدند که به قول هاشون عمل کنند اگر خواسته هاشون اخلاقی و عادلانه باشه و بعد هم چه خواسته هایی دارند در مقابل این منفعت دهی به ادمی اگر خواستشون عادلانه بود و تضمین هم دادند تازه. قسمت اول این عبارت « اگر فکر کنم! ملاقات با هرکس! منافع ملی کشور را تامین میکنه ملاقات میکنم» بله بسیار شیک و قشنگ و تیتر خور و کاملا هم باب میل عوام هست و یک پوپولیسم ایده آل ولی از قسمت دومش هم ( چه در مورد عواقب کوتاه مدت و چه بلند مدتش ) حاضر هستند بحث کنند و تضمین بدند؟

حالا عوارض بسیارمنفی این اقدام شوکه کننده دیروز روحانی به مرور خودش را نشون خواهد داد حتی اگر در حد همین صحبت های دیروزشون در اون همایش روستایی و صحبت های مکرون بمونه ( جالبه به نظر روحانی از قبل در تماس تلفنی همون روز مکرون این وعده را به مکرون داده بوده (دیدار با ترامپ) و جالب تر اینه تنها وعده ای که مکرون بهش اشاره کرد و ترامپ هم صادقانه تر در ازای این دیدار و البته بازگردوندن کامل گام های هسته ای (که خلاف مصوبه شورای امنیت ملی است و معلوم نیست جناب روحانی شمعخانی و دوستان را هم ایا دور زدند یا خیر بعد اون اظهار نظر اعلام پشیمانی از برجام) همون خط اعتباری موقت و زماندار فروش محدود نفت به چند کشور محدود در زمانی مشخص شده توسط طرف امریکایی (لابد تا قبول شروطشون از مذاکرات) هست) و از اونجا که نظر رهبری را میدونیم بسیار عجیب هست خب نفس این عمل دیروز روحانی حتی و نشانه ها و پالس های این اقدام به غرب و رسانه های اپوزیسیون و به نظر یک طور گرا به جناح های داخلی خاص هم بوده از اونجا که مثل همیشه واژه های عوام فریبانه ای مثل "منافع ملی" و "نترسیدن از مذاکره" و از این دست را هم شاهد بودیم. حالا در مورد چیزی که شما عنوان میکنید در نظر بگیرید در بحبوحه دستگیری افراد تاثیرگذار در فسادهای کلان در دستگاه های خاصی مثل خودرو سازی و بانک ها و بخش پتروشیمی خصوصا که میتونست در فشار شدید تحریمها و رفتن به سمت تولید یک بار برای همیشه هم حفره های فساد را نمایان کنه و یک پاکسازی رخ بده و هم رونق تولید را تشدید کنه چطور این مطلب اب سرد و یک قرص خواب اور میشه برای دستگاه ها (دولتی و خصوصی) که حالا منتظر بمونیم و از منابع خرج کنیم کارها ممکنه درست بشه! شوربختانه اون هم وسط جایی که به نظر میرسید یک تطبیق حداقلی با تحریم ها داره رخ میده (به اذعان خود مقامات دولتی)

به دقت این اظهارات گستاخانه، طلبکارانه و از روی تفرعن رییس جمهور فرانسه را ببینیم و بعد مقداری بیشتری به گذشته و درسهاش و البته دو واژه کلیدی مکرون یعنی اگر .... شاید و واژه تضمین و اعتماد فکر کنیم. و یک روایت دیگه از این وعده سرخرمن خط اعتباری برای خرید دارو و غذا: چکیده و کلمات کلیدی این کنفرانس تلاش مکرون به نیابت از ترامپ برای برگزاری هر طور شده دیدار ترامپ با روحانی است. در جای جایش دیده میشه. تنها و تنها هم با اگر و شاید و لیست بلندی از درخواست های از همین حالا اماده ترامپ. در مقابل هم تنها وعده یک خط اعتباری که ترامپ بهش اشاره میکنه در ازای تازه نه دیدار بلکه بازگشت کامل ایران به برجامی که طرف مقابل میگه به جهنم که نابودش کردم و بر نداتشن گام های بعدی و به عقب برگشتن گامهای ابتدایی که برداشته شده. از چیزی که تصور میکردم هم بدتر بوده ماجرا.

به نظرم سید با حتی کمی دلخوری این مطلب را عنوان کرد. برخی گروه های شیعی در عراق حتی بیشتر از مسئله جهان اسلام و مقاومت ملی گرایی و قبیله گرایی را سرلوحه پروپاگانداشون میکنند. به نظرم معنای حرف سید این نبود ما عراق را تنها میزاریم بلکه نمیخواست اتو بده دست گروه های عرای تا در این مرحله حساس اصل مسئله (حمله به عراق) را با اظهاراتی چون دخالت سیدو ایران در لبنان به حاشیه ببرند. فرق یک سیاستمدار انقلابی که میدونه چطور هم اوضاع را به خودش و هم بقیه و هم اصل ماجرا سخت نکنه با یک سیاستمدار قدرت طلب که برای قدرت حاضره هر چیزی را فدا کنه در همین هست به نظرم.

امروز هم یک پهپاد وارد حریم لبنان شده بود. حزب الله اعلام کرد که در گستره توانش باهاشون درگیر میشه ولی خب ممکنه صهیونیستها گاها به عنوان تله (برای شناسایی پدافند) استفاده کنند. حزب الله قطعا هوشمند هست در این رابطه. بمباران گسترده لبنان یعنی شروع درگیری گسرده با حزب الله. قطعا فکر و ذکر حزب الله مثل یک استخوان در گلو و یک بختک مدام بر سر صهیونیستها بوده و هست و از اونجا که مثل جاهای دیگه چیزی را که میبینند را نمیتونند هدف قرار بدند براشون یک عذاب شده، باید دید تصمیم گرفتند که برای خلاصی از این کابوس به دل ماجرا بزنند؟ خب ما هم باید اماده باشیم. این میتونه یک نبرد سرنوشت ساز باشه برای همه مقاومت. به نقل از اخبار این دو شهید هیچوقت از هم جدا نمیشدند، چه در مدت زمان تحصیلشون و چه خدمتشون در حزب الله و نهایتا در استانه محرم هم شهید شدند با هم. سخت هست از دست دادن چنین مبارزانی برای حزب الله و مقاومت، اون هم در اوج زبونی دشمن و هدف قرار دادنشون شبانه در محل اقامتشون (در حقیقت ترور که شیوه این رژیم هست) ولی خب چرخ همیشه به یک منوال نمیچرخه. پ ن: در مورد کوادها و سر و صداشون و سوال از اینکه چرا باید برای عملیات اینها ارسال بشند شاید من اشتباه میکردم. تلویزیون الجدید لبنان مصاحبه کرده با کسی که سنگ زده به کواد و مشخص شده این فرد هم چون اونشب بنا به کاری بیدار بوده و در اون منطقه شانسی حضور داشته متوجه پهپاد میشه(اولی که برای شناسایی اومده بوده) و بهش سنگ میزنه و بعدم میره سراغش و از خجالتش در میاد. یعنی اونطور که مشخصه اگر این فرد نبود احتمالا پهپاد اول با موفقیت موضع مورد نظر را شناسایی میکرد و بعد پهپاد انتحاری وارد عمل میشد. احتمالا چون این ناکام مونده پهپاد دومی جای دقیقی که قرار بوده مشخص بشه منفجر نشده و شاید هم منفجرش کردند تا اثری ازش نمونه .

در این مورد ما مستقیم هدف قرار نگرفتیم ( هر چند به شخصه نظرم بر این هست وقتی مقاومت مولود ایران هست پس باید هر ضربه ای به مقاومت ضربه به خود ما تلقی بشه که شاید فعلا توان بازدارندگیمون در این حد نیست) - در سوریه حزب الله و در عراق حشد مسئولیت پاسخگویی را بر عهده میگیرند احتمالا ( به جز حمله آمرلی و شهید ما (من فردای همون روز فکر کنم جمعه بود به خبر تشییع شهید ایرانی در عراق برخوردم و دنبال کردم و حدس قوی این بود که در همون امرلی به شهادت رسیدند (هر چند در خبر تاکید شده بود محل شهادت العماره بوده که خب فاصله زیادی با امرلی داشت) ولی به شخصه علاقه ای نداشتم در انجمن عنوانش کنم چون خبر رسمی ازش منتشر نشد و حمله هم اولین حمله به عراق بود و در نظر گرفتم شاید مصلحتی وجود داره تا چندین روز بعد رسانه های خارجی گویا با رصد و یا شاید اطلاع داخلی توجهشون جلب شد و با همین خبر نتیجه گیری قطعی کرده بودند که ایران هم شهید داشته در حمله. (این شهید دقیقا فردای اون حمله پیکرشون در ایران بود) ولی طبق نظرات اخیر به نظر من هم اگر ابزارش موجود باشه برای ما این دست پاسخگویی ها (خصوصا ماهواره های در مدارشون) یکی از بهترین و موثرترین و کم سر و صداترین انتقام ها میتونه باشه. حتی شاید بازدارنده تر از حملات دیگه. اگر مسئله کور کردن و نابودی نرم افزاری هم باشه حتی شاید بهتر هم باشه چون مثل خودشون سیاست ابهام میتونیم در پیش بگیریم.

ماجرای پهپادها در لبنان باید دقیق موشکافی بشه. هم از نظر زمانی که یکی دو ساعت بعد حمله به محل اسکان چند عضو حزب الله در سوریه بود. هم از نظر بدیع بودن و هم از نظر چرایی عملیات و در نهایت چرایی استفاده از این نوع پهپادها. اون دو نوع پهپاد در خدمت IDF هستند ولی نکته اینجاست فاصله بیش از چهل کیلومتری با سرزمین های اشغالی و حداکثر برد 5 کیلومتری کنترل چنین پهپادهایی چه راهکاری داشته؟ به نظر پهپادها به طور محلی کنترل شدند و این یعنی پهپادها از قبل در محلی از بیروت مستقر بودند؟ این نکته بسیار اهمیت داره برای حزب الله که دشمن تا چه حد نزدیک شده و با چه امکاناتی مستقر شده؟ آیا با حضور بن سلمان گروه های کاملا وابسته به سعودی یعنی 14 مارسی ها بعضا (یا گروه هایی چون عوامل جعجع با تجربه مزدوری حزبش) وارد یک تعامل کامل با اسراییل شدند در لبنان و همکاری نظامی حتی پیدا کردند؟ چون این مورد از امکانات چند مزدور و نفوذی فراتر هست. اون ماجرای دوربین رصد در سوریه هم هر چند میشه حدس زد توسط انبوه باز مزدور (از تروریستها بگیر تا تطمیع و تهیدد شده ها تا نفوذیها و حتی اهالی غافل همکاری کننده) و ابزار الات کاشته شده در مکان های الوده و ... کار سختی نداشته ولی احاطه و علم به وجودشون میتونه مقاومت را اگاه تر کنه که هر چه بیشتر به سمت اختفا بره. همچنان پیشنهاد این هست که مکان های خالی از سکنه ویران شده در جنگ از این حیث هم حتی (چون جمعیتی وجود نداره بیشتر قابل کنترل هست) برای استقرار زیرزمینی مقاومت مناسب تر هست. استقرار پراکنده خصوصا تسلیحات به صورت دپوی محدود نه انباری که با یک حمله علاوه بر انفجار خودش به عنوان عامل مخرب باعث ایجاد ویرانی هم بشه.

در این بحثی نیست. به هر حال بخشی از بحث های ما احساسی و حیثیتی است و عمومی ولی باید قبول کرد که وقتی تعدادی از این حملات مثل حمله دیروز و حملات خطرناک عراق و حمله به حشد در مرز سوریه از یک حدی فراتر میره خود اون مصلحت های استراتژیکی و تاکتیکی تحت تاثیر قرار میگیره و مثل مریضی میمونه که همه توجه معطوف به درمان بیماری فیزیولوژیکیش شده و از بی توجهی روحی! از دست میره. (به تدریج) این هم قابل قبول هست که هدف قرار دادن یک پایگاه نظامی ( حمله دیشب و تیفور و جهاد مغنیه را متفاوت از حملات دیگشون میدونیم) به هر حال ارزش استراتژیک کمتری از حملات مدام موشکی به بخش وسیعی از به اصطلاح کشورشون و خاک اصلیشون داره ولی در بعد تاکتیکی و نظامی و البته روحی و اون بحث وجهه ( به هر حال تکمیل کننده نیروهای نظامی و استقلال یک کشور هست) خب وقتی از حدی فراتر بره و رویه بشه و بعد کشیده بشه به حملاتی از سنخ حملات دیشب یا باید برای یک پاسخ خلاقانه و متفاوت فکری کرد یا پاسخی درخور داد. هرچند این موارد قضاوت قطعی برای مقاومت نیست ولی قضاوت عمومی موجهی به نظر میرسه و مورد نیاز.

مقاومت باید با این پیش فرض حتمی در سوریه اقدام کنه که تحرکاتش به صورت ثانیه ای تحت نظر هست. که به نظر با یک پوشش آنلاین (مثلا تصاویر یک ساعته حتی) حالا به طرق مختلف بر فراز لبنان و بخش زیادی از سوریه مواجه هستیم. منابع اطلاعاتی و کمک سرویس های اطلاعاتی اعراب و امریکا به کنار. همچنان به نظرم مکان های خالی از جمعیتی مثل داریا و بخش هایی از حمص و غرب دمشق و حالا حتی مورک و لطامنه و ... بهترین مکان ها برای ایجاد یک پوشش پرده مانند تسلیحاتی هستند. در هر شعاع معینی در هر خانه قابل استفاده ای استقرار یک یا چند پهپاد و موشک به سبک انبار سلاح در لبنان. هم در هر حمله ای خسارت کمتر میشه، ریسک دشمن بالا میره و با بسته اعلام کردن کلی مناطق حتی میشه با یک رینگ محافظتش کرد و از نیروی انبوه خودداری بشه تا به وقت یک دستور حمله. عنوان شده در این مقر گویا پهپاد هم بوده. این یعنی یا واقعا قصد حمله ای داشتیم یا صهیونیستها تنها از یک هدف قبلا تشخیص داده شده و به قصد وارد اوردن تلفات مستقیم به مقاومت استفاده کردند تا ضربه بزنند به مقاومت. مشخصا شاید همونطرو که اشاره شد راهبرد رییس ستاد مشترک جدیدشون هست. حالا اگر فرض اول محتمل باشه (و ما برنامه قریب الوقوعی برای تکمیل جبهه سوریه نداشته باشیم) پاسخی که داده میشه باید قویتر از فرض پاسخ پهپادی اشاره شده توسط صهیونیستها باشه (که شاید در انتقام عراق بوده ولی اگر اینطور بوده بهتر بود پاسخ از عراق داده میشد برای همین مشکوک هستم ادعای صهیونیستها درست باشه، شاید پایگاه پهپادی بوده ولی جزئی از دارایی های زنجیره مقاومت و نه برای حمله ای قریب الوقوع) پ ن: من واقعا نمیتونم گزینه ترس را معتبر بدونم، ما درست در اوج تهیددات بی سابقه ترامپ و وزارت جنگش و اوج تنش و یقین همه و اطمینان تمام مقامات امریکایی که اگر یک طرف سوم هم به دارایی های امریکا در منطقه ضربه بزنه ایران را مسئول میدونیم و پاسخ میدیم و در اطمینان کامل همه به این امر (شاید حتی خودمون) گلوبال هاوک را زدیم پس مسئله ترس نیست. یا زمین مناسب برای این بازی را در اختیار نداریم و به فکر دولت و کشور سوریه هستیم ( حزب الله موضوعش فرق میکنه، تصمیم گیرنده خودش هست و به نظرم در یک مورد شهادت جهاد هم پاسخش به اندازه وزن خودش در برابر یک رژیم تا دندان مسلح بد نبود، این بار هم خواهیم دید چون زمینش را هم در اختیار داره (مثلا مزارع شبعا)) یا مصلحت اندیشی خاصی وجود داره که ما ازش بی اطلاعیم (قطعا برای مای عصبانی از این تجاوزات بی پاسخ و نگران از تشدیدشون این ها دلیل نمیشه که انتقام نگیریم ولی خب باید بهشون فکر کرد) ولی وقتی از یک حدی گذشته باشه این حملات دیگه به نظرم اگر قسم اول و دوم مد نظر هست (نگرانی برای دولت سوریه و همچنین مصلحت اندیشی برای تکمیل موردی خاص) باید روی به رویکرد سوم اورد. حملات یا از مبدا دیگه ای غیر سوریه یا عملیاتی کردن اهداف خاصی در نقاط دیگه.

نکته اینجاست اگر فرضا قصد حمله ای هم مشاهده بشه با یک تجاوز هوایی و واکنش پدافند قطعا عملیات متوقف میشه یا با چند حمله مثل سایر حملات گذشته بعضا میتونه عملیات را کنسل کنه ولی این رژیم تعمدا دست به جنایت به بهانه های گوناگون میزنه. این بار این حمله و تلفات مستقیم به مقاومت مشخصا با اهداف دیگری سوای حملات گذشته (به استثنای دو حمله) انجام شده و شاید حتی بشه در راهبرد جدیدشون که وعده داده بودند دسته بندیش کرد: وارد اوردن حداکثر تلفات نیروی انسانی به جای حملات به پایگاه ها. ولی حزب الله نشان داده حتی در شرایط سخت هم از پاسخ به چنین حملاتی نمیگذره، نکته منفی این هست که معمولا در مقام واکنش ما دشمن اماده است و کار را سخت میکنه برای مقاومت. در مورد موضوعی دیگه انکه این رژیم به نظر برآورد خوبی از پدافند سوریه داره، در هیچ حمله ایش تقریبا با وجود واکنش پدافند و اسقاط برخی موشک ها نبوده که هدفی محقق نشه (حداقلی) - یعنی احتمالا شناخت کاملی از تعداد پدافند و موشکهاش و واکنشهاش داره و یا اینکه از اقدامان جنگالش چنان مطمئن هست که برنامه ریزی هر عملیاتش حداقل اهدافش را براورده میکنه.

عذرخواهی بابت دو پست متوالی: هرچند بعضا عنوان میشه امریکا شاید از حملات اسراییل در عراق خصوصا ناراضی باشه به خاطر مسایل سیاسی ولی تحرکات نشون میده اینطور نیست و یک هماهنگی کامل وجود داره بین این دو. جدای از تحرکات بارها اشاره شده سوپرکینگها در یک ماه اخیر امروز بعد از حملات صهیونیستها سوپرکینگها دوباره بعد از چند روز کم فعالیتی در عراق ظاهر شدند و خصوصا مسیر به سمت مرز قائم را رصد میکنند. از طرفی پرنده Piper Cheyenne هست که بر فراز جولان و شمال سرزمین های اشغالی در حال گشت هست امروز و به نظر امریکایی است (مجهز به رادار و FLIR ) یک نکته هم همیشه پس از این دست حوادث شاهد پرواز های بسیار پرتعداد گشتی بر فراز اردن هم مرز با سوریه هستیم، دلیل این پروازها مشخص نیست چه معمولا هدفی وجود نداره در اردن برای مقاومت و هم اینکه دلیلی برای کشاندن یک کشور عربی به این مناقشه نیست. یک مورد دیگه با هماهنگی نزدیک عربستان و امارات در تحلیل حوادث اینچنینی به نظرم من بعد باید متغیرهای مرتبط با این دو رژیم را هم در نظر بگیریم، هیچ بعید نیست گاهی تحرکات در راستای منافع جمعیشون باشه حتی در حد مثلا منحرف کردن افکار عمومی و ایجاد حاشیه امن رسانه ای برای سعودی و امارات و ماجرای جنوب یمن و البته موارد مهمتری از این دست که ما اطلاع نداریم (مثلا کشف همکاری امارات و سعودی در حملات به عراق)

بچه های تحولات یک تصویر گذاشتند و همچنین تایید کردند 4 عضو حزب الله دستکم تا به حال شهید شدند. امیدوارم اشتباه کرده باشند ولی در عکس مشخصا نیروهای مقاومت هم به نظر دیده میشند و عده ای در تلاش برای اوار برداری هستند گویا در پی یافتن افرادی هستند. اگر اینطور باشه مثل تجاوز به تیفور این مورد خصوصا در عبور از خط قرمز تلفات به مقاومت تحول جدیدی محسوب میشه خاصه اینکه لااقل تا حالا تعدادی از شهدا از حزب الله بودند این بار. از طرفی ما دو موضع دیگه یعنی اقدام گسترده دولتی و رسانه ای در پذیرفتن حملات از همون ابتدای تجاوز را داشتیم به طرز مشکوکی و هم موضوع تجاوز دو پهپاد به بیروت که گفته شده در این مورد سید حسن نصرالله در سخنرانی عصر امروزش صحبت خواهد کرد. عنوان شد که تحلیل هر چند با دقت باید انجام بشه ولی خب میل ما عموما هم از لحاظ بازدارندگی هم از لحاظ پاسخ به تعدی و تجاوز زورگویانه و هم از لحاظ باور و انتقام، پاسخ دادن به اقدامات وحشیانه و متعدد رژیمی است که افسار پاره کرده و حالا چه برای قدرت نمایی و چه دستاورد سیاسی و چه برون ریزی خوی متجاوزش دست از تحریک و ترور بر نمیداره. در تحلیل هم میشه این حملات پر سر و صدا که خصوصا گویا با حمله و گرفتن مستقیم تلفات انسانی و پذیرفتن مسئولیت قصد بیشترین جنجال و تنش را داشته مرتبط به انحراف اذهان از حوادث عراق دونست. (ممکنه اونجا اهداف درنظر گرفته شده حالا که منفجر شدند و شاید امریکا هم کمی ناراضی است از تنش نیاز بوده تا ماجرا کاملا مسکوت بشه فعلا) میشه مرتبط با تحولات داخلی و انتخابات صهیونیستها باشه که البته قدم بسیار پر ریسکی است ولی شاید قدم های قبلی قدرت شوکش بر افکار عمومی را از دست داده بوده. میشه مربوط به اجلاس جی-7 و تحرکات تیم بی باشه برای وارد کردن تحولات ایران به یک فاز جدید. و یا نهایتا میشه تصوری شکل گرفته باشه که یا باید مقاومت را وارد درگیری کرد یا مقاومت در موقعیتی نیست که بتونه پاسخ بده. به هر حال همونطور که گفته شد مقاومت در طی این سال ها مدام در معرض حمله و ترور و خرابکاری و ... بوده در همه بخش هاش. همونطور که صهیونیستها مدان طعم موشک و سلاح مقاومت را چشیدند در ابعاد گوناگون ولی خب هم وزن نبوده در بعد حملات مستقیم لااقل (از بعد روانی شاید موشک باران ده ها شهرک یک رژیم ارزش بالاتری داشته باشه از حیث گستردگی) و درسته ممکنه مقاومت سعی در تکمیل پازل خودش را داره ولی باید یک راه حل برای این دست تجاوزات پیدا کرد و داشت.