منظور من این نبود با تانکبرو کمرشکن حملش نکنند.به نظرم بهتر این جور چیزها را نصفه شب حمل کنند. حالا که دارند روز حمل می کنند از لاین کناری حرکت کنند و روی انها پوشیده بشه تا حواس راننده ها پرت نشه. البته جالبی عکس موضوع بود که تا حالا ازش نذاشته شده بود. :mrgreen:

به نظرتون حمل اینها به این صورت وسط اتوبان خطرناک نیست؟ هم اینکه وسط اتوبان در حال حرکتند و هم اینکه باعث کم توجه شدن حواس رانندگان می شوند؟ خودتان رو جای راننده یکی از این ماشینها بذارید :mrgreen: به نظرم باید روی انها را هم می پوشاندند.

این شهاب رو برای رژه می برند. به نظر منم چاشنی و مواد منفجره انها برداشت شده است. بعید می دونم پر بیاورند چون خیلی خطرناکه.

ممنون از عکسها.

ممنون از عکسهای شما

مهدی جان عکس 4 امی فکر کنم موشک نور باشه.

منم همین شک را دارم که یهودی بوده باشه. به همین دلیل سوال کردم.اگه یه روز پیدا کردی من رو هم خبر کن icon_cool

panzer-grouppen از شما ممنونم. من دنبال یه چیز خیلی گشتم ولی پیدا نکردم.دین این فرد چیست؟ این اقا در کتاب ظهور و سقوط رایش سوم به گونه ایی به نظر من کینه ورزانه نوشته است. اکثر سران نازی را همجنس باز نامیده و انسانهایی پست و خائن. البته از جنبه های مثبت او هم این است که جزو تنها کسانی هست که به ارشیو نامه ها و اسناد نازیها راه پیدا کرده است. کسی بوده که در دادگاه نورنبرگ هم حضور داشته است. از قبل نازیها را می شناخته . به همین دلیل کتابی که نوشته به واقعیت موجود نزدیکه و دقیقتر هست و جزئیات را به خوبی توضیح داده است. فقط تنها مشکلی که گفتم همان هست.

امریکا توان درگیر شدن در جنگ دیگری را ندارد از این نظر که می تواند بجنگد ولی اگر جنگ کند دیگر ابرقدرت دنیا نخواهد بود و به مانند انگلیس بعد از جنگ جهانی دوم خواهد بود. الان امریکا با وجود 2 جنگ هنوز ابرقدرت هست. البته اگر وارد جنگی دیگر هم نشود به مرور و با سرعت کمتری این جایگاه خود را از دست خواهد داد. همان طور که الان یه چند سالی هست از قله گذشته و به سراشیبی وارد شده است. در تاریخ قدرتها می ایند و می روند.

ممنون از دوستان. سامان گرامی همان طور که رضا گفت خیلی عجیب نیست. در زمینه موشکی و هواپیماهای جت و عادی هم باز ژاپنی ها از المانها کمک گرفتند. رضا جان منظور منم همان بالن بزرگه هست که منم یه مستند ازش دیدم که اتیش می گیره.اسمش اینه LZ-127 Graf Zeppelin ویلیام شایرر هم که تو متنت ازش نام بردی یه تاریخ نگار میگن بزرگه. کتابی در 2 جلد قطور درباره ی سقوط و ظهور رایش سوم به زبان انگلیسی نوشته که ترجمه ی اون در یک جلد قطور به زبان فارسی هست. حالا بعدا یه کم بیشتر دربارش تحقیق کنم می گم. بهش اعتماد ندارم icon_cool

ممنون از شما. ولی منظورم یه چیز دیگه بود. باز هم ممنون.

ممنون از مقاله ی مفید شما. به نظرم به این علت روسیه را صورتی کرده که امریکا از حریم هوایی روسیه برای پشتیبانی نیروهایش در افغانستان استفاده می کند.

ممنون از مقاله ی مفید شما. جالب و مفید بود.

جالب بود.این زیردریایی های المانی کابوسی برای کشتی های متفقین بودند. رضا جان اگه مقاله ایی درباره ی Graf Zeppelin داری بذاری ممنون میشم. یه سری اطلاعات عمومی در موردش. راستی یه سوال داشتم . نظرت در مورد ویلیام شایرر چیه؟ icon_cool

مدل میگی که هند سفارش داده . نمونه ی ناونشین میگ هست. این رو فکر کنم صنایع هوایی نوشته بود.

عالی و مفید بود. مهدی جان لنگر انداختی؟ به خشکی خوش امدی. icon_cool اگر ایران دارد چرا در رزمایشها و رژه ها نشان نمی دهند؟

[/quote] امروز در خبرها بود كه هند براي 30 جنگنده ميگ 29 قرارداد 2 ميليارد دلاري با روسيه ميخواد ببنده!! كمي زياد نيست بنظرتون؟! من برام سواله كه هند كه ميتونه از آمريكا تسليحات بخره..چرا ميره سراغه روسيه..اونم توي سال 2008 ميره ميگ 29 ميخره؟! [/quote] به نظرم چون زیربنای ارتش امروزیشان روسی باشه.

ممنون از عکسها. به نظرم عکسها رو با سایز اصلی بذارید یا لینک سایز اصلی. این نظر من هست.

كمك‌های كشورهای منطقه به عراق در طول جنگ تحمیلی کمکهای اعراب به روایتی دیگر این واقعیت كه كمكهای تسلیحاتی و اطلاعاتی كشورهای عربی به عراق در جریان جنگ تحمیلی علیه ایران اگر از كمكهای نظامی كشورهای غربی و اروپایی بیشتر نبوده كمتر هم نبوده است، بر هیچ كس پوشیده نیست. بسیاری از كشورهای عربی با استفاده از برخی تعبیرها و تفسیرها از جمله اظهارنظر ملك حسین، شاه سابق اردن در سال 1980 میلادی كه گفته بود، ”عراق كشور عربی و برادر ماست كه نباید مورد هیچ‌گونه تهدید خارجی قرار گیرد و یا آسیبی از هر منبع كه باشد به آن برسد“ و همچنین اعمال فشارهای سیاسی و نظامی از سوی آمریكا، سیل كمكهای نظامی‌شان را به عراق در طی هشت سال جنگ علیه ایران سرازیر می‌كردند. بی شك بررسی میزان این كمكها و پرداختن به آمار و ارقام موجود در این زمینه از واقعیتهای تلخی پرده بر می‌دارد كه گذشته از هر چیز میزان اعمال نفود و فشار آمریكا بر كشورهای عربی را به خوبی نشان می‌دهد. با توجه بر فرا رسیدن آغاز هفته‌ی دفاع مقدس و سالروز آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، (31 شهریور 1359 ـ 1980 ) پرداختن به منظری جدید در خصوص عوامل پشت پرده این جنگ، از جمله حضور قدرتمند نظامی و مالی جهان عرب در پشت عراق در قالب ارسال كمكهای نظامی و همچنین فروش تسلیحات پیشرفته‌ی نظامی و همچنین كمك‌های مالی به این كشور، بیش از پیش عدم وجود توازن نظامی در این جنگ و نابرابری تسلیحاتی موجود میان عراق و ایران را به روشنی نمایان می‌سازد. كمكهای كویت و عربستان به عراق كشورهای عربی به ویژه كویت و عربستان با ارسال كمك‌های مالی و نظامی شان به عراق بخشی از هزینه‌های این كشور را در دوران جنگ تحمیلی علیه ایران متحمل می‌شدند. برابر گزارش محرمانه‌ای كه در آن مقطع زمانی منتشر شد، دو كشور یاد شده در مجموع 25 تا 50 میلیارد دلار را به صورت قرض یا وام بلاعوض در اختیار عراق قرار دادند. بعدها، پس از بروز اختلاف میان عراق و كویت و اظهارات مقامهای عراقی مبنی بر ”جنگ با ایران به تنهایی“،ابوغزاله، معاون اسبق رییس جمهور و وزیر دفاع مصر، ادعای عراق را به عنوان یك دروغ بزرگ تعبیر كرد و گفت: ”تنها كویت و عربستان بیش از 60 میلیارد دلار به عراق كمك كردند.“ فهد پادشاه عربستان نیز در سخنانی اظهار كرده بود، ”اگر عراق می‌گوید افرادش را فدا كرده است، ما نیز با پول، سلاحهای پیشرفته و همكاری بین‌المللی در این فداكاری(!) سهیم بوده‌ایم“ (1). وی اقدامات رهبری عراق را نشان ناسپاسی نسبت به حمایتهای نظامی عربستان ذكر كرد. هم زمان، ”شیخ الصباح“ سفیر كویت در واشنگتن نیز در پاسخ به اظهارات عراقی‌ها گفته بود : ”كویت 14 میلیارد دلار كمكهای نقدی و بیش از 16 میلیارد دلار از طریق كمكهای خدماتی و غیره به ماشین جنگی عراق مساعدت كرده است ؛ كویت در زمان جنگ بیش از نیاز نفت صادر می‌كرد تا به صدام در جنگ كمك كند.“ بعدها كویتی‌ها اذعان داشتند، افزون بر كمكهای مالی، پایگاه نیروهای هوایی در اختیار عراق قرار دادند كه همین امر به عراقی‌ها برای حمله به جزیره‌ی خارك، پایانه‌های نفتی ایران و نفت‌كش‌ها كمك شایانی كرده بود. عراقی‌ها تجهیزات و مواد خامی را كه برای حملات نظامی به ایران نیاز داشتند؛ از 200 شركت در 21 كشور جهان به دست می‌آوردند. غربی‌ها در نظر داشتند با كمك به عراق از برتری نظامی ایران و تغییر موازنه به سود آن جلوگیری كنند. در نتیجه، این كمك‌ها همراه با حمایتهای مالی كشورهای عرب حاشیه‌ی خلیج فارس به ویژه عربستان و كویت، قدرت زمینی عراقی‌ها را بهبود بخشید و آنها توانستند با تكیه بر سلاحهای فرانسوی و روسی توان هوایی‌شان را افزایش دهند. (2) نگاهی به وامها و كمكهای اقتصادی خارجی دولت كویت به عراق در طی سالهای جنگ نشان می‌دهد كه كویت یكی از عمده‌ترین وام‌دهندگان به عراق بوده است. كارشناسان هزینه‌ی جنگی عراق را ماهانه بین 600 میلیون تا یك میلیارد دلار برآورد می‌كردند؛ در حالی كه ارز حاصل از صدور روزانه 893/1 میلیون بشكه نفت به قیمت متوسط 12 دلار برای هر شبكه در سالهای پایانی جنگ، رقمی در حدود 681 میلیون دلار در ماه بود و این حتی تكافوی هزینه جنگی عراق را نمی‌كرد. از این جهت مشاركت كشورهای عربی به ویژه كویت و عربستان در جنگ تحمیلی و حمایت از عراق به خوبی آشكار می‌شود. فهرست برخی از كمكهای كویت و عربستان به عراق در طول جنگ تحمیلی 1- در اوایل سال 1360 مطبوعات كویت گزارش دادند كه كویت و عربستان قرار است یك وام شش میلیارد دلاری در اختیار عراق قرار دهند. سهم كویت از این مبلغ، دو و سهم عربستان چهار میلیارد دلار تعیین شده بود. 2- هفت ماه پس از اعطای وام نخست كویت به عراق، در تاریخ 19/8/1360 گزارشی مبنی بر واگذاری یك اعتبار 7/4 میلیون دلاری از سوی كویت به دولت عراق منتشر شد. 3- در تاریخ 9/1/1365 نیز واحد مركزی خبر در تهران گزارش داد كه دولت كویت در ادامه حمایت مالی‌اش از عراق، وامی به مبلغ هشت میلیون و 900 هزار دینار كویتی به عراق خواهد پرداخت. 4- كویت و عربستان توافق كردند كه از سال 1980 عایدات صدور نفت از منطقه‌ی بی طرف (روزانه 300 الی 350 هزار بشكه) به حساب عراق ریخته شود. این توافقنامه تا سال 1986 اعتبار داشت و عراق درصدد تمدید آن برای یكسال دیگر بود.(2) كمكهای اردن به عراق در طول جنگ تحمیلی اردن كه از پس از پیروزی انقلاب اسلامی، روابطه حسنه‌ای با ایران نداشت، روابط بسیار نزدیكی با عراق برقرار كرده بود. پس از كنفرانس سران كشورهای عربی در بغداد و تونس، روابط بین عراق و اردن روز به روز نزدیكتر و عمیق‌تر شد؛ تا آنجا كه ملك حسین صراحتا به نفع عراق و علیه ایران موضع‌گیری كرده و با كمكهای سیاسی، اقتصادی و نظامی فراوان‌اش از جمله اعطای وامهای چند میلیون دلاری به عراق، حمایت و پشتیبانی‌اش را از این كشور اعلام كرد. در طول جنگ هشت ساله بین ایران و عراق، تنها سیستم حمل و نقل به عراق از طریق اردن صورت می‌گرفت. در این چهارچوب شبكه‌ی حمل و نقل وسیعی بین دو كشور ایجاد شد و بندر عقبه این كشور برای حمل و نقل سلاح و تجهیزات نظامی سبك و سنگین در اختیار عراق قرار گرفت. به علاوه ملك حسین كه نطامیان اردن را برای سركوبی مردم مسلمان ایران به عراق گسیل داشته بود، در نطقی اظهار داشته بود: ”اگر ضرورت ایجاب كند نیروهای بیشتری را به عراق اعزام خواهیم كرد.“ بی شك تنها توجه به گوشه‌هایی از اظهارات ملك حسین در جریان برگزاری جلسه‌ی عادی كابینه‌ی اردن در تاریخ 2/1/1359 (1980 ) موضع آن كشور را در قبال جنگ در حال وقوع بین ایران و عراق، نشان می‌داد: ”وظیفه‌ی اعراب است كه برای وحدت خود و جلوگیری از سرایت خطرات، هركجا كه باشد همكاری كنند، ما وظیفه داریم كه جهان اسلام را آرام و قرین همبستگی داشته باشیم؛ ما به عنوان كشوری عربی نباید اجازه دهیم هیچگونه تجاوزی از هر مصدر كه باشد به هیچ جزیی از خاك عراق صورت گیرد.“ (4) در مجموع بسیاری از آمارها و گزارشها در خصوص حمایت جهان عرب و برخی از كشورها از جمله كویت، عربستان و اردن از عراق در جریان جنگ تحمیلی علیه ایران، به روشنی نشانگر آن است كه عراق از جنبه‌های چشمگیر نظامی و اقتصادی از حمایت بی‌دریغ بسیاری از این كشورها، بهره‌مند بوده است. یادآور می‌شود كه در كنار حمایت‌های مالی و نظامی كه این كشورها از عراق داشتند؛ حمایت‌های بسیار سیاسی نیز در ارگانهای بین‌المللی و همچنین از نظر تبلیغاتی دولت‌های عرب از عراق صورت می‌دادند كه خود نیازمند یك بررسی مستقل و مجزا می‌باشد.همچنین تعدادی از كشورهای منطقه‌یی نیز حضور مستقیم در جنگ داشتند و با اعزام نیروهای خود به عراق رژیم بعثی را در مقابل ایران حمایت می‌كردند به گونه‌ای كه با گذشت بیش از یك دهه از پایان جنگ، چند روز پیش حسنی‌ مبارك، رییس جمهور مصر اعتراف كرد كه 18 هزار سرباز مصری در كنار بعثی‌ها در مقابل ایران می‌جنگیدند. منبع: سايت تبيان

كمك هاى ميلياردى اعراب به صدام در جنگ عليه ايران در ابتدای تاپیک نقش کشورهای غربی گفته شد. در این پست به نقش اعراب پرداخته می شود. كشورهاى عربى خليج فارس در شش ماه اول جنگ عليه ايران به دولت عراق حدود ۲۰ ميليارد دلار وام بدون بهره دادند. معاون وزير دارايى سابق صدام در سال ۱۹۸۰ مى نويسد: ما توانستيم در طى يك روز در سپتامبر ۱۹۸۰ از عربستان، امارات، كويت و قطر ۵/۵ ميليارد دلار وام بدون بهره بگيريم. امير امارات نيز يك ميليارد دلار به عنوان هديه تقديم كرد. «حنارزوقى الصايغ» معاون وزير دارايى در دوران صدام در ادامه مى گويد: ما در اواخر ماه اكتبر سال ۱۹۸۰ يعنى دو ماه بعد از آغاز جنگ عليه ايران در هياتى به رياست وزير دارايى «ثامر الشيخلى» ماموريت داشتيم كه طى يك روز مبلغ شش و نيم ميليارد دلار وام بدون بهره جمع آورى نماييم. الصايغ در ادامه مى گويد: آن روز به فرودگاه نظامى «الوليد» (در نزديكى مرز اردن) رفتيم و با يك هواپيماى نظامى به مقصد اول خودمان يعنى جده عربستان حركت نموديم. بعد از استقبال مسوولان عربستانى به هتل «الحمراء» رفته و از آنجا به دفتر «شيخ محمد ابوخليل» وزير دارايى عربستان رفته و با او ملاقات كرديم. همه چيز آماده بود، آن وزير با ما يك قرارداد وام بدون بهره سه ميليارد دلارى را فورا امضا كرد. وى مى افزايد: سپس از عربستان به سمت امارات پرواز كرديم، در ابوظبى شيخ «سرور» از ما استقبال نمود و گفت شيخ زايد فرمودند كه سلام مرا به صدام حسين برسانيد و بگوييد كه هر قطره خون سربازان عراقى كه ريخته مى شود براى من ميلياردها دلار ارزش دارد. براى همين من مبلغ يك ميليارد دلار را به عنوان هديه به صدام حسين تقديم مى كنم. ما هم بدون امضاى هيچ قراردادى با آن يك ميلياردى كه به حساب بانك مركزى عراق حواله شده بود از امارات پرواز كرديم. بعد از آن به دوحه قطر رسيديم و قرارداد اعطاى وام يك و نيم ميليارد دلارى را امضا نموده و به كويت حركت كرديم. در كويت با برخورد عجيبى روبه رو شديم، چرا كه شيخ «جابر الاحمد الصباح» امير كويت به وزير دارايى ما گفت: ممكن است قرارداد اين وام دو ميليارد دلارى به جاى اين كه بين دو كشور امضا گردد بين دو بانك مركزى دو كشور امضا شود، وزير داريى ما مى دانست كه چنين امرى بعدها ما را به دردسر خواهد انداخت براى همين اصرار كرد كه بين دو دولت باشد و بالاخره شيخ جابر دستور داد كه بين دو كشور امضا گردد. معاون وزير دارايى سابق مى افزايد: ما در سفر يك روزه اى كه به چهار كشور داشتيم ۵/۵ ميليارد دلار وام بدون بهره و يك ميليارد دلار هديه به دست آورديم. وى مى گويد: اين سفرها در شش ماه اول جنگ سه بار تكرار شد و ما توانستيم در اين سه سفر مبلغ ۵/۱۹ ميليارد دلار وام بدون بهره جمع كنيم كه به شرح زير است: عربستان سعودى: ۹ ميليارد دلار كويت: ۶ ميليارد دلار امارات: ۳ ميليارد دلار قطر: ۵/۱ ميليارد دلار وى در ادامه مى گويد: در بهار سال ۱۹۸۲ شيخ راشد بن عبدالله وزير امور خارجه امارات با يك هواپيماى اختصاصى وارد بغداد شد. من هم به همراه وزير دارايى به استقبال او رفتم. او به ما ابلاغ كرد كه دولت امارات مبلغ سه ميليارد دلار وام بدون بهره تقديم عراق خواهد كرد كه با هديه يك ميلياردى شيخ زايد شد چهار ميليارد دلار. «الصايغ» مى افزايد: عربستان سعودى با وجود اعطاى وام، حمايت مالى از ما را برنداشت به طورى كه هرگاه بانك مركزى عراق دلار نداشت وزير دارايى با شيخ «محمد ابوالخيل» وزير دارايى عربستان تماس مى گرفت و او فورا مبلغى كه معمولا بين ۴۰۰ الى ۶۰۰ ميليون دلار بود به بانك مركزى عراق حواله مى كرد. در نتيجه بعدها معلوم شد كه عربستان مبلغ ۱۱ ميليارد دلار به عراق وام بدون بهره اعطا كرده است. در كل كشورهاى عربى چيزى حدود ۵۵ ميليارد دلار به عراق كمك مالى كردند كه كشورهاى عربى خليج فارس اكثر اين وام ها را از آغاز جنگ صدام عليه ايران در سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ به عراق به عنوان پشتيبانى و حمايت به صورت وام بدون بهره يا هديه تقديم كردند. ویژه نامه سروقامتان روزنامه جوان

براساس يكي از اسناد ساواك، دولت اسرائيل از تجهيز ايران به سلاحهاي اتمي دفاع كرده است. به موجب اين سند كه مربوط به دوران نخست‌وزيري اسحاق رابين (1353 ش. تا 1356 ش.) است، «لوبراني» سفير رژيم صهيونيستي در تهران در اظهاراتي خواستار همكاري اتمي دولت متبوعش با ايران و مجهز كردن اين كشور به سلاحهاي اتمي شد اسحاق رابین نخست وزیر وقت اسراییل سند مزبور به شرح زير از سوي ساواك به اطلاع شاه رسيد. گزارش به شرف عرض پيشگاه مبارك ملوكانه مي‌رساند پيرو مذاكرات با آقاي اسحق رابين نخست‌وزير اسرائيل و عريضه‌اي كه از طرف نامبرده در مورد پيشنهاد رياست جمهوري مصر براي مذاكره جداگانه با اسرائيل به پيشگاه ذات اقدس شهرياري معروض گرديد اوامر مجدد ملوكانه به شرح زير: «همانطوري كه قبلاً‌گفته شد مصر بدون نظر سوريه و ساير كشورهاي عربي از طريق آمريكا يا سازمان ملل حاضر به مذاكره در مورد اعاده قسمتي از سينا شده است. شاهنشاه مجدداً تأكيد فرمودند كه از اين موقعيت بايد استفاده گردد به نحوي كه پاي شوروي مجدداً در مصر باز نشود.» به آقاي لوبراني رئيس نمايندگي اسرائيل در ايران (در جلسه‌اي با حضور نماينده سرويس اطلاعاتي اسرائيل) ابلاغ گرديد كه به نخست‌وزير كشور متبوعه‌اش اعلام نمايد. آقاي لوبراني در پاسخ مطالبي به شر ح زير اظهار داشت كه از شرف عرض پيشگاه مبارك ملوكانه مي‌گذرد (آقاي لوبراني اظهار داشت كه اين مطالب بعد از مذاكرات خصوصي نامبرده با نخست‌وزير اسرائيل ابراز مي‌گردد): 1 ـ دولت اسرائيل تحت هرگونه شرايط آماده مذاكره با مصر مي‌باشد. 2 ـ هر فرمولي كه به منظور حل و فصل مشكل فلسطين ارائه شود در صورت تحقق به كار ملك‌حسين خاتمه خواهد داد و اصولاً از نظر سياسي و اقتصادي ايجاد هرگونه دولت فلسطيني بدون تعرض به حاكميت اردن امكان‌پذير نخواهد بود. 3 ـ‌در حال حاضر ملك‌حسين و طرفداران او منحصراً يك اقليت را در كشور اردن تشكيل مي‌دهند و معلوم نيست با تشكيل دولت فلسطين وضع او به كجا منجر خواهد شد. 4 ـ‌كليه اقدامات ملك‌حسين قبلاً در جريان تماسهاي دائمي كه با ما دارد هماهنگ مي‌شود. 5 ـ با توجه به اينكه ما استنباط كرده‌ايم شاهنشاه ايران هرگز منافع ملك‌حسين را فراموش نخواهند فرمود بايد بگوييم هرگاه ايران پشتيبان تشكيل دولت فلسطين باشد اين در حكم كنار گذاردن ملك‌حسين خواهد بود. 6 ـ ‌همانطور كه استحضار داريد در حال حاضر اكثريت مردم فلسطين در قلمرو اسرائيل زندگي مي‌كنند و از اين رو در كنترل ما هستند ما بيش از هر كشور عرب در قلمرو خودمان فلسطيني داريم. 7 ـ كليه اقدامات اسرائيل در ساحل غربي رود اردن به منظور بقاي سلطنت ملك‌حسين انجام گرديده است. ما به دوام رژيم ملك‌حسين كمال علاقه را داريم. 8 ـ‌ به نظر من همكاري ايران و اسرائيل در زمينه‌هاي اقتصادي مي‌تواند پيرامون مسائل مربوط به كشاورزي ـ پتروشيمي ـ مالي و تسليحاتي جامه عمل بپوشد. 9 ـ اعزام گروه اقتصادي اسرائيل به ايران بعد از تعيين تاريخ بازديد اين گروه و نيز تعيين گروه متقابل ايراني از طريق تيمسار ارتشبد نصيري (كه به فرمان شاهنشاه‌ آريامهر مسئوليت اين امر را به عهده دارند) امكان‌پذير خواهد بود. 10 ـ پيشنهاد مي‌كنم كه از طرف ساواك يك نفر رابط و مسئول امور اداري در هيئت مديره همكاري اقتصادي دو كشور گنجانيده شود تا هماهنگيهاي لازم را با ساواك كه مسئول اجراي اين طرح است انجام دهد. 11 ـ زمينه‌هاي همكاري دو كشور دقيقاً به وسيله گروههاي اقتصادي دو طرف تعيين خواهد گرديد. 12 ـ اگر ما مشخصات هواپيماي بخصوصي را كه در اسرائيل توليد مي‌كنيم در اختيار شما گذاشته‌ ايم منظور فروش اين نوع هواپيما به ايران مطرح نيست. منظور اينست كه اگر شما هم براي نيازمنديهاي خودتان به اين نوع هواپيما احتياج داشته باشيد مي‌توانيد در توليد آن با شما هر نوع همكاري لازم را به عمل آوريم. 13 ـ ما به خوبي مي‌دانيم كه شما به لحاظ محظورات سياسي نمي‌توانيد از ما هواپيما ـ موشك يا تانك بخريد اما اگر بخواهيد در داخل ايران اين قبيل سلاحها را توليد كنيد ما با تكنيك پيشرفته خود به شما كليه كمكهاي لازم را خواهيم كرد. اكنون در اسرائيل يهودياني هستند كه مستقيماً از سازمان «ناسا» به اسرائيل آمده و به استخدام دولت درآمده‌اند. 14 ـ ما آماده همكاري اتمي در هر زمينه‌اي با ايران هستيم. چندي پيش نخست‌وزير ايران مرا (آقاي لوبراني را) احضار كردند و درخواست همكاري در زمينه‌هاي اتمي را نمودند. من بعد از كسب اجازه از دولت متبوعه‌ام با شخصي به نام آقاي دكتر اعتماد كه نخست‌وزير ايران تعيين كرده بودند ملاقات كردم و قول همه نوع مساعدت را دادم اما ديگر خبري نشد. شما براي ايجاد كارخانه‌هاي برق اتمي و سوخت اورانيوم اين كارخانه‌ها منحصراً متكي به كشورهاي غربي هستيد. ما در اين زمينه تجربه عملي داريم و اين تجربه را در اختيار شما قرار مي‌دهيم. 15 ـ دانشجوياني كه ايران براي فراگرفتن فيزيك هسته‌اي به اروپا و امريكا مي‌فرستد بعد از پايان تحصيل به صورت عناصر چپ افراطي به ايران مراجعت مي‌كنند اما اگر ايران دانشجو به اسرائيل بفرستد ما قول مي‌دهيم كه از همه نظر مراقبتهاي لازم را در مورد اين دانشجويان معمول داريم تا انحرافات سياسي پيدا نكنند. 16 ـ حتي اگر ايران بخواهد ما مي‌توانيم سلاح اتمي هم براي شما توليد كنيم. جدا كردن اورانيوم 235 از 238 براي توليد سلاح هسته‌اي كار بسيار ساده‌ در اسرائيل محسوب مي‌شود. چون ساختن سلاحهاي اتمي از اين مرحله به بعد (يعني جدا كردن اورانيوم 235 از 238) كار مهمي نخواهد بود.1 در خاتمه به شرف عرض پيشگاه مبارك ذات اقدس شهرياري مي‌رساندكه برابر اطلاع واصله از رابط سرويس اطلاعاتي اسرائيل در ايران، از طرف نخست‌وزير اسرائيل، ژنرال ضمير[زامير] رئيس سابق سرويس اطلاعاتي اسرائيل به عنوان سرپرست طرح‌هاي مربوط به همكاري در زمينه‌هاي اقتصادي و نظامي با ايران تعيين و معرفي گرديده است. مراتب از شرف عرض پيشگاه مبارك ملوكانه مي‌گذرد. از شرف عرض شاهنشاه آريامهر گذشت فرمودند من فعلاً در مورد مصر صحبت كردم كه قبل از آمدن بروژنيت به قاهره مرحله جداسازي مورد نظر اجرا شود. سازمان اطلاعات و امنيت كشور2 «لوبراني» سفير رژيم صهيونيستي در تهران پي‌نوشت‌ها: 1 ـ آن‌گونه كه منابع غربي نوشته‌اند؛ در بهار سال 1977 م / 1356 ش، شيمون پرز كه در آن هنگام وزير دفاع اسرائيل بود، توافقنامه‌اي را امضا كرد كه در زمينة همكاري ايران با برنامه موشك بالستيك اتمي اسرائيل، موسوم به پروژة گل بود. ايران هزينه اين همكاري را به صورت يك ميليارد دلار نفت خام مي‌پرداخت و يك فرودگاه و سايت پرتاب براي آزمايش دوربُرد موشكي و همچنين محلي براي سوار كردن موشك در اختيار اسرائيل مي‌گذاشت. شاه ايران اميد داشت كه در مقابل اين بخشش از ثمرات پيشرفت و توسعه تسليحاتي اسرائيل برخوردار شود. هنگامي كه انقلاب ايران پروژه گل و ساير اجزاي جهاني را كه [يعقوب] نيمرودي را ميليونر كرده بود در هم شكست و از بين برد، وي از اين شكايت مي‌كرد كه 6 ميليون دلار را از كف داده است: كاكبورن،‌ص 171. 2 ـ سند ساواك، بدون شماره و تاريخ اين سند مربوط به دوران نخست‌وزيري اسحاق رابين در اسرائيل (ژوئيه 1974 م / 1353ش، تا ژوئيه 1977 م / 1356 ش) است. به نقل از: «استراتژي پيراموني اسرائيل» محمد‌تقي تقي‌پور، مؤسسه مطالعات و پژوهشهاي سياسی luftwaffe icon_frown

این تاپیک را به قسمت جنگاوران انتقال دادم. icon_cool

انگار این تاپیک یخ زده .

این امار توسط غربیان ارائه شده است و جنبه ی ارزشی ندارد. زیرا کسی جز مسولین مربوطه از امار دقیق اطلاع ندارند.

ممنون. اطلاعات با ارزشی بود.